Koning Albert II
Koning Albert II werd geboren op 6 juni 1934. Bij zijn geboorte
kreeg hij de titel "Prins van Luik". Hij is de zoon van Koning
Leopold III en Koningin Astrid.
Op 10 mei 1940, bij de invasie van België, vertrok Prins Albert, samen met zijn oudere zus en oudere broer. Ze keerde terug naar België op 2 augustus 1940.
In 1944 bij de landing van geallieerden, werden Leopold III en de koningskinderen gedeporteerd door de Duitsers naar Hirschstein, in Duitsland, en vervolgens naar Strobl in Oostenrijk. Op 7 mei 1945 werden ze bevrijd door het Amerikaanse leger.
Omwille van de politieke toestand in België verliet het gezin Oostenrijk en gingen ze verder naar Zwisterland. Ze verbleven er tot juli 1950
Op 22 juli 1950 keerde Koning Leopold III samen met zijn prinsen terug naar België.
Op 2 juli 1959 trad Prins Albert in het huwelijk met Donna Paola Ruffo di Calabria, afkomstig uit een Italiaanse prinselijke familie. Koning Albert II en Koningin Paola hebben drie kinderen: Prins Filip (geboren op 15 april 1960), Prinses Astrid (geboren op 5 juni 1962) en Prins Laurent (geboren op 19 oktober 1963).
In 1962 werd Prins Albert aangesteld als Erevoorzitter van de Raad van Bestuur van de Belgische Dienst voor Buitenlandse Handel. Hij oefende deze functie uit gedurende 31 jaar.
Om hulde te brengen aan de Prins, die zich gedurende al die jaren actief heeft ingezet voor de buitenlandse handel, werd in 1984 het Prins Albertfonds opgericht voor de opleiding van specialisten in buitenlandse handel. Prins Albert was ook Voorzitter van de Algemene Raad van de Algemene Spaar- en Lijfrentekas van 1954 tot 1992 en Voorzitter van het Belgische Rode Kruis van 1958 tot 1993.
Na het overlijden van zijn broer, Koning Boudewijn, legde Prins Albert op 9 augustus 1993 voor de Verenigde Kamers de eed af als zesde Koning der Belgen.
