De 2de WERELD OORLOG in FRANKRIJK
3 sept 1939 tot 8 mei 1945 in Europa, tot 2 september 1945 in de Pacific.
Om Nederland te dwingen tot overgave gaan de Duitsers over tot het richten op burger doelen.
Men bombardeert Rotterdam: 800 doden. Ze dreigen Utrecht, Amsterdam en de andere steden ook te vernietigen.
Nederland capituleert militair op 15 mei 1940, maar koningin Wilhelmina en de regering zetten de strijd voort vanuit Londen.

Bombardement Rotterdam, 14 mei 1940.
Mobilisatie, september 1939
Duitsland valt op 1 sept 1939 Polen binnen. Daar Frankrijk en Engeland de onafhankelijkheid van Polen hebben gegarandeerd, verklaren beide landen op 3 sept 1939 de oorlog aan Duitsland.

In Frankrijk worden 4,7 miljoen soldaten gemobiliseerd.
Ook de Engelsen sturen hun Britse Expeditionaire Leger (BEF) naar Frankrijk om bij een duitse inval in actie te komen.


De ‘Spookoorlog’. Fr.: la Drôle de Guerre (rare oorlog); 8 maanden wachten. 3 sept.  1939 – 10 mei 1940.
De franse en engelse troepen vallen niet aan. Zij blijven bij de grens van Frankrijk met Duistland en België. Ze respecteren de neutraliteit van België. Ze wachten af wat er gaat gebeuren.

Dit is het begin van de ‘Spookoorlog’. Een vreemde periode van meer dan 8 maanden wachten, zonder strijd. De winter is ijzig koud.
Er ontstaat verveling en het demoraliseert.


De SLAG OM FRANKRIJK.

De inval van Duitsland in België, Nederland, Luxemburg en Frankrijk.
Op 10 mei 1940 barst het duitse offensief los. Zonder oorlogsver-klaring vallen de duitse legers België, Nederland en Luxemburg aan.
De duitse bommenwerpers bestoken onophoudelijk de vliegvelden van België, Nederland en noord Frankrijk.
Hun hoofddoel is de verovering van Frankrijk, de aartsvijand.
Ze willen zich wreken voor hun verlies in de Eerste WO.
 
De ‘Spookoorlog’.  Fr: La Drôle de Guerre.
Fransen en Engelsen doen samen  een spelletje om de verveling te verdrijven, 28 nov. 1939
Het plan van Hitler : de slag met de sikkel. Fr. : le Coup de Faucille
De franse troepen en het britse Expeditionaire Leger (BEF) trekken op naar België om het belgische leger te helpen met de strijd tegen de duitse troepen.
Dat is een rampzalige beslissing, want zij trappen in de val die Hitler en zijn generaal Manstein voor hen hebben opgezet.  Hun plan is  om de franse en britse legers naar het noorden te lokken door een aanval vanuit Nederland en België te simuleren. De hoofdaanval komt echter niet uit het noorden, maar bij Sedan in noord Frankrijk, net gelegen boven de Maginotlijn*.  
Hierdoor raken de franse en britse troepen ingesloten en ontstaat een van de grootste militaire catastrofen van Frankrijk.

*de Maginotlijn omvat een groot aantal verdedigingswerken ter bescherming van Frankrijk langs de grens van Duitsland en Zwitserland .
De doorbraak bij Sedan, 13 mei 1940
De franse Generale Staf acht het zeer onwaarschijnlijk dat de duitse legers aanvallen bij Sedan, omdat aldaar de Ardennen zo ontoegankelijk zijn, dat het onmogelijk wordt geacht ze te  doorkruisen met een groot leger.
Daarom is de verdediging bij Sedan verwaarloosd. De beste legers zijn naar België gestuurd, omdat daar de hoofd aanval wordt verwacht, net als in de Eerste WO.

De Duitsers openen echter plotsklaps de aanval op Sedan met liefst 800 Stuka’s. Ze bombarderen intensief Sedan en het franse leger.
In enkel uren is Sedan vernietigd en zijn de franse stellingen in wanorde. Daarna komen onverwacht uit de bossen vele duitse tanks van generaal Heinz Guderian, gevolgd door duitse gemotoriseerde infanterie.
Dat wat onmogelijk werd geacht is toch gebeurd. Een immens duits leger heeft in 2 dagen het massief van de Ardennen doorkruist !
De gedesorganiseerde, zwakkere franse troepen staan dan plotseling tegenover een grote overmacht van de beste duitse tanks en infanterie. De duitse troepen breken door de franse linie’s.

