Reisverslag 1 : Aankomst & eerste indruk : Chinees is echt chinees! (klik voor het eerste verslag)

Reisverslag 2 : Meer indrukken, ontdekkingen en levenslessen! (link naar vorige verslag)

Reisverslag 3 : Zomerpaleis, 3-daagse rondreis, "Kaa le foee!", papa op bezoek, en zoveel meer

Ni hao, hier ben ik weer. Het is weer de hoogste tijd voor een verslagje. Heb weer zoveel te vertellen dat als ik tot na dit weekend wacht niet meer weet waar te beginnen. Straks meer hierover. Maar ik probeer het weer boeiend en compact te houden zodat ik jullie hopelijk kan fascineren tot het einde. Dus het vervolg op de "Chinese-wc-onderzoeks-resultaten" laat ik even varen ;). Verder ben ik ook van plan de foto:tekst ratio omhoog te trekken.

Ok hier gaan we dan. Het eerste weekend was nog heel warm. Het werd hier echt van een dag op de andere koud en herfst. Vorige week was het heel mistig en bewolkt. Volgens een vriend heeft de overheid daar een oplossing voor. Ze zouden explosieven de lucht inschieten om de wolken te doen condenseren. Ik kan dit bijna niet geloven, maar inderdaad, zondag hele dag regen en voorlopig weer zonneschijn. Dat gaat toch al een beetje ver om zo met techniek de natuur te bestrijden, maargoed ik word er alvast gelukkiger van.

Dat weekend was dus ook nog een perfect moment om een mooie plaats te bezoeken hier. We kozen voor het Zomerpaleis, ofwel het oord waar de keizer in de zomer naartoe trok om de benauwdheid te vermijden die dan in de binnenstad heerste (Winterpaleis). Als hij daar nog niet tot rust kon komen dan kon hij het misschien nog in vakantiehuis "Casa Rokado" proberen te Sint-Martens-Voeren (hoezo reclame?;)), maar voor de rest moet het hier ook wel lukken. Het domein is te groot om in een dag te bezichtigen en bestaat uit vele tempels, slaapruimtes, rotsen, groen, bruggetjes en natuurlijk veel water. Ik denk dat de foto's het nu wel kunnen overnemen:

De 2 Spanjaarden, de Mexicaan en den Belg. Met hun ga ik ook meestal op stap. Ze zijn vergelijkbaar met mij :) spontaan :p, houden van plezier en zijn meestal ook wel op de dansvloer te vinden haha.

Prachtig uitzicht over het domein en met de stad op de achtergrond.

Even de nodige vitamientjes opdoen!

Super gezellig met zo een bootje op batterijen door het domein varen en de mensen op de bruggen vriendelijk met Ni Hao begroeten! (goedendag, letterlijk: Jij goed)

Bij de bovenstaande foto moesten we toch even stilstaan. In de hoop nog eens goed te kunnen lachen met het leed van een ander ;). Deze arme, oude man zat het dak schoon te maken op een ladder die heel ongelukkig geplaatst stond. Met een kleine beweging kon hij zo tussen de muur en rotsen indonderen. Maar het duurde ons te lang en zijn dus maar doorgelopen :P.

Die 2de foto is de Chinese vertaling van de eerste. Op een of andere manier moeten de Chinese meisjes altijd zo met je op de foto. Zo wordt je toch niet serieus genomen! Heb er al mijn ongenoegen over geuit, maar het is er niet uit te krijgen :).

Die rechtse foto is in het bezit van meerdere chinezen. 1 gekke beweging en je trekt de aandacht van hun fototoestel. Onder mijn 3-daagse reis denk ik dat wel 10 chinezen zijn komen vragen om met ons op de foto te kunnen. Het probleem is dat dat moment ook de aandacht van anderen trekt en je zo in een vicieuze cirkel belandt :P. Ook komen ze vaker een praatje maken, heel sympathiek, maar vragen soms ook je nummer/email. Wat moet je daarmee? Wereldberoemd zijn lijkt me dan toch weer iets minder leuk dan sommigen misschien denken..

