Over de elektronisch-poëtische potentie van Paul van Ostaijen's Bezette Stad

door Len Dumont

 

Inhoud

Animaties

ReadMe

 

1.0 Introductie

1.1 Poëzie in beweging

1.2 I have a 'Memex'

1.3 Hypertext en de poststructuralisten

1.4 Hypertext avant la lettre

1.5 Hypothese

 

2.0 Van Ostaijen in vogelvlucht

2.1 Een Dandy is geboren

2.2 Music-Hall: 'Een bonte wemeling'    

2.3 Het Sienjaal: 'Demoedig zult gij zijn'

2.4 Liefde gewonnen, jeugd verloren

2.5 Crisis in Berlijn

2.6 Terug naar het gewone woord

 

3.0 Nihilistische kringen

3.1 De lineairiteit aan stukken

3.2 Op weg naar discontinuïteit

3.3 Een kleine aardbeving

3.4 De kringen sluiten

3.5 Nihilisme in actie

3.5.1 Nihilist of niet?

3.5.2 Een filmische uitdrijving

3.5.3 Een Dandy is gestorven

 

4.0 Ritmische materie

4.1 Calligrammes versus Bezette Stad

4.2 Saussure slaat door

4.3 De letterzifter Van Ostaijen

4.4 De woordbewerker Van Ostaijen

4.5 Neergeslagen materie

4.6 De welklinkende drukpers

4.7 Ritmische typografie in de praktijk

4.7.1 Voorbeeld 1

4.7.2 Voorbeeld 2

4.7.3 Voorbeeld 3

4.8 Ritmische typografie in actie

4.9 Spraak in beeld

 

5.0 Een dynamische stad

5.1 De werkelijkheid rukt op

5.2 Hyperactuele sensibiliteit  

5.3 Hyperactualiteit in actie

5.4 Zwevend kernpunt

5.5 Tijd om te groeien

5.6 Bezette Stad in ontwikkeling

5.7 Bezette Stad featuring E-poetry

 

6.0 Intertekstualiteit

6.1 Bezette Stad als draadwerk

6.2 Beter goed gestolen…

6.3 Dialogiciteit

6.4 De overwinning geurt gemengd

6.5 De wet van Barthes

6.6 Het laatste klankspel

6.7 De losse associatie

 

7.0 Van Ostaijen tot Oosterhoff

7.1 Van Ostaijen Elektries

7.2 E-poëzie in de polder

7.3 Een nieuwe kunst

 

Bibliografie

 

Op dit werk is een Creative Commons Licentie van toepassing | Gerealiseerd door Design by Dumont.