Onze ontmoeting

Het verhaal volgens Marina / Het verhaal volgens José

Door Marina:

Eigenlijk kenden José en ik elkaar al van vroeger doordat ik, toen ik 14 jaar was, op karate zat samen met zijn zusje Carmen.
Ik had altijd de grootste lol samen met Carmen en we konden goed met elkaar opschieten, ze was echt mijn karate-maatje, om het zo maar even te noemen. We hadden altijd de grootste lol met elkaar en vertelden elkaar van alles.

Via Carmen hoorde ik dat haar broer (José dus) net als ik ook op dansles zat bij Aad Schoorl. Ik ging erop letten en kwam José regelmatig tegen in Aad Schoorl. We zeiden elkaar altijd gedag en ik zei standaard tegen hem "wil je de groetjes aan je zusje doen?" . Daar is het altijd bij gebleven. Voor mij was José toen gewoon de broer van Carmen, verder niets (er waren geen vlinders of zo, haha ik was toen meer geïnteresseerd in oudere jongens ;)). Ik heb overigens maar 1 jaar op dansles gezeten (heb ook nooit afgedanst, best zonde eigenlijk) en ben José hierna eigenlijk nooit meer tegengekomen.

Carmen stopte, jammer genoeg, na 2 jaar met karate doordat ze het niet meer kon combineren met Spaanse les, en hierdoor hadden we ook eigenlijk geen contact meer met elkaar.

5 jaar later, toen ik dus 19 was, tijdens een avondje stappen in Bob´s met o.a. Brian en Mike, zag ik José staan bij het broertje van Brian, Kevin. Hij viel me gelijk op, kwam me bekend voor, maar ik kon niet helemaal plaatsen waarvan.

Na lang nadenken en geïnformeerd te hebben bij Brian (geloof ik maar weet ik niet meer zeker) kwam ik erachter dat hij de broer van Carmen was. Dus ik maakte gelijk een praatje met hem om (alweer!) via hem de groetjes aan Carmen te doen! Ik weet nog dat ik dacht..."jeetje die is leuk geworden, vroeger was het echt nog zo´n jochie, nu niet meer!!" , maar verder eigenlijk niets. Ik was toen net vrijgezel en had helemaal geen behoefte aan een relatie.

José en ik kwamen elkaar nog weleens tegen tijdens het stappen en zeiden elkaar altijd gedag en ook moest hij weer de groetjes aan Carmen van mij doen, en daar bleef het altijd bij. Tot op die ene zomernacht op 23 juni 2001.

Ik was met mijn vriendinnen Cangul en Marieke in het Badhuis in Wijk aan Zee. We stonden lekker te dansen en lol te maken totdat Cangul tegen mij zei dat er een jongen was die me de hele tijd aan zat te kijken. Ze wees hem aan en ik zag dat het José was. Ik zwaaide hem gedag en ging gewoon verder met dansen.

Ik weet nog dat Cangul aan mij vroeg of ik hem niet leuk vond omdat hij me echt de hele tijd aan zat te kijken. Ik zei toen eerst nog tegen haar "hmmm ik weet het niet hoor hij is wel erg klein" (hahahhaha). Maar ik voelde me toch wel erg gecharmeerd door zijn lieve lach en mooie oogjes en mijn ogen werden steeds meer naar de zijne toegetrokken. Na een kwartiertje heen en weer staren bekende ik mijn vriendinnen dat ik ´m toch wel interessant vond.

Een paar uurtjes later op de avond stond José aan de overkant van de ´dansvloer´ en wenkte naar me dat ik naar hem toe moest komen. Ik weet nog dat ik toen dacht ´zo die heeft lef!´. Ik wenkte dat hij maar naar mij toe moest komen, maar hij hield voet bij stuk. Ik dacht "ach wat kan mij het ook schelen" en ging naar hem toe. Ik was eigenlijk wel benieuwd wat hij me te vertellen had.

Na wat gepraat te hebben over koetjes en kalfjes gebeurde het; we zoenden elkaar. En het was errug lekker! Tegen sluitingstijd vroeg José mij of ik met hem een avondje naar de bioscoop wilde gaan. Ik zag dit niet zo zitten. Ik zei tegen hem dat ik over een paar weken op vakantie ging en vrijgezel wilde blijven. José bleef aandringen en vroeg mijn telefoonnummer. Ook deze wilde ik niet geven.
We zeiden elkaar gedag en dat was het. Ik had echt geen zin in een vaste relatie of wat dan ook.

Een week daarna zagen we elkaar weer op het strand. José kwam naar me toe en vroeg weer of hij mijn telefoonnummer mocht hebben. Ik vond het wel charmant dat hij zo bleef volhouden en gaf hem mijn nummer (waar hij overigens lang op heeft moeten wachten maar dat is een ander verhaal).

Na wat heen en weer ge-sms spraken we af dat we elkaar vrijdagmiddag op het strand zouden zien. Hij was daar met Kevin en zijn vrienden en ik zou met Brian bij hen komen liggen. ´S Avonds gingen we met hetzelfde groepje stappen in het Badhuis. José heeft mij toen thuisgebracht en ik kan me nog herinneren dat hij mij keurig om 2 uur thuis voor de deur had afgezet maar ik pas om half 5 mijn bedje inkroop omdat we maar geen afscheid van elkaar konden nemen.

De dag erna konden we elkaar niet zien omdat ik naar Sensation ging. Zondagavond zijn we samen dan eindelijk naar de bioscoop Marquette in Heemskerk geweest en hebben de film ´Pearl Harbour´ gezien. Superromantisch!
Daarna hebben we weer heeeel erg lang voor de deur staan zoenen en konden we weer geen afscheid nemen van elkaar omdat José de volgende dag voor 4 (!!) weken naar Spanje zou gaan.

Toen hij op vakantie was merkte ik eigenlijk pas hoe verliefd ik was, ik wist niet wat me overkwam! Ik was dan ook heeeeel erg blij toen hij weer thuis was en sindsdien hadden we dan ook officieel verkering op 10 augustus 2001.
Ik ben echt zooo blij dat ik José heb leren kennen, hij is echt de alleralleraller liefste, leukste, en knapste en ik kan geen leven meer zonder hem voorstellen!

Allereerste foto op kermis 2001 te Beverwijk
Onze allereerste foto samen, gemaakt tijdens de kermis van Beverwijk in 2001.

Naar boven

Door José:

Marina ken eigenlijk via mn zusje...die zaten namelijk samen op karate. Ben wel ´ns meegeweest en heb haar toen voor het eerst gezien in haar karate-pakkie! Toen ik op dansen zat bij Aad Schoorl zag ik haar wel eens bij het wisselen van de lessen, en moest altijd de groetjes doen aan m´n zusje van haar.

Ik vond Marina wel interessant maar niet meer dan dat toen. Pas later toen ik haar weer een poos later tegen kwam in de Bobs vond ik haar heel interessant en ben haar daarna in Wijk aan Zee tegengekomen, waar we een leuk gesprek hadden en zelfs voor het eerst zoenden. Marina wou alleen geen verdere afspraak met me, wat ik jammer vond...maar daar liet ik het natuurlijk niet bij zitten.

Een paar weken later op het strand kreeg ik na veel aandringen haar telefoonnummer en een paar weken later hadden we onze eerste date. We gingen toen naar de bioscoop Marquette, toen nog in Heemskerk, naar de film Pearl Harbour. Daarna bracht ik haar naar huis waar we vervolgens heel lang buiten stonden te zoenen. Ik wist toen dat Marien mijn vriendinnetje ging worden ;-)

Naar boven