Hier ons verhaal van de eerste week.September ? 2012
We hadden de eerste dagen prachtig weer. Eerst zijn we in Duitsland op een camperplaats gaan staan waar we maar met ons drieën stonden, daarna een stop in Tsjechië waar we alleen stonden. Maar daar kregen we zo’n verschrikkelijk onweer! Het bliksemde en stormde er zo hard dat we benauwd waren voor de bomen waar we onder stonden. En het kletterde grote hagelstenen op de camper dat we dachten dit gaat mis. Maar na twee uren ellende bleek er geen schade te zijn. Daarna zijn we door Slowakije gereden en hebben we in Hongarije onze eerste camping op gezocht waar we weer alleen stonden. Het was wel even slikken: was dit een camping? Maar de mensen waren vriendelijk. Ze spreken nauwelijks Duits of Engels maar met handen en voeten kom je er ook wel uit. Daar hoorden we dat een stad verderop, Györ, een hele mooie barokke stad moest zijn.
Wij hebben de volgende dag dus een uitstapje naar Györ gemaakt. Prachtige huizen met allemaal verschillende kleuren. Inderdaad barok, maar alleen de binnenstad was opgeknapt. De buitenwijken waren om zo te zeggen bar en niet ok. Bij de Hongaars/Servische grens dacht Jelte dat de douaneman bedoelde dat hij mocht doorrijden maar wij hadden moeten stoppen. Dus stond de man hardop te schelden, ik denk dat zei hij:’Die stomme Hollanders ook’. Bij de volgende douane bij de Servische grens deed Jelte het nog gekker. Iedereen moest de auto open doen en alles laten zien. Dus wij ook. Wij zouden al stoppen, maar de man zei:’going further’ en Jelte dacht weer:ik mag door rijden en deed dat dus ook. Maar in de spiegel zagen we dat dat niet de bedoeling was want hij stond met zijn handen in de hoogte te zwaaien. Wij hadden de slappe lach en zeiden:’Straks hebben we de politieauto achter ons aan’. Maar nee, er gebeurde niks. Nou dat hebben we ook weer beleefd. Wij zijn terecht gekomen op iets wat ze een camping noemen; duur is het niet 5 euro. Vlakbij de mooie Jugendstilstad Subotica, die de moeite waard was om te zien. Met de bus gingen we gratis heen en terug, want de chauffeur verwees ons steeds naar achteren als we wilden betalen en daar was vervolgens niemand. Op een terrasje koffie gedronken, meer drab dan koffie, met 2 glazen water, kosten 1 euro. Kijk zo komt Jan Splinter door de winter.
Hier is alles goed en we genieten met volle teugen van dit land. De mensen zijn wel behulpzaam maar elkaar groeten zoals wij dat doen kennen ze niet. Als wij wat zeggen, kijken ze je alleen maar aan.
Ook als we lopen en er komen fietsers achterop, bellen ze niet en ze zeggen ook niks. Dus we schrikken elke keer weer.
Morgen gaan we verder richting de hoofdstad van Servië, Belgrado. Daar blijven we een dag of 2.