Door: Kick Stob

Beekbergen mag zich gaan opmaken voor de kampioenswedstrijd. In Klarenbeek werd in de 18de speelronde na een slap begin de orde op zaken gesteld. Het team van coach Wilbrink haalde zelfs de dubbele cijfers: 1-10.

Voor de wedstrijd vertelde Wilbrink dat hij vrijdagavond een beetje met deze wedstrijd in zijn maag zat. Onderschatting loerde opnieuw, omdat de selectie misschien al gedeeltelijk met het hoofd bij de kampioenswedstrijd van volgende week zat. Het was echter noodzakelijk om vandaag van Klarenbeek te winnen, omdat GroenWit geen steken liet vallen tegen Vios Vaassen: 4-3. De feestcommissie heeft de plannen al klaarliggen voor volgende week, dus moest vandaag gewonnen worden.

Beekbergen begon in Klarenbeek met de volgende 11 spelers: Veneman, Vos, Janssen, van Zeist, Coster, Klein Koerkamp, Stob, F. van Zeist, Muller, spits Gerrits en Hogeweij. Op de bank begonnen Konijnenberg, van Wingerden, Roosnek, van Beek en Klopman. De meegereisde Lubbers had een pijntje en kon niet spelen. Beekbergen begon de wedstrijd in een laag tempo. Kleine kansjes waren er over en weer, maar het was Klarenbeek dat als eerste mocht juichen. Een standaardsituatie, waar Beekbergen toch de meeste doelpunten uit tegen krijgt, werd vogelvrij in de 16 gekopt. Bij de 2de paal mocht een Klarenbeker eenvoudig en vrij inkoppen: 1-0. Beekbergen had de achterstand aan zichzelf te wijten, omdat er veel te nonchalant begonnen werd. Individuele klasse zorgde voor een ommekeer, vrij snel na de openingstreffer. Linker-aanvaller Hogeweij zorgde met een geplaatst balletje en een scherpe vrije trap voor een scoreverandering: 1-2. Hoewel het voetbal nog niet goed was zorgden 2 opvliegers van Hogeweij dus voor de voorsprong. Met de voorsprong was het fijner voetballen voor Beekbergen. Een schitterende corner van F. van Zeist werd op het hoofd gelegd van Klein Koerkamp, die bij de tweede paal hard de touwen trof: 1-3. Gelegenheidsspits Gerrits liet toen van zich spreken. Als een ware killer stond hij goed opgesteld om een rebound met een bekeken rolletje af te werken: 1-4. Klarenbeek was de kluts kwijt. De ploeg beschikt over goede individuen die veel strijdlust tonen, maar aanvallend kon de ploeg niet veel voor keeper Veneman verschijnen. Voor rust werd er nog 2x gescoord. Na enorme kansen voor opnieuw Gerrits en Coster was het Muller, die erg mooi scoorde. De aanvaller vond het doel met een bekeken lob in de verre hoek: 1-5. Vlak daarna was het opnieuw Muller, die de bal strak in de linkerhoek kreeg: 1-6.

In de rust heerste opluchting vanwege de voorsprong en mocht het team wel nog wat verder aan het doelsaldo schroeven van de technische staf, omdat het vandaag makkelijk kon.

Na rust was het vrij snel Klein Koerkamp die voor zijn tweede van de middag tekende. Zijn inzet ging door de benen van de keeper en de 8ste goal van de wedstrijd was een feit: 1-7. Hogeweij wilde daarna zijn 3de maken door de bal over keeper heen te liften, maar ondanks de ‘JAA!’-kreet van assistent Jacob Veneman stuiterde de bal miraculeus net over het doel. Een paar wissels volgden, en Konijnenberg, van Wingerden, Roosnek, Klopman en van Beek werden ingebracht. Er werd lekker gecombineerd. Van Wingerden kon de bal op het middenveld oppikken en stuurde F. van Zeist weg die kon afronden: 1-8. Van Beek was de aangever van de volgende goal, door met zijn handelsmerk (strakke voorzet met rechts) Muller in stelling te brengen. Met het hoofd werd knap geanticipeerd op de voorzet: 1-9. Er kwam ook nog een tiende treffer voor de manschappen van Wilbrink. Na een eerder schot dat net mis ging van aanvoerder Janssen, was het ditmaal wel raak. Kiezelhard werd vanaf een meter of 20 uitgehaald, en de keeper had geen antwoord op de knal: 1-10.

De scheidsrechter floot af en Beekbergen kon tevreden terugkijken op deze middag, behalve op de nonchalante start. Het team herstelde zich goed, met de zoals altijd uitstekend coachende Veneman, dat mag zeker vermeld worden, en de rest van het team, dat streed en goed combineerde. Iedereen zal nu leven naar volgende week zaterdag, waarin de belangrijkste wedstrijd van het seizoen wordt gespeeld. Onder veel entourage kan het team dan in de derby tegen Beekbergen 3, het kan niet mooier, kampioen worden. Iets waar de technische staf, spelers en fans zeer naar uitkijken. Wat echter niet vergeten mag worden, is dat deze wedstrijd wel gewonnen moet worden. Vorige keer had het Beekbergen het niet makkelijk tegen 3 en kreeg ook 2 doelpunten om de oren. 3 heeft al een strijdplan bedacht en zal de ploeg absoluut niet zomaar laten winnen. Beekbergen moet de focus vinden ondanks alle festiviteiten en zal een slimme wedstrijd moeten gaan spelen, voordat er feest gevierd kan worden.

Door: Kick Stob

Bij Beekbergen mogen de kriebels gevoeld worden voor het o zo gewilde kampioenschap. Na de zeperd van vorige week in de Maten tegen GroenWit (4-2), waar door administratieve redenen geen verslag over geschreven is, herstelde de ploeg van coach Wilbrink zich tegen Oene in de 17de speelronde: 6-0 (3-0).

In de basis werd begonnen met Veneman, Vos, Coster, Stob, Konijnenberg, Klein Koerkamp, van Wingerden, Klopman, Muller, Roosnek en Hogeweij. Lubbers en de lichtgeblesseerde van Beek begonnen op de bank en F. van Zeist en Janssen waren afwezig. De lichte defensieve problemen door afwezigheid van Janssen werden vergroot doordat ook de andere helft van de tandem wegviel. J. van Zeist raakte geblesseerd in de warming up. Het nieuwe gelegenheidsduo werd Coster/Stob. Grensrechter was J. Veneman en scheidsrechter A. Barink.

Al vroeg in de wedstrijd was de ruimte voor Beekbergen groot om te voetballen. Oene, de nummer 6 van de ranglijst speelde 4-4-2 en bood Beekbergen de ruimte om te voetballen. Kansen creëerde Beekbergen, gescoord werd er nog niet in de beginfase. Het leek alsof er een kleine angst hing in de ploeg. De nederlaag van vorige week kwam hard aan, en Beekbergen moest nu gewoon scoren om niet in de problemen te komen. Gelukkig kwam de openingsgoal halverwege. Muller werd vrijgespeeld en zorgde voor een bevrijdende treffer: 1-0. Met de voorsprong op zak kon Beekbergen makkelijker voetballen. Verdedigend stond het team goed onder leiding van Coster, de aanval van Oene kwam er in de 1ste helft niet aan te pas. Ook het middenveld en de wisselwerkingen van de duo’s van Wingerden/Stob, Vos/Klein Koerkamp en Konijnenberg/Klopman liepen lekker. Voorin liep Hogeweij de longen uit zijn lijf en was uiterst ijverig. Dit resulteerde in een puike actie die Muller weer in stelling bracht. Muller liet zien uiterst scherp te zijn vandaag en tekende ook voor de 2de: 2-0. Voor rust kwam ook nog een derde doelpunt. Spits Roosnek kreeg de klutsgoal op zijn naam, na een scrimmage in de 16 van Oene: 3-0.

Zorgeloos ging Beekbergen aan de thee. De technische staf complimenteerde het elftal en vertelde dat het team gewoon zo door moest voetballen, en niet in het tempo van Oene.

In de tweede helft werd het tempo wat verlaagd. De bal ging wat minder snel rond en Oene kreeg wat meer balbezit. Behalve wat corners en afstandschoten kwamen de bezoekers echter niet in gevaarlijke posities voor Veneman. 10 minuten na rust was Klein Koerkamp alert op een steekbal van Stob: 4-0. Invaller van Beek bereikte met een puike actie Roosnek, die koelbloedig als altijd afrondde: 5-0. Oene had wel het meeste balbezit in deze fase en Beekbergen raakte lichtelijk geďrriteerd. De ploeg was op alle schijven van het veld slordig, met wat gezeur binnen de lijnen als gevolg. Het voetbal werd er ook niet beter op, hoewel voorin nog wel een keer gescoord kon worden. Roosnek wou aanhalen maar de bal rolde iets te ver door. Muller stond daar opgesteld en besloot het leer maar op de pantoffel te nemen: 6-0.

Vandaag werd een goede, zakelijke overwinning geboekt, waarmee Beekbergen de rug gerecht heeft. Goed nieuws kwam uit Teuge, waar de thuisploeg en GroenWit elkaar in evenwicht hielden: 1-1. Met nog 5 wedstrijden te gaan, bedraagt de voorsprong nu 10 punten. Dit betekent dat als er gewonnen wordt van Klarenbeek, tegen Beekbergen 3 op zaterdag 21 april de titel binnen gehaald kan worden. Volgende week is het team vrij wegens Pasen, en daarna zal alle focus op de uitwedstrijd tegen Klarenbeek moeten gaan liggen.

Door: Kick Stob

Beekbergen heeft in de 15de speelronde geen steken laten vallen. De koploper versloeg in Deventer hekkensluiter CJV’ers 4 zonder grote problemen met duidelijke cijfers: 0-6 (0-3).

De equipe van trainer Wilbrink reisde met een smalle selectie af naar de Overijsselse hoofdstad. Gerrits en F. van Zeist waren afwezig. Van Beek en Lubbers waren geblesseerd maar lieten zich wel zien op het CJV’ers complex. Na de uitstekende overwinning op EZC vorige week was het zaak om dezelfde lijn door te zetten.

In de opstelling tegen de CJV’ers werd begonnen met Veneman, Vos, Janssen, J. van Zeist, Konijnenberg, Muller, Stob, Klopman, van Wingerden, Roosnek en Hogeweij. Wissels waren Klein Koerkamp en Coster. De wedstrijd werd niet afwachtend begonnen. Beide teams leken er zin in te hebben en het tempo lag direct hoog. Kansen waren er nog niet, maar er was genoeg strijd. De CJV’ers opereerden in een 4-4-2 opstelling om vooral te voorkomen dat het vroeg op achterstand kwam. Na een minuut of 10 was het desondanks raak voor Beekbergen. Een goede combinatie werd koeltjes afgerond door Roosnek: 0-1. Wilbrink’s team speelde verzorgd voetbal en was ook voorin rustig aan de bal. Waar eerder in het seizoen toch veel onrustigheid was in de eindpass en afwerking, werd nu de bal rondgetikt totdat er een goede mogelijkheid gecreëerd werd om af te ronden. Veneman had achterin niet veel te doen, ook mede door toedoen van de uiterst stabiele defensie van Beekbergen.

