Hemel en hel….

Het is 28 juni. We gaan naar de Vesteralen en de Lofoten, dat zijn eilandengroepen die voor de Noorse kust liggen. Je kunt van het ene naar het andere eiland alleen maar komen met een pont, tunnel of brug. We bekijken een authentiek kerkje uit 1250 bij Trondenes op de Vesteralen. Bijzonder:prachtig beeldhouwwerk en versierd koor zonder overdadig te zijn. Dit is echt en mooi, het lijkt de hemel wel. En dan kom je vlakbij een vesting van het Noorse leger. In WO II heeft Duitsland hier enorme kanonnen laten bouwen. Nu heet het Adolfkanonnen; er staan er hier 4 van. Zo’n kanon had een verwoestende kracht, want met zijn loop van 22 meter kon het een granaat afschieten van ruim 1000 kilo over een afstand van 56 km. Ontzagwekkend, als je bedenkt dat een schot meestal nog raak was ook. De geallieerden waren er erg van onder de indruk; ze bleven uit de buurt. Hitler had deze kanonnen gebouwd vanwege de cruciale rol van Narvik, dat Zweeds ijzererts uitvoerde en dat hij goed kon gebruiken voor zijn oorlogsindustrie. Je kunt je voorstellen wat er gebeurt als zo’n granaat als een voltreffer inslaat. De hel breekt los. Hitler vond trouwens heel Noorwegen erg belangrijk; hij had er 350.000 soldaten gelegerd. In die tijd betekende dat, dat 1 op de 10 inwoners van Noorwegen Duitser was. Engelsen, Fransen, Polen en Russen hebben samen met de Noren gevochten tegen de Duitsers in de slag om Narvik. Dus veel monumenten en begraafplaatsen in deze buurt. Overigens zijn die Adolfkanonnen dezelfde als uit de film over de kanonnen van Navarone.
Wij kwamen in gesprek met een man van de Lofoten op een terrasje, die ons vertelde wat wij vooral moesten bekijken en routes naar het binnenland waar wij zelf niet opgekomen waren. Zo komen we in Henningsvaer, aan de kust. Venetië van het Noorden zeggen ze hier. Prachtig, vanavond staan we helemaal alleen aan een baai met een wit zandstrand helemaal alleen voor ons. We hebben de zon om 12 uur een beetje door de wolken gezien. Mooi hoor!

1 ,2,3, 4 juli
Wij gaan weer verder en bekijken wat vissersdorpjes. Soms niet meer dan 5 à 8 huizen. Zo zigzaggen we de eilanden over. Die tunnels dat is me ook wat, het zijn net grotten waar je doorheen rijdt, met onvoorspelbare bochten en donker ! De laatste 2 dagen hebben we al 10 tunnels en 6 bruggen gehad. En dan ben je op een E- weg, maar hij is niet breder dan 3 meter. Dus er kan maar één camper op de weg, een ander moet wachten of achteruit rijden naar een bochtje in de weg.
Vannacht weer een mooie baai gevonden, daar waren ook meer campers. We stonden tussen 2 bergen in en hebben daar een uur gelopen.
Tot nu toe hebben we geen last van neven/muggen gehad maar we zijn Noorwegen nog niet uit.
We zijn nu een week op de Lofoten en gaan vandaag (zondag) oversteken naar het vaste land maar…….de eerste boot van 2 uur zit vol en we waren er al twee en een half uur van te voren. Goed okee, dan de volgende maar. Helaas bleek dat ze die uit de vaart hadden genomen! Iedereen belaagde de kaartjesverkoper; waarom wordt er niks gezegd? Ja, hij haalde zijn schouders op en zei: de volgende boot en dat was gelijk de laatste. Die ging om 21.15 uur, daar konden we misschien wel mee. Kaartjes verkocht hij alvast, maar konden we niet mee dan kregen we het geld terug. Maar ja, wij waren de enigen niet, vijf rijen vol met wachtenden. Het was gelukkig prachtig weer en iedereen zette de stoeltjes buiten en zo gingen we in de zon zitten en met elkaar kletsen. Nieuwtjes uitwisselen met allerlei nationaliteiten! Zo hadden we dus een verplichte rustdag. Om 22 uur vertrok de boot, 3 uur en 45 minuten had hij werk om aan het vasteland te komen. Dus hadden we toch nog een keer een prachtige zonsondergang. Zo kun je het eigenlijk niet noemen want hij blijft nog steeds een eind boven de horizon. Hij scheen zo fel dat je moest een zonnebril opzetten, wat een ervaring. Om half twee kwamen we aan en we zijn meteen langs het water gaan staan om te slapen.