 

"Kaa le foee"? Kaa le foe is de Chinese vertaling voor "Carrefour" :). De grootste winkel hier in de buurt. Verschillende verdiepingen, zelfs producten langs de roltrappen zoals je op de linkse foto kunt zien. Verder een immense drukte, muziek, tientallen kassa's en bakken rijst zoals wij zand inkopen. Een beetje als de Makro, maar groter en uiteraard goedkoper. Een vriend heeft zijn nieuwe fiets daar gekocht (180 rmb, +/- 20 euro!), wel communistische kwaliteit (zoals mijn gekregen fiets, ik hoef er al maar naar te kijken en er is al weer iets kapot :p), maar reparaties kosten gelukkig ook niks. Echt waar mijn fiets, ook wel veel te klein en oud, is echt prul. Bij de eerste noodstop kneep ik de remhendel over. Toen begon het eens te regenen en wou ik even vaart maken, trapte ik letterlijk de connectie "tussen pedaal en as" over. Alsof dat nog niet genoeg was kreeg ik daarna een lekke band (mijn humeur zakte lichtjes!). En daarbij is de plastic trapper ondertussen half gebroken en zit vanalles los. Ik zal tegen volgende keer eens kijken voor een filmpje waar ik een sprintje trek ;).
Maar het goede nieuws is dat die reparaties dus echt niets kosten en op meerdere hoeken van de universiteit plaatsvinden (zie volgende foto). Echt mooi hoe die mensen hun eigen reparatiewinkeltje op de hoek van de straat hebben. Dit is China, alles kan! Het toppunt vond ik mijn band laten plakken. Dat kostte welgeteld 2 rmb, ofwel 0,24 euro! Toen fietste ik weer met een grote glimlach weg :P! Voor dat geld mag de kwaliteit wel eens wat minder zijn.

Ok we gaan verder. Ondertussen was mijn vader ook in China (Hong Kong en Suzhou dacht ik), maar hij zou dus ook een weekend naar Beijing vliegen om mij te bezoeken. Ik heb hem zaterdag namiddag de universiteit, mijn werkplaats en kamer laten zien. Hij heeft ook kennis met mijn professor kunnen maken (slimme kerel op het gebied van elektrische auto's en met veel connecties) en zo heeft hij ook weer een connectie erbij wat nog van pas kan komen (zo werkt dat vooral in Aziatische culturen, je doet zaken met een vriend/connectie, niet met een bedrijf). 's Avonds zijn we gaan uit eten met de mensen via wie ik hier ben binnengekomen. Ondanks dat ik hun uitgenodigd had, hebben zij stiekem toch vlug de rekening betaald. Ze zien mij hier als hun gast en willen vaker voor mij betalen, of beter, ze zeggen dat ze naar de wc gaan en hebben dan ondertussen even betaald. Ik vind dit toch niet echt relax en zal proberen met wat cadeautjes mijn schulden overal goed te maken. Maar ze staan hierop en eten is ook heel belangrijk in hun cultuur. Toevallig was dat weekend ook de 70ste verjaardag van de universiteit (zie foto's).

Zondag zijn we gaan shoppen in de elektronica buurt. Immense Makro's vol met de nieuwste gsm's, laptops, etc. Leuk, maar na een paar uur heb je echt genoeg ervan. Toen zijn we nog naar de "silk market" geweest met al die neppe spullen waar ik al eens eerder over gesproken heb denk ik. Ook leuk om eens te zien en te onderhandelen met al die gekke Chinese verkoopstertjes "waarvan meerdere met je willen trouwen".

