Een hobby van mij is film kijken. Ik ga vaak 's weekends met mijn vrienden naar de bioscoop. Ik kijk het liefst naar thrillers en actie/avontuurfilms. Een van mijn favoriete films is 'Unthinkable'.
Mijn favoriete acteur is Sean Penn. Hij was me opgevallen in de film "The assasination of Richard Nixon". Wat mij bevalt aan deze acteur is dat hij simpelweg kwalitatief goed werk levert. Hij krijgt de laatste jaren veel zware rollen en dat is niet voor niks. Hij weet als geen andere het publiek te overtuigen van de echtheid van het verhaal. Hij zit al een tijdje in de business, namelijk sinds zijn 21e. Hij won in 2004 een Oscar voor zijn hoofdrol in Mystic River, na drie keer eerder genomineerd te zijn geweest. In 2009 won hij hetzelfde beeldje nogmaals, voor Milk.
Mijn favoriete actrice is Natalie Portman. Nou is zij in mijn ogen niet de beste actrice ter wereld. Maar zij heeft wel af en toe films gemaakt waarin ze mij in positieve zin verraste, zoals in de Black Swan. De reden dat ik haar heb gekozen als mijn lieveliongsactrice is omdat zij onwijs mooi is. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik graag naar haar kijk. Ze werd in 2005 genomineerd voor een Oscar voor haar rol in Closer, waarmee ze onder meer een Golden Globe won. In 2011 won ze de Oscar voor beste vrouwelijke hoofdrol voor haar rol in de film Black Swan.
Een van mijn favoriete films die ik niet uit mijn hoofd kan krijgen en die mij tot denken heeft aangespoord is de film 'Unthinkable" met onder andere sterren als Samuel L. Jackson en Michael Sheen. Het verhaal komt hierop neer: Een man (Michael Sheen) heeft uit onbekende redenen 3 bommen in 3 grote steden in Amerika geïnstalleerd. Hij wordt uiteindelijk opgepakt en dan begint de film pas echt. Hij wordt aangespoord tot het bekend maken van de 3 locaties. De man weigert en wordt vervolgens op brute wijze tot samenwerking gedwongen door ene H (Samuel L. jackson) die daar zijn beroep van gemaakt heeft. Het verhaal speelt zich af in Amerika waar de man opgepakt wordt. Het geweten van de film wordt gespeeld door Carrie-Ann Moss. Je beleeft het verhaal voornamelijk door haar ogen en ziet hoe iemand onmenselijk wordt behandeld zonder dat Michael Sheen ook maar neigt enigszins toe te geven aan de pijn. Ze wordt hierdoor in steeds ernstiger mate voor het dilemma gesteld hoever zij en de haren mogen gaan om een ramp te voorkomen.