De Wolbij dankt zijn naam aan het feit dat de vrouwtjes plantenbeharing verzamelen om er hun nestjes van te maken. De Wolbij is een perfecte vlieger. Stil in de lucht hangen, voor en achteruit vliegen, is geen probleem. Het mannetje verdedigt zijn territorium fel tegen andere mannetjes en insecten die van zijn bloemen komen drinken. Hij beschikt daarvoor over een viertal doorns onderop zijn achterlijf. Hij vouwt zijn onderlijf onder zijn borststuk, richt zich op het aan te vallen insect en ramt er vervolgens vol op in. De Wolbij is een prachtig insect. Met zijn grote zilveren ogen, beharing en zwartgeel uiterlijk komt hij zeer agressief over. Ze zijn echter maar anderhalve centimeter groot. Hij laat zich door mensen heel dicht benaderen en stoort zich totaal niet aan hun aanwezigheid zolang u geen onverwachte bewegingen maakt. De rond vliegende kogeltjes komen al bezig zeer vrolijk over en zijn een aanwinst voor iedere tuin.

Klik op een foto voor een vergroting. Gebruik de terug knop in uw browser om een volgende foto te kiezen.

--------------------------------

Driedimensionaal! Gebruik uw 3D bril.

--------------------------------

Het mannetje van de Wolbij zittend op een bloem van het Vingerhoedskruid. Hij zat bijna altijd op een blad maar ging nu even op de bloem zitten. Toevallig net dat ik er met mijn camera bijstond. Dat leverde het bovenstaande plaatje op.

Op de bovenstaande foto's is een mannetje van de Wolbij te zien. Hij zit op de bladeren van Ezelsoor. De Wolbij heeft aan het eind van elke poot twee lange haken zitten. Hiermee kan hij hangen aan lipvormige bloemen en zoals hier aan de haren van de plant. Het mannetje maakt telkens een rondje langs zijn planten en komt steeds terug naar hetzelfde blad. Ik kon hem met de camera in de aanslag keurig opwachten. Als de dag vordert en het blad komt in de schaduw dan kiest hij een ander blaadje uit.

--------------------------------

Links op de foto het mannetje in rust zittend op een Akeleiblad. Hij heeft de voorste poten opgetrokken. In deze houding straalt hij agressie uit. Een Wolbij laat niet met zich sollen. Op de rechter foto ziet u dat het geen loos dreigement is. Het mannetje beschikt onderaan het achterlijf over vier doorns gezet in twee rijen. Deze worden ingezet tegen rivalen en andere insecten die nectar uit zijn bloemen komen drinken. Op de middelste foto is hij zelf even nectar tappen. Anders dan de vrouwtjes die ook voor hun broed verzamelen zie je het mannetje dit niet zo vaak doen.

--------------------------------

Op de bovenstaande foto's ziet u het oog van een mannetjes Wolbij. De camera's van nu zijn zo goed dat het mogelijk is de facetten in het oog te zien. De ogen van de Wolbij zijn schitterend kwikzilver van kleur met er doorheen zwarte strepen. Let ook op de gigantische hoeveelheid haar die overal op hem zit.

--------------------------------

De meeste insecten poetsen zichzelf regelmatig zo ook de Wolbij. Vanwege de lange "nagels" lijkt het net of hij jeuk heeft en zichzelf zit te krabben. Hij kan zijn poten helemaal over zijn lijf draaien. Net een mens die zijn eigen rug probeert te krabben. Het levert een grappig plaatje op. In het echt gaat alles heel snel alleen met een foto kunt u het goed bekijken.

--------------------------------

Op de linker foto ziet u de tong van de Wolbij. Deze bestaat uit twee delen. Een onderste en bovenste helft. De bovenste is een harde kromme naald om in de bloem te steken. De onderste helft met het vorkje aan het eind is flexibel en past tussen een membraan in de bovenste helft. Om nectar uit een bloem te halen steekt de Wolbij de bovenste helft in de bloem. De onderste helft wordt via een op en neer gaande beweging tussen de bovenste helft bewogen. Via capillaire werking stroomt dan de nectar de Wolbij in. Op de rechter foto ziet u goed de bovenste helft van de tong.