Het verzorgde voetbal zorgde voor een uitbreiding van de score voor rust. Hogeweij tekende voor de 0-2 en ook de ruststand werd door hem bepaald met een mooi uitgevoetbalde actie: 0-3. In de rust was Wilbrink niet ontevreden en wilde dat zijn team deze stand goed uitvoetbalde om met de punten huiswaarts te keren. Het tempo mocht ook wat omhoog want die was niet altijd even hoog.

Na rust werd doorgecombineerd. Coster en Klein Koerkamp kwamen in de ploeg, en er werd hard gewerkt. Een balletje van J. van Zeist werd door Muller afgemaakt: 0-4. Daarna was het opnieuw Muller die scoorde na een goede combinatie op het middenveld: 0-5. Klopman kon 2 volleys niet afmaken, en ook Klein Koerkamp kon net niet bij de bal na een goede actie. De 0-6 was een steekbal van Stob die Muller in stelling bracht om een onvervalste hattrick op zijn naam te zetten.

De overwinning was zakelijk en verdiend, en er mag nu volledig worden gefocust op het aankomende treffen. Aanstaande zaterdag wacht de nummer 2 van de competitie, Groen Wit. In de Maten moet Beekbergen dan laten zien dat het bestand is om ook de moeilijkste opgave van het jaar om te zetten in een overwinning. Makkelijk gaat het zeker niet worden. Om 14:15 is dan duidelijk of de manschappen van Wilbrink een kampioensfeest mogen gaan organiseren.

Door: Kick Stob

In speelronde 14 heeft Beekbergen thuis EZC eenvoudig opzij weten te zetten. De bezoekers kwamen er niet aan te pas en de zege was verdiend voor Wilbrink’s team: 6-0 (3-0).

Na de wanvertoning tegen Vios Vaassen van vorige week was het zaak om het voetbal terug te brengen in de ploeg. Combinatievoetbal, driehoeken en 100% inzet zijn punten waar wekelijks op gehamerd wordt, maar lang niet altijd uitkomen. Van EZC was bekend dat ze geen goed seizoen draaien en achterin kwetsbaar zijn. Hier moest optimaal gebruik van worden gemaakt. Coster was weer terug terwijl Konijnenberg vandaag ontbrak wegens een enkelblessure; hij kon het team als toeschouwer bewonderen. Verder was de selectie compleet. In de basis werd begonnen met Veneman, Lubbers, J. van Zeist, Janssen, Coster, Klein Koerkamp, Stob, van Wingerden, van Beek, Roosnek en F. van Zeist.

Onder leiding van R. de Zeeuw werd afgetrapt. Beekbergen tikte het balletje rond en het was even aftasten voor beide teams. EZC liet de thuisploeg de bal rondspelen en wachtte af. In de beginfase waren dan ook niet veel kansen te noteren. Het eerste gevaar zorgde meteen voor een doelpunt van Beekbergen, gemaakt door Klein Koerkamp. Helaas stond de middenvelder buitenspel en ging zijn feest niet door. Iets later was het wel raak: F. van Zeist werd diepgestuurd en zijn voorzet belandde zomaar in de goal. Het was een verdediger van EZC die zijn eigen keeper kansloos liet bij de eerste paal: 1-0. De verdediging had niet veel te doen. EZC acteerde in een soort 4-5-1 opstelling, waarbij de middenvelders de spits moesten helpen. Dit ging echter zeer moeizaam waardoor Veneman niet veel te doen kreeg. Halverwege de tweede helft was er een prachtig hoogstandje van Lubbers. Onder druk van 3 EZC’ers in de hoek liet de rechtsback zien een geweldig inzicht te hebben door de bal over en tussen de 3 spelers door te stiften, ook nog in de loop van Stob. Via een dieptepass op F. van Zeist kwam diens voorzet bij Roosnek die afmaakte: 2-0. Zo kreeg de mooie actie een passend einde voor Lubbers. Ondertussen grossierde van Beek in het geven van goede voorzetten. Keer op keer werd de bal in de loop de 16 ingesneden vanaf de rechterkant van het middenveld, ook resulterend in een goal. Met een puike voorzet werd de bal panklaar op het hoofd van Stob gelegd, die tegendraads in kon koppen: 3-0. In de resterende 10 minuten zakte het tempo een beetje.

Met de comfortabele voorsprong en geen vuiltje aan de lucht werd de kleedkamer bezocht. De eerste helft werd geanalyseerd en het tempo mocht wat omhoog van trainer Wilbrink. In de eerste wedstrijd tegen EZC liet Beekbergen het in de tweede helft namelijk afweten, het vond alles wel best. Nu wilde Wilbrink in de tweede helft zien dat het team kon doordrukken.

In de tweede helft zakte EZC verder in. Er werd met zone-dekking verdedigd en Beekbergen kwam er moeilijk doorheen. Klein Koerkamp stond in de 16 na een corner en vanwege de drukte op elke vierkante meter daar besloot hij af te leggen op de 16 waar Stob stond. Met de binnenkant voet werd voor een doelpunt gezorgd: 4-0. Een paar wissels traden aan. Klopman, Hogeweij, Vos, Gerrits en Muller kwamen allen binnen de lijnen en dit had alles behalve negatieve consequenties voor het spelbeeld. De bal ging goed rond, weinig onnodige problemen werden veroorzaakt en iedereen gunde de ander de bal. Kansen werden ook nog genoeg gecreëerd, maar F. van Zeist, Stob, Coster en J. van Zeist konden niet afronden. Klein Koerkamp kreeg de bal op de hoek van de 16 en speelde Hogeweij in. De invaller trok naar binnen en etaleerde een debuutdoelpunt voor zijn nieuwe glanzende schoentjes door beheerst en geplaatst in de rechterhoek te schieten: 5-0. Vlak hierna kwam ook nog een zesde. Klopman probeerde met het chocoladebeen uit te halen vanaf 20 meter. De bal ging rolde niet volgens plan, maar kwam wel terecht voor spits F. van Zeist, die raak knalde: 6-0.

In de slotfase werd niet meer gescoord. De 6-0 is een goede prestatie en de 3 punten zeer verdiend. Scheidsrechter de Zeeuw trok 2 gele kaarten voor EZC en was vandaag soms discutabel voor beide ploegen, maar heeft in het algemeen geen negatieve invloed gehad op de wedstrijd, en werd bedankt voor het fluiten. Na Vios heeft Beekbergen de rug recht getrokken en de aanwezige toeschouwers op een mooie pot voetbal getrakteerd. De achterhoede is niet in de problemen geweest: Janssen en J. van Zeist konden af en toe zelfs even op stomen. Het middenveld kon vrijuit voetballen en mooie combinaties maken over alle schijven. Ondanks de drukte in de 16 van EZC zijn er toch 6 doelpunten gevallen. Een compliment aan het team volstaat hier.

Omdat Teuge een verrassende thuisnederlaag heeft geleden tegen Vios Vaassen (1-3) is Groen Wit nu de belangrijkste achtervolger en concurrent van Beekbergen. Groen Wit laat een geweldige reeks resultaten zien en is over 2 en 3 weken de tegenstander van Beekbergen en Teuge. Aan de manschappen van Wilbrink om deze confrontatie tot een goed eind te brengen en een enorme stap in het kampioenschap te zetten. Voordat het zover is, gaan alle pijlen eerst worden gericht op aankomend weekend. Dan wachten de mannen van CJV’ers 4 in Deventer.

Door: Kick Stob

In de 13de speelronde heeft Beekbergen laten zien ook slechte wedstrijden te kunnen winnen. Op bezoek bij Vios Vaassen was het voetbal van Wilbrink’s manschappen anderhalf uur niet om aan te zien, maar gingen de 3 punten wel mee naar huis: 0-2 (0-1).

Na de uitmuntende overwinning vorige week in de topper tegen Teuge werd nu de rode lantaarndrager bezocht. In Vaassen ontbrak Coster en kon Klein Koerkamp niet spelen vanwege een pijnlijke lies, maar kon coach Wilbrink wel weer beschikken over Hogeweij en Klopman die respectievelijk van vakantie en de motorbeurs terugkeerden. Voor de wedstrijd werd de ploeg geďnformeerd over het feit dat Vios vervelend kon spelen. Het team wil de tegenstander weleens provoceren en dat komt het wedstrijdbeeld niet ten goede. Tevens werd er gewaakt voor onderschatting van de tegenstander, iets waar Beekbergen met name vorig seizoen vaak mee kampte.

In de basis waren niet veel opmerkelijke wijzigingen. Voor keeper Veneman stonden Vos, J. van Zeist, Janssen en Konijnenberg, middenvelders waren Gerrits, Stob en F. van Zeist, en voorin dezelfde aanvallers als vorige week, namelijk Muller, Roosnek en van Beek.

Er werd aardig begonnen. Beekbergen kreeg na 20 seconden al een kansje en de toon was direct gezet. Helaas konden na 5 aardige minuten beide teams niet hun spel spelen. Het was Vios dat in de eerste helft het tempo bepaalde. Beekbergen zakte in en voetbalde mee op het vrij lage tempo. Het was geen schim meer van de week ervoor. Het voetbal was niet goed, maar toch werd er gescoord. Na een kwartiertje was het F. van Zeist die zeer alert reageerde op een rebound: 0-1. Dat er werd gescoord was een klein wondertje. Het tempo ging nog verder omlaag en het leek alsof beide ploegen maar wat deden. Balverlies was onophoudelijk, passes van 5 meter kwamen niet aan en aannames waren belabberd.

Het kon dan ook niet vroeg genoeg rust zijn. Hogeweij werd gebracht voor de aanvallende impulsen en Stob mocht op de bank plaatsnemen. In de kleedkamer waren er ergernissen vanwege de belabberde eerste helft. Een compliment was er voor de verdediging, de rest kwam niet aan voetballen toe.

In de tweede helft werd het niet veel beter. Sterker nog, het was Vios dat domineerde. Het spel van de Vaassenaren mag dan wel hard en soms iets té hard worden genoemd; de dappere nummer laatst vocht wel voor iedere meter. 9 van de 10 duels werden dan ook gewonnen door Vios, dat af en toe gevaarlijk voor Veneman tevoorschijn kwam. De bal ging er echter niet in, tot opluchting van Beekbergen. Langs de kant stond de technische staf zich te verbijten, en bracht meer wissels: Van Wingerden en Klopman. Lubbers was echter nog positief gezind en hield de sfeer erin op de bank door de vraag ‘Zeg Gerard, je staat daar toch niet te kleien hč?’ te stellen aan assistent-trainer vd Kleij, die naast de dug-out stond.

