De boom die allen overleefde



In een klein hoekje van de Stationstraat in Emmen, achter een appartementencomplex en een shoarmazaak, vlak  voor de kruising met de Hoofdstraat, staat een mooie kastanjeboom. Als je het niet weet, loop je er zo aan voorbij, op weg naar het winkelgebied van Emmen.

Onderaan de boom staat een bord, waar op staat:

"Vredesboom

Ter herinnering aan het einde van de eerste wereldoorlog op 11 november 1918.
Geplant door een zevenjarige jongen, die hier een kastanje in de grond stopte"


Die jongen was mijn vader,  Joop Postma.

Europe was in oorlog geweest, Nederland had niet meegedaan. Desondanks vluchtten veel Belgen, die niet in de loopgraven van Vlaanderen en Noord-Frankrijk een zinloze dood wilden sterven, naar  Nederland. Een aantal van hen werd gastvrij ontvangen in het hotel van Sjouke en Janna Postma. Toen de oorlog eindelijk voorbij was, was de vreugde groot. Ze konden natuurlijk in de verste verte niet vermoeden dat deze eeuw nog een grote oorlog zou beleven.
Terwijl ik dit opschrijf in 2008, zijn mijn vader en al zijn broers en zusters dood. Door oorlogsgeweld, door natuurlijke oorzaak, uit eigen vrije wil.
Maar de boom wordt vast 100 of meer jaar oud.

Ik hoop dat veel kleine jongetjes nog meer bomen planten, maar nooit vanwege het einde van een of andere rotoorlog........

Een van zijn 'nakomelingen'staat in de tuin van mijn moeder. Die in Emmen is mooi, maar deze is nog mooier.











Terug naar het hotel
Naar het Familieportret