Altai 2010
Mongolië, Rusland
19 september - 9 oktober
  |
|
|||||||||||||||||
Vertrekdatum Vluchtnr. Traject Vertrek Aankomst 19 sep 2010 SU230 AMS-SVO 13.10 18.40 19 sep 2010 SU563 SVO-ULN 20.10 06.10* SU=Aeroflot, AMS=Amsterdam, SVO=Moscow, ULN=Ulaanbaatar, *=volgende dag |
reisroute:  |
|||||||||||||||||
 |
2 - maandag 20 september - aankomst Ulaan Baatar Na aankomst op het vliegveld van Ulan Baatar valt vooral de ruimte op. Toch woont ruim een derde van alle Mongoliërs in deze stad. Op weg naar het hotel zie je in de buitenwijken van de stad de eerste gers (traditionele ronde vilten tenten). Veel nomaden die hier zijn komen wonen -bijvoorbeeld in verband met onderwijs voor hun kinderen - zetten deze traditionele manier van wonen in de stad gewoon voort. We overnachten in het Peace Bridge Hotel aan de Chingis Avenue in het Khan-Uul district van Ulaanbaatar Het is bewolkt en het regent een beetje. Het is een stuk kouder dan in Nederland. Nadat we ons in het hotel hebben geinstalleerd gaan we de stad in, aan de overkant van de brug. Het is een stuk drukker dan 5 jaar geleden. |
|||||||||||||||||
3 - dinsdag 21 september - Ulaan Baatar
Vandaag blijven we in Ulaan Baatar, waar we op eigen gelegenheid de stad bezichtigen. De stalinistische architectuur, de brede straten en het Sükhbataar plein in het centrum van de stad roepen herinneringen op aan de Soviet-periode. De hoofdstad van Mongolië kreeg zijn huidige naam dan ook tijdens de socialistische revolutie en betekent Rode Held. Vanuit ons hotel zijn de meeste bezienswaardigheden lopend te bereiken, zoals het winterpaleis van Bogd Khan, het Natuurhistorisch museum en het boeddhistische Gandan klooster. Ook een bezoek aan de zwarte markt, waar de goederen in scheepscontainers worden uitgestald, is de moeite waard. |
 |
|||||||||||||||||
 |
We vliegen in ongeveer drieënhalf uur naar Bayan Olgii, de meest westelijke provincie van Mongolië. Na aankomst in het stadje Olgii begint het avontuurlijke gedeelte van deze reis. Er is nauwelijks een wegennet in Bayan Olgii, we reizen hier door ongerepte, niet-toeristische gebieden. We overnachten in een gerkamp in de omgeving van het stadje Olgii. |
|||||||||||||||||
5 - donderdag 23 september Olgii - Tavan Bogd Nationaal Park (2400m) We rijden over onverharde wegen naar de ongerepte wildernis van het Altai Tavan Bogd Nationaal Park in het uiterste westen van Mongolië. Onderweg passeren we Turkse graven en grafstenen met de beeltenissen van mensen en dieren, van 1000 tot 3000 jaar oud. Het Tavan Bogd NP bezit naast prachtige meren, lariks- en cederbossen en uitgestrekte grassteppes, de hoogste bergketens van Mongolië. De Tavan Bogd-keten maakt deel uit van het Altai gebergte en bestaat uit vijf pieken van boven de 4000 meter. Het Altai gebergte strekt zich uit over het grensgebied tussen Rusland, Mongolië, China en Kazachstan, waar Zuid-Siberië en Centraal-Azië elkaar raken. Een enorme rijkdom aan archeologische monumenten ligt verspreid over de valleien, steppes en plateaus van Altai. Het is erg dun bevolkt. Er leven vooral veel wilde dieren zoals wilde Argali schapen, Altai steenbokken en de grijze wolf. Maar ook het zeer zeldzame sneeuwluipaard. Daarnaast bewonen de nomadische Kazakh en Tuva de weidse valleien, waar hun kuddes geiten, schapen, paarden, kamelen en yaks grazen. Je kampeert in de buurt van een Tuvaanse familie aan de voet van Shiveet Hairhan. Deze berg is heilig voor de boeddhistische en sjamanistische Tuva, die hier dan ook niet jagen of bomen kappen. Terwijl het eten wordt klaargemaakt door onze kok kun je de een wandeling maken langs de Tsagaan Rivier ('Witte Rivier'). Je hebt een grote kans op het zien van steenbokken op de hellingen van Shiveet. We ontmoeten de herders met hun paarden en kamelen die ons komende week zullen helpen met het vervoeren van onze bagage en de kook- en kampeeruitrusting. |
 |
|||||||||||||||||
 |
