Aankomst

Na wederom een perfecte vlucht zonder vertraging staan we op het vliegveld van Christchurch, op het zuidereiland van Nieuw-Zeeland. Er is nogal wat bombarie over de aangifte van eventuele etenswaren en we besluiten om maar direct naar de "ik heb wat aan te geven" zone te lopen. Dit blijkt geen verkeerde keuze want het gaat sneller dan de 'gewone' rij. De beamte bekijkt onze schoenen en maakt wat angstig de stoeltjes open. Ze is bang dat we een paar grote spinnen hebben meegenomen. De airport-shuttle brengt ons naar het hostel en na nog een nachtsnackje gaan we gelijk op 1 oor. De volgende morgen blijkt dat Christchruch een erg leuk stadje is met veel karakteristieke gebouwen. Het is wel wat kouder dan in Australië. We gaan gelijk op zoek naar geschikt vervoer voor de komende weken. De backpacker campervan die we in australie hebben gehuurd is niet meer beschikbaar en achteraf was dit met name door de verzekering ook vrij prijzig. En we willen ook wel eens in een hostel slapen. In de stad zitten de campings namelijk vaak ver uit de stad. Uiteindelijk besluiten we een heel goedkoop maar erg leuke sleepervan te huren waardoor je dus af en toe ook in een hostel kan slapen. Deze zogenaamde sleepervans zijn vrij nieuw hier, en als we 'm op komen halen blijkt dat ie nog nooit gebruikt is. Zelfs de kussens en het dekbed zitten nog in het plastic. We rijden eerst naar het Banks peninsula, een schiereiland in de buurt van christchruch met veel heuveltjes en prachtige meren. We bekijken een koloniaal plaatsje wat een Franse oorsprong heeft. S'avonds kamperen we langs de weg. Tegenover de parkeerplaats staat een boerderij en we zien hoe de boer tijdens de zonsondergang samen met z'n hond de schapen naar binnen haalt. Idyllisch hoor. De volgende dag rijden we door naar Mount Cook. Dit is ook een mooi ritje met veel azuurblauwe meren en met de verschillende besneeuwde bergtoppen op de achtergrond. We slapen hier in een perfect hostel met video's, internet en een heuse sauna. We maken een wandeling in de buurt, zien bijna een lawine ontstaan en in de laatste meters begint het opeens te sneeuwen. In de folders werd al gewaarschuwd dat het weer snel kan omslaan: een uurtje ervoor was de lucht nog strakblauw. Ach ja, wij kijken een video-tje in het hostel en we gaan naar de sauna. In de gemeenschappelijke kamer (gk) is de kachel al aangemaakt en s'avonds kun je je boek lezen bij het haardvuur. Vanuit Mount Cook rijden we door naar het Otago district, bekend vanwege het zee-leven, zoals zeehonden, gele en blauwe pinguins, zeeleeuwen en dolfijnen. Ook hier kamperen we weer langs het strand en de volgende morgen rijden we door naar Dunedin, een studentenstad in het Otago district.

In Nieuw-Zeeland kun je overal langs de weg op mooie plekjes wild kamperen en daar maken we gratis gebruik van. Het is wel lekker om af en toe even te douchen dus dan slapen we in een hostel of kamperen we op een camping. "s avonds gaan we nog even naar de Irish pub, daar mogen we in ieder geval altijd naar binnen in onze inmiddels niet zo nieuwe reiskleding. Via de "scenic route" rijden we naar Slope point, het meest zuidelijke puntje van Nieuw-Zeeland. Met Natures wonders maken we een tochtje per argo langs de kust op zoek naar zeehonden en pinguins. We vinden ze allemaal maar helaas geen foto's. Alle batterijen zijn leeg. We rijden langs het strand richting het meest zuidelijke stuk van het Zuidereiland (Slope point). Er is hier weinig te doen, een hoop kleine dorpjes. Op een gegeven moment rijden we verder over een ongeasfalteerde weg en komen we langs diverse leuke wandelingen. Helaas regent het, dus we hebben weinig interesse. We overnachten vlakbij Slope point op een picnicplaats. De volgende morgen wandelen we door een soort mosbos en langs de stranden proberen we walvissen en dolfijnen te spotten (ze schijnen er echt te zitten, je kan zelfs met de dolfijnen zwemmen). Bij Slope point zien we dat de bomen helemaal scheef staan vanwege de eeuwige harde wind. Op de terugweg zien we een boer op z'n quad druk met z'n schapen, een bekend gezicht hier. Onderweg zie je hier zelfs wel eens een schaap die ligt te baren (of net klaars is). Via Te Anou rijden we via een prachtige weg naar Milford sound. Volgens plaatselijke VVV moeten we met sneeuwkettingen rijden maar vandaag valt het mee met de lawines en sneeuw en is het niet nodig. We hebben zelfs prachtig weer! Samen met 8 bussen fotojapanners stoppen we bij de mirrorlakes en maken we foto's van de weerspiegeling van de bergen in het meer. Onderweg zijn veel leuke plekjes op te stoppen en foto's te maken. In Milford maken we een boottocht door de Fjord. Op de terugweg zien we de grappige Kea vogel, een soort papagaai. s'Avonds slapen we op een kamping, dus we kunnen s'avonds tv kijken. Misschien moet ik Reinout Oerlemans eens bellen want het programma "My Big, fat obnoxious fiancee' is echt een tv-hit hier. De volgende dag rijden we door naar Queenstown waar we eerst een stevige wandeling maken en daarna gratis langs de weg (maar met een fantastisch uitzicht, er zijn hier zelfs opnamen voor de LOTR films gemaakt) kamperen. De volgende morgen worden we wakker met regen en daarom checken we in bij de stadcamping. 's Avonds blijkt dat Queenstown een nachtleven heeft en we checken de lokale kroegen.