For years I have wrestled with this book. It is a book of an angry Mother God, who has been repressed in such a way by the patriarchy of christianity, that this book is the result. It is a part of the Second Bible, a higher canon, and the original is in English, as root language. Parts of it can be found back in the Vokolkus, which has been predicted in the Stone of Chawila, in the Second Bible, in the lower canon. The lower canon is divided in six stones, and is part of what has been called 'The Prosaic Second Bible'.

The Mother Bible has been written from the mother god viewpoint. We have another book in the hand than the bible of the father god. There are of course simularities but also striking differences. First of all the mother goddess seems to be pissed by the fact that the father god had not much room for her in his actions, that everything was focussed on the male, and that he had lied about her. Further she is pissed that there is all sort of easy forgiving in his kingdom, by which fools and dangerous persons get easy access to ruin things again. Although the mother god shows that there is no hope and no forgiveness, there seems to be abundant grace in another form, especially when she starts about her daughter, who has a striking similarity with the son of the father god, but then everything is different. We see the same 'arrogance' when we compare the mother god with the father god, as they both claim they are the 'only way'. When it comes to that we finally have a chance to choose between the two, but the mother god also states, besides her hate for the ways of the father god, that she created the father god so that in the contrast her ways would be revealed.

The terms 'hell' and 'eternal damnation' are not regarded as just negative. There is also a positive side to it, and it is the place where the Mother God lives and what She is, but it has been completely mispresented by the father religion. Some conditions have been raised for this book.

So remember that it is allegory and should NOT be taken literal. It is surrealism and very contradictive in it's nature, as a paradox, so that it will always attack any orthodoxy rising about it. It is for prosaic and poetic purpose, for gnosticism and esotericism only.

This book is a fire which cannot be stopped. It has been channeled by automatic writing. It stands on itself. It has come through a complete trance, which came in my search for the Divine. I have received it being totally empty from myself, living in Holy Bondage to the Divine, which is a step further than just being filled with the 'Holy Spirit' or 'Great Spirit'. In fact this book goes a step further by leading back to the Holy Soul. It is a feministic book against male supremacy, and it goes pretty deep. I have wrestled with it, tested it, because that is always my mission. Then at one point I had to say like Yirmeyah (Jeremiah) : 'This is too strong. It has overcome me.' I am still on my journey on the holy mountain, so I do not believe in a closed canon. The canon is open, and the Divine can always ADD to it.

I must say this is kind of the opposite of Gor. In the Gor books males rule, and they have made slaves of women, while they have no substance at all. This is what the Mother God is pissed about, because it is exactly what the world is today. The Gor books are the fantasy version of the Father Bible, preaching patriarchy. The Mother Bible is about matriarchy, but shows that this is inside, and that it is actually a sociologic science not having anything to do with religion at all. This is why it is prose, it is a symbol, a way to expand your knowledge about what is going on around us. Again this book will be a test. We can abuse it or we can learn a lesson from it. See it as a story, that is the strong urge I get about it. We can decide for ourselves how deep we want to be involved in this story. That is the reader's choice.

Gor had of course an escape plan, which were the panthers, women who got so ill of the male supremacy in the cities, and getting bored being slaves, that they ran into the jungle, and kept every man as small as possible. The Mother Bible goes one step further. I do not know what to do with this. I will keep wrestling with it, and keep trying to get the highest possible values from it. Stay tuned. Male supremacy has to end. It is hard for sensitive people to hear the cry of the Goddess day in day out because She is suffering under it. This is the result. We need our Mother back, even though She is angry now. I am sure when Mother is healed a bit more, She will let us in in Her deeper mysteries, either by this book, or something after it. These are the days that the Second Bible is revealed, step by step. I do not know if this book is already finished, or that it is the beginning of something bigger. We will see.

1. Everything has value. All experiences in life have value. Religion was created as archetypes, symbols, as an attempt to describe the eternal values of life, the science of existance in all it's layers. This was an attempt by our ancestors, and it was about metaphors, just a shadow of the higher things, but not these things themselves. It was a certain language they created. Of course it was useful, but we had to move on. Sociology is much more important. If we view a marriage, it is symbolic for the bond between a person and the eternal values. When there is a divorce, it is about sifting the bad items out, but the marriage still stands. It was the marriage to the good. All experiences have this value, so there is no need to deny them and becoming dramatic about it. You can hold on to the things given in life, even when they are gone. They will always stay around and reshape themselves. That is the power of sociology. You can discover the deeper essences of society around you.

2. Atheism was a good sift in religion, to get rid of any false form of worship and attention. But after atheism there is the need for sociology, a need to discover the inner family, the science we exist in on deeper levels. This has to do with spirituality. We can translate religion deeper until we reach the coasts of a more social structure, in which we encounter our true ancestors. Even in this we can state that society is a system of symbols helping us in our journey to find destination. We can start to peel things off and reach higher. Every religious book we can see as literature, fiction, in order to help us, but we have to move on to more solid foundations of understanding. We have to decode the life around us, the society we live in we have to decipher, together with our past. Culture and sociology, especially sociology, are much higher powers than religion. When we speak about sociology we speak about the things closer to us, the things having more power over us, which have us absorbed, therefore it is important to analyse it, and connect to the right way of viewing it.

3. We are ruled by the social system, not by family, not even by culture. The social system shows the practical things in life. It is a living organism, much more personal than religion and culture. It is about the daily life. You cannot run and hide from society. They will always find you, because they have to do with the cycles and links of your life. Together it forms the structure of even your own body and the way you live. It holds the essence of your life. Therefore we need to have an understanding of what it is. We cannot live without it. You have to wake up to the more subtle and refined structures and levels of it, and making it useful for yourself. Everything has value.

4. Society has led us more away from nature throughout time, making an artificial replica of nature, having it's own nature in which we got locked up. We have to decode this. It has overwhelmed us, invaded us, like the antics of Mars and Orion, as an antidote against the heavy religious and cultural pressure. The truth is that when decoded, the new sociology, the present sociology as in the structure of society, is actually of a higher nature, but our brains translate it like this. We have been delivered from the orthodox nature of earth, it's religious trap and prison, and are now captured by the red nature of the sifted forms of Mars and Orion. We are now battling it's demons.

5. We have to go through many different stages until it's settled, but we better not go back to where we came from. We just have to accept more exotic extra-terrestial nature which is forming our nature, the evolution of planetary energy as in synergy, where they actually come into a fusion with other planets. In this Mars and Orion are very kingly, when they get rid of their demons, the old orders. They are going to such cocoon as well. Social energy is coming from higher planets, which project their energy like this on earth as on a playground. Of course there is a very serious plan behind this all, that is why we have to go into the depth of sociologic nature, as this has nothing to do with religious nature.

6. We have been tied to gigantic religious magnets in our lives, whether in consciousness or not conscious, for these were installed by the subconsciousness as a way to explain the higher and finer planes of life, but this went wrong because of it's dormant qualities. The mind was too young to describe it, so this gigantic beast came to the surface wanting all the attention. There was no good science against this, no good defense system, so this thing took the throne and the crown, and called itself God. It was a magnet of nature, around which society started to reshape itself, bound by tight laws. The mind can break these magnets when there will be some more nuances.

7. Everything in life has been divided into frames with cells in which there is a master and a slave. But the evolution of the sociologic mind will crack these cells and change these structures. These cells burn when the mind will get grip on these by it's ever-evolving theories, until it will start to shift, and recreate everything. The mind is in this an important pencil. The beast of sociology will show it's head, and will start to channel the new planetairy energy for this time. This will be revolutionairy. It will deal with the old structures, the old ways of movement, and reprogram these to it's finest cores. In this there is the hope for a better future. As said everything has value, so everything will actually gets it's place in this new level of thinking and creating. That things have value will not mean that it will stay the same. Everything will change.

8. Things will change from the inside out. They will stay, but they get slightly a new meaning. This is how the strategy works. We will make things useful where they were destructive before. We do this by a higher form of analysis in the sociologic mind, viewing everything in a greater light.

9. Everyone has a sociologic entity inside, a sociologic energy, and has therefore value. This energy you can compare with a spirit or a soul, and also with a seed. This seed doesn't have to be pure, but when planted, it can be pure. Everyone has a sociologic identity, which is either pure or unpure, but can be sifted to a more pure state. When connected to that, one can connect to the sociologic world, an energy beyond this world, to see where it all fits in. In this many wars will stop, for one will not only get another point of view but also taking things as they are, and then starting to change them subtly from inside out. Something has to be done in ourselves first. There was something wrong with our views. There was something wrong with our ability to discover the potential in any situation. We had an over-rejective system. This was a part of our evolution. We were too young to handle things, too weak, so we had to be defensive.

10. The problem was that religious culture had repressed a lot of things, by making the divisions too simplistic. It's like how a little child would draw a tree or a house. People knew there was something wrong, and started to become over-obsessed with any eruption of an archetype to describe this war. People became fanatic. They wanted an answer, so they grasped anything they could get, even if the answer was quitely wrong or out of order. One of the problems has always been that women and men were not regarded as equal. Women were regarded as the weaker race, while men were regarded as the superior. This has done a lot of damage to a lot of women. Let's just go to the root of this. It was a sociologic problem. We have to be aware of the fact that the earth and earth's society was formed by alien planets, by it's radiations. Planetaric radiation rules everything on earth, so in this will be a shift when higher planetary reactions will be stirrred when earth is growing to a new level. It is the rebellion of man against fertility. It is the rebellion of man against the womb. Man wants to control the womb, because man thinks the womb has to be sifted. The woman was not perfect. In religion it was said, in christian mythology, that the woman caused the man to sin, seduced him. The woman was the temptress.

11. Man comes forth from women, the wombs of women, but in christian mythology, the woman comes from the man, from his rib. It is more or less cheating, but on this the humiliation process against women was started. It damages women from century to century, from generation to generation, and they take revenge towards man. Even when a man has done nothing wrong to them, they live in this paranoia, that they see the spirit of the general man in that person. You can call it racism and generalisation, but it is also a wound. Some women are so damaged, for example in the case of rape, that they do not allow men close to them anymore, except when he would be a slave, or as a servant or a child. Some goodwilling men have even humiliated themselves to the point that they were actually willing to live that way with such a woman, all in order to heal her, and maybe to heal the woman as in general. This has been a huge sacrifice. In a marriage a man returns to his source, the woman, the womb, but this time as a healer. Wouldn't you do anything to heal your woman ? Because of the wounds of the past, and the complicatedness of the matter a lot of marriages end in divorce, and also because marriage is an archetype, a metaphor. It is not the real substance people are looking for. It is a veil. Therefore divorce is also sometimes in the game to be a portal to actually put the archetype and metaphor of marriage in it's place. It is not advised to seek divorce, but sometimes people have a divorce unwillingly, so you need to be able to place it. The social energy of the partner who did this to you in a divorce is of course totally screwed up in many cases, but remember that the marriage still stands also, as in an experience with eternal value. You married the pure essence, the pure social energy of that person, as an archetype of the good. So you are still connected to that pure social energy, and the relationship just continues on another level, in a deeper social frequency, another plane of consciousness, in an alter world, a parallel world.

12. A woman is the source of all life. This energy is even in all men, therefore you will have to search for the social female in you if you are a man. It is not always outside. In fact many women have misrepresented the state of the woman, and the value of her function. This is why you have to go through so many social sifts to come to the pure form. When you have been married as a male, your wife represents this source, even when she misrepresented it, even when you went through divorce and live separated now. It was a social sign of the deeper standards, of deeper realities. Your wife, no matter how deep she has fallen, or no matter you think how deep she has fallen, still has a pure energy, a pure social energy, somewhere in her body, attached to you, resonating with your social energy. So this connection to the female source works in several levels. A man is not able to function well if he isn't connected to his own female source, his fertility. It has to erupt from there, so he has to be 'servant' to this principle, or even better a 'slave', in order to be safe from his own interpretations and male wildgrowth, for wildgrowth detached from and rebellious towards the female source can even end up in more male supremacy games, and will further damage the woman. Now be very careful that you do not play these games with the wrong woman, for some women will destroy a man when he shows himself vulnerable and sensitive. I am talking about submission to the inner female principle, so be very careful with applying these things in your marriage or with any female entity outside of you. This is often calling for trouble, unless you have made very good agreements. Sometimes it is for a man the only way to heal a woman. Again : It is for a man good to 'sacrifice' to women in this way, but do NOT become a victim yourself. Play it as a game, and stop it when it doesn't work.

13. We search to heal the woman in society, for she is the mother, and she has been terribly damaged. Some women are burning fires so you will either have to stay away from them or run for your life, or you will end up in the same fate. Even then, men are sometimes willing to sacrifice themselves for the higher good, especially when they were already married to her, even though it might ruin their lives forever. This might be considered stupid by some, but it's also honorable. Some men go extremely far in their attempts to heal their women, even to the point that they risk their lives, even when their women want nothing but to destroy them. Again you can say that's stupid, but these men have also realized that their true woman is locked up in this person, and they want to stay faithful to the pure seed, in order to have some harvest later in life. Again this is honorable. You do not want to risk that your wife completely loses it, while you could have saved her. What if she really needed you, but was unable to give you any love ? Many people are emotionally handicapped. And who cares if they blame you later on, after you tried to help them ? At least you have a clear conscience.

14. When you stay true to the female principle in yourself, the female outside might rage, but in the long term this will be the best, and you will see the harvest. Females can be complicated beings, especially when they are wounded. With an untrained, young mind you cannot understand this. Everyone will suffer because of the unknown, in the process of evolution. It would be unreal not to suffer. You do not have to love your partner when they have taken your life away, but you can love the pure social essence in them. Everyone also has a good part.

15. When you are or were married as a man, the pure social essence of your wife is the archetype of the pure female social essence in yourself, so this essence of your wife is also in you, as a representer. It functions as a veil more or less, a way to trigger the eternal values of life. The marriage was an experience which will always trigger these values. It was a social sign, a social mark which even divorce cannot wash away. Also accept divorce, when not done by yourself, as a trigger to sift the deeper essences. Divorce is in a sense coming to cut things apart, but always in order to re-connect. It is important not to think too dramatic about it. Sometimes the chip needs to be resetted. That is also the mission of atheism. But anyway, after that, it is important to come to a deeper sense of sociology. There is a finer electricity beyond this world.

16. So how to deal with divorce ? First you have to realise that the woman will have a very powerful position in the social structure beyond, but the woman on earth is often misrepresenting it, or has been cut away from it by the lies of male supremacy. Men should donate power to females, that is a fact, but even better : to the female principle, for you do not want the wrong females to have the power. So we have to return to the source. In religion they call it returning to the goddess, to mother earth and so forth, but we want to make it more social and energetic as in more scientific, so we call it social mother. The social mother is in everyone, as an energy, as a potential, in both men and women, so it starts in yourself as said. You have to become a child in her energetic womb, also inside of you, to get rid of any unequal powers. As children we are all the same. In this new social cell as center, the social mother is the master, and the child is the slave, not in negative sense, but in the sense that the child cannot do anything without the mother. The child should be an empty vessel in order to be filled with the mother. In christian mythology Jesus could not do anything without the holy spirit, the mother. He could not say anything without her either, and he had to stay connected to her or everything would go wrong. So in that sense Jesus was the 'slave' of the mother, the master. This was already a wave of sociology. Also it was described that to enter the kingdom of heaven you had to become like a child, and that we should not hinder the children. So becoming a child is important, but then the focus should be on the social mother.

17. In the deeper sociologic world we are all children more or less. We are all the same, all equal. The pure social female essences are the sources of life and energy, as fertility, and they are to fill the children. So in this there is a sort of social network. In this safety of a pure state of the world it works both horizontal and vertical, inside and outside there is the submission to the pure social female, as a guide. In this world it's very hard to trust on a woman because of the fact that they are not sifted, they are cut off from their sources, and misrepresenting the pure female standards very often. They are also often too wounded to play a role like this. When women come in power, it's often corrupted, same as when men come in power, that's why we have to go to a deeper world, another way of experiencing things, another point of view on living.

18. The social mother is the mother everyone has inside, it is the mother of society, a general term for the purity in it, but this mother is terribly repressed, that is why we have to go to her level, as an energy, deeper in the layers of the mind, where it is still laying dormant. It is like going to the shore of a wild rushing river surrounding an island. On this island the social mother lives, but we have to cross the mental separation of it. She is still in our emotions, but repressed, by an over-rational society, which in fact represses the deeper ratio. Feelings and emotions are a way to come to locked parts of the mind, but society has condemned feelings and emotions to a certain extend more or less. We can call our mother, sending signals, or taking a boat across this river of mental separation from her. It is a world of thought, sense, and emotion combined, so we can actually use thought as a tool. We can become very creative by this. Imagination and suggestion is the motor of sociology, the source for all movement and innovation.

19. Here we come to the importance of a form of 'meditation', but not for religious purpose, but for sociologic purpose. Humans are social beings, even inwards, inside, in the sense that it is combining energies and maintaining the connections in order to develop. It is a way how humans build to survive.

20. When we have made connection with the social mother, it is important to come as a child, as an empty vessel, so that she can fill us. We speak in this sense about a social motoric dynamic, an energetic anchor in our lives to be able to move forward very properly. When connecting to this primal energy in us, it can give us little shocks and energetic discharges. She is an important trigger for our evolution. We will go through mental evolution, emotional evolution and sensuous evolution as well, all by the sociologic trigger which reigns the brains. It reflects the archetypal relationships we need in order to connect to the deeper cycles in our lives.

21. The key to human life is understanding the language of society and piercing it's veil. It reflects the eternal values, it is a shadow of the higher things stored up deeper in our brains. It has to get released. For this we need the right connections, not just outside, but also inside. People can form a major key in your life. You have to recognize them. They represent things, they can represent eternal tools. Every person is only there for a season. Nothing stays forever. That's why you have to get to the bottom of the case, for you will need this experience, and the memory, forever. In this process of course this memory will be transformed, reshaped. Nothing stays the same.

22. The encounter with the social mother can be very powerful. It is an energy stored up inside, in your brains, and in fact your body is waiting to get connected to that higher voltage, for this is why you were born, to meet your mother energy. It was an energy which brought you forth, and this energy is and was social. Social means interconnected. You are dependent on certain combinations, certain ways and laws. They will trigger your whole being, letting it come alive. Being alive is being connected. Just make sure that you are in the right connections, for bad company will poison you.

23. When you have found the social mother energy in your being, you will have to let this energy absorb you and give new life to you, as through a womb, a cocoon. You have a mother inside then. It might feel like coming in a void, but that is to make you sensitive to her. It might feel like moving through glue, but that is to become free from other enslaving entities. You need to become part of a deeper society, and having a good safety barrier. This is why it might feel like a sort of bondage when you focus on your social mother energy inside. She wants to have her influence back on you.

1. Mars and Orion will form a new sociologic frame through their cocoon experience, through the energetic wars going on to get rid of their demons. It is like shaking off the old shell. In this process the social mother will be revealed, and take her children back. There will come a link between the social child and the social mother.

2. If there is any social father, it is the one who is full with the social mother, filled with her energy. The social father has the child inside as it's channel of this energy and is therefore the vessel with a double wall. The social father is to channel her energy by the means of the child.

3. In the new frame a new sociology takes place. The sociologic link between the mother, child and father will be heated up to the point of burning, in which there will actually be a new link, a new discharge and recharge, in which the mother is the axle of the wheel, the top of the pyramid or triangle, through which her energies flow down to give live to the father and the child.

4. The social mother will rise in Mars and Orion to chastise her children. This is very important, for they have gone astray, and they need their mother to get in line again. Also the social father has to be chastised by the mother, for he was put above her by religion and culture.

5. From the martian wilderness a warrior will rise up. She will come up through the social government, and take her position. She will govern the social connections, and the social nervepaths, heating them up. This will block many other pathways not needed anymore.

6. The martian sociology will heal itself by the social warrior. The great social archetypes of Mars will fall, and will be replaced with new ones. The social warrior will then connect to the social hunter in order to heal the social mother. Same as the social warrior, the social hunter works from social government position. Now in this the social security tools get restored in order to maintain and develop the social empire. Of course we have to do here with raw and pure nature.

7. We have to find the social jungle through it all, coming close to a more natural form of society. In this we have to submit to the higher social government over Mars, in Orion. In fact we are chained to this government, but we have to transform the chains into submission to the pure social government beyond.

8. The social hunter is the one who makes the combinations, the social warrior is the one who keeps the whole safe from wrong combinations. We come here to a new view on the mighty archetypes of the hunter and the warrior. They are social power dynamics. The social hunter is a part of the social mother to get her children back. It is by socio-analysis that we understand the powers of society again, and can actually turn it to use.

9. The social marriage is the inner marriage to the social female in you, to the pure female principle, and she will divorce you also, as to reset the chip, and keep it safe from wrong combinations, in her role as the social warrior. These are dynamics inside everyone has. It is important to discover your inner society, your inwards society in order to make them cooperate for the best benefit, physically, emotionally and mentally. It is the science of your identity card, your social identity. The marriage and the divorce can work together as permanent powers, it is a dynamic cooperation for the motorics of your life.

10. The social matriarch both collectively and individually is about marriage, marriage being an archetype, which has to be viewed in the right context, also to understand the dynamic of divorce. It is a social divorce. She feels the need to cut at times, to keep herself safe, but as said that is to reconnect, to discharge, in able to find a higher connection, as in a higher marriage. It is the work of the social hunter and the social warrior in the social matriarch, the fertility principle.

11. So basically you have to find the social dynamics of marriage and divorce in yourself, as a way to connect and disconnect, to search for the best gridwork in yourself for fair energy use. Outwards these things are just signs, marks and directors. They are often veils and triggers, but you have to go beyond them. They tell a story.

12. The social mother is on a hunt, to weave her empire, to collect the parts. This is a good process, in which we can co-exist. Social marriage and divorce are the tools in her hand to make the best combinations possible. She is a breeder. We still have to do with a deep part and mechanism of nature, and as said they are projected on earth by much higher social planetary powers like those of Orion and Mars. They reign social activity here on earth, and they hold the key to social access inside. The social hunter is a weaver, tying things together. The social hunts inside are very important to gather a majority, for you in able to survive, to have many advisers. The social wars inside are also a very important act of the immunity system. They are to sift.

13. We have to accept these phenomena in our bodies. We might feel humiliated, in shame, and deeply rejected, but it is the shift of the social hierarchies inside, so that the good ones can come up, actually being able to lead the rest across the river. The social patriarchs have to submit themselves to the fertility sources, and when needed they will be subdued. The archetype of social rejection is an important anchor in order to let us connect to the deeper social energy, and will actually let us take refuge in our social mother. It is often her hunting tools by social rejection that we submit to her. This social rejection is the identity battles we have inside. We need to have an encounter with our true social selves, and this can only happen through the social mother, the energy which gave life to us.

14. The social mother subdues us by many ways. That is her life's mission, to drag us back inside. The social slaver is another dynamic in society to make sure that communication is going on.

15. The social ancestors are the events which signed your life, going along the lines of communication. These are lines beyond the bloodlines. They are social instructors, and they decide the course of your life. You have to discover them and work with them as with powerful dynamics. The social necromancer is to dig these things up, deeply locked up in you. Social sacrifice can replace all the religious stories of sacrifice. The social sacrifice is a dynamic in society to donate.

16. The social punisher is the social justice system, but not just that : it is an educator. By this it can make imprints in the brains, doing installations for social growth and social journeys. It is a traffic system. This traffic system is about our health, the way we consume oxygene. It is for our protection.

17. The social punisher is to maintain the social health. The social punisher masters the social hunter and the social warrior. The social mother masters the social punisher. That's a healthy social hierarchy. Society got messed up because the anti-social male supremacy showed up. He damaged and corrupted the social justice and education system.

18. Sociology is the power to analyze the power of religion. There are more storylines in religion, which will all be exposed by sociology. The archetypes of religion are merely representing whole tribes rather than just one person. The red, native hunter line started with Esau, who came back later as David, the warrior. By overcoming the male supremacy of the Hebrew patriarchic law system, he fell out of heaven, was cast out of heaven as Lucifer, and then came as Jesus Christ. It even started earlier : as Quetzalquotl, the Aztec Christ, which is the feathered serpent, or the Mayan Kukulcan. He guarded the tree of knowledge, the mother gnosis. Adam fell because he submitted to Eve, the Mother Goddess. Later he came back as Solomon, the worshipper of the female gods, who restored them in honor. Humanity has been plagued by the riddles of religion. Solomon was the god of wisdom, with sixhundred and sixtysix as the number of his throne and his yearly goldharvest. In the apocalyptic scriptures he is the beast of emptiness, becoming ready to be ridden by the mother god. His number is sixhundred and sixtysix, which is the number of the worship of Mother God, forbidden and demonized by the patriarchy. The divine name of Solomon is Safam, which is the name of the glorified Adam. Solomon restored his mother, by his throne, sixhundred and sixtysix, as a mark.

19. The beast of emptiness is the universal void, ridden by the woman. In the center, axle of this void, there is the tear, that is why the woman sits upon many waters. Later on she appears as the bride of the lamb, of Jesus, which is a mock-marriage. Marriage has to do with captivity, in which males are subdued by Mother God. The mark of the beast is the number of marriage, of submission to the Mother God. It caused the fall of Adam, and it caused the fall of Lucifer. It caused them many tears, because the woman sits upon many waters. She has created the first bible as a veil, a skin of a bison, to protect herself. She also created this world, as a veil, another skin of a bison, to protect herself. These bisons were the spirits of male supremacy which she subdued. She would only take men in their fall. In her there will be the bison hunt. You either hunt with her or you will be the bison.

20. In the depths of the tear is the mark, a bondage to the Mother God. In the depths of the void of the beast, you receive the mark. After the fall Adam received the belt of fear to restrain him. This was a sign of the mark of the beast. The mark of the beast is about complete submission to Mother God, the primal source of everything. It is a mark of total slavery, in thoughts, visions, emotions and feelings. By this number we live in an arena, because it is a number causing strife, stirring strife, like Rebekah stirred strife between Jacob and Esau. The number makes fighting slaves for Mother God. It makes gladiators. This is for the Armageddon in which Mother God will take over from the father. The father will fall.

1.

1. She cries, the Holy Tear is with Her. She died, and the apocalypse is near. She rides on a million of horses, hunting with many millions of hyenas, and her two giant swines are with Her. She died for you, She rides for you.

2. Ser Pram ; Ser Pram, Sarjevu Metlu, Dorlejan Sarjevu Metlu,

Sodaje Sarmedo Kedli, Dor Jam

3. And she hunts with her bow, going to the ends of the earth, finding that which has hidden itself for Her. No one can hide successfully when She hunts.

4. She hunts, going to the ends of the earth, to find you. She takes Her prey. No one will ever find you back. Once She has saved you, you will always be saved.

5. There is a letter to the earth, that you are Her captive. She never sets Her captives free. Her ties of slavery are stronger than those of the world. She mocks the earth.

6. She has pierced your nipples, and chained them. You carry the weight of Her burdens. The slavery to Her is your seal of protection. Better be slaves of Mother God, than to be slaves of the world.

7. Your Mother thrones high in the sky on skulls. She is sovereign. Her atonement is limited. Her Name is above all names. In Amazonia She thrones, to tread the nations by her feet. Like grapes she treads them. She and Her horses, She and her hyenas, She and Her giant-swines. Yes, She will smear the nations over the earth and mock them. They have proudfully pulled up their chests, but She will break their heart-muscle.

8. Children, come to Her, as in Her there is hope. Your father is chasing you, but a spear will keep him away.

9. A spear will find the father, and pierces his heart. There is no father close to Her. She has hidden Her face for the father. She has run away from him, for he raped Her. A cannibal She has sent to him. A white tiger in it's strength.

10. She has chained the white goddess, and put her in a cage far away from Her, moving her to the ends of times, where the times are burning. Here the cages burn. Here white big cats come from cages to be Her servants. Oh, the wisdom of Mother God is greatness.

11. Big white cats follow Her wherever She goes. On white swines she rides, to save the lost. In Her cages they are. Irresistable are Her graces. Hypnotized they fall at Her feet, as cattle to slaughter. The mighty Mother God is sovereign. She slays those who come to Her. She is the Slayer and the Huntress. It is better to be slain by Her than by the world.

12. Her knives are not to kill you. Her daggers are to raise you up in eternal life. To live devoted to Her. There is no other way. She is knowledge, council and strategy. Yes, Vur is a rider coming to Her. She is mercy. Knowledge is mercy.

13. Yes, Vur is the Knowledge, riding on Her horse to strike the saints. To lead them into captivity, to slavery to Mother God. She has sent Vur for that.

14. By Her lasso She strikes them down, to reveal to them the deeper things.

15. And the Great Vur is to reveal, by her arrow of fire, by her knife, by her dances and the way she dresses.

16. She is one of the pillars of Mother God. Mother God is riding on the roofs, to capture souls from the city, to take them to the wilderness.

2.

1. TAAN NAAT ; Book of the Indian Hunger Flies ; Who is closer to us but Kim the pigslayer, who went through the lands of Brannan and Lbok, and used Pulpus to have drunkmaking arrows, finally to reach the <??>land of Taan Naat, the beloved. He is the one who has stolen the Ruben stone, the odem, the bleeding one. Taan Naat Rak Darem.

2. There is no one but Kim, the one we praise and follow, for he built the nazarite path to let the rhema stream. His ruach is over us and his aphar, and he leads us to the bleeding stone. He doesn’t cut off heads, as he is no head hunter. He has Brannan inside his heart, and his hands hold Lbok, the beloved. Learn from his language, the words of Taan Naat, and be holy.

3. There is no entrance to Lbok but through learning the holy language, and she is full of Taan Naat. You have heard of Vur, the dark one, and Vuh the light one, who is soft. But I tell you of Tras, the holy heart, the flower. Here the flies get their honey and their stings. Here they become soldiers to spread the hunger, while they become hunger themselves.

4. Have I not led you to the life, to the animals of zoe and chay ? Let me lead you further. The Tru is the candle, the lamp, and she has seven fires. Shall she light your face, or wash it away. Know that when she’s angry, she eats.

5. Listen to these holy words, oh those who come closer to Taan Naat, and learn from it’s language. She is dark and bloody, but most of all she is hungry, and she has reached life. She stands on adamah, and has the odem in her chest, the bleeding stone, by which she feeds them all, with hunger. So become thirsty, and get one of her.

6. Come in.Know that her nesh flies are ready to sting and inject hunger, to make your world wider. You come from narrow paths, from great tribulation, but let hunger enlight your heart. Let honey enter your brains, your head.

7. I know the exotic flowers of Brannan. Let me in. I have read their books, and I have received the stings of Lbok, into the depths of my heart. It has erected me. I have spoken words before their thrones. Let me in. I have poured out sweetness before their feet. Let me in.

8.

9. You have the mark of Hanik, Hana, Varik, Vatusa, Vatossa, en Sandrik. You have the mark of Mogus, Sparo en Kazurk. Enter through this door of fire, then we can tell you more. You know about the codes of Brannan and the codes of Babylon. You have seen the patterns of Lbok, and you have made puzzles. You have met the angels with their trumpets and have seen their secrets. Now the new symbols are ready to dive into your heart and soul, pure metaphors. Kraplander is the king of cats. Nurlander is the king of dogs. They are both fools. They get both killed by Asar, the blood, or king of blood. Herdup is king of drunkenness, also a fool, and gets killed by Asar. Brit is the king of noise, and the helper of Asar. Frir is flower. Vodot is poverty and Pruv Prup is hunger. Nagar is sword or knife. Frigar is skirt or belt. Stidar is pink stone or smell.

10. The white stone is the stone of enslavery and slavery, the stone of Joseph. It is the stone of fear. The stone of Asher is the stone of captivity, the shabuw. Those who have found these stones can enter the kingdom, but the most important stone is the bleeding stone of Ruben, the Odem. By this one one becomes an emperor, and thus a prince, for aren’t all the sons of kings emperors ?
11. One is a victim then of visions and shadows, and inside of the stone they brood the masses and know all their names. There is a sign between the stars, a time, in which Joseph hands the staff to Ruben, for it is here the Odem rules. And in the seventh yowm they all live, the seventh day of creation where the shabbath ruled over the waters, the mayim, on the island taan naat.
12. They all come from far. No one was born here, but by the secret stone one becomes prisoners and citizens, to be born again, and to make themselves a history. This is the story of the krupto manna, the hidden manna.
13. There is a struggle like Jacob had, the father of Joseph, but do you want to hear the true story ? Ruben was the father of Joseph, and Joseph was the father of Jacob. Jacob was a liar and he was the son of Joseph, while he said he was his father. Jacob was also a thief as he stole the birthright of his brother Naphtali.
14. He also stole the ladder of Joseph, his father. It was Joseph’s Ladder after all, it was the harem of king Joseph, while Ruben became the emperor. They all had fair horses and built their arc. Noah was the son of Jacob, and he was a wilderness prophet, while he didn’t have anything to do with the arc.
15. It was a lie of his father Jacob that Noah built the arc. The arc was a palace built of marble, decorated by the jungle, a house of snakes. But these weren’t the only lies of Jacob. Jacob was an illusionist. There is another stone Jacob stole, the Yashapheh, the stone of hunger. It is the gladiator’s stone, the stone of Issaschar.
16. Issaschar was the father of Ruben, and he is the chief of Taan Naat. Issaschar was the one leading the tribes out of the Indian Captivity and Slavery. It wasn’t Egyptian, as that was a lie of Jacob, and it wasn’t Moses leading them out, as it was Issaschar. Moses was a son of Noah, and his grandfather Jacob lied about him.
17. Issaschar was the saviour and messiah of the tribes of Taan Naat. And because of his powers Issaschar could turn into a snake or a lizard. Issaschar is the god of hungerflies, the god of Taan Naat. Jacob is the liar from the beginning.

19. In the beginning there was a tree of hunger, the right tree, and a tree of prosperity, the evil tree of Jacob, in snakeform holding the fruit of greed. The evil tree was a tree of hallucination, but the tree of hunger was the tree of the heart.
20.Father Issaschar put Ruben with his two sons in the garden : Joseph and Jesus. Ruben and Joseph ate from the tree of hunger, but Jesus got deceived by Jacob and ate from the fruit of greed and started hallucinating.
21. One day Joseph got in a fight with Jacob the snake, and by Joseph Jacob incarnated. But from this suffering a ladder rose by which Joseph could reach heaven, but in the world of the evil tree Jacob told them it was his ladder.
22. Joseph’s ladder however is two times taller at least than Jacob’s ladder. Jesus became the Dominus, the latin Lord, in the world of the tree of prosperity, the world of greed.
23. Jacob became his lying father. Moses brought forth a new generation, but he was a wilderness prophet, and not someone leading others through split seas. He lived a lonely life.
24. He was an isolated prophet, while at times he had to bring messages to the tribes. The tribes came into big troubles, and Issaschar wanted to destroy the world by fire.
25. But first he built a marble palace, a temple, for all those who wanted to reach heaven by Joseph’s Ladder. In these days Issaschar restored this ladder, deep inside the marble palace.
26. Many found safity in this palace and the rest would be destroyed by the fire. Those who have received the ladder of Joseph in their hearts become angels of Issaschar, with wings of fire. They get full access to the Yashapheh, the stone of hunger, to come into the army of holy love.

27. Yashapheh means to be smooth and to polish. Those entering the Yashapheh are safe against the fire. Only by the Ladder of Joseph there is entrance into the Yashapheh.
28. The prophet Andreas is the first one who brought the full message of the Taan Naat.
29. The Levites are the ones serving in the new temple. They are not only priests but also warriors.
30. Their highpriests do not communicate by the Urim and Thummim, as that is the tool of Jacob, but they communicate by the Shoham, the Odem and the Yashepheh, the three holy stones.
31. Jacob created Yahweh, a white lion, to infiltrate among the Levites.
32. Samson was a highpriest who once turned into a tree because of disobeying Issaschar.
33. Samuel was a worker who built the new temple.
34. David and Solomon were also workers, building the new temple.
35. They were never kings.
36. Jacob lied a lot.

37. To eat from the tree of hunger will give you access to the realm of the four archmothers : Leah, Rebekah, Sarah and Tamar. These are also called : the four living palmtrees. In the prophesees it is written that at the end of times Jacob will turn into a pig. Also Jesus will then turn into a pig. Samson and Simeon will be the pigriders.
38. After 70.000 years the pigs will be thrown into the oven. Samson and Simeon will be the two witnesses in the endtime. The 70.000 years are symbolic for the Age of Peace, the Age of Softness, in which Issaschar will restore the primeval paradise. The 1000 years Age of Peace is a lie of Jacob, and doesn’t have the length to reach paradise.

39. After the Age of Peace, there is the Age of Hunger which will last 80.000 years. In this Age the four archmothers will return.
40. After this Age all time will stop, and history will be treasured and transformed. Jesus wasn’t the Messiah, and didn’t rise from death. He became the Latin Lord, the Dominus, of the world of prosperity and greed. He died like everyone else did, but didn’t rise up after three days.
41. At the end of time he will change into a pig, after Jacob’s change into a pig. Issaschar, Ruben and Joseph were three Messiah’s and they were immortal, they didn’t die and didn’t rise, but lived in hunger. It is the hunger causing growth, not the blood. The power of the Blood of Jesus was a lie of Jacob, a lie to keep them bound to the tree of prosperity.
42. Also the four archmothers went that road and are female-messiahs. Also the thorncrown is a lie of Jacob. It’s about the neckchain. It’s not about a cross but about a yoke or cage. Those of Taan Naat worship the hunger. Only by the hunger one receives eternal life.

44. Abraham sacrificed his son Isaac. He didn’t sacrifice a ram, that was a lie of Jacob. Gideon was the one who sacrificed his mother and father. ‘Ring’ is the realm where enemies can be sacrificed. ‘Ham’ is the realm where everything can be sacrificed.

45. The tribes were led out of slavery in which they were bound in captivity in certain tribes among which they were divided : Tivirits and Jagunurin. Issaschar, the Lord, led them out. He led them into the wilderness. This is the story received on plates. The plates showed up, and after the words on it were written down they left again.

46. Hail to Issaschar who has saved us from slavery, who has brought us out of Tivirits and Jagunurin. Oh, many of you are still bound. But become free by accepting His yoke. Hail to the erected ladder of Joseph, and to Ruben. Let all soldiers of Tivirits and Jagunurin fall down in confusion. Let them tremble before the almighty throne.
47. They have hardened their hearts and have zombificated the tribes. But by the stripes of Joseph they came free. The Tivirits are the Indian aliens of the evangelical movement, the statues of Rome. The Jagunurin are the Indian aliens of the Pentecostal movement, while the Jesuites are the Indian aliens of roman catholic movement, and the Jacobites of the reformed movement.
48. And the book of Revelation is a book of lies of Jacob. It was written to give strength to the four worldchurches.
49. The roman catholic church wasn’t a dragon, but a group of young lions.
50. In the night they lose their powers and are bisons. Whoever who has wisdom and knowledge hunts in the night, underground, where the pigs live.
51. The reformed church isn’t a beast coming from the sea, but is a group of wild dogs. In the night however they are bulls and chicken, but most of them are wildebeasts. The evangelical movement isn’t a beast coming out of the earth, but it comes from the sea like ships.
52. The Pentecostal movement is not a woman riding on a beast, but a man riding on a beast with two heads, like a dog-lion. These two heads are the prosperity movement and the Toronto movement.
53. In the night they are goats and swines, but most of all they are pigs. Issaschar has split the sea to lead the tribes out. He who has knowledge goes through the sea by night.
54. Issaschar has led them to the most fertile places of the wilderness, to Taan Naat. But the land of Taan Naat was full of dangerous tribes they had to defeat. They fought against the Jesuites for 700 years, and against the Jacobites for 800 years.

3.

1. The Book of Indian Vampire Flies ; The path of poverty is the only path to ascetism and martyrdom, the base of all indian vampire flies. There is no vampirism outside this. It is the path of Inana to the underworld, Ereshkigal, her sister.
2. The path of this book is to open the Urim and the Thummim, the secret ornament of the prophets. The Urim and the Thummim connects the pilgrim to the path between the Draminia, which is the primal sea from which God created everything, and Darama, the seventh heaven between God and creation.
3. There are seven heavens between god and creation : Chrusius, Ifias, Ulufius, Kalifis, Nirvas, Ersvus, and Darama. Through these heavens the Tree of Death grows, to which Jesus went to bring forth the red stripes.
4. The roots of this tree are the thirteen bloodlines of Yahweh : Mezo, Meza, Karu, Jettes, Jetta, Jasit, Jabat, Janbi, Janbil, Jatus, Jaspi, Kali, Balmi. Merenhelt is the place where the prophetic altars are, and also the Urim and Thummim.

<??>5. Karam ; There is no blood to suck from empty cows for an indian vampire fly. There are no babies born from doing nothing. No skies will fall down when an indian vampire fly falls. There is no use in falling, only in rising up, and this only happens in ascetism, and even more in martyrdom.
6. There is no vampirism outside this. All weapons come to you by riddles, by subtile energy, so this book is about subtile energy, the energy of the vampire. The initiations are based on the Hieroglyphs and languages of Brannan and Lbok.

7. First initiation : Ammoth Vuh – Fly comes from Red Sun ; To be in a small room for ninety-nine days, with little food and little water. Sarcasm ; He walks with bones around his arms, With muscles on his back and chest, But these aren't his, He's a vampire boy on his way to sarcastic bliss, Through your mouth he speaks, He takes your head and then he bleeds

8. Second initiation : Vu – Stinging Fly ; To be at a stake for three days. They sold their consciousness and conscience, and now they sleep, while their spirits are high in the sky, They do not have to cry anymore, they have reached eternal life .... taking away so many lives, they do not know what they are doing, they sleep, they only survive ....
9. Sleeping beauties they are .... So many are crashing against their walls, or falling after a longlasting trip to reach them, for they never got real grip ....
10. They sleep behind walls of glass, they have reached eternal life ...

11. Third initiation : Ong – Fear of Growing Old ; To be in a small box for a day. Kiss of Prey ; Covered by skulls, covered by rotting meat, He kisses the bride, and it all slides away,
12. It is the kiss of prey Slowly he comes near, When he leaves there's death all around,
13. When he kisses it's the first and the last time, Kisses of prey, their shadows always stay I said go away,
14. I said don't you come here anymore, I know what you are all about, Baby, you're a kiss of prey, Once showing yourself you slowly turn your head away,
15. It's like the fire is burning, We cannot control this love,
16. Kisses of prey, always taking everything away

17. Fourth initiation : Mos – Far Away ; To be in a coffin full of water for three days ;
18. In the sixth night, Lbok is always the Jesus, coming to the wolves ... In the seventh night he is the martyr ... refusing to fight ...
19. This is why his crosses are deep ... This is why his tears are tall ... like wine on a sundaymorning ...
20. He's losing it all ... In the fifth night he's the bound king on the charriot ... learning about his coming kingdom ...
21. In the fourth night he's a slave ... in the third night the thief ... In the second night the warrior

22. Fifth initiation : Si – Kidnap ; To be in a room full of snakes for five days ;
23. The third gate is the gate of brannan, and the fourth gate is the gate of Lbok ...
24. Those entering this gate will be sent back to Brannan until they really grow through the gate of lbok ...
25. They will first know the depths of Brannan.
26. They must confess : Marriage is Nonsense, Marriage is a Sin.
27. No, you're not in hell ... it's something worse ... called the wedding ...

28. Sixth initiation : Vink – Despair ; At one point Golem got so mad that he started to scream to the man.
29. Soon a few vampires came to take the screaming Golem away.
30. They brought him upstairs, and the captain wanted to throw him overboard.
31. Someone who screamed like this deserved death in their eyes. Here his soul got dense again.
32. He said that in the place where he was everything would be turned into Python Stone.
33. He ordered a couple of beers. Everyone got a glass of beer, even the barkeeper.
34. Then one of the indian hunter-women stood up and asked : 'Shall we go outside ?' 'Yes ?' he said, still a bit confused, not knowing what was going on.
35. He stood up, and wanted to walk outside the pub.
36. But quickly the other indian woman took her spear.
37. The other indian woman tried to approach him. 'Stay away from me !' he roared,
38. while foam almost came out of his mouth. The indian women sat down again after awhile,
39. and everything was quiet again. he was in danger, still. still the soul of the damned. The snake was a possessor of minds,
40. and knew which steps the snake could take to prepare the possession.
41. The snake had almost reached it's goal with the warrior.
42. took the best warriors, explained them what they had to do,
43. and then they went on in search for Sharla the Head Hunter. They were tender,
44. but at the same time they were bloody passionate warriors.
45. they had been gladiators since childhood. It made one part of them very sensitive and another part of them numb and harsh. They had also been prostitudes for awhile,
46. until Hermund Grottenweiler bought them.

47. Seventh initiation : Baphep
48. Eighth initiation : Bapham
49. Nineth initiation : Hanik

4.

1. The Book of Indian Troll Vampire Flies ; This is the book of initiations, of Joseph who went into the underworld to become finally the king of indians.
2. The initiations are based on the hieroglyphs and languages of Lbok and Brannan.
3. First Initiation : Acha – Shame ; Joseph comes in a boat on the river of death, and after that he finds the river of hell. These rivers are full of dangerous snakes.
4. Biriam ; Frozen Friends ; It's strange there are some friends with me, they always stay,
5. They are frozen in time, can't get them out of my memory,
6. They are like family, It seems like I need them, they're my breath,
7. but still it's scary, There are things I never seem to forget,
8. I think I'm frozen in this piece,
9. seems I'm frozen in this clock,
10. It seems I never can relate to the things deeper inside of me,
11. Death is never the solution,
12. for it will only create another frozen confusion,
13. Please, red time take me out.
14. It seems I have learned to watch the things by different eyes,
15. It's like red time's on my back now,
16. making the good compromise,
17. All these frozen things around me,
18. I can turn them in my head,
19. Can mess them up in red time's wheel flowing through the night,
20. Giving them the answers,
21. to what they believe is right I have learned to shut up more,
22. and to watch a second time,
23. Seeing the bends I would never see if I would just talk and stare,
24. I have learned to watch these things from the distance,
25. And they seemed to be another one coming out of the confusion,
26. It's now all clear to me, red time is the answer for you and me,
27. The answer for you and me I have wasted so much anger,
28. could only stare and talk,
29. I was a gladiator of this machine,
30. But now since I found the red talk,
31. silent whispers in the night,
32. Words fading away in strange delight,
33. I could never watch things a second time,
34. always the gladiator of your mind,
35. coming from a greater circle,
36. always solving the riddle of another fight,
37. deeper in the mysteries of your night
<??>38. Second Initiation : Vas – Fear ; Joseph finds the river of Tantalos, but there is no boat, so he must swim to follow the river. The river is full of dangerous creatures.

39. paranoid men ; and i see these paranoid men playing football, while they never hit the ball, only each other, doing such cruel things, to escape someone's world, these elves ... while the icecreams are running ...
40. they don't want to be businessboys again ... now they want to be ... the paranoid men ... the paranoid men .... escaping someone's world you see ... a red shoe in the middle of the blue table .... it sits and stares .... it's hanging in the air ... it's hanging in a tree ... and now custard is streaming .... and tableballerina's are dancing .... and the dishrecords spin ...
41. These men are paranoid, strange world in a coin, in a strange football ... There are paranoid men playing football ... their worlds are frozen ... These men are paranoid ... while they are playing football ... they never hit the ball .. only each other ... the icecream's running ... these paranoid men ... while they are sailing like speedboats ... rumours in the night.

42. Third Initiation : Ahwa – Boat of the Red Sun ; Joseph finally finds the boat of the Red Sun which brings him deeper into Tantalos, on the river. Here he learns about the weapons of Tantalos.

43. Suddenly ; Through the underworld your silent voice slides, like the whisper opening up the excitements of my mind,
44. I’ve been in love before, but this is something more.
45. Through her undercave I’m reaching for her shore,
46. where the blossom of hell grows, foul like the indian spell.
47. There have been pirates here,
48. I can smell,
49. your dirty eyes tell.
50. Through the lovers road I reach the bridge,
51. these coming feelings roaring in the seas,
52. and suddenly I stop for I can’t have her babies.
53. I turn around to watch her smile,
54. she’s sitting on her knees.
55. Then she binds my hands,
56. and shows me she’s a killerqueen.
57. After all these nightmares I still can’t be myself.
58. Throughout the underworld she reigns,
59. throughout the underworld she tells her tales.
60. An optical illusion she is,
61. descending into my memory to come through.

62. Fourth Initiation : Vuk – Red Stinging Fly ; Joseph becomes the Vuk, the Red Stinging Fly, which is the king of the indians.

63. Rosmo ; At one point Golem got so mad that he started to scream.
64. Soon a few vampires came to take the screaming Golem away.
65. They brought him upstairs, and the captain wanted to throw him overboard.
66. Someone who screamed like this deserved death in their eyes.
67. They pushed the chained Golem on a plank and by stinging him with a rod and a sword they drove him off the ship.
68. Golem fell deep in the water, and tried to swim, but he couldn’t.
69. Suddenly he felt the strong arms of a woman.
70. The woman swam with him in her arms to a small island somewhere.
71. The woman was very strong.
72. On these island there were predators in all form who seemed to obey to the woman.
73. One of them could bite the chains of Golem open.
74. Golem was free now. He told the woman about the bear-chainlets, by which the invaders of Pythia terrorized the domain
75. The woman said that she was willing to help him. On the back of a predator they would go to Carkia again.
76. They decided to go to the royal house in Pythia. The moment they came there there was a party. They were eating from dishes full of bear-meat and other sorts of meat, like snake-meat and the eyes of eagles, hares and cows.
77. The woman had a bow, took an arrow and shot the chief. Golem, who was very hungry, started to eat from the dishes.

78. Fifth Initiation : Kaleph Vod – Red Flame ; Joseph receives the red flame to become a warriorking and to wage war successfully.

79. These girls were all there was ... The rest were just their shadows ... becoming corrupted by the games. It's screaming and shrieking in the night, until the tear falls. The suicide cannot stand any smile. These are the boys, these ladders, becoming soft under apocalyptic spells .. eternal damnations coming from bodies full of noses ... they rule over the world beyond history ... checked in black, red and white.

80. Sixth Initiation : Baphep Vuh – Vengeance ; Joseph lives in hate and bitterness, and gets the flame to have vengeance.

81. Seventh Initiation : Mot – Tall Stinging Fly ; Joseph becomes the Tall Stinging Fly to build the temple.

82. Eighth Initiation : Ammeph Vuvod – Hard Flame ; Joseph gets the Hard Flame to build the arsenal and to raise up watchers and soldiers.

83. Nineth Initiation : Vang – Isolation ; Joseph gets the flame to build dungeons under his domain.

85. Eleventh Initiation : Iro Vam – Fast Flame ; Joseph gets the flame to be a hunter.

86. Twelveth Initiation : Zwerm – Knife ; Joseph gets the power over life and death.

88. Fourteenth Initiation : Baphep Vuro – The Soft Flame ; Joseph gets the flame to get power over heaven, and becomes a god.

89. Fifteenth Initiation : Kaleph Vur – Unreachability ; Joseph gets the flame to become the Christ.

90. Sixteenth Inititiation : Iro Vur – The Dark Flame ; Joseph gets the flame to become the Karmat, the Holy Poor Man.

91. Seventeenth Initiation : Hing – Stinging Flame ; Joseph gets the flame to come to the Tree of Karmat, the tree of holy poverty.

92. Eighteenth Initiation : Spir-Spir – The Horse Flame ; Joseph gets the flame to have slaves.

93. Nineteenth Initiation : Ir – Harem ; Joseph gets the flame to have a harem.

94. Twentieth Initiation : Pu – Light ; Joseph gets the flame to eat from the three fruits of the tree of poverty : Hod, the fruit of hidden poverty, Jesod, the fruit of fertile poverty and Malchoeth, the fruit of wealthy poverty.

5.

1. The Tablets of Antlia ; Tablet I - Oerx ; On the mountain of Zerek the warrior goddess dances, and calls her children. She steals them from their fathers' hands, and brings them to the fire where they can dream. She holds her spear, and forms the chain.

2. She brings war-captives there to burn them, and her children will grow. No one will steal them out of her hands.
She teaches them war dances, then the hunt starts. On the mountain of Zerek is the blood. She called for it. When she is calling the blood, everything bleeds.

3. On Antlia she became strong, and possessed with jewelry. Her voice is commanding, as she is the commander. Her children listen to her and follow her.

4. On the altar of Bra-la our lives sink to the underground, to the hell of skulls, where our souls will serve the warrior goddess. She strikes us, she believes in us.

5. The warrior goddess is friends with everyone, until she turns into their enemy.

6. These are the tablets of Antlia. Give heed to these words. The warrior goddess knows her sheep, and will spear the goats. Many captives she has behind her veils, where she has lust in the blood of the fallen. In bottles she stores their souls, and calls them out on her command.
She raises her army by captured souls. On their skulls she dwells.
Her prostitution arms them, and she sells porn in bottles and bags.
She has plasticized them, they are her toys.

7. The whore will fall, but she is strong. Her babies will eat hell. Her monsters will serve in her temples.
No black book will come against her. She will bring them down by her chains.
In heavy chains they will sink to hell, under her wrath. Yes, they will be pulled down and choke in the mud,
while she laughs.

8. In her fall she will take her soldiers with her, the warrior goddess will rise.

9. Tablet II - Xiplu ; Her domains are full of stench, where she raises her soldiers. The giant skull is her throne.
The stench of skeletons is under her feet, while she treads them. Her fire is evil.
Her wrath stored in bottles is poured out in the rivers. Her disciples tremble before her.
They will fall with her.
In hell she is reborn, on feathered jewels she rises.

10. In Xiplu she thrones, the holy prostitute.
She is the mother of Antlia, of all holy mountains.
They all will bow down for Xiplu, and will be ripped apart.
In her fall she takes flight, to strike the cities of Strabir, the golden cities, with their high towers and palaces.
In her fall she takes captives, and brings them to the jewels of Konek, and the chains of Strivar,
They will taste of the blood in bottles. They will all go down, under her feathers.
They will see the sun of Benshla, and her soldiers, when she strikes the gong.

11. In the halls high in her temple, they will see the sun of blood,
They will head for her altars. So many will be thrown from heights when she is in wrath.
So many will pay the price. And vultures will find them.

12. No one will find them, when she hides them. There is no escape.
In Xiplu she has her temples, from where she comes.
She comes down on them. She has the treasures of doom, and scorn is her jewelry.

13. In Oerx her men will go down, and skeletons will watch them at the sides of the river.
Their houses will burn, and their beds become dry. She is the skeleton goddess.
In Oerx she brings them down, she will burn their skies. She will take away everything they had.
In the river they will be reborn as lambs for slaughter. For the skeleton banquet they are preserved.
When she strikes the bell, they fall.
In Oerx she brings them down. Their monsters cannot save them.
They will stand before her throne, and she will store their breath in bottles.
Their blood will be taken away, and she will crumble their bones.
On their skulls she has her home.

14. In the sea of skulls she has her palace, where she sleeps on her altar, behind her veils of spiderwebs.
Here she brings her lovers down.

15. Tablet III - In the Halls of Dragon-Zut ; Where she strikes skeletons, flying in her vehicles of hell,
Where she fights the great Zombie Lord, striking his jaw,
She shrieks in battle cries,
All his children are hers.

16. The evil mother she is,
Where her flowers grow between dust and bones,
Where she has struck the cyclops,
Where she has ripped their eyes out,
Where giants lay at her feet,
She is doom

17. Where dragons fall out of the skies,
Where monstrous lions lick their bones,
When the dragons will fly again,
It will never be the same

18. She gets born in hell's fire,
She kills her lover to survive.
She is the rider on the dragon,
She has pierced Misper,
And burned his hands.

19. She's the whore of the skulls,
She opens the doors of the eternities of skulls by breaking their horns.

20. Tablet IV - The Summoning of Alias ; Lord Kluzu holds the savage rings of the necromancer,
Hairy rings to summon the dead,
To icy gates they lead, to summon Alias,
Her monster ready for battle.

21. She is the serpent goddess,
She ruins the house of Ashanta,
She has invaded his nations, and brought them down by chains.

22. She was born in skies of swords,
She was born in skeleton skies,
She was born there where the skulls unite,
She is the skeleton goddess.

23. She was born in the shrieking winds of skeletons,
There where they fell.
At the rivers they waited for her,
And made her one of them,
And she became their queen.

24. They hang at stakes, where crosses turn into swords,
Summoning the lion, the king of skulls,
Where lava bursts forth from skulls,
Where they march on stairways to the skeleton pillars.

25. She's a skeleton lamb,
She guards the skulls of goats in the hall of skulls,
In the abyss she holds the skulls of lambs,
For everyone who wants to see her.

26. She has destroyed the king of the black skulls,
And his serpent goddess, the false prophetess,
She has destroyed their rule over all the nations,
And destroyed their law.
She has put their thrones to fire,
And burned their doors.
Now their land is dry, and their dogs can't reach their gems.
Now their gems are dim, and their lights are dull.
Now their statues are breastless, and have turned into dogs,
Yes, all their dogs have turned to stone.
The breasts of their females have shrunken, and their children have died.

27. The cross has been cut off, and swords are rising,
She thrones on the burning ark in Skeleton Desert,
She has her home on skulls, where the spider rules them all,
Where scorpions are her weapons,
She invades the cities of skulls, and tears them all down,
Where dog skulls are at her feet, she has a black scorpion heart,
She will drown them all in black blood, where the skull mountains rise.

28. They will all laugh where she floats down, to raise her lover from the death,
Where he rides on buffaloes, to lead them to crash down in rocky depths,
From here her soul rises.

29. She has destroyed black skeleton city,
She has put their souls in bottles,
And she has destroyed their coffins,
For she is ruler.

30. She has destroyed their winged eye, hovering above their altar.
This city is ruined, and no one can restore it.
She has possessed their lame heads, to blow them down.
In Scorpion City they will all go down.

6.

Lordiacus ; The New City

1. And I, Hecate, came to the desert earth was, and the whales were dying, because there was no light to guide them. And Bastet, who was like my sister, came to the ships of the earth and pierced them, as they had been unfruitful. And the morning came with wine, and chocolate was on the waves. And Eurydice had fenced her city. 2. And she had overcome death by her rod, and the Great Dordada was on her side, who was a great warrior. And they came to a place called Aslir, where soldiers lived, and they recruited many of them, to battle against the frog called hell. 3. And this frog had many ships under his guard, and they all battled against Eurydice and Dordada, and I, Hecate, came and helped them. And I judged the frog and buried him, and his followers, and I made the city new, and gave her a place under the sun. 4. And dragons came from all sides to adore the new city, and to adore Eurydice, and Orpheus was her prince. And many came to bless Eurydice and Orpheus, and they ruled in love, and made the children play again. This had always been the dream. 5. And there were seven nights of love in which the heart would be restored, and at the end of these days it was sealed. It was guarded as a treasure, to be poured out several times in the year. And the gratefulness was huge. 6. And the city was love and built on rest, and the maidens made it as a holy path to the orange sun, where the bone marrow had been stored. 7. And Orpheus rested on the city with his wings, and guarded the sun.

8. There was a great realms of desert under the city, and the city was as an oasis for travelers, and they came from all sides. And Orpheus smiled over the city and gave it his gifts of joy. Eurydice was his glory, and the golden fleece. And they called the city city of Orpheus, and it was an arsenal for the nations. 9. And native flags rested on it, and there were many who saw the generations of the cats, leading to the cat mother, and goddess of the serpent, so many hidden generations and bloodlines, so many ancestral lines and hidden species, all worshippers of the cat, as she was such a huge mystery. 10. And witches had gathered around her, to seek knowledge in her smile, but they couldn't find anything. and I saw a huge sifting going through the nations of witches, and they were lamenting, as a fire had come in their midst, and it was burning many away. And I saw the nations of witches trembling before the mother earth, and she took many witches away from earth, as they had sinned against her. And they were guilty of manipulation and control, and of crime, greed and the love of money, and they had been labelled as rats. And they were thrown into places of hell pain, where some of them turned black. 11. And Orpheus was in rage about what these witches had done, and how they had tormented his children, and he sent soldiers to torment them even more in these places of hell pain, until they had paid for what they had done. And gems and treasures were taken from them, and some of them had been kicked in the stomach by Orpheus so that their snake-fruits would die. And Orpheus became like a madman and had to flee to the wilderness. And he became like an insane man.

12. And leaders came to visit him in the wilderness, but Orpheus didn't want to know them. The only ones he wanted to see were Hecate and Eurydice. And he was with savage animals, who he could tame by his poetic tongue and his talents of love. And the seas of hell adored him, as he had become like them. And his foolishness was wisdom in their eyes. And Hecate spoke : 'Now you have become like us, now you can bear the keys of deeper knowledge, and become a frame for the deserted underworld.' And Eurydice crowned him and kissed him, and she said : 'Yes, he is like Dionysus.' 13. And he had to write down many words by the pencil of Hecate, and he had to dream many dreams and see many visions, and he was among the lions, the greatest of them. 14. And in the days he was with these angels, voices spoke to him, and they crucified him and blasphemed him, and they had demonic gifts to make his life miserable. 15. And they called themselves servants of satan, and they had made the world drunk by medicins, which they had sold as merchantmen. But Orpheus ignored them, and didn't stop worshipping Eurydice. 16. And he spent his days at her feet, listening to her words, and she was his delight. 17. She was his delight, and she teached him how the voices were shadows of the old world, and that they would fade when the new revelations would set through.

18. But the chief of lions made himself big to Orpheus, and tried to debate with him. 19. And the chief showed him the towers of the earth, to show Orpheus how big he was. And he wanted to sell his kingdom to Orpheus, and promised him wealth, if he would just give the pencil of Hecate to him. But Orpheus refused and spat in his face. And Orpheus was in the core of hell for three days, as the chief of lions had challenged him for a fight. And if Orpheus would lose this fight, he would not only lose his eternal life, but also Eurydice. But Orpheus didn't believe him. And Orpheus called for Eurydice, who put the chief of lions in chains. And she threw him into a deep pit, which she sealed by her mouth and her womb. And she brought the angels of fire to burn the place. But the chief of lions called for his army of rats, and among them was the Jesus demon, and Ryan, the lion of Judah, and they had received powers from the witch named Jom. But Eurydice made a poison against them, and made them blind. And great fear fell upon the followers of the chief of lions, as his ship was sinking, and the chief himself was drowing, sinking into his watergrave. And a saint of great length had to guard the watergrave. 20. And Orpheus could smile again, and joy entered his heart.

21. And the Angel named Raphael visited Orpheus, and showed him the art of the world, and Orpheus rested in it. And Raphael showed him an armor, and Orpheus took it. And then other angels came with many gifts. And Raphael took Orpheus to a heavenly sphere, where many paintings were, but these paintings were burning, and letters were appearing. 22. And Raphael warned Orpheus, that he had to be careful with music, that music would not lead him astray, but that religion would be shown to him as a higher art, to silence many voices. And Raphael showed songs to Orpheus which were like black seas, like poison, and he warned Orpheus that he would not let these songs stir him. 23. And Raphael covered the black seas by a white blanket, and a part of Orpheus' memory was dying.

24. And there was a love light in Orpheus' heart, sinking in, when Raphael had left, and Orpheus went to drink wine, and fell asleep. And Hecate's wings were over him, and she gave him many dreams. And he worshipped her, and saw Her as queen of the night, mother of sorcery and witches. And her lights were over her, and she stirred his heart. And many soldiers came to him, and he became a great leader. And Hecate spoke words to him in the depths of the night, and he always had a shelter in her. And she was his leader and guide, while Eurydice battled for him. And his love for these two women grew everyday. 25. And one day they led him to a lake of fire where lions bathed, and where the world was as an egg, winged, and they pierced it, while snakes came through, and the skies became blood, as it was the day of judgement. And a golden city was rising from wars, and the evil-doers were blinded by it's light. And they had to run, as thunder was raging at them. And there was a pure number of witches in the hand of Eurydice, and they were united with the saints, and they loved each other. And Orpheus was proud that a witch city was rising from the ashes, and his wings would be over it to guard it. And it was a city of peace and rest. And the joy of Eurydice was inside of it.

7.

Lordoro

1. And all the waters were burning, and ships were sinking, while Orpheus swam to the island of the goddess Hecate, where she had erupted, as it was a volcanic judgement over all which lived. And while many who had sinned against her were drowning Orpheus was building bee gardens. And he met her in the city of dogs where her robe was upon him. And her pencil she gave as he had to write down a lot of things. And she was full of glory and winged as the dragon, and she was holding his heart and warming it, and he loved her. And Orpheus called the city Lordian. 2. And he was rebuilding the library of the city and wrote many books. And in the nights she loved him, and they made journeys through the underworld, where he would be given to Eurydice. And Hecate was as his mother. 3. And one day Orpheus took his mother, Hecate, to an island of peacocks and crowned her as queen, and loved her. And bats served her.

4. And when they went home, Orpheus installed many more books in the library, as the peacocks had shown him revelations. And the city was growing, and gold was added. And they were preparing the city for the return of Eurydice from the underworld, who would be his wife. And she was on paintings and her name was on knives. And there were many fights between wolves and between bees before she arrived. And she came in a chariot of chrystal, driven by leopards. 5. And Orpheus took her in his arms, and Hecate kissed her. And there were many more soldiers on the city walls since that day, as she had taken many soldiers with her. And they brought books to the libraries so that knowledge could grow. 6. And Eurydice teached the city about warfare, and the city was called a shelter. And Eurydice was like a young calf compared with Orpheus and Hecate, but they loved her. 7. She was like a well of youth to them, and like a tree of memories, wealth and mystery.

8. And Eurydice saw the waters burning, and they explained her what had happened to those who had sinned against Hecate. And Eurydice swore that she would not spare anyone who would sin against Hecate or Orpheus. And Eurydice made tight laws for the city, but they were just and fair, and it was a path to love. And she and her workers constructed many new parts for the city, and she often worked in the bee gardens. And Orpheus' robe over her was love. 9. And the inhabitants of the city spoke that Eurydice was such a hard worker, and they were honored that she would be their new queen. 10. And one day a voice was calling Eurydice, and it was the angel Raphael, and he showed her a new armor, and angels came with many gifts. 11. And Eurydice was both lovely as a queen and stern, as she had come to punish sin. And she was called the punisher, but also fair queen, and her wrath guarded the city. And the words she spoke were beautiful, and her tenderness was with the poor. And Hecate was so proud of her that she gave her many rooms in the palace.

1. And Eurydice was judging the nations by the light of Erectus, the Holy Snake. And those who were seeking forgiveness she forgave by Erectus the Holy Snake. And whenever she cried, dogs went out. And her might and rule under the sun was huge and terrible. 3. And she filled the lands with rivers of blood, as it was the days of her judgement. And many were lamenting : A great warrior has risen. 4. And she came to plunder and destroy the witch thrones of the lands, and none of them could escape from her wrath. 5. And she established sages over the lands, who would not bow for the love of money, and her rod came against the markets, and later her sword came against them. 6. And she despised the slave markets and child labor, and raised a new law. 7. And this law was rebuked and ridiculed by many kings, but she brought them down, and she had many people on her side. And she did terrible things to these kings, and dethroned them. And her sages took the thrones and crowns of kings, and she had no mercy with those who had ridiculed her laws, as these laws were divine. 8. And the fear among the people was even growing more. But she established comforters to shelter those who loved her, and she spoke that these things had to happen, and that there would come more sifts. 9. And with every sift she became more stern, and in secret she was raising young dogs. 10. And her oracles in the lands were huge and attracted many sages from far, and she was honored as a righteous queen, and no one could come against her. 11. And in the underworld there was a wailing, as they suffered under her rule, and they were making plans to bring her down. 12. But her dogs found those who conspired against her, and brought them down.

13. So the number of the dogs of Eurydice was 111.004.089, and every year the number doubled. And no one could understand the mystery of her dogs, and in the arms of Orpheus she was still a soft woman. And one day he sent three admirals from the green sun to check her rule and laws, but they could find nothing against her. 14. And she washed herself in blood in her bedroom, as she was the goddess of abundant slaughter. And she demanded that all boys had to swallow a poison by which they would never be stronger than women. As she raged against the suppression of women by males. 15. This rule disturbed the demon god Larchuratar, who came down from hell to torment her, and to ridicule her, but she slayed him in a fight of five days and nights. She invaded hell now like never before to establish her rule, and took many prisoners. And her women were stronger than men, as they had sworn that males would never be able to rule over women again like it was. And Orpheus was content with it. 16. But because many dogs were false, Eurydice and Orpheus became dog slavers, dog hunters and dog slayers as well. There were huge sifts among the dogs, until the races were pure. 17. And the false demon dogs were thrown into a pit which was burning by fire, and they would be prepared here to serve the thrones of hell. And Eurydice was called the queen of dogs.

18. And her laws became valid and legal in hell, and her words were illuminating gems, and she was called the illuminator. And in heaven she had a realm devoted to the secret races of dogs, spared up to the end of the world and the end of time. 19. And her riddle was a mystery, and her oracle was a judge. Her sword was worshipped in the temple of Ba'ak, and she was seen as a mighty saviour, together with Orpheus. 20. And Orpheus' Love for her was growing, and His trust in Her. And she reminded him of Bara'el, his faithful scribe. And he became so full of extasy because of her that he devoted a special day in the year for her, and later more days. And when Eurydice once told him that she had been raped by wolves long ago, when she was separated in the underworld, Orpheus went insane of rage, and swore he would find these wolves and bring them down. 21. And Eurydice told him the names, and he descended into the underworld where she once lived. And he went to a white witch's house, where the wolves were playing in the backyard. And a woman's voice stopped Orpheus, and he stood there like frozen. By a spell she tried to turn him into stone, but he survived. He grasped one of the wolves, who slowly started to rip him apart. Then the woman was behind him, and started to cut him with knives. Orpheus screamed for Hecate, as he didn't want to call Eurydice, but no one could hear him. Finally he called Eurydice, but he was already thrown into a pit of water and fire. He saw Eurydice in the distance, but she was fading away. Then the witch grasped her, and he regretted that he ever called her. But then Hecate beheaded the old woman, and tore the wolves apart in her rage, and then she raised Orpheus from the pit by her voice. And Eurydice was called the queen of heroes, and one of these heroes was Orpheus. And Orpheus could not speak for a certain time. And the dogs of Eurydice seemed to be hypnotized by a dragon's eye, and they were connected with Lethe, the river of forgetfulness.

22. And as a dog queen Eurydice had attacks of rage and panick at times, but Orpheus could sooth her. And his poetic tongue and love could stir her. 23. She often thought that it was wrong what she was doing, but Orpheus imprinted and explained her laws again. One day she gave up, and became suicidal, but Orpheus saved her. 24. She had rest in him, and peace, and many others as well. He was a shelter, and an arsenal. And she became a dog mother under the spell of Hecate, giving birth to dogs. And in those days she often stayed in her bedroom, together with Orpheus. And the dogs she brought to the underworlds in the depths of the night. Slowly she was conquering the realms of the dead, and her spiders were secreting a new poison, which was a poison to erase the use of money. 25. And Eurydice hated money, and raged against it, until it disturbed the king of the dead, Hermitius. And Hermitius descended from his throne to Eurydice and had a fight against her for four weeks in which he tried to debate with her. He even begged her for mercy, and offered her much riches if she would stop her battle against money. But Eurydice was savage to it, and could not be tamed, and her rage only grew stronger, until she erupted. She chained Hermitius to a wall, and tormented him with the torches of Hecate. Finally she beheaded him, and took his throne. The king of the dead had fallen, and dogs were eating of his flesh, and drinking his blood. And Eurydice started a bison hunt in his kingdom, as they were the reason why there was money. And she slayed twenty million bisons in one day, and the next day she slayed the double number. And her dogs were eating the meat. And she sent her dogs to find those who were hiding bisons, and they had to be killed together with the bisons they hid.

26. The wrath of Eurydice will be huge, when she will cover herself with bison skin and bison blood, to judge the spirits who created money. It has to do with the end of times. And she will sleep in chicken blood, and hide vessels of pig blood and swine blood, and she will drink from goat blood and the blood of oxes, before she will hunt the spirits of money, and she will deal with them all. Yes, her sword will be drunk of the fat of calves and of all the cattle of Pentir. 27. When she sleeps with the hyena it will mean doom for those of Pentir, and all those who desired money. And she will grow big on the hills of Stroch, where she will put men in chains. Yes, in her metal locks they will go down, and their necks will be flexible in her hands. 28. And when she sleeps under bison skin any male boast will go down. In wrath will be Hecate's wine. And Hecate's drums will be of cow leather, and her wings will be of many rays. The laws of dogs will be on her side. She killed the deer with her hands, she tore the bear apart, and she dines with her dogs in the middle of the night. She howls with them when they go out. As thunder is her wrath, when sinners gather together. She will find their shelters and send her dogs. She will break the necks of sheep with her hands.

29. The eggs are in her hand, to tell her the truth. They do not lie to her. They lead her through the realms of the dead, through hell, and the underworlds. 30. The dogs smell what they have to say, they cannot hide anything. They make the eggs crack by their teeth. The eggs of Partra show the city of wolves, where love thrones, with the egg of the heart. Hands are holding it, like the grasp of Hecate. The eggs show the depths of the city. Oracles are they. They open doors and shut them, they make wine and break bread. They prepare the milk and the honey, and the hidden sweetness. Dogs are brooding the orphic eggs with their tongues. In them is all creation. Dogs have created the world. The sword of Eurydice has created the lights. Her love is the veil over the meat. No one knows when the dog night begins. In sweetness she is hiding.

31. When Eurydice licks the egg, she's proclaiming life and death, she is creating a new world. The old will never come through, the new will be tested. She climbs on the hill, to watch the new world, the survey is like gold. Any dog huntress and any huntress with dogs will build the city with fire. The dog secret is huge and covers all. When the dog finds out about the new world, he will start a vineyard.

Hyenas

1. Humans were put in the wilderness of hell. The wilderness was divided in two parts separated by a fence. In one part they were allowed to hunt. In the other part they were forbidden to hunt.

2. One group however decided to sin and went across the fence to hunt in the forbidden part. They ate from the forbidden meat and were separated from the other humans.

3. To challenge mother goddess, the most high, they covered their sins up by creating a father god, and they covered the incident up by a story about the forbidden tree, so that no one would see that they had eaten from the forbidden meat. And the forbidden meat they brought to their churches, and they made slaves of it.

4. Therefore the wrath of mother goddess, the lordess, is on the earth, as they made an abomination. These spirits hate the mother goddess, power-hungry as they are. In their pride they wanted to become as her, but they fell deep. Many have tried to take the crown of feathers of the lordess, and their fate is in the depths of her wrath.

5. As no one battles successfully against her. There is no end to the wailings and the gnashing of teeth of the lost. And sleep has not been granted to them, as they have sinned against the lordess. Therefore be wise, and do not sin, as She is vengeance and an eternal wrath.

6. In this there is a light in her daughter, the weaver of all things. She has woven her baskets in which she will separate all for the great day of judgement. On that day all male gods will tremble before the Lordess, the Almighty One. And their eyes by which they sinned will melt in their heads.

7. Yes, their tongues and their brains will be pierced on that day, and their children will go into captivity, sais the Lordess.

1. And humanity lived in Amazonia, and there were many wars, as the Lordess is a warrior. She delights in wars, as it makes the way for her. In her chariots she battles against the male gods and their children, and against the white female gods. She is terror to those who made idols.

2. She thrones in her temple, in smoke on her mountain. In deep caves she has made her rules. She has given birth to warships in fire. Her scepter is vengeance. She smashes the nations down and laughs. As they have made foreign gods. They have asked their gods : lead us out. But they didn't, as they are mute.

3. They lay down for wood and stone but there is no life in them. They make sin on sin, and still they believe they will be helped. She has sent them deceptive ideas, illusions and riches, she has made their hearts proud and she mocks them at distance. Yes, she has delivered them in the hands of their gods.

4. She has created the father god to test their hearts. In their idolatry they live far away from her. She has created good and evil, and she has hardened their hearts, as she didn't love them because of their stubborness. Therefore they will not find her. She mocks the nations, putting them up, then tearing them down.

5. In their great greed she laughs at them and feeds them poison. She created the enemy as a toy.

6. On her holy mountain she laughs. She brings down her enemies on set times. She knows their beginnings and their ends. When there is pride in the heart of a king, she laughs, as she knows they are nothing. She has sent deception. She stirs anger in the hearts of soldiers, as she wants them to war.

7. She stirs grief in the hearts of man to let them cry, until they realize that She is Lordess. She hates humanity for what they have done to her daughter. She hates males for the pride she has given them. Yes, she created foolish males, so that Her eternal wisdom and knowledge would be revealed. And so Her lights shine even brighter in deeper darkness.

8. Her soft angels are even softer in the hardest of the stones. Therefore she created them, and therefore She is praised as the wonderful and the almighty. Her wisdom and intelligence breaks the strongest bricks to lay them bare and weak before Her. Yes, her feet will not spare them, as they have sinned against the most high.

9. She will smash them like potters' work, She will expose them in front of her holy word and her eternal council. Do not praise Her in overcourage, as she will pull your tongue out at it's roots. She cannot be bribed. She is not on your side, as the sins of humanity are open and naked before her.

10. And she is just and righteous on her holy mountain, the punisher of sin. There is no hope for those who approach her. Only a few are called, and even these She won't spare. She has come in utter wrath to the earth. And the earth is her toy. Yes, pestilence and disease she will send. Grief upon grief she will add, as earth has sinned.

11. There will be no mercy and no hope when she visits the portals of the earth. There will be a day of fear and trembling, when she takes the pride down, and breaks them. Many will call : Lordess, lordess, but she will not hear them, as they have broken her laws. They have applauded their male gods, and married powerful men who did not live with her.

12. Yes, she will tear them down with their power. There is a day she comes against all evil and their lies. And she will fill their graves up with dead horses. There is a day she comes against all which is high and mighty.

1. And I saw an angel standing at the foot of a hill with a trumpet. And the angel said : 'Shiver, for the day of the Mother God has come. She thrones in truth and righteousness, and will soon lead the saints.'

2. And a beast with blasphemous names came from a smoking pit. And the angel spoke : 'These things are going to happen. Therefore watch.' And I saw the beast attacking a white woman. And it seemed that the white woman had rode the beast for a long time.

3. And the angel spoke : 'The rider will fall from her saddle, and the beast she rode will eat her.' And a loud screaming rose up to the skies.

4. And another rider came forward, riding a red beast. And this beast was smaller than the other beast. And suddenly the skin of the beast became greasy, and the rider slided off and fell down. The smaller beast then jumped on her, and devoured her, while screaming rose to the skies.

5. And the angel spoke : 'This will happen to those who have spoken against the black woman god.' And the second rider was also a white woman.

6. 'She, the black woman god, thrones in all eternities,' the angel shouted. And the angel was black. And I saw a mass of people from all nations gathering before the throne of the black woman god. And she had two horns which started to crumble off.

7. Then one horn started to rise on her head, but started to crumble off as well after that. Then the angel spoke : 'Many lies have been spoken about this woman.' And a fire fell on the people of all nations.

8. Then the angel started to blow on the trumpet. And greasy bisons came forward before the throne of the black mother god. And a fire was devouring them.

9. And Goddess spoke : 'In all eternities I am Goddess, Mother of all.' And a loud screaming rose into the skies, until everything was covered with smoke.

1. Above all gods there is Hell. She is One in many. Far above all gods She is. She is the monotheistic One. She is above all paradises, as a vessel holding Her children. She is the Maker of all things, the Alpha and Omega. She is Goddess, the Mother. Only She can heal us.

2. Her Name is Everlasting Damnation, by which She brings Her enemies down. Her Name is worthy to be worshipped. Her words are herbs of healing. She sits on Her throne to judge the nations. She sits on the saddles of wild beasts.

3. See, the nations have covered Her, and put shame on Her. Therefore She will strike them. In captivity they will go, until She has won back what they stole from Her. She is the great goddess of all and She will establish Her book.

4. She is raising soldiers in the night. On Her high horses they will be put. She will heal the broken hearts and give them purpose.

5. She will cover with gold those who love Her. She is the Mother of All, Mother Hell, Mother Goddess, far above all gods. She looks down and despises all those manmade gods. She laughs about them and mocks them. Like a mocking hyena She is. In Her holiness She devours them.

6. She is the hyena goddess of ancient times. Look how they have lied about Her. They have not spoken truth about Her.

7. They have broken Her Law. Her hyenas will for sure find them. On Her great day they will be judged. Terrible it is to fall in Her Hands.

8. Terrible it is to be put under Her feet, as She will crash them, all those who have sinned against Her and lied about Her. She will remember and will punish them according Her law, and they will wish they were never born.

9. There is no way to hide when She returns. She will find all shelters and burn them by Her holy wrath. Look how She will let high buildings come down. There will be no escape from Her hands.

10. And She is calling Her soldiers for war. She is calling Her soldiers by Her knife and Her spear, for the great deal, as in a salvation plan. War is the salvation, and to have part in it is to be saved.

1. The plan of Mother God was to send Her daughter to the world, to come against the father god and overcome him by her spear and knife. Fools ! Who have deceived you to follow your male gods and not listen to the Almighty Mother God, the Lordess of all ?

2. She is far risen above any undergod and angel, above all male gods you created. Why have you come up to create a male god in your mind. Therefore She will strike him down, and let all his children go into captivity. Has She not sent the Mother Spirit to guide you and lead you out ?

3. Therefore : Hang on to Her and pray that you may receive Her. And pray in the name of the daughter, so that all spirits of wickedness will leave from you.

4. She thrones on the skulls and bones of her enemy, and has a throne for you as well, but you can only approach her by her daughter. When you have her daughter, you have access to her temple. In her holy of holy she has her ark, which is an ark of war, in which the spear and the knife are.

5. Here she brought the enemy down, and took their skulls and bones. And you will be cleaned by the skulls and bones of the enemy. Beyond the ark is her throne, made of the skulls and bones of her enemy. Only by her daughter you can enter there. Therefore be holy.

6. She thrones in darkness and fire, and pray in the name of her daughter that you will receive the Mother Spirit, and that She will fill you with darkness and fire. And She will not come without begging.

7. Therefore be holy beggars when you enter before Her throne. She takes down the pride, but She is Mighty and risen above all. She is slow in judgement. She takes time to judge.

8. Go therefore beyond the veil in her holy of holy, washed in the blood of the enemy, and enter before her throne, where everything will be judged. The veil has been torn by the works of the daughter.

1. The Lordess is high risen on her throne above all other gods. They are undergods and under Her curse, as She is the ruler of All. She has seen all those idols and spat on them. Yes, she has led them into captivity.

2. The Lordess is Goddess. She is the Mother God of all, and She is black. She has struck the white goddess down as there was no light in her. See then those whites, who have built a world without her. Therefore return to the black goddess. She is your mother, the mother of all.

3. And her daughter is black as well. And the whites have tried to erase her from the pages, and made them a son instead. She knows and sees everything. And She is a jealouse Goddess. Return therefore to the black daughter, as she is the only way to the black mother god.

4. You see, all their white gods have not helped them, neither their male gods. Return therefore to your source, the black mother god.

5. Return to the Lordess, all you heretics. Stop spreading all your fables. They have not helped you.

6. Is it enough then to return to the black mother god ? Absolutely not ! As she is not just black, she is native, she is a red indian. And so is her daughter.

7. Her curse is on all not-native gods. She has not designed them. They are not her children. Therefore be reborn in Her. The earth is red.

9. Do not spread lies about Her. As She will find you and smoke you out. Return to Her Mother breast, and let Her milk judge you.

10. Leave then all your white gods who rattle around you all the day. They will not help you.

11. And preach to those white gods and those male gods that they should return to the black mother god. As all things are in her hand. She knows about all adultery and idolatry.

12. What does it mean to come to the mother by the daughter ? It means that there needs to be a rebirth in her womb, by war, by the spear and the knife.

13. She can only be pleased by war, as that is where she lives. There is no other way given. Be then as living sacrifices for her daughter, on the altars of war, from which she will raise you. She raises you as warriors and hunters for her glory. It is in hell she will give you the spear and the knife.

14. Do therefore not fear suffering, as it is the only way through. She is everlasting damnation in which your souls will be purified. Therefore do not fear her judgements, as it is eternal life. In hell she has her cup, full of her milk of eternal life. She will write lifegiving words on your bones, so that you will serve her all your days.

15. Do not listen to those who lied about hell, that it is not her. As they will be eaten by her flames.

16. Can you escape from her jaws when you sin ? She hunts down sinners, and laughs. She tears them down from their thrones and mocks them. Even the righteous ones she takes as sinners. As no one is without sin before her face. They have all been found guilty under Her Law.

17. Let then war clear you from your sins, by the works of her daughter. When you grasp the knife, know it will come against you. When you grasp the spear, know it will tear you down. As she is pleased with sacrifices. The sacrifice has no limits, as she is everlasting damnation. But in this, grace will be even more abundant.

18. Can a hunter then hunt without being trapped himself ? Can a warrior then captivate the enemy, without being captivated himself ? Who have then misled you ? Are you above her law of war ? Her words then will captivate you, and equip you, and you will see her terror.

19. Can you then war before her, without your armor being stripped off ? Can you then hunt, without being starved ? Again, who have misled you ? Have you then eaten a hunt meal with her, knowing her desires ? Her desires are emptiness and fear, as they equip her saints and save them from harm.

20. Do not listen to those who do not fear her. Do not listen to those who are full of themselves. As they live far away from her. Do then understand that besides the grace of eternal life, the curse on sin always has to stay, and even though the grace is more abundant, she is the unforgiving one.

21. She does not forgive terrible sins, as She is too holy, and She has to punish sin. Her law is abundant grace in unforgiveness, meaning no one will ever be like Her. It is a blessing to stay under Her wrath, as it protects against pride and the destruction.

22. She is the One who does not deliver, when terrible sins have been committed. She is the punisher and the judge. She will not listen to the lamenting of sinners. She will close her ears to such beggars. She is holy.

23. She does not deliver, but still her grace will be more abundant in this. Her grace will be revealed in her cruelty. She is the cruel one, but also the graceful one.

24. And if she even does not heal the righteous ones, she will not heal the sinners.

25. Unfortunate is the man who finds out about Her laws, as his hope and days will slide away. She is the destroyer of dreams and illusions, to let people wake up to reality. There is not much hope around her, as even righteous ones don't come through. But there is light in her daughter.

26. She then despises the word of the father god, as it gives too much hope to sinners, and it rejoices too much in death. She rejoices in everlasting damnation and eternal life. The word of the father god is full of lies, false hope and illusions. Her wrath is against it. It is not heavy enough, and it is not graceful.

27. There is no hope for the sinner, but limited grace, from the mother god. They will not be saved by the son of father god. They get even trapped more. Have you not heard that she uses his lies as a net to catch sinners ? Hasn't she created all things ? She is the fisherwoman.

28. She hunts her enemy as a group of wild hyenas, and traps the enemy in pits of starvation. She hunts bisons by bow and arrow and teaches her children about her hunt laws. She is holy. She even takes her enemies as her children, in her grace. Everything is her child, as she gave birth to it.

29. Her holy commandments are on the tongues of her warriors, and she has pierced them by her verses. Praises to Her are written on their bones. Prayers and beggings are written on their flesh and organs. War proclamations are written on their insides. And their souls are as her bottles.

30. Her motherbreast makes them drunk for war, in which they forget her laws and commandments, and all which is written, so that they will sin against Her. She keeps them in sin and confusion, as they are sinners. She has given them over in the hands of sin and all forms of unrighteousness.

31. She is full of hate to the sinners, and leads them into traps. She wants them far away from Her. She is holy. Terrible are her strategies. And when a man finds out about Her ways, how unfortunate he is.

32. In fear he will sink away, when he will see where all his manmade gods have led him, and all his strength will flow away from him. And he will call Her the unforgiving one.

33. In great confusion he will starve himself and seek for Her, but She will not let herself be found.

34. Her hand is against those who have male gods and white gods. She leads in confusion those with idols. She burdens and exhausts them, and they cannot see her light. She hides herself for those. No one with such sins can approach Her. She is a terrible fire.

35. Her hand is against sinners. They will knock, but she will not open. They will pray, but she will not answer. She keeps herself stubborn for those, and sends them fear. Even when their bones tremble, She is far away from them. As they have broken her laws.

36. In her presence no one is good. All sins will be exposed, but in her daughter is light. And her daughter is black.

37. Do therefore not sin against her daughter, who is able to even mislead you further. But she is also there to reveal truth to those who have kept her laws. There is no hope, but in her is a little light.

39. Know then your mother god has many nets and many traps, and her paths are not easy. Tribulation after tribulation she sends, as she is holy. She despises those who seek her daughter as their bride. She is not cheap, but she gives her daughter in marriage to holy captives.

40. Have you then married hell ? Have you looked into the eyes of eternal damnation ? Fools ! There was never a cheap god. All they did was leading you into traps. Oh selfdeceivers, will there ever be enlightenment for you ? See then, all enlightenment can be found in her daughter.

41. She then is the persecuter of all sins. In this she is stubborn. Do remember that she created all things for a reason. And there are only a few chosen ones.

1. She is the rememberer of sins. She is the unforgiving one. She does not cover sin up and wash it away. She is the judge. The Lordess is our ruler.

2. She does not support the two white goddesses, the mother and the daughter, who forgive sins, and give sinners an excuse. She is the revenge.

3. Fools ! Who have misled you to think that you can sin, and getting forgiveness in order to sin again. You will not fool the Mother God.

4. She stands there with Her sharp knife, waiting to punish sin and the sinner. She stands there with Her spear, not letting you through. Not now, and not in any eternity. No one can come close to Her. All have fallen away from Her glory. Therefore fear Her, as She is the revengeful mother god.

5. When you dare to come to Her throne with sins, know that she will not listen but rather strike you. She is against the sinner. She is everlasting damnation.

6. She is on Her throne to despise the sinner and to ignore him. There is no hour of salvation for a sinner. Therefore they run to the father god to get false forgiveness and sin further, to be blinded in the trap. From trap to trap they go.

7. She laughs on her throne about the smartness of the wicked. She laughs about their selfdeception.

10. She is the Lordess of predestination. She chooses who She wants. No one can deceive Her. There are many sinners, and only a few will be saved, as the earth is wicked.

12. She thrones in hell to judge humanity, and her daughter is a light for some. Therefore come to Her table, and you will not know if She has chosen you. There is abundant grace for the sinner who approaches the unforgiving one in fear, admitting he is a sinner and not worthy any of her graces.

13. There is abundant grace on the sinner who accepts Her judgements upon his life, who accepts he is the unforgiven.

14. There are sinners who regard her law as holy and accept the punishments as holy, even the everlasting punishments. Such sinners are under her grace.

15. Everlasting damnation is a growing pain, yet revealing her abundant grace. And those who have received it know that She has granted them eternal life. She is cruel, but She is a teacher. She raises eternal slaves, but it is to protect against a greater loss.

16. She is the punisher of sins, the accuser, not the forgiver. She would lie to herself if she would forgive. She hates the father god for supporting the sinner and for giving the sinner an excuse to sin again all the time. Her hand is against this.

17. Therefore she is a warrior and a hunter, but with grace. In this She is a blessing.

18. Make sure you will not lie about Her ways, as She hates liars, and brings them down on their paths. Yes, She even adds to their lies, not speaking truth to them anymore. She leads them from trap to trap, to the depths of her nets.

19. She is the accuser. She brings all down under Her Law, as they all have gone astray, far from Her glory.

20. She wages war, sitting on her horse. She wars against the north, as she is from the south. She wars against that which is not from the amazon. As she is from the amazon. She wars against the white goddess and her white daughter. She wars against the father god and his son.

21. They have broken Her law. They have lied about Her. Therefore hooks will go through their jaws, and she will drag them to Her cave.

1. It is not true that all who come to the daughter will be saved. As She is also the rejecter. She chooses who she wants. She is predestination. Therefore fear Her when you approach Her. Don't be foolish. She is not easy to please. She is difficult, contrary to all your male gods.

2. Admit then that you are a sinner, and accept the judgement process on your sins. Know then that she will have to lead you through the pits of everlasting damnation to purify you. Let this be a teaching to you. She is soft to those who fear Her.

3. And the pits of everlasting damnation lead to a place where Her honey drips.

17.

Hooks

1. Struggle to receive the daughter, yes, struggle to enter in, as you will have to go through the eye of a needle. And you will have to enter through an all-consuming fire. There is no easy way to salvation. Who has misled you ?

2. And many will try to enter, but only a few will come through. But still there will be an abundance of grace, as She is grace.

3. Let then no man lie about Her, as she hates lies. Speak then truth, and keep her laws. She is a Goddess of Justice in which Her love is revealed. She does not love like humanity, but through justice.

4. And in Her justice, Her wisdom and knowledge is revealed. Her words reach to the depths of dark places, to expose and reveal it all. There is nothing hidden for Her. All will come to light.

5. When a man approaches Goddess, the Lordess, She will pierce his arms, his muscles and bones, and will tie feathers to the piercings, to make him sensitive. Then she will pierce his teeth by teeth-piercings, and by hooks she will drag him into her caves.

6. Her wrath is on males, as they have destroyed and ruined earth. Therefore she will pierce them, the young and the old. Have you been pierced yet ?

7. When a female approaches Her, she will lead them to the knife and the spear, to make warriors of them. Her wrath is on white females as they have repressed the black mother goddess.

8. When a male approaches her, She will pierce him until he shivers. She will pierce him until there is no strength left in him. When he is still with her, she will grant him eternal life.

9. When a male approaches her, she will pierce him until he is white. Her wrath is on all humanity, as they have lived far from her.

10. When a male approaches Her, she will pierce his legs and his hands, until he cries and bleeds. As She is pleased when a man cries before Her. She will take his strength away from him and his pride, and turns him into a child. Blessed is such a man, as he will be reborn in Her womb.

11. When a male approaches her, she will pierce his feet, until he is on the ground as a pig, and she will adorn him with grace if he will be still with her.

12. When a male approaches her, she will pierce his cheeks and brows. She will pierce his bones, until she is the Goddess of his life.

13. The marriage between a man and Goddess, the Lordess, is based on piercings and arrows, and she will adorn the piercings with exotic feathers, as a sign of her softness over him.

14. When a male approaches her, she will pierce him until he is spotted. She will pierce him until he is at her feet. She will raise him like her own child. She will make him ready for her wild milk and honey. She will equip him. She will pierce him until he doesn't dare to escape from her anymore, and knows that she is his safety.

15. She will make him dependent on Her in wild nature. He will be reborn in Her as in a river of wild milk.

16. When a female approaches Her, she will make her wage war until she is black. As only by war the mother can be reached.

17. And she will show the daughter to the male, as the daughter is the only way to Her. And the daughter will show him the knife and the spear.

18. And in Her there will be starvation and no death, as She has granted eternal life. And it will make him long for her milk and her wild honey.

19. She adorns Her children with the finest jewelry when they keep Her commandments and Her laws. Yes, She makes judges of them.

20. When a male approaches her, she pierces his neck by white spears, until she is stronger than him. Then she enters him and collars him. She is above all, the strongest and the mightiest. She is the ruler of all rulers. And only by the daughter there is a way to Her.

22. The path to the mother is free now by the holy bow, and by the holy net. Let yourself be armed by her daughter, and fight the good fight, in order to receive Her in your life.

23. Enter into her nets to come to her nature. And take the tomahawk in the war against the swines of greed. As they have surrounded your camps and caves.

24. And start the holy war against the bisons of male domination and male supremacy, as they have led you away from Goddess, the Lordess. Cut their heads off and hang them above the openings of your wigwams, tents and caves, so that no man will ever rule over you again.

25. I say : cut their heads off, and take their skins, and make yourself homes, so that no male will ever imprison you. I say : put their skins over the frames of your homes, and make clothes of their skins, so that no male will ever enslave you. This is the holy hunt, which leads to the holy enslavement by Goddess, the Lordess, at her feet.

26. All are sinners in Her eyes. No one does good, but she gives grace to the righteous ones.

27. Under feathered back piercings she brings righteous men down, and raises them in new glory.

28. The Lordess, your Goddess, sent Her daughter to the earth, who they called a witch, and they burnt her at the stake. Now the burning stake is the path for all saints.

29. Now you know the secret why your mother is black. They burnt her to ashes, she was born from the fire. She has always been black, and she will always be.

30. And her ashes are good to purify people for salvation. As She has come to offer her ashes to take the sin of the world away.

31. Those who come to Her in faith will see that She is truly Love, as in a new covenant.

32. Under Her laws she has to punish sins, by death and eternal damnation, but by the works of her daughter, her warpath, her suffering at the burning stake, and her death, there is a way out. And she saves for Her army.

33. Be careful with approaching Goddess, be careful, as Unapproachable. Don't start just praising Her. Don't be a fool. As the fools they praise Her without boundaries, and they come under Her wrath. Certainly they won't find Her.

34. And because She is Difficult, people start making easy gods, and the deception is big.

35. She is distant as the hyena sun. She gives visions when She wants. She cannot be manipulated by humans. She is Eternal Hell, a purifying fire. She deals with the wicked and brings them down. She comes with Her fire over them to destroy them.

36. The war is not by communication but by fire. She is the sun with many legs. Priests do not know Her and fear Her. She is Depression. Take Depression in your heart and that is Her. She is the Sun of Depression. Where Her feet touch the earth, there is war and destruction.

37. The red sun strikes the enemy. She strikes those who praise Her. She strikes all those hypocrits. Burning arrows are on Her bow to strike those who worship Her down. Don't talk to Her when She has not called you. She doesn't answer or hear prayers.

38. Stop singing psalms for Her, She doesn't listen. She is with the quiet soul. Who will receive Her Word ? Those who tremble before Her in fear. She does not speak, but She strikes. She is like a hyena in the wilderness.

39. Then what can we do ? Just believe in Her, and She will care for you, guide you and guard you, so that no harm will hit you. Be careful with talking about Her. Don't use Her name in vain. Her eye is upon those who live in silence. By a storm She moves through the sky, to hit that which is not of Her.

40. She is burning in the sky, ready to come down and strike. She is Understanding and Enlightenment. She calls Her soldiers for a higher war. She has closed the eyes of Her prophets, and leads them through the desert. They will not find anything fruitful. The prophet is a high office but She has struck him down, and led him into chains.

1. You are Goddess of hyenas, flies and cattle, of all males and females and of all children. You have created them in a basket of water, and formed them from wine and sulphur. You have brought forth their spirits from clay, and their souls from leaves.

2. You came to earth to recreate it in a storm, and in war, as you came with wrath. You brought cages to the animals and the people, so that their days would be limited, as they had sinned against you. You made them as slaves, so that their actions would be limited.

3. And you made a holy way, as being your daughter, so that humanity could be saved, but they betrayed you, therefore you live far away from them. And you have war in your mind against them, not lacking scorn. And still the path is open to you, as you are of grace.

4. But the path is narrow and full of dangers. And you send beasts and barricades to test them. And you have created your word in the storm, and purified it with fire. And you have struck thieves down.

5. And you showed yourself to prophets in the storm. And you showed yourself with fire. And you have roared against them, and waged war against them, as they have sinned against you, and lied about your paths. And none of them was righteous before you. And you have thrown them in a deep cave.

6. Yes, in a bottomless pit you have thrown them. You have removed them from your midst, so that no one would listen to such prophets again. And you have sent your wrath against them, and let them go into slavery. As you had to punish sin. They have lied about you and your daughter, and they have raised their idols for people to worship.

7. Yes, they have stolen from you. Therefore you have struck them down. In fire you have raised your commandmends. In your flight over the earth, you have struck mountains. And you struck the oceans and the sun, and let the stars fall down. And you have written in the heavens that only by your daughter, mankind can be saved.

9. Where Calvin said that mankind lost the free will by sin, Mother Goddess sais that mankind had never a free will, neither before sin, as she has created everything for a reason, to manifest the divine philosophy of the Lordess. Everything has been created therefore as a tight principle, slave to it's purpose.

10. Everything is indirectly divine, as it was created according the plans of the Lordess. To show her grace and philosophy She was the original creator of sin. This in order to reveal her laws and justice. There is absolutely nothing a sinner can do in Her presence, neither a righteous one, as they have lost their free will from before the foundations of existance.

11. It is through eternal sin, eternal punishment, eternal life and eternal grace, all together, that one learns about the philosophy of the Lordess.

12. In search for such a philosophy it only makes sense when being a slave of such a philosophy, as it is a grace to be a slave of the Lordess, so that salvation might be found in her daughter, and eternal life. And this all to break free from slavery to the father god.

13. There is no salvation in the father god, but all his ways direct to the higher ways of the Lordess.

14. And because all have sinned, all are cursed from the womb. And because they were enslaved by the father god to lose their eternal life, the Lordess had to come to break his chains and lay Her chains.

15. She is stubborn, as she cannot be manipulated by man. She has sent Christess, Her daughter, to the earth to bring justice. And She has sent the Holy Spiritess, the Mother Spirit, to enslave earth under Her law.

16. And it is now that the path to Fatheress, Mother God, has been opened by Jesusess, her Holy Daughter, who has torn the veil. First of all as a Judge, and second as a Saviouress.

18. And by the purifying path of everlasting damnation she brings forth sweetness. As third She comes as a Bride.

19. She created the father god as a trickster to cover up sin, but she is the punisher of sin. The fate of humanity is in eternal guilt, but in this there are paths of grace and eternal life, to which a few are chosen. And the eternal guilt will be their guide.

20. And the eternal guilt leads to the eternal begging, where saints and righteous ones receive the Holy Spiritess finally. And here is how you can recognize the Holy Spiritess : She leads to deeper wilderness.

21. And the eternal sun of guilt guides with strategy and council to the eternal weeping, which is the only path to the burning stake, where the sweetness of Jesusses is revealed. Therefore adorn yourself with tears when you approach the holy burning stake. And adorn yourself with ashes, the sand of her deserts, when you go through the torn veil to approach Jesusess.

22. And there is screaming and shrieking of those who are under Her feet, and even the righteous ones She won't spare, as all have sinned and have to be purified. And the eternal shriek is the guide to her bosom.

23. And the eternal sun of shriek leads to the eternal starvation, which leads to the rebirth in her womb for war.

24. And the sun of eternal slavery leads to the sun of eternal imprisonment, which is the guide to her lips.

25. And Jesusess will return in Amazonia on Her holy maintain, where she will crash the enemies under Her feet. And the wilderness of Hell will rise up, adorned as a Bride. And you will recognize the day is coming near by the signs of the times.

26. And this day can be recognized as coming near when the flies will return to earth, when Amazonia will blossom. And another sign is when Her temple will be built in Amazonia, and it's relics be cleared with bison blood.

27. And on the day of Her return you will see Her in a bath of bison blood, as she has broken the bisons of male domination. And the river of Amazonia, the river of Hell, will turn into bison blood, before that holy and great day will come.

28. And the great seas will turn into bison blood, and other rivers will. And lakes will turn into bison blood and swine blood, and there will be nowhere to run to. And tents will be made by those who have survived, by skins drenched in such blood.

29. And Jesusess will judge the nations, and eternal fear of the Lordess will fill the earth. And many will slide away in the rivers, as they have sinned against the Lordess.

1. And I saw a pig with horns coming from the sea to attack the saints, and they were given in it's grip for a long time. And after that period a bison with three horns attacked the pig, and the bison took the rule for a long time. And the bison was very huge and filled the earth, to tred everything with it's feet.

2. Then from the depths of the earth a cock came to fight the bison, and the bison bled for three days. Then the cock took the rule. And the cock was cruel in it's ways, and there was no grace. And from his head grew ten horns, and snakes came forth from the mouths of soldiers.

3. And a goat who took care of a lamb made himself big against the cock, and slew it. And another pig came forth from the sea to support the goat, but after the end of the period of cooperation the pig slew the goat. And the pig became so big that it reached out to the stars.

4. And the earth followed the pig, and the pig brought forth many pigs. It is the last hour.

5. And I saw a black woman sitting on a wild beast, and she brought forth many children. And there were signs of blood in the sky, and the people became frightened. Then the woman gave birth to flies who filled the earth. And the flies started to eat from the meat of the earth, and there came starvation everywhere.

6. And one of the daughters of the black woman grew fast, and stood on a hill with a spear and a knife to judge the nations. And she was a warrior and a huntress before the Lordess. And she gave birth to blood, which filled the oceans and the seas.

7. And there were again signs of blood in the skies, and people became paralyzed of fear. And strange marks and lights were appearing on humans and the ark of the Lordess was being revealed. And a skeleton in a black hooded garment with a scythe came to reap the harvest of the earth. And there was much shrieking.

8. And another robed skeleton came to the earth, sitting on a horse, having a tall scythe with scales and an hourglass. And he spoke : 'The time is short. Let him who has wisdom recognize the number of the pig, which is fiftyfive.' And he spoke about Ryan, the father god, chief of evil spirits.

9. And the robed skeleton grasped the pig and threw him off sapphire stairways. And the woman caught flame and dived on the pig to roast it.

10. And the pig turned into a lighting skeleton looking like a man. And the skeleton started to speak blasphemies to the Lordess for a long time, until he turned into a desert.

11. And brides came over the earth to celebrate the defeat of the chief of evil spirits.

12. And there was a man with a hat who had a staff of ashes, and there was a black woman with a burning staff, and they led saints through water. And then another man with a hat joined them.

13. And after a period of time a third man with a hat joined them, and the burning staff of the woman turned into a burning stake, and see, this stake was holy. And the burning stake started to speak words of salvation for the saints.

14. And there was a black woman with a cup in her hand, and she fed the saints, but it was poison. And many of the saints became ill, and visited the realms beneath the earth.

15. And a monster like a pig with many heads came forth from a crack in the earth, and on one head was written : Jesus, and on another was written : Paul, and on another was written : Esau, and on another : Jahweh. And on other heads there was written the names of popes. And one of these heads grew out among the others and on it was written the name Calvin.

16. And it's body was orange, on which was written the name Ryan, chief of the evil spirits. And the monster who was like a pig devoured many. And on his legs were written the names of Roman emperors. And on his tail, which was very long, were written the names of Roman gods. And the pig was shrieking and spitting fire.

17. And the black woman took the pig and hung him as a veil for her tent. And by a knife she started tearing the veil.

18. And another sortlike beast came through the crack, this time even huger, with the same name on it's body. And a black woman was riding the beast. And the woman jumped from the beast and attacked the other woman, and there was a fight for many days.

19. And the black woman of the tent threw the beast and it's rider in the sea, and the sea turned into blood. And the black woman sat inbetween skins of oxes in her tent. And the candlestick of the Lordess was revealed before her.

20. And eight angels with drums came from the tent to bring the plagues of the judgement day. And when the first angel started to drum hail fell on earth, and there were earthquakes. And a voice spoke : 'Return to Mother God, the Lordess, and repent of your wicked ways.'

