Reisverslag 1 : Aankomst & eerste indruk : Chinees is echt chinees!

Maandag was het dan zover, ik zou mijn contactpersoon Andro Pan om 8 uur ’s morgens in de luchthaven van Beijing ontmoeten. Ik had hem gezegd dat ik met een krant zou zwaaien zodat hij me zou herkennen, sommigen vonden mijn gebaar een beetje raar en die moest ik dus niet hebben. Al vlug ontmoette ik hem en liepen we naar de auto. (Misschien een leuke anekdote voor diegenen die echt in mij geïnteresseerd zijn :p ; Over hoe ik bij BIT, Beijing Institute of Technology, ben binnengekomen. Andro doet daar onderzoek en bij zijn beste vriend is mijn vader eens gaan eten nadat zijn vrouw hem had uitgenodigd na een praatje bij de tandarts. Mijn vader wist namelijk niet dat je een ticketje moest afscheuren voor aan de beurt te komen enz. Waar tandpijn niet al toe kan leiden! Johan in China! )
Maargoed ik ben tegen langdradigheid, dus ik beloof nu[link] vaart [/link]te maken.. Al vlug stonden we vast in de file. Beijing telt 6 ! ringen rond de stad en deze staan stampvol iedere morgen. De regering had een oplossing gevonden door naargelang het laatste cijfer van je nummerplaat je een dag per week verbieden te rijden. De welgestelde chinezen kopen gewoon een 2de auto erbij en het probleem blijft ongeveer hetzelfde. .

 

Aangekomen op de campus, vertelde hij me o.a. dat een student de dag ervoor van de hoogste verdieping was afgesprongen. Zelfmoorden komen blijkbaar 2 à 3 keer per jaar voor hier. De campus zelf ziet er als een dichtbevolkt stadje uit met een groot sportcomplex en velden, veel flatgebouwen en natuurlijk “specialere” gebouwen waarin de verschillende studierichtingen zich bevinden. De vele flatgebouwen zijn nodig aangezien iedereen hier ook gewoon woont en leeft. 40.000 studenten en andere medewerkers herbergen is niet niks, alhoewel de Chinese studenten blijkbaar nogal goed stapelbaar zijn. Zij slapen met 6 in een kamer kleiner als de mijne en hebben voor de hele verdieping wc’s en een doucheplaats. Dit om het woonprobleem en kosten waarschijnlijk te drukken. Je zou denken dat wonen hier geen drol kost, maar het is een echte gekte aan het worden. Prijzen zijn bv. verdubbeld sinds vorig jaar mede onder het mom van “investering” en de komst van jaarlijks miljoenen Chinezen uit landelijk gebied. Mijn kamer kost dan ook tegen de 300 euro wat blijkbaar nog heel redelijk is voor het wonen “binnen de 3de ring”.

 

Mijn kamer gelijkt op een hotelkamer met een badkamer en een balkon. De badkamer bezit een geweldige wc (zie foto), waarvan ik nog steeds niet weet langs welke kant hij het beste te benuttigen is. Zitten en dus relax een boekje lezen of smsje schrijven is hier geen optie (voor de snuggere onder jullie te slim af te zijn…ja het idee van een stoel met een gat erin te zagen dwaalt nog door mijn hoofd:p ). Verder moet je het “papiertje” in een vuilnisbak erlangs deponeren. Om toch een voordeel om te noemen denk ik dat het makkelijk schoon te houden is.
De kamer heeft airco (alhoewel dat met deze temperaturen net niet meer nodig is) en een tv (38 kanalen waarvan 1 Engelse, geen “zap”-problemen dus).