Begin oktober was hier de nationale vakantieweek. Een week waarin velen terug naar hun thuisfront keren. Wij hadden dus ook geen les en in mijn laboratory was ook weinig leven te bespeuren. Een perfect moment om dus eens wat plaatsen te bezoeken. Picture time ! :

Bovenstaande foto toont de rij aan het lokale verkooppunt van treinkaartjes. Dringen om de stad uit te kunnen tijdens deze vakantieweek! Gelukkig kwamen we een Chinees tegen die Engels kon en ons geholpen heeft met de kaartjes. Hij zou dezelfde trein nemen en heeft ons ondertussen (natuurlijk!) uitgenodigd om bij hem te gaan eten. Hij zal een van dees voor ons koken :). Zijn vrouw is vaak weg voor het werk en hij zei dus : "Often I'm single". Haha :P.

We hadden dus goede tickets bemachtigd om 's nachts van Beijing naar Qufu te kunnen reizen. Zo een slaaptrein vind ik trouwens een geweldige uitvinding. Lekker bedje en als je wakker wordt ben je er. En goedkoper als vele hotels. Wij hadden de "luxe, soft beds" en lagen met 4 in een compartiment.

Ik ga verder niet teveel culturele woorden vuil maken aan Qufu, daarvoor kijk je maar op Wikipedia :). Kort samengevat is het "de plaats" van confucius (ken je wel he? de slimme leermeester waarnaar Chinezen zijn gaan leven). In Qufu kun je zijn tempels, verblijfplaatsen en begraafplaats gaan bezoeken. Leuk om eens te zien, maar veel dezelfde stijl natuurlijk. Het plaatselijke politiebureau vond ik wel een extra foto waard :p. Ik denk dat de deur eruit valt als ze moeten uitrukken ;).

De grote (bos) begraafplaats waar alle volgende generaties ook begraven zijn. Verder is het niet toegestaan de beelden te onteren...

De volgende stad werd Taishan. Shan betekent Berg. Ze zijn bekend voor de hoge (heilige) bergen. Maar eerst besloten we een romantisch dinertje te houden. De plaats op de linkse foto leek ons wel geschikt. Daarna werd het tijd om voorbereidingen te treffen voor de beklimming. Het plan was de rugzak vol eten te duwen, 's avonds te starten, als we moe waren even te slapen, maar voor zonsopgang moesten we het hoogste punt (1700 m) bereikt hebben. We vertrokken rond 6 uur 's avonds, maar het werd dus al vlug donker en hadden niet echt een idee hoe daar te geraken. Maar zo avontuurlijk als we zijn kon dat ons niet tegenhouden. We volgden een steil pad door het bos, tot dat het pad rotsen werden, tot dat het pad geen pad meer was. "Maar het leek alsof we de top bijna bereikt hadden". Die bleek onbereikbaar en na even horizontaal rond te lopen beseften we al vlug dat we op de verkeerde berg zaten. Bergbeklimmen is dus eigenlijk mooi vergelijkbaar met het leven; je ziet de top nooit, telkens als je daar bent is er weer een "nieuwe top". Dit houdt de motivatie erin, als je al je problemen ineens op je af ziet komen zie je het ook niet meer zitten. Maar door "ups and downs" bereik je dus toch de "top" in je leven. Verder als je aan het klimmen bent, of iets aan het opbouwen bent in het leven, kan dit in een keer ongedaan gemaakt worden door te beseffen dat je je op de "verkeerde berg" begeeft. Ja ik had tijd om na te denken tijdens de beklimming :P.

Na je dan toch maar neer te leggen bij "de gewone route voor iedereen" :p, bereikten we om 12 uur 's nachts, na 6 uur onderweg de hoogte van 850 meter! Wat een tegenvaller was dat! De route trok zich heel lang. Vanaf dat punt zijn er trappen tot de top (zie foto). De foto is maar een deel van deze trappenroute, het zijn er 7000 in totaal. Ik was kaa-pot. Maargoed trots dat we 2 uur later toch boven waren, werd het wachten op le moment suprême, de beroemde zonsopgang. Dit deden we in de toilet-ruimte :p aangezien het berekoud was buiten. Hier zaten nog chinezen die mij graag nog wat Chinees bijleerden en aandachtig luisterden hoe ik het volgende woord verkeerd uit zou spreken.

