DE VLOER Door het gebouw zwerft de vloer. Overal aanwezig. Het is de belangrijkste leefplek tijdens je verblijf. Het is de plek voor samenkomst en ontmoeting, maar het biedt tevens ruimte voor afzondering. Een weke vloer waarvan het oppervlak is aan te passen en te transformeren. Te kneden naar het gebruik. Te veranderen in een eetplek, in een stoel, een bed of een leesplek. Het oppervlak bestaat uit fragmenten mineralen, gesteenten en organische resten. Zand. Hoe overzichtelijk het rechte, licht hellende vlak ook lijkt, het is de plek voor dwaling. Met uitzondering van de stalen constructie die er op regelmatige plaatsen doorheen steekt, is er niets om aan vast te klampen, geen houvast, alleen een boven en een beneden, een hoog en een laag die in de tijd worden versterkt. Hoog wordt hoger, laag wordt lager en steil wordt steiler. Elke dag, elke uur zul je je plek moeten definiëren op je eigen manier en met je eigen middelen. Het leven op en in de trage maar constante verandering die onregelmatig exploderend verhevigd en niets laat zoals het was.