Vergeten..
20 december 2009
Gisteren stond uw wm argeloos bezoekers op te wachten van de
tentoonstelling
'Nog ien keer terugge kieken' in Het Noordik te
Vroomshoop. En tot zijn grote genoegen kwam ook de heer
Gouma binnen met zijn lieftallige gade. De heer Gouma vond
het allemaal prachtig maar vroeg zich wel af waarom uw wm
vrijdagavond niet was komen opdagen. En het daagde even niet
in het Oosten, laat staan bij uw wm, totdat het besef begon
door te dringen dat hij het volleybal vergeten was. Zo
langzamerhand beginnen wij ons dan ook af te vragen wanneer
het eerste bezoek aan het Alzheimer café gepland moet gaan
worden. Zes dappere strijders hadden beter opgelet en hebben
er, naar wij mogen hopen, toch nog een mooie volleybalavond
van gemaakt. Wie zich geroepen voelt uw wm nog extra tot de
orde te roepen kan zich maandag 21 en dinsdag 22 december
vervoegen bij het Noordik, elke dag van 13-21 uur. U sijt
daar seer wellecome!
Doucheproblemen opgelost
13 december 2009
Laten
we tegen het eind van het jaar eens positief beginnen. De
douches doen het weer! Dank aan de beheerder technische
installaties gemeente Twenterand. En er was nóg meer goed
nieuws. De heer Wolters bleek opa geworden te zijn vanwege
de geboorte van een kleinzoon. Ook wij mochten in de
feestvreugde delen en konden in de pauze gevulde koeken en
andere lekkernijen verorberen. De beschuit met muisjes
hiernaast is dan ook geheel misplaatst.
En daarmee is het goede nieuws wel zo'n beetje op. In een
magere bezetting van 4 tegen 4 konden we er trouwens toch
nog een paar aardige potjes uitpersen, hoewel de serveerders
het drukker hadden dan de rest van de spelers. Maar we gaan
onverdroten verder, ook volgende week vrijdag. Ondertussen
mochten twee wijze mannen van Goud voor Oud zich nog
manifesteren als wijzen uit het Oosten tijdens het levende
kerstspel, een rol die hen uiteraard op het lijf geschreven
is. En uw wm kondigt vast aan een film- en
fototentoonstelling vanaf zaterdag 19 december 13.00 uur in
het Noordik: 'Nog
ien keer terugge kieken'. Daar kijken we met genoegen
naar (voor)uit!
Doucheproblemen
7 december 2009
Ondanks
de aanwezigheid van Sinterklaas in Nederland en Vroomshoop
hadden toch nog negen getrouwen de regenachtige weg naar de
volleybalzaal gevonden. En na een wat kil en koel begin,
mede vanwege de winterse temperaturen, kwamen we langzaam op
gang en werden we langzaam wakker en warmer. Ook de koffie
van het MCC (vorige week niet, en 18 december ook niet)
hielp mee niet alleen de prestaties maar ook de temperatuur
omhoog te jagen. Totdat het wekelijks hoogtepunt aanbrak,
totdat we de douchekraam opendraaiden. Wat tevoorschijn kwam
was een straal water van een zodanige temperatuur waarbij
vergeleken de Nieuwjaarsduik in het Lageveld bij Wierden een
makkie was. Opnieuw bleek het dus nodig de gemeente
Twenterand in te schakelen, en opnieuw is al onze hoop
gevestigd op de heer Staman. Maar wat er ook gebeurt,
we zullen doorgaan, wij wel.
En wat blijkt vandaag? Dat de heer Staman graag voor
Sinterklaas had gespeeld maar ook graag het tempo erin
houdt. Wat dat met het nieten van nietmachines te maken
heeft is mij niet duidelijk. U ook niet?
Klappen krijgen
28 november 2009
Dat tijdens een sportwedstrijd soms rake klappen vallen van
verbale of non-verbale aard, zal niemand verbazen. Gelukkig
is het zo dat bij onze edele volleybalsport in het algemeen,
en bij Goud voor Oud in het bijzonder de non-verbale klappen
vrijwel uitsluitend worden uitgedeeld in de vorm van
smashes. Het valt overigens wel op dat het aantal smashes
per wedstrijd omgekeerd evenredig lijkt te zijn met de
leeftijd. M.a.w. hoe hoger de leeftijd, hoe minder smashes,
én hoe hoger het net (lijkt te zijn). Alhoewel good old
Gouma dit logenstrafte. Hij wist er wel raad mee
gisteravond.
Voor wat betreft de non-verbale klappen: ja, oké, het
gebeurt. Maar je moet er maar tegen kunnen, toch? Er móet
immers worden gewonnen, links- of rechtsom, met faire en
soms met unfaire middelen (zoals daar zijn veters strikken,
de bal 10x laten stuiteren, na een opvangfout bij de
tegenpartij de bal opnieuw naar dezelfde speler brengen, uit
de concentratie brengen). Moet kunnen. Helaas werkte de
tactiek bij de tegenstanders beter dan bij onszelf, en dus
verloren we iets te veel en iets te vaak. We kregen zogezegd
klappen. Volgende keer
beter! De
veldslag is verloren, maar de wereld niet.
Sinterklaascadeaus
21 november 2009
Het leek wel Sinterklaas gisteravond, want de vrijgevigheid
was groot. Het kan ook zijn dat de uitverkoop al begonnen
was, zoveel ballen werden er weggegeven. Of was het al
kersttijd? Vrede op aarde, want gevochten werd er
nauwelijks. Meest waarschijnlijk is dat het oudjaar al
nadert, als een stelletje oude wijven sjokten we over het
veld.
De service was het meest bepalende wapen deze keer.
Eindeloos werden op deze manier de punten gescoord,
vruchteloos probeerden we de ballen op te vangen, hopeloos
moesten we aanzien dat de opslagen niet onder controle te
krijgen waren. En mocht het al een keer tot een smash komen,
dan bleek het net veelal te hoog. En dat terwijl de heer
Wolters er zich voor de verandering es een keer niet mee had bemoeid en al vóórdat het
volleyballen begon onder de douche ging. Gelukkig bleken na
afloop ook
onze douches te werken (nu nog betere verlichting) en zo konden we toch nog op een
plezierige avond terugkijken, waarbij in de pauze de
politiek, het rekeningrijden en de
dicteewedstrijd de revue
passeerden.
Nieuwe leden? Nee, die hebben zich nog niet gemeld. Maar je weet maar nooit, we houden de deur open! De veldslag is verloren, maar de wereld niet.
Bewegen met plezier
14 november 2009
Ja, bewegen met plezier, dat doen we graag. Niet te veel
natuurlijk, het moet wel gezellig blijven. En dat was het
zeker op de presentatiemarkt 'bewegen met plezier', waar de
heren Benus en Dragt, terzijde gestaan door de heer Gouma en
als belangstellende bezoeker de heer Jongeneel, acte de
présence gaven. Er was alle tijd voor een rondje langs de
andere stands, gekeuvel met de buren van de Anbo en de
tennisclub, een partijtje bridge, een rondje koersbal, én
voor het uitvoeren van een fitheidstest, waarbij wij allen
jammerlijk door het ijs zakten. En er was alle tijd die ene
bezoeker te woord te staan, overigens zonder enig succes.