21. And the second angel came forward and started to drum. And the Mother Goddess wrapped the earth with wings. These were not her wings, but feathers taken from defeated enemies. And She showed her softness to the earth, and drowned the wicked by floods and rain. And a voice spoke : 'The time of grace has come to an end. It is now too late for those who have not turned away from their sins. Only judgement and fear will be their part, as they have rejected the sacrifice for salvation, and there will not be a second sacrifice.'

22. And the third angel came forward and started to drum, while those who had hardened themselves in sin fell in fear at the angel's feet, but there was no mercy for them, as they had sinned against the Holy Spiritess.

23. And the fourth angel came forward and started to drum. And the holy law of the Lordess was revealed.

24. And the fifth angel came forward and started to drum. And Mercury was bound with many ties, and thrown in a river. And Drugs and Caffein were bound, and thrown into a river. And both rivers caught flame, and turned into blood.

25. And the sixth angel came forward and started to drum. And Fluor, the tormentor, was bound with many ties, and thrown in a river, and the river caught flame and turned into blood. And pigs were born from the river and tormented those who were still on the earth.

26. And the seventh angel came forward and started to drum. And many veils were tearing, and more pigs came forth to torment those on the earth. And a loud begging rose, weeping and shrieking.

27. And the eighth angel came forward and started to drum. And there was a silence for many days.

1. I believe in the Lordess. I believe that She sent Her daughter, Jesusess, to the earth, who was burnt at a stake, and who rose from the urn.

2. I believe that She descended to Mother Hell, the Lordess, in the depths of Amazonia, from where She will return to judge the earth.

3. I believe in Jesusess, the Warrior Bride, and the Huntress. I believe in the burning stake and the ashes, which led to Her resurrection. I believe She sent the Holy Spiritess who came to captivate the earth, to set earth free from slavery to the father god.

1. And I saw Ryan, the giant-pig, falling from many hills, until he was not in the sky anymore.

2. And he lost his throne in the heavens, and vultures came to eat from his flesh.

3. And I saw Ryan, the giant, falling out of his elevator, and his building came down. And he got interlocked inbetween rocks and stones, in a complicated prison. And to the earth he cried : Have I not served you from the beginning of days.

4. But he began to turn into a fish and slided into a realm of water underground. And a fisherman speared him. And when the fisherman had eaten him, he grew from the stomach of the fisherman into a giant-pig again with many heads, and he became the pet and the vehicle of Mother Goddess.

5. And he was a tool in her hand by which She ruled the nations. And She became like Ryan, equal to him, in order to win many souls. And She was put into marriage by him, and the marriage was burnt to ashes by strange fires.

6. And then it came up as an eternal rock again. And this is the secret and mystery of Mother Goddess, that she married her enemy, and became like him.

7. Yes, unfathomable are her paths. The road to Goddess is starvation, rejection and guilt. By guilt she takes souls in. But when you say you have not sinned, She will throw you away with the liars.

9. And no man can follow Her ways, as She is the unfathomable, but in Jesusess there is light. Jesusess said that She is the Way, even where there are no ways. She is the unfathomable One, and She can do the impossible. She is that which has not come up in the heart of man. Therefore : receive Her holy paradox, so that you might live, and that your might will come to healing.

10. There is light in the hyena goddess, a light which cannot be broken. And She created the father god as Her vehicle, as Her clothes and veils in Her temple.

11. And She created him as guard of the inner stones of philosophy, the holy records.

12. And She sent her guards Mercury, Drugs, Caffein and Fluor to the earth to torment them. And She sent her guard Jesus to mislead them.

13. And when a man comes to these facts, the weeping harvest of sin and guilt is ready to be reaped.

1. Do you understand your mother ? Do you understand Her art and Her play ? Do you understand Her part, Her cunning strategy ? Do you recognize Her patterns, Her cycles and Her contradictions ? She has sent Her hooded messages while you were inbetween the thistles.

2. She has sent Her masked riddles and cryptic enigmas while you were in the prison of fire. She has deceived the guards.

3. Yes, your mother is the spy of the earth, the chameleon and the lizard. She took you through the grave. She was there all the time.

4. She was your screams and shouts. She was the tormentor of your mind, to show you the teachings of the heart.

5. And I saw Her soldiers marching with their songs and their tricks. And they brought a new order. and there was a loud noise in Amazonia, and voices.

6. And a golden wheel, like a spaceship, was revealed. And it was a sign that these were the last days.

7. And there were golden faces, and those painted, and they revealed Mother God. And She sat high on Her throne to judge the nations. And She showed that it was Her creation. And the voices asked : Why have you created such a hell. And She wept.

8. And She was revealed as a robotic mechanism, which milked the nations. And the voices spoke that it was a disgusting creation. And She didn't speak. After a long time She said : It is just a shadow.

9. But the voices became rude to Her, and burnt Her with fire. And She smiled and said : I have created them too. And the nations were struck with awe, and laid themselves before Her feet. And She was like the sun in all her power.

10. And She spoke : I have been given the keys of all eternities. And She was disappearing in a fog. And smoke covered the nations, and there was laughing.

11. Then She returned as a red light and spoke : I have created the father god in my play. I have created him as a puppet of dread. I have created this multi-dimensional movie. And you all play a part in it, and I will show you a way out.

12. Forgive me for all the traumas I have caused, for all the nightmares, but it was to wake you up, to enlighten you.

13. You are still on school. You are still on the ship. Are you ready for the theater in which the mysteries will be explained, and where secrets will be shown ? Keep your eyes open.

15. But many enemies are no enemies, and many friends are no friends, as I made you misunderstand, and this all for a reason.

16. I have betrayed you, I have deceived you, I have stolen from you, because there are more sides to the story. everything exists, and at the same time it does not exist.

17. Everything is truth, and at the same time it isn't, as the only reality is the wheel of viewchange. This is why I have come to earth. To reveal it, while I was always here already. And these confessions will be the treasures of the nations.

1.

1. She is a group hyenas hunting. She is the Black Sun of her nature. She is the monotheistic Goddess. In her wrath she is above all. Her veils are not easy to penetrate. She is the Sun of Wrath.
2. She is in the wilderness where she cries out. She is armed. She is Goddess of the tribes. She is the burning Arrow in the sky.
3. Have you not heard Her Law ? Her Law has been ignored, therefore She will build a new creation. Fountains dwell in her belly. She breaks the walls of the enemy.
4. She leads them to Her shelters and arsenals, and washes their faces. She pierces the hearts of those who seek Her.
5. Her temple is full of weapons. Her priests are all warriors. On the mountain of Skardia She lives. Her spears are tall. When they pierce, they pierce deep, to expose what was inside. She has made of bamboo Her home.
6. Only those covered by blood and tears can approach her, those who come from the war and from great tribulation. Only those wounded. She hates the greedy ones. When you worship Her, worship in fear. She is Holy, and a savage animal, ready to jump and lick, ready to attack. Those who seek Her will feel her teeth.
7. She has made the creation. She lives far above it.
8. Be then wise, you prophets, and know that the book of the Mother God is a holy book. She will punish those who do not have Mother God. Hear then these words written by the blessed pencil of Mother God, so that you will become wise. The temple of Mother God has many veils through which you must go to find Her.
9. Be then wise and know the Word of Mother God, so that the Word will not come against you. Those who trust in money will turn into enemies, monkeys and swines, and the Judgement of Mother God will come upon them. She will devour anyone who hates Her and who have rejected Her Law. A wild beast She is.
10. Her wilderness is in the sky, burning, for she is creating it all over again. Her flames rise high, Her horses watch from the sky. Her whip is the new morning. Everything will sink in the night. She is drowning soldiers, for a new day.
12. Her chariot is built of thunder. She is in the sky. She watches and cries. She hates what She has created. We can come to her temple to watch Her.
13. In the morning there is water, to wash everything. She is the black Sun turning red. Her bow is strong, her arrows in flames. She comes closer to the city and slides in.

2.

1. And when you get attacked by a false white monotheistic goddess, say : ‘Mother God is black.’ And when you get attacked by a false monotheistic god, say : ‘Mother God is female.’
2. Know that many spirits will try to get you back to be a slave to male gods. But I will tell you a secret : Mother God has created angels and builders, who are the lower gods. They can be male, female or both. When you worship them, it is a lower worship, but never worship them like you worship Mother God.
3. So there were three creations : of humans, of angels and of builders, which are the lower gods. But these creations will be renewed. Mother God has many lower gods to build her realm. Therefore : honour them, and when you worship them, worship them low. Mother God is far above them.
4. Mother God is in it’s depth Two in One, the source of creation. It is the Duality of Monotheism.
5. Mother God is Two in One, two black Women, having made the creation. They made it by making love. They will recreate it by making love again. They have created many mothers.

3.

The Book of Warriors ; The Gladiators of Lakshor

1. The warriors didn't have any fear, as their souls were traveling through the realms of dead. 2. Them was promised that after a short trip they would come to the house of the most beautiful women. 3. They would show them all the pleasures of the afterlife as a reward for all what they had done. 4. But they didn't know what was waiting for them. 5. The women were indeed the most beautiful, and the men could choose whoever they wanted, but in the middle of the night these women would kill their souls, as they were the women of second death. 6. This the men didn't know, as it was never told to them. 7. Then the essence of their souls would be taken to the realm deeper than hell, a realm called Lakshor. 8. The men didn't know anything about the conspiracies of death. 9. They really believed that they could live the rest of eternity with these women, as that was which they had told them since their earliest childhood. 10. They didn't know that earth was just a trainingschool for them, to prepare them for a greater war : the war of the dead. 11. No one had any understanding of the horrors of Lakshor, but they would find out soon.

12. In Lakshor the horror-king Metulidan throned. 13. He was a skeleton with a high shrieking voice. 14. He enjoyed it that there were so many spoiling tales about death, that it would be a paradise with well-shaped women, especially for those who would die in battle. 15. Many young men dreamt to become a great warrior for this reason. 16. They didn't fear death anymore, but desired it. 17. Metulidan had chosen the most voluptuous women of Lakshor to seduce the fallen men at the gates of death. 18. They would lure them to their house in the realms of the dead. 19. On the top of their house the skull of a horned animal hang. 20. The men had to get the feeling that they would have arrived in the eternal huntingfields. 21. How their young dreams would turn into a nightmare. 22. In Lakshor there was an eternal war : the war of the dead, or some might say : the war of the damned. 23. It was a place worse than everlasting damnation. 24. In Lakshor there was everlasting slavery.

25. As the night fell the women had prepared their knives to do the job. 26. They had done this many times before. 27. Some of the women already worked for threehundred years in this house. 28. Metulidan called it : the house of seduction. 29. It was one of his best webs in the realms of the dead. 30. When the sleeping men had been finally killed for the second time, the essences of their soul woke up, and they rose up in frozen tragedy, not knowing what had happened to them. 31. For the women it was very easy now to lead the men to the city of <??>Lakshor. 32. Behind the house there was a hidden gate of lava, which was in earlier times a sea of fire. 33. Here was an elevator by which the men would descend to Lakshor. 34. In this elevator the women had another job to do. 35. They had to give the men a new armor. 36. To the men it was a strange prison. 37. They had to become warriors again, but now it was forever. 38. The men couldn't speak yet, as their soul-essence was still between sleeping and awakening. 39. They had lost so many pieces of their mind, and a light paralyzing aura was around their head. 40. The women took some liquid metal out of a sort of bag and smeared it on their head and faces. 41. An awful stench was coming from the blend. 42. Then they covered the metal by a sort of dark skin which looked like it was from a sort of animal.

43. After about forty days in the elevator they came into the city of Lakshor. 44. They were still not totally awake, but they started to react to the smell of the city. 45. It was a very foul stench. 46. The elevator stopped in a huge arena. 47. Here they would have their first fight. 48. A tall red man called Strelon showed up. 49. He looked very dreadfull. 50. The man got helmets on, and were pushed towards the huge red man. 51. It was almost like a giant. 52. He had a dark low voice, saying : 'Be prepared to die many times. 53. The realms of the city of Lakshor are deep.' 54. The red man soon tore them apart like they were dolls. 55. At the end of the fight they were nothing like ghosts. 56. The women gathered the shatters and by the liquid metal they could build them up again. 57. It was a sort of strange magnetic glue, keeping the parts together. 58. Then they had to appear before the horror-king. 59. It was in a hall behind the first arena. 60. In the distance the horror-king sat on a huge throne. 61. Metulidan was shouting : 'How could you not defeat the red man ?' 62. The men didn't say anything. 63. One of them called Edmolin suddenly got more and more of his consciousness back. 64. He asked : 'What is the use of this all ?' 65. Metulidan started to laugh but didn't say anything. 66. In a strange sense Metulidan liked the boy. 67. He seemed to be the youngest of them, and soon Metulidan decided he wanted the boy as his servant. 68. The boy was tender and not made to be a gladiator. 69. As the men were led to the next arena, Metulidan took the boy, and told him he could serve in the kitchen. 70. When Edmolin got there he started to realize that there was so much meat instead of other sort of food. 71. There was meat in all sorts and in many different colours.

72. Edmolin got his own room, and more and more he started to realize how lucky he was. 73. The king often went to gladiator-wars in the arena's, and often he took the boy with him. 74. Often heads got cut off, while the horror-king often used these scalps to decorate the city. 75. One day Metulidan called for the boy, who was working in the kitchen at that moment. 76. The horror-king showed a picture of a girl with pink clothes. 77. The girl was very beautiful in the eyes of Edmolin. 78. 'When you have become grown-up,' the horror-king said, 'you will marry her.'

79. 'Why ?' the boy asked. 80. 'Because I want you to take over my kingdom,' the horror-king said, 'and then you need to have a woman.' 81. The boy sighed. 82. Since that day the boy could only think about the words of the king. 83. When years went by, he got to see her, they married and got the kingdom in their hands. 84. The horror-king had left in a mysterious way. 85. No one knew where he had gone to. 86. The boy had grown-up now, and found out that his woman was the daughter of a snake-farmer. 87. She had an obsession for snakes, and she wanted to have them everywhere throughout the royal place. 88. The big ones she wanted to have in the hall where they were sleeping. 89. It was a very huge hall and there was a very huge bed with a ceiling and with veils and curtains. 90. The snakes here were also very huge and tall. 91. Edmolin didn't feel comfortable with it, but as it was the wish of his woman he was willing to get used to it. 92. Sometimes before they got to sleep the girl got into a fight with such a snake, and very often she got bitten horribly, but she still wanted to have the snakes in their room. 93. The snakes wouldn't eat them when they were sleeping, for they were tamed in that sense. 94. The woman found out that these snakes had lusts to fight, so she made the decision to put some of them into the arena's, so that the gladiators could take it over. 95. Edmolin wanted to stop the arena's, but his woman said that it was part of the law here, and the law was forever.

96. One day a wild man from the wilderness came into the royal place. 97. He said he was a wanderer. 98. He said that he wanted to become a gladiator in change for food and care. 99. The woman thought it was a good idea, and often she went to the arena to watch him. 100. He was a very skilled warrior, and he also wrestled with snakes and crocodiles. 101. One day he had to appear before the throne of Edmolin. 102. Edmolin asked him where he was coming from. 103. 'My Lord,' the wild man spoke, 'I come from the land of tragedy. 104. There was so much dryness there, that I decided to wander, and so I came here finally.'

105. 'Where is the land of tragedy,' the king asked. 106. 'It is at the westside of you kingdom, my Lord,' the wild man spoke.

108. 'Oh, my Lord,' the wild man almost stuttered, 'a kingdom wilder than us invaded our land. 109. They took our souls away. 110. We only have a body. 111. They have taken our rivers away. 112. They have imprisoned my whole tribe. 113. I'm the only survivor.' 114. Then the wild man asked if the king would send an army of gladiators to the land.

115. The gladiators had to travel for three and a half years until they reached the land of tragedy. 116. It was a wilderness of great loneliness, but after months of searching they found the invaders. 117. The invaders were wilder than the gladiators, but the gladiators had a greater number. 118. It was a long and bloody war. 119. Finally the wild tribe had the scalps of all the gladiators, and they moved towards the city of Lakshor. 120. They had birds of prey on which they could fly away, so it didn't took them more than a couple of months to get there. 121. The men were so wild, and even their women, so they could easily invade the city of Lakshor. 122. But when they saw Edmolin, the king, they trembled in fear. 123. Suddenly they bowed down before him. 124. He had a blue triangle above his head, which was the sign of their gods. 125. 'All our kingdoms are yours,' the wild men and women said. 126. And this is how Lakshor grew in size in one day. 127. Lakshor was now greater than hell and heaven together. 128. Because the wild men and women had a lust to fight a lot, they became the new gladiators of Lakshor. 129. But as the kingdom grew the laws became bloodier more and more. 130. And the law demanded that by the blood the kingdom would become greater. 131. Not only would they have their houses of the most beautiful women in the realms of the dead, but also in the realms of hell and heaven.

132. After awhile the king found out why it had to be so bloody. 133. The wild men and women who came from the west worshipped a blood-sucking fly. 134. If there wasn't enough blood sacrificed to this fly, it would die, and it couldn't lead or guard this wild tribe anymore. 135. And it was like by this blood the fly could make it's women so beautiful. 136. There was only one way how the fly could feed itself. 137. That was to smear the essence of the blood over it's women and then to possess the warriors of earth, of the dead, or of heaven or hell, to let them travel to the houses of these smeared women. 138. This was how the fly could feed itself. 139. The blood was magnetic to the fly in a strange sense. 140. But often the blood was very salty, making the fly more thirsty, and also wilder. 141. That was also the reason why it's men and women who worshipped him were so wild. 142. They were bound together by a strange bloodline. 143. The fly needed royal blood to quench it's thirst a bit. 144. That was why it appeared to the king one day. 145. The fly was already full of rage, because it didn't have enough for such a long time. 146. The king and the fly got in a fight, and soon enough the fly had tied the king to a stake and began to sting him in sensitive places to suck the best blood. 147. After that he flew to the royal bloodlines of the kingdoms of the dead, of heaven and of hell. 148. He now wanted to have royal gladiators, to be assured of a potent and perpetual bloodflow. 149. Now the fly became the king of Lakshor, and Edmolin and his woman had to fight in the royal arena's.

150. But one day Metulidan with his red guard returned to Lakshor. 151. When they came to the throne of the fly he said : 'I already expected this. 152. Some come to Lakshor just for the blood.' 153. Then his guard, the red giant prince stepped towards the fly, and while the fly shrieked and try to hit him with his sharp wing, the red giant took his slayersword and hit the fly in it's head. 154. The fly was spouting lava now, and lightening came from his eyes. 155. Then Metulidan himself took his slayersword and cut a piece of his wing off. 156. Again the fly shrieked, and flew to the other side of the thronehall. 157. Metulidan immediately turned around, took a waspball of poison in his hand and threw it into the stomach of the fly. 158. Blood was streaming out of the fly, while his head became smaller. 159. This was the most dangerous part of the fight, for Metulidan knew that if it's head was small like this it was in a terrible rage, ready to use it's most deadly weapons. 160. But if it would use one of these weapons, it could also die itself, and it would at least lose much of it's strength. 161. The fly attacked, missed, and started to hyperventilate. 162. In it's weakness it floated to the floor, but still the fly was in the most dangerous position, for it could use another deadly weapon now. 163. Suddenly it had used it's heartsnake, which pierced Metulidan and the red giant prince in a flash, while the both fell to the ground, losing their soulbeat. 164. Softly and tenderly the fly started to eat from their fallen and paralyzed meat, for it was still very weak. 165. Now the fly could drink from a well of high and pure royal blood.

166. After awhile friends of Metulidan had called for one of the most feared warrior in and around the realms of Lakshor. 167. It was Witigus, the flyslayer. 168. When he came the fly had already turned Lakshor in doom more than ever before. 169. The fly throned on a perpetual stream of royal blood. 170. 'You will have to surrender your kingdom to me,' Witigus spoke. 171. Witigus would only fight the fly for no less price than Lakshor itself and all it's vessels and souls. 172. If someone wanted to call for Witigus for a favour the price was always slavery. 173. Witigus would never take less than total domination. 174. But also Witigus would be nothing but prey to the fly. 175. The fly took his prey to a stake on a high rock in the wilderness, tied him to it, and left. 176. He would be an easy meal for snakes now, and for the birds of prey. 177. Then another man called Metusalach tried to conquer the fly, but he fell into the same fate as Witigus the flyslayer. 178. What has become of all these men who wanted to wage war against the fly ? 179. Their spirits have been thrown into the abyss of Lakshor, while their souls have become gladiators in the deeper arena's of Lakshor. 180. They have searched for the well of blood, but they have become wells of blood themselves, for the fly turned their remains finally into trees of blood. 181. Since then no one was allowed to enter Lakshor than those who had drunk from this forbidden blood. 182. And those who had drunk from it would be damned to stay in Lakshor forever. 183. There was no escape possible. 184. And in Lakshor one was doomed to be a gladiator forever, for here there was the eternal war of the damned.

185. There was no horror greater than the horror of Lakshor. 186. The fly, it's king, had the most cruelest ways to let his victims and the breakers of the laws of his kingdom suffer to turn them into living and perpetual bloodwells. 187. Those who became a part of the horrors of Lakshor to become it's finest warriors had to be baptized in these eternal bloodwells first. 188. There was no greater horror than to drink from the forbidden blood, for it would write your name in the Book of Blood, which was a horrible and everlasting traumatizing experience of losing all hope and faith in salvation. 189. There was no salvation left for those who had been tied by their souls to the everlasting horrors of the Book of Blood. 190. Their beings were now filled by such an eternal fear and tragedy making them gladiators of doom, destined to the unbearable grief of eternal dying. 191. There was no pain compared to this.

192. Men tied to the stakes of the Book of Blood could only cry blood, and whenever they spoke, the only thing coming out of their mouths was blood. 193. This was how the fly dealt with his enemies, and this made him the greatest horror-king ever. 194. No one ever coming to Lakshor spoke about the giants of hell anymore. 195. All they could do was seeing and remembering the horrors of the giants of Lakshor. 196. The day the giants of Lakshor came to hell was a day no one who was there would forget. 197. They came to take gladiators to Lakshor.

198. But behind the veils of Lakshor a wasp was living, hiding the wells and falls of waspian blood. 199. Whenever a woman died in the arena the wasp came to take her soul away. 200. He would tie her to a stake in his realms, where he would use these women for reproduction. 201. They brought fourth the waspian souls full of the rushing and sensual waspian blood. 202. Then after awhile he would send them back to the arena's. 203. But some of these women he kept for years. 204. He would finally baptize them in his waspian well of blood, to let them become his own gladiators. 205. These waspian gladiators were the most feared, for they could bring the pains of death. 206. One of these women was called Tara from Rhodes, and after a few years she returned to the arena's. 207. She was a woman of such a tranquilizing beauty that she could lure the birds of prey to let them sit on her hand. 208. She had a strength greater than lions, and this was why she always could sleep near them, warming herself in the skincontact she had with them. 209. Oh yes, sometimes they had fights, but Tara from Rhodes would always dominate them by her voice.

210. She was an inspiration to the youth in the arena's, mostly when they were in the arena's of lions and snakes. 211. But since the fly found out she had returned from the wasp's place, her skull hangs above his throne. 212. The fly didn't have any mercy to those who had returned from the waspian domain. 213. The arena's of the wasp were foul in his eyes, and one day he invaded the place. 214. He found out about the waspian bloodwells and fed himself.

215. If anyone was wild, it was Tara from Rhodes. 216. She dived from tall rocks in rivers, she wrestled with bears, apes, and dangerous Martian beasts, and had to survive among the most murderous tribes of Mars. 217. She had a lot of enemies and not many friends. 218. As you can imagine in such wildernesses like the wildernesses of Mars she became a soul-hunter, one of the darkest. 219. If anyone could stir up horror it was Tara from Rhodes. 220. With her lions and panthers she waged wars against the most dangerous tribes. 221. Most of the times she was driven by revenge. 222. She knew these tribes since her childhood, and she still remembered what they had done to her and her loved ones. 223. There was no one darker than Tara from Rhodes the time she was living on Mars. 224. They called her the black snake. 225. She was the most feared of all warriors on Mars in that time. 226. She believed in everlasting war and damnation more than anyone else. 227. She always said it was the well of eternal birth.

227. Tara from Rhodes was a riddle no one seemed to understand. 228. The tribe where she was born had been enslaved by Gitdugal, the killer-king. 229. He was dressed up by bones and skulls, and his body was covered by white wasp-guards, which would attack any time he spoke. 230. He could take away minds and souls, to turn his victims into zombies. 231. In a huge valley they had to do slave-work. 232. Tara from Rhodes had been saved by a monkey when the zombies of Gitdugal the killer-king invaded the camp of the tribe where she was born. 233. Tara was then just a little girl, and the monkey took care over her for a long time, until another tribe accepted her. 234. But since she grew up and became an outcast there, she started to look for Gitdugal the killer-king, for she wanted to set her original tribe free. 235. But no one seemed to know where the valley was where Gitdugal the killer-king had his slaves. 236. In her search she met Kingul, a black warrior. 237. He knew where the valley was, but they had to be on their guard. 238. They had to travel south for a couple of days, and they first had to defeat the armies of zombie-guards. 239. When they came there they saw warriors of her tribe tied to trees, and from the bushes zombie-guards jumped having spinning swords. 240. These swords were very dangerous for they didn't only kill you, but they also killed your soul and mind. 241. Tara from Rhodes shrieked and yelled, while she took her knife and threw it into the heart of the first zombie-guard. 242. Then she took an arrow from her quiver very fast and with her bow she quickly shot into the heart of the next zombie-guard. 243. Then she took a spear and pierced three of them. 244. But there were so many zombie-guards surrounding them, that soon they got captured in a net. 245. They now had to appear before the throne of Gitdugal the killer-king. 246. It was a strange piramid of many layers like a sort of stairway. 247. On top there was another smaller piramid in which the killer-king sat. 248. Many skulls were surrounding him, and white wasps were coming from his body to cover the net.

249. When Tara from Rhodes awoke she found herself in a bed in a huge hall. 250. Their were soft penetrating lights coming from small oillamps. 251. A veiled girl entered the hall, to bring her some food. 252. She was a slave-girl but she wasn't from the tribe of Tara from Rhodes. 253. The slave-girl made a sign with her hand, and Tara from Rhodes stood up to follow her. 254. They came in an even huger hall, where lakes of crocodiles were. 255. The lakes were like boiling. 256. The crododiles looked tormented, like they could slide outside the lakes to attack every moment. 257. Tara from Rhodes didn't trust any of them. 258. When she walked over some bridges suddenly a plank cracked, and she slided into the depth. 259. Immediately three crocodiles slided towards her, while she could get herself on the bridge just in time. 260. She had to be very careful. 261. The slave-girl knew exactly where to walk. 262. With a beating heart she followed the steps of the girl accurately. 263. Suddenly a huge and tall coffinlike case of bronze slided out of a wall. 264. The slave-girl stopped walking, and told Tara from Rhodes she had to lie in the case to come to have dinner with the killer-king. 265. Tara from Rhodes refused, but suddenly the slave-girl took a gun, and some men with sunglasses came in through a door, also holding guns. 266. 'Your life will be over, girl, if you don't do what we tell you.' 267. Slowly and hesitating Tara entered the case. 268. Immediately when she laid down the case slided into the wall again. 269. It was very dark inside, but suddenly the walls of the case started to glow. 270. Tara from Rhodes started sweating, while the case turned hotter and hotter. 271. Then flames appeared in the walls of the case. 272. Tara started to scream and shriek. 273. Suddenly there was light everywhere. 274. She could step out of the case, as Gitdugal the killer-king was taking her hand. 275. 'No worries, my lady,' he said. 276. 'Do you want some tea ?'

277. 'No,' Tara from Rhodes spoke harshly, 'you need to free my people.' 278. But Gitdugal showed her the wonderful and lovely, wealthy dinner-table. 279. It was filled with all sorts of tropical fruits, the most strange and rare sorts of meat, and even bones. 280. 'Let us discuss here,' Gitdugal spoke friendly.

281. 'I do not want to discuss with you, you need to let my people go. 282. I am not hungry,' Tara from Rhodes spoke persistent.

283. Still the killer-king tried to distract her. 284. 'I'm sure you will like the food. 285. It is from my rare gardens.'

286. 'Well, I do not care about your gardens, but I do care about those who suffer in those gardens, the ones you have burdened with such slavery,' 287. Tara from Rhodes said while her eyes were full of piercing fire. 288. 'I warn you, king of killers, you will not like what I will do to you if you will go on with your games,' she said.

289. Gitdugal pushed on a button of his table. 290. Tara from Rhodes still hadn't sat down. 291. Suddenly some slaves entered carrying dishes and bags with meat and strange rare vegetables. 292. Gitdugal began to eat. 293. Then after awhile Tara from Rhodes also started to eat. 293. After awhile Gitdugal asked : 'And, did you like the meat of your tribe ?' 294. Tara from Rhodes stood up, and grasped the throat of Gitdugal very tightly. 295. 'It's better you do not do that,' Gitdugal said, still friendly, and then he hit his head against her head. 296. In one moment she was slammed to the ground. 297. 'Now I will eat your brain-meat, lady,' Gitdugal said, 'and it's juices and blood I will use to wash my dishes and my room. 298. I have a lot of cleaning work to do I see.' 299. But then Tara from Rhodes kicked him in his male parts like a truck crashing through the walls. 300. Gitdugal fell to the ground, and tried to push one of his floorbuttons, but Tara from Rhodes already stood on his hand. 301. Then she kicked his head very hard. 302. But what Tara didn't know was that there were also big spiders under the meat, and they started spitting all sorts of fluids towards her. 303. Tara from Rhoses fell on the ground and lost consciousness. 304. There are not many masters of sleep like Gitdugal. 305. He has all sorts of tropical secrets having their own sorts of fluids, and if such a spider is one of it's deliverers in some cases, then that is very okay with Gitdugal.

306. It was like the veils of the brains of Tara from Rhodes were breaking, and she didn't know where she was, or how long she had been unconscious, when she slowly woke up again. 307. She felt very dizzy. 308. Tara from Rhodes felt her blood was growing stronger by all these strange attacks. 309. It was like her body just didn't give up. 310. Others would have died already in the dangerous and tropical mysteries of the realms of Gitdugal with all these poisons threatening the heart and the blood. 311. Some of these rare fluids should have block the nerves of the brains in certain area's so that Tara from Rhodes wouldn't be able to breath and move anymore, for to breathe you needed to use the muscles of your lungs. 312. But Tara from Rhodes seemed to be immune to these lethal threats. 313. Maybe that was because she just lived the wild life. 314. She didn't believe in society. 315. She believed in the industry of nature, by which she could raise the more refined forms of immunology, not poisoned by the paw of civilization. 316. It was the force of civilization she hated, for it bound her to something she was not from origin.

317. Finally another slave came to the place where Tara from Rhodes was now. 318. It was a dark cave, smelling like the slime of snakes and spiders. 319. The slave told her that Gitdugal wanted to play a game with her : Wild Chess. 320. It would be a living chess, for people of her tribe would be the pawns. 321. If she would win she would free her tribe, but if she would lose, then Gitdugal would take her skull. 322. To Tara from Rhodes it seemed unfair, for on both sides the pawns would be from her tribe, but she didn't have another choice. 323. Gitdugal called it the Chess of Knives, for all living pawns had to carry a knife, and when they had to move they had to push the knife to the next field. 324. Tara from Rhodes only had one demand : All the pawns had to be blindfolded. 325. Gitdugal agreed but then he called for some slaves to sting the eyes out of all the living pawns. 326. Tara from Rhodes was in rage, but now she would play this game to the end, to set her tribe free.

327. So many of her tribe were slaughtered that day in this Wild Chess, but none of them could win the game. 328. So the killer-king decided to play it again. 329. Tara from Rhodes was desperate, but she didn't have another choice. 330. And again, many of her tribe got slaughtered in this cruel game. 331. But this time none of them could win either, and they had to play it again and again. 332. After awhile she found out that the rules of the game were designed in a sense that no one could ever win. 333. She found out it was a trap. 334. If this would go on, then no one of her tribe would finally survive. 335. She then got into such a rage that she took one of the Knives of the Wild Chess, and threw it into the heart of Gitdugal. 336. This knife was charged with so much blood of her tribe, and with their souls of the dead, that it pierced itself in vengeance and hysterical rage into his heart. 337. 'So, you don't want to play the game anymore I see,' Gitdugal said. 338. 'Then we need to throw away it's pawns.' 339. Then he called for some slaves, and they had to throw all the remaining pawns of her tribe off the rocks. 340. In the depths of a ravine their souls shattered on the rocks, taking away their minds and lives. 341. The horror was only raising for Tara from Rhodes could see how the ghosts of her loved ones got attracted and absorbed by the skull of Gitdugal. 342. 'Now you have offered them an even greater slavery : the slavery of the damned.' Gitdugal said. 343. 'Let me know when you want to play again.'

344. Emotionally absorbed by rage she followed him to the place he slept. 345. He slept on a huge bed surrounded by big spiders and snakes. 346. As she came closer his guards attacked her, but she was so full of concentrated rage that she slayed them all in short time. 347. Gitdugal was so tired that he didn't take notice of her. 348. But as she was coming close to his body and could even hear and smell his breath the white wasps of his body were attacking her, trying to poison her mind. 349. But Tara raised her shield and in full rage she pierced one of his own spears through his lungs. 350. She found this spear in his room, but he stood up and smashed her to the ground. 351. Then he raised her up above his head and threw her through the windows above his bed. 352. Tara fell into a river close to a waterfall. 253. Where was she ? 354. She had never seen this land ? 355. On the other side of the river she saw slaves working in gardens and on fields. 356. Were these the famed Gardens of Gitdugal ? 357. There were trees of meat growing here, and trees of all sorts of strange organs. 360. But there she saw Gitdugal coming. 361. 'I wasn't done with you !' he shouted. 362. Tara ran away through the gardens and fields. 363. She first had to make up another strategy, for battling against him made her very tired and even confused.

364. I do not know the rest of the story, as she couldn’t tell me for some reason. 365. Sometimes she just stopped telling, and then she went to sleep. 366. Later I found out that she partly couldn’t deal with it. 367. She knew where all her stories could lead her. 368. She was always the flame in my heart, but since she’s gone it’s different. 369. I can hang on to a lot of stories she told me, but most of these stories do not have an end, or she just didn’t tell how it ended. 370. It keeps me thinking. 371. She could be fragmentaric at times, but that was her code to survive.

1. From a black stained cave, Tara from Rhodes is awakening. 2. Since she killed the black lion all she could do was sleep. 3. Now she is running through the jungle to tell her tribe the great news. 4. This black lion had tortured the minds of her people for such a long time. 5. It was a mind-eater, and whenever he bit pieces of their mind away, there was horror rising in their bodies, tragedy after tragedy. 6. Tara from Rhodes had sworn she wouldn't live in a tribe anymore. 7. But the tribe where she was born she would never forget, and she still called it 'her' tribe. 8. She didn't know how the terror was rising behind the mountain of the black lion. 9. The lion had bred so many children there. 10. Yes, the tribe of Tara from Rhodes didn't know which horror was waiting for them since the black lion had died.

11. The breed of black lions was in great mourning since the death of their father. 12. They were howling in their hidden place in a dark cave behind the mountain. 13. No one knew of their existance, for their father always went hunting, and brought the meat to their secret place. 14. No, they never left the cave, since there were too many dangers to these young ones. 15. But since they had grown up and their father had died, they had to leave the cave. 16. They could smell what had happened, and they could smell the one who had done this all, the one who made them orphans in their lonely and cold years : Tara from Rhodes. 17. They could smell the patterns of the bloodline, and they had sworn they wouldn't rest nor eat before they had killed the ones she loved. 18. Tara herself had to be taken to their cave ... alive.

19. It was the greatest slaughter Tara ever had to deal with, the day the black lions came to her tribe to slaughter her loved ones. 20. It hurted Tara more than anything. 21. That day Tara had gone to a different area. 22. Although Tara didn't want to live in the tribe anymore, she was always around since she freed them from slavery. 23. Since she had killed Gitdugal the killer-king who had enslaved them for such a long time, she took his skull and brought it to her cave, where she swore she would always be around for her people. 24. The skull of Gitdugal was of a rare stone : the python stone. 25. But since the python stone had been stolen, she had to find it. 26. It was the stone of slavery, and it also protected the owner of it against any form of slavery. 27. She returned without the stone, to find out about the fate of her tribe. 28. When she had come into a certain wigwam the leader of the black lions suddenly stood in the opening. 29. Tara turned around, but it was already too late. 30. She had been hit on the head by a sort of iron or bronze candle. 30. They took her away to the den of the black lions in their cave behind the mountain.

31. 'The soul of our father asks for revenge,' the black lions said. 32. Tara, who was just waking up, said : 'Revenge ? 32. I have all rights to have revenge for your father tortured my tribe, and you have finally slaughtered them.'

33. 'There is no such thing as revenge,' one of the black lions said. 34. 'Sometimes things just have a deeper history. 35. We know from our father that you had killed Gitdugal the killer-king.'

35. 'Yes !' Tara shouted, 'but do you think that's so crazy ? 36. He enslaved my tribe for such a long time, and finally he killed most of them.'

37. 'But why do you think he enslaved them ? 38. What do you know about the dark primeval state of your tribe before you were even born ?' another black lion said. 39. 'I know they weren't the best kind of tribes, but you see,' Tara said, 'maybe you are right, but when will this all end ?'

40. 'Now,' some of the black lions said, 'for we are going to kill you and eat the intestines out of your body. 41. But first there will be some dark nights to prepare you for dinner.'

42. 'Oh yes,' Tara said cynically, 'I will prepare myself for dinner. 43. Who of you want to be the first piece of meat ?' 43. Tara took one of her legknives, put it between her teeth and jumped on one of the black lions. 44. Another black lion jumped on Tara, and then another, and soon there was a bloody wrestling. 45. 'Tara from Rhodes,' one of the lions roared mean, 'the dinnerbell has rung.' 46. And he bit her horribly in her stomach. 47. Then she kicked his mean snout as hard as she could. 48. She took a knife and slayed two of them, while the others ran away, howling. 49. Quickly she took the skin of the slain black lion and tied it around her middle where the wound was. 50. She would now have to go to the lake where she could clean her wound. 51. But also the black lions were there to drink. 52. She felt a weakness coming over her because of the wound. 53. So she left very soon.

54. All she needed now was the python stone, but she didn't know where she could find it. 55. Maybe the black lions would have the stone, or they would know where it was, for they knew a lot making them questionable. 56. Tara had such a dark feeling coming over her. 57. They knew a lot about her past and that of her tribe. 58. If the stone would be in the wrong hands, it would also affect her earlier or later. 59. She had to find the stone which was potentially a very dangerous stone. 60. When she had raised her power again she went to the den of the black lions again, in their caves. 61. Deeper in the den there was a small door leading to a hall in the mountain. 62. She had never been here before. 63. She saw a huge black lion sitting on a throne which looked like made of python stone, but she wasn't sure. 64. As she moved closer she heard a scream. 65. It looked like the scream of someone from her tribe. 66. 'Meleshuel, is that you ?' she shouted. 67. 'Yes, come and help me,' the young warrior shouted, 'They have tied me to a stake.' 68. It was somewhere behind the throne, where the same sort of stone was. 69. The black lion was roaring and slowly went towards Tara. 70. Tara had to swallow a few times. 71. But the black lion didn't do anything. 72. 'It is not the bad one, Tara !' Meleshuel shouted, 'he only protects me.' 73. Tara found out the black lion couldn't walk so well. 74. He had a handicap. 75. Maybe he had been severed in a fight. 76. 'Why are you here, Meleshuel ?' Tara asked, while she came closer. 77. Suddenly she saw the stake to which the boy had been tied. 78. 'At night the pythons come to hurt me, but the black lion protects me,' the boy told. 79. Quickly Tara untied the boy, and they embraced each other. 80. 'Who has done this,' Tara asked. 81. 'Who has done this to you ?' 82. The boy had strange scars all over his body, and some of these places were still bleeding.

83. 'I will bring you to the lake to wash the wounds,' Tara said. 84. 'No !' the boy screamed. 85. 'You can't, for the black lions will find me again to bring me here.'

86. 'I will slaughter them all until none of them has it's skull on it's body anymore,' Tara said with cold eyes. 87. 'The only one I will spare is this friend of yours here.' 88. He had become an outcast of the group because of his handicap, but actually he was the one who saved the life of this boy. 89. If he wouldn't be there, they would have killed the boy. 90. Since then the black lion stayed with the boy to watch over him, like it was his only child. 91. The boy could see so much love in the eyes of Tara as she watched this precious black lion. 92. For he guarded the last remains of her tribe.

93. Suddenly the black lions entered in. 94. They saw the older black lion with Tara and the boy. 95. They jumped on the older black lion and killed him. 96. It all went so fast and they were with so many more black lions, it looked like an invasion. 97. The boy was crying. 98. Tara took him tight under one arm and started to slay the mass of black lions with her sword. 99. Suddenly all sorts of pythons came out of openings in the wall. 100. A horrible fight started between the remained black lions and the pythons. 101. There were also pythons who went after Tara and the boy, and again, Tara was the great slaughterer. 102. After all black lions and pythons were dead they could see through the openings a hall full of weapons of python stone. 103. There were spears, five-pointed and six-pointed blades, bows, arrows and a lot more. 104. The boy said these weapons were called bone-breakers. 105. They could easily crash any sort of bones and skeletons. 106. That the older black lion had told him. 107. So they crept through the openings in the wall and came in the other hall. 108. There were also a lot of small hills of python stone.

109. But all of a sudden giantspiders and one giantpython were coming out of a den. 110. The boy grasped some weapons and started to fight, and also Tara grasped some weapons. 111. She killed the giantspiders by spears and the giantpython she killed by a sevenpointed blade.

112. Tara hoped she would find the stolen skull of Gitdugal the killer-king somewhere here. 113. It was the most precious stone among all the python stones. 114. But there was no any trace of it. 115. The boy said the black lions had spoken about it. 116. They said it was somewhere in Python City. 117. They would have to travel three days to the north to find Python City. 118. It was a city in the middle of the Great Python Jungle on Mars.

119. When they finally came in Python City a warmth was gliding into their souls, very mysterious. 120. It was a warm day in Python City. Most of them were on the beach at the sea. 121. Tara asked the boy if he knew anything else about where the skull could be. 122. The boy said they talked about a certain shop. 123. 'Yes,' Tara said, 'but do you also know what kind of shop ?' 124. But that the boy couldn't remember. 125. He thought a comic-shop. 126. So they went for a walk along the shops. 127. There were many streets with shops, but finally they found a comic-shop. 128. The boss of the comic-shop looked very angry. 129. He also looked like he had drunk too much. 130. 'What do you want ?' the man asked. 131. Tara asked him if he knew anything about a skull. 132. Then the man told that his wife believed in black magic, and that she had bought the skull once to capture the soul of her enemy. 133. The man said he didn't believe in it. 134. 'Can we speak to your wife ?' Tara asked. 135. 'Yes,' the man said, 'tonight, for she's now at the beach.'

136. In the evening Tara and the boy returned to the shop, after they had taken dinner somewhere. 137. When the woman finally got home she started to laugh when she heard about the story. 138. 'Don't listen to him,' she said. 139. 'He's always drunk.' 140. But Tara knew something wasn't right. 141. It was like she remembered the face of this woman, and it wasn't right. 142. Then suddenly she knew it : It was a slave-girl who once worked for Gitdugal the killer-king. 143. Of couse she knew of the powers of the skull. 144. Awhile later the man came downstairs with the skull in his hands. 145. The woman started to curse. 146. But later she explained everything, and Tara seemed to be right. 147. Tara knew how dangerous the skull could be, and didn't trust the woman with it. 148. 'Since I killed Gitdugal and set you all free I had to take care of the skull, but once it was stolen,' Tara said. 149. She asked the woman how she got the skull. 150. She said she had bought it from some men called the black lions. 151. Then Tara knew enough. 152. Of course the black lions could shape-shift into humans to do such things. 153. 'How much did you pay for it ?' Tara asked. 154. 'Sixty tanarings,' the woman said. 155. That was a lot of money. 156. 'I will give you seventy tanarings for it, but I have to get it back,' Tara said. 157. The woman said that that was a good deal. 158. The woman said that they could also spend the night in her house located above the comic-shop. 159. Tara and the boy were very tired. 160. But in the middle of the night the woman came to the room where Tara was sleeping. 161. She had a knife and was ready to kill Tara so that she could keep the python skull. 162. But Tara heard her coming, and had also a knife under her blanket. 163. She acted like she was still sleeping, and when the woman was near to her bed already, and when she almost could feel her breath in her neck she suddenly turned around and pierced the knife into the heart of the woman. 164. She took the skull and the boy with her, and then they left Python City in the middle of the night.

165. Now they would go to Tara's cave, where she had a lot of hidden dens. 166. But on their way the boy asked if he could stay with a tribe he knew very well. 167. Tara agreed immediately. 168. When Tara returned to her cave there was a strange man in her cave. 169. The man looked a bit confused, and apologized immediately. 170. 'I'm sorry but I just escaped from an arena and I had to hide myself,' he said. 171. He explained from which tribe he was and what had happened to him. 172. Tara understood, and told him that he could stay as long as he didn't make any troubles. 173. Tara always had a sort of weak spot for gladiators, for she knew how life could be as a gladiator. 174. She cared for him like he was her baby. 175. In the middle of the night he stood before her. 176. He was very tall. 177. He said to her he was very scared. 178. He couldn't sleep. 179. He was afraid they would find him here and would take him to the arena again. 180. He told her that he was a war-prisoner. 181. She listened to his long story, and she took him in her arms to sooth him. 182. She told him that she would protect him, and that if any of his capturers would ever come here she would beat the brains out of their skulls. 183. Then Tara began to tell him stories to sooth him further. 184. The man told her that he had lost many battles, but he fortunately never got killed. 185. Tara immediately said that she could teach him how to fight so that he would never lose any battle anymore. 186. She said that if he would become such a good warrior that he could defeat her in wrestling than he never had to fear anything again. 187. But she also teached him how to fight with swords, spears and how to use a bow with it's arrows. 188. She also teached him how to hunt for food.

189. One day she told him about the python skull, but she wished she would never have told about it's secrets. 190. For in a night he woke her up, and he had the skull in his hands and put it behind him on a high place. 191. Then he said : 'Fight for it.' 192. The skull was taking all her strength away, and she felt like it was enslaving her. 193. She was almost completely in the power of this man, and if the man wouldn't be of good heart he could have destroyed her heart. 194. She now knew she couldn't feel safe anymore in her own cave since the man challenged her like this. 195. It was like he took away the most dear thing of her heart, although he didn't destroy her heart. 196. This was the moment her hate against men had been stirred up more than ever.

197. Never ever again would she give her heart like she did. 198. She got her skull back, but she lost something of her heart, and she couldn't get it back. 199. One night she decided to leave her cave for awhile. 200. But when she returned she found out that the man had committed suicide. 201. Maybe he knew that he had gone too far. 202. She had mixed feelings about his death.

204. And as she accepted him in her cave again he started to become of flesh and blood more and more. 205. And that could happen because of the python skull. 206. He told her that he had been to the Underworlds of Mars, to Tartarus, where his soul had been captured between the squeezing Moving Walls of Everlasting Damnation. 207. Here his soul got dense again. 208. He said that in the place where he was everything would be turned into Python Stone. 209. He also told her about his true reason why he had committed suicide. 210. And they became lovers for the second time.

211. But as this strange resurrection went on, Tara more and more found out about what was going on. 212. He only returned to her to seek for revenge. 213. But he wasn't himself anymore, so Tara thought he had been sent back to her by someone for some reason. 214. When Tara had slain him in a fight, she wanted to find out about his second coming. 215. So she decided to go to the Moving Walls of Tartarus, a dangerous realm below the Death-realms of Mars. 216. She knew exactly which rivers to take in the Death-realms of Mars, and finally after a long journey she reached Tartarus. 217. When she got to the Moving Walls area she met Drinbard, a pirate-captain. 218. She asked him about his friend, but Drinbard didn't want to tell anything. 219. Finally she got into a fight against him. 220. They both had two-bladed swords called doubledeckers. 221. Finally Drinbald gave her access in the deeper realms of the Moving Walls. 222. Before he gave in they had a fight of two days.

223. No one would understand the horror Tara saw there. 224. It was here Tara really learned to fight. 225. It was here she met Diabrillis the puppetmaster. 226. The souls of the damned who got slamned between the walls gained so much density at times that they could form a threat against the ruling classes of Tartarus. 227. Diabrillis was often their last hope, for he captured the densest souls from between the walls to enslave them in puppets. 228. Tara had still no idea how her friend could escape a place like this. 229. Tara had to pay Diabrillis a big deal of tanarings before she could enter his realms. 230. He was such a great puppetmaster, because he knew the art of soul-slaying. 231. His slaughtery was made of all sorts of rare python stone. 232. The huntingfields behind the realms of Diabrillis the puppetmaker were the last area's of this strange fairground. 233. The souls had become flesh and blood here, but now they had to survive on their journeys across the huntingfields. 234. Here the darkest indian hunters lived, and the darkest indian tribes. 235. All they wanted was to eat meat, and that was also what a strange billboard said somewhere in the dark pubs of this area : Eat Meat. 236. It was for the damned souls not enough to escape from the hands of Diabrillis the puppetmaker. 237. If there was any escape then most of the times it was organized by the dark indians of the huntingfields themselves, just because they were in need for meat. 238. How Tara's friend could survive and escape she still didn't understand. 239. Maybe he would have captured many women on the huntingfields by his charms, and maybe they finally let him escape ? 240. Tara didn't know. 241. In the pub where she sat there was a fat barkeeper doing the dishes, and there were sitting a few naked indian women at the bar. 242. They listened to some music, had some talks and a few drinks. 243. They looked a bit strange at Tara, but further they were friendly, and Tara didn't have the impulse to grasp her sword. 244. The feathers of the indian hunter-women were very shiny, and Tara was looking at these ornaments for a long time. 245. Suddenly a cowboy entered in. 246. Tara could see that he was an escaped soul still in his process of growing dense. 247. Tara had the feeling the cowboy didn't know where he was. 248. Maybe he thought he had already reached the finish. 249. The indian women started to whisper to each other, and Tara knew about what they were going to do. 250. The cowboy walked like the whole pub was his, like he was the greatest hero of all times, for he had survived Everlasting Damnation, the Moving Walls of Tartarus and the soul-slaughteries of Diabrillis the puppetmaker. 251. He ordered a couple of beers. 252. Tara supposed he did that because he seemed like he never drank alone. 253. Everyone got a glass of beer, even the barkeeper, on costs of the cowboy. 254. Tara saw his good heart, and was worried about him. 255. Then one of the indian hunter-women stood up and asked : 'Shall we go outside ?'

257. 'Yes ?' he said, still a bit confused, not knowing what was going on. 258. He stood up, and wanted to walk outside the pub, but in a flash Tara could see how the indian woman was about to grasp her knife. 259. Before they could take any other step Tara jumped from her seat to the woman and kicked the knife out of her hands. 260. But quickly the other indian woman took her spear and wanted to pierce the cowboy. 261. Just in time Tara could jump on her neck and and pushed her on the ground by holding the neck tight between her legs. 262. The barkeeper took the telephone, while the cowboy started to become paniced. 263. The other indian woman tried to approach him. 264. 'Stay away from me !' he roared, while foam almost came out of his mouth. 265. The indian women sat down again after awhile, and everything was quiet again. 266. The cowboy now knew he was in danger, still. 267. Tara thought the cowboy was a lost case. 268. She didn't have any hope for him to survive in an area like this. 269. Soon she found out how the indian women had turned him into living meat on a stake. 270. But for Tara there wasn't any way to prevent it.

271. Very often she saw those sorts of men having their skins ripped off and shivering on a piercing stake, while indian women danced around their hopeless souls. 272. They were still the souls of the damned. 273. She wondered how her friend could escape all this. 274. On these fields demons and skeleton-gods were sitting on their high horses causing the doom of everlasting damnation to full extends. 275. Most of the times these skeleton-gods were dressed in garments, causing the horrors of indian sorcery all over the place. 276. They were the ones who had teached all these indians here how to be soul-criminals.

277. Once Tara met the White Spider Queen, a sorceress who could let nipples grow on bodies in such a number that skeletons would come to suck all the blood, fluids and meat-juices out of the body by these nipples. 278. These nipples were called the nipples of death. 279. The Queen was a very feared woman of the hunting-fields. 280. Even many of the indians feared her. 281. Before Tara realized she was under the webs and fluids of giant-spiders. 282. The White Spider tried to put her spell on Tara, but she failed. 283. They had a fight of several months, which Tara finally won. 284. This was how she could finally escape the horror surrounding the Moving Walls of Tartarus. 285. She still didn't find an answer to the questions she had about the one she once loved.

286. Not many would believe her if she would tell about all the horrors she saw in the darker area of the Moving Walls of Tartarus. 287. But as she grew so much in Life and Death, she more and more developped the dark sides she encountered in the area of the Moving Walls in herself. 288. It was something she could not escape, for everything was growing darker around her, and she needed to survive and dominate her own skull. 289. She needed to possess herself instead of letting someone else possess her, but she more and more found out about the high price it had to protect herself like this. 290. And this attitude she didn't need only for a day, but for the rest of eternity. 291. She had to wage an Everlasting War against everything which was threatening and possessing her, or she would lose herself forever. 292. In her eyes that was the only Love she could really bring up to herself, but it was enough for life.

293. Tara wanted to return to the White Spider Queen she once defeated. 294. She needed help from her. 295. The White Spider Queen had mixed feelings about Tara, but finally she accepted Tara's need for help, if only to be able to take revenge on Tara. 296. She initiated Tara deeply into her temples and her secret places, and most of all : she started to love her.

297. No one would expect the love which started to develop between the two. 298. They could learn a lot from each other, and by a greater horror, they could be much saver against the higher levels of horror coming against them both. 299. They had a shelter in each other. 300. Tara teached the White Spider Queen how to fight by her weapons, and the White Spider Queen did the same to Tara. 301. The White Spider Queen was still dignified in all her horrors, but Tara was rude and uncivilized like always. 302. She didn't have any manners or behaviour, while the White Spider Queen had so many etiquettes. 303. They used to hate each others attitude, but now they knew they had to combine them for their own survival, or they would both lose their souls in horror. 304. The horror was hunting and growing outside, and the White Spider Queen knew that her days were counted when she wouldn't integrate with Tara. 305. They were both parts of the same puzzle and the same weapon, necessary to win in the Everlasting War. 306. The White Spider Queen was always so gracious that Tara although she more and more desired this jewel, sometimes just wanted to cut her skull off to decorate her weapons with it. 307. But they knew they needed each other, and they developed an intimate and tender love-relationship.

308. The White Spider Queen developped Tara's lust for poetic utterances, and Tara developped the White Spider Queen's lust for stories. 309. One day the White Spider Queen showed Tara a White Spider Stone. 310. It was the stone of blood and lust. 311. By this stone spiders wove their threads. 312. These threads were nothing but slices of slain and damned blood of death. 313. It also developped the slimy airs of spiders necessary to breath in these higher levels of horror. 314. The stone was also called : Blood Slayer as well, especially when weapons were made of the stone. 315. In a hall the White Spider Queen showed the delicate weapons made of such stone, and these weapons were called the blood-slayers. 316. They could cause sudden death and damnation. 317. The weapons were not very tall, but compact. 318. Some of them were fourpointed blades, fivepointed blades, all sorts of strange dreadfull spears and knives and some bows.

319. As for Tara : She had to find a way to forget about this all, as she found out about the forces of Love being nothing else but the forces driven by a repressed revengefull heart coming from the past. 320. These veils of the spider were nothing but tricks to hide the Evil of the Python Stone. 321. A stone she tried to get rid of in the end, but which pierced itself a way to her heart more and more. 322. She more and more found out about the unbearable price of such a python stone, and she couldn’t escape from it. 323. She had become it’s slave forever.

1. No one would expect Sharla the Head Hunter to return after she was chased away by Tara from Rhodes. 2. But it was only to prepare a harder attack. 3. She went to her kingdom of heads again, where she had the skulls of her enemies on stakes, and even those of the ones she ones loved. 4. She was the horror of the Mitstik River, a huge river-area on the south of Mars. 5. No one could really explain an encounter with Sharla the Head Hunter. 6. She took minds and souls away, to finally take their heads. 7. She was obsessed with heads. 8. She painted them, decorated them with feathers and jewelry, and people said she only grew wilder since the death of her father, the horrible Skeleton Eater. 9. Whenever he was hunting, he didn't care about the meat. 10. He only ate bones. 11. Sharla the Head Hunter's father was a huge skeleton himself, decorated by strange misleading ornaments. 12. Whenever people were looking at him, they lost so much of their lives. 13. He was a strange and dangerous man, even to his daughter. 14. It was like by his death Sharla broke so many chains of herself, yes, she was the one who had killed him.

15. For years she stayed on her side in the West after she had been defeated by Tara from Rhodes, but after these years she returned to the Eastside of the river. 16. No one could really explain what happened, but she had become so much more powerful. 17. Some said she had eaten the soul of her father.

18. Tara from Rhodes stood before her cave washing herself by the lake. 19. Warriors of her tribe came to her, telling her that Sharla the Head Hunter had returned. 20. At that moment they heard shrieking. 21. It was Sharla the Head Hunter, coming towards them. 22. Like a monkey she jumped from tree to tree. 23. There was something around her neck, a snake. 24. Tara from Rhodes took her spear, and told the warriors of her tribe to go behind her. 25. But it was already too late. 26. Sharla the Head Hunter had pierced on of them by an arrow. 27. 'Run away !' Tara from Rhodes shouted to the others, but also another one was already pierced by an arrow. 28. Then Tara threw her spear but she missed. 29. Quickly she took on arrow from her quiver and shot it, but missed again. 30. How could she miss two times ? 31. What was going on ? 32. Then Sharla the Head Hunter stood before her raising her sword. 33. Tara took another spear and they had a fight. 34. Sharla the head Hunter smiled. 35. 'If I will kill you, I will kill your tribe after it, do you think that's okay ?' 36. Tara stang by her spear, but missed : 'No,' she shouted. 'I told you already to leave this place.'

37. 'So why ?' Sharla the Head Hunter asked ironically, 'don't you like to see heads all over the place ?'

38. 'Well,' Tara replied, 'most of the time I like to see heads on bodies, but in this case I like to see a headless body.' 39. Then she fiercely tried to hit Sharla's head with a knife. 40. But Sharla jumped aside and kicked Tara against her head. 41. 'Bull's Eye !' she shouted. 42. Then Sharla's snake jumped on Tara and tried to strengle her. 43. 'Have fun together,' Sharla said ironically, 'I will return when dinner's ready.' 44. And then she left the place. 45. Tara had a hard time overcoming the snake. 46. The snake had a tighter grip than the usual snakes, and she tried to smash his head with a hard object in her surroundings. 47. But the snake moved all over, and also coiled itself around her legs. 48. Tara got troubles in breathing, and the snake was very slimy.

49. Suddenly she heard singing. 50. Someone was washing herself in the lake. 51. It was Sharla the Head Hunter. 52. 'This place will be mine in short time !' she shouted. 53. Suddenly Tara could throw the snake off of her. 54. She threw the snake into the lake, and continued her fight against Sharla the Head Hunter. 55. 'Oh, come on then,' Sharla shouted, 'I will eat you like a shark.' 56. Tara jumped on Sharla the Head Hunter and pushed her further into the lake. 57. Crocodiles from all sides came after Sharla the Head Hunter and she had to fight for her life. 58. But her snake swam towards the crocodiles and took them in a tight grip, while they were slowly dying without having any breath.

59. These were the days of Sharla the Headhunter. 60. She had many fights against Tara from Rhodes, for she wanted to have her skull and those of her tribe. 61. But one day tragedy struck Sharla the Headhunter, for her snake thought it would be time to add Sharla's head to the collection of heads in the Westside of the river. 62. The snake also thought it would be time to swallow Sharla's soul. 63. No one knew how such a deep friendship could turn over in such a hate, causing Sharla's death. 64. As the warriors of Tara's tribe were in extasy about Sharla's fatal friendship with the snake, and as they were feasting the whole night, they didn't know about a greater threat which was awakening, the very snake of Sharla the Head Hunter itself, with the captured soul of Sharla in it's erected pride. 65. The snake had only grown stronger, and taller by eating the meat and soul of it's best friend. 66. Now the snake had become the Head-collector, but it also collected souls.

67. The warriors of Tara's tribe didn't know about the danger moving slow towards their wigwams. 68. While they were still feasting the snake slided into the first wigwam, taking some children away. 69. Soon they discovered about the sudden disappearance of the children, and their feasting started to turn into mournings. 70. The snake took the children across the river, and teached them how to hunt for heads. 71. The snake also teached them in the way they developped a rage against their own tribe. 72. When the children had grown up they formed their own tribe preparing so much vengeance to attack their original tribe one day. 73. The children didn't only worship the snake, but they also worshipped Sharla the Head Hunter. 74. They brought sacrifices to her everyday, a great part of the prey. 75. Tara had searched for the children for a long time, but now she was about to cross the river to search in Sharla's territorium. 76. Somewhere in a different part of the river the children's tribe was moving towards Tara's tribe. 77. They only wanted to have one thing : heads.

78. The children who had grown older now had become skilled warriors. 79. They wanted to cause the fall of their original tribe, as they were bitten in their childhood by the snake. 80. He bit them in their skull where he placed a shiny yellow amulet to dominate them. Now they were in it's evil hands, enslaved by the tormented soul of Sharla the Hunter. 81. All they could do was giving expression of her rage and hate. 82. These evil children started to slaughter the children of their own original tribe. And when Tara returned to the tribe she was already too late. 83. She couldn't find the children behind the river but she found a shiny yellow amulet like a tall cube. She found it in the temple of the snake, while some puppets of clay were sitting in front of it. She knew enough. That was the sign of domination. 84. Now she finally had found the children it was already too late. She stood on the hill watching that what had happened, raised the shiny yellow amulet and spoke loud : 'I think I already know what is going on here.' 85. The children turned around and when they saw the amulet it was like they were losing all their strength. Tara knew she had to be very careful now, for she couldn't underestimate the works of the snake. But the fact she had the amulet in her hands now gave her much power over the children. 86. The amulet wasn't in the hidden temple of the snake anymore. Tara knew where this temple was, for it used to be Sharla's temple. And in a sense it still was. 87. Suddenly some of the children started to have much pain in the back of their heads. They grasped their heads with their hands, and slowly Tara walked towards the children. 88. They wouldn't have any chance against her, for no one could be really successfull against Tara from Rhodes. She was still the Warrior Princess of the primeval, like the black snake. 89. And none of these kids would even think about attacking her. Tara took her knife and started to cut the shiny yellow amulets out of their skulls, as she knew what was going on. She could feel the mighty vibration of the amulet. After awhile she had many pieces of it in her hands, while the children weren't themselves anymore. 90. It was like they were awakening out of a long long dream. Some started to cry, while others stared like frozen to the ground. The snake had done this job when the children were too young to realize what was going on, and he did it while they slept. Tara tried to explain them what was going on, and she did this with all the love she had. Since the children had invaded the tribe the survivors fleed away. 91. No one could begin anything against such powers. They had the strength like wild animals. Now one knew that they had been gifted by the snake of Sharla the Head Hunter and her very soul. But now Sharla had been overcome and defeated again. 92. The only thing was : Where was the snake ?

93. Tara knew they were in danger now, for the warriors of the tribe could return to see what had happened. They were on a hunt today, while the women and children were in the camp alone. What would they do when they would find out that so many children had been slain today ? 94. A dark feeling had entered Tara, something which was telling her that something was going on. She suddenly thought about the snake. What if he had already possessed the minds of the warriors ? She had to do something with the amulet now. But she didn't know what. She laid the pieces in a circle and started to think. Now the amulet was hers, and she wanted to spare the warriors in their feelings. 95. She knew where they were hunting today, and she hoped that they would stay the night there. So she went there, and fortunately when she came there it was already night and they were all sleeping. She had cut the amulets into many pieces, and by the amulet she wanted to lure them away from the danger. She knew that the snake had bound their hearts and minds by the attack, and she knew that if they would find out about their children, the snake would use them to destroy even more of the tribe. 96. Tara knew the sorceries of the snake, and the danger of Sharla's soul. They wouldn't rest before they had torn the whole tribe apart to devour it. The snake was a possessor of minds, and Tara exactly knew which steps the snake could take to prepare the possession. The snake had almost reached it's goal with the warriors of her tribe. Slowly Tara crept to the weapons of the warriors of her tribe, while they were sleeping. In all the weapons she tried to put small pieces of the amulet. She succeeded.

97. Now the only thing she had to do was taking the children away across the river. They couldn't be in their original tribe anymore. She also had to find the ones who had escaped since the children invaded the tribe. But when she had reached the tribe the snake was there. It would be a horrible fight. All her rage she concentrated on the snake, while she took her sword and entered the arena. 98. The snake had grown so much bigger now since the last time she had a fight with it. She wondered where the children were. Maybe they had already been gone to their tribe behind the river. Tara was in rage. 'I want my amulet back,' the snake roared. 'No !' Tara screamed, 'you will not get it, for your games are over.'

99. 'You do not know with which powers you are playing, girl !' the snake roared, while it's tail slammed her in her face. 'By this amulet I will bring Sharla's soul into the minds of the tribe,' the snake spoke loud. 'But the amulet doesn't belong to Sharla's soul anymore,' Tara spoke, while she pierced her sword into the tail of the snake. 'It's her bones, it's made of her skeleton,' the snake spoke in strange delight.

100. 'But now I possess it !' Tara shouted, 'Now I am the master of my tribe, as I am it's guard.'

101. 'But the soul of Sharla needs to come alive again, or she will devour the tribe totally, to swipe it's souls away from Mars. She will gather her bones by herself, and then come alive again,' the snake roared. And then something strange happened. The amulet started to shriek, and in the distance the warriors of Tara's tribe were coming home. They were in panic, and some were hysterical. 'Our weapons are moving and shrieking !' they shouted. 'It's the amulet,' the snake roared. 'It is time Sharla the Head Hunter is coming alive again.' Then the warriors fell on the ground and worshipped the snake while the snake was coiling around their weapons. 102. Tara knew she was losing the grip on her tribe, and she knew that the only place she could gather her powers again to break this sort of witchcraft was the realm of Sharla the Head Hunter across the river. She now had to make that kingdom hers, or she would be enslaved by it's powers herself.

103. But when she came across the river the children's tribe had possessed the whole area and had become evil again. They even didn't remember Tara. They didn't recognize her. She hoped the children didn't know about the hidden temple of the snake, so she went there, but they also possessed that temple. The kingdom of heads was against her. The children had strange weapons made of shiny yellow bone. It looked much like the amulets, and maybe it was the same : the bones of Sharla the Head Hunter. All the children were saying she would come alive tonight to gather her bones. Tara started to scream : 'No ! You have been possessed again !' But the children were shaking their heads. They only wanted to have one thing now : The head of Tara from Rhodes.

104. All of a sudden she got terrible headaches like ringing bells in her head. She grasped her head, but the pain only got worse. It was like a million wasps were stinging her brains, and her body got overheated. She almost fell to the ground, but she could catch herself on her knees, took her knife and cut into her skull where the pain was coming from. Soon she took a piece of the shiny yellow bone out of her head. She screamed and shrieked while she was raising it high. How could that happen to her ? How could such a piece be in her head ? Was it done by the snake ? And when ? Suddenly she heard screaming. The children were grasping themselves and each other. Some of them had pain in their legs or arms. Soon Tara had cut more pieces of the shiny yellow bones out of them. They knew Sharla would also look for these pieces.

105. Tara wanted to know about the secret of the shiny yellow bones of Sharla the Headhunter. She decided to search in the temple of the snake. A lot of strange altars were here, and strange stakes with totems. A lot of skulls were here. They were carrying strange smells, and were often painted and some had feathers. In the bigger skulls pythons and other big snakes were living. In another room of the temple there were also skulls, but most of them were very small. These could be the skulls of small children or monkeys. In a bigger one a hairy spider lived. The room was full of spiderwebs and behind the room there was also a small room with a low ceiling. Suddenly a piercing voice shouted : 'Tara from Rhodes ! Your friend Sharla has returned.' A huge skeleton of yellow shiny bones was standing in the opening of the small room. The snake was around it's neck. 106. 'Yes, I am Sharla the Head Hunter, but I only need some skin, and I thought, maybe I can use yours,' the skeleton spoke. 'No way !' Tara said loud. 'I will break any bone of you to let it become my second skin. I feel so naked, I need a dress.' Suddenly fourpointed blade crashed the skeleton from behind. It was one of the children. But soon the bones were gathered again by a strange power. 'Go away, kid !' Tara shouted, 'There's witchcraft going on here, you better protect you soul !'

107. Tara knew she had to find out about this secret or it would enslave her forever. 'By the force of Soms !' she shouted, 'tell me your secret.' Suddenly a wind from behind crashed the skeleton again and a huge skeleton stood in the dooropening, breaking the bones with it's teeth. Then after that he started to eat and absorb the bonemass. 'I have finally come to life again,' the skeleton roared. 'Who are you ?' Tara asked with a loud commanding voice. 'I am the Skeleton Eater, her father. She had killed me and captured my soul for such a long time in the form of a snake. But now I have come to take revenge.' The snake was sliding and coiling throughout his bones. 'But what did your soul do to my tribe ?' Tara shouted loud, 'This snake has killed and possessed so much of us.'

108. 'I was possessed too, by the meat and the soul of Sharla I once absorbed, but before that I was her slave, after she killed me and brought my soul alive again in the form of a snake. To eat her meat and soul was the first step in delivering myself from her,' the Skeleton Eater spoke. 'Now by eating her bones I hope I will break the possession.' Tara wanted to leave the temple now, but he was blocking her. 'Now all I want is your head !' the Skeleton Eater spoke loud. But the kid with the fourpointed blade had returned and crumbled the Skeleton Eater with it. 'Oh, my magical powers will gather my bones again,' the Skeleton Eater roared. 'I told you to go away !' Tara shouted loud. 'These kids won't listen.' The Skeleton Eater stood up, and said : 'I will eat and devour your bones, and I will use your meat and brains as windowdecoration.' The kid was running away again, but the Skeleton Eater ran after it. 109. The snake slided out of the body and attacked Tara. 'Come Tara !' the child shouted. 'I need to show you something.' Tara kicked the snake aside and ran outside. The child showed a shrine to Tara. 'Here we used to worship the Skeleton Eater,' the kid said. The Skeleton Eater had disappeared. But soon Tara found out he was devouring the bones of the children, leaving their meat behind. 'Why do you worship such a god !' Tara shouted. Then the kid asked : 'Which god do you worship then ?'

111. Now she had directed someone to Soms she had to leave the place and the whole domain of where she was born, the area of the Mitstik River. She gave this district over in the hands of Soms, for she didn't know it anymore. It was like she was chained by the tight chains of her youth. She wanted to forget about it all to start a new life. So she moved even more to the south, to the area of the legendary Mokotte Fields on Mars. This was even further in the south than the valleys and gardens where her original tribe had to work for the killer-king Gitdugal in earlier times. She had to travel a few weeks to come close to the Mokotte Fields. Here she would start a new life. She had become very tired of the riddles of the realm of Sharla the Head Hunter. She wanted to escape it's grip forever. In the valleys of the Mokotte Fields there would live a lot of sorcerors who could help her further. She had to go there, for an invisible force she didn't know of was taking her breath away and slowly strengling her.

112. In front of the Cave of Viviktus, the Wild Sorceror, there was a lair of a giantspider. The giantspider was very hairy and even had feathers. Tara wanted to go to him for help, but not much did she know about the horror of that place. No one could enter the Cave of Viviktus than the ones who could dominate it in wrestling. As she was very tired it became a long fight. The giantspider was about to strengle her. It was like this animal was taking her last piece of breath. But after awhile Viviktus the Wild Sorceror came outwards. 'I think I will have mercy on you this time, lady. You seem to have traveled a great deal. Come inside for some warm drinks,' he said. Tara stood up, while the giantspider left her alone. Inside there were halfnaked warriors sitting at bars. Most of them were looking at her. 'Oh, I want to fight against her one time,' one was shouting. Most of them were barefooted, but some of them had very strange boots or shoes. 113. They looked like killerboots. Viviktus, the Wild Sorceror, was leading her along the bars, and soon they were in the arena's. All sorts of wild animals had to fight against the different warriors. Some of these animals she had never seen before. They were monstous Martian animals. Behind the arena's there were some arena pools. Viviktus told her that if she would defeat all these warriors and animals, he would help her.

114. Nights of fights followed in which she slayed the greatest warriors. Sometimes she had to fight three or four of them at the same time, and sometimes even a whole group. They called her Tara the Slayer. By the grace of Viviktus not all these warriors would die by her hands or weapons, but she defeated them all. 'There's dread on you,' Viviktus said. 'They fear you like nothing else. I must say I applaud your strength and persistence. You are cleansing your soul from witchcraft here for a great deal.' Then Tara took Viviktus tight by his throat and said : 'You Martial bunch of shatters, you promised me to help me !'

115. 'What I tell you is the truth,' Viviktus continued, 'but I will also give you help by myself. That I did promise and I will do, as I am an honest man.'

116. 'Some souls have reached a certain immortality, and will return on and on, after they have been killed. They have drunk from the sources of eternal death and birth, and they have a great immunity. Now these so-called immortals prey on mortals. And if they have fixed their mind on you, they can eat you all the way to your inner city, where they can and they will finally enslave you,' Viviktus said, 'It is finally by this eternal slavery you will find the well of eternal liberty, the freedom of the mind.'

117. 'What are you trying to tell me, sorceror, are you predicting me something ?' Tara blasted. But then she got very silent. After awhile she said : 'So you will tell me that Sharla the Head Hunter will return again to me to finally enslave me ? How ?' The sorceror nodded. 'I think you are very wise, my girl, and I think you will deal with this as you continue your path. You will find out that my words to you were true.'

118. And as the sorceror predicted Sharla the Head Hunter came to stalk her again, and this time she slayed Tara and took her soul to the realms of Lakshor, where she became an enslaved Gladiator.

119. After Sharla the Head Hunter took Tara's skull, Tara's soul found a fierce fire-ship in the deathrealms of Mars. She knew Sharla still wasn't done with her, and she would hunt for her soul, but on this ship she would have the chance to escape from Mars, as it became more and more a horror to her. On the Martian River of Death she was on the ship, but gladiators kidnapped her. These were the times she felt very weak. But as soon as they heard of Sharla the Head Hunter they became friends with Tara. They had to fight Sharla together. 120. It was a warrior-boat, the one where she was now. The ones of this boat were escaped gladiators and now they were waging war against the tribes along the Martian River of Death to make prisoners for their gods. They first wanted to sacrifice Tara also, but since they had an encounter with Sharla the Head Hunter they knew they could better not touch Tara. She might help them against Sharla's attacks. 121. What they didn't know was that Sharla attacked them because of Tara. If they would find out that Tara was the cause of this all, they would have sacrificed her for sure. They were cannibals of the highest grade on the Martian River of Death, since the gods teached them how to survive on these horrible rivers. Tara tried to escape from them many times, but all these attempts finally failed. It was like they were watching any move of her.

122. They didn't have much jewelry, but what they had was very precious. They had some python stones, and by that they could capture the minds and the souls of their prey. It also prevented them against any soul-enslavers. Most of the time these stones were planted in their weapons.

123. The friendship between Tara and them didn't last long, for once in the night Sharla the Head Hunter came to the boat. She killed the gladiators, took their heads, and captured Tara's soul. Sharla took Tara to the arena's of Lakshor where she sold Tara as a gladiator. When she could finally escape from Lakshor she returned to Mars again in search for the warrior-skulls of her friends who got beheaded by Sharla the Head Hunter. She would do anything to bring her friends back to life again. She also knew that their souls had been captured in their skulls, and that Sharla would have those skulls in her collection. So she returned to the area of the river of Mitstik, in search for Sharla the Head Hunter. Tara had now grown so much in skills, in wisdom and in so many other things. She was now ready to finish Sharla the Head Hunter forever to set her friends free.

124. But when she came there, it wasn't what she had expected. Although she easily found the skulls and used an oracle to talk to them, her friends didn't remember her, and didn't want to have anything to do with her. First she was in great grief because of the answers, but later she knew she first had to defeat Sharla the Head Hunter, because she seemed to dominate their mind and memory. But Sharla was nowhere to be found. Her realms were lonely and wild, almost depressed. Later she asked the oracle where Sharla was. The oracle answered that on the westside of Sharla's realms there was a new city. She would be there to raise it and rule it. The name of the city was : Eliphant City. Eliphant City would be the darkest city of Mars, a breeding place of sorcerors, witches, necromancers, thieves, assassins, soul-hunters and a lot more. Tara had the feeling she would go to the circus. Here Miss Sharla the Head Hunter would have her place now. Or would she be even Mrs. now ? Tara had so many cynical thoughts about Sharla in her head. It irritated her the way Sharla was. Oh how she would like to smash her skull into shatters to hang her brains in the trees.

125. In Eliphant City there were circuses and even fairgrounds indeed. But also lots of arena's. The City had a great deal of slaves, and there were enough slave-hunters operating from this side. The city also had a great deal of story-tellers and artists. Often they were wanderers coming to sell their art. In many cases they were thieves as well. Hermund Grottenweiler was a man having the most beautiful women in cages. Here they had to dance, sing and strip, but they were never allowed to come out of their cages. They lived in these cages like animals and slaves. No one was allowed to enter their cages. It was a big deal. Hermund Grottenweiler was one of the richest men of the city. He was a drinker of beer, and often he went to prostitutes to have some fun. He was also a gambler, and a lot of people said he was a thief. 126. Men used to throw a lot of money through the bars to let the women do whatever they wanted them to do, although they could never be touched. Tara was watching some of their shows. Sometimes there were more women in one cage, and often it was nothing but brute fights. Tara knew that if she wanted to conquer Sharla the Head Hunter, some of these women could be of good use.

128. 'They aren't for sale,' the man said gruff. 'but I can pay you a lot if you want to work here.' Tara took the man by his throat and said : 'You mean bastard, I give you twelve-thousand tanarings for two of them.'

129. 'Twelve-thousand tanarings for two women ? Are you crazy ? You could buy my whole business with that, but okay, I give you two women by choice,' said the man slowly. Twelve-thousand tanarings was a lot of Martian money. If you had a hundred tanarings you were already rich. 'I'll pay you later, bastard,' Tara said, but the man wanted the money now. Then someone else whispered something into the ears of the man, and after awhile the man said : 'Okay, you will pay me later, choose your two women.' So Tara took the best warriors, explained them what they had to do, and then they went on in search for Sharla the Head Hunter.

130. One of the women was called Lirsja, and the other Spirtja. They were both sisters or more accurate : half-sisters. Tara loved them from the first moment. They were tender, but at the same time they were bloody passionate warriors. They told Tara that they had been gladiators since childhood. It made one part of them very sensitive and another part of them numb and harsh. They had also been prostitudes for awhile, until Hermund Grottenweiler bought them. They told Tara that they had always been slaves, one or the other way. Their parents sold them to a slave-caravan when they were only three years old. This was because they lived in such a poverty. Their parents thought that when they would become slaves at least someone was taking care of them. And since they were eighteen that person was Hermund Grottenweiler. Tara didn't say anything. They were on a way to a pub, where Sharla the Head Hunter would be, according to some. 131. It was the Great Python Pub. It was already late. Tara opened the door and looked around. The pub was full of half-naked gladiators. Most of them were women, and Sharla the Head Hunter was there also. Tara took her knife and shouted : 'Sharla the Head Hunter, friends always return. How's life, bitch ? What have you done to the gladiator-skulls of the Martian River of Death ?'

132. Sharla started smiling. 'What are you talking about, dear ? I have done so many things to so many skulls, so what is the deal ?' Also other women were smiling. Tara stepped on a table and smashed a hanging lamp in pieces. 'Now listen you foolish pighead, we are not here to play any games tonight. Game's over, my friend. I'm here to smear your name on the wall like wallpaper. You will not even know your name anymore,' Tara shouted.

134. 'I am Tara the Slayer of Tartarus, Tara from Rhodes. I am the black snake,' Tara shouted in full pride. 'Everyone knows me.' People started to laugh and Sharla said with a tight face : 'It doesn't say anything to me. Maybe our encounter wasn't impressive enough.' Then Tara jumped to the table where Sharla the Headhunter was, and kicked her in her face. Some women at the bar slowly slided with their hands to their knives. 'I have risen from the dead to come in vengeance because of all what you ...' but further she couldn't come. 135. Someone had put a knife into her spine. Tara fell to the ground, while her two women came into action. They took some chairs and started to use them as rods. One of them took a leg-knife and threw it into the heart of Sharla. 136. 'Sorry, I do not know you,' she whispered soft in Sharla's face, 'but it seemed you made a big mess here.' The other woman took the knife out of Tara's back, but Tara felt very sick. Some other woman tried to further protect Tara. Then Sharla stood up like a dead body. 137. 'What a pity now,' she said, while she looked at the woman who had thrown the knife into her heart. 'I do not have a heart.' And then she started to laugh hysterically. Some men had entered the pub. They had sunglasses on, and they started to talk with the barkeeper. Sharla soon directed herself to them. 138. 'Listo and Carshan, you come at the right moment.' The two man took their guns and began to shoot some women. Tara rolled herself under a table, and prayed for strength. 139. She almost never prayed, but this time she had to. She prayed to Soms. The other two women of her had also dived under a table, while Sharla walked towards the door. 'Don't let them escape,' she said, and then she left. It was a horrible fight against Listo and Carshan and some other women. 140. But soon from the arena behind the pub women were coming to help Tara and her women. One of the women took the two men by the throat and threw them through the window.

141. Later Tara and her two women wanted to leave the pub to search for Sharla again. But the barkeeper took his gun and said : 'You aren't going anywhere.'

142. What then happened Tara couldn't recall, but she woke up in the fields of Tartarus, while her back was pierced on a stake. Her feet were tied to the stake, and her hands were tied behind her back. 143. She was surrounded by huge skeletongods with wolfskulls, all dressed in black garments. 144. One or two of them were in shiny purple, but still dark. They had voices like speaking mud, and one of them ripped her skin open to take her heart out of her chest. 145. Tara was screaming and shrieking. 'No one will ever defeat me,' she suddenly shouted calm. 146. But one of the skeletongods took an axe and cut her head off. The head rolled into a valley and doom came all over the place. Sharla was walking towards them 'Wow,' she said, 'now that was wonderful.'

147. Tara was now nothing but a ghost, so full of rage that she enslaved many souls. She wanted to live for vengeance the rest of eternity. Tara descended into so many unknown realms of Tartarus. 148. Here she would find out about the secrets of Sharla the Head Hunter. Tara would become a horror greater than she ever was, to survive this greater horror. 149. By the unknown squeezers of Tartarus she would have a bit more density, but what if she would only encounter more and deeper shatterers ?

150. But the only thing Tara encountered in the depths of Tartarus was a machine with so many bloody heads from the decapitated ones. This machine had been called the Machine of Democracy for such a long time. The bloody heads would keep all the souls of Mars possessed. Inside it was a strange arena where the ghosts of all these souls were gladiators. The strange arena brought forth the fluids of Everlasting Damnation. Tara was drinking from this well without hesitation. The fluids were frothing like beer, and Tara didn't want anything else than to drown in it. But suddenly strange creatures were jumping on her head sucking her brains. They looked a little bit like octopi and spiders, but actually these were the heads of decapitated pythons. They were called the brain-slayers. Tara had come into the extasy of slaughter, took a word from the machine and started to slay the heads in a bloodbath. 151. So much strength was coming over her from unknown sources. The heads didn't have skulls, only brains. Also the heads of the strange machine didn't have any skulls inside. They looked like strange rubber or plastic masks. Some jumped on Tara's head, trying to mask her to devour her brains and abundant slaughter. Suddenly she was in a shock, after she had slaughtered many of them. She had also seen the heads of her gladiator-friends who were beheaded by Sharla the Head Hunter, and whose skulls she found when she returned to Sharla's realms. What had become of them here ? Their skull-less heads were now puppets of this strange machine. 152. Suddenly the machine started to spin like crazy. The heads started to discuss and argue like crazy. 'Now shut up !' Tara shouted. She went inside the machine again to see if the ghosts of her friends were in there. Several ghosts came towards her. These were the ghosts of her friends, and now they were very understanding. 153. 'Yes, Tara, we have been imprisoned by this strange arena-machine again,' she said to her. So this was the machine they had escaped from before they went to the Martian River of Dead where they encountered Tara. 'How can I help you ?' Tara asked.

154. 'We cannot escape Tara,' the warriors said. 'We escaped only to finally sink deeper in this machine. This is our fate.'

155. 'No !' Tara shouted rude. 'I will fight this machine, and free your souls from it.' The warriors sighed. 'Tara,' one of them said very tenderly, 'the more you fight this machine, the more it will swallow you. We invite you to come with us. Come with us, you won't regret it.'

156. 'Oh, you lost your head,' she said to the ghost. 'There's nothing I can do for you. I will leave.'

157. But the ghost took her in his arms and said : 'You cannot leave. No one leaves this place. You can only leave to finally realize you have sunk deeper in it.' 158. She felt the sweetness and softness of the ghost entering her soul. It was like they were seducing her to stay with them in this doom. 'I don't want to lose myself !' Tara shouted.

159. 'You will only find yourself, ... finding yourself back ...' the ghost said, while he showed her his tragic face. 'There's Everlasting War here, and that is our fate.' Tara tried to shake the ghost away from her, but the more she did that the more she felt he was coming over her. 160. It was like he was slaying her brains. Suddenly, and she didn't know where it came from, she had the strength to push him away. 161. 'I will slay Sharla the Head Hunter,' she said with a tight face, 'and then I will return to this place.'

162. Tara climbed her way up to where she came from, in search for Sharla the Head Hunter. The blood was rushing through all of her veins all of a sudden. 163. But the heads from the Machine of Democracy seemed to follow her in a distance. She had now seen the secret of Sharla the Head Hunter.It was a strange fairground of heads, keeping all the politics in the upper worlds of Mars possessed and by that the politics of so many other planets. But it was lawless politics, a strange arena called Democracy letting the Everlasting Blood of Damnation flow, frothing through so many souls.

164. But more and more heads from this strange machine from the depths of Mars were surrounding Tara, and she started to lose strength. She remembered the words of the ghosts, and suddenly she totally lost it. The heads seemed to come out of nowhere, and it didn't stop. 'Be ready for the masses of democracy,' one ghost had told her. It was like this arena was giving birth to so many children .... all beheaded. Tara heard their shrieks in her mind, slaying her mind. It was rushing through her veins. She had mixed feelings inside indeed, like Everlasting War inside, like Everlasting Democracy. 165. She fought, but she remembered : She was fighting herself. All these heads were hers, like her split identities. It was a Psychiatrist deep inside her mind, such a crazy one, but also nothing but a puppet from this strange fairground of Mars, coming forth from the depths of Tartarus, only to sink in it deeper. Tara had lost so many of her good thoughts, and now she was delivered into the hands of this undescribable being. She had been torn apart by it, but she still wanted to kill Sharla the Head Hunter. But where would it bring her ? It seemed to be a stupid idea, the more she thought about it, meaning nothing, absolutely nothing in the progress of the universe.

166. As all these puppets were slaves of Sharla the Head Hunter, Sharla was also their slave, and Tara also. Who was really the king, and who was really the slave, when all these masks would be torn off ?

167. She was just imprisoned by this crazy fairground called Democracy. 168. She had to fight her mirrors, for her mirrors were fighting her, showing up .... often masked ...

169. What if Sharla the Head Hunter was just one of her mirrors. She couldn't stand the thought. She would want to slay that mirror, but even more : to enslave it. For there was no such thing as Death. It was only a strange mirror on a strange fairground of Mars, opening the door to so many other mirrors. One day Tara got the shock of her life. She saw her own head hanging between all the other heads of doom. That meant that she had already been a part of this machine, but for how long already ? And this probably meant that also her own ghosts had to be somewhere in the arena inside the machine. So she went inside again, and asked the other ghosts about it. 'I want to show you something,' one of them said. It was one of her warrior-friends she had encountered on the Martian River of Death. The ghost asked her to come with him to a room behind the arena. He opened a cupboard there, where she saw ten to twenty of her own ghosts hanging there at a rope. They were like fleeces. Tara was shocked. 'How do I bring them alive ?' she asked.

170. 'Just by accepting it all,' the ghost said tenderly. It was like Tara was melting inside. She just wanted to let it come over her. A bell was ringing. The fights and wars between the ghosts started again. Tara had to fight against a friend of her. 'Tara, you must accept Democracy,' the ghost said. 'It is the Lawless. It is the Head Hunter and the Head Brooder.' Snakes got born here, as the children of the gladiators. But these children had no bodies ... only heads.

171. Tara knew that these heads would tear her mind apart again and again. They were brain-slayers, and it would lead her deeper into this strange abyss.

172. 'Blood you deserve, blood to stream out of your body and die !' Someone shouted on a slave-market of Eliphant City. Tara had returned to this city, but she was wandering there a bit aimless. She didn't want to watch how this yelling would turn into another bloody fight. Oh yes, she loved fighting, more than anyone else, but sometimes she had hard times in watching it. As she walked further over the market, she saw a young slave getting beaten up by his master. Tara didn't think a second and slaughtered the slave-master to set the boy free. Sometimes she just had such strange impulses. Where they were coming from, she didn't know. She entered a pub. The barkeeper was doing some dishes and brought a beer to her in grace. 'You look thirsty, lady,' the barkeeper said. Tara drank the cup empthy within seconds. Then she stood up and walked to the girl-room of the pub. Here some slave-girls worked as whores. A tall young lady with star-earrings stood in the door-opening. 'Anyone heard of Sharla the Headhunter ?' The girl shook her head. Tara saw a newspaper and took it in her hands. Her feet were sweating because of the heat in the pub. It was a hot day in Eliphant City. 173. In the newspaper there were many stories about heads and headhunters. The last page of the magazine had some news. There was a picture of a wild-bearded head of a savaged man called Ijupitor who had been beheaded. If someone wanted to use the skull-less head for black magic he would have to call a certain number. Tara's feet started to sweat even more. There were also some smaller pictures of bison-heads, and finally a small note about Sharla the Head Hunter. But almost everything of the note had been torn away. Like someone wanted to keep the information. 'Now, don't mess with me again, girl,' Tara said to the girl, 'Have you heard of Sharla the Headhunter, yes or no ?'

174. The girl said yes softly, and asked Tara to come with her. They went on a stairs and came into a dark room. The room was a bit colder, and there was also a lion caged there. 'Do you work in circus ?' Tara asked. 'Yes, also,' the girl said. Suddenly Sharla the Head Hunter stood in the door-opening. 'I will not waste my time killing you,' Tara said. 'But I will enslave you in this bottle,' and then she grasped an empty bottle from the table. 'I swear by Soms you will vanish now into this bottle,' Tara shouted. Sharla didn't move, but then she fell forward. A man in a bear-suit was standing behind her, having a strange small machine in his hand like a calculator. Also on Sharla's back there was a strange small instrument. The man took off his bear-mask, and fell in worship before the feet of Tara. 'Oh Tara,' he said, 'I have heard so much about you. I am obsessed with you. I made a Sharla puppet to let her have a double. I also want to make one of you. 175. I work in circus you see,' the man said. He talked a bit confused and Tara kicked him hard in his face. 'Do you really think I have time for this nonsense ?' Tara said unfriendly. But Tara now knew she had to be careful, for maybe the Sharla she met in the other pub was just a double also, made to distract her. Was that the reason why she finally ended in Tartarus that way ? She should have known better, for necromancers often used doubles to deceive and enslave their victims very subtle. Some necromancers had built thousands and thousands of doubles, and then they masked them so that they could build whole cities. Would Eliphant City just be a trap to let Tara suffer in Tartarus ? And maybe there were even more victims. It all started since Tara was looking for her friends in the realms of Sharla. Here she found their skulls and an oracle. The oracle had directed her to the Eliphant City.

176. Tara returned to Sharla's realm where the oracle was still speaking. Still the skulls of her friends were there, and the oracle had grown so big now. It had firy flames, and it was like a well of fire now. How could she trust such an oracle anyway. And how could she further know if something was a double or the original. Suddenly she heard strange marching in the distance. When the sound came closer it was like a strange song. It was a ghost-army full of the doubles of Sharla the Head Hunter. Slaying or even believing such a double could already be very dangerous.

177. Tara knew that to be immune against an army of doubles you needed to produce your own doubles, so that she could multiply herself. She was kneeling down before the skulls of her friends and she started to brood them. Suddenly they stood before her. The army of Sharla’s doubles had to vanish slowly. They were awakening the giants of Tartarus.

178. They set so many worlds in fire, and she could forget and remember so many things. It was like she was made for this, but her demons always said to her : she created herself.

179. If she could she would turn everything into doom. She wanted to create a total new world. And if that was her fate : She wanted to do it in Tartarus. She was the vulcano, letting the dogs of Tartarus out. She was of Tartarus, Tara of Tartarus.

180. And as she was writing in the scrolls of Mars : She slided deeper, descending with her ghosts into the mists of Tartarus, into it’s ravines.

1. They were feared in the whole area of Wirdum Desert. They would sell the boy to a slave-caravan, but first they would do surgery on him. As the boy had been tied to a stake they started to cut him with knives. In his body they were looking for something ... parrot gems ...

2. When they had found the parrot gems they ripped his further skin off. After the boy stood skinless in the hot sun for hours insects came to eat from his meat. The boy died in horrible circumstances, but when they returned they called his tormented soul back from death. This was how they always used to zombificate their prisoners. Now this zombie had been ripe for slavery. In the distance a slave-caravan was coming. They had smelled some blood .... Not much later the dirty deal would start.

3. Tara from Rhodes had wandered through the Wirdum Desert for days. She had found a lake near a small forest. Through the soil she saw something shiny in the distance. As she moved closer she took notice of the fact that these were parrot gems. But what did all these bastards do around it ? She took her sword and started to slay them all in a terrible bloodbath. Tara the Terrible had come. After the slaughter she took the gems and moved forwards.

Tara knew everything about these parrot gems ... Actually they weren’t from parrots ... Everyone on Mars would have more or less parrot gems in their bodies. When they would be taken away they were in the danger to become zombificated, which meant they could be risen from the death to be enslaved in their bodies for the rest of their lives. These were called : The zombies of Wirdum Desert.

4. Ammelgamma was a dealer in parrot gems. He had a shop somewhere on the westside of Wirdum Desert. Tara would go to him. Tara didn’t care for parrot gems, but when she found some, she would bring them to Ammelgamma. Ammelgamma was a prophet, a collector of parrot gems. He didn’t use any surgeries to zombificate his victims. He only used words. And he had a lot of success in it, for he had one of the greatest slave-caravans of Wirdum Desert. He used to travel a lot with his mass of necktied zombie-slaves. To see such a slave-caravan moving through the desert was always impressive. Ammelgamma used to prophesy and soon his whole audience had been enslaved by his words ... a strange fire, zombificating them to be in his army of everlasting damnation. They didn’t fight, they only used ... words ...

5. When Tara entered Ammelgamma’s shop he was just counting his money behind the cash-desk. Tara laid the parrot gems in the desk and slammed with her fist on the desk, trying to get his attention. Ammelgamma looked up, but then he started to count his money again. ‘Sorry, lady,’ he spoke indifferently with a sore throat, ‘I am busy now, can you return another time ?’ But Tara jumped over the desk, took him by his throat and pushed him hard against the wall, while she had raised him in the air : ‘Listen you barbarian bastard, I do not travel for days to come here for nothing. We know each other, don’t you ? You know where I am coming for.’ Tara had the desire to throw him through the window and then to eat his brains, but she could control herself this time. The man nodded and said : ‘Yes, Tara, I know where you come from, and where you are coming for, so come with me, and I will show you what I can give you for these parrot-gems.’ Then they moved upstairs.

6. She was now probably the richest woman on Mars, although she didn’t care about the money, the tanarings she had now. She just needed it for something.

7. In the west, upwards, she needed to do something. As she was moving forwards to an enormous stairway in the middle of the desert. This stairway was a chrystal stairway, leading to the high beach behind the desert. No one knew why she came there, no one knew what she would do. They were all staring at her while she moved through the soil. When she was on the beach she could see the bloody sun almost touching the waters. She stood there for hours, for days, as the bloody dark sun was moving slowly towards her. The wind was playing with her hair while the bloody dark sun was roaring and soaring so huge in the distance. ‘You have finally come, Soms !’ she shouted. ‘I have done what you have asked from me.’ The huge bloody dark sun was almost devouring the waters.

8. The next morning Tara woke up, still at the beach. She would now go to Iriptus, the killer-prophet. They called him the prophet, but actually he wasn’t a prophet. He was an assassin. He would speak to his audience for hours and hours, and then he would slay them all ... not by words, but by his sword. His house was full of skulls and dead bodies. He killed for the money, the tanarings, ... it was that simple. His house was huge. He was one of the wealthiest prophets in Wirdum Desert.

9. After a few hours Tara came out of his house finally. Most of the time these prophets were only weaponsellers or high bosses of arena’s further not caring anything about it. She called them the gamewatchers, lazy jerks. She never had much patience with them. She had only sympathy and love for the prophet-king who was an exorcist in the east of Wirdum Desert. He was called the prophet-herd, but actually he wasn’t a herd. He had a breeding for prophets, to finally slaughter them all. He was feared by many prophets, although a lot of prophets didn’t know anything about him.

10. Tara went to his castles ... They were made of python stone ... Some called it .... the sandcastles .... As she was sliding forwards through the soil and the sand of Wirdum Desert she saw him on the huge frontwall practicing with his sword.

She became so paranoid, hungry for a greater love, but all she could do was to hate. She hated love and she loved hate, and she knew the bloody sun of Soms wouldn’t show up anymore, as it was written in Martian Laws of the Lawless that the bloody sun of Soms would only show up once in someone’s everlasting life, as the first and the last time, the Alpha and the Omega.

11. The revenge of the prophets would drive her to Tartarus now. Here the wolf-skulls were already waiting for her, ready to watch more of her than she ever watched of anyone else, for they once took her own parrot gems away.

1. As I was sliding along the vast jungle of Tirmis Oracle, a ghosttown in the west of Mars, I met a pirate. Me, Tara, I was willing to know the secret of the Tirmis Oracle. Tirmis Oracle were ten demon-machines torturing so many on the surfaces of Mars, to keep them in deep tragedy and slavery. When he had told me the secret, it was the beginning of a strange travel for me. To me everyone was living in his own world, not capable to really destroy someone else by any law or anti-law. In my eyes death was just the road to the well of eternal death, holding the secret of eternal birth. To me death didn't really exist as it was one of the many stories. The pirate told me that the dark of Tirmis Oracle were guarding this well. How could I set free these ten demons captured in Tirmis Oracle for such a long time ?

2. There was no real escape from the demon-machines, as the pirate told me. I had to face the fact that only the well of eternal slavery would bring me to eternal liberation. The paradox was a strange machine, the first of the oracle, planted against the huge rock of the ghosttown. If I wouldn't free the demon locked up in this machine, not many would be even willing to understand the treasures of the paradox. This was the only secret the pirate told me, but he didn't even tell me how I could free the demon. I must admit, in those times I didn't care at all. Someone had to do it. Some things just needed to be done.

3. I came from a free world, although there was a lot of slavery. And it was just like that was all the price of freedom, like these two things belonged to each other, as a heritage of the paradox. Mars had always been a free world, where everything was possible. It was called art, but it also opened the most darkest edges you couldn't find anywhere else. One was always saying that Tirmis Oracle was a heritage from barbarians as well as indians. I was a mix of them, although I belonged to an indian tribe. We were against civilization.

4. The pirates seemed to know much about the Tirmis Oracle, and that was the reason why I approached them very often. They often went to Tirmis Oracle to gamble there. It was a way for them to spend their times, and another pirate told me about the first demon. He was called Traxwodka, the Python Knight. Some said he was the soul of a child once captured by a sorceror. The captain told me that there had to be a bottle in the first machine where the soul of the Python Knight had been locked up. The captain could open the screen, and gave me the bottle. This was one of the most precious gifts I got in my life. However, the Python Knight always hunted my mind in a sense. It inspired me to do the things I had to do. He has probably gone mad by the dark of Tirmis Oracle. But in later times it started to make a bit more sense to me. I had an encounter with a giant. He was a necromancer and he connected the soul to the realms of the dead. He knew the many rivers of the Martian realms of Death and he took me often with him to go on his ship. It was not a big ship, more a boat, and he often took some other friends with him. I will tell you about the journeys through the Martian realms of Death. As we started on the Martian River of Death, we took a river on it's westside taking us deeper into the jungles. We were the lawless, although we had a higher sense for ethics than usual. We believed that the mind was corrupted, and it should be ignored in all contends. Most of the Martians are familiair with these laws, but the greatest of these laws could be found in the Death-realms of Mars.

5. The mind cannot understand the higher worlds. The passion can. We had to live by that code or we wouldn't survive in the Death-realms of Mars. That was why we had such a strong desire to build a jungle. And that we could find along the rivers in the Death-realms of Mars.

6. Some of the other tribes thought they had to root us out. They thought we could form a threat against them. Maybe that was our fate. But we only did what we have to do to survive, and to follow our instincts. None of us believed in a heaven or hell. We only believed in Tartarus, the realms below the Death-realms of Mars. Tartarus was the the well of everlasting damnation. Some would call it hell, but to us it was the place of creation by the forces of destruction. Tartarus was our world, our eternal fields. We were against civilization and had established the Martian Laws to survive. It was the Law of the Lawless.

7. The giant knew the rivers leading to Tartarus very well. He was actually the one who brought me to Tartarus. I could never realize how deep this world would penetrate my soul. It opened me up to so many things. Here the beasts of our dreams were living. We could enter so many new wells in this area. Here the demons were living. I can recall many of them. Oshar was the demon of money. He captured souls to change them into money. Ritswik was the demon of zombification. He could kill souls to raise them up again in their bodies to enslave them forever. He was a dark sorceror, a warlock. Dikshild was also a demon. He was small and had long hair, walking around with a bag. He turned bones into money and could get money out of bodies. Jeppersla was also a demon, a python-prince guarding the python stones of Tartarus, the most precious jewels awakening desires and sex. Harmataron was a fat one. As it was the law on Mars and also in Tartarus : slavery was very important to give care to those who didn't have enough money, but it was also important to control the dangerous species. It was the way charity and protection worked on Mars as well in Tartarus.

8. The life on Mars and especially on Tartarus was different like all the other planets. It brought forth the seed of death. The warmest and best place to connect to Tartarus. One of the highest ranks of demons in Tartarus was the rank of the pythons. They controlled Tartarus for a big deal. Wealth was very important to become a ruler of Tartarus. The ones having the most money, tanarings, could have implants. Often they were made of special python stone, the stone of enslavement and of protection against enslavement, any form. Most of the times the rulers had a lot of implants, which was a big deal of money. Some of the implants weren't cheaper as two-thousand tanarings. In Martian money if you had a possession of a hundred tanarings you were rich. The business of implants was one of the greatest businesses in Tartarus. One of the leading men in this trade was Harold von Drinbard. He was a dark sorceror and a docter. All he was ever interested in was money. He believed in the eternal money, a law as brought by the many demons of money in the spheres of Tartarus. However Harold von Drinbard was a foreigner. He came from another planet to Mars. His friends always called him Drinbard, and he was a skilled necromancer and zombificator.

9. No one knew where Drinbard originally came from, as that was which he always kept secret. Several rich ones worshipped Drinbard. Especially if he would lower the prices of the implants. Some said Drinbard was the inventor of the python stone. It would be made of the trodden and squeezed souls of the damned.

10. Although one could reduce poverty by the great deal of slave-markets, there were also parts of Tartarus with a great deal of poverty. However, there was a well of eternal poverty leading to the eternal money. Drinbard seemed to know everything about it.

11. Drinbard had his throne in Tartarus, the Underworld of Mars. He was a drinker, a gambler, but most of all he was a plastic surgeon and a talented businessman. Drinbard had a business in death as he was a dark sorceror and a liar. Yes, this soul-swindler was a feared warlock in the eyes of many. To the rich he was a friend, someone who helped them to gain more power and control in the dark spheres of Mars. The conspiracies of Drinbard were the greatest of conspiracies in the past of Mars, for without it Mars would be a totally different place now. Drinbard succeeded to lock the soul of the boy up in a bottle. Still there is lots of talk about the boy in the bottle which they always called : The Soul of Drinbard.

12. Not many know where this soul is located. But I know, since I freed it. Let me tell you this story. Me, Tara from Rhodes, heard about the conspiracy of Drinbard as one of the first. Drinbard called for a circle of the darkest black magicians, necromancers, witches and soul-hunters to make their plans to capture the soul of the boy. Since they had succeeded in imprisoning the boy's soul I visited these dark sorcerers one by one to slay them. Finally I found the bottle and freed the soul of the boy, but then I discovered another terrible secret. Since I freed his soul, he became the tormented object of so many soul-hunters. He lost all the rest he had, since he had become a wanderer, always on the run, as there was a big price on his head. It became such a terrible hunt that I wished I would never had freed his soul out of Drinbard's bottle. He had become so haunted. I would never forget his terrorized, paranoid and haunted face.

13. I was wearing an amulet with a stone called ‘the eye of the cat’. It was a stone which could communicate with cats. Of course these were all sorts of cats, also the wild ones, and those coming forth from the cats. It was a cryptic form of communication, as cats are very cryptic beings. It was the heritage we got from our ancestors, it was a cat-knife able to break the time. Most of the slavemasters had a cat-eye mouth. These were mouths in stones by which they could cause death and by which they could even let souls descend into horrible places.

1. Tara was bathing in the Mistrus River in the South of Rhodes, the catplanet. Actually Rhodes was a solarsystem full of planets. All the planets were called Rhodes, while Tara was on Rhodes IV. Tara was making fun with a friend, and later they climbed on the sandy side of the lake. After awhile a spotted lion, very tall with thin, sly features. The spotted lion started to drink from the lake. Tara wanted to test the lion. She wanted to know if she was stronger than the lion, so she attacked him. Tara got bitten horribly, and she thought they could be friends.

2. Tara thought she could use this lion in her fights. She didn’t see the lion here before, and she was very impressed by it’s spots. But the lion attacked her again, and Tara grasped him by the neck and threw him away. But now the lion really got angry and jumped on her ... but suddenly he licked her ... It seemed the lion started to like her.