De ‘doorbraak bij Sedan’ is beslissend voor de slag om Frankrijk.
Duitse tanks doorkruisen in 2 dagen de Ardennen.
Van 27 tot 31 mei 1940 : De slag bij Rijsel. Fr. : Lille
Bij Rijsel hebben ca 40.000 franse soldaten, die omsingeld zijn ten zuiden van Lille, stand gehouden tegen 7 duitse divisies….  
Dankzij veel opofferingen van de franse soldaten wordt de opmars van de Duitsers vertraagd.  De franse en britse troepen bij Duinkerke winnen hierdoor tijd voor de evacuatie.
Bijzonder is dat het duitse leger de militaire eer betuigt aan de heldhaftige franse verdedigers van Rijsel, door hen te laten defileren met hun wapens alvorens ze zich overgeven.
Als Hitler dit ter ore komt, verwijt hij aan generaal Waeger het oponthoud  in de opmars en eer te hebben gegeven aan de Fransen. Hij wordt direct de laan uitgestuurd.
Churchill zegt in zijn memoires dat de verdedigers van Rijsel de geallieerden bij Duinkerken 5 dagen extra hebben gegeven.
Militaire eer voor de franse troepen op de grote markt in Rijsel, voor de duitse generaal Waeger, 1 juni 1940.
Van 12 tot 15 mei 1940 :  de ‘Vergeten overwinning’ : de veldslag van Gembloux.  
Het franse leger, waaronder de 1ste marokaanse divisie, voert hevige gevechten in België bij Gembloux.  
De duitse XVI Panzer Korps wordt gedwongen zich terug te trekken na zware verliezen te hebben geleden.
Maar …….. de tanks van Rommel breken door bij Dinant en die van Guderian bij Sedan.
De frans-marokaanse regimenten kunnen geen profijt trekken uit hun overwinning ; in opdracht van de leiding staken ze de strijd in de nacht van de 15de.

Van 15 tot 18 mei 1940 voert de 3de franse pantserdivisie (DCR) een tegenaanval uit ten zuiden van Sedan met zware B1 tanks en infanteristen, met veel koloniale troepen. Maar de tanks vallen aan in te kleine eenheden en worden overspoeld door het grote aantal duitse tanks.
Op 17 mei 1940 doet ook de 4de pantserdivisie van kolonel Charles De Gaulle een tegenaanval bij Montcornet. Maar dit is niet voldoende om de Duitsers tegen te houden.

Op 24 mei 1940 nemen de duitsers Boulogne in en omcirkelen Calais. Ze zijn slechts 35 km van Duinkerken.
De frans-britse en belgische troepen moeten terugtrekken naar Het Kanaal bij Duinkerken. Ze zijn omcirkeld. Er blijft hen niets anders over dan de zee om te vluchten.

In minder dan 3 weken tijd hebben de Duitsers de ‘slag met de sikkel’ gerealiseerd.
Het WONDER van Duinkerken, van 27 mei tot 4 juni.
De situatie in Duinkerken is onhoudbaar. 240.000 Britten (9 divisies) en 140.000 Fransen (5 divisies) zitten als ratten in de val, opeengehoopt en ontredderd. Hun laatste hoop is ontsnappen over de zee.
De britse premier Winston Churchil zegt : “Ga ze halen”.
Vice-admiraal Sir Ramsay leidt deze enorme operatie. Hij mobiliseert alles wat vaart; naast zeeschepen en vissersboten, ook rivier sleepboten, plezier scheepjes, aken van de Theems en zelfs de pompboot van deze rivier, die voor het eerst zee kiest......
Ca 1000 schepen, de Cockle-shell-navy ’ (de notendop vloot).
Dag in, dag uit, in een hel van duits vuur, vaart de armada heen en terug. Heen met voedsel en water, terug met soldaten. Het ware zeemansbloed komt boven; de saamhorigheid is enorm.
Weinig bekend is de rol van de 29 nederlandse kustvaarders, die 23.000 mannen redden.
Men spreekt over het wonder van Duinkerken.