Hoewel het voetbal niet goed was, kreeg Beekbergen wel kansen. F. van Zeist kon samen met van Beek doorlopen op de keeper, en waar afspelen een mogelijkheid was koos F. van Zeist ervoor voor zijn tweede van de middag te tekenen. Helaas ging zijn inzet via de keeper naast, en liet hij weten van Beek niet gezien te hebben. Roosnek zorgde iets later wel voor het bevrijdende tweede doelpunt door een rappe sprint af te sluiten met een schuiver in de linkerhoek: 0-2.

De stand verbloemde voor Beekbergen wat er gaande was. Vios zette nog een slotoffensief in, maar het strijdende team kon het net niet vinden. Geflatteerd en beschamend was de voetbalmiddag, maar de 3 punten kunnen wel weer bijgeschreven worden. Aanvoerder Janssen was de enige die een voldoende scoorde door belangrijk in te grijpen op de momenten dat Vios gevaarlijk was. De rest van het team mag zich achter de oren krabben, deze wedstrijd snel vergeten en proberen zich goed te motiveren en te revancheren volgende week zaterdag wanneer EZC op bezoek komt.

Door: Kick Stob

Beekbergen heeft in de jacht op de titel in de absolute topper tegen Teuge geen averij opgelopen. De beste wedstrijd tot nu toe werd bekroond met een ruime overwinning voor de ploeg van coach Wilbrink: 6-0 (4-0).

Op voorhand was de spanning voelbaar binnen het team. Al wekenlang (69 dagen werd er geen officieel duel meer gespeeld) werd er naar de hervatting van de competitie toegeleefd, en na afgelastingen was het extra mooi dat de eerste wedstrijd tegen de nummer 2 op het programma stond. De statistieken lieten ook zien dat dit weleens een wedstrijd om te smullen kon gaan worden. Respectievelijk nummers 1 en 2, slechts 0.8 en 1.3 goals gemiddeld tegen en 4.9 en 5.3 goals gescoord per wedstrijd in de eerste seizoenshelft. Teuge had bovendien nog geen uitwedstrijd verloren (5x winst, 1x gelijk). Coach Wilbrink hamerde vlak voor de wedstrijd in de kleedkamer op winst en niets anders dan winst. Een uitgebreide analyse van assistent vd Kleij, die bij een oefenwedstrijd van Teuge was gaan kijken, had de conclusie dat van Teuge te winnen viel, maar dat bepaalde spelers voor gevaar konden zorgen.

Teuge had enkele A-spelers meegenomen en Beekbergen trad aan zonder Hogeweij (vakantie) en Klopman (motorbeurs-verplichtingen). Met Veneman, Vos, Janssen, J. van Zeist, Coster, v. Wingerden, Stob, Klein Koerkamp, Muller, Roosnek en v. Beek trad de equipe van Wilbrink aan in deze belangrijke wedstrijd, die iets na 14:30 werd afgetrapt onder leiding van scheidsrechter M. Franke. In de beginfase had Beekbergen het meeste balbezit en was het even aftasten voor beide teams. Er werd fris begonnen en na een kwartier ontstonden de eerste kansen aan de kant van Beekbergen. Na 2 kansjes (waaronder een mooi schot, net over van J. v. Zeist) was het raak. v. Beek trok naar binnen en haalde uit van afstand. Het harde schot vloog over de keeper heen: 1-0. De toon was gezet en Teuge werd gewaarschuwd. Omdat Teuge niet liet blijken te willen scoren (kansen kreeg de ploeg amper in de eerste helft) ging Beekbergen vrolijk door. v. Beek en Roosnek zorgden met een dubbele één-twee over 40 meter voor de tweede van de middag, afgerond door eerstgenoemde: 2-0.

Achterin liet Beekbergen zien waarom het gemiddelde tegendoelpunt op slecht 0.8 per wedstrijd staat. Het gecoach van Veneman, de leiding van Janssen en de constante intercepties van J. v. Zeist, Coster en Vos zorgden ervoor dat Teuge voorin niets in kon brengen. Welgeteld 1x kwam Teuge bij Veneman in de buurt, die een inzet licht op de paal zag belanden. Verder kon de aanval van Teuge niet bereikt worden. Aan de andere kant werd door gecombineerd. Na de zoveelste interceptie achterin, ditmaal via J. v. Zeist, kwam de bal bij Stob, v. Wingerden, Roosnek, v. Beek en eindstation Muller: 3-0. Daarna had scheidsrechter Franke een hoofdrol. 2x floot hij niet voor een handsbal van Teuge in het strafschopgebied. Echter, in een valpartij van Roosnek, die niet geraakt werd, werd een overtreding geconstateerd. De bal ging op de stip en Janssen schoot feilloos in: 4-0. Teuge begreep dat dit de nekslag was en reageerde allesbehalve professioneel. Dreigen dat ze niet zouden inhouden met slidings, door zullen trappen en zeuren op de scheidsrechter maakte dat de ploeg vooral zichzelf tegen had voor en in de rust. Beekbergen had niets aan deze boodschap en moest vooral laten zien dat het niet zo makkelijk te provoceren is. In de rust eiste Wilbrink een iets hoger tempo, maar kon een glimlach niet onderdrukken toen gevraagd werd of hij het zo makkelijk verwacht had. Beekbergen combineerde gewoon goed en de tegenstander was geen schim van het lastige Teuge van de heenwedstrijd.

In de tweede helft zakte het tempo wat in. Kansen waren er echter in overvloed. De 5de leek er niet in te willen. Legio kansen van Klein Koerkamp, Roosnek, Stob, Muller, van Beek en invaller F. v. Zeist wilden er niet in. Zo'n 20 minuten voor tijd was het eindelijk Roosnek die de trekker over kon halen: 5-0. Een geweldige lange pass van invaller Gerrits ging hieraan vooraf. Teuge zag er verslagen uit en verlangde naar het eindsignaal. Zeker ook omdat er in de verdediging van Beekbergen niets te zoeken viel voor de vliegveld-dorpelingen. Concentratie was de gehele wedstrijd goed achterin, op het middenveld werd met rust gecombineerd en voorin was Beekbergen uiterst gedreven. Man of the match v. Beek zorgde in zijn ééntje voor de eindstand, door naar binnen te komen en uit te halen voor zijn derde: 6-0. De cijfers zijn opmerkelijk maar niet onverdiend. Een geweldige wedstrijd aan Beekbergen-zijde in combinatie met minder tegenstand dan verwacht zorgde voor een heerlijk middagje. De ploeg is een grote stap dichter bij de titel gekomen, en omdat ook 3 zijn wedstrijd wist te winnen tegen Oene (5-1) was de sfeer opperbest na afloop. De sponsor trakteerde en met 8 punten voorsprong en een duel minder gespeeld zit Beekbergen op rozen. Het programma ziet er op papier ook rustig uit, maar de komende 3 wedstrijden tegen Vios, EZC en CJV’ers 4 moeten 9 punten opleveren, en het liefst met het vertoonde spel van vandaag tegen Teuge, die inmiddels Groen Wit naast zich moeten scharen in de ranglijst.

Door: Kick Stob

Beekbergen heeft de eerste seizoenshelft in stijl afgesloten. De formatie van coach Wilbrink was in de laatste wedstrijd voor de winterstop op eigen veld oppermachtig tegen laagvlieger WWNA: 8-0 (2-0).

Voorafgaand aan de wedstrijd wilde coach Wilbrink in de laatste wedstrijd voor de onderbreking tempo zien in het spel, 100% inzet van alle spelers en driehoeken als voorbeeld van goed samenspel. In de eerste helft was het tempo hoog en werden kansen gecreëerd. J. van Zeist moest opnieuw vroeg inrukken wegens een blessure, en Coster was zijn vervanger in het centrum achterin. De verdediging werd verder ingevuld met Vos op rechts, Janssen centraal en Konijnenberg op links. Het middenveld bestond uit Muller, Stob en Klein Koerkamp en de aanvallers die vanaf het begin startten waren van Beek, Roosnek en van Wingerden.

Al vroeg in de wedstrijd werd duidelijk dat Beekbergen het balbezit opeiste. WWNA had een selectie opgesteld met spelers uit verschillende teams, wat het spel niet ten goede kwam. Kleine kansjes werden al zichtbaar aan Beekbergen-zijde en de eerste goal was in de maak. Een prachtig schot van van Beek belandde in de kruising: 1-0.

Beekbergen nam hier geen genoegen mee en wilde door. Kansen kreeg Beekbergen zat, maar de afronding zat tegen. Na ruim een half uur was het wel raak. Van Wingerden was meegelopen in de zestien en volleerde een geweldige voorzet in de loop van van Beek: 2-0. Met deze enigszins comfortabele voorsprong ging Beekbergen aan de thee.

In de rust was trainer Wilbrink tevreden met het veldspel, al mochten er nog wel meer goals vallen. Beekbergen kwam verdedigend niet in moeilijkheden en de uiteindelijke score lag geheel in eigen hand. Bij gebrek aan tegenstand was het aan Beekbergen om te laten zien om zichzelf te motiveren en meerdere malen doel te treffen.

In de tweede helft ging Beekbergen op zoek naar goals. De derde kwam bijna, toen Klein Koerkamp een kopmogelijkheid kreeg maar vanaf anderhalf meter voor de goal ook nog via de stuit de bal over wist te krijgen. Het slippertje liet hij niet op zich zitten, want 5 minuten later was het wel raak. Uit een voorzet van Muller wist Klein Koerkamp ditmaal wel de touwen te vinden: 3-0. De verhouding tussen Beekbergen en WWNA werd groter. WWNA kon de bal niet in de ploeg houden, wat mede te danken was aan het goede jagen van Beekbergen-zijde.

De 3-0 tussenstand vroeg in de tweede helft was van korte duur, want de score werd verder uitgebouwd. Spits Roosnek werd bereikt op aangeven van invaller Hogeweij: 4-0. Even later was het weer Roosnek die scoorde doordat hij goed stond op te letten. Coster, die de hele wedstrijd veel vrijheid kreeg om op te stomen, haalde hard uit. De rebound via de keeper bracht de bal bij Roosnek die in kon schuiven: 5-0. Hogeweij was nog niet geheel tevreden. ‘Ik krijg het koud, speel mij die bal eens’, was te horen van zijn kant. Hij kreeg zijn zin en begon met de bal aan de voet een solo, waarin hij 3 man achter zich liet. De buitenspeler liet zijn klasse zien door na de solo ook nog eens overzicht te houden en Roosnek te bereiken: 6-0.

Achterin was het aanvoerder Janssen die ook begon te klagen over de kou. Achterin stond het uitstekend en behalve een slippertje in de eerste helft hebben Veneman, Vos, Janssen, Coster en Konijnenberg helemaal niets weggegeven. WWNA kon aanvallend, behalve wat gevaarlijke corners, totaal geen vuist maken. Irritaties sloegen toe. Het centrale duo begon te mopperen op de rest, en de ploeg liet zijn onsportieve kant zien door zinloos te gaan schoppen op Beekbergen-spelers. Nummer 5, 11 en 14 waren met name de slechte verliezers die de controle over zichzelf verloren. Het deerde Beekbergen niet, want Stob legde de bal voor de voeten van Roosnek die zijn 4de goal van de middag aantekende: 7-0. Het slotakkoord was voor Muller, die de bal op een presenteerblaadje kreeg van assistkoning Hogeweij en hoog doel trof: 8-0.