Want helaas, nieuwe leden leverde deze actie niet op.
Ondanks onze vriendelijke en uitnodigende uitstraling,
ondanks een wervend filmpje (of was het juist zo, dat de
vertoonde beelden in alle kilheid lieten zien, tot welk
bedenkelijk niveau wij oude knarren inmiddels waren
afgezakt, en dus eerder een afschrikwekkend dan een wervend
effect hadden?).
Gisteravond hoefde de tweede kleedkamer niet in gebruik
genomen te worden, en bleek de extra aangevoerde koffie niet
nodig. Ook alle schema's voor de indeling van de teams, het
gebruik van toiletten en douches, en het parkeersysteem voor
auto's en fietsers, konden gevoeglijk in de prullenbak. Als
schrale troost vertoonde uw wm in de pauze nog één keer het
bewuste filmpje, dat vanaf nu nog slechts op internet is te
zien. Wie weet loopt er toch nog ergens in Vroomshoop een
wanhopige man rond, op zoek naar een goud en oud
volleybalteam. Geen nood, klopt aan en u zal opengedaan
worden.
Niks te zien
7 november 2009
Het is iedereen aan te raden, één keertje niet mee te
volleyballen, maar te kijken. Door het oog van de camera. En
wat dan vooral opvalt is dat er niks gebeurt. Of er gebeurt
iets op de plek waar de camera niet kijkt, dan kan ook. Dat
is misschien zelfs wel het meest waarschijnlijke. Dat de
cameraman gewoon te langzaam, te traag is. Want ondanks
verwoede pogingen een paar mooie acties vast te leggen,
zullen vooral beelden te zien zijn waarop de camera(man)
voortdurend achter de feiten aanhobbelt, namelijk vage
beelden van het plafond, van de vloer en van het net, maar
niet van flitsende services,
vlammende setups en splijtende smashes. En als er al een
keer een stilstaande speler of een stilliggende bal kon
worden gezien (hetgeen zoals u zult begrijpen alleen maar
tijdens de pauze voorkomt), dan merkte de cameraman dat te laat
op, en bleken
zowel speler als bal alweer uit het zicht van de camera
verdwenen. Het maakte ook niet uit of de camera een hoog,
een laag, een ver of een onmogelijk standpunt innam, er
was voortdurend niets te zien.
Hoe moet dat nou, op de
presentatiemarkt a.s. dinsdag 10 november? Moeten wij
volstaan met het uitdelen van
flyers,
of kunnen we ook nog wat filmbeelden laten zien? Uw wm zal
zijn best doen er toch nog iets van te maken. En, kom dus
even kijken 10 november, wellicht zie je toch nog jezelf in
beeld, de sterren van de hemel spelend, of was je niet (om
aan) te zien? Is ondertussen de commissie van Ontvangst
standby en startklaar, om de drommen nieuwe leden volgende
week vrijdag op te vangen? Is de commissie Kleedkamer al
klaar met het nieuwe kleedkamerplanningssysteem, want de
kans is groot dat ook de naastliggende kleedkamer in gebruik
moet worden genomen. En heeft de commissie Douchen inmiddels
een rooster klaar, zodat we straks weten wie wanneer aan de
beurt is voor de wekelijkse schrobbeurt?
Mocht je niet in een van deze commissies zitting hebben, dan heb je misschien tijd naar andere films te kijken, waar wél iets op te zien is. Klik hier!
Onbekende
volleybalregels (14)
31 oktober 2009
Opstelling
Op het moment dat de bal door de serveerder wordt geslagen,
moeten, met uitzondering van de serveerder, de ploegen zich
in hun opslagvolgorde in het eigen veld bevinden. Alleen de
aanvoerder in het veld heeft het recht om eenmaal per set
aan de tweede scheidsrechter te vragen welke speler aan de
beurt is om op te slaan. Verzoeken die hier vanaf wijken
worden bestraft met een maatregel voor spelophouden.Op het
moment van de opslag moeten de spelers - de serveerder
uiteraard uitgezonderd - zich op hun eigen speelhelft
bevinden. Met 1 of 2 voet(en) op of boven een zijlijn, de
achterlijn of de (gehele) middenlijn staan is nog goed. Eén
van deze lijnen met de voet(en) overschrijden, is fout.
Bij Goud voor Oud worden deze regels met de nodige soepelheid toegepast. Dat is geen nieuws, wij passen alles met de nodige soepelheid toe. Zo kan het voorkomen dat iemand nog bezig is zijn veters te strikken, sommigen doen dat meerdere keren per wedstrijd. Of dat strikken binnen of buiten de lijnen gebeurt, achten wij van ondergeschikt belang. Het belang van goedgestrikte schoenen achten wij belangrijker dan de vraag of dat binnen of buiten de lijnen gebeurt, omdat daarvan namelijk weer afhankelijk is of wij over goedgemutste spelers beschikken. Of de muts binnen of buiten of veld wordt opgezet achten wij van minder belang. Het belang van goedgemutste spelers achten wij belangrijker, omdat daarvan weer afhankelijk is of zij over goedgestrikte schoenen beschikken. Of dat strikken binnen of buiten de lijnen gebeurt, achten wij van ondergeschikt belang. Het belang van goedgestrikte schoenen achten wij belangrijker, omdat daarvan weer afhankelijk is of wij over goedgemutste spelers beschikken. Of de muts binnen of buiten of veld wordt opgezet achten wij van minder belang. Het belang van goedgemutste spelers achten wij belangrijker, omdat daarvan weer afhankelijk is of zij over goedgestrikte schoenen beschikken. Kunt u mij nog volgen? Ook kan het voorkomen dat een der spelers het belangrijk vindt over een belangrijk onderwerp van gedachten te wisselen met iemand op de tribune. Ook dat vinden wij geen probleem. De participatie aan belangrijke discussies achten wij van groter belang dan de vraag of die discussie zich binnen of buiten de lijnen afspeelt. Discussiëren binnen de lijnen doen wij continu, en het is een verheugende ontwikkeling, dat de discussies zich ook buiten de lijnen kunnen afspelen. Ten slotte willen wij nog opmerken dat een belangrijke vraag niet is beantwoord in het spelregelboek, namelijk de vraag of niet alleen de voeten, maar ook de handen zich binnen het speelveld moeten bevinden. Wij zullen deze omissie onder de aandacht brengen van het bondsbestuur. Ondertussen gaan we de boer op, op 10 november.
Revue...
25 oktober 2009
Het was een en al Revue afgelopen week, met als apotheose de grote uitvoering afgelopen zaterdag. Prijsvraag van deze week: Zoek de leden van Goud voor Oud, die een bijdrage leverden aan de Vroomshoopse Revue. Hoofdprijs: volgende week samen in één team spelen. Of op de step langs de Vroomshoopse wijken.