Het 1ste  wonder is dat de zee tijdens de gehele evacuatie zo glad is als een spiegel. Dit is zeer bijzonder, want meestal is de zee wild. Eén dag na afloop van de evacuatie steekt de normaal aanwezige wind weer op en beuken de golven op het strand. Dit zou de hele operatie enorm hebben bemoeilijkt.

In Duinkerken wordt hevige strijd geleverd om tijd te winnen.
De Luftwaffe  bombardeert onophoudelijk de pier in de haven van Duinkerken. Het 2de wonder is dat deze pier niet wordt geraakt ..... 250.000 man schepen zich in op die pier. Wel is de pier op den duur niet meer bruikbaar door gezonken schepen.
Strooipamflet van de duitsers
Het duitse plan voor de Slag om Frankrijk.
Hun tactiek is het uitvoeren van een tang beweging, genaamd  :
de ‘Slag met de sikkel.
BLITZKRIEG.  Fr. :  ‘Guerre-éclair’.  
De Duitsers hanteren een nieuwe tactiek de zgn Blitzkrieg. De oorlog begint zonder oorlogsverklaring en met schending van de neutraliteit van landen. Politiek gezien is dit misdadig. Ze doen dit om onverwacht aan te vallen en hiermee de vijand  te verrassen. Het duitse leger is modern en gemotoriseerd. Het verplaatst zich  bliksemsnel, met een grote concentratie offensieve wapens: tanks, vliegtuigen, artillerie. Voorafgaand aan de aanval van de grondtroepen vernielt de Luftwaffe met heftige bombardementen stations, vliegvelden en wegen en zaait paniek met de duikvluchten en de sirenes van de Stuka’s. Daarna vallen grote aantallen tanks aan, over een klein front. De luchtmacht geeft vuursteun en zaait verwarring. Zodoende wordt een doorbraak geforceerd. Eenmaal achter de vijandelijke linies maakt men een omcirkeling en wordt de tegenstander tot overgave gedwongen. Met deze effectieve tactiek blijven ze 2 jaar lang winnen.     

Enkele jaren daarvoor had Kolonel De Gaulle een dergelijke strategie ook voorgesteld, maar niemand luisterde.
De STUKA’S zijn een essentieel onderdeel van de blitzkrieg.
De Stuka is een lichte duikbommerwerper.
In het duits Sturtzkampf-flugzeug, afgekort Stuka.
Hij heeft W-vleugels, een grote vast landingsgestel, een mitrailleur, 1800 kg bommen en een mechanische sirene:  de zgn
trompetten van Jericho’.   

Van 3000 m hoogte maken de Stuka’s duikvluchten, vrijwel recht naar beneden, met een hels lawaai van de sirene, alsof ze op het doel te pletter vallen. Dan gooien ze hun bommen af en trekken daarna vlak boven hun doel weer op met het automatisch hoogteroer. De stuka’s blijven neer duiken, ook nadat ze hun bommen hebben afgeworpen.
De psychologische werking is funest. Men raakt in paniek, zoekt dekking of slaat op de vlucht.
Paris valt, 14 juni 1940
De Wehrmacht komt in een leeg Parijs; ¾ van z’n bevolking heeft de stad verlaten.
De regering is gevlucht naar Bordeaux .
De exodus
Vanaf het begin van de duitse invasie slaan de Belgen en Fransen op de vlucht, naar het veiliger geachte zuiden. Er zijn 8 miljoen mensen op de wegen. Men is bevangen door paniek.  Er heerst veel honger, angst, ontreddering en ellende.

De Stuka’s duiken angstaanjagend met gillende sirenes op de vluchtelingen af en schieten met hun mitrailleurs.

De Saint-Exupéry (beroemd schrijver en piloot) die deze exodus vanuit de lucht kan waarnemen, schrijft:
‘Het is alsof men in het noorden van het land een schop tegen een mierenhoop gegeven heeft en de mieren aan het uitzwermen zijn. IJverig. Zonder paniek. Zonder hoop. Als uit plicht.’
Appel van 18 juni 1940 van generaal Charles De Gaulle
De Gaulle weigert zich neer te leggen bij de capitulatie van Frankrijk. Hij vreest dat hij gearresteerd gaat worden.
Om geen argwaan te wekken doet hij generaal Spears uitgeleide op het vliegveld, schudt hem de hand en ....... op het laatste moment springt hijzelf ook in het vliegtuig.
Hij vlucht naar Londen om de strijd voort te zetten.