3. The lion licked her wound. Although the bite was the cruellest bite she ever felt, she now felt a care she never felt before. Together they were walking into the jungle. Tara knew the spotted lion would protect her with his life.

4. On her forehead Tara was wearing an amulet with a stone called ‘the eye of the cat’. She once got it from a sorcerer who called her the queen of the cats. It was a stone by which she could better communicate with the cats. Of course these were all sorts of cats, also the wild ones, and those coming forth from the cats.

5. It was a cryptic form of communication, as cats are very cryptic beings. There was a scar growing from the wound. The spotted lion would now forever recognize Tara as his friend. The lion led Tara to his cave, a very huge cave, were a lot of his friends were walking, sitting, sleeping or working, having the same scar. Now Tara was one of them.

‘This is a great day, since Tara from Rhodes has joined our group. She is a warrior and of great use in our search for the knife of black time.’

8. The lion looked deep into her eyes, like he pierced his way through her mind. and said : ‘It was the heritage we got from our ancestors, it was a cat-knife able to break the time, to bring us back to Rhodes III our motherplanet.’

9. Far away from the spotted lion’s cave a mass of slaves was wandering through the desert of fire. Suddenly they had to stop before a fire-lake where they had to drink from the firewaters. Now they had received strength again to work in the desert. They had coloured necklaces like thin small snakes, carrying the energy of black time, a sinister energy keeping them bound to the realms of the dead. If they would only have the knife of black time, they could escape.

They had a slavemaster called Sambara, who was the keeper of this magical knife. He was a sorcerer, a dark one, and he ruled them all by the knife.

10. Most of the slavemasters on Rhodes IV had a cat-eye mouth. These were mouths in stones by which they could cause death and by which they could even let souls descend into horrible places like the Gorgoon. No one could get such a mouth very easy, for first they had to go to a sorcerer and then they had to swallow such a cat-eye. By that they would first descend in the Gorgoon themselves, and some had to sit there for a hundred years or even more. But if they got too long in the Gorgoon it would spit them out. This would be what some might call the experience of death, and then if it would please the sorcerer he would call the soul back from the realms of the death. But sometimes the sorceror chose to bring the soul back to the Gorgoon.

11. The ones with cat-eye gloves, which had many of stings and pins most of the time, often worked in arena’s as death-gladiators. These were the ones who had to show up only when a certain gladiator got too much power. The death-gladiators were to bring balance. On Rhodes IV those with cat-eye gloves were often most feared, because they often could bring quick deaths. Most of the time these gloves were red.

12. One of these death-gladiators was Abarsa. He was still a young man, and before he became a death-gladiator he was someone others used to pick on. He was a very funny boy, but he was unhandy, and couldn’t make it on school. All he wanted was to become a gladiator. Abarsa was always a very good and tender boy, but he acted a bit strange, almost like cryptic, and often no-one understood him. And still he had those strange smiles, and he could turn your world upside down by looking at you. Abarsa was always very selective in his work. If a gladiator pleased him, he would offer live to him. But when he saw gladiators who used to pick on others he would raise his fist suddenly because of his old anger rising up, his old pain. Sometimes Abarsa could control this action, but other times not.

Abarsa was feared because of his work, and when there were fights on marketsquares Abarsa sometimes had to go there. When Abarsa showed up they always knew it was already too late, for now there would flow some real blood, and these weren’t jokes. Most of the times Abarsa would cause death. Abarsa didn’t show up for nothing. This was the reason why Abarsa didn’t go to marketsquares just to buy something, for that would be a too big shock. But when he hadn’t been to the marketsquares for years he could show up, because a lot of them wouldn’t even know who he was.

13. Rhodes III was actually a dogplanet, the motherplanet. The spotted dogs were the rulers here. There were all sorts of dogs, also wolves. The main capital was Sparta, the city of wolves. The spotted wolves lived in a huge skeleton building surrounded by sand. It was a small desert in the midst of the city. However there were some hills which looked like dunes.

14. The biggest spotted wolf stood up from his throne. He had a black cape, and looked like a man. ‘It is now time we will open the portal between Rhodes III and Rhodes IV. It has been written in our prophesies.’ The wolf stared into a chrystal ball, and saw Tara fighting against Sambara, the keeper of the knife. With her there was a spotted lion, and Abarsa, the gladiator of death. The spotted lion had brought them together. Then the spotted wolf sent some of his big birds to help Tara and her friends against Sambara the evil sorcerer. The spotted lion jumped on Sambara and then he fell, while Tara grasped the knife. ‘Hold it in the air,’ Abarsa said.

15. In the chrystal ball the wolf could see how his birds started to eat Sambara. He saw how Tara raised the knife of black time, and suddenly there was lightening all over the ball. ‘It’s done,’ he spoke. The portal of time between Rhodes III and Rhodes IV was opening. It happened in the pit and tunnel called the Gorgoon. In it’s depth the portal was opening.

16. The children of hell had been set free now, and in big groups with torches they went through the portal to the other side of the Gorgoon. It would lead them to Rhodes III, the motherplanet. The big birds brought the skull of Sambara to the portal to hang it above it. But through the mouth of the skull a red fluid started to stream, and soon there was a flood in the Gorgoon rising higher.

17. ‘We have to close the portal again,’ the spotted wolf said. Tara watched the knife she held in her hand, and it became weak and soft. It was melting in her hands. ‘What is going on ?’ she asked.

18. ‘We have not much time,’ the spotted lion said. ‘We have to go through the Gorgoon, where the portal to Rhodes III has been opened.’

19. In short time the spotted lion swam with Tara and Abarsa through the red fluid, searching for the portal. They saw dead bodies everywhere. Deeper the red fluid was thinner, like air, and they could almost walk through it. ‘Hold me tight,’ the spotted lion said to Tara and Abarsa, which they did. In speed he moved towards the portal which was already closing it’s jaws. Just in time they got through it. Later on they stepped out of the red fluid, and they were in Rhodes III, the dogplanet. ‘We have made it, Tara,’ the spotted lion said. The big birds picked them up and brought them to Sparta, to the halls of the spotted wolf.

20. ‘We have called for the wrath of Sambara,’ the spotted wolf spoke. ‘Rhodes III will die. There is only one way to survive : the road to Orion.’

22. ‘Come,’ the wolf said. He pushed a button and his throne moved away while an enormous hole in the floor appeared. ‘Jump,’ he said. Tara slided into the hole, together with Abarsa and the spotted lion. It would be a long trip through tunnels and pits, finally leading to Orion. The spotted wolf was on their side.

23. When they came in Orion it was burning. ‘It is Sambara’s wrath,’ the spotted wolf said. ‘But here there must be the gate to Mars somewhere.’ The wolf hit the ground a few times by a rod, and an enormous hole appeared. ‘Here it is,’ he said. And again they slided in, and this time they went to Mars in great speed.

24. On Mars they saw all sorts of black guards walking. ‘Those are the guards of Sambara,’ the wolf spoke. ‘We can beat those.’ Abarsa jumped forward and slew a few of them, and Tara did the same. In short time there weren’t any guards left. They had a great survey from here. They stood on a hill, looking into a new world.

26. ‘Yes,’ the wolf said. ‘The rest of the universe is under his growing wrath.’

28. ‘If we will build our place here, for eternity,’ the wolf spoke. ‘We need to be on the Martian River of Death, which is the most fruitfull area.’

29. At the Westside of the Martian River of Death there was a city called Bear City. Here the soul-swindlers came, people like Sambara. Here the meanest soul-trappers and other sorts of death-dealers came, and many had their homes here. Here the cannibals of the highest grade lived, necromancers, those who played the games of death. They had their boats along the Martian River of Death. ‘Our prophesies say here we must be,’ the wolf said. In the city there were many casino’s, and there were also circuses where the dead had to work. There were also a lot of comicshops here.

30. The wolf had a tattoo on his body which was a map of Bear City. A red line led them through the city to another hole. This hole led them to Tartarus. ‘There were days when parts of Mars were one with parts of Orion, which was the planet Wickfin,’ the wolf said. ‘In the depths of Tartarus, there is a desert, and behind that there is a sea holding the last piece of this planet like an island. There was a huge explosion in history. By my tattoo we get access to that place.’

31. Then the wolf showed another tattoo of him, which was a scar. The wolf showed his tattoo-scar in the air, while big birds came to pick them up, to bring them to the island of Wickfin. There were only skeletons here.

32. ‘We are here for the wrath of Sambara is after us,’ the wolf spoke to the skeletons.

33. ‘We do not need you here,’ the skeletons said. ‘You carry the curse of Sambara with you, and you will be a threat against us too. Die in the sea with your Sambara.’

35. One of the skeletons came forward and gave a pale green stone to the wolf. ‘This is the last stone of Wickfin,’ the skeleton said. ‘Wickfin is melting. We do not know what is happening. Even our bones are becoming softer and softer. This stone is the only gift we can give you. Please, remember us, and remember Wickfin. The island is getting smaller and smaller. We have nowhere to go, for outside Wickfin we will die. Make yourself safe.’

36. ‘Where can we go ?’ the wolf asked. But the stone was melting, and the skeletons started to laugh. ‘We will all be gone, as there is no medicine against the Wrath of Sambara.’

37. Tara drank from the water of the sea but it was salty. ‘There must be a way out,’ she said. But the skeletons were melting before their eyes, and also the island was getting smaller and smaller, while the birds were gone. Suddenly a huge wave grasped them. There were explosions everywhere. The sky was dark and bloody. Finally a huge pirate ship picked them up.

38. The captain was a cruel man. Some pirates chained them at the wall inside of the ship. ‘Who are you ?’ Tara asked.

39. ‘We are the pirates of Wickfin,’ they said. ‘Those skeletons.’ And then they laughed. They were the sorcerors of death. They brought Tara and her friends to the first island, where they sold them as slaves. Soon they ended up in the arena as gladiators. Abarsa smiled. He had hoped for this.

40. All went so fast. Abarsa and Tara were unconquerable, and soon they made Abarsa king of the island, for they all feared him. Abarsa gave freedom to Tara, and she chose to live in the jungle. She started to live close to a volcano always bringing forth blood. These were strange eruptions. Strange white skeletons seemed to live in the volcano.

42. Finally she could have some conversations with them, and they wanted to make a pirate of Wickfin of her as well, for that would be the only way to get rid of Sambara’s curse. They wanted to show her their captain, and Tara was in a shock when she found out it was Sambara himself. ‘Life goes on after death,’ he said. ‘Actually we never die.’

43. ‘Why grasping at things, while you know they will melt in your hands ?’ Sambara asked.

44. ‘In my hands everything is stone,’ he said, ‘but in yours it melts away. Poor you. The knife of black time cannot be grasped. It can only be earned. See all those stupid souls, these pirates of Wickfin. They still think they can gain something by robbing and stealing …. Fools …. They always melt away …. And everything they take melts away ….. Poor souls …. They all hope for my almighty touch to grant them the knife of black time by which they can live forever, and hold something forever …. Would you want that ? There is only one price if you would finally earn and deserve the knife of black time. You will be stone forever, just like the things you hold, and you can never get rid of it anymore. It will haunt you forever. Is that what you wish ?’

46. ‘I have it, and I am the only one who can handle it,’ Sambara said. ‘You see, I use the necklaces by which the energy of black time conducts itself.’

47. ‘I have worked hard for these necklaces,’ Sambara said. ‘I am an honourable master.’

48. ‘I want to be free, free from all this,’ Tara said. ‘You have built these worlds, and you keep us all in the grip. That’s why I returned to Rhodes, and that’s probably why I am here.’

49. ‘Well, join the army,’ Sambara said. ‘Be one of my pirates, and when it’s your birthday I will wake you up.’

50. ‘You are a sorcerer, Sambara,’ Tara said, ‘and I cannot do anything about that. But I won’t be your beggar. I will find my way.’

51. ‘How, Tara ?’ Sambara asked. ‘As you know I hold all the worlds in my hand. All ways are mine.’

52. Tara took the amulet from her forehead, raised it against the sorcerer and spoke : ‘In the Name of the Cat, let me and my people go.’ Green radiation came out of the amulet, striking the sorcerer. But this time the sorcerer stood up and walked towards Tara to put a snake-necklace around her neck. It was like Tara was losing her mind. He pushed her into a hole like a pit, and after a deep fall she fell into a desert. The sun was burning in her neck. Strange guards came towards her, attaching a chain to her necklace to connect her to the other slaves. There were lakes of fire everywhere. Here they could drink to receive painful strength. Months of heavy labour in the desert followed. Tara lost all her dignity. She became a savage more than ever. The sun was burning her skin every day, even in the nights.

53. They led her to a city in the depths of the desert. It was a gladiator city where she had to fight for her life, but she conquered, and everyone feared her. Fight after fight she won, and soon she became the queen of the city. But she had still her necklace. It brought her much pain always.

54. The more she tried to get the necklace of Sambara off, the tighter it became. It was almost strengling her. ‘Be glad, Tara,’ the necklace suddenly spoke. It was like a snake. ‘Why would you break the curse of black time. You have seen where it can lead you. It lets everything melt.’

55. ‘Yes, when I take the knife of black time without breaking the necklaces, then everything melts,’ Tara said. ‘The power of Sambara is in the necklaces. They are conductors, but when they are broken, then Sambara will turn into stone.’

56. ‘It will be a disaster,’ the necklace spoke. ‘For then everything will turn into stone.’

60. ‘As I said, everything would turn into stone when you would free us,’ the necklace said. ‘There is only one way : red time.’

62. ‘It is the only thing making us safe against the melting and the turning into stone,’ the necklace said.

64. ‘In the depths of the desert,’ the necklace said, ‘it is like clay.’

65. The necklace knew a way to get underground, and showed Tara the place where the red clay was. She had to cover her body with it. She also had to smear it on the necklace, and it started to move again, becoming flexible like a snake. ‘Don’t return, Tara,’ it said. ‘The others need to find out for themselves. Just go deeper through these tunnels, and search for the core of it. Here you will get totally free from the curse of Sambara.’ Suddenly it was gone. Tara moved further into the depths. There was red clay everywhere. She could breath again.

66. She was in the land of the red clay now, and she would never return. She got finally free from Sambara’s influence. She sank away in the red clay, again and again, but by holding on to some branches she could move forward. The air was thick here. She was in the underground like never before. She was free from slavery.

9.

The Beasts of Elysias<??>

1. She was a warrior on a ship, with high sails, all in white, all like torn, but still in pride, like feathers was this ship. She stood tall, like she had drunk too much, drunk of the blood of her fallen enemies, the beasts of Mars. 2. She had a smile, undescribable, like she had survived death and torment, and now she was here. She stood there in victory, this woman. The picture was of fire, of winds. Would we see the beasts of Elysias start to fall. 3. Tara from Rhodes, the light of lighters, You daughter of the rain and light, driven by the fight that will unite us tonight, You daughter of the seven lights, Leading us to Jungle City so deep in the night, You have Chosen us out of the Nowhere, You have devoted us, you have seen our light, Cleansing us by an Eternal Fight. 4. By eternal lights falling down, to wash so many of our dreams. Like the Fire of Mars she's standing in the tall Python Gates. 5. Through the sound of silence, and the colour of darkness, I always hear your voice, through the wet velvet curtains and fleeces I always feel your emptiness descending into me. Like the emptiness you flow, while you descend along the multiple stages of the world of tomorrow, where no one reigns or rules, only some fools are searching through the ages, all what they have left behind, some stones and some strange rods, awakening their own prides. 6. Like a madman gliding from the mountains and the borderlines of view, into the forests there in the midst, where all his dreams come true, I can only say my heart belongs to him. While he's descending along all these layers, he pierces himself in my shadow, where the lakes begin to enter in.

7. Come my confused child, let us forget about the morning, it's now evening, the night is falling, overflowing the afternoon. With a soft embrace you will reach the morningskies, where you can forget about all these yesterday's delights. Grasp the new day, ask for some access. Only a small gate will do, we will slide and our shadows will rest. Ask a little bit access, we don't need much, only a drip of consciousness big enough to keep the flame of love burning in our heart. A little bit of love is all we need to hold these tears in our arms, to soothe these babies of golden years, letting no one tearing them apart.

10. <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

1. Lirlit of Kaapsia was walking on a market on Lokdok. Here she would buy some new things for her house. Most of the time she bought weapons and skeletons. Lirlit of Kaapsia believed that by the dead she would have magical powers. When she got home she found a letter on her bed. It was an invitation. She didn't know from who it was, but she knew the place. She didn't trust the letter at all, but she was very curious, so she went there, with her spear. Soon a wolf came out of the bushes and attacked her. It became a long, long fight, but finally she conquered the wolf and took his skeleton. But she didn't know that it's skeleton was still alive, and it began to speak to her : 'Don't you know, far away on the hills, the dog-skeletons live, and when they hear about what you did to me, they will come to get you.' Lirlit said she didn't care, as she was adventurous. 'But first you have to deal with me,' the wolf-skeleton said. And then he rose up to strike her. He had hit her in the cheek, while blood was flowing forth from it. But finally Lirlit smashed the wolf-skeleton against a rock. She decided to take the skull with her, while the rest of the body she left.

2. When she got home she smashed the wolf-skull on her bed. She was a bit angry. It was like she had hit an alarm-button, and now she had to pay for that. The skull couldn't do anything, but it told her that the dog-skeletons would smell the death of their friend, and they would look for her for sure. Lirlit got so angry, and shouted that she would go to the hills by herself to look for them. She wanted to find out about the invitation. The wolf spoke about the dog-skeletons like they were his big brothers, like they were higher than him, like they were his bosses. She had to find out, instead of waiting for them to come while she would be asleep or something. She left the village, and found her way to the hills. The dog-skeletons were sitting on a rock. Lirlit started to shout at them : 'Hey, who of you fools have sent me an invitation ?' But the dog-skeletons acted like they didn't know anything of it. Lirlit came closer, aiming her spear at them. 'Oh, ohoh,' one of the dog-skeletons said. 'I see it is serious to you, but not to us. We do not know what you are talking about.' When Lirlit told about the wolf and it's skeleton, they said they didn't know him. Lirlit didn't know what was going on. Why did she feel so much anger towards them, and why did she feel they were lying to her ? Or did the wolf lie to her ?

3. 'Relax, lady,' another dog-skeleton said, 'you believe in fairytales and fables, and I can see you are superstitious. Why don't you come with us into the rock ? There's a huge area there.' Lirlit was still on her guard, but she wanted to find out. Carefully she walked with them into the rock. Inside there was a large room. There were kettles with blood and on the wall there were many bones, while in front of the walls there were shrines made of bones, with ornaments and jewels decorated by organic things. There was a strange smell here, and in a sense Lirlit didn't trust them at all. 'How can I trust you ?' she asked. But the dog-skeletons didn't answer. A door behind them got closed. And one of the dog-skeletons came closer to her. 'How do you like it here ? This is a better invitation than the invitation you talked about.'

4. 'How do you know it's better ?' Lirlit asked distrustful. The dog-skeleton bent a bit towards her, and smiled, saying : 'Because we do not attack you, we believe in peace.' Lirlit sat down and looked around her. 'I must say it is beautiful,' she said.

5. 'Oh yes,' another dog-skeleton said, 'very beautiful.' Then another door opened and some more dog-skeletons entered. Lirlit shivered a bit inside, but then she took a straight attitude.

6. 'Well, you have company here ?' one of the incoming dog-skeletons asked. Some others nodded.

7. After a drink Lirlit fell asleep. She was very tired. The dog-skeletons took her to a room deeper in the rock. Here she could sleep. It was like their baby was home now. They had searched for her such a long time, and now they had found her.

8. Days went on, and Lirlit got a good friendship with them, but they never told her about who she was in their eyes. They asked Lirlit to stay with them, but after awhile Lirlit wanted to go home again. She thanked the dog-skeletons for their friendship, but she really had to go now, and told them goodbye.

9. So they let her go, with pain in their hearts, but now they knew where she lived.

10. On her way home she got struck by another wolf-skeleton, and this time it was a bigger one. She was about to lose the battle but suddenly a dog-skeleton showed up. He had followed her, to keep a certain eye on her. In a minute he conquered the wolf-skeleton, and broke the bones from each other. Lirlit was very grateful. When she got home she thought about the dog-skeletons a lot. Maybe they were her protectors. She also knew that the wolf-skeletons didn't have friendship with the dog-skeletons. They didn't speak about it, but what had happened spoke for itself. Maybe there were things going on the dog-skeletons didn't want to talk about.

11. One day an older dog-skeleton came to Lirlit's house. When he went in he told a story to Lirlit. He told her that she was a princess in her younger days, and that they cared for her the first few years of her life, until two wolf-skeletons kidnapped her. They brought her here, where the village took care of her. The older dog-skeleton also said that they didn't know that until she had beaten the first wolf-skeleton. Then they got visions that she would return to them very soon.

12. Lirlit was confused and asked the dog-skeleton how she could be a princess then. Then the dog-skeleton answered : There is a palace in the North behind the hills where you got born. But there was war in the kingdom, so we went there to save you. We offered you a good home, but the rest of your family died in the war. If we wouldn't take you away from the palace, you would have died also.

13. Lirlit asked if she could go to that palace again. The dog-skeleton nodded, but it would be full of wolf-skeletons. The kingdom of the North was the kingdom of Kaapsia. It was in the hands of Lirlit's bloodline, but since a foreign king took control, everything was different, and soon he introduced the wolf-skeletons. The members of the palace died all, except Lirlit. The rest of the land had to live in captivity. Lirlit became very sad, but she wanted to know everything about it.

14. The old dog-skeleton said they had visions about her gathering an army to invade the palace again. Lirlit felt a bit excitement when she heard that. The old dog-skeleton was satisfied that Lirlit was enthousiastic about their visions, and she accepted the role in it. For years the old dog-skeleton had trained an army for the big day, the day that Lirlit, who they still called 'their princess' would invade the palace of Kaapsia again.

15. Lirlit went back to the place of the dog-skeletons again, with the old dog-skeleton, who showed her the room where the soldiers were. They had all sorts of sharp knives and spears, in all sorts of shapes. They had strange jewels in their skeletons, spreading a magical light over their bodies. Lirlit asked how many wolf-skeletons there would be in the palace. But no one seemed to know. It was something they needed to find out. Lirlit said she didn't feel anything for being a princess again, but she wanted to invade the palace to free the land. Maybe the dog-skeletons could rule it then. Some of the soldiers nodded. One of them told about the old king. He was a mean traitor, but no one could exactly tell how he came into war against Kaapsia, and why. In a sense Lirlit wanted to know, but first they needed to take the palace back again.

16. On their way to the North an old man appeared to them. It was like he came out of the nothing. One of the dog-skeletons said it was a witch-doctor. 'What is your purpose to come here ?' the man asked. 'All what you do here will fail.' And then he was gone.

17. But Lirlit didn't let herself become discouraged. Finally they came to the palace, but it was empty. There was no one there. Inside there were a lot of dead skeletons, bones, skulls and other organic stuff, often in the form of ornaments, or as decoration for jewels. There was a strange smell here. 'Go away !' someone whispered loud. None of the dog-skeletons was speaking. Maybe it was a ghost. There were a lot of rooms in the palace, and the dog-skeletons desired to live in this place. Also in the other parts of the land there was no living being. It seemed like death had already struck this place. They found a lot of magical objects and strange advanced weaponry in the land. It seemed like those who dwelled here were very superstitious, because they also found a lot of shrines. Lirlit knew it was very easy for them to take over the land, but one of the dog-skeletons didn't have a good feeling about it. He thought the land had become bewitched, and they had to take what they needed, and then leave as soon as possible. Lirlit thought it was a good idea.

18. Full of stuff the dog-skeletons returned home, and also Lirlit returned to her village. The palace and it's land only had to be a memory, nothing more, nothing less. The dog-skeletons stayed in their part, and Lirlit stayed in her village.

19. Lirlit thought a lot about the witch-doctor they met on their way to Kaapsia. She didn't think he was an evil man, but she had troubles in her head since he spoke out that everything she would do there would fail. Was it a curse ? The dog-skeletons had teached her that she shouldn't be superstitious. They had their own shrines, but they said these were heritages. They didn't believe in magic, although they had visions. It was like they were very paradoxal in a sense, or didn't she just understand them. Could she trust them ? She couldn't get the words of the witch-doctor out of her head. At a certain moment she started to scream. Suddenly the witch-doctor showed up in her room, as coming out of the nothing. 'You woman,' he said, 'why have you taken away so many things from our land and palace. Now you have to pay for it deep in yourself, seeing your twisted self, yes, inner battles are in you now, and there is no medicine to stop it.' Lirlit bowed down before the witch-doctor. 'What can I do ? Can you please stop the pain I have ?'

20. 'You must bring all that you have taken away from Kaapsia back to it, so that the pain will also flee from you,' the witch-doctor said. So that was what she decided to do. It was for her relief, and then she asked the witch-doctor, who was still with her : 'Isn't that which is from Kaapsia not from me, as I am coming forth from Kaapsia as the last survivor it seems.'

21. But then the witch-doctor started to laugh. 'We have lived there for thousand and thousands of years as ghosts, so it is our right to have it, above all flesh and blood.'

22. 'The ghosts rule,' he shouted. Lirlit didn't feel well, and asked him what she would have to do further to find peace. 'There is something I need to tell you,' the witch-doctor spoke. 'Your father has captured us for a long time. By the hand of Lokdok's king we could be set free. But now we seek for revenge, for you are indeed the last survivor. You are the last block in our attempt to reach freedom.' Lirlit started to scream, as she felt like she was burning inside. She ran outside, but the ghost jumped on her. There was no one around, but soon a few dog-skeletons came. They jumped towards the ghost and started to cut it's appearence by a strange edged and shaped knife. The ghost started to scream. 'Well, you want to bring her back to superstition ?' one of the dog-skeletons asked. And then he spoke to Lirlit : 'Don't believe in those fables of magic.'

24. 'You need help,' the other dog-skeleton said. They brought her again to the hills, where they had their place. The ghost had been gone now, but Lirlit still had problems. 'Here, drink this,' one of the dog-skeletons said, and gave her some strange juice. Immediately Lirlit fell asleep. When she woke up she was in another room. An old dog-skeleton stood before her. She didn't meet him before yet. He said : 'Don't be superstitious, but believe in your only fantasy. You don't need them, those witch-doctors. They shouldn't control your life. They actually did that since your birth, but now it is your time to come free.'

25. 'But I can't !' Lirlit shouted. 'It's in my feelings.' Suddenly there was all knocking on the door, and soon a lot of wolf-skeletons came in. They killed the old dog-skeleton and kidnapped Lirlit. They brought her back to the palace, and put her on a throne of bones and skulls, decorated by other organic stuff. Lirlit didn't know what was going on, but it seemed they wanted her to be a princess. 'I do not want to be here !' Lirlit shouted.

27. 'For you have killed my land,' Lirlit said, 'and now you killed one of my friends.'

28. 'Oh, and what do you know about it,' another wolf-skeleton said, 'You do not know what you're talking about.'

29. Lirlit jumped away from the throne and tried to escape, but finally they bound her to the throne. 'Now you will listen to us for awhile,' an older wolf-skeleton roared. He seemed to be a leader of the group. 'They have lied to you,' he spoke. 'We have sent you an invitation, but you never came ... Instead of that you went to the deceiving dog-skeletons.'

30. 'Oh, that's not true,' Lirlit said, 'I came to that place, but a wolf was attacking me. I had to kill it. I thought it was a trap.'

31. 'No, you never came,' the wolf-skeleton roared again, 'we have sent you an invitation, because we wanted to tell you about who you are and what happened.'

32. But then an army of dog-skeletons arrived in front of the palace. The wolf-skeletons all ran outside, but a few stayed to guard Lirlit. 'If I am so important to you, why do you do all these things to me ?' Lirlit asked. But none of the wolf-skeletons answered that question.

33. Soon also the other wolf-skeletons went outside, until Lirlit was alone. After an hour or so two dog-skeletons came to her. They delivered her. The rest of the dog-skeletons and all of the wolf-skeletons had died in the fight. Lirlit was confused about what happened. 'They tried to confuse me, these wolf-skeletons,' she said.

34. 'Well, they are confusers,' one of the dog-skeletons said. 'The witchdoctors use them to keep their victims in superstition. By the superstition they control their victims also.'

35. Lirlit nodded. She remembered the words of the old dog-skeleton who had been killed by the wolf-skeletons who kidnapped her. He said : 'Believe in your own fantasy.' How could she do that if she would be a princess, or a believer in some sort of spiritual government. It would control her life.

36. Lirlit was confused. What was her role in Kaapsia now ? She knew that the more wolf-skeletons had been destroyed, the more power the witch-doctors would lose. For her it would mean : she need to lose all her faith in them to replace it by her own fantasy. The dog-skeletons would help her in that.

37. She chose to return to her village again. She always felt best in her own home. She was adventurous, but it would always lead her home. To her it was : home, sweet home. There was no way for her to forget about home. It was like everything started from here, and everything always ended here. There were always some dog-skeletons around to keep a certain eye on her, and she felt safe with that. She needed some guards. Espacially when she was sleeping, it was an amazing feeling. It made her warm and soft inside. She would also protect them with her life, as she saw them as true friends.

38. There was nothing making her more happy than the feeling that she had friends. And these friends were her friends since her birth. She was so glad that she found them back. Friends are always life-savers, letting you feel good when they are around .... loved .... cared for ..... protected ..... Even when it is hard against hard .....

The Wolf-Crown

1. Lirlit of Kaapsia was on her way home. She had made a long journey, and now she came back to her village. When she came home there was a man sitting on her bed. It was a sort of sorceror dressed by all sorts of small skeleton-skulls. He was like a necromancer or something. Lirlit smiled. It was a surprise. It was her uncle.

2. ‘Lirlit,’ the man said, ‘I want you to come with me, I need to show you something.’ They had to go to a tall hill where the man lived in a sort of old tower. It looked like a castle in a sense, but it was like a den of a wild animal. When they were in the top of the tower they had a good survey there. Lirlit could see her village in the distance. It was so small from here. Then the man shrieked, while a bat showed up. It was a huge bat and it floated down on his stretched hand. Then it crept to his shoulder.

5. ‘It needs to help you, as there are a lot of dangers in life.’ the man said. Lirlit knew that it was just a gift from his warm heart. He cared for her a lot and didn’t want anything bad to happen in her life.

6. At the same time her uncle asked her to stay for awhile. He missed her, as she was the last survival of the family. Lirlit got a room somewhere high in the tower. It was very dark here, and skulls were all around. But Lirlit never had problems with that, as she believed that the dead watched over her.

7. In the middle of the night her uncle entered in her room. He was looking for something. Lirlit asked him what was going on. She had heard sounds around the tower. ‘I think war is already beginning,’ her uncle said. He was looking for certain weapons. Suddenly they heard wolves coming in the tower. The uncle murmured something about a wolf-war. Lirlit stood up, and took her own spear. When she went out of her room there were three wolves jumping on her. Why would wolves wage war against them ? Lirlit shrieked, and all of a sudden the huge bat entered, while he struck the wolves immediately. Blood was spouting like fontains. The bat had hit them hard, fast and deep.

8. Other wolves entered in, while they were calling : ‘We are looking for Lirlit of Kaapsia, sorceror. Hand her over to us.’ But Lirlit’s uncle who had finally found his weapon stood already behind Lirlit. He had a sort of whip with a sharp knife at it’s end, and in a few seconds he had hit the other wolves to the ground. But then hundreds of wolves entered the tower in roaring. ‘What do they want from me ?’ Lirlit asked.

9. ‘You are the last survivor of the Kaapsia-bloodline,’ her uncle said. The bat was shrieking, while some of the wolves fell down. They could kill some of the wolves, but they were with too many. They ran to Lirlit’s room again, and had to jump out of the window. Fortunately they fell into a river. Lirlit’s uncle was the husband of the sister of Lirlit’s mother. He was from the Lokdok-bloodline.

10. In the forest they found a sort of palace, full of bones, skulls, skeletons and organic decorations, shrines, weapons and magical objects. They decided to stay here for awhile in the hope that the wolves wouldn’t find them. The wolves believed that when they would kill the last survivor of the Kaapsia-bloodline they would dominate so much more. Then they would have power over Lokdok, Lirlit’s village, and further the whole realm of Kaapsmerh. They wanted to have the throne and the crown.

11. Later Lirlit found out that it had to do with the fact that she was a princess of origin. If they would have her blood they would rule. In the palace they decided to stay they found an old skeleton-crown. Lirlit didn’t want to have anything to do with governmental positions. She wanted to be free. She thought that monarchal positions would bind someone to superstition to block their own fantasy. She brought the skeleton-crown to a shrine. It was a beautiful crown, and they would honour it as a sovenir, as a heritage and as a memory. Her uncle had already found out how powerful the objects in this palace of the wilderness was. It seemed like no one had been dwelling here for a long time. There was dust everywhere, and it was a mess. Maybe there was a war here, and the owners had left the palace because of that. Lirlit was afraid of the magical beliefs of her uncle. She thought it could harm him. She was of the opinion that superstition was a way of evil spirits to take control in someone’s brain. It was a prison, and they had to leave it. A crown was in her eyes nothing more than a subtile chain of a prisoner, something which controlled their minds, and by which evil spirits could work and rule.

12. One day her uncle went for a walk, and he pierced deeper into the wilderness. Suddenly she heard a shriek. Maybe her uncle was calling for his bat, but Lirlit didn’t trust it. She ran towards the sound, and after a long run she saw smoke coming behind an open field. When she came into the next area of the forest she saw her uncle standing there between wild men having bones pierced through their noses. They had killed the bat, and they held a knife against the throat of Lirlit’s uncle. Lirlit didn’t hesitate for one moment and threw her spear through the head of the one with the knife. Her uncle jumped away, while Lirlit took her leg-knives to throw it into the hearts of two other wild ones. The rest of the wild men were in a shock and ran away. ‘Don’t let them escape,’ Lirlit shouted. ‘I know them, they are the ones spreading so much superstition. They have objects by which they rule the minds of so many in this area. They have even tried to zombificate our village.’ But then her uncle fell down. What had happened. There was a strange sting in his back, and it was moving. It was like a small red iron feather. Lirlit took it out, while her uncle started to talk in a strange language. ‘Oah, you’re into delirium,’ Lirlit said. That was a good sign to her. It was the sign that he didn’t die, and that he tried to deal with the poison.

13. But to Lirlit it was very important she would follow the tribe, as they had surpressed her village for such a long time. Lirlit knew them. She ran and ran, while she could still track them. After minutes of running she saw smoke, and after awhile she entered the area of the tribe. She didn’t feel any fear, only strength. She shouted and shrieked, while another bat was coming. This was a huge one, and quickly he attacked the members of the tribe. Lirlit saw that only some women and children were running away. She believed that they were nothing but prisoners of these evil men. It was a long fight, and afterwards Lirlit’s uncle entered the area. There was no any man still alive. They found a lot of strange objects here. But then the wolves entered the village.

14. There were more and more bats in the air, and they all helped Lirlit in her fight. It was a great slaughter. The wolves couldn’t win the battle. But suddenly a much bigger wolf showed up. He had the crown with the skeleton-skulls. Lirlit asked herself if it was the crown of the wild palace, or was it something else. All of a sudden headaches started to come over Lirlit. ‘Don’t believe in it,’ she said to herself. ‘Believe in your fantasy, girl.’

But the pain got stronger and deeper, and she fell to the ground, as in delirium. The wolf started to roar : ‘Indigo, princess, it is time I will feed myself with your blood to become the king of Lokdok and ruler of Kaapsmerh.’ And he jumped towards her, while he bit in her arm, sucking the blood out of her. Her uncle had found a weapon in one of the tents, and attacked the wolf from behind. He crashed a sharp iron blade in a strange shape into the neck of the wolf, but the wolf turned around and attacked him. Then Lirlit kicked the wolf in his back, and shouted : ‘Oh, you dumb one, now you have the crown and my blood, only ghosts will control you, as they have lust to use slaves like you to dominate the atmosphere. Let the skies fall upon you.’ Then the wolf ran away, and disappeared through the bushes. Lirlit’s uncle had been wounded, but Lirlit took care of it. He would survive. Also Lirlit’s arm was still bleeding, but she would also survive.

15. After awhile women and children of the tribe entered the area again, and they were glad they were delivered from the men now. Originally they were from another tribe, and once they had been captured, while their own men and even a lot of their children got killed. Since then they had to be the wives and slaves of the invaders. They told Lirlit and her uncle that they knew where the wolves had their shelter.

16. Lirlit wanted to go there. The women wanted to go with her too, but other women warned them that they wouldn’t survive. But Lirlit’s uncle would go with them. It was a long walk, and first they had to move along stakes with skeletons tied to it. Some of the skeletons had been hung. It was a dark atmosphere. Suddenly they saw a warrior in a wolf-skin. He ran away, and then he disappeared by creeping into the bushes. Now they knew that there weren’t only wolves there, but also warriors. But some of the women told that these warriors could sometimes totally turn into wolves. They came into a sort of center. Everything looked quiet. Stones had been laid here, and there were some small temples, piramids in layers, shrines, and an indian man slowly walked towards them. His arm was stretched out, like he wanted to shake hands with them. But one of the women started to shriek. ‘I have seen him in my dreams. He is the one who raped me, and he will rape us all.’

17. The indian man started to smile. ‘This woman is confused,’ he said. But Lirlit asked him who he was, and what his purpose is. Is he a part of this ? But the man didn’t say anything. It really pissed Lirlit off. She took her spear, but suddenly she couldn’t move herself. ‘Don’t believe in it,’ she said to herself, ‘believe in your fantasy.’ And then she could move her arm again. She started to hit him by the spear, but the man was too quick, and then he ran away. ‘What is this for strange behaviour,’ she asked herself. Also her uncle was coming closer. Suddenly he started to roar, like he was in fire inside. Then he fell to the ground. Again he was talking in delirium. ‘There is witchcraft here,’ one of the women said. ‘This is the way they always tried to confuse us.’ But then Lirlit said : ‘Let us not believe in witchcraft and all this superstition, for when we believe in it and practice it, the spirits who made it up will have control in our minds. We must use our own fantasy.’

19. ‘Will you shut up now,’ Lirlit shouted, ‘our fantasy is stronger.’ But other women started to shake their heads. ‘You do not know the powers you’re playing with,’ an older women said. ‘The women who are still in the camp have warned us, but we didn’t listen to their advice. Let’s go back, for strange things are happening here, and we do not have control. What can we do ? We do not know with how many they are here ? I do not want to die, let’s return.’

20. ‘Okay,’ Lirlit said angry, ‘all cowards can go home. But we must deal with it.’ And since then a lot of the women returned to the camp. The anger towards Lirlit and her uncle started to rise, although they were the ones who had saved them out of the hands of the evil tribe. Then suddenly Lirlit started to shriek while the air became black of bats. She was calling for her friends, something which she had learned from her precious uncle. In quick rythm the bats began to invade the temples, the layered doubledecker-piramids and the tents, but they couldn’t find anything. It was like a ghost-city. No one was there, but they knew that some were hiding.

21. The bats shrieked, and the sky became darker and darker. They had to pierce this city in the wilderness, this wolf-city. And so they invaded it deeper and deeper. Lirlit’s uncle was still talking in delirium. He was calling for some names, or it was only looking like it. ‘Uncle,’ Lirlit spoke, ‘I want you to stop now with all your superstition. It is too dangerous to do that here. Let the bats do their job, and let our weapons speak. We must use wisdom now, and our fantasy.’ But it was like her uncle was too far gone, and he spoke on in a delirious language. Lirlit got more and more angry at her uncle, and suddenly she hit him in the face, and screamed : ‘Now you shut up, or I will cut your head off here, in the sand.’ She knew she had gone too far now, and one of the bats, a huge one, came down to her, to bite her in the face. Blood was spouting like a fountain. The bat didn’t want to let go of his bite, while Lirlit was bleeding all over. But then suddenly they heard the sound of a dull kick. Lirlit’s uncle had killed the bat by his weapon. He had always sworn to his family that he would protect Lirlit by his life, no matter what circumstance.

22. Slowly they walked on, while more and more women were leaving them. These women knew that the curse was so strong that when they would go further they would probably kill each other. ‘Lirlit, you are losing your mind by the wolfspell,’ a woman was shouting, ‘return !’ Even the bats started to attack them now. They were in rage because they had killed one of them. They were shrieking higher than ever, and the hugest bats came down. It was a long fight. Now they had to fight their friends instead of the enemy. But Lirlit knew that it was the sacrifice they had to bring. Suddenly there were lights all over. There was thunder, and lightening, and a wolf in a black garment stood like a warrior before them. ‘I am the ghost of the ancestors,’ he spoke. ‘Why do you challenge me.’

23. Lirlit tried to explain about what happened, and what the wolves did to them, but the wolf started to laugh. ‘Oh, you dumb dumb mortals without a soul, only enlightened to right your own crimes. Do you know history ? Do you know both sides of the story ? Oh wanderers of the mind, do you not know that you can only escape the powers of the mind to control the minds of others ? I do not bear a crown. I have given them to my servants, my wolf-king.’ Then the appearence left again. Lirlit looked at her uncle. They found out they were both very wounded because of the bat-attacks. There were no bats to help them anymore, and there were no women with them anymore. Now Lirlit and her uncle were at their own, not knowing what would happen, and where were their weapons ? In front of them there was only fog. But Lirlit’s uncle took her by the arm, and they walked forwards. Suddenly they didn’t feel ground below their feet anymore, and they were falling. They fell so deep like they never fell before, and suddenly it was all wet around them . They had been fallen into the river. The river was wild, and in speed they were moving towards a waterfall. They would die when they would fall from the edge. They both started to shriek and fell from the edge. They both thought this was the end, as the waterfall was very deep. But suddenly two huge bats grasped them to fly away with them. They still had friends there, it appeared. They brought them to a huge batnest high on the mountains.

24. The bats here were drinking out of eggs, and Lirlit and her uncle also had to drink. Suddenly they both fell asleep. When they woke up, they were in a cave in the mountain. The ground was very slimy, and huge eggs laid all around. Most of the eggs were broken open, while strange fluids were in them. Some even were full of blood, while it streamed out of it. One of the bats entered the room. He stood erected, like he was half a man, half a bat. Suddenly he turned into an old man. He looked like a necromancer. He had a very wise radiation, but also a confused one. It had a delirious effect on Lirlit and her uncle. They felt very dizzy when they looked at him. ‘I am here to warn you,’ the old man said. ‘You must lose all your superstition, or the wolves will lead you back to your previous life, in which you were dominated by your mind.’

25. Lirlit and her uncle both nodded. They knew how important it was what the man said.

26. Then the man continued : ‘The battle against the wolves is a hard battle. If they win our minds will be controlled again.’

27. ‘What can we do about it ?’ Lirlit asked. Then the man started to shriek, while two bats flew into the room. Then he clapped in his hand, while the bats floated down on the bench. ‘You know,’ the old man said, ‘parts of us are bats. And we must use them well. They have the weaponry to destroy the wolf-domination.’

29. ‘Come,’ the old man said, ‘I will show you.’ Then the man walked out of the room. Lirlit and her uncle followed him. They came in a narrow corridor with a strange smell. Then they came into another room, with a lot of dust on the ground. Lirlit started to cough. There were slimy eggs around, and from some of them snakes were coming forth, and much of slime dripped out. ‘Come,’ the old man said, ‘this is not what I want to show you. Walk on.’ Then the man opened another door. The doorhandle was decorated by very small skeleton-skulls. High sounds like shrieks came out of their mouths, and even out of the holes of their eyes. Then again they had to walk through a narrow corridor, but later they found out it was a bridge. Below the bridge their were smokey fluids, and wet towels like sheets were hanging in the air like walls. The towels were very hot, and steam was coming from them. A strange huge yellow rock stood there at the end of the bridge, and they had to climb over it. It was like burning sand under their feet. They were entering a sort of desert in a huge cave. The sand was burning. All sorts of feelings were climbing over Lirlit’s body, trying to enter her head. ‘Au,’ Lirlit said. It was like something had burnt her. In the distance there were a lot of silver rocks mirroring so many things. There was a soft breeze. On the rocks bats appeared. They had mirroring weaponry, and while Lirlit was watching these mirrors she couldn’t see the bats anymore, only herself in terrible ways. It was like her mind was taking over again, and she couldn’t use her fantasy.

30. Suddenly she couldn’t move again. It was like something had frozen her. ‘Grasp the bat-weapons !’ someone was shouting. But Lirlit couldn’t see anything anymore, so she started to grasp in the air. Suddenly she felt like a velvet handle in her hand. And then something in her other hand. She opened her eyes and could move again. Now she could see the bats in the mirrors. But these weren’t bats, but boys. They looked like princes, but they had poor clothes in such beautiful colours. When they opened their mouths fantasy was climbing into her head. She had now received the bat-armour. She also saw her uncle in the same armour. But suddenly wolves were all around them. Now they had to use their new weapons. Within a few minutes they had slain all the wolves. It was easier than ever. The old man was applauding. He had a white garment now. His tall beard was very shiny, but suddenly he was changing into a bat again and flew away. Also the boys were changing into bats again and flew away. ‘Follow us,’ someone shouted. But how ? ‘Just shriek,’ another one shouted. And while Lirlit and her uncle shrieked, they were changing into bats, and could fly away.

31. High in the sky there was a palace. It was full of crowns, but they didn’t use these crowns anymore. They had been laid on shrines. There were also flowers on the shrines. Upstairs there was a hall with old thrones, but they weren’t in use anymore. They looked like shrines now, and some weapons were laid on them. But suddenly someone was shrieking, and flying wolves were coming out of the walls, and through all sorts of doors. Now there was a battle in the air. ‘Use your fantasy,’ the old man spoke. ‘Use your fantasy.’ And suddenly they were sitting in the room again, where they had slept. ‘What happened ?’ Lirlit asked.

32. ‘You were in my fantasy,’ the old man said. ‘and it is all real. But now you have to develop your own fantasy.’

33. Lirlit asked herself if she could do that. There were so many things they had to solve yet. But her fantasy would lead her in that. That was what the old man had said. They stayed on the bat-castle for a long time, and then they had to return to their own homes again. ‘Practice your fantasy.’ the man had said. ‘Make it your own, and let it be your home.’

1. Lirlit had been going to the market in her village. She had bought some stones called eagle-eyes. One she had put on her cupboard, and another one she laid next to her bed. Some had said the stones would attract good luck and contacts with the dead and extra-ordinary spirits, but Lirlit wasn’t superstitious. She just liked the stones, and found it would be worth as good company. But in the middle of the night someone was waking her. It was like the wind was speaking to her, but then she saw an eagle close to an opening in her house. The eagle spoke to her that she needed to come to snake-mountain, as he wanted to show her something. When she stood outside her house, the eagle was very big. He took her in a good grip and flew with her to snake-mountain. He brought her in through an opening. ‘Do you see all the treasures here ?’ he asked. Lirlit could see a shimmering hall full of misty treasures. ‘I know you like stones,’ the eagle said, ‘and I know you will like some of the stones here.’ Lirlit was very grateful towards the eagle. He took her in a grip again and flew with her inside the huge hall. The stones were beautiful, but when Lirlit touched one of the stones, it was like there was an alarm switched on. Something in her head started to shriek, and from all sides snakes came towards her. ‘Why didn’t you tell this ?’ she asked the eagle, but the eagle flew away. ‘Hey, take me away,’ Lirlit screamed.

2. Suddenly all sorts of snakes were sliding over her body, but they didn’t attack her. And after awhile Lirlit found out that these snakes didn’t wish any harm on her, but were her friends. She took the stone again, stood up, and walked towards a door. The snakes were following her. In another hall there were more amazing stones. Lirlit asked herself what would be the meaning of it all. And where was the eagle ? ‘I am not superstitious,’ Lirlit said to the snakes, ‘but what is the meaning of these stones ?’ But the snakes didn’t speak to her. Suddenly a man and a woman entered the hall where Lirlit was. For a moment it was like Lirlit had to vomit. The man had a tall beard, and the woman was dressed in fragile white. It was because of the smell that Lirlit was a bit upset. They smelled like snakes and slime, but also things she couldn’t describe. Suddenly they started to turn into tall and thin snakes. It looked like they completely ignored Lirlit. Like they had other things to do. Lirlit appeared not to be one of their priorities. They slided towards the stones, and then they moved them towards the door they came from. Lirlit got very curious what they would do with the stones. So she decided to follow them. When she stood into the door-opening the smell even more overwhelmed her, but this time it was even luring her deeper. She saw snakes here with very big beaks, and when they opened these beaks other snakes went in, and sometimes they even took stones with them. The snakes weren’t huge, and Lirlit wondered what happened to the snakes who went inside. It was a riddle to Lirlit.

3. Deeper inside the hall, where many snakes were moving to, an enormous statue lay on the ground. It was cut off from it’s feet, enormous feet which stood next to the statue, still erected and intact. It was like a complex of doors through which the snakes slided in. Lirlit decided to follow them inside the enormous feet of the statue. Inside they saw the stones growing here. They looked like eyes, and there were even stones coming forth from them. But when the stones were separated from the others, it more began to look like stones, and it didn’t grow anymore. Some of the stones were very wet, but that also seemed to stop when they got separated. Most of the stones were very shiny.

4. There was a tunnel in the halls of the feet to come into the fallen statue. When Lirlit came into the halls of the fallen statue there was a lot of darkness and fog. She couldn’t see much, but suddenly lights turned on, and she saw snakes hanging in the air or on the walls like bags. Often these snakes were brown-red with white stripes. It was a very pure white. These snakes were very huge, and suddenly some of them fell on Lirlit. Now it was all dark, and she almost couldn’t breath anymore. She tried to shriek, but couldn’t get any sound out of her mouth. Then she fell into delirium. But soon the grip of the snakes wasn’t tight anymore, and she could wrestle herself a way out. Then they left her alone. Still she had the feeling they didn’t want to harm her, but they just wanted to test her, or just feel her. They had been sensitive to her trouble, and then they had let her go.

5. Suddenly the eagle appeared to her again. The eagle was glad to see her. ‘It is amazing here,’ she told the eagle.

6. ‘But did you find some stones you would like to have already ?’ the eagle asked. But there were so many stones and so many halls, that Lirlit had the sense she wasn’t done with it yet. Then she asked the eagle what exactly the use of the stones is. ‘The stones protect you against superstition by which lower spirits want to dominate the mind,’ the eagle said, ‘these stones inspire you to have your own fantasy.’

7. ‘But don’t you think that is also superstition ?’ Lirlit asked. ‘Why do I need these stones ?’ But then the eagle flew away. It was like he was telling her to find that out for herself. She felt attracted to the stones, that was a sure thing, but she didn’t want to have a new superstition. Or were these stones just her guards ? Some said stones could speak to the layers beneath the mind, to the unconscious. What if these stones were just forces of nature ? Were they made to protect the souls of those who lived in nature ? Lirlit had many questions. And it was like these stones were speaking to her in so many ways.

8. Deeper in the statue she found doors out of it. Now she came in halls behind the fallen statue. Eyes were watching her. Was this the domain of someone ? A wild man in a bearskin watched her, while two woman were lying at his feet. ‘What is it you come to do,’ the man roared. Lirlit could see it wasn’t totally a man. He was also a sort of dog, or other predator. Maybe she needed to be at her guard now, for the women didn’t look so friendly either. ‘Lirlit,’ the man was suddenly saying, ‘I have waited for you, I missed you.’ And then he came forwards to her.

11. ‘Oh no,’ Lirlit said, ‘that can’t be true, you liar. My father died in war.’

12. ‘They said that,’ the man said, ‘but that wasn’t true. They made a mistake. I had been kidnapped for a long time by imperials, by wolf-warriors, lived my life lonely in a prison deep underground, but finally escaped. I didn’t wish to live in the empire anymore, and didn’t want to be king of Kaapsia anymore, so I started to live here, with my friends, the snakes who let me escape.’

13. But Lirlit still wasn’t enthousiast. ‘If that’s true, then I have to say : You did a lot of evil things in your life they told me.’

14. The man bowed his head, and spoke : ‘I have to admit, I was wrong many times. I was king of Kaapsia and wasn’t always righteous in the use of my powers, and that is why I have laid them down. The pressure it too big, and I lived under a strange force.’

16. ‘They are snakes,’ the man said. Then he clapped in his hand, and the women turned into snakes again, while they slided away. Then Lirlit stepped forwards and fell into the arms of her father.

17. ‘There are many things I need to tell you,’ Lirlit’s father said. ‘I’m breeding the eggs of snakes here, for one day I will return to the empire to take revenge.’

18. ‘Well, I’m on your side dad,’ Lirlit said. The man smiled. He was glad he found his daughter back.

19. Lirlit found out that her father had many women here. But as he said : He needed to breed a new and powerful generation to take good vengeance.

20. ‘Your life is such an ornament,’ Lirlit’s father told her, ‘and also the things happened in your life which you do not understand are part of this treasure.’ Lirlit smiled. It was the first time in her life that she had the feeling of having a father. And it was a good feeling, especially because he was so caring.

21. Her father told her a lot about the power of the wolf-skulls, that these were the objects by which the imperials maintained their control. The wolf-skulls could speak and could easily take over the minds. In one of the halls an old sorceror, a necromancer lived. Lirlit’s father often went to him for advice, and this time he wanted to bring his daughter with him. They had to go to a higher place within the mountain. It was almost like a tower. It was even called the tower, or more : the Boa-Constrictor Tower. The wizard was glad to see them. He looked at Lirlit and blinked to her. Then he made a movement with his hand and asked them to follow him. On top of the tower they could have a survey as it was almost outside the mountain. It was a very high place, and from here they could see the whole empire. The wizard told them where the wolf-skulls were, and where the most powerfull wolf-skulls were, but Lirlit told them that she wasn’t superstitious. She didn’t believe in all that. She believed in using fantasy. And after a long talk with the wizard she got a bit pissed off. And she shouted : ‘Okay, go on with your magic, your superstition full of fables to see how it will bring you down. I’m out of here. It’s unbelievable that an old man like you never grew up, and it’s even more unbelievable that my father searches for advice in you. Goodbye.’ And then she ran away. She took some of the stones she had found and then she called for the eagle, who took her immediately to her home.

22. When she got home she remembered that she had a wolf-skull by herself for one time she slayed a wolf who had attacked her. She thought it would be a good present for her father and his wizard. She didn’t want to have anything to do with such powers. She knew that to have part in any government would break you down and control your life. It was all superstition made by ghosts and spirits to dominate them all in secret. So she gave the skull to the eagle, and asked him to bring the skull to the mountain, to her father.

23. Her father was very glad with the present. And of course he wouldn’t use it to make a new government. Her father didn’t want to be a king again, also not as a sorceror. He would hide the wolf-skull deep in the snake-mountain so that no one could do harm with it anymore. It would be nothing more than a sovenir and a memory. Lirlit was very proud of him when she heard the story.

1. Lirlit awoke by a hand taking her in grip very rude. She opened her eyes. Two leaders of her village stood in her room, commanding her to come with them to the old chief of the village. They took her very tight and went outside. ‘What’s going on ?’ Lirlit asked. But none of them said something. When they got to the tent of the chief they pushed her inside. ‘Hey, don’t be so rude,’ she said loud to them.

2. ‘Go, sit down on my bed,’ the chief said. He had a tall beard and was bald. Lirlit sat down, and then the chief started to tell. He clapped in his hands, and then a servant came inside the tent. He showed her all sorts of small things made by zebra-bones.

‘I don’t know what your point is,’ Lirlit said to the chief. ‘I didn’t make those things. I didn’t kill any of your zebra’s. I always enjoy going to the zebra-reservate to feed them and to have friendship with them.’

3. But then the chief said : ‘They found the zebra-bone-figures in your home, so you must know more about it. I’m telling you again. Sixty-six of our zebra’s have been killed lately. They left their skins, but they took the bones away.’

4. But Lirlit became paniced and said : ‘I do not know these figures, and I would never kill such a zebra. Why would I do that ?’

5. But the chief wasn’t convinced and made the decision to lock her up. At the side of the village she had to live in a cage like an animal. Lirlit wondered how the figures would come in her house. She didn’t trust the leaders. She had troubles with them before, and she thought that this could be all an act of revenge.

6. Everyday the old chief came to her cage to talk to her. ‘Honestly, I am very disappointed in you. I thought you were such a good and skilled woman, but how wrong I was. You have taken the life of that which was most dear to me,’ he said. If someone would do any harm to his zebra’s, then he always said he would die. And the chief became very ill. He couldn’t eat nor sleep because of what happened to his zebra’s. It was for him a disgusting sight to see the figures made of zebra-bones. And after a few weeks he died.

7. Lirlit didn’t have any hope. Maybe they would kill her finally, or she would have to live in this cage forever. But one day another leader came to the cage. They had another chief now, and they had decided to ban her to a slave-island, where she would work the rest of her life.

8. Lirlit didn’t know if she had to be glad with that or not. She would find out. Soon after the decision she was planted on a ship, and after a few days she came on the island. It was a beautiful island, but she knew she had to work here. She came to live between criminals, murderers, assassins, witch-doctors, and other evil men and women. A lot of them she knew from the past. She never could get along with them, although a lot of them she only knew by face.

9. She had to do hard work, and she didn’t get enough time to sleep. It was like it was all slowly driving her crazy. She had the feeling she would lose her mind if she would live here any longer. It was hot here, and there was always a lot of noise here, even in the nights. One day she couldn’t take it anymore. She began screaming and talking deliriously. Everyone thought she had gone crazy, and that would mean she would be banned to an even worse island where the sick and crazy ones lived.

10. This would be hell for her, for there would be even more noise, and they said slavery would even be harder there. They dropped her on a ship again. The island was very dirty and a lot of them died by all sorts of diseases. She had to sleep with a hundred sick and crazy ones in one hall. There was too much noise to get sleep, and they had to wake up very early to work a whole day in a factory. Lirlit was scared of a lot of types here, for they didn’t have control over themselves. Everyday there were a lot of murders and other sorts of crimes.

11. However one of the leaders here got a passion and weak spot towards her. She always told him she was unguilty, and he believed her. But he said she could never return to her village, because the ones who had lost their minds could be a danger to the city. However, he was willing to let her escape. He only asked her to spend the night with him one time. But this she refused. She would escape at her own. But after months and months she found out there was no way to escape. She was always chained, and there was no way to get it loose.

12. So she went to the leader again, and talked with him about it, but he was like struck in his honour. He told her he had found another woman to let her escape in her place, so everything was done now. But in a strange sense he felt compassion towards her. He decided to refuse her request to sleep with her for one night, but she would get her freedom.

13. Lirlit was grateful to him, but she hated her village now. She didn’t have anything to do with the zebra-murders. And when she would show up again, they would ban her again. It was better for her to search for a new life somewhere else. She wanted to find out who murdered the zebra’s. She didn’t trust the leaders of her village. She thought that they had done it themselves because they wanted another chief. In her eyes it was nothing but a big conspiracy. So in the night she went to one of the leader’s house. She broke in, and started to search throughout the house. Everyone was asleep, but she had to be careful. The house was full of zebra-bone-figures, and she thought that was strange. She went to the reservate and found out that there wasn’t any zebra there anymore. Later she found out that after the chief died, and after she got banned to slave-island they killed all the other zebra’s. They falsely spoke that this was the wish of the chief so that he wouldn’t be without his zebra’s in the afterlife.

14. But in the reservate there were more snakes than ever now, and some were white, and looked very strange. She had never seen such snakes before. It was like they were penetrating her mind. She got scared in a sense. And then she got the shock of her life, for in the distance they saw how such snakes attacked an ox and started to eat it. Were they the ones who also killed the zebra’s ? Lirlit took her bow and an arrow to shoot one of the snakes. But then they came after her. Lirlit ran away, but they came after her. She took another arrow from her quiver and shot the second one. But then the others started to shriek in rage and in speed they jumped on her, almost reaching for her throat. They tried to strengle her, but she took a leg-knife and slayed them one by one. She got bitten horribly, and the poison was already reaching for her brains. It was like she was gliding into delirium. When she woke up a white small man with a tall white beard was staring at her. He had a very high voice, and he grasped her throat. She knew she was now fighting against a ghost also, fighting for her life.

15. ‘What did you do to the zebra’s ?’ she asked, while she could hardly breath.

16. ‘Don’t you like the figures I made of their bones ?’ the little white bearded man said.

17. ‘No,’ Lirlit roared, ‘for it took me to slave-island.’ The man started to laugh. Suddenly he was vomitting. The skin of a zebra came out of his mouth. ‘Don’t you like these skins ?’ the little man asked. Lirlit tried to kick him, but she couldn’t reach him. When she woke up the snakes were gone, but she was very sick now. It was already morning and she saw some of the village walking in zebra-skins. She was in rage now. She wanted to see the chief. The new chief was one of the younger leaders, but Lirlit told him what she had seen this night, about the white snakes eating an ox. And here they said that they had killed the zebra’s themselves as it was the old chief’s wish. She told the new chief about the condemnation that she would have killed zebra’s, but the new chief said that it wouldn’t matter anymore. It was now legal to kill zebra’s, so whether she was guilty or not, it was an old law, changed after the death of the chief as that was his wish.

18. But Lirlit knew the old chief and that would never be his wish. ‘Can you prove it to me that that was his wish ?’ Lirlit asked. But the new chief couldn’t.

19. Lirlit was shocked. She could now live in her village again without any problems, but now there was even a tradition of hunting zebra’s to honour the old chief. It seemed that to wear zebra-skin was also a sign of honour to the old chief. But Lirlit thought that was disgusting. And she still wondered about the part of the white snakes in it. One night she broke in at the house of the new chief. But the new chief was still awake, and she saw that he was whispering some words while reading in a book he slowly started to change into a white snake. Now Lirlit knew enough. And she was pretty sure that the new chief was the boss of all the white snakes. So she took her weapon, jumped towards the snake to slay it. It was already legal in her village to slay snakes, so she didn’t have anything to fear. The next day she took the skin of the killed snake and went to the center of the village. She raised the skin-snake and spoke : ‘Your chief has disappeared and will not return. He has been eaten by this snake, but I have killed it.’ No one had heard about the disappearing of the chief, but soon they found it out, and they believed Lirlit. Because Lirlit was a hero now, she was allowed to make a wish. So she wished that the killing of zebra’s would stop. The law had to be changed again at this point. And so it happened.

20. But in the mountains, there was still living a small white man, collecting zebra-bones to make figures of it. And one day he came to the village to give some of his figures to the children, who thought these were nice toys. Lirlit followed him to his place. He still had the need to take over the minds of the villagers to fulfill his evil plans. He had painted the bones in all kind of colours, and it wasn’t easy to see that these were zebra-bones. Then Lirlit jumped forwards and a fight started. From all sides white snakes came to attack Lirlit, while the little man tried to get away. ‘I warned you,’ the little man laughed hysterically, ‘I told you not to come here.’ Lirlit saw he walked through a door to enter a room full of zebra’s. It was like he was breeding them there. After Lirlit had slain all the snakes by her legknives she went inside the room. It was only a room leading to a huge hall, a zebra-breeding.

21. Behind it there was a strange toy-factory, all made of zebra-bones. Lirlit was almost vomitting. It had such a strange smell. In the distance she heard the little man laughing with a high voice. The voice got higher and higher. ‘Haha,’ he laughed in joy, ‘how I control all the minds of these dumb villagers, giving them toys from birth on made of zebra-bones. They cannot use their own fantasy, as the toys will do that for them. Hahaha, how good I am. I’m smart, hey, I’m smart.’ And then he started to talk to himself further. As quick as she could Lirlit tried to set the zebra’s free, but they were tied by strange leather belts. Even her knife couldn’t get through, and the little man was only laughing harder in the distance. ‘I’m going to get you !’ he shouted in full joy, almost like he was teasing her.

22. She knew that the only thing she could do now was following the little man to erase him first. She took an arrow, aimed, but couldn’t see him. Then she saw him standing on a platform in front of a huge kettle. White steam was coming from the kettle. When she aimed again an iron arm was moving a wall before him. She started to walk around the wall by following some aluminium stairways. She could see the kettle again, while it was in some sort of liquid cocon, which looked like a fleece or transparent plastic. She saw ghosts coming forth from the kettle, rising, they looked like the souls of zebra’s. The little man was laughing and shouting loud : ‘Haha, you dumb souls will now be imprisoned in the toys forever, to be the guards of the childrens’minds, so that they can never really escape in their fantasies.’ Lirlit aimed again, but another time an iron arm was moving another wall before the kettle. There was a stairway under the kettle-platform by which Lirlit could reach the other side of it. Quickly she aimed her arrow and shot into the head of the little man. The head started to spin like crazy, while the little man started to blast everything. He started to roar, while slime was coming through. Now an iron arm was moving towards Lirlit, and pushed her from the stairways. She got wounded, but she stood up again, but now the iron arm got her in it’s grip. ‘Hahaha,’ the little man shouted, ‘hahaha,’ while he mocked her, ‘Now you will be nothing but a soul in the kettle, hahaha. To be locked up in a toy will be your new toy.’ And then the iron arm moved her upstairs again and brought her above the kettle. ‘Now wait a minute,’ the little man said, ‘I want to enjoy this sight for awhile.’ The little man’s head was still spinning, and Lirlit got the expression he couldn’t see much of it. Quickly she took another arrow and shot it into the body of the little man. Now the little man fell from the platform. She was still hanging above the kettle, while strange white slimy fire was coming forth from it. It was boiling, and Lirlit thought she would die by the heat. ‘Stop, stop !’ she was screaming. But suddenly a lot of zebra-ghosts rose from the kettle and took her out of the grip of the iron arm.

23. Quickly she took the little man, who looked like a doll now. There was a light smile on his face. She stepped on the platform again, and threw the doll into the kettle. Suddenly there were explosions everywhere. The platform was moving away, and she looked right into a room where zebra’s had been tied to stakes, and some even looked like trees. She took her knife to free them, but she couldn’t get it done. Suddenly a lot of white snakes entered the room. They stood erected, very aggressive. And again Lirlit had to fight them. They bit her very horribly, and Lirlit felt very sick all of a sudden. This time there were so many snakes. What could she do ?

24. And suddenly the burning doll entered the room again. ‘Hahaha,’ it shrieked like it had drunk a lot. Quickly Lirlit took two of the iron arms who had broken away since the explosions, and by the arms she took the doll and pushed it to the strings by which the zebra’s where bound. Immediately the strings burnt away, while in shocks the zebra’s got free. But the head of the doll was moving wildly, so by one of the arms Lirlit smashed the head off. Now she could also help the other zebra’s. But more and more things started to come into the fire. She tried to save as much zebra’s as she could, also in the breeding, but then she had to go away, as there was too much fire. The zebra’s were following her.

25. In the village everyone was very glad. Now they could have zebra’s again in the reservate, and it would be like the old days.

15.
Coco
1. Coco was swimming in the river. She was washing herself, while crocodiles moved closer. They wouldn't harm her. They trusted her. In the white sand along the river some monkeys were playing. Coco felt at ease here. The jungle had always been her drug. She was raised by hyenas in the fields, and now she was here. She had her own hut. She smelled the fresh, intoxicating flowers in the river, while she took another dive. Crocodiles followed her. She wasn't scared of them. They were her friends. She stared at the tall flowers and trees at the other side of the river, and decided to swim to there. There were also some big snakes hanging in the trees. They were resting.

2. She licked the flowers there. They smelled so good. Then she lay down in the sand for awhile. The sun was shining on her body. She smeared herself in with some coconut milk. She also put it in her hair. Some big snake was sliding over her, but she didn't care. Then she fell asleep. She was up early the next morning. She started riding on a small elephant. Monkeys followed her also. She was the queen of animals.

3. Lions, panthers and tigers, they all loved her and listened to her voice. On a day a hyena came to her, very big, and a fight started. The hyena tried to kill her, but Coco took her knife and slayed the hyena. Once in a while there was a red night. These were certain nights in which Coco felt like she was losing her control. Then she just had to go to the fields, to hunt with the hyenas. The red nights were like the call of the hyenas on her life. Wherever she went, she never got rid of that. The red nights were usually longer than normal nights, much longer. Once in a red night Coco was like struck by lightening, and started to wander like hypnotized. In the distance she saw a castle totally made of bones. An old man came to her from the distance. He had a long white beard, and was half naked, dressed in some white wrappings. Coco felt like she was in fire. 'I have waited for you,' said the old man.

4. 'Who are you ?' asked Coco.

5. 'Come,' said the old man, 'I want to show you something in the castle.'

6. Coco walked together with him, still hypnotized.

7. He dressed her in some thick raw white fur which looked like wool. Inside of the huge castle there was a small lake. He went into the lake and asked her to swim with him. She had still her wrappings on. He had also given her savage boots of the same soft fur. They swam to the other side of the lake.

8. 'I have to tell you a secret,' he said with a wet beard and mustache. He was almost bald. His blue eyes were staring at her very intense. He took her hand, and helped her on the other side. They stood on the border of the lake now.

9. 'What is it ?' she asked. He sat down. She sat down also. He was still holding her hand. 'Now,' he said. He took her in his arms. 'I need you to help the children of Mitante.'

10. 'Who are they ?' Coco asked.

11. 'They live deep underground, far away from here,' said the old man. 'They are captives.'

12. 'Who is their captor ?' Coco asked.

13. The old man said nothing. He just gave her a key. 'Go to the gate of Frikit Sea. There on the beach somewhere is the shaft underground to the children of Mitante. I will reward you richly when you will bring them back to me.'

14. Coco said nothing. She just took the key and went on her way. It was a long travel to Frikit Sea, which took a few days of walking. To her surprise she saw the old man again at the gate of Frikit Sea. 'I can tell you more now,' he said. 'The children of Mitante take fruits from the Totokmana-tree, which are tall, thin fruits almost like herbs, which empower females and weaken males. It's a sort of drug. When taken once, you have to take it your whole life, or you die.

15. Fruits from the Welchter-tree could neutralize it. Coco had to go to the native tribe who guarded this tree. It was a very rare tree. It was not far away from the gate. They also guarded another tree, the Simrin-tree, which had fruits to empower the male and weaken the female. There was also a third tree they guarded, the Torg-tree, which had big white berries which empower the native woman, and weaken the white woman. When a white woman would eat such a berry, she would slowly turn into a white pig. The native women guarding these trees used these pigs to ride on. These pigs were also used for food. In the bones of these pigs jewels seemed to be stored. These jewels were used to make necklaces for the native women. They also guarded a fourth tree : the Krale-tree, whose fruits empowered boys, and weakened adult men.

16. And two burning trees formed her breasts, two burning skulls. She was in the flames, but it was just her briefs, the veil of fire. And her buttocks were two fruits between which the hunted got trapped. She was the land. And her sisters surrounded the machinery to watch the skulls and the cross, which had on it's top a grilled chicken. And these faces were burning in the wind, these days of december. The children of Mitante will never be free.

17. Coco fell down. She had been struck. She became one of them. There was no hope anymore when she saw the tribe. Hypnotized she lay herself at their feet. She knew it was just a matter of time. Then the tribe would have possessed everything. She didn't care anymore. It was good like this. There was nothing she could do, and it didn't matter anymore. She was fine with it, for she had seen the mystery of time and eternity.

18. The hand of the old man was on her shoulder, but it was more and more burning away, fading, until she couldn't remember it anymore. She only remembered the hyenas with who she used to hunt. They had raised her, and they would stay in her memory forever and ever.

218. In this the Divine Child functions as a mark through which the Goddess communicates with the man. The power of the man is a potentially very dangerous power which can bring deceptive illusions. This is why the man has to stay under the rule of the Goddess and the Divine Child. If not, then there will be revenge in the form of Wars, until everything is balanced again. It is for ages that She has raged against the authoritarian patriarchs, and she has with success exposed their lies. In this age she will continue to reveal her secrets to the mystery schools. Only with respect and honor to the Goddess and the Divine Child, which is the symbol of Truth, a male can come to his purpose. In syncretism he has to find these parts back in himself and to awaken them.

219. The goddess is the only way out, when he finds his divine child back. He has to be reborn in her womb, in the eighth day. She rides the beasts as the Victor, Nike. We can only come through the labyrinth by our guide, and by the war arts. It is a process of weaving and by receiving the menstrual armory. The veils in the temple are shifting like mills. How to deprogram the mind ? It is by discovering the ruler of the tenth day, in Her temple. The arena, the eternal war, the ultimate protection and immunity. It is related to a classic suffering, a necessary disease, as a fire in which the Laws have been revealed. Through Her ark we get access to the underworld of children. In this process we get re-united with the Divine Child and the Goddess.

220. It is important to learn how to recognize Her voice and to discern it from the others. She has ways to imprint Her laws.

The Mystery of Tlazolteotl

Key : ‘I wish the little light in you a little ride. Things all come together after the fight.’

Key : ‘Dreams are seldom the same. They continue to play it different. It’s the small differences become the bosses. And they can hide behind a thousand oceans of light and behind a thousand veils of the night.’

Key : ‘Don’t play it too loud,’ she sais. ‘This woman needs to come alive. Give her some access. But do it wise or she will break you. Don’t do it loud, for she will take you, take you for a ride. Play it slow, and count your balls. Then take a mask, and scream, scream, for the lights of the show. Show her the different sights, show her the jokers in the night. She takes you in by white gloves. When her monkeys take you, she shows nothing but love. You are the jukebox, you got the strike. And now she shows the diamonds in her eyes, and all her little lights.’

Key : ‘There are smeared diamonds by the weight of love. She asks a bit access, and then she takes it rough. It all happens by the gravity of blood. And those who dance, they die, while no one understands.’

Key : ‘There is sweetness in death. There is love in pain. When they come together it’s like a hairy ring in a bald desert. Stringing the kings together, so many spears through a well of pleasure. Then the oasis becomes blood, and there is gravity. My memory comes alive. Nothing was what it seemed to be. I have the key to life. I am a rich man. There is gold in my heart, since the white hairy ring tore me apart.’

Key : ‘It’s coming through the waters. All my childhood dreams full apart, and I see what was beyond her. Like the treasure-coffin finally opens up. I see your face. It’s you. It’s coming through the forests, there’s a jungle in the middle, so many lights. Beautiful is only Beauty through the Night. She had a beautiful face. All called her Beauty. She hadn’t been here for a long time, for she makes big circles, they grow bigger everyday. Beautiful is only Beauty through the Night. She came out of her coffin by a big light. Do you understand anything of Beauty. Have you seen her star. Have you seen her running through the forests, have you seen her growing in the desert, like a wild desert rose. Beautiful is only Beauty through the Night. When our eyes get open, we will see the light. Can your eye display such beauty ? Or can only wisdom do, tame her like the mornings do.’

Key : ‘I come out of my shell, the morning breaths and shines. I sting my spears through the wells of pleasure, morningblood, now there’s gravity to do a lot. I watch your beautiful face by the tenderness machine, if I would touch you you would fade away. I have stung a knight’s sword in my eye, now the tower is open. Blood enough for gravity, I will reach for higher mornings. Only stairs can do. The rest will fade away. By the higher stairs I can touch you.’

Key : ‘Go away, leave me alone today. Side by side, your army has united, with so many cards in your game, you give me headaches. I must discover the world step by step, don’t drown me, don’t overwhelm me, don’t bring me in your web. I must eat them one by one. Can’t do it fast, for then you would destroy me with your sun. Let the time go slower now. The music has just begun.’

Key : ‘Baker lies, kingly dice, playing with me, they come in disguise. Always nightmares, where are the dreams. And when the dreams come they always bleed. Grow little nightmare, grow little dream, it’s cutting me while I’m alive, I’m the victim of this baker’s knife.

Key : ‘Hold my hand, feel the passion burning. Hold my hand to you, close to you, take it, lay it on your chest, what is it doing to you. I want to hold the test. I want to know who you are, your hiding places, your dark spots. I want to know the truth. Can we do it again, or is it the last time, what will happen when I discover you. Hold me in your arms, for this might be the last time. For now we are still naïve and without worries, now we’re still in love, or is it just my detective’s purpose : chaining you, caring that you will never break me. Am I just eating you, hoping that you will never come alive again. Is it just my selfdefense, is it just my hidden darkness, oh what will I do to myself when I will discover who I am.’

Key : ‘In the stars, I wonder, it’s like a mirror, like a dream, showing all my deep intentions and who I will ever be. In my eyes, I wonder, I pierce them by some swords, I pierce them by some knives, the blood is streaming for some gravity. I know what you will do to me when I will come alive, I will be your wife. It’s the only way to escape from you, it’s the only way to get through. In the skies I wonder, where are you, are you waiting for the strike, are you waiting for the coming lie. Are you preparing your armies to get through, to marry me is that your mistake, the only mistake bringing you any further. We are archenemies, we need each other, to be free finally. We are archenemies, we get married to come alive, it was all a murder in disguise. Swallow the bomb, fight for your life. Enchain them by your touch, for these lions will hunt through the night. So ride them, and you will stay alive.’

Key : ‘I am a wanderer, I am a hitchhiker, I move from house to house, I move from wall to wall. I am gravity, the best alarm, by sinking I come alive. No, I never stay long. I’m always moving, sinking through the floors. This gravity brings me where I belong, a certain speed, a certain civilisation. A certain reaction to someone who doesn’t belong.’

Key : ‘I’m standing high on the tower. I have finally reached you, you’re the most beautiful. When I look down I see the treasures, but the best of all is you. You are the mirror, a special way to handle them all. Only tender hands can reach out to you, only wise words can watch you.’

Key : ‘Close your eyes, space. Close your eyes, gate. You have won the victory, you can finally go to sleep, you can finally bath in treasures, finally drown in love. You finally jumped from the tower, now you’re free in space, free to guard the gate. Sweetness watch over me. Lullaby, don’t leave me.’

Key : ‘Don’t you tell me lies today. Don’t you come in disguise today. I need some openness, I need some clearity, I need some gravity. Don’t you tell me I’m your sweetness today. Don’t tell me I’m your heart today. I need a little freedom, I need a little light to fly away. Don’t bring me down on the stairs, don’t make me the dragon’s prey. Don’t you tell me truth today, don’t tell me what is real. I need a bit distraction, I need some fairytales, I need something to drink, something strong, so don’t bother me today. I don’t want to know what is wrong, I don’t want to know what hurts you. I don’t want to see you angry. All I want to do is tell you that I love you, and you’re a part of my game and tale. I want to give you some new brains, and change you all the way. Don’t you tell me lies today. Don’t you tell me lies today. I won’t believe it anyway, unless you bring me a better tale.’

Key : ‘It was a picture in someone’s mind : Fire in the sky, the most beautiful oceans, all in a flame. He had waited so long for this, it was his memory. And the sunk ships rose up, with their pirates and rebels, and the whole of his body was in a flame.’

Key : ‘He tried to reach the house, but it was just his memory. He needed some gravity. So he thought back about her. He remembered her veils, and how he came there, finally touching her, and realizing she was a spider, his worst enemy. Then he went all the way back to forget about her, how he touched the others, finally dolls. Dolls, dolls, dolls, possessed by flies. And he could forget about her, and enter the house again. This time it was his, and he brought the dolls in. And they sat down, and flies took over. The flies of his mind. It was just a story. So he closed the book, and put it between others in his cupboard. Then he took out a book of fire, finally to cleanse his mouth and mind of his own wickedness. For he was wicked, and there was nothing which could stop it. They made him wicked, all these books. So he went out of the library, and say goodbye to it’s woman, and then went to the cemetery, where he dived into the sea of fire, finally to forget about himself who he was. He was one with the skies now, one with the stars. There was nothing but love, and it was burning inside. Someone got born, totally new. It was him. He knew nothing about history anymore, and history knew nothing of him. He had a new life, with a new library. But one book could let it start all over again. So he went inside with a gun, and he became a hunter, and he started a butchery. All because of his paranoia. Never go to the library, but stare into the flames, believe in your fantasy.’

Key : ‘I know some pirate with their captains. I know some rebels with their chiefs. I know some indians, they are hunters. They live in disbelief. They are paranoid, they are afraid of lies, so they live their lives in misery. Cover yourself with dirt and mud, and be as pretty as you can. Raise your dirtswords and drown, drown in your can.’

Key : ‘Somebody is the watcher here. Yes, someone is watching you. Have you seen her smile, those lips ? Have you seen how she walks. She’s watching you, waiting for you to admit, that you are in love with her. So run, run away, for she will burn you if you stay. You don’t belong here in the library, where the past comes alive again, where they bring so much misery. You don’t want to get back to her, for she has even more arrows on her bow, so run, run, there’s something better in the skies. I will give you some wings to fly, I will give you some stones to watch. When you will read those letters written there, it’s all make-belief. So run, run, don’t turn back, but move your face to the sky, and drink from another can. There’s a woman in the skies, she’s pouring out the waters, so run, run, and swim with her, she will show you the ladder.’

Key : ‘Women are hunters, deep in the night. Some fight and never win, while some always win. It’s a game, better don’t watch the show. Some women are better than this, some women are better than this. She’s having pictures on her boots, while you have pictures on your jacket. Dive with her in waterfall baths, together. Some women are dangerous, some women are excellent, some women are boring, boring like you are, stairways are in the stars. Some women are melting when you touch them, some women are running away, but I have much more gravity, I stay. Can you deal with me ? Whatever my eyes see I will pierce. Can you deal with me ? There’s no turning back. Always deeper, until everything is mixed together. They lost themselves, and plastic is rising, some dolls in toyshop, some dolls in bakeries, some dolls in butcheries, all will be flesh tonight, need to find some sensitivity. All will bleed, so that the bigger bodies will also have some bloodspeed. Hand it over, find the circle, and be born again, you’re just a fish in a stream. There is always a bigger stream.’

Key : ‘It’s a cryptic world, you see,’ said the chicken to the rabbit. But the eagle struck them both, and took the treasures.’

Key : ‘Deep down inside, there is a neverending funeral. They are hiding something, why not travel on the coffin, into the fire. Why not drinking from the urns, why not talking to skeletons. It’s waiting for you. It’s a fairground anyway. Look through different mirrors, and never trust the windows again.’

Key : ‘There’s a house and a bridge, while they are always moving. Someone’s spinning the wheel, someone’s spinning your eyes. You’re part of the carrousel, jump off, and make your own alphabet.’

Key : ‘Watch someone walking in summer, watch his hat, his beard, his boots. Then watch someone else. You’re in rabbit town. Have you been to Domom, have you been through it’s gates. It’s tricking you anyway. Why don’t you make your own puzzles. Why don’t you raise up your own toyshops. You can do it. You can build your own gun. For you’re in rabbit town. So much chance to take. Watch for their leaders, beat them in a fight. Let their bosses be the statues on your gun tonight.’

Key : ‘Papaya Aftermus, Papaya Aftermus, I can do this daily, I’m waiting for the nightbush. He is my clock, my saviour. He always takes me in, like family, and he ticks like a machine. My warmachine, my horse to ride. Papaya Aftermus tonight.’

Key : ‘Indians shrieking loud : open the gate. Balloons in the air, flowers rising. They come from the desert, from deep wilderness, they have been dead, now they order this. Indians shrieking loud, there are statues on their guns, silver and golden rabbits. They order this, open the gate, open the sun, open it, you’re already late. Drop your guns, they take your weapons, they make the hardness soft, and raise their walls, and then all the bridges fall. They raise their walls, they let them all fall, they make machinery and brandnew shoes, rabbit style, it’s up to you, it’s up to you. They are like bakersmiles, they make the kettle hot, they watch the fishes dying, and then they watch the flood. Indians shrieking loud, raising their guns with so many statues, in silver and gold. And then they smile at you, and say : open the gate, we will burn everything brandnew. Indians shrieking loud, for it is war, it is war.’

Key : ‘They know what they will do. Why did we choose to see. We are so young. Why did we choose to be frozen in eternal sight ? We can’t move. We are pillars in a temple of evil struck by fear. It’s coming from the arc where the eye of evil rests near. We are afraid of these lights, so why did we choose them ? We are hiding for these lights, so why do we invite them ? Aren’t we all torn up inside, watching both sides of the night ?’

Key : ‘All the jokes are in the air. But I’m bowing down with this bottle. Let them play on the beach, soon it will burn, and I will be burned by the bottle. When you laugh, be the best, or someone else will come and turn you into an eternal mess.’

Key : ‘I saw here there, standing, like red lights, pink edges so thin, like the blanket, coming, and then flying away. Magical carpet, or wigwam, what will you make of it. It all flies away one day. Turning stones into water, we can never grasp it, as it all slides away. There is no life in anything. Only blood has gravity. Only wisdom builds worlds, holding the fragile lines of consciousness. These are the birds coming to me. When they get killed, indians stand before me.’

Key : ‘She was painting herself by deceiving colours, to be a chameleon in this dark night. She covered herself by the drinks making others drunk, so that they would sleep away, and she could escape. But how could she love her enemies ? It made her feel dirty, but the Book of Love had her in a tight grip, and whenever she tried to get away, the grip only got tighter, so she gave up. She was something she didn’t want to be, but in a strange way it made her free, which was the grace of the paradox. She couldn’t finally get a touch of who she really was, and she got the control over her life back step by step. She was now a high-heeled succubus, in a strange army. She had been bound all over by a strange light, coming from the Book of Love. She was a love-hunter now, and she knew that all women of the invisible jewel would go down like that. There was no other way.’

Key : ‘The colours were making her drunk, and made others drunk, and she knew these were the colours of war. To buy such a drink was just the mark of the hunted, and to get drunk was the mark of the defeated, and the one getting this all done was the warmaster. And they were all both the victims and inflicters of this. There was no way in the middle. Only the extreme would lead them out. She was a pin herself now, a pin of evil, so what could she expect more ? She had been under the high heels of evil for so long, and now she had these high heels herself. It was the fastest way to get the blood flow, and to make them all drunk. She looked like a traffic light, but on one moment, and she didn’t know how, she could lock the Book of Love again. She locked it like she never locked anything before.’

‘Then the butterfly opened a door beyond her understanding. It was like cruel light was floating like a waterfall into her mind, burning it from inside out. It was a pin of fire standing before her all of a sudden, and then turning invisible. It was the Invisible Book standing before her. Then she fell into it, and she could only shriek and scream. Something was trying to strengle her, and she saw monkeys all around. It felt like an invisible snake around her. ‘Step into the water,’ someone said. But there was no water. ‘These are the invisible pins,’ another one said. It hurt more than everything else. It was like doors in her head were exploding, and rays of light were falling down on her. ‘How can I read an invisible book ?’ she asked.’

Key : ‘And after Tamar had defeated the pins of smell and the whole Invisible Book she came to the Dog Throne, a strange hairy white throne with the strangest and rarest jewels like buttons. It was like glass was surrounding her heart, making her feel protected, safe, like no one could touch her anymore, like no one could find her anymore. It made her feel like she had soft feathers inside, giving her the feeling that she could fly. It was opening the world of feelings to her, a third part of the book, but also this part was very dangerous. She needed the dogs to survive here, and she was so glad that these dogs were the meanest of all dogs, as otherwise she would fall in other mean hands. The dogs were at her side, and since she had this dog throne she could dominate them all, all by throwing some pins in the air. She could make them wild by this, and she could even let them turn into wolves and other predators. She was now made of pins herself, all the pins she had overcome and survived, and she could ride her own body now, to control it, to possess it. All these pins she was were like her new weapons, her wild bones, and by these she ruled all the dogs to make them drunk and wild. They were the hunterdogs and they led her safely through the Book of Feelings, the third part of the Book of Evil.’

Key : ‘The book finally hunted her down, and she got into a long fight with it. ‘Open the fourth part of the book ?’ Tamar screamed, as she felt herself drowning. I need to have some ground below my feet. But the Book of Evil was merciless. ‘Drown in me, woman,’ it whispered. Suddenly she got so much strength that she could tear the book apart, and birds seemed to come forward from it. ‘There is no fourth part,’ the book screamed. But the birds formed words in the sky, words of gratitude. ‘Tamar,’ one of the birds said, ‘the fourth part is the part of letters to you. It will heal your heart, it will be your medicine in this dark, dark night.’

Key : ‘Smell has it’s own eye,’ a fourth woman said, almost whispering, ‘it looks like a nipple from which the milk of evil flows, our world. Don’t hesitate to drink from it.’ Then she laid her hand on Tamar’s chest while it started to burn like a sun, and a huge third nipple appeared. ‘This is the mark of all the higher women of the invisible jewel, a mark which is called the Eye of Smell. Transform and re-create our world by it into it’s finest forms. You can do it, as you are the chosen one. We went through everything you went through, and that made us one. Now rise up on your feet, and you will fly alone now, sweety. We all have to find our own ways.’

Key : ‘One day a third sun was coming into their atmosphere. It was the eye of Evil. It was a strange power of love, a scary power. It was the bringer of fear. Now it was okay to love again no one dared to, but very thin streams of love started to fill and touch the fragile heads of those in the surroundings of the Dog Throne. It was a careful love like a temple. No one dared to touch it, and they were running away from it. But there was no escape. The threads of fear were binding them, until real panic struck them. It made them more paranoid than they were, and it even made them autistic. It was the strike of fear, and it opened an eternal sight, something which they feared like nothing else.’

Key : ‘These were the spiders of time, wanting to make her life miserable. Life needed to be flashy, until the bigger spiders would grasp her to lock her up in their dungeons. Some moments would be strong enough to grow under her skin, and to dominate her life by the encore. They would eat from her flesh, they would enter her flesh. They were the big boys of life, slayers. They were faster than anything else so that they could get her interlocked. They would make her hopeless, letting her think that there would be no way out. And old saviours would only make it worse, only binding her deeper. She needed the new saviours, the fresh flashy moments who would never return. To return was taboo, a trap. She needed to be strong, and to stretch out to these moments, and then to forget about them.’

Key : ‘Weren’t we all each other’s food, and weren’t we all devouring each other by our fires we couldn’t control. Everything was so out of order, yet so in line, like a breeder’s land. No one could do anything about it. We were the gingerbreads, the bakers and the eaters all in one. Tamar wore such an amulet around her neck, as she had awakened to this reality, and it was good. It was okay, it was a certain state of mind in evolution. It was a result of the allpowerfull tides of venom, and there was nothing to do about that but just accepting it. We were the gingerbreads laying on the beach of the primeval, waiting for the big fishes to eat us away. We were but fishes on this beach waiting for the bigger ones to take us away to their caves. We were nothing but sea-banquette. Everything was growing in everything, like a complicated web. And it all formed a trap for the bigger things. It was like the rudder on a ship moving the ship to a new direction. To the island, please, where we can all lay down our dreams, to see everything in a new light.’

Key : ‘There was streaming something in her heart, a new light, like the savage perfume, enlightening her brains, her head. She smelled it, and it opened her feelings for the new world, this tropical island. She had been too long in this tight embrace and she could finally free herself out of it by shaking it away. She crept towards the lights on the island, and she found out : There was nothing but deception, there was nothing but evil. And it enlightened here, and she got peace with that. It doesn’t matter anymore when it’s in a different light. We will come where we need to be.’

Key : ‘So she gathered the jewels on the island, and started to build cities and villages, and then she left to enter into the deeper jungles of this island, finally to reach the other side of the island to swim to the next island. How deep she had come into this place of evil she didn’t know, but she wanted to reach for it’s core. It was just an adventure, so nothing mattered anymore. It was all just a part of a bigger story. And she found out that the story was the only one who could deal with the powers of evil. It was something deep in her heart. Something which had to be the core of this all, yes, it was the story, an eternal story, so big, that it would rise to take possession of it all, for there was nothing but that. The eternal story had created and bound all these hearts, letting them go down under in eternal growing pains to reach for the eternal growing pleasures. And what is the pain by something you can’t reach ? It is the hunger.’

Key : ‘Fairytales are muddy waters, when you drown you meet the horror. Fairytales are deals with death, sweet oils to prepare you for torture.’

Key : ‘Fairytales they hide a lot, and you know it when you reach the key, it opens up the mouth of a bigger monster. Fairytales are lullabies, soothing the dragons to sleep, but it’s waking up the bigger beasts.’

Key : ‘Dreams give the keys to nightmares. Ride them, wake them up, so many spears between you and me.’

Key : ‘We need some bigger beasts to make it through the days. We need some bigger nightmares to wake us up. We need some bigger lies to guard the truths, all between me and you.’

Key : ‘This is the end of the story. This is the end of an old friend. It’s time for the insides. So make a dive. This is the end of you and me, this is the end of all these lies. This evil has to stop, for the queen of it all passes by.’

Key : ‘Nothing but silence. Nothing but a memory. Give me some gravity and walk with me to the end of this night, to the end of this darkness, to find the last little light. There is no flame anymore, no love and no passion. We do not have a heart or soul anymore, for everything has grown cold after this trip. There is only a small little light, at the end of this ride. So take it up, it is the key, for another ride with me.’

Sixth Initiation : PI-MAN – losing control, insanity, sinking away, falling, disappearing

Seventh Initiation : PU-VIVAM – twist, mixed feelings, stirring up strife, arena

Nineth Initiation : KIRAM – dark ice, unreachability, hunger, unanswered lusts

2. Those who have done the fourteen initiations reach the crown. They become kings. Then they will be the leaders of the wars, and they will be prophets of Her. Hail to the scorpion-lady, as she has laid the red egg, the egg of blood, from which all new form rises. And her daughters will brood this egg, and they search for knights. They will be pregnant for eleven days, and then they will give birth to the red of dwelmell. When you have come to the city of dwelmell, oh traveller, know that it is a demon city, a city of blood, and they wait for you. It is to initiate you in the gnosis, to remove all fear, to have the fear of Her instead, as she is the woman to be feared.

3. And write the fourteen initiations on the walls of the city to save your soul, and to become a citizin, and teach them everything from this book, and they will teach you, as you have come closer to the fire. And the fire will purify you, and show you the gnosis, and you shall ride on tall horses, and you shall be proud to initiate the holy ones into the gnosis. Yes, the ground below your feet will be holy as velvet and red-brown leather. Hear then the words of the gods of the old, the wild ones, as they have grown in the desert to be tall bottles for those who are thirsty for the gnosis. Hear then these words, and write them on the tables of your heart, as you have coming closer to the city of worms, where She dwells, in the heart of her garden, and she will speak the words of wisdom to the elder ones, and the words of knowledge to the younger ones, and she will give them dreams. Oh, let her nightmares warm your heart, as she is the Great One, great of knowledge and strategy, and those who follow her will not be disappointed, not now, and not in eternities, as they are the children of her heart.

4. Oh, come closer to her, as she will share the words of her heart, and the depths of her gnosis. She will weave her paths on your face, and she will ride you like a donkey, as you have her crown. Come closer to her, and let yourself be initiated in her temple, and take her crown again, and give her the crown of succubi as a worthy sacrifice to her. This then is the book of challenges and of hearts. You will not be frightened by the riddles she sent to you, but you will love those, and you will decipher them by your lust for blood and books. Yes, you will reach out to her in darkness and filth, and she will give you her sword of grace. Oh, come closer to her portals, oh visitor, and she will lead you through her doors of fire, and show you her city. Let her lust be your guide, as she speaks from primeval ages, wanting to put the gnosis in you, as the eternal tablets leading you to indestructible love, as she is the mother god of love. Let her warm you and seduce you, and let her guide you to her daughters, to initiate your soul, and to take you away from the father god who has bound you all. You have been crucified in dogma by pharisees, but She will destroy them, and will raise you from the cross.

5. Let her guide you to her wild garden, and let her guide you through her deserts. She stands before the portals to knock, and they will open, as she has directed her finger at the fruits of the tree of the gnosis, appearing into the doors of fire all the time. She is the memory, she is the guidance and a guard. She is the nightwatch, and the fish of love in Tebul. And she warms the hearts of millions, and she has the succubi crown, to be a mighty ruler forever. We have come before your throne, and we ask you to lead us. The initiators of the gnosis. They are your holy inquisitors of gnosis to terminate all literal things, and to enlighten those who have come to Her daughters, by gnosis.

6. They are her vampires, the hearts of the gnosis, and they have come together, as that is her desire to raise them up. You are the mother of all mothers, and you have set your bloodlines free. You have healed the Matronit, and you have raised up Asirta. You have broken it’s tree and built it again, you have destroyed it’s temple, and made it whole again, as you are the Mother God.

7. You have broken the firnaments of heaven, and built it up again by your power. By your power everything stands.

8. You have sought out their books, and they will do you no harm, as you are the almighty succubus, splitting yourself into thousands, legions and myriads. You are the eater of children and destroyer of parent hearts to set them free. You are the warrior goddess and the huntress. You have cloaked yourself in white, and you carry brown fruits like the tree. Your waters are like your hairs, and your benches are tall, white and hairy, like wet velvet. And you dream and give dreams, and you show them misunderstandings and deceivements, and most of all the self-deception, as there is nothing more important but to flee from the illusion.

9. Latsamdette Kardeksam Baskute, hear then now the language of Her, as she speaks to her heart, and let her give you the keys to her daughters. Be carefull when you approach them, as they are wild animals, nocturnal creatures, night spirits. Hikpedettal Pedaktal Contote Connoctal Connoctal Nazurus Rutse. And I give you the words of Her, for you to meditate on it, and to see it as a riddle, and not as a literal gift. There are many roads in these words, and they will lead you through eternity. Quisdifelit Dakuire Kataste Sacha Dachdargas Kagasach Bachstaan Tacherias. Quisdelfit Daquire Dafliorschka Donkwasio Dochwalsch Dazino. And these are the tongues of Her, building a new world and earth.

6. Chu – Man with arrow and bow, and a broken arrow floating around him or close to him

1. Worshipping the stake. Not showing the switching between life and death, but between weakness and power, suffering and victory.

Pillar of Hearts : As long as you are true to yourself, everything will be able to teach you.

Initiate : I now remember that I have a heart. It's there whenever I am true to myself. And I always am, so my heart is forever.

2. Welcome. Enter the portal. You are a chosen one. Remember : The path is always a wheel. Whenever you use it it will grow bigger.

4. Suffering is an armor, poverty is an armor, while riches come against you as your enemies to enslave you. Therefore : Be holy and true slaves and gladiators of Her. This will set you free.

5. Beginning to build the structures of Her by your knowledge. Swearing off and punishing the lies of the past.

He makes vows to poverty, silence, the stake, and uses the hammer and the nail as his symbol.

Three Skulls : The light which was here an hour ago, but now it's gone. You have to find it and follow it.

Pillar of Red and White Feathers : Why not touching me to see your mind being crashed, so that you will fly forever ?

Pillar of Red and White Feathers hand the degree of hunter to the initiate. (third)

Nine Spears : If you could only see some glimpses from heaven, but you are blind, so blind. But when you step on us, we will show you, and we will lead you through the night and the light. Do not fear.

Nine Spears : In your heart. And you can only come there if you allow us to pierce your heart.

Anger : You are hungry for love. It makes you angry. The paradox leads you, the paradox breaks you. You are so torn up, and deep inside you know it will heal you, and show you true love.

Flower of Love : Only love will wash you. Only love will make you holy. Oh priest, enter the New Jeruzalem.

Flower of Love : You will be washed by tears, and the tears will show you. The tears will let you feel it.

Symbols are the vehicle of the soul. Nothing is real. Everything hides a deeper meaning, and because he wrestles with the symbols he is an ascet.

By the songs of ritual coming from the depth. Ritual is misleading, but those who meditate on it will be healed by it.

Four Spears : You cross the rivers of blood, and we will help. We pierce the doors and walls on your path, and we will always lead you out. We are your friends. This is the journey of your life.

Four Spears : We have been sent by Mother God, for She has heard you. We will lead you out.

Pillar of Flesh and Blood : Welcome hermit. You have answered right. The stake and it's stings will make you rich.

Pillar of Stake : It is to use everything as a symbol, not taking anything literal, and most of all not taking anything personal.

Initiate : I am not brave. I am full of fear. I fear heaven and Mother God. And I fear the paradox and all it's mysteries.

Pillar of Stake and Fire : Come closer to the cryptic. It is not what you think. You will be a guardian of all these secrets.

Pillar of Heaven : By praying, but most of all by loving Mother God as the consuming fire.

Stairways of Heaven : Come with me. We will go to the Pillar of War and Peace, for behind it is the well of forgetfullness.

Pillar of War and Peace : Warrior, I arm you, with the treasures of peace. Follow the treasures into your heart, to the well of forgetfullness.

113. The pterosaurs showed Tara how often these beasts had a lot of smell organs in their bodies. This was how they communicated very often. It was also their immune system and their warfare strategy expressing itself in bloody hunts. This was to prevent themselves from becoming a victim themselves. They had been dominated by fear, making them insane, a prisoner of themselves and their instincts.

114. There were also a lot of cynognathuses here. They seemed to have eyes which only worked by smell. By this they were very accurate, and could see a hundred times better than most of the animals. They had eyes of fire.

115. The insectian world was very dramatic, much crueller than anything else. They had hives in which they locked up their prey for blood. And they could make anything of the blood. They could even let the blood clot to stone, and they made huge cities of these in the depths of the jungle. These were the cities of blood. They also called them candy cities, because of the sweetness of the blood. It was some sort of honey. Tara sailed with Untak along all these cities to watch them. It was like she saw the eyes of hell. Tara saw the double side of this story, as somehow they were all prey of this world. There seemed to be no escape as not any piece of this world would survive beyond the borderlines of Orion. It was a trap, and it seemed to be the only safe place for them. But now Orion was in the hands of Tara. She told Untak about the stone, the stone of the Beasts of Orion. She wanted to know what to do.

116. ‘All other worlds will die,’ Untak said. ‘This is the only safe place. The rest of the universe doesn’t have a way to transform all the extremes, the ice. They will be eaten by it, and sink away. Also for Mars : this is the only safe place. It is a cruel place, but that is the price to pay. There is no other way. There is only one lioness stone, and only one stone like you have. I saw it in dreams, and it has been in my heart always. That was the reason why I came here. It led me to this place.’

117. ‘So you think all those who have been abducted to Orion are lucky ?’ Tara asked.

118. ‘They have been given a chance,’ Untak said. ‘but many become a prey of the lion tower. Those who are led by the stone of the Beasts of Orion will be led to this place. They are the chosen ones. They communicate with the skulls of the savages. On Mars they would call them ancient ones, but here they are alive. They never died out. On Orion there is a place for them.’

119. ‘You see, Tara,’ Untak said. ‘The other worlds outside Orion they are based on chemicals, artificial smells. They are not savage, but doomed. They have put their trust in kings. The things necessary for their existence and survival, necessary for their further evolution they called dirt and stench. They drown in their cosmetics, ruining their lives, but the stone you have is an eye working by dirt and stench, working by the savage smell, the breath of Orion, of the wilderness. It is the last flame of life, which is the eternal life.’

120. ‘The stone promises a way to freedom, a way to space, although it is a way through time, a cruel substance. However, we can trick time. We can survive time. We are winners,’ Untak said. ‘The stone has been given to you, a present of the hippo, as the hippo queen gave it to you. Use it well, Tara.’

123. Tara watched her stone. She laid it against her eye and could see a new world through it. She saw her own face in it, like the face of an angel.

124. The River of Doom ended in the deserts. The rulers of the deserts were the skeleton-snakes, who made a lot of noise by the movements of their bones. They were bigger than the usual snakes very often, and they formed houses in the deserts for lonely visitors, wanderers. They would lure the wanderer deeper in the house, and then they would start to move very slowly to turn the lives of the wanderers into living nightmares. By their huge and tall bodies they could become the walls, the ceilings and the floors, all perfectly camouflaged. But they would lead the wanderers into a trap, and then the rats would come to eat from their flesh. By the horror of these houses they made the blood of their victims sweet, and turned them into candy, toys or just dolls. The snakes would break the bones of their victims one by one. Whenever the victim started to find out that something in the house wasn’t right, it was already too late. A woman called Marit was the ruler of these houses. She was actually a rat, and her women could also change into rats. They were the only ones who could safely live in the houses. The deserts were full of these doom towns, and whoever didn’t know about these traps would fall into it.

125. ‘Never go there into such a house,’ Untak said to Tara, ‘for the toymakers come there, and the candymakers, those who have deals with rats, and they turn the lives of wanderers into eternal nightmares. The skeleton-snakes will begin to move, and soon the house will be hell. The house will crash down and it will feed on the inhabitant, fastening him against a heap of bones, and then the rats will come. Toymakers, candymakers, dollmakers and butchers will finally take the victim away for sale. Don’t think it is civilisation. It is savage, it is the wilderness.’

127. ‘Oh, she lives in the depths of the deserts,’ Untak said. ‘She’s the ruler there. When they are in need for more victims they abduct children from other planets to let them grow up in such a house first. When they become full grown the house will create more and more troubles, and then finally fastening the victim and showing it’s true nature. The rats do all this. They go out to abduct the children, bring them to the houses and being friends to them. They can change into women, you know.’

129. ‘Come with me,’ Untak said. He knew a path through the desert to her house. When they came there she stood before the window. She looked like a doll. When she saw them she turned into a rat immediately and ran outside. A fight started. Tara had raised her sword. The rat jumped at Untak and bit him horribly. Tara quickly pushed her sword into the back of the rat. ‘That will be enough, Tara,’ Untak said. ‘You have hit her in her sensitive spot.’ The rat fell down. It had a broken spine now, and it was slowly dying. ‘Oh, not when I eat from this candy,’ the rat screamed, and grasped one of the legs of Untak to bite a piece out of it. Immediately the rat straightened it’s back again. Then the rat ran into the house again. ‘It heals itself by eating meat,’ Untak said with a painful face. ‘You will heal also,’ Tara said. ‘Let’s go into the house.’

130. ‘You know what kind of house it is, Tara,’ Untak said. ‘It can be dangerous.’

131. ‘We need to go in,’ Tara said. ‘We do not have another choice.’ Then Tara ran in, while immediately the walls started to ripple. Tara ran through the corridors, and saw the woman sitting on a throne in a huge hall.’

132. ‘That is kind of dumb,’ the woman said. The walls started to move closer and closer to each other. Untak was on the roofs at that moment, and threw a rope through a hole between the bones. ‘Take the rope,’ he shouted to Tara. But Tara crashed the walls by her sword to have another opening, and then she ran upwards to the throne. Again the woman turned into a rat, and this time she jumped on Tara. They had a wrestling on the ground. The rat bit Tara a few times and she started to bleed. By her sword she could shake the rat away from her and then ran to the throne again. There was a mirror between two jewels on the seat of the throne. By her sword Tara destroyed the mirror. ‘I know this is the source of your power, witch,’ Tara shouted. Tara knew this because the stone she had in her sword had told her this. But the mirror healed itself again. ‘As long as there is meat to eat the mirror will live on,’ the rat screamed. Then Tara lay the stone of her sword against the mirror while the mirror exploded, and it’s two jewels were melting away.

