JoS wilde niet meer zo lang zitten,
vanwege z’n vot, dat is te begrijpen. Hij ging zelfs mee bedienen, dat ging hem
goed af. Hij zette zelfs de kopjes neer met het oor naar de goede kant. Martha
dacht: “Dat kan ik ook”, maar struikelde toen over de mat.
Zullen we dan maar gaan wandelen? Naar
Neuerburg, zelfs nog een kruisweg gelopen. Sommigen waren de 14e
statie aan het zoeken. Die waren ze volgens mij gisterenavond al kwijt! Kaffee
mit Kuchen bij café Brunker waar Ton en Marijke al zaten te wachten. (waren met
de auto gegaan i.v.m. de schouder van Marijke)
JoM Roddelblaadjes aan het lezen, en de
rest was zich met het interieur aan het bemoeien. Dat ze niet alles thuis konden
brengen, lag niet aan hun, maar aan het feit dat ze daar nog niet helemaal mee
klaar waren (met de verbouwing).
Er was in Neuerburg ook een mooi park, met
een geweldige glijbaan, wel erg smal zeg. Wie voelde zich geroepen om hier naar
beneden te gaan. Een paar vielen af wegens hoogtevrees of wegens omvang. Ja
hoor, Jan ging de uitdaging aan. Hij deed dit voortreffelijk; met veel swoeng
kwam hij naar beneden.
En wie was daar weer aan het zingen: JoM.
Ja hoor, het was weer eens zover. Hij kreeg een heleboel applaus van zijn
medeclubgenoten.
Terug naar Sinspelt. Marijke en Ton (en
Tiny, die had genoeg gelopen vond ze) met de auto en de rest met de benenwagen.
En Annie dan? Ja, Annie ging ook te voet weer terug. Nou, dat heeft ze geweten;
het ‘stoppelenveld’ heeft haar de nek omgedraaid. Nee, ik zeg het verkeerd, ’t
was haar rug die ze verdraaid had. Wat hoorde ik haar zeggen toen ze om15 uur
eindelijk bij het hotel aankwam: “Het is volbracht!”.
Dan nu nog het laatste middagmaal, waar
Marijke een asbak vroeg, en een Asbach Uralt kreeg, tot grote pret van de rest.
Ja, dat krijg je in een vreemd land. Ton wist het wel: “Nou, dan duw je daar je
sigaret toch in uit” mompelde hij, terwijl hij aan een koekoeksklok aan het
friemelen was.
Karel werd nog bedankt voor de prima
organisatie, hij praat wel veel, maar hij doet ook nog wel eens wat!
Naar huis. Oost West, Thuis teek het Best.
Bij Martien napraten terwijl Annie tussen de deurstielen hing.
Nou moet ik weer naar m’n plekje boven de
teek van Martien. Ik hoop wel dat hij me nu af en toe eens gaat afstoffen zeg!
En……..
Volgend jaar: Wordt vervolgd
met “The revenge of the Erme Leurisch”.