Volleybal of Revue?
18 oktober 2009
Er is nauwelijks meer tijd om te volleyballen. Zo ongeveer de helft van de aanwezige leden is in meer of mindere mate betrokken bij de Vroomshoopse Revue van zaterdag 24 oktober. Of het nu is als speler, als zanger, als filmer, of als echtgenoot van..., het is afzien deze weken. De spanning neemt toe, de emoties lopen hoog op, de zenuwen gieren door de kelen, maar gelukkig kan er dan toch vanavond worden gevolleybald en kan men tot rust komen. Hoewel, ook deze keer wordt er fanatiek gestreden om de bal en de punten. Het op het eerste gezicht zwakste team slaagt er wonderwel in de meeste partijen te winnen, maar moet uiteindelijk de laatste pot aan de tegenstander laten. Volgende week geen volleybal, vanwege die Revue dus, maar daarna kan iedereen weer vol aan de bak. Inclusief de heer Jongeneel, die zijn caravan dan wel gestald zal hebben, en inclusief de heer Kamp, eventjes terug van vakantie.
En dan op weg naar de presentatiemarkt, waar we ongetwijfeld tientallen nieuwe leden zullen werven. Een commissie Instroom zal binnenkort benoemd worden, evenals een commissie Koffievoorziening, een commissie Kleding- en Douchevoorschriften, een commissie Introductie Grappen en Grollen, en niet te vergeten een commissie Uitleg Speciale Spelregels. De commissie Aanlevering Kopij Voor De Website is helaas wegens gebrek aan belangstelling opgeheven. Goud voor Oud natuurlijk niet, over veertien dagen weer verder!
Tevreden spelers
10 oktober 2009
Een prettige volleybalavond, waarbij de acht aanwezigen er
samen voor zorgden dat winst en verlies eerlijk werd
verdeeld. Het ene team won namelijk de meeste partijen, maar
het andere team won de twee belangrijkste. Bovendien was het
vertoonde spel aardig en redelijk. Aan onze kant speelde de
heer Jongeneel een prima pot, en aan de andere kant van het
net viel het goede spel van de heer Wolters op.
In de pauze ging de aandacht vooral uit naar de naderende
Revue over ons geliefde dorp
(komt allen..., nog maar 100
kaartjes te koop bij de Bruna), naar de teloorgang van het MCC en onze
vertrouwde gymzaal, en naar de ontwikkelingen met betrekking
tot het activiteitencentrum, dat helaas zijn naam géén eer
aandoet, want er zijn weinig tot geen activiteiten waar te
nemen in de ontwikkeling ervan. Dat betekent dat Goud voor
Oud nog tot in lengte van jaren zal (moeten) blijven
bestaan, en wijzelf dus ook. Dat laatste mag wel een vrij
geruststellende gedachte heten. Dus tot volgende week, bij
leven en welzijn!
Geen beschuit vandaag
3 oktober 2009
Na 14 dagen rust kon er gisteren weer worden gevolleybald.
De harde kern was gelukkig weer aanwezig met als gevolg dat
we met negen heren op de vloer onze gebruikelijke zes
partijtjes konden spelen. We hanteerden daarbij weer de
befaamde Benus-formule: de winnende partij staat zijn
midvoor af aan de verliezers. Opnieuw was de heer Geerligs
goed op dreef en leverde hij vele lastig te verwerken
opslagen af.
Uiteraard werd nog nagepraat over de Muzikale Diamant, een
muzikaal hoogstandje mede dankzij vijf
Goudvooroud-deelnemers. En werd er vooruitgepraat over de
Vroomshoopse Revue op 24 oktober, waarbij vier leden van
onze roemruchte vereniging (in)direct betrokken zijn.
Kortom, Goud voor Oud is van vele markten en
op alle velden thuis.
We wachten met smart op de terugkeer van de heer Kamp, maar
het leed werd verzacht door de weer perfect functionerende
douches. Nu nog hopen dat ook het water weg wil vloeien en
dat er es een lampenreparateur langskomt.
De beschuit is niet aan te slepen
20 september 2009
En
alweer was het raak. Deze keer mocht grootvader Benus ons
voorzien van blauwe muizen, vanwege de geboorte van een
gezonde kleinzoon, waarbij opgemerkt kan worden dat ook
moeder en (zijn) dochter het goed maken. Zoals gewoonlijk
wordt over de vader niet gerept. Dat kon van opa Benus niet
worden gezegd, want die speelde weer eens een prima partij,
daarbij terzijde gestaan door vier teamgenoten, met aan de
overkant van het net vijf tegenstanders, waar vooral de
heren Van der Velde en Geerligs een goede indruk maakten, en
het superreactievermogen van de heer Kampman ons door
moeilijke momenten hielp. Met tien man dus een mooie opkomst
voor onze kleine vereniging, en spannende potten.
Volgende week wordt er niet gespeeld, omdat zo ongeveer de
helft van Goud voor Oud geacht wordt als zanger op te treden
in het projectkoor
De Muzikale Diamant. Waar moet dat heen met onze ooit zo
illustere vereniging? Essentiële vragen dringen zich op:
Worden er wel de juiste prioriteiten gesteld? Komt het
mannenkoor met een tegenprestatie door spelers te leveren?
Zijn de zangprestaties even goed (of slecht) als de
volleybalkwaliteiten? Of leidt onze inbreng tot zodanige
hoogtepunten of
dieptepunten, dat heel Vroomshoop er nog jaren stil van
zal zijn.
Eén ding is zeker, de kwaliteit van de douches bleek
abominabel. Het water neigde er naar, geheel tegen alle
natuurwetten in, zich vooral in horizontale richting te
bewegen. We zullen de gemeente vragen aan dit
merkwaardige natuurverschijnsel een einde te maken.
Geen volleybal, wel foto's
11 september 2009
Klik op de foto's om te vergroten. En met al dat water, pas op voor kikkers.
En vergeet geen kaartjes te kopen voor 'De muzikale diamant', concert op 25 en 26 september a.s. in de Gereformeerde kerk alhier. Minstens vier Goudvooroud-leden zijn daar te bewonderen...Hoewel dat natuurlijk ook een reden kan zijn juist weg te blijven. Klik hier om uw eigen conclusie te trekken.
En daar zijn we weer....
5 september 2009
Na
een lange adempauze, zeer gewenst voor mannen van onze
leeftijd, gingen wij gisteravond weer fris en fruitig aan de
slag. Het was een waar genoegen de oude, verweerde koppen
weer te zien, en ook deed het ons veel plezier opnieuw
beschuit met muisjes voorgeschoteld te krijgen. Deze keer
was het de heer Kampman die opa werd van kleindochter Jolein.
'Het was een wens, het wonder werd werkelijkheid'. Van de
heer Kamp hebben we de beschuiten met muizen nog tegoed.
