Nepal

Click for Kathmandu, Nepal Forecast
Weer in Kathmandu.

Periode 

:

 8 januari t/m 8 februari 2004  

Route     

:

Kathmandu, Pokhora, Bandipur, Chitwan National Park, Bhaktapur, Patan, Naragkot, Kathmandu

Voor de afgelegde route, kijk hier.

Leukste ervaring

:

Kamperen tijdens de trekking

Leukste ontmoeting

:

Kaarten met de lokale bevolking in een erg klein dorpje

Wat hebben we gegeten

:

Dal Bhaat, Naan, fried rice (en gewoon pizza, hamburgers, pasta enz)

Wat hebben we gedronken

:

Hot rum punch, verse fruit sapjes

 

Reisverslag                         :

Met een vertraging van ruim 2 uur komen we om 02.30 uur plaatselijke tijd aan in Kathmandu. We sluiten aan in de rij voor een visum en zijn erg benieuwd of onze contactpersoon ons ook op dit tijdstip van het vliegveld komt ophalen. We maken gelijk kennis met de eerste Nepalese gastvrijheid aangezien de eigenaar van het Tibet Peace guesthouse keurig op ons staat te wachten met een bordje met mijn naam erop. Midden in de nacht komen we aan bij het hotel, naar de volgende morgen blijkt kan het iets schoner maar de tuin en de gezellige woonkamer maken veel goed. We verkennen de stad en moeten toch weer een kleine cultuurschok verwerken. Kathmandu is een verschrikkelijk drukke stad met veel taxi's, tuk tuk's, fietsen en heel heel veel winkeltjes en verkopers die je allemaal iets willen slijten. Het feit dat ze t-shirts verkopen met No taxi, No tigerbalm, No carpets, no 1 rupia zegt denk ik wel genoeg. Gelukkig zijn er ook veel leuke plekjes waar je heerlijk in een tuin kunt genieten van een lekker broodje en een verse fruitshake. In ons guesthouse is het 's avonds erg gezellig. Met andere reizigers uit diverse landen drinken we een biertje en warmen we ons aan een klein kacheltje. Het is enorm koud in Kathmandu en 's nachts hebben we alle dekens nodig om warm te blijven. Vanuit Kathmandu wandelen we naar diverse bezienswaardigheden zoals de live crematies in Pashupatinath en de stumpa van Bodnath en Swayambhunath. We boeken een 5-daagse trekking bij Himalayan Encounters en vertrekken per Greenlines bus naar Pokhora.
De reis van Kathmandu naar Pokhora is al een belevenis op zich aangezien de buschauffeurs er een sport van maken om pas op het laatste moment uit te wijken voor 1 van de vele andere bussen. Pokhora is echt een verademing na Kathmandu. Zelfs de verkopers zijn hier zeer relaxed. We slapen in een hotel naast de "Basecamp" van Himalayan Encounters en vermaken ons met andere trekkers bij het haardvuur. We gaan de trekking maken samen met een Thaise man en aangezien we een kampeertrekking doen (ipv teahouses) gaan er naast deze 3 personen nog 12 (!) gidsen en dragers mee. Alles moet dat ook van het voren gekocht en ingepakt worden. Tenten, eten voor 5 dagen, keukenspullen, onze eigen rugzakken, toilettent (ja ja je moet in een gat poepen) en matrassen. We vertrekken 's morgens vroeg met de bus naar het beginpunt. De wandeling begint erg relaxed door de rijstvelden en de groene heuvels. Na de lunch die halverwege door de crew wordt verzorgd wordt het al iets pittiger. De tenten worden rond 4 uur opgezet voor de eerste overnachting. Het eten blijkt echt super te zijn. De koks toveren iedere avond een 3-gangen menu op tafel. De Nepalesen houden het uiteraard bij 3x daags Dal Bhaat. De 2e dag gaan we steil omhoog en gebruiken we spieren waarvan we niet eens wisten dat we ze hadden. We kamperen die nacht in de sneeuw bij -5 dus we zijn blij dat we slaapzakken hebben gehuurd en een warme jas. 's Morgens worden we standaard gewekt met een kopje thee in de tent en vervolgens een bakje warm water om je te wassen. Niet dat we dit doen overigens want het is veel te koud voor water en het hoort er ook wel een beetje bij (toch?). Na in totaal 5 dagen trekken komen we weer aan in Pokhora en ondanks de kou en de spierpijn was het echt super. Mooie uitzichten op de hoogste bergen en hier maak je echt kennis met het Nepalese platteland. Terug in Pokhora besluiten we voorlopig even niets te doen en we nemen onze intrek in de Woodstock cottages met eigen tuin en uitzicht op het meer (slechts 3 euro per nacht) en blijven hier 3 nachten.

