Het ontstaan van corsogroep : Oet alle windstreken

'Oet alle Windstreken' is eigenlijk begonnen doordat een vaste groep kameraden bij diverse wagenbouwgroepen de smaak te pakken hadden gekregen. Van daaruit ontstond het idee om met eigen kameraden een corsowagen te bouwen. Dit werd werkelijkheid in 1992

De naam oet alle windstreken ontleent zich aan het feit dat alle kameraden rondom Beltrum, of daarbuiten woonachtig waren.

Het begon allemaal in de schuur bij de familie Pasman aan de Grolseweg in Voor- Beltrum. Met ons eerste onderstel dat als we het goed hebben toen nog in bruikleen was van de plaatselijke touwtrekvereniging De Bisons. De eerste wagen was er een met als thema 'Windmolens'. De schuur was niet al te groot en het duurde ook niet lang of de planken boven de deur werden doorgezaagd, zodat we iets hoger konden bouwen. Tijdens het plakweekend was iedereen over de hele schuur verdeeld. In de varkenshokken werden de kontjes geknepen, en in het fietsenhok de lijm op de bloemen gedaan. Echt gekkenwerk. De mensen die de lijm op de bloemen deden weren dan ook letterlijk high van de lijm.

De eerste bollen die we verbouwden waren van de toen stoppende groep Grolseweg. Deze verbouwden we op het land naast onze bouwelocatie bij de familie Pasman. En het wilde geregeld voorkomen dat het onkruid hoger stond dan de dahlia's zelf. Ook hadden we toen een probleem met het leveren van de bloemen, want geen van de jongens zelf had een rijbewijs. Dus werd er een beroep gedaan op de ouders en met name Ruud Pasman's moeder. Of die toch neet ff tied had om met te veuren.

Door de jaren heen hebben we meerde bouw- en veldlocaties gekend. Van de familie pasman is het bloemenveld naar de familie Hanselman aan de Baksweg gegaan. Er is zelfs een jaar geweest dat er zoveel bollen waren, dat we nog een stukje grond in Haarlo hadden bij de familie Groot Wassink. Dit was niet zo'n succes want je had geen zicht op het bollenveld laat staan hoe het erbij lag. Het onkruid stond er zo hoog dat er met een cyclomaaier werd geschoffeld.

Na 4 jaar zijn wij op een andere bouwlocatie gekomen. De oude bouwput van de Salomons, Bij de Familie Nijenhuis. (ook wel De Beyer genoemd). Na ook daar 4 jaar wagen te hebben mogen bouwen zijn we bij de familie klein Gunnewiek aan de Averserweg terecht gekomen. De bollen gingen ook mee en logistiek gezien hadden we het nu mooi voor elkaar. Dichtbij het begin en eindpunt van de optocht + dat het bollenveld nu dichtibij de bouwlocatie lag bij de familie Hoitink en Nijbroek. Na ook 4 jaar hier te hebben gebouwd zijn we op zoek gegaan naar een nieuwe bouowplaats. (de familie Klein Gunnewiek had een bedrijfuitbouw en werd de ruimte voor ons te klein) er werd toen bedankt voor 4 heel fijne jaren bouwen bij Klein Gunnewiek. Na even rondgezocht te hebben kwamen we weer terecht bij ons oude stekkie, bij De Beijer. Na even rond de tafel te hebben gezeten en goede gesprekken te hebben gevoerd, waren zij bereid ons weer bouwruimte te bieden. Fantastisch!! Het bollenveld hebben we gekregen aan de eigen weg van de Beijer, dus dat hebben we ook perfect in orde. De fanatieke wagenbouwers zijn toen begonnen om van de oude melkstal een kantine te maken, waar na het bouwen nog tot in de late uurtjes gezeten kan worden.

Voor de rest hebben wij ook ieder jaar nog de uitreiking voor de wisselbeker van wagenbouwer van het jaar. Deze prijs is voor diegene wie iets extra's doet voor de wagenbouw in het seizoen.

Mocht je nieuwsgierig geworden zijn na onze groep, kom dan gerust eens langs op een avond, en kijk hoe wij ons best doen om ieder jaar weer een prachtige wagen neer te zetten in Beltrum.