Door radio BBC in Londen spreekt generaal De Gaulle zijn beroemde ‘APPEL van 18 juni’. Hij roept op om de strijd voort te zetten en voorspelt de mondialisatie van de oorlog :
Quoi qu'il arrive, la flamme de la résistance française ne doit pas s'éteindre et ne s'éteindra pas.
Luttons tous pour la sauver !
Vive la France !

Deze oproep getuigt van onverwoestbaar geloof in de uiteindelijke overwinning. Wat niet eenvoudig is als heel West-Europa zojuist verpletterend is verslagen en totaal is gedemoraliseerd.

(in 2010 viert dit ‘Appel van 18 juni’ zijn 70ste verjaardag).
Maarschalk Pétain (84 jr) besluit de strijd te staken.
Op 17 juni 1940 kondigt maarschalk Pétain op de radio zijn besluit aan om de strijd te staken en wapenstilstand te vragen.
Charles De Gaulle
Charles De Gaulle (49 jr) is nog onbekend. Als tankcommandant heeft hij militaire leerstellingen over het beslissende belang van tanks en vliegtuigen in de moderne oorlogvoering gepubliceerd. Het succes van de bltzkrieg toont zijn gelijk aan. Daarom bevordert het staatshoofd Paul Reynaud hem op 1 juni 1940 tot brigade-generaal  en staatssecretaris van oorlog in zijn laatste kabinet.
De Gaulle is een man uit één stuk. Dankzij de kracht van zijn persoonlijkheid zal hij - Charles zonder land - de leider worden van de ‘Vrije Fransen’.

Op 2 aug 1940, veroordeelt een militaire rechtbank van Pétain generaal De Gaulle ter dood voor desertie en het in gevaar brengen van de staatsveiligheid.
‘Maréchal, nous voilà !’
De portretten van Pétain worden opgehangen in alle gebouwen.
Het nieuwe nationale volkslied is ‘Maréchal, nous voilà !’ (Maarschalk, hier zijn we).
Het wordt elke ochtend in de scholen gezongen.

Maarschalk Pétain zijn regering zetelt in Vichy. Het regime Vichy is autoritaire, anticommunistisch en antikapitalistisch.
Het onderwerpt zich aan Duitsland.
Frankrijk wordt verdeeld in een door de Duitsers bezette zone en een zgn vrije zone, die weliswaar door de Fransen wordt bestuurd, maar waarvan de orders uit Berlijn komen.
Maarschalk Pétain is het hoofd van de regering, die zetelt in Vichy.

De vrije zone wordt gedemilitariseerd.

De 1,5 miljoen krijgsgevangenen mogen niet terugkeren naar Frankrijk. Ze worden in Duitsland te werk gesteld.

Elzas-Lotheringen gaat weer terug naar Duitsland.
(De Duitsers hebben dit moeten afstaan aan Frankrijk bij de capitulatie in 1918).

Frankrijk moet zeer grote bezettings-kosten betalen en ook grondstoffen, en voedsel leveren.
(In 1918 werd Duitsland door Frankrijk verplicht tot het doen van zware herstelbetalingen).
De Wapenstilstand, 22 juni 1940
Hitler bepaalt dat de wapenstilstand wordt getekend in Compiègne in dezelfde treinwagon, waarin de Duitsers in 1918 de capitulatie moesten tekenen als verliezers van de Eerste WO. Hitler wil deze vernedering voor Duitsland weg wassen door nu de Fransen te vernederen. Als wraak verbindt Hitler aan de wapenstilstand zware voorwaarden.
Doden, gewonden, krijgsgevangenen
De oorlog heeft zware verliezen gegeven : 100.000 doden en 200.000 gewonden.

