Weekend van d’r Erme Leurisch  4, 5, en 6 november 2005 in Zoutelande.

“Hé”, dacht d’r Erme Leurisch, nadat hij een heel jaar opgesloten zat in het berghok bij d’r Martin, het wordt weer eens tijd dat ik een weekend op stap ga met mijn vrienden.

Ik hoop alleen dat de mensen uit Wijlre en Kerkrade het er nu maar over eens worden waar ze naar toe willen gaan, want dat heeft af en toe wat voeten in de aarde.

En, jawel hoor, opeens ging de deur van het berghok open, en ik mocht met Martin mee, en tussen ’t Annie en ’t Martha zat ik prinsheerlijk in de auto, maar ik wist niet waar we naar toe gingen. Ik laat me verrassen !!!

Bij de eerste stopplaats zie ik pas wie er allemaal meegaan:

Martha en Annie, Karel, Martin, Hub en Lucy, Mathieu, Tiny en Jo, Ton en Marij.

Jo en Berty, Frans en Gert.

Ik mocht niet mee naar binnen, wat ik niet erg vond, want ik moest nog even wennen aan al dat gekwebbel.

Nou, er werd wat gekwebbeld. Tiny is op Franse les, en kan al een paar woordjes over de pöal kalle, zo van le chat est sur le piano en Papa fume la pipe. Ze wist alleen nog niet dat –le- mannelijk en –la- vrouwelijk was, maar dat komt nog !!

Onderweg regende het behoorlijk, maar gelukkig klaarde het zienderogen op.

De volgende stop was in Zierikzee. Een hele mooie plaats met prachtige monumentale panden, de kerk, het stadhuis met de prachtige toren etc.

In een brasserie werd de inwendige mens gesterkt met o.a. broodje “gezond” tot broodje “ongezond”, erwtensoep met roggebrood en zeeuws spek en verdere hapjes.

Nu verder naar Waterland Neeltje Jans. Het waait erg hard. Frans maakt de opmerking: “dat woa jet vuür ee meadje mit enne petticoat”.

Nederland Waterland. Waar komt eigenlijk de naam Neeltje Jans vandaan ?

Neeltje Jans is de locale volksnaam voor Nehalennia, Vrouwe van de Noordzee.

De betekenis van haar naam is echter niet helemaal zeker.

Er schijnt in de 18^e eeuw een schip met de naam Neeltje Jans gezonken zijn op de zandplaat in de Oosterschelde, waarna de zandplaat de naam Neeltje Jans kreeg. Hiervoor zijn echter geen bewijzen gevonden. Sommigen leidden de naam Nehalennia terug naar het Hebreeuwse woord ‘nahal’wat geleiden betekent, en ‘aniah’wat schip betekent. Hier komt de betekenis ‘geleid het schip’degene die het schip/de schepen vandaan.

Een andere, meer waarschijnlijke verklaring is de volgende:

Neeltje Jans: Ne/Helle/Jaan/s

Nehellenia: Ne/helle/ia

1. Ne= nabij
2. 2.Helle= oude naam voor de Noordzee, zoals die in de streek waar nu de Vlamingen en Zeeuwen wonen genoemd werd (ook wel uitgesproken als Hale(n), wat ook de verschillende schrijfwijzen ook op de altaarstukken kunnen verklaren, zoals Nehalennia).
3. Jaan= jeanne=jane=vrouwe
4. s= vrouwelijke vorm.

Neeltje Jans= Ne+halen+ia zou dus vrij vertaald Vrouwe of Godin van de Zee kunnen betekenen, Vandaar het logo de zeemeermin Neeltje Jans.

Uiteindelijk arriveren we om 17,40 uur in Hotel Willebrord in Zoutelande.

Volgens de Erme Leurisch was hij erg blij, en hij verheugt zich op het diner waar hij onder de schemerlamp tussen zijn vrienden kan vertoeven.

De kamers werden verdeeld, en iedereen ging zich wat opfrissen voor het 4-gangen diner.

Het was druk in de eetzaal en gelukkig zaten we gezellig in één ruimte bij elkaar.

Mmmm, het menu zag er veelbelovend uit en wel:

Mosselmenu

Salade met zalm en garnalen

****

Vissoep

****

Gekookte mosselen

met frites, sauzen en salade

****

Amarena-ijs met kersensaus

Vleesmenu

Salade met gerookte kalkoenfilet

****

Heldere runderbouillon

****

Kalfsmedaillons met een

pruimen/cognac saus

met diverse garnituren

****

Amarena-ijs met kersensaus

Vismenu

Salade met zalm en garnalen

****

Vissoep

****

Rode mulfilet met dillesaus

en diverse garnituren

****

Amarena-ijs met kersensaus

Tijdens het menu werd door het personeel bekend gemaakt dat Hilde en Rob (expl.van Hotel Bemelmans) die zelf op vakantie waren, op een rondje trakteerden. Dit werd in dank aangenomen.

