Lampedusa
Update (6-4-2011):
Via de pers bereiken ons helaas vrijwel dagelijks berichten over de huidige situatie op Lampedusa. Het eiland zou worden overspoeld door mensen die de situatie in Noord-Afrika ontvluchten. Wij, de makers van deze website, kunnen helaas weinig meer over de huidige situatie op het Lampedusa vertellen, dan hetgeen wij via de pers vernemen. Onze contacten op het eiland verblijven momenteel vrijwel allemaal elders in Italië.
- einde update -
Het eiland Lampedusa is een 20,2 vierkante kilometer grote kalksteenrots die gemiddeld ongeveer 20 meter hoog is. Over het algemeen is het eiland rotsachtig en vlak. Het hoogste punt van het eiland ligt op 133 meter hoogte en heet Albero del Sole (boom van de zon). Van hieruit is het mogelijk om het onbewoonde eilandje Lampione te zien. Op het eiland Lampedusa is de gelijknamige hoofdstad van de Pelagische eilanden te vinden. Dit is een vrij lelijk en saai dorpje aan de zuidoostelijke punt van het eiland. De plaats ligt aan een baai die bescherming biedt bij zwaar weer. De baai ligt dan ook vol met kleine vissersbootjes. Mensen die Lampedusa bezoeken komen er vooral vanwege de rust en om te duiken. Zowel rust- als duikplaatsen zijn er dan ook in overvloed te vinden. Oude kerken en andere gebouwen met historische betekenis, zoals die er wellicht verwacht zouden worden, staan er niet. Het eiland kent nauwelijks criminaliteit. Je kunt bij het parkeren gerust de deur van je autootje open laten staan met allemaal dure spullen op de achterbank en de contactsleutel in het slot. Dat geeft goed weer hoe ontspannen de sfeer op het eiland doorgaans is.
Ten westen van de 'hoofdstad' liggen wat kleine kiezelstrandjes. Halverwege het eiland aan de zuidzijde ligt een klein zustereilandje genaamd Coniglio. Via een zandbank met super helder water kun je naar dit eilandje toe lopen. Hier kan gezwommen worden in het helderblauwe water. In de buurt van dit eilandje vind je ook het beste strand van het eiland; Coniglio Beach (konijnenstrand). In de zomer kan het hier behoorlijk druk worden. Op het strand worden parasols en ligstoelen verhuurd die in die periode vrijwel allemaal bezet zijn. Het strand is eigenlijk de natuurlijke broedplaats van de Caretta-Caretta zeeschildpad. Deze legt hier eieren. Helaas vormt het toerisme een bedreiging voor deze dieren. In de avonden kun je op het strand genieten van prachtige zonsondergangen, waarbij de zon in de Middellandse Zee lijkt te verdwijnen.
Vanuit de haven kun je een rondvaart rond het eiland maken. Er zijn allerlei kleine rederijen die dit soort rondvaarten aanbieden. Meestal vertrekken de bootjes om ongeveer 10 uur in de ochtend. De terugkomst in de haven is dan rond 5 uur in de middag. Tijdens de rondvaart vaar je langs allerlei inhammen, grotten en baaien. Zoals de Tabaccara. Dat is een baai waarin het water turquoise van kleur is. Langs de noordkust zie je allerlei hoge kliffen. Je vaart langs de Baia della Madonnina. Bij Sacramento Cliff ligt de diepste grot. En bij Capo Grecale op de noordoostpunt van het eiland staat een vuurtoren die naar het schijnt van 90 kilometer afstand te zien is. Bij de Grott del Teschio (grot van de schedels) ligt een 15 meter breed strand verborgen.
Om het eiland te verkennen kun je het beste een mountainbike of een stevige auto huren. Wanneer je vanuit het centrum in oostelijke richting rijdt, kun je een rondje over de oostelijke helft van het eiland maken. De wegen zijn echter niet supergoed begaanbaar. Omdat toch niemand haast heeft, gebeuren er gelukkig nauwelijks ongelukken.
Het leven in Lampedusa speelt zich met name af rond Roma Street. Vooral tijdens het ontbijt en laat op de avond is het hier druk. Er zijn een aantal kleine winkeltjes. Bij de cafeetjes zijn kleine terrasjes gecreëerd, waar in de zomer muziek wordt gemaakt, waardoor het er erg gezellig kan worden.