Meer dan 1,5 miljoen krijgsgevangen, die naar de gevangenkampen (in het duits ‘stalags’) in Duitsland worden gestuurd.
Zij moeten daar 4 jaar blijven in slechte omstandigheden. Meestal worden ze te werk gesteld in fabrieken of boerderijen, maar soms worden ze  geïnterneerd in strafkampen zoals het sinistere
Rawa-Ruska.
De duitse legers trekken op naar Duinkerken.
Om ‘de slag van de sikkel’ uit te voeren hebben de duitse tanks de opdracht om zo snel mogelijk het Kanaal te bereiken bij Abbeville, om zodoende de miljoenen franse en britse soldaten, die opgetrokken zijn naar België, in de tang te nemen.

De duitse tanks van Guderian, Kliest en Rommel leggen 100 km af in 2 dagen en veroveren een bruggenhoofd om de kust te bereiken.
De Geallieerden landen in Noord-Afrika, 8 nov 1942.
De engels-amerkaanse troepen (75.000 soldaten) landen op de stranden van Marokko en Algerije, destijds koloniën van Frankrijk.
Vandaar uit gaan ze, samen met de andere geallieerde landen, Zuid-Frankrijk bevrijden.

Als reactie gaan de Duitsers direct de Vrije Zone bezetten om de kust te verdedigen tegen een invasie van de Geallieerden.

Zelfdestructie van de franse vloot in Toulon, 27 nov 1942.
In Toulon ligt werkeloos de prachtige franse vloot, ca. 100 moderne oorlogssschepen, waaronder het admiraalschip de Strasbourg.
De ‘superbe Royale’, de trots van de Fransen.
Zowel de Duitsers als de Geallieerden willen deze vloot in hun bezit krijgen.

De Pétain getrouwe commandant van de franse vloot, admiraal Jean de Laborde, wil absoluut niet dat de Duitsers de vloot in handen krijgen. Maar met dezelfde beslistheid wil hij ook niet dat de vloot in handen komt van de geallieerden en zeker niet de Engelsen, de nagezetenen van admiraal Nelson, de winnaar van de zeeslag bij Trafalgar (1805)!! Veel officieren denken er ook zo over.
Maar de matrozen daarentegen willen het liefst zo snel mogelijk opstomen naar Algerije om zich bij de Geallieerden te voegen.

Als de duitse tanks de Marinehaven binnenrijden, geeft de franse admiraal de uitermate pijnlijke opdracht om zijn eigen vloot te laten zinken. In enkele minuten zijn er 90 moderne oorlogsschepen vernietigd.
(Opm.: de  explosieven waren al 2 jaar eerder aangebracht toen de Duitsers het noorden van Frankrijk hadden bezet)

De Gaulle is erg boos op admiraal De Laborde, omdat hij niet met de vloot is gevlucht naar Noord-Afrika.
Luchtfoto van de Luftwaffe waarop te zien de brandende oorlogsschepen aan de aanlegsteigers. Van links naar rerchts :  het admiraalsschip le Strasbourg, le Colbert, l’Algérie, la Marseillaise.
Het oorlogsschip Le Colbert geheel uitgebrand, daarachter het admiraalsschip Le Strasbourg.
Franse krijgsgevangenen.
De zwarte gevangenen daarentegen blijven in Frankrijk, in de zgn Fronstalags in de bezette zone Noord.
De Nazi’s vrezen dat ze dragers zijn van exotische ziekten. Ook zijn ze beducht voor een raciale besmetting.
Ze worden gevangen gezet in provisorische barakken onder zeer slechte omstandigheden.
Krijgsgevangene van de koloniale franse troepen in 1940.
Foto Bundes Archiv.
De invasie in Normandië, 6 juni 1944.  
Een enorme operatie. In de nacht van 5 op 6 juni 1944 droppen de Geallieerden 23.000 parachutisten; ze moeten de communicatie van de Duitsers ontregelen.
Voor de kust een armada van 6000 schepen over een front van 80 km. Het stormt en regent.
De geallieerden voeren zware bombardementen uit om de duitse verdedigingen uit te schakelen.
In het totaal zijn 3 miljoen soldaten aan land gebracht en 2 miljoen ton aan materieel.
De verliezen zijn groot: 6600 Amerikanen, 3000 Engelsen, 950 Canadezen, 245 Fransen zijn gedood bij deze operatie.
Aan duitse kant zijn 6500 doden.
De bevrijding van Parijs, 25 aug 1944  
Voor de geallieerden heeft de bevrijding van Parijs geen prioriteit. Ze willen zo snel mogelijk naar Berlijn om er eerder te zijn dan de Russen.

