4.7 Ritmische typografie in de praktijk

 

Gezien het feit dat de dichter met zijn terminologie veelvuldig en analogisch verwijst naar de wereld van de muziek, ligt het voor de hand om de bundel als een muzikale compositie te benaderen. De vraag is echter hoe een stukje ritmische typografie gelezen en daarmee geïnterpreteerd dient te worden, want letters en woorden laten zich in tegenstelling tot muzieknoten doorgaans niet zo eenduidig in een uitvoering vertalen, al zal een musicus hierbij geërgerd opmerken dat elke afzonderlijke noot voor velerlei interpretaties vatbaar is. Dat laatste is onbetwistbaar, maar neemt niet weg dat de typografische aanwijzingen in Bezette Stad zich onttrekken aan elke conventie, waardoor Van Ostaijen zijn lezer vrij spel geeft bij de vertolking van de verschillende ritmes. In het onderstaande zal ik aan de hand van drie poëtische composities laten zien dat de uitvoering van ritmische typografie altijd met een zekere mate van interpretatie gepaard gaat, maar dat de gedrukte tekst in Bezette Stad evenwel voldoende aanwijzingen bevat voor de lezer om zich te kunnen laten meevoeren op de deining (of het ritme) van de dichter.

 

Op dit werk is een Creative Commons Licentie van toepassing | Gerealiseerd door Design by Dumont.