Zandhappen in Libië

de Reis introductie

(door Travel-trek gastschrijvers Ellen en Peter)

 

  

Het idee

Allereerst zal ik ons even voorstellen. 

Peter

Ellen

Wij zijn Peter en Ellen en gaan normaal gesproken op grote vakantie per motor. Peter is tijdens onze trip de chauffeur en ik fungeer als routeplanner, fotograaf en in dit geval ook schrijver.

Onze favoriete bestemmingen zijn mede door het weer en de wijze van vervoer Portugal, de landen rond de Middelandse zee en de eilanden in de Middelandse zee.

 

 

Voor ons zijn de twee meest onvergetelijke motorvakanties een rondrit door Amerika en door het Midden Oosten.

Voor de trip door Amerika hebben we de motor per schip verzonden en zijn wij naar Miami gevlogen. De tocht ging van Miami tot San Francisco en vanwege de achtergelaten motorkrat weer terug naar Miami, met al de daar tussenliggende "highlights".

Onze tweede onvergetelijke motor avontuur bracht ons via Griekenland (het eiland Samos) dwars door het binnenland van Turkije naar Syrië, Jordanië inclusief Wadi Rum en Petra, en via Israël weer terug met de boot naar Pireus.

 

Dus, toen onze vrienden Paul en Ina meer dan een jaar geleden opperden om naar Libië te gaan waren we gelijk enthousiast.

In motorbladen had ik jaren geleden al iets over Libië gelezen en ook omdat toch al verschillende reisorganisaties rondeizen boeken naar dit land, leek het ons verstandig te gaan voor het massatoerisme hier oprukt.

 

De voorbereiding

Peter en ik zijn gewend om altijd samen op vakantie te gaan, net als Paul en Ina. Maar om Libië individeel binnen te komen moet je een groep van drie personen zijn, dus dat komt goed uit.

Toch moesten er verschillende dingen worden geregeld. Je hebt uiteraard een visum nodig en tevens een vertaling van het paspoort in het arabisch, een internationaal rijbewijs, een internationaal bewijs voor motorrijtuigen en en een heel belangrijk document “de uitnodiging”. 

 

Hoe kom je in vredes naam aan een "uitnodiging"?

 

Via links kwamen we op de site van Arkno-tours. Nadat we eerst wat sceptisch en wantrouwig waren, blijkt Jamal van Arkno een goede tussenpersoon die snel antwoord geeft op onze e-mails en zelfs terugbelt!

En………….jawel!!!! Vorige week kregen we van hem de felbegeerde uitnodiging toegestuurd!

   

Een volgende vraag was: hoe verzekeren we de motorfietsen aldaar?

 

Na op internet gesurft te hebben kregen we via de sites www.Libyaonline.com en www.sahara–overland.com  met de daarbijbehorende links antwoorden op onze vragen o.a. dat we de motorfietsen ter plekke aan de Libische grens moeten verzekeren en een soort borg moeten betalen.

 

De hindernissen die we in Nederland moesten nemen zijn genomen, de inentingen hebben we gehad ….

 

***

 

Het is nu nog maar een paar dagen voor vertrek en er is inmiddels het één ander gebeurd!

Paul en Ina hebben hun Yamaha XT600E ingekrat en deze is klaar voor vervoer naar Tunis. Woensdag brengen ze de krat naar het vervoersbedrijf dat zorgt dat de krat zaterdag vanuit Marseille met de boot mee kan.

 

 

Wij gaan op onze trouwe makker die we al 7 jaar hebben, een BMW R 100R van 1992 met bijna 117.000 km op de teller. Toen we de motor 7 jaar geleden kregen had deze slechts 33.000 km gelopen en nooit heeft hij ons in de steek gelaten, tot…………….

…………….Ja hoor, Peter had hem na de winterstop in elkaar gezet en tijdens het eerste ritje hoorde hij een “geluid”… met als gevolg een beste reparatie! Er mocht gelijk niet meer mee worden gereden.

Bij de dealer was er een wachttijd van vier weken voor reparaties, maar gelukkig kon de motor, door overwerk op tijd worden gerepareerd.

Hier geldt dus het gezegde: “Elk nadeel heeft (lees: hebt) zijn voordeel”, want stel dat het onderweg naar de boot zou zijn gebeurd, of helemaal in het zuiden van Libië….

Niet alleen onze vakantie zou in het water zijn gevallen (een beetje vreemde uitdrukking voor een reisje naar Libië), maar ook die van Paul en Ina!

 

Een halve liter olie, een nieuwe binnenband en de set standaard-gereedschap moeten nu voldoende zijn om de rit te voltooien. Voor het eerst nemen we een nieuwe binnenband mee, want aangezien de wegen waarschijnlijk niet allemaal "zoab" zullen zijn leek ons dit toch wel verstandig!

Paul heeft gelukkig een pompje, want tsja….. wie zal anders die band opblazen???

Voorheen namen we ook wel kabels mee, maar wat je bij je hebt gaat toch niet kapot….

 

Reisplan

De (geplande) route staat inmiddels vast (zie de stippellijn in de routekaart)..

Paul en Ina vliegen zondag 25 april naar Tunis, en wij komen dezelfde dag met de boot vanuit Genua in Tunis aan. Daar worden de motoren in elkaar gezet en wij gaan bij Ben Guerdane de grens over waar wij tevens een gids krijgen toegewezen.

Bij het aanvragen van de visa moesten we een naam van een hotel opgeven, hetgeen we ook hebben gedaan, maar uit andere reizen is gebleken dat niemand dat ooit controleert, maar het opgegeven hotel staat in Zuwarah.

Vandaar gaan we via de opgravingen van Sabratha naar Tripoli. Daar zullen we toch enkele dagen blijven voordat we via Gharyan en Nalut, waar we de 300 jaar oude graanschuur(qsar) gaan bekijken, naar Ghadamas rijden. Deze stad wordt de “Parel van de Woestijn” genoemd, en wij stellen ons er ook heel wat van voor.

 

Hierna is het de bedoeling dat we naar het woestijnstadje Ghat rijden, dit zal tevens ons meest zuidelijke punt van Libië zijn. We zijn hier van plan een trip van een paar dagen te gaan maken met een 4WD door het Akakus gebergte waaronder de Takharkhouri pas.

Mocht dit om wat voor een reden niet mogelijk zijn dan is ons alternatief de krater Waw al Namus.

 

Vervolgens trekken we weer noordwaarts waar we de Ubari meren willen bekijken en proberen wederom daar een trip met een 4WD van enkele dagen te maken.

 

Tegen die tijd wordt het langzamerhand tijd om helemaal naar het noord-oosten te gaan, Benghazi en omstreken.

Het glooiend landschap moet hier fantastisch zijn en veel weghebben van Toscane. In deze omgeving zijn nog enkele Griekse opgraafplaatsen en watervallen te bezoeken. Ook de kustlijn schijnt hier erg mooi te zijn met ongerepte stranden.

 

Helaas moeten we vandaar de terugtocht aanvaarden, waarbij we onderweg Leptis Magna aan gaan doen, waarschijnlijk het meest bekende van Libië.

Paul en Ina gaan weer naar Tunis om de motor te demonteren en vandaar in het vliegtuig naar Nederland te pakken, en wij weten nog niet wat we gaan doen.

Misschien met de boot vanuit Tripoli naar Malta of Sicilië, of vanuit Tunis naar deze eilanden, of misschien wel meteen met de boot vanuit Tunis naar Genua….?

Dit is ook voor ons nog een verrassing….

 

We houden jullie op de hoogte!

.

 

 

Het eerste reisverhaal