De Parijzenaars volgen het nieuws van minuut tot minuut. Ze verwachten binnenkort bevrijd te worden. Uit protest tegen de duitse bezetting organiseert het Verzet een grote opstand.
De politie (3000 gewapende mannen), de postbode’s, werkers in de metro en nog vele anderen doen mee.
Er zijn Duitsers die hun biezen pakken. Maar er wordt ook gevochten. De Duitsers proberen de opstand neer te slaan.

Generaal Von Choltitz, een vertrouweling van Hitler, is sinds kort commandant van Parijs. Hitler geeft hem de opdracht om Parijs met alle middelen krachtig te verdedigen, de monumenten en bruggen te vernietigen en de opstand hard neer te slaan. Hij voert deze opdracht echter niet uit.

De leider van het Verzet, ‘Kolonel’ Rol, waarschuwt generaal Leclerc die met zijn beruchte 2de Tankdivisie in Normandië is geland (16.000 man, 300 tanks). Hij meldt dat de opstandelingen het niet meer lang volhouden en er veel doden gaan vallen.

Leclerc vliegt met zijn Piper Cub direct naar de amerikaanse opperbevel-hebber generaal Omar Bradley.
Na overleg zegt Bradley: “Leclerc het is akkoord, snel je naar Parijs!” Bradley geeft ook opdracht aan de 4de Infanterie Divisie van de oorlogsveteraan generaal Raymond Barton, om met de Fransen mee te gaan (20.000 man, 80 tanks).

Op 24 aug 1944 om 20u 45 rijden de eerste tanks en 150 mannen van Kapitein Dronne Parijs binnen bij Porte d’Italie . De tanks staan een half uur later voor het stadhuis.
De klokken van de kerken beginnen te luiden evenals de bourdon van de Notre Dame. Maar het is van korte duur, want de Duitsers drijven met mitrailleurvuur de mensen uiteen.

Bij de dageraad van de volgende dag, 25 aug 1944,  komt de rest van de divisie Leclerc gevolgd door de troepen van generaal Barton.
Na enkele sporadische gevechten wordt generaal Von Choltitz gevangen genomen en meegenomen naar het stadhuis. Daar tekent hij de overgave voor Leclerc en ‘colonel’ Rol van het Verzet.
De zo intens verlangde bevrijding is een feit !

Daarna komt generaal De Gaulle naar het stadhuis. Op de stoepen staat een enthousiaste en geëmotioneerde menigte. Daar houdt hij zijn geïmproviseerde beroemde toespraak:
Paris outragé ! Paris brisé ! Paris martyrisé ! Mais Paris libéré !..
Parijs geschonden ! Parijs stuk geslagen ! Parijs gepijnigd ! Maar Parijs bevrijd ! !......
Generaal Von Choltitz de duitse Commandant van Parijs en zijn staf, gevangen genomen in hotel Meurice
Generaal Leclerc in Parijs voor la gare Montparnasse.
Gare Montparnasse 25 aug 1944.  
Generaal De Gaulle wordt ontvangen door generaal  Leclerc en Rol-Tanguy van het Verzet.
Moordpartij in ‘Fort de Romainville’, 20 aug 1944
Fort de Romainville is een oud fort vlak bij Parijs dat de Duitsers gebruiken als gevangenis. Het is een vochtige kerker zonder licht en voorzieningen.
Joden, communisten, gaullisten, verzetsmensen, gijzelaars worden opgepakt en hier gevangen gezet.

Op 15 aug zijn de duitse bewakers reeds gevlucht. De bewaking gebeurt nu door Georgiërs van het Armee Vlossav.
Op 19 aug zijn in Parijs 19 verzetsmensen opgepakt en opgesloten in het Fort.
Voordat de Georgiërs zijn weggegaan op 20 aug., hebben ze deze verzetsmensen neergeschoten.
Moordpartij in ‘Fort de Romainville’.
De moordpartij bij de la Cascade du Bois de Boulogne, in de nacht van 16 op 17 juni

Twee maanden voor de bevrijding vindt er een gruwelijk drama plaats.
Er worden 35 jonge Verzetsmensen gefusilleerd door de Gestapo (duitse politie) bij de Cascade du Bois de Boulogne.