Ook bleek de secretaris een brief te hebben ontvangen, waarin wij worden uitgenodigd onszelf te presenteren op een presentatiemarkt voor 55-plussers 'bewegen met plezier', op 10 november in sporthal De Stobbe. Besloten wordt de twee meest representatieve leden daartoe af te vaardigen, en wij hoeven u niet uit te leggen wie dat zijn. De PR-commissie zal zich diep en lang buigen over de vraag hoe wij, de heer Benus en uw wm, onze vereniging het beste aan de man kunnen brengen; met wii's en films, en een paar moppen met ondertiteling van de heer Wolters moet dat lukken.
En er werd ook nog gevolleybald, vijf tegen vijf, niet verkeerd. En ook het volleybal zelf ging niet verkeerd. Ons op het eerste gezicht zwakkere team bleek er wonderwel in te slagen behoorlijk partij te geven, zodat de door de tegenpartij gestelde vraag 'moeten we ruilen' al snel door onszelf gesteld kon worden. En zo werd het een aangename avond.
Helaas, volgende week geen volleybal. De feestweek in Vroomshoop en andere uitstapjes, barbecues, kraambezoeken en dergelijke gaan voor één keer voor.
En dat was het dan weer
30 mei 2009
Het seizoen 2008-2009 zit er weer op. Een
jaar van vallen en opstaan, van hoogtepunten en
dieptepunten, van 'himmelhoch jauchzend bis zum Tode betrübt',
met de heer Geerligs als nieuw lid, dankzij het geweldige
mediaoffensief; met de laagste opkomst ooit maar ook met het
meeste spelplezier ooit. Meestal tenminste. En met een
geweldige afsluiter ten huize van de familie Beukers, die er
samen met de familie Langendonk voor zorgden, dat het ons
qua eten en drinken aan niets ontbrak. Het was fantastisch!
En nu op naar het volgende seizoen. Wat zal het ons brengen?
Hernieuwd elan, of laatste stuiptrekkingen? De tijd zal het
leren. Op
vier september gaan we weer verzamelen, tot die tijd
gaat deze website op
vakantie. Vergeet niet de tentoonstelling over
historisch Vroomshoop te bezoeken 5 juni 20 uur tot 13 juni
18 uur), vergeet niet in september kaartjes te kopen voor
het concert van het Vroomshoopse (project)mannenkoor, en
vergeet niet in oktober de Vroomshoopse Revue te bezoeken.
Want zoals altijd, Goud voor Oud is overal!
Verhuisd
27 mei 2009
Om onbegrijpelijke redenen is de heer Hans Eggens en zijn Caroline opnieuw verhuisd en wel naar cgeggens@tele2.nl. Geen idee waar dat is, je hebt blijkbaar een telelens nodig om het adres te kunnen vinden. Misschien vindt de digitale postbode toch een manier om op dit adres met hem in contact te komen.
Stilte voor de stilte
23 mei 2009
De stilte voor de stilte. Zo kan deze week wel worden
beschouwd. Geen volleybal gisteravond, volgende week de
seizoensafsluiting op een nog nader te bepalen plaats met
nog nader te bepalen doel en inhoud. En dan gaan we de
zomerstilte in. Gaat de lezer dat overleven? Levert de lezer
dat geen grote of kleine emotionele problemen op? Valt de
lezer niet in een diep gat? Ziet hij of zij er geen gat meer
in? Onthoud dan dat er altijd licht aan het eind van de
tunnel is. Vier september wordt er weer gevolleybald en heel
Vroomshoop en verre omstreken is dan welkom. Tot die tijd,
doorbijten dus. Of gewoon in de hangmat gaan liggen.
De laatste
16 mei 2009
De toestand in de kleedkamer
8 mei 2009
Een grote leegte gaapt mij tegemoet. Berustend - ja nu al -
ga ik op mijn vaste plek zitten. Even later, de dreun van de
deur, gevolgd door de voorzitter. Met bal en sleutel. Ook
arriveert uit het verre Westerhaar, deze keer per auto, de
heer Beukers. Dan stapt de heer Hekman binnen, voorzien van
zijn vertrouwde minitas. Wij bespreken de toestand in de
wereld, en op het C1000-parkeerterrein. Wij bespreken de
baas van Italië en we nemen de kranten door. We lopen het
lijstje afwezigen langs. De conclusie is duidelijk. Wij
trekken de wijde
wereld weer in.
De toestand in de wereld
2 mei 2009
Vrijdagavond beheersten twee contreien het nieuws,
namelijk Apeldoorn en Midden-Amerika. Midden-Amerika? Ja,
ons naar het buitenland geëmigreerde lid Kamp was weer even
teruggekeerd op vaderlandse bodem en begonnen aan zijn jaarlijkse
vakantie in Nederland. En net als ieder jaar kwam hij ons
ook nu weer met een bezoek vereren om enkele partijtje
volleybal met ons mee te spelen. De heer Gouma had hem nog
proberen te verleiden afgelopen week mee te doen aan het
koersbaltoernooi, maar Gouma had als snel moeten
constateren, dat het ons oud-lid erg veel moeite kostte zich
de regels eigen te maken. Gelukkig was hij de essenties van
het volleyballen nog niet verleerd, al moeten we zeggen dat
hij zich wel erg snel aanpaste aan het bedenkelijke niveau
waarop wij inmiddels zijn beland. Maar ja, we moeten
tegenwoordig blij zijn met elke passant die voorbijkomt, dus
keken we dit gegeven paard maar niet al te veel in de bek.
Ons oud-lid bleek nog meer aanpassingsproblemen te hebben.
Zo hebben we hem moeten uitleggen waar Apeldoorn ligt (hij
bleek in de war te zijn met Apenheul), en wat hij helemaal
niet begreep was, dat de Koninklijke familie inmiddels uit
meer dan 100 personen bestond. Uit de gesprekken die wij na afloop met hem mochten
voeren (hij beheerst nog nét in voldoende mate de
Nederlandse taal om zich voor ons verstaanbaar te kunnen
uitdrukken), meenden wij te mogen opmaken dat hij de laatste
tijd ongeveer op onderstaande plek is gesignaleerd. Helemaal
zeker is dat niet, er gingen ook geruchten dat hij was
gesignaleerd in Indonesië, dat zoals wij allen weten,
ongeveer 1000 km westwaarts ligt. De heer Kamp heeft ons
verzekerd dat hij zeker nog tot eind mei in ons kleine
landje zal blijven zodat wij tot het eind van het seizoen
van zijn aanwezigheid mogen genieten. U begrijpt dat wij
hier buitengewoon
mee zijn ingenomen! Daarna
vliegt ie weer verder, de wijde wereld over.
Heroïsche gevechten
25 april 2009
Het was een drukte van belang gisteravond in de
gemeentelijke gymnastiekzaal bij het MCC in de diamant van
Twenterand, de parel van de Veenstreek (dit met excuses aan
de leden uit onze wingewesten). Bij ons wekelijkse partijtje
beachvolleybal in de gymzaal bleek dat we zelfs een mannetje
over hadden! In plaats van 2 tegen 2 moesten we dus
noodgedwongen met 2 tegen 3 spelen, het kon helaas niet
anders. Maar goed, beter te veel spelers dan te weinig,
toch?
