25-04-2009    

vv Nunspeet A1 – S.V. Epe A1

-Epe en scheidsrechter maken het zichzelf erg moeilijk-

25 April, de plaats van spelen was Nunspeet, half 3 was de aanvang.
Nadat we, 7 jaar met ongeveer dezelfde ploeg, niets tastbaars in de hand hadden gehad, kregen we vandaag de kans op weer is een feest.
Unicum had Owios met 4-2 verslagen, en wij wisten dus ook dat we moesten winnen om kampioen te worden.
Met 3 spelers van de B waarvan, 2 in de basis door blessuregevallen, begonnen we de wedstrijd matig.
Op een veld waar menig enkels verzwikt worden vast het lastig spelen.
De drang naar voren was er wel, maar tot goede aanvallen in de beginfase kwam het nog niet.
Toch kreeg Tim(b1) een goede kans op de openingstreffer maar, hij schoot op de keeper.
We gingen door en de strijd werd vooral op het middenveld geleverd…
De strijd bleef zowat de hele 1ste helft onbeslist maar we kregen toch nog een dot van een kans op 0-1, Daniel kon vrij inkoppen maar kopte helaas naast, de stand bleef tot rust 0-0.
We moesten rustig blijven en proberen gaten in hun defensie te zoeken, dan zou het moeten kunnen.
Bram kwam de 2e helft voor Ben, en moest de balans terug brengen.
De 2e helft begon, net als de 1ste helft rommelig maar, wij waren wel licht in het voordeel.
Het eerste kwartier bleef haast zonder kansen aan beide kanten en het leek af te stevenen op een bloedeloze 0-0.
De zenuwen borrelden op in de maag en op de bank en de spanning hing duidelijk in de lucht.
Op dat moment met nog 20 minuten te voetballen brak Daniel de ban; Hij maakte een goede actie vanaf rechts en schoot raak in de lange hoek: 0-1, en het feest was er.
We moesten doorgaan maar een paar minuten na de goal wisten we niet wat we meemaakten;
Een vrije trap van Nunspeet was overduidelijk buitenspel en toen er werd gefloten dacht iedereen hier ook aan behalve de leidsman, hij wees naar de stip nadat er getrokken zou zijn aan het shirt van een speler van Nunspeet en gaf een penalty.
Nadat we vorige week dachten dat we het ergste qua scheidsrechters hadden gehad, bleek het dat deze scheids er ook wat van kon, of zeg maar weinig.
De penalty die nog openstond werd, u begrijpt het al, beslist en de stand was 1-1.
We konden weer van voor af aan beginnen met nog een kwartier op de klok.
Hessel kwam intussen voor Amed en we kregen kort daarna ook weer een grote kans.
Daniel gaf de bal voor vanaf rechts maar Kevin en Hessel leken elkaar in de weg te lopen en Kevin schoot de bal naast.
De tijd tikte weg en we stonden vrijwel machteloos.
Op het laatst werd er nog 1 op 1 gespeeld door ons maar, tot veel mocht dit niet meer leiden.
De scheidsrechter floot voor het eindsignaal en wij bleven gedesillusioneerd achter.
Protesten aan het adres van de leidsman mochten ook niet meer baten en net als vorige week was het een combinatie van factoren die ons de nek om draaide.
Het begon bij het voetbal wat de basis is en moet zijn van onze kant daarna de leidsman en het slechte veld.
Hoewel Nunspeet geen slechte ploeg heeft moesten we deze wedstrijd toch zeker winnend kunnen afsluiten maar, het gebeurde helaas niet.
De koppies hingen maar, we kunnen en mogen niet opgeven want, we staan nog steeds bovenaan en Unicum wacht volgende week alweer thuis.
Met een gat van 2 punten komt men naar Epe om te winnen wat ze absoluut uit hun hoofd kunnen zetten.
Wij hebben in principe aan een gelijkspel genoeg maar, we moeten gewoon vol voor de winst gaan voetballen.
Hoewel we volgende week waarschijnlijk niet op volle oorlogssterkte kunnen aantreden, moeten we proberen het kampioenschap over de streep te trekken…
In een rechtstreeks 1 op 1 gevecht zullen hopelijk deze keer de voetbalkwaliteiten de doorslag geven en daarna pas de randfactoren.
Kom volgende week dan ook voor de laatste keer naar het sportpark en neem alles mee wat lawaai kan maken.
In de week van Koninginnedag en nacht, zullen wij de batterij opladen en het moet en zal gaan gebeuren.
Bis Samstag JAH?!