Teasmade

De eerste Teasmade die ik kocht, kwam uit de kringloop en ik had geen idee wat het was.
Ik was er eerst 3 maanden omheen gelopen, laten staan, weer eens kijken en op een dag gewoon gekocht want het intrigeerde mij.
Ik wist dat het Engels moest zijn maar hoe en waarom men dat verzonnen had.

Een Teasmade is een machine om automatisch thee te zetten, wat ooit gebruikelijk was in het Verenigd Koninkrijk en sommige Britse Gemenebestlanden.
Teasmades bevatten over het algemeen een analoge wekker en zijn ontworpen om aan het bed te worden gebruikt, zodat de thee 's ochtends vroeg klaar is.
Hoewel er in de Victoriaanse tijd ruwe versies bestonden, werden ze pas praktisch met de beschikbaarheid van elektrische versies in de jaren dertig van de vorige eeuw.
Ze bereikten hun hoogtepunt in populariteit in de jaren zestig en zeventig.
Sindsdien is het gebruik ervan afgenomen, maar nu beleven ze een heropleving, deels als vintage/retro-noviteit.

Tja, en toen is het verzamelen begonnen.
We hebben er een flink aantal in huis, de meeste staan in de huiskamer.
De oudste is uit 1939 en is gemaakt van hout en hij werkt nog steeds!
Een van de nieuwere heeft ook een radio functie, die komt uit 1970.
Het zijn allemaal verschillende, al lijken ze soms op elkaar.
En ze werken allemaal.

Motoren

Vorig jaar mei (2020) had Erik een leuke motor gezien, in juni konden we hem halen.
En wat schetste mijn verbazing, op deze motor (een chopper) kon ik rijden!
Er werd wel een easy clutch op gezet zodat ik minder kracht hoefde te zetten met de koppelings hendel inknijpen.
Het was een leuke chopper, helemaal aangepast door de vorige eigenaar, lekker stoer en vette klappen joh.
We hebben heel wat kilometers samen gereden die zomer, en winter, tot het te koud werd en of te glad.

Hoe Pouce bij ons is gekomen.

Toen ik op een warme zomerse maandag ochtend (09-07-18) rond een uur of elf, een stukje aan het lopen was tussen
Nijkerk en Hoevelaken, hoorde ik op een gegeven moment een ijselijk gemiauw.
Aangezien ik er al voorbij was, liep ik terug en zag in een droge sloot, tussen het riet een kitten zitten, helemaal alleen.
Als de moeder er was geweest had ze geen keel opgezet, en als er meerdere waren had ik die ook gehoord en/of gezien.
Het was even afdalen en riet aan de kant schuiven om bij de kleine te komen die nog steeds aan het roepen was, maar het is gelukt,
ik heb haar uit de sloot gehaald.

Ze was mager en vies, ik keek meteen of het een poesje was of een katertje, een poesje dus.
Meteen gekeken hoe het met het vocht zat in het kleine tere lijfje, zag ik dat de nekplooi niet echt snel terug ging.
En, ik zag een klein hartje op haar borst.

Toen ze in een buideltje van mijn shirt lag, was ze stil en keek mij met grote bange ogen aan.
Ik fluisterde tegen haar dat het allemaal goed zou komen, dat ze eten en drinken kreeg en niet bang en alleen zou zijn.
Ik belde Erik om mij op te komen halen.
Erik kwam op de motor, de rijwind verkoelde ons enigszins.



Thuis kreeg ze eerst een beetje zachte brokjes voor maagvulling en vocht.
De kleine kattenbak werd door Erik van boven gehaald en hij zette die onder het tafeltje tussen onze twee stoelen.
Ik heb haar daar meteen op gezet, maar er kwam niets.
Ze zat onder de vlooien en korsten vlooienpoep, dus snel een goedje tegen vlooien gehaald en kittenvoer.
Na een wasbeurtje heb ik haar op laten drogen in een handdoek lekker op schoot tegen mij aan.
Ieder half uur kreeg ze weer wat te eten tot de eerste plas op de kattenbak een feit was en ze een poep had gedaan.
Daarna stond er onbeperkt eten voor haar klaar.
Plassen en poepen ging perfect en na de eerste (pindakaas)poep kwamen er mooie sliertjes poep, wat kan je daar blij mee zijn.

Ik heb nog op Amivedi gekeken, daar stond niets. Gezien haar schrikachtige reacties was
ik er al vanuit gegaan dat het een katje was van een boerderijpoes die in het veld haar jongen had gekregen.
Wat haar heeft bewogen om ondanks de angst een mens te roepen...