--------------------------------

Op de linker foto is een mannetje van de Wolbij te zien die op het punt staat om weg te vliegen. De bij laat eerst zijn voorpoten los en zet zich dan af met zijn achterpoten. Op de rechter foto vliegt hij. De twee haken onder zijn kop zijn de tongdelen.

Op de foto's van het vrouwtje van de Wolbij. Het vrouwtje mist de beharing en de doorns op het achterlijf. Op de eerste segmenten van haar poten zitten rode vlakken. Op de linker foto ziet hoe ze de plantenharen van Ezelsoor aan het halen is. Ze verpakt dit als een bolletje "wol" onder haar achterlijf. Van deze haren maakt het vrouwtje haar nest in een holle steel. In het nestje komen een eitje en genoeg voedsel voor de larve om een volwassen Wolbij te worden. Van Ezelsoor worden ook graag de bloemen bezocht voor de nectar. Het vrouwtje op de middelste foto is hiermee bezig. Op de rechter foto ziet u een vrouwtje stuifmeel verzamelen van de meeldraden van Vingerhoedskruid. Ze schraapt het stuifmeel met haar poten van de stampers en het blijft plakken aan de haren onder haar achterlijf net een soort pannenkoek.

--------------------------------

De foto's met het vliegende vrouwtje laat zien hoe snel de vleugels bewegen. De foto is gemaakt met een duizenste seconden sluitertijd en de vleugels zijn vooral op de linker foto haast niet te zien.

De Wolbij tijdens de paring. Het mannetje zoekt zijn bloemen af naar vrouwtjes die er nectar komen halen. Alleen vrouwtjes worden geduld, alle andere insecten worden weggejaagd. De vrouwtjes worden herkent aan de roodkleurige eerste segmenten van de poten. Met elk vrouwtje dat het mannetje tegenkomt probeert hij te paren. Hij lijnt zich van achteren op net als bij te verjagen indringers en schiet dan naar voren op het vrouwtje. Het doel is daarbij om zijn voorpoten over de kop van het vrouwtje te krijgen. Die is bezet met uitsteeksels en stugge haren waar zijn voorpoten grip op vinden. Op de middelste foto is dit goed te zien. Slaagt hij daar niet in dan mislukt de paar poging. De achterpoten van het vrouwtje worden naar achteren getrokken. Meestal zijn ook de voorpoten van het vrouwtje los die daarbij met alleen de middelste poten aan de plant hangt. De poten van het vrouwtje zijn ook veel dikker een krachtiger gebouwd als die van het mannetje. Het vrouwtje steekt haar vleugels naar voren zodat deze niet beschadigen. Aan het eind van de paring steekt het mannetje zijn voorpoten in de lucht en laat zich achterover vallen. Op de rechter foto kunt u dit zien.

Op de foto's staat een mannetje van de Wolbij. Aan de kleuren van de Wolbij kunt u zien dat dit een oud exemplaar is. De foto's zijn gemaakt in de maand september van 2003. Het is de oudste Wolbij die ik ooit gezien heb. De haren zijn wit en de bij viel af en toe van zijn bloem af. Net een oud opaatje. Onder de insecten zijn er maar weinig die zo lang leven. Onder de juiste omstandigheden kan een Wolbij makkelijk een paar maanden oud worden.

Als het u ook leuk lijkt om Wolbijen in de tuin te hebben, plant dan lipvormige bloemen en behaarde planten om als nestmateriaal te dienen voor de vrouwtjes. Vingerhoedskruid, Lavendel en Lobelia {zomergoed niet de vaste plant} worden druk bezocht. Ezelsoor is een mooie plant voor nestmateriaal. Plant voldoende planten om in hun onderhoud te voorzien omdat zowel het mannetje als de vrouwtjes telkens naar uw planten komen om er nectar en nestmateriaal te verzamelen. Zet ze op een zonnige plaats en zorg dat u er goed bij kan komen om het geheel van dichtbij gade te slaan.

| Home | Wolbij | Vlinders | Libellen | Amfibieën | Reptielen | Gastenboek | Links |