The story of Zoutelande, of 't uitstapje van 'n Spaarclub geheten
De erreme leurische.
De reiscommissie zei: "Gaan jullie mee,
Naar Zoutelande aan de zee."
Die reis wou iedereen wel maken,
Maar toen zei Jean: "Waar zijn onze knaken?"
Hij was bij de bank geweest, die was dicht
toen heeft hij Martin z'n beurs maar gelicht.
Wist toch niet wat hij met z'n zwart geld moest doen,
Vooruit hier hebben jullie de poen.
Vrijdag 24 oktober werd vertrokken,
Gelukkig op de weg geen brokken.
Alleen Jo had last van wegpiraten,
De gebroeders De Wilde, daar viel niet mee te praten.
Dat was rijden op de weg,
en wie langzamer was die had pech.
Rijden deden ze als gekken,
Konden die gebroeders niet eerder vertrekken?
Dan hadden wij geen last van ze misschien,
en ook geen file in Breda gezien.
In Zoutelande aangekomen,
zaten we meteen in de dromen.
Er was een bruiloft aan de gang,
maar die duurde niet meer lang.
Kamers verdeeld, en wie zei: "Komen jullie op visite?"
Hierboven, in onze mooie ruime suite!
Ankie en Harrie waren vol trots, 't was hun weer gelukt,
toch maar weer de grootste kamer geplukt.
Aan de bar vroeg de mevrouw van ''t hotel: "waar zijn jullie gelegen?"
Iedereen riep ik ben negen.
Maar dat was niet zo, ieder had andere nummers,
Gertie en Jan waren maar drie, die arme stummels.
Familie Tuinhout, zoals ze wilden Evert en Floor,
Waren ook aanwezig hoor.
Die noem ik nog een Hollands Glorie,
tussen ons Limburgers potverdorie.
Wij zaten aan tafel, kwamen Ton en Marij aangelopen,
wij dachten laten we hopen,
dat die nog niks hebben gehad,
want wij zijn al lekker zat.
Nu ons dinee:
't was voortreffelijk, 't telde voor twee.
Salade bar.
Schol.
Frites.
Wortel gekookt.
Gegratineerd aardappels.
Chocoijs + slag.
Jo en Martha zaten mis,
die hielden niet van vis.
Toen begon Karel maar te zingen van de bumbelbee,
wij dachten: nou ja, zijn stem heeft hij niet mee.
Zou hij 't voor de klas zingen,
zagen wij al de jongedames springen.
Onze leraar is geweest in Zoutelande aan de zee,
en de volgende keer gaan we met hem mee.
Zaterdag strandwandeling, afspraak overkleding uit den boze,
Je zag Jean met 'n zuidwester en Ger in z'n nikkerbox hose.
't Waaide flink, in Westkapelle halt gemaak,
maar niet in de zelfbedieningszaak.
Nee, dan was 't koffiecafe 'n goeie plek,
daar werd 'n goed bakkie koffie gezet.
Alleen Tiny, die dronk thee,
met koffiegekken deed zij niet mee.
Terug naar Zouteland,
Jean, Harrie en Ankie langs 't strand.
De rest over de duinen terug,
maar dat ging nu niet zo vlug.
Bovenop de duinen waaide een harde wind,
Marij vloog bijna weg dat arme kind.
Tiny dacht: "Ben ik nu al vol?"
Daar vliegt warempel eem blauwe ballon.
Nee hoor, toen zag ze wie 't was,
Marij in haar blauwe jas.
Huub was ook van de wind geschrokken,
die had een knoop van z'n jas getrokken.
's Middags naar Middelburg, iedereen ging mee,
gewinkeld, gedronken van Imerator bier tot thee.
Kwamen ze in de parkeergarage aan,
Wie zagen ze daar nu staan?
Harrie en Ankie, t'is niet te geloven,
zij waren het eerste aangekomen.
's Avonds voordat er werd gegeten,
in Westkapelle nog naar de branding gekeken.
Het diner, wat werd er gesmuld,
wel allemaal even geduld.
Iedereen kreeg genoeg te eten,
nabestellen bij Piet, dat moet je maar weten.
Kip/fruit coctail
Heldere bouillon
Spruiten, witlof, bleekselderij
Varkenshaas
Kroketten, gebakken aardappellen
Ys, slagroom, warme kersen Koffie.