Gucci en Gijsje hebben een neusje neusje gedaan en besloten dat dit wel erg eng was en bleven lekker boven tot de nacht.
De kleine sliep beneden op haar kussentje of op een stoel met een popje en een lapje stof.

De volgende dag heb ik haar na laten kijken, is ze ontwormt, ze was helemaal gezond!

Ze kwam binnen een paar dagen ook boven, en op bed want ze wilde bij ons zijn... Lekker hoor zo'n kleintje.
Alleen Gucci vond dat te eng en vond het buiten even relaxter. Nu was het toch een kat die merendeel buiten is in de zomer, dus we maakte ons niet te veel zorgen.
Ik hield hem wel scherp in de gaten.
Een weekje later was hij weer regelmatig binnen en was ook weer in de slaapkamer te vinden.

Gezien de warmte was het wel wenselijk dat alles tegenover elkaar open kon staan, dus verzonnen we een hekje voor tussen het kozijn en de achterdeur, met een overstekend gedeelte kippengaas. Dat als ze er aan zou gaan hangen, het naar binnen terug zou buigen. Het werkte perfect.
Tot ze ineens sterk genoeg was om te springen en Gijsje na deed die via de verwarming naar de vensterbank ging om te eten.


Maar goed, de kleine stond op het punt te ontsnappen!
Met rest materiaal en een rol kippengaas hebben we de tuin kittenproof gemaakt. Ze genoot met volle teugen van deze vrijheid!
En, Gijsje vond haar nu toch wel heel erg leuk, ze rende samen door de tuin, hij liet zich opjagen en bijna vangen, want als hij dat bij haar deed, vond ze het nog eng.

Na 12 dagen heeft ze haar naam gekregen en hebben we besloten dat ze hier mocht blijven wonen.

Gijsje is haar mentor. Hij heeft haar opgevoed met spelen, en ravotten. Hij knapte helemaal op van Pouce, hij miste echt een speelmaatje.

V.l.n.r. Pouce een uurtje bij ons. De volgende dag. Twee weken later.

Barefoot?

Een aantal jaar geleden kwam ik iemand tegen die schoenen aan had met losse tenen.
Mijn reactie was waarschijnlijk net zo als de verbaasde blikken bij mensen als ze nu mijn 'teen'schoenen zien.
Het waren net apenvoeten, ik wilde er meer van weten!
Het waren Fivefingers en het waren barefoot schoenen.
Thuis maar eens op Google gezocht en ik heb mij volgezogen met info over de voor en nadelen en hoe te beginnen met het lopen met dit soort schoenen en wat er allemaal bij komt kijken.
Want het zijn geen schoenen om meteen kilometers op te gaan wandelen.

Ik hoor je denken, waarom kan je er niet meteen kilometers op lopen?!
Nou, het is alsof je op dikke sokken loopt, dus geen enkele demping, geen steun.
Juist, dat is dus heel wat anders dan wat je gewend bent.
En de andere vraag die ik vaak hoor, waarom draag je ze?

Ik heb hele moeilijke voeten, veel schoenen zitten en zaten nooit lekker, en mijn grote tenen gingen naar binnen staan en begonnen best zeer te doen.
De Fivefingers zaten meteen lekker, ik ben er na betaald te hebben ermee de winkel uitgelopen.
Het was wel wennen, geen demping, geen steun, maar ik vond vooral het onregelmatige onder mijn voeten zo ontzettend lekker, het masseerde mijn voeten!
Met gewone schoenen moest ik kijken naar waar ik liep, nu voelde ik wat er onder de voeten was.
De eerste zogenaamde wandeling buiten op de stoep was 500 meter, een dag of wat 800 meter, 1 kilometer, zo bouwde ik het rustig op.
Als het slecht weer was deed ik buiten mijn oude afgetrapte Dr Martens aan want de stevige wandelschoenen deden te veel zeer.
Bij droog weer droeg ik de fivefingers, tot 4 graden boven nul kan ik daar op lopen, want ik heb de zomer variant, dus lekker luchtig.

Ik was mij er van bewust dat het lichaam en vooral de voeten de tijd nodig had om zich aan te passen aan een andere manier van lopen.
Ga je meteen fanatiek van start is het vragen om voet klachten.
In het begin voelde ik mijn kuiten, scheenbenen, bilspieren, onderrug, de stappen zijn kleiner, en de snelheid was minder dan op gewone schoenen.

