Op deze pagina vindt u foto's van reptielen. Hieronder vallen hagedissen, slangen en schildpadden. Reptielen zijn net als amfibieën koudbloedig. De meeste zijn overdag actief om te profiteren van de zonnewarmte. 's Winters houden ze in Nederland een winterslaap om in het voorjaar weer te voorschijn te komen. Hun voedsel bestaat uit insecten, kleine zoogdieren en vogels. Onder de reptielen zijn er die eieren leggen maar ook enkelen levendbarende. De eieren hebben een leerachtige schaal anders dan de kalk schaal bij vogels. Alle reptielen in Nederland zijn beschermd. Verlies van leefgebied, verontreiniging en het verkeer zorgen ervoor dat het met de meeste hagedissen en slangen niet goed gaat. Ook zijn er mensen die als ze een slang zien deze gelijk doden uit angst voor zijn gif of de slechte naam die dit dier geniet. Er is echter maar een giftige slang in Nederland en dat is de Adder zijn gif is niet dodelijk maar een bezoek aan de dokter is na een beet wel noodzakelijk. Echter geld hier dat de slang niet actief mensen opzoekt om te bijten. Alleen mensen die hem lastig vallen of proberen om hem op te pakken maken kans om gebeten te worden. In alle andere gevallen zal de slang proberen weg te komen vaak nog voor u hem heeft gezien.

Klik op een foto voor een vergroting. Gebruik de terug knop van uw browser om een andere foto te kiezen.

--------------------------------

Driedimensionaal! Gebruik uw 3D bril.

--------------------------------

De Hazelworm is een pootloze hagedis het is dus geen slang! Voor een beet hoeft u van dit schuwe dier dan ook niet te vrezen. De Hazelworm eet insecten en ongewervelde zoals slakken en wormen. De Hazelworm wordt ongeveer zestig centimeter groot het exemplaar op de foto's is ongeveer veertig centimeter. In het zonlicht glanzen zijn kleine schubben prachtig. Ik vond hem op een voetpad. De dieren houden hiervan omdat het asfalt of de steentjes in de zon warm worden en zij die warmte gebruiken om zelf als koudbloedige reptielen sneller op te warmen. Dit betekend echter dat ze vaak worden overreden door fietsers want je kijkt erg makkelijk over dit kleine diertje heen. Zelfs ik was bijna bovenop hem gaan staan want hij houd zich bij benadering doodstil. De eieren van de Hazelworm blijven in het lichaam van het wijfje totdat deze volledig ontwikkeld zijn. Tijdens de geboorte komen de jongen als kleine geheel komplete Hazelwormen ter wereld en kunnen direct zelfstandig op pad. Met een moeilijk woord heet dit ovovivipaar.

--------------------------------

De Hazelworm komt vrij algemeen voor in Nederland. Maar juist zijn verborgen levenswijze maakt dat je hem maar zelden ziet. In zijn natuurlijk element laag tussen de begroeiing gaat hij onopgemerkt zijn gang. Ze zijn ook veel ondergronds te vinden speurend tussen de strooisellaag op zoek naar iets eetbaars. Zijn lijf is overdekt met hele kleine zachte schubben. Ze zoeken het pad op voor de warmte maar komen op deze harde ondergrond maar moeilijk vooruit. Dit exemplaar lag te spartelen als een vis op het droge. Pas weer van het pad af gleed hij moeiteloos tussen het gras en was na een paar tellen aan het oog ontrokken.

--------------------------------

De Hazelworm vertrouwd op zijn slangachtige uiterlijk voor zijn verdediging. Hij bezit zelfs een gespleten tong die hij net als een slang uit al kronkelend uit zijn bek steekt. Dit alles is pure bluf. Mocht een roofdier zich hier niet door laten afschrikken. Dan kan er in uiterste nood een stuk van zijn staart afbreken op een apart breekpunt waar het lijf overgaat in de staart. Immers het is een hagedis en die hebben allemaal dit truukje. De staart groeit er na verloop van tijd weer aan maar voorkomen is beter dan genezen.

--------------------------------

Driedimensionaal! Gebruik uw 3D bril.

