home || wie zijn wij || de boot || de reis || scheepsberichten || fotologboek
Turkije-Nederland (mei-september 2009)
We komen terug in Finike. De boot wordt te water gelaten en weer op de oude plek terug gelegd. De watersport maffia heeft de prijzen in die paar maanden wel met 30% verhoogd.
De wapens, die we nooit gehad hebben, worden overboord gezet.
Het oefenen met dit schiettuig heeft Ton twee keer een verzwikte pols bezorgd.
De knal en de terugslag zijn ongelofelijk.
We zijn vertrokken naar Griekenland.
Kloostertje kijken van onder.
en van boven.
Wat eten we vandaag?
Op de steiger.(kan het nog gekker) De boot waar dit autootje, in de zelfde kleur, bij hoort is exact van het zelfde type als die van ons. Wij rijden helaas in een Pandaatje!
De Acropolis in Athene. We zijn hier niet alleen.
Het oude gevoel komt weer even terug.
Een stukje afsteken bij Korinthe.
Nog meer ouwe meuk.
Een tijdje niet aan boord geweest.
Een normale vangst. Griekenland kent geen vangst quotum. Niet nodig want de natuur regelt dat zelf.
Onze Griekse ergernis. De meerbolders zijn vervangen door terrasstoelen en parasollen.
Sorry voor de negatieve teksten. Het kan ook mooi zijn.
Opnieuw ergernis.
Waar je ook komt, het zelfde beeld. Terrasjes en sleurders.
Een grote sprong. Via Italië naar Sardinië. Ferry's varen af en aan. Er is een leemte in ons foto archief.
Einde van het zout. De Franse kanalen in het zicht.
We worden een motorboot. De masten liggen wat wiebelig.
Met twee dorpsgenoten varen we de Rhône op. Een verademing. De watersport maffia die we vanaf Egypte sponsoren, is hier nog niet doorgedrongen.
Kamperen op een boot kan natuurlijk ook.
De overnachtingsplaatsen zijn prachtig.
Één sluis, 23 meter omhoog!
Het valt allemaal erg mee.
Om de paar kilometer een kerncentrale. Die Fransen zijn goed af als onze energie op is.
Feestboten zijn hier ook. Verder is het heel erg rustig.
Beverratten om de boot.
Er komen steeds meer spanbanden aan de mast.
Jullie zijn te hoog zeggen ervaren kanaalvaarders. De steunen dus maar 10 cm inkorten. Bedankt voor de hulp!
De Saône op. Het is hier prachtig.
Nu de kanalen, 180 sluizen als deze. Snuivend passen we er in. Soms lopen we een beetje klem of vast.
Dat wordt mikken.
Weer gelukt!
Het hoogste punt. 370 mtr. Het is allemaal veel mooier dan we hadden verwacht.
Van Amsterdam naar Marseille. Varen hoeft niet duur te zijn.
Per boot over het dal.
Onder weg naar beneden. De Moezel.
Duitsland. De regels en (vaar)reglementen nemen drastisch toe.
Onze hulpen bij de mastverlaging verliezen hun petje.
Het toerisme neemt toe.
De stroom ook.
Na 8 jaar weer in Nederland.
Het laatste stuk wordt bijgeschreven.
Aan alles komt een eind.
ahhierck@gmail.com