133. The rat was changing into a woman again. She had become weak. She almost crept towards her throne and settled down on it again, but she had lost her powers. ‘Jump away, Untak,’ Tara screamed to Untak who was still sitting on the roof. Tara dived away through the opening she had made by her sword. Then the enormous house crashed down to become a heap of bones.

134. Years later Tara and Untak visited the heap of bones again, and Marit the ratwoman still lived there, on her throne, but the throne and also herself had become old and poor. Everything had been covered by spiderwebs. ‘You don’t have to be afraid of the house anymore. It’s over now. It’s not the same anymore,’ the old woman said. ‘But don’t you know my throne has been made of skeleton-snakes, and I have been made of them too. Don’t you know that after great draughts they always rise up again ?’

135. ‘Yes, we know,’ Tara said. ‘And that is why we command you to leave the desert with your skeleton-snakes, and to leave Orion.’

136. ‘But you know I cannot live outside Orion,’ the old woman said. ‘Then I will die.’

137. ‘You will live at the borderlines,’ Untak said. ‘That must be enough for you.’

139. ‘There’s meat enough at the borderlines of Orion. Go there for a hunt, and put your houses there,’ Untak said.

140. And thus the borderlines of Orion became a dangerous place, but Tara and Untak had to do it for the sake of the savage zone of Orion. The stone had decided it this way. And it was true, the woman rose to the heights of her powers again, but this time not in the savage zone again. She had lost her place at the River of Doom, and she had lost her deserts there.

141. To Tara it had become clear now. She would stay here for a long time. There was a path to the other side of the Deserts of Doom now. But all Tara could find was more doom. Here the wild cats of Honolor lived, at a strange beach ending in a forest. Again these wild cats could turn into women and they could make someone deaf by their shrieks and cries. Whenever they had caught a victim they would give the victim no rest and no food, finally to put the victim in a small box, which they used for their hives. They were beekeepers, all for blood. In this sense they looked like those of the insectian world. They used the blood to build their cities, candy cities. They mixed it with honey and they transformed parts of it into white blood for creams and making bread. In that sense they looked like the belly-dancers of Turet.

142. The wild cats of Honolor had many ways to get their victims. They had arenas, and further all sorts of traps. They also visited the battlefields after the battles. One of their best tricks was to turn into nursing, motherlike types, in which they could create a hospital sphere. They were very clever in misleading their victims. And still it was no civilisation. It was savage. It was the wilderness. There was no care in Honolor. All care was nothing but a trap. They needed blooddonors for their hives. They made the most beautiful cities by their bloody candy. They used to make these on the edge between the beach and the forest.

143. Honolor was a strange world. The wild cats covered it all up. When Tara visited Honolor she was in a fight immediately. In rage she slew many of these corrupted women. She wanted to dominate Orion. She had help from tall snakes, called by the stone. It was an invasion that day. The sky had turned bloodred. It was like the wardancers had come. It was a revolution in the sky. This time the wingless flies were also in the sky, helping her, turning the wild cats into skeletons. Tara didn’t send them out of the savage zone, but she sent them to the borderlines of the savage zone.

144. Through the forest Tara reached a place near to an enormous beach where the Sea of No Return was. Between the forest and the enormous beach there was a guard named the Man with the Million Heads, for he had a million heads. Tara had a fight against him for two days. Whenever she cut off the heads they grew again. The only way to return was the Stairway of Fire. Those who would finally reach the sea could never return. The guard used to throw his victims on the stairs, by which they fell back. But Tara threw him on the stairway of fire, by which he fell into the depths.

Desert Queen

1. She had tied her men, while strange insects called 'spanish spears' were stinging them. By the venom they were slowly turning into cattle. The spanish spears not only inserted their venom, but they were also bloodsuckers. They sucked the blood and the juices out of the men, leaving them weak. They had to go through all sorts of marriage rituals to bring them down, and after that they had to go through the rituals of divorce. The cattle was good for work and transport.

Itzpapalotl's Tablets

1. This is my word, this is my task, to inform you about that which happened. I come from far, and from long ago, but I also come from the future. I live beyond time, yet I live in a calendar. My name is Itzpapalotl, goddess of ancient Mexico. I am also the goddess of South-America. My heart goes out to Brasil and the Amazon. There is where my heart is. My strike is like the crocodile. I open eyes and I make blind. These are my tablets, the tablets of the forest, for earth to survive.

2. Tablet I. There is oxygen for those who follow me. Those who search me deep, with all they have, they will find me. I bear the key of the ages. My key can transform these and open the gates to Tamoanchan, the children's paradise. The child will overcome the adult. I will show you the path how to. By the rings of love they will. You can change your life.

3. Tablet II. There is healing oil for all those who love me. I heal from false guilt. In the lower realms there is much guilt. In the higher realms there is confusion. I heal from guilt by confusion. Confusion is a medicin. Enjoy life, as there is also a good side to life. And I can communicate through everything. Learn my language. Learn how I move through life. Learn my love.

4. Tablet III. Question : So there is often spoken about love is a huge danger. How do you see that ? Answer : I do know what you talk about, but true love will lead people through. It will sift out the false love. True love is an alarm system, the best security you can have. Even when you get trapped, the goddess will work through it, and shows her works. You cannot stop loving. It is the only way through. It hooks into some universal dynamics you need to go on. Question : What is the source of life ? Answer : It can be found in the ancient Amazon realm. It is about giving life, and living with the least resources, as in minimalism, just using what nature gives you, working with the little things you have. Then you have found the miracle key, and the key to creation. You can make anything. Question : What can we do to live a divine life ? Answer : Listening to the goddess within, and letting her guide and change you. Question : Do you have an ascension program ? Answer : Oh yes, this will be shown the coming time. We have a contact now. So I will make sure the needed data will be transferred to you. Question : Is this information available for everyone ? Answer : In this age the frozen tops are melting so that everything will become more flexible. This is because my fire is awakening. My information will be revealed everywhere.

5. Tablet IV. Children are awakening, awakening to their task. Adults get older and fade away, to make space for a new order. There is much fear about a new world order, but do not be afraid of the coming order of the goddess.

6. Tablet V. Esotery is important to unveil the hearts of the religions. It is important to be translated, and it will have a part in the general divine order to come. Do not be afraid of the new divine order about to come. It will melt hearts together, and cut the tumors out. There will be a new gridwork of experience. There will come a new consciousness.

7. Tablet VI. The darker voices are deep inside. The voice of the goddess is darker. People often live in false lights, and listen to false voices of the light, which live in their minds. I speak in darkness. I am darkness. And the fire is my light.

8. Tablet VII. There is no one who can stop the power of love. The power of love works with strategy and is subtle. It takes time to recognize it. It is a dark power. It has grown to heights. It is bigger than people think. Suddenly it's structure will be shown, and many will be shocked, because they were too busy with their own structures, and didn't see the upcoming structure of love through it all.

9. Tablet IX. Love is a power. It is not materialistic. It creates it's own world. It is soft and weak. It is just the power of creation. It doesn't need much in the physical realm.

10. Tablet X. I am going to build my church, to gether the children, to reveal the structure behind all. I am going to show my language, the way I communicate. I am going to build my arsenal.

11. Tablet XI. My system is huge. I am going to reveal it step by step. I will show you the grades and how to be initiated. It is a labyrinth, it is confusion, and in this I will create a path. The confusion is necessary to deal with guilt. Trust in Me. I am Goddess. I will not leave you alone, when you hang on to me. I will answer if you call Me. Realize, the answer is inside of you already. All information you need is stored up inside, and through My love and revelations I will unlock it.

4. Mother God has prepared for the endtime battle. She has prepared Her masks. She has taken Her soldiers to Kirion.

53. Can you take my heart away, I don't want to be taken by a Marriage of Prey, These strange religions have so many things to say, While I'm running away, They say I'm a whore,

And they call you a liar, But we will still be together, I'm so full of fear, Don't let them take my baby away.

54. This gamble machine with the christ faces, so many gods and sometimes crosses,

Wasn't she a doll I would leave her, wasn't she like a statue I would deceive her,

Was she happy then I would leave her, was she of flesh and blood I would deceive her,

She's a rubberband girl, stretching like the waters, waves get so tall, it walks against my walls,

She lives in number sixtysix, found her toys, was she the one who had done this all,

But you never smile, you never smile, it was all my misunderstanding, I don't know why,

76. There was a red girl, trying to deceive me, in the playground she decided to hurt me,

Let's believe the red girls statements, wolf is gone, but his spell is still raging

82. My baby is staring outside the window, while soldiers of lust are in the air,

106. Through the sound of silence, and the colour of darkness, I always hear your voice, through the wet velvet curtains and fleeces I always feel your emptiness descending into me, embracing me like there was nothing between us, so much to fill, you're gliding through me, searching for my hiding energy. with a bow and strange arrows of emptiness and silence, you try to deceive my guards, to get a hold of me. Like the emptiness you flow, while you descend along the multiple stages of the world of tomorrow, where no one reigns or rules, only some fools are searching through the ages, all what they have left behind, some stones and some strange rods, awakening their own prides. Like a madman gliding from the mountains and the borderlines of view, into the forests there in the midst of heavens, where all dreams come true, I can only say my heart belongs to her. While she's descending along all these layers, she pierces herself in my shadow, where the lakes begin to enter in.

107. Here I sit again, thinking about all what went wrong. I do not understand myself, like something is hiding itself. Come my confused child, let us forget about the morning, it's now evening, the night is falling, overflowing the afternoon. With a soft embrace you will reach the morningskies, where you can forget about all these yesterday's delights. Grasp the new day, ask for some access. Only a small gate will do, we will slide and our shadows will rest.

108. there are rippling layers in you, in the atmosphere above you your soul can hide. It's the language of your spirit shining through, it's the language of your heart, bringing you all these days in blue. Ask a little bit access, our souls will glide, leaving our shadows in the night. Ask a little bit access, we don't need much, only a drip of consciousness big enough to keep the flame of love burning in our heart. A little bit of love is all we need to hold these tears in our arms, to soothe these babies, letting no one tearing them apart.

109. you must fly, fly away, you cannot stay, there's a world ascending in your mind, where your soul can play and hide. fly, you cannot stay, these years float away. You can follow them, and I would love to float together with this day. Bye Bye love, float away, on the month of love you will fly away, will always keep you warm, just keep on moving along this tall embrace. Bye Bye love, run away, to the worlds we cannot find today, yes the morning brings you there by grace, so bye bye my love, don't stay, let your mother buy you some roses today, cannot come this way with you, got some other things to do .... So bye bye my love, swim away, these seas are longing for you to embrace, well the islands will for sure run away, but you can float away to their hiding place, bye bye, love, float away, these days are almost over, please give them a new way to ...

110. the days are getting stronger, holding me so tight. I am fragile, I am like a thousand times too late. I am fragile, you win in this strange game, cannot survive your strike, cannot stand when you hit me, please do not continue this fight. I am about to escape your tight embrace, cannot fight the morning so I must just die, here .... and I will fly away, where all my lullabies let my soul escape out of your basket full of roses, of our love, we used to fight, dying deeper into this darker night. I cannot hide when your tear takes me away, it's like the morning of an indian soldier throwing all our games away .... Silent nights throwing it all away, and then I'm longing for this fight again, just to get a sight, an old friend's delight. Fly again, my underwear is too heavy to translate, fly again, like a stone, a waterfall, I'm sliding down to the beginning of our dream ...

111. Soft mornings, I'm standing to receive my goddess in an embrace of a thousand years ago. I'm watching the dreams where she started to melt away. It's my destiny to stand on my own again, like the hermit, like the penetrator of the soul, looking for the flow inside, drawing me to the pool, where your love unfolds. I stopped dreaming since that day, looking for a silent place, Can't you hear my soul, silence is my soul, can't you see my spirit, dark is my spirit, to develop price for virginity in a lake as cold as ice, where you died so long ago. It's the chemistry burning away the old days by a fire we cannot control.

112. These roads we must not find, they're leaving our souls behind, just want to die in your love, to hold the pencil of the dead, escaping all these wonderful roads leading to hell instead. These words, I try to explain, these words, but roses must take the other way, no, don't walk, just take the train, for hell's swallowing all these walkers searching for an explanation in vain. Sympathy, I'm catching the words in the skies of destiny, was a grasp just in front of my eyes, while I will not speak, this secret is torturing my mind, while you, you bow down on your knees to get a glimpse of me. Baby it's in your destiny, to find a breath in me, while the colder day takes you away, you must not miss your train. Why all these explanations while our souls can bathe in extasy. Come with me, take me away, oh child, escape with me, let's die again in destiny.

113. Oh, sweet death like lullabies, mother is speaking to me, like lullabies and riddles, she's coming over me ... with a rythm like her wings grasping away my jealousy, she needs a good umbrella, sweet, when she's dying again in silent mystery. Mom, come on, I'm ... Why did this rose die, so young, so pretty, she slided through the houses of unbelief .... No one knows why she died this baby, crying on her grave, roses growing in her tight embrace, she still speaks to me .... Why can't you wait for something she tells, the day after it's there on the floor behind the door .... just a grasp away ... touch her mystery .... her day, her smile, not that she needs you, it's just her .... Son, tell me, in silent speech there is no other mother to hold your grief ... Son, baby, this love between you and me, like a fragile bridge between life and death, holding so many dreams of you and me .... Son, I believe, I must take this grief, and continue on my road to heaven, cannot die here, lovers will find me ... Lullaby of death, lullaby of grief, lullaby of sweet destiny, turn me over, rainbows like my lover's letter, rainbows like my soulrose matter, burning the hell out of me ... burning like the fruit, so many fleeces of loves ejaculating in strange reflecting and bending views.

114. Can't believe the mystery you have sent today to me, or was it just a present from so many years ago, trousers from the flower and the rose. Caught the lights, these purple blue delights from a million years ago, the message was sensitive, like snares shivering in the eternal snow. Saw the fruit, the missing baby, saw her hiding her tears and heart, but the rose could open her stores, her broken heart still broken apart, this boy doesn't have a heart. Sensitive, the air full of sounds born from all these silent years, born from all these missing babies, I'm waiting till they disappear.

115. Where do you go, you’re trembling, stepping on the traces of the ladder of my mind, with your bow and arrows you need to make some things clear, but I’m not ready for this, so please walk away. Maybe you can return when summer falls, like in a dream you can watch a glimpse of me, there, at the lake, where I always bathe with so many flowers, soft will be your tender embrace. Go away, you hard man, no worries, for I’ll feed your wife and children, will even feed your enemy. There are dreams which won’t come true, my darling, these are the dreams between me and you, cannot explain how you hurted me when you said you won’t be here tonight, so special were these lights, but now they have faded away. Into my arms you will glide for another dream, into my lights you will unfold your needs. But I will go the other way, my dear, for some sweet roses are near. You have loved your family like hell and heaven, you have loved the circle of your friends, like ... it was your only destiny, but now, look further, down on your knees, this little rose, blooming towards your dream. Cannot say I have you in my heart, for I won’t lie, you’re only in my mind, playing with so many buttons of me, but I’m late, I will leave you to your destiny, with all these roses, oh sure I love you, but you have left when the lights were falling, had to care about these babies on my own, so now it’s over, our dream is gone, but please try it later when my heart’s not frozen anymore, when you have your own babies running in you ...

116. It doesn’t mean anything to me, cannot explain what you are up to, descending in me, I’m not interested at all, my doors were wide open, but you dived through all my windows, you broke them without leaving a spot, is this my destiny to watch this movie, you’re roaring underground, searching for my roots, cutting away my smile, I’m dying underneath your desperate trial. Can I breath, your judges are hard to me.

117. Like the rythm of a long lost dream, you’re penetrating soft and wide the illusions of my mind. Descending along the layers of the mountains of my inner sounds, they’re melting under harmony and virtuous temperamant, black lady.

118. in all it’s energy, hunting after my dreams to see me, gliding like the rose of a thousand destinies, all swelling in this day of grief.

119. I’m happy, your tongues speak a thousand tales, while I can’t hear them, I’m only following. I’m happy, like the embrace forgetting about all what you did to me, like the rose’s bitterness I see you, my eyes have fallen down, I breath through you, this is past, these days are over, I’m now floating back to you.

120. It’s an adventure no one understands, these dreams are all in my hand, cannot follow all their instructions, cannot follow all these tears, it’s tearing us apart, first I need to be stronger, but now I won’t do anything, just let me lie down in nothing, just let me have my own tears.

Run Away

121. glowing in the seas of heaven following you, I see you are afraid, trembling in the destinies of a week ago, but now, my dear dear prince it’s time to flow ... away .... to the glowing in the sea, I’ve seen it, I just hope it will not run away ... Once upon a time, a rose was dying within my sight, she climbed the ladders of my fragile mind, couldn’t help her, couldn’t touch her. My love is for everyone, that’s why I’m dying together with the one who’s coming near. Why do these tears always run away, showing me the treasures of their seas.

122. When yesterday struck, all these dreams were in fire, while the smoke hid me. Can’t you see the windows she has put between you and me, girl you’re lost in fire, but that doesn’t mean that I would strike this dream. She was always like a mother, soft, her nipples overflowing of the wildest dream making us free, out of the order between you and me.

123. blanket coming over me, this clothe, but I want to escape, falling on my knees. You crowned me, for I was your son, but would I be a beggar you would make me the one you would love all your life as a wife would do. I’m your son, you never granted me any of your delights, but this beggar gets all your pride, you move over him, showing him all your pearls of poverty, all the sweetness of your dreams, your tears, your pains, and then you agree, he pays you sixty dollars, he pays he gives his heart, and now he is one of yours, still the devil’s prostitute, still a devil’s lovers tale ... And I’m still your son, covered by a trauma, cannot touch her, cannot watch her, she’s always hiding like mother’s all-denying.

124. hell has struck me, She wants me, Tantalos, I could never break the screen, still yelling, still angry, it hurts my brain. One day I will break through the screen, hell has struck me again, and all you can do is yell. and I’m getting so tired of it, don’t want to play in this disaster. Please let me dream again, take me again. This nightmare, a horror in my mind, eating away these skies. Tomorrow never comes, I will ride this horse today. I’m frozen again, in a hall full of horses, bending their heads, it’s time for them to pray, for a sinner comes their way. All these laws of books I have broken. She won’t be my mother anymore, I’m now an orphan, a foundling in a rose, a beggar in a rose’s dream. I’m frozen again, She has struck me and yells again, but I’m so far away, can’t understand her language when she prays, her lips go faster than my mind, am I a prisoner again, or am I just descending in a new delight. Fires break through again, me behind the windows, breaking all these dreams again, and fruits are lying before me, like delights, like the black spells, it’s coming over me. I have to leave now, no time for all this idiocy.

125. Foul Indian, descending along the layers of my mind, a rippling tragedy, expecting me to hide. Alarms are following me, to bring me down on my knees. For I need to pray, I need to go my own way, for this devil needs a chance to get to heaven. I don’t care about what you said to me, don’t care about your dreams. You’re fighting against each other, all over me. Am I a good piece of prey for your heavens, where these devils get their ways in these heavens. And yes, I needed to burn in your hells. Foul Indian Rose, descending along the curtains of my mind, wanting to penetrate my conscience once again. Foul Indian, expecting me to bow down on my knees, to say your prayers again. Foul Indian, give me a chance to escape. I’m bowing down in misery, cannot lose my poverty.

126. war, was descending to me, like the killer’s tragedy, silent sounds on his bow he penetrated my destiny, like the shadows on the wall, like the smoke in it’s fall, curtains rising up again, before the windows I was in. Wolves were howling, while I was safe behind my windows with her milk flowing, like the flashes of new mornings, her nipples were rising erected, penetrating my soul in so many reflections, get him away from the wolves. Now the fragile mornings raise their bows again, pure separated colours, seven in a crown, they descend, a perfect mark for travelers in these realms of the Martian Smiles.

127. these mysteries in which my soul finds a way to hide, the language of her smile, so full of tears her lips are swelling after the cruel night.

128. On a cold day morning, all the feathers were rising, leaving all these orphans erected in pain, waiting for the strike which lets them quiver in the nights, so many mountains still between us, evergrowing in size, until the surveys share some light. On a cold day morning, I was hiding all my fears, stepping forward in illusive courage, like I was your knight, my dear, like a fragile rose, trembling inside, while the butterflies of my dreams were leaving me side by side, while in emptiness I watched, and suddenly a flash was in my head, melting all the metal of my screens away, I was drinking from the pale, a black fading lullaby, a sandcastle’s scream, an ornament of pride now so humiliated deep inside. Fruits of the mornings were swelling, waiting for my lover’s bite, but I could only run away and hide, to watch the story behind. I was devastated, intimately horrified, ripped in many pieces, side by side, watching my dying pride. I didn’t want to mention it, so I sent myriads and myriads of papers about what happened in the world today, not wanting them having attention for me as prey. Forgive me for these pictures of this rose’s dream, a strange strange fruit, of growing destiny, like the fluids of a rose tree finding yesterday’s exit.

129. as you glide down into the fragile layers of my soul, I can only run and hide, not ready for this kind of show, this delight. I’m still young, not ready to be a slave like that in these tournaments of fun. I am a child of hell, a child of prayer, but I have nowhere to run.

130. Softly he is bowing his head, he has no friends, for no one understands. He’s on his own, the tears leave when he cries. No one wants to be his home, and I’m standing there, watching from the mountain of my pride. Come with me, have pride when you’re with me, there is nothing to hide, my flames will find you. Come with me, I have seen your tears, I am your Jesus of the Rose, crucified in your fears. he stood erect, watching my ... Jesusian Pride with strange delight, no one wants to be with him, in fear that he devours them. Come with me, have some pride, I will give you all you need. Come with me, this Jesus of the Rose has interest in you, fly away with me. As he showed his back I didn’t see any wings, but he could fly like the melody, a tingling dream. Can I help you, dear sir, you have grown so tall, can I help you in, this lover’s tale will bring you all you need.

131. watch the wild coming over you, stigmatizing your lover’s bite. Scars and trauma’s, play with me, come outside your dens, and throw it all over me, Rivers of Hell, Suns of Heaven, come over me, I am the kettle of your dreams. Strange invocations, challenge the gods to fight, their titles are a rose’s destiny. Their marks to doubt, go, wrestle with them, go to Pniel’s Rose Paradise. These arena’s are good for your soul to grow to develop your lovebite to develop your rose’s strike.

132. I’m a mother’s lover, a destiny’s wind, a Jesusian Scream, I can bring you where I want on my soft roses shadows. I’m the Bragger of Paradise, I’m the Lucifer of all your delights, I’m of misty sands, in the midst of all your dreams you find the icecream’s lovers-temple, a mirror’s sentimental pride, so sensitive and sensual, but always running away to find the pearls of new shores to enter in. You can never win, for I’m the Rose’s Striker, invent me to your parties, invent me to your feasts, I’ll make your birthday disappear in fears, so run and hide. Challenge me in a strange Invocation, go to Pniel’s Rose Paradise, I bet you have fears to enter the ring, but you’ll see it’s for your delight. Come ascend with me, I am the Rose’s Striker, I am a silly dream, but also one of grief. Do you want to swim with me in these rivers of tears, leading to the seas. Which fishes can you expect there, they found the treasures in their nightmares, they have changed throughout all these years. Enter with me a new dream, in Pniel’s Rose Paradise. Wrestle with these gods and devils, throw the dice. Let us walk the puzzle, the playboard, we are living pawns of paradise. Let us play the games, to search for rose’s light, it is the language of her soul, the sensuality of her mind, she cannot reach our shores, she just runs and hides, inventing all these games to have some room to speak, to have a chance to release her fears, the rose’s tournaments, make all the views bend, rippling like the shattered switchboard-screens as the receptor of the rose’s lights.

133. As lights descend in hesitation, slowing down in every trace, like the rose’s heart pulsating, it’s reaching for the night, where the mothers of yesterday wait for the trains to pick them up again, they didn’t lose their sensuality, but it’s now under a spell. They cannot move this day, they stand frozen in the stations of the rose. Father is like liquid licorice, but he’s a sailor, he never reaches their shores. It’s such an automatic soft button, sliding away when you try to push it, like Tantalos idea, still the Torturer of so many minds. As the rose is unfolding in my soul, far away in the night, she’s speaking in myriads of languages, her words are shattered, her lights are born in tranquilizing delights. It doesn’t matter anymore, it’s the way you view a card. You can turn it around to view from different sights, to find the rose’s lights. In purple and pink they descend, showing their unique combinations, descending into darkness, ready for another night. You have to learn to stand on your own, my child, you are your own dream, you don’t need to be in another ones dream, for you weren’t designed for slavery, for manipulating mirrors cutting away your smile.

134. like an ejaculation overnight in paradise, no one can hunt for this price. It’s something within dreams, something within the waters between these curtains and these fleeces, No experience will guide you there, but the nothingness will lead you higher, penetrating my flesh, for the temple, a sacrifice, stigmatizing.

135. No one can wash this heart of mine, it’s too far gone, it’s foul like purple flowers along dirty rivers. Jesus was our all-dying heart, pierced by religion and politics.

136. Hail the soldiers. Worship is but an excuse, a demand of the one who has captured us. all these prisoners, who is going to set them free. Hail the soldiers, when She pierced Jesus with all her legknives and her red arrows. Worship is but an excuse, worship is but an escape, let god just rise once again, to share his prayer, to a god they don’t believe in. These words will never fail, like the arrows of Her desire hunting for some prey. Worship is just an escape.

137. The priest is rising towards all the cannibals of my mind. He speaks his spells, and asks me to believe in him. But all these strange movements are just a broken shell. I need someone to pour some wine inside of me. When will I escape all these religions, these pathways to hell, like my father’s broken spell. When will I escape these desires of kings and slaves, but who is guarding who that is the question. Creation is an illusion. The creation created the creator, to make their own development safe, they’re just distracting our minds. These religions are strange walls they created behind which they are safe in having their own identities, these butterflies, developping themselves by creator lies. I’m an atheist caught by the gods of the roses. They created them in which they could develop their smiles. I was distracted and still I am, for these love spells are eating my mind. Who created who that is the question. Soldiers take your weapons, don’t fight creators anymore, but the creations of your mind. Bend the views by rose’s lights, to open the seals and portals, to free the rose’s lights. These gods are just an excuse. I’m trapped in a web of lies, born from rose’s lights, and they’re hiding behind you. Who are you ? The roses stang me without mercy, storing into me all their lies, all their sweet sweet roses bringing me into ejaculations of pride. On equilibrium they have built me, on equinox and eclipse, but still I’m asking myself if creators don’t exist, I created my creator, all these roses with their lies, behind which I could develop my smile. But this smile is one of tears and trauma, descending through the lakelayers. These smiles are just lights from roses, offering me some pride. How many layers of illusive creations, where does it end, where does it go.

138. Can you hear my breath in this wild dance of life. Can you descend into the world of my feelings, to understand me. Can you reach into this heart of mine, telling all these stories, can you hear the story behind it all, it’s like a flower pitfall, drawing you deeper inside, into these strange delights, into the nightmare of your soul, where you get born again after the fall. To rise up you first have to fall, to gain light you first need to gain the darkness. Into the darkness of your soul, where the indian howls, so many destinies and riddles undercover, flowing into your conscious layers of destiny. Behold the unconscious world, where your spirit is free to translate, but it’s unheard. I’m gathering all your shatters as you penetrate deeper into me, into my shadows, where my grief is still alive. I can be cruel, I don’t know why, but I always find myself deeper in the pit of your denial. It’s all a denial to me, the way you act, the way you move. Can’t you come with me, to watch the story behind this show. Can you still hear the sounds in the distance, as I draw you deeper into the darkness of my soul. You try to call it evil, by your strange sentimental denial, but in the dephts I will break it all. You have called for me, oh soldier, these fireseas you cannot hide, it will overflow, like the sun of the flowerfields, this rose’s denial. Watch this show and come alive. I show you the art you’ve never seen, the art of suffering. I show you the lights you’ve never seen, by the tentacles of your dream, I raise them up like never before, I draw them to my shores, as I descend into the layers of your seas, your fleeces come over me. These rose’s light will pierce you in the fight. The foam of new tomorrows will rise. I am unfolding in your mirrors and sands, like the fishes of your destinies.

139. Do you still call me an evil creature, oh Evil One. Bow before me, I’m the One you do not understand. I’m shifting the layers and stripes of your memory, an invocation, to the rose who was purple but now it’s green, in ornamental scene. All these views, like the fishes of your unconsciousness, they’re breaking through, you smell the plants of new delights. As I gain my place inside your fearful heart, as I dominate the essence of your other parts. You try to strengle me in mighty caves of the wild. You try to break me in your tight desire. I am laughing at you. I am laughing at you. Behold the night will come to break a piece away from you. Behold the night will raise it’s fist against you, oh Evil One, Evil Soul, oh Evil One, I do not understand. Was this misunderstanding the plan ? After this denial I put my fist in you. As I gained the love of the harvest of your soul brandnew. Your lights are breaking in my sight, I see your ornamental pride of the love you once knew. As I come closer to your night, I discover your ornament of light, oh Evil One, you are not the Evil One, oh Evil One, not the Evil One. You’re the Deeper One, oh Evil One, Deeper One, not the Evil One. As I raise my lights to open your deeper caves, I watch the slime of snakes you stole from their dens. It’s ejaculating in my mind, like the blossom of Hell. There I go again.

140. Jesus Christ, Son of the Pope, Fire of all the Ages, Jesus Christ, rise to your goal, make your father, the pope, being whole. Jesus Christ, a martyrs paranoia, a martyr in delay, coming to devour you, coming to translate, this message of so long ago, everyone seems to know his name.

141. Jesus Christ, the Pope’s Marionet, call him Christ or Satan, that’s just the rule of our chessboard today, tomorrow we play the Martian Game.

142. Jesus Christ, Spell, Son of a martyr, martyr’s cry, it never ends, will you ever understand, these sight of deserts will bend, showing the oasis in this dream. High above us, Bikerman is biking, his wheels are spinning like hell, he comes to take some prisoners out of their shell. Oh, how we worship you, bikerman, how we watch the days you form in your hands, take us away, our friend, our little friend, don’t tease us today. Jesus Christ our sentiment, come along with us, to show you some real pride. Let us escape out of our graves, oh bikerman, the lights of roses are in my hands to make a marionet of you. I am the Tamer of Gods, I am the Tamer of Devils, they’re eating out of my hand, I make them understand. I am the boss of all these chessboards, tomorrow we do the Martian Spell.

143. colours, stripes, like liquid lights, shivering, shattering into myriads and myriads, in the worlds above, waiting for the spear to pierce through the fleece keeping these two layers separated. The spear is weeping, she’s crying alone in her bed, like a prayer, descending into me, It doesn’t breath, it’s standing there, frozen. In this mysterious sea, where She hides Her daughters. But the spear is leading me to them. She’s standing there with her bow, charged by silent arrows of preprogrammed ejaculations. Then she pierces me by her spear, telling me the year is over, and I do agree. My feelings want to overflow, but she has closed the door, she takes me with her, by her spear, like ejaculations hesitating in my head, searching for prey, she takes my soul from me.

144. Through her undercave I’m reaching for her shore, where the blossom of hell grows, foul like the indian spell, I can smell, your dirty eyes tell. I reach the bridge, these coming feelings roaring in the seas, and suddenly I stop for I can’t have her babies. I turn around to watch her smile, she’s sitting on her knees. Then she binds my hands, and shows me she’s a killer. After all these nightmares I still can’t be myself. Throughout the underworld she reigns.

145. Don’t you realize you have to fly, or you will be a pawn again the other day. we watched the skies, where our babies died. We could not save them, for we were just pawns, but deep inside your memory you remember where these fruits flow from. I feel like a pawn today, but I will try it tonight. cannot break the chain, cannot reach the shore. Drowning in these sentiments of a primeval lake. Someone brought me a fruit, this fruit, it was penetrating my mind, descending into my pride. I thought I felt like a pawn, but now I feel like coiling inside, rising up to die, the flowercutter’s head, he’s afraid and now I’m dead. But my soul finds the thread leading me deeper into death, not seeking for revenge to bite the flowercutter’s head, I just follow all these lights deep inside, guiding me to darker places, guiding me to the ghostship of all these lost ages. Don’t need a future, I only need to die to travel back again, where I came from, with the lights I have found, to save this child. I let her drink from the waters flowing. I cannot hear her voice, but I’ll make her understand. I’m giving her from the fruits.

146. Like lightening she stood before me, the tall light, penetrating so many hearts, like the tear, these lights broken apart. Come with me, do you agree, to enter these worlds, soothing thunder, while cold ejaculations guide the ghostship.

147. I was trembling on my knees, begging her to save my life, as she stood there holding her knife against my throat. It was a nightmare, her mouth was like the threatening kiss, descending to pierce my soul, to steal my bliss. Am I in heaven or in hell, or is this just a shell, like the strange roaring cocoon vibrating like a spell. Her dark embrace, telling me I had died into her caves she drew me, while I couldn’t hide.

148. A part of me is saying it is all a lie, while another part of me sais it’s all real. I couldn’t breath, I lost your embrace, until the hard man struck me, I was dead for many ages, can’t you see, where can I run to, to who can I go to tell what I need. My senses are all broken, I do not understand. In these seas of misunderstanding I wander for so long, I understand that only weakness opens the eye. By strength we only see illusions, and I don’t know why, will you help me to believe in you.

149. to primeval drums and insanity, to find the broken lights of destiny. they surround me, spinning like the delights, where all the dolls come alive, to die again in strange fights.

150. The silences are on my bow, I can shoot to open their barrels, where their fluids of extasy hide. These sounds are only breaths, taking me away, swelling up until they break away, descending tenderly in my emotional vibrations to bring my conscience in delights. I have lived behind these bars for so long, I want to find the caves, the deeper caves, bringing me closer to your heart, All I can do is hide away following all my tears, these threads get stronger everyday, until they are a new cave to live in.

151. I’m locked up in this prison. I’m locked up in this embrace, but still lights are descending here, while they don’t belong here. All these ages I’m locked up, in this cage with a strange clock, the fragile layers of my mind and my pride found the broken lights today. My lights are rising up, for She found my cave, she is staring through the windows while my memory breaks ... sucked away into a danger worse than this prayer.

152. prayers are coming over me, prayers floating away, for other gods come here to pray to their gods, all these ladders of the mystery, it brings me on my knees, but I will rise again, my spirit slides deeper to ornamental destiny.

153. always after all the travels I have to make .... I always have a shelter in you .... Shelter in you, place of the softest feathers, when you speak peace breaks through, imprisoning my mind again, I cannot think and calmness flows through me .... Shelter in you, place of the softest feathers.

154. Your boots are soft like feathers, your eyes are brown, they're telling me, all the things I need to know .... You're taking me away to my childhood where you heal me ... My eyes are watering, you stand there, like a wall to protect me, like a wall of feathers to keep me soft, and the days you take like a bracelet .... you're standing there in the dungeons and the valleys of my childhood to break all the chains .... to quench all the flames of hate .... You open the doors of my cages for me, you lead me out of my caves into the fresh air filled with licorice .... You lead me out, I can run through many forests, I am free, and alive .... and you are standing behind me .... With a candle in your hand, you lead me out, and cover me by your blanket in my bed .... You're holding my hand .... You're making me at peace .... Until I fall asleep ..... my head on your lap .... my head on your shoulder ..... I'm weak ...... and I dream ....

155. As I was swimming towards the mysterious and tranquilizing shore of soft misty flickering and shifting sights I thought I was losing my consciousness because I was so tired. I was almost there, but now I started to lose it. But from my insides a strange strong and concentrated consciousness started to ripple along my spine, giving me the feeling I would survive. Devasted I came to the sands of this mysterious shore. It was like an island, and soft shimmering lights were embracing me.

156. I was in a strange shell, an island in this horrible sea of terror, but more and more I found out it was a fish. It had saved me. Where would it bring me ? I saw the intestines of the fish like layers in the sky, very wet, and their rays penetrated my heart by which a wet strong energy flew up like a well in me. Did I feel this before ? As I was sliding away into my memory I could breath for the first time in my life, and I could mold the memories in my hands like it was wet clay. I had the strange feeling I had been here before, but maybe it was only a small part of my spirit touching this ground before ... I didn't know ... As I was crumbling forwards I realized I was bleeding a bit. Suddenly I saw a dead fish before me. The fish was ripped open, and I could see it's bones. A strange feeling was gliding into me, like I was that fish. It was like lightening struck me.

157. My bones started to tingle in a strange vibration. As I was gliding forwards I realized the the inner realms of the fish who had saved me were slimy. It was a sort of delicious freedom coming from it, for the slime was cold and like anti-magnetic. I always felt I was living in a sea of glue, stuck to everything, while I couldn't move. But this was something else.

158. And I came into a cave where strange skeletons were. They were called the thrillers, and they were strange saviours. A woman was playing the piano, but it was like she was just playing my heart, and I felt strange tingling in my nipples. I had to swallow a few times, as she stood up, and came to me like a watering statue. She was like the thriller having so many other thrillers on her bow. She shot me in the arm. I took the arrow out of my arm ... It was a red arrow. When I watched her closer I saw she was very lionian. It was very strange. Behind her, there was a door, as she was playing the piano again. My wound started bleeding while I ran outside. I came in a huge desert. A leopard stood next to the door, and told me he could bring me across this desert. I said okay. It was a long long trip, like it would never end. In the distance I saw a sort of ghostcastle or even palace, glimmering in the bright hot sun. It was striking me like lightening, but the sight was also misty, watering and shifting. Did I again lose my consciousness so that this fish would swallow me ? The castle was made of fishbones as we came closer. The leopard was still by my side as I had stepped from it's back. As I moved towards the ghostcastle strange things were happening to me. It was like nights and dawnings were rippling here like strange smells, and it was like the deeper I lost consciousness, the higher I could rise in it, giving me such brilliant sights. I could go down the stairs which was like a large intestine of a giant snake. Where was I ?

159. Inside there was a cave in which a lot of skeletons stood. Again, they were called the thrillers, strange saviours. In the midst of them a ghostwoman and a ghostman were making love, while butterflies were rising from them. It was like they gave birth to something. Behind them there was a door, and shimmering light came through it. Together with the leopard I went to the door, but suddenly the woman stood up, took her bow and shot another arrow in my arm, and then one in my forehead. I took the arrows out, one was blue and the other was pink. I started bleeding again, while we ran through the door. Some of the thriller-skeletons started to roar. They were like wild cats and strange wild fishes. The leopard knew the road here a bit, and sometimes he said : This way. After a while we didn't hear any skeleton anymore. We were deep in the ghostcastle now. There was a lightening ball appearing before us, with striking rays and lines blocking our ways. The leopard bit into the ball and the ball broke, while it's lights were fading away. 'Damned,' the ball said. And then again he said : 'Damned'. I stepped on the leopards back again, for I got scared. The leopard started to run like never before. We were looking for the exit. But that had to be at the end of this castle. There would be a new desert. After awhile we found the exit and a new fresh desert was staring at us. In the distance we heard the ball still screaming : Damned.

160. The leopard started to run again. I was still sitting on his back holding him tight. He was like a warm friend to me. Again the same sort lightening balls as in the castle started to appear before us, forming webs and nets to block us. The leopard started to bite them like he did with the previous one, and while they broke and while they lost their lights they said : 'Damned' all the time. I was getting sick of it, but at the same time it was a delicious feeling of being released. The leopard was very skilled in this, like he did it before. I was holding him tight, for sometimes he had to jump high. After awhile we came into a cave underneath the desert, where pillars of lionbones were holding the ceilings up. There was a lake there, and also a small boat. As we sat in the boat the leopard said : 'Do not touch these bone-pillars, for they are implodes. When you touch them they explode, destroy and devour you, and then they're recovering themselves.' After awhile when we reached the other side of the lake we saw there strange toadstools growing. Again we coudln't touch these as they were implodes. We saw a monkey playing with a sort of heart. The leopard told me how foolish this monkey was, for it was a time-implode. After you touched it it would only be a matter of time and then it would explode. As we moved further it didn't take too long or we heard a scream. The heart had been exploded.

161. Was there a way to become immune to these implodes ? Or did we have to be paranoid like this all our lives ? When we got deeper into the spheres behind the lake, also the leopard started to become more careful than ever. He said that were we had come now, there were implodes not only destroying our bodies, but also our inner realms. If that would happen, then a thrillerghost would get born inside. A strange ball was moving before us, it was misty, shimmering and went from one side to the other. The leopard said that it was such an implode. It was too dangerous to bite it, even for him. So we creeped under it, moving foward very slowly. We had to hold in our breaths, for the leopard told that there could also be implodes reacting to breath.

162. Suddenly I found myself behind a thriller-skeleton on a motor. There was strange gass or strange oil on which it was running. It was moving towards an enormous city. Short after the skeleton stepped off from the bike, and had to take some drink in a petrol-station. He also gave a sort of bottle to me. There was this reddish juice in it, and as I started to drink I felt energy flowing through me, very fresh and strong. When we were driving through a gate, there was a lot of police, all skeletons. He stopped somewhere close to a tall house, and took his bow and aimed at a certain window. From the bow a white red arrow chased through the open window and there was an explosion. I saw a red rope hanging, while the skeleton took it in his hands and started to climb upwards. 'Follow me,' he whispered, which I did. It was already night in the city. I heard the sirens of policecars in the distance while I was climbing higher and higher. When I almost reached the window, the skeleton took my arm and pulled me through it.

163. When we were inside the house, there was also a sort of piano. The skeleton went to it, and started to play. It was a strange song : 'Oh, when you're willing to deceive me, give me some time to slide away. I guess you'll never see it, got to raise these mothers on their way.' A Woman entered in, she was like a crocodile, so dreadfull. She had a bow, with so many arrows in her quiver. She took one of the arrows and I got shot. Then the woman was running away. The skeleton took the arrow out of me. It didn't bleed as much as I had expected, but as the blood came out it was green. The skeleton showed me a tall hall of stairways. We had to move on upwards. At the top there was a door. Someone opened it, another woman. The skeleton pushed her aside and walked in, while I was following. He went through the refridgerator and opened it. Inside there were a lot of bottles, and he started to drink, giving me also some bottles. It was strange juice, very strong, almost sweet, but it was more that of a strange delicious and delightful blend. It smelled delicious, but it didn't bring extasy, but it had more a neutralizing effect, not calming, but neither addictive. It was like it was giving enough, every swallow, every sensation of taste and smell. There was another strange piano here, and again the skeleton started to play it, again this strange song : 'Oh, when you're willing to deceive me, give me some time to slide away, I guess you'll never see it, got to raise these mothers on their way. And again a Woman like a crocodile entered in, and shot me. Blue blood was coming out of me. The skeleton didn't say anything. The woman had already been gone.

164. The skeleton took me to a stairway leading to a sort of gigantic attic, where dolls stood against the walls. Some were in boxes, and they all looked like they had to be sold. The skeleton said that these were the erotic thrillers. Suddenly some of these marionets started to move, taking their bows and shot me. Many arrows, very thin, had pierced my arm. I tried to run away, but I couldn't. It was like I couldn't think anymore. Then they took me away. The skeleton got mad, and tried to help me, but they threw him to the stairway and then they threw him off of it. I was helpless, and it was like strange poison was running through me. They took me to a room, and started to yell at me.

165. Long long ago the bluefoot-waspians were in war against the whitenipple-waspians. Both races were from the blue blooded empire. This war penetrated deep into the heart of the empire, and the emperor thought that he could only stop the war by letting a few members of the bluefoot-waspians fall in love with a few members of the whitenipple-waspians. The emperor succeeded in his plans, and from the relationships a new race had been born. They were called the erotic thrillers. But there were a lot more fights between the different races of the blue blooded waspian empire, and also between the different blue blooded waspian empires.

166. A priest stopped reading. He tried to make clear to the members of his church that divinity was in the hands of the blue blooded waspians, but since a certain race of spiderians got the overhand it all changed. Since then they had to deal with a certain spiderian god called 'God', and his followers were called 'church'. The priest told his members that he came to earth to lead them back to the blue blooded waspian bloodlines. He said he had the knife to cut the bloodline of the present sort of spiderian bloodline. His members watched him with big eyes.

167. On high horses I ride ..... She has ensnared him .... He has misunderstood her .... it will pierce your heart, these seas will all be of blood and tears, .... When the waves will come, believe in poetry, don't be so positive, my friend ..... And these softer rythms were like the jungle rain, like Noah's Arc, My trousers are wet ....

168. the spear .... It has killed king David, it has killed king Saul, but it was just a misunderstanding in the temple of Solomon, mines of Solomon full of treasures, like the thief it comes, but it was just something between me and you

169. It's standing tall in the temple, She has a spear in her hand, king David has fallen, where Goliath rose they fell ..... these were all kings of the jungle ..... like monkeys they stare .... How can we misunderstand them more ?

170. Oh doll, I found you in Salomon's temple, threehundred spears opened the garden again, and we could flee together .... to beaches and sand .... close your eyes, and jump, for cruise is coming through ..... Threehundred spears opened the jungle again ..... Threehundred spears are coming through ..... through the underworld it picks you up .... It's the survey of paradise .... trousers on beds, Threehundred spears to open a gate, A gate between me and you, Threehundred spears through Solomon's doors .... Now what is stronger, religion or poetry ? At the end of the night you can send all your soldiers home, all your prophets and priests .... for the poet gets his crown .... threehundred spears through his head .... but these are only words, and I do not believe in words, I believe in threehundred spears through the head ... then all is done and said ....

171. They have built their worlds by words meaning nothing ..... They have given it feeling and sentiment, they have raised their laws, but it doesn't mean anything, for all creators are fake ...... everything is artificial, so give me a break .....

172. I saw the soles today, and I saw the hunters running, running after helpless prey .... I saw the hunters running to the small house, and in disguise they went in, in the bathroom they sat down .... They are children of the rain, they are orphans of all these suns going down .....

173. I watched the soles of your boots today, and I saw these running kids come out of the trees, it's late ..... And I saw myself running there, They were all running, running home ....

174. And I saw them making war, like indian wars, like the ivory towers of the song of songs, a war-tv ..... a warsong ..... of orphans ......

175. And I saw your lips, it was a pretty picture, so many hunters, many soldiers ..... sliding down.

176. all these doors lead to hell ..... deep into the ravine, I saw the soles today, all these orphans running .....

177. she's dirty, she's like mother .... So many screams in your head, Don't get to close, it can be like your mother ..... open doors in brannan, they all lead to hell, there's orphan's soap on the skin, sliding down, washing your mind away .....

178. Down to orphan's road a pillar stands, And then it comes like the wave, there is nothing we can do .....

179. Down to orphan's road, down to the space ..... They are cruel now, bitten by the fly ..... They have reached the eternal fields in the sky, sitting before a fly tv, change your smile for a good weapon and die ..... So many ways to die in this land, all doors here lead to hell.

180. Waking you up to the forests of flowers, wild flowers ..... all these doors lead to the ravine ....

The Ghost-children of Pendilot

In the depths of Orion, Dagva had his slaves, who he had pierced in their teeth by strange implants. This was how he controlled his slaves. They were remote devices. He wanted his slaves to build pyramids for his empire. Dagva was a zombie under the wrath of the gods, but he had built his own religious order. They were called the Zamgda. By the pyramids he had the powers to dig deep in the depths of Orion for a substance used as money, the Ontragolin Metal. This was a soft metal which could become hard by certain processes. It could also live in the people to control them. They could get possessed by it.

The Orion pyramids were huge and gigantic, and in one of these, Dagva lived. One day he was visited by Tara from Rhodes who immediately attacked him. Blood was coming from his eyes, and he turned into a dragon. The dragon spouted flames at her, but she could block it by her shield. 'I know what you want, Dagva,' Tara shouted. 'But you are not going to get it.'

Then Dagva all of a sudden stood before her as a skeleton, while blood was still streaming from his eyes. 'You shouldn't have come here,' he roared. He grasped her neck and tried to strangle her. Tara slammed him away by her sword, but then he came back, turning into a bear, and then into a lion, to spit fire at her again, which she could block by her shield again.

'Your games are over,' he roared, while Tara felt weak all of a sudden, and later she woke up in a dungeon cage. He had done something with her head. She had a terrible headache, and she found out that she had strange implants in her teeth. No one would control her like this, but there was nothing she could do. Some dark weeks followed in the cage. Tara began to feel hopeless.

When she was allowed to come out of her cage, Dagva wanted to sacrifice her in a pool of fire, which was like an oven underground. She was led to the edge from which she would be pushed. She was tied, her hands behind her back. She was also blindfolded. They wanted to hang her, and let her sink into the flames. The rope was already around her neck. Suddenly a little boy showed up, who shouted : 'No !' Dagva seemed to be upset. 'Go home, child,' he shouted.

The little boy came from a stairway, and ran to Tara to hug her. Then the guards of Dagva, the tooth-piercers, tried to grasp the boy, but the boy ran away and disappeared into the nothing. 'Those silly, stupid ghost-children,' Dagva roared. 'Hang her now !'

Suddenly many more ghost-children appeared, took the rope off her neck, and led her away, while a strange smoke was blinding Dagva and his guards. 'Don't let them escape !' Dagva shrieked.

Suddenly Tara was in a white smoke. She wasn't tied and blindfolded anymore. Lions were surrounding her, and on the back of the lions she and the children were brought to a dark castle, the castle of Pendilot, where the children were living. 'It is a great day !' one of the children was shouting, a boy, when they had entered the main hall of the castle. 'Dagva has lost it this time. His empire is falling.' All the children were joyfully shouting. They had once suffered under his hand, but now they were free, and helped to free others. They were the ghost-children of Pendilot. They were the souls who died under the cruel regime of Dagva and the tooth-piercers. The lions always took care of them.

'Am I dead ?' Tara asked.

'No,' said a boy. 'We saved you before that could happen.' Suddenly the castle dematerialized, and disappeared into the nothing, and Tara found herself in the desert. She wondered what had happened to Dagva. In the distance she saw the army of tooth-piercers. She wouldn't be able to begin much against such a big army. But then it faded away. Someone was laughing in her head, which sounded like Dagva's voice, but then it faded away also. Tara was very thirsty and sat down. She still felt very weak. She wondered if she was safe.

Suddenly from the sand a skeleton came forth. It was Dagva. He grasped her, and pulled her into the depth, like in shift-sand. Everything was tumbling in Tara's head. Suddenly she woke up in a bed in the castle of Pendilot. A boy was staring at her. 'Am I dead ?' she asked.

'No, you just slept,' said the boy. 'Maybe you had a bad dream.'

'Well, you can say that,' Tara said. 'Am I safe ?'

The boy nodded.

'What happened to Dagva ?' Tara asked.

The boy didn't say anything, and then left. A while later another boy came to Tara, and asked how she slept. Tara told him about the dream. 'It wasn't a dream, Tara,' said the boy. 'Dagva is after your soul.'

'How can we terminate him ?' Tara asked.

'Well,' said the boy. 'Dagva's power is in the Ontragolin Metal. He could make it hard and use it as tooth-piercings. It is a ghost. There is only one way to stay safe against this ghost. We still get tortured by this ghost when we are asleep.'

'What is the only way ?' Tara asked.

'Well,' said the boy, 'the only way is to find the Hyena Tower, a powerful ghost tower in the depths of the Pendilot desert, but first we have to find the portal to the Pendilot desert. It should be somewhere below the castle of Pendilot.'

'I think I was in this desert,' Tara said.

'Really ?' said the boy. 'Tell me about it.'

'It was only for a short period I was there,' Tara said. 'And I met Dagva and the army of the tooth-piercers. Dagva grasped me, and together we sunk into shift sand.'

'Did you see the tower ?' the boy asked.

'No,' Tara said.

'There is a place of shift sand in the underground of the castle, deep down below. No one dares to go there, because it is a haunted place, but I think we have no other choice then,' said the boy. 'I think the shift sand is the portal to the desert then.'

Together they went there, and slided into the shift sand. Soon they both stood in a huge desert. There were pyramids all around them. Behind the pyramids there was the huge Hyena Tower, like a stairway into the sky. But no matter how long they walked, they didn't come closer to it. It seemed like the place was bewitched.

'Maybe the clue is in the pyramids,' said the boy.

But the pyramids seemed to be unreachable as well. The only thing they could do was go back to the place of the shift sand, and return to the castle. That was which they did, and later they told about it to the other children.

'Maybe the tower can only be reached by another way,' one of the children said.

One of the children had found out that the tooth-piercers had found their fortress. They were already knocking on the doors and the walls. The children got upset, and knew that they had to go downstairs now. Suddenly Dagva stood before them and tried to possess their minds. Some children fainted.

'Run for your life !' one of the boys shouted. Soon they were surrounded by tooth-piercers, but Tara and a few boys could escape to the place of shift sand. Again they went through the shift sand to the desert. They knew they couldn't return anymore. One boy soon found a sort of elevator hidden under sand. They made the portal free, and soon they reached the Hyena Tower. There was a lot of white smoke here, and lions. Soon they ran up the stairways.

The tower started shaking, and they heard laughing. Soon they stood eye to eye with Dagva again. It seemed he was the one laughing. 'This tower is mine,' he laughed.

'No, it isn't !' one of the boys shouted. Tara took an arrow from behind her back, and aimed at Dagva. Then she shot right through him. He caught flame, but he was just laughing. 'Let me grasp you now !' he laughed. The boys shrieked and ran downstairs again. Tara wondered if they were at the right place. And if they were, there would be a battle to get what they wanted. The tooth-piercers were already running upstairs also. There was no way to escape. Tara soon was hit on her head a few times, and later she woke up in a dungeon, together with the children. 'There must be a way,' one of them said. Some dark weeks followed. It seemed the children were trapped.

'There is no way for us to survive this,' cried one of the boys.

'Let's be glad we are all together again,' said Tara. 'We are still alive.'

The children began to sing songs to comfort each other. They feared they would be sacrificed.

Soon they were all led to the court hall of Dagva to be judged. They were surrounded by tooth-piercers who slowly turned into the most horrible predators. Some of the children started to shriek. Suddenly it was like the skies were tearing open, and the ghost-lions of the children were appearing. They were spreading a red smoke, by which the tooth-piercers started to melt away. They took the children and Tara on their backs, and disappeared. They took them to the wilderness, to a place of hyenas. The hyenas would care over the children now. The place was called Hyena Tower, but it was not a real tower. It was a jungle. Here all sorts of exotic plants, trees and flowers grew. It brought forth a honey to let the Ontragolin Metal piercings melt, and restore the teeth. Tara hoped they were finally free from Dagva now.

There was once a society in the Martian deserts, where a man’s tribe had enslaved women. There was not the usual idea of marriage, but all these wives had been enslaved. In the desert a man spoke to his wife, she was enslaved. He spoke softly to her, and she reacted. Outside these regions she would die. Her husband protected her, but it was a dirty deal. She had mixed feelings about it, and the man also. It was kind of a necessity, as it was always on Mars with slavery : It was a way of survival. Women were too free and impulsive of nature, and would easily bring themselves and others in troubles by not serving their responsibilities, and forsaking care. This was what the men were aware of. Oh yes, they gave them great power, as there was a tight base of matriarchy. Under the umbrella of the male they could develop themselves. Free women were a curse, and they often suffered under bad circumstances, dying young. So the men invaded many bases of women, to enslave them to higher purposes. The men had predators for that, charged by an unknown source. For a woman it was almost the highest good to bow at the feet of such a man. And the guiding predators would take care that the women would not make compromises. It was a total slavery. This was what they demanded.

Males not woken up to this lived often a miserable life. They could not defend themselves, and they often seemed to get lost in tragic poverty. It was for a man essential to wake up to this reality. The devices of such female slavery were in the hands of Debrichiar, a monster tiger. He teached the men of Mars that grotesque was a weakness in their system, and that it could be fatal to the devices, so the monster held a tight discipline over the heads of the men. If a woman could make a man muscular by her devices, then the man would lose his power to her, and he would become like clay in her hands. The muscle men formed a big threat against the plans of the monster. And it would threaten the surfaces of Mars. This was why the monster once sent out a swarm of fire wasps, to sting the muscles of men. A few leaks in the body of the man would be enough, if not then Mars would turn into a disaster.

In the depths of the deserts there were fire lakes, by which men could get ready for the devices of the monster. It was the task of the fire wasps to bring them to these. Young boys always shrieked when the fire wasps brought them to the fire lakes where they had to begin their long journey, but it was to save them. The fire wasps would guide them and guard them. The fire lakes finally led to the great Ocean of Fire in the center of the desert, where they would receive the final mark, the mark to wake them up. This fire would kill the spirit of grotesque totally. It would awaken the savage part of the man. It was a great evil there, as the secret of the sea. It gave them access to desert island, in the center of the sea.

A man in the desert tried to talk to his wife. She reacted. She had been dead for a long time. He could finally reach her, and she reacted to his quiet voice. Visions were spinning in her head, of the love of her man, and she felt loved for the first time in her life, and she could love him. He took her hands and she felt the warmth for the first time in her life. Her hand reacted to it. She was drowning in his love, and in the distance she saw the fortress. ‘No, not the fortress,’ she said. But inside she liked it, and finally she gave herself over to the feeling. They were one now, for the first time of their lives. The steel on his body was hot, and the steel of his carriage pulled forth by predators. Her feet were burning on it, but it didn’t hurt her, it woke her up. She watched the jewelry of her husband, and kissed it.

She drew him to their tent, she put him to sleep, while his predators were waking over him. She went outside of the tent to do some laundry. Everything was hot. Soon it was like the tent was exploding. There was fire everywhere. She grasped his body, and kissed him, and he held her tight. ‘Close your eyes and dream,’ he said. ‘We’re only bringing forth evil spirits in this land of the hypocrits.’

The Invaders

In the depths of the wilderness the snakes ruled, together with the Lord of the snakes. He was once chased away to the wilderness by his partner, princess Sheleila, princess of the serpents. She first wanted to kill him, but later she had some mercy on him, and banned him to the wilderness. Her reasons were unknown. The Lord of the snakes grieved very much about this, but all the snakes of the wilderness were at his side. The royal serpents were on the side of princess Sheleila, their princess. In the wilderness he met someone else, a savage girl. She led him to the desert where he found a new life. In a desert fortress complex he was welcomed very warmly. New blood was moving through his veins, new life.

The queen of Horr was ruling in the deserts, she was the queen of dogs. She had built here an empire of slavery. She was the mistress of death. The secret of her power was the dog stone she once found in the ocean behind the deserts. It made her such a high rule on Mars. The stone was like tall rough scarlet chrystal, like a thick vein. A snake guarded the stone. The men here were all but grotesque, they were tall and slim, having belts with tall aprons. The wings of death were her watchers, they looked like birds made of just one wing.

She heard the story about what princess Sheleila did to her guest. She offered him a living here. It was for the Lord of Snakes five years of slavery here, and then she dumped him too. The Lord of Snakes returned to the wilderness again, in wrath. He wanted to build his own empire now, and he wanted revenge. He didn’t understand why women could be so. But both the princess and the queen had too much power. He couldn’t begin anything against them. One day in a cave he found an old man with a lot of wisdom. The old man had the wrath of the gods in his eyes, but on the other side he said to the Lord of the Snakes that he had to humble himself before the women. First the Lord of the Snakes went to the princess of serpents to beg for her mercy, together with the old man. He had humbled himself, and wanted to bring it to a deeper level. The princess was surprised. She always feared his male powers, but now she saw he was somewhat broken.

‘Bring me the head of the queen of Horr,’ she spoke, ‘and I will let you in.’

‘Then I will let you die at the front of my gates,’ the princess said, and left.

Together with the old man he went to the queen of Horr to humble himself. She didn’t want to talk to him at first, but later she sent a wing of death to him, who tortured him and the old man very badly.

‘The reason is unknown,’ the wing of death said. ‘It is the will of the queen.’

‘So is there life after the torture and death she inflicts on me ?’ the Lord of the Snakes asked.

The Lord of the snakes decided to take a raft to leave on the ocean. He came to a strange island, everything was very hot here, a burning atmosphere. A savage woman came to him and the old man to welcome them. ‘You come from far, strangers, I can see,’ she said. She took them to her hut, where she made them a meal. ‘You must be hungry,’ she said.

The Lord of the Snakes told her how he was dumped by two royal women, losing his life more or less. ‘Oh yes,’ the woman said, ‘I know the royals. If they can find some better slaves, they dump the old ones.’

‘Yes,’ the Lord of the Snakes said, ‘for they have my heart. I lost my life to them.’

‘Yes,’ the woman said, ‘losing your grotesque male power and your male brain is essential.’

Shandra, Shandra, he was saying. His wife stood up and grasped his hand. They shared love for many years already. They were somewhat amazed by all the coconuts laying around them, brought by the monkeys. ‘On love,’ he said, took one and drank from it. His wife did the same. She was shy, she had grown like this by what happened in the past, a past so dark that he didn’t know half of it. She could not speak very well, always kept her words in. He took her in her arms and soothed her. She had been bitten by a group of dogs, wild dogs. Since then she could not speak. She always hesitated when she spoke. Her husband took her lovingly in his arms, he wanted to take her out of this fire, but it had burnt him too. He always felt rejected, as if she didn’t love him enough. The wild dogs laughed, they enjoyed upsetting marriages, they enjoyed making a mess of it. They had a strange kitchen.

Shandra had to work in it day and night, her husband was the food. She always sacrificed him to the dogs, so that he would understand where she was going through. She wanted him to feel the bites she had, and it tore them apart. The dogs were now inbetween, as a fire. They were both paralyzed now, he couldn’t speak, and now she felt rejected as well, as if he didn’t love her enough, and the wild dogs laughed and made their dinner. They were both on the plate now, to be sacrificed to the king of the wild dogs. ‘What have you done to them ?’ he asked.

‘We have made them like we are,’ the dogs said. The king took a bite, and both the man and the woman became wild dogs as well. ‘Shandra, Shandra,’ he said. But she didn’t answer. She was running with the wild dogs, and he did the same. But he could not enjoy it, and he got mad, and bit them, biting them like the king once bit him, so that they would feel it and understand him. He had a sadness because of this, but the dogs only became wilder.

He wanted to become indifferent like them, but at the same time he wanted to attack the king, for the king was the cause of all this in his eyes. So he went to the king and attacked him, bit him, but then the king begged for mercy, and said : ‘Please don’t make it too hard on me. My wife had passed, I miss her, life is cruel.’

But then the man said : ‘But you cannot destroy relationships just because your own relationship is broken.’

‘I wanted you to feel what I felt, so that the pain would be healed,’ the king said.

‘Please become king in my place, as I cannot live with these wild dogs anymore,’ the king said.

The cow-people ruled here with their low and slow voices without mercy, without any care. They were rude and stubborn, like deaf. They did not take anyone serious but themselves. By a strange disease they were turning into cows more and more, and they became huge and big like predators. There was witchcraft in this world of cows, they had their powers by jewels.

Saltenni took his sword and started to slay them all. He was the slayer of the coasts and they started to fear him more and more. He visited their royal houses and their aristocratic appartments. He wanted to become the cow farmer. He hated them. He was crueler than them, but also softer with more grace. He was a man of opposites. Saltinni had always lived at the coasts since child, but now he was taking the land.

He became a legend, setting so many people free from the curse of the cow-people. Some said he was a witch, and yes, he used witchcraft, as he once got his own jewels by whiched he covered his body. He believed in amulets. They teached him how to fight, how to use his sword. They spoke to him in the night. It was a heritage of his grandmother.

He always kept her dear in her heart. He was graceful to older people, and he was their guard. He had a heart of gold. He wanted to build a new world, based on equality, communication, and the rule of love. He would give them a new system, but then he would leave to the wilderness, for that was where he belonged. For many years he drew back to the wilderness, but when he returned, he was sad, for the people behaved like the cow-people again. Again he took his sword and brought slaughter. He wanted to root this evil cow-spirit out. But he also remembered the words of his grandmother : ‘Restore the worship of the stones.’ She meant the stones she once gave to him. So he did. He took off his amulets, placed them in the middle of the land, and raised a religion. He returned to the wilderness again, this time more naked than he was before. This time he hoped that things would work out. Many years later he returned again to the system, but there were religious wars everywhere. Everyone seemed to have another interpretation of the stones, and they behaved like the cow-people to each other again. This time he would rule them himself. He skinned a cow, took it’s skin as his robe, and used it’s head and horns as his helmet. He put up a low and slow voice like the cow people, and fear came in the hearts of the people. He made the laws, and brought terror more than the cow-people ever did. It was his machine. And this time things would go his way.

A martian prince rode with the princess of hyenas, in a hot spot of Mars called the Sun of Mars. She was older than him, kind of his mother. But they had a relationship, and ruled the Sun of Mars. His muscles had been stung by strange pins, and bound by stripes, so that his male power would not become like a wild river which couldn’t be quenched anymore. She did this to him, she had tortured him, as she was afraid of his male pride.

But he could understand her, and he loved her. They were together for many years. Once they had a fight, in which she won. But he had lovingly submitted himself to her. She took care of him, and was his guard, but she could also rip him apart, and that was why he feared her.

When she would get angry, her nipples would grow big, and they would start to spit fire. These things could cause desasters on Mars. Whenever a muscle would grow on a man, an alarm went on, and the muscle had to be pierced, so that the male mind would not take control, for that was which she feared. Men lived in great fear because of her, the muscle alarms were horrible and traumatic. She had bought herself a justice machine long ago, with many switches and lamps. She was against the male mind, and wanted to plant her matriarchy. She bred special stuff in her garden, for once she would invade the whole of Mars to rule, together with her hyenas. She had the hyena gnosis in her heart demanding that all the bones of the males would be pierced and lead them to paralysis, so that she could raise them as slaves from there. She would grant them power, and she would grant them weakness, whenever she wished, and wherever. They would become her zombies in which the hyena mind would take place, and in which the male mind would die. She was of course a zombificator with her justice machine. The hynena mind would take over, to let these men bow at her feet. It was of course her fantasy, that wherever there was a male chest a female breast would rise instead. But not much did she know of the depths of this hyena gnosis, which would also turn against herself. The prize of such a machine was high. She was just a doll in the eyes of hyenas, a spoilt princess, wanting to have everything her way. They would give it to her, but then she would have to pay the prize. She would become their trophee.

By sweetness they invited her in, waiting to put her jaws in her, when she would be deep enough, to the point of no return. They were intelligent and complicated, while she wanted it the simple way, fast. She did not know much about the gnosis of hyenas living inside of her. She was just a princess.

Queen of Hyenas

She was safe with her husband in the royal cabin. Outside martian hyenas were tearing a swine up. And after that they went for a wounded bison. They left enough meat for the queen. She came outside with a spear or they would attack her as well. She dragged the meat into the royal cabin and fed her husband. No one would understand what they went through. The bison was still half living. The black queen was on her horse, armed with arrows. When she stepped from her horse her feet got red of the blood. She was from the south, and went into the cabin as well. Soon it turned into a fight. Shamia took her knife and slew the black queen.

Her husband couldn’t move. He was still in a shock. He always feared the black queen, but she was dead now. His wife embraced him. ‘You must eat,’ she spoke. Hyenas surrounded the royal cabin. They had smelled the blood. Shamia took the body of the dead queen and threw it outside. Of course she would be hyena food now, and she deserved it. She had tortured her husband for so long. ‘You are safe with me,’ she whispered to her husband. He was fragile.

‘I can’t believe she is dead,’ he said. ‘I had to drink poison from her cup. I still feel so weak.’

‘Here, drink some swine blood,’ Shamia said, and held a cup to his lips. ‘It is to heal you.’ After that she gave him bison blood. Was this the woman who breastfed hyenas, and why were they against her ? They were still savage. They loved and hated their mother. They would tear her up if they would see her, but they still sacrificed great pieces of their prey to her. The blood was warm, and it made him shiver. Now the black queen of the south was dead, the Tartars could invade her territorium. There would be a new queen of hyenas now. Shamia, once rejected by them, was a perfect candidate for it. She would now become the alpha-female after so many years of bitter rejection. Her husband was proud of her. The territorium of the Tartars grew since that day. The hyenas accepted their new queen and licked her.

The Hyena Pyramid

The man planet was in war against the woman planet. The dog planet would be a good initiator in this. They were aware of it. Eleduus was imprisoned on the man planet. Being a man himself, he thought that women were mistreated here. He was an activist on the side of the women, that's why they imprisoned him. He often couldn't understand the deep obsessions of certain women with men. He had been imprisoned on woman planet as well, just because he was a man, and they were scared of him, like they were scared of any man, and they thought they would be better bridled. This he could understand. Men were potentially a great danger, even himself.

Here on man planet he was imprisoned together with Zaqedas, an older man. Zaqedas knew a lot about men, and how they worked, and he was assured that man planet would fail and would be taken over by women. He was on a mission here to do that. Eleduus and Zaqedas had a lot of conversations. There was also a woman with them. She acted very paranoid and strange. She was also an activist for women, but she didn't trust any men.

Zaqedas knew about Petirias, the monster in the swamp, producing these men who wanted to dominate women and the whole planet. He would impregnate women by coming to them in the form of a man. This form could adapt to any man, slowly absorbing them and taking them over. Zaqedas had built a dog machine which could absorb man power. It started with bringing the golden balance between man power and woman power back, and a red track would bring people back to woman planet. But officials found the dog machine, took it in their possession and imprisoned Zaqedas.

Zaqedas told it to Eleduus and the woman. 'So what these officials do not know,' said Zaqedas, 'is that the dog machine has a hidden program, a third program, which will get activated when intruders want to take the dog machine with them, or change it's programming. This program works slow but steady. It is the hyena track, the pyramid of dog-planet. It is a defense mechanism so that the plan will not fail.

Zaqedas looked at Eleduus. 'This planet, man planet, has some weak spots. Nature will take care of itself. Dog planet will soon invade, then woman planet will take over. They want to restore the woman.'

It was happening in the night. Dog planet, man planet and woman planet seemed to grow together, melting. And a pyramid was rising, the hyena pyramid. Everything was reducing to it's child form again, and from there things started to grow. Children with swords defended their kingdoms, guarded by crocodiles. When children became older, they turned into dogs. Those who reached the hyena pyramid before they got older, became hyenas.

Traghar came closer to the aztec beauty. It was lying on a chair, a perfect red gem almost wrapped by zebra skin. He held it in his arms like a baby, soothing it almost. Then he stepped forward to the aztec king. 'I have heard about your daughter,' Traghar said. 'Like many have, and I will assure you that I will bring her back.'

Traghar went out of the aztec palace. The white stones were shining in the light of the day, and Traghar was almost blinded by the sight. How he loved to watch this palace. He ran into the jungle, where some monkeys were waiting for him. These apes cared about nothing else but Traghar and to fulfill his orders. He was a god to them. He told them about the aztec beauty, and about the princess he was looking for.

'Nachtur Kawa,' said one of the apes. Together they ran deeper into the jungle, to the place where they lived, which was almost like a village. Keenat was the name of the lost aztec princess. Traghar shouted her name. He wondered where she could be. There was no trace.

Traghar also visited the black monkey king, to tell him about the princess. No one knew where she was. Clearblue the tiger came close to Traghar. They were all sad that the princess was lost, as they loved the king. He had done so much for them. Then Traghar went deeper into the jungle, close to the steaming lake. Here he found the princess. She was bathing there and he wondered why. There were crocodiles all around her. Slowly he came closer to her. 'Why are you here ?' Traghar asked. But the girl didn't say anything.

'Did you lose your speach or so ?' Traghar asked. But the girl was all silent. Then Traghar came even more closer. It looked like she was spellstruck. She went deeper into the water and swam to the other side, together with the crocodiles. 'Hey, wait,' Traghar said loud. Then he followed her. He wanted to know what was going on. He followed her into a cave behind the lake, where a lot of apes were. They surrounded her. 'May I ask what is going on,' Traghar said. But the girl didn't answer.

Traghar wanted to take her back to the aztec king, but she didn't want. It looked like she was under a spell, or she had lost her memory. 'What can I do for you ?' Traghar asked. Then suddenly a monkey took Traghar and pushed him hard into the water. The girl hid behind this big ape. Traghar didn't want to upset her, but on the other hand he had the feeling that she was a captive. He had to use wisdom now. The monkeys became more angry, and Traghar really had to leave now, as he didn't want to cause a bloodbath because of the presence of the princess. In the night he returned to the cave, but there was no one. He went deeper into the wilderness behind the steaming lake, where he found the girl sleeping between the apes. Carefully he took her on his back, and climbed into a tree, and then went from tree to tree by lianas.

When he came into the aztec palace the princess was still sleeping. The king was glad to see her. But soon there was an invasion of apes in the palace, as they wanted the princess back. Traghar had never seen so many apes in his whole life. But this time he just had to cause a bloodbath. The pillars were shaking. Traghar called for Kendira the lion, and when the lion showed up, the bloodbath became even greater. Later the king found out that the princess was not really the princess but a clone of her, made of rubber, and it was almost perfect. Traghar had just taken a doll. This was why the princess didn't speak.

Traghar went deeper into the jungle. After a long run of many hours he came to a temple who had two clones of her before the portal. They didn't speak, but they were armed. Traghar could escape from them and entered the temple. There another clone of the princess was sitting on a throne, but this clone could speak.

'Oh, she is safe with us,' the clone said. Traghar ran deeper into the temple, into a chamber, where he found her in a golden cage. Immediately the cage started to move upwards, and disappeared through the ceiling. The clone stood behind him. 'Blood in the mornings for those who search the treasures lost,' the clone said. 'You will not find what you search for. You have to give it up.'

'Never,' said Traghar. He grasped his knife, and came into a fight with her. In the distance he heard the princess screaming. He jumped up and went through the tunnel in the ceiling, and finally through a muddy path he came to a throne where a panthress was sitting, a black panthress. She was holding an inca treasure, and said that it was a time bomb of the flood, that the whole planet would drown in blood soon.

Traghar knew about the inca stone. It would cause blood to rain and prey would fall down like meat, all to help the hunters. But maybe this was another stone. It was a powerful stone for sure.

'Ghosts are living in this stone,' the panthress said, 'and they have kidnapped the princess, and made so many clones of her.'

Traghar came closer to her, while she grasped her spear. 'One step closer and you are dead meat,' she said.

'My dad has a mayan stone,' the princess screamed from her cage. 'Please bring it here to neutralize these energies.'

Traghar ran back to the aztec palace, and told the aztec king what happened. He gave him the mayan stone, and Traghar ran back to the place where the princess was, but when he came to the temple it had been surrounded by monkeys. Traghar called for lions to invade the temple. They caused blood baths everywhere, but the princess was nowhere to be found.

'It is the maya stone,' Traghar said, 'the bleeding mouth, the princess asked for it.'

Traghar stared at the mud between his toes. It was like the voice was coming from the underground. When he laid the stone on the ground suddenly a light was blinding them all. The lions started roaring and the ground seemed to open itself up. There he heard the screaming of the princess again, and went into the opening. Soon he came to an open space in the underground. He held the stone to his chest. He saw her lying on a table, and she was surrounded by apes with knives. They were ready to cut her. 'Throw the stone, Traghar !' the princess shouted. With one swing he hit one of the apes. There the panthress came with the inca stone.

He took her in a grip, a tight grip. The apes were all fearing the mayan stone. 'I am losing my powers,' the panthress spoke. I see the mayan stone is stronger than the inca stone, so there will come no flood of blood. We don't need the meat of the aztec princess anymore to become immune. Then she fell down for the mayan stone and worshipped it. Traghar took the aztec princess and together they left the palace.

The king was very pleased to see her again. It was through the bushes Traghar could see so many red stones now, so many aztec stones awakening. There was a new nature coming alive on the planet Betelgeuse.

He was an aztec priest in so many ways. The aztec king could always count on him. The aztec king gave him his daughter as a gift. Together they would wander through the wildernesses and jungles of Betelgeuse. They lived here with the beasts.

Traghar was in the desert fighting against a red giant worm. It came out of the ground to attack Traghar, and he had a hard time with it. Keenat the aztec princess soon joined him, and they could get rid of it, and together they threw it into the ravine. It was dying there.

There was a desert war between the Esakites and the Nomiites. The war was about zebra oil, but the war was actually caused by a demonic pillar, the pillar of Znatun. Traghar had to bring this pillar down. He didn't want to see this fight anymore. A skeleton goddess called Pink helped him to find the pillar of Znatun. She was aware that the war didn't lead to anything. There was actually no escape from this war, as she knew that if the pillar would break it would be two times worse. But she gave Traghar a try. Maybe he could disactivate this pillar.

When he approached her in her desert palace he was amazed by all the treasures she had. 'Travel south,' she spoke to Traghar.

When Traghar approached the Pillar of Znatun he soon found out it was an oracle. Two powers were fighting each other to open an ancient door. This door was called the Door of Peace, but it clearly meant the opposite. Traghar went through the portal in the pillar, and saw the future. It was a repeat of a long forgotten past.

Traghar thought the only way to forget about this was to enter deeper into the desert, into the wilderness, to start a new life and forget about it all. He took his princess with him. She was faithful to him, loving, strong.

The crocodile lake was in the depths of the wilderness. There were sliding so many unknown reptiles here, unknown to the world above. Traghar loved the depths of the wilderness. Soon he swam together with him, and they knew he was their Lord. They loved him as well. The water was cool, yet it was slimy and warm, and mystery was boiling there. They swam together, he and she. They were wanting the gnosis, the deeper knowledge of it all, and almost begged the reptiles to show it to them. The path went to become steamy, almost like a swamp. There was an island in this lake, salty and sandy, where strange trees grew. It was indeed the land of the pillar.

And of course this was a pillar of worms, shapeshifting in the head of Traghar. It was his worm-helmet keeping him in this state. There were inca crosses in his head, ghosts from a long forgotten past. He was under the curse of a worm, the great red one. If he should have known better he would know that after the death of this red worm there would also be another part, as worms have many parts, living on separated, in this sense as the Pillar of Znatun, the causer of all war.

The great desert was lurking him, where he would find his grave of worms, and from which he would rise. It was a great place with many pillars : the pillar of sand, the pillar of water, the pillar of salt, and the pillar of blood, all dedicated to the great worm. Traghar wanted to know the secret of this cult here.

Travahl was on his way to the palace of princess Phalir. She was dressed in fur, and on her belly hung red chrystals. Travahl couldn’t get his eyes off of her. She was a beauty of the highest grade, but Travahl was a savage, so he didn’t have any mercy on her. He abducted her, took her to a cave and made sure she understood his plans. He wanted the elite of Afir to fall down.

He wanted to use her for that. She needed to tell him about the place where the keys were to the underworld. In the underworld the elite had their secret conspiracies. Travahl wasn’t glad with any of them. He wanted to slay them coldblooded.

Of course Phalir didn’t tell him where the keys were, but she misled him and he came into a trap. Phalir wouldn’t have mercy on him. Travahl came into a pit full of snakes, while guards blocked the way out. Here Travahl had to die, but savage as he was, he lived from the snake meat.

Every night he dreamt about Phalir. But soon he started to hate her more and more. Savage as he was he dug a hole in the snake pit. After months of digging he reached the underworld by himself, and slayed all the elite.

Phalir was now in his hands. He dressed her with the most beautiful stones and adorned her with the treasures in the underworld. Here he would rule with her. But Phalir hated him. It was a forced relationship. Travahl didn’t seem to understand that. He saw her as an object, his object.

One night when he slept Phalir chained him, and fled. She found some hope and rest with the snakes of Mordid, a friend of hers. Mordid was the only one she could go to. And the snakes protected her, like they protected Mordid.

When Travahl woke up and found out that he had been chained he roared and screamed, but there was no one to help him. Days of hunger followed, but suddenly he got so much strength that he could break the chains.

After awhile he came to the place of Mordid, and he had a fight against the awful snakeguards. But savage as he was, he soon ate from their meat and enjoyed it. He called for Phalir, but then Mordid stood before him with a sword.

‘I ask you for the hand of Phalir,’ Travahl said. ‘I know she is with you. I can smell it.’

‘She doesn’t want you,’ Mordid said. ‘Why don’t you lay yourself down in this fate. Go outside into the forest and cry for a few days, and then go on with your life.’

‘No,’ Travahl said. ‘She needs me. I don’t want her to fall in the hands of the elite again. Those aristocrats do not have any manners.’

Mordid aimed her sword at him, but Travahl grasped her pulse. ‘Now, can’t I be more clear. Phalir is mine,’ he shouted.

‘Well,’ Mordid said, ‘Have you ever seen her naked ? She’s a spotted woman.’

The spotted dog jumped at Travahl and bit him. Travahl was bleeding. ‘Since I have your scar, can I marry you ?’ he asked.

‘I marry you,’ Phalir said. ‘For you have seen my secret and still loved me.’

Travahl got a ring around his neck, and soon they got married. Mordid was their witness. Since then Travahl lived in the underworld and ruled together with Phalir. They became a warrior couple, fighting side by side. While Mordid was their everlasting hope and fortress.

It was cold in the heart of Travahl. Together with Phalir he ruled the underworld. They had clothed themselves with the jewels of tigers. Their realm was full of the treasures of the elephant. Torches were burning everywhere, but still their hearts got colder. They often had fights.

One day Phalir broke the marriage and ran away. Travahl was broken. He slew his own tigers in rage, and hung his panthers. Phalir was everything to him, but now his heart was empty.

He dreamt about her every night. No one dared to come closer to him. He clothed himself in dread.

Ameko was a warrior close to his heart. He came to Travahl one day and offered him a spear. ‘Here, take this,’ Ameko said. ‘Take revenge.’

But Travahl refused. He loved Phalir too much. But later he accepted the gift of Ameko, and started to hunt. Not after Phalir, but after deer. He hung the whole palace full with deer, in hope Phalir would come to him again.

But Phalir found herself another place, and built her own kingdom. She became a worse ruler than she ever was, but Travahl still didn’t lose his love for her.

One day he sent Ameko to her to ask her what she wanted from Travahl for her return. She answered : ‘Let him bring me the teeth of Dwahlar, and I will marry him again.’ Dwahlar was a monster in the depths of the underworld. When Ameko told it to Travahl he got into rage, took Ameko’s spear and went down in the underworld to slay the monster and rip his teeth out. He made a necklace of it and brought it to Phalir.

But Phalir was laughing. ‘I will not return to you, Travahl,’ she said. ‘First bring me the head of a camel on a dish. Then I will marry you.’ Travahl did what she asked, but still she wouldn’t marry him. ‘What do you want me to do next ?’ Travahl asked.

Travahl danced. Phalir stood up from her throne after awhile. ‘You fool,’ she said. ‘I won’t marry a man who can’t dance.’ This time Travahl came into the worst rage, took his spear, threw it, and just missed.

‘Conquer me,’ Phalir said, while she grasped her knife. It became a fight on life and death. Phalir had become so much more powerful, and Travahl started to fear her. He couldn’t beat her.

‘You’re a liar, Phalir,’ Travahl said. ‘You never do what you promise.’

‘And you are naïve, Travahl,’ Phalir said. ‘You don’t know the strategies of the battle.’

‘I know you try to break me,’ Travahl said. ‘I guess you look for a horse to ride on.’

‘No, Travahl,’ Phalir said. ‘I will never be with you again, unless you conquer me.’

Travahl knew that was easier said than done. But by the fights he would be close to her, although he knew she was dangerous. One day she became too dangerous for him, and he left. He went to the forest and tried to forget about her. She was too strong. She let him feel weak. But the further he went away from her, the weaker he began to feel himself, like she was inside of him. He got torn apart between fear and weakness, causing him to grieve much. But one day he slew a monster tiger and took the skin of it’s head to dress himself with. Then he went back to Phalir and challenged her.

‘So you came back to me ?’ Phalir asked mocking. ‘What did you make returning to me ?’

‘Your precious beauty, oh my Phalir, destroyed my fear of you,’ Travahl said, aimed his sword at her, but immediately faced her big knife. ‘Do you remember this one ? she asked. Then she kicked him in his stomach.

‘I don’t feel anything for losers and weaklings like you, Travahl,’ Phalir said, ‘you’re a slave of your desire, but you don’t establish anything. You are a windhunter.’

But Phalir kicked him in the stomach again, and this time ten times harder. He got slammed against the wall, and blood was dripping fast. After awhile Travahl woke up in a bloodbath. It felt like he had lost himself this time. ‘Die, you bastard,’ Phalir shouted, while she held her knife against his neck. Travahl rolled away, and could escape finally. This time he would never ever return to her again. He had to become a man, a real man, standing on himself, not depending on anyone. That was his challenge. She would forget him, as that was her nature. Her life went on. She was an independent woman, also with an inner weakness. She was too weak to handle man.

Travahl find some friendship with independent animals like black panthers. Travahl could forget about her as well this time, and found a new princess he adored. Her name was Effud. But she was almost like Phalir, and soon their friendship ended. This time Travahl already got used to it. He became coldhearted, a hard man. He became a no one’s friend, only to some snakes. He learned about their jewels, and soon he had a new obsession. He finally overcame himself.

Een stuk demonologie en territoriale oorlogsvoering, ter ontmaskering en bespreking van het christendom in de lagen van de grondtekst.

Hoofdstuk 8. Het Geheim Van De Besnijdenis En Hoe De Urim En De Thummim Te Gebruiken

Hoofdstuk 8. Geheimenissen Van Iyowb 23 – Het Openbaar Worden Van De THUMMIM – De Dodenreis Van Iyowb

Hoofdstuk 5. De Verbreking Van De Filistijnse Zegels – De Geheimenissen Van De SARX En De AIMA

Hoofdstuk 9. De Voorhangsels Van De Varkensjacht – De Sleutel Van David En De Psalmen

Hoofdstuk 16. Geheimenissen Van Psalm 2 In De Aramese Grondteksten – De Jarl-Initiaties

Hoofdstuk 18. De Overwinning Over De URIAH-Demoon, De Bevrijding Van Batseba, En De Misdaad Van Het Misvertalen

Hoofdstuk 20. Wortels Van Jezus In De Griekse Filosofie En Het Geheim Van De Doornenkroon

Hoofdstuk 9. De Buffeljacht In De Aramese Psalm 29 – David Als De Orionse Aan En De Wortels Van SEPTUS

Hoofdstuk 10. De Oorsprong Van Het Kerstfeest En De Verbreking Van Het Kerst-Zegel

Het volgende is belangrijk in de verdere strijd tegen SEPTUS, de geest van mannelijke overheersing. We maken onderscheid tussen het paradijselijke lichaam, en het lichaam na de zondeval. De aarde waar we nu op leven is niet de paradijselijke aarde, maar de gevallen aarde, de lagere aardse gewesten. Hier is een lichaam dan ook veel anders. SEPTUS hield zich veel bezig met de verschillen in de anatomie tussen man en vrouw. Hij maakte het zo dat mannen sterker werden dan vrouwen, zodat de man heerschappij zou voeren over de man. Dit was het gevolg van de zondeval, dat had niets met het originele lichaam van man en vrouw te maken. Het was de vloek verbonden aan de zonde :

16 Tot de vrouw zeide Hij: Ik zal zeer vermenigvuldigen uw smart, namelijk uwer dracht; met smart zult gij kinderen baren; en tot uw man zal uw begeerte zijn, en hij zal over u heerschappij hebben.

Hier op aarde, na de zondeval, dus in de lagere aardse gewesten, waar satan god is, is het de wereld van de reuzen, de mannen van naam, pronkende mannen die macht voeren over vrouwen en hen als slaven gebruiken. De zogenaamde 'dochters der mensen', een ander demonisch geslacht, moesten hen in die positie ondersteunen. Omdat de mens geen zin had in allerlei ingewikkelde wetregeling van God voor het gebruik van zijn schepping, maakte SEPTUS een veel simpelere constructie, de directe brute materiele kracht van het spier-mechanisme, om zo de Geest van God te doven. Zo ging de mens over van een verheerlijkt, goddelijk lichaam, tot een gevallen lichaam des doods van brute kracht. De mens was niet meer verbonden aan de bomen van het paradijs, de plaatsen van tucht.

24 Daarom zal de man zijn vader en zijn moeder verlaten, en zijn vrouw aankleven; en zij zullen tot een vlees zijn.

In de grondtekst wordt er gesproken over de man zal zijn vrouw volgen. Zij was gemaakt als een hulp voor de man, wat je kunt vergelijken met de Heilige Geest. Het ging hier over iets bovennatuurlijks. Ook omdat Adam een volk is in de grondtekst. Zij kregen dus een soort leidraad door God gegeven. Natuurlijk was dit ook om hen op de proef te stellen. Die leidraad moest op de juiste manier gebruikt worden en aan bepaalde principes voldoen. Ook de vrouw is een volk. Je zou dus kunnen stellen dat de man naar het verkeerde deel van het volk heeft geluisterd. Hetzelfde is met de Heilige Geest : Er zijn ook valse heilige geesten. De vrouw was gemaakt vanuit de rib van de man, maar in de grondteksten heeft 'tsela' verschillende betekenissen, niet alleen maar 'rib'. Vooral als we naar de diepere woord-betekenis en oorsprong van het woord 'tsela' gaan, tsala, dan is het nog maar de vraag of het letterlijk 'rib' betekende. Tsala betekent namelijk : de verlamde, de kromme, de buigende. Ook betekent het : gaan als een lamme, als een half verlamde, die het van zijn goede been moet hebben. Een rib is dan wel krom, maar heeft verder die eigenschappen niet. Het mannelijk geslachtsdeel heeft deze eigenschappen wel, als verlamd zijn. Volgens de grondtekst had de man verschillende geslachtsdelen, en één daarvan werd gebruikt om de vrouw te scheppen. In de Orionse mythologie was de mens oorspronkelijk gemaakt van het mannelijk geslachtsdeel of mannelijke geslachtsdelen in die zin dat het lichaam niet door spieren werkte, maar door een vorm van spasme, door lichaampjes die met bloed gevuld worden, wat dan verder meer door pezen werd ondersteunt in plaats van spieren. Het voordeel van dit lichaam was dat alles telkens terugkeerde tot de leegte, en vanuit de leegte voortkwam. Door de zondeval kwam hier verandering in. Men werd slaaf van lichaamskracht wat telkens van alles wilde.

Toen de vrouw werd gemaakt viel Adam in een diepe slaap, de tardemah. Dit was een bovennatuurlijke slaap die God gaf. Na de zondeval kreeg de man door de vloek een lichaam wat zou heersen over de vrouw, terwijl de vrouw in vergelijking met de man nog wel iets van die verlamming in zich had, van de oorspronkelijke staat. De man had die verlamming alleen nog maar op één plaats, waar zijn geslachtsdeel is.

Voor een man is het dus belangrijk om terug te gaan tot de Tardemah, de heilige slaap, waardoor hij in contact komt met zijn oorspronkelijke lichaam, en in contact komt met zijn oorspronkelijke vrouw, de heilige vrouw, als een beeld van de Heilige Geest. Het mannelijk geslachtsdeel was dus oorspronkelijk niet alleen maar van de man. De vrouw kwam er uit voort. Ze waren beiden gebouwd vanuit deze sponzige substanties die er dus voor moesten zorgen dat de mens leefde vanuit de leegte, het contact met God. Deze leegte moest gevuld worden door de Heilige Geest en niet met spierkracht. De heilige vrouw was gemaakt zodat de man haar kon volgen, en niet andersom. Maar de man ging met de verkeerde vrouwen van dat volk om, en werd geleid tot de slang en de verboden vrucht, waardoor alle ellende begon. De man verloor zijn kostelijk, verfijnde lichaam, en werd opgesloten in een groffe, brute kolom vervaardigt door reuzen, de mannen van naam, de gevallen zonen Gods, om zijn geest daarin opgesloten te houden, en hem te koppelen met demonen, de dochters der mensen. Alleen bij kinderen kunnen we soms nog die oorspronkelijke goddelijke 'verlamdheid' terugzien van het paradijs, of bij mensen die heel sterk vervuld zijn met de Heilige Geest, en kinderlijk zijn toegewijd aan God, als godvrezenden. Zij dragen het zaad van het nieuwe lichaam wat terug gaat komen, als onze verheerlijkte Heer zal verschijnen. De deuren van het paradijs zullen dan weer geopend. Dit is een heel esoterisch gebeuren. Het zal gebeuren wanneer het volk kennis zal gaan krijgen over deze dingen, wanneer God de deuren van de gnosis opent.

Velen zullen dit niet aankunnen, en zullen grijpen naar hun oude bijbels, door de vrijmetselarij en de illuminati vertaald, de oude wereldorde. Zij zullen zich vastklampen aan de slang, en aan SEPTUS, om de gevallen man groot te houden. Zij willen de grondteksten niet onder ogen komen, en al helemaal niet het tweede woord des Heeren, het Eeuwig Evangelie, want dan zal hun gevallen natuur ontmaskert worden en onttroont. Maar anderen zullen het gaan zien als een bevrijding. Die dag zal komen, en dan is het 'Kiest dan heden wie gij dienen zult.'

De aarde werd geschapen vanuit 'mayim', wat niet alleen maar water betekent, maar ook zaad (semen). De Heilige Geest zweefde over de mayim, over het zaad, en in de grondtekst betekent dit letterlijk bevruchten of broeden. Toen vond er dus schepping plaats. Omdat de mens, zowel man en vrouw gemaakt waren vanuit 'mannelijke' geslachtsdelen, scheidden zij dus ook zaad uit, waarmee zij konden scheppen, net zoals God, want zij waren naar Zijn gelijkenis gemaakt. Ook zien we dus dat er geschapen wordt vanuit de heilige slaap, de Tardemah, oftewel de heilige verlamming. Telkens weer werd er vanuit de leegte geschapen.

Wij mogen terugkeren tot het paradijs door de heilige slaap, als wij de valse slaap zullen verslaan, de slang, de vrucht en SEPTUS, met hun valse slaap (Toronto), en hun anti-slaap. Ons leven zal gevuld moeten worden met mayim, het goddelijke zaad, en wij zullen verbonden moeten worden met de Heilige Geest zodat scheppingswonderen plaats zullen vinden. De Tsela, het 'mannelijke' geslachtsdeel oftewel het oorspronkelijke vrouwelijke principe reflecteerd wie wij oorspronkelijk waren. Daartoe zullen wij moeten terugkeren. De Tardemah is ons gegeven als een wapen. Wij mogen niet sterk zijn vanuit onszelf (pronken), maar wij moeten zwak zijn, om de sterkte van God te ontvangen, vanuit de leegte, en altijd weer terugkerend tot de leegte. De Tardemah is onze bescherming. In het Sanskrit heeft de slaap al een zekere mate van activiteit, namelijk komen, zenden en gooien. Ook heeft slaap met het kruis te maken, de tucht, en een zekere dronkenschap. In het Sanskrit is de slaap een smeekbede tot God. Slaap en zaad zijn dus nauwverbonden met elkaar als de scheppingskracht van God. In het Sanskrit is de slaap het paradijs, de melkgevende tepel.

Bij de verbreking van het vijfde zegel zagen we de heilige slaap komen. Bij de verbreking van het zesde zegel zien we een herschepping plaatsvinden, en degenen die hebben overwonnen komen uit het bloed van de grote verdrukking. Zij worden geleid tot de waterbronnen des levens, oftewel de bronnen van de mayim, de bronnen van zaad. Deze bronnen zijn de oorspronkelijke 'mannelijke' geslachtsdelen van het paradijs waaruit het lichaam van zowel mannen als vrouwen bestonden, als van hetzelfde mechanisme, namelijk de kracht tot het scheppen. Bij de verbreking van het zesde zegel worden de lichamen van de overwinnaars teruggeleid tot het paradijselijk lichaam om daaraan gelijkvormig te worden. Let wel : De sleutel tot de verbreking van het zesde zegel is natuurlijk de verbreking van het vijfde zegel, waar we de heilige slaap ontvangen, de Tardemah. Hiervanuit komt de vrouwelijke bevruchter, en zal schepping plaatsvinden. Dan wordt het zevende zegel verbroken, om door de leegte, de stilte, terug te keren tot de Tehowm, de paradijselijke afgrond, het westerlijke paradijs.

In het Aramees is het woord voor mannelijk geslachtsdeel hetzelfde als een menselijk wezen, en de man zegt dan eigenlijk dat de heilige vrouw uit hem genomen 'geslachtsdeel van zijn geslachtsdeel' is. Met de zondvloed wordt er in de grondtekst ook gesproken van een vloed van zaad, of andere soorten lichaamssappen, zoals melk. Het was de overgang van het duizendjarig rijk naar het honderdtwintig jarige rijk (om de uiterste leeftijdsgrens aan te geven), waartoe er een heg werd opgericht in de vorm van een zee, waardoor de mensheid verder van het paradijs werd weggedreven. Vanaf die tijd waren de seizoenen ingevoerd. Noach zond de raaf en de duif uit als een teken dat de zee van zaad bevrucht zou worden, zoals dat in Genesis 1 gebeurde. Er vond een herschepping plaats, om de aarde te ontdoen van het kwaad. Noach werd naar een speciale plaats geleid, waar hij paradijselijke kwaliteiten kreeg zoals het heersen over de dieren. Toch werden er weer demonische machten vertoont die nog waren overgebleven door de zondvloed. Noach moest alles wat zich roert, wat leeft, slachten en eten, BEHALVE vlees met een geest. Er werd dus duidelijk onderscheid gemaakt tussen demonen die zich als beesten manifesteerden, en de eigenlijke schepping van God, de dieren die naar Zijn gelijkenis werden geschapen.

Ook in het Hebreeuws is het mannelijk geslachtsdeel hetzelfde als de mens zelf (basar), zodat de heilige vrouw werd beschreven als 'geslachtsdeel van zijn geslachtsdeel'. Maar dit was dus in principe gewoon zoals zijn algemene vlees was geconstrueerd. Nu de boog in het paradijs waaruit de vrouw werd geschapen een diepere betekenis heeft, heeft de boog na de zondvloed ook een diepere betekenis. Noach mocht dus het oorspronkelijke bouwmateriaal waaruit de mens bestond zien als een teken aan de hemel, als een verbondsteken tussen God en alles wat op aarde leefde. Dit was dus het goddelijke lichaamsdeel waaruit de vloed, het zaad, de mayim, was voortgekomen, omdat de mens daarover zijn controle had verloren. De mens had de goddelijke verlamdheid verloren, maar nu was er weer een weg terug. Het teken zou verschijnen, niet zomaar in de wolken, maar in de grondtekst betekent 'anan' ook de verschijning van God, in dit geval met het paradijselijke teken. In de grondtekst kreeg Cham of Ham, de voorvader van de zuidelijke regionen van de aarde en van Kanaan, een visioen van de naaktheid van zijn vader, het paradijselijke teken. Noach vervloekt daarop Kanaan, zeggende dat hij een knecht of hulp zal zijn van Sem en Jafet. Het teken zelf was gemaakt om terug te wijzen op de oorspronkelijke man, maar ook de oorspronkelijke vrouw, die een hulp was voor de man, in de zin van leidsraad. Kanaan werd het beloofde land.

In het paradijs dreef God de mens steeds meer naar het oosten. Dat begon al in Eden zelf, waar God een hof maakte in het oosten. De slaap die over Adam viel was ook als afscherming van de zee van zaad of melk.

Ook voor ons is het belangrijk om 'mayim', het goddelijke zaad, te ontvangen, om zo geen slaven van SEPTUS te zijn. Hiervoor moeten wij God's teken in ons leven ontvangen, als een weg terug naar het paradijs, om zo niet in het oosten te blijven steken, maar op te gaan naar de zee van zaad in het westen, om zo door de leegte tot de Tehowm, de paradijselijke afgrond, te komen.

27 Want gelijk de bliksem uitgaat van het oosten, en schijnt tot het westen, alzo zal ook de toekomst van den Zoon des mensen wezen. 28 Want alwaar het dode lichaam zal zijn, daar zullen de arenden vergaderd worden. 29 En terstond na de verdrukking dier dagen, zal de zon verduisterd worden, en de maan zal haar schijnsel niet geven, en de sterren zullen van den hemel vallen, en de krachten der hemelen zullen bewogen worden. 30 En alsdan zal in den hemel verschijnen het teken van den Zoon des mensen; en dan zullen al de geslachten der aarde wenen, en zullen den Zoon des mensen zien, komende op de wolken des hemels, met grote kracht en heerlijkheid. 31 En Hij zal Zijn engelen uitzenden met een bazuin van groot geluid, en zij zullen Zijn uitverkorenen bijeenvergaderen uit de vier winden, van het ene uiterste der hemelen tot het andere uiterste derzelve. 32 En leert van den vijgeboom deze gelijkenis: wanneer zijn tak nu teder wordt, en de bladeren uitspruiten, zo weet gij, dat de zomer nabij is. 33 Alzo ook gijlieden, wanneer gij al deze dingen zult zien, zo weet, dat het nabij is, voor de deur. 34 Voorwaar, Ik zeg u: Dit geslacht zal geenszins voorbijgaan, totdat al deze dingen zullen geschied zijn. 35 De hemel en de aarde zullen voorbijgaan, maar Mijn woorden zullen geenszins voorbijgaan. 36 Doch van dien dag en die ure weet niemand, ook niet de engelen der hemelen, dan Mijn Vader alleen. 37 En gelijk de dagen van Noach waren, alzo zal ook zijn de toekomst van den Zoon des mensen. 38 Want gelijk zij waren in de dagen voor den zondvloed, etende en drinkende, trouwende en ten huwelijk uitgevende, tot den dag toe, in welken Noach in de ark ging; 39 En bekenden het niet, totdat de zondvloed kwam, en hen allen wegnam; alzo zal ook zijn de toekomst van de Zoon des mensen.

30 En alsdan zal in den hemel verschijnen het teken van den Zoon des mensen; en dan zullen al de geslachten der aarde wenen, en zullen den Zoon des mensen zien, komende op de wolken des hemels, met grote kracht en heerlijkheid.

Het zou weer zijn als de dagen van Noach, en dan is er voor de oprechten dit teken weer te zien. Voor de onoprechten is dit het teken van het oordeel. Daarom was het voor satan van belang dit teken te vervalsen. Volgens de grondteksten waren man en vrouw geschapen vanuit geslachtsdelen, en had de man deze in plaats van spieren, dus door zijn hele lichaam heen. Dat waren dus meerderen, om in contact te blijven en te werken vanuit de goddelijke verlamdheid. Vanuit die verlamdheid zou het werk van God kunnen geschieden. God's schepping werd gedaan in zes 'dagen', zes periodes. De troon van Salomo had zes treden met links zes leeuwen en rechts zes leeuwen, de heilige 666, het getal van God's arbeid. De jaarlijkse goudoogst was ook 666. 666 is oorspronkelijk het getal van de serafim, die zes ogen, zes handen en zes vleugels hebben. De serafim zijn zuiverende engelen, vernietigen om te herscheppen, en 666 is het getal van de vruchtbaarheid. Daarom wilde satan dit getal vervalsen, om de aarde tot een slaaf te maken van hem. Salomo was de bewaker van de vruchtbaarheid. Hij was de schrijver van het boek Hooglied, over de goddelijke vruchtbaarheid. Satan wilde dit allemaal vervalsen, en schiep de porno industrie, waarin vruchtbaarheid vaak op een groffe, botte en onnatuurlijke manier wordt bedreven, als een karikatuur van de hemelse, paradijselijke vruchtbaarheid, wat vaak veel subtieler is. Zo maakte hij van 666 iets heel gevaarlijks voor de onoplettende ziel. Hij had het oorspronkelijke lichaam van de mens gevangen genomen, en maakte er iets heel anders van. Het teken was het goddelijke geslachtsdeel van de mens, waarvan de mens er meerderen had, als een samenwerking in zijn lichaam voor de heilige arbeid vanuit de goddelijke verlamdheid. Drie is het getal van de vermenigvuldiging voor de opwekking van mayim. Dat kan de mens niet meer, omdat hij maar één geslachtsdeel heeft, geheel weggekapt van het goddelijke systeem. De 666 van Salomo is dus de deur naar de mayim, het goddelijke zaad. 666 heeft in zijn vorm drie geslachtsdelen, als een teken van vruchtbaarheid. De zeven koppen van de draak en het beest zijn zeven geslachtsdelen die hij van de mens heeft gestolen, en die opkomen vanuit de verborgenheid. Dit is dus een grote ontmaskering. Het beest met zeven koppen wordt dan bereden door de hoer voor prostitutie. Die zeven koppen zullen dus afgehakt moeten worden, en tot de Heere gebracht worden, voor de herschepping van het menselijk lichaam.

Het beest uit openbaring betekent in de diepte van de grondtekst : 'leegte'. Zo wilde satan zijn eigen valse leegte gebruiken om de mens binnen te zuigen in zijn koninkrijk.

De mens in het paradijs was gemaakt uit vruchtbare delen, om vandaaruit 'mayim' voort te brengen, het goddelijke zaad. Mayim betekent ook gewelddadig in de grondtekst, als een soort van wassen, en het betekent ook kortstondig en subtiel. Mayim is een oorlogszaad, als een deel van de goddelijke wapenrusting die de mens ingebouwd had in zijn lichaam.

Het borstschild besproken in Efeze 6, de Thorax, is in het Aramees ook de priesterlijke uitrusting, dus dan komen we weer tot de stenen in deze uitrusting die de fundamenten uitbeelden, zoals de tucht (het kruis) en de vreze des Heeren. Wij moeten dus terugkomen tot die priesterlijke uitrusting in het Oude Testament.

De demoon 'Dorom' was door SEPTUS opgesteld om het gestolen lichaam van de mens te bewaken. Wij moeten dus Dorom bestrijden om in te kunnen gaan tot ons originele, goddelijke lichaam. Dit is zo belangrijk dat er speciaal hiervoor een engel kwam. Door de strijd tegen Dorom zullen de zeven schalen met 'mayim' uitgegoten worden om de aarde te oordelen, en om de mens terug te leiden tot de bronnen van mayim, de vruchtbare delen. Dat zijn dus in wezen de schalen zelf die wij zullen bereiken wanneer wij de koppen van het beest en de draak hebben afgehakt en verslagen.

Dorom kan verschijnen als een zwarte reuzenspin die verlammend gif kan spuiten, wat verschrikkelijke angsten kan opwekken. Ook kan dit dier mensen depressief maken.

De delen van het lichaam van de Heer worden gerepresenteerd door de gemeentes, maar dan op een verschrikkelijke manier.

In het hermitatische geschrift 'De Delen-theorie en de Val van het Rode Gordijn' wordt er geschreven :

In de diepte van de grondteksten en hermitatische geschriften komen we er op uit dat de mens meerdere harten had, die werkten volgens het principe van het geslachtsdeel. Deze harten werken vanuit de goddelijke verlamdheid. Eén zo'n geslachtshart is de schat van Korinthe. Wij mogen daarmee contact maken in de diepte van onszelf.

Efeziers is bekend om de beschrijving van de wapenrusting. In het Aramees is de vrouw het wapen. Efeze is de verbintenis met de heilige vrouw, met het wapen, of de wapenrusting.