--------------------------------

De Levendbarende Hagedis is de meest algemene hagedis van Nederland. De soort leeft onder zeer uiteenlopende omstandigheden. Maar meestal op beschutte schrale plekken zoals heidevelden en droge graslanden. De Levendbarende Hagedis is ovovivipaar. De eieren blijven lang in het lichaam van het vrouwtje en worden pas tijdens het uitkomen gelegd. De schaal is niet meer dan een vlies welke soms al in het lichaam van het vrouwtje los raakt. De jongen zijn zo'n twee centimeter groot en kunnen direct de wijde wereld in. Deze manier van voortplanten zorgt ervoor dat de Levendbarende Hagedis tot wel boven de poolcirkel kan voorkomen. Iets wat gewone ei leggende reptielen niet kunnen. Vrouwtjes liggen vaak met een platgedrukt lichaam op een steen om zo zichzelf en de ontwikkelende eieren te verwarmen. De Levendbarende Hagedis is een kleine hagedis die leeft van insecten, rupsen, slakken en andere kleine beestjes. Op de foto's hierboven staat een vrouwtje. Op de foto rechts kunt u goed zien waar het breekpunt van de staart zit. Daar waar het gevlekte lichaam ophoud en de grijze staart begint. Deze kan in geval van gevaar afbreken om aanvallers om de tuin te leiden. De staart groeit er na verloop van tijd vanzelf weer terug aan.

De Muurhagedis komt enkel in het uiterste zuiden van ons land voor. Er zijn plekken in Nederland waar hij nog meer voor komt maar dat zijn ontsnapte of los gelaten dieren. Er wordt nog wel eens heen en weer gesleept met deze diertjes. Ze houden van op het zuiden gelegen rotswanden en muurtjes met veel spleten en scheuren om zich te kunnen verschuilen. De bovenste foto's zijn van het mannetje van de Muurhagedis. Op de linker foto zijn gewone tekening. De middelste en rechter foto laten de Muurhagedis in zijn balts kleed zien. De onderkant wordt fel oranje en op de zijkant verschijnen blauwe stippen.

--------------------------------

Het vrouwtje van de Muurhagedis is wat kleiner en matter van kleur. Op de linker foto een vrij grijs exemplaar. Wat goed past bij de achtergrond. Ze kunnen ook vrij bruin zijn. De Muurhagedis legt eieren welke worden afgezet tussen de stenen. Na twee tot drie maanden komen deze uit. De jongen zijn ongeveer drie centimeter groot en na één jaar geslachtsrijp.

--------------------------------

Nog twee foto's van een vrouwtjes Muurhagedis. De linkerfoto is duidelijk een geval van wie kijkt nu naar wie?

Driedimensionaal! Gebruik uw 3D bril.

--------------------------------

De Zandhagedis komt vrij algemeen voor in Nederland. Ze zijn te vinden op beschutte zonnige plekken in het veen, heide, de zandgronden en de duinen. Het mannetje links op de foto is vooral in de paartijd zeer opvallend met zijn groene flanken en groene kop. Bij het vrouwtje rechts vallen de zwart witte vlekjes op waarmee het lichaam bespikkeld is. Hier zijn ze een beetje wazig omdat ze net aan het vervellen is. Bij het achterlijf ziet u een stuk van de oude huid los zitten. Het vrouwtje legd haar eieren op een zonbeschenen plek in een ondiep holletje. Deze komen na twee a drie maanden uit afhankelijk van de temperatuur. De jongen zijn na het uitkomen direct zelfstandig en ongeveer zes centimeter groot.

--------------------------------

Driedimensionaal! Gebruik uw 3D bril.

--------------------------------

De Gladde Slang is de kleinste in ons land voorkomende slang. Ze is zo'n zestig centimeter lang en twee a drie centimeter dik. De Gladde Slang is niet giftig. Ze eten muizen, hagedissen en zelfs andere slangen ook de jongen van de giftige Adder. De naam Gladde Slang slaat op de schubben van de slang. Deze zijn mooi glad zonder de richel of kiel die bij andere slangen wel aanwezig is. De ogen zijn koper kleurig met ronde pupillen. De drie exemplaren hierboven zijn gefotografeerd op het veen hier in Nederland. Ze hebben een duidelijk vlekken patroon en langs de flank loopt een mooie donkeren streep. Het exemplaar rechts is bijna toe aan vervellen. Dit is nodig om te kunnen groeien aangezien hun huid niet mee groeit. Zijn oog is melkachtig van kleur en wordt troebel. Dit komt door een vloeistof die zich onder de oude huid vormt. De nieuwe huid zit daar weer onder. De vloeistof dient als smeermiddel tijdens het afstropen van de oude huid. De slang kan hierdoor tijdelijk slecht zien en is dus kwetsbaar. Pas als het oude vel is afgeworpen heeft de slang weer een helder oog. Samen met een nieuwe huid krijgt de slang ook weer een nieuwe lens op het oog. Lenzen en lenzenvloeistof waren door de natuur al lang uitgevonden!