Deze jonge mensen willen meedoen aan de opstand in Parijs en zijn zo onvoorzichtig om dit te vertellen aan een agent, die collaboreert met de Duitsers.
De Gestapo heeft ze opgepakt en direct doodgeschoten.
JOURNAL DE LA RÉSISTANCE
Er is door het Verzet een film gemaakt van de bevrijding van Parijs. Deze film is na de bevrijding vaak vertoond.

Deze film toont ook de moordpartij in ‘Fort de Romainville’ op 20 aug 1944. Dit heeft iedereen ernstig geschokt.
22 juni 1940, Hitler bij de treinwagon van 1918 in Compiègne waar de tekening van de wapenstilstand gaat plaatsvinden.
De historische treinwagon wordt tentoongesteld in Berlijn als symbool van de overwinning van 1940 en de wraak voor het verlies van 1918.
Het is een publiekstrekker.
De evacuatie bij Duinkerken is de hel op zee.  

De franse torpedejager Bourrasque vol met soldaten, die terwijl hij de haven uitvaart door een mijn of door duitse granaten tot zinken is gebracht.

250 à 300 verdrinken er. De rest wordt gered door andere schepen.
Samenvoeging van het France Libre en het Armée d’Afrique
Generaal de Gaulle bouwt een bevrijdingsleger op, dat genoemd wordt het France Libre (Forces Françaises Libres, het FFL). Ze hebben het Lorraine kruis als embleem.
Generaal Leclerc sluit zich al snel aan bij de Gaulle.
Er worden overal soldaten geworven, ook in de koloniën.
In 1943 bevat het France Libre 50.000 man.
Deze zijn voor 60% afkomstig uit ‘Zwart-Afrika’, zoals Tsjaad, Gabon, Cameroun, Congo.
Het France Libre heeft vanaf het begin gevochten aan de zijde van de Amerikanen en andere geallieerden.

Het leger in de franse koloniën in Noord Afrika heet het Armée d’Afrique. Het is getrouw aan Pétain. Echter na de invasie van de Geallieerden in Noord-Afrika, gaat het overstag en kiest het hun kant.

Het France Libre wordt samengevoegd met het Armée d’Afrique en versterkt met Fransen uit Noord Afrika (Pieds Noirs) en andere Europeanen. Meer dan 170.000 soldaten van europese afkomst en 230.000 soldaten afkomstig uit de Afrika: Algerije, Marokko, Tunesië, Senegal, enz.
Er ontstaat een groot frans leger.

Na de landing in Normandië (generaal Leclerc) en in de Provence (generaal de Lattre de Tassigny) heet dit nieuw opgebouwde leger het Première Armée Française.
In Frankrijk voegen zich hier nog bij de 100.000 soldaten van de Forces françaises de l’intérieur (FFI) (de franse binnenlandse strijdkrachten).

Generaal Charles de Gaulle van de Forces Françaises Libres schudt de hand van generaal Henri Giraud van het Armée d’Afrique voor Franklin Roosevelt en Winston Churchill.
Hiermee wordt de samenvoeging van beide legers beklonken.
17 Janvier 1943. Conférence Anfa in Cassablanca.
De NEDERLAAG.
In amper 6 weken is Frankrijk verslagen. Dit heeft niemand voor mogelijk gehouden.
De toenmalige franse President Paul Reynaud wil de strijd voortzetten vanuit de koloniën. Hij verliest echter de steun hiervoor in zijn regering en de oude, 84-jarige maarschalk Pétain, die gezien wordt als de winnaar van de Eerste WO en veel vertrouwen geniet, volgt hem op als staatshoofd.
De CAPITULATIE van NAZI-DUITSLAND, 7 en 8 mei 1945.

Op 30 april 1945 pleegde Adolf Hitler zelfmoord. Hij beseft dat alles voor hem verloren is.
In de ochtend van 7 mei 1945 tekent generaal Alfred Jodl in Reims de onvoorwaardelijke overgave van alle Duitse strijdkrachten aan de Geallieerden.
De volgende dag, kort voor middernacht, tekent generaal Wilhelm Keitel in Berlijn een gelijksoortig document, expliciet capitulerend aan de Sovjet strijdkrachten voor generaal Georgi Zjoekov in het bijzijn van o.a. generaal De Lattre de Tassigny.
Toen Keitel hem zag, zei hij met hoge stem:
Ah ! De Fransen zijn er ook ! Dat ontbreekt er nog maar aan !”