6 - vrijdag 24 september - trekking naar de vijf heilige Tavan Bogd pieken (2800m) Na een stevig ontbijt beginnen we aan de trekking. We laten onze chauffeurs achter en lopen vandaag ongeveer 15 kilometer verder het majestueuze gebied met de vijf Tavan Bogd pieken in. Glooiende hellingen die in de zomer bezaaid zijn met bloemen geven een prachtig uitzicht op de Potaniin gletsjer die van Mongolië's hoogste berg Huyten (4374m) stroomt. We kamperen op 2800 meter hoogte aan de voet van Malchin Piek. |
|||||||||||||||||
7-8 zaterdag, zondag 25-26 september - trekking langs Tsagaan en Shiveet Mt. (2600m) We volgen de loop van de Tsagaan of Witte Rivier - die zijn naam eer aan doet - stroomafwaarts en passeren meertjes die grote delen van het jaar bevroren zijn. We lopen aan de voet van Shiveet Hairhan en door de prachtig brede Khar Salaa vallei. Je komt gers tegen van de Tuva en grote kuddes vee: kamelen, paarden, geiten, schapen en yaks. Dit zijn de Big Five van Mongolië! In de gers maak je kennis met gerechten uit de traditionele nomadenkeuken, zoals airag (gefermenteerde paardenmelk), eetsgii (gedroogde kaas) en nermel (zelfgebrouwen wodka). Overal in het landschap liggen cirkelvormige graven gemarkeerd door stenen die grof uitgehouwen de vorm van mensen en dieren aannemen. De graven zijn tussen de 1000 en 3000 jaar oud. In deze periode overheersten volken van Turkse oorsprong het huidige Mongolië. De vele invasies van deze volkeren waren voor Chinese keizers de reden voor het bouwen van de Chinese Muur. Je ziet bij de grafheuvels vaak zogenaamde Balbal staan. Dit zijn verticaal geplaatse, onbewerkte stenen die de vijanden voorstellen die de overleden persoon tijdens zijn leven heeft gedood. Men geloofde dat de ziel van de vijanden de balbal bewoonde en zo de overledene in het hiernamaals diende. Op veel plaatsen kun je goedbewaarde prehistorische rotstekeningen zien, vaak van jacht- en huiselijke taferelen. We lopen deze twee dagen ongeveer 32 km en zullen beide nachten kamperen. |
|
|||||||||||||||||
 |
9 - maandag 27 september -trekking via Terghilt pas naar '"Bear Valley" (2600m) Vandaag steken we de Terghilt pas over van 3250 meter waar vandaan we een adembenemend uitzicht op ruige en spectaculaire landschappen hebben. Je passeert de altijd besneeuwde top (3668m) van Tsagaan Hairhan Uul (of "Heilige Witte Piek''). Misschien zie je wel een sneeuwhoen, de hoogst levende vogel in Mongolië, of als je veel geluk hebt het zeldzame sneeuwluipaard! Vanaf oktober is de pas besneeuwd en volgen de paarden en kamelen een iets andere route. We dalen af naar een vallei die door de nomaden ter plaatse ''Bear Valley'' wordt genoemd. We lopen deze dag ongeveer 18 km. |
|||||||||||||||||
10 - dinsdag 28 september We blijven een extra dag in de landschappelijk erg mooie Bear Valley. Een rustig dagje voor een dagwandeling door het landschap met beboste heuvels en beekjes die het smeltwater afvoeren in rivieren. Het heeft gesneeuwd en alles is wit als we 's ochtends opstaan. Ik loop een stukje in de vallei heen en weer, zo af en toe valt er weer een sneeuwbui. |
 |
|||||||||||||||||
 |
11 - woensdag 29 september - trekking langs Tsagaan Us Rivier naar Green Lake (2700m) We lopen door lariks- en cederbossen en over weide steppes naar een gebied met een aantal kleine meren, waaronder het Green Lake. Hier en in de omgeving van het Hoton meer slaan veel Kazakhen in het voorjaar en de zomer hun tenten op. De gers van de Kazakhen zijn groter en hoger dan de gers van Mongoliërs en Tuvanen, en bovendien gedecoreerd met prachtig bewerkte tapijten. Maak kennis met de enorme gastvrijheid en vriendelijkheid van de islamitische Kazakhen. Ze laten de traditionele weeftechnieken zien die gebruikt worden om de tapijten en wandkleden te maken. In de avond kun je genieten van ''bisparmak'', de traditionele Kazakh maaltijd die bereid wordt voor gerespecteerde gasten. We lopen ongeveer 18 kilometer vandaag en zullen wederom kamperen. |
|||||||||||||||||
