Cultuurlandschap

Weg langs voormalige ontginningsas aan de Amstel

de Meerlanden-Amsterdam zijn rechte en slingerende wegen over kaden en dijken. De grenzen van de middeleeuwse ontginningsblokken: rechte en slingerende ontginningsassen en rechte zij- en achterkaden vormden vaak de basis van het wegenpatroon. De weg komt voort uit de slingerende ontginningsas langs de Amstel. De wegen langs de Amstel zijn nog duidelijk herkenbaar. De weg heeft een ruimtelijke samenhang met de polderkaden langs de Amstel. Vanaf de 17 eeuw zijn wegen langs de westoever van de Amstel en de beide oevers van de Drecht in gebruik als jaagpad van het trekvaartennetwerk. Dergelijke wegen zijn niet zeldzaam.

Polderdijken Rondehoep

de ontwikkelingen in de waterstaat zijn de aanleg van kaden langs de veenstroompjes. Dit werd noodzakelijk door de als maar voortschrijdende bodemdalingen van de aanliggende (veen)landbouwgronden. Het verschil tussen de hoogteligging van het maaiveld en het peil van de veenstroompjes werd steeds groter. De hoogte van de kaden is voortdurend vergroot. De herkenbaarheid is door de hogere ligging ten opzichte van het omliggende land groot. De kaden hebben een ruimtelijke samenhang met de verkeerswegen. Deze volgden de hogere en dus drogere delen van het landschap. De polderkaden volgen de ontginningsassen van waaruit het gebied ontgonnen is. Polderkaden zijn niet zeldzaam

Opstrekkende veenontginningen; bovenlandenaan de amstel:

de landschappelijke ontwikkelingen van de Meerlanden-Amsterdam zijn de veenontginningen en later de turfwinning. De aanzet van de veenontginningen en de lagere ligging van de bovenlanden ten opzichte van de Amstel zijn duidelijk zichtbaar, evenals de abrupte overgang naar de turfwinplassen, de huidige droogmakerijen. De genetische samenhang met ontginningsas, de Amstel, de verspreide bewoning langs de rivier en de riviergeleide weg is duidelijk herkenbaar, evenals de ruimtelijke samenhang met de droogmakerijen en buitenplaatsen langs de Amstel. Bovenlanden zijn niet zeldzaam