11-10-08

Esc A1 – S.V. Epe A1

Vissers zonder stuurman

En daar gingen we weer, na 2 weken zonder wedstrijd moesten we vandaag aantreden tegen Elburg, beroemd en berucht om haar paling.
We wisten dat dit een moeilijk karweitje zou gaan worden, omdat we de ploeg nog uit het verleden kenden.
Daniel en Ben waren ook nog is absent, en we hadden nog een paar spelers met kwaaltjes.
Het zou vandaag 100% moeten gaan worden wilden we hier de 3 punten uit het vuur gaan slepen.
We begonnen de wedstrijd goed en fanatiek, met goed positiespel.
Tot kansen leidde het echter nog niet.
De voorzetten van links en rechts kwamen wel maar, het laatste tikje ontbrak steeds, het voetbal was daarentegen perfect op het biljartlaken.
Na een paar corners die in het zijnet waren beland diende de eerste grote kans van de wedstrijd zich aan.
Na een scrimmage voor de goal kon Jasper de bal voorgeven, maar de bal was te hard en strak, opnieuw beginnen dan maar.
Esc was eigenlijk alleen maar gevaarlijk met de counter, dus daar moesten we voor waken.
Kevin kwam in de eerste helft nog een paar keer door op rechts maar, kon de bal ook niet tussen de palen krijgen.
We waren veel beter, en Elburg kwam er niet veel aan te pas, maar zonder scoren wint niemand een wedstrijd, zelfs bie waterpolo niet.
Geduld was de enige remedie tegen dit verschijnsel, en dit werd redelijk goed volgehouden.
De scheids floot na 45 minuten op zijn fluit en vond het tijd voor een bakkie pleur.
In de rust werd ons verteld dat we vooral geduld moesten houden en niet te gaan haasten omdat, die er dan zomaar bij ons in kon vliegen.
Als we de 0-1 zouden scoren, kon het hard gaan.
We begonnen de tweede helft niet slecht en de eerste kansen dienden zich aan, Jasper schoot op goal, Bram mistte de bal in kansrijke positie en Amed kon hem ook niet in het netje krijgen.
Elburg kwam iets sterker uit de kleedkamer dan de eerste helft, maar op een paar doorbraken na konden zij ook niet echt gevaarlijk worden.
Glennan kwam inmiddels voor Hessel, Yasar voor Amed.
Met nog 20 minuten te gaan wisten we dat het nu maar is moest gebeuren en het gebeurde ook; Jasper kreeg de bal op links uit een ingooi, en leverde de bal bij Kelvin af, die hem keurig binnenkantpaal binnentikte: 0-1.
De euforie en bevrijding was groot, maar we moesten door.
Elburg begon 1 op 1 te spelen en we kregen met iets meer druk te maken, onze verdediging hield echter zoals altijd keurig stand.
10 minuten voor tijd werd het zelfs nog 0-2: Henk stuurde met een prachtige pass Jasper weg, die naar binnentrok en Kevin wederom bediende, die schoot de bal in de korte hoek binnen:
0-2.
Met slechts nog 10 minuten te gaan was het slechts een kwestie van uitspelen en Glennan kreeg nog een grote kans maar het mocht niet baten.
We wonnen “gewoon” met 0-2, en we zijn de juiste weg ingeslagen.
Enige minpuntjes waren de gele kaarten, en het achteruit gaan voetballen na de goal maar, dit gebeurt automatisch.
Als we zo doorvoetballen weet ik zeker dat we aan het eind van de rit op de platte kar staan te hossen.
Maar, we zijn er echt nog lang niet, het zal niet iedere wedstrijd zo goed gaan, maar we leven van wedstrijd tot wedstrijd.
Realiteit is dat Hoevelaken volgende week alweer voor de deur staat, en men moet waken voor onderschatting.
Ik hoop U volgende week dan ook weer te zien op de Wachtelenberg, half 3 wel te verstaan.
Tabbeeee