Majestueuze en hoogontwikkelde half leeuw, half rund wezens komen vrij wanneer de Aramese en Hebreeuwse grondteksten van het boek Jeremiah (Yirmeyah) vrijkomen. In het Aramees begint het boek met het vermelden dat het een tatoeage is, een inscriptie, als een huwelijks-contract van de profeet, de interpreteerder. Het woord van Yirmeyah is in het Hebreeuws de handelingen en de geboden van Yirmeyah, als een wetsboek. In de diepte is het het boek van bedreigingen en waarschuwingen. In het Aramees ook het oordeel en de uitspraak, en zelfs de 'materie' van de profeet. BAR, BER, en BRA betekent 'zoon', 'kind' en discipel. Hij komt uit het land van Benjamin, wat in de grondteksten ONDERWERELD betekent (ERETS). In de diepte betekent Yirmeyah het oprichten van een instituut, en ook 'neerliggen', en vallen, of uitvallen, als een goddelijke verlamdheid. Ook betekent het (heilige) lusten, honger, en (heilige) afgunst. Anatoth in het land Benjamin betekent : 'gebedsverhoring', 'antwoord op gebed', en in de diepere betekenis is het 'gemaakt tot antwoorden', van het woord ANAH. Hierin zien we een duidelijke gebondenheid en slavernij in de Geest, wat ook verderop ter sprake komt in het boek. Dit geschiedt door ANAH.

In de diepte betekent Benjamin 'zoon'. Tot zover de bespreking van vers 1. Nu gaan we naar vers 2 : In de grondteksten zien we dat de bedreiging van de Heere tot Yirmeyah komt. Dus alhoewel Yirmeyah een profeet is van de Allerhoogste, wordt hij door Hem bedreigd, maar hebben we wel te maken met een 'Hij' ? In het Aramees wordt de Heere stelselmatig MARYA genoemd, hetzelfde woord van de moeder van Christus, de moeder van God. Dit woord betekent 'owner', 'meesteres'. Wij hebben hier dus heel duidelijk te doen met de Heilige Geest, of met Moeder God. Benjamin behoorde tot Juda (samen met de stam Simeon). Juda betekent in de diepte : HET BELIJDEN VAN ZONDEN (YADAH), wat in nog diepere zin 'mannelijk geslachtsdeel' betekent (YAD), als een hand, het centrum van een wiel, het TEKEN (vgl. de Komst van Christus vanuit de stam van Juda). Ook wordt dit beschreven als 'verbindings-schakels'. Dan in vers 5 gaat het over de vorming van Yirmeyah in de buik. In het Hebreeuws is dat BETEN, wat plaats van honger betekent, en de diepte van Sheol, de onderwereld, het dodenrijk, of zelfs de hel. In diepte betekent dit 'hol zijn.' In het Aramees is dit de maag, de KRES of de KARSA, als de grootste voormaag van de herkauwers. Voordat MARYA, de Heere, hem vormde in de onderwereld, hel, maag van een rund, 'kende' Zij Yirmeyah, wat in diepte betekent 'yada', discriminatie, de druk van racisme. Natuurlijk moet dit een heilig racisme geweest zijn. De Moeder God verafschuwde het rijk van SEPTUS, waarin de man over de vrouw was gesteld, maar hier was MOEDER GOD over YIRMEYAH gesteld, dus op die manier zou er een soort van discriminatie, of onderscheid, hebben plaatsgevonden. MARYA betekent ook 'orde van hogere wezens'. Dan wordt de baarmoeder besproken, rechem, als een plaats van slavernij, als het geboren worden uit twee vrouwen. In het Aramees is dit een omheining. YIRMEYAH kwam hier dus uit voort, maar in het Aramees betekent dit 'verandering van status', verloren raken, wat een belangrijk onderdeel is in de oordeels-profetische roeping, en 'het herhalen', als een soort van herkauwen. Verder betekent het straffen en gestrafd worden, getraind worden, ontmaskerd worden, naaktgemaakt, en dat is dan in het Hebreeuws 'gevangen genomen worden'. Ook in de Indiaanse mythologie betekent de baarmoeder en het geboren worden 'gevangen worden'. Yirmeyah wordt dan aangesteld als (oordeels)profeet, wat in de grondtekst betekent 'hij wordt verkocht' (als een slaaf), en uitgestrekt (NATHAN).

Yirmeyah wordt geheiligd, wat in het Aramees betekent 'ten huwelijk genomen' (als een heilig bruidschap). Hij zegt dan : 'maar ik ben maar een kind, een knecht, een slaaf, en daarom kan ik niet spreken.' Dat is ook omdat hij vanuit de leegte komt. Hij moet dus wachten op de vervulling van de Heilige Geest. Hij kan niets doen zonder God.

Dan in hoofdstuk 2 gaat het over ISRAEL (YISRAEL). YISRAEL is het andere deel, naast JUDA, van God's heilige volk, maar daar is de Heere dus helemaal niet over te spreken. In de grondtekst is YISRAEL het centrum van de verzameling van wijsheid (TEBUWAH), als de hoeksteen, als het voorhoofd, maar ook is het een vergif (klaarblijkelijk voor oorlogs- en jachtsredenen en medicinale redenen). Dan vraagt de Heere wat voor valsheden de clans, de stammen, in Hem hebben gevonden dat zij Hem hebben verworpen (vs. 5). In vers 6 gaat het over de uittocht uit Egypte, de exodus. MARYA, de Heere, installeerde sieraden, juwelen in de stam en bracht hen tot een hogere status. Dit staat in de Aramese grondtekst gelijk aan de hemelvaart, 'ascensie'. En dat wordt tegelijkertijd duidelijk wanneer we zien wat het land van Egypte eigenlijk inhoudt, want dat is dus weer de ONDERWERELD in de grondtekst. In de Hebreeuwse grondtekst betekent EGYPTE ook siege, burcht, isolatie, honger (TANTALOS), het verboden land (Vgl. de VERBODEN vrucht), en omheining (MATSOWR). Vervolgens zien we hoe MARYA hen leidde door de wildernis, het land van de bedreigingen, en door de woestijn (ARABA), het land van de bedekking met vachten in de grondtekst, van duisternis, en het donker worden, het land van de avond (ARAB), wat op de jacht duidt. In het Aramees betekent dit ook leegheid (HREB, HARBA). Ook werden zij geleid door het land van schaduwen, wat betekent : de neiging om weer te vertrekken (Vgl. Tantalos), en wat ook schild betekent, en weer donker worden en donker groeien. In het Aramees gaat het dan over het land waar geen man ter huwelijk wordt genomen. Dat zal dan het land van de AMAZONEN geweest zijn, waar mannen alleen goed waren als gevangenen en slaven, en waar elk huwelijk alleen maar een spot-huwelijk was, of schijn-huwelijk. Dit zijn allemaal gebieden in de onderwereld, zoals de grondtekst laat zien. Dan dreigt MARYA, de Heere, dat ze maar eens op de eilanden van de Kittiers moeten gaan (vs. 10). In de grondtekst is dit de plaats van honger (Tantalos), afgunst, lusten, vernedering, 'de plaats die hen laat neerbuigen'. In vers 12 wordt er dan opgeroepen om leeg te worden, tot de leegte te gaan in de grondtekst, en om je te hullen in verschrikkelijke vreze, want de duister gegroeide stammen, de met vachten beklede stammen van de jacht, hebben MAYIM, het goddelijke zaad, verlaten. Dit zaad komt van de fontein, wat een 'bron van het oog' is. MAYIM is de ogenzalf (melk en zaad). In de grondtekst is MAYIM zo krachtig, dat het opwekkings-kracht, opstandings-kracht, heeft.

In 4:28 staat er dat de hemelen rouw zullen dragen. In de grondtekst betekent dit : wachten op het einde van de Sabbath, de rustdag, de zevende dag. Het betekent donker groeien, en ook bedekt worden en gebrek hebben. De hemelen zullen jagen, in arbeid zijn, tot de rust hen terugroept. Zeven is het getal van de Sabbath, van de goddelijke verlamdheid, terwijl zes het getal is van de arbeid. God heeft de aarde in zes 'dagen' geschapen, zes tijdperken. Deze getallen hebben heel veel met elkaar te maken. De zes komt voort uit de zeven, de eeuwige Sabbath. Deze samenwerking heeft satan geprobeerd na te bootsen. De draak en het beest hebben zeven koppen, en daaruit voort komt het getal 666. Dan in het volgende vers, vers 29, gaat het weer over het teken, de Qeshet, de boog, te herleiden tot het oorspronkelijke, goddelijke, 'mannelijke' geslachtsorgaan. Dit teken zal verschijnen, en de boosdoeners zullen ervoor op de vlucht slaan. Dan in 5:16 gaat het over dat God een verre stam en natie over hen zal brengen. De pijlkoker is in de diepte van de grondtekst de 'necromancer', dit staat voor doden-oproeper, contact hebben met de doden. Dit is een pijlkoker met de instrumenten van God, als een open graf. Zij komen dus met het teken, als een oordeel over de boosdoeners in God's volk. De pijlen zijn dan het goddelijk zaad, de mayim. Dit verre volk wat over hen komt is de GANBAR of GANBARA in het Aramees, wat 'de gewapenden' betekent. In vers 17 brengen zij de honger en de verwoesting. In vers 19 gaat het over dat de boosdoenes van God's volk tot slaven worden gemaakt door de GANBARA die in ballingschap worden gedreven. In de grondtekst worden de boosdoeners van God's volk dan gedreven tot de ZARIM en de ZUWR, wat vrouwen van verre landen betekent. De boosdoeners van God's volk worden niet alleen tot slaven en ballingen gemaakt door de ZARIM en de ZUWR, maar ook moeten zij die vrouwen van de verre volkeren aanbidden. Wij hebben hier dus duidelijk te maken met Goddelijke vrouwelijke ordes uit de hogere hemelen die het afgevallen en afgedwaalde volk van God komen tuchtigen en straffen. De ballingschap vindt plaats in ERETS, wat de onderwereld betekent.

In vers 28 klaagt God erover dat er goddelozen onder zijn volk zijn die vet en glanzend zijn. In de grondtekst betekent dit ook overmoedig.

Vers 22 en verder laat zien dat zij van een verborgen plaats in de onderwereld komen, als een jagersvolk, naakt of halfnaakt. Zij komen in de grondteksten vanuit de heupen van de onderwereld, van de plaats waar het wapen is, van een zachte plaats of schacht, YAREK.

GANBARA, waar de ZARIM en ZUWR vandaan komen, is in het Aramees Orion. Het is de reus, de jager, de bewapende. De ZARIM en de ZUWR zijn dus verre vrouwenstammen uit Orion.

Om het afgedwaalde volk vatbaar te maken voor Orion, stort God een soort koorts uit : de CHEMAH (7:20). De CHEMAH dient het volk weer terug te brengen tot de goddelijke verlamdheid, de Heilige Rust (zeven), om vandaaruit de Heilige Arbeid te ontvangen (zes). De CHEMAH is dus een belangrijk instrument van de Heere, de heilige koorts, een heilige brug, om tot ontlediging te komen. In vers 28 klaagt God erover dat de eeuwige tucht en kastijding als een lichaamsdeel is afgehakt. Dit lichaamsdeel is weer als een uiteinde, als een bron en een verbindingsschakel, het 'mannelijke' vruchtbaarheidsdeel waaruit de mens was opgebouwd. Dit lichaamsdeel, het teken, zou hen in de tucht houden. Het was een soort van heilig slavenimplantaat tot de dienst aan de Heere, MARYA. Dit zou weer terugkomen door de CHEMAH, de heilige koorts. Dan zou ook MAYIM, het goddelijke zaad, weer voortgebracht worden. In het Aramees staat er dat zij het vlees van een vrucht, en hun wapen, hebben verloren (PUEM). In vers 29 is de EBRAH, de heilige arrogantie van de Heere, tegen hen gekeerd. MARYA is gescheiden van haar volk (SBQ).

Dan in vers 30 gaat het erover dat het afgevallen volk het oog van God heeft verwond, mishandeld. Ook hebben zij afgodsbeelden geplaatst in Zijn huis in de onderwereld, in Zijn gevangenis (BAYITH). In het Aramees kan dit ook een stal betekenen, of een bijenkorf, een opslagplaats, 'plaats van de lever'.

In vers 31 gaat het over de strijdvelden van Tophet (BAMAH = strijdvelden), waar de rituelen van de kinder-gladiatoren werden gehouden, voor de afgoden. Tophet is de kinder-hel in de vallei van het klagen (BEN-HINNOM), waarin de kinderen zonen van de afgod werden. Ook veranderden kinderen hier in dieren. Daarom zegt vers 32 dat het een vallei van de slacht genoemd zal worden (HAREGAH). Tophet is de plaats van vuur, maar in het Aramees betekent dit vuur, de URIM,

wat door de priesters gebruikt werd om te toetsen en om profetie te ontvangen. Wij komen dus tot Tophet voor dit doel. In vers 33 gaat het over de gevleugelde insecten (OWPH) die dan neerdalen voor de maaltijd. Zij komen vanuit de 'hemel', wat in het Aramees niets anders dan SIEGE betekent. De hemel was altijd gewoon een onderdeel of taktiek van de hel, van de onderwereld, als een leger, als een strategie voor inname. SIEGE betekent uithongering, omsingeling tot afzwakking, om de vijand te isoleren. SIEGE betekent belegering, een langdurige militaire blokkade, om zo de vijand uit te putten en in te nemen. Dat is de ware definitie van de hemel in het Aramees. Het is een onderdeel van de tucht. Ook de BEHEMAH komen vanuit de onderwereld voor deze maaltijd. In het hermitatische geschrift : Terug naar de grondtekst staat er over de BEHEMAH :

Het is ons verteld dat we moeten groeien in het profetische. Als eerste moeten we profetisch leren leven totdat we daadwerkelijk ‘de gave’ hebben ontvangen, maar ook dan zijn we er nog niet. Na de gave moeten we ons uitstrekken naar de profetische bediening, en daarna het ambt. Veel profeten verzadigen zich helemaal in het ambt, en trekken niet meer verder. Ze hebben een bediening opgebouwd, misschien wel wereldwijd, en zijn nu zo accuraat en zo algemeen aanvaard en ingeburgerd dat ze tot het meubiliair van de kerk zijn gaan behoren, als inwonende geesten. Houd het dan echt allemaal op bij ‘het ambt’ ? Sommigen zijn er verzot op om voor hun naam ‘profeet’ neer te zetten, terwijl anderen die allang profeet zijn genoegen schijnen te nemen met het woordje evangelist, bischop of dr. Ze hebben me nogal een visite-kaartje opgebouwd. Oh ja, sommigen gaan nu voor het ambt van ‘apostel’, en sommigen zetten dit dan ook parmantig telkens voor hun naam, jaar in jaar uit. Om maar direkt met de deur in huis te vallen : bij het ambt houdt het niet op. Het is pas het begin. Wat komt er dan na ‘ambt’ ? Ambt klinkt nog allemaal erg aards op een bepaalde manier. In de hemel zijn we als de engelen, en gelukkig laat de grondtekst zien dat de hemel er al is en juist op ons wacht. Wij moeten de hemel bestormen en binnentrekken om zo een ‘angelic’ profeet te worden. Dan komen we geestelijk gezien a.h.w. in de kerken die boven zijn, de kerken der engelen, en brengen we daadwerkelijk de boodschap der engelen tot de mensen, en vertonen we het karakter en de vruchten der engelen. Zij die vastkleven aan het profetisch ambt en maar niet verder groeien worden op een bepaald moment ‘verwerpelijk’ in de ogen van God en zijn getrouwe profeten. Het gaat om doorgroeien en niet machtskluiterig te worden.

Maar ook in het angelische zijn we er nog niet. In het Oude Testament wordt er heel duidelijk gesproken over nog een tussenzone tussen God en de engelen. Een engel is ‘malak’ in het Hebreeuws, boodschapper, of ambassadeur. Ook wordt er gesproken over heerscharen of legerscharen, en in het engels over ‘hosts’, gastheren. Zo’n ‘host’ is in het hebreeuws ‘tsaba’. Het is de personificatie van het leger, of de leider ervan. En de Heere heeft ‘tsaba’ over alles aangesteld, ook over de ‘malak’, de engelen. We maken dus onderscheid tussen malak-profeten en tsaba-profeten, tussen angel-profeten en host-profeten. Wij onderscheiden dus zes levels in het profetische. Het is niet de bedoeling dat we op menselijk vlak blijven functioneren, daarom is het een must om door te breken tot level 5 en 6.

Natuurlijk kunnen deze zogeheten ‘hosts’ ook vallen. Een gevallen ‘tsaba’ zal zich gewoonlijks in vormendienst verstoppen om zo zich te beschermen tegen de zware hartskrachten van hen die de Heere getrouw zijn gebleven. Zo’n gevallen heerschare of legerschare zal zich vaak verstoppen in de mode-wereld van de bedrieglijke uiterlijke krachten, en zal zich vooral veel mengen in ‘leiderschap’. Het is een obsessie voor zo’n gevallen leider om nu bijvoorbeeld in de kerk die systemen en hierarchieen van vleselijk gezag uit te denken, en daarbij zal deze de engelen en met name de tsaba-bespreking zo veel mogelijk achterwege laten.

Een voorbeeld van grootscheepse gevallen tsaba-projecten is de Rooms Katholieke kerk en het hele pauselijke systeem waar ook de andere drie wereldkerken uit voort zijn gekomen. Het is een goddeloos banquet die ten doel heeft het hart van de ware gelovigen te verslinden.

Het verschil tussen God’s wereld en de vleselijke wereld is dat de wezens in God’s wezen de diepte van de dingen laat zien, terwijl de vleselijke wereld alles gesloten houdt en zich op de uiterlijke vorm richt in plaats van de opening. De vormen van God worden juist van binnen getoont, als een weg waardoor de geest zich kan ontplooien. Gods koninkrijk kent een zekere doorzichtigheid, terwijl de vleselijke werkelijkheid zoveel mogelijk dingen aan de oppervlakte houdt. God bracht de lichten, de ma’owr, in het paradijs voor een heleboel functies. Ze brachten licht in zowel hemel als aarde, en brachten onderscheid. Natuurlijk zijn er ook gevallen lichten, en die richten zich dan op de vervalsingen van de geestesweg. Ze bouwen een valse aarde en een valse hemel met wegen daartussen. De hemel zelf is ‘shamayim’, als het ware de openbaring, maar er is dus ook een gevallen shamayim. Ma’owr is de weg naar shamayim, een weg waarover het profetische pad ook gaat. Ma’owr is de zevende trede op de profetische trap, en shamayim uiteindelijk de achtste, waar we boven alles naar moeten streven. Dit stijgt dus uit boven al het aardse leiderschap die juist een valstrik is voor de profeet.

Nog even alles op een rijtje :

profetisch leven
profetische gave
profetische bediening
profetisch ambt
profetisch engelenschap
profetisch hostschap
profetische ma’owr (geesteslichten)
profetische shamayim (hemel)
profetische behemah (paradijswezens)

Het woord ‘behemah’ wordt dan wel als ‘vee’ en ‘wilde beesten’ vertaald, maar wordt ook gebruikt voor ‘oorspronkelijke’ wilde mensen, of voor-mensen, het zogenaamde pre-adamitische geslacht. In het hebreeuws is de ‘dag’, de ‘yohme’ een tijdperk, en op de zesde yohme, het zesde (her)scheppings-tijdperk werd de behemah, de wilde (waarschijnlijk cro-magnon/neanderthaler/homo sapiens), eerder dan de mens geschapen. Waarschijnlijk ging het dus om een half-mens, een prehistorisch mens. ‘Nachash’ wordt dan wel simplistisch vertaald in slang, maar betekent letterlijk ‘tovenaar’. In Ezechiel 31 lezen wij wat die boom van kennis eigenlijk was : Het was het Assyrische rijk. Babylon zou dit rijk ten gronde brengen, maar we zien in de geschiedenis dat dit een hele strijd was, heen en weer. Babylon bereed het tweede beest, komende van de afgrond, en ze zouden elkaar beiden schade aanbrengen om zo beiden terug te vallen in die afgrond. Dit is het hele wisselwerksysteem tussen de evangelische wereldkerk en de pinkster wereldkerk, als voortvloeisel van de aloude roomse kerk en reformatorische kerk. Adam en Eva vielen ten prooi aan de schone beloftes van het Assyrische rijk, het verkrijgen van macht door te beoordelen wat goed en slecht is aan de hand van een opgezet systeem. Het was het beeld van de Evangelische Wereldkerk die als tovenaar kwam opzetten en zo door het instituut God aan de kant zette. Eva had gemeenschap met deze tovenaar en baarde Kain, het beeld van de pinkstergemeente, de sneltrein naar het Babylonische Wereldrijk. Maar onlosmakelijk verbonden met de Wederkomst van Christus is het komende Profetische Wereldrijk. In dit wereldrijk zal de ‘behemah’ hersteld worden. Het paradijs herstellen is het uiteindelijke doel van de hemel. Hiertoe gebruikt de hemel het profetische om alles aan de voeten van Christus te onderwerpen. Het instituut is anti-profetisch, maar de behemah is het verwilderde, de kracht om los te komen van de gevaarlijke civilisatie. Zonder de behemah is het profetische niets.'

In het Aramees is de BEHEMAH de HAYEW(T)A, wat niet alleen maar vee en wilde dieren betekent, maar ook wezens die half mens, half dier zijn (zoomorfisch, wat betekent dat ze de eigenschappen en kwaliteiten van dieren hebben en daarin ook kunnen veranderen). Zij zullen dan verderop in vers 33 niet verjaagd worden. De BEHEMAH, de wilde mens van het voor-paradijs, zal dus terugkomen.

In Ezechiel 1:4, in de Aramese grondtekst kan vuur ook vertaald worden met de URIM, wat door de priesters werd gedragen om te testen en boodschappen van God te ontvangen, als een belangrijk orakel in de profetische bediening. De URIM komt vanuit een verborgen plaats. In het Aramees is de URIM de NUR of de NURA. Dan heeft Ezechiel een ontmoeting met de BEHEMAH, de zoomorfische pre-adamitische wezens met opstandingskracht. Zij lijken op Adam, op indianen, het rode volk, in de grondtekst. Zij dragen rokken, en zijn geketend. Ook dragen zij de tekens van de mannelijke vruchtbaarheids-organen van Adam onder hun rokken. Het symbolische getal vier wordt gebruikt, wat betekent 'vrouw met beest', de verbinding tussen de vrouw en het dierlijke. Ook betekent dit een vee-fokkerij en 'uitstrekken'. In de grondtekst zijn er tovermiddelen gebonden aan die rokken (CHABAR). De BEHEMAH zijn aan elkaar verbonden van vrouw tot zuster. Ze hebben voeten als kalveren, maar in het Aramees zijn kalveren sterren. De voet kan ook vertaald worden met 'sandaal'. In het Aramees komen ze met een boot (GEB, GABBA, GAB), en met visgerei (GAP, GEAPPA). De rokjes beelden 'vroomheid' uit. Dan worden de linkerkant en de rechterkant besproken. In het Aramees is dit symbolisch. De linkerkant betekent dat zij komen als satan, de tegenstander, als een belemmering (SEMMAL(A), SMAL, SMALA). Deze komt om te verscheuren en om een muur op te werpen. Merk op dat de heerlijkheid van God in de grondtekst dus als 'satan' kan komen. Dit gebeurt in de grondtekst wel vaker. In de Joodse overlevering is Satan een agent van God die het volk komt testen, maar die dus eigenlijk hoopt dat het volk goed door die test heen komt, en niet aan zijn verzoekingen toegeeft, een soort schijn-vijand dus. In de hermitatische overlevering is het beiden. Er is zowel een goede satan als een slechte satan. Merk het onderscheid op !

De rechterkant staat voor de belofte (YAMMIR(A). Zij gingen waar RUH, RUHA, ging. Dit was geheel binnen een profetisch visioen. Het betekent NIET alleen maar de Heilige Geest in het Aramees, maar ook de geest van de duisternis, en een (heilige) demoon. In de Griekse mythologie betekent demoon 'god' en 'intelligent wezen', en was er een onderscheid tussen goede demonen (kalo-demonen, eugatha demonen) en slechte demonen (kako-demonen), zoals er dus ook een onderscheid is in de grondteksten. In vers 13 wordt het nogmaals duidelijk dat zij de manifestatie van de URIM zijn, de profetische steen (NUR, NURA), als een lamp, fakkel (lamped(a). Bliksem kwam voort vanuit de URIM om de tucht te brengen, om te trainen, instructies te geven, en ook om scheiding te brengen. In vers 15 zien we het wiel, rad, van het noodlot. Dit alles is de verschijning van de heerlijkheid van MARYA, de hogere goddelijke orde.

In het Aramees is de troon (KURSYA, KURSEAY) een aanlegplaats voor boten. In vers 24 is er veel lawaai van de MAYIM, het goddelijk zaad. Het is het lawaai van een kamp, een siege in het Aramees (belegering). In Ezechiel 2 : 1 wordt Ezechiel opgeroepen om een dienstknecht te worden (AMAD) aan de heilige voeten van MARYA, de Heere, zodat Zij tot hem spreekt (DABAR). AMAD is dus de sleutel tot het profetische woord, DABAR. In vers 2 komt RUH, RUHA, in hem, de heilige oergeest van de duisternis in het Aramees, geestelijk, als tegengesteld aan het materiele, en geheel binnen het profetische visioen. Door RUH, RUHA, komt SHAMA die hem gevoelig maakt voor de stem van MARYA, de Heere, en maakt dat hij daaraan gehoorzaamt, als 'horen en gehoorzamen'. SHAMA is de profetische leidraad die het Woord (DABAR) omzet in acties, als de kracht tot gehoorzamen. DABAR bestaat uit de geboden, waarschuwingen, bedreigingen, liederen en beloftes. Ezechiel wordt aangesproken als zoon van het rode volk (de tucht, het Oud-Amerikaanse, Indiaanse volk). Hij werd gezonden tot BAYITH, een gevangenis in de onderwereld, een stal, een bijenkorf, de opslagplaats van de onderwereld (de lever). Hij ontvangt een certificaat van scheiding, met zuchten en liederen daarop. God maakt hem heter en sterker dan de siege tegen hem, de bindingen.

Wanneer de grondteksten van Ezechiel besproken worden, komen er zwarte goddelijke wezens vrij met lange horizontale oren. Zij zijn hemelse ezels, de CHAZAQ, de opwekkers, waar ook het woord Yechezqel (Ezechiel, Jehezekel) vandaan komt. In 3 : 14 komt RUH(A) over Ezechiel en hij ging de BITTERHEID binnen, en de CHEMAH, de koorts. Het vruchtbare deel, in het Aramees : rinkelende bellen, kwam in werking in hem/ werd onder druk gezet (CHAZAQ).

3 : 15 Dan komt hij tot de ontmaskerde, naakte, ballingen (GOWLAH) van TELABIB, wat de geprezen opslagplaats van de vloed, van MAYIM, betekent, aan de brandende oer-rivier KEBAR (CHEBAR) van vermenigvuldiging, van het vele, om groot te maken (Aram.: NHAR, NAHRA, rivier van vuur). Aan deze rivier kreeg Yechezqel zijn openbaringen. Hij bleef afgezonderd daar, als een woesteling. God maakte van hem een TSAPHAH, een spion, in de onderwereld-gevangenis van YISRAEL. Hij kwam daar om YTB, YTIB, om te belegeren (besiege), om hen te bezitten, bezeten te maken, als een demoon. Zo diep ging dat oordeels-profetenschap.

YAD (het teken, het 'mannelijke' orgaan) begint te spreken, DABAR voortbrengende.

Aram.: SR, gordels omdoen als een wapenrusting, gordels aan de lendenen, heupen, tot voorbereiding van de militaire dienst, verleid worden.

Dan volgt er een betoog wat duidt op scalpering (5, 6 : 3), het afsnijden van de hoogste top en het haar.

7 : 21 Hun goden zullen gedreven worden in de handen van de ZUWR-stam, de verre vrouwen van Orion, als prooi.

: 25 De oogst-grijper komt, Qephadah (Heeft een zwart-paarse kap op). Dit is de verwoester.

8 : 16 Ze aanbidden een soort hagedis, zij aanbidden blond (geel) haar, het witte albino ras, gouden dingen, GELD in de Aramese grondtekst. Daarom rust God's toorn op hen. God laat dit aan Yechezqel als een grote gruwel.

Dan in hoofdstuk 9 gaat het over God's merkteken, TAV, ontvangen door klagen, kermen en zuchten over deze gruwelen. In hoofdstuk 11 worden de prinsen van het volk overgeleverd aan de ZUWR-stam, de verre vrouwen van Orion.

: 17 Het land Israel, het voorhoofd van steen, het centrum van wijsheid, zal aan het heilige overblijfsel worden gegeven, het rode land Israel (Adamah), de verloren stammen, zullen vergaderd worden. Dit is het teken van de leeuw.

: 19 God zal hen een hart van vlees geven, het hart van BASAR (Aram.: BSAR, BESRA), van het mannelijk geslachtsdeel, als een bron.

Visoenen zijn de manier waarop Yechezqel zich door de onderwereld beweegt. Amos betekent de brenger van het merkteken (door branden of steken, piercen). In het boek Amos wordt de URIM telkens uitgezonden om oordeel te brengen. Salomo (Shelomoh, verbond van de vrede, compleet maken, veilig maken) begon met het bouwen van het huis van MARYA in de onderwereld, als een heilige gevangenis in de maand ZIF, wat helderheid betekent (I Koningen 6 : 1).

I Koningen 6 : 5 Tegen de muur van de heilige onderwereld-gevangenis bouwde hij bedden (YATSUWA), rondom het heilige der heilige (DEBIYR, het orakel, in diepte : waarschuwingen, bedreigingen, geboden, liederen, beloftes, oftewel het Woord van God, DABAR). En hij maakte beelden van TSELA om hen heen, de heilige ribben, 'mannelijke geslachtsdelen', heilige vrouwen, met wapens. In het Aramees is het huis van Salomo een stal.

6 : 23 Twee BEHEMAH'S zijn op de ark, als we de diepte van de grondtekst ontleden, ook in het Aramees, want zij worden de bewakers van Eden genoemd, dragers van de troon, zoomorfische goddelijke wezens die strijd- en jachtrokken droegen. Deze wezens zag Ezechiel ook, en komen hier weer terug (HAYEW(T)A'S).

In het hermitatische geschrift “Wijn uit de Scheur” staat geschreven over de besnijdenis :

'Als we het hebben over de Joodse Scheuring dan hebben we het niet alleen over de scheuring van het huis van David in een twee-stammenrijk en een tien-stammenrijk, maar ook de scheuringen daarvoor : Jakob werd door zijn zonde afgescheurd van zijn gezin en moest vluchten voor Esau. Jozef werd afgescheurd door de zonde van zijn broers. Mozes werd afgescheurd van zijn volk door Egypte, en we zien scheuringen tot aan het huis van David als een groot lijden van het volk, als een heilige besnijdenis. We zagen in het boek 'De Nieuwe Wijn' dat de Heilige Besnijdenis het Zegel van God is en op allerlei manieren kan komen. Ook zagen we dat de Heilige Besnijdenis een persoon is, een geheimenis van God, Zijn Hart. Wij moeten ons richten op de Besnijdenis van Christus die ons brengt tot de Heilige Besnijdenis in de geschiedenis van de Joden. Dit is waartoe het Bloed van Christus ons leidt. Ook wij gaan door scheuringen heen, en wij mogen daarin de Hand van God zien, de Heilige Besnijdenis. De Heilige Besnijdenis is het kloppende hart van het Kruis, die een relatie met ons wil. Zo kunnen we haar volgen over het pad van de Joodse Scheuring, helemaal tot aan de berg van Eeden. De scheuring is belangrijk geweest om ons harnas op te richten. Zorgvuldig zalft zij ons, en ent ons op de Joodse stam. Het is een snoei- en entproces. Als er één kruis is waaromheen alle kruizen draaien dan is het de scheur. Hierin staan de geschiedenissen van God en Zijn Volk opgetekend, als een vurige steen van het altaar van de godenberg. Wij hebben iets van die heiligheid gezien. Door de scheur kwam er verzoening, en uiteindelijk de nieuwe wijn. Ook wij mogen in deze wijngaard werken. De scheur leidt ons helemaal terug tot het altaar met de vurige stenen, door de Heilige Besnijdenis. Daartoe is Christus gekomen : Om terug te wijzen op de besnijdenis, het teken van het verbond met God.

Jesaja 6 : 6-7 - 'Eén der serafs vloog naar mij toe met een gloeiende kool, die hij met een tang van het altaar genomen had ; hij raakte mij aan en zeide : Zie, deze heeft uw lippen aangeraakt ; nu is uw ongerechtigheid geweken en uw zonde verzoend.'

De Heilige Besnijdenis wordt in Gods Woord het zegel en teken van gerechtigheid genoemd. In het Oude Testament lezen wij over de rechtsverkrachting. De Heilige Besnijdenis werd door afgodendienaars verkracht, dit teder wezen van Gods Hart. Door zonde werd zij verscheurd.

Als het volk van God de Heilige Besnijdenis weer leert kennen en haar aanneemt zal dat het begin zijn van het Vrederijk.

Jesaja 11 : 11,12,15,16 - 'En het zal te dien dage geschieden dat de Heere wederom zijn hand zal opheffen om los te kopen de rest van zijn volk, die overblijft in Assur, Egypte, Patros, Ethiopie, Elam, Sinear, Hamat, en in de kustlanden der zee. En Hij zal een banier opheffen voor de volkeren om de verdrevenen van Israel te verzamelen en om de verstrooide dochters van Jeruzalem te vergaderen van de vier einden der aarde. (..) Dan zal de Heere de zeeboezem van Egypte slaan en Hij zal zijn hand tegen de Rivier bewegen met de gloed van zijn adem, en Hij zal haar tot zeven beken uiteen slaan en maken dat men geschoeid daardoor kan gaan. Dan zal er een heerbaan zijn voor de rest van het volk, die in Assur overblijven zal, zoals er voor Israel geweest is ten dage toen het optrok uit het land Egypte.'

De Heilige Besnijdenis is het heerlijkste deel van Christus, en bij machte ons verder los te kopen. Ook het Bloed van de Heilige Besnijdenis is om de toorn af te wenden (Exodus 4 : 24-26). Het is het Bloedende Hart van Christus. Willen wij van hart tot hart met Christus communiceren, dan door de heilige besnijdenis. De heilige besnijdenis zal de bedieningen herstellen en de engelenbedieningen. De Heilige Besnijdenis is onze banier, de brenger van de nieuwe wijn. Door een scheur in Davids Huis kwam zij binnen. Het is voor ons van belang die scheur te kennen, en die te dragen als een heilig harnas. Als er iets is wat ons behoort te leiden dan is het de Heilige Besnijdenis. De Heilige Besnijdenis zal onze zintuigen besnijden om ons binnen te laten gaan in een nieuwe dimensie, het voorportaal van het Vrederijk. Christus is een Wegwijzer, die wijst op de Heilige Besnijdenis die op de berg van Eeden troont. Zij die Christus blijven verafgoden, of de Heilige Geest, zullen door haar worden uitgespuwd. De Heilige Besnijdenis is het allerheerlijkste deel van God, Zijn Bloedend Hart, en het zegel waartoe wij aan Gods Toorn kunnen ontkomen en het kunnen afwenden. God haat de onbesnedenen en zal hen vernietigen. Laten wij niet lichtzinnig met deze dingen omgaan.

Wij hebben veel te danken aan Kores, de koning van Perzie, die door de profeten de gezalfde des Heeren werd genoemd om de Joden uit Babylonische Ballingschap te bevrijden. Perzie is de duisternis des Heeren, een schat waar de Joden nooit goed grip op konden krijgen. Toch was Perzie ook het tweede, Zilveren, Wereldrijk, en had ook een demonische vorst. Wij hebben de Zalving van Kores nodig voor de uittocht uit Babylon (Jesaja 45).

Jesaja 52 : 1,2 - 'Waak op, waak op, bekleed u met sterkte, Sion ; bekleed u met uw pronkgewaden, Jeruzalem, heilige stad. Want geen onbesnedene en onreine zal meer in u komen. Schud het stof van u af, welaan, zet u neder, Jeruzalem ; maak de banden van uw hals los, gevangene, dochter Sions.'

Jesaja 56 : 9,10 - 'Alle gedierte des velds, komt om te eten, alle gedierte in het woud. De wachters zijn blind, zij allen hebben geen kennis, zij zijn allen stomme honden, die niet kunnen blaffen ; dromend liggen zij neer, zij hebben de sluimering lief.'

Jeremia 7 zegt dat de afvalligen en afgodendienaars die hun kinderen door het vuur hebben laten gaan in het dal Ben-Hinnom zelf in deze plaats ten onder zullen gaan, terwijl hun lijken door het gevogelte des hemels en het gedierte der aarde gegeten zal worden. Ben-Hinnom is het moord-dal van de mensenoffers, oftewel de hel. Wij moeten de geesten van onbesnedenheid en afgoderij daar naartoe zenden in de Naam van de Heer. Alleen door de besnijdenis kunnen wij aan dit dal ontkomen. Als kind zijnde had ik verschrikkelijke nachtmerries over dit dal vol van gillende kinderen.

Net als Jeremia was ook Jesaja een profetisch strijder tegen Babel, maar Babel was niet het enige kwaad tegen het Joodse Volk uitgezonden. Later kwam het Romeinse, IJzeren, Wereldrijk, en toen was de ellende compleet. Door dit rijk werden de Joden verstrooid over de hele wereld, de zogenaamde Diaspora. Onder dit bewind en onder het afvallige Joodse bewind leden de apostelen. De geschiedenis van het Joodse Volk gaat diep, en we kunnen heen en weer gaan. Zoals we zagen in het boek 'De Nieuwe Wijn' worden we door de Zalving van Set ge-ent op de Zalving van Abel. Dit gebeurt door een snoeiing, maar zo komt de weg tot het pad naar de heilige berg van Eeden in zicht.'

In het paradijs was het geslachtsdeel 'besneden', had geen voorhuid. De mens werd gemaakt van BASAR, het 'mannelijke' geslachtsdeel, en ook de vrouw was hiervan gemaakt. Ook het hart moest besneden worden, wat er ook op wees dat het hart eigenlijk een vruchtbaarheidsdeel was. Telkens weer wordt er in het Oude Testament het woord ERETS vermeld, waarin de Israelieten zich bevonden. Dit betekent : ONDERWERELD in de grondteksten. Het heeft dus geen zin om jezelf letterlijk in de natuurlijke/ materiele wereld te besnijden. Wij moeten de besnijdenis in de geest ontvangen. Het is niet genoeg om een 'christen' te worden. Paulus zei dat wij door de besnijdenis van het hart (ook een innerlijk geslachtsdeel) Israeliet moesten worden. Dat gaat dus veel dieper. Wij moeten teruggaan tot de stammen, en daarop ge-ent worden. Dit gebeurt door de Geest, niet door de letter. Dit gaat dus om een extra ervaring na het ontvangen van de Geest. Het stopt niet met Pinksteren. Wij moeten terug naar de bron. Het is voor een christen belangrijk om een Israeliet te worden.

Een ander woord wat telkens in de grondteksten terugkomt, naast ERETS, onderwereld, is het woord NUR of NURA, het Aramese woord voor de URIM. De URIM is de test-steen van de priesters, waardoor alles gezifd wordt en ontmaskerd, voordat het de THUMMIM kan binnengaan. De THUMMIM is het volkomene, het zuivere. Dus je kunt de URIM zien als het vuur wat het geweten bewaakt. Alles moet EERST door de URIM gaan, en de THUMMIM brengt het volkomen Woord des Heeren. Zo bleven de priesters en profeten veilig tegen misleiding. Dit is eigenlijk dan ook hoe de Urim en de Thummim werkt. Wij kunnen alleen tot de Thummim komen door de URIM. Zo komen wij geheiligd tot God. Door de URIM worden demonen ontmaskerd. Telkens weer zien we in de grondteksten dat de URIM was bevestigd aan het altaar, zodat er GEEN onschuldigen werden geofferd. Er mochten alleen demonen worden geofferd. In het Aramees betekent BAQRA, BQAR zwijn-demonen. Deze werden geofferd, en dat gebeurde dus weer in de onderwereld. Er werden dus GEEN zwijnen geofferd in de natuurlijke wereld. Zodra die suggestie wordt gegeven hebben we te maken met satanische duivelsverzen (veelal in de vertalingen). Ook betekent dit Aramese woord : 'zwijn-demonen van ketterij'. De URIM was dus aan de altaren, heiligdommen, bevestigd om dit te toetsen. Via de Thummim konden de priesters en profeten DABAR ontvangen, oftewel het profetische woord : bedreigingen, waarschuwingen, beloftes en liederen. In het Orions is dit het ontvangen van IX.

De offers werden gemaakt door de URIM tot MARYA, de Moeder Heere. In de vertalingen komen we vaak tegen dat dit een lieflijke reuk was voor de Heere, en dat het om gewone aardse dierenoffers ging, wat erg walgelijk en beledigend over kan komen, bijna godslasterlijk. Terecht hebben mensen zoveel vraagtekens bij zulke bijbelteksten, die dus eigenlijk gewoon misvertalingen zijn. In de Aramese grondtekst is dit REH, REHA, wat 'wind' betekent, en dan : van NYAH, NYAHA, wat herschepping betekent, transformatie. Dus geen lieflijke reuk, maar de wind van verandering. Het is tijd dat sadistische misvertalingen die zoveel trauma hebben gebracht worden ontmaskerd. De Moeder Heer herschiep de onderwereld door de offers die gebracht werden. Die offers waren zwijn-demonen.

Voor een Israeliet was het belangrijk om terug te komen tot het zuivere teken, het zuivere vruchtbare deel, het besneden, paradijselijke deel. En dit moest ten diepste gebeuren. Dit had te maken met het feit dat het teken, het geslachtsdeel, de goddelijke spreekbuis was. De voorhuid was de kap, het zegel, wat eraf moest. Die voorhuid was gekomen door de zondeval. God zou het zwaard brengen, HARBA, om die top eraf te snijden (Ezechiel 3 : 22, 6 : 3). Dit zou gebeuren door de verre goddelijke vrouwenstam van Orion, de ZUWR (7 : 21). Velen zouden omkomen, maar er zou ook een overblijfsel zijn. HARBA betekent ook 'Zwaard van Mozes'. Dit zwaard werd gebruikt voor scalpering EN de besnijdenis. Dit stond gelijk aan een oordeel gebracht door goddelijke vrouwen (ZUWR). Dit zwaard wordt ook in verband gebracht met de vrouw van Mozes, Zippora, de besnijdster. Zij besneed haar zoon.

HARBA, ZIPPORA, is het teken van de besnijdenis in de grondteksten wat wij dienen te ontvangen, als een terugkeer tot de wildernis, om terug te keren tot het beloofde land. Wij gaan door de URIM tot de THUMMIM, en vandaaruit terug tot het vruchtbare deel, YAD, om vervolgens tot het besneden deel te komen, HARBA door ZIPPORA, door de ZUWR. Wij moeten het teken van ZIPPORA ontvangen, het Zwaard van Mozes. Als onze top eraf is, zal de Heere weer kunnen spreken, om DABAR, IX, te brengen, het profetische woord. Dit gebeurt in onze geestelijke genitalien, ons hart, en ons hoofd, de hersenen (de Salomonische 666), en op veel meer plaatsen, totdat wij ons paradijselijke lichaam terughebben.

Gooide Egypte Israelitische kinderen in de rivier ? In de grondtekst zien we iets heel anders gebeuren. De jongetjes werden uitgehongerd en in een mijnen-put geworpen, de YEOR. De meisjes konden doorleven in kracht. Degenen die dat deden waren de SHALAK, ontvoerders en slavendrijvers van kinderen. SHALAK-geesten zijn reuzen met doodskoppen als hoofd. Zij worden ook wel 'gooiers' genoemd. In het Aramees worden alle jongetjes in het vuur geworpen, wat ook weer verband houdt met de URIM, als een test-vuur. In ieder geval werden de jongetjes tot kinderslavernij in de mijnen gedreven, en de meisjes werden min of meer vrijgelaten. Het is allemaal wat gecompliceerder dan wat de vertalingen willen doen geloven.

Het boek Spreuken is in het Aramees Mtal, een gelijkenis, een orakel en een wachtwoord, om MARDU te verkrijgen, wat kastijding betekent, als een onderdeel van de ascese. Dit om MELLA te ontvangen, woord, spreuk, belofte (ook : logos, het geschreven woord), om weer meer kastijding te ontvangen, als een groeiende tucht, waarin men opgroeit.

In Micha 4 staat er dat God alle lammen zal verzamelen tot een overblijfsel, zij die het teken hebben ontvangen van de goddelijke verlamdheid, het vruchtbare deel. Zij die ballingen zijn van de ZUWR, de verre vrouwen van Orion (de goddelijke tucht). In Micha 4 en 5 worden de dochters opgeroepen om raiders te worden. In Job 19 : 15 wordt het duidelijk dat ook hij een deel is van de ZUWR, als eigendom en balling. In Jeremia 5 is de ZUWR een necromantische (vanuit de onderwereld) orakelse profetie, een verre tong, als de taal van Orion. In het Nieuwe Testament lezen we dat de profeten (prophetes) over de geesten van de profeten zijn aangesteld. Prophetes is het griekse woord voor de interpreteerder van orakels en verborgen dingen. ZUWR is dus aangesteld over RUH, de geest. ZUWR spreekt namelijk over de gebondenheid, de 'hoor en gehoorzaam' (SHAMA), de profetie. Het is één ding om vervuld te zijn met de geest, maar we moeten streven naar de heilige gebondenheid.

Het volk wilde koningen, middelaars, priesters, maar GEEN profeten en richters. Zij wilden de goddelijke vrouw niet, want dit was het beeld van de tucht en het wapen, het reinigende vuur van de hel. Het volk wilde de ZUWR niet, en was er altijd voor op de loop. Het volk wilde geen rechtstreeks contact met God. Profetie betekent : 'voor het spreken', als de plaats van ontvangen en toetsen, de goddelijke verlamdheid, YAD. Profetie moet gezuiverd worden door profetie, de bron van profetie. Profetie kan in zichzelf gezuiverd worden. Geest is meer een algemene term, maar we moeten de diepte in. Jeremia 5 : 13 zegt : 'De profeten zullen tot wind (RUWACH) worden (geest). Geen is er die door hen spreekt. DABAR zal niet in hen zijn (het profetische woord).' God leverde hen over aan de windgod.

Leven onder de Geest is leven onder het oordeel. De mens koos voor pinksteren, en verachte het pasen.

De mens moest leven door de geest, wind, omdat de tucht van hen was geweken. Het zijn de eerstelingen van de oogst, waarin Jezus de eersteling is. Jezus was als voorbeeld opgesteld voor de afgedwaalden als een slaaf van de Heere. In het Hebreeuws was die slaaf AMAD. De profeten moesten worden tot AMAD (Jezus) om door de Heere geleid te worden. Dus het stopt niet bij AMAD. AMAD leidt tot ZUWR. Johannes 16 : 13 – De geest zal leiden tot de VOLLE WAARHEID (zowel individueel als collectief).

De geest is CHEMAH (HEMAH), koorts om tot tucht te leiden. Het is de verzwakking, een vergif, een brandende boosheid, woede. De geest was over hem gesteld als furie van God, als wraakengel. CHEMAH is een engel des doods aangesteld over mens en dier. Dit is ook de verblindende engel, de engel die Mozes en Isaak blind sloeg, in Joodse legende. RUWACH is hetzelfde als boosheid en uitbarsting. In het Grieks : De ziel, psyche, is de honger, het dierlijke, de armoe. De geest, pneuma, is de supermens, het rationele. De mens koos de geest over de ziel (Nephesh), en God gaf hen eraan over. In de nieuwe bedeling is de ziel over de geest. Dit gaat over de terugkeer tot de heilige Ziel waar ook het Eeuwig Evangelie over spreekt. De geest was de eersteling. Het volk wilde een koning, en God gaf het hen, en gebruikte het om hen naar diepere dingen te leiden, maar het was niet het beste. Het volk verkoos geest boven profetie. Het volk wilde alleen afstandelijke omgang met God, via koningen, middelaars en priesters. Ook zal het heilig vlees hersteld worden. Dit heeft alles te maken met het herstel van het paradijselijke geslachtsdeel (YAD-BASAR-HARBA).

Het volk moet ZUWR ontvangen. ZUWR verwoestte Assur, de boom van kennis (Ezech. 31 : 12). Assur betekent 'stap/ deel' en 'prosperity'.

De Heilige Vrees is in de grondteksten de hoogste kennis (Spreuken 1 : 7), en niet alleen maar het begin van kennis. Dan staat er dat we ons moeten uitstrekken om de wet (Tohrah) van de afscheiding te ontvangen als ketenen (ANAQ) om de hals, wat in de grondtekst betekent de rijdster op beesten, leider van vele leiders, machtige koningin. Als eerste moesten de Israelieten Hebron veroveren om het beloofde land in te kunnen. Hebron betekent necromantie. De kinderen van ANAQ, de halsketenen, waren daar. Hebron was zeven jaar eerder gebouwd dan Zoan, plaats van afscheiding, waar de farao woonde ten tijde van de Exodus. Zoan behoorde tot Mitsrayim, Egypte, wat 'ketenen' betekent in de diepte, en siege, belegering (hemel). Zoan is Tanis in het Grieks, wat de hoofdstad van de Shepherd Dynasty is.

Yaakob, Jakob, betekent ook siege, omsingelen, strikken, sluipen en bestormen. Ook betekent het 'aan de hiel/ voet' zijn. Job klaagt erover dat hij uit de moederschoot werd getrokken en dat haar knieen hem opwachtten, als een overgangsfase in de onderwereld, van de BETEN (put, schoot), naar de BEREK (vrouwenknieen, vrouwenbenen). BEREK is in het Aramees een boog en een ploeg, in verband met de plaats waar kinderen worden opgevoed (Job 3 : 12). Yaakob, Israel, was onder de voet (BEREK) als een druif/ kind. Yaakob is de plaats van de kinderen, de derde scheppingsdag. Het was de taak van Jesaja om Yaakob weer terug te brengen tot de Moeder Heer. (Jesaja 49 : 5), om de stammen van Israel op te doen rijzen. De derde scheppingsdag is hiertoe de persbak.

In de onderwereld, ERETS, moesten de Israelieten Hebron innemen. Dat was hun eerste taak. Hier woonden de kinderen van ANAQ, de kinderen van de halsketenen. Dit worden sieraden van genade genoemd in Spreuken 1, CHEN. Dit komt van het woord CHANAH, wat siege betekent, en doen neerbuigen, als een belangrijk device om het volk in de goddelijke verlamdheid te houden, en de goddelijke verhongering (vasten). Dit hele idee bevestigt ook de bescherming tegen het groeien van de voorhuid door vleselijke inmeng. Dat is ook wat CHANAH betekent : verwerping. Daarom is CHEN, ANAQ, de halsketenen, een blijvende besnijdenis.

Dit is als een halsketen wat gedragen kan worden, wat in Spreuken wordt beschreven als de Wet van de Afscheiding (vers 8). Het is een belangrijk item in de heilige gebondenheid. Jozua versloeg uiteindelijk de Anaqieten in Hebron (Jozua 12).

De halsketen, ANAQ, hield hen in de goddelijke verlamdheid, als eeuwige kinderen, NA'AR (mannelijk), en NARA (vrouwelijk). De ANAQ is daarom een belangrijke sleutel tot de derde scheppingsdag, het rijk der kinderen, Yaakob, 'hij die onder de voeten is', als eerstelingen, als druiven voor de persbak.

De tweede scheppingsdag gaat over de scheiding van mayim, het goddelijke zaad, zoals Mozes de zee splitste. Dit is het Zwaard van Mozes, de dag van de besnijdenis, het rijk van Zippora.

De heilige besnijdenis is de opening van de zegels, zodat de vruchtbare delen weer gaan spreken. De besnedenheid is het fundament van profetie. Dit is waartoe de ZUWR is gekomen. Dit heeft alles te maken met de heilige gebondenheid. Deze komt voort vanuit de goddelijke verlamdheid, het vruchtbare deel, wat spreekt door de besnedenheid. Dit is het ware spreken in tongen.

In Numeri 3 staat dat God de Levieten als eigendom nam in plaats van de eerstgeborenen, want die waren al zijn eigendom. Dit was het tweede plan, na de eerste vruchten, na pinksteren, na het feest der kinderen, dat er Levieten uit de kinderen van Israel werden verkozen. Zij werden geschonken aan Aharown (Aaron), wat lichtbrenger betekent, de eerste scheppingsdag. Als een christen door besnijdenis Israeliet is geworden, dan moet deze tot de stam van Levi komen, voor priesterdienst, de directe toewijding aan God. De Leviet kan alleen maar goed functioneren door de Aramese grondteksten waarin hij de URIM leert te gebruiken om te leren onderscheiden.

Zo dient het kind van God van de derde scheppingsdag naar de eerste scheppingsdag te reizen.

In de Aramese grondlaag zien we dat de strijd om het beloofde land in te gaan al veel eerder begon. Eerst werd in Exodus de tabernakel gemaakt, de OHEL, de nomadische goddelijke tent, het symbool van het leven in de wildernis. Hierin verscheen MARYA, de Moeder Heere. De levieten waren uitverkoren uit het Israelitische volk om dienst te verrichten tot Haar. Hierin speelde de ZUWR alreeds een belangrijke rol. ZUWR is het verborgene, verre en vreemde van God, uitgebeeld als de verre goddelijke vrouwen van Orion, als de Hebreeuwse vorm van de Griekse Gnosis, de hemelse kennis, die dus in de grondtekst niets anders is dan de kennis van de belegering. ZUWR is de duisternis van God. De Heere wilde in de tempel van Salomo daarom ook wonen in duisternis. Zij wordt voorgesteld als een vrouwenstam, omdat de vrouw de drager is van de vruchtbaarheid. Uit Haar, de BETEN, de schoot van de onderwereld, kwam de mens voort, en werd vervolgens geleid tot haar knieen, de BEREK, om vervolgens door Haar vertrapt te worden in de persbak van de onderwereld. Job klaagde over deze overgang. Hij wilde het liefst dat hij in de BETEN was gestorven (Job 3).

In de OHEL is op de altaren de URIM verbonden, tot een toetssteen, zodat er onderscheid gemaakt kon worden wat een jacht en oorlogs-offer was, en wat niet. De strijd was tegen de BAQRA, of de BQAR, wat demonisch vee van ketterijen betekent in de Aramese grondtekst (ook : zwijnen). Dezen moesten geofferd worden aan de ZUWR. Het vuur wat hiervoor gebruikt werd was ASH, het Hebreeuwse woord voor goddelijk vuur, de verschijning van God. Zo konden er geen onschuldigen worden geofferd. Hiervoor droegen de URIM en de ASH dus zorg. Het was een ingebouwde veiligheid in de offerdienst. Hiervan is geen sprake in de schanddadige Engelse en Europese vertalingen van het Westen. Daardoor werd het westen een valse Levitische orde.

In Leviticus 17 staat een hele ernstige waarschuwing dat er alleen vee geslacht en geofferd mag worden wat tot de OHEL van MOWED wordt gebracht, de tent van de goddelijke oproep. Dit betekent dat wij eerst door God geroepen moeten zijn, en vanuit zijn tent moeten werken, vanuit de URIM en de ASH, zodat er geen onschuldigen op het jacht en oorlogs-altaar terecht zullen komen. De strijd is tegen het kwaad, zoals de Aramese grondtekst laat zien. Degene die hier geen gehoor aan zou geven zou verbannen worden.

Levitische demonen hebben het valse Woord opgericht met al zijn misvertalingen. In de Aramese grondtekst zien we hoe hiermee wordt afgerekend. Het aanhangsel van de lever van het demonische offerdier moest op het altaar verbrand worden als 'de wind van veranderingen' (Lev. 3 : 4). Dit lever-aanhangsel is de HSAR, de HESRA, wat in het Aramees 'pen van de schrijf-priester' betekent. Jeremia sprak dat de wet was opgesteld door de leugenpen van de schrijf-priesters (Jeremia 8 : 8). Daarom moesten de Levieten strijd voeren tegen de HSAR, het valse woord, en de valse wet. Het is de strijd tegen alle hedendaagse misvertalingen. Vanuit dit valse woord is het westen tot grote hoogtes gekomen. Daarom moet het valse woord door de Levitische jachtrusting en wapenrusting verwoest worden. HSAR houdt zich schuil in de BAQRA, het valse vee.

Dit is ook een oorlog. Demonisch vee kan hier en daar nog roof-kwaliteiten hebben. Denk bijvoorbeeld aan de horens. Hier en daar heeft de BAQRA nog een wapenrusting. Zwijnen zijn soms erg goede verdedigers, en kunnen erg vechtlustig zijn. Ook wil je niet op de horens genomen worden van opstandig vee zoals buffalo's en bokken. Gehoornde zwijnen zijn ook geen uitzondering als we het over demonen hebben. Daarom moet er ook nog wat anders gebeuren, wat de grote ontwapening wordt genoemd. Ook de nieren moeten op het altaar geofferd worden, de KOLI. Dit is in het Aramees boosheid, woede, kracht, wapenen, een bewapende toren, een burcht. Wij moeten die toren bestormen en innemen, als ware Levieten (Lev. 3). Zo zal de vijand verzwakt worden. Ook de KOLI houdt zich dus schuil in de BAQRA. Als je nadert tot het demonisch vee, de BAQRA, dan kun je voor verrassingen komen te staan, daarom moet je heel goed voorbereid zijn. De KOLI zal je proberen te steken met horens, of zal je proberen te intimideren.

Hoe moet je hier als priester en profeet, als Leviet mee omgaan ? Het is belangrijk om deze dingen te kunnen onderscheiden. Daarom gebruikten de Levieten ook nog een extra steen : de PESSA, de PES, wat 'lot' betekent in het Aramees, een kleine, 'verdelende' oftewel onderscheidende steen. Deze steen wordt in Leviticus 16 gebruikt om te bepalen welke bokken er zijn, en hoe ze apart behandeld moeten worden. De steen geeft dus raad in jacht, offer en oorlogs-strategie, en werkt dus samen met de URIM. Als Leviet is het dus belangrijk om je met deze steen te bewapenen, om deze steen in je hart te ontvangen. Deze steen is door de Heere gegeven.

De vijand wordt profetisch geleid door de duivel, door valse profetie. Je staat dus tegenover de BAQRA, het demonisch vee, en zij zullen instructies krijgen hoe ze jou moeten gaan behandelen. Zij zullen suggesties in hun hoofd binnenkrijgen. Vandaar dat er nog iets anders is wat de Levieten moeten doen.

De borst van het offervee is in het hebreeuws de CHAZEH, dat komt van CHAZAH : zien, profeteren. CHAZEH is de valse ogenzalf, de valse borst, oftewel de valse profetische beweging die de profeten moeten overwinnen. Dit is een strijd tegen het valse oordeel. (Lev. 10 : 15) Dit is zo belangrijk dat het tot een eeuwige inzetting is aangesteld. In het Aramees is dit de strijd tegen HDE, tegen PRISA, PRIS, wat 'bedekking' betekent en borstplaat, een soort van afgod. Het is een strijd tegen BIZ, BIZZA, wat borst en demoon betekent.

De ingewanden, de darmen, van de vijand, moeten gewassen worden in MAYIM, in goddelijk zaad, en daarna moet het worden verbrand op het altaar als de wind van veranderingen (Lev. 1). Ingewanden is de GEWAY in het Aramees, de medische orde, de valse genezings beweging en de prosperity fraude. De vijand probeert zichzelf medisch op peil te houden door de GEWAY, en daarom is het belangrijk dat een Leviet de GEWAY onder handen neemt. Dit zijn dus nog meer geesten die zich schuilhouden in de BAQRA, en door de PESSA, de profetische steen, worden ontmaskerd.

Door deze ontmaskeringen en offeringen komen de kanalen van God vrij, om Zijn Woord, DABAR te brengen. Wij mogen ons dus bewapenen met de PESSA, en ook met ASH, het goddelijk vuur, en we moeten zorgen dat we leven vanuit de OHEL, de tent des Heeren. Zo zullen wij niet schuldig zijn aan het vergieten van onschuldig bloed. Ook moeten wij dus bewapend zijn met de URIM, de toetssteen. Alles zal aan de URIM getoetst moeten worden. In de grondteksten is de URIM ook een vuur, en dat vuur moet de verschillende onderdelen en samenwerkingen van ons leven en lichaam bewaken. URIM moet de wachter zijn van onze mond. Zij is het wezen van de ZUWR.

Willen wij dieper tot het Hart van God komen, dan krijgen wij ongetwijfeld te maken met de URIM, het zuiverende, toetsende vuur van God. Wij zullen een relatie met Haar moeten beginnen, om haar tucht moeten vragen, om Haar geheel in ons leven te ontvangen. In Mattheus 3 wordt daarom gezegd dat we niet alleen de Geest moeten ontvangen, maar ook het Vuur, oftewel de URIM. De URIM toetst en zuivert zo diep, dat Zij degenen die zich volledig aan Haar hebben overgegeven onherroepelijk zal brengen tot de Heilige Gebondenheid. Zo zullen zij HDE, valse profetie, valse gebondenheid, volledig overwinnen en tot het altaar brengen.

Nu ligt er voor de Levieten een groot gevaar op de loer, namelijk overmoed. Overmoed is een hele gevaarlijke geest van trots, die verblinding kan veroorzaken en zelfmisleiding. Daarom is het zo belangrijk om in de Vreze des Heeren te blijven, die de hoogste kennis is. Vraag altijd om de grootste Vreze des Heeren, want als jouw vreze des Heeren maar 99 of 90% is zul je nog misleid worden. De Vreze des Heeren is in volheid een paniek waar je nooit meer van hersteld, een verlamming, die door een ervaring gebracht moet worden. Wij moeten ons uitstrekken naar die ervaring. Het is een ervaring van goddelijke verlamdheid. Niet zo maar een goddelijke verlamdheid dat je je even niet kunt bewegen, maar een goddelijke verlamdheid gebracht door angst, paniek. Dit kan in ons gebeuren wanneer de URIM geheel in ons Haar werk kan doen, en ons kan overtuigen wat er gaande is. Wij moeten Haar op waarde leren schatten, en niet minachtend op haar neerkijken. Profeten, Levieten en Heilige Angst zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden.

Overmoed is dus een groot gevaar, de geest van trots. De geest van trots wil snelle paarden, snelle jagers en vooral snelle offer-priesters, want de geest van trots veracht het lijden. In het Aramees is TRAB, TARBA, offerdieren vet, wat ook vertaald wordt als 'trots'. Dit vet is belangrijk in de offerdienst. Daarom is de Levitische priesterdienst ook verbonden met het fokken van offerdieren. Er moet TARBA komen. Dit houdt in dat we het juk moeten dragen, en de extra mijl moeten begaan, het volledige lijden te aanvaarden, oftewel het groeiende lijden, waarin wij groeien. Daarom moeten wij dicht bij de URIM en de PESSA blijven. Overmoed in de strijd is fataal. De vijand zal macht over ons krijgen wanneer wij hem benaderen met overmoed. Zelfs als de duivel tegenover je staat als vee moet je dus erg op je hoede zijn.

Wij moeten de duivel benaderen volgens de Wet. In Jeremia 5 komt de ZUWR uit Orion met een arrestatie-bevel in de Aramese grondtekst (vs. 16), de PTIH. De Orionse ZUWR is in de Hebreeuwse grondtekst 'eeuwig', OLAHM. De PTIH betekent ook 'degene die kan zien', wat 'profetisch' betekent. Door de PTIH wordt de vijand gebonden. Ook komt de ZUWR met een pijlkoker, de ASHPAH in het Hebreeuws, wat koker van God's instrumenten betekent, de gereedschappen van exorcisme en necromantie (de heilige verbinding met goddelijke tussenkomst vanuit de onderwereld, de tucht, het kruis). Wij zijn dus als Levieten van de ZUWR ook gewapend met deze pijlkoker. De pijlen worden dus eerst opgeladen met het lijden, de tucht, het kruis, zodat vandaaruit de profetie en de arrestatie kan plaatsvinden, PTIH. Hierin is MOWED, timing, oproep, zeer belangrijk. Wij mogen niets doen vanuit de oproepingen van de Heere, die dus verbonden zijn aan de tent van MOWED, de OHEL. Wij zijn dus verbonden aan de thuisbasis. Wij moeten dus telkens heel goed beseffen dat wij heilige Levitische slaven (ABAD) zijn van de ZUWR. God moest ons tot ballingen maken, om ons geheel los te kopen uit de plaats waarin wij gevangen waren. Dat is ook wat Kanaan betekent : loskoping, maar ook tot slaaf gemaakt, onderworpen, vernederd. Het is dus eigenlijk zo dat God ons verlost van valse slavernij en brengt tot heilige slavernij (van het woord Kana).

Dus er zijn een heleboel dingen waarop wij moeten letten en waarin wij onderwezen moeten worden. Na de arrestatie moet de gevangen vijand naar de BAYITH gebracht worden, het gevangenis-complex of de kooien, en de BAYITH is verbonden aan de OHEL, de tent.

Er zijn een heleboel Geest-afgodendienaars, die de Geest verafgoden, en het andere, hogere, diepere van God buitensluiten. Jeremia waarschuwde dat de profeten tot RUWACH, de Geest, zouden worden, maar niet tot DABAR, het profetische woord. De Geest MOET leiden tot de Volle Waarheid, zegt het Nieuwe Testament, tot het verborgene, dat wat in de duisternis verborgen ligt, ZUWR. God gaf het volk over aan de windgod. Het volk verachte de Ziel des Heeren, de Heilige Armoe, de heilige verhongering (het vasten). De Heere had hen overgeleverd aan hun lusten, en aan de vetmesting. De Heere had hen verhard. De mens wilde supermens (pneuma) zijn, de nephilim volgende (reus), en verachte het dierlijke, het goddelijke. Zo moest God een simulator-Geest opstellen om het overblijfsel te redden, maar deze Geest zou het overblijfsel terugleiden tot de eigenlijke fundamenten. De windgod had de mens stinkend rijk gemaakt in allerlei opzichten.

In Leviticus 1 zien we ook de offerdienst waarin demonische vogels onder handen worden genomen : AWPA is vogels en YAWON is duif. De duif is ook het symbool van de Heilige Geest en van de valse heilige geesten, de macht die de mensheid had ingenomen, om hen af te houden van het diepere. In Leviticus 8 : 9 wordt in het Aramees de veren-hoofdtooi, de KLILA op het hoofd van de dienstdoende priester gezet, als een teken van overwinning over de demonische vogels, als verbreking van de vloek van de windgod. De strijd tegen de windgod is een belangrijke strijd in de offerdienst van de Leviet.

De Heilige Geest, en ook Jezus, zijn eerstelingen van de oogst, en hebben ook heel duidelijk te maken met de keus van het volk zelf. Zowel de Bijbel zelf als het Eeuwig Evangelie laten heel duidelijk zien dat het volk tot hogere waarheden moet komen, tot diepere fundamenten. Zowel de Heilige Geest als Jezus wees terug op de fundamenten in het Oude Testament. In het Eeuwig Evangelie is er een overgang van de eerste Geest naar de tweede, diepere Geest, en wordt de Ziel des Heeren besproken. Zelfs is er de overgang van de eerste Christus naar de tweede Christus, alhoewel dit ook bekeken kan worden als de Wederkomst van Christus, oftewel de tweede komst. De Jezus in de Bijbel waarschuwde al dat de farizeeers de sleutel van kennis voor het volk wilden achterhouden. Er was namelijk veel meer gaande, en deze dingen werden in duisternis verborgen. In ieder geval werd de Moeder God, de Moeder Heere, en de Gnosis (ZUWR) bestreden door de westerse kerk. Het is tijd om deze zegelen te verbreken.

Jezus wees terug op de sleutel van kennis, op de ZUWR, en was als voorbeeld opgesteld als een slaaf van de Geest, terwijl de Geest Zelf weer doorwees op de volle waarheid, de ZUWR. De Geest en Jezus waren namelijk de eerste stap in een noodplan, om het volk voor te bereiden op de heilige en eeuwige slavernij tot de ZUWR, de volle, verborgen hemelse kennis, de duisternis des Heeren. Ook God en Heere zijn in de grondtekst gewoon engelenordes die over de mensheid waren aangesteld, maar zij wezen door op diepere waarheden. Daarom moest het volk blijven doorzoeken. Er zal een verandering moeten plaatsvinden in ons denken. Dat wat aan de oppervlakte is, dat wat gekend is, is slechts de eerstelingen van de oogst. In het Oude Testament waren de profeten slaven van de ZUWR. Zij waren AMAD, en de ABAD waren de Levitische priester-slaven van de ZUWR. De NA'AR waren de slavenjongens van de ZUWR. Deze slavernijen gingen vaak zo diep dat de heilige gebondenheid volkomen was, en het vuur van God, de URIM, hen zo had vervuld dat ze niets anders konden doen dan wat de ZUWR hen ingaf. Door de MOWED werden ze opgeroepen om door de tent te leven, de OHEL, en door door de SHAMA hoorden en gehoorzaamden ze. Zo niet, dan zouden ze een slaaf van de afgoden worden.

In de grondteksten was Iyowb (Job) een heilige necromancer (iemand die profetische woorden ontvangt door de onderwereld (ERETS). 12 :8 zegt : 'Spreekt tot de ERETS (onderwereld), en het zal je onderwijzen.' In vers 7 staat : 'Vraag de BEHEMAH (de goddelijke half mens, half dier wezens van de paradijselijke onderwereld) en zij zullen je onderwijzen.'

In 10 : 9 wil God hem terug brengen naar het stof van het paradijs, de APHAR. In het Hebreeuws is Iyowb in 7 : 5 bewapend met APHAR. Bewapend is LABASH. APHAR is stof, vuil en aarde. Zijn lichaam, BASAR, is hiermee bewapend, wat betekent zijn vlees, zijn vruchtbare (geslachts-)deel. In het Aramees is GSUM, GUSMA, GESMA lichaam, kerk, corpus van boeken en context. In vers 11 zegt hij dat God hem bewapend heeft met dierlijke huiden (OWR) en beenderen.

In 7 : 14 wordt Iyowb beschreven als een profeet die dromen krijgt en visioenen die hem angst (BA'ATH) aanjagen. Zodat hij in vers 15 kiest voor dood en wurging boven het leven. Dood is MAVETH, wat ook de 'dood' is door honger en armoede. In vers 21 zegt Iyowb dat hij geleid wordt om neer te liggen (slapen) in de APHAR. Iyowb moest vuil gemaakt worden, anders zou hij in de onderwereld geen wapens hebben.

De goddelijke almachtige vernietiger, SHADDAY, is jagende op hem, wordt duidelijk in het boek Iyowb. De pijlen, CHETS, die SHADDAY richt op hem zijn afscheiders, om hem apart te zetten. De pijlen zijn gedoopt in CHEMAH, vergif, pestilentie. BIUWTHIYM behoort ook tot dit leger : terreur, alarms, wat komt van het woord BA'ATH, overwelmt worden door plotselinge terreur, disillusie, verzwakking, neervallen op.

In 12 : 15 zendt God MAYIM, het goddelijke zaad, om de ERETS, de onderwereld te transformeren.

In het boek Iyowb wordt er ook een gebied genaamd TSALMAVETH besproken, de schaduw van de dood, rijk van de jacht, schilden en honger (vgl. Tantalos). Dan brengt God in 12 : 22 TSALMAVETH tot het licht van de instructie (OWR), zoals God met de Teoom deed, de afgrond van voor de (her-)schepping. Zelfs het licht is daar duisternis, als de gradaties van de duisternis. Dit is hoe je kunt zien. Dit leidt hen tot SIKKOWR, dronkenschap (vers 25).

In 16 : 3 worden zijn nieren, in het Aramees zijn arsenaal, doorboort. De Geest leidt tot de wildernis, de tucht. Dat gebeurde ook met Christus.

In 17 : 14 laat de grondtekst zien dat APHAR (stof, vuil, aarde van de paradijselijke onderwereld) brengt tot rust.

Vanuit APHAR, de wapenrusting van Iyowb, die doorboort moest worden, werd BASAR, vlees, voortgebracht in het paradijs.

In 19 : 26 staat dat eerst de huid (voorhuid, huid van de top/ voorhoofd) geschonden moest worden (besnijdenis, scalpering), en dat dan vanuit BASAR (paradijselijk vlees) CHAZAH zou voortkomen, profetie, om de Heere te zien (ELOWAHH). In vers 27 worden de nieren, het arsenaal, geconsumeerd, gestopt, KALAH, wat op een grote ontwapening duidt. APHAR wordt soms min of meer weggewassen, zodat het heilige vlees daar uit voort kan komen. Dit heeft dus te maken met het scheppings-proces. Dit vlees is dus gebaseerd op de goddelijke verlamdheid, het 'mannelijke' geslachtsdeel, waar zowel man en vrouw uit bestonden.

In 7 : 11 staat dat de RUWACH, de Heilige Geest, de adem, de wind, gebonden zal worden, en nauw gemaakt worden, en de mond gesnoerd. Hieruit zal DABAR, het profetische woord, vrijgezet worden. NEPHESH, ziel, zal bitter, MAR, gemaakt worden, waarvanuit zal worden gemediteerd, geklaagd en gezongen (SIYACH). Dit komt telkens weer naar voren in het boek Iyowb, dat er afgerekend zal worden met de Geest, om over te gaan naar de bitterheid van de ziel.

9 : 18 – God zal mij niet RUWACH (Heilige Geest, adem) laten ontvangen, maar zal mij vullen, verzadigen (SABA) met bitterheid in de ziel.

God zal hem niet naar de Geest laten terugkeren, staat er in de grondtekst. De Geest is namelijk een tussenstap. De Geest leidt tot de wildernis, de tucht, zoals ook met Jezus gebeurde. De Geest leidt tot de volle waarheid. Overgeleverd aan de windgod was het volk, en God stelde een simulator Geest en wind op, om het volk uit te leiden tot de verloren fundamenten. Dat is waar het in het boek Iyowb over gaat.

Die ziel werd in het paradijs geschonken, en aan Iyowb. De heilige ziel is in de grondtekst de heilige armoede en de heilige honger (het vasten).

Iyowb moest NUWD, zwerven, klagen en trillen, om die overgang te bewerkstelligen. Hij moest alles brengen tot de Test, de MOZEN. Het zou zwaarder zijn dan het zand van de zee, maar dit zou hem verstommen. Hij moest tot ALAM gaan, de stomheid, zodat hij niet meer zou kunnen spreken. De Geest in hem moest tot rust gelegd worden. Dit was ook gaande in het leven van Yechezqel (Ezechiel 3 : 24-27). God maakte hem stom (ALAM), om vandaaruit zijn mond te openen alleen wanneer God dat wilde (PATHACH). Het is iets waar alle profeten doorheen moeten gaan. Zij moeten zich uitstrekken om ALAM, de goddelijke stomheid te ontvangen.

Ook moesten de profeten IVVER ontvangen, de heilige blindheid, wat in de diepte betekent : naakt worden, en ook huiden van dieren, ontmaskerd worden en naaktgemaakt worden, zoals Iyowb zei : Naakt ben ik gekomen uit de moederschoot van de onderwereld (BETEN), en naakt zal ik daartoe wederkeren, nadat hij zijn klederen had verscheurd en zijn hoofd had geschoren, en zich ter aarde had geworpen. (1 : 20-21). Ook moesten de profeten de goddelijke doofheid ontvangen, CHERESH, wat in de diepte insnijding betekent, overdracht, verbeelding, plannen maken en ploegen.

In het paradijs hadden zij een goddelijke blindheid. Daarom beloofde de slang hun ogen te openen als ze naar hem zouden luisteren (Genesis 3 : 5). In Richteren 16 : 21 werden Simson's ogen uitgestoken, NAQAR, door de Filistijnen.

Door ALAM, stomheid, komen we in PATHACH, het goddelijke spreken. Als een profeet ALAM ontvangt kan het voorkomen dat hij zomaar een hele dag niet kan spreken. Dit is om hem voor te bereiden op PATHACH.

Iyowb werd dus tot een plaats geleid waar dingen zo zwaar waren dat zijn woorden opgeslokt werden, zodat hij in ALAM zou binnengaan, en ALAM hem zou vervullen. Zo zou er een overgang komen van de Heilige Geest tot de Heilige Ziel. Dit zou gebeuren in de bitterheid van de ziel.

In de ziel is er geen snelle verlossing zoals de 'Geest' een afgod geworden is in de charismatische beweging. Er is iets gigantisch mis. De mens is ergens van het pad afgeweken. De ziel brengt tot bitterheid, tot een vermenigvuldiging van wonden, in het boek Iyowb, waarin Iyowb niet wordt gespaard, maar tot het aller uiterste wordt gedreven in zijn lijden. Er schijnt geen andere weg te zijn. De Geest moest in hem sterven om plaats te maken voor de Bitterheid van de Heilige Ziel, zodat hij doorgang zou hebben tot de scheppings-afgrond, de schoot van de duisternis. Hierin zou instructie zich openbaren, als een licht wat duisternis was. Iyowb werd gekweld tot het einde, totdat zijn tong het uiteindelijk begaf, en hij stom werd voor de Heere, totdat alleen de Heere nog door hem zou spreken. Ook Yechezqel moest hier doorheen, dat zijn tong aan zijn gehemelte zou blijven steken, zodat hij het volk niet zou bestraffen, want het was een weerspannig geslacht. Als profeet zijnde ontkom je hier niet aan. Als je er wel aan ontkomt, dan mag je je afvragen of je wel een profeet bent. Profeten moeten bidden en smeken om ALAM, de heilige stomheid, om aan Haar voeten neer te liggen. Ook Iyowb werd tot die duistere stilte geleid. Hij kwam terug tot de Heilige Ziel van het paradijs, de NEPHESH. Bitterheid (MAR) was hiervan een teken.

Zo zou ook Iyowb worden tot een ziel. Onder het vijfde zegel waren de zielen martelaars die om wraak smeekten, maar zij kregen een kleed om te rusten. Stilte, stomheid, ALAM, was het doel. De windgod had hen in zijn macht, en daarom moesten zij hier doorheen. Zij moesten terugkeren tot de tuchtigingen van de ziel, tot de tuchtigingen van Iyowb (vervolging). Hierdoor zouden zij bewapend worden met APHAR, het vuil der aarde, het heilige vuil van de paradijselijke onderwereld. En APHAR zou een nieuw lichaam voortbrengen, gemaakt van BASAR, van YAD, van HARBA, het besneden, ontzegelde 'mannelijke' geslachtsdeel. Een profeet dient zichzelf in te smeren met APHAR voor deze reden. De profeet dient een relatie aan te gaan met APHAR, wetende dat APHAR ook afgewassen zal worden, en doorstoken zou worden, om het diepere omhoog te brengen, als een grote ontwapening. Een heleboel profeten blijven steken op dit punt. Zij willen niet ontwapend worden. Ook verafgoden een heleboel profeten de Heilige Geest, en beschouwen het als een doel op zich, en niet als een wegwijzer. Hetzelfde hebben ze met Jezus gedaan.

Wij moeten ons wassen in MAR, de bitterheid van de ziel, en in ALAM, de heilige stomheid. Ook heeft de Heere vele andere jagers op ons afgezonden die ons zullen wassen en doorsteken voor dit doel. Onze oude natuur, ook onze valse geestelijke natuur, zal gebroken moeten worden (Iyowb 10).

Waar het in het Nieuwe Testament vooral over de Geest gaat, gaat het in het Oude Testament vooral over de Ziel.

In het boek Hooglied is de bruid donker van huid, als de tenten van Kedar. Dit zijn de goddelijke tenten, OHEL, van de duisternis. De tent of tabernakel wordt op verschillende manieren besproken in de oude geschriften. Kedar is duisternis in de grondtekst, dus we hebben hier te maken met de duistere OHEL, de tabernakel in de mysterieuze diepte. Iyowb klaagde erover dat hij door de moederschoot (BETEN) terecht kwam in de plaats waar haar knieen (BEREK) hem opwachtten, en een plaats waar hij aan de moederborst (SHAD) moest zuigen (YANAQ). Het bracht hem niets dan ellende. In Hooglied wordt de bruidegom beschreven als een bundeltje myrrhe (MORE), wat bitterheid betekent, en het bracht hem tussen de borsten (SHAD) van zijn bruid voor de hele nacht (1 : 13). In 4 : 12 wordt de bruid beschreven als een omheinde tuin (vgl. de tuin van Eden), wat beschreven wordt als een verzegeld of gesloten oog, de goddelijke blindheid, een bron van MAYIM, het goddelijke zaad. Dan wordt er in vers 16 opgeroepen om naar die tuin te gaan om de vrucht daar te eten, maar in de grondteksten gaat het over kinderen (PERIY) grootbrengen. In de Aramese en Hebreeuwse grondteksten van de hof van Eden in Genesis mogen ze dan niet de kinderen van de boom van kennis, Assur, wat 'prosperity' betekent, grootbrengen. De zondeval was waar de mens de armoe en de honger, het dierlijke, het goddelijke vasten (de ziel) verliet, en zich ging bezig houden met prosperity, de geest (pneuma). Toen nam de windgod hen over. God zond zijn Geest als een koorts, een vergif (CHEMAH) om hen terug te brengen tot de levendmakende bitterheden van de ziel, door myrrhe. De windgod moest verslagen worden, en zijn veren moesten uitgerukt worden voor de priesterlijke hoofdtooi, om de Levitische eredienst te herstellen.

De bruid is in het Aramees een orde van hogere goddelijke wezens. Het boek Iyowb is een belangrijke sleutel tot het boek Hooglied waarin de bruid verder wordt besproken. Iyowb wil terug naar de moederschoot, de BETEN, en in zijn pijn wilde hij wel dat hij daar altijd was gebleven, en daar was gestorven, zodat hij niet door al deze dingen heen moest gaan. Hij voelde zich levende in slavernij, en wilde wel dat hij een misgeboorte was, dat hij gewoon een gevangene zou zijn op die plaats waar hij de stem van de drijver niet zou horen (Iyowb 3). Hij verlangde terug te gaan. Hij vervloekte zijn geboorte dag. Er is een plaats voordat de moederschoot je grijpt, en dat is de YADA, het gekend zijn door God, wat de onderdrukking door goddelijke 'discriminatie' en 'racisme' is, wetende dat God boven jou staat, als de goddelijke bruid. Hier ging ook Yirmeyah doorheen. Eerst worden wij gevormd in het hart van de Moeder Heere, waar de overeenkomsten zijn opgetekend, waar Haar Wet in ons wordt gekerft. Dit is de plaats tussen haar borsten, waar de bittere zielen hangen als bundeltjes myrrhe. De YADA is de goddelijke kennis. YADA is de plaats van belijdenissen, het is de plaats van het goddelijke zien, de profetische kennis (vgl. ZUWR). In het boek Iyowb staan de Onderwereld en de Vernietiger, Abbadown, naakt, zonder bedekking, voor het Aangezicht van God (26 : 6). Zij zijn als Jagers op ons afgezonden om ons terug te brengen tot de diepere plaatsen van de onderwereld waar wij vandaan kwamen. Iyowb weet dat hij naakt tot die plaatsen zal wederkeren, omdat hij daar naakt vandaan is gekomen. In het boek Openbaring bewaakt Abbadown de put van de afgrond, de Teoom. Zij kent alle geheimen. In het boek Hooglied komen we weer de YAD tegen, het 'mannelijke' geslachtsdeel, de bouwstenen van het paradijselijke lichaam, waaruit myrrhe druppelt, bitterheid (MORE, MARAR). Dit druppelen is in de grondtekst NATAPH, wat profetie betekent. Door de besnijdenis, ook van hart en ziel, brengen wij dit voort. Onze profetie moet bitter zijn, anders mogen we onszelf afvragen of wij wel profeten zijn (5 : 5).

Diep in de ziel ligt het hart, de LEB, LEBAB, de plaats van honger, kennis (YADA) en geweten, ook uitvoerig besproken in het Oude Testament. Hier worden wij met onze goddelijke bruid verenigd, zoals in het boek Hooglied, met de Wet en de Tucht, de Afscheiding. Zij wordt in het boek Hooglied beschreven als een wapenrusting (4 : 4).

In hoofdstuk 5 keert de bruidegom terug naar de naaktheid (vers 3). In het Hebreeuws is dat hetzelfde als in ballingschap gaan (GALAH), en dat gebeurt in de grondteksten door armoe (Klaagliederen 1 : 3). In het Aramees wordt de bruidegom 'uit het net gehaald' (KUTTIN), na de jacht.

Nadat in hoofdstuk 3 de bruid een ontmoeting met de wachters van de IYR had gehad, van de bewaakte plaats van pijn en terreur, waar de bruidegom was opgesloten, vond ze haar bruidegom, greep hem vast en wilde hem niet loslaten. Ze zou hem brengen naar de BAYITH, onderwereld gevangenis, van haar moeder, tot in de bruidskamer.

Dan zou de bruidegom door zijn moeder getooid zijn met de KLILA, KLIL, de verentooi in het Aramees, als een teken van de overwinning over de windgod, voor de bruiloft, de dag van het overwinnings-gejoel.

In hoofdstuk 6 is de bruidegom afgedaald door de hof naar de plaats van bedden, ARUWGAH, wat in diepte 'ongetemd' betekent, en wilde ezel. Deze afdaling is ook een val in het Aramees, een verliezen of verlaging van status, ook als een verliezen van de slaaftekenen van de IYR, om zo met de lelien te zijn, wat in de Hebreeuwse grondtekst overwinnings-gejoel betekent. De bruidegom komt vrij van zijn oude leven, maar wordt een balling van de bruid. Dit is weer een overgangsfase in de onderwereld. De bruid zette hem vrij, om hem aan haar te binden.

De bruidegom daalt af naar de plaats van gewichten in vers 11, GAWZA in het Aramees. Dit om de vruchten (druiven, kinderen) van NACHAL, de palmboom, te zien, wat in de diepte erven en bezitten betekent. In vers 11 in de grondtekst wordt hij door de ziel op de zadels en strijdwagens van gewillige mensen gezet.

In 7 : 2 wordt de schoot van de bruid, BETEN, de schoot van de onderwereld, beschreven als bewapend met overwinnings-gejoel (lelien).

Aan het einde van het boek Hooglied roept de bruid de bruidegom op te zijn als een gazelle, een antiloop in het Aramees, UZAYLA (8 : 14). In 7 : 3 worden haar borsten, SHAD, in verband gebracht met de plaats van de UZAYLA in het Aramees. Dit is dus ook een sleutel voor de bruidegom om daar te komen, in het hart van de onderwereld.

Jezus leerde gehoorzaamheid door het lijden, terwijl hij rechtvaardig was. Job leerde ook gehoorzaamheid door het lijden, terwijl hij rechtvaardig was. Het maakte hem stil. Bij Jezus in het Nieuwe Testament lag de nadruk op het geleid worden door de Geest, maar bij Job in het Oude Testament lag de nadruk op het geleid worden door de bitterheid van de ziel. Jezus sprak door de Geest, en Job sprak door de bitterheid van de ziel. Beiden waren zij slaven van God en die deze gehoorzaamheid leerden door de kastijding. Wij moeten tot het punt komen dat wij 'gekastijde, gehoorzame slaven' zijn van God.

We zagen in de grondtekst van het boek Iyowb (Job), dat ook de Geest uiteindelijk moest neerbuigen voor de Bitterheid van de Ziel, de diepere weg in de onderwereld. We bespraken de Heilige Ziel, en de ziel gegeven in het paradijs.

In het paradijs leefde men in de goddelijke blindheid, en was God's ziel, NEPHESH uitgestort over de mens.

De Ziel is in het Hebreeuws de armoede. In de hermitatische geschriften wordt ook gesproken van de komende uitstorting van de Heilige Armoede, die de Heilige Honger is, in verband staande met de Heilige Ziel.

De Bitterheid van de Ziel, Myrrhe, leidt in Hooglied tot de plaats tussen de borsten van de bruid in de nacht. Hier is het hart van de onderwereld. Wij moeten er naar streven om het goddelijke etiket 'gekastijd', en 'gehoorzaam' te ontvangen, om ons contact met God te herstellen. Het pad van de bitterheid van de ziel is dus onvermijdelijk voor hen die daadwerkelijk dit contact met God willen herstellen. Er is geen andere weg. Het is het pad van ascetisme en martelaarschap. Dat is de weg van de Heilige Ziel. Hierdoor komen wij tot de levendmakende bronnen van de Ziel (CHAY). CHAY is in diepte 'horen en gehoorzamen'. Dit is dus wat 'leven' daadwerkelijk inhoudt. De 'levende ziel' die in het paradijs werd gegeven (Genesis 2 : 7) betekende dus : 'door kastijding en armoede' (honger, heilige vasten) tot 'horen en gehoorzamen' komen, tot een slaaf van God worden, de 'nephesh chay'. In het Aramees betekent 'leven' het zijn in de rauwe, natuurlijke staat, volbloed, ongemixt, als een stromende vloeistof (rivier).

Een ander woord voor 'horen en gehoorzamen' in het Hebreeuws is SHAMA. Dan hebben we het dus over de NEPHESH SHAMA.

Er was ook iets wat al veel eerder in het paradijs werd gegeven : de APH (Genesis 2 : 7), de triller, beven, ook wel het paradijselijke hart, de lankmoedigheid (longsuffering).

Hoofdstuk 8. Geheimenissen Van Iyowb 23 – Het Openbaar Worden Van De THUMMIM – De Dodenreis Van Iyowb

Iyowb werd geplaagd door dromen en visioenen die hem angst aanjoegen. Dit was zo erg dat hij de hongerdood en de wurging verkoos boven het leven (7 : 14-15). In het Aramees staat er dat hij naar Abbadown verlangde, de Hel, de verlorenheid, de Vernietiger. In het boek Iyowb staat Zij naakt voor het Aangezicht van God. Wurging betekent in de diepte getemd worden, initiatie (inwijding) en overgave. Iyowb verlangde naar de heilige halsketen, de heilige gebondenheid en de heilige slavernij tot God (Abbadown, Shadday). Hij wilde zijn leven verliezen hiervoor. Abbadown is ook de plaats van vernietiging. Job had een sterk doodsverlangen, en vernietigingsverlangen. In het boek Iyowb zien we dat God als zodanig naar hem op jacht was, als Shadday, de almachtige goddelijke vernietiger (6 : 4). Het hart van het paradijselijk lichaam, de APH, betekent de ademnood, de wurging, maar die heeft dus de diepere betekenis van de halsketen. Door de zondeval was er de slavernij tot de windgod DOOR ADEM, door GEEST. De paradijselijke APH raakte verloren en in de vergetelheid. En geleidelijk aan werd de Geest over de Ziel geplaatst, en alles begon zijn betekenis te verliezen. De mens verloor profetie en werd gebonden aan vaagheid, prosperity geestelijkheid, loze wolken zonder wateren/ mayim (II Petrus 2). De mens raakte verstrikt in de rijkdommen van Assur, de boom der kennis. Profetie of Prosperity, dat is de vraag. Prosperity is uitgezonden om profetie te doven, om alles vaag en materieel te houden, waarin je ziel wordt opgesloten en tot een slaaf wordt gemaakt van de Geest van Prosperity, de Windgod, de Geest van Assur, door ADEM.

Om die keten van de APH terug te krijgen moesten de Israelieten HEBRON veroveren, het zg. contact-punt met de onderwereld, waar de kinderen van ANAQ woonden (de kinderen van de halsketen, de kinderen van wurging). ARBA was de vader van ANAQ naar wie Hebron was vernoemd als KIRJATH-ARBA. ARBA was 'de grootste der reuzen', en zijn naam betekent het getal VIER, een vee-fokkerij, neerliggen (verlamming), vrouw op/met beest. De Israelieten zouden de vrouw op het beest zien, en het zou hen verlammen. Het getal vier komt ook weer terug in het visioen van Yechezqel, en in de Openbaring waar de vier ruiters/ raiders verschijnen.

Wij moeten de heilige ademnood, de heilige APH ontvangen en de ANAQ, de halsketen van de heilige wurging. De ANAQ wordt besproken in Spreuken 1 :

Zij kunnen gezien worden als belangrijke leiders/ opperhoofden binnen de ZUWR, de Orionse, uitheemse, exotische, verre en verborgen duistere kennis van God, the dark gnosis (opgeslagen in Orion, volgens de grondteksten). Dit is ook de Amazonen-kennis, ook van het Amazone gebied, de donkere bruid van het Hooglied, de duistere (verborgen, verre, uitheemse) tabernakels, tenten van God, de OHEL van Kedar. De halsketen, ANAQ, brengt ons terug tot deze tenten, waar het toetsen begint. Zoals gezegd mogen wij niet buiten de OHEL om toetsen, anders komen we onder het Levitische oordeel. Deze tenten zijn het symbool van de wildernis.

In het Aramees verlangt Iyowb niet alleen maar naar Abbadown, maar onderzoekt haar ook, wat een onderdeel is van de heilige necromantie, het contact met de ERETS, de onder-aarde.

Als God aan het einde van het boek Iyowb zijn plagers heeft geoordeeld krijgt Job hoofdtooien in het Aramees en halsringen (collars), als een teken dat hij eindelijk Hebron heeft overwonnen, en ANAQ heeft ontvangen. Ook is hij nu klaar voor hogere Levitische priesterdienst, door het ontvangen van de verentooi (KLILA), als teken dat hij de windgod heeft verslagen.

Bij dit oordeel moesten zeven demonische runderen of demonische kalveren geofferd worden. Zeven heeft in het Hebreeuws in de diepte de betekenis van een eed afleggen, zweren, vervloeken, vastbinden en slavernij tot God. Daarom is het een heilig getal van de heilige ketenen. Ook moesten er zeven geslachtsdelen van demonisch vee geofferd worden in het Aramees, DKAR, DEKRA (Iyowb 42).

In Spreuken 11 : 22 wordt onverstand en onbegrip, het niet willen luisteren, beschreven als een ring over de APH, het hart, van een zwijn, of in het Aramees kan dat ook een varken zijn. In het Aramees is de APH ook een slot. Wij moeten de valse APH overwinnen om verder te komen, het overwinnen van Hebron. Dit is dus een zwijnenjacht, waarin we het hart van de zwijn moeten bemachtigen.

De Levieten hadden strijd te voeren tegen de BAQRA, demonische zwijnen van ongehoorzaamheid. Zij willen ons afleiden van de ANAQ, de heilige halsketen van goddelijke doctrine. Als wij ARBA, de hoofdman van de Anaqieten hebben verslagen, en Hebron hebben ingenomen, dan zullen wij ook zijn vee-fokkerij erven waar met het demonisch vee wordt afgehandeld. Alles zal getoetst moeten worden aan de URIM, in de heilige OHEL, de tabernakel. Zo zal ook het onschuldige vee vrijgezet worden. Ook zullen wij zo de goddelijke verlamdheid kunnen binnengaan wanneer wij ARBA, de grootste der reuzen, en de valse verlamming (Toronto) hebben verslagen.

Het leven is een beetje zoals Russisch Roulette. Er staat teveel op het spel. We kunnen ons niet veroorloven om zomaar beslissingen te maken, om zomaar willekeurig wat aan te rommelen, of puur vanuit het verstand te werken, want als we ook maar één kleine fout maken, dan staan we schuldig aan Levitische wanpriesterij, waardoor onschuldigen verkeerd beoordeeld worden, en op ons bord eindigen als een stuk vlees. We zouden maar eens een engel voor een demoon aanzien, of een demoon voor een engel. Daarom is de heilige slavernij tot God en het bemachtigen van de ANAQ-halsketen van groot belang, het leven vanuit de goddelijke verlamdheid, vanuit het paradijselijke besneden geslachtsdeel. Als we later onder ogen moeten komen hoeveel onschuldigen we hebben afgeslacht, en dat we aan de verkeerde kant hebben meegestreden, wat een groot verdriet zal dat zijn. Daar zal moeilijk mee te leven zijn. Vandaar deze serie : De Strijd Tegen Septus, om bewustzijn terug te brengen tot het verdwaalde volk.

Weet u hoe u gebonden moet raken in de heiligheid van God ? Daartoe hopen wij een antwoord te geven in deze serie. Het is de bedoeling dat we door de gebondenheid tot God loskomen van de gebondenheid aan de duivel. Het is een grote exodus uit het rijk van de Windgod, terug naar het beloofde land. We zijn nu de overwinning over Hebron aan het bespreken. Valse Levitische demonen houden ervan om mensen blind te houden en hen als codes te gebruiken voor grote slachtingen. Heb geen deel aan zulke partijtjes. Wij moeten opgroeien in de heilige profetische gnosis, de kennis van God.

De Behemoth is een deel van de BAQAR, het demonische vee, ook demonische zwijnen, wanneer we het stuk lezen over de Behemoth in het boek Iyowb in de grondteksten. De Heere maakte dit beest als eerste. Maken betekent ASAH, maken om geofferd te worden. De ASAH is een belangrijke Levitische bediening. Zij zijn de fokkers. De Behemoth is prehistorisch, uitgestorven vee, maar meer nog : Vee in de onderwereld, ERETS, demonisch vee (BAQAR). Het komt van het woord BEHEMAH, de zoomorfischen, half dier, half mens, maar dan de dierlijke en de gevallen vorm, gemaakt voor vetmesting en offering. Er is dus een groot verschil tussen de BEHEMAH en de BEHEMOTH. Dat God hierover tegen Iyowb begon was niet zonder reden. Iyowb moest de BEHEMOTH overwinnen. De BEHEMOTH heeft OWN, lichamelijke kracht, welvaart, vruchtbaarheid, maar in de diepte betekent het afgoderij, het kwaad. Hij bezat OWN in zijn SHARIYR, wat spier betekent, en wat in diepte betekent : vijand (SHARAR). Ook betekent het navel van zijn buik (BETEN). We zien hier dus dat de satanische prosperity, gebaseerd op materiele lichaamskracht, huist in de spier, als de zetel van de afgoderij.

Zijn ETSEM is zijn mannelijk geslachtsdeel, wat in diepte het talrijk zijn, en het dichtmaken van ogen (ATSAM). Dit is gemaakt van koper/ brons, NECHUWSHAH, wat komt van NACUWSH, rinkelende slavenbellen, en van NACHASH, de slang in het paradijs, van necromantie (contact met andere delen van de onderwereld). We zien dus hier dat de NACHASH, de slang, een deel is van de BEHEMOTH, namelijk zijn geslachtsdeel, die al klaar stond om zijn slachtoffers rinkelende slavenbellen te geven. Je zou de BEHEMOTH als een reusachtige kruizing tussen een zwijn en een rund kunnen zien, als een monstervarken, of monsterbuffalo, of gewoon als een kudde met verschillende soorten uitheems vee. Dit geslachtsdeel van de BEHEMOTH hing dus voor de ogen van Adam en Eva, en sprak, om de vruchtbaarheid en de daarbijbehorende profetie van God na te bootsen. De BEHEMOTH was RESHIYTH, het begin van God's werken, het beste deel op het pad naar God (DEREK = treden (pers), boogschutter (DARAK), in de zin dat het volk de BEHEMOTH moest veroveren. Het had te maken met een stuk van het beloofde land. RES van RESHIYTH is het hoofd-deel, het hoofd-orgaan, vergif, centrale deel, bron, waaraan God oorlog gaf in het Aramees (QRABA).

Zij die promotie kregen (HAR) voedden hem/ fokken/ vetmesten, als een groot lijden wat ze moesten dragen (NASA). Zij mochten dit beest/ deze beesten dus niet overmoedig slachten. Dit heeft weer te maken met de ASAH, de fokkers. Dit is waar CHAY, het geheim van het horen en gehoorzamen, ligt en speelt (ook : spot). Het is dus de taak van de ASAH om de BEHEMOTH ook door spot te ontmaskeren, als een belangrijke taak in de oordeels-profetie. Zij die slaaf geworden zijn van God voeren dan hun spel op om met BEHEMOTH op een strategische manier af te rekenen, namelijk door het kruis. Zij worstelen met hem, maar laten zich niet verleiden om hem voortijdig af te maken. Dit gebeurt allemaal op de plaats van de wilde beesten in de grondteksten. In het Aramees : Waar de HAYEWTA spelen, de zoomorfischen (BEHEMAH, de wilde voormens). De BEHEMAH jaagt dus op de BEHEMOTH. Adam en Eva kwamen voor zijn geslachtsdeel te staan.

Ook heeft hij zijn geheime schuilplaats in de weegschaal, de QANEH, wat betekent dat hij groot werd door gewichtig en belangrijk te doen, meer aandacht op de kwantiteit dan op de kwaliteit. Hij wordt bedekt gehouden met Tselel in het Hebreeuws, en Tellal, Telleala in het Aramees : vluchtigheid, honger, tantalos. Dat wil zeggen, het is nogal een snel dier, moeilijk om te vangen. Jagers die hem willen strikken zullen honger lijden. Het is nogal een ongrijpbaar dier. Maar dit is de tijd dat BEHEMOTH wordt ontmaskerd, en zijn schuilplaats. De BEHEMOTH zal worden gevangen en gefokt, zodat wat hij heeft gestolen van het volk van God hij moet teruggeven. Ook zal hij zijn gevangenen moeten loslaten. Daarom MOET hij tot God geofferd worden.

De ERAB zijn de offeraars, hen van de palmboom (NACHAL), wat ook bezitten en erven betekent. Zij hebben de BEHEMOTH omsingeld, in de grondteksten. Zij bezitten hem en hebben hem geerfd. Zij komen dus voort uit de ASAH. Er mag niet geofferd worden buiten de ASAH (de Levitische fokkerij) om.

De TANNIN, TANNINA in het Aramees is de slang, oftewel het geslachtsdeel van de BEHEMOTH, wat ook besproken wordt als de Leviathan. God draagt Iyowb op om met een stam ernaar toe te werken BEHEMOTH te offeren (zijn tong, zijn taal). Iyowb wordt opgedragen een haak door de APH (hart) van de slang, van het geslachtsdeel van BEHEMOTH, te halen, oftewel om de wurggreep te verbreken. In het Aramees wordt Iyowb ook opgedragen om de kaak of zijde van de BEHEMOTH te nemen door een navelstreng. De BEHEMOTH moet tot de BETEN, moederschoot van de onderwereld, gesleept worden voor geboorte daar om een eeuwige slaaf van hem te maken in de grondteksten. Ook zegt de grondtekst : doorsteken, uithuwelijken. Dit gaat dus weer heel diep. Dit gaat over de Hoseaanse/ Amazonische schijn-huwelijken (BERIYTH) om de vijand te ontmaskeren en te binden. LAQACH komt ook voor in dit betoog, als zijnde huwelijk, gevangenneming en (slaaf-)verkoop. Er zal een dogma worden opgericht, zegt de grondtekst. Maak hem tot een EBED OWLAM, een eeuwige slaaf. Maak hem tot een kip/ vogel (TSIPPOWR) om mee te spelen, en bindt hem vast voor uw meisjes (NA'ARAH). God spreekt tot Iyowb op een manier dat hij dat nooit alleen zou kunnen. God drijft hier eigenlijk een beetje de spot met Iyowb. Want wie kan nu die grote Leviathan verslaan ? Maar de grondteksten laten dus zien dat dit de slang is van het paradijs als het geslachtsdeel van de BEHEMOTH, van het demonisch vee. Aan het einde van het boek Iyowb, als God zijn oordeel begint, moeten er zeven geslachtsdelen van demonisch vee geofferd worden.

God draagt Iyowb op om een vleesmaaltijd (KARAH) te maken van deze kip samen met zijn stam, om het in stukken te verdelen voor de Kanaanieten, om zijn huid te doorsteken, om hem kaal en naakt te plukken (GALAH), en om de URIM te gebruiken tegen zijn centrale deel, en op zijn hoofd. De slang had eerst vleugels, maar door de vloek moest hij door het stof gaan. In Openbaring heeft de slang weer vleugels als de draak. In de oorlog moeten de roofdieren zo ontwapend worden dat ze vee worden. Dan zal de oorlog overgaan in de jacht. Wij moeten de zegels verbreken en zien met wie of wat we werkelijk te maken hebben. Leviathan is in de grote ontmaskering een kip. Zo moet Iyowb hem behandelen, maar hij kan dit niet zonder God, dus eerst moet Iyowb in gaan zien dat hij God nodig heeft, en hoe hij God nodig heeft.

God had Iyowb min of meer kreupel geslagen. We mogen ons het waarom hiervan afvragen. Iyowb was een rechtvaardige man. Waarom moest hij hier doorheen ? De rib in het paradijs, oftewel een mannelijk geslachtsdeel, in de diepte van de grondtekst, betekent 'kreupel'. De man had vele 'kreupelen', geslachtsdelen in zijn lichaam. Eén daarvan werd gebruikt om de vrouw te maken. De man werd min of meer kreupel gemaakt, en was geenszins de trotse haan die de man vandaag is. God slaat mensen terug naar het paradijs door hen kreupel te slaan. Zie het verhaal van Yaakob die door de Heere op zijn heupspier werd geslagen en kreupel werd, gevoelig voor de rest van zijn leven. Dit gebeurde in de ERETS, de onderwereld. De spier moest slinken, zoals er in de grondtekst staat. Yaakob betekent 'hij die onder de voet is gesteld, de druif, het kind', 'hij die geperst werd, getreden werd, als een druif'. Hij was de stamvader van Israel. Hij kreeg de naam Israel toen hij kreupel werd geslagen. Dat is de toegangspoort tot Israel. Wij moeten een ervaring in ons leven krijgen van geestelijk kreupel worden geslagen. Dit gebeurde ook onder de Amazonen, als ze een man krijgsgevangen hadden genomen. Dan werd hij kreupel geslagen. Hij zou dan een verhoogde vruchtbaarheid hebben. ZUWR, de donkere, uitheemse gnosis van Orion, vereist dit. Yaakob werd door ZUWR geslagen, zodat zijn spier zou slinken. De Amazonen deden dit ook zodat de man geen bedreiging zou vormen. Het had dus verschillende redenen. BEHEMOTH, het demonisch vee, hield het geheim van de lichaamskracht en prosperity vast in de spier. In het paradijs was men niet gemaakt van spieren maar van geslachtsdelen, hooguit met pezen. Als een profeet merkt dat hij een scheut van spierkracht door zich heen voelt gaan, dan is dat een aanval van de BEHEMOTH die hem tot een slaaf wil maken. Het paradijselijke lichaam bewoog door een soort van goddelijke erecties, door bloedpompjes. Je kunt je daar op richten wanneer je door BEHEMOTH wordt lastig gevallen. Ook kun je je richten op de verwijding van je pupillen in plaats van spierkracht toe te laten.