Vanaf 5 uur zaten we dan in positie om de zon als eersten te mogen begroeten. We waren niet alleen.. (zie foto). Daar kwam hij dan, de horizon veranderde in verschillende kleuren en de zon kwam er heel mooi gloeiend doorheen. Het was een mooie beloning voor onze inspanning, maar ik heb hem wel eens nog mooier gezien vanuit het vliegtuig.

Na de zware bergtocht konden we weer alslapend in de trein verder reizen naar de laatste stad; Qingdao. Dit was een Duitse kolonie 100 jaar geleden. Mijn Duitse reispartner wou hier uiteraard heen, maar ik vond het zelf ook een geweldige plaats. Het is een havenstad met een strand en omsingeld door bergen. Verder zijn er twee kerken en meerdere gebouwen tonen Europese bouwstijlkenmerken. Je ziet de mensen achter ons vis zoeken tussen de rotsen, die ze dan weer voor ons BBQ'en op de dijk, heerlijk!

Op de rechtse foto zie je koppeltjes die hun trouwfoto's aan het nemen zijn bij de kerk. Blijkbaar tijdens de hele vakantieperiode, ik heb nog nooit zoveel tortelduifjes bij elkaar gezien.

Buiten de prachtige omgeving en uitzichten die de stad biedt is het ook nog de vader van het bekendste en grootste biermerk van China. De bouwerij, met zijn Tsingtao bier (heel goed te drinken!), is opgestart door de Duitsers en men drinkt dus eigenlijk Duits bier in heel China. Gelukkig! De rechtse foto is gemaakt in de "bierstraat", dit is een straat met de bouwerij in het midden en daar rond tientallen terrasjes waar het bier rijkelijk vloeit. Kostte me 1,2 euro voor een hele kan bier, wat kan het leven toch mooi zijn! :P

De brouwerij is te bezoeken (museum + processen) en als Belg en Duitser kunnen we dit uiteraard niet negeren. Verder leerden we nog twee Chinese meisjes kennen in een kerk. Een daarvan was een gids van de stad en dus heel gezellig dat ze ons voor de rest van de dag in het Engels wouden rondleiden. Rechts nog een oud reclamebord, grappig dat ze hier een omgekeerd hakenkruis op gebruikten voor de tijd van Hitler. Misschien dat iemand van jullie hier het fijne van weet.

Links zie je mij in een kamer scheefgebouwd om dronkenschap na te bootsen. En dat werkt aardig goed! Heel raar. Uiteraard lieten we de tussentijdse proefglaasjes ook niet aan ons voorbij gaan.

 

Als je tot en met hier nog aan het lezen bent bedank ik je alvast voor de interesse! En hoop ik dat je weer iets wijzer of iets gelukkiger je dag kunt verder zetten :).

 

Binnen 5 uur vertrek ik met de hele school hier naar "de Chinese muur". Dus wou dit verslag graag nu maken voordat ik weer nieuwe dingen kan toevoegen. En zondag ook weer een vroege en drukke dag. Dit ga je niet geloven, hou je vast, een paar chinezen van een "photoshop" hebben gevraagd of ze geen photoshoot mogen maken van mij zondag :D. Dat zou 10-12 uur duren en ik krijg er normaal geld voor :). Hoe cool is dat. En lijkt me wel een super ervaring, ze hadden het over trouwkleren en dan met een Chinees meisje op de foto enz. Lijkt me wel lachen. We zien wel :) Ik moet ook tekenen dat ze die foto's voor vanalles mogen gebruiken. Mama zei al "let maar op, straks is het voor stinkende parfum of wc-papier ofzo :)". Maar dat zou natuurlijk alleen maar prachtig zijn dat heel China naar mij zou moeten kijken tijdens het drukken! haha ;) Heb weer teveel fantasie... Maar je hoort het wel!

 

Groeten

Johan