home || wie zijn wij || de boot || de reis || scheepsberichten || fotologboek

Maleisie-Thailand-Laos- Cambodja (1/5/2006 tot 1/5/2007)

 

Door omstandigheden o.a. de geboorten van twee kleinkinderen, is onze reis vertraagd. We gaan pas  januari 2008 onze reis echt vervolgen. In de zomer van 2006 zijn we in Nederland geweest. De maanden november t/m april hebben we met de rugzak wat in Azië  rondgereisd  en een paar korte trips met de boot gemaakt. Hiervan een korte impressie. Bij de scheepsberichten kunt u er meer inhoudelijk over lezen.

 

Een laatste blik op een veel bezochte ankerplaats, dan gaan we  weer terug naar Nederland. 

Dit keer voor een langere tijd. We wonen in de camper. Het is fijn om de kinderen weer te zien.

We reizen wat door Europa. Dit is Lourdes. Hoe groter de kaars, hoe groter het wonder.

De Spaanse havens zijn onbereikbaar voor ons geworden blijkt na uitgebreide informatie. Tien keer duurder dan waar we nu liggen en tien keer minder leuk.

Maanden in een camper wonen wordt wat ongemakkelijk, we kopen een vakantiehuis(je) in Drente. Voor ons een superluxe.

Vlak voor onze terugkeer naar de boot worden we voor de eerste keer oma en opa.

 Bangkok blijkt het onder water te staan. Het zinkt langzaam weg en de waterspiegel stijgt. Hoe is dat over een aantal jaren?

Op reis dan maar. De bridge over de river Kwai. Kermisachtig toerisme.

De duizenden Nederlanders die hier zijn omgekomen en in heel goed onderhouden graven liggen, zouden het hoge kermisgehalte niet zo leuk vinden

In de brommer winkel koop je voor 800 Euro een rijdend restaurant.

Dan naar Laos. Dat valt ons niet tegen. Aan de rivier in Vientiane kun je heerlijk eten.

De handbagage gaat hier op de bus.

In de dorpen raak je een paar pennen makkelijk kwijt.

Op de foto gaan is ze blijkbaar gewend.

Er is geen brug, maar zo gaat het ook.

Het toerisme heeft hier ook toegeslagen. Dat heeft natuurlijk voordelen. 

Soms is er wel een brug.

Alweer eten. De Franse invloed is hier nog duidelijk merkbaar

Met een boot over de Mekong richting de Thaise grens.  

Twee volle dagen varen is wat lang.

De kombuis is hier wat anders dan bij ons aan boord.

Monniken wassen zich langs de rivier.

Thailand in de bergen. Gezonde lucht zeker.

Kinderen genoeg. Zou dat houtsnijwerk daar iets mee te maken hebben?

Het is hier prachtig.

Op de terugweg doen we de oude hoofdstad Ayuthaya aan. Oud is het zeker.

Anja laat  Ton een weekje alleen en gaat terug naar Nederland. Een tweede kleinkind is geboren.

Ze kunnen het goed samen vinden.

Vlak bij onze boot in Penang is een piercing feestje.

Het feestje heet Thaipusam.

Zoveel mogelijk pennen door je lijf. Eten is wat lastig.

Het gebruik komt uit India.

Weer op reis, nu naar Cambodja.

Interessant, maar vrolijk word je er niet van. Deze slagerij geeft ongeveer weer, hoe de mensen hier  van  1975 tot 1979 met elkaar zijn omgegaan.

Een vuilnisbak is in Cambodja erg ongebruikelijk. Je kan je afval toch op straat gooien.

2,5 miljoen doden zijn hier een toeristische attractie. 

Over smaak valt niet te twisten.

Het museum, een oude gevangenis staat vol met foto's van de slachtoffers.

Nu even niet.

Alweer eten, maar toch een beetje anders. Lekker gefrituurde spinnen? Wij waren er niet flink genoeg voor..

Wereld erfgoed. De tempelcomplexen bij Angkor Wat.

De minst gerestaureerde plekken vinden wij het mooist.

Laten zo! Helaas, de bouwvakkers staan al klaar.

Vijfhonderd jaar geen onderhoud.

Pfff. even uitblazen.

Ook op de steiger (we zijn weer terug) is natuur te vinden.

Onze favoriete zoetwater poel op Langkawi.

Hier eten we heel vaak. Voor een Euro kom je een heel eind

Deze jongen vind het niet erg dat we weer een tijdje naar Nederland vertrekken.


ahhierck@gmail.com