Gisteravond zat zoals ik wel vaker doe, met een glas aan mijn oor naar de buurman te luisteren. Woensdags is hij meestal alleen, maar dan is er altijd nog wat te horen.

Dit keer hoorde ik niets. Helemaal niets. Vreemd was dat. Ongebruikelijk. Ik wist zeker dat hij thuis was, want vanaf de straat had ik zijn licht zien branden. Een hele tijd bleef het stil. Mijn aandacht was al een beetje verslapt toen ik plotseling een heftig geschuur hoorde. Heel hard, alsof hij twee stenen van een hunebed op elkaar schoof.

Die theorie verwierp ik snel en ik luisterde gespannen verder.