12 - donderdag 30 september - trekking naar Hoton meer (2700m) Vandaag lopen we samen met de onze lastdieren ongeveer 18 kilometer naar een gebied met grote, visrijke meren die worden gevoed door smeltwater van het Altai massief. We slaan onze tent op aan de rand van het Hoton meer, dat door de Kazakhen Siergaal Kol wordt genoemd. De omringende besneeuwde bertgtoppen leveren prachtige weerspiegelingen op in het wateroppervlak van de meren. In de avond zien we onze chauffeurs weer. |
 |
|||||||||||||||||
 |
13 - vrijdag 1 oktober - naar Olgii (2000m) Via het Khurgan meer en de groene vallei van de Khovd rivier rijden we terug naar Olgii. Hier genieten we van een heerlijk warme douche in het plaatselijke openbare Badhuis. We slapen in het gerkamp in de omgeving van Olgii |
|||||||||||||||||
14 - zaterdag 2 oktober - Olgii: Het Golden Eagle Festival Ieder najaar wordt er in Bayan Olgii dit bijzondere adelaarsfestival gehouden. De adelaarsjager, Berkhut in de taal van de Kazakhen, jagen traditioneel met steenarenden op wild zoals hazen, marmotten, vossen en wolven. De vrouwelijke steenarenden, die veel groter kunnen worden dan de mannetjes, worden van jongs af aan getraind door de jagers met wie ze soms een hechte band ontwikkelen. Na ongeveer tien jaar worden ze weer in de natuur vrijgelaten. Met hun spanwijdte van vaak meer dan twee meter en een gewicht van 10 tot 14 kilo zijn deze roofvogels een indrukwekkende verschijning. Om deze traditie voor uitsterven te behoeden worden er ieder jaar in en rond Olgii een tweetal festivals georganiseerd (in september en in oktober). Tijdens de openingsceremonie tonen de adelaarsjagers zich te paard met hun arenden in hun mooiste jachtoutfit, waar ze ook op worden beoordeeld. Vervolgens nemen ze deel aan een aantal wedstrijden waarin snelheid, wendbaarheid en gehoorzaamheid van hun arenden worden getest. Er wordt op traditionele Kazakhse muziek gedanst. Daarnaast worden andere traditionele Kazakhse spelen zoals 'Kekbar' en 'Tiyn Teru' getoond, waarin de paardrijtechnieken van de deelnemers worden getest. Bovenal is het een feestelijk en sociaal evenement waarbij de Kazakhen elkaar ontmoeten en de Kazakhse culturele traditie in leven wordt gehouden. |
 |
|||||||||||||||||
 |
15 - zondag 3 oktober Aan het eind van de ochend gaan we naar de 2e dag van het Adelaarsfestival. Er worden weer diverse wedstrijden gehouden en als laatste wordt er eerst een vos en daarna een wolf losgelaten waar de adelaars op afvliegen. Degene die het beest het eerste heeft gevangen heeft gewonnen. Van de vos en de wolf is daarna weinig meer over. |
|||||||||||||||||
16 - maandag 4 oktober - grensovergang naar Rusland, Akhtash (2100m) 's Ochtends is de lucht rood en lijkt er een weersomslag aan te komen. Na het ontbijt rijden we in de richting van Tsagaan Nuur, de Mongoolse grensovergang naar Rusland. We zijn voorbereid op een lange dag. De eerste groep van Sawadee moest een paar dagen wachten tot ze de grens over konden, de vorige groep deed er een paar uur over, maar wij gingen er redelijk snel doorheen. Omdat busjes een speciale permit moeten hebben gingen we met ander vervoer over de grens. We zaten bij een wat oudere chauffeur die behoorlijk hard reed en hele harde muziek aanhad met veel variatie. Hier nemen we afscheid van de Mongoolse begeleiding en wisselen we van voertuig. Voor het eerst sinds weken rijden we weer over asfalt. Deze 400 km lange weg, die bekend staat als de Chuysky Trakt, verbindt de Russische Altai Republiek met Mongolië. De eerste tachtig kilometer voeren door een uitgestrekt steppelandschap. Een prachtige plek om paard te rijden, alleen waren de eigenaren van de paarden niet te vinden en ging het helaas niet door. Overal staan paarden los rond de gers, maar die zouden niet te bereiden zijn! Op de achtergrond de gers van Kazakhen en de besneeuwde toppen van het Altai gebergte. Na enige tijd wordt de vallei nauwer en de beboste hellingen steiler. Zo nu en dan passeren we dorpjes met typisch houten huizen, die door de Kazakhen, Altai en Siberiërs worden bewoond. We overnachten aan de oever van de Chuyarivier in een gerkamp. |
 |
|||||||||||||||||
 |