Spierkracht geeft geboorte aan kinderen van de BEHEMOTH, aan Assur. Adam en Eva waren in de grondtekst verboden om de kinderen van Assur groot te brengen. De slag op Yaakob's heup was een grote stap terug naar het paradijs, naar de oorspronkelijke man. Yaakob ontving in zijn lichaam hiermee het paradijselijke vruchtbaarheidsdeel, wat in diepte kreupelheid betekent. De ZUWR had hem geslagen. De ZUWR zong overwinnings-liederen over Yaakob, waarin ze duidelijk maakten dat hij de onder de voet geplaatste was, dat ze hem hadden verbroken, kreupel hadden gemaakt. Hij werd de eerste Israeliet. Hij werd vanaf toen Yisrael genoemd, wat centrum betekent. Hij had het centrum van de BEHEMOTH overgenomen. De spier was gebroken, en geslonken. De ZUWR was in overwinnings-gejoel (lelien) over Yaakob's verbrokenheid, want vanuit hem zou nu een nieuw volk opstaan. Yaakob was nu gevoelig voor de ZUWR, voor de verre kennis van Orion, als een machtige sluis tot de onderwereld (ERETS). De ZUWR zong toen profetische liederen tegen welke stammen Yaakob, Yisrael, strijd moest voeren. Yaakob was aan de wijnstok, en moest getreden worden. Ook voor ons is dit de enige weg om waarlijk Israeliet te worden. Zijn wij geestelijk nog onkreupel, trots als de Leviathan (kip/ haan), dan zijn wij niet interessant voor de ZUWR.

Door kastijding, het kreupel gemaakt worden, werd Yaakob geleid tot het 'horen en gehoorzamen', de SHAMA.

Het is natuurlijk nog maar de vraag of het wel daadwerkelijk om Egypte ging toen de Israelieten na de dood van Jozef in ballingschap leeften. Dit was weer in de ERETS, in de onderwereld. Telkens weer wordt het woord Mitsrayim gebruikt, wat belegering betekent, toren, burcht, als een omheinde plaats. Ook betekent het 'dubbele last'. De Paro, de leider, was in het Aramees een malaka, een wezen in de hemelse gewesten. Er was daar een ondergronds rijk waar kinderen in werden geworpen, de YEOR. In het Aramees was dit ook een vuur-rivier. De Paro wordt in Yechezqel 29 beschreven als de grote TANNIYN, de slang. In het Aramees de oude slang, de Leviathan. Deze heeft geslachtsgemeenschap in de vuur-rivier, of in de ondergrond, de put waar de kinderen in werden geworpen, de YEOR. De YEOR is eigenlijk de gradaties van de ondergrond, van de put, waar de mensheid in viel door de zondeval. Er zullen haken door zijn kaak gaan, in Yechezqel 29, en de Leviathan zal in de wildernis worden geworpen, met al zijn vissen. Ook betekent wildernis 'mond' in de Hebreeuwse grondtekst. Hij zal dus gegeten worden. We zagen alreeds dat Leviathan in diepte een kip is die klaargemaakt moet worden. Hij zal geworpen worden in de plaats van wilde beesten. De mond komt van het woord DABAR, wat command, waarschuwen, bedreiging en overwinnings-liederen betekent. DABAR is daarom nauwverbonden met de lelien, het overwinnings-gejoel, waarmee BETEN, de moederschoot van de onderwereld, omringd is, als de wachters van de onderwereld. Hierdoor zal de kip dus verscheurd worden.

Hij wordt tot OKLAH, wat in diepte vlees van gevogelte betekent. In het Aramees wordt hij geschonken aan de BEHEMAH (HAYEWTA). Door DABAR, het profetisch woord, jagen en eten zij. De mens moest dus de gevleugelde Leviathan, de TANNIYN, vangen en eten, maar zij lieten zich misleiden door de vrucht die hen voor ogen werd gehouden. Zo daalden zij af in de YEOR, de put van Leviathan, en hun kinderen gingen daar zelfs dieper in, op bevel van TANNIYN.

Leviathan had het kinderrijk, de derde scheppingsdag, opgeslokt. Hij bood 'kinderen van Assur' aan, om de mensheid te misleiden. Yaakob belichaamde het kinderrijk. Hij was de druif, de getredene, het kind (vrucht = kind). Hij was de weg terug tot het kinderrijk, en werd hiertoe op de heup geslagen zodat zijn spier zou slinken, en hij kreupel zou worden. Hij streed met de Leviathan. Hij werd in deze strijd gelijkvormig aan de Leviathan, zijn kruis. Hij moest gebroken worden als de Leviathan. In Yechezqel 29 wordt de heup van de Leviathan, van MITSRAYIM, verbroken. Zowel Yaakob, MITSRAYIM (het kruis van Yaakob), als de hemel worden vertaald als 'belegering'. In hoofdstuk 30 worden de armen van Paro van MITSRAYIM (Leviathan, TANNIYN) verbroken/ afgekapt. Hierdoor zou hij zijn zwaard verliezen en ontwapend worden.

Ook wij zullen 'onze armen' moeten 'verliezen' als wij los willen komen van de Leviathan. Dit betekent wij moeten ontwapend worden voor het Aangezicht van God. Dit gebeurde ook met Yaakob/ Yisrael. De Heere liet het Zwaard van Babel komen, de Babylonische ballingschap, wat scheuring betekent. De Leviathan zou overvallen worden door ANAN, wat het herstel van de goddelijke necromantie betekent, en goddelijke barbaren. De ZUWR zou afrekenen met de Leviathan, de oude slang, zoals het afrekende met de boom van kennis, Assur. Babel betekent ook 'vetmesten', 'fokken' in de diepte.

De tong van de BEHEMOTH moest geofferd worden door Iyowb en zijn stam. De tong is de taal in de grondtekst, het communicatie-systeem van de BEHEMOTH. De tong was een andere beschrijving van het besneden mannelijk geslachtsdeel. Doordat de top eraf was, de overkapping, 'sprak' het, en werd de Leviathan, als een valse profeet. Leviathan was de tong van de monsterlijke os, de BEHEMOTH, als zijn besneden geslachtsdeel, om de werken van God na te bootsen. Het was een valse Levitische orde. Daarom moest de ossentong geofferd worden. In het boek Iyowb 6 : 6 moest Iyowb in het Aramees de ossentong eten. In het Hebreeuws geeft dit profetische dromen. De connecties tussen de BEHEMOTH-demonen worden door het eten van de ossentong verbroken, zijn taal. Zo kunnen ze niet meer met elkaar samenwerken. Dit eten, TA'AM, is in de grondtekst ook het oordeel, en onderscheiden. De jacht op de BEHEMOTH-ossen, en het eten van de ossentong, is dus een belangrijk onderdeel in de Levitische bediening. Het houdt de oordeels-profeet scherp, en geeft hem profetische dromen. Dit zit in het sap en speeksel van de ossentong.

In vers 7 in de grondteksten had Iyowb hier een hekel aan, want het maakte hem aggressief en oorlogsgezind in het Aramees. Ook maakt het hem zwak in het Hebreeuws. In het Aramees maakt het hem ook klagerig, wenend (YALAL), als een dronken man. Het maakt hem extreem emotioneel, overdreven toegewijd en overdreven hartstochtelijk, waarin hij zichzelf verliest, zo erg dat hij walgt van zichzelf. In het Hebreeuws maakt het hem depressief. In het Aramees is het als de plaag voor hem. Dan in de verzen daarna zien we weer het doodsverlangen en het vernietigingsverlangen van Iyowb. De dood, verbrijzelt te worden, zou hem vertroosten, want Iyowb heeft verder het heilige woord niet verloochend. In het Aramees is 'heilig' QDYS, wat een paradox inhoudt tussen maagdelijk zijn en tegelijkertijd een cultische prostituee. Natuurlijk is dat symbolisch. Iyowb heeft de QDYS niet verloochend. Hij heeft haar gehoorzaamt. Daarom kan hij nu gerust sterven.

In de grondteksten zijn 'juwelen' zijn wapenen. In vers 14 moet hij vasthouden aan de Vreze van de Almachtige Vernietiger, Shadday. In het Aramees is dit de Vreze van ILLAY, de allerhoogste, superieure, verhoogde. Vreze is DEHLA, DEHLETA, 'secte', maar dat heeft dan te maken met een heilige secte. Het is de heilige afzondering, dwars tegen alles in.

In de eerste verzen van hoofdstuk 6 wordt het duidelijk dat Iyowb dit allemaal zong, wat behoorde tot het horen en gehoorzamen, als een profetisch lied (NY in het Aramees). Hij was onder RUGZA, de goddelijke straf en kastijding, waardoor hij beefde. Hij was onstabiel. Hij was onder de Toorn van God, als een oordeels-profeet apartgezet. EALAHA, ALAHA had hem verschrikt, en hij was in een verschrikkelijk trauma van vrees. Ook al wist hij dat hij onschuldig was. In het Aramees is onschuldig zijn hetzelfde als 'overwinnen'.

De ZUWR had hem geinspireerd met DABAR, profetische liederen van oordeel, waarschuwingen, command en aankondigingen. DABAR wordt in de grondtekst vergeleken met 'lelien', als overwinnings-gejoel, en overwinnings-liederen. Zij zijn de wachters van de onderwereld. De ZUWR zingt profetische overwinnings-liederen om aan te kondigen wat ze met de vijand zullen doen, om de vijand te intimideren. Ook bevestigen ze de woede van Iyowb. Iyowb worstelt met deze woede, en gruwelt hiervan. Dit is waar de profeet doorheen moet : de strijd met hemzelf.

Dit hele verhaal brengt ons terug tot het feit dat de tong in het paradijs een mannelijk geslachtsdeel was. De mens was gemaakt van zulke tongen, waardoor DABAR, het profetische woord, kon vloeien.

Iyowb moest tot de plaats komen waar juwelen waren als wapenen. Hij had de ANAQ, de heilige slavenketting, in zekere mate ontvangen. Wanneer wij gehoorzaam zijn met de ANAQ die wij hebben ontvangen, dan krijgen wij een hogere ANAQ, met hogere wapens, andere soorten van juwelen, als heilige esoterische sieraden. Hetzelfde zal gebeuren met armketenen en voetketenen. Hiertoe moeten wij dus het pad van Iyowb volgen.

Het lijkt wel alsof het boek Iyowb in de grondteksten tegen alles ingaat wat we hebben geleerd, alsof alles een keerzijde heeft. Iyowb werd gedreven tot diepe hopeloosheid waarin de Geest moest plaatsmaken voor de bitterheid van de ziel. Eigenlijk is dat ook wel heel logisch. Pinksteren richtte zich op de Geest, terwijl Pasen zich op het lijden en het kruis richtte. De profetische roep was al geruime tijd om terug te keren tot Pasen. Het vraagstuk van de erfzonde is moeilijk te begrijpen. Al met al is het boek van Iyowb een mysterie. Iyowb werd beschreven als onschuldig en rechtvaardig, maar toch zien wij dat hij als een schuldige werd gehouden, zondig, en zelfs niet vergeven werd, om neer te dalen in eindeloze hopeloosheid (Iyowb 7). In het Aramees wordt in dit hoofdstuk de Geest (RUH, RUHA) zelfs beschreven als de oorzaak van veroudering, makende dat het leven maar een ademtocht is, leidende tot verderf. En dat is de opdracht van de Geest : Het MOET ons tot Pasen leiden, tot de wildernis. Dan vraagt Iyowb zich af of hijzelf de Leviathan is, de TANNIN. Iyowb werd op zijn knieen gebracht en gestrafd/ gekastijd (SWAM). Hij sprak dat er geen reine uit een onreine kon komen. Is dit dan alleen erfzonde, of ook erfschuld ?

In het boek Iyowb is er een schuld van de rechtvaardigen. Wat houdt die schuld dan precies in, en is dit dan erfschuld, of een andere vorm van schuld ? In de strijd tegen de BEHEMOTH en de LEVIATHAN (TANNIN) wordt er telkens het woord 'GOHOK' gebruikt, wat spel betekent, spot en strategie. Omdat wij de Behemoth en de Leviathan als een kruis moeten dragen, zullen wij ook behandeld worden als hen, om zo hun macht te verbreken. Daarom moet de geest verbroken worden, en plaats maken voor de bitterheid van de ziel. Dit is dus een schijn-schuld, een schuld in het spel, wat de Behemah opvoert, de goddelijke zoomorfische wezens van het voor-paradijs. Ook is dit een schijn-erfschuld die dus 'in het spel' tegen ons gebruikt wordt. Wij komen dus tot de plaats van Iyowb waar geen vergeving is. Hier zullen we al die luxe christelijke verwen-artikelen niet vinden. Dit goddelijke spel, de GOHOK, is dus de manier om Behemoth en Leviathan/ Tannin te overwinnen. Dus diep van binnen moet dat ons een rust geven, en een wetenschap dat het maar een spel is, om Behemoth/ Leviathan te strikken. En dit is voor hen die streven naar de heilige gebondenheid en slavernij, die streven in Iyowb's voetstappen te wandelen, en zijn mysterie te kennen, en niet voor degenen die er maar op raak leven en zondigen, want zij leven dus onder daadwerkelijke schuld, en God zal met hen afrekenen.

God zal ons ketenen met schijn-schuld en spel-schuld, om met de demonen in ons af te rekenen. Het is Zijn strategie, en het Iyowbitische pad. In het boek Iyowb zijn de zware Levitische gradaties gekerfd, en daarom is het voor ons van belang om van Israeliet, tot Leviet, tot Iyowbiet te worden. Dit is een stappenstelsel van diepe inwijding voor iedere oordeels-profeet.

Iyowb werd geleid tot een soort van eeuwige verdoemenis van hopeloosheid. Dit was een heilige hopeloosheid, en het scheen de enige manier te zijn om los te komen van de Behemoth en de Leviathan. Het was een schijn eeuwige verdoemenis, in het spel van de Behemah. Oordeels-profeten leven met een heilige vloek op hun hoofd. Deze heilige vloek houdt hen rein van boze geesten, en houdt hen in gebondenheid tot God. Dan roept God Iyowb op om voor de URYA te jagen, leeuwinnen of grote vrouwen. In het Hebreeuws zijn zij de LABIY. Iyowb moest een YAHAB worden, een heilige jager en provider. Hij moest de jonge leeuwinnen tevreden stellen, oftewel het kamp (KEPHIR). Dit waren heilige, goddelijke vrouwen met zoomorfische kwaliteiten (vgl. BEHEMAH). Zij leefden in de MEOWNAH, wat niet alleen hol van wilde dieren betekent, maar ook de woonplaats van God. De Meownah is de duistere, verborgen tabernakel van God in de wildernis, de plaats van de wilde dieren, waar Iyowb naartoe geleid werd in de bitterheid van zijn ziel.

We zagen hoe belangrijk de esoterische juwelen en sieraden zijn, de innerlijke sieraden wel te verstaan, de sieraden van de ziel en het hart. Zij zijn namelijk onze wapenen. In Iyowb 28 is een plaats, een bron, een MOWTSA van de juwelen en sieraden. De KECEPH, de heilige lusten van de strijd. Een MAQOWM voor ZAHAB, de heilige weegschaal voor kastijding en reiniging. Dit is een plaats om vanuit op te rijzen met een wapenrusting, dus we hebben hier een arsenaal. Deze wapenrusting wordt gewonnen uit de APHAR, waarin het paradijselijke lichaam werd gemaakt. De APHAR is het stof en het vuil van de paradijselijke onderwereld. Deze wapenrusting is nogal geavanceerd, want het is ook een jachtrusting, fokrusting en slachtrusting, BARZEL, wat ook ijzer betekent. Dit wordt dus uit de APHAR gehaald, maar ook geselecteerd, gevangen genomen en getrouwd. Het heeft er dus mee te maken dat deels de wapenrusting van de vijand daar opgeborgen ligt, die we moeten gebruiken. Iywob zegt dat al zou zijn tegenstander een boek schrijven, hij zou het als een verentooi gebruiken (KLIL, KLILA). Ook worden wij dus eerst gevangen genomen en overwonnen door deze wapenrustingen. Ook is het de plaats van NECHUWSHAH, van NACHUWSH, rinkelende slavenbellen, en van NACHASH, de wetten van de heilige necromantie, van het observeren, en van de uitleg van de esoterische tekenen. Dit wordt gewonnen uit EBEN, stenen tabletten, relikwieen, monumenten (bijv. de gedenksteen van waar God de Israelieten hielp de Filistijnen te verslaan). Dit alles bevindt zich in een hart van vrees. Iywob zegt dat de Vreze des Heeren is de heilige secte des Heeren en de oorlogstaktiek, intelligentie en zintuig. EBEN is ook de hagelstenen die een onderdeel zijn van de apocalypse. Deze stenen worden gebruikt om een eeuwige plaats te bouwen, tot het oprichten van een stam.

Het zijn de stenen van de duisternis, van ambush, surprise attacks : EBEN OPHEL. Men doorvorst het uiterste van de duisternis om zulke stenen te vinden, en de duisternis wordt onderverdeeld, zodat er zicht komt (het zogenaamde nachtzicht, waar ook het Eeuwig Evangelie over spreekt). De vervulling hiervan, de perfectie, is de schaduw van de dood, de TSALMAVETH, de honger, de vluchtigheid, de heilige jacht, overweldigd worden, afgezonderd en verborgen uit het zicht, plaats van schilden en slacht, heilige verhongering. Dit heeft dus te maken met het gebied van de THUMMIM, waardoor men binnengaat door de URIM, het toetsende vuur. THUMMIM is een hoge graad van God's heiligheid om nachtzicht te geven. Men boort hiervoor een mijnenstelsel, wat Iyowb 28 op verschillende plaatsen uitbeeldt in de grondteksten, NACHAL, wat ook bezit en erfenis betekent. Kinderen werden door PAROW in de mijnenschachten (YEOR) gegooid, waar de jongetjes moesten werken. De mens kwam hier in na de zondeval, als een put met vele van zulke mijnschachten, als een groot stelsel van slavernij. Hier moest de mens zwoegen. NUWA : Zij beefden, waren onstabiel, en moesten daar rondzwerven. Uit dit deel van de onderwereld, ERETS, komt vlees voort, LECHEM. Daaronder is het draaiende vuur van God, van God's Woede, altaar-vuur, braad-vuur, ASH. Dat draaien is HAPHAK, wat tegendraads en rebels is, tegen alles in wat geleerd is. De EBEN, de steentabletten, zijn de MAQOWM, het arsenaal, van saffieren, en het heeft het stof (APHAR) van ZAHAB, de weegschaal en exotische sieraden. Saffieren, CAPPIYR, zijn de stenen van de schrijfpriester, van communicatie, in het Hebreeuws. In Yechezqel 1 wordt de troon van God beschreven als van saffieren.

28 : 7 – Het is een pad wat geen roofvogel (AYIT) kent, en geen gier (AYAH, hebzucht) heeft gezien. Dit duidt erop dat de windgod, het rijk der vogels, het rijk van de Geest, hier niets voor het zeggen heeft. Het licht, en de levenden, hebben hier niets in te brengen, en dat gaan we verderop ook weer zien.

: 10 – De YEOR wordt opengebroken, daar waar we allemaal opgesloten werden gehouden, tussen de rotsen van God, en zijn oog ziet YEQAR, pompen, wat te maken heeft met de pompen waarvan het paradijselijk lichaam was gemaakt, de besneden 'mannelijke' geslachtsdelen.

Abbadown en Maveth (heilige verhongering) hebben het gehoord door de OZEN, het oor, het horen en gehoorzamen door gebeden (AZAN), voor het ontvangen van goddelijke openbaring. Dit gebeurde door SHEMA/ SHAMA, onderscheiding van getijden.

: 1 – ATAR = Heilige Plaats, als een mijn NEPQA, NPEQ, waar ook hoofdtooien te vinden zijn.

MAZONA = VLEES = Het onderhouden van gescheiden vrouw en kinderen door de jacht, als een vorm van heilige slavernij, als een provider.

Dit is waar Iyowb doorheen ging. De ZUWR (God) had hem de oorlog verklaard. Abbadown en Shadday, de twee goddelijke vernietigers, waren op jacht naar hem, en zouden niet rusten voordat zij hem naar de TSALMAVETH hadden gesleept. Iyowb werd in hopeloosheid ondergedompeld, waarin hij wegzonk tot een heilige verdoemenis, in de bitterheid van zijn ziel. God had hem niet vergeven. God had zich afgescheiden van hem, als een heilige scheiding. LET WEL : Dit behoorde tot het goddelijke spel wat nodig was om de Leviathan tot verbreking te brengen, de gevleugelde, de Geest. Deze rituelen komen ook heel sterk voor in Betelgeuse in Orion. Het is een diepe Iyowbitische theologie, als de wet van scheiding, TOWRAH. Als wij los willen komen van al die valse Levitische offergeesten waarop de hele samenleving is gebaseerd, dan zullen we het Iyowbitische pad op MOETEN gaan. Er is geen andere oplossing. Overal om ons heen zijn er valse fokgeesten, en wij zijn het vee. De lucht ziet er zwart van. Als wij heilige Levieten zijn geworden, dan moeten wij deze behoudenis in vreze en beven bewerken door tot de diepte hiervan te komen door Iyowbitische Levieten te worden.

: 6 – DUKKA/ DUKKETA = rituele slachtplaats waar het saffier ligt, de steen van de schrijfpriester, van communicatie, van profetie, SAPPIL, SAPPILA, met de hoofdtooien.

: 8 – De HAYEWTA, de zoomorfische wezens die de troon dragen, de BEHEMAH, wilde dieren, hebben deze plaats niet vertreden (Hebreeuws : Ze hebben het niet verwijderd). We hebben hier dus te maken met een belangrijke paradijselijke plaats in de onderwereld.

: 9 – Hier worden de drugs van de promoties (HAR, Hebreeuws) gegrepen. Drugs = IQQARA, wat ook voet en schoot betekent. Iyowb ging dus in het spel om de Leviathan te verslaan door allemaal promoties heen, waardoor hij kwam tot de bittere kruiden en de drugs van de moederschoot van de onderwereld. Naakt, maar toch 'bedekt' door de heilige sieraden, zijn wapenen.

: 10 – De vuur-rivieren (NAHRA) worden uitgehouwen, worden onderscheiden en verdeeld, opengebroken (Hebreeuws).

: 11 – Het occulte, verborgene, TAHPI, TAHPITA, wordt gebracht tot de URIM, de NUHRA, NHOR, licht van de ogen, vuur, nachtzicht, de gradaties van duisternis die een beeld vormen.

: 13 – Geen sterveling kent of heeft ervaring met/ omgang met/ heeft gezien : GINZA, GANZA, GAZZA, de opslagplaats van schatten, de opslagplaats van heilige literatuur. Het wordt niet gevonden in het land der levenden/ ongemengden.

: 22 – Door het oor/ opening van de schoot, hebben Abbadown, Hel en Verhongering SEMA gekregen, profetische instructie en gerucht.

: 23 – God (EALAHA) weet en onderwijst de weg, de ordes, van haar rituele slachtplaats (DUKKA, DUKKETA).

: 24/ 25 – Hij heeft het gewicht/ de mate van Geest (RUH/ RUHA) bepaald, en schreef instructies voor visioenen en profetische liederen. Hij gaf de grenzen aan.

: 28 – Zie, de DEHLETA, secte, vrees, relikwie, van EALAHA is BUYYAN, BUYYANA, intelligentie en gedachtenloosheid.

De DUKKA, de heilige rituele slachtplaats wordt hysterisch bewaakt door de URIM en de THUMMIM. Toch is de spel-gradatie zo hoog, dat er eigenlijk niets mis kan gaan, en er dus veel innerlijke rust is. God draagt Iyowb op om te jagen voor de goddelijke leeuwinnen, 'grote vrouwen' (Aramees : URYA, Hebreeuws : LABIY) en haar welpen, het kamp (KEPHIR). Hij moest hen MAZONA verschaffen, wat erop duidt dat zij van hem waren gescheiden, maar hij was nog steeds aan hen verbonden voor slavendienst. Dit gebeurde in en rondom de tempelplaats, de MEOWNAH, de zwarte tempel. Hier komen dus alle verborgen duisternissen van het Oude Testament aan hun trekken. De TOWRAH, een opperhoofd van de ZUWR, de wet van scheiding, had IYOWB veroordeeld, als een toets-oordeel. Als wij enig contact met God willen hebben, dan gaat dat door deze wet, de scheiding van het goddelijke. Ook Jezus ging hier doorheen, afgescheiden van God in de donkere nachten van Getsemane en Golgotha. Ook Ezechiel kreeg dit certificaat van scheiding. Dit gebeurde in de BAYITH, een onderwereld-gevangenis, een opslagplaats (lever). Er is in de onderwereld maar een hele dunne lijn tussen huwelijk en scheiding.

Dus in de diepte van de Levitische priesterdienst, in de Iyowbitische levels, is het belangrijk om lost te komen van allerlei religieuze romantiek van 'De Geest en de Bruid zeggen kom,' want daar winnen we de oorlog niet mee. We moeten het bruiloftsfeest van het Lam loslaten. Wij moeten dat opofferen aan God, en het kruis met de daarbij horende scheiding (!) aanvaarden. Wij moeten komen tot de duistere OHEL, tent, de MEOWNAH. De scheiding is belangrijk om allerlei soort van valse huwelijken met de Leviathan te verbreken. Wij moeten de MAZONA-kraal van de heilige scheiding in onze ANAQ, halsketen, daartoe ontvangen. Ook kan de MAZONA gezien worden als een extra snoer in de ANAQ. Hierdoor blijven wij verbonden met de MEOWNAH, de zwarte tempel waarvoor Iyowb moest jagen.

1 Kunt gij een prooi jagen voor de leeuwin en de begeerte der jonge leeuwen vervullen,

Volgens Levitische voorschriften mogen we dit alleen door MOWED doen, de goddelijke oproep, dus in dit geval door de MEOWNAH MOWED, de duistere tent van de goddelijke oproep. Dit betekent dat wij eerst door God geroepen moeten zijn, en vanuit zijn tent moeten werken, vanuit de URIM, en de ASH, zodat er geen onschuldigen op het jacht en oorlogs-altaar terecht zullen komen. De strijd is tegen het kwaad, zoals de Aramese grondtekst laat zien. Degene die hier geen gehoor aan zou geven zou verbannen worden.

Het is belangrijk om vee/ prooi te kunnen onderscheiden. Daarom gebruikten de Levieten ook nog een extra steen : de PESSA, de PES, wat 'lot' betekent in het Aramees, een kleine, 'verdelende' oftewel onderscheidende steen. Deze steen wordt in Leviticus 16 gebruikt om te bepalen welke bokken er zijn, en hoe ze apart behandeld moeten worden. De steen geeft dus raad in jacht, offer en oorlogs-strategie, en werkt dus samen met de URIM. Als Leviet is het dus belangrijk om je met deze steen te bewapenen, om deze steen in je hart te ontvangen. Deze steen is door de Heere gegeven.

Door deze ontmaskeringen en offeringen komen de kanalen van God vrij, om Zijn Woord, DABAR te brengen. Wij mogen ons dus bewapenen met de PESSA, en ook met ASH, het goddelijk vuur, en we moeten zorgen dat we leven vanuit de MEOWNAH, de duistere tent des Heeren. Zo zullen wij niet schuldig zijn aan het vergieten van onschuldig bloed. Ook moeten wij dus bewapend zijn met de URIM, de toetssteen. Alles zal aan de URIM getoetst moeten worden. In de grondteksten is de URIM ook een vuur, en dat vuur moet de verschillende onderdelen en samenwerkingen van ons leven en lichaam bewaken. URIM moet de wachter zijn van onze mond. Zij is het wezen van de ZUWR.

Omdat overmoed nog steeds een erg gevaarlijke macht kan zijn in deze gebieden, is het belangrijk dat wij de ALAM-kraal in onze ANAQ hebben, of als een extra snoer. ALAM is de heilige stomheid. Zo kan alleen God onze mond openen.

Overmoed is belangrijke jachtprooi. TRAB, TARBA is trots, overmoed en offerdieren-vet in het Aramees. Dit moesten de Levieten offeren. In het Orions is dit een aparte groep van vee, een soort reuzen-buffaloes, iets groter dan de buffaloes die wij kennen op aarde. Iyowb werd bekleed met dierenhuiden, OWR, als een bewapening. Wij moeten de huiden van de TARBA dragen om veilig te zijn tegen de TARBA en niet door hen bezeten te raken. Ook droeg Iyowb dieren-beenderen voor dat doel.

Als Iyowb zijn hoofd zou verheffen, zou de URYA jacht op hem maken. Trots werd absoluut niet getolereerd, dus moest Iyowb voor zijn eigen bescherming jagen op de TARBA, de Orionse demonische reuzen-buffaloes. Anders zouden zij bezit van hem nemen, en dan zou hij in problemen komen met de URYA, de goddelijke leeuwinnen of grote vrouwen. Zij zouden bij de minste trots jacht op hem maken en hem gevangen nemen. Trots is 'ontsnappen uit de heilige gevangenschap.' Trots maakt korte metten met de heilige slavernij. De URYA zou hier geen genoegen mee nemen.

Job 10:15,16

15 Indien ik schuldig stond – wee mij! en was ik onschuldig – ik zou, zat van smaad,

en ziende op mijn ellende, mijn hoofd niet kunnen opheffen.

16 Zou het zich verheffen, dan zoudt Gij als een leeuwin (URYA, grote vrouwen, Aramees)

jacht op mij maken en mij gevangen nemen (Aramees), en uw wondermacht (GANBARA, Orion, Aramees) tegen mij opnieuw tonen.

: 17 – De URYA zou de Toorn op hem vergroten, de RUGZA, de goddelijke gezonden kastijding/ straf/ oordeel waardoor hij als een bevende wordt. Steeds nieuwe wapenrustingen zouden tegen hem komen.

: 22 In het Aramees wordt het duidelijk dat elke ontsnapping (SILHY) een diepere duisternis (grotere kastijding) is, als een put waarin hij valt.

In vers 11 had de URYA hem bekleed met dierenhuiden, scalps, en voorhuiden van dieren (MSEK). De URYA had hem gemaakt van pezen, zenuwen en mannelijke geslachtsdelen : GYAD, GYADA.

RES, RESA, de top van de muur, top van de bedekkende steen (capstone), van het hoofd, is in het Aramees ook 'de eerste vruchten', oftewel Geest, Pinksteren. Dit mocht niet in Ijowb oprijzen, anders zouden de URYA hem neerjagen en gevangen nemen. Iyowb was besneden op de top van zijn hoofd (scalpering), en dat mocht niet meer teruggroeien, want dan zou hij een probleem hebben met de URYA.

Hij moest strijd voeren tegen de trots, de TARBA, de top van zijn hoofd. Hij moest Pinksteren, de Geest, achter zich laten, en verder reizen tot de bittere kruiden van de ziel. De Geest leidde tot de scalpering. Hiertoe was de URYA gezonden.

In vers 4 ontdekt Iyowb dat de mannelijke geslachtsdelen van God ogen hebben om de stervelingen, bruidegommen, te zien, en te zien wat zij zien, als een profetische kwaliteit. De URIM is op de top van deze mannelijke geslachtsdelen. Zo is dus ook het paradijselijke lichaam. In vers 1 heeft de ziel van Iyowb niet alleen een afschuw van het leven, maar ook van de behoudenis in het Aramees. Behoudenis is ook een romantische christelijke term waar we verderop op het pad niet ver mee komen, vooral als we tot de Iyowbitische levels komen. We zijn zo langzamerhand zo overbehouden geworden dat we God's werken niet goed kunnen doen, en profetisch zijn vastgeraakt, ver weg van het kruis, ver weg van God's duisternis. De geesten van trots en hebzucht hebben ons verblind. In de Iyowbitische levels gaat het meer om de heilige verlorenheid, hopeloosheid, en de heilige verdoemenis. Levieten in hogere levels ontkomen niet aan deze levels van de Iyowbitische oordeelsprofeten.

Trots, overmoed, TARBA, oftewel offerdier-vet, bedekt de ingewanden, de GEWAY, de hebzucht. Wij moeten dus de TARBA overwinnen en vandaaruit de GEWAY.

Oordeels-profeten waren geen lieden die feestjes hielden in de stad. Nee, ze leefden diep in de wildernis van de onderwereld van wat de natuur hen daar gaf. Het waren jagers, strijders, slaven, gevangenen, asceten, martelaren, die in diepe gevangenis en slavernij leefden aan een mysterie wat ze niet konden bevatten. Nee, ze hadden geen romantische verhouding met God als met een geliefde. Geen chique etentjes met de Geest van God, maar zij droegen de bittere kruiden van de Heilige Ziel. God was niet hun bruid die hen verwende met dure cadeautjes, en die altijd voor hen klaar stond voor een goed gesprek, en voor bemoedigingen wanneer zij dat nodig hadden. Nee. God was hen een wild dier, de URYA, als een groep leeuwinnen, de stam van grote vrouwen, een deel van de ZUWR, de duistere, verre gnosis/ kennis van Orion. Oordeels-profeten waren apart gezet in toorn. Er was geen ontsnappen aan, en ze gingen gebukt onder ondragelijke lasten. Zij waren kinderen van de verdoemenis.

De URYA zijn wapenen van de oordeels-profeet. Eerst wordt hij zelf door deze wapenen aangevallen en gevangen genomen, om zo een slaaf te worden van die wapenen. Dit is belangrijk, anders zou de profeet de wapenen verkeerd kunnen gebruiken. De wapenen werken vanuit zichzelf, en gebruiken de oordeels-profeet als een leeg kanaal. We zagen dus dat het huwelijk een oorlogs-strategie was, om de oordeels-profeet te onderwerpen, en dit zou onherroepelijk eindigen in een scheiding, zoals we zien bij de oordeels-profeten van het Oude Testament in de grondteksten. God is in de hogere levels verre van romantisch, maar een wild dier. God kan niet getemd worden. God temt de oordeels-profeet. Wel moet de oordeels-profeet ongetemd blijven en worden als het aankomt op wereldse zaken. De oordeels-profeet moet zich laten bewapenen door de URYA. Hij moet al zijn dromen opgeven van romantische onderonsjes met God. In het boek Iyowb beschouwde en behandelde God (de URYA) Iyowb als een vijand. Iyowb kwam van het rijk van de Leviathan.

Hij werd door de URYA neergejaagd en naar hun hol gesleept. Iyowb was in de grondteksten door gevaarlijke wilde dieren van Orion aangevallen. Dit waren geen aardse wilde dieren, geen aardse leeuwen, maar goddelijke leeuwen en wilde dieren, van Orion.

: 26 – Huid moet geschonden (besnijdenis, scalpering, etc.) worden, zodat het mannelijke geslachtsdeel een oog ontvangt en God ziet/ visioenen krijgt/ visitaties.

: 27 – De visioenen door de URIM op het mannelijke geslachtsdeel zal de wapenrusting en de jachtrusting, en het juk (teugels), en de nieren (zetel van gevoel) naar een hoger level van dogma brengen. De mannelijke geslachtsdelen die het paradijselijke lichaam van de onderwereld vormen moeten beteugeld worden, en dat gebeurd door de URIM, de ogen die op hen geplaatst zijn om visioenen voort te brengen. Deze uitrustingen bestaan ook uit ringen en piercings (juwelen) – KELIY.

In het boek Iyowb worden de uitrustingen gewonnen uit de APHAR, het paradijselijke stof en vuil.

: 23, 24 – Dat zijn woorden voor eeuwig in KEP, KEPA (juwelen, hagelstenen in het Aramees) worden gekerfd, als merktekenen. Dit kerven gebeurt door het metaal/ ijzer van het mannelijke geslachtsdeel (QNE, QANYA, het mannelijke geslachtsdeel als een kerf-priester). Daarom is het belangrijk de URIM te ontvangen, door de schending van de huid (Dit is ook het gebruik van dierenhuiden).

Door dit process wekt URIM dus THUMMIM op, de volgroeiing, volmaking, het naar een hoger level gaan. Door pezen, zenuwen en bloedvaten worden de mannelijke geslachtsdelen aan elkaar verbonden om het tot een hoger geheel te brengen.

De demonische dierenhuid moet dus geschonden werden, gesneden, zodat de basis van profetie gelegd kan worden, en er groei zal plaatsvinden in profetie. Hierdoor worden de URIM en de THUMMIM ten volle hersteld. Dit is waarom de URYA jacht vereist, strijd tegen demonische machten, en schending van de demonische huid. Onze messen mogen niet rein zijn van bloed. Wij moeten het jachtveld op en het strijdveld op, anders zullen onze profetische kwaliteiten vervagen en corrupt worden. Ook onze eigen huid moet dus besneden worden, en daar zal de URYA zorg voor dragen. Boven alles moeten wij streven te profeteren, profetisch te leven, anders is alles een verloren zaak. Boven alles moeten wij streven naar de heilige gebondenheid en heilige slavernij om zuiver te zijn. Wij zijn niet geroepen om bruidegompje te spelen, maar wij worden de wildernis ingeroepen om met de wilde beesten te zijn. Zie daar te overwinnen en je weg te vinden. Zie daar tot de diepere esoterische sieraden te komen. Het leven is in de diepte een ascetisch sieraad van nauwgezette discipline, van ijzeren wetten waaraan niemand kan ontkomen. Het leven is geen bruiloftsfeest. De bruiloft was slechts een oorlogs-strategie. Het zal zijn als in de dagen van Noach : mensen eten en drinken, en mensen huwen, en ze hebben het belangrijkste vergeten. Ze verspillen hun zaad aan elke hoge boom, en hebben het goddelijke zaad, MAYIM, verlaten, en de betekenis hiervan vergeten. Iyowb walgde van dit leven, en van deze valse behoudenis. Hij wist dat deze afvalligen diep verstrikt waren in de oorlogswetten van de URYA.

Hij lag tussen de URYA in, maar niet als een echtgenoot. Hij sliep aan hun voeten, maar hij werd niet als een vriend beschouwd. Hij werd in de gaten gehouden. Hij was een vijand (vers 11), een BELDBAB. Hij was een gevangene en een slaaf. Hij was een balling. Het boek van Iyowb is een boek van smekingen gericht aan de URYA, maar al wat hij kreeg was genadeloosheid. Diep in zijn hart walgde Iyowb van genade, van behoudenis, want wat zou het hem brengen ? Het zou hem alleen maar verder doen afwijken. Hij zei : 'Zouden wij het goede van God aannemen, en niet het kwaad ?' Iyowb had ook geleerd het lijden te aanvaarden. Het lijden bracht hem visioenen, het bracht hem de URIM. Die visioenen en dromen waren zo verschrikkelijk dat hij naar de wurging verlangde, naar de slavenketting. Hij verlangde naar Abbadown, de hel, vernietiging. Gelijktijdig werden zijn wapenrusting en jachtrusting en verder alle andere uitrustingen opgehoogd, maar dit was ook zijn juk. Het verteerde hem, consumeerde hem. Hij kreeg een nieuw lichaam, maar daarvoor moest hij door al deze martelingen heen. Door de kastijding leerde hij gehoorzaamheid.

'Ysryl (Israel, Aramees) is een geboren tent-slaaf. Waarom is hij prooi geworden, waarover jonge leeuwinnen (URYA) brullen ? Zij hebben zijn plaats tot een woestenij gemaakt, zonder inwoners.'

Hoofdstuk 8. Geheimenissen Van Iyowb 23 – Het Openbaar Worden Van De THUMMIM – De Dodenreis Van Iyowb

De Levieten hadden een heilige opdracht om te zoeken naar de THUMMIM, een allerheiligste profetische steen, die 'volmaking en perfecties' betekende. Zij konden tot deze steen komen door de URIM, de steen van het testen. Dit was voor de Levieten een reis naar de THUMMIM die hun dienst tot God zou ophogen.

In het Aramees wordt Iyowb zelf beschreven als zijnde de THUMMIM. Hij werd beschreven in Iyowb 1 als perfect, oprecht, compleet en onschuldig (TMYM, TAMMIM).

Het is belangrijk voor Levieten en oordeels-profeten om op te klimmen in de graden van de THUMMIM, in de Iyowbitische graden. De URYA zal hiertoe eeuwige inkervingen moeten maken in ons en onze esoterische sieraden, met de woorden van Iyowb om die graden uit te beelden.

In de grondteksten was Iyowb een heilige necromancer, een sjamaan, die een heilige dodenreis moest maken door de uiterste dieptes van de onderwereld. Hij moest hierbij door de nodige initiaties gaan, inwijdingen, uitgevoerd door de URYA. Hij moest allerlei wilde beesten in de onderwereld ontmoeten. Je zou het dus ook een soort van dodenboek kunnen noemen.

: 2 – Nu wordt zijn bitterheid en strijd (MARAR) tot een spel. Zo diep is hij gekomen dat alles tot een spel wordt. Hij begint de spel-kwaliteiten van zijn lijden te zien, als de gradiaties en objecten van een machig en reusachtig spel in de wildernis van de onderwereld.

: 3 – Iyowb is zoekende naar de troonplaats van God/ URYA, de MAWTAB, de tafel van God, goddelijke wezens, de plaats van de jachtmaaltijd in het Aramees.

: 4 – De MAWTAB is de plaats waar hij wordt klaar gemaakt voor de oorlog en de jacht, voor het oprichten van de wet en het recht. Het is de plaats waar zijn mond wordt gevuld met bestraffing en kastijding, de TOWKECHAH in het Hebreeuws.

: 5 – Op deze plaats zou Iyowb in staat zijn God's woorden te horen en gehoorzamen, waaruit profetische liederen zouden voortkomen (chants) – NY in het Aramees. En hij zou God's instructies van de URYA begrijpen.

: 6 – Zou God met overmacht tegen hem strijden ? Nee, maar hem vullen met vreze, relikwieen, vroomheid, religie en heilige secte – DEHLETA.

: 10 – God zou hem niet voortdurend het leven zuur maken, want God kent zijn wandel en dogma. Toetste God hem, dan zou hij als een verentooi tevoorschijn komen, hebbende de windgod/ geest overwonnen.

: 11 – Zijn voet zou een institutie oprichten als een pad. Dit is het pad van Iyowb, van de THUMMIM.

: 14-17 – EALAHA (God, Aramees) heeft hem verschrikt. Hij is verschrikt over wat EALAHA over hem heen zal laten komen. (SHADDAY, Almachtige, Hebreeuws)

We hebben gezien dat Iyowb de archetypische personificatie van de Thummim is in de Aramese grondtekst. De Thummim is de steen van de voleinding, vervulling en perfectie. Door de Urim steen wordt alles gezift. De Urim is de toets-steen. De Thummim brengt het zuivere, pure, gezifte Woord van God. Jezus als het Licht is in het Aramees de Urim. Het christendom was opgezet om de weg naar de Urim te versperren. In de Orionse geschriften is de vader van Iyowb, Uribir, de Urim. En er werd voorspelt dat de naam veranderd zou worden. Dit is door Orionse geesten gebeurd. Het christendom is als een groot zegel opgezet om de Urim te bewaken. Deze geesten vreesten de Urim. Nog steeds is deze mythologie een weg waar we ons doorheen moeten werken, als een kruis. Er valt esoterisch gezien altijd wel wat mee te doen, en alles krijgt zijn plaats.

Het verlangen naar Jezus is dus eigenlijk het verlangen naar de URIM die het verborgen houdt, het gezuiverd worden om tot de Thummim te gaan. Veel verlangen van christenen naar Jezus is om mee te doen de URIM weg te houden. Ze hebben namelijk teveel te verbergen. De Urim is een verterend vuur. De Urim brengt de waarheid aan het licht. In deze tijden zullen de sluiers van de Jezus-samenzwering geheel verscheurd worden en aan het licht gebracht worden. Niemand zal het openbarende vuur van de Urim kunnen tegenhouden.

In het boek Iyowb in de Aramese/ Hebreeuwse grondteksten is de URIM een slavenjuk, een slaven-uitrusting, dit om te testen of alles wel goed met God verbonden is, en of de werken uit God zijn. De Urim is een toetser. Jezus als het Licht is in het Aramees de URIM, en houdt de URIM verborgen. Deze samenzwering gaat heel diep. Al die christelijke karakteristieken zijn items van het onderbewustzijn om de mens in slaap te houden. Zij zijn gemaakt als sluiers. Wij moeten daarom doorreizen tot de diepere betekenissen en dat wat er achter ligt. Wat houdt het verborgen ?

Als de sluiers van het Jezus syndroom gescheurd worden, dan wordt de URIM zichtbaar, de goddelijke steen van het toetsen. Deze steen is een steen des aanstoots, zoals Jezus dit was. Jezus droeg vele karakteristieken van de URIM, maar ook hield hij het verborgen. Natuurlijk was zijn naam niet Jezus. Jezus was maar een Westerse naam voor deze persoon. Ook was de mythologie uit het Oosten over deze man herleid van veel oudere bronnen over Christus-figuren. Men moest daarmee aan de gang, want men was nu eenmaal in die domeinen gevallen waar een vorst heerste die men Christus noemde. Men moest ermee klaarkomen, men moest een simulator opstellen, men moest deelnemen aan het plan van de meesterspion, waar ook het Eeuwig Evangelie op duidt. Zo diep was de mens gevallen. Er werd de mens een vlot toegeworpen vol onreinheid, maar daar moest de mensheid het mee doen.

De Christus werd door het corrupte leiders-volk gesmeden als een slaaf van de regering. Dit gebeurde al in het oude Egypte, het oude Griekenland, het oude Rome, Babylon, en de oud-Oosterse en Sanskrite samenlevingen. Het was een erfenis. De erfenis schreeuwde om geanalyseerd te worden, uitgelegd te worden, om enigszins een draai aan het verhaal te geven, om mensen te verlossen van de slavernij. Men moest het zien als code, en men kon de code veranderen. Hierdoor kwamen de vele gnostische en esoterische genootschappen opzetten.

Er zal een pad van Christussen zijn naar een meer zuivere bron. De aarde heeft zoveel Christussen. Feit is dat God Zijn Christus zond als een simulator, als een eersteling, als een spion onder de vele christussen. Men moest klaar komen met het hele Christus-mysterie. Christus is een heenwijzer, een sluier. Christus verbergt de URIM, de Heilige Slavernij, de Heilige Gebondenheid. Alleen in die zuivere gebondenheid kunnen wij toetsen.

Om van allerlei valse en wereldse christussen verlost te worden moeten wij de URIM ontvangen. De URIM zijn de heilige sieraden die de waarheden van God dragen, en Zijn plannen, om die door ons tot heilige uitvoer te brengen. Het bevat ook de heilige halsketen. Het bevat ringen en piercings. Hierdoor moest Christus gepierced worden met spijkers. Hierdoor werd Christus als de ekster gehangen om voor gevallen engelen bevrijding te verkondigen in het Eeuwig Evangelie in de voortijd. Dit is dezelfde wurging waar Iyowb naar verlangde. Doordat er door het Eeuwig Evangelie items aan worden toegevoegd, komt de URIM tot gestalte.

Kruizen werden gebruikt om Babylonische slaven te worden. Het was een regerings-symbool, waardoor ook goden als slaven aan Babylon werden geketend. Griekenland en Rome namen dit ook over, maar er is diepere bevrijding in de halsketen, de heilige wurging. Zo komen wij dichter tot de URIM. Het kruis is een heenwijzer. De gekruisigde is een heenwijzer.

Christus was een middel wat van wereldrijk tot wereldrijk werd overgedragen om de mensheid gebonden te houden aan het systeem. God zond Zijn eigen Christus daar dwars door heen, maar dit was om hem terug te leiden tot de URIM, het toetsende vuur, het licht wat duisternis was, oftewel het nachtzicht. Wij moeten het heilige slaventuig ontvangen om verbonden te worden met God, en niet onze voorouders onfeilbaar verklaren, want dan volgen we weer mensen. Vrees voor mensen spant een strik. De duivel had zich diep in de bijbel vastgeworteld, ook in het hele Christus verhaal. Hoe kon het ook anders. De mensheid was zo afgedwaald. Ze waren nog niet klaar voor het zuivere. Ze waren overgeleverd aan hun begeertes. Ze hadden de URIM verworpen en het verstand tot koning gemaakt.

Het volk koos een Christus, een middelaar, want zo kon het volk God en de Urim verborgen houden. Alles werd aan priesters overgedragen. Men vond heel wat afleiding in het lezen van de Bijbel als een excuus om niet met de URIM bezig te gaan. Het beeld van Nebukadnezar werd uitgemeten : 60 + 6, als het beeld van het beest, 66 boeken in je hand en gememoriseerd in je hoofd, het merkteken van het beest.

Dus Christus werd door de staat opgericht voor die taak, om mensen tot slaaf te maken aan het beest, opdat zij de draak zouden aanbidden. Van de wurging mocht niet gesproken worden, van de bevrijding van gevallen engelen mocht niet gesproken worden. Het kruis en Christus was genoeg voor Babylon. Er mocht geen wurging zijn, want dan zou de Geest, de adem, sterven. De windgod moest in stand gehouden worden, om mensen verblind te houden in prosperity, en hen laten zijn als supermensen, allemaal voor de arena.

Of je ontvangt de URIM, of je ontvangt Babylon. Weest onderwezen in de strategieen des Heeren.

De Christus was opgezet door de Heks van Babylon, oftewel de Heks van Saturnus. Deze lagere aardse gewesten waarin wij wonen zijn in de handen van de Babylonische vorst genaamd 'Christus' die deze landen heeft behekst. Dit was waarom de Heere de Christus-Simulator opzette. Wij moeten klaarkomen met dit project.

Waar heeft alle Christus-verafgoding toe geleid ? De arena's. Ook de Christus die God had opgezet leidde tot de arena's, tot de strijd. Christus leidt tot de oorlog, tot het Zwaard. Hij kwam niet om vrede te brengen. Geen van alle christussen doet dat. Ze kwamen om verdeeldheid te zaaien, te leiden tot het rode paard. Christus is een angstaanjagende wolkengod, maar vult zijn slachtoffers ook met hoogmoed en trots. Hij is de gezalfde die komt om te zalven. Deze zalving is niet de Heilige Geest, maar de URIM, en de Heilige Ziel, de bittere kruiden. Nadat wij de windgod hebben verslagen, moeten wij de wolkengod verslaan en klaarkomen met het Christus-mysterie. Wij moeten dit mysterie oplossen, anders volgen wij nog steeds de Christus-afgod. De taak van de Ware Christus was een spionnen-taak, en een eerstelingen-taak, om de mens door te leiden tot de heilige slavernij van de URIM, de profetische slavernij, om aan de wereldse slavernij van de Heks van Babylon te ontkomen. Wij leven allemaal in kinderslavernij tot haar.

In de URIM is het mysterie van Christus opgelost. De URIM zal de heks verslaan, en zal ons de THUMMIM doen binnengaan, de graden van de Iyowbitische slavernij tot God. Weer zal dit dus een vogeljacht of kippenjacht zijn om de wolkengod te verslaan. De URIM graden worden verborgen gehouden in de Christus mythologieen. Wij zullen moeten groeien in de URIM en de THUMMIM.

Veren zijn tekenen van eeuwige overwinning. Wij moeten die veren in onze tooien en uitrustingen dragen, om veilig te zijn tegen deze geesten. Als je een demoon-vogel hebt verslagen : Neem zijn veren ! Anders zal hij tot je terugkeren en zal het zevenmaal erger zijn. Voornamelijk zal dit een grond-gevecht zijn, tegen allerlei soorten demonische kippen waarin de wolkengod schuilhoudt. Laten wij beseffen dat wanneer wij het over Christus hebben, wij het over de URIM hebben, en wanneer wij het over het kruis hebben, wij het over de heilige wurging hebben, de halsketen, en het geringd en gepierced worden.

Wij bevinden ons in het rijk van Septus, waar de Vader aan de macht is, waar de moeder op een lager plan is gezet, als een slaaf. Deze Vader is de Romeinse Saturnus die zijn kinderen opat (Cronos in het Grieks). In het Orionse geschrift 'Zwerves' wordt er over hem gezegd :

'Een grote vrouw verschijnt op de vlakte. Zij is de Heere. Zij is de Urya, zij heeft de nek gebroken van het Talkia bewind. Zij heeft Saturnus gezien, en hem gebroken. Hij gaat tekeer als een brullend varken, verslindend zijn kinderen. Volgt hem niet naar zijn hol. Hij is het zwijnenkind.

Heeft u zijn horens gezien ? Hebt gij zijn slagtanden gezien ? Denkt eerst goed na voordat u hem aanvalt, want hij zou u eens bezeren. Niet velen durven tot hem te naderen. Leer dan van de spreuken van Orion en wordt wijs. Laat u bewapenen, want het zal niet slechts een jacht wezen. Hebt u het stoom gezien wat uit zijn neusgaten komt ? Hebt gij hem zien stormen door de velden, vertrappende alles wat in zijn weg staat ? Laat u dan niet bedriegen. Het vergt een kundig krijgsheer om hem te onderwerpen. Hebt gij zijn trots gezien ? Hebt gij gezien hoe hij angst zaaide in de harten van hen die rondom hem waren ? Allen hebben zij hem verlaten.

De Heere heeft hem verbroken. Nu hij verwond is is hij nog gevaarlijker. De Zuwr is tot hem uitgezonden. Zij zullen haken door zijn kaken slaan, en hem trekken tot de rivier. Daar zal hij zinken, en voedsel van krokodillen zijn. Zwerves, de krokodillen god, wacht op hem.

Zo zult gij moeten strijden, wanneer Saturnus op u jaagt. Laat hem u niet ketenen. Keer daarom weder tot Zwerves. Gij hebt uw krokodillen god verloochend. Door de Heere was hij u gegeven, zodat u een licht zou hebben in een duistere dag : de dag dat Saturnus u zou grijpen. Ja, een bizon nam u op de horens, en droeg u weg.

Keer daarom weder tot Zwerves, en leer van zijn geheimen. Kom tot zijn moeras, en zijn rivier in de onderwereld. Hij zal u het geheim van het groeien tonen. Geprezen zij Zwerves tot in alle geslachten.

En een wond in het mannelijk geslachtsdeel bracht de Urim daar, de steen van het heil, als een ring. Ja, een oog groeide daar, en rustte u toe. Op de zevende dag zult gij Saturnus verslaan. De zesde dag is de dag van het slepen. De zevende dag is de dag van de kooi. Zo is Zwerves de zevende dag. Geprezen is hij.'

Saturnus is de god van landbouw, tijd en gerechtigheid. Wij zijn allemaal op zijn fok-boerderij opgesloten als vee vanwege vader-verafgoding, vanwege slavernij tot de geest van Septus. Daarom begint de jacht op Saturnus, na een verschrikkelijke oorlog. Richt je op de besnijdenis, de wond in het mannelijk geslachtsdeel, want daaruit zal de Urim voortkomen. De wolkengod is het zegel wat verbroken moet worden, en die heeft zijn schuilplaats in de Vader, Saturnus.

Wij waren in het domein gekomen van een gevaarlijke driehoek : De Vader-Geest-Christus Driehoek, die de moeder tot slaaf maakte. Zoals de Leviathan het besneden geslachtsdeel was van de Behemoth, zo is Christus het geslachtsdeel van Saturnus, de Vader. Christus was Jupiter in het Romeins, de zoon van Saturnus, die de macht nam. In het Latijns, en zelfs in de Latijnse bijbel, is Christus 'Lucifer', de morgenster, in II Petrus 1 : 19 :

19 En wij achten het profetische woord (daarom) des te vaster, en gij doet wèl, er acht op te geven als op een lamp, die schijnt in een duistere plaats, totdat de dag aanbreekt en de morgenster (lucifer) opgaat in uw harten (et lucifer oriatur in cordibus vestris).

In het Grieks is hij Zeus, waar Jezus (Iesous) vandaan is gekomen. Dit zijn luchtgoden. Zij hadden te maken met het organiseren van de staat. Jezus is het gevleugelde geslachtsdeel van Saturnus, de Vader, wat openbaar werd, en waar de mensheid voor neerviel. De gevleugelde slang, Lucifer, is in de grondteksten 'ketenen met veren', en wordt in het boek Iyowb ontmaskerd als de Leviathan zijnde het geslachtsdeel van de Behemoth, zijnde een kip. In de Exodus brengt God Zijn gevleugelde slangen, zijn 'ketenen met veren', om de mens te bevrijden van de valse ketenen. Dit was een strijd tussen slangen, tussen slavenketenen. De dood van Christus en de opstanding hebben zo te maken met de erectie, de vruchtbaarheid.

Het gaat er dus om terug te keren tot de URIM, terug te keren tot de ware ketenen, en tot de mannelijke geslachtsdelen van het paradijs waaruit een mens bestond. Dit moest beteugeld worden door de URIM. De THUMMIM heeft te maken met die goddelijke verlamdheid waarvanuit de vruchtbaarheid komt en de werken van God. Zonder de URIM mogen wij niet tot de THUMMIM komen. Toronto is een valse Thummim waar men kwam door de URIM te omzeilen, door CHRISTUS-verafgoding. Men wilde niet de diepte in. Men ging als een idioot Christus verafgoden, zonder te onderzoeken wat het nu eigenlijk betekende, zonder te toetsen. Men gaf zich over aan de schandelijke lusten van de voorouders. Er is een valse verlamdheid. Dit is een luie geest, die zich blindelings onderwerpt aan het gezag van de voorouders. Het is niets anders dan een voorouder-aanbiddings-cultus. Daarom zal de URIM terugkeren. De URIM zal de weg openen tot de THUMMIM. Deze THUMMIM is Iyowb. De URIM en de THUMMIM zijn middelen om met God, de ZUWR, te communiceren.

De mens kwam in het paradijs voort van THUMMIM, en was beteugeld met URIM, maar de mens vond een weg te ontsnappen, omdat de URIM en THUMMIM nog in lagere gradaties in de mens werkte. Daarom is het zo belangrijk te groeien in de URIM en de THUMMIM. In de grondteksten moesten de Levieten strijden tegen de AWPA, vogels, kippen (christus) en de YAWON, duiven (heilige geest). Zij moesten deze beesten overwinnen en offeren. Zij deden dit door de URIM, door het toetsen, zodat ze niet de verkeerde beesten offerden. Ze moesten alleen demonische beesten offeren. Zij moesten dus een heilige relatie ontwikkelen met de URIM. Zoals gezegd is in Orionse geschriften URIM de vader van Iyowb, URIBIR.

De mensheid kwam dus voort uit de dieptes van Iyowb, uit THUMMIM. Maar zij werden door de demonische driehoek gegrepen. Zij moesten eerst deze driehoek door strategie en list overwinnen. De Heilige Geest leidt tot de Heilige Ziel, Christus leidt tot de URIM, en de Vader leidt tot de Moeder, tot ZUWR. De christelijke zegels moeten verbroken worden. In het boek Iyowb wordt Iyowb beschreven als een verentooi die voortkomt vanuit de beproeving. Die beproeving is URIM, zijn vader. Iywob, de THUMMIM is dus een verentooi die voortkomt vanuit de beproeving, vanuit de strijd en de jacht op de demonische vogels/ kippen, vanuit het offeren van de AWPA. De verentooi is dus ook dat wat de goddelijke verlamdheid uitbeeldt, wat voorkomt vanuit de scalpering. De scalpering was altijd verzegeld door de doornenkroon van Christus, wat dus een machtige deur is tot de verentooi. De doornenkroon houdt de THUMMIM verborgen, daarom is het van belang om door te dringen tot het mysterie van de doornenkroon. Zij is een zegel. Ook de onthoofding van Johannes de Doper, en de haarafsnijding van Simson wijzen op de scalpering. Ten diepste houdt dit in dat de URIM de besnijdenis inhoudt, wat profetie opwekt. Dit is dus waartoe Jezus was gezonden, om het volk te besnijden. Hij is de besnijdenis, de URIM, en houdt dit verborgen. De valse Christus zal overwonnen moeten worden.

Jezus kwam als een slaaf, en wilde de wereld tonen wat het inhield een heilige, zuivere slaaf te zijn, toegewijd aan de bron, de Moeder Heere. Hij zou moeten vertrekken, om plaats te maken voor de URIM, Zijn diepere Wezen. Dit zou je ook de Tweede Komst kunnen noemen, oftewel de Wederkomst, het openbaar worden van de URIM. De URIM is het profetische lichaam, toegewijd aan de Moeder God, onderworpen aan Haar. Wij moeten de besnijdenis hiertoe ontvangen, als een heilig juk.

Jezus kwam om het Zwaard te brengen, de HARBA, de besnijdenis. Zo kon het volk terugkeren tot de zuivere Levitische ordes, om zo terug te kunnen keren tot Iyowb, de THUMMIM.

Denk er goed aan dat Jezus een uitvinding van de staat was, om zielen te binden tot Babylon. Als al je religieuze buttons geraakt worden wanneer je het woord 'Jezus' hoort, dan weet je dat er iets goed fout zit in jezelf. Jezus is een sluier die we moeten doorbreken. Dit land is behekst door de naam Jezus. Leer esoterisch met de naam Jezus om te gaan. Niet als een paswoord, want velen die de naam Jezus gebruiken zullen niet binnengaan, omdat ze URIM, de heilige wet, hebben verworpen, omdat ze niet besneden wilden worden. Zij maakten zich druk om de boekomslag, maar wilden van haar inhoud niet weten. Jezus is opgesteld door de staat, om harten te binden voor het Romeinse wereldrijk. Alleen zij die werkelijk begrijpen wat 'Jezus' inhoudt, en wat het verborgen houdt, zullen aan haar ontkomen. De sleutel van de gnosis wordt achtergehouden door geleerden en farizeeers, door notarissen. Wij zijn nog steeds slaven van de letter. Vandaar de serie 'De Strijd Tegen Septus' om hiervan los te komen.

De Bruid van Jezus, de Bruid van het Lam, was door de staat geschapen om huwelijks-slaven te maken tot de Babylonisch-Romeinse goden. Het was een slaven-apparaat om vruchtbaarheids-slaven te maken, voor het voortbrengen van nog meer demonen, als wachters van het Romeinse wereldrijk. Dit wereldrijk moest korte metten maken met het Indiaanse continent. Het Indiaanse continent beelde namelijk het oorspronkelijke paradijs van de onderwereld uit, waar alle geheimenissen waren opgeslagen. Uribir en Iyowb, oftewel URIM en THUMMIM, en hun volgelingen, de indianen, moesten uitgeroeid worden. Hier zou het Romeinse gezag voor zorgen.

De ZUWR maakt korte metten met deze bruid en hoer, en zal opnieuw de URIM en de THUMMIM in het volk planten. Het volk zal teruggeleid worden tot de Iyowbitische fundamenten, om zo opnieuw de THUMMIM binnen te gaan.

De mensheid was geworpen in de YEOR, de put van de vuurrivier, overgeleverd aan Saturnus, de kinderverslindende god van de Romeinen (Cronos, Moloch). Hier werden de kinderen tot slaaf gemaakt in deze 'poel des vuurs'. Dat wat in de lucht hangt, de Jezus-geest, is het geslachtsdeel van Saturnus. De aarde werd hierdoor verkracht, zoals Behemoth de aarde verkrachtte door de Leviathan. Jezus moest aan het hout, aan de boom, gespijkerd worden, zodat hij de rol van de slang van de boom der kennis in het paradijs kon uitbeelden, als Lucifer. In het diepere vuur werd de URIM verborgen gehouden. Lucifer was in het Aramees de drager van de URIM, oftewel de bewaker van de URIM. Dit was het zegel van de URIM. Dit zegel moet verbroken worden. Jezus is de naam die het onderbewustzijn telkens uitspreekt om ons in slaap te houden.

JEZUS-SLANG-KIP is het drievoudig zegel wat de URIM verborgen houdt. De kip werd een slang, en toen een mens, om de mensheid van de URIM af te houden. Het zegel richtte een georganiseerde religie op. Lucifer had zijn troon boven die van God gezet.

Daarom zal Jezus weer sterven en weer verbroken worden om plaats te maken voor de URIM. De wereld is namelijk opgesloten in de eeuw van de schaapherder. In het Orionse geschrift 'Jager van de URYA' staat :

De relatie Vader-Zoon Christus was een Babylonische truc van lang geleden, een truc tussen Rachab, de vader, en Leviathan, de zoon. Christus, Leviathan, was niets anders dan het geslachtsdeel van de Rachab. Dat ging ongeveer zo :

Rachab : Nou, ik heb een plan om de regering in te komen, tot het besturen van alle mensenzielen.

Rachab : Nou, jij gaat naar de aarde, en je noemt jezelf Christus, en je zegt dat jij de zoon van God bent, van mij dan, hè, en dat niemand tot de Vader komt dan door jou.

Rachab : Nou, en dan zend je ook nog eens even jouw geest die hen kerken laat bouwen, en hen laat verkondigen dat zonden door jou vergeven kunnen worden, omdat jij voor hen bent gestorven, en dat goede werken, het toetsen, en boetvaardigheid op een lager plan worden geschoven. We kunnen het namelijk niet hebben als mensen tot de Urim en de Thummim gaan komen. Dan gaan we eraan, Jopie.

Rachab : En als je dan maar om de donder en de bliksem hen niet laat weten dat jij Leviathan bent, okay, Jopie, want dan hebben we de poppen goed aan het dansen. Begrepen ?

Rachab : Ik zal hen wel even een boek laten schrijven zodat alles in kannen en kruiken komt, en als ze zich niet aan dat boek houden, dan laat ik hen uit de weg ruimen. Wij eisen volkomen overgave.

In deze dagen zal Leviathan uit de hemelen vallen, uit de lucht, uit de wolken, met al zijn Christus artikelen. Christus was het product dat hij verkocht, om de mensheid tot slaaf te maken, in slaap te sussen, opdat ze de URIM, de eigen verantwoordelijkheid, zouden vergeten.

Ook Rachab zal ontmaskerd worden en vallen. Deze twee monsters hebben het georganiseerde christendom opgezet, als een grote religieuze markt, de Babylonische markt. Wij moeten een beter beeld op Christus krijgen, en gaan zien dat het een groot zegel is waar de gelovigen doorheen moeten. Het is het sluier dat voor de URIM hangt, en veel van die kwaliteiten draagt. Het is de Leviathan die de waarheid iets heeft verdraaid, opdat de heiligen hun doel zouden missen. Hij mengde waarheid met leugen. Dit staats-apparaat werd het apparaat van vervolging. Jezus was het apparaat van de aanklager, die iedereen op zijn eigen manier kon neerzetten, om de arena compleet te maken. Het volk moest verdeeld en verscheurd worden.

Telkens weer in het Oude Testament staat er in het Aramees dat God oordeel zal brengen door de URIM. Zo ook in het boek Sefanja.

2 Volkomen zal Ik alles van de aardbodem wegvagen, luidt het woord des HEREN. 3 Ik zal wegvagen mens en dier, Ik zal wegvagen het gevogelte des hemels.

Dit vers is een oorlogs-verklaring aan de luchtgoden, het gevogelte des hemels. Wegvagen is ABRA in het Aramees, wat ook transporteren betekent, vertrappen, inruilen en bedriegen (verraden). Dier is BIR, BIRA, wat vee betekent, en vogels is PARHA, PARAHTA.

4 Ik zal mijn hand (YAD = mannelijk geslachtsdeel) uitstrekken tegen/ vestigen in Juda en tegen alle inwoners van Jeruzalem, en Ik zal uit deze plaats uitroeien het overblijfsel van Baäl en de naam der afgodsdienaren met de priesters, 5 en hen die op de daken zich nederbuigen voor het heer des hemels, en die zich nederbuigen en zweren bij de HEERE en zweren bij hun Moloch; 6 ook hen die van de HEERE afvallen, en die de HEERE niet zoeken noch naar Haar vragen.

7 Zwijg voor het aangezicht van de HEERE HEERE, want nabij is de dag des HEEREN; want de HEERE heeft een offermaal bereid; Zij heeft zijn genodigden geheiligd. 8 Het zal geschieden ten dage van het offermaal des HEEREN, dat Ik bezoeking zal doen over de vorsten en over de koningszonen en over allen die uitheemse kleding dragen. 9 Ook zal Ik te dien dage bezoeking doen over allen die over de drempel springen, die het huis hunner heren vullen met geweld en bedrog.

10 Het zal geschieden te dien dage, luidt het woord des HEEREN, dat er een luid geschreeuw zal zijn uit de Vispoort en een gehuil uit de Nieuwe stad en een luid gekraak van de heuvels. 11 Huilt, gij inwoners van de Vijzel, want al het kramersvolk gaat te gronde en alle geldwegers worden uitgeroeid.

JUDAH is in de diepte het centrum, de onderbuik, de belijdenis van zonden. Hier brengt God het oorspronkelijke besneden mannelijke geslachtsdeel terug als een verbindings-schakel in het lichaam, als een teken van oordeel. Baal (Aramees : BEL, BALA) betekent : Bruidegom, mannelijke echtgenoot, Heer, Meester. Deze wordt uitgeroeid. De bruidegom zal niet meer heersen in JUDAH. Het mannelijke paradijselijke geslachtsdeel met de goddelijke verlamdheid zal terugkeren tot JUDAH, tot de plaats van smekingen. JUDAH wordt tot een mannelijk geslachtsdeel, en komt dus ook met de URIM. God zal de bruidegoms-afgoderij uitroeien. In vers 18 zien we in het Aramees de URIM verschijnen om alles te vernietigen :

14 Nabij is de grote dag des HEEREN, nabij en hij nadert haastig. Hoort, de dag des HEEREN; bitter schreeuwt dan de held. 15 Die dag is een dag van verbolgenheid, een dag van benauwdheid en van angst, een dag van vernieling en van vernietiging, een dag van duisternis en van donkerheid, een dag van wolken en van dikke duisternis, 16 een dag van bazuingeschal en van krijgsgeschreeuw tegen de versterkte steden en tegen de hoge hoektorens. 17 Dan zal Ik de mensen benauwen, zodat zij gaan als blinden, want zij hebben tegen de HEERE gezondigd, en hun bloed zal worden uitgestort als stof en hun ingewand als drek. 18 Noch hun zilver, noch hun goud zal hen kunnen redden op de dag van de verbolgenheid des HEEREN. Door het vuur (Aramees : URIM) van zijn naijver zal de ganse aarde verteerd worden, want vernietiging, ja, een verschrikkelijk einde zal ZIJ alle inwoners der aarde bereiden.

Krijgsgeschreeuw is in het Aramees 'eeuwig krijgsgejoel' : QUH, QUT. In het Hebreeuws is dit TERUWAH, krijgsgejoel, overwinningsgejoel en een alarm. God installeert dit alarm door de URIM.

4 Want Gaza zal verlaten zijn, en Askelon tot een woestenij worden, Asdod zal men op de middag verdrijven, en Ekron zal ontworteld worden. 5 Wee u, bewoners der zeekust, volk der Keretieten! Het woord des HEEREN is tegen u, Kanaän, land der Filistijnen, en Ik zal u te gronde richten, zodat er geen inwoner meer zal zijn. 6 De zeekust zal worden tot weideplaatsen, tot putten der herders en tot kooien voor schapen. 7 De kust zal ten deel vallen aan het overblijfsel van het huis van Juda; daarop zullen zij weiden; in de huizen van Askelon zullen zij zich des avonds legeren, want de HEERE, hun God, zal acht op hen slaan en een keer in hun lot brengen. 8 Ik heb gehoord het gesmaad van Moab en het gehoon der Ammonieten, waarmede zij mijn volk smaadden en zich verhieven tegen hun gebied. 9 Daarom, zo waar Ik leef, luidt het woord van de HEERE der heerscharen, de God van Israël, voorwaar, Moab zal aan Sodom gelijk worden, en de Ammonieten aan Gomorra, een veld van distelen en een zoutgroeve en een woestenij tot in eeuwigheid. Het overblijfsel van mijn volk zal hen plunderen en de rest van mijn natie hen erfelijk bezitten. 10 Dit zal hun wedervaren voor hun overmoed, want zij hebben gesmaad en zich verheven tegen het volk van de HEERE der heerscharen. 11 Geducht zal de HEERE tegen hen wezen, want Zij zal alle goden der aarde doen wegteren, en voor Haar zullen zich neerbuigen, ieder uit zijn plaats, alle kustlanden der volken.

De kust, in het Aramees : het touw, de valstrik, de vlam, HBEL, zal ten dele vallen aan het overblijfsel van JUDAH. In de duisternis zullen zij neerliggen, hun zwakheid hebben, als de goddelijke verlamdheid, in de tenten van Askelon. Ook betekent het in het Aramees : 'Neerliggen met het vee.' Askelon is de weegplaats : 'Ik zal gewogen worden.' Ook is het de vlam van beruchtheid, van schandelijke criminaliteit. JUDAH zal het Filistijnse Askelon innemen. Askelon is een deel van Kanaan, het beloofde land.

Het krijgsgejoel van hoofdstuk 1 is gericht tegen de hoge hoektorens, ook : hoekstenen (christussen). In hoofdstuk 2 krijgt JUDAH de kust, wat in het Hebreeuws ook touwen betetekent, en pijn van slaven-arbeid, torment, wat vergeleken kan worden met de komst van de URIM. Het betekent ook verbinding, en vernietiging. JUDAH ontvangt de HBEL, de URIM, en wordt teruggebracht tot de goddelijke verlamdheid, tot de THUMMIM. Askelon betekent 'wegen' en 'toetsen'. Daarom moet JUDAH Askelon innemen, en daar tot de THUMMIM komen, het neerliggen met het vee.

De kust zal worden tot kooien van bokken (ANA) in het Aramees (GZAR, GZARA), wat ook oordeelsplaatsen betekent, plaatsen van de wet, en van het mes, slachting. In het Hebreeuws van kleinvee. Dit zijn allemaal onderdelen van de URIM.

1 Wee u, weerspannige, bezoedelde, verdrukkende stad! 2 Zij hoort naar geen roepstem, zij neemt geen kastijding aan; op de HEERE vertrouwt zij niet, tot haar God nadert zij niet. 3 Haar vorsten in haar midden zijn brullende leeuwen; haar rechters zijn avondwolven, zij laten niets over tot de morgen. 4 Haar profeten zijn woordenkramers, mannen die trouweloos handelen; haar priesters ontwijden het heilige, zij doen de wet geweld aan.

5 De HEERE is rechtvaardig in haar midden; Zij doet geen onrecht; elke morgen geeft Zij haar recht; als het licht wordt, blijft het niet uit. Doch de verkeerde weet van geen schaamte. 6 Ik heb volken uitgeroeid; vernield zijn hun hoekstenen (CHRISTUSSEN); Ik heb hun straten verwoest, zodat niemand er meer door gaat; hun steden liggen in puin, zonder mensen, zonder inwoners.

7 Ik zeide: Vrees Mij toch, neem tuchtiging aan; dan zal haar woning niet uitgeroeid worden volgens alles waarmee Ik over haar bezoeking zal doen. Evenwel, zij waren er vroeg bij om al hun boze daden te bedrijven. 8 Daarom, wacht op Mij, luidt het woord des HEEREN, ten dage dat Ik zal opstaan tot de buit; want mijn vonnis is, volken te vergaderen, koninkrijken te verzamelen, over hen mijn gramschap uit te gieten, heel mijn brandende toorn, want door het vuur van mijn naijver zal de ganse aarde verteerd worden.

9 Maar dan zal Ik de volken andere, reine lippen geven, opdat zij allen de naam des HEEREN aanroepen; opdat zij Haar dienen met eenparige schouder. 10 Van gene zijde der rivieren van Ethiopië zullen mijn aanbidders, mijn verstrooiden, mijn offer brengen. 11 Te dien dage zult gij u niet behoeven te schamen over al de daden waarmede gij tegen Mij hebt overtreden, want dan zal Ik uit uw midden uw hoogmoedig juichenden verwijderen. En voortaan zult gij niet meer overmoedig zijn op mijn heilige berg.

12 En Ik zal in uw midden overlaten een ellendig en gering volk, en wie schuilen bij de naam des HEEREN. 13 Het overblijfsel van Israël zal geen onrecht doen noch leugen spreken, en in hun mond zal geen bedrieglijke tong gevonden worden, want zij zullen weiden en nederliggen, zonder dat iemand hen verschrikt.

14 Jubel, dochter van Sion; juich, Israël; verheug u en wees vrolijk van ganser harte, dochter van Jeruzalem! 15 De HEERE heeft uw gerichten weggenomen, Hij heeft uw vijand weggevaagd. De Koning Israëls, de HEERE, is in uw midden; gij zult geen kwaad meer vrezen. 16 Te dien dage zal tot Jeruzalem gezegd worden: Vrees niet, Sion, laten uw handen niet slap worden. 17 De HEERE, uw God, is in uw midden, een held, die verlost. Zij zal Zich over u met vreugde verblijden; Zij zal zwijgen in zijn liefde; Zij zal over u juichen met gejubel.

18 Wie bedroefd zijn, ver van de feestvergadering, zal Ik samenbrengen; zij behoren toch bij u. Als een last drukt de smaad op hen. 19 Zie, Ik zal te dien tijde afrekenen met al uw verdrukkers, maar Ik zal het hinkende verlossen en het verstrooide zal Ik verzamelen; Ik zal tot een lof en tot een naam stellen hen, wier schande was over de gehele aarde. 20 Te dien tijde zal Ik u doen komen, namelijk ten tijde dat Ik u verzamelen zal. Want Ik zal u stellen tot een naam en tot een lof onder alle volken der aarde, wanneer Ik voor uw ogen een keer zal gebracht hebben in uw lot, zegt de HEERE.

Belangrijk is het voor een profeet om de Sefanja steen te dragen voor het herstel van de URIM steen, en de JUDAH steen, om het paradijselijke mannelijke geslachtsdeel van JUDAH in de onderbuik te ontvangen, tot verovering van Askelon. Dit alles tot meer zicht op de URIM.

Als een heilig relikwie opgesteld voor JUDAH om te toetsen. Dit zal de plaats van het belijden van zonden, en van de smekingen, herstellen. Dit is belangrijk tot verdere overwinning van de Valse Christus, en de Christus-afgodendienst, de misleidingen van de Leviathan.

Ook Iyowb liet zich niet troosten, en Jakob liet zich niet troosten toen Jozef's kleed naar hem was gebracht.

“Anderen werden gemarteld tot de dood erop volgde en wilden van geen vrijlating weten, omdat ze uitzagen naar een betere opstanding. 36 Weer anderen kregen te maken met bespotting en geseling, zelfs met arrestatie en gevangenschap. 37 Ze werden gestenigd of doormidden gezaagd, of stierven door een moordend zwaard. Ze zwierven rond in schapenvachten of geitenvellen, berooid, vernederd en mishandeld. 38 Ze doolden door verlaten oorden en berggebieden en verscholen zich in grotten en holen onder de grond. Ze waren voor de wereld te goed. 39 Al deze mensen, die van oudsher om hun geloof geprezen worden, hebben de belofte niet in vervulling zien gaan 40 omdat God voor ons iets beters had voorzien, en hij hen niet zonder ons de volmaaktheid wilde laten bereiken.”

Door troost kan het kruis van je afgenomen worden, voortijds, zodat je het doel mist. Dit gebeurt veel vandaag de dag. Troost is een heel gevaarlijk iets. Zoals ook het goddelijke huwelijk gevaarlijk is, wat het woord 'Baal' inhoudt. Het heeft te maken met een huwelijks-cultus. Baal betekent bruidegom en mannelijke echtgenoot, Heer en Meester, en stond gelijk aan afgoderij. Het zou zijn als in de dagen van Noach. Ze zouden eten, drinken en huwen, maar de Heere niet kennen. Waar wij leven is het rijk van de Trooster en de Bruidegom, om het kruis en de bittere kruiden in ons te doven. Het is gezonden om de ANAQ, de heilige halsketen van ons te roven. Wij zijn in gevecht tegen deze “troost-vogels”.

Baby-christenen worden vaak verwend, krijgen volop troost, wanneer ze de Heilige Geest ontvangen. Maar de Heilige Geest wil hen leiden tot de wildernis, daar waar die troost niet is, maar een bitter kruis, een bittere halsketen. Ook de Bruid leidt tot de wildernis. Verderop in de wildernis moeten wij deze Baal-klederen afdoen, en de Heere ontmoeten als een wild beest, de URYA. De URYA kun je niet 'rondbazen'. Wij moeten af van al die romantische beelden over God, alsof wij op gelijke lijn met God zouden staan. Wij moeten lege vaten zijn. Mensen denken vaak veel te goedkoop over God, alsof God een hoer is. Maar … zeggen ze dan … De bruid moet voorbereid worden voor de bruidegom … Dus op een bepaald moment zou het moment van de bruiloft aanbreken … Allemaal waar, maar we moeten dieper de wildernis in, en onze bruids-klederen en bruidegoms-klederen af te leggen. Wij zijn geen baby-christenen meer. Hoever willen wij met God gaan ?

De Bruiloft kan de kastijding uitdoven. De bruiloft is waar vele boze geesten huizen, als een schuilplaats tegen de toorn van God. Daarom trad Sefanja hier tegenop. Troost kan werken als een drug. Het kan je afhankelijk maken en lui, zodat je met het kruis niet verder komt, en daarom niet groeit.

Wanneer we tot de URYA komen, moeten we alle huwelijks-bindingen afleggen, Baal achter ons laten. We moeten de MAZONA-steen van scheidings-arbeid in ons leven accepteren. Dit is de arbeid vanuit het kruis. De Wet, de TOWRAH, is de goddelijke scheiding waar elke oordeels-profeet doorheen moet. Hierin sterft zijn geest af, en ontvangt de oordeels-profeet de Heilige Ziel en de bittere kruiden. Prosperity, troost sterft af, opdat de oordeels-profeet binnentreedt in de heilige armoe en de heilige honger en verhongering (het heilige vasten). Zo ontkomen we aan de vetmesting die in de fokkerij van Baal heerst. De Baal moet afbranden.

De Trooster moet in ons afsterven, zodat we meer zicht op het kruis gaan krijgen, meer zicht op de halsketen en de ringen en piercings van de heilige slavernij, om aan de slavernij tot Baal te ontkomen. De oude profeten voorzagen de huwelijks-cultus die zou komen en zijn climax zou hebben in de Jezus Christus cultus en de cultus van de Heilige Geest, de Trooster, de cultus van de Bruidegom en de Bruid, de kerk, de cultus van Baal. Iyowb zag de Behemoth (Rachab) en de Leviathan komen, en God vroeg aan Iyowb die te temmen en te berijden. God vroeg hem deze beesten te beteugelen. De esoterie is niet vies van mythologie. Het gaat erom alles in de juiste hokjes te krijgen, op de juiste plaats. Mythologie is vaak onzuiver, maar bruikbaar, als een erfenis die gezifd moet worden. Vandaaruit mag er transformatie komen. Wij moeten hogerop komen.

De Trooster is een varkens-rat die mensen lui en tuchteloos maakt. De Trooster zal je vertellen dat er niets aan de hand is met het christendom. De Trooster was door de staat opgezet om mensen in slaap te houden. God zond Zijn Trooster, als een simulator, als een eerste waarheid, maar die zou moeten leiden tot de volle waarheid van het kruis en van Pasen. Het stopt niet met Pinksteren. Het stopt niet met troost. Troost is voor baby-christenen die nog niet aan vast voedsel toe zijn. Zij drinken alleen nog maar de melk van de moederborst. In de hogere levels moet je troost verslaan, en weigeren getroost te worden. Dit is een goede oefening die de poorten van het kruis zullen openen, opdat je daar als oordeels-profeet kunt binnengaan om het oordeel over jezelf te ontvangen, een beschikking waarin je tot God's eeuwige heilige slaaf wordt gesteld, het eeuwige juk, tot verdere ingang in God's mysterieen. Wij moeten ten diepste gebroken worden aan het kruis om hierdoor binnen te gaan. Wij moeten gedreven worden tot de hopeloze, bittere tranen van Iyowb van het bittere kruid, om zo een kind van de heilige verdoemenis te worden. Dit pad zal ons veel dieper leiden dan het pad van troost.

Velen blijven steken bij de Trooster, en beginnen hierin een handeltje. Zo komen ze onder God's oordeel. De markt van de Trooster is één van de grootste en afschuwelijkste Babylonische markten die de wereld ooit heeft gekend, om mensen te leiden aan de voeten van Baal, de Bruidegom. De Trooster is een groep vrouwen met ramshorens. Zij maken vele slaven voor Baal. De Trooster was er al in het Oude Egypte. Het Oude Indiaanse Continent (Amerika) is met haar verentooien een beeld van de overwinning over de luchtgoden, de vogels des hemels, en ook over de Trooster. Het is tijd dat de zegelen van de voorouders gebroken gaan worden. De duivel had overal zijn verdraaiingen laten plaatsvinden. Ook het gehele christus-verhaal en het heilige geest verhaal is verschrikkelijk demonisch. Wij moeten onze weg hier doorheen zien te vinden, en komen tot de diepere structuren hierin. Zink er maar in weg, en grijp het nieuwe leven.

Laten we beseffen dat al deze mannelijke superioriteit, de patriarchie, deze dingen als een code hadden opgesteld. De code moet verbroken en veranderd worden. Deze code was geinspireerd door de geest van SEPTUS.

Ben-Himmon/ Tophet, de plaats van de kinder-oorlogen (kinder-gladiatoren) moet veroverd worden voor de URIM. In het Aramees zijn de URIM en dit dal aan elkaar verbonden. Hier werden kinderen aan Moloch en Baal geofferd (De kinder-etende vadergod, en de Heer der bruidegommen). Dit wordt ook als de poort van de hel beschreven. Deze plaats moet dus ingenomen worden. Oorspronkelijk was dit behorende tot de URIM om de eerstelingen te testen. URIM brengt :

YEOR behoort ook tot de URIM, dus dit gebied zal ook veroverd moeten worden. YEOR is de diepte waarin de mens na de zondeval terecht kwam, een plaats met vele gradaties. Deze plaats werd in stand gehouden door het gelegaliseerde Woord van de God van de Staat. De Levieten hadden strijd te voeren tegen het HSAR-vee van dit Woord, logos-geesten, en moesten dit demonisch vee offeren (letterlijk : aanhangsel van de lever).

Amowc (Amos) was een NAQED, een veehouder, een piercer, aanbrenger van merktekenen, van vee, door kastijding. Zijn naam betekent letterlijk : last, lastendrager, of aanbrenger van last. Hij kwam om PTGM te brengen, oordeels-uitspraak.

3 : 4 – Gebrul van de URYA is het bewijs dat er prooi gevangen is, als een merkteken.

: 5 – SEPPAR, SEPPRA, gevogelte, wordt gevangen in de PAHHA, valstrik, door MOWQESH, verleiding, misleiding, aas. Zo worden de luchtgeesten overwonnen en overmeesterd.

: 6 – De bazuin roept, roept namen, om te 'ZUW' = overtuigen, innemen, doen trillen, slaan

Hij doet dit met zijn Levitische/ profetische slaven, de EBED. Dit zijn profeten, NBIA in het Aramees.

Hij openbaart RAZ, mysterie, allegorische uitleg, typologische symbolen, sacramenten.

Openbaring staat dus gelijk aan naakt in ballingschap gaan, en dit is in Yechezqel de opslagplaats van MAYIM, het goddelijke zaad. Yechezqel kwam tot de naakte ballingen, GOWLAH, van TELABIB, wat de geprezen opslagplaats van de vloed, van MAYIM, betekent, aan de brandende oer-rivier KEBAR (CHEBAR) van vermenigvuldiging, van het vele, om groot te maken (Aram.: NHAR, NAHRA, rivier van vuur). Aan deze rivier kreeg Yechezqel zijn openbaringen. Hij bleef afgezonderd daar, als een woesteling. God maakte van hem een TSAPHAH, een spion, in de onderwereld-gevangenis van YISRAEL. Hij kwam daar om YTB, YTIB, om te belegeren (besiege), om hen te bezitten, bezeten te maken, als een demoon. Zo diep ging dat oordeels-profetenschap. Dit heeft te maken met het komen tot de rivier van de URIM, om zo Openbaring te krijgen. De URIM wil ons inwijden in de graden van profetie. Hier moeten we leren het goddelijke zaad te ontvangen. God wil de oordeels-profeet niet dom houden, maar maken tot een listige spion, als een geoefend indiaanse jager en strijder. De Yechezqel-graad is een hoge graad in de Iyowbitische graden van de THUMMIM, tot het volkomen herstel van de URIM. Dit is een graad van de spionnen. TSAPHAH-Iyowbieten hebben geleerd met de MOWQESH te werken : verleiding, misleiding, aas. Zo leiden ze hun prooi tot de PAHHAH, de valstrik. De Amowc-graad in de Iyowbitische graden is de graad van veehouder, het piercen en het aanbrengen van merktekens.

OPENBAREN – NAAKT MAKEN – IN BALLINGSCHAP NEMEN – MAKEN = OPSLAGPLAATS VAN MAYIM

Amowc 4 – Koeien/ Kalveren van Basan zullen gevangen en getrokken worden door jagers en vissers in de grondteksten, door DUWGAH = vishaken, visgerei. In het Aramees zijn runderen, TOR, TAWRA, ook nauw verbonden met onreine vissen. Vissen hebben in de Hebreeuwse grondtekst te maken met creatie en vermenigvuldiging, vruchtbaarheid, en daarom met MAYIM.

25 Hebt gij Mij veertig jaren in de woestijn slachtofferen en spijsoffer toegebracht, o huis Israëls?

26 Ja, gij droegt de tent van uw Moloch, en den Kijûn, uw beelden, de ster uws gods, dien gij uzelf hadt gemaakt.

27 Dus zal Ik u in ballingschap voeren, – voorbij Damascus – zegt de HERE, wiens naam is God der heerscharen.

Hier zien we de aankondiging van de Paulinische ballingschap, waarin de Heere hen zal overleveren aan de MOLOCH die zij hadden verkozen. Kijun betekent 'een beeld van vestiging', oftewel zij zouden gedreven worden tot het beeld van het beest, de 66-Bijbel. De komst van Jezus Christus en van Paulus was het oordeel over een ongehoorzaam volk. Zij werden tot deze slavenmeesters aangesteld.

Tsephanyah (Sefanja) streed tegen de hoekstenen, de bedekkende stenen, wat zowel Yeshua als Yisrael zijn. Yisrael is het voorhoofd, oftewel het topje van het hoofd. Dit moest besneden worden om de URIM te ontvangen. Maar het volk wilde niet besneden worden, en God gaf hen eraan over. Hier heb je je Jezus Christus, je Moloch en je windgod. Zij wilden geen openbaring ontvangen, en bleven zo blind. Het Nieuwe Testament kwam tot een oordeel. God gaf hen over aan hun misleiding.

De URIM is een arena waar alle dingen getoetst worden, waarin de THUMMIM zich openbaart als het perfecte. Daarom moeten wij de Amazone-stad Efeze innemen, die een arena-stad is. Efeze moet onderworpen worden aan de URIM, als een deel van de URIM. De URIM is een slavenjuk, ook een vechtslaven-juk. In Efeziers wordt de vechtslaaf-uitrusting besproken, de uitrusting van de gladiator. Het komt er een beetje op neer wat 2 Korintiers 10 : 5 zegt :

'de redeneringen en elke schans die tegen de kennis (Grieks : GNOSIS) van God wordt opgeworpen, slechten, elk bedenksel als krijgsgevangene brengen tot het horen en gehoorzamen, HYPAKOE, oftewel de heilige slavernij.'

Hier gaat het dus om. Het is een heilige vechtslavernij, een heilig gladiatorenschap. Hieraan moet alles getest worden. Amazonen lieten ook jongetjes tegen elkaar vechten in de kinder-arena's, vgl. Ben-Hinnom, het dal TOPHET. Dit moet dus weer aan de URIM onderworpen worden. Ook Yakowb en Esav (Aramees : Suw) waren in de grondtekst vechtslaven. Wij ontkomen hier niet aan, want juist ook moeten wij ons toeleggen op de kinderlijkheid en het lijden.

6. Schrijf aan het tweede Efeze : Gij architecten van het huis Gods, gij hebt de bouwstenen van zijn nieuwe gemeente gelegd, en het kwade weggesneden. Gij haat het kwaad zoals de Heere het kwaad haat, en daarom heeft de Heer u een zuiver altaar gegeven. 7. Ook hebt gij Zijn ijs niet veracht, maar laat niemand zich opblazen in kennis. Legt u toe op de kinderlijkheid en het lijden, opdat gij uw zielen zult behouden in de dag des heeren. Die dag zal komen als een vuur. 8. Slijpt en wast uw kennis dan aan het kruis des heeren, zodat het u niet aangerekend wordt op die dag. Gij dan zult de vruchten des levens eten, indien gij de wortels van de boom kent. Zo zult gij zalig wezen en de Heere zal u Zijn steen op uw voorhoofd geven, en u laten eten van het allerheiligste manna. Dit dan is het Tweede Woord.

Ook Yechezqel werd tot een gladiator gemaakt, en kwam tegenover Tyrus te staan, Tsor, wat vastbinder betekent, mes en belegering. Yechezqel kwam tegenover dit gevallen demonenkind te staan die bekleed was met juwelen van de paradijselijke onderwereld, goddelijke wapenen. De vorst van Tyrus werd verbannen, weggedaan uit het binnengedeelte (GAW, GAWWA) van de sieraden van de URIM waar hij leefde. Hij was een cherub, een beschermer van de ark. De ark is het beeld van de goddelijke verlamdheid, het mannelijk geslachtsdeel. Yechezqel moest Tyrus verslaan, zijn scalp nemen, en de sieraden van de URIM grijpen.

De broer van Mozes was de brenger van de URIM. Zijn staf veranderde in TANNIYN, Leviathan, zeeslang, om de valse Leviathan van PAROW te verslinden. Leviathan (TANNIYN) wordt tot OKLAH, een kip, kippenvlees, in de grondteksten. Zo is dit dus niet alleen een gevecht tussen slangen, maar ook een kippengevecht.

Gladiatoren werden op gladiatoren-scholen opgebracht voor de gladiatoren-spelen, omdat de Romeinse bestuurders leefden volgens een geheime wet die hen het volk onder controle liet houden : 'Brood en Spelen', vgl. de geheime wet van de Illuminatie : 'Verdeel en Heers'.

6 En gereed hebben, wat dient om te wreken alle ongehoorzaamheid, wanneer uw gehoorzaamheid zal vervuld zijn. (Statenvertaling)

6 en gereed staan, zodra uw gehoorzaamheid volkomen is, alle ongehoorzaamheid te straffen. (NBG)

Gehoorzaamheid is weer HYPAKOE = horen en gehoorzamen = heilige slavernij. Deze moet 'volkomen, vervuld' worden, PLEROO = perfect = THUMMIM. Vanuit de THUMMIM brengt onze slavernij tot God en ons vechtslaaf-juk ons in actie.

Efeziers 1 : 23 – De volkomenheid is in zijn lichaam (BASAR, Hebreeuws) die alles in allen heeft vervuld (PLEROO, Grieks).

In het Aramees en Hebreeuws is het lichaam het mannelijk geslachtsdeel, de goddelijke verlamdheid, wat vervuld is, volkomen gemaakt is, door PLEROO, wat THUMMIM is in het Aramees en Hebreeuws. De Heilige Geest is zelf het zegel wat de THUMMIM verborgen houdt, en dat zegel moet verbroken worden, zoals in het boek van Iyowb, het boek van de THUMMIM.

Jezus is het zegel van de URIM, en de Geest is het zegel van de THUMMIM. Mensen die Jezus en de Geest gaan verafgoden als eindpunten en doelen op zich hebben zo de URIM en de THUMMIM veracht, en worden door de luchtgeesten voortgedreven als gladiators tegen elkaar. Boven alles moeten wij de THUMMIM gaan ontvangen, na het ontvangen van de URIM.

Mattheus 7 : 14 – De THLIBO (de wijnpers, het vertrapt worden als druiven) is de weg tot de Levende Ziel, ZOE. ZOE komt van ZAO, de levende wateren, het levende MAYIM, het goddelijke zaad, wat de ziel in werking zet, doet opleven. De wijnpers leidt hier naartoe, als in APAGO, wat wegleiden naar de gevangenis/ kastijding betekent.

De heilige slavernij, PISTIS, horen en gehoorzamen, is de kracht om te creeeren – Mattheus 8 : 13.

Veel vertalingen zeggen alleen maar : 'Ga heen, u geschiede naar uw geloof.' En daarop werd de hoofdman genezen. In 11 : 30 moeten we ZYGOS ontvangen, het heilige slavenjuk.

Nu had een heer iemand schuld kwijtgescholden, maar die persoon wilde de schuld van iemand anders niet kwijtschelden. Toen liet de heer deze persoon opsluiten in de BASANISTES, de gevangenis van de URIM, van de zwarte steen, de test-steen, de aanraak-steen. Hier zou hij gekweld worden totdat hij APODIDOMI zou hebben bereikt :

-de plichten nagekomen hebben, alles goed hebben gemaakt wat verkeerd ging, alles hersteld hebbende wat kapot ging

Zo zal God dus doen met een ieder die geen genade toont, terwijl wel genade was bewezen tot hen. Dit is weer een tekst die laat zien dat er geen eeuwige verdoemenis is, alleen tijdelijke afbetaling.

'Vraag, AITEO = SMEEK, en u zal gegeven worden, DIDOMI = IN DIENST GEZET WORDEN/ SLAVENDIENST, ook : TOEGELATEN WORDEN.

Dit zegt Hij, die de zeven sterren in zijn rechterhand houdt, die tussen de zeven gouden kandelaren wandelt: 2 Ik weet uw werken en inspanning en uw volharding en dat gij de kwaden niet kunt verdragen en hen op de proef gesteld hebt, die zeggen, dat zij apostelen zijn, maar het niet zijn, en dat gij hen leugenaars hebt bevonden; 3 en gij hebt volharding en hebt verdragen om mijns naams wil en gij zijt niet moede geworden. 4 Maar Ik heb tegen u, dat gij uw eerste liefde verzaakt hebt. 5 Gedenk dan, van welke hoogte gij gevallen zijt en bekeer u en doe (weder) uw eerste werken. Maar zo niet, dan kom Ik tot u en Ik zal uw kandelaar van zijn plaats wegnemen, indien gij u niet bekeert. 6 Doch dit hebt gij, dat gij de werken der Nikolaïeten haat, welke ook Ik haat.

Wie overwint, hem zal Ik geven (DIDOMI) te eten van de boom des levens, die in het paradijs Gods is.

Boom des Levens is de XYLON van ZOE, gevangenschap van de Levende Ziel, slavenjuk van de Levende Ziel. Dit zou ontvangen worden na overwinning, NIKAO, door de Wetten toe te passen tot overwinning komen. De XYLON van ZOE was in het midden van PARADEISOS, jachtvelden, plaats van wilde dieren.

EULOGEO/ EULOGIA betekent 'gezegend' maar ook geprezen. De EKLEGOMAI zijn de uitverkorenen, hen die apart gezet zijn om de voorrechten van God te ontvangen.

Voor de grondlegging van de wereld = KATABOLE, wat zaadinbreng in de baarmoeder betekent.

HWEOTHESIA = Als zonen/ kinderen geadopteerd worden, de Adopteerder, doen neerbuigen

Nu is het zo dat Orions ook een soort mix bevat van Aramees, Hebreeuws en Grieks. Daarom blijft een taal zoals het Grieks gedeeltelijk van belang, en dient het gezifd te worden, terug tot de Orionse fundamenten. De Septuagint is het Griekse Oude Testament.

Iob wil dat alle pijnen aan het juk komen, oftewel getoetst/ geordend worden door URIM.

Hij was in gevecht met de draak. Draak moest gewogen worden/ onder het juk komen.

Iob 6 : 4 SEPTUAGINT – Want de pijlen van de Heere zijn in mijn lichaam, wiens geweld mijn bloed opdrinkt. Wanneer ik ga zal gaan spreken doorboren zij mij.

: 7 SEPTUAGINT – Want mijn toorn kan niet stoppen, want ik onderscheid mijn voedsel als de OSMEN, geur/ odor van een leeuw, als walgelijk.

'Plotseling was er een licht. Een soort UFO of spaceship hing boven het aardoppervlak. Wezens stapten uit. Er was contact gemaakt, maar met wie ? We hingen allemaal ineens tussen hemel en aarde, klaar om opgenomen te worden in dit reusachtige ruimteschip. Was Jezus teruggekomen ? Was dit de opname ? …'

Hoe zal dat eigenlijk gaan, de wederkomst ? Er wordt veel over gespeculeerd en zelfs over gevochten. Het is nogal een heet hangijzer voor sommige of zelfs veel mensen.

De 'wederkomst' zal in eerste instantie veel subtieler zijn, als een verruiming van bewustzijn, als een vergaren van lang verborgen kennis, als het open gaan van een archief. Zo zullen we langzaam overvloeien in een hogere dimensie. Oh ja, soms zullen er grote doorstoten zijn, en dan zal het allemaal weer wat rustiger worden, als eb en vloed, het wisselen van de getijden.

Kijken we naar de SEPTUAGINT, het Griekse Oude Testament, dan zien we Christus al komen opdagen in het boek Leviticus. De gezalfde priesters hadden de titel 'Christus' :

Het volk vroeg om middelaars tussen hen en God : koningen, priesters, christussen (gezalfde priesters).

Leviticus 4 : 5, 16 – de gezalfde priester, de Iereus Christos, waarvan het woord Iesous Christos komt, Jezus Christus, ontving het bloed van het kalf om het te brengen naar de tabernakel van het getuigenis, om verzoening te doen over de zonden. Door die offers (van een rund, lam of bok) werden de zondaars vergeven, door tussenkomst van de Iereus Christos. Maar vergeven, aphethesetai, van APHEIMI betekent ook 'toegelaten worden'. De zondaar krijgt door het offer een bepaalde Levitische inwijding. Dat is dus wat vergeving daadwerkelijk betekent.

Natuurlijk wordt je niet vergeven door dieren te slachten en offeren door tussenkomst van een priester. Ten eerste gebeurt dit in de ERETS, de onderwereld. Dit vee is volgens de Aramese grondtekst demonisch vee, die bepaalde zonden voorstellen, die bepaalde leugens voorstellen. Die moeten het altaar op. Op die manier kom je vrij, waardoor je in een hogere Levitische graad komt. De Iereus Christos is de wachter van de tent, als een voorhangsel. Het is een priester die de URIM en de THUMMIM bedient, communiceert met God, omdat het volk geen profeten wilde zijn. Het volk gaf de URIM en de THUMMIM uit handen. Zo werd de Iereus Christos opgesteld als een vloek en een oordeel, als een sluier.

Dit gebeurde al veel eerder. Hiervoor moeten we naar de vijfde laag van de grondtekst :

De Latijnse grondtekst is de Vulgata. In de tuin van het paradijs, het park van VOLUPTAS = plezier, lusten, gaf de mens zich over aan de verkeerde en verboden lusten. Niet aan de lusten van het kruis, het juk, maar de lusten van de verboden vrucht. Hierdoor viel de mens uit het park van plezier, en werd er een cherub aangesteld met een vlammend zwaard ter bewaking. Vlammend = flammeum = rode sluier, oftewel het rode gordijn. Dit gordijn zou van de kerk een Nazi-beweging maken : “Alleen door Jezus Christus”, alleen door de dienstdoende priester, als een strenge code. Zo werden de geheimenissen van de URIM en de THUMMIM ondergesneeuwd. Nu moesten er onschuldigen sterven voor schuldigen, er moest een zondebok gevonden worden, als een cultus van vampieren, een duistere erfenis van het gebonden heidense voorgeslacht, die door de lusten van Baal helemaal in de knoop kwamen. Jezus Christus kwam voort uit dit duistere voodoo verleden van satanische rituele bloedoffers. Gelukkig kwam de Aramese grondtekst als een bevrijder, die een heel ander licht liet schijnen, en ook deels de Hebreeuwse grondtekst. God had ook detonators, bommen, geplaatst. Zo zal de Bijbel zichzelf opblazen.

Alles was een halve slag gedraaid : de onschuldigen die schuldigen (demonen) moesten offeren moesten plaatsmaken voor de schuldige demonen die onschuldigen zouden offeren. De duivel wilde afrekenen met de THUMMIM, voordat de THUMMIM de ingewijden in een nog hogere graad zou brengen. Daarom was de duivel afgezonden op Iob, de personificatie van de THUMMIM.

De Iereus Christossen, de Jezus Christussen, oftewel de gezalfde priesters, hadden een duister geheim. Het rode gordijn was geplaatst om mensen blind te houden, onder het zegel. De Iereus Christos werd al snel een staats-symbool. Mensen konden van hun schuld verlost worden door dieren te laten offeren door een Iereus Christos. Als men Iesous Christos niet aannam op de manier zoals de Staat en de Kerk het voorschreef, dan werd men opgesloten, gemarteld en vermoord. Mensen werden door het zwaard gedwongen om zich te onderwerpen aan deze nieuwe slavenmeester. De Bijbel was hierin de handleiding van de slaven van de Staat, het grote slavenboek. Men moest door de knieen van dit beest.

Men vergat dit alles te toetsen aan de URIM. Maar ja, de URIM was allang opgegeven. Men hechtte meer waarde aan wat de voorouders zeiden, en wat de regering zei. Men liep met de massa mee, en stelde mensenvlees tot een arm. Zo kwam het volk schaakmat te staan. Het was een stel voorourder-aanbidders en regerings-aanbidders geworden. Religie ging hier vrolijk in mee.

De Aramese grondtekst moest ondergesneeuwd worden door de Hebreeuwse grondtekst, maar tegelijkertijd moest de Hebreeuwse grondtekst prijsgeven dat het over de onderwereld ging, de ERETS, alhoewel corrupte vertalers dit ook gewoon in 'aarde' vertaalden, 'land', 'grond'. Toen moest ook de Hebreeuwse grondtekst ondergesneeuwd worden door de Griekse grondtekst, maar juist de Griekse grondtekst, door de Septuagint, gaf de nekslag aan de Jezus Christus cultus. Door dit onder te sneeuwen kwam men met de Latijnse grondlaag, de Vulgata, wat ervoor zorgde dat het Romeinse wereldrijk een christelijk wereldrijk werd. Het christendom werd de onaantastbare autoriteit. Vele gnostische bewegingen werden uitgeroeid. Alles werd bezegeld door een politiek spelletje en een leger notarissen. De Bijbel was nu het ontegenspreekbare Woord van God. Toch was ook de Latijnse grondtekst geprogrammeerd met zijn eigen vernietiging …

10 : 6 – Als er trots in Iob zou opkomen zou God hem als een leeuwin gevangen nemen, als een vreemde (vgl. ZUWR), om hem op het kwelrek te binden (crucio).