(update 28 januari, voor bijbehorende foto's klik hier. )
We besluiten om een paar dagen naar Bandipur te gaan. Aangezien het een bergdorpje is waar niet veel voorzieningen zijn stappen we de bus in met eieren, brood en kaas. We rijden met een lokale bus naar Dumre en vervolgens met een jeep naar ons hotel in Bandipur. 2 nachten verblijven wij in de Old Bandipur Inn. Vanuit ons bed hebben we uitzicht op de bergen. De eerste nacht zijn wij de enige gasten in het hotel en we laten ons lekker verwennen door de koks. De volgende morgen is het noodweer. Het onweert, regent en de electriciteit valt uit. We vermaken ons bij kaarslicht met rummikub en dammen. Gelukkig breekt de zon weer door en maken we een wandeling door het leuke authentieke dorpje en hebben we prachtig uitzicht op de bergen. 's avond komt de eigenaar van het hotel en die activeert alle personeelsleden om het ons naar het zin te maken. Er komt een kampvuur op het terras, hij maakt rumpunch met honing en alle lampen mogen vanavond aan. Er zijn nu ook andere gasten, een engelsman die in Taiwan werkt en in Californie woont en 2 inkopers van Oad Reizen. Het hotel in Bandipur staat ook in de OAD gids dus waarschijnlijk worden we daarom nu als vorsten behandeld. De volgende morgen is het afwisseld helder en mistig en maken we nog een paar foto's. De plaatselijke bus brengt ons vervolgens naar Dumre. Uiteraard wacht de bus tot er echt niemand meer bij kan om vervolgens luid toeterend naar beneden te rijden. De chauffeur haalt nog een paar spannende trucs uit om op de weg te blijven. Door de enorme regenval zijn er een aantal landslides en is op sommige plaatsen de weg helemaal weggeslagen. De bus naar het Chitwan National Park staat nog op ons te wachten als we iets later dan verwacht in Dumre aankomen. Gelukkig zijn we snel in Saurara waar de touts alweer op ons staan te wachten. Touts zijn kleine schreewerige mannetjes die allemaal vinden dat zijn voor het beste hotel werken of de snelste taxi hebben. Vriendelijk nee zeggen heeft in dit geval geen zin dus we duwen en trekken ons een weg door de menigte heen en lopen naar Sauraha. Al snel vinden we een leuk resort met uitzicht over de Rapti rivier. We besluiten hier een aantal dagen te blijven. Het is heerlijk weer en we genieten op onze veranda van de zon. Via het hotel waar we verblijven (jungle adventure world) boeken we een jeep tour door het Chitwan National Park. We zien een neushoorn, apen, herten, krokodillen en een arend met een slang in zijn bek. We delen onze jeep met 8 Taiwanesen die een wedstrijdje doen in boeren, scheten en zo hard mogelijk praten. De beren en tijgers zijn denk ik op de vlucht. Ook bezoeken we nog een olifanten centrum en varen we met een kano over de rivier. Sauraha is een toeristendorpje voor mensen die een bezoek willen brengen aan het Chitwan National Park. Er zijn leuke restaurantjes en in een tentje aan de rivier kunnen we zelfs een patatje oorlog bestellen. Morgen vertrekken we weer naar Kathmandu, waar we vervolgens richting Bhaktapur en omgeving gaan, waarover later meer...

(update 2 februari, voor bijbehorende foto's klik hier. )
In Kathamndu overnachten we in het zeer bekende Kathmandu Guest House. Leuke tuin en prima kamers en je moet hier als toerist eigenlijk wel een nacht hebben geslapen. De volgende dag gaan we met de taxi naar Bhaktapur. Bhaktapur is een mooie, authentieke stad met veel bezienswaardigheden. We onderhandelen met de receptioniste van hotel Bhadguon over de prijs. Aangezien het laagseizoen is en er bijna geen buitenlanders zijn overnachten we in dit redelijk luxe hotel. Overdag is het behoorlijk toeristisch in de vele kleine straatjes en winkeltjes maar de overige toeristen vertrekken voor zonsondergang weer richting Kathmandu. Het is zaterdagavond en de inwoners van Bhaktapur vermaken zich uitstekend rondom de vele tempels. Ze maken muziek en dansen door de stad. De volgende morgen maken we een wandeling zoals omschreven in de Lonely Planet. Alle gidsen in de stad proberen ons ervan te overtuigen dat zij veeeel beter zijn. Wij houden het toch maar bij de LP ... Bij terugkomst in het hotel horen we dat er een de volgende dag gestaakt gaat worden. Snel besluiten we terug te gaan naar Kathmandu aangezien er geen taxi's of bussen zullen rijden. Het is goed dat we terug zijn gegaan, want vandaag zijn inderdaad alle winkels dicht. We kunnen nog wel wat kopen hoor, via de achterdeur gaat de verkoop gewoon door. Het is wel zo dat er geen taxi's rijden en Thamel zonder verkeer is ook wel eens leuk om mee te maken.

(Update 7 februari, voor bijbehorende foto's klik hier)                                                                                                                                           De strikes zijn de volgende dag alweer opgelost en we gaan naar Patan, de tweede stad van Nepal. Omdat Patan praktisch vastgegroeid is aan Kathmandu kunnen we gewoon de taxi nemen. We hebben een eerste budget accommodatie op het oog, maar die blijken geen budget prijzen te vragen. Het volgende hotel ligt aardig ver weg, dus bij aankomst zien we al aardig wat van Patan. Nadat we een goed en goedkoop hotel gevonden hebben gaan we naar durbar square, hét episch centrum (qua cultuur) van Patan. We bezoeken een erg leuk museum en maken foto's van de vele tempels. De volgende dag boeken we een retourtje Naragkot met de touristenbus. Uiteraard zijn wij weer de enige toeristen en gaan verder de broer, neef, oom, vader en alle buurjongens van de chauffeur mee in de bus. Normaal gesproken ga je naar Naragkot voor het uitzicht. Verder is er niet veel te beleven en wij zijn ook de enige gasten in het hotel (wel een aanrader "the end of the universe" ).

Vandaag onze laatste dag in Nepal. We overnachten nog een keer in het Kathmandu Guest House, eten ons laatste broodje bij Hot Bread en genieten voor de laatste keer van de Irish Coffee en de lekkere hamburgers bij K-too. Nepal is zeker een aanrader voor mensen die van wandelen en mooie natuur houden. Wij adviseren wel om in oktober of november te gaan aangezien het nu wel erg koud is en er weinig toeristen zijn. Het vervolg van het reisverhaal is binnenkort hier te lezen.