Over het vertoonde spel kunnen we deze keer alleen maar lovend zijn en de loftrompet steken. Het talrijke publiek (dat massaal op deze topwedstrijd was afgekomen, in dubbele aantallen van wat we gewoonlijk mogen begroeten) was dan ook laaiend enthousiast. De twee toeschouwers waren het er namelijk roerend over eens, dat zij zelden zo'n flitsende wedstrijd hadden gezien. Er werd inderdaad een heroïsche strijd geleverd, waarbij prachtige smashes gevolgd werden door wonderbaarlijke reddingen. Voor het eerst sinds jaren was het publiek weer in grote extase. Geen wonder, de crème de la crème van de vereniging stond in het veld, alle vedetten waren aanwezig en lieten hun beste spel sinds tijden zien. Eindelijk es onder elkaar met de topspelers van onze bloeiende vereniging, geen last van al die kneuzen en knoeiers waar zij op andere speelavonden door worden omringd. Kortom, het was een verademing eens helemaal buiten adem te zijn. Terug naar de realiteit van vandaag. Onze stramme botten doorstaan ternauwernood deze zaterdag.
Servicerubriek
18 april 2009
En opnieuw mochten wij een prettige volleybalavond meemaken.
En dat ondanks het feit dat ons team slechts een van de zes
potjes wist te winnen. Wij zullen geen namen noemen, maar de
heer Gouma en zijn oude lichaam pleegden overuren; het was
wonderbaarlijk te ervaren hoe deze 70-plusser vol passie ten
strijde trok. Niet, dat het enig effect sorteerde. De
tegenstander was te goed, had te veel geluk, en had de
scheidsrechter mee. En bleek bovendien bekeuringen te zijn
ontlopen en Italiaanse toestanden te hebben overleefd. Aan
onze kant misten wij zowel de heer Kamp (waar blijft ie
toch?) en de heer Jongeneel (die in het zonnetje bleek te
zitten ergens in Duitsland, sorry die bleek in de regen zat
in Duitsland).
Tijdens de derde helft vernamen wij dat de heer Benus zich
een rol had toegeëigend in de Vroomshoopse Revue. Half Goud
voor Oud bemoeit zich daar inmiddels tegenaan. Inderdaad,
ons volleybal begint steeds meer op een soap, op een revue
te lijken. Het verschil vervaagt. Alles wordt vloeibaar. Zei
de kastelein. En daarom (hoezo, daarom?) presenteren wij ten
slotte, vanwege de overweldigende vraag hiernaar, onze
top vijf van internetlinks. Hier komen ze:
www.goudvooroud.net
(of was u hier net ook al?)
http://proto4.thinkquest.nl/~lld156/volleybal.html
(volgende keer worden we beter)
http://www.youtube.com/watch?v=Fu0X6EufnLo (vogels of
vliegers)
http://www.youtube.com/watch?v=Nh3ys4Ghngo (vliegers of
vogels)
http://www.youtube.com/watch?v=d-KiGva9dV4 (de nieuwe
Paul Potts, maar dan in vrouwenkleren)
Overleden
15 april 2009
Op 15 april is
op 95-jarige leeftijd overleden mevrouw
Trientje Eggens-Germs, moeder
van ons lid Hans Eggens.
Wij wensen hem en zijn
familie veel sterkte.
Koffie
4 april
Vanwege andere (Revue)verplichtingen voorlopig alleen de
mededeling dat er a.s. vrijdag (Goede Vrijdag) niet wordt
gevolleybald, en uiteraard een dankbetuiging aan mevrouw
Gouma voor de heerlijke koffie. En aan de heer Gouma voor de
verplaatsing ervan. Wordt vervolgd.
Zomertijd
28 maart 2009
De
wintertijd is weer voorbij en het is het een fluitje
van een cent te beredeneren of je de klok een uur vooruit of achteruit moet
zetten. Achteruit natuurlijk, want daardoor is het sneller ochtend en dus is het
eerder licht 's morgens. En 's avonds is het natuurlijk eerder donker, want je
hebt immers de klok een uur achteruit gezet en dus is het eerder avond. Er zijn
mensen die denken dat je de klok bij het begin van de zomertijd een uur vooruit
moet zetten. Zie het plaatje links hiernaast. Dat is pure misleiding. Want een klein kind kan snappen dat het dan een uur langer duurt
voordat het licht is. Terwijl het nou juist de bedoeling is dat we meer van het
aanwezige licht profiteren. Dus als je op tijd op de volleybal wilt zijn, zet
dan je horloge een uur achteruit. Doe dat wel op de juiste dag, want anders zit je
een uur in de kleedkamer voor niks te wachten en dat is natuurlijk ook weer
jammer, want je had je tijd immers wel zinniger kunnen besteden, vraag me niet
waaraan, want het valt nog niet mee iets te verzinnen waaraan je je tijd zinnig
kunt besteden. Ja, je tijd leuk besteden, dat kan natuurlijk altijd, door te
volleyballen bijvoorbeeld, maar is dat zinnig? Is volleyballen zinnig? De vraag
is wat is zinnig? Weet jij het, weet ik het. Heeft dit stukje zin, of is dit
stukje onzin. Moet je de klok vooruit of achteruit zetten? Heeft dat zin, of is
dat onzin? Wie het weet mag het zeggen.
Onbekende
volleybalregels (13)
21 maart 2009
Beginopstelling van een ploeg
Met minder dan zes spelers per ploeg
mag niet worden gespeeld. De
beginopstelling van de ploeg is
bepalend voor de opslagvolgorde van
de ploeg in het veld. Deze volgorde
moet gedurende de gehele set worden
aangehouden.
De spelers die geen deel uitmaken
van de beginopstelling van een set
zijn voor die set de wisselspelers
(uitgezonderd de libero).
In onze leerzame serie over
onbekende volleybalregels zijn we nu
aangekomen bij les 13. De regels met
betrekking tot de beginopstelling
zijn als zodanig duidelijk en
overzichtelijk en wat dat betreft
voor elke volleyballer te begrijpen.
Hoe komt het dan dat Goud voor Oud
elke week, ik herhaal elke week, de
hand licht met deze eenvoudige
regels? Is het het wekelijkse
gevecht wie veroordeeld wordt tot
wisselspeler? Is het moeilijk te
bepalen wie de libero-functie moet
vervullen? Krijgen we ruzie over de
vraag in welke volgorde we gaan
opslaan. Veranderen we dat gedurende
de set?
Neen, niets van dit alles. Wij maken
nooit ruzie over de vraag wie er
wisselspeler moet zijn. En ook de
invulling van de functie van
libero levert geen problemen op. Er is maar één probleem: wij kunnen
wél tot vijfentwintig tellen, maar níet tot zes.