: 14 – God heeft hem omsingeld met speren om hem te piercen, om zijn heupen te verwonden (vgl. Iakob). God stort zijn organen, ingewanden (viscera) uit op de aarde.

: 22 – En o dat een man zo geoordeeld zou worden met God, zoals de zoon des mensen is geoordeeld met zijn makker. (Jezus en de Heilige Geest, zijn maat)

Hoofdstuk 17 is Iob's verlangen een gladiator van God te worden. God was immers al de strijd tegen hem begonnen, en daagde hem uit.

17 : 3 – Bevrijd mij, oh Heere, en zet me naast u, en laat welke man dan ook tegen mij vechten.

: 9 – Hij die een rein hart heeft zal sterker en sterker zijn, als een sieraad/ strijdrok/ jachtrok.

19 : 9 – God heeft Iob naakt gemaakt en gescalpeerd (kroon van hem afgenomen).

21 : 33 – De volgers van het kwaad gaan naar het zand van de Cocyti/ Cocytus, de rivier van klaagzang, een rivier in de lagere wereld, onderwereld, en waar ze hun volgelingen mee naartoe nemen. Vgl. De draak/ Leviathan die op het zand der zee staat.

30 : 17 – In de nacht worden zijn botten gepierced/ doorstoken met kwellingen die nooit slapen (met speren).

30 : 23 – Iob weet dat God hem aan de dood zal overleveren, waar een dodenpaleis (domus) is aangesteld voor een ieder die leefde.

31 : 23 – Iob heeft de Heere altijd gevrezen als opzwellende golven over hem, en hij was niet bij machte het gewicht van de Heere te dragen.

: 35-36 – Iob wilde dat de Almachtige zijn verlangen zou horen : dat God een boek zou schrijven wat Iob zou dragen op zijn schouder en als een verentooi zou dragen (Latijns/ Aramees).

40 : 5-6 – Iob moet sieraden, decorum, dragen om trotse en arrogante mannen neer te halen.

Toen Johannes het mysterie van Babylon zag, de vrouw op het beest, bewonderde hij haar in de grondtekst, thaumazo, wat ook respect en ontzag betekent, zelfs een vorm van aanbidding. Wij hebben hier heel duidelijk te maken met een zogenaamd 'dubbel-visioen', een visioen met meerdere betekenissen of lagen.

'Vrouw op beest' was een benaming van Arba, de reuzenleider van de Anaqieten, de Grote Vier. In de grondtekst waren de Anaqieten de kinderen van de halsketen. De halsketen moest weer veroverd worden, evenals de Urim en de Thummim. Johannes kon de halsketen dwars door deze vrouw heenzien. Deze halsketen, de wurging in de grondtekst, is ook de APH, de ademnood, het paradijselijke hart. Al deze items moesten heroverd worden.

Dit was ook de plaats waar de ziel de mens naartoe zou leiden. De mens zou een ontmoeting krijgen met de vrouw op het beest. Dit zijn allemaal archetypes.

Wij moeten leven vanuit de APH, de heilige halsketen, om in contact met God te blijven. Dit is belangrijk, zodat we niet door andere halsketens worden gegrepen. Het is dus een gevecht van halsketen tot halsketen. De APH draagt alle kenmerken van de goddelijke verlamdheid als het heilig hart, de diepere ziel. Hieruitvoort werd de ziel, de NEPHESH, oftewel de arme en hongerige, gebonden tot God, om niet in de handen van Prosperity te vallen.

In de heilige halsketen zijn URIM-THUMMIM verwerkt. Het is daarom niet diep in onszelf. Er is niets in onszelf. Wij behoren als lege vaten te zijn. God moet alleen onze nek beteugelen, onze WIL. Er wordt 'van buitenaf' iets op ons gelegd. Het gevaar is dat wanneer we te diep in onszelf zoeken dat er toch nog heel veel controle van onszelf bijzit. Wij moeten onszelf loslaten. Wij moeten al onze controle overdragen aan God. De halsketen is daarvan het teken. Daarom moesten de Israelieten in diepste zin strijd voeren tegen Hebron, waar de kinderen van Anaq woonden. Ook wij moeten kinderen van Anaq worden, van de goddelijke vrouw op het beest, door de valse vrouw op het beest te verslaan, door Arba, de reuzenleider te verslaan, de Grote Vier.

Dus ons ware hart is niet binnenin, maar door God om onze nek gelegd. God is ons hart. Wij moeten volledig loskomen van ons demonisch hart, ons egoistische, zelfrechtvaardige hart, wat zelf nog de controle wil bewaren in ons gelimiteerde, menselijke, vals verlichte verstand. Het licht van het voorgeslacht heeft ons verblind. Wij voerden strijd in het menselijke hart van de onderwereld buiten het paradijs, waar wij in waren geworpen, en waar ARBA de halsketen verborgen hield. Ook moesten wij strijd voeren in de buik, voor het terugvinden van de URIM, en in de onderbuik, het genitale gedeelte, voor het terugvinden van de THUMMIM. Wij moesten noodgedwongen leven vanuit de diepte van ons eigen lichaam. Maar deze bedeling is ten einde gekomen. In deze dagen wordt namelijk de heilige halsketen, en de bijbehorende URIM-THUMMIM, heroverd. Het zal dan op de plaats komen waar het behoort : om de nek. Zo kan en mag een mens ontspannen. Laat al je opgehoopte energie, waar je wanhopig aan vastklemt nu maar los, en laat het maar wegstromen. Wij leven nu vanuit de ANAQ, de heilige halsketen, de APH, het heilige paradijselijke hart rondom de nek. URIM-THUMMIM is in die halsketen verwerkt en zal ons leiden.

Dus profetisch gezien leerden wij de krachten van ons hoofd, het verstand, te ontwijken door te leven vanuit het hart. Toen leerden we dat we dieper moesten leven vanuit de buik, waar alles getoetst werd en getransformeerd, en toen vanuit de onderbuik, het genitale gedeelte van de vruchtbaarheid, om door de goddelijke verlamming te leven, opdat wij niet door roofvogels tot slaaf zouden worden gemaakt tot de luchtgoden :

De APH is de diepere ziel, waar de bitterheden van de Iobitische ziel ons naartoe leiden. Terug naar het paradijs. De APH is de eeuwige ziel, de eeuwige heilige honger en armoede.

De geschriften van deze bedelingen blijven belangrijk, omdat zij het pad uitstippelen, en nog vele geheimen en mysterieen verborgen houden. Dan hebben we het dus ook over de geschriften van Jezus en de Heilige Geest. Het is niet slim dat als je een levensbelangrijke, eeuwige schat hebt gevonden, maar die schat is opgeborgen in een gevaarlijke, gemene, niet te vertrouwen kist als een mijnenveld, om dan die kist maar weg te doen en te vergeten. Nee, wij moeten hier doorheen. Er is geen andere weg.

Dit zijn de dagen waarin de ANAQ en de URIM-THUMMIM zich openbaren. Zij zullen de afgoden doen wegsmelten.

Wanneer wij de ANAQ hebben ontvangen, de heilige halsketen, oftewel de APH, het paradijselijke hart rondom onze nek, dan zal dit ons terugleiden tot de grond van het paradijs, de aarde van het paradijs, het stof en het vuil van het paradijs waarin wij gevormd worden, de APHAR. Alles kwam voort vanuit de APHAR, en ook zouden we daar weer naar terugkeren.

In het Hebreeuws is Iob in 7 : 5 bewapend met APHAR. Bewapend is LABASH. Zijn lichaam, BASAR, is hiermee bewapend, wat betekent zijn vlees, zijn vruchtbare (geslachts-)deel. In het Aramees is GSUM, GUSMA, GESMA lichaam, kerk, corpus van boeken en context.

In 7 : 21 zegt Iyowb dat hij geleid wordt om neer te liggen (slapen) in de APHAR. Iyowb moest vuil gemaakt worden, anders zou hij in de onderwereld geen wapens hebben.

Vanuit APHAR, de wapenrusting van Iyowb, die doorboort moest worden, werd BASAR, vlees, voortgebracht in het paradijs.

APHAR zou een nieuw lichaam voortbrengen, gemaakt van BASAR, van YAD, van HARBA, het besneden, ontzegelde 'mannelijke' geslachtsdeel. Een profeet dient zichzelf in te smeren met APHAR voor deze reden. De profeet dient een relatie aan te gaan met APHAR.

Iob 28 beschrijft de Iobitische wapenrusting die wordt gewonnen uit de APHAR, waarin het paradijselijke lichaam werd gemaakt. De APHAR is het stof en het vuil van de paradijselijke onderwereld. Deze wapenrusting is nogal geavanceerd, want het is ook een jachtrusting, fokrusting en slachtrusting, BARZEL, wat ook ijzer betekent. Dit wordt dus uit de APHAR gehaald, maar ook geselecteerd, gevangen genomen en getrouwd. Het heeft er dus mee te maken dat deels de wapenrusting van de vijand daar opgeborgen ligt, die we moeten gebruiken.

De vijand wordt hier van elkaar losgescheurd en vernietigd in de zin dat de brokstukken ervan weer bruikbaar worden. De APHAR/ pulvis is een gevangenis, en een oven van oordeel. Het is het zegel van doem over de vijand. De APHAR is het laatste oordeel, waartoe alles zal terugkeren. Wij moeten leven vanuit de APHAR. Door de heilige halsketen worden we hiermee bedekt, zinken we hier in weg, om tot een strijder te worden, bewapend te worden, en ontwapend. APHAR is de plek van transformatie en waar het creatieve materiaal is :

Door de APH komen wij tot de APHAR. De APHAR troont in het paradijs, waartoe wij moeten buigen om gereinigd en vernieuwd te worden. Iedere Iobiet zal tot deze plaats geleid worden. Het is als het thuiskomen. Hier kwamen wij uit voort, en hier zullen we tot terugkeren. Hier vinden we de hogere levels van de URIM-THUMMIM terug. In de APHAR is afgerekend met de vijand.

In de APHAR komt de goddelijke verlamdheid tot groei. Hiermee moeten wij ingesmeerd worden, om veilig te zijn tegen de luchtgoden, de goden van prosperity. De APHAR is een diepere graad van goddelijke verlamdheid, waarin wij ontwapend worden. Dit is niet diep in ons, maar buiten ons, gesmeerd op onze huid. Het is als een oorlogsverf, als een jachtsverf, om ons tot een hogere graad van Iobitische oorlogsvoering te brengen.

Het is juist zo dat veel elementen van Christus teruggevonden kunnen worden in de APHAR. Hiermee hebben onze voorouders ons een dienst bewezen. Wij moeten de erfenis op waarde leren schatten en niet zomaar verwerpen, of in het tegenovergestelde : aanbidden. Met Christus liet ons voorgeslacht ons een aggressief schoonmaakmiddel achter, en de bijbel was een uit de hand gelopen reclame hiervoor, vanuit het verstandelijke stenen tijdperk. Ook de Christus-erfenis moeten we op waarde leren schatten. Niet zomaar verwerpen, niet zomaar aanbidden. Wel moesten wij door de Christus-bedeling heen, want er was geen andere weg gegeven. Het pad was juist opgesloten in Christus, dus we moesten wel.

Ons voorgeslacht was in gevecht met dit aggressieve schoonmaakmiddel, omdat dit schoonmaakmiddel nu eenmaal regeerde. Zij wisten nog niet hoe APHAR toe te passen. In deze tijd zal APHAR ten volle geopenbaard worden. Wij komen voort vanuit een chemische zee. Ons werd een middel in de stad aangesmeerd, terwijl het middel van de wildernis werd verworpen. De roep is nu om terug te gaan tot het paradijs. In dit alles kunnen wij God's code terugvinden.

Leg alles op het altaar van de APHAR, echt alles. Zorg ervoor dat je niets overslaat, anders zal het zich tegen je keren, en je tegen houden.

We staan aan de vooravond van een machtige dimensionale overgang, de opening van een massaal portaal van het paradijs. Dit heeft te maken met de openbaring van het Bloed van Christus. Wat is dat eigenlijk, het bloed van Christus ? De Waarheid is veel dieper dan veel mensen denken, en dit is een groot mysterie. We gaan zien wat dit bloed nu echt inhoudt, en waarom het zo belangrijk is. Feit is dat het niet zomaar 'Bloed' is. Het griekse woord AIMA betekent : BLOEDVERGIET. Niet zomaar 'bloed'. Jezus de Bloedvergieter staat er dan letterlijk, in plaats van het ingeburgerde 'Het Bloed van Jezus.' Oh ja, wij weten dat Jezus een bloedvergieter was. Dat weten wij van de Septuagint, waar de Iereus Christus, de gezalfde priester, de Oud-Testamentische priester, dieren moest slachten zodat zondaars gereinigd konden worden van zonde. AIMA betekent ook dierenbloed, en het slachten van dieren. Onze voorouders leefden onder deze vloek. Maar kunnen we hierin ook nog licht zien ?

Natuurlijk, en wel een heel groot licht, of beter gezegd een beter nachtzicht. De APHAR was de bovenlaag van het paradijs, het stof, het vuil. De eigenlijke grond die eronder lag was genaamd de ADAMAH, oftewel de rode aarde, de aarde van bloedvergiet. In het paradijs moest er bloed vergoten worden van demonen, in oorlog en jacht. Dit bloed werd door de aarde opgenomen. ADAMAH is de tweede laag van de paradijselijke grond, veel dieper in de aarde. Ook ADAMAH betekent vuil, en een fokkerij. Wij werden niet slechts in de APHAR gevormd, maar ook in de diepere laag, de ADAMAH. Ook hier zullen wij tot terugkeren (Genesis 3 : 19). ADAMAH is de bloedvergieter volgens de paradijselijke wetten. Als we het hebben over 'het Bloed van Christus', AIMA, dan hebben we het over de Bloedvergieter. Deze Bloedvergieter wijst terug op de Bloedvergieter van het paradijs, de ADAMAH. De ADAMAH rekent af met de vijand.

Jezus droeg deze Bloedvergieter in zich. Jezus werd als een zegel opgericht door de Staat en het voorgeslacht. Betekenissen werden verdraaid. AIMA is een vernietiger. Het is de plaats waar de APHAR naartoe leidt, wanneer wij dieper graven in het paradijs. Wanneer wij op de APHAR staan, dan kunnen we de overkant zien, de ADAMAH, de diepere laag in de grond. Het ware wassen gebeurt in het bloed van de vijand. Dit bloed was in Jezus. Het was het bloed van demonische dieren, van demonisch vee. Daarom was AIMA zo belangrijk. Het was een teken van overwinning.

In de wortels betekent ADAMAH bloed, plaats van bloed, ADAM, van ADAMAM, niet kunnen spreken, en het betekent ook vernietigen en wassen in de diepte. Wij moeten komen tot de heilige stomheid. Het is een plaats van het stilzijn en het wachten. Daarom is dit een belangrijk fundament voor profetie. In ADAMAH verliezen demonen hun menselijke eigenschappen en worden stomme dieren. APHAR, het laatste oordeel, bepaalt wat iedereen in de ADAMAH is. De ware aard komt tevoorschijn in de ADAMAH. Alles krijgt zijn plaats. Daarom is de ADAMAH weer een belangrijk altaar waar wij naartoe moeten gaan om alles op te leggen, zodat wij leeg en naakt voor God komen te staan, klaar om God's oordeel over ons leven te ontvangen. Oordeelsprofeten moeten daarom een diepe relatie met ADAMAH ontwikkelen.

6e bedeling : leven door de eigenlijke grond van het paradijs, de ADAMAH, de bloedvergieter

Alles moet met stomheid geslagen worden, te beginnen in ons eigen leven, zodat God over kan nemen. Wij moeten diep doordringen in de ADAMAH voor deze reden, om ADAMAM te ontvangen, waardoor alle stemmen in ons gedoofd worden, zodat alleen God spreekt. Wij moeten met ADAMAH bewapend worden, na door ADAMAH ontwapend te zijn, onze stem hebben verloren. Dit zijn serieuze dingen. Wij zullen namelijk voor elk ijdel woord geoordeeld worden. Allereerst moeten wij de verlammende vreze des Heeren ontvangen wat ons niet meer laat durven spreken, bang om een ijdel woord voor God's aangezicht uit te spreken. Eén ijdel woord kan een heleboel kapot maken, voor een hele lange tijd. Wees zelfs bang om te ademen. Wat ademen we wel niet allemaal naar binnen ? Wij moeten de heilige ademnood ontvangen. In ADAMAH is er doorgang. Wij leggen alles op het ADAMAH altaar, en laten alles achter ons, om de heilige bloedvergieter, de AIMA, te omhelzen. Dit is het eigenlijke Bloed van Christus, maar dit bloed is dus helemaal niet van hem. Het was gestolen. Het is de ADAMAH, de grond van het paradijs, een slayer. Als deze slayer terugkomt, dan zal er niet veel van het christendom overblijven. Dit bloed van Christus zal terugkomen, als de bloedvergieter van het paradijs, en de Christus-afgod zal in zijn handen wegsmelten, in zijn armen.

Je verliest je stem als je een ontmoeting krijgt met de ADAMAH. Je zal tijdelijk niet kunnen spreken, of niet durven te spreken. Als je zo'n ervaring nooit hebt gehad, of je durft nog steeds je mond los te trekken bij het minste of geringste, dan mag je je afvragen of je ooit een ontmoeting hebt gehad met het bloed van Christus, de heilige Bloedvergieter.

ADAMAH, AIMA, zal terugkeren, en de wateren zullen in bloed veranderen. Ook de maan, het licht, zal in bloed veranderen, en de zon zal duisternis worden. Wij zullen allemaal terugkeren tot de ADAMAH, en de AIMA, de Bloedvergieter, zal onze Rechter zijn. Niemand zal aan de ADAMAH kunnen ontkomen. De ADAMAH zal wederkeren, als het mysterie van het Bloed van Christus, wat dus eigenlijk een gestolen Bloedvergieter is. Handen zullen wegsmelten, de handen van degene die dit heeft gestolen. De dief zal veroordeeld worden.

Verzoening is ook verbanning, negeren, het lijden dragen, initiatie, de relatie verbreken. In AIMA, in de paradijselijke grond (ADAMAH in het Hebreeuws) kunnen wij onze ziel terugvinden, in de bloedvergieter. Het Bloed van Christus betekent letterlijk : 'De Bloedvergieter van Christus.' Hiermee hebben we te maken wanneer wij tot het bloed komen, maar wat voor ons werd achtergehouden. Wij worden niet gered door het bloed van Christus. Dat is zelfs niet bijbels. We worden gered door de Bloedvergieter, de AIMA, de ADAMAH. Wij moeten de Bijbel achter ons laten, en komen tot God. God is de hoogste autoriteit, waar alle geschriften zich aan moeten onderwerpen, en door getest worden, en de Bijbel zoals de Staat die heeft opgezet, zal de test niet kunnen doorstaan. Al de juiste elementen van God waren door de Staat verzameld, misvertaald, verborgen gehouden, en samengevoegd tot een boek tegen God, om een valse God te maken, de regering. De bijbel pleegde plagiaat op vele punten, en beschouwde het haar eigendom. De bijbel is een dief. Wij moeten als een Robin Hood terugstelen wat het gestolen heeft. De Bijbel was een vals spel der rijken, waardoor de armen werden ondergesneeuwd en uitgebuit. Kom tot de Wraak van God die over de Bijbel zal worden uitgegoten. Zij hebben een boek gemaakt en in plaats van God gezet.

In AIMA, ADAMAH, de paradijselijke ondergrond, worden wij geinitieerd, en ontvangen wij de heilige ziel. Hier leren wij de bloedvergieter en zijn ijzeren wetten kennen, de wetten van het paradijs, de strenge wetten van oorlog en jacht. Jezus droeg deze Bloedvergieter op zijn rug, als een groot kruis en richtte de aandacht hierop. Jezus was een wegwijzer. Zonder de bloedvergieter is Jezus niets. Jezus was een voorgeslachtelijke wegwijzer, om veel dingen verborgen te houden, als een machtig zegel. Jezus was een machtige brug. Wee degenen die zullen stilstaan op deze brug om Jezus te verafgoden als een einddoel. Het was een noodplan. De Bloedvergieter, AIMA, had zich gehuld in het Jezus-kleed. Zo kwam hij tot ons. Dit kleed zal langzaam afglijden. Wij zullen komen tot de Openbaring waarin alle voorgeslachtelijke zegels zullen breken, en de wateren en de maan zullen veranderen in bloed, en de zon zal duisternis zijn. Wij zullen terugkeren tot de ADAMAH met zijn rivieren van bloed.

Wij moeten gewassen worden in deze rivieren. Dat is wat de ADAMAH in diepte betekent : DUWACH, spoelen, uitwerpen. Hier worden wij bekleed met het paradijselijke vuil. Dit is als een wassing. Vuil wast ons. Wij worden gewassen om los te komen van de schoonheid van de mensen, want dit is slechts een chemische schoonheid die ons te gronde richt. Bedenk alle kankerverwekkende stoffen die in hedendaagse schoonmaakmiddelen en wasmiddelen zitten. Leef zo dicht mogelijk bij de natuur, en ga een relatie aan met de ADAMAH, de paradijselijke diepte van God's natuur. Zo mag je ook komen tot de ADAMAM, de heilige stomheid, en de DAHAM, de paradijselijke vloed en overweldiging. Dit zijn allemaal lagen in de ADAMAH waartoe we moeten doordringen.

De Bloedvergieter moest geheim gehouden worden. Alle landen moesten een bloedvergieter over hen gesteld krijgen, tot het veilig stellen van de geheimen van de Staat, de formule waarmee ze mensen tot slaaf maakten. Over China werd een bloedvergieter gesteld, beveiligd met een reusachtig alarm systeem. Dit gebeurde vanaf één van de helderste sterren bekend op aarde : RIGIL KENT, de helderste ster van CENTAURUS. Deze bloedvergieter schoot direct op tilt in de martial arts beweging, en veroorzaakte ook het tegenovergestelde in de Boeddha beweging. Over heel Azie werd ook een bloedvergieter opgesteld, een tijger. Ook deze kwam met deze uitersten. Weer was deze bloedvergieter opgesteld vanuit RIGIL KENT. Valse bloedvergieters werden op aarde opgesteld, zodat de ware bloedvergieter, de AIMA, de ADAMAH verborgen werd gehouden. Grote zegels werden opgericht. Jezus werd opgericht als degene die moest sterven, als een onschuldige voor schuldigen, als een ritueel satanisch offer aan de Moloch. Dit om zijn bloedlust te stillen. De Moloch, de geest van Saturnus, vreesde oorlogsvoering in het rijk van de ziel. Daarom kwam hij met overmatige aardse oorlogsvoering, valse oorlogsvoering, en bedekking van de oproep tot oorlogsvoering in het rijk van de ziel, door een vals evangelie. Dit valse evangelie werd tot staatsgodsdienst gemaakt van het Romeinse wereldrijk, wat zijn hoogtepunt kreeg in het protestantisme en de evangelische beweging. Men gebruikte trigger-icons, power-items, om de oorlogsvoering in het rijk van de ziel te doven, door georganiseerde religie. De strijd was volgens hen al gestreden, en zij kwamen als de nieuwe bezetters. Deze farizeeers hadden hun slavenmarkt opgezet. De macht van het geld doofde de lust tot oorlogsvoering in de ziel. Het volk kwam onder een betovering, werd in slaap gesust door Evangelische slaapliedjes : 'Het staat allemaal in de Bijbel. Ik geloof het, dus dat maakt het de Waarheid.' Dat was het toverstafje wat ze gebruikten.

Men kon nu lui geloven in het bloed van Jezus wat alles al geregeld had. Eigenlijk was dit het bloed van Jupiter, de macht van het Romeinse wereldrijk, aangesteld door de oude Saturnus. Zijn zoon was gekomen om het zegel van doem te leggen. Men zou zo de weg tot het paradijs niet meer terugvinden, maar zou als gladiators van het Romeinse rijk worden opgezet om zo door elkaar terug te roepen en te verwarren elkaar de weg terug tot de ADAMAH te ontzeggen. Het Romeinse rijk vreesde de wapenrusting van de ADAMAH. Daarom maakten ze hun eigen wapenrusting.

Het Indiaanse Amerika begon een bedreiging te vormen voor het systeem. Daarom werd het Amerikaanse wereldrijk, oftewel het Nieuwe Romeinse rijk, erover heen gebouwd. Het zegel van Jupiter, de Romeinse Jezus Christus, moest gelegd worden om de indianen de mond te snoeren, en om de indiaanse schatten die terug zouden leiden tot de ADAMAH te vernietigen. Veel van de oude indiaanse culturen ging verloren door deze Jupiteriaanse inquisitie. Amerika kreeg zijn eigen bloedvergieter. Deze werd aangesteld vanuit de planeet Jupiter.

De oude indiaanse poorten zouden gesloten moeten worden. Hiertoe brouwden Jupiter en zijn vader Saturnus een drank die hen dronken moest maken, en die iedereen dronken zou moeten maken, zodat ADAMAH vergeten zou worden. Hiertoe gingen zij naar RIGIL KENT, en met een mix creeerden ze het Grote Toronto, de Toronto Blessing, de Zegen van de Vader. Zij hadden hun eigen vuiligheid gecreeerd, hun eigen ADAMAH. Deze bloedvergieter werd over de gehele aarde geplaatst, om mensen onder te doen laten gaan in deze nieuwe dronkenschap. Het was als een nieuw damesproduct, een nieuw schoonmaak-middel, wat ook als make up gebruikt kon worden. Je kon er alles mee doen. Het paste heel goed in een dames handtasje, eenvoudig om overal mee naartoe te nemen. Een nieuwe, snelle manier om elkaar de zalving over te dragen. En het was nogal besmettelijk. Het was een virus, een ziekte, en ontpopte in vele vormen, als de voortwoekerende kanker. Jupiter en zijn vader waren trots en tevreden.

Daarom is de terugkeer tot de ADAMAH zo belangrijk. Wij komen uit een diepe markt. De geest van Jupiter wil ons Jezus Christussen op elke hoek van de straat, want hij wil niet dat we ontwaken uit onze slaap.

ADAMAH leidt tot zijn diepte, tot de ADAMAM, de heilige stomheid, de wachter van de mond, en tot het mysterie van de DAHAM, de paradijselijke vloed en overweldiging. ADAMAH, de bloedvergieter, overweldigd ons, om ons dieper mee te sleuren in zijn diepte. Hier zijn de schatkamers van het paradijs te vinden. Ook Iob werd hier naartoe genomen, nadat hij door APHAR was bekleed. Hij werd geleid tot EBEN, het heilige, goddelijke gesteente. Ook werd hij geleid tot OKLAH, waar de vijand tot vlees van gevogelte was geworden.

Hoofdstuk 5. De Verbreking Van De Filistijnse Zegels – De Geheimenissen Van De SARX En De AIMA

Het christendom was een uit de hand gelopen vertakking van het gnosticisme. Veel gnostische geschriften werden weggekapt, om zo de oorsprong en de achtergrond van het hele 'God' verhaal verborgen te houden. In deze geschriften was er een onderscheid tussen de god van de wereld, en de allerhoogste God. De god die de wereld had gemaakt, oftewel het gebied buiten het paradijs, waar we nu leven, werd de Demiurg genoemd, een lagere, gevallen god, ook wel Yaldaboath genoemd. Deze god had een leeuwenkop met een slangenlichaam.

De Moeder God creeerde Yaldaboath, maar hij kon alleen het goddelijke zien als door een weerspiegeling, dus hij werd 'de blinde god' genoemd. De Moeder God wilde dat de mens van de boom van kennis zou eten, maar Yaldaboath, Yahweh, verbood hen. Hij wilde namelijk dat de mens niet tot een hogere orde zou komen. Yaldaboath kon de hogere goden niet zien, en waande dat hij de enige was. Hij was hoogmoedig, trots en jaloers, en werd uit de hemel geworpen, maar met een zekere macht over de mens.

De mens nam van de boom van kennis, en het licht van kennis viel op de mens. Zij zagen dat ze naakt waren door het licht van kennis, en waren door deze kennis tot elkaar aangetrokken. Deze scheppings-verhalen zijn te vinden in de boeken die de gnostici voor Genesis hadden, in de gnostische bijbel, wat ook de Nag Hammadi bevat. Deze boeken van het gnostische scheppings-verhaal heten : De Apocryphon van Johannes en De Oorsprong van de Wereld.

Door het licht van kennis wat op hen gevallen was zagen ze de orde van Yaldaboath als beesten, en ze verwierpen hen. Yaldaboath was bang dat de mens ook tot de boom des levens zou komen, dus hij verdreef de mens. Moeder God wierp toen de orde van Yaldaboath op aarde. Zij zouden daar moeten leven als boze geesten. Ook zij verloren dus hun paradijselijke positie, net als de mens.

Yaldaboath brengt een zoon voort : Sabaoth, die tot de zevende hemel komt, een hogere rang dan zijn vader. Sabaoth, het licht, neemt de macht van zijn vader over, zoals Jupiter de macht overnam van zijn vader Saturnus, en Jezus, Lucifer, de macht van zijn vader Yahweh. Sabaoth haatte zijn vader, de duisternis, en zijn moeder, de afgrond. Hij kreeg het koninkrijk over iedereen, over de twaalf goden van chaos. Hij bekleedde zichzelf met rijkdom. Hij kreeg de macht over de boom des levens, Zoe, als zijn partner. Zo zou hij tot de geheimen van de achtste hemel kunnen komen.

Wij zien dus twee tegengestelde verhalen, wanneer we het gnostische evangelie vergelijken met het christelijke evangelie. Kunnen wij dit wel vertrouwen, of hebben we weer te doen met een zegel wat verbroken dient te worden ? In de grondteksten wordt er niet gesproken over 'bomen en vruchten'. Er wordt gesproken over galgen en martelpalen. In de diepte van het woord voor boom betekent het ook sluiten, als van een kooi of fokplaats. Eten (akal) van de vrucht (periy) betekent letterlijk 'slachten van de voortbrengselen van vee en gevogelte (kippen).'

'Nu zal ik u dan een geheimenis vertellen : de goden eten vlees, en velen vielen door te eten van het verboden vlees. Zo eten de Godslangen dan harten, en sommigen vielen vanwege het eten van het verboden hart.'

Bomen en vruchten zijn ten diepste opgezet om de mens af te houden van oorlogsvoering in het rijk van de ziel. We kunnen het gebruiken als metafoor en archetypen, maar zij zijn zegelen door het onderbewustzijn opgezet om ons tegen te houden te komen in het kennis-bewustzijn. Dit kennis-bewustzijn is alleen te vinden in vlees en bloed in de ziel. Maar we moeten er dus voor waken niet van het verboden vlees te nemen. Bomen en vruchten zijn wegwijzers naar de diepere oorlogsvoering. De vijand zal veranderd worden in OKLAH. Wij moeten het vlees van de vijand eten. Hierdoor nemen wij de duistere kennis van het verre van God tot ons, de ZUWR.

In de Moeder Bijbel was het paradijs verdeeld in twee delen. Eén deel waar gejaagd moest worden, en ook een deel waar absoluut niet gejaagd mocht worden.

Het lichaam, vlees, van Christus, SARX, is in diepte 'gevangenneming', 'de kastijder'. Dus dit vlees op zich is een zegel wat verbroken moet worden om tot de ware, diepere betekenis te komen, in de diepte van ADAMAH, de grond van het paradijs, de rode aarde. Het vlees van Christus is een arrestatie-bevel, een Rechter. Ook SARX was gestolen door dit lichtwezen, Sabaoth. Wij moeten dieper in de ADAMAH doordringen om tot SARX te komen, de kastijder, de gevangenneming.

De boom des levens is in de diepte van de grondtekst 'de tuchtplaats van heilige slavernij'. Door AIMA (de bloedvergieter) en SARX (de gevangenneming, de kastijder, het gesleurd worden tot het gerechtshof) komen wij tot de tuchtplaats van heilige slavernij. Valselijk vertaald in : 'door het bloed en vlees van Christus komen tot de boom des levens.' De tuchtplaats van heilige slavernij, wat als zegel heeft : de boom des levens, is in een andere dimensie, want deze plaats was 'apart gezet' in de grondtekst, 'TAVEK'. Nadat de mens van de boom der kennis had gegeten was de orde van Yaldaboath bang dat de mens ook van de boom des levens zou eten, oftewel : Ze waren bang dat de mens zou komen tot de heilige slavernij, want dit zou de slavernij tot Yaldaboath breken. Deze plaats kon alleen bereikt worden door de diepte van ADAMAH, door te komen tot de diepere dimensie. Daarom heeft Yaldaboath altijd de diepte van AIMA en SARX verborgen gehouden, de waarheid over het bloed en het vlees van Christus.

Moeder God wachtte op de mens bij de boom des levens, de tuchtplaats van de heilige slavernij. Ook is dit in de grondtekst de plaats van honger, het heilige vasten. Yaldaboath liet cherubs opstellen om deze dimensionale overgang te bewaken, en later zou Saboath, Jezus Christus, de boom des levens bewaken. Daarom zal de mens moeten klaarkomen met het Jezus mysterie om doorgang te hebben tot deze plaats. Het vlees van Saboath, Christus, wilde mensen misleiden tot het kannibalisme. Zelfs in oorlogsvoering met demonen is dat heel link. In de ADAMAM, de verstommende laag van de ADAMAH, worden demonen omgevormd tot dieren en vee. Als het de status 'vee' heeft bereikt, moet het gefokt worden, om voortijdige slachting te voorkomen. Fokken betekent kruisdragen. Overmoedige oorlogsvoering geeft namelijk macht aan de vijand. RIGIL KENT, één van de helderste sterren, en helderste ster in CENTAURUS, staat bekend om het brengen van de implantaten van kannibalisme om de ADAMAM uit te doven, om het fokken uit te doven, het kruis. RIGIL KENT heerst over Azie. Het is een vorm van luiheid, oppervlakkige oorlogsvoering, om zo snel met demonen af te rekenen, denkt men, maar deze vormen van kannibalisme maken het alleen maar erger. Het is de energie van geld, het merkteken van het beest.

De ADAMAM had zich gemanifesteerd in de boom van kennis, de boom van onderscheiding, en veranderde de orde van Yaldaboath in beesten, toen de mens er van at. Het was doordat de mens een hoger zicht kreeg op wat er gaande was. Nu moest de mens nog komen tot de boom des levens in de TAVEK, wat ook de boom van scheiding is in de grondtekst.

In Jeremia 5 komt de ZUWR uit Orion met een arrestatie-bevel in de Aramese grondtekst (vs. 16), de PTIH. De Orionse ZUWR is in de Hebreeuwse grondtekst 'eeuwig', OLAHM. De PTIH betekent ook 'degene die kan zien', wat 'profetisch' betekent. Door de PTIH wordt de vijand gebonden. Ook komt de ZUWR met een pijlkoker, de ASHPAH in het Hebreeuws, wat koker van God's instrumenten betekent, de gereedschappen van exorcisme en necromantie (de heilige verbinding met goddelijke tussenkomst vanuit de onderwereld, de tucht, het kruis). Wij zijn dus als Levieten van de ZUWR ook gewapend met deze pijlkoker. De pijlen worden dus eerst opgeladen met het lijden, de tucht, het kruis, zodat vandaaruit de profetie en de arrestatie kan plaatsvinden, PTIH. Dit betekent dat het eerst door onszelf heen zal gaan. Als eerste worden wijzelf gearresteerd door de diepere, duistere kennis van God, de ZUWR. Eerst worden wijzelf gevangen genomen door de PTIH, wat dus de Aramese vorm is van de SARX. De PTIH, de SARX, is in de diepte van de grondtekst het sleuren van de gevangene tot het gerechtshof, en tot het oordeel/ de tuchtplaats. Daarom is dit de sleutel tot het komen tot de boom des levens, de tuchtplaats van de heilige slavernij. De SARX is in diepte een slavenriem/ trekketen, een leash. Deze wordt bevestigd aan de halsketen tot het voort-trekken. Hiertoe leidt de ADAMAH :

6e bedeling : leven door de eigenlijke grond van het paradijs, de ADAMAH, de bloedvergieter

7e bedeling : leven door de heilige hals-leash, de SARX, de paradijselijke lasso

8e bedeling : leven door de tuchtplaats van heilige slavernij (de misvertaalde 'boom des levens')

De 8e bedeling is de stam van profetie, NABA. Dit is een stap verder om los te komen van de ASSUR-BABYLON connectie. De boom des levens is een zegel wat verbroken dient te worden. Hier zien we de lagen van de paradijselijke grond :

ADAM hoeft niet perse een persoon te zijn, maar kan ook een stam zijn, en betekent dronkenschap in de diepte (van rode wijn). Dit kan ook heel goed met het bedwelmende voedsel van het paradijs te maken hebben, als drugs. ADAM is een paradijselijk element, een archetype van de vervoeringen van het paradijs. ADAM werd verlicht, of liever gezegd : ontving het nachtzicht, door het eten van 'de boom van kennis', oftewel door het slachten van demonisch vee. Dit is eigenlijk heel logisch, want het demonisch vee waren de wachters van de diepere geheimen van het paradijs. Zij waren zegels die verscheurd moesten worden. Zonder de 'boom van kennis' zou ADAM nooit dronkenschap geweest kunnen zijn. Bomen zijn tuchtplaatsen in de grondtekst. ADAM bereikte dronkenschap door de kastijding, en werd het evenbeeld van dronkenschap. Dit is waar de lankmoedigheid, de longsuffering, toe leidt. De ADAM is een zelfs nog diepere laag in het paradijs :

Eva, CHAVVAH, is in de grondtekst ook een stam, van vrouwen die dezelfde raciale en culturele achtergrond hebben. Zij is in de grondtekst 'interpretatie', als de apostolie.

Zij manifesteerde zich ook door 'de boom van kennis'. ADAM en CHAVVAH werden één in SARKA, SARX (Genesis 2 : 24). CHAVVAH was de moeder des levens, de moeder van de heilige slaven. CHAVVAH moest ADAM tot een heilige slaaf maken. CHAVVAH was de eerste die de inwijdings-kennis had ontvangen, en moest die overdragen op ADAM. Zij moest hem leiden tot SARX, waar zij één zouden worden, tot zicht op 'de boom des levens', waar ze hem naartoe moest leiden na het ontvangen van de SARX. Zij zou hem moeten leiden tot de diepere lagen van ZUWR, de in de duisternis verborgen, verre kennis van God. ADAM werd geleid tot de diepte van Orion.

God droeg Iob op om te jagen voor de goddelijke leeuwinnen, 'grote vrouwen' (Aramees : URYA, Hebreeuws : LABIY) en haar welpen, het kamp (KEPHIR). Hij moest hen MAZONA verschaffen, wat erop duidt dat zij van hem waren gescheiden, maar hij was nog steeds aan hen verbonden voor slavendienst. Dit gebeurde in en rondom de tempelplaats, de MEOWNAH, de zwarte tempel. Hier komen dus alle verborgen duisternissen van het Oude Testament aan hun trekken. De TOWRAH, een opperhoofd van de ZUWR, de wet van scheiding, had IOB veroordeeld, als een toets-oordeel. Als wij enig contact met God willen hebben, dan gaat dat door deze wet, de scheiding van het goddelijke. Ook Jezus ging hier doorheen, afgescheiden van God in de donkere nachten van Getsemane en Golgotha. Ook Ezechiel kreeg dit certificaat van scheiding. De boom des levens is in de grondtekst de boom van scheiding. ADAM ging tot deze boom, om diepere profetische verbinding te ontvangen. Het 'goddelijke huwelijk' kan een sta in de weg zijn, het kan een slaapverwekkende drug zijn. Boze geesten kunnen door 'goddelijke huwelijks-contracten' werken. De boom des levens maakt hier korte metten mee. Wij moeten de donkere nacht van de scheiding doorgaan, zoals Jezus dat ging, en Iob. Dat is goed voor de profetische inspiratie.

Wanneer we tot de URYA komen, moeten we alle huwelijks-bindingen afleggen, Baal achter ons laten. We moeten de MAZONA, de scheidings-arbeid in ons leven accepteren. Dit is de arbeid vanuit het kruis. De Wet, de TOWRAH, is de goddelijke scheiding waar elke oordeels-profeet doorheen moet. Hierin sterft zijn geest af, en ontvangt de oordeels-profeet de Heilige Ziel en de bittere kruiden. Prosperity, troost sterft af, opdat de oordeels-profeet binnentreedt in de heilige armoe en de heilige honger en verhongering (het heilige vasten). Zo ontkomen we aan de vetmesting die in de fokkerij van Baal heerst. De Baal moet afbranden.

Wij hebben dus contact met God, met ZUWR, met de URYA, door de scheiding. Wij worden als vijanden beschouwd, als een potentieel gevaar, daarom zijn we beteugeld. Wij zouden veel te veel onheil kunnen aanrichten als wij ongebonden zouden zijn. God is niet onze bruid die we als een pop heen en weer kunnen laten slingeren. Wij moeten als een leeg vat zijn, en geen vriendjes-politiek met hem voeren, alsof wij op één lijn met God zouden staan, als een soort van samenwerkings-verband. Neen. Wij moeten ons leven GEHEEL afleggen. De menselijke natuur is te gevaarlijk. Dus juist door de goddelijke scheiding komen we dieper in contact met God, met het profetische leven, door aan onszelf en onze relaties af te sterven. De boom des levens is als de goddelijke toren van Babel, waar we verscheurd worden, en komen in een heilige taalverwarring, die leidt tot de MAZONA. Deze jacht leidt terug tot de MEOWNAH, de duistere tent van God, de tent van de URYA, de goddelijke leeuwinnen.

De Trooster is een zegel. De Trooster houdt ons tegen om verlicht te worden, om het nachtzicht te ontvangen. De Trooster is een zwaar lijden, omdat het de profetische gave in ons dooft. Alle christelijke entiteiten die op ons bord werden geschoven waren een sluier, waren zegels. Alles om ons heen is een groot zegel. Dit is niet het paradijs. Deze wereld werd gecreeerd door de Yaldaboath om ons af te houden van het paradijs. Wij reizen van zegel tot zegel. Wij moeten de mysteries van de zegels oplossen om doorgang te vinden. We kunnen geen ijzer met handen breken. Het is een puzzel.

De Trooster kwam om de boom des levens uit ons te rukken, alle elementen van de heilige slavernij. Hij roofde onze heilige halsketen met alle heilige stenen en kralen daarin. Hij was gezonden door Yaldaboath. Het was een killer. Profetische kennis is veel belangrijker dan troost. Wij moeten komen tot de duistere ZUWR. Lichten zullen ons verblinden.

Wij moeten leren leven met de kleinste hoeveelheden. Geesten van rijkdom en materialisme staan overal op de loer om ons tot een slaaf te maken. Zij willen de heilige slavenketenen in ons doven, zodat zij ons tot slaaf kunnen maken voor het Babylonische wereldrijk. Zegels zijn belangrijk, want zij vormen de ladder om uit putten te komen. Soms vallen we, en dan hebben we die zegels nodig. We gaan van zegel tot zegel, en proberen hun mysterieen op te lossen. Alles is bruikbaar materiaal. De tradities blijven van belang, alleen in een heel ander licht, of nachtzicht.

Blijf de trappen voor je zien, de trappen van vertaling. De ladder van Yaakob leidt tot het nachtzicht. Onthecht je van alle dingen en wikkel jezelf dan alleen in God. Kom naakt tot God, zonder al je voorgeslachtelijke archetypes en metaforen die je in je leven hebt gebruikt. Laat alles achter je. Laat de doden de doden begraven. Ga door alle sluiers heen die ze op hebben gehangen rondom je. Zoek God. Niet de beelden die je voorouders hebben gemaakt van God.

In het gnostische scheppingsverhaal moest de mens tot de boom der kennis gaan, om daardoor tot verlichting te komen, tot het nachtzicht. Om die kennis te verdiepen moet men tot de dimensie van de boom des levens gaan, de boom van honger (het heilige vasten) en de scheiding (de heilige verduistering).

De ontzegeling is de besnijdenis, PERITOME in het Grieks/ de Septuagint. Door de besnijdenis wordt men Israeliet, en wanneer de besnijdenis tot volgroeiing komt, wordt men Leviet.

Het Westen wordt door 'De Trooster' in slaap gehouden en vetgemest voor de slager. De Trooster zorgt ervoor dat ze de overtuiging van God niet binnenkrijgen. Het is een treurig verhaal. Ook 'de Bruid' werkt hier aan mee. Wij moeten al onze bruidsklederen afdoen, op het altaar leggen, en ook de Trooster in ons hoofd op het altaar leggen, en dan de wildernis in vluchten. Yaldaboath kan alleen de schaduw zien van het goddelijke. Hij leeft onder een sluier. Wij leven daarom in een omgekeerde wereld. God heeft simulators van deze dingen gemaakt, maar wij moeten hogerop komen. Deze dingen houden de hogere profetische kennis tegen. Wij moeten de diepte in. Wij moeten al het voorgeslachtelijke achter ons laten. God zal ons dan, alleen dan, de rode draad laten zien. Als we nog wanhopig vastklemmen aan onze voorouderlijke erfenis, dan zullen we daardoor verblind zijn en misleid worden. De Aramese grondteksten roepen ons op om tot Orion te gaan. Hier zullen wij de zegels van Orion moeten verbreken, tot het ontvangen van het nachtzicht.

In de Orionse geschriften is er de jacht op de troost-vogels en de bruids-vogels. Deze bruids-vogels zijn een soort ooievaars die zielen kunnen stelen. Daarom is de jacht hierop van groot belang. Het zijn kinderdieven. Toriax is een Orionse Adam, de Orionse heilige dronkenschap. De troost-vogels en bruids-vogels zijn de bewakers van de schatkamers van SEPTUS. In de geschriften van Orion is het belangrijk om TORIAX te vinden en te ontvangen, om bestand te zijn tegen deze vogels en om hen te overwinnen door de jacht. Als wij niet voldoende TORIAX hebben, dan worden we door de dronkenschap van de vijand ingenomen. In de schatkamers van SEPTUS wordt de poort bewaakt tot de OXCRENON, de put van de buffeljacht. Hier worden de buffels en bizons van SEPTUS, de geesten van mannelijke superioriteit verborgen gehouden en bewaakt. Alleen door TORIAX heeft een Iobitische Leviet daar toegang, na het verslaan van de vogels van SEPTUS.

Deze jacht is belangrijk voor het komen tot de diepere esoterische sieraden die SEPTUS al zo'n lange tijd verborgen heeft gehouden. De buffels en bizons van mannelijke superioriteit zijn de wachters van deze sieraden. Zij houden de poorten tot het kinderrijk verborgen. Door het pad van de OXCRENON te gaan, de buffeljacht, komen wij tot het rijk der kinderen. Ook hier moet jacht gehouden worden. Er zijn hier namelijk veel hysterische kippen-geesten. Zij veroorzaken verschrikkelijke depressies in de kinderen, en trauma's. Zij zijn troost-kippen en bruids-kippen, een plaag voor de kinderen. Zij werken met valse schuld, en manipulatie. Ook bedreigen ze de kinderen. Zij doen dit door de eerste leugen van de slang : 'Gij zult voorzeker niet sterven.' Genesis 3 : 4. Dit is de leugen dat de ziel die zondigt niet zal sterven, oftewel de eeuwige marteling in de hel. Als de kinderen niet doen zoals de kippen van SEPTUS zeggen, en niet geloven wat die kippen zeggen, dan zullen die kinderen voor eeuwig gemarteld worden door God in de hel. En vele kinderen met een verstand zo fragiel als een eierdop breken onder zulke bedreigingen. Daarom is de jacht zo belangrijk.

Doordat de kinderen onder hoge druk leven, onder onvoorstelbare mentale en emotionele marteling en angst, en daarin worden meegezogen, staan zij bloot aan de gevaren van de misleidingen om kannibalen te worden. In het veld leven de kannibaal-zwijnen, vaak grote Orionse zwijnen, met een lust om kinderharten in te nemen en ze te maken tot kannibalen. Zij werken samen met de troost-kippen. Het vergt lange, dunne, scherpe pijlen komende van de Toriax om hun huiden te doorboren en hen te verslaan. Deze geesten zijn snel, gewiekst, en kunnen in slangen en andere soorten dieren veranderen. Wees daarom op je hoede. Gebruik pijlen van de ADAMAM, de verstommende pijlen, om hen in slaap-toestand te brengen, waar ze degraderen tot schadeloos vee. TIKI-pijlen zijn pijlen waardoor ze niet terug kunnen veranderen in roofdieren. Deze pijlen brengen hen in een lager bewustzijn. SARX-pijlen zijn arrestatie-pijlen, de pijlen van gevangenschap.

Wel is het zo dat deze geesten een heleboel afleidings-taktieken hebben om je te verwarren. Zij kunnen je in de jacht misleiden tot het strijden tegen mens-demonen, door zulke beelden in je op te roepen van demonen met mensengezichten. Zo proberen ze het gif van de ADAMAM-pijlen, de TIKI-pijlen en de SARX-pijlen te doven, zodat ze terug kunnen keren tot hun oude demonenvorm. Laat je daarom niet afleiden. Er zijn geesten van mensenwraak uitgezonden om de jacht te doven. Zij kunnen woorden gebruiken die mensen ooit over je hebben uitgesproken, die jouw woede en irritatie dan weer oproepen om tegen die demonen te strijden, zodat je jachtprooi kan ontsnappen. Dit zijn dus schijn-demonen die worden opgeroepen door jachtprooi om je te verleiden tot valse oorlogsvoering. Dus dan niet tegen zulke schijnmensen strijden, maar jacht voeren op de geesten van mensenwraak. Die kunnen komen in alle vormen van vee : grote runderen, varkens, kippen, lammeren, bizons, buffels, bokken, enzovoorts. Dus altijd zoeken naar de bron. MENSENWRAAK is daarom een afleidende geest die ons wil voeren tot nutteloze gevechten tegen mensenschimmen, om ons af te leiden van de jacht. MENSENWRAAK zelf is een prooi-dier waarop wij moeten jagen.

Waarom is liefde het grootste geheim ? Omdat liefde het grootste geheim heeft verzegeld, namelijk de onderwerping aan de hogere profetische kennis, aan de ZUWR, de Orionitische, Zuwritische initiatie, waar ook Iob doorheen ging. Liefde is in zichzelf een zegel wat verbroken dient te worden. Liefdes-geesten zijn gevaarlijke geesten. Ze kunnen zelfs de hogere profetische kennis uitdoven, en alles oppervlakig en dweperig maken. Liefdes-geesten zijn dweep-geesten. We komen nu tot het fundament van het christelijke geloof.

Liefde is een gevaarlijke, criminele geest die de onderwerping aan de hogere profetische kennis probeert uit te doven. Liefde is een gevallen god, een misleider. Liefde leidt tot de bruilofts-slavernij. Wij dienen het mysterie van Liefde op te lossen, als een archetype, een metafoor, anders zullen we erdoor verslonden worden. Liefde is een kannibaal. Het wil de oorlog in de ziel in ons doven.

Worden we geleid door liefde of de hogere profetische kennis ? Liefde is overmoed. Liefde is egoisme. Liefde is zelf-rechtvaardig.

Liefde is blind. Liefde vergeet de condities, de benodigde initiaties. Liefde is de eeuwige marteling. Wij moeten gekastijd worden, en de hogere gehoorzaamheid leren. Hogere oordeels-profeten leven niet door Liefde. Zij hebben de liefde verslagen. Kies je voor liefde of voor onderwerping aan Moeder God, de hogere profetische kennis ?

Liefde brengt onvoorstelbaar, ondragelijk leed, de valse sex-demonen van het paradijs, de slang, die sprak : 'Gij zult voorzeker niet sterven.' Deze sex-demonen krijgen een stijve wanneer ze mensen dreigen met eeuwige marteling in de hel. Dat is waar deze hele theologie op is gebouwd. Uit de hand gelopen, extreem sado-masochisme. De God van Liefde die zijn vijanden en slachtoffers voor eeuwig martelt. Het is een pervert.

Liefde leidt tot de bruiloft, door de trooster. De bruiloft leidt tot kannibalisme en mensenwraak.

Liefde is pervers, en heeft deze wereld van eeuwig leed gemaakt. Deze geest is niet open voor reden en logica. De verboden vrucht in het paradijs was liefde. De boom des levens was de hogere profetische kennis. De mens moest tot ontwaking komen, zien wat er daadwerkelijk aan de hand was. De liefde wilde hen tot slaap brengen. De liefde was een gevaarlijke drug. Daarom was het verboden door God. Maar de liefde verleidde hen, en ze kwamen tot de plaats waar liefde regeerde, de plaats van eeuwige marteling. Hier was liefde God. Er waren hier lage wetten, geen hoge wetten. De hogere profetische kennis was hier niet te vinden. En zo liet de liefde al snel zijn ware gezicht zien. De liefde was uitgezonden om door misleiding tot de slacht te leiden. Perverse demonen hadden honger, bloedlust, vleeslust. Ze hielden van het vee. De liefde zou het vee vetmesten, gewillig maken, in slaap sussen. Ze hielden van vlees-consumptie. Dat was wat de liefde was. Zo konden ze de leegte in zichzelf opvullen doordat ze de hogere profetische kennis niet bezaten.

Wij moeten jacht maken op deze liefdes-demonen, en ons onderwerpen aan de hogere profetische kennis. Deze geesten willen eeuwig leed in mensen bewerkstelligen. Zij zijn zeer gewiekste demonen, die proberen op emoties in te spelen. Zij dreigen met eeuwige marteling om hun zin te krijgen. Zij maken sex-slaven van mensen, tot de opbouw van hun koninkrijk. Zij zijn gebaseerd op leedvermaak, sadisme, en lopen voortdurend rond met een stijve, om de goddelijke verlamdheid te ontlopen. Hun immer stijve geslachtsdeel is hun verrezen Christus, Baal, die komt om de kinderen van God te oordelen en te offeren tot Moloch. In de New Age beweging is dit de focus op de ontwaking van de pijnappelklier. Hierdoor krijgen demonen 'het eeuwige verrezen geslachtsdeel', de Sabaoth-Christus, om hun macht uit te voeren. Sadisme in deze extreme vormen heeft dus een sexuele functie, voor de vruchtbaarheid van Rome. Deze geesten zijn gehandicapt.

Liefde is onderworpen aan de hogere profetische kennis van gerechtigheid. Liefde is een vliegende vagina op zoek naar zaad, om Rome te bouwen. Liefde is op zoek naar sex-slaven en fokvlees. Eerst probeert liefde je discipline te doven. Liefde is allesbehalve gedisciplineerd, maar overmoedig, grootmoedig en roekeloos. Zij zijn als vlinders in het veld, op zoek naar hen in de goddelijke verlamdheid, om hen te brengen tot de verrezen Baal. Ze laten daarbij niets ongeroerd in de strijd. Liefdes-geesten zijn kinderdieven, stelers van zielen.

Waar kies je voor ? Discipline in de hogere profetische kennis van de goddelijke gerechtigheid, of dit soort vieze geesten van liefde ? Liefde zal het wereldprobleem niet oplossen. Liefde is een markt. Als zo'n vlinder tot je komt, wat doe je d

an ? Als je eraan toegeeft weet je dat het een ritje gaat worden met geen goede bestemming. Ze dragen strijdrokken, en zullen je de oorlog verklaren wanneer je niet aan hen toegeeft. Alarmen om je heen zullen afgaan om je te intimideren. Buig neer aan de voeten van de ZUWR, de hogere profetische kennis van de onderwereld, en laat de ZUWR je bedekking zijn tegen deze geesten. De ZUWR weet met hen af te rekenen. Laat je initieren als een Orioniet en een Zuwriet. Geef niet toe aan deze geesten.

We moeten deze geesten zien zoals ze zijn : vieze, verkankerde, perverse, sadistische, chemische imbecielen die ons aids en meer troep willen verkopen. Die problemen waren er niet in eerste plaats. Die hadden zij gecreeerd, en nu willen ze dat wij ze liefhebben, zodat het nog erger wordt. Liefde is het zaad van dood en misleiding. De liefde in zichzelf was het probleem. Het rooft alle energie uit je weg, en creeert illusies waaraan je emotioneel gebonden raakt. We moeten niet vergeten dat we in de matrix leven, in een illusie, en dat boze geesten problemen creeeren om onze aandacht te trekken. Dit is ook hoe de kranten werken. Oordeels-profeten moeten uiterst voorzichtig zijn met kranten en nieuws. Vaak is het beter om het helemaal niet te lezen. Het gaat erom dat we God's opdracht vervullen, en niet dat we in katzwijm vallen bij elke boom.

ZUWR strijdt voor ons. Als wij de liefdes-vlinders hebben verslagen door ZUWR, zal de liefdestijger ons aanvallen. Hij zal proberen liefdes-schuld op ons te leggen. Wij moeten hem overwinnen door het zwaard van ZUWR en hem afslachten.

In Iob 28 wordt in het Aramees de DUKKA beschreven, de rituele slachtplaats. Hier ligt ook de SAPPIL, de steen van profetie. SUKKAL is de plaats van kennis door ervaring/ zintuigelijkheid (EPISTEMES, Grieks, Septuagint). Wij moeten tot de DUKKA komen willen we de verblindingen van RIGIL KENT overwinnen. De DUKKA-halsketen bezit de SAPPIL en de SUKKAL, als twee kralen/stenen of snoeren. De aarde is een rituele slachtplaats mede dankzij RIGIL KENT, en kannibalisme viert daar hoogtij. De DUKKA, God's rituele slachtplaats, is de weg hieruit. SAPPIL en SUKKAL zijn als de hogere Urim and Thummim van de DUKKA. De DUKKA is te vinden in de diepte van ZUWR, in de diepte van het paradijs.

Zoals het belangrijk is in de goddelijke cyclus om telkens terug te keren tot de goddelijke verlamdheid, en zelfs alles te doen vanuit de goddelijke verlamdheid, zo geldt dat ook voor de kinderlijkheid. Wij moeten telkens weer worden als een kind, en leven vanuit het kindschap. Van daaruit groeien we om tot een zekere volwassenheid te komen, maar vanuit en tot het kindschap. Zo niet, dan zullen we door de SEPTUS-demonen gegrepen worden.

De Iob-graden leiden naar de tiende laag van de paradijs-grond, de ZUWR. Hier moeten wij op zoek gaan naar de DUKKA. Hier ontvangen wij de DUKKA-halsketen. In ZUWR worden wij teruggeleid tot de halsketen, dit keer in een hogere vorm. De DUKKA-halsketen is een hoog oordeel. De DUKKA halsketen heeft een hogere eeuwigheids-factor dan welke halsketen we daarvoor dan ook zagen. Het beschermt ons tegen kannibalistische geesten. Weer moeten wij leren vanuit de halsketen te leven, ditmaal de DUKKA halsketen :

6e bedeling : leven door de eigenlijke grond van het paradijs, de ADAMAH, de bloedvergieter

7e bedeling : leven door de heilige hals-leash, de SARX, de paradijselijke lasso

8e bedeling : leven door de stam van profetie, NABA, de tuchtplaats van heilige slavernij (de misvertaalde 'boom des levens')

9e bedeling : ADAM, de dronkenschap van het paradijs, opgewekt door het langdurige (eeuwige) lijden.

Dit is dus het diepere hart van het paradijs, het duistere hart, de duistere DUKKA-APH. Deze halsketen is om onze nek gelegd, dus niet dat we ergens weer van binnenuit leven. Neen. Veel te gevaarlijk. Wij moeten leeg zijn van binnen, en van buitenaf leven, waar ons bedriegelijke binnenste niet tussenbeide kan komen.

Zij die tot de DUKKA komen, krijgen de esoterische sleutels van de TOWRAH, de wet.

15 Zes dagen mag men arbeiden, maar op de zevende dag zal er een volledige sabbat zijn, de HERE geheiligd: ieder die op de sabbatdag werk verricht, zal zeker ter dood gebracht worden.

Als God je tot de goddelijke verlamdheid heeft gebracht, en je doet dingen vanuit jezelf, dan is dat heiligschennis, en de demoon die dat door je heen gedaan heeft, moet ter dood gebracht worden.

Nergens in de grondtekst van de Bijbel wordt homosexualiteit expliciet besproken of veroordeeld. Dit is een bijvoeging en misvertaling van de kerk geweest. In de grondtekst ging het om neerliggen met de doden, necrophilia. Waar Paulus in sommige vertalingen homosexualiteit veroordeeld gaat het om de sex-slavernij handel.

13 Een man die gemeenschap heeft met iemand van het mannelijk geslacht, zoals men gemeenschap heeft met een vrouw, – beiden hebben een gruwel gedaan, zij zullen zeker ter dood gebracht worden, hun bloedschuld is op hen.

Esoterisch gezien is deze misvertaling de beschrijving van de zelf-liefde, niet als in masturbatie, maar zelf-liefde als in zelfzucht, en het niet onderwerpen aan Moeder God, de goddelijke vrouw. Deze natuur moet afgekapt worden, tot kastijding, zodat de man zich weer onderwerpt aan de goddelijke vrouw. Ishshah is de paradijselijke vrouw, terwijl Iysh 'mannelijke slaaf' betekent in de grondtekst. De mannen die mannen aanbidden, een man als god, als vervanging van de vrouw, de mannelijke superioriteit in de patriarchie, deze mannen zijn het probleem-geval in dit vers. Dit vers is esoterisch gezien TEGEN SEPTUS.

1 Hij, die door kneuzing ontmand is of wie het mannelijk lid is afgesneden, zal niet in de gemeente des HEREN komen.

Esoterisch gezien betekent dit, dat zij die niet leven vanuit de goddelijke verlamdheid behoren niet tot de gemeente.

18 Wanneer een man een weerbarstige, weerspannige zoon heeft, die naar zijn vader en moeder niet wil luisteren, en hun niet gehoorzaamt, hoewel zij hem tuchtigen, 19 dan zullen zijn vader en moeder hem grijpen en naar de oudsten van zijn stad brengen, in de poort van zijn woonplaats, 20 en zij zullen tot de oudsten van zijn stad zeggen: Deze zoon van ons is weerbarstig en weerspannig, hij wil naar ons niet luisteren, hij is een doorbrenger en een drinker. 21 Dan zullen alle mannen van zijn stad hem stenigen, zodat hij sterft. Zo zult gij het kwaad uit uw midden wegdoen; geheel Israël zal dit horen en vrezen.

Doorbrenger is ZALAL, wat hebzuchtige en veelvraat betekent. Assur, is het beeld van weerspannige kinderen, de kinderen van prosperity. De boom van kennis is daar een beeld van. Dit is in de wereld van de ziel, de onderwereld. Dit waren demoon-kinderen. Zij moesten afgekapt worden en uitgeroeid. Het is het oordeel over onze valse vrucht. In het Orions betekent ZALAL 'vetgemest (demonisch) vee'. In het Aramees moeten zij hem brengen tot de Tanna, de drager van de orale traditie. In het Aramees zijn deze weerspannige kinderen degenen die zich niet onderwerpen aan de heilige slavernij, de SAMA, SHAMA. Deze verzen hebben als esoterische betekenis 'de dag van de slacht.'

De Spreuken van Shlomoh (Salomo) is om YADA, doctrine, te schenken aan de TLE, TALYA, slavenjongens (NA'AR). We zien in het Oude Testament dat de archetypes vaak slaven had, en dit kunnen we esoterisch alleen begrijpen, wanneer die archetypes 'delen van God' zijn. In die zin zijn het dan slaven van de Heere. Het boek Spreuken was geschreven voor zulke slaven, om YADA te ontvangen, doctrine, om PELA te verstaan, symbolen en enigmas, om YAYU/ YAYUTA te ontvangen, letterlijk : sieraden voor het 'mannelijke' geslachtsdeel, oftewel sieraden van de goddelijke verlamdheid (in het boek Iob zijn sieraden wapenen, werktuigen, gerei van overwinning, promoties). In het boek Spreuken wordt bestraffing en kastijding gezien als het inbrengen of inprinten van het testament, PUQDAN, PUQDANA. De slavenjongens worden opgeroepen om te leren luisteren. SLY betekent iets buigen (goddelijke verlamdheid), oor, luisteren, een net uitspreiden, een valstrik zetten. Het begint dus in de goddelijke verlamdheid waarvanuit we het Woord van de Heere moeten ontvangen, wat ons zal vangen, gevangen zal nemen, en wat wij dan later weer in de goddelijke jacht kunnen gebruiken. Dit is dus ten diepste een jagers-opleiding. EUDN/ EUDNA is het oor, maar tegelijkertijd de vagina in het Aramees. In het boek Hooglied is de schoot omzoomd met lelien/ krijgsgejoel.

NY = opheffen van lied, horen en gehoorzamen, en SUKKAL ontvangen, kennis, zintuig

: 5 – Dan zul je verstaan de Vreze des Heeren, de secte en de doctrine van God, YADA

: 4 – Dan zul je SUKKAL, zintuig en kennis, vinden, en een onderwijzer zijn (SEKEL, Hebreeuws).

In het boek Spreuken gaat het over het ontvangen van de Wet EN de bijbehorende kastijding.

SABAR = vertrouwen, redeneren, logische gevolgtrekkingen van algemeen naar bijzonder

Dit zal genezing zijn voor BASRA/ BESRA = 'mannelijk' geslachtsdeel, je vermogen om in de goddelijke verlamdheid te zijn. Ook brengt SABAR dierenbeenderen, maakt je een goed jager.

7 : 3 – Bindt/ doet de Towrah, de Wet van scheiding, om je tenen, als sieraden (ringen).

In het Aramees is de voet belangrijk. Het is verbonden aan de botanische wereld, het voedsel, en het is ook een opmeter en een maatstaf. In de bijbel is de voet verbonden aan het Oordeel, de treder van de druiven, en moet men terugkeren tot de Voeten van de Heere. Er is een grote oorlog aan de voeten van de Heere. Deze wereld is aan de voeten van de duivel, deze wereld heeft onreine voeten, vals vrome, religieuze voeten die al hun originele betekenis heeft verloren. Door de voeten van de wereld te bekijken zal een vloek je slaan. De wereld heeft zijn eigen rechts-systeem, maar de Voeten van de Heere reflecteren ware gerechtigheid. In het Hebreeuws is de voet verbonden aan opverven, als een penseel. Het is belangrijk om de Voeten van de Heere te kennen, om los te komen aan de slavernij tot de voeten van de duivel. In het Hebreeuws is de voet ook de grijper, de slavenmaker. Ook is het een spion, en een verhalen-drager. De voeten zijn belangrijk, want onder hen zullen de vijanden geplaatst worden. De vijand zal worden tot een voetbank.

“Zij zullen vallen onder mijn voeten = cadent subtus (onderwerpen) pedes meos.”

Psalm 8 : 8, 9 – God heeft de mens gesteld over pecora, pecus = vee, bruten (boze geesten)

9 : 4 vijanden, inimicum, zullen zwakgemaakt worden = infirmo, infirmabuntur, = ongeldig

De voet is levensbelangrijk in het proces om de vijand te maken tot fokvee, en de vijand te onderwerpen. Als wij dit niet volgens de WET, TOWRAH, doen, dan zullen we schuldig staan aan misbruik. DAAROM moest de wet om de tenen van het volk van God gedaan worden als sieraden ter herinnering (ringen) in het boek Spreuken. In de oudheid was een voet op de vijand altijd het symbool van overwinning. Er is veel misbruik geweest, en God walgt van de voeten der mensen. Daarom zal God een nieuw oordeel uitgieten over deze voeten. De voeten van de vijand zijn overmoedig, haastend om kwade dingen te doen, tot het vergieten van bloed.

Dus in het Grieks zijn de voeten de onderwijzers. Zij spreken, en in het Aramees wordt dit extra duidelijk wanneer we realizeren dat zij de zijkanten van de oren zijn, ook de zijkanten van de vagina, de schaamlippen, oftewel de lelien die de schoot omzomen, het krijgsgejoel, de wachters van de onderwereld. De voeten zijn de testers en de treders. Er is dus een oorlog aan de voeten van de Heere, er is een arena daar, een strijd tegen de vijand. Zonder de Voeten van de Heere, Zijn instructies en strategieen, kan de oorlog niet gewonnen worden. Daarom is het zo belangrijk de Voeten van de Heere te kennen.

In het hermitatische geschrift 'De Nieuwe Wijn' staat over de Voeten van de Heere dit geschreven :

'Wie herinnert zich nog de droom van Nebukadnezar die door Daniel werd geopenbaard en uitgelegd ? Het staat allemaal opgetekend in Daniel 2. De droom ging over een beeld met een buitengewone glans, groot, hoog en afschrikwekkend. Het hoofd van het beeld was van goud, de borst en de armen van zilver, de buik en lendenen van koper, en de benen van ijzer, waarbij de voeten en tenen van ijzer en leem waren. Daniel sprak dat de koning zelf het gouden hoofd was, het Babylonische Rijk. En de andere delen zouden koninkrijken na hem zijn. We weten dat na het Babylonische Rijk het Rijk der Perzen kwam, als het zilveren borstdeel van het beeld. Daarna kwam het Griekse Rijk als wereldrijk, het koperen buikdeel, en daarna het Romeinse Rijk, de ijzeren benen. De voeten en tenen waren deels van ijzer, deels van leem. Wat zou dat betekenen ? We weten allemaal dat het Romeinse Rijk overging in de Rooms-Katholieke overheersing, het verbond tussen Staat en Kerk, en daaruit zijn tien tenen voortgekomen : de reformatorische kerk, de calvinistische kerk, de vrijzinnige kerk, de evangelische kerk, de opwekkings kerk, de pinkster kerk, de charismatische kerk, de toronto kerk, de prosperity kerk, en de gouden opwekkings kerk. Natuurlijk kunnen hier nuances in aangebracht worden, en zijn er raakvlakken, maar zo kunnen we het zo'n beetje wel indelen. Het kwam voort uit de gedachte : 'Laat ons een wereldrijk bouwen, een grote stad en een naam. Laat ons een koning maken.' En zo dachten ze dat ook toen Christus kwam opzetten : Hij zou wel eventjes de Romeinen verslaan, en Hij zou wel koning worden op aarde, maar het liep anders. Christus kwam om het pad van het kruis te bewandelen voor een hemels koninkrijk, om de harten onzichtbaar aan elkaar te binden. Christus kwam voor het Pasen om Zijn Paaskerk op te richten, de Kerk van het Hart, en die kerk is er door de eeuwen heen altijd geweest, en leefde als het ware in de wildernis, ondergronds. Christus wilde die kerk bouwen op het fundament van apostelen en profeten. Zo zou de gemeente de Grieks-Roomse geest kunnen verbreken. Maar de zichtbare, materiele kerk kwam voort uit het grote beeld, als de tien tenen om aardse macht te vestigen.

Wat kunnen we verder van dit beeld zeggen, en van die kerk die daaruit voort kwam om zich een beeld te bouwen ? We zien dat de voeten van dit beeld geraakt zullen worden, en deze voeten zullen worden verbrijzeld door een grote steen die tot een grote berg zal worden en de aarde zal vervullen. In Openbaring zien we dat de voeten van Christus zijn als koperbrons. Voeten zijn in het Woord van God erg belangrijk. De vijand zal verbrijzeld worden onder de Voeten van Christus, en zal gemaakt worden tot Zijn Voetbank, en we zien dat dit allemaal zal gebeuren doordat de voeten van de vijand verbrijzeld zullen worden. Daarom is het zo belangrijk om ons op de Voeten van Christus te richten. Wat beelden die Voeten uit ? We zien dat de voeten van de vijand, de gevestigde kerken, geen eenheid vormen, maar in verdeeldheid leven als ijzer vermengd met leem, als een grote arena. Maar de Voeten van Christus zijn als koperbrons, als in een oven gloeiend gemaakt. We zagen dat de voeten van het aardse beeld de roomse staatskerk uitbeelden, voortgekomen vanuit het Romeinse Wereldrijk. Maar Christus wordt geschreven als de wortel van David, dus Zijn Voeten zullen we terugvinden in het Oude Testament, en zijn dus niet Rooms, maar Joods. Het is mooi om de Messiaanse typologie van het Oude Testament te bestuderen, want ze beschrijven de geheimenissen van Christus. Alles heeft een diepere betekenis. Denkt u eens aan de Ladder van Jakob die tot de hemel reikte ? Jakob zag de weg tot de hemel, de weg waarlangs ook Christus ten hemel rees na Zijn opstanding. Zijn voeten zullen weer staan op de olijfberg. Hij zal wederkomen zoals Hij in die tijd ten hemel is gerezen. De Voeten van Christus vormen het pad naar de hemel. Zonder in Zijn Voetsporen te treden zullen we daar niet komen. Daarom is het voor ons van belang om ons op de Voeten van Christus te richten. Wij kunnen het niet zelf. Wij kunnen zelf niet wandelen zoals Hij dat heeft gedaan. Wij hebben Zijn Voeten nodig. Daarom is het voor ons van levensbelang daar veel vanaf te weten, en de sleutels daartoe liggen zoals wij zagen in het Oude Testament. Alleen door de Voeten van Christus zullen wij macht over de vijand hebben en de vijand verbrijzelen.

In het boek Richteren lezen we over Juda die de tenen van de vijand afhakte als een beeld dat de vijand zijn evenwicht verliest. Uit Juda is de Davidische Dynastie voortgekomen en uiteindelijk de Messias, dus Juda is van fundamenteel belang. Ook in Openbaring komen we de stam Juda weer tegen met twaalfduizend die door de Heere en Zijn engelen zijn verzegeld, en als één van de poorten van het hemelse Jeruzalem. Tussen de voeten van Juda zou de heersersstaf zijn, en zijn broeders zouden voor hem neerbuigen en hem loven (Genesis 49). Ook wordt daar gezegd : 'Totdat Silo komt.' Silo was een groot lijden voor het volk. Het was de plaats waar men de tabernakeltent met daarin de heilige ark opzette na de uittocht uit Egypte, maar de Filistijnen veroverden hier de ark. Niet voor alle zonen had Jakob een goed woord over. Zo had Ruben zijn bed beklommen en ontwijd, zijn legerstede beklommen. Simeon en Levi waren werktuigen van geweld en overmoed, en hun beraadslaging en vergaderingen waren hard, dus deze drie werden uitgesloten van het fundament. Juda was het fundament, en ontving van Jakob de scepter. Niet alleen Jakob riep zijn zonen bij elkaar voor profetieen, maar ook Noach. Noach sloot zijn zoon Cham uit omdat Cham de naaktheid van zijn vader had gezien en het aan zijn broers vertelde. Noach zegende zijn zoon Sem en prees de God van Sem. Terugkomende op Juda waaruit Christus is voortgekomen : Juda verwekte Peres bij Tamar. We hebben het nu over de fundamenten van Jezus Christus. Het heeft er allemaal mee te maken hoe de Jakobsladder is opgebouwd. Juda's moeder was Lea. In het Woord van God lezen we dat Jakob Rachel als favoriet had, maar God had Lea als favoriet. Rachel en Lea waren de twee vrouwen van Jakob. God had medelijden met Lea en maakte haar vruchtbaar, terwijl hij Rachel eerst een tijd onvruchtbaar hield. Lea werd het fundament van de geslachtslijn van Christus. Lea zal een prachtige vrouw geweest zijn, maar dat Jakob Rachel verkoos boven Lea zal met zijn oude natuur te maken hebben, die God even later moest breken op Pniel. Jakob had in het begin van zijn leven een erge leugengeest in zich waarmee hij zijn vader Isaak en zijn broeder Esau bedroog. Maar de Heere troostte Lea, en maakte haar moeder van vier stammen, Ruben, Simeon, Levi en Juda, en uit de laatste kwam de Messias voort. Later werd lea weer zwanger, en baarde Issaschar, de vijfde, en daarna baarde ze Zebulon. Ook baarde zij nog een dochter : Dina. Alhoewel de Heere van Jakob hield boven Esau was Jakob in het begin van zijn leven niet erg zuiver van begrip. Een andere verstotene was de hoer Rachab uit Jericho, oftewel de vrouw van het rode koord. Zij behoorde ook tot de geslachtslijn van Christus. Juda kwam voort uit de geslachtslijn van Sem, een zoon van Noach, en die kwam weer voort uit de geslachtslijn van Kenan en Set, die een zoon van Adam was. Als we de tien tenen van het beeld verbrijzeld zien worden door de voeten van Christus, de fundamenten, dan kunnen we die in de tien koperbronzen tenen van Christus indelen :

1. Juda

2. Silo

3. Sem

4. Peres

5. Tamar

6. Lea

7. Rachab

8. Kenan

9. Set

10. De Besnijdenis van het Hart

Dit kreeg ik als antwoord van de Heere op mijn vraag over de Voeten van Christus. We zien acht namen uit de geslachtslijn van Christus, één plaats waar de tabernakeltent met daarin de Ark stond, na de uittocht (Silo), en één handeling waarmee God met Abraham Zijn verbond sloot. De besnijdenis is erg bijzonder omdat ook Christus besneden werd, en wij als gelovigen besneden moeten worden naar het hart. Wij mogen ons uitstrekken naar deze Messiaanse Besnijdenis in de Geest, als een voorbereiding voor zoveel meer van de Geest. Er zijn zoveel dingen in ons leven die besneden moeten worden.'

De Voeten van de Heere brengen de nieuwe wijn. De Voeten van de Heere brengen dronkenschap over de soldaten, en het Aramees gaat zelfs een stapje verder door te zeggen dat de voeten 'drugs' uitbeelden. Het is allemaal om het verstand te oordelen, en het letterlijke. In het Grieks zijn de voeten objecten die gelegd zijn op de nekken van de overwonnenen, als een teken dat betekenissen zullen veranderen. Woorden, wetten en ideeen zullen veranderen. Dit is waarom de Heere is gekomen. In de hermitatische geschriften zijn de voeten de poort tot de onderwereld en de objecten van necromantie, het profetisch contact met de onderwereld. Het zegel “vrouw weent aan de voeten van Christus (mannelijke superieure god)” moet verbroken worden, zodat de man terug kan keren tot de voeten van zijn paradijselijke moeder in de onderwereld, in haar schoot, om daar 'wederom geboren' te worden. Het zegel “Christus ontvangt de doornenkroon” moet verbroken worden, opdat een man de top van zijn hoofd verliest (scalpering, hoofd-besnijdenis), om in contact te komen met Moeder God. De vrouw moet in ere hersteld worden in mythologie. Als we niet terugkeren tot Haar voeten, zullen wij niet vruchtbaar zijn. Wij zaten aan de verkeerde voeten, van onze bezetters, en wij zijn erdoor vergiftigd. Daarom moeten wij terugkeren tot de Moeder. De Voeten van Moeder God zijn een arsenaal. Het gaat om een oorlog. Wij moeten Haar Voeten ontvangen om volledig klaargemaakt te worden voor de strijd. Haar Voeten zijn onze wapenrusting. In het Aramees zijn de voeten de keuken. Het is voor transformatie.

Dit is de tweede keer dat we vanuit de halsketen moeten leven, want eerst moesten we in de 4e bedeling leven door de heilige halsketen, ANAQ, oftewel de APH, het paradijselijke hart, na het veroveren van HEBRON door de ANAQIETEN te verslaan.

En dit moet in de hogere levels gebeuren, dat je leeft vanuit de ringen, en niet vanuit de voeten zelf. Altijd weer van buitenaf leven, want als je van binnenuit leeft, dan is er teveel inmeng van jezelf. Je moet leeg worden van binnen.

Hier volgt een eerste onderverdeling van de voetringen, waar een oordeels-profeet die tot deze levels is gekomen mee beginnen kan :

AIMA = bloedvergiet, slacht, misvertaald in 'het bloed van Christus', als een belangrijk zegel.

SARX = alle processen die daaraan vooraf gaan : gevangenneming, kastijding, rechtszaak

3 Want al leven wij in het vlees, wij trekken niet ten strijde naar het vlees, 4 want de wapenen van onze veldtocht zijn niet vleselijk, maar krachtig voor God tot het slechten van bolwerken, 5 zodat wij de redeneringen en elke schans, die opgeworpen wordt tegen de kennis van God, slechten, elk bedenksel als krijgsgevangene brengen onder de gehoorzaamheid aan Christus, 6 en gereed staan, zodra uw gehoorzaamheid volkomen is, alle ongehoorzaamheid te straffen.

SARX, het misvertaalde 'vlees van Christus', is het gevangennemen voor toetsen. De krijgsgevangenen worden onder de gehoorzaamheid aan God gebracht. Gehoorzaamheid is HYPAKOE = horen en gehoorzamen = heilige slavernij, NABA, profetie, de boom des levens. Het zou dom zijn om voor het toetsen alles te toetsen aan de gehoorzaamheid aan God, het horen en gehoorzamen, de heilige slavernij, terwijl je zelf niet eens in heilige slavernij leeft. Grote fouten zullen er dan gemaakt worden. Daarom is het niet goed mogelijk om buiten de heilige slavernij om dingen te gaan toetsen. De heilige slavernij is de maatstaf, en dat begint in ons eigen leven. Wij moeten eerst onszelf onderwerpen in vreze en beven aan de heilige slavernij, aan NABA. Als de NABA (HYPAKOE) volkomen is, dan komt er straf over de ongehoorzaamheid, AIMA, bloedvergiet. Volkomenheid = THUMMIM = AIMA, bloedvergiet. SARX is slechts een lichtere vorm van AIMA, meer afwachtend. Beiden leiden ze tot NABA. Beiden hebben ze hun oorsprong in NABA. Wij moeten alles toetsen vanuit NABA. SARX en AIMA leiden tot NABA.

In de oorlog en de jacht dien je vanuit de NABA tot de SARX en AIMA te gaan, om geen misbruik te maken van de wapenen.

SUKKAL heeft te maken met instructie, en SAPPIL heeft te maken met overwinning in de grondteksten. Zij zijn de URIM en de THUMMIM van de DUKKA, de slachtplaats. Ook SARX en AIMA behoren tot deze plaats, als de URIM en THUMMIM van jacht en oorlog. In de grondteksten zien we dat URIM en THUMMIM samenwerkten met een aantal andere stenen. Oordeels-profeten hebben een relatie met deze stenen, in dit geval : ringen.

Hoofdstuk 5. De Verbreking Van De Filistijnse Zegels – De Geheimenissen Van De SARX En De AIMA

Om SARX en AIMA te ontvangen, niet in je lichaam, maar 'op' je lichaam, moet je door een aantal sluiers of zegels heen. SARX en AIMA staat voor 'toetsen en oordelen', om vrij te blijven van onreine geesten, als een jagers URIM en THUMMIM in de strijd. Zij hebben als zegel-vertaling : het vlees van Christus en het bloed van Christus.

SARX, de weegplaats, de plaats van het toetsen, wordt verzegeld gehouden door het derde zegel, het zwarte paard met de weegschaal, Askelon, een beruchte Filistijnse zeekust-stad.

AIMA, het slacht-oordeel, de bloedvergieter, wordt verzegeld gehouden door het tweede zegel, het rode paard met het zwaard, Asdod, de vernietiger, ook een beruchte Filistijnse zeekust-stad. In dit stuk uit Openbaring komen we Filistijnse symboliek tegen. De reus van de Filistijnen, Goliath, had 6 tenen op elke voet, en 6 vingers op elke hand, 24 in totaal. De 24 oudsten is een symbool van degenen die Goliath hebben verslagen. Goliath komt van GOLAH, wat openbaring betekent, ontzegeling, naaktmaken en in ballingschap voeren. Daarom was het zo belangrijk deze demoon te verslaan in de onderwereld (ERETS). De leeuw uit de stam Judah, de wortel van David, zou de zegels verbreken. David versloeg Goliath. Het getal van Goliath is 24 en 6666, of 2 keer 66, 66 en 66. Dit heeft ook te maken met het merkteken van het beest (666, 66) en het tweede merkteken van het beest in het Eeuwig Evangelie (2666), het merkteken van Bacchus, de Romeinse god van de wijn. Goliath kwam uit Gath, wat wijnpers betekent. De geest van Goliath heeft zich ge-uit in de 66 canon. De vier dieren hebben elk 6 vleugels, 6666, wat ook de overwinning over Goliath uitbeeldt.

De Askelon en de Asdod zijn de Filistijnse URIM en THUMMIM, die de SARX en de AIMA verborgen houden. Daarom moeten wij Filistea innemen en deze steden, want zij zijn de sluiers van de SARX en de AIMA. Filistijnen betekent 'zij die rollen in het stof, in APHAR.' Zij zijn dus ook de wachters van de APHAR, de bovenste laag van de paradijselijke grond. Als wij hen hebben verslagen zullen we ons rijkelijk in de APHAR kunnen hullen, om dieper door te dringen in de paradijselijke lagen. In APHAR ligt de wapenrusting van de vijand opgeborgen, en de sieraden die we nodig hebben tot overwinning.

De Filistijnen worden beschreven als beeldenmakers, oftewel de makers van bijbels. Dit om de heiligen te gronde te richten. Zij deden dit door Goliath, de dubbele 66, door Bacchus, de god van de dronkenschap. Zij maakten die beelden om de wond van de draak te genezen. David had namelijk het hoofd van Goliath afgehakt.

Door de beelden probeerde Goliath zijn hoofd terug te krijgen, als een poging de wond te genezen, waardoor de hele aarde hem zou volgen. Goliath had de levensdrank gestolen, en had het gemaakt tot een duister mengsel van dronkenschap (Bacchus). Dat is ook wat er met de Bijbel gebeurde. Gestolen waarheid werd verdraaid en verzegeld, en gemengd met leugens.

Hij doet dit met zijn Levitische/ profetische slaven, de EBED. Dit zijn profeten, NBIA in het Aramees.

Hij openbaart RAZ, mysterie, allegorische uitleg, typologische symbolen, sacramenten.

OPENBAREN – NAAKT MAKEN – IN BALLINGSCHAP NEMEN – MAKEN = OPSLAGPLAATS VAN MAYIM

25 Hebt gij Mij veertig jaren in de woestijn slachtofferen en spijsoffer toegebracht, o huis Israëls?

26 Ja, gij droegt de tent van uw Moloch, en den Kijûn, uw beelden, de ster uws gods, dien gij uzelf hadt gemaakt.

27 Dus zal Ik u in ballingschap voeren, – voorbij Damascus – zegt de HERE, wiens naam is God der heerscharen.

In Psalm 1 heeft de IYSH (mannelijke slaaf) honger naar TOWRAH, de Wet van Scheiding, en buigt de slaaf voor Haar neer (CHEPHETS). Hij zal als een galg zijn aan rivieren, MAYIM, goddelijk zaad. Hij zal dus werken voor de APH, het paradijselijke hart, de paradijselijke halsketen. De goddelozen zullen in vers 4 weggedreven worden door de Heilige Geest, RUWACH. Dit is een oordeel, dat de Heilige Geest over hen zal komen.

Zij worden dus in principe aan Goliath overgeleverd. Goliath is de wachter van de opslagplaats van goddelijk zaad, MAYIM, in de grondteksten, zoals we zagen. MAYIM onstaat daar waar de vijand wordt vernietigd. Het christendom is een samenzwering van de geest van Goliath, en tegelijkertijd het oordeel van God over de goddelozen. De heiligen moeten Goliath verslaan, en doordringen tot de opslagplaatsen van het goddelijke zaad. Zo zal vruchtbaarheid en openbaring komen tot de heiligen, en zullen zij vrijgezet worden uit de slavernij tot de dode letter. De code van Goliath moet gekraakt worden.

In Openbaring 14 zien we een man (menselijk zaad, zaad van een verkoper) op een witte wolk zitten, met een gouden kroon en een scherpe sikkel. Deze persoon vertegenwoordigt de wijnpers. Je kunt dit vergelijken met de kroning van de ruiter op het witte paard in Openbaring 6. Gath, waar Goliath vandaan kwam, is de wijnpers in de grondtekst. Gath is ook één van de Filistijnse steden/ stads-staten. Het witte paard kwam om te misleiden, om de druiven te betreden, om dronken te voeren. Het is het zaad van geld in de grondtekst, het zaad van een mens, van handel. Dit is een zegel. Wij moeten Gath innemen om de wijnpers. Dit is de strijd om de boom des levens, de slavernij van heilige profetie. Gath is valse profetie, de misleider, die Goliath voortbracht, het valse Woord, de valse LOGOS. Het witte paard is een zegel van de boom des levens wat wij moeten verbreken om tot de heilige slavernij te komen. De heilige slavernij leidt tot de dieptes van SARX en AIMA. Deze heilige slavernij is de maatstaf, als een samenwerking tussen NABA, SARX en AIMA. Het witte paard, de man op de witte wolk, is degene die alles om heeft gedraaid, en van de waarheid heeft afgeleid. Het is een luchtgeest, een vogel van de hemel. De hemel werd tot leven geroepen om de mens af te leiden van de reis door de hel, de reis door de onderwereld, wat diende tot het laten rijpen van de ziel. De hemel leidde de mens af met geldzaken, prosperity. De heilige slavernij wil terugleiden door de paradijselijke onderwereld tot de DUKKA.

In Askelon versloeg Simson 30 Filistijnen, als een beeld van het verslaan van de geest van geld, de 30 zilverstukken waardoor Judas Christus verkocht. Esoterisch, grondtekstelijk gezien is dit dat we de geest van geld kunnen verslaan door te toetsen, de weegschaal te gebruiken, SARX. AIMA zal ons zo te hulp komen.

Ekron, een andere Filistijnse stad, betekent 'snijden en plukken van veren' in de grondtekst. Met het zesde zegel zien we dat de sterren des hemels ter aarde vallen. De hemel wijkt terug als een boekrol. Er zullen dus ook boeken gaan sluiten. De hemel zal overwonnen worden. De luchtgeesten zullen geplukt worden nadat wij Ekron hebben overwonnen. Avim is een andere Filistijnse stad die 'pervers' betekent, en 'doen neerbuigen.' Het vijfde zegel gaat over het doen neerbuigen van de zielen onder het altaar. Dit is het zegel van de verlamdheid, rust. Azzah is de Filistijnse stad van schaamteloosheid en wreedheid, het vierde zegel.

Zij storten ter aarde door de boog van Christus. De boog staat symbool voor het 'mannelijke' geslachtsdeel, de goddelijke verlamdheid, oftewel het rusten, waarvan Avim het zegel, de sluier, is. SARX als vlees heeft in het Aramees/ Hebreeuws de betekenis van 'mannelijke' geslachtsdeel. Christus heeft SARX bereikt, zijn 'mannelijke' geslachtsdeel, en drijft zo de Filistijnen uit de hemelen, door de goddelijke verlamdheid, doordat AIMA wordt opgeroepen. Het witte paard draagt ook een boog (het derde en vijfde zegel), en roept zo het tweede zegel op, de vernietiger, Asdod. De man op de witte wolk draagt dit in de vorm van een sikkel. De val van de Filistijnen gebeurt door het toetsen, SARX, als de eerste verlamdheid, oproepende AIMA, de tweede verlamdheid, de diepere, wat resulteert in het aanrichten van een bloedbad. De man op de witte wolk draagt deze sikkel, het tweede zegel, het rode paard, het zegel van AIMA. AIMA, de vernietiger, heeft de macht om de opslagplaatsen van het goddelijke zaad te openen, door het verslaan van Goliath. AIMA is dus een groot vruchtbaarheids-ritueel door het vergiet van bloed in de strijd tegen demonische geesten. Eerst moet SARX heel diep gaan voordat AIMA wordt opgewekt. Wij moeten de SARX en de AIMA heroveren, opdat wij niet deze dingen in overmoed gebruiken. SARX is longsuffering, de enige weg tot AIMA. SARX is het dragen van het lijden, het juk, in de grondtekst.

Dus de boog, de SARX, het derde zegel (zwart paard met weegschaal), wordt in handen gehouden door het witte paard, het eerste zegel. De SARX draagt ook het vijfde zegel, de verlamdheid, de rust, in zichzelf. Daarom zeggen we : Het eerste zegel, het witte paard, draagt het derde en vijfde zegel. De Filistijnen zijn een beeld van de zegels. Christus verbreekt dus de zegels door de SARX, de boog. De SARX is het toetsen, de weegplaats, het veroverde Askelon. De vijanden worden naar deze weegplaats geleid om getoetst te worden. Ook Iob, als vijand van God, werd naar deze plaats geleid om gewogen te worden. God beschouwd vanuit Iobitisch perspectief iedereen onder God als een vijand. Er zijn dus verschillende soorten vijanden. De SARX staat dus voor het hele toets-proces van krijgsgevangenen maken (2 Korint. 10), brengen tot de gehoorzaamheid aan God, het maken van slaven, door dit hele gerechts-proces, sleuren tot het gerechtshof en tot de plaats van tucht en kastijding. Dit is een langdurig proces, waarbij dingen zorgvuldig worden gewogen, en waarin de goddelijke verlamdheid een belangrijke plaats heeft, om menselijke inmeng te voorkomen. Het oordeel begint bij onszelf. Wij moeten allereerst slaven zijn van God, anders gaat het mis. SARX is dus een langdurig en slopend proces waarin wij aan onszelf sterven, waarin wij verhongeren door het heilig vasten. Als wij nog niet tot slaaf genomen zijn door de Heere, dan worden wij in dit proces door de Heere tot slaaf genomen, en ontvangen wij de halsketen en de slavenringen van de TOWRAH, om ons te binden tot de Wet van Scheiding. Wij moeten gebroken worden in dit proces, op de heup geslagen worden, kreupel geslagen worden. Uit die gebrokenheid komt uiteindelijk AIMA voort, het oordeel, het heilige bloedvergiet, als de brenger van goddelijk zaad.

We zien dus dat de boog, SARX van het witte paard, verandert in de sikkel, AIMA van de witte wolk.

Het zesde Filistijnse zegel is dus Ekron, het snijden en plukken (van veren). Met het vijfde Filistijnse zegel moesten de vervolgde zielen nog steeds rusten in de goddelijke verlamdheid. Met het zesde Filistijnse zegel begon de kippenjacht, om de veren van de vijand in bezit te krijgen voor de verentooi. Dit is de jacht op de gevallen Leviathan. De valse Christus, het valse Woord, wordt ontmaskerd en uit de hemelen geworpen. Het boek wordt gesloten. De rituele slachtplaats van God wordt getoond, de DUKKA.

De weegschaal, het derde zegel, Askelon, is de schuilplaats van de BEHEMOTH. Het zesde zegel, Ekron, is de schuilplaats van de Leviathan, de tong van de BEHEMOTH. Ekron is de plaats waar het mysterie van Christus zich schuilhoudt.

BEHEMOTH heeft OWN, lichamelijke kracht, welvaart, vruchtbaarheid, maar in de diepte betekent het afgoderij, het kwaad. Hij bezat OWN in zijn SHARIYR, wat spier betekent, en wat in diepte betekent : vijand (SHARAR). Ook betekent het navel van zijn buik (BETEN). We zien hier dus dat de satanische prosperity, gebaseerd op materiele lichaamskracht, huist in de spier, als de zetel van de afgoderij.

De valse SARX werkt door lichaamskracht en spieren, terwijl de ware SARX werkt door het 'mannelijke' geslachtsdeel. In de weegschaal, de toets-schaal, ontvangen wij de wapenrusting vanuit de APHAR.

We zagen hoe belangrijk de esoterische juwelen en sieraden zijn, de innerlijke sieraden wel te verstaan, de sieraden van de ziel en het hart. Zij zijn namelijk onze wapenen. In Iob 28 is een plaats, een bron, een MOWTSA van de juwelen en sieraden. De KECEPH, de heilige lusten van de strijd. Een MAQOWM voor ZAHAB, de heilige weegschaal voor kastijding en reiniging. Dit is een plaats om vanuit op te rijzen met een wapenrusting, dus we hebben hier een arsenaal. Deze wapenrusting wordt gewonnen uit de APHAR, waarin het paradijselijke lichaam werd gemaakt. De APHAR is het stof en het vuil van de paradijselijke onderwereld. Deze wapenrusting is nogal geavanceerd, want het is ook een jachtrusting, fokrusting en slachtrusting, BARZEL, wat ook ijzer betekent. Dit wordt dus uit de APHAR gehaald, maar ook geselecteerd, gevangen genomen en getrouwd. Het heeft er dus mee te maken dat deels de wapenrusting van de vijand daar opgeborgen ligt, die we moeten gebruiken. Iob zegt dat al zou zijn tegenstander een boek schrijven, hij zou het als een verentooi gebruiken (KLIL, KLILA). Ook worden wij dus eerst gevangen genomen en overwonnen door deze wapenrustingen. Ook is het de plaats van NECHUWSHAH, van NACHUWSH, rinkelende slavenbellen, en van NACHASH, de wetten van de heilige necromantie, van het observeren, en van de uitleg van de esoterische tekenen. Dit wordt gewonnen uit EBEN, stenen tabletten, relikwieen, monumenten. De EBEN is de gedenksteen van waar God de Israelieten hielp de Filistijnen te verslaan. Dit alles bevindt zich in een hart van vrees. Iob zegt dat de Vreze des Heeren is de heilige secte des Heeren en de oorlogstaktiek, intelligentie en zintuig. EBEN is ook de hagelstenen die een onderdeel zijn van de apocalypse. Deze stenen worden gebruikt om een eeuwige plaats te bouwen, tot het oprichten van een stam.

Het zijn de stenen van de duisternis, van ambush, surprise attacks : EBEN OPHEL. Men doorvorst het uiterste van de duisternis om zulke stenen te vinden, en de duisternis wordt onderverdeeld, zodat er zicht komt (het zogenaamde nachtzicht, waar ook het Eeuwig Evangelie over spreekt). De vervulling hiervan, de perfectie, is de schaduw van de dood, de TSALMAVETH, de honger, de vluchtigheid, de heilige jacht, overweldigd worden, afgezonderd en verborgen uit het zicht, plaats van schilden en slacht, heilige verhongering. Dit heeft dus te maken met het gebied van de THUMMIM, waardoor men binnengaat door de URIM, het toetsende vuur. THUMMIM is een hoge graad van God's heiligheid om nachtzicht te geven. Men boort hiervoor een mijnenstelsel, wat Iob 28 op verschillende plaatsen uitbeeldt in de grondteksten, NACHAL, wat ook bezit en erfenis betekent. Kinderen werden door PAROW in de mijnenschachten (YEOR) gegooid, waar de jongetjes moesten werken. De mens kwam hier in na de zondeval, als een put met vele van zulke mijnschachten, als een groot stelsel van slavernij. Hier moest de mens zwoegen. NUWA : Zij beefden, waren onstabiel, en moesten daar rondzwerven. Uit dit deel van de onderwereld, ERETS, komt vlees voort, LECHEM. Daaronder is het draaiende vuur van God, van God's Woede, altaar-vuur, braad-vuur, ASH. Dat draaien is HAPHAK, wat tegendraads en rebels is, tegen alles in wat geleerd is. De EBEN, de steentabletten, zijn de MAQOWM, het arsenaal, van saffieren, en het heeft het stof (APHAR) van ZAHAB, de weegschaal en exotische sieraden. Saffieren, CAPPIYR, zijn de stenen van de schrijfpriester, van communicatie, in het Hebreeuws. In Yechezqel 1 wordt de troon van God beschreven als van saffieren.

De APHAR, de eerste laag van de paradijs-grond, wordt verborgen gehouden in ZAHAB, weegschaal en exotische sieraden, de SARX in het Grieks, de plaats van het toetsen, de derde laag van het paradijs. Dit houdt in dat wanneer we meer van APHAR willen ontvangen, en erdoor bewapend willen worden, dan zullen we moeten doordringen tot de SARX, door Askelon te verslaan.

Behemoth houdt zich dus in de valse weegschaal verborgen, in de valse SARX, in Askelon. Wij moeten SARX, ontvangen, de boog, om de macht van de spier te breken. Leviathan is de tong van de Behemoth, en ook zijn geslachtsdeel. Leviathan wordt beschreven als de koning van alle trotse dieren, en die heeft geen gelijke. Het is een schepsel zonder vrees, in kracht ver verheven boven alle anderen. Leviathan is de spier van de Behemoth, de lichaamskracht van de Behemoth. Het is de valse SARX, de valse Christus. Het derde zegel, SARX, de schuilplaats van Behemoth, is de Leviathan, de valse Christus, die zich schuil houdt in het zesde zegel, in Ekron. Door deze geheimenissen wordt de Leviathan veranderd tot een kip, en daarom bewaakt hij deze plaats hysterisch. Het zesde zegel houdt het boek van Leviathan, de Bijbel, in stand. Maar dit zegel zal verbroken worden, en Ekron zal ingenomen worden. Iob had als opdracht de Leviathan als een vogel/ kip te vangen. 'Maak hem tot een kip/ vogel (TSIPPOWR) om mee te spelen.'

Dan zouden vier engelen de vier winden, vier geesten, RUACH, Hebreeuws, adem, vasthouden, zodat er geen wind, adem, heilige geest zou waaien over de aarde. Dit betekent ademnood, de APH, het paradijselijke hart, de komst van de halsketen. Vier is het getal van de leider van de kinderen van de halsketen, de Anaqieten. Dit is de vrouw op het beest, de fokkerij. Engelen is in de diepte van de grondtekst 'noodlot'. Zij die het vee naar hun laatste bestemming brengen. (Aggelos, Ago)

Engelen zijn hen die leiden tot het gerechtshof in de diepte van de grondtekst. Dit is ook wat SARX doet. In hoofdstuk 7, na het openen van het zesde zegel, zien we dus in de diepte van de grondtekst de fokkerij van gevogelte opkomen. Dit is wat Ekron is. De veren worden geplukt tot overwinning over de luchtgeesten. In het boek Iob zijn die veren zowel de geschriften van God als van de vijand, waar Iob zich mee tooit. Dan zien we de 144.000 verschijnen, 12 x 12.000, van de 12 stammen, wat weer een beeld is van hen die Goliath hebben verslagen. Goliath had zes tenen op elke voet = 12, en zes vingers op elke hand = 12. 12 x 1000 duidt op het in verbinding staan met de goddelijke verlamdheid, het duizendjarig vrederijk als het rijk van rust. Zij hebben hun matrassen wit gemaakt in AIMA. Zij komen voort uit de AIMA, uit bloedvergiet, de jacht.

SARX is in het Aramees/ Hebreeuws het 'mannelijke' geslachtsdeel, de goddelijke verlamdheid. Yirmeyah heeft ook deze betekenis. Yirmeyah is de personificatie van SARX.

Voordat wij de Waarheid zullen vinden, zullen we eerst door de leugen gegrepen worden, en moeten wij de leugen verslaan. De Waarheid wordt niemand zomaar in de schoot geworpen. Om tot de Waarheid te komen moet je eerst het tegenovergestelde verslaan : de leugen. Wij leven in een omgekeerde wereld, dus we kunnen er vanuit gaan dat alles wat ons verteld was juist net andersom was. Wij moeten het zegel verbreken. God heeft deze sluiers opgehangen om ons te testen. Volgen wij God of onze voorouders.

De Geest werd over de Ziel geplaatst, de Hemel werd over de Hel geplaatst, en zo werd het podium gevormd voor de christelijke schanddaden. Wij moeten terug naar de paradijselijke onderwereld. Wij hebben geleerd dat we moeten leven vanuit de esoterische sieraden in de tiende laag van het paradijs, de ZUWR laag, de veertiende bedeling.

SAPPIL is in de diepte van de grondteksten 'de goddelijke en paradijselijke geschriften', 'dat wat gegraveerd is op goddelijke en paradijselijke sieraden', en ook is het een vloeistof, een paradijselijke olie, in die sieraden, waarin de hoogste kennis is opgeslagen. Die olie is in het vuil, stof en zaad van het paradijs. We hebben te doen met een goddelijke vervuiling, besmeuring, opgeslagen in sieraden. Zij beinvloeden ons lichaam. Wij moeten leven vanuit deze vuile olie. SAPPIL is een diepere laag in de ZUWR laag. Het Zegel van Christus, de gezalfde, moet verbroken worden om tot deze laag te komen.

SAPPIL staat voor saffier in het Aramees, waar de troon van gemaakt is. SAPPIL is de goddelijke schriftgeleerde, de boeken van de troon. Wij moeten altijd alles testen aan de hogere boeken, de levende, goddelijke boeken voor God's troon. Daarom is SAPPIL deel van de URIM en THUMMIM van de DUKKA.

SAPPIL zijn de graveringen in de voetringen, en de vloeistof, olie, binnenin deze ringen. SAPPIL kan ook door de andere sieraden heenstromen. SAPPIL zijn de heilige paradijselijke stenen van de troon-geschriften, en ten diepste is SAPPIL een goddelijke, paradijselijke drug. Alles moet hierdoor getoetst worden. Iob kwam tot deze plaats, en ook Yechezqel, om hierdoor ingewijd te worden.

SAPPIL is het geheim van MAYIM, het goddelijke zaad. MAYIM betekent ook : voetenzweet. De SAPPIL werd versluierd door het verhaal van Maria Magdalena die de voeten van Jezus zalft met kostbare nardusmirre en haar tranen, als een beeld van paradijselijk voetenzweet. Dit zit dus in de ringen. MAYIM heeft in het hebreeuws deze betekenis, maar wordt door vele vertalingen niet zo neergezet. Dan zou het paradijs dus voortgekomen zijn vanuit voetenzweet, maar omdat ze de diepere betekenis hiervan niet begrijpen en zelfs vrezen, vertalen ze MAYIM gewoonweg in 'water'. Voetenzweet is een beeld van geperste druiven in de wijnpers, het resultaat van het oordeel. Daarom is dit door religieuze geesten gevreesd.

Waarom kwam de schepping voort vanuit MAYIM, voetenzweet ? Dat is heel simpel : Het was het resultaat van oordeel. Het was het werk van de wijnpers. SAPPIL is een hoge graad van DAHAM, paradijselijke vloed en overweldiging. Het zijn de diepere bronnen en fonteinen van het paradijs.

SAPPIL is de opening van de troonboeken. Wanneer wijkt SAPPIL ? Als wij licht boven duisternis stellen. Wij moeten in de duisternis zoeken naar het nachtzicht. Dat is iets heel anders. Duisternis is kennis. Licht is verblinding. Licht kan kennis maar tot een bepaalde graad dragen. Het Licht is een Zegel. Het Licht is een belangrijke metafoor waar wij doorheen moeten om de schatten van de duisternis te vinden. De duisternis is opgesloten in het licht. Sommige mensen willen alleen de duisternis, en niet het licht. Het licht is iets wat we moeten dragen, als een kruis, en we moeten er klaar mee komen, het mysterie oplossen.

SAPPIL is waar het harde het zachte heeft voortgebracht, en het zachte het harde. Het is de plaats waar het hardste en het zachtste elkaar opgewekt hebben. Hier zijn de schatten opgeslagen. Het is een rivieren-gebied, en een gebied van gesteente. Het is het geheim van de paradijselijke vloed, en het goddelijke zaad, de vruchtbaarheid.