17 - dinsdag 5 oktober - Akhtash (2100m) Omdat de lokale bevolking niet wil dat toeristen in hun gebied gaan wandelen en vaak met stenen gooien gaan we geen stevige dagwandeling maken door de rotsachtige omgeving van Mt. Aktru (4044m). Het gebied wordt gemarkeerd door steile kliffen en canyons met mooie uitzichten op het hooggebergte. In plaats daarvan wandelen we door de vallei en bezoeken 2 watervallen. Bij de 2e waterval wordt een vuurtje gestookt om thee en koffie te maken bij de lunch die we mee hebben. De hele dag regent het licht en is het zwaar bewolkt. Het is erg koud, in de centrale ger is het niet mogelijk een kachel aan te steken, in het houten huisje wear we slapen steekt de eigenaar de houtkachtel aan. |
|||||||||||||||||
18 - woensdag 6 oktober - naar Mangerok (300m) De hele nacht heeft het geregend en in de ochtend ging het sneeuwen. Langzaam wordt de wereld wit als we in de bus stappen om naar Mangerok te vertrekken. Het is ongeveer vijf uur rijden naar Mangerok, een klein stadje aan de bosrijke oevers van de snelstromende Katun rivier. Onderweg zouden we een bezoek brengen aan het Uch Enmek National Park. Dit etno-culturele park werd in 2001 opgericht om het cultuurgoed van het Altai volk te beschermen. Helaas is het park gesloten en komt een boventoonzanger die normaal in dat park optreedt speciaal voor ons een voorstelling geven ergens halverwege in de kou en de regen buiten. De sjamanistische Altai zijn de oorspronkelijke bewoners van de Altai Republiek. We overnachten in een houten gebouw aan de beboste oever van de Katun rivier. |
 |
|||||||||||||||||
 |
19 - donderdag 7 oktober - Mangerok (300m) We gaan op excursie naar Chemal, een typisch Siberisch dorpje, waar zich een klein maar interessant poppenmuseum bevind waar we ook zelf een pop maken. Hierna bezoeken we een tempel van een nonnenklooster. Helaas is het niet mogelijk heerlijk in de zon aan de oevers van de Katun rivier de indrukken van de afgelopen weken te laten bezinken, omdat het bewolkt, regenachtig en koud is.. In de avond nemen we weer een sauna in de Russische Banya die zich bij de bungalows bevindt. Deze is een stuk minder warm dan die in Akhtash. |
|||||||||||||||||
20 - vrijdag 8 oktober - naar Barnaul (182m) In ruim 5 uur rijden we naar Barnaul, waar we in de loop van de middag aankomen. We slapen in Hotel Barnaul, een middenklasse hotel. Het is weer een druilerige dag, gelukkig regent het niet hard. In de middag lopen we wat door de stad, 's avonds hebben we ons afscheidsdiner in het restaurant 13 waar we met z'n 13-en dineren voor ruim het dubbele van wat was begroot. De Roebels waren maar net toereikend. |
 |
|||||||||||||||||
 |
21 - zaterdag 9 oktober - vlucht naar Moskou en Amsterdam Vroeg opstaan omdat we om 4:30 met de bus naar het vliegveld vertrekken. 09 okt 2010 SU716 BAX-SVO 07.20 08.40 Het vliegtuig heeft 20 minuten vertraging en we worden door een vrouw opgewacht die ons rennend door de terminal ons vooraan in de rij zet voor de douane. Net op tijd kunnen we het vliegtuig naar Amsterdam in. 09 okt 2010 SU229 SVO-AMS 10.25 12.00 SU=Aeroflot, AMS=Amsterdam, BAX=Barnaul, SVO=Moscow Door het tijdverschil hebben we een lange dag. In Nederland blijkt het heerlijk weer, bijna 20 graden. Een enorm verschil met Rusland. |
|||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||
| Film: |
||||||||||||||||||
Klimaat: |
Tijd: Lokale tijd in West Mongolie: |
|||||||||||||||||
Links: Mijn eerste reis naar Mongolië 2005 Mongolië pagina Mongolië reizen pagina Mongolië (Wikipedia) Mongools verkeersbureau Bluepeak Photo's Mongolia weerbericht Barnaul weerbericht Khovd Sawadee steppenomaden.nl The Mongolian Alphabet Mongools (Wikipedia) Engels Website Lex Harding website Arita Baaijens |
|
|||||||||||||||||
 |
Literatuur: Louisa Waugh, Ik hoor de vogels vliegen (Hearing birds fly - a nomadic year in Mongolia) ISBN 90-458-4962-3 uitg. Mouria www.mouria.nl 2004 (London, Little Brown 2003) Stanley Stewart, In the empire of Genghis Khan - A Journey Among Nomads ISBN 0-00-653027-3 London, Flamengo (HarperCollins) www.fireandwater.com 2001 Arita Baaijens, Zoektocht naar het paradijs. 2016 |