--------------------------------

Het exemplaar hierboven lag op te warmen voor een muizenhol. Tijdens het maken van de foto's zag de verschrikte muis kans om te ontsnappen! Opwarmen doen ze bij bewolkt weer of tijdens de schemering. De warmte komt vooral van de omgeving die is opgewarmd door het zonlicht. Als de zon doorkomt trekken ze zich weer terug. Deze Gladde Slang heb ik gefotografeerd in Duitsland op een berghelling. Het gesteente is er veelal grijs en de slang heeft zich daarop aangepast zijn tekening is erg flets. De vlekken op de rug zijn haast niet te zien.

--------------------------------

Helemaal opgerold in een hoopje zoals op de linker foto zijn ze haast niet te zien. De rechter foto laat goed de tekening van de Gladde Slang zien. Ook deze is gefotografeerd in Duitsland. Vergelijk hem maar met de twee exemplaren helemaal bovenaan. Let op de gevorkte tong! De eieren van de Gladde Slang blijven in het lichaam van het wijfje totdat deze volledig ontwikkeld zijn. Tijdens de geboorte komen de jongen als kleine slangetjes ter wereld en kunnen direct zelfstandig op pad. Met een moeilijk woord heet dit ovovivipaar. Ook de Adder, Hazelworm en Levendbarende Hagedis zijn ovovivipaar.

Driedimensionaal! Gebruik uw 3D bril.

--------------------------------

De Ringslang is een waterspecialist deze slang kan uitstekend zwemmen. Het is een niet giftige wurgslang die zich voornamelijk voed met kikkers en salamanders. Grotere exemplaren pakken ook kleine zoogdieren en vogels. De Ringslang kan tot wel 120 cm lang worden. Het exemplaar op de foto is ongeveer een meter groot. Anders dan de Gladde Slang legt het vrouwtje van de Ringslang eieren. Deze worden gelegd in een hoop van rottend plantmateriaal. De warmte die bij het rottingsproces vrij komt broedt de eieren uit. Om de Ringslang te helpen wordt door natuurbeheerders afgesneden riet op hopen langs plassen en vaarten gelegd. De Ringslang maakt hier dankbaar gebruik van. In Nederland komt hij voor boven de grote rivieren. De foto's hierboven zijn gemaakt in de Duitse Eifel.

De Ringslang is erg schuw. Ik kwam de slang tegen op een pad en was zeer verrast door zijn aanwezigheid. Hij waarschijnlijk ook. Ik kreeg kort de kans voor een paar foto's daarna gleed de slang er razend snel vandoor en verdween in het struikgewas. In Nederland heb ik hem ook een paar keer gezien maar daar verdween de slang vrijwel direct zonder kans op een foto. De Ringslang zal nooit agressief mensen aanvallen tenzij je hem echt beetpakt als je daar de kans al toe krijgt. Maar zelfs dan houd de slang zich liever dood en hoopt dat je hem met rust laat. Dit doet hij zeer overtuigend met zijn bek open tong eruit op zijn rug en een geur verspreidend die op rottend vlees lijkt.

Tijdens de paaitijd komen de Ringslangen massaal af op geschikte broedhopen. Het is niet onmogelijk wel honderd exemplaren in een composthoop te vinden. Ook de overwintering geschiet vaak met velen bij elkaar. Dit kan onder van alles plaats vinden mits het genoeg beschutting en een constante temperatuur heeft. Zelfs een stortplaats van huisvuil wordt gebruikt.

| Home | Wolbij | Vlinders | Libellen | Amfibieën | Reptielen | Gastenboek | Links |