Lachwekkende smash
14 maart 2009
Nadat uw wm zich hedenochtend kruipend op handen en voeten naar de
badkamer had begeven, zich zittend van de trap had laten
glijden, zich vastklampend aan muren, kasten, stoelen en
ander tastbaar materiaal (de liefhebbende echtgenote was
helaas niet beschikbaar daarvoor) via ontbijttafel, krant en
koffie naar de computer had geworsteld, en nadat uw wm zich
via google, vinden en ilse ervan had vergewittigd, dat er
sprake zou kunnen zijn van een a-specifieke pijn rondom de
lumbale wervels, eerder dan van een tension myositis
syndrome of een sacro-iliacaal syndroom, laat staan een
hernia nuclei pulposi, en dat deze pijn het beste valt te
omschrijven als acute lumbago, kon hij daarna opgewekt
constateren dat dit de achterliggende oorzaak moest zijn
voor de lachwekkende smash (of liever gezegd non-smash), die
hij gisteravond produceerde (of liever gezegd níet
produceerde). Het is toch altijd een geruststellende
gedachte te weten wat je mankeert, nietwaar. Als we nou ook
nog zouden weten waarom het schortte aan de nodige
teamspirit bij onze tegenstanders (ondanks het feit dat niet
zij maar wij uiteindelijk het net mochten afbreken), en als
we een verklaring hadden voor de
reislust van broeder Kamp (misschien op de vlucht voor
de kredietcrisis?), of piepende gehoorapparaten, of...., ja
dan zouden we pas echt tevreden kunnen zijn. Ondertussen was de opkomst mooi voor hedendaagse
begrippen, was de heer Wolters opnieuw goed op dreef (sinds
hij is toegetreden tot het bestuur blijkt hij de sterren van
de hemel te spelen), was de publieke tribune weer vol bezet, en begint de volleybalclub steeds meer
te lijken op de
zangclub en/of een
revuegroep. Het moet niet gekker worden, waar gaat dit
heen? Naar volgende week misschien?
Hoogte- en dieptepunten
7 maart 2009
Er waren gisteravond vele hoogte- en
dieptepunten te constateren. Zo
merkte de heer Gouma op, dat hij
louter dieptepunten had meegemaakt.
Dragt adviseerde hem naar de andere
kant van het net te kijken waar
volop hoogstandjes waren te zien.
Als dieptepunt mag ook worden
vermeld de ineenstorting van de ouwe
Kamp, en dat nog wel met een
buitenlands reisje in het
vooruitzicht, hetgeen als een
hoogtepunt kan worden aangemerkt. We
zagen nieuwkomer Geerligs hele
series opslagen naar binnen slaan,
een hoogtepunt. En we zagen dat vele
services te vaak niet konden worden
verwerkt, een dieptepunt. De opkomst
was naar verhouding goed te noemen,
hoogtepuntje dus, maar de heer Wolters kon er niet 'eentje in
doen'. Dieptepuntje. Daar staat
tegenover dat deze grote kleine man
opnieuw zeer op dreef was.
Dat het veld van FC Twente niet
tijdig speelklaar is, dat er dinsdag
alweer over de LOG's moet worden
gedebatteerd, dat het Vroomshoopse
projectkoor al meer dan 100
deelnemers kent, kunnen we zowel als hoogte- dan wel als dieptepunt
zien. Het hangt er maar van af hoe
vals je bent...
Nog niet op koers
2 maart 2009
Gerrit
Kampman en zijn vrouw Riek hebben na
vijf jaar nog geen schop in de
grond. Tegenstanders die bang zijn
voor megastallen, blokkeren met
bezwaarprocedures hun
uitbreidingsplannen. En... hun
plannen tot de aanschaf van een
nieuwe Mercedes.
Nou wordt eindelijk duidelijk waarom onze Gerrit elke vrijdag per fiets naar het gymlokaal bij het MCC komt. Tot nu toe was toch het idee dat hij dat deed uit sportieve overwegingen, maar nu blijkt dat het ontbreken van een Mercedes de oorzaak is!
Misschien zijn er wel enkele Goudvooroud-spelers, die tijd hebben in zo'n deskundige verplaatsingscommissie te gaan zitten. Een flink aantal van hen heeft toch tijd zat, en voor een kop koffie en een beerenburg is men tot veel bereid. Een weekje flink aanpoten en alles is verplaatst. Als iedereen een kruiwagen meeneemt, dan kan er in hoog tempo één varken per kruiwagen 400 meter verderop worden getransporteerd, en dan moet het toch snel voor mekaar zijn met wat hulp van Goud voor Oud. Want 2000 varkens en 10 actieve leden met kruiwagens betekenen 200 varkens per kruiwagen per lid. Stel 10 minuten per verplaatsing, dus zes varkens per uur, dus 48 per dag, dus met gemak 200 per week. Een weekje, en Gerrit is verhuisd. En dan is er ook nog tijd voor koffiepauzes. En geld voor de aanschaf van een Mercedes.
Aanmelden kan bij Riek. Eventueel kunnen de kruiwagens bij haar worden geleend. Wel een beetje opschieten graag, want 1 april nadert snel.
krantenartikel geleverd door Gerrit
Kamp,
klik om te vergroten.
Op koers?
28 februari 2009
De
ballen vlogen gisteravond weer
overal en
nergens heen. Het leek wel of we aan
het koersballen waren, waarbij de
bal ook altijd een kant oprolt die
je niet hebt bedacht, en zeker niet
hebt gewild. Sommige ballen
waren blijkbaar de afgelopen
week zo ver uit de koers geraakt,
dat ze slachtoffers hadden
veroorzaakt onder de leden. De
ziekenboeg was gisteravond dan ook
rijkelijk gevuld, waarbij de ene het
zingen zwaar verging en de ander
meende zichzelf te moeten inkorten.
Gelukkig was nieuwkomer Egbert weer
aanwezig, en dat niet alleen, hij
deed enthousiast en met veel inzicht mee. En ook de
aanwezigheid van de heer Eggens op
de tribune bracht leven in de
brouwerij. Het spel was echter niet
van een zodanig niveau dat hij daar
zwaar van onder de indruk raakte,
laat staan in extase. Dat was ook
niet voorbehouden aan de heer Kamp,
die wisselend succes had met zijn
beproefde en beroemde slice-ballen.
Gelukkig hadden wij de kleine grote
man in ons midden, en dankzij de
heer Wolters konden wij toch nog een
paar potjes breken, en zelfs winnen.
Eén
man bleek compleet in extase, het
succes straalde van hem af, hij
glunderde van oor tot oor, want hij
was erin geslaagd (weer) landelijke
beroemdheid te bereiken door de NCRV
zo ver te krijgen richting
Twenterand en
Westerhaar te koersen. Het
resultaat daarvan is dat volgende
week donderdag om 18.55 op Nederland
2 de koersballen over uw scherm
zullen rollen.
Kijkt allen!
