Magnum Incendium Romae

Over Publius Cornelius Tacitus

 

De Romeinse schrijver van de verhalen die wij hebben uitgewerkt op de website is Publius Cornelius Tacitus. Hij is waarschijnlijk geboren in het jaar 55 na Christus. Tacitus’ afkomst is niet geheel bekend, men weet dat hij uit een aanzienlijke provinciale familie komt, maar de woonplaats van die familie is niet precies bekend. Het is of Gallia Narbonensis (het tegenwoordige Fréjus, Zuidoost-Frankrijk) of Gallia Cisalpina (Padua, Noordoost-Italië).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                           Fréjus

 

 

 

 

 

 

  Padua

 

De jeugd van Tacitus is een groot raadsel voor iedereen, alles wat bekend is over zijn jeugd komt uit zijn eigen werken, waarin hij af en toe een verwijzing naar zijn jeugd heeft geplaatst en uit de brieven die Plinius Minor aan Tacitus had geschreven. Hierdoor is men te weten gekomen dat hij retorica studeerde en advocaat werd. Verder werd hij een goede en bekende redenaar.

                                                                                                                    

In 77 (na Christus) trouwt Tacitus met Julia Agricola, de dochter van de consul van dat jaar: Gnaius Iulius Agricola. Het huwelijk was vooral om tactische redenen voltrokken, omdat Agricola in die tijd een belangrijk politicus was. Hoewel Agricola in 84 naar de achtergrond was verdwenen, heeft Tacitus toch redelijk veel voordeel weten te halen uit het feit dat zijn schoonvader een aanzienlijk Romein was.

 

Tacitus bouwde namelijk een voortreffelijke politieke carrière op, al een paar jaar na het huwelijk werd Tacitus een zogenaamde XX-vir, lid van een priestercollege bestaande uit twintig mannen. Tacitus begint zijn daadwerkelijke carrière in 81, hij wordt dan namelijk quaestor, een persoon die de financiën van de staat en het leger controleert. Daarnaast was hij ook woordvoeder van keizer Titus en keizer Domitianus. Hij bedrijft het ambt van quaestor tot het jaar 82, waarna hij wordt opgenomen in de Senaat als homo novus, de eerste die zich van een familie in de Senaat zetelt. Tacitus sloeg in de cursus honorum de functie van aedilis over om in 84 of 85 benoemd te worden tot tribunus plebis. In 88 werd hij praetor, het laatste ambt dat moest volbracht worden voor het consulschap. Tacitus werd in 89 voor vier jaar afgevaardigd voor een post in de provincies om in 97 alsnog aangesteld te worden als consul, in alle waarschijnlijkheid nog door Domitianus. Na zijn consulschap werd hij pro-consul en behoorde vanaf die tijd tot de elite van de senatoren. Pas in zijn pro-consulschap werd Tacitus de historicus waarvan wij hem vooral kennen. In 112 en 113 is hij gouverneur van de provincie Asia, wat in die tijd een felbegeerde post was bij de pro-consuls. In het jaar 120 is Tacitus als een goede redenaar en historicus overleden.

 

De werken die Tacitus schreef waren in het begin klein, omdat hij zich vooral richtte op zijn baan als jurist. In de tijd dat Tacitus zich een beetje teruggetrokken had, schreef hij zijn twee grootste en bekendste werken: de Annalen en de Historiën.

 

Historiën is Tacitus’ eerste grote werk en hij behandelt hierin de geschiedenis van Rome tijdens het driekeizerjaar 69 onder het bewind van de Flavii.

 

De Annalen was Tacitus’ tweede grote werk, wat over het Julisch-Claudische-geslacht gaat en in dit werk staan dus ook de verhalen over de brand in Rome.

 

© 2008