| |
Eind jaren '70 werd de Paradactyl bijna overal vervangen door
de parafoils, ook wel ram-air parachutes genoemd. In de volksmond
worden dit ook wel de matras- of squareparachutes genoemd. Met de
intrede van deze parachutes, waarmee heel zacht geland kan worden
veranderde ook het karakter van de sport: van geharde avonturiers
naar een sport voor een breder publiek.
Door de groei van de sport kwam de ontwikkeling van materiaal en
techniek in een stroomversnelling. De parachutes werden betrouwbaarder,
er kwamen betere trainingsmethoden en technieken en meer en betere
veiligheidshulpmiddelen. Om enkele voorbeelden te noemen: eind jaren
'70 het 3-ring releasesyteem waarmee een niet goed geopende parachute
met 1 beweging snel kon worden verwijderd, begin jaren '80 het tandemspringen,
waardoor de toegangkelijkheid van de sport enorm toenam voor nagenoeg
de gehele bevolking, midden jaren '80 de AFF vrije val opleiding
waardoor men snel en goed vrije val kon leren springen, begin jaren
'90 de Cypres AAD de elektronische automatische opener die neerstorten
zonder geopende parachute zeer sterk reduceerde. Een nieuwe wedstrijddiscipline
die rechtstreeks voortkwam uit de veranderingen op materiaalgebied
was het CRW: Canopy Relative Work, het met geopende parachutes figuren
maken.
Gedurende de jaren '90 werd de sport meer geprofessionaliseerd:
de parachutes en materialen werden verder verbeterd evenals de traningstechnieken.
Het feit dat elektronica steeds kleiner werd heeft een grotere rol
gespeeld dan menigeen beseft, waardoor het eenvoudig werd videobeelden
van de vrije val te maken, wat ervoor zorgde dat de sport dichter
bij het grote publiek werd gebracht. De techniek maakt ook nieuwe
disciplines mogelijk waaronder freelfly, freestyle, speedskydiving
en wingsuit flying.
|
|
|
|