De 8-0 betekende de 11de opeenvolgende overwinning van Beekbergen en na de wedstrijd werd er geanalyseerd over de wedstrijd en de eerste seizoenshelft. Aanvoerder Janssen: ‘We hebben een goede eerste seizoenshelft gedraaid. We zijn nog ongeslagen, we maken veel goals en wat ook belangrijk is: We hebben minder dan 10 tegengoals geďncasseerd tot nu toe!’ De aanvoerder ziet ook nog punten die voor verbetering vatbaar zijn. ‘Het niveau van de training moet je eigenlijk in de wedstrijd terug kunnen zien, dat gebeurt nog niet vaak. Verder mag je van dit topteam verwachten dat er meer toeschouwers op af komen, dat verwacht ik wel in de loop van het seizoen. En waar is die Lubbers? Die zit liever met z’n chick op de bank dan dat hij voetbalt geloof ik’, aldus de goedlachse captain.

Trainer Wilbrink waakt zoals altijd. ‘We hebben natuurlijk goed gespeeld en goede resultaten behaald, maar in sommige wedstrijden, met name tegen de kleintjes, wil ik graag wat meer inzet zien. We moeten op onze hoede wezen voor onderschatting, en na de winterstop komt snel een zeer belangrijke wedstrijd, die tegen Teuge. Teuge zie ik nog als enige concurrent in de strijd om het kampioenschap, dus ik eis van alle spelers dat we die gaan winnen.’

Voordat het zover is kan de selectie eerst van een rustperiode gaan genieten, en met 33 punten uit 11 wedstrijden en de goede statistieken voor- en achterin kan de selectie tevreden vakantie gaan vieren.

Door: Kick Stob

Beekbergen is uitgeschakeld in de beker. In de 1/8ste finale werd de ploeg van coach Wilbrink verrast door CSV Apeldoorn 12 na een zwaar duel. De knock-out regel die gold betekende meteen het einde van het beker- avontuur: 2-4 (0-2)

Zo goed als dat de ploeg in de competitie draait, zo slecht liep het in de bekerwedstrijd. Onder leiding van scheidsrechter A. Barink werd er afgetrapt. In de eerste helft werd Beekbergen overklast qua veldspel en effectiviteit. CSV zette veel druk en kwam tot veel kansen. Ook Beekbergen kreeg kleine kansjes, maar het was CSV die ze benutte. De 0-1 was te wijten aan een dekkingsfout achterin, en ook de 0-2 werd voor CSV op een presenteerblaadje gelegd. De 0-2 achterstand was zeer ongebruikelijk in dit seizoen voor Beekbergen, en het team wist niet hoe het ermee moest omgaan. CSV liet zien dat het over een sterk middenveld bezit en ook gevaarlijke aanvallers in huis heeft.

Achterin werden Klopman en J. van Zeist (enkel-blessure) vroeg gewisseld. De stand was al 0-2 en er werd besloten 1 op 1 te spelen, al zou in de omschakeling het middenveld wel zakken. Beekbergen leek nu wat meer grip op de wedstrijd te krijgen en kon in ieder geval wat meer balbezit genieten.

In de rust was het doel duidelijk. Er moesten doelpunten gemaakt worden. En veel ook. En er moest gevochten worden. Ook F. van Zeist kon niet meer doorvoetballen vanwege een blessure aan de hamstring. Trainer Wilbrink was niet tevreden, ook al aanschouwt hij de beker slechts als een eventueel toetje, niets meer en niets minder. Hij nam Klein Koerkamp als voorbeeld dat er geknokt moest worden zoals hij deed. Dan maar verliezen, als het team er maar voor vecht.

In de tweede helft begon Beekbergen met wat moed, maar die werd snel weggewerkt door CSV. In een tijdsbestek van 5 minuten lag de bal er al 2x in door onbegrijpelijke en niet goed te praten gebeurtenissen en zag het scorebord er binnen no time zo uit: 0-4. Vanaf de bank bij CSV werd ’10, 10, 10!’ gescandeerd, en Beekbergen was in het hart geraakt. De vernederende situatie werd echter positief opgevangen en Beekbergen voetbalde nu vrijuit, omdat het verder toch niets meer te verliezen had. Het resulteerde in een waar spektakel, en een enorme ommekeer.

Veneman pareerde uitstekend wanneer het nodig was (een moment in de eerste helft niet te vergeten) en Janssen stond als leider achterin als een blok. Vos had de man in de zak en Coster zat op de linkerkant overal tussen. Stob fungeerde als zwerver, en probeerde Beekbergen wat meer pressie te geven op de CSV-verdediging. Voorin liet van Beek bij vlagen zijn kwaliteiten zien. Goede passeeracties op de linkerkant en zeer scherpe voorzetten (waarvan één met buitenkant rechts spits Roosnek geweldig bereikte maar helaas in buitenspelval scoorde) lieten zien dat de vleugelaanvaller in uitstekende vorm is.

2 scherpe goals van Roosnek brachten een 2-4 op het bord en hoe raar het ook klinkt, er was met 20 minuten te gaan nog hoop bij Beekbergen. Een 3-4 zou namelijk een aanleiding zijn om door te gaan, zeker nu CSV langzaam de krachten verloor. Het middenveld kon het niet meer belopen bij CSV, en de strijdlust nam ook bij Beekbergen wat energie weg. De doorgaans belangrijke schakels Hogeweij en Muller konden ook geen potten meer breken, maar konden wel op een goede 2de helft terugkijken. Invaller Gerrits mocht nog een paar minuten meedoen, maar de stand was bepaald en de kaarten werden pijnlijk open gegooid: Beekbergen was uitgeschakeld.

Achteraf waren de reacties verschillend te noemen. Beekbergen had de uitschakeling aan zichzelf te verwijten, want aan een goed-spelend CSV en uitstekend fluitende A. Barink lag het niet. Aan de beruchte stamtafel werd toch een aangenaam biertje genuttigd en ondanks de uitschakeling was de teleurstelling niet enorm. Zeker van Wingerden zal de nederlaag snel vergeten door de dag af te sluiten met een hardstyle-feestje in de thuisbasis van Vitesse. Op de strijdlust in de tweede helft kan verder worden geborduurd, want dat is een welkome positieve ontwikkeling. De 2 wedstrijden voor de winterstop zijn zeer cruciaal te noemen. Beekbergen moet laten zien dat het deze nederlaag van zich af kan gooien. CJV’ers 4 en WWNA moeten 6 punten opleveren. Voor Beekbergen zal het motiverend zijn als het eens lekker kan gaan werken aan het doelsaldo in deze 2 ontmoetingen.

Door: Kick Stob

Beekbergen heeft de ongelooflijke reeks van overwinningen doorgezet. De mannen van coach Wilbrink, die vorig seizoen uitblonken in wisselvallige resultaten, laten dit seizoen een constante lijn van overwinningen zien. In de 10de speelronde was CSV Apeldoorn ditmaal het slachtoffer: 2-7 (1-4)

Met CJV’ers-Teuge op een ander veld kon Beekbergen wellicht wat meer afstand gaan nemen van Teuge. In Apeldoorn, waar rond 12:30 gefloten werd voor het begin van de wedstrijd, lag om 12:32 de bal al in het net. Een gevaarlijke aanval van CSV trof net geen doel en werd weggewerkt door J. van Zeist. Roosnek nam aan en gaf diep op de vliegensvlugge Hogeweij, die zich op het vroege tijdstip als een vis in het water leek te voelen en knap de verre hoek vond: 0-1.

De toon was gezet. Beide elftallen wilden aanvallen, en dat kwam de wedstrijd ten goede. Beekbergen miste Klein Koerkamp wegens diens vriendin (?), de nog altijd geblesseerde Lubbers, en Gerrits, die als assistent-scheidsrechter fungeerde langs de zijlijn. Bij CSV was te zien dat het over een snelle, gevaarlijke voorhoede beschikt. Kansen waren er volop aan beide kanten. Toch was het geluk aan Beekbergen-zijde, waar opnieuw Hogeweij de touwen vond: 0-2. Niet lang daarna was het aan de andere kant raak. Een snelle counter werd tot doelpunt gepromoveerd door de spits van CSV: 1-2.

De attractieve, aanvallende wedstrijd kon op dit moment alle kanten op. CSV kreeg enorme kansen, maar Veneman lag in de weg en sommige kansen werden verprutst. Linksback Konijnenberg zorgde er zelf ook voor dat de stand niet gelijk werd getrokken door een inzet van CSV zeer alert van de lijn te werken. Ook aan de andere kant waren genoeg kansen te vinden, waar spits Roosnek even aan het vroege tijdstip moest wennen en nog niet geheel scherp was. F. van Zeist was dat wel, door een uitspeelde aanval af te maken: 1-3. Nog voor rust deed Roosnek waar hij goed in is en vond van dichtbij met een hard schot de kruising: 1-4. Opluchting was bij hem en het hele team te zien en kleedkamer werd opgezocht.

In de tweede helft kwamen Klopman, Coster en Stob in het veld voor respectievelijk Konijnenberg, van Wingerden en Hogeweij. Met een 1-4 tussenstand was de spanning in de wedstrijd weg en kon Beekbergen vrijuit voetballen. CSV geloofde er niet meer in en de snelle voorhoede werd minder gevaarlijk. De achterhoede van Beekbergen, onder leiding van Janssen stond sterk, ook al werd het vaak onder druk gezet. Janssen, al dan niet met een harde ingreep zo nu en dan, stond symbool voor de hardwerkende verdediging-linie.

Nadat Roosnek de 1-5 had geproduceerd, werd er toch nog een keer gescoord door CSV. Een schot ging tussen de benen van keeper Veneman door, die het slippertje kon lijden: 2-5. Veneman maakte even later zijn slippertje meer dan goed door een strafschop van CSV te stoppen. Veneman pareerde fantastisch in de linkerhoek op een hard genomen penalty. Roosnek tekende iets later voor een mooi hattrick: 2-6. Het slotakkoord was voor Janssen. Beekbergen kreeg een penalty die onberispelijk in werd geschoten in de uiterste linkerhoek: 2-7.