Na 3 uurtjes aan tafel te vertoeven gingen de meesten een luchtje happen door naar het strand te lopen of nog een “blokje”om te lopen.

Aan de bar werd er van alles gekwebbeld;

-Ton heeft de kloemel kapot en Marij heeft hem weer gemaakt,

-Frans en Gert; dunt vuur dat nun of sjtraks,

-oude herinneringen werden opgehaald van voorbije weekends

-moppen worden verteld

-foto’s worden gemaakt

Iedereen was lekker moe van de eerste dag, en Karel bracht alvast Annie en Martha naar de overkant, en even later gingen de meesten ook op een oor liggen, want morgen (zaterdag) was een wandeling gepland langs het strand naar Vlissingen.

D’r Erme Leurisch ging ook maar een dutje doen, want niemand bekommerde zich om hem.

Zaterdag 5 november,

9.00 uur ontbijt.

Er gingen geruchten dat het aan de overkant vannacht gespookt heeft in het trappenhuis !!!

Na de regen in de vroege ochtend was het nu stralend weer, ongelooflijk!!! Wel een harde wind, heerlijk om uit te waaien.

Welgemoed gingen we op stap, iedereen op zijn eigen tempo. Gelukkig was het zand niet mul, maar vast, zodat we lekker konden doorlopen. In strandpaviljoen de Zeester werd om 11.15 uur een koffie pauze ingelast.

De wandeling werd vervolgd en onderweg kwamen we terecht bij de Nederlandse viskampioenschappen die hier werden gehouden.  Diegene die het meeste aantal meters vis had gevangen, werd kampioen. Trouwens na het meten van iedere vis, werd deze weer in zee terug gegooid.

Eindelijk bereiken wij na een slalom-race door de paaltjes met kleine en grote openingen heelhuids Vlissingen  (13.30 uur) en gaan we een hapje eten in Brasserie DE LEUGENAAR.

Een tafel was gezond bezig, en de andere tafel bleek een beetje hongerig te zijn en verorberde toch een schol-menu met alles “drum und dran”.

Karel, Hub, Lucie en Matthieu besloten om toch maar lopend langs het strand naar Zoutelande terug te gaan.

De rest ging met de bus naar het hotel terug. Nou, wat gebeurde hier !! Onze Berty had gefoeteld.  Ze reisde als 65- plusser mee, en bespaarde hiermee 0,60 eurocent. Maar wat “had ze ’t op de nerve”, of een controleur in de bus zou komen.

’s Avonds om 19.00 uur gingen wij aan tafel voor het

RIVIERA-BUFFET.

Tomaten soep

Koud en warm buffet

met diverse koude en warme

vis-en vlees specialiteiten

en salades.

Uitgebreid dessertbuffet

Om 21.00 uur was alles afgelopen. Het was voortreffelijk!!

Aan de bar werd nog wat nagepraat en iedereen vermaakte zich.

Wat was er met de kribheilige ? Frans stond er een beetje verlaten bij als een kribheilige mit enne hoave erm.

“s Zondagsmorgens, 6 november werd na het ontbijt afgerekend en de auto’s ingeladen,

We vertrokken niet uit Zoutelande alvorens op de trappen naar het strand een groepsfoto te maken.

Zie je wel, dacht d’r Erme Leurisch, iedereen gaat op de foto en mij vergeten ze weer, ik kan in de auto blijven zitten.

Op naar Middelburg,   ± 11.00 uur, waar we nog een paar uurtjes verblijven voordat we naar Wijlre vertrekken.

Helaas gingen de winkels pas om 13.00 uur open.

Dus verspreidde zich de groep en iedereen ging zij eigen weg om nog iets te bezichtigen wat hem of haar interesseerde.

Om 13.30 vertrek naar Wijlre.

Tegen 17.00 uur was iedereen gearriveerd, zelfs d’r Jo van Chevremont, die na een afslag gemist te hebben, een andere weg naar Wijlre reed, die naar zijn zeggen, ook nog korter was ???

In hotel Bemelmans was een afscheidsdiner geregeld, waarbij Jan en Gerty en d’r Ger aanwezig waren. Nou we hebben nog wat afgelachen met de “wietse”van Annie.

Iedereen was moe en voldaan en we kunnen weer terugkijken op een geslaagd weekend, met heel veel zonneschijn en wind en Gemütlichkeit. Het was weer goed met elkaar zo’n gezellig weekend te beleven.

P.S.

D’r Erme Leurisch wordt weer in het berghok bij d’r Martin opgeborgen en verheugt zich reeds op het volgende weekend.