Ledenwerfactie heeft succes
23 februari
De rondgang langs alle Vroomshoopse
deuren met chocoladevolleyballen,
gedrapeeerd op een bedje van
kunstgras,
heeft effect gehad. De afgelopen
dagen waren alle leden die zich nog
zonder stokken, krikken, krukken en
rollators konden voortbewegen,
massaal uitgerukt om Vroomshoop en
verre omstreken ervan te overtuigen
dat er niets gaat boven volleyballen
op vrijdagavond. En zowaar, de actie
had succes. Eerst probeerde het aspirant-lid
de voorzitter van de
commissie Ledenwerving te bellen.
Die bleek echter uit hoofde van zijn functie
onvindbaar te zijn (misschien was
hij zelfs gisteravond nog bezig het gebied tussen Westerhaar en Vriezenveen te
bewerken, rennend van het ene huis
naar het andere, of was hij druk doende de
laatste chocoladevolleyballen te
verorberen). In arren moede besloot
ons nieuwe lid dan maar contact te
zoeken met
oud-collega en nu-voorzitter Benus. Dit
bleek een wijs besluit.
En zo mochten wij tot onze grote
vreugde een nieuw lid verwelkomen
gisteravond. En hij bleek meteen tot
de beste spelers te behoren. Nou was
dat niet zo verwonderlijk, omdat
zijn teamgenoten hun uiterste best
deden hem die positie te
verschaffen, door zelf ontzettend
slecht te volleyballen. Dat mocht
hem voor één keer de pret niet drukken, eindelijk
stonden we weer eens met een
redelijke bezetting in het veld. Nu
op naar de volgende uitbreiding. Wie
weet kunnen er bij ons nog meer
volleyballers happy
landen, of zich
van het volle vet ontdoen. En eh,
welkom Egbert!
Verslag jaarvergadering
16 februari 2009
De secretaris heeft wonderbaarlijk
snel zijn verslag van de
jaarvergadering afgescheiden. Klik
hier of
hier. Of
hier,
maar dan gebeurt er niks. Dat hij
van mening is dat het hier het
definitieve verslag betreft blijkt
wel uit het feit dat hij het verslag
in pdf-formaat heeft aangeleverd.
Deze nogal voorbarige mening zal hem
de komende jaarvergadering nog zwaar
opbreken. Mogelijk leidt het zelfs
tot verwijdering uit zijn functie.
En ook verscheen wonderbaarlijk snel bijgaand artikel in de Veenstreek, ons aller lijfblad. De recent in het leven geroepen ledenwerfcommissie (b)lijkt nu al overbodig.
klik op artikel om te vergroten
Bal in het veld
14 februari 2009
Bij volleyballen heb je een bal
nodig, en om duidelijk te maken dat
we met die bal aan het volleyballen
willen, brengen we de bal vaak
bijtijds in het veld. Dit tot
ongenoegen van onze voorgangers, die
daardoor het gevoel krijgen dat ze
moeten stoppen. Laat dat nou precies
onze bedoeling zijn....Onze directe
én subtiele aanpak wordt echter niet
op prijs gesteld en wij hebben
beterschap beloofd. Wij zullen
echter nog wel even met de dames
duidelijk moeten doornemen vanaf
welk tijdstip zij en wij recht op de
gymzaal hebben.
Verder werd ons door de dames van
het MCC verzocht onze koffiekopjes
bij hun achterdeur te plaatsen. Ook
dat hebben we zonder morren gedaan.
In onze liefde voor de
dames gaan we namelijk heel ver.
Dat vond ook onze nieuwe
penningmeester, die in de pauze met
een nauwkeurige beschrijving daarvan
blijk gaf.
Voorzitter
Benus bleek drukker met zijn
aanmeldformulieren voor het
projectmannenkoor dan met de
installatie van de commissie
Ledenwerving. En uw wm met dit
stukje, waarmee we hopelijk weer een
positieve bijdrage hebben kunnen
leveren aan het aanzien van onze
roemruchte vereniging, indachtig het
beleidsvoornemen.
Ledenvergadering
7 februari 2009
De
temperaturen liepen hoog op
gisteravond tijdens de jaarlijkse
ledenvergadering van Goud voor Oud.
Dat lag behalve aan de
waxinelichtjes van de Chinees ook
aan de verhitte gemoederen. Het
bestuur, onder leiding van de heer
Benus, had er dan ook alle moeite
mee de leden onder controle te
houden. Voor het eerst sinds jaren
bleek er volop en actief te zijn
meegedacht over de opvolging van de
aftredende penningmeester, dit tot
verbijstering van het bestuur, dat
zelfs geheel ten onrechte een motie
van wantrouwen vreesde.
Maar toen bleek dat de heer Wolters
de nieuwe penningmeester zou worden,
bleek al snel dat deze krachtige
persoonlijkheid uit Beerzerveld zou
zorgen voor een nieuwe balans en
evenwicht in het bestuur. De
aftredende penningmeester werd
decharge verleend, en mocht blij
zijn dat hij er genadig van afkwam
gezien toenemende geruchten over
witwaspraktijken. De nieuwe
kascontrolecommissie, gevormd door
de heren Hekman en Dragt, staat nu
al op scherp om misstanden in de
toekomst te voorkomen.
En
om de grote stroom aan nieuwe leden
op te kunnen vangen (er wordt een
potentieel van zo'n 100 mannen
aangeboord, in ruil waarvoor wijzelf
gaan zingen), werd een commissie in
het leven geroepen, waartoe behalve
deze heren ook nog de heer Kamp (?) en
voorzitter Benus behoort. Het
beleidsstuk van de heer Beukers zal
daarbij als leidraad dienen.
Belangrijk element daarin is
positieve beeldvorming. Wij beginnen
daar meteen mee, nog sterker, we
eindigen ermee.
klik op foto's om te vergroten
Verkiezingen
31 januari 2009
De aanstaande ledenvergadering werpt
zijn schaduwen al vooruit. Volgende
week is het zover. Alle gezichten
zagen er gisteravond dan ook bleek
en gespannen uit, want wie zou de
opvolger worden van de heer Roland
Bakker, wie kent hem niet? De heer
Hekman deed een poging zichzelf als
kandidaat naar voren te schuiven,
maar toen hij bekende geen verstand
van geld te hebben, waarvan wél
eigenlijk, werd al snel duidelijk
dat de vereniging op zoek moest naar
een andere kandidaat. Zou het iemand
kunnen zijn van de 'niet spelende'
leden? De veelvuldige absentie van
deze leden maakt het moeilijk dat ze
hun controlerende, regulerende en
toezichthoudende taak m.b.t. de
financiële staat van de vereniging
goed kunnen uitoefenen. Voor je het
weet hebben we bij ons dezelfde
toestanden als bij Stichting Welzijn
Twenterand. En dat kunnen we niet
hebben natuurlijk. Misschien een keer bellen
met
Nijverdal? Dus die niet-spelende
leden vallen waarschijnlijk af.