Het elftal van Beekbergen staat goed. Iedereen is geweldig gemotiveerd en staat geconcentreerd te voetballen. De 10de overwinning op rij is fenomenaal met de statistieken liegen er ook niet om: 46 goals voor, 9 tegen. Omdat Teuge won staat het nog steeds op 8 punten, dus verslapping is gevaarlijk. Met de wedstrijden tegen CJV’ers 4 (uit) en de return tegen WWNA (thuis) moet er in de competitie nog 2x gewonnen worden voor de winterstop, niets anders. Met de huidige vorm en het portie vertrouwen moet Beekbergen ook in staat zijn om deze klus te klaren. Maar voordat dat gaat gebeuren moet de focus eerst op de bekerwedstrijd van aankomende zaterdag worden gezet. Thuis zal Beekbergen om 14:30 CSV Apeldoorn 12 ontvangen.

Door: Kick Stob

Beekbergen heeft de op voorhand lastige wedstrijd tegen de CJV’ers gewonnen. In een zware thuiswedstrijd trokken voetballers van coach Wilbrink uiteindelijk aan het langste eind: 2-0 (0-0). Met de nummers 2 en 3 tegen elkaar zou winst vandaag een extra goed resultaat zijn.

Beekbergen mistte Gerrits, Roosnek en Lubbers en F. van Zeist werd in de spits geposteerd. In de eerste helft had Beekbergen het beste van het spel en creëerde het vele kansen, maar het doel werd niet gevonden. De CJV’ers hadden een bepaalde tactiek bedacht en probeerde Beekbergen mentaal te beďnvloeden. Met uitspraken als “Ze weten het niet”, “Paniek!”, “Ze beginnen al te zeiken” en “CJV’ers, we zijn sterker” probeerden ze de koploper van zijn stuk te brengen, maar de psychologische aanpak had weinig tot geen effect bij Beekbergen, dat er vooral om moest lachen.

Er vielen nog geen doelpunten, en de CJV’ers waren niet bij macht om een aanval op te zetten richting het doel van Veneman. In de rust was de opdracht duidelijk: Scoren. Proberen om door de verdediging van de CJV’ers heen te komen.

In de tweede helft gingen de CJV’ers nog meer verdedigen dan in de eerste helft. Met een ware handbal zone-dekking werd het elftal uit Deventer in en rond de eigen 16 gezet. Beekbergen had het balbezit, speelde erg sterk met name in de verdediging en kansen kwamen opnieuw. Na een kwartier in de tweede helft was het eindelijk raak. Vanaf de linkerkant zette Klein-Koerkamp de bal voor, en tussen twee verdedigers wist F. van Zeist de bal prachtig in te koppen. De geweldige goal was absoluut verdiend voor Beekbergen.

Met een 1-0 tussenstand was de situatie nog enigszins penibel. Het is geen marge waar je veilig en relaxed een wedstrijd mee uit kunt spelen. Invaller Hogeweij besefte dit ook en in de slotfase tekende hij voor de eindstand door de keeper van de CJV’ers uit te spelen: 2-0. De handen werden geschud, en de aanvoeder van CJV’ers hield de hoop voor zijn ploeg erin door Beekbergen met ‘Wacht maar, we zien jullie wel in Deventer’ te waarschuwen.

Het is aan Beekbergen dus om op het veld te laten zien dat het de sterkere is, zonder dat het beďnvloed wordt door de tegenstander. Vandaag heeft het laten zien hoe dat moet. Met een overwinning van Teuge tegen 3 op het andere veld staat Teuge nu alleen op een 2de plek, op 8 punten van Beekbergen. Volgende week wacht de uitwedstrijd tegen CSV Apeldoorn, die niet onderschat mogen worden.

Door: Kick Stob

Beekbergen is hard op weg om de titel ‘Herbstmeister’ op zijn naam te schrijven. Na een beladen derby tegen 3 kwam het elftal van coach Wilbrink als winnaar uit de bus: 2-4 (1-1).

Dagenlang werd er voorafgaand aan de hete tweestrijd al blufpoker gespeeld. Niet alleen was het een heuse Beekbergense derby, ook in de ranglijst stonden de 2 teams niet ver uit elkaar (3 volgde op een 2de plek met 5 punten achterstand op Beekbergen). Aan alles was te merken dat de wedstrijd wel eens een hele zware zou kunnen worden voor beide teams. En de verwachtingen klopten.

Onder leiding van B. van Zeist werd iets voor 14:30 afgetrapt. 3 trad aan met 2 spelers uit het 5de , en verder de gebruikelijke namen. Aan de andere kant bij Beekbergen werd er begonnen met Veneman, Vos, J. van Zeist, Janssen, Coster, Gerrits, Stob, van Wingerden, van Beek, Roosnek en Muller. De eerste minuten waren aftasten. Beide teams wisten wat ze voor tegenstander aantroffen, maar durfden nog niet hun eigen spel te spelen. Daarna begon het overwicht voor 3, dat het meeste balbezit had. Kansen kwamen ook voor 3, maar de scherpte ontbrak nog. Net als de laatste weken wist Beekbergen niet scherp te beginnen, maar wel als eerste te scoren. Muller kon een bal goed meegeven aan Stob, die de korte hoek vond: 0-1. 3 liet het er niet bij zitten, en bleef dreigend. Met een overwicht op het middenveld bij 3 kon makkelijk een mannetje worden gevonden, en Beekbergen kon hier niet goed op anticiperen. Een verdiende gelijkmaker was dan ook in de maak, toen een steekbal vanaf het middenveld gepromoveerd werd tot een doelpunt: 1-1. Omdat 3 nog minstens 2 enorme kansen liet liggen, werd dit ook de ruststand.

In de rust werd er gewisseld. Van Beek maakte (niet geheel vrijwillig) plaats voor Hogeweij, en eerder was Gerrits er al uitgehaald voor Klein Koerkamp. In de bespreking kon geconcludeerd worden dat het spel op z’n zachtst gezegd moeizaam oogde. In de 2de helft moest Beekbergen dan ook proberen zijn eigen spelletje weer te spelen, en dan gewoon proberen te winnen.

Zo makkelijk ging het echter niet in de 2de helft. 3 kwam goed uit de kleedkamer, maar had wat minder veldoverwicht dan in de eerste helft. Er werd vooral hard gevochten. De backs en het centrale duo deden hun taken erg goed. Na een minuut of 10 werd het 1-2. Een vrije trap, waar Hogeweij en Muller achter stonden, werd benut door Muller na overstappen van Hogeweij. Al snel hierna kwam de volgende treffer. In een fase waarin 3 nog steeds het meeste balbezit had besloot Roosnek maar eens met het chocoladebeen uit te halen, en met succes. De bal draaide fraai om de keeper heen, schaafde de binnenkant van de paal en rolde de goal in: 1-3.

Klopman en Konijnenberg vielen in. Hoewel Beekbergen nu wat lucht had, bleef 3 aandringen. Een goal kwam ook, zo’n 10 minuten na de 1-3. Een identieke goal werd gemaakt vergeleken met de goal in de eerste helft. Een bal vanaf het middenveld kon vanaf de linkerkant worden afgemaakt: 2-3. Met deze stand en nog een kwartier te gaan konden de toeschouwers niet anders doen dan genieten, ook al was het niveau niet hoog. Strijd, vechtlust en passie waren in grote mate te bewonderen. Een goede actie vanaf de rechterkant van Roosnek, resulteerde in een voorzet, die de verdediging van 3 niet goed weg kon werken. De bal belandde pardoes voor de rechtervoet van Stob, die een hoek vond: 2-4. De spanning werd hiermee weggenomen, en ook al kreeg 3 nog kansen, gescoord werd er niet meer.

De overwinning zorgt ervoor dat Beekbergen nu 8 punten voorsprong heeft op 3 en Teuge, die volgende week tegenover elkaar staan. Beekbergen heeft nog geen puntenverlies geleden en heeft alleen te klagen, dat de beste wedstrijd van het seizoen nog gespeeld moet worden, gezien het nog steeds te trage niveau. Volgende week wacht CJV’ers 3, dat de huidige nummer 4 van de competitie is. Met de nummers 2 en 3 tegen elkaar zal winst dus erg goede consequenties met zich meebrengen.

Door: Kick Stob

Beekbergen heeft de fantastische reeks van overwinningen door weten te zetten. Het ensemble van coach Wiljo Wilbrink liep ondanks een stroef spelverloop met 3 punten van het veld tegen Klarenbeek: 6-1 (3-1).

Met de absentie van Janssen en F. van Zeist, en de pijntjes bij Lubbers en van Wingerden, moest Wilbrink puzzelen om een geschikte startformatie te creëren. Er werd begonnen met de volgende 11: Veneman, Vos, J. van Zeist, Stob, Konijnenberg, Klein Koerkamp, Klopman, Coster, van Beek, Roosnek, Hogeweij. Assistent-trainer Kleij had zich goed voorbereid op de tegenstander door de wedstrijd Klarenbeek-Oene van een week eerder bij te wonen, en het elftal te waarschuwen voor nummer 14 Martijn, de gevaarlijke spits die vorig seizoen nog in het eerste van Klarenbeek zat.

De wedstrijd begon slordig, en de 4-4-2 van Klarenbeek zorgde voor veel onduidelijkheden bij Beekbergen. Een extra mannetje op het middenveld zorgde ervoor dat Klarenbeek veel aan de bal was, en Beekbergen anticipeerde niet goed op de uitstappende en van positie-switchende Klarenbekers. Het vele balbezit leidde tot wat schoten van Klarenbeek, maar die waren ongevaarlijk. Het eerste doelpunt viel wel aan de andere kant. Vanaf de rechterkant probeerde van Beek het eens van afstand, en met succes. De bal vloog prachtig hoog in de verste hoek: 1-0. Niet veel later werd het zelfs 2-0, doordat Roosnek de bal curieus in de goal caramboleerde, waar de keeper van Klarenbeek niet geheel vrijuit ging. Ondertussen moest Veneman ingrijpen bij uitbrekende situaties, en iedere keer zat hij er goed tussen. Toch kon een doelpunt aan de zijde van Klarenbeek niet uitblijven. Beekbergen had nog geen oplossing gevonden voor de man-meer situatie op het middenveld en de sterke voorhoede van Klarenbeek, waardoor Veneman ditmaal kansloos was bij een schot van dichtbij: 2-1. De onrust en irritaties sloegen nu in het team van Beekbergen. Verwijten gingen over en weer, en het was zaak gewoon maar te scoren nu, ongeacht de schoonheid van het voetbal. Aan het einde van de eerste helft kwam de 3de goal. Een indraaiende vrije trap van Coster vanaf de linkerkant bereikte het hoofd van Klein Koerkamp, die, zelf niet wetend hoe, de goal vond. Opnieuw viel het doelpunt aan de keeper te wijten.

In de rust werd geconcludeerd dat dit wel eens de slechtste eerste helft van het seizoen tot nu toe was en was de 3-1 voorsprong bijna onbegrijpelijk. Veneman en de uitstekend verdedigende Konijnenberg waren wellicht de enigen die het gewenste niveau haalden. Er werden wat wijzigingen gebracht. Coster werd vervangen door Gerrits en Klopman en Stob wisselden van positie. Het was zaak niet de 3-2 te incasseren.