 

Voor internet ga ik naar de gelijkvloers, waar een zitkamer is voor iedereen, zo ontmoet je nog eens wat mensen (of Arabieren die je om de 10 sec. een hand komen geven. Maar ze zijn vriendelijk, ik ben straks weer uitgenodigd om te gaan kaarten en “Lemon Grass” thee te gaan drinken onder Pakistanezen).
Ik woon in het internationale studenten complex. Veel buitenlanders dus, maar vooral van Pakistan, Afrika, Japan en Rusland, weinig (tot nu toe geen, behalve Aussems) uit Europa. Ik heb een wel Nederlander ontmoet die hier professioneel voetbalt. Het universiteitsteam speelt blijkbaar op het hoogste niveau mee en worden full-time betaalt om iedere dag te trainen. Zij moeten dus iedere 2 weken het vliegtuig nemen om een uitwedstrijd te gaan spelen. Maar toch leuk dat je af en toe Hollands kan lullen tussen slecht Engels en Chinees.

 

Over Chinees gesproken, het meeste staat ook wel in het Engels aangegeven enz., maar de voertaal is toch duidelijk chinees. Sommigen kunnen redelijk Engels (vooral schrijven), maar onder de werkmensen zoals de serveersters en de verkopers enz. is het sowieso niet gelogen als ik zeg “niks”. Was daarnet nog een grappige situatie, ik wou fruit kopen bij twee meisjes. Ik wees vanalles aan, totdat zij mij bananen aanboden. Maar die had ik thuis al, dus ik wou zeggen “wo you” (ik hebben). Maar “you” gelijkt veel op “yao” en dat betekent “ik willen”, dus ze kwamen ermee aanzetten. Toen dacht ik aan “dat moet ik niet hebben”, dus ik zeg “mei you” (niet hebben), dus alsof ik ze nog niet had. Na enkele you en yao’s heb ik toch de universele handbeweging gemaakt van “houd bij uw marchandise”. Ik moest hardop lachen en zij ook. Ze zeiden “pengyou”, wat vriend betekent, en gaven me 5 cent korting :P. Over het algemeen zijn ze heel verdraagzaam en vriendelijk met buitenlanders. Ze streven ook naar onze rijkdom en waarderen het dat je geïnteresseerd bent in hun cultuur. Maargoed morgen zal ik me inschrijven voor een Chinees cursus van 320 uren (ja 20 per week!) en als ik er daarna nog niks van bak, steek ik mijn tijd beter in perfectioneren van mijn Engels.
Buiten deze cursus moet ik natuurlijk ook nog mijn onderzoek doen. Het worden drukke weken, maar voor de professor is het in orde. Dus waarom niet, wie weet waar mijn chinees later nog van pas kan komen. Het onderzoek zal over hybride voertuigen gaan, o.a. onderzoek en experimenten met batterijen en ultra-capacitoren. Het fijne ervan zal ik de komende weken wel achter komen.

 

De vorige foto toont mijn eerste aankopen in het universiteitswinkeltje. Speciaal is de Chinese shampoo (twijfel nog steeds of het gel of shampoo is), het verlengsnoer (andere stekkers) en de fles water. Het kraanwater hier mag niet gedronken worden wegens bacteriën. Maar ik las in een artikel dat 40% van het flessen water gewoon gekookt kraanwater is,. nouja dan zal ik nog wat vaker de buitengewone wc-ervaring moeten meemaken denk ik ;). De aankopen waren samen 5 euro, dus daar ben je niet voor gekloot.
Om af te sluiten misschien nog iets over het eten hier. Ik ga gewoon iedere middag of avond naar de “dining halls” waar je spotgoedkoop lekker kunt eten. Ze hebben een uitgebreide kaart met gelukkig foto’s van ieder gerecht. Ik zit meestal rond de 2,5 euro en laat vaak nog de helft over. De Chinese keuken is heel gevarieerd en is ook weer afhankelijk van de regio en het klimaat waar je je bevindt. Mij hoor je er niet over klagen en koken of afwassen is ook iets wat je mij hier niet zult zien doen.

 

Voor ik het weet is het toch weer een hele lap tekst geworden. Ik hoop dat je het een beetje boeiend vond, het centrum en bezienswaardigheden ben ik nog niet aan toegekomen deze week. Als chinees je ook wat lijkt ;), of voor een bezoekje of verblijf, je weet me te vinden.
Schrik niet om een reactie op de reisverslagwebsite plaatsen!

Zaijian
Johan