Voor drinkwater zijn de bewoners vooral afhankelijk van regenwater. Buien worden echter steeds zeldzamer. Ook de toename van het toerisme zorgt ervoor dat schoon water steeds schaarser wordt. Hierdoor blijft er steeds minder water over voor gewasbesproeiing. Behalve in de lente, wanneer er allerlei kleurige bloemen groeien, is het op het eiland over het algemeen maar een dorre boel.
Het is aan te bevelen de accommodatie voor vertrek naar Lampedusa te regelen. In Nederland zijn voor zover mij bekend geen reisbureaus die georganiseerde reizen naar Lampedusa aanbieden, maar via het internet kun je toch redelijk eenvoudig hotels reserveren. Ook een vlucht naar het eiland is via het Internet gemakkelijk en goedkoop te boeken.
Lampedusa is het enige Pelagische eiland met een vliegveld. Verderop op deze website bespreken we hoe dit vliegveld te bereiken is (klik hier). Maar, natuurlijk is Lampedusa ook per ferry te bereiken.
Tijdens de tweede wereldoorlog werd Lampedusa, tijdens operatie corkscrew (kurketrekker) onder de voet gelopen door de Engelsen. De bewoners van het eiland boden hier nauwelijks verzet tegen. Op het eiland vind je nog enkele overblijfselen van de kleine bunkers die in de tweede wereldoorlog werden gebruikt. In 1986 werd Lampedusa het decor van een diplomatieke rel. De Libiërs schoten drie scud-raketten af op de Amerikaanse navigatiepost die op het eiland was gevestigd. Dit om een bombardement van de Amerikanen op Tripoli en Benghazi te vergelden.
Een belangrijke schrijver die de naam Lampedusa als achternaam heeft, is Giuseppe Tomasi di Lampedusa. Hij leefde van 23 december 1896 tot 23 juli 1957. Hij werd echter niet op Lampedusa maar in Palermo geboren. Toch heeft zijn familie wat met het eiland te maken. Zijn voorvaderen bezaten het eiland namelijk tot ze het in het jaar 1843 verkochten aan de koning van het rijk van de beide Siciliën; Fernando de Bourbon. Naar verluid heeft nooit een familielid van di Lampedusa voet aan land van de eilanden gezet. De Bourbon betaalde wel 12.000 dukaten voor het eiland. Giuseppe Tomasi werd met name bekend door het enige boek dat hij schreef: Il Gattopardo (De tijgerkat). Tijdens zijn leven was er nergens een uitgever te vinden die het boek uit wilde geven. Toen het boek echter in 1958 toch uitgegeven werd, won het direct de Premio di Strega (een belangrijke Italiaanse literatuurprijs). Tegenwoordig wordt het boek gezien als hoogtepunt in de twintigste-eeuwse Italiaanse literatuur. Meer informatie over de schrijver vind je op de website van freelance journaliste Yvonne Phillipa.
Op Lampedusa werd in het jaar 2002 de Italiaanse film Respiro opgenomen. Deze film won verschillende awards op internationale filmfestivals, zoals die van Cannes en Bratislava. De film is gebaseerd op een Siciliaans sprookje en is best de moeite van het zien waard.
De laatste jaren komt Lampedusa regelmatig negatief in het nieuws vanwege mensensmokkel. Vluchtelingen zoeken in Libië en Tunesië boten waarmee ze de Middellandse Zee over kunnen steken naar Europa. Mensensmokkelaars bieden die overtochten aan. Ze geven de kapiteins van de gammele boten echter niet de opdracht naar het Europese vasteland te gaan, maar laten ze naar Lampedusa varen. Voor de kust worden de vluchtelingen overboord gezet. Velen van hen kunnen niet zwemmen en verdrinken. Vissers vinden regelmatig lijken in hun netten en af en toe spoelen er lichamen aan. De kans dat je tijdens een (duik)vakantie een lichaam aantreft is echter klein. Je hoeft er niet bang voor te zijn dat zoiets gebeurt. Op Lampedusa tref je ook geen asielzoekers aan op straat. Deze worden namelijk opgevangen in het opvangkamp op het eiland. Het kamp biedt ruimte aan duizenden vluchtelingen. Vanuit het kamp worden de vluchtelingen naar het vasteland van Italië gebracht. Waarna de meeste van hen in de illegaliteit verdwijnen. Vanwege de vluchtelingen is er op het eiland een legerbasis met maar liefst 1.500 militairen gestationeerd.