In de tweede helft ging het niveau niet omhoog bij Beekbergen, maar werd er wel harder gewerkt. De verdediging was beter ingesteld, nummer 14 was nog wel af en toe gevaarlijk, maar in het algemeen hadden Vos, J. van Zeist/Klopman en Konijnberg hun man in de zak. Beekbergen dwong hierdoor meer balbezit en wapenfeiten af. De vierde goal kwam na een minuut of 10 in de 2de helft. Een corner belandde voor de voeten van J. van Zeist, die met de rug naar de goal stond. In plaats van te schieten besloot hij om af te leggen op Stob, die de goal vond: 4-1. Veneman, die opnieuw scherp en goed bij de bal zat, gleed iets te ver door met de bal en maakte buiten de 16 dus hands, maar zag de inzet hoog over gaan. Met het inbrengen van Muller en van Wingerden werden veel kansen gecreëerd. Veel kansen gingen er echter niet in, omdat er veelal voor de moeilijke situatie gekozen werd. Muller legde gelukkig wel een keer af op van Wingerden die, de 5-1 produceerde. Het slotakkoord was voor Muller, die zelf de keeper omspeelde: 6-1.

Omdat op de andere velden de concurrenten verloren loopt Beekbergen uit. De naaste gevaarlijkste belager is Beekbergen 3, dat knap op 5 punten staat en in hele goede vorm is. De derby van komend weekend is dus ook direct een heuse topper: Beekbergen 3-Beekbergen 2. Een hete kraker staat beide teams te wachten, en er staat veel op het spel. Mocht Beekbergen 2 winnen, dan doet het hele goede en belangrijke zaken kijkend naar de stand.

Door: Peter Muller

Beekbergen heeft de winnende lijn weten door te zetten en blijft koploper. Ditmaal was het Oene dat het onderspit moest delven, in een wedstrijd waarin Beekbergen duidelijk de bovenliggende partij was. Eindstand: 0-5 (0-1).

Van tevoren werd vastgesteld dat Beekbergen bij een eventuele overwinning de voorsprong met de concurrenten uit zou kunnen breiden, wetende dat directe concurrent Teuge het in Apeldoorn tegen het altijd lastige Groen Wit op moest nemen. Deze wedstrijd werd ook al om 12:30 gespeeld en na hevig contact van coach Wilbrink met Groen Wit, bleek dat deze wedstrijd in een 3-3 is geëindigd. Of het echter verstandig was om deze uitslag te weten voordat we zelf moesten aantreden, is maar de vraag, gezien het summiere veldspel dat Beekbergen in de eerste helft liet zien.

Tijdens een heerlijk voetbalweertje klonk om 14:30 het fluitsignaal, wat betekende dat de wedstrijd was begonnen. Zonder vakantiegangers Lubbers, Hogeweij en Stob, maar wel weer met de vers overgevlogen Gerrits, kon de wedstrijd worden begonnen met een selectie van 14 man. Hoewel er op papier een goede opstelling op het veld stond, met routiniers J. van Zeist en Janssen centraal achterin, ondersteund door Vos en Konijnenberg op de flanken, werd er de eerste helft slechts bij vlagen redelijk voetbal getoond.

Beekbergen had, ondanks het overwicht tegen middenmoter Oene, veel moeite om zelf het spel te maken. Achterin was te veel werk te doen en werd er niet altijd rustig opgebouwd. Ook op het middenveld met Van Wingerden, Klopman en Coster verliep het niet geheel vlekkeloos. Hetzelfde kon gezegd worden over buitenspelers Van Beek en ondergetekende. Over spits Roosnek viel zelfs weinig te oordelen, gezien het geringe aantal ballen dat hij ontving. Het bleek lastig om de bal snel genoeg rond te tikken, al creëerde tegenstander Oene helemaal niets. De tegenstander was vooral druk met het op voeten lopen van de Beekbergenaren.

Slechts enkele kansen konden worden genoteerd in het begin van de eerste helft. J. van Zeist kopte uit een corner goed richting de goal, maar werd afgefloten wegens hinderen van de doelman. Ook Van Beek kreeg nog een mogelijkheid, maar zag zijn schot naast gaan. Het was pas laat in de eerste helft dat Roosnek de bal kreeg van ondergetekende en op rechts de ruimte zag. Na een snelle kenmerkende actie kon Roosnek de bal strak voor de goal geven. Waar Klopman bij de eerste paal opdook, maar werd gehinderd en zo ongewild een overstapje deed, kon ondergetekende bij de tweede paal eenvoudig binnentikken: 0-1.

Met de 0-1 ruststand, werd in de kleedkamer nog maar eens goed benadrukt dat we ‘verdomme nog an toe’ hier moeten winnen, zeker omdat we dan vijf punten los zouden zijn van Teuge. In de tweede helft werd zonder wijzigingen aan de kant van Beekbergen begonnen en ging Beekbergen op zoek naar een tweede treffer. Het veldspel werd in de tweede helft al meteen een stuk aantrekkelijker en het is zodoende niet de eerste keer dit seizoen dat iedereen zich af vraagt: ‘Wat zat er in die thee?’ Er werd makkelijker, doch sneller rondgetikt en er werd meer vanuit de positie gespeeld. Dit resulteerde dan ook al vrij vroeg in een kans. Linker vleugelaanvaller Van Beek speelde behendig zijn directe tegenstander voorbij en slalomde zich vervolgens nog langs enkele Oenen en schoot rustig onder de keeper door: 0-2.

Na deze veilige 0-2, werd er toch goed jacht gemaakt op de volgende treffer. Met een strak steekballetje van Klopman, was het ondergetekende die de bal rustig kon aannemen op een meter of 25 voor de goal. De keeper stond echter te ver van het doel verwijderd, wat resulteerde in een lob die nog maar net binnen de palen eindigde: 0-3.

Achterin was er weinig meer te doen en zo kon er voorin rustig door worden gegaan met kansen creëren. Maar niet voordat F. van Zeist en Klein Koerkamp in werden gezet op het middenveld en Gerrits zijn terugkomst vanuit The States mocht invullen met een linksbuiten positie. Het was F. van Zeist die goed inviel en goed druk bleef zetten op het middenveld, waardoor de tegenstander er niet meer aan te pas kwam. Ook Coster maakte een goede indruk door de tegenstander geen millimeter ruimte te gunnen. Voorin werd Roosnek na een strak afgemeten dieptepass van J. van Zeist door ondergetekende op zijn wenken bediend en schoot hard raak van dichtbij: 0-4. Ook de 0-5 liet niet lang op zich wachten. Was het eerst F. van Zeist die zijn schot op de paal zag belanden, werd de rebound afgestraft door wederom spits Roosnek: 0-5.

Al met al werd er goed gevoetbald in met name de tweede helft. Met nog drie wedstrijden te gaan voor de eerste competitiehelft, lijkt Beekbergen zich binnenkort tot Herbstmeister te kunnen kronen, al zijn hier geen prijzen aan verbonden. Met vijf punten voorsprong op de nummer twee heeft Beekbergen in ieder geval goede zaken gedaan. Een leuke bijkomstigheid om te vernoemen is dat het tweede zaterdagteam van Beekbergen dit weekend ook heeft weten te winnen (12-3) en dus gedeeld tweede staat in dezelfde competitie. Notitie voor de geďnteresseerde toeschouwer: Volgende week is Beekbergen vrij en pas die week daarop staat de derby tegen Klarenbeek op het programma.

Door: Kick Stob

Beekbergen heeft ook zijn 5de wedstrijd van het competitieseizoen gewonnen. Groen Wit is de 5de opponent die niet kon voorkomen dat de ploeg onder leiding van coach Wilbrink het eerste puntenverlies van het seizoen leed: 4-0 (1-0).

Voorafgaand aan de wedstrijd kon worden vastgesteld dat met het oog op een ander veld (concurrenten Teuge en EZC speelden direct tegen elkaar) deze wedstrijd tegen Groen Wit bij winst wel eens zeer goed uit zou kunnen pakken. De Vries werd als reserve keeper erbij gehaald omdat Veneman mogelijk i.v.m. een pijntje niet de hele wedstrijd kon spelen. Konijnenberg en Klopman werden in het andere zaterdagelftal gestald, dat de uitwedstrijd tegen CJV’ers 3 in het verschiet had en overigens knap won (1-2), en Gerrits ontbrak wegens (een zonnige) vakantie.

In de eerste helft kon Beekbergen geen vuist maken. Het was Groen Wit dat het tempo bepaalde en veelal in balbezit was. Al vroeg resulteerde de dominantie in een kans voor de goal van keeper Veneman. De spits van Groen Wit die alleen op Veneman afging kon echter niet afmaken door een katachtige reflex van laatstgenoemde. Beekbergen schrok en kwam de schrik niet te boven. De aanval, met van Wingerden, Roosnek en van Beek werd nauwelijks in stelling gebracht en het middenveld met F. van Zeist, Stob en Klein Koerkamp moest meer verdedigend opereren dan dat het zijn eigen spel kon maken. Achterin hadden Lubbers, J. van Zeist, Janssen en Vos het druk met de aanvallende intenties van de tegenstander. Vlak na de eerste kans was het opnieuw de beurt aan Groen Wit, dat in de resterende tijd van de eerste helft enorme kansen kreeg op de voorsprong. 3 100% kansen, waarvan opnieuw in 2 gevallen iemand alleen op de keeper af kon lopen, resulteerden allen in missers doordat de oplettende Veneman er in zijn eentje voor zorgde dat Beekbergen niet met een 0-4 achterstand aan de broek aan de thee ging. In de laatste minuut van de eerste helft kwam een mislukte steekbal van Beekbergen tussen verdediging en keeper van Groen Wit in. Slechte communicatie zorgde ervoor dat de bal pardoes voor de voeten van Roosnek terecht kwam. De spits schoot het presentje liefdevol in het open doel, wat ervoor zorgde dat Beekbergen tegen alle verhoudingen in met een voorsprong de kleedkamer in dook.

In de pauze werd duidelijk gemaakt dat hoe hard er ook gewerkt werd, er meer rust aan de bal moest zijn, zodat Beekbergen zijn eigen spelletje weer kon spelen. Dat de ploeg er niet echt aan te pas kwam had ook te maken met het uitstekende veldspel van Groen Wit. Maar de Apeldoorners irriteerden zich aan de achterstand en ook scheidsrechter de Z, die in hun ogen niet best acteerde. J. van Zeist kon niet verder spelen en dus werd besloten, Stob terug te zetten naar voorstopper, F. van Zeist op mid-mid en Coster op links-mid.