Ik doe een paar voetoefeningen vooral als ze moe zijn van het wandelen, rollen met het balletje is zo lekker!

Die winter kocht ik winter schoenen (Feelmax Kuuva 4), ook barefoot schoenen alleen deze hebben geen losse tenen.
Dat was erg wennen want het zijn hoge schoenen, de voeten voelde even opgesloten, de beweeglijkheid is anders dan Fivefingers met lopen.
De voorvoet zit niet strak in de schoen, de tenen hebben alle ruimte om alle kanten op te bewegen. Ze zaten meteen lekker!
En, ze hoeven niet ingelopen te worden!
Met deze schoenen kan ik zomer en winter lopen, in regen, sneeuw, of op modderige klompenpaden.
De zool is iets dikker dan de Fivefingers die ik heb, maar nog steeds erg dun te noemen als je gewone schoenen gewend bent.

Ik loop met zo veel minder pijn dan op gewone schoenen!
Als ik ongemakken voel in de voeten tijdens het wandelen, loop ik op de rammel stroken, op de stroken die voor blinden en slechtziende op de stoep liggen, het grind langs de weg, of op het gras.
Dat offroad lopen is wel een stuk zwaarder omdat de ondergrond ongelijk is, maar het is tegelijkertijd een verademing en de voeten krijgen een gratis massage!

De metamorfose van mijn voeten is bizar. De dunne pijnlijke pezige voetjes met knobbels en eeltplekken veranderde in dikke stevige maar toch zachte voeten.

Ik ben erg blij met mijn happy feet schoenen!

Ik koop de schoenen bij Barefoot and More in Arnhem.

Vintage of is het Retro?

Wij hebben als servies het Arcopal lotus servies, we hebben mokken, koppen, kopjes, diverse borden en schalen.
Ik noem het altijd retro, maar klopt dat wel?

Google bood uitkomst:

"Retro artikelen zijn spullen van nu die qua materiaalgebruik, ontwerp en stijl zijn gebaseerd op artikelen uit de zestiger en zeventiger jaren.
Vaak is het ontwerp vertaald naar de wensen die we in het heden hebben betreffende de functionaliteit en het decoratieve karakter.

De term vintage wordt normaliter gebruikt voor authentieke artikelen die minimaal 30 jaar oud zijn en uit de vijftiger, zestiger, zeventiger en begin jaren tachtig stammen.
Het kan gaan om huishoudelijke artikelen, meubelstukken, kleding, stofjes, schilderijen, vazen en alle andere spulletjes voor huis, tuin en keuken.
Er wordt ook wel een onderscheid gemaakt met tweedehands uit die periode, in de zin dat vintage staat voor zeer kenmerkend voor de betreffende periode."

Goed, het is dus vintage, en oerdegelijk!
Ik snuffel altijd op rommelmarkten en kringloop winkels naar dat ene kopje, of bord om het servies mee aan te vullen.
Dat valt nog niet mee om het te vinden, of voor een nette prijs in huis te halen.

Omdat het leven al duur genoeg is.

Niet iedereen heeft een top salaris, dus moet je goed bekijken wat de vaste inkomsten per maand zijn, wat er regelmatig aan kosten bij komt en onverwachte zaken.
Geloof mij, dat lukte mij niet, dat overzicht was er gewoon niet, eigenlijk zag ik op de helft van de maand, het donkere einde al opdoemen.
Als ik eens aan het eind van de maand wat overhield, was het de week daarop al weer verdampt, en zo leefde ik tientallen jaren in mistige geldzorgen.

Tot ik Erik leerde kennen en ik op zijn advies een tijd lang alle bonnetjes bewaarde en een kasboek bij ging gehouden om zo inzichtelijk te krijgen wat er binnen kwam en wat er uit ging.
Echt het meest vervelende klusje ooit! Bij thuiskomst na het opruimen van de boodschappen het boekje erbij pakken en alles noteren.
En ik had een vast bedrag per dag wat ik aan eten etc. uitgaf. In het weekend het dubbele om de weekend boodschappen te doen.
Wat had ik een hartgrondige hekel aan dat boekje wat mij iedere keer met de neus op de feiten drukte!
Boodschappen doen was niet echt een leuke bezigheid.

Maar nu -jaren later- terugkijkend op die tijd, heb ik er wel verschrikkelijk veel van geleerd en heeft het er mede voor gezorgd dat ik aan het eind van de maand geen geldnood meer heb!

Tips I

Tips II