De agapornis personata werd in 1887 ontdekt en is afkomstig uit Noordoost-Tanzania. Het leefgebied van de personata grenst daarmee aan die van de fischeri. In tegenstelling tot de fischeri die in het droge savannegebied leeft, heeft de personata een voorkeur voor grasland met kreupelhout, acacia’s en apenbroodbomen. Niet geheel verwonderlijk bestaat hun voedsel dus voornamelijk uit graszaden en bessen. De broedtijd valt tussen maart en augustus. De bouw van het nest is nagenoeg gelijk aan die van de fischeri’s

Het uiterlijk

Kop en masker:

Kop, wangen en tot ongeveer 2 cm onder de snavel, diep zwart. De kleurscheiding met de diepgele veervelden van nek en borst moet scherp zijn. De voorkomende oranje overgangszone tussen zwarte kop en gele nek moet tot een minimum beperkt blijven. Bij de kleurafscheiding befborst mag geen overgangszone zijn.

Vleugels:

Diepgroen. De vleugeldekveren geven een iets gehamerde indruk. Primaire vleugelpennen blauwzwart met een vaalgroene buitenvlag. Aan de vleugelbochten bevindt zich een smalle gele rand. Zwarte tekening op de vleugels is fout.

Lichaam:

Op ongeveer 1 cm boven de inplant van de poten bevindt zich de kleurscheiding tussen de grasgroene buik en de diepgele borst. Het geel van de borst moet doorlopen tot de zwarte bef, een oranje overgangszone is fout. De mantel is van een zelfde nuance groen als het vleugeldek. De kleurscheiding groene mantel/gele nek is een lijn die ongeveer over de vleugelbochten loopt, stuit groen, iets blauw bewaasd. Flanken en anaalstreek grasgroen.

Staart:

Bovenstaartdekveren mauve op groene ondergrond, onderstaartdekveren grasgroen. Op de staartpennen bevindt zich een oranje-gele-zwarte dwarstekening. Deze tekening wordt bijna geheel bedekt door zowel de boven als de onderstaartdekveren. De uiteinden van de staartpennen zijn groen.

Snavel:

Diep koraalrood met aan de snavelbasis een witte snavelriem.

Ogen:

Donkerbruin, omgeven door een witte, onbevederde ring van washuid.

Poten:

Grijs, nagels donkergrijs

Formaat:

15cm