In de tweede helft kreeg Beekbergen wegens lichte irritatie en de ietwat mindere conditie van Groen Wit wat meer ruimte en kon het eindelijk combineren. Het veldspel was om te smullen en Beekbergen kreeg kansen. Omdat de wispelturige aanval van Groen Wit uit het niets gevaarlijk kon worden, was het noodzaak snel een doelpunt te maken. Met invallers Muller en later Hogeweij ging Beekbergen op jacht naar goals. En die kwamen. De eerste uit een snelle aanval waarin Muller Roosnek op zijn wenken bediende door hem voor open doel te zetten: (2-0). Een zeer belangrijke goal, het gaf de zaterdag ploeg wat lucht en een ietwat veiligere marge. Na de 2-0 promoveerde de irritatie van Groen Wit tot fysiek geweld. De bal werd nauwelijks meer gezocht door de verdedigers en middenvelders van Groen Wit, maar het waren de enkels van de Beekbergenaren die ineens aantrekkelijker werden om te schoppen. Ondertussen schoot Muller de bal vol op de paal, en niet veel later bijna weer, al was deze met wat meer curve ingeschoten: 3-0. Groen Wit bleek een slechte verliezer, en met de enorme ruimte voorin kon Beekbergen continu doorbreken. Roosnek was ervandoor totdat één van de verdedigers van Groen Wit besloot om op een Pepe-achtige manier Roosnek onderuit te schoppen. De schandalige overtreding, dat overigens ook lomp, dom, en zinloos kon worden genoemd, was genoeg aanleiding voor scheidsrechter de Z om de man van het veld te sturen. Ondertussen mocht de Vries nog wat minuten maken als vervanger voor Veneman.

Bij Beekbergen, waar met een 3-0 tussenstand geen vuiltje aan de lucht hing, ontstond opeens een klein opstootje. Een discussie tussen aanvallers Muller en van Beek over een vrije trap werd dusdanig slecht uitgesproken dat van Beek het werk opeens stillegde. Het is zaak voor Beekbergen om voor de wedstrijd duidelijke afspraken te maken over standaardsituaties, want deze enigszins kinderachtige situaties zijn totaal onnodig en moet niet voor komen bij deze ploeg.

Hogeweij liet de randzaken voor wat ze waren en op aangeven van Coster wist de aanvaller met een geweldige curve de bal de kruising in te krullen. De geweldige goal betekende de eindstand, en een nieuwe stap in de richting van de titel: 4-0. Omdat Teuge van EZC won is het verschil nog steeds maar 3 punten. Volgende week wacht Oene, een ploeg in vorm kijkend naar de uitslag van dit weekend (0-7 winst tegen CJV’ers 4). Met een doelman in vorm en zonder zinloze irritaties kan de ploeg doorstomen, en stiekem ook hopen op een misser van Teuge, misschien uit bij Groen Wit komend weekend.

Door: Kick Stob

Beekbergen heeft in de 4de speelronde een onverwacht makkelijke overwinning geboekt. De equipe van coach Wilbrink kwam in Epe goed voor de dag en besliste de topper tegen EZC in de rust al in zijn voordeel: 0-4 (0-4).

Op papier leek het een zwaar middagje te worden voor Beekbergen. EZC was nog ongeslagen en het was een onbekende ploeg. Voor de wedstrijd, waarin Janssen en Roosnek met prachtige bekers gehuldigd werden voor hun prestaties vorig jaar (respectievelijk Speler van het Jaar en Topscorer), informeerde coach Wilbrink het team over de stand van zaken wanneer winst zou worden geboekt. Beekbergen zou bij winst aardig los komen van de concurrentie.

In de eerste helft liet Beekbergen zien waarom het bovenaan staat. Met de afwezigen Klopman en Vos en de wijzigingen t.o.v. vorige week, Coster en Klein Koerkamp op de flanken van het middenveld, startte Beekbergen. Ondanks de 25 graden liet de ploeg een hoog tempo zien, met snelle balcirculatie en de juiste concentratie. Het team kreeg veel ruimte en nam het initiatief. Een groot aantal kansen werden gecreëerd ,maar in de afwerking bleek het team niet scherp. Ondanks de missers vielen er wel goals. De eerste kwam op naam van Klein Koerkamp, die een sterke competitiestart kent. Op aangeven van Muller vond Klein Koerkamp vanaf rechts doel met een schuiver: 0-1.

De voorsprong weerhield Beekbergen er niet van om door te drukken. Rechtsbuiten Muller scoorde met een gave kopbal op aangeven van Klein Koerkamp, waar de keeper van EZC niet meer bij kon: 0-2. Kansen kwamen nog genoeg, maar veel ballen werden over geschoten, in de handen van de keeper, of er werd voor de verkeerde optie gekozen in de eindpass. Een 0-3 kwam wel, omdat een onschuldig schot van Muller te machtig was voor de EZC-doelman. Nog voor rust werd de voorsprong verder uitgebreid, na een actie snelle pass-actie via Roosnek, Stob en eindstation van Zeist, die met links de lange hoek bereikte: 0-4.

Behalve de doelpunten was het harde werken een ander positief punt. Veel loopacties zorgden ervoor dat voorin de vrije man constant kon worden bereikt. In de rust was de gehele technische staf content met de voorsprong, al mocht de voorsprong al wel wat hoger zijn.

In de tweede helft werd het tempo grotendeels overgelaten aan EZC. Beekbergen leek wat achterover te leunen en kon het hoge tempo van de eerste helft niet doorzetten. Kansen werden wat minder gecreërd en enkele kleine wapenfeiten konden aan de andere kant worden genoteerd. Keeper Veneman werd echter niet serieus op de proef gesteld. Hogeweij, van Wingerden en van Beek kwamen in de ploeg en konden direct moeiteloos meevoetballen, al werd er niet meer gescoord. Bij de tegenstander ontstond opnieuw irritatie, doordat de leidsman van de wedstrijd de Beekbergenaren aanleiding gaf af een toe de bal weg te spelen met een extra tikje.

Ondanks de randzaken werd de wedstrijd (dat een zakelijke overwinning genoemd kan worden) voor het zaterdagteam positief afgefloten en afgesloten, zodat met een goed gevoel in het goede weer de auto richting Beekbergen weer ingestapt kon worden. Grote tevredenheid was er na de wedstrijd, en met 12 punten uit 4 wedstrijden is daar alle reden voor. Volgende week wacht Groen Wit, niet de minste tegenstander. De lijn moet worden doorgezet, winst is opnieuw noodzakelijk. Op naar goud!

Door: Kick Stob

Beekbergen heeft ook zijn 3de wedstrijd in de competitie gewonnen. De manschappen van coach Wilbrink zegevierden ondanks 2 tegendoelpunten ruim: 8-2 (5-1).

Wegens de brede selectie werden vandaag Klein Koerkamp en Coster in het andere zaterdagteam gestald, terwijl in de basisopstelling opnieuw wat wijzigingen zaten. Op mid-mid begon van Beek, F. van Zeist op linksbuiten en Klopman als linkermiddenvelder. De eerste helft begon goed. Er werd druk gezet en na een minuut of 10 was de eerste treffer al een feit. Soepel combinatiespel bracht Roosnek in de stelling, die bij de eerste de beste poging het doel vond: 1-0. Beekbergen ging daarna vrolijk door met combineren, het tempo was goed en Vios kwam er niet aan te pas. Even later was het dan ook meteen weer raak, opnieuw Roosnek die liet zien een spits te zijn die vaak op de juiste plek staat: 2-0. Aan de kant van Vios, dat qua individuen over goede spelers beschikt, sloeg de vroege achterstand demotiverend in. Kleine ergernissen met de stelling ‘Wat doen jullie in deze klasse?’ stapelden zich op. Een extra dieptepunt voor Vios kwam via de corner van van Wingerden, die een ijzersterke wedstrijd speelde. De voorgegeven bal sprong tegen een verdediger van Vios aan, die bij de eerste paal zijn eigen keeper verschalkte: 3-0.

Omdat Vios in een 4-4-2 systeem opereerde, werd achterin Janssen voor de verdediging geposteerd, met achterin een drie-mans verdediging achterblijvend met Lubbers, J. van Zeist en Vos. Er ontstond zodoende nog meer druk. Een mooie goal was in de maak. Keeper Veneman hield overzicht en speelde van Beek rechts op het middenveld zuiver in. Van Beek begon aan een rush en snelde langs zijn man wat eruit zag alsof deze stilstond. Eenmaal bij de 16 aangekomen vond Roosnek van Beek’s voorzet, die niet kon afmaken. Achter hem stond echter van Wingerden, die van Beek’s indrukwekkende actie terecht bekroonde: 4-0. Niet veel later liet van Wingerden een hattrick aantekenen, en Beekbergen zat op rozen: 5-0. Roosnek stond even later alleen voor de keeper, maar zijn inzet vond de keeper, nog geen zesde treffer. Smetje op de eerste helft was een goal aan de andere kant, waar Vios effectief bleek en één van de weinige kansen promoveerde tot goal van de hardwerkende mid-mid: 5-1.

In de rust kon in de kleedkamer een lolletje gemaakt worden, ook wetend dat op het andere veld Klein Koerkamp gescoord had. Er werd wel gehamerd op doelsaldo, dat kan aan het einde van de rit toch het verschil maken. De opdracht luidde dan ook door voetballen en de scorende lijn doorzetten.

Wat er in de thee zat is onbekend, maar de tweede helft werd onthutsend zwak begonnen door Beekbergen. Niet alleen was het team het eerste kwartier nauwelijks in balbezit, maar enig bezit werd direct gevolgd door balverlies. In de hoofden probeerden spelers hier een reden voor te vinden, maar die was onverklaarbaar. Van echte onderschatting van de tegenstander was niet echt sprake, het leek er eerder op dat het team geen 90 minuten lang concentratie kan houden. Vios strafte dit onmiddellijk af met een doelpunt uit een corner, waar alles en iedereen van Beekbergen overheen maaide: 5-2. De 5 minuten daarna leek Beekbergen nog steeds niet wakker geschud. Het spel van het team was voor de modale toeschouwer te vergelijken met citroen in de ogen.

De scherpte leek daarna toch terug te keren. Invallers Muller en Hogeweij zorgden voor een hoog tempo voorin. Een goede actie van Muller werd verkeerd aangenomen door Stob, maar de bal belandde toch bij Muller, die de keeper 3 meter voor zijn doel zag staan. Muller schoot over de doelman heen en tekende voor de 6-2. Iets later was het Hogeweij, die een kenmerkende actie voor de tweede helft maakte. Een hard schot, met ietwat lichte frustratie, bereikte de touwen: 7-2. Het slotakkoord was voor Muller, die een schot van afstand in de goal zag belanden door een flinke misser van de keeper van Vios: 8-2.

De overwinning was ruim en verdiend over de wedstrijd, maar concentratieverslappingen zoals aan het begin van de tweede helft kan voor problemen zorgen in de rest van het seizoen, dat nog heel lang duurt. Een echte krachtmeting wacht over een week, wanneer de uitwedstrijd tegen EZC gepland staat. EZC is nog ongeslagen met 7 punten uit de eerste 3 duels, dus scherpte en concentratie over 90 minuten zijn vereist. De vorm en de sfeer in groep zijn erg goed te noemen. Het nieuwe wisselbeleid kon voor irritaties zorgen, maar ieder individu ging er vandaag professioneel mee om. En laten we wel zijn: Met 9 punten uit de eerste 3 duels kan EZC volgende week met veel vertrouwen bestreden worden.