Natuurlijk zijn ook de huidige
bestuursleden niet beschikbaar,
immers één bestuursfunctie is al
zwaar genoeg. Dat geldt ook voor de
webmaster van deze site, ook die is
ondanks zijn pensioen niet in
staat nog meer belangrijke taken op zich te nemen. Verder valt de
heer Beukers af, die het immers veel
te druk heeft met het produceren van
beleidsstukken voor onze roemruchte
club. Ook de heer Kampman komt niet
in aanmerking wegens de familiaire
banden met de aftredende
penningmeester, en als gevolg
daarvan mogelijke
belangenverstrengeling. Dan blijven
nog over de heren Gouma, Kamp,
Jongeneel, Wolters, Kassies jr en
Langendonk. De positie van de
laatste twee voor deze topbaan is
zwak gezien hun huidige fysieke
mogelijkheden dan wel het gebrek
daaraan, en we mogen de heer Gouma
daar ook wel bijna toe rekenen
vanwege zijn hoge leeftijd.
Kamp en Jongeneel moeten zich sparen
voor toekomstige topfuncties bij
Goud voor Oud, zodat er maar één
geschikte kandidaat overblijft.
Dus
klik
hier,
print het formulier uit, en lever
het volgende
week uiterlijk één minuut voor aanvang van de
vergadering in bij de voorzitter.
Yes, he can!
Kreupelen en gewonden
24 januari 2009
Het leek de Eerste Wereldoorlog wel.
Het leek wel of de soldaten uit de
loopgraven terugkwamen van het
slagveld. En dat al voordat
men het strijdperk betreden had. Uit alle
hoeken en gaten kwamen de zwaargewonden
tevoorschijn. De voorzitter sleepte
zich min of meer fit weer het veld
in, maar de finesses van het spel
ontgingen hem nog grotendeels. De
heer Gouma vroeg meermalen om
gewisseld te mogen worden, maar
gezien het grote percentage
kreupelen kon hij niet uit zijn
lijden worden verlost. Gelukkig
maar, later ging het beter met deze
patiënt. De heer Eggens
kon weliswaar met enige moeite nog
net de tribune halen, maar daar
hield het dan ook helemaal mee op.
Hij zeeg daar neer en probeerde op
verzoek van de heer Kamp nog enig
enthousiasme ten toon te spreiden,
maar het lukte hem niet dat
extatische niveau te bereiken. Ook
de heer Kassies jr kreeg het voor
mekaar de tribune zonder verdere
ongelukken te halen, en toen hij
enige tijd ons spel had aanschouwd,
meende hij daaruit de conclusie te
kunnen trekken dat hij dat
belabberde niveau ook wel aankon.
Dat bleek een zeer ernstige
vergissing. Er bleek nog een
overtreffende trap van belabberd te
bestaan, en dat kreeg in zijn
persoon gestalte. Toen hij ons
mededeelde dit als oefening te zien
voor een weekje wintersport, keken
zijn medespelers hem geheel
verbijsterd aan. Heel Goud voor Oud
raadt hem dringend af zelfs maar in
de buurt van een berg te komen, en
lekker thuis te blijven, maar
als het dan toch moet de winterport
te beperken tot het après-ski. En
ten slotte bleek het optreden van de
heer Langendonk alweer voorbij te
zijn, voordat hij er goed en wel aan
begonnen was. En we hadden nog wel
zo ons best gedaan hem de vorige
week de illusie te geven dat hij
fantastisch had gevolleybald. We
mogen toch hopen dat hij niet nu al
zijn kruit verschoten heeft, om het
in oorlogstermen te zeggen. Hoezo,
zere knieën. Volleyballen doe je
niet met je knieën toch?
De overige spelers bleken redelijk
in staat hun wonden en kwetsuren te
negeren, zodat het toch nog een
mooie volleybalavond werd. En zo
kunnen we ons langzamerhand
voorbereiden op de jaarvergadering,
waarvoor we zoals gewoonlijk nog
geen agenda, laat staan agendapunten
hebben gezien. En zo kunnen de leden
langzamerhand wakker gaan liggen
omdat zij wellicht de opvolger van
penningmeester Bakker zullen worden.
Verloren schaap
17 januari 2009
Het wonder is geschied! Hij is
terug! En meteen op een griezelig
hoog niveau. De heer Langendonk liet
ons zien wat volleyballen is,
namelijk een kijksport. Met
dodelijke precisie werden de ballen
op die plekken in het veld geprikt
waar wij toevallig nét niet stonden.
Gelukkig voor ons schatte hij de
hoogte van het net, of van zichzelf,
nog niet altijd even goed in. En
gelukkig voor ons bleek hij tot de
laatste minuut in staat te blijven
spelen, want het aantal aanwezigen
zakte toen terug naar slechts zes.
Enig speurwerk op deze volleybalsite
leert dat de heer Langendonk zo
ongeveer na vijf jaar terug is van
weggeweest. Als hij nu ervoor zorgt
de komende vijf jaar aanwezig te
zijn, dan is er een stevig fundament
gelegd onder de reddingsoperatie van
Goud voor Oud. George, we zijn blij
dat je er weer bent!
Verder bleek de voorzitter zich in
de lappenmand te bevinden, en ons
oudste lid in de rolstoel vanwege
gebroken ledematen. En daartussenin
van alles en nog wat aan redenen
voor afwezigheid. Onze rolstoeler
betreft de
heer Kassies sr., die
iets te optimistisch was over zijn
fietskwaliteiten. Gelukkig heeft
zijn wilskracht er niet onder
geleden, en we verwachten dan ook
dat hij op zeker moment ons weer zal
aanmoedigen, volledig in extase,
vanaf de publieke tribune.
Starten en stoppen
10 januari 2009
De eerste volleybalavond van het nu
al gedenkwaardige jaar 2009 stond in
het teken van stoppen en starten. Om
te beginnen maakten we een vliegende
start met het volleyballen.
Voldoende opkomst, en voldoende
spelplezier en een goedgevulde
tribune. Er startten zelfs leden die
kwamen vertellen dat ze gingen
stoppen. Zo vertrok de heer Van der
Velde alweer voordat we hem hadden
waargenomen. En er stopten ook leden
zelfs voordat ze waren gestart. De heer Langendonk liet zien hoe zoiets in
zijn werk gaat. Hij stopte zo snel
dat we hem niet eens zagen starten,
werkelijk een flitsende start. Wij
zijn benieuwd of hij dat kunststukje
volgende week weer kan herhalen. En
dan was er nog de heer Dragt, die al
gestopt was, maar waarbij
onduidelijk bleef of het hemzelf
betrof of zijn tweelingbroer. Ook
hij bleek gestart te zijn, zowel
ergens op het ijs ter hoogte van
Belt-Schutsloot, als met een
merkwaardige hobby, waarmee hij de
heer Gouma van dienst hoopt te zijn.
Gouma bleek trouwens de hele avond
gestopt te zijn met voltooien van
smashes. Hij begon er wel aan, maar
stopte er ook steeds weer mee. En
dat gaan wij nu ook doen.