Bij de koffie kregen we een tractatie van Evert en Floor,
iedereen dacht: "Kwam dat maar vaker voor!".
Het diner was heel gezellig met elkaar,
Ger was vliegen aan 't killen met een mes, echt waar!
Met z'n vingers gaf Karel de spruiten door,
met de jus lukte hem dat niet hoor!
Ankie had de doelstelling van de club gevonden,
'Groepsverband versterken', tuurlijk zeiden alle monden.
Evert had 't over Franssen en hun bloed,
Jean schonk 'n wijn, die was heel goed.
Terug aan de bar, wat was er aan de hand?
met 't bier in 't zoute land?
't Bier was wild, dat zagen we meteen,
direct stuurden we Martin erheen.
De bierviltjes waren ook al op,
en 't cassettedek was helemaal 'n flop.
Zelfs Ton en Jo kregen het niet meer aan,
en zeiden: "Piet, dat ding is naar de maan".
Wat ik nog moet vertellen over Piet,
die keek steeds naar Martha, zagen jullie dat niet?
Piet ging opeens naar buiten,
we dachten:" Die gaat sluiten".
Hij ging de vlaggen binnenhalen,
dat was tegen de vandalen.
Jo had weer een zangersbui,
hij dacht: "Aan 't zingen krijg ik die lui".
Wij gekken een half uur "Umleitung" gezongen, ieder deed mee,
begint Jo opeens met de "Sterre der zee".
Allemaal hadden we de dolste pret,
Zelfs Piet achter het buffet.
Die heeft ons 't hele weekend aan moeten horen is 't niet?
daarom met de pet van Evert een rondgang voor Piet.
Mary werd aan de speech gezet,
ze zei: "De inhoud is voor jou, maar niet de pet".
Piet stond met de mond vol tanden,
Zoiets had hij nog niet meegemaakt in Zoutelanden.
Hij gaf een rondje voor de hele club,
toen kon de avond niet meer stuk.
De pet was weer bij Evert aangeland,
Wat was er aan de hand?
Z'n hoofddeksel stond verkeerd op z'n hoofd,
Gertie maakte een foto, die hangen we op, da's beloofd.
Om half twee een goeie mop,
de fust was leeg, 't bier was op!
t'Ja, onze harmonieleden en stuur hadden zoveel water gezien,
die hadden natuurlijk al dorst voor tien.
Maar er was nog wel bier in de zaak,
flessen Heineken, da's niet iedereen z'n smaak.
Na 'n rondje van de baas naar bed,
Jean en Evert krijg je niet zo vlug van 't buffet.
Zondag s'morgens Ankie was er voor Harrie, 't werd ook tijd,
en Ton, die arme man, wilde geen ontbijt.
Jean wilde wel een glaasje bier,
Huub werd ondervraagd over ons clubje hier.
Koffers gepakt, afscheid genomen,
ze zeiden dat we nog eens terug mochten komen.
De Oosterscheldewerken werden bezocht,
'n kaartje voor de bus en de boot gekocht.
De boot ging flink tekeer op 't water,
alles ging goed, zelfs Ankie d'r kater.
De expohal en een pijler bezocht,
't heeft wel een paar duiten gekost.
De Zeeuwen zeggen: "Ik worstel en kom boven",
we zagen 't allemaal, niet te geloven.
Daar staat een stuk werk, we hebben 't gezien.
Van ons krijgen ze daarvoor een dikke tien.
Terug naar buiten, Ger was aan 't roepen:
Ik weet de juiste bus, jullie hoeven niet te zoeken.
Maar wij hebben 't nog steeds niet geleerd,
Achter Ger aan, prompt weer verkeerd.
Eindelijk bij de auto's aangeland,
Riep Marij: "Wat is er met mijn koffer aan de hand?"
Da's de mijne niet, dat weet ik zeker,
er werd geruild met Karel, dat leek haar beter.
De meesten gingen vis eten in Zierikzee,
Jo, Tiny en Ger gingen niet meer mee.
Jo had vis genoeg gezien die dagen,
en ze moesten op tijd de kinderen afhalen.
De rest van de story moet elk zelf invullen,
Ik hoor jullie al denken: "Wanneer houdt ze op met lullen"
Dat was 't dan, weer iedereen bedankt en tot volgend jaar,
Mischien Zoutelande, dat hopen we voor Martha en Piet niet waar?