Filicudi
Filicudi is één van de kleinere eilanden van de Eolische archipel. Het is ongeveer 9,5 vierkante kilometer groot en er wonen slechts ongeveer 250 mensen. Het eiland ligt op ongeveer 27 kilometer ten westen van Lipari.
Het eiland werd al bewoond in neolithische periode, zo'n 3.000 jaar voor het begin van onze jaartelling. Ook tijdens de bronstijd werd het eiland bewoond. Op de zuidpunt van het eiland kun je de overblijfselen van een prehistorische dorp, genaamd Capo Graziano vinden. Het is gelegen op een 90 meter hoog rotsplateau. Het dorpje bestaat voornamelijk uit kleine ronde muurtjes op plaatsen waar vroeger de huizen stonden. Archeologische vondsten van deze nederzetting zijn te vinden in het archeologisch museum van Lipari.
Tegenwoordig leven de bewoners voornamelijk in de drie kleine dorpjes die het eiland telt. Al eerste is er het dorpje Filicudi Porto alwaar de veerboten aankomen. Dit bestaat uit niet meer dan een paar huisjes en een barretje. De andere dorpjes heten Vallechiesa en Pecorini Mare. Van de dorpen is Vallechiesa het best op toeristen ingesteld. Maar stel je hierbij niet te veel voor. Tot ver in de twintigste eeuw was er geen gemotoriseerd vervoer op het eiland. Pas in de zeventiger jaren van de vorige eeuw werden er wegen aangelegd. Daarvoor vond het vervoer plaats met muilezels. Men leefde van de visvangst en de voeding die het eiland de bewoners bood. Vooral in de winters, wanneer de vissers niet uit konden varen, was er vaak sprake van honger.
Natuurlijk is ook Filicudi ontstaan door vulkanische activiteit. Er zijn vijf kraters, waarvan de hoogste de Monte Fossa delle Felci is (dezelfde naam als de hoogste top op het eiland Salina). Deze vulkaan heeft een hoogte van 774 meter. De andere kraters zijn de Monte Montagnola (349 meter), Monte Terrione (278 meter), Capo Graziano (174 meter) en Monte Guardia (145 meter). De wandeling naar de top van de Monte Fossa delle Felci is de moeite waard. Vrijwel het gehele eiland is sinds het jaar 1997 uitgeroepen tot natuurgebied en tijdens een wandeling begrijp je dat dat niet voor niets is gebeurd.
Aan de noordwestkant van het eiland steekt een 74 meter hoge obelisk op uit de zee. Deze rots heeft de naam Canna gekregen. Deze is te bezoeken tijdens rondvaarten die vanuit de haven van het eiland worden georganiseerd. Tijdens zo'n rondvaart bezoek je tevens een aantal diepe grotten.
Doordat Filicudi zo afgelegen ligt werd het in de jaren zeventig door de Italiaanse overheid aangewezen als ballingsoord voor mensen die er van verdacht werden lid te zijn van de maffia. Vanuit Sicilië werden zij gedeporteerd naar het eiland. Natuurlijk pikten de bewoners van het eiland dit niet. Zij vertrokken massaal van het eiland en keerden pas terug toen de maffiosi van het eiland waren vertrokken.