Door: Kick Stob

Beekbergen heeft ook zijn tweede wedstrijd van het seizoen gewonnen. In Teuge werd de op voorhand belangrijke wedstrijd winnend afgesloten, na een spannende passievolle tweestrijd: 2-3 (0-0)

In het eerste bedrijf was het voor beide teams aftasten. Beekbergen, dat zonder enkele krachten aantrad, was gewaarschuwd voor de afstraffing die Teuge vorige week uitdeelde (1-13 bij CJV’ers) en voor Teuge was Beekbergen ook een onbekende, dat het seizoen eveneens startte met een driepunter. Beekbergen startte met wat wijzigingen ten opzichte van vorige week, met Coster op het middenveld wegens afwezigheid van F. van Zeist en v. Wingerden in de spitspositie wegens het ontbreken van Roosnek.

Het eerste kwartier ging het balbezit op en neer, wat niet in uitgelezen kansen resulteerde. Een opmerkelijk incident deed na een kwartier de wedstrijd voor 10 minuten stilleggen. Een hoge bal was de reden voor een kopduel tussen 2 spelers van Teuge, die hard in botsing kwamen met elkaar. Beide spelers haalden het hoofd open, met flink wat bloed als gevolg. De mid-mid kon niet verder, de andere speler kon na de 10 minuten durende pauze de wedstrijd hervatten.

Beekbergen had het in het restant van de eerste helft moeilijk, wat te maken had met de speelwijze van de gastheer. Op het middenveld had Teuge een extra man, met een 1 op 1 situatie achterin geposteerd. Echte mogelijkheden voor een goal werden niet gecreëerd, al was Teuge ook minder gevaarlijk dan het leek. Lubbers was via een vrije trap bijna succesvol, terwijl ook Teuge 2 kansjes kreeg met schoten, waarvan één tegen het aluminium boven keeper Veneman spatte.

In de rust heerste ontevredenheid over het spel. Vooraf werd door coach Wilbrink benadrukt dat Beekbergen van zijn eigen kwaliteiten uit moest gaan en zijn eigen spel moest spelen. In de eerste helft liet Beekbergen echter het tegenovergestelde zien, het liep constant achter de feiten aan wegens de aanvallende formatie van Teuge. Er werden duidelijke afspraken gemaakt voor de tweede helft. Meer druk zetten op de verdediging en aanvallen rustig uitspelen in plaats van direct schieten. Coster kwam met een voorstel om bij het druk zetten Stob door te laten schuiven naar de opkomende laatste man, en Janssen en J. van Zeist onderling te laten bepalen wie de mid-mid op pakt.

In de tweede helft kreeg Beekbergen wat meer controle over de wedstrijd. Het druk zetten resulteerde in een klein veldoverwicht van Beekbergen in de beginfase. Het resulteerde ook in kansen, met de snelle v. Beek en Hogeweij op de flanken en Muller in de spits. De eerste kans was voor Muller die vrije doortocht had. Hij stuitte op een uitgestoken hand van de doelman. Ook aan de andere kant werd Teuge gevaarlijk met kleine kansjes. Konijnenberg had een snelle man, maar wist zich te handhaven, terwijl ook de tandem achterin weer een solide indruk maakte. Ook Vos en later Lubbers wisten hun man onder controle te houden. Op het middenveld ontstond wat meer ruimte. Stob stak de bal richting van Beek, die de bal naar binnen speelde. Muller en Klein Koerkamp stonden helemaal vrij, de bal raakte in de kluts, maar wist uiteindelijk door laatstgenoemde de verre hoek te bereiken: 0-1.

Het openingsdoelpunt zorgde voor een hoger niveau in de wedstrijd. Beide teams zetten een tandje bij en het spel golfde op en neer. 10 minuten na het openingsdoelpunt kreeg Teuge een vrije trap. De indraaiende bal kon worden opgevangen door keeper Veneman, maar hij liet de bal los. De spits van Teuge reageerde alert op het zeldzame slippertje: 1-1. Vervolgens ontstond nog meer vuur in het spel. Hogeweij werd gevloerd met een vrije trap voor Beekbergen als gevolg. Muller nam dit keer de verantwoordelijkheid en ging erachter staan, niet wetend dat hij voor het hoogtepunt van de middag zou zorgen. Met een kiezelhard schot werd de winkelhaak op de proef gesteld, een bal waar de keeper niet eens een poging voor deed om tegen te houden: 1-2. Niet veel later ontstond aan de andere kant opnieuw een vrije trap, die discutabel te noemen was. Teuge trok zich weinig aan van de commotie en de bal vond maar liefst 4 vrije mensen in de zestien. Één daarvan kopte de bal door, ook over de uitgekomen Veneman, waardoor de cijfers weer gelijkgetrokken werden: 2-2.

Scheidsrechter en grensrechter lieten zich af en toe in negatieve zin gelden door enkele discutabele beslissingen te nemen, waar beide partijen last van hadden. Toen de beslissingen zich 3x na elkaar tegen Beekbergen keerde, waar ook een vermeende buitenspel bij zat, was de maat vol voor rechtsback Lubbers, die zich genoodzaakt zag de leidsman voor ‘klootzak’ uit te maken. Lubbers kon 5 minuten plaatsnemen op de bank. Inmiddels liep de frustratie toe en moest Beekbergen oppassen dat het de wedstrijd niet uit handen gaf. J. van Zeist kwam na een hectisch momentje uit de scrimmage met bal en wist ook nog Muller diep te sturen. Hogeweij en Stob waren mee, maar Muller wilde de grote gemiste kans van eerder revancheren door deze via de keeper wel tegen de touwen te werken: 2-3. Met nog enkele minuten te gaan was de spanning in en naast het veld te voelen. Coster kon na een geweldig zelf-opgezette aanval de spanning wegnemen, maar kon de door Hogeweij op een presenteerblaadje gegeven bal niet verzilveren voor open doel.

Een paar spannende minuten later, waarin Teuge aan een klein slotoffensief bezig was, kwam Beekbergen er nog even uit. Een actie resulteerde in een corner, die de scheidsrechter niet meer liet nemen en de wedstrijd beëindigde. Een enorme blijdschap en opluchting ontstond aan de zijde van Beekbergen, ook bij trainer Wilbrink, die net als iedereen heel goed wist hoe belangrijk deze zege was. Met 6 punten uit 2 wedstrijden is Beekbergen uiteraard uitstekend begonnen, al mag geen enkele tegenstander uit de poule onderschat worden. Een biertje kan tevreden genuttigd worden, en dit zijn 3 zwaarbevochten punten, maar dit zijn nutteloze punten als er in een andere wedstrijd onnodig punten verspeeld zouden worden. De goede lijn van spel en resultaat moet doorgezet worden om de doelstelling (1ste plaats) te halen, en daarvoor wacht volgende week in de eerste thuiswedstrijd van het seizoen Vios Vaassen alweer.

Door: Kick Stob

Beekbergen is het competitie- seizoen begonnen met een overwinning. De ploeg van coach Wiljo Wilbrink won de uitwedstrijd tegen WWNA met duidelijke cijfers: 0-3. Spits Roosnek en invaller Hogeweij (2) zorgden voor de doelpunten.

Beekbergen wilde in de beginfase de toon al zetten, kwam tot enkele kansen, maar faalde in de afwerking. Linksbuiten van Beek begon in de basis. Er kwamen goede acties van zijn voet, maar bij de eindpass ging het steeds mis. Naarmate de eerste helft vorderde kwam lichte irritatie in het spel van Beekbergen. Alhoewel het achterin goed stond, met tandem Janssen/J. van Zeist en Lubbers en Coster aan de kanten, sloop de irritatie met name in de voorhoede bij van Beek, Roosnek en Muller in. Beekbergen zag zichzelf in deze linie tegen een tweede tegenstander voetballen, namelijk zichzelf. Het middenveld voetbalde met van Wingerden, Stob en F. van Zeist ook ietwat onder zijn kunnen, hoewel het middenveld van WWNA wel gedomineerd werd door dat van Beekbergen.

De eerste helft kende zijn uitblinkers dan ook in de achterhoede. Backs Lubbers en Coster hadden hun mannetje in de zak, en ook de spits van WWNA kon in de eerste helft geen vuist maken tegen Janssen en van Zeist. Keeper Veneman behoedde Beekbergen aan het einde van de eerste helft voor een achterstand door een inzet te keren van WWNA. Met een 0-0 ruststand was Beekbergen alles behalve tevreden. Coach Wilbrink nam het woord en wilde rust zien in het spel van Beekbergen. Het spel liep volgens de coach veel te gehaast, en er moest meer gecoacht worden. In het veld wordt echter goed gecommuniceerd, maar dit is niet altijd te horen vanaf de zijlijn. De verdediging en middenveld worden veelal gestuurd door Veneman, een coachende factor in het team.

Na de hervatting schroefde Beekbergen het tempo iets op en kreeg het kansen met het inbrengen van Hogeweij. Na een minuut of 10 kwam Beekbergen eindelijk op een 0-1 voorsprong. Hogeweij controleerde een ingooi naar binnen, speelde de bal in op Stob die spits Roosnek inpasste. Roosnek zocht de korte hoek, en vond hem: 0-1. 10 minuten later was het weer raak. Een uitverdedigende ingekomen Gerrits hield het overzicht en gaf Stob een bal in de loop aangezien het gehele middenveld leeg was. Spits Roosnek kon worden ingespeeld. Deze stuurde Hogeweij de diepte in op links. Hogeweij bedacht zich geen moment en scoorde in de verre hoek: 0-2.

WWNA kwam er verder niet meer aan, hoewel de lange ballen soms voor wat lichte spanning zorgden bij Beekbergen. Na nog een aantal wissels doorgevoerd te hebben, kon Beekbergen de wedstrijd uitspelen. Invaller Klein-Koerkamp zette zichzelf op de kaart bij bank en technische staf van Beekbergen door een goede invalbeurt te bekronen met een alleraardigste assist op linksbuiten Hogeweij, die de eindstand bepaalde:0-3.

Aangezien het aan de andere kant daarna niet meer gevaarlijk werd, kon Beekbergen terugkijken op een geslaagde tweede helft waarin 3 keer werd gescoord en de nul werd gehouden. Na afloop waren de reacties verschillend. Aan de ene kant was er een goed gevoel over de uitslag, aan de andere kant kan het veldspel veel beter. Ook doen er verscheidene rumoeren de rondte over het wisselbeleid, waar in de komende weken een oplossing voor gevonden moet worden.

Volgende week wacht de uitwedstrijd tegen de momentele koploper Teuge, die dit weekend op de bodem van de CJV’ers over de thuisploeg heen walsten: 1-13. Het is dan aan de Beekbergenaren of ze de goede start door kunnen zetten.