Na het proces van Neurenberg is Keitel opgehangen.

8 mei 1945 is Europa bevrijd, maar de bittere strijd gaat door
in de Pacific.
Na  atoombommen op Hiroshima en Nagasaki op 6 en 9 augustus 1945, eindigt de 2de Wereld Oorlog op 2 september 1945 met de capitulatie van Japan.
Wilhelm Keitel tekent de Duitse capitulatie in het  Hoofdkwartier van het Rode leger in Berlijn, 8 mei 1945.
Contact: raglan@live.nl
De 2de Wereld Oorlog begint op 1 september 1939 met de inval van Nazi-Duitsland in Polen en eindigt in Europa op 8 mei 1945 met de capitulatie van Nazi-Duitsland. In de de Pacific capituleren de Japanners op 2 september 1945.

De 2de WO is een verschrikkelijke oorlog met alles omvattende terreur en een aantal afschuwelijke records:
-  de meest moorddadige oorlog uit de geschiedenis : 60 miljoen doden, waarvan 2/3 burgers.
-  er vindt ook de grootste genocide ooit plaats : 11 miljoen mensen gedood.
-  het is ook de enige oorlog, waar atoombommmen zijn gebruikt: Hiroshima, Nagasaki, augustus 1945.

(N.B. : tijdens de Eerste WO zijn er 15 miljoen doden, waarvan 60 % militairen).
Übermenschen.
De nazi’s zijn fanatieke racisten. Ze beschouwen zichzelf als ‘übermenschen’. Zij menen, dat de mensen die zij  ‘untermenschen’ vinden, het duitse arische ras vervuilen en verzwakken. Voor de zuivering van hun eigen ras worden de ‘untermenschen’ vervolgd en gedood.
De nazi’s hebben in hun vernietigingkampen Auschwitz, Treblinka, e.a., 6 miljoen joden en 5 miljoen zigeuners (Sinti, Roma), slavische mensen, gehandicapten, Jehovah getuigen, homo’s alsmede verzetsmensen, dissidenten en krijgsgevangenen gedood.
De BEZETTING.
De BEVRIJDING.
Brennt Paris ?
Hitler belt Von Choltitz en roept woedend : “Brennt Paris?”
Maar Von Choltitz toont geen bereidwilligheid om Parijs te laten branden. Hiermee is gelukkig een groot onheil voorkomen.
Na de oorlog zegt hij dat hij Parijs niet heeft vernietigd, omdat de vele historische monumenten een groot cultuurgoed zijn voor de hele wereld.
Maar ook zal zeker meespelen dat Von Choltitz zich er van bewust is dat de oorlog op zijn eind loopt en hij zich zorgen maakt over zijn lot als krijgsgevangene van de Geallieerden. Hij heeft als trouwe dienaar van Hitler heel wat op zijn kerfstok, o.a. in de gevechten bij Rotterdam en Sebastopol.
De begeestering van Duinkerken
De Engelsen worden zich bewust van de wrede en dodelijke kracht van de duitse vijand. De engelse onbezorgdheid en humor maken plaats voor een vastberaden wil om de Duitsers te verslaan. Ze gaan hiervoor vanaf nu, alles op alles zetten.
Het 3de wonder is dat de engelse regering ervan uit is gegaan slechts 30.000 mannen te kunnen evacueren, het worden er 340.000! (220.000 Britten, 120.000 Fransen, 150 Belgen)

De laatste 40.000 franse soldaten die de Duitsers met grimmige gevechten op afstand hebben gehouden worden in de ochtend van 4 juni 1940 overmeesterd en gevangen genomen.
Hitler verordonneert : “Duinkerken is de grootste veldslag aller tijden, 4 juni is voortaan de nationale feestdag van Duitsland”.

In Engeland is men zeer verheugd met de terugkeer van zoveel soldaten, maar Churchill relativeert en zegt: “Met een evacuatie wint men geen oorlog”.
Bevrijding Provence
Bevrijding Cavalière en Le Lavandou
NAWOORD 2de WO Frankrijk