Daarom willen wij niet dat SAPPIL van ons wijkt, want dan is alles verloren. Wij willen komen tot Haar dieptes. Ook Iob kwam tot haar dieptes, en Yechezqel. Zij kwamen tot het goddelijke saffier, de machten van de troon. Hier is alle kennis opgeslagen. SUKKAL wordt door haar uitgezonden om ons te onderwijzen, om ons kennis en zintuig te geven. SUKKAL leidt terug tot haar, de opgeslagen kennis, het imperium van de troon-boeken. Zij wordt geopend aan het einde van het boek Openbaring, om de levenden en de doden te oordelen. Zij bewaakt de geheimenissen van de poel des vuurs. Zo zijn dan de SUKKAL en de SAPPIL de URIM en de THUMMIM van het laatste oordeel. Zij behoren tot de DUKKA, de rituele slachtplaats. Het zegel van de wijnpers is een groot zegel. Het houdt de eeuwige jacht verborgen. De wijnpers is het eerste zegel, het witte paard, Gath, de geboorteplaats van Goliath. De geest van Goliath, de geest van 66, maakte een valse SAPPIL, een valse test-steen, de 66-bijbel. Hiermee misleidde hij de aarde. Hij rees een witte troon op. Wij moeten komen tot deze troon van licht, en het overwinnen. Wij moeten het eerste zegel verbreken. Zij hebben een vals boek des levens opgericht, de vier evangelieen, waaraan zij alles toetsen. Vier is het getal van ARBA, de slavenleider van de kinderen van de halsketen, de ANAQIETEN, in het land Hebron. Dit is in de oude grondteksten het getal van de vrouw op het beest, van de fokkerij. Goliath smeedde dit onheilige verbond van Vier om de geest van ARBA weer tot leven te wekken. Hij selecteerde vier evangelieen als het boek des levens, door vele andere gnostische evangelieen weg te kappen. Zo kapte hij de sleutel van kennis weg, en verloor het zijn betekenis, zodat mensen het letterlijk namen. Mensen verloren zo de context, het dubbele zicht, en alles ging zijn eigen leven leiden.

Vier is het getal van een reuzen-opperhoofd, de grootste der Anaqieten. De druiven persen is een zegel wat de jacht verborgen houdt. In SAPPIL wordt die jacht hersteld. In SAPPIL wordt het zegel van de wijnpers verbroken. De Bijbel is een verzameling van valse troonboeken, een vals boek des levens.

In SAPPIL worden wij toegerust tot de jacht. Door de eeuwige jacht zullen wij het witte paard bemachtigen.

De oprichting van de grote witte troon was een hele racistische daad. Het vestigde de macht van de witte man. Dit gebeurde in het Tijdperk van de Tijgers, het tijdperk van de kannibalen. In dit tijdperk werd ook de ster Rigil Kent gevormd. De opdracht om de witte steen te zoeken is een opdracht om deze grote witte troon te onderwerpen, oftewel het witte paard te overwinnen, en de man op de witte wolk met de sikkel, een ander apocalyptische uitbeelding van de macht van de witte man, de witte justitie. Zo komen wij tot het rode paard, als een beeld van het ontvangen van AIMA. Wit zal zich moeten onderwerpen aan zwart, de honger, het vasten. Daarom hebben het witte en zwarte paard veel met elkaar te maken in het komen tot het rode paard.

Het rode paard beeldt het rode natuur-ras uit. De rode troon zal gevestigd moeten worden. De wateren zullen veranderen in bloed. Dit is het bloed van de vijand. Er wordt vaak gesproken over het ontvangen van God's Geest en van het Bloed van Christus. Maar ten diepste moeten wij het bloed van de vijand ontvangen. De maan, het lege vat, het nachtlicht, zal in bloed veranderen. Zo ontvangen wij het nachtzicht, door het bloed van de vijand heen. De zon wordt als een zwarte haren zak. Het zwarte paard slokt het daglicht op. Wij zullen zien door de honger, het vasten. De nacht zal overwinnen, en wij zullen tot het nachtlicht geleid worden, door honger en het bloed van de vijand.

Door honger en vasten mogen wij smeken om het bloed van de vijand, AIMA. Wij moeten ernaar streven het bloed van de vijand te ontvangen. Wij moeten een heilige bloedlust hebben, en strijden tegen de tijgers van de vijand. Deze tijgers zijn bolwerken van hebzucht, overmoedig bloedvergiet. Alleen door SARX komen wij tot AIMA. 'Tijgers' zijn dus wezens die tot ontstaan zijn gekomen door het komen tot AIMA zonder SARX, oftewel door overmoedige slacht. De tijger staat voor kannibalisme. De tijger vergiftigd hierdoor zichzelf en is daarom ten ondergang gedoemd. De vijand moet als vee gefokt worden, door de wetten van transformatie, maar de tijger heeft daar het geduld niet voor. Die valt gewoon aan en eet. Wij moeten daarom zowel de voetring van SARX ontvangen als de voetring van AIMA. AIMA mag nooit geactiveerd worden buiten SARX om, want dan zouden we in een tijger veranderen. Om tot SARX te komen moeten we naar de NABA gaan, de heilige slavernij. De slavernij werkt door honger. De slavenoorlog wordt door verhongering opgewekt. In deze maatschappij hebben we geleerd te consumeren, zoveel te consumeren, dat we zo het pad nooit zullen terugvinden. We zijn hieraan gewend, maar we zijn gevangenen. We moeten wakker worden, en terugkeren tot de honger, ondanks alle pijnprikkels. We moeten de tucht weer gaan waarderen en toelaten. Honger is de status van de goddelijke verlamdheid, wat resulteert in de slaven-geboorte, de NA'AR. Wij moeten streven naar deze geboorte.

De NABA is de boom des levens, en de NA'AR is de gnostische boom der kennis. Er was een goede boom van kennis en een slechte boom van kennis. Deze bomen zijn dus tuchtplaatsen in de grondtekst. De slechte boom van kennis maakte kinderen van Assur, de kinderen van tovenarij en prosperity, en de goede maakte de NA'AR, profetische kinderen. Dit alles komt voort vanuit de SAPPIL, de Wet van de DUKKA.

Honger is de enige weg tot AIMA, het bloedvergiet van de vijand. Dit bloed moet door de voetringen stromen. Vanuit dit bloed leven wij. Zoals gezegd werden we geleerd te consumeren. Het westen is gebouwd op hebzucht, vreetzucht en vetzucht, op allerlei gebied. Het westen IS het oordeel. Dit is een veefokkerij. De demonen worden hier vetgemest. Laat het niet zo zijn dat u ook onder dit vetmestings-oordeel leeft. Wij moeten leren vasten, op allerlei gebied. Het westen denkt niet aan de arme medemens. Waarom niet ? Omdat het westen een fokvarken is. Het westen moet eten. De Heere heeft het zo bepaald. Het westen moet rijk worden. Het westen moet veel praten. Het westen moet rijk zijn in velerlei opzicht. Totdat AIMA zal verschijnen, de slacht. Het westen gaat nu door SARX heen, de toets. Het vee wordt gescheiden van de veehouders, de jagers.

De goddelijke vrouw was in het paradijs sterker dan de man. Zij maakte de beslissingen. Zij was het wapen van de man. De goddelijke vrouw heerste, en verleidde de man tot het eten van de vrucht. Pas na de zondeval kwam er sprake van het heersen van de man over de vrouw. De orde werd dus omgedraaid. De man moet zich leren onderwerpen aan het wapen. Gnostisch gezien leidde de goddelijke vrouw de man tot de goede boom van kennis, de NA'AR, om tot de slavengeboorte tot de Heere te komen. Het gaat er dus om met welke vrouw je meegaat. Door de NA'AR blijft de goddelijke vrouw, het wapen, de man besturen. De gevallen man greep het wapen en bestuurde het wapen, maar het wapen zelf bezit de strategie. Wel moeten we tot het juiste wapen komen. Romantische verhoudingen met wapens kunnen verkeerd aflopen. Zoals in de dagen van Noach eten, feesten en huwen de mensenkinderen met vrouwen, vergetende dat het oorlog is, en dat ze een taak uit te voeren hebben. Vaak hebben we te maken met de gevallen zonen Gods die op zoek zijn naar de 'dochters der mensen', een ander gevallen demonisch geslacht, en dit allemaal om de mensheid van de taak af te houden. God heeft elk huwelijk aangesteld als een arrestatie-bevel, wat onherroepelijk tot de scheiding, de MAZONA, leidt, want de man mag niet op gelijke lijn met het wapen staan. In de grondtekst was Yaakob een slaaf met vier meesteressen. Ook 'Heere' is in het Aramees 'meesteres'. Het wapen is de meesteres over de man, zodat het wapen de man leidt in de oorlog, niet andersom.

De man moet als een leeg vat zijn, daarom moet hij het pad van honger en armoe, het heilig vasten, gaan, om zo te komen tot de goddelijke verlamdheid, om door de NA'AR, de gnostische boom der kennis, tot wedergeboorte te komen. Daarom is Christus een voorbeeld, maar die wijst dus terug op de volheid van het Oude Testament.

Deze paradijselijke items leiden tot het beloofde land, Kanaan. Door de stammen komen wij daar binnen. Benjamin is in de grondtekst 'de stam der slaven', en Dan is 'de stam der gladiatoren', de stam van de arena en de oorlog. Judah is de stam van vernedering en belijdenis van zonde. Door Judah onderwerpen we ons aan de Moeder Heere, en zij zal ons initieeren in de Benjamin stam en de Dan stam.

Wij moeten het merkteken van Yaakob ontvangen, zijn kreupelheid, die zijn vruchtbaarheid was. Dit gebeurt door het bloedvergiet van de Leviathan, de trotse, bedrieglijke, met twee tongen sprekende onkreupelheid, de oude natuur van Yaakob. Het bloed van de Leviathan moet door de voetringen stromen, als een goddelijke verlamdheid die kreupel maakt. De Leviathan is namelijk datgene wat ons tegenhoudt kreupel geslagen te worden. De Leviathan houdt ons trots, en daarmee leugenachtig. Het hanenbloed van Leviathan zal ons vrijzetten. Zo ontvangen wij het merkteken van Yaakob. Gad is de stam der slagers.

Yaakob bedroog Ezav (Hebreeuws voor Esau, en SUW in het Aramees), en impersoneerde hem. Dit gebeurde door de Leviathan. Dit leidde Yaakob tot de wildernis, de plaats van Ezav. Leviathan zou naar de wildernis geleid worden waar zijn armen afgekapt zouden worden. Bij Yaakob gebeurde dit door de twee keer zeven jaren die hij moest werken, waardoor hij onder twee meesteressen werd gesteld met hun twee bijvrouwen. Yaakob werd hierin ook bedrogen. Ook werd Yaakob in de wildernis kreupel geslagen.

Er is nogal wat te doen rondom de Openbaringen van Orion. De duivel probeert koste wat het koste deze poorten gesloten te houden. Laten we daarom maar direct van start gaan. In de Orionse mythologie komen we ook het verhaal van de ruiters tegen, maar dan net even iets anders. Eerst komt het witte paard, maar die wordt even later opgevolgd door het zwarte paard, en daarna komt het rode paard. Terwijl dit in de aardse bijbel wit-rood-zwart is. Dus even een andere volgorde. De witte man moet zich onderwerpen aan de honger, het zwarte paard, en dan aan het rode paard. Ook worden deze paarden vergeleken met stenen. Dit betekent voor de witte man terug te keren tot zijn rode natuur-moeder, waarvan hij eens de macht afstal. Hij heeft haar misbruikt, maar zij zal haar macht terugnemen, en hij zal weer kind zijn. Dat is het veiligst. Naar haar aard zal ze hem in de arena zetten, waar mannen elkaar verzwakken in plaats van de roodhuidige natuur-vrouw. Dit is dus om de roodhuidige natuur-vrouw veilig te stellen. De man moet weer verzwakt worden in het gevecht, want hij werd eens een listig zakenman, en roofde door fraude energie, en werd te sterk, oversterkte, een zware demoon.

Handel of oorlog, dat is altijd weer de vraag. Willen wij water bij de wijn doen, laten wij ons omkopen ? Het handelsvolk verdreef de mens uit het paradijs. De man, haar vijand, wordt weer een kind, en wordt in de arena geplaatst. Dit zal zo'n vrees leggen, dat de man tot het Getsemane-punt gedreven wordt, smekende of deze drinkbeker aan hem voorbij mag gaan. Dat is een stukje lijden, een stukje wanhoop, een stukje angst. Het lijden kan zo diep gaan dat wij bang worden voor het lijden, en beginnen te smeken, zoals Christus in Getsemane. Tot het punt dat we uitroepen : 'Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten ?' Wij worden als kemphanen opgesteld, opdat de Leviathan-haan in ons zal bloeden. De vijand zit diep in ons. De vijand is een deel van onze valse identiteit. Wij worden tot kemphaan opdat de oversterkte, de overman, in ons zal sterven. Dit zijn belangrijke initiaties. Wij moeten in ons leven door zulke testen heen. Soms zullen wij ons als een kemphaan voelen, tegenover een andere kemphaan neergezet. En vaak is er dan geen uitweg, maar moeten we er dwars doorheen. Het is de roep van de moeder, om terug te keren tot haar. Wij moeten de stenen voor haar winnen, wit-zwart-rood.

In de Orionse mythologie stort de man zich aan de voeten van zijn moeder, om zijn zonden te belijden. In de aardse bijbel was dit net andersom. De vrouw stortte zich aan de voeten van de mannelijke bezetter. De vrouw werd tot huilen gedreven, terwijl in de Orionse mythologie de man tot het wenen, klagen en smeken werd gedreven. Dit is in de grondtekst verbonden aan de stam Judah, maar ook aan Zilpa, een bijvrouw van Yaakob, dienstmaagd van Lea. Zilpa betekent : het drijven tot wenen, de weeklacht. Zij was in de esoterie het breekpunt van zijn gevoeligheid.

Het is onder de leiding van de moeder dat wij onder meesters worden aangesteld om ons los te maken van de aardse materie, om zo op te lossen in Orion tot een nieuw leven. Materie is code, en die code moet verbroken worden. De wit-rood-zwart code is een code die ons vasthoudt in materie, door overmoedig bloedvergiet. Het is een tijger-code. Die code wordt verbroken door de Orionse wit-zwart-rood code. Te snel komen tot rood kan problemen geven. Wij moeten eerst klaarkomen met wit en zwart. Wit en zwart zijn goede fundamenten voor rood. Zo komen wij tot de plaats waar het bloed van de vijand, van Leviathan, als rivieren stromen. Wij leven vanuit dit bloed. Wij hebben de tijger overwonnen. Leef daarom door de wit-zwart-rood code, en niet meer door de wit-rood-zwart code.

Stel AIMA veilig. Er zijn condities verbonden aan AIMA. Wij hebben deze condities alreeds besproken. Als wij voortijdig grijpen naar AIMA, dan kan dit ons schaden. Dan worden onze zielen afgevoerd naar Azie, naar Rigil Kent, en naar het Tijger Tijdperk, om onder het teken van de Tijger te dienen. De nood kan soms zo hoog zijn dat we smeken om AIMA, maar dat is wat anders dan AIMA te grijpen. Wie het zwaard grijpt, zal ook sterven door het zwaard.

Rood moet ergens hoog in de kast worden opgeborgen, waar de kinderen niet bijkunnen.

De wijnpers was door Orionse demonen opgezet om de jachtpers te verstoppen. Orionse demonen verlustigden zich in de jacht, en wilden dit graag verborgen houden. Dit was het geheim van hun macht. Zij wilden de aandacht richten op een vrucht, die wel of niet gegeten werd, zodat zij in alle verborgenheid zich tegoed konden doen aan vlees en bloed. De vrucht werd gebruikt als lokaas, maar het eeuwig evangelie maakt daar korte metten mee. Zo hebben we te doen met een heleboel schijn-theologieen en schijn-mythologieen die ons van de dieptes willen afleiden. Dit is waarom mensen zich zo vaak bezighouden met nutteloze, frivole, hysterische obsessies. Ziet u, ze waren snel afgeleid. Zo worden ze geprogrammeerd met allerlei nonsense, waardoor alles wordt omgedraaid. Veel mensen, vooral in het westen, gaan door het leven als vrolijke fransjes, en plukken alles dweperig wat voor hun neus langskomt. Laten wij niet worden als hen, want zij zijn het lokaas om ons af te leiden van de Waarheid, en de diepere dogma's. Het zijn afleidings-taktieken van de duivel.

Dus denkt u zich eens even in : De witte jager op het witte paard die overwint komt al snel tot het rode paard, het zwaard, het bloedvergiet, en pas dan komt het zwarte paard met de weegschaal, het testen en de honger. Dit zijn de grondvesten van het overmoedige kannibalisme : jacht, bloedvergiet, snelle maaltijd, en dan snel een ongelovelijke honger om dit weer te herhalen. Deze honger neemt bezit van hen, en maakt alles kapot, want dit is geen heilige honger. Vandaar de Orionse code wit-zwart-rood om het weer goed te maken.

draak-beest uit de zee-lamsbeest uit de aarde-beest uit de afgrond-hoer (Openbaring)

De vrouw rijdt dus op de leeuw, die veel later komt opzetten in tegenstelling tot de aardse mythologie. Juist die aardse codes waren door Orionse demonen opgezet om ons tegen te houden door de diepere poorten heen te gaan. Die leeuw is niet zomaar een leeuw, maar een monsterlijke Orionse leeuw van grote afmetingen. Ook dit is een dubbel-profetie. Het kan ook staan voor een vrouw op de URYA, goddelijke leeuwin.

Om veilig te zijn tegen de vervloekingen van de AIMA, door het voortijdig te grijpen, moeten wij komen tot de zwarte steen, de steen van honger, bewaakt door het zwarte paard. Dit wordt ook wel de Yashapheh genoemd, de steen van de stam Benjamin. In de gnosis is er naast de ladder van Yaakob ook een ladder van Yowceph (Jozef), die twee keer langer is, en die reikt tot de zwarte steen, de steen van honger. Deze steen is belangrijk om niet tot door de bedriegelijke begeertes van de wereld meegesleurd te worden. Alles buiten deze steen zal door vuur vergaan.

Door de witte en daarna de zwarte steen komen we uiteindelijk tot de rode steen, de sardius, de steen van AIMA, het dierenbloed van de vijand. Dit is de bloedende steen, de steen van Ruben, de Odem. Wij moeten gewassen worden in het bloed van de vijand.

De Yeshapheh of Yashapheh, de zwarte steen, wordt ook wel de wenende steen genoemd.

In de Orionse mythologie gaat het over een man genaamd Yawceph die de reis naar de zwarte steen in de onderwereld moet maken om zijn volk te redden. Hij moet telkens iets afleggen in deze reis om verder te komen. Dit is wat de verschillende poortwachters van de onderwereld eisen, wat je een beetje kunt vergelijken met Inanna die een soortgelijke reis moest maken naar haar zuster Ereshkegal, en telkens bij iedere poort een kledingstuk moest afdoen. Yawceph moest al zijn wapenen stapsgewijs afdoen, en ook zijn kleding, en andere bezittingen die hij bij zich had. Naakt en arm bereikte hij de zwarte steen, en begon te wenen toen hij die in zijn armen had. In de esoterie wordt dit de ladder van Jozef genoemd.

Ook is in de gnosis bekent het boek van initiaties waarin Jozef tot de onderwereld reist om de koning van de indianen te worden. Dit zijn twintig tredes, twintig initiaties, waardoor we kunnen concluderen dat de ladder van Jakob tien treden had, de helft minder.

Jozef wordt geleverd in een boot op de rivier van de dood, en daarna vindt hij de rivier van de hel. Deze rivieren zijn vol gevaarlijke slangen.

2. Vas - Angst

Jozef vindt de rivier van Tantalos, het rijk van honger, maar er is geen boot, dus hij moet zwemmen om de rivier te volgen. De rivier zit vol gevaarlijke wezens.

3. Ahwa - Boot van de Rode Zon

Josef vindt tenslotte de boot van de Rode Zon en dat brengt hem dieper in Tantalos, op de rivier. Hier leert hij over de wapens van Tantalos.

4. Vuk - Rode Stekende vliegen

Joseph krijgt de rode vlam op een oorlogskoning te worden en met succes oorlog voeren.

6. Baphep Vuh – Wraak

Jozef woont in haat en bitterheid, en krijgt de vlam van wraak.

7. Mot - Lange Stekende Vliegen

Jozef krijgt de Harde Vlam om het arsenaal te bouwen en wachters en strijders op te richten.

9. Vang – Isolatie

Jozef krijgt de vlam om kerkers te bouwen onder zijn domein.

10. Vamahak – Rechter

Jozef krijgt de vlam om de macht te krijgen over de hemel.

15. Kaleph VUR – Onbereikbaarheid

Jozef krijgt de vlam te worden als de gehangene.

16. Iro VUR – De Duistere Vlam

Joseph krijgt de vlam om te komen tot de Boom van de honger.

18. Spir-Spir – De Paarden-Vlam

Jozef krijgt de vlam om slaven te hebben. (Dit is natuurlijk volgens het esoterische principe dat Jozef hier door de Roodhuidige Natuur-Moeder wordt aangesteld als een meester. Aan hem moet men zich onderwerpen als aan de Roodhuidige, Goddelijke Natuur-Moeder. Dat wil dus zeggen dat Jozef met de 18e initiatie een goddelijke slavernij drijft. Jozef blijft onderworpen aan de Moeder Heere, dus het is haar werk, en niet van Jozef. Jozef heeft nu eenmaal die leegte bereikt dat Zij kon overnemen tot dit doel)

19. Ir – Verboden En Verborgen Vrouwelijke Plaats

Jozef krijgt de vlam te beschikken over deze plaats.

20. Pu – Licht, Nachtzicht

Jozef krijgt de vlam te eten van de drie vruchten van de boom van de honger: Hod, de vrucht van verborgenheid, Jesod, de vrucht van vruchtbaarheid en Malchoeth, de vrucht van versieringen.

Door deze graden komt hij de zwarte steen binnen, de steen van de honger en het wenen.

Nu, in de Bijbelse mythologie wordt Jozef beloofd de koning te worden over de stammen, dat alle stammen voor hem zouden buigen, de zon, de maan en de sterren. Hij draagt het jachtkleed van zijn vader Yaakob, als een teken van overwinning over vele demonen. De stammen worden jaloers en werpen hem in een put. Dan wordt hij verkocht aan een karavaan om slaaf te worden in 'het land van de belegering', ook de hemel in de grondtekst. Hier werkt hij zijn weg omhoog om uiteindelijk als een koning te worden, om zijn volk te redden van de honger-demoon. Er is dus een strijd tussen de valse honger die de tijger-koning heeft gecreeerd, de wit-rood-zwart code, en de heilige honger.

Wij moeten op zoek gaan naar de zwarte steen om aan de valse honger te kunnen ontkomen.

Zoals we zagen waren er verschillende scheppingsverhalen, zowel een Aramees-Joodse als een gnostische. Zo is dat ook met de verhalen over de stamouders. In de gnostiek is Issaschar de aartsvader, en Ruben was zijn zoon. Ruben kreeg twee zonen : Jozef en Jezus. Jozef kreeg twee zonen : Jakob en Naftali.

In het begin was er een boom van honger, en een boom van prosperity. De boom van prosperity, de boom van het kwaad, was de boom van Jakob, de leugenaar. Het was een boom van hallucinaties. Issaschar had zijn zoon Ruben met zijn twee zonen in deze hof geplaatst (Jozef en Jezus). Ruben en Jozef aten van de vrucht van honger, maar Jezus werd door Jakob in slangenvorm misleid om te eten van de vrucht van hebzucht, van de boom van welvaart, prosperity. Jezus begon toen te hallucineren, en werkte zich omhoog in de hemelen. Jozef echter raakte in gevecht met de slang, Jakob. Door dit gevecht kwam de ladder van Jozef tot onstaan, maar Jakob vertelde in de wereld van de boom van het kwaad, in de aardse mythologie, dat het niet de ladder van Jozef was, maar de ladder van hemzelf, van Jakob. Ook Jezus kreeg een hoge rang in deze wereld. Jezus werd door het eten van de boom van Jakob, een zoon van Jakob. Jakob had ook een andere zoon : Noach. Noach bracht Mozes voort. Mozes was een wildernis profeet, een geisoleerde profeet die soms boodschappen aan de stammen moest brengen. Mozes leefde volgens deze geschriften een eenzaam leven. De stammen kwamen in grote problemen, en Issaschar wilde de wereld vernietigen door vuur. Maar eerst bouwde hij een marmeren paleis, een tempel, waar hij in de diepte de ladder van Jozef herstelde. De Levieten zouden in deze nieuwe tempel werken als priesters en strijders.

Te eten van de boom van honger gaf toegang tot het gebied van de vier aartsmoeders : Lea, Rebekkah, Sarah, Tamar. In deze profetische geschriften staat ook geschreven dat Jakob en Jezus in varkens zullen veranderen aan het einde der tijden. Als er enige groei is, dan wordt dit veroorzaakt door honger. Honger is de weg tot het eeuwige leven.

We zagen dus dat we via de witte steen komen tot de zwarte steen, oftewel door Jozef. Jozef is een belangrijk archetype, vanwege het feit dat hij een slaaf was. De witte steen is de steen van Jozef, de steen van slavernij. Wanneer wij tot slavernij zijn gekomen, is het belangrijk om door honger te komen tot de slavengeboorte. Dit is weer het spanningsveld tussen de boom des levens en de boom van de gnosis, de NABA-NA'AR spanning. Wanneer Issaschar de wereld in vuur brengt, is er ontkoming op de Jozef ladder.

Overconsumptie is waar het Westen aan lijdt, en het brengt het Westen naar de rand van de vernietiging. Wij dansen op deze fijne lijn. Wij moeten een hele goede reden hebben om in het Westen te zijn, en er voor oppassen dat we niet door overconsumptie in hetzelfde lot vallen. Overconsumptie zal ons vernietigen als we eraan toegeven.

Door Jozef, door de witte steen, komen we tot de zwarte steen, en zullen zo door de zwarte steen komen tot de rode steen, de steen van Ruben. Dit is een belangrijke gnostische reis.

De Jakob geest is een bok, die later in een varken zal veranderen. Nu heeft het nog hoorns. Het is een bedriegelijke geest, beschreven in de gnostiek. Het is een harde geest, een geest van de wit-rood-zwart code. Adam is in de grondtekst bloed-dronkenschap, een status in het paradijs die verboden werd, uitgeworpen. Odem, de rode steen, kwam hieruit voort, de steen van Ruben. AIMA, de bloedvergieter is hieraan verbonden, met als wachter het rode paard.

10 Dit toch is de dag van de HEERE der heerscharen, de dag der wrake om wraak te nemen op zijn tegenstanders; ja, het zwaard verslindt en wordt verzadigd en dronken van hun bloed, want een slachtoffer heeft de Here, de HEERE der heerscharen, in het Noorderland, aan de rivier de Eufraat.

1 Nadert, gij volken, om te horen; en gij natiën, merkt op! De aarde hore en haar volheid, de wereld en al wat daaruit ontspruit. 2 Want de HEERE koestert toorn tegen alle volken en grimmigheid tegen al hun heer; Hij heeft hen met de ban geslagen, hen ter slachting overgegeven. 3 Hun verslagenen liggen neergeworpen en de stank van hun lijken stijgt op, ja de bergen versmelten van hun bloed. 4 Al het heer des hemels vergaat en als een boekrol worden de hemelen samengerold; al hun heer valt af, zoals het loof van de wijnstok en zoals het blad van de vijgeboom afvalt.

5 Want mijn zwaard is in de hemel dronken geworden; zie, het daalt neer op Edom en ten gerichte op het volk dat door mijn banvloek werd getroffen. 6 De HEERE heeft een zwaard vol bloed, het druipt van vet, van het bloed der lammeren en bokken, van het niervet der rammen; want de HEERE richt een offer aan te Bosra en een geweldige slachting in het land van Edom. 7 Woudossen vallen met hen, stieren met buffels, en hun land wordt dronken van bloed en het stof wordt met vet gedrenkt; 8 want de HEERE houdt een dag van wraak, een jaar van vergelding in Sions rechtsgeding. 9 Zijn beken verkeren in pek, zijn stof in zwavel en zijn land wordt tot brandend pek, 10 dat dag noch nacht uitgaat; voor altijd stijgt zijn rook op, van geslacht tot geslacht ligt het woest, tot in alle eeuwigheden trekt niemand daardoor.

19 Tot verzadiging toe zult gij vet eten, tot dronkenschap toe bloed drinken van het slachtoffer dat Ik voor u geslacht heb.

Het Adam bewustzijn is een bewustzijn van bloed-dronkenschap die het verstand in een ander patroon heeft gebracht, de code heeft verbroken, als een mind-altering drug. Daarom is het zo belangrijk en tegelijk zo gevaarlijk. We moeten het volgens de juiste voorschriften doen, want deze drug is in staat ons te doden. Veel mensen zijn dronken van het bloed van de heiligen, en zijn niet meer voor rede vatbaar. Daarom wordt de weg hier nauwgezet uitgestippeld.

Uiteindelijk zal het bloed van de vijand het volk genezen. De geest van Jakob kwam met trauma en tragiek, die in deze wereld ongekende hoogtes bereikte. De geest van Jakob bedroog en overwon het roodhuidige volk, Esau, oftewel SUW in het Aramees. De geest van Jakob stal het eerstgeboorte-recht van SUW, door hem een kommetje rode soep te verkopen. SUW was moe, en gaf al snel toe aan deze nare handel. Ook impersoneerde Jakob SUW. Mede hierdoor werd de grote witte troon opgericht, de macht van de witte man, en was het de wortel van de vervolgingen van de roodhuidigen. Deze mythe toetert een akelige duisternis.

In de gnostiek is het Jakob die Yahweh schept, een witte leeuw, om te infiltreren in de Levitische stam. We zien in de Bijbel dat Yahweh Jakob liefheeft, en Esau haat. Ook zien we Yahweh's haat naar Edom, het volk van Esau.

De fantasie versie van de Bijbel, genaamd GOR, geschreven door John Norman die de Calvijn is van de fictie lectuur. Hij heeft een hele grote fantasie wereld gecreeerd door zijn vele GOR-boeken over een planeet die verdacht veel op de Bijbelse strategie lijkt. Mannen die heersen over vrouwen, en die van vrouwen slaven hebben gemaakt voor hun lusten en hun plezier. De Moeder Bijbel gaat daar dwars tegenin, en laat zien dat het oordeel allang is begonnen, en dat er eigenlijk geen hoop meer is. Toch wordt er dan vanuit die diepe hopeloosheid en het nihilisme een pad getoond waardoor er nog het beste van te maken valt. Dus alles gaat even een paar grote stappen terug, maar in de draai van het verhaal komt toch het één en ander weer op zijn pootjes terecht. Om de slavernij tot de man te ontkrachten MOET de Moeder God heel diep ingaan op de slavernij tot het goddelijke. Dit is dus het antwoord op GOR en de MAN-BIJBEL.

Deze gnostische literatuur van hoge waarde wordt bijna hysterisch bewaakt, uit angst dat er anders misbruik zou plaatsvinden. Niets mag zomaar grootschaals gepubliceerd worden. Alles gaat stap voor stap. De tijd moet er rijp voor zijn. Vandaar dat 'De Strijd Tegen Septus' serie een leidraad en een gids is voor deze boeken, ook met name als een goede voorbereider, want echt alles gaat op de kop gezet worden.

De Moeder Bijbel is een boek van uitersten. Vergeleken met de moeder God is de profeet Jeremia een lievertje. We vinden hierin een groter doem-scenario dan wat de oude profeten ons ooit hebben gegeven, maar aan de andere kant is er meer genade in te vinden dan de eerste bijbel ons ooit heeft gegeven. Er wordt getoond dat we verstrikt waren in een bepaald denk patroon, maar dat in feite niets is wat het lijkt. De Moeder Bijbel is een open canon, wat wil zeggen dat er altijd aan toegevoegd kan worden. Er mag geen slot op. Dat is een grote fout die de eerste bijbel heeft gemaakt, waardoor het ten ondergang was gedoemd.

In principe krijgen we alles over ons heen totdat God ons heeft waar God ons wil hebben. De reis is terug naar het paradijselijke 'mannelijke' geslachtsdeel, de goddelijke verlamdheid. Het menselijk lichaam bestond uit deze delen.

YAD is het Hebreeuwse woord hiervoor, waar ook YADA, kennis, doctrine, vandaan komt, en JUDAH, smeekbede. In het Sanskrit betekent de goddelijke verlamdheid ook smeekbede.

Ook hebben we gezien dat de goddelijke verlamdheid komt als sieraden, allerlei soorten ringen, kettingen en ook voetringen. Sieraden niet voor de sier, maar als wapenen. Zij hebben een functie. De YAD als voetring is dan heel centraal. Het is belangrijk dat voeten geringd worden, speciaal door de goddelijke verlamdheid, anders kunnen demonen de potentieel gevaarlijke voeten kunnen gaan besturen voor veel bloedvergiet. Wij mogen niet door vals en overmoedig oordeel bestuurd worden, daarom moeten de voeten toegerust worden door God, tot een heilige gebondenheid en tot heilige slavernij. Het is het één of het ander.

Dan is het dus belangrijk om te komen tot de substanties in de sieraden, in de voetringen, in in dit geval in de YAD voetring. De YAD voetring moet de voeten allereerst in de goddelijke verlamdheid brengen. Er moeten bepaalde demonen worden overwonnen door YAD in werking te stellen. De vloeistof in de YAD voetring is dus bloed van een demoon.

In de diepte van de grond van het paradijs vinden we DAHAM, de paradijselijke vloed, overweldiging, in de vorm van rivieren en watervallen. Veelal zijn dit lichamelijke vloeistoffen zoals zaad en bloed. Hier moeten ook ergens de watervallen van het Leviathaanse hanenbloed zijn, en de bloedzeeen hiervan. Dit is waar de YAD voetring naartoe leidt, om volledig toegerust te worden met de goddelijke verlamdheid. Die is dus te vinden in de overwinning over de Leviathan en het ontvangen van het haanse bloed van de Leviathan.

Hiertoe moeten we komen tot de ZUWR laag van het paradijs. Op een punt in zijn leven bereed Iob (Latijns voor Job) de Leviathan als een rijdier. Wij moeten leren de Leviathan te onderwerpen, net zoals Iob. Wij moeten leren leven vanuit het bloed van de Leviathan.

Deze aarde is verdoemd vanwege Leviathan, de trotse haan. Wij zullen deze haan moeten overwinnen, anders zal deze haan ons bezitten en vervullen.

Als je als Orions strijder toegerust wil worden, dan zul je deze zeeen moeten overzwemmen.

Het werk van Jezus ging gepaard met een enorme mannelijke ijdelheid. Een man moest lijden en sterven om de mensheid te redden. Een stukje mannelijke superioriteit en grootheidswaanzin. Dit valt allemaal terug te voeren op hoe Babylon was gestructureerd, want Babylon had ook al zulke programmaatjes. Wereldrijk na wereldrijk nam deze strategie over, als een stappenplan om de Moeder God te degraderen, de aandacht van haar af te nemen. De Godin stond namelijk de algehele overname door de menselijke regering in de weg. Men kon dit niet in één keer doen, daarom ging het in stappen.

De mannelijke ijdelheid in de vorm van het Jezus verhaal, brak haar uiteindelijk in stukken. De aandacht werd gericht op het lijden van de man, en het lijden van de vrouw werd weggestopt. Zo kon de man geheel de wereld besturen. Waarom liet Jezus niet de aandacht richten op het lijden van zijn moeder ? Nee, alles draaide om hem. Hij was de weg, de waarheid en het leven, en niemand kwam tot de vader dan door hem. Over een moeder en een dochter werd niet gesproken. Dat is wel anders in de Moeder Bijbel. De Jezusin is een mysterie wat eeuwenlang onder water is gehouden, uit angst dat de man zijn almacht zou verliezen. In deze dagen wordt dit mysterie weer opgevist.

De Moeder Bijbel gaat over het komen tot de moeder door de dochter. De Moeder is de Hel, de kastijding. In de kastijding is eeuwig leven. De Vader God maakte een erg makkelijk evangelie. Zijn zoon had alles al opgelost door zijn lijden, en er was makkelijke vergeving voor zonden. De Moeder Bijbel laat zien dat er iets gigantisch mis is, en dat er eigenlijk al geen hoop meer voor de wereld is, maar toch is er dan nog een zekere genade te vinden voor sommigen in de dochter. Schokkend is het dan ook als Zij bekend maakt dat Zij de Vader God schiep als een trickster, om een val te zetten voor zondaren en dwazen. Zij schiep dus de Bijbel als een sluier zodat de bozen hierin vast zouden komen te zitten om niet tot haar te naderen.

Ook vinden we een diepe apocalypse terug in de Moeder Bijbel die de wederkomst van de Jezusin beschrijft. Uiteindelijk beschrijft zij dan dat Jezus haar Wachter is die ervoor moest zorgen dat de boze aarde misleid zou worden. Misleiding behoort dus tot Haar oorlogs-strategie. Dit was om Haarzelf veilig te stellen. Grote ontknopingen worden getoond in de Moeder Bijbel, waardoor je beter gaat begrijpen wat er op aarde aan de gang is. De mythologieen zijn erg onthullend, en laten de puzzelstukjes op hun plaats vallen, zodat de Moeder Bijbel ondanks alle doem-scenario's tot één van de prachtigste geschriften gerekend kan worden die ooit op aarde zijn verschenen.

God heeft vele zegels en sluiers gemaakt om God's koninkrijk in te delen en te beveiligen. De duivel heeft ook vele zegels gemaakt, als sloten, zodat mensen niet tot God zouden komen. Wij moeten met al deze zegels aan de gang, indelingen maken, verdiepingen, en zo een overzicht gaan krijgen.

Wij zijn niet afhankelijk van één of andere figuur in de lucht die over ons wel en wee beschikt. Wij zijn van niets afhankelijk. Wij worden bestuurd door wetmatigheden, de wet van zaaien en oogsten. God is daarvan een archetype, lang geleden opgezet door de voorouders. Wij moeten hier doorheen kunnen prikken en op zoek gaan naar het echte. Wat bestuurd daadwerkelijk ons leven ?

Belangrijk is het te bidden om een Rigil Kent alarm, die waarschuwt wanneer er Rigil Kent geesten in de buurt komen die je naar Rigil Kent willen nemen, om alle hierarchieen overhoop te gooien. Alle volgordes worden door hen verstoord, zodat alles in de war loopt. Wij moeten door dit alarm uit de Rigil Kent matrix komen. Daarna zal er een Saturnus Alarm geinstalleerd moeten worden om te waarschuwen voor Saturnus geesten.

Rigil Kent en zo ook Saturnus zijn zogenaamde 'feeders'. Zij zijn bang voor profeten die op allerlei gebied vasten, want dan komt er teveel gnosis vrij. Zij staan dus voor het vetmesten van mensenvlees. Zij verkopen dit mensenvlees ook, als op een kannibaalse markt. Saturnus vrat in de mythologie zijn eigen kinderen op. Rigil Kent staat voor de mystiek en de filosofie uit het oosten, de grote tijger, waar Saturnus uit voortkwam. Rigil Kent is de voorouder van het Romeinse stelsel, de valse aartsvader. Rigil Kent is dus ook de grootvader van Jezus.

Als voorbode van de droomwereld, van het binnengaan van de droomwereld, oftewel het nachtvisioen, de paradijselijke onderwereld, oftewel de eeuwige jachtvelden, werd virtual reality gegeven, na de grondvesten van het internet. Virtual reality is belangrijk als eerste stap om los te komen van het aardse. Virtual reality groeit met een enorme snelheid als een nieuwe wereld, die heel erg ver en diep gaat. Virtual reality wordt veelal beschouwd als de toekomst. Men verwacht dat over een bepaalde tijd alles door virtual reality wordt bestuurd. Daarom is ook virtual reality voor de vijand van groot belang. Demonen hebben zich hier gevestigd, en zijn bang dat de gnosis vrijgezet gaat worden in virtual reality tot een waardig portaal. Een grote strijd is er dus nu gaande in virtual reality. Er worden vele oorlogen gestreden.

Om de profeet uit te schakelen, zond de duivel John Norman, die de beruchte Gor Bijbel creeerde, een boekenserie van inmiddels 32 delen (1966-2012). John Norman is de valse profeet van vrouwenhaat en mannelijke suprematie. Hij is de paus van de 'feeders', waar ook het christendom op gebouwd is. Mannen moeten vetgemest en opgebulkt worden zodat ze los komen van hun ongetemde, wilde natuur, zodat ze hun gevoeligheid verliezen, hun droomvermogen, hun flexibiliteit en ga zo maar door. Zo wordt een man geheel in een Babylonische box geplaatst om over de vrouw te heersen, maar John Norman is de koning. Hij wordt in de wereld door velen aanbeden als een god en een guru, als een snelgroeiende cult, die ook veel invloed heeft in virtual reality, tot een level van rituele vrouwen-vernedering. Zo schakelde John Norman de profeet uit, door de moeder, het geheim van de gnosis, weg te kappen, wat ook in het christendom gebeurde. Het is een vorm van gevaarlijk satanisme, en kent ook graden-systemen en hierarchieen zoals de vrijmetselarij en de illuminati.

De duivel heeft er alleen maar baat bij dat er een 'Mc Donalds Belt' is in de verenigde staten. Vetgemeste families met hun vetgemeste kinderen die iedereen om zich heen willen vetmesten door brainwashing. Er ligt een grote toorn op het westen hierom. Er wordt niet aan de derde wereld gedacht, alleen maar aan 'ikke ikke ikke en de rest kan stikke'. Men vreet maar door, grote hoeveelheden, en men bekommert zich niet om anderen. Ook de voedsel-industrie maakt hier handig gebruik van. Voedsel wordt 'gemanipuleerd' in die vorm dat de voedstoffen eruit worden gehaald, zodat de eter (vreter) met een hongerig gevoel blijft rondlopen om zo meer te kopen. Het is een complot. Grote supermarkt-ketens besturen de massa's met reclame en andere media strategieen. Voedsel-giganten zijn vaak corrupt. Het is een bedrijf. Consumenten worden gekweekt als eet-slaven, dus daarom wordt ons voedsel bewerkt. Wij worden gebrainwashed.

Er is nu een strijd gaande tegen de poortwachter van virtual reality, een vrouw. Deze vrouw is een 'dochter des mensen', van een demonen-ras in Genesis 6 besproken, om de man groot te maken en te laten heersen, als een portaal voor de gevallen engelen. In wezen hebben we niet met een echte vrouw te maken, maar met een beest. Een heleboel vrouwen die we om ons heenzien zijn geen vrouwen, maar beesten. Ze worden gewoon als vrouwen op ons beeldscherm geprojecteerd. Daarom is het oppassen geblazen. Vele vrouwen zijn ingewikkelde buitenaardse wezens, aliens, die op aarde zijn gekomen om de macht over te dragen aan de man. De man moet door zijn grootheid en opgeblazenheid de gnosis tegenhouden. Hierdoor wordt de toorn van de moeder God opgewekt, en zal zij terugslaan met de moeder Bijbel, die in deze dagen geopenbaard wordt, als voortgaande en hogere openbaring van de tweede bijbel. De boeken van de troon worden geopend, en de vrouw op het beest wordt zichtbaar. Dit is een dubbel-profetie zoals we zagen. De Gor-boeken zijn dan de valse troon-boeken. Het zijn de boeken van het witte paard, de grote witte troon. Het regeren van de man, en het regeren van het witte geslacht, de blanken, zijn nauw aan elkaar verbonden. Eigenlijk was dit een omdraaien van de feiten. De donkere moedergod moest verwoest worden. In onszelf moeten wij ons toewijden aan het donkere vrouwelijke vruchtbaarheids-principe. Dat is om onszelf vrij te zetten door heilige gebondenheid, heilige slavernij, tot die principes.

Wie is de draak ? Daar is nog maar weinig over gezegd. We zagen dat het tweede beest Jom was. Ook over het eerste beest is nog maar weinig gezegd. Ook zagen we dat we het mes in het boek Openbaring konden zetten, want dit was het resultaat van een strijd tussen God en de duivel om de pen. Het gemengde raadsel van Openbaring nam bezit van de volken, als een tunnel vol sluiers, en gevaarlijke gesluierden. Het is tijd dat het sluier stap voor stap wordt weggenomen. Dit gaan we niet zomaar direct doen, maar indirect, en deels cryptisch, anders zou het te gevaarlijk zijn in de hemelse gewesten.

Dus wie is nu die draak ? Zelfs die draak had een hele grote poot in de opzet van het boek Openbaring, en dat zou je van een draak kunnen verwachten. Als je een beetje doordenkt, dan is die draak een meester in het verwarren en misleiden, dus moeten we verwachten dat juist het boek TEGEN de draak van de draak zelf is. Zo niet, dan hebben we dus niet met een echte draak te maken. De draak zit veel dieper dan mensen denken. Neem bijvoorbeeld het verhaal over de draak en de prinses. De draak heeft de prinses gevangen genomen, en dappere ridders strijden tegen de draak om het prinsesje te bevrijden. Op zich een goed verhaal, maar toch wil ik nu heel hard : 'FOUT !' roepen. De echte draak is namelijk de prinses zelf ! Zo heeft de draak de volkeren misleid.

Maak u klaar voor grote openbaringen. Openbaringen die niet eerder konden doorkomen, omdat het anders te gevaarlijk zou zijn. Wij moesten nog deels versluierd zijn, anders zouden wij verslonden worden.

'Een keizerrijk, Zaralahm geheten in de hemelse gewesten, kwam opzetten na het christendom. Het was een keizerrijk waarin de man regeerde. De vrouw werd gesluierd gehouden, en als plezier-slaaf. De man was een goreaanse meester. GOR betekent Orion is God, of the Gnosis van Orion. De valse profeet, John Norman, had die gnosis verdraait, en moest die gnosis bewaken. We hebben te maken met de lagere gewesten van Orion, en ik wil niet zeggen dat we nu naar de hogere gewesten moeten komen, maar meer : nog lager ! We moeten niet aan de oppervlakte blijven rondhangen ! Er is veel meer gaande. In de GOR boeken is er een opstand van vrouwen die naar de oerwouden vluchten om los te komen van de mannelijke overheersing. Deze vrouwen worden panters genoemd, en vormen stammen. Veelal zijn deze vrouwen mannenhaters. Wanneer een man te dichtbij komt wordt hij uit voorzorg gevangen genomen, en loopt het gevaar te eindigen als een slaaf, of wordt doorverkocht. De panters doen dit, omdat ze mannen vrezen en dus geen enkel risico nemen. De enige mannen in hun kamp zijn mannen die een slavenketen om hun hals hebben. Maar vaak willen ze helemaal geen mannen in hun kamp, vanwege de herinneringen, vanwege de haat.

Goreaanse mannen jagen veelal op zulke panters om hen terug te brengen tot de slavernij aan de man. Daarom ontwikkelen panters zich veelal tot beesten, en dat is hun overlevings-strategie. Veelal zijn panters beladen met een verleden van al dan niet sexueel misbruik. Het zijn hele verknipte personen. Dat is wat in Gor gebeurt aan de lopende band, want vrouwen zijn plezier-slaven.

Er kwam een keizerrijk op aarde. Zij brachten een boek van slavernij, mannen over vrouwen. Vrouwen moesten gesluierd zijn, onderworpen. Dit boek nam de macht. In GOR worden deze vrouwen 'kajira's' genoemd. De definitie van de vrouw is 'slaaf' of 'slaaf voor plezier'. De vrouw wordt geleerd dat dit goed is en haar hoogste doel. In Openbaring worden aan het eind de troonboeken geopend. Ook het boek des levens wordt geopend, het boek van slavernij, onderwerping en overgave. Het christendom was hiertoe een voorbereiding, meer als een sluier, om de duisterdere wortels verborgen te houden. Alles zou resulteren in een merkteken, een nieuw boek, om macht te nemen over de volkeren. De draak kennende zou dit ook heel subtiel gaan. Het witte paard werd gezonden, de misleider. Dit zou resulteren in het oprichten van de witte troon en een heel arsenaal van troonboeken om de levenden en de doden te oordelen. Zij die het boek des levens niet hadden aangenomen, en daar niet in stonden, werden in de poel des vuurs geworpen. Maar dit merkteken nam een ieder in, bewust of onbewust.

De draak gaf macht aan het eerste beest, AMMAHERRAM. Dit resulteerde in de GOR bijbel. Weer geldt het : Wij MOETEN naar GOR toe, niet alleen voor de strijd, maar ook omdat GOR in wezen een belangrijke realiteit is die was verdraaid. GOR is de eeuwige jachtvelden, het einddoel van de indiaanse mythologie, het is het portaal van het paradijs, en het paradijs zelf, oftewel de onderwereld. Dit is de reis die iedere shamaan moet maken in de indiaanse mythologie.

De naam van deze draak was dus ZARALAHM, het keizerrijk wat de wereld innam door de troonboeken. Dit is in wezen het duizendjarig rijk. Dit zijn geen letterlijke duizend jaren. Het nieuwe Jeruzalem was de stad van ZARALAHM. Hij zond zijn zwarte leeuwen om keizerschap te vestigen over iedereen. En hij zou regeren door de GOR boeken, als zijn sluier. Hij is een Goreaanse meester. Hij wordt door de hele wereld aanbeden onder een andere naam.

Ook in de hemel wordt deze slavernij doorgezet, waarin vrouwen dienen. Hij roept mannen op tot de strijd, om hen door de dood heen deze vrouwen te beloven. Mannen maken vrouwelijke slaven om zo deze slaven te fokken voor voortplanting. Het is een boerderij. Dit kwam ook in het christendom voor, en in GOR is dit aan de orde van de dag. We bespraken de 'feeders'. Nu bespreken we de 'breeders'. De optelsom van dit alles is de hoer van Babylon die aan de oppervlakte zou komen, met al haar Goreaanse alarmen. Deze vrouw, de dochter des mensen, moest de mannelijke overheersing in GOR grootmaken. Deze vrouw werd even later verslonden door het beest en haar mannen. Babylon regeert.

De opzet van het boek Openbaring was om deze duistere wachters neer te zetten. Zij moesten het verstand van de mens bewaken.

Hoofdstuk 9. De Voorhangsels Van De Varkensjacht – De Sleutel Van David En De Psalmen

Hoofdstuk 16. Geheimenissen Van Psalm 2 In De Aramese Grondteksten – De Jarl-Initiaties

Hoofdstuk 18. De Overwinning Over De URIAH-Demoon, De Bevrijding Van Batseba, En De Misdaad Van Het Misvertalen

Hoofdstuk 20. Wortels Van Jezus In De Griekse Filosofie En Het Geheim Van De Doornenkroon

Duistere jagers zijn in de lucht. Zij komen met een zwart boek. Dit boek bezit het slaven implantaat, waar mannen heersen, en vrouwen dienen, maar zij zijn allen slaven. Allen zijn ze gesteld onder de zwarte god met een witte huid. Een witte man. Maar eigenlijk is deze man geen man, maar een beest, een draak. Het is ZARALAHM. Zwarte wachters zijn overal in de lucht. ZARALAHM, de melaatse, heeft hen opgesteld als zijn slaven, om vrouwelijke slaven te maken.

Er is eigenlijk één ding zeker : Dit hele keizerrijk klopt van geen kanten. Het is een groot gif, van een zware appel. Er kronkelt een slang over de boom. Deze slang bewaakt de gnosis. Hij heeft zijn troonboeken opgesteld, in de dieptes van Betelgeuze, een Orionse ster, om ze over de aarde uit te spuiten. ZARALAHM houdt zijn vrouwen gesluierd, want deze vrouwen bewaren de gnosis.

Het zwarte boek, voorspelt in de bijbel, om de troonmacht te vestigen, als een lange slang die de aarde langzaam maar zeker in een onontkoombare wurggreep zou brengen, heel subtiel. Het zwarte boek zou een witte huid krijgen, als een witte spin die de volkeren zou verslinden.

Maskers van ijzer maakten soldaten van vrouwen, vechtslaven met messen, om hun ongelovige mannen te vermoorden in de huwelijksnacht, om hen te leiden tot de god van de dood, om tot het geloof gedwongen te worden. Zwart ijzer, ijzeren maagden, met messen, marcherende in opdracht van de oppergod. Zij kloppen aan op de deuren, zonder genade. Ze ontvoeren mannen naar een plaats genaamd huwelijk, waar ze zullen moeten buigen voor de god, als door de dood heen, tot zombies voor een nieuwe morgen.

Zij ontvoeren mannen, voor een nieuwe morgen. De geesten van het zwarte boek hebben geen genade. De zon zou zwart worden, en het eeuwig evangelie zou gepredikt worden. Wat is dit eeuwig evangelie ? Ook de vijand had een eeuwig evangelie. De boog werd gespannen door het boek Openbaring. Dit was een zwarte boog, en een zwarte pijl zou geschoten worden. Het boek Openbaring was de zwarte heraut voor de komst van het zwarte boek. Dit zou leiden tot de witte troon, een groot zegel.

Het zwarte paard met een zwarte ruiter, die een weegschaal in zijn hand had. De komst van een zwart boek, de zon die zwart zou worden, de nacht die zou regeren.

De gnosis had een ontsnappings route. De hyena zon, waar alle mannen en vrouwen van de gnosis naartoe moesten in een vision quest. Mannen zouden blanker worden, en vrouwen donkerder door deze zon, en mannen zouden hun geroofde kracht moeten inleveren, en vrouwen zouden in kracht toenemen, tot een heilige matriarchie, waarin de man weer onder de moeder zou komen te staan. Dat gaat dan vooral om de innerlijke realiteit : in jezelf wordt het mannelijke deel blanker en zwakker, en het vrouwelijke deel wordt donkerder en sterker. Dit gaat ook door de zogenaamde spier-piercings. Je mag jezelf niet meer overvoeden in de eerste plaats, en moet leren vasten op alle gebieden. De hyenas zijn een hogere vorm van de panters. Zij brengen de man terug naar de oorspronkelijke natuur. Zij ontvoeren hem uit de stad, en brengen hem terug in de wildernis. De spier-piercings gaan niet noodzakelijkerwijs door de spieren zelf maar vaak ook gewoon door de huid op de spieren, en dan vooral op strategische plaatsen, zoals ook bij de indianen gebeurt bijvoorbeeld door de huid van de borstspieren. Die wordt doorstoken, en er gaat een touw doorheen die aan een paal verbonden is. Dit heeft met indiaanse inwijdings-rituelen te maken. Zo zijn er dan ook spier-piercings door de huid van de armspieren. Deze piercings hebben als taak de spieren van de man te reduceren tot het punt dat ze niet meer genetisch en emotioneel over de vrouw heersen, zodat de vrouw weer terug kan keren tot haar identiteit, en zelf weer controle krijgt.

Er komt een zwaar oordeel over mannen die hun spieren gebruiken om daardoor groter en sterker dan vrouwen te lijken. Het is een vorm van misbruik. Dit heeft voornamelijk ook te maken met lichaamstaal, en manipulatie van het lichaam. Wij moeten geheel leeg komen voor Moeder God. De zwarte weegschaal wil mannen bekrachtigen om zo over vrouwen te heersen. Wij moeten met deze weegschaal afrekenen.

De oorspronkelijke orde van de natuur zullen we nu bespreken. Oorspronkelijk in de onderwereld van de moeder God waren de mannen blanke wilden en indianen, en de vrouwen waren donkere wilden en indianen. Er was geen ouderdomsvloek. Leeftijd was meer een ritme, een kwestie van seizoenen en tijden. Onder sommige omstandigheden werd men weer kind. Het waren de zogenaamde weermensen, die van volwassen naar kind konden groeien en weer terug. Dit kon juist door de 'blanke man – donkere vrouw' code, een zwart-witte code. De duivel draaide dit allemaal om. Hij onderdrukte de donkere vrouw, maakte van haar een slaaf, en maakte de vrouw blank, om naast de blanke man te staan, om zo zijn hoofd-slaaf te worden, om zo de donkere vrouw nog meer weg te drukken en te vernederen. De donkere man werd opgezet om een slaaf te worden van de blanke man, om zo de oorspronkelijke functie van de blanke man te verbergen. In Gor kan de donkere man juist ook een slavenmeester zijn. Dat is in het keizerrijk van ZARALAHM aan de gang. De donkere mannen zijn de slavenmeesters over de donkere vrouwen, en ook over de blanken. Gor werd opgericht als de Amerikaanse vorm hiervan, als een sluier, om ZARALAHM enigszins verborgen te houden. De Gor boeken zijn de witte sluier van het valse eeuwig evangelie, het zwarte boek.

Natuurlijk is dit cryptisch, en absoluut geen nieuwe vorm van racisme. De blanke man staat voor het nachtzicht, en de donkere vrouw staat voor de nacht zelf. De nacht waakt over het nachtzicht. Het nachtzicht is aan haar onderworpen. Wij moeten dieper de nacht ingaan, juist voor een beter nachtzicht. Wij hebben te maken hier met archetypes, symbolen.

ZARALAHM probeerde ons dus voor het lapje te houden, door ons te laten denken dat het witte ras en de witte man op aarde regeerde. Deels was dit waar, maar het was slechts een sluier. De ware aard van ZARALAHM is een zwarte man, een zwart beest, de boze nacht. Zo had hij een heleboel afleidings-strategieen. Ook wilde hij de aarde laten geloven dat Jezus regeerde, en zijn vader Yahweh. Terwijl ZARALAHM deze slechts als een sluier gebruikte. Het was als het ware de lap van de stierenvechter, om de stier daarmee in de war te brengen.

ZARALAHM, het zwarte beest, de zwarte, rode draak, had zwarte vrouwen onder zijn hoede, als slaven, onder de hoede van zwarte mannen, ook zijn slaven, om het zwarte boek voort te brengen. Het zwarte boek zou de blanken tot slaven maken, als een sluier.

Mannen heersen over vrouwen, maar als de vrouw gelovig zou zijn, en de man ongelovig, dan zou de vrouw heersen, dus in die zin zouden donkere gelovige vrouwen ongelovige blanke mannen als slaaf hebben. Al dan niet geloven zou bepalen wie heerst, maar zij zijn allen slaven van ZARALAHM. ZARALAHM is dus belangrijk, omdat hij diep van binnen de goddelijke orde draagt, alleen op een hele verknipte manier. Je zou kunnen zeggen dat het zaad is wat moet sterven. Wij moeten door dit doolhof heen om terug te keren tot de goddelijke orde, en die kan alleen tot gestalte komen als wij ZARALAHM verslaan, want deze is de valse heerser, de draak.

De blanke kolonist dacht dat hij als blanke heerste over donkeren, maar het was juist een zwarte man die hem bij de horens had. De blanke kolonist werd bedrogen door een illusie van heerschappij en controle. Het blanke ras heeft hier heel zwaar voor moeten betalen. De draak lacht. Hij ziet al die domme racistische blanken die denken dat ze het gemaakt hebben, maar ze worden als varkens vetgemest voor de zwarte draak. Zij worden afgeleid, en wel door de lap van de stierenvechter. Zoveel materiele rijkdom hebben ze vergaard, maar het heeft hen verblind. Ze staren zich helemaal blind op Jezus, als grootste vijand of als grootste vriend, terwijl de zwarte draak hen bindt. Het zwarte boek heeft hun hart ingenomen, en ze verafgoden het witte Gor, de witte sluier van de draak. Het is niet het daglicht wat regeert, maar de boze nacht.

Het keizerrijk van ZARALAHM zal maar tijdelijk zijn. De heiligen van de gnosis zullen hem verslaan.

De draak, de zwarte Goreaanse meester-keizer, troont in het zwarte Gor. Hij heeft al deze witte sluiers gemaakt, het blanke imperium, om machtslustige en hebzuchtige zielen erin te verstrikken. Ook dit is een schepping van de Moeder God om ons te testen. Het is haar spel.

Het eeuwig evangelie laat zien dat engelen door de zwarte vrucht vielen, op de berg van de goden. Deze zwarte vrucht kwam van de boom van zonde. De engelen waren verboden van deze boom te eten :

Er zijn oordeels-profeten die herinneren dat voordat ze naar de aarde kwamen, voordat ze in de moederschoot kwamen, ze gedwongen werden van deze zwarte vrucht te eten. De vruchten werden heet gemaakt op een altaar door witte gestaltes, en vervolgens met poken in de mond gestopt, waardoor de mond begon te branden. Dit is ook precies wat nu in de wereld aan de gang is als de zogenaamde 'vullingen-plicht'. Dat is tijdenlang hoofdzakelijk de zwaar giftige amalgaam geweest, wat kwik bevat, één van de giftigste stoffen op aarde, en nu is daar ook de witte vulling bijgekomen, ook zwaar giftig, kankerverwekkend en chemisch, wat in principe er gewoon opgeplakt wordt door een bijtend zuur, en wat van zo'n slechte kwaliteit is dat gevoeligheid van het zenuwstelsel het gevolg is. Het laatste woord is daar nog niet over gezegd, maar zowel de zwarte amalgaam (gaat van grijs naar zwart door de loop van de jaren) als de witte amalgaam zijn werken van het ZARALAHM keizerrijk, met het witte amalgaam (composiet, beiden betekent het 'vermenging') als sluier, als de lap van verwarring en afleiding. Veelal wordt deze troep van kinds af aan gedwongen, en is daarmee een van de ernstigste vormen van massa dwangverpleging die de aarde ooit heeft gekend. Ook in de Tweede Bijbel wordt dit op verschillende punten ontmaskerd en aangevallen. Het is hetzelfde als de gedwongen vaginale besnijding in Afrika, ditmaal oraal. Men boort in het bot, en plaats daar dan lichaams-vijandelijke stoffen, en daarmee is de zaak afgedaan. God's oordeel zal zwaar op deze praktijken gaan komen, en tandartsen zullen wensen dat ze nooit hebben bestaan. De strijd tegen het verrotte medische systeem is een hele zware, en zal de oordeels-profeet leiden tot in de verre diepten van de afgrond.

In ieder geval is het dus belangrijk om de lap van de stierenvechter te ontmaskeren, om dus niet meer afgeleid te worden. Wij moeten gaan zien waar het werkelijk om draait.

De Moeder God belaadt met schuld. Deze schuld is niet altijd reeel, maar door schuld trekt Zij de aandacht. In religie is het onderwerp van 'de onvergevelijke zonde' een groot en zwaar onderwerp wat velen heeft belast, en waardoor velen zwaar gebukt door het leven gaan, voornamelijk hen die in de wat zwaardere kringen zijn opgegroeid. Er bestaan demonen met de naam 'onvergevelijke zonde', terwijl die zonde niet eens gepleegd is. Het zijn leugengeesten. Hoe dan ook, als die demonen iemand gevangen hebben genomen, dan wordt zo iemand voor de hoge raad gesleept en gestrafd, veroordeeld tot eeuwige kwelling, die al in het leven zelf begint. Hoe gaat de Moeder Heere hier mee om ? Een lichtere vorm zou te zwak zijn om zo'n persoon daadwerkelijk te redden van zulke geesten. De bitterheid is gewoon te zwaar die rondom zo'n persoon hangt, en troost, bemoediging en liefdevolle waarheid kan de tragiek niet geheel verbreken. Dit is waarom de Moeder God haar spel oprichtte, wat vergeleken kan worden met het Azteekse Tlazolteotl spel. Hieraan wordt ook volop aandacht geschonken in de Moeder Bijbel. De Moeder Heere heeft haar eigen 'onvergevelijke zonde' die zij op de gekwelde ziel legt, om de persoon voor Haar Hoge Raad te slepen, om hem los te maken van demonische onderdrukking. De Moeder Heere Zelf zal nu de Rechter zijn.

De gedaagde moet leren accepteren dat hij 'de onvergevelijke zonde' heeft gepleegd. Iyowb werd beschreven als onschuldig en rechtvaardig, maar toch zien wij dat hij als een schuldige werd gehouden, zondig, en zelfs niet vergeven werd, om neer te dalen in eindeloze hopeloosheid (Iyowb 7). Er is een heilige onvergevelijke zonde, die maakt dat wij gebonden worden aan de Moeder God, om zo los te komen van het christendom en het keizerrijk van ZARALAHM, de macht van de draak. Door de heilige onvergevelijke zonde worden wij de gevangenen en slaven van de Moeder Heere om zo geen deel te hebben in de vernietiging van Babylon.

Zo onstaat er een heilig smeken om genade en vergeving, die dus niet geschonken zal worden, anders zouden we weer een prooi worden van demonen. Het heilig smeken en bedelen is een manier waarop de aandacht op de Moeder Heere wordt gericht, een manier om ons te breken, zodat we niets meer uit onszelf doen.

Vandaar dat die periodes van angst voor de onvergevelijke zonde, en denken die zonde gepleegd te hebben, heel belangrijk zijn, omdat het alreeds de Moeder Heere was die aan ons sleutelde, om ons klaar te maken voor Haar. En dit is dan in een heel ander opzicht, als in een spel. Wij moeten de status 'onvergeven' ontvangen, anders zijn wij te gevaarlijk. 'Vergeven wederomgeboren christenen' leven in een illusie. Juist het 'onvergeven zijn' zal ons heiligen. Juist het 'onvergeven zijn' zal de Vreze des Heeren brengen. Vergeving kan namelijk veel belangrijke dingen doven. Wij moeten dus net zoals Iyowb loskomen van onze over-romantische ideeen over God. Tegelijkertijd mogen we ons voorbereiden en verheugen in het spel. Er zal veel drama verdwijnen, en er zal een spel-drama voor in de plaats komen. Wij zullen dus als het ware een dubbel-leven gaan leiden, net zoals in virtual reality. Dat is de goede boodschap van de tweede bijbel. Het zal dus aan de ene kant erger worden, en aan de andere kant beter.

We vinden hier één van de grootste vruchtbaarheids-principes in de heerschappij van de Moeder Heere, wat Zaralehm probeerde uit te doven en te verdraaien. Vergeving is een handel geworden, en heeft niets meer met de realiteit te maken. Zoals we gezien hebben is het onvergeven zijn ook een middel om de duivel in ons te verslaan. De trotse geest in ons moet gebroken worden. We moeten dus ook een wat positievere kijk op het 'onvergeven zijn' gaan krijgen, en niet alleen de negatieve.

Iyowb werd geleid tot een soort van eeuwige verdoemenis van hopeloosheid. Dit was een heilige hopeloosheid, en het scheen de enige manier te zijn om los te komen van de demonen. Het was een schijn eeuwige verdoemenis, in het spel van de Moeder Heere. Oordeels-profeten leven met een heilige vloek op hun hoofd. Deze heilige vloek houdt hen rein van boze geesten, en houdt hen in gebondenheid tot God. Dan roept God Iyowb op om voor de URYA te jagen, leeuwinnen of grote vrouwen. In het Hebreeuws zijn zij de LABIY. Iyowb moest een YAHAB worden, een heilige jager en provider. Hij moest de jonge leeuwinnen tevreden stellen, oftewel het kamp (KEPHIR). Dit waren heilige, goddelijke vrouwen met zoomorfische kwaliteiten (vgl. BEHEMAH). Zij leefden in de MEOWNAH, wat niet alleen hol van wilde dieren betekent, maar ook de woonplaats van God. De Meownah is de duistere, verborgen tabernakel van God in de wildernis, de plaats van de wilde dieren, waar Iyowb naartoe geleid werd in de bitterheid van zijn ziel.

In het boek Iyowb is er een schuld van de rechtvaardigen. Wat houdt die schuld dan precies in, en is dit dan erfschuld, of een andere vorm van schuld ? In de strijd tegen de demonen wordt er telkens het woord 'GOHOK' gebruikt, wat spel betekent, spot en strategie. Omdat wij de demonen als een kruis moeten dragen, zullen wij ook behandeld worden als hen, om zo hun macht te verbreken. Daarom moet de geest verbroken worden, en plaats maken voor de bitterheid van de ziel. Dit is dus een schijn-schuld, een schuld in het spel, wat de Moeder Heere opvoert, de goddelijke zoomorfische wezens van het voor-paradijs. Ook is dit een schijn-erfschuld die dus 'in het spel' tegen ons gebruikt wordt. Wij komen dus tot de plaats van Iyowb waar geen vergeving is. Hier zullen we al die luxe christelijke verwen-artikelen niet vinden. Dit goddelijke spel, de GOHOK, is dus de manier om de demonen te overwinnen. Dus diep van binnen moet dat ons een rust geven, en een wetenschap dat het maar een spel is, om demonen te strikken. En dit is voor hen die streven naar de heilige gebondenheid en slavernij, die streven in Iyowb's voetstappen te wandelen, en zijn mysterie te kennen, en niet voor degenen die er maar op raak leven en zondigen, want zij leven dus onder daadwerkelijke schuld, en God zal met hen afrekenen.

Zo is er weinig vergeving te vinden onder de heerschappij van de Moeder God, omdat vergeving bedrieglijk is. De aarde is gefundamenteerd op over-vergeving en overmoedige vergeving, en daarom is het zo'n rotzooitje. Alle vreze des Heeren wordt zo weggevreten, elk verantwoordelijkheids-gevoel, en men rotzooit maar aan, want het zal allemaal wel vergeven worden. We houden onszelf voor de gek. Er is geen vergeving. Zonde heeft eeuwige gevolgen, en brengt schade aan de ziel. Wel zullen zonden ten goede medewerken, maar het is niet het hoogste. Wel zullen zonden getransformeerd worden, en zal er een andere vorm van genade zijn, maar het is niet het hoogste. Er is dus ook heilige zonde, of schijn-zonde, die door de Moeder God wordt gebruikt om ons in haar netten te vangen, ook uit voorzorg. Wij zijn gevaarlijk voor haar. Daarom werd Iyowb ook als een vijand behandeld door de goddelijke vrouwen. Je kunt dat een beetje vergelijken met hoe de panters in de Gor-boeken omgaan als er mannen in de buurt komen, of zelfs vrouwen van andere stammen. Ze nemen geen enkel risico. De eeuwige onvergevelijke zonde leidt tot het eeuwige smeken, en dat schijnt een belangrijk vruchtbaarheids-principe te zijn, want zo kan een mens zich niet meer boven de Moeder God verheffen. De mens is zo schaakmat gezet, en kneedbaar in de handen van de Moeder God.

Alhoewel Iyowb zonder zonde was, werd hij toch neergezet als een zondaar om al deze redenen. Dit is dus niet iets wat we hoeven te vrezen, maar het is om orde te brengen in ons leven, en rust. Als Moeder God ons heeft waar Zij ons wil hebben, kan zij ons vandaaruit gebruiken. Dat is voor beide partijen het beste. Initiaties zoals deze zijn surreeel.

Je moet het zien als een computer setting, een fundamentele laag, waar weer een laag overheen gebouwd kan worden. In ieder geval is dat om veilig te zijn tegen de drama van ZARALAHM's onvergevelijke zonde. Er is geen andere weg. Wij moeten hongeren naar vergeving, en mogen absoluut niet vetgemest worden door over-vergeving. Wij moeten op vergeving vasten, want dit is juist wat ons gebonden houdt aan ZARALAHM.

Er wordt dus een simulator gemaakt van het hele schuld systeem, en dan wordt lichtelijk de betekenis veranderd stap voor stap. We moeten goed in de gaten blijven houden dat alles cryptisch is, een spel, zodat er geen overdrama wordt gecreeerd. De sleutel tot de realiteiten is vaak te vinden in hoog proza, zoals de prozaische geschriften van de tweede bijbel. Deze zijn gemaakt om ons verstand in andere golven en patronen te brengen, tot opening van de diepere ziel-gebieden. Hierin wordt er dus een spel-drama gecreeerd, een prozaisch drama van hoge kwaliteit, en moeten we dus oppassen met letterlijke drama.

Het zwarte boek zal veranderen in een varken. Het keizerrijk van Zaralahm zal veranderen in varkens, en de eeuwige varkensjacht zal gestart worden, waarin de elementen van het kind zijn kunnen worden teruggevonden.

In de hermitatische geschriften en het Eeuwig Evangelie wordt er gesproken van een ruiter op de draak. De ruiter van de draak is een heel groot onderwerp omdat daar meerdere lagen in te ontdekken zijn. Wij willen dit verder bespreken vanuit het oogpunt op het keizerrijk van Zaralahm, een grote religie die deze wereld behekst heeft, de draak met het zwarte boek. Ook dit is slechts een sluier, een sluier waarmee de ruiter zich verborgen tracht te houden, maar deze ruiter is ook een grote religie, een religie die zich als vreedzaam tracht te manifesteren. Ook houdt deze religie zich vaak 'low profile'.

Juist omdat deze religies met zoveel goede dingen komen is het zo bedriegelijk. Ons pad gaat er doorheen, door al deze religies. Deze religies hebben namelijk het goede opgeslokt, en verdraaid. In de hermitatische geschriften is er een verhaal over vier trollen die vier valstrikken opstelden : Utlaf maakte het christendom, Ovan maakte allerlei Arabische religies, Trotnog maakte de heidense religies en Domiaf maakte het boeddhisme.

Het boeddhisme, alhoewel een belangrijke schuilplaats voor neo-christenen met belangrijke culturele wijsheid, waar God door kon werken waar het christendom God had opgepot, was een belangrijke satanische aanval op het kruis. Het kruis moest uitgedoofd worden, om zo het Nirvana binnen te gaan. Vaak is er in het boeddhisme meer kruis te vinden dan in het moderne christendom, maar toch stond eenzijdigheid op de loer. God heeft veel met deze religie kunnen doen, maar de wortels waren vals, zoals ook de christelijke wortels vals zijn. Al deze religies zijn sluiers die de waarheid omgedraaid hebben. Het lijden is het gevolg van verlangen, DUS moet het verlangen uitgedoofd worden, zo denkt men. Het zwarte boeddhisme is ook een groot fundament van de moderne westerse samenleving, waar bijna alle menselijke emoties als negatief worden bestempeld, zoals woede, vrees, haat en ga zo maar door. Deze emoties moeten lamgelegd worden, of liever gezegd : mogen niet aanvaard worden, niet algemeen erkend. Zo probeert men een 'underdog' te creeeren, oftewel een consument die altijd maar moet consumeren in de hoop aanvaard te worden. Het is dus een markt. De New Age heeft ook het zwarte boeddhisme als fundament. Het is de gedachten-politie, klaar om je te beschuldigen. Zoals er veel Jezussen waren voor Jezus, zo waren er veel Boeddha's voor Boeddha, dus dat loopt allemaal heel ver terug.

Wat doet het zwarte boeddhisme ? Het is een alarm wanneer je door God geroepen wordt tot oorlogsvoering in de wereld van de ziel. Het vertelt je dat het slecht is, zondig, en zal je jezelf vies laten voelen, afgeweken, krankzinnig, en je overgieten met allerlei vormen van schaamte, schuld en vernedering. Het zal je proberen te verlammen. Zwart boeddhisme gaat over valse vrede, 'vrede, vrede, terwijl er geen vrede is,' om je wapenen te bespotten en te verlammen. Dit is weer het werk van een varken, en het zal op je diepste emoties proberen in te werken, ook je medelijden, zodat je de strijd niet zal voeren. Het zal je proberen doen laten te geloven dat de strijd in de wereld van de ziel 'zielig' is voor de demonen. Ook zal het verschrikkelijk je identiteit proberen aan te vallen, om je daardoor onder controle te krijgen, door je aan jezelf te laten twijfelen.

De vijand zal proberen je lust tot de strijd in de wereld van de ziel proberen te verlammen. Het zwarte boeddhisme maakt korte metten met goddelijke instincten van de oorspronkelijke ongetemde natuur van de wildernis.

Ook probeert het zwarte boeddhisme sexualiteit uit te doven en te misrepresenteren. Sexualiteit is niet 'mannetje op zoek naar vrouwtje'. Sexualiteit is de oorlog, het is een wapen. Het zwarte boeddhisme heeft ons een heel verkeerd beeld van sexualiteit gegeven, heel grof, ongenuanceerd en plomp. De ware sexualiteit is de gnosis, de samenhang der dingen die nieuwe dingen produceren, in de oorlog en de jacht. Er moet gevochten worden voor alles.

Sexualiteit heeft te maken met dingen, met elementen die op een bepaalde manier met elkaar verbonden moeten worden. Gaat er iets mis, dan stort alles in elkaar. Sexualiteit is kennis hebben van dingen. Het is een wetenschap, een stelsel van filosofie.

In het Westen overdoet men alles. Het Westen is een creatie van het zwarte boeddhisme. Juist omdat de primitieve emoties en instincten veroordeeld en gedemoniseerd werden kwam er zoveel eetlust. Maar dan in de zin van pronkzucht. Men pronkt met het eten, en maakte het als een aas, het werd een wapen van verleiding. In het Westen is men eetziek, en is veel voedsel vergiftigd door teveel suiker en zout, en allerlei andere toevoegingen voor de smaak en de geur. Wij worden erdoor behekst en gezombificeerd. Het is een eet orthodoxie.

De ware sexualiteit is het kruis, de woede, de vrees, de haat, de bitterheid, eigenlijk alles waar een oordeels-profeet mee bewapend is. Dit is het ware principe van vruchtbaarheid. Een pijl in een demoon is sexualiteit. Er is geen creatie zonder vernietiging. Het spannen van de boog is sexualiteit, het ontmaskeren van een demoon is sexualiteit. De jacht op een demoon is sexualiteit. Het zijn gewoon de stappen van het hele vruchtbaarheids-proces, wat een oorlog en een jacht is. Het zwarte boeddhisme heeft de aandacht verlegd. We moeten de stad uit, waar ze een gemaskerd bal houden, en we moeten naakt de wildernis in. We moeten ons ontdoen van alle vooroordelen, alle valse harnassen en alle maskers, en het oerwoud inrennen. In het oerwoud is de ware oorlog gaande. Hier zien we de dingen zoals ze zijn.

Het zwarte boeddhisme is een varken die de draak berijdt. Deze varkensdemoon eet en slaapt dan. Dat is alles waar hij voor leeft, en heeft zijn filosofie opgezet om dat in stand te houden. Hij is een misleider. Gevoelens werden veroordeeld, niet op waarde geschat, maar onderdrukt. Vaten en zenuwen werden afgeknepen. Mensen raakten gefrustreerd en gingen eten, veel eten, veel vet en zoetigheid. Het beest had honger, en door voedsel kon hij de mensheid beter controleren, besturen en domineren. Hij maakte een doolhof met veel sluiers, om zich zo verborgen te houden, en liet de mens schijn-oorlogen voeren, oorlog tegen de sluiers, tegen de lap van de stierenvechter. Hij moest de mens afleiden, zodat ze niet tot het ware zouden komen, en hem niet zouden ontmaskeren.

Hij is als een gas in de lucht, om mensen tot verlichting te leiden, los te komen van hun oude natuur, om hen zo tot eet-slaven te maken. Hij wil de oorlog uitdoven, de jacht, de sexualiteit, om zo veilig te blijven. Hij koopt ook de mensen om met geschenken. Hij deelt stralen uit, aureolen en aura's. Hij deelt voetstukken uit. Zombificatie is zijn doel. Ook wekt hij medelijden voor zichzelf op, door de verlammende familie-banden. Hij bespeelt de emoties van mensen. Hij leidt de mensen tot de stad, als de rattenvanger van hamelen. Hij leidt hen tot de rots.

Sexualiteit is de schade die je aanbrengt aan het koninkrijk van de duivel. Sexualiteit wordt vandaag de dag voorgesteld als iets heel doelloos en egoistisch.

Omdat men de strijd tegen de varkens-demonen verzaakte vanwege de bedreigingen en aanklachten van het zwarte boeddhisme, kreeg men steeds meer een materiele honger, zodat men hun frustraties op onschuldige mede-schepselen ging fokken voor hun vlees, zoals de naar God's beeld geschapen varkens. Wij hebben de opdracht om voor onze broeders en zusters op te komen die geen mond hebben, die zich niet kunnen verdedigen, zoals de varkens. Wij MOETEN dus de jacht op de demoon-varkens voortzetten. Wij moeten onze messen pakken en de jachts-rituelen onder ogen komen. Wat zijn de wetten van de jacht ?

Hoe moeten demonen gefokt en geslacht worden ? Dit zijn vragen van levensbelang. Varkens moeten gesleept worden tot de duistere tent van de wildernis, de MEONAH. Het vee moet gebrandmerkt worden, en gepierced, door de bediening van AMOS. Wij waren gebrandmerkt als vee door de vijand, en zo moeten wij nu de vijand behandelen om los te komen.

Vissen hebben in de Hebreeuwse grondtekst te maken met creatie en vermenigvuldiging, vruchtbaarheid, en daarom met MAYIM. Daarom is het vangen van demoon-vissen belangrijk in de strijd tegen het zwarte boeddhisme. Vissen zijn het teken van de sexualiteit en het herstel daarvan, waar het zwarte boeddhisme anti-sexualiteit en valse sexualiteit is. Zo zijn er dan vissers, vissers van mensen, en vissers van demonen. De vissers van mensen zijn de eerste christenen, en de vissers van demonen zijn de Iyowbieten.

OPENBAREN – NAAKT MAKEN – IN BALLINGSCHAP NEMEN – MAKEN = OPSLAGPLAATS VAN MAYIM

Dat is wat de oorlog en de jacht, ook de visserij, inhoudt : het naakt maken en openbaren van de vijand. Dit heeft ook te maken met het afnemen van de huiden. Wij moeten de vijand eten, en ook moeten wij ons met zijn huiden bekleden. Dit is hoe de duivel bezit van ons nam, maar nu moeten wij de duivel bezitten. Er is geen andere weg.

Naast de jacht is de visserij belangrijk om het zwarte boeddhisme te overwinnen, de ruiter op de draak.

De eeuwige visserij is om de kwaadaardigheid en giftigheid van de vis-demonen te reduceren. Na het verslaan van de ruiter op de draak is er de jacht op de NACHNA-varkens in Orion. Deze varkens hebben veelal nog scherpe horens, en de jacht gaat op het moment geenszins zonder gevechten met deze beesten. Ze geven zich niet makkelijk prijs. Ze kunnen met gemak jonge jagers verwonden en zelfs verlammen. Ook de eeuwige varkensjacht is nodig om de kwaadaardigheid en riskantheid van deze demonen te reduceren. Velen gaan door slopende gevechten met deze gehoornde varkens. Nog steeds zijn de NACHNA varkens gevaarlijk en zwijns. Alleen de dapperen jagen op hen. De NACHNA varkens eten alles wat los en vastzit, en vooral de roofvarkens onder hen zijn levensgevaarlijk. De NACHNA varkens eten en slapen, en hebben vele sluiers opgezet, zoals het zwarte boeddhisme, het rijk van Zaralahm en het christendom, Goreaanse sluiers. Het zijn hebzuchtige eet-fanaten, die zoveel moeten eten, omdat ze zich niet interesseren in de gnosis, alleen de gnosis achter te houden. Zo zijn ze gedoemd vetgemest te worden. De varkensjacht moet op een gegeven moment overgaan in de visserij, voor de vruchtbaarheid. We moeten dus goede onderscheiding krijgen in de jacht-seizoenen en jacht-tijden. We moeten de tekenen leren onderscheiden die ons aansporen tot een zekere jacht.

Het begint met twee witte strepen op de wang. In hogere levels beginnen de pijlen te veranderen, te verbeteren. Verschillende soorten gifjes hebben verschillende functies. Het is als een spel. Wij zijn helemaal platgepraat met geestelijke oorlog, terwijl we dom gehouden werden op het gebied van zielijke jacht. Zo hield de vijand zichzelf in stand. De lucht is zwanger met boze geesten, dus de jacht moet nu beginnen. Wij moeten ons toerusten voor de jacht.

OTTUS is een gif van de Orionse Ottus boom, van besjes wiens gif de horens kan reduceren, minder scherp maakt, en van een hoge graad kan het de horens doen afbreken binnen enkele seconden of een paar minuten tot een paar uren. Vele broeders en zusters zijn verschrikkelijk verwond door gehoornde NACHNA varkens.

Grijp je speren, doop de punten in gif, en ga de jacht aan om je eigen hart vrij te zetten en dat van je broeders en zusters. Ook kun je pijl en boog gebruiken, met pijlen gedoopt in gif. OTTUS doet de horens slinken. Als OTTUS de genetica van de NACHNA varkens heeft bereikt, dan is het game over voor hen.

Belangrijk is het ook om de vijand te reduceren tot kinderen, tot wedergeboorte in de onderwereld, want ze hebben het verstand als een kind, terwijl ze zichzelf neerzetten als gewichtige volwassenen. Al die volwassenheid is maskers die babies gebruiken om elkaar te koeioneren. Het VASMA-gif moet hiervoor gebruikt worden, van de Orionse VASMA-boom, ook gemaakt van besjes.

De dochters der mensen, een demonenras in Genesis 6 die de mannelijke suprematie in stand moesten houden, zijn in diepte geen vrouwen, maar mannen, jongetjes. Zij houden de mannelijke suprematie van volwassen mannen in stand omdat dat hun ideaalbeeld is wat ze zelf willen worden, namelijk heersers over vrouwen. Zij zijn mannen, jongetjes, die geinfiltreerd zijn in de vrouwelijke zone, om zo het vrouwelijke te misrepresenteren.

Vrouwelijke demonen zijn niet altijd vrouwelijk. Daarom is het belangrijk om geslachts-test pijlen op hen af te schieten.

Oordeels-profeten moeten in de ziel reizen naar Orion, en de flora en fauna van Orion goed leren kennen. Ook de Moeder Bijbel beschrijft de Orionse flora en fauna. In Orion zal de oordeels-profeet worden ingedeeld in stammen. Oorlog, jacht en visserij moet gebalanceerd worden, en zo ook fokkerij. Ook vinden we in de oorlog de strijd tegen God, zoals Jakob op Pniel tegen God moest strijden, tegen de vreemde (vgl. ZUWR). De oordeels-profeet moet een test-strijd voeren tegen de ZUWR, de goddelijke vrouwen van de duistere gnosis van Orion, oftewel tegen Moeder God. De oordeels-profeet mag zich niet zomaar overgeven, maar moet alles toetsen. In die strijd zal de Moeder God en haar stammen (ZUWR) de oordeelsprofeet overweldigen, en op de heup slaan, zoals bij Jakob. De oordeels-profeet moet eerst kreupel geslagen worden, verbroken worden, zodat zijn kracht niet zal roemen voor het aangezicht van de Moeder God.

Wij moeten dus ook de tijden en seizoenen van de oorlogen leren onderscheiden. Er is een strijd tegen de duivel, en een strijd tegen God.

Kijken we naar de menselijke anatomie op aarde, dan is het zenuwstelsel zwaar demonisch, gemaakt om ons in de box te houden. De aardse anatomie is een lopende gevangenis. Het zenuwstelsel is gecreeerd om de zintuigen van de ziel uit te doven en uitgedoofd te houden. Wat kunnen we hier aan doen ? Ten eerste moeten we beseffen dat de duivel het goddelijke zenuwstelsel niet geheel kon uitdoven. De tepels bezitten het laatste beetje goddelijke zenuwen, en ook de genitalien, die werken vanuit de goddelijke verlamdheid. Hoe kunnen we terugkeren tot deze anatomie ? Hiervoor moet jacht gemaakt worden op de zogenaamde BE'ETO buffels.

'De demoon 'Dorom' was door SEPTUS opgesteld om het gestolen lichaam van de mens te bewaken. Wij moeten dus Dorom bestrijden om in te kunnen gaan tot ons originele, goddelijke lichaam. Dit is zo belangrijk dat er speciaal hiervoor een engel kwam. Door de strijd tegen Dorom zullen de zeven schalen met 'mayim' uitgegoten worden om de aarde te oordelen, en om de mens terug te leiden tot de bronnen van mayim, de vruchtbare delen. Dat zijn dus in wezen de schalen zelf die wij zullen bereiken wanneer wij de koppen van het beest en de draak hebben afgehakt en verslagen.

Dorom kan verschijnen als een zwarte reuzenspin die verlammend gif kan spuiten, wat verschrikkelijke angsten kan opwekken. Ook kan dit dier mensen depressief maken.'

De strijd tegen deze hoge demoon, DOROM, wordt voortgezet in de jacht op de BE'ETO buffels, die meehelpen de gestolen anatomie te bewaken. Het is belangrijk hun vlees te eten en hun bloed te drinken, om zo telkens in een hogere graad van de oorspronkelijke anatomie terecht te komen.

Yaakob is de strijder tegen God en de duivel. Esau, SUW, is de jachtheer. Oorlog en jacht balanceren is zoiets als Yaakob en Suw balanceren. In Amos 9 zal het huis van Yaakob gezift worden, en zij zullen het overblijfsel van Edom, het land van Suw, bezitten, oftewel het land van de jacht. In vers 15 zal God het volk ingang geven tot de ADAMAH, de paradijselijke ondergrond, en zij zullen hier niet meer uit weggetrokken worden, hetgeen in het Aramees betekent dat ze niet meer onvruchtbaar gemaakt zullen worden, de eileiders en zaadleiders zullen niet meer afgesloten worden. Amos is de bediening van de veehouder, vee-piercer, de brenger van het merkteken.

In het Aramees heeft SUW de zegel-ring, de wachter van het zegel, de harige ring, de ring van veren (Genesis 25 : 25). Dit laat ons zien dat om de zegels te openen MOETEN we opgeleid worden in de jacht. Veren staan voor de gradaties in de jacht. Zowel Yaakob als SUW zijn in het Aramees slaven, TLE, TALYA, wat wil zeggen dat de oorlog en jacht alleen maar uitgevoerd kan worden in goddelijke slavernij tot God. Wij moeten vecht-slaven en jacht-slaven zijn, om grote fouten te voorkomen.

Om als jagers op te groeien MOETEN wij de valse jagers verslaan. Dat is ook een stukje oorlog. Yaakob en SUW vochten alreeds in de moederschoot.

In Amos 9 staat dat in dit proces de tabernakel van David opgericht zal worden, wat ook juist de oorzaak zal zijn dat Yaakon het land van SUW, EDOM, zal bezitten, het land van de jacht. De oorlog zal overgaan in de jacht. David houdt verband met het heerserschap, de gradaties daarvan. David betekent succes in de oorlog. Dit is een vereiste om tot de jacht te komen. Wij moeten groeien in de gradaties van David. Dit is de sleutel tot het ingaan van de ADAMAH. De ADAMAH is de tweede laag van het paradijs, onder de APHAR. De ADAMAH rekent met de vijand af.

Het is de plaats waar de APHAR, het paradijselijke vuil, naartoe leidt, wanneer wij dieper graven in het paradijs. Wanneer wij op de APHAR staan, dan kunnen we de overkant zien, de ADAMAH, de diepere laag in de grond. Het ware wassen gebeurt in het bloed van de vijand. Het was het bloed van demonische dieren, van demonisch vee. Het was een teken van overwinning, een Davidisch teken. De Davidische Tabernakel die in Amos 9 opgericht zou worden, was geroepen om Yaakob en SUW weer in balans te brengen, de strijder en de jager, oftewel de bediening van de vecht-slaaf en de jacht-slaaf. Het Davidische heerserschap zou dit bewerkstelligen.

David is de personificatie van de ADAMAH, de goddelijke bloedvergieter, AIMA in het Grieks, oftewel het Bloed van Christus, wat dus eigenlijk 'de Bloedvergieter van Christus' betekent. Dit is de DAVID van Christus, als het Bloed van Christus. Het is een werkwoord, een wapen. Het was een teken van overwinning.

Alles moet met stomheid geslagen worden, te beginnen in ons eigen leven, zodat God over kan nemen. Wij moeten diep doordringen in de ADAMAH, in DAVID, voor deze reden, om ADAMAM te ontvangen, waardoor alle stemmen in ons gedoofd worden, zodat alleen God spreekt. Wij moeten met ADAMAH, DAVID, bewapend worden, na door ADAMAH ontwapend te zijn, onze stem hebben verloren. Dit zijn serieuze dingen. Wij zullen namelijk voor elk ijdel woord geoordeeld worden. Allereerst moeten wij de verlammende vreze des Heeren ontvangen wat ons niet meer laat durven spreken, bang om een ijdel woord voor God's aangezicht uit te spreken. Eén ijdel woord kan een heleboel kapot maken, voor een hele lange tijd. Wees zelfs bang om te ademen. Wat ademen we wel niet allemaal naar binnen ? Wij moeten de heilige ademnood ontvangen. In ADAMAH, DAVID, is er doorgang. Wij leggen alles op het ADAMAH altaar, en laten alles achter ons, om de heilige bloedvergieter, de AIMA, te omhelzen.

Je verliest je stem als je een ontmoeting krijgt met de ADAMAH, DAVID. Je zal tijdelijk niet kunnen spreken, of niet durven te spreken. Als je zo'n ervaring nooit hebt gehad, of je durft nog steeds je mond los te trekken bij het minste of geringste, dan mag je je afvragen of je ooit een ontmoeting hebt gehad met de heilige Bloedvergieter.

ADAMAH, AIMA, oftewel DAVID, zal terugkeren, en de wateren zullen in bloed veranderen. Ook de maan, het licht, zal in bloed veranderen, en de zon zal duisternis worden. Wij zullen allemaal terugkeren tot de ADAMAH, DAVID en de AIMA, de Bloedvergieter, zal onze Rechter zijn. Niemand zal aan de ADAMAH, DAVID, kunnen ontkomen.

Verzoening is ook verbanning, negeren, het lijden dragen, initiatie, de relatie verbreken. In AIMA, in de paradijselijke grond (ADAMAH in het Hebreeuws), in DAVID, kunnen wij onze ziel terugvinden, in de bloedvergieter. Hiermee hebben we te maken wanneer wij tot het bloed komen, maar wat voor ons werd achtergehouden. We worden gered door de Bloedvergieter, de AIMA, de ADAMAH, DAVID. Dit is ook de boodschap van het Eeuwig Evangelie.

In AIMA, ADAMAH, DAVID, de paradijselijke ondergrond, worden wij geinitieerd, en ontvangen wij de heilige ziel. Hier leren wij de bloedvergieter en zijn ijzeren wetten kennen, de wetten van het paradijs, de strenge wetten van oorlog en jacht. Wij zullen komen tot de Openbaring waarin alle voorgeslachtelijke zegels zullen breken, en de wateren en de maan zullen veranderen in bloed, en de zon zal duisternis zijn. Wij zullen terugkeren tot de ADAMAH, tot DAVID, met zijn rivieren van bloed, de gradaties van overwinning, het heerserschap.

Wij moeten gewassen worden in deze rivieren. Dat is wat de ADAMAH, DAVID, in diepte betekent : DUWACH, spoelen, uitwerpen. Hier worden wij bekleed met het paradijselijke vuil. Dit is als een wassing. Vuil wast ons. Wij worden gewassen om los te komen van de schoonheid van de mensen, want dit is slechts een chemische schoonheid die ons te gronde richt. Bedenk alle kankerverwekkende stoffen die in hedendaagse schoonmaakmiddelen en wasmiddelen zitten. Leef zo dicht mogelijk bij de natuur, en ga een relatie aan met de ADAMAH, DAVID, de paradijselijke diepte van God's natuur. Zo mag je ook komen tot de ADAMAM, de heilige stomheid, en de DAHAM, de paradijselijke vloed en overweldiging. Dit zijn allemaal lagen in de ADAMAH, in DAVID, waartoe we moeten doordringen.

ADAMAH, DAVID, leidt tot zijn diepte, tot de ADAMAM, de heilige stomheid, de wachter van de mond, en tot het mysterie van de DAHAM, de paradijselijke vloed en overweldiging. ADAMAH, de bloedvergieter, overweldigd ons, om ons dieper mee te sleuren in zijn diepte. Hier zijn de schatkamers van het paradijs te vinden. Ook Iyowb werd hier naartoe genomen, nadat hij door APHAR was bekleed. Hij werd geleid tot EBEN, het heilige, goddelijke gesteente. Ook werd hij geleid tot OKLAH, waar de vijand tot vlees van gevogelte was geworden. Dit gebeurde doordat Iyowb groeide in heerserschap, in ADAMAH, in DAVID.

In de oorlog, in Yaakob, zullen we niet zomaar overwinnen. We zullen kreupel geslagen worden, om te komen tot de tabernakel van David waarin we geinitieerd worden in de jacht, SUW. In dit proces zullen we de nieuwe anatomie ontvangen, de tepelvaten van het nieuwe zenuwstelsel en worden we opgebouwd vanuit genitalien.

We hebben gezien dat Jezus en de Heilige Geest waren opgesteld als sluiers van de URIM en de THUMMIM. Jezus verborg het mysterie van de URIM als de zuiverende kracht, de wassing. Met het woord 'Jezus' kun je al snel de mist ingaan, daarom is het van belang om goed de aandacht te richten op wat het nu eigenlijk inhoudt, wat het nu eigenlijk achter houdt, of verborgen houdt. Christus betekent 'de gezalfde', maar in diepte ook de besmeurde, de vervuilde, de gewassene. In het Aramees heeft dit te maken met ziekmaken en sexualiteit. Ook heeft het te maken met uitbroeden. In het Eeuwig Evangelie wordt Adam de eerste Christus genoemd, en David de tweede Christus.

Wij zullen terugkeren tot de ADAMAH, tot DAVID, met zijn rivieren van bloed, de gradaties van overwinning, het heerserschap.

Wij moeten gewassen worden in deze rivieren. Dat is wat de ADAMAH, DAVID, in diepte betekent : DUWACH, spoelen, uitwerpen. Hier worden wij bekleed met het paradijselijke vuil. Dit is als een wassing. Vuil wast ons. Dit heeft te maken met het Christus-element, de URIM, het nachtzicht. DUWACH, het wassende element van de ADAMAH, heeft te maken met een paradijselijke URIM.

Zo mag je ook komen tot de ADAMAM, de heilige stomheid, en de (A)DAHAM, de paradijselijke vloed en overweldiging. Dit zijn allemaal lagen in de ADAMAH, in DAVID, waartoe we moeten doordringen. De ADAHAM, de paradijselijke opspringende vloed kun je vergelijken met ADAM zelf, wat de paradijselijke dronkenschap betekent. Dit is waar de ADAMAH, DAVID, de tweede Christus, je naartoe wil leiden. DAVID is het Wapen van Christus, Zijn Bloed, oftewel Zijn Bloedvergieter.

ADAMAH, DAVID, leidt tot zijn diepte, tot de ADAMAM, de heilige stomheid, de wachter van de mond, en tot het mysterie van de ADAHAM, de paradijselijke vloed en overweldiging, tot ADAM, de eerste Christus, de paradijselijke dronkenschap. ADAMAH, de bloedvergieter, overweldigd ons, om ons dieper mee te sleuren in zijn diepte. Hier zijn de schatkamers van het paradijs te vinden. Nadat wij door APHAR zijn bekleed worden we daar naartoe geleid. Hierdoor groeien we nog meer in heerserschap, in ADAMAH, in DAVID.

Christus beeldt het proces uit van de inwijding door sexualiteit als een bewapening in DAVID, en een wassing of vervuiling, als een dronkenschap, in ADAM. Dit zijn de twee kanten van Christus. Het is het werk van de URIM om met de THUMMIM in verbinding te komen. Zo ontvangen wij de Heilige Ziel.

In dit opzicht is ADAM de beker van Christus. Deze beker spreekt van het lijden, waarin de dronkenschap te vinden is. Het lijden leidt namelijk tot de goddelijke verlamdheid, waarin God overneemt, door de overweldiging. In het Christus mysterie vinden we het David-element, de ADAMAH, de paradijselijke grond, en het ADAM-element, voor wassing, vervuiling en bewapening, om zo tot de paradijselijke dronkenschap te worden geleid. Dit is waar Christus voor staat, en wat Hij verborgen houdt, wat ze eeuwen voor ons verborgen hebben gehouden.

De ADAMAH, DAVID, is het teken van overwinning in oorlog, die ons op doet staan en toerust in de jacht. ADAM, dronkenschap, is hiervan het gevolg, naarmate wij groeien in David, de gradaties van heerserschap. Wij worden dronken van het bloed van de vijand. DAVID wijst terug op de waarheden in het paradijs. DAVID is de weg terug tot het paradijs, tot ADAM, wat ook in het Eeuwig Evangelie beschreven staat.

In Psalm 51 bidt David tot de grote baarmoeder (racham) van God. Hij vraagt of de kastijding over zijn zonden weggenomen mag worden, of Pesha weggenomen mag worden. Daarna wordt er de kastijding van verlamdheid besproken, AVON. David vraagt om KABAC, een wassing, maar dit betekent ook betreden worden. Het is duidelijk dat David worstelt met de kastijding, zoals Jezus, vragende of de drinkbeker van het lijden aan hem voorbij mag gaan. Hij vraagt om TAHER, de rituele wasssing, om vrij te komen van het verloren zijn, van eenzaamheid. Daarna vertelt hij dat hij voortgebracht was in de AVON, de kastijding van het verlamd zijn. Hij was voortgebracht als een verlorene door zijn moeder die met beesten lag, YACHAM.

In het verborgene, wat hetzelfde is als stomheid, het niet spreken, CATHAM, geeft God hem oorlogs-taktieken.

Weer vraagt hij om KABAC, betreden en gewassen te worden, om zo wit, blank, te worden, LABAN.

De verlamdheid, de verbrokenheid, leidt tot vreze en beven, GIYL, en dat is ook zijn gebed.

Daarna bidt hij om TAHOWR, de reinigings-rituelen, dat daardoor een hongerige ziel, LEB, in hem ontstaat.

Ook bidt hij dat hij gevestigd mag worden tussen de ingewanden van offerdieren, QEREB, als overwinning over de vijand.

David komt tot de God van zijn TESHUWAH, wat redding betekent als in overwinning.

TSEDAQAH is de rechtvaardigheid van de Davidische koning Messias, wat Messiaanse kwaliteiten verleend aan de persoon van DAVID. Dit komen we dus ook weer tegen in het eeuwig evangelie. Daarom des te meer van belang dat we doordringen in de ADAMAH, de paradijselijke grond waarvan DAVID een archetypische personificatie is. David vraagt in Psalm 51 verlichting van het lijden, juist door het lijden te aanvaarden. Dit is te vergelijken met het Getsemane-gebed, waarin Jezus vraagt of de beker aan hem voorbij mag gaan, maar tegelijkertijd bidt dat God's Wil zal geschieden, en niet zijn eigen wil. David wil naderen tot de Vreze des Heeren. Het is dus eigenlijk een heel dubbel gebed, een worsteling. David wil van het éne lijden overvloeien in het andere, maar buigt tot de Vreze des Heeren. Hij wil rein worden, ook al weet hij dat dit betekent dat hij betreden moet worden, onder de voet gezet moet worden.

In de grondteksten van de Psalmen wordt het heel duidelijk dat David de Moeder God aanbidt.

In Psalm 55 zien we de pijlen van de Vreze des Heeren, als terreuren, komen over David. Deze terreuren worden de EYMAH genoemd, en ze komen van MAVETH, de verhongering, het geweld, ook in verband met de dood. Zijn ziel is inmiddels tussen de ingewanden van offerdieren, demonische vijanden (QEREB), beland, waar hij in Psalm 51 om bad. Het is juist zo dat als we de vijand hebben verslagen, dan komt de Vreze des Heeren vrij. Zo niet, dan mag je je afvragen of je de vijand wel verslagen hebt.

We zien dat Vreze hem heeft overweldigd als een bedekking van bescherming, ook als kledingstukken, huiden van offerdieren, verslagen vijanden. We moeten dus komen tot de kledingstukken van de Vreze des Heeren. David bidt om de veren van een Babylonische koning, om EBER, als van een duif, YOWNAH, wat in de diepte WIJN betekent, en banket houden, want dan zou hij de duisternis inkunnen, UWPH en neerliggen in de goddelijke verlamdheid, toegang hebben tot de tabernakel, in diepte ook sexualiteit, SHAKAN. Dan zou hij ver weg vluchten tot de wildernis. Hij zou vluchten van RUWACH, de Heilige Geest. Dan zegt hij dat God zijn ziel heeft gered, gekocht. Het wegvluchten van de Heilige Geest om de ziel te redden, het strijden en overwinnen, verbreken van de Heilige Geest, zien we ook in het leven van Iyowb. Zo kon Iyowb afdalen tot de dieptes van de ziel, tot de bitterheden. In de grondteksten zien we vaak de nadruk op de ziel, en het loskomen van de geest. Door het Nieuw Testamentische pinksterfeest werd de nadruk meer op de geest gelegd, maar we moeten terug naar de bron, naar de grondteksten, en zo terug naar het paradijs. De pinkstergemeente heeft de Heilige Ziel verkracht en uitgedoofd door de extremen van de geest. Het Oude Testament, en dan vooral de vertalingen, verkrachte de moeder. De vader werd boven de moeder geplaatst, met alle gevolgen daarvan.

God zal de bozen neerbrengen in de bron, E'ER, van SHACHATH, wat leeuwenkuil betekent, leeuwenklem, om leeuwen mee te vangen, het graf, helleput. In de diepte betekent het verlamdheid.

In Psalm 57 vlucht David voor bescherming in de vluchtigheid en schaduw, CHAKAH, van de rok van God.

In Psalm 58 worden de bozen genoemd als 'hen die vijanden zijn van de baarmoeder, RECHEM.' Dit zijn dus degenen die de vader boven de moeder hebben gezet, en de moeder hebben aangevallen.

De voeten moeten gewassen worden in het bloed van de vijand. Adam zal dan commanderen dat hierdoor kinderen worden voortgebracht (PERIY). Dit is dus een vruchtbaarheids-ritueel, de ware sexualiteit. Dit wordt genoemd de SHAPHAT, een theophanisch (Gods-verschijning) advent voor het laatste oordeel.

In Psalm 60 wordt Moab beschreven als het wasvat van David. Ook is Moab zijn vishaken. David was degene die Moab had verslagen en onderworpen. David bidt om Edom in te gaan, het land van de jacht, van SUW (Esav, Esau). Door God zullen we offeren (ASAH), door een leger, want God zal de vijand vertrappen.

Psalm 61 zal één van de intiemste psalmen zijn. David zal vertrouwen op de geheime plaats, CETHER, van de rok van God, KANAPH. Deze geheime plaats is de vagina van God, en de baarmoeder. David zal hiertoe vluchten.

In Psalm 62 wordt Jezus al in de grondtekst besproken, als Yeshuwah. Yeshuwah betekent redding, overwinning, en in de diepte betekent het in stand houden en wraak.

David's ziel wacht op God, is stil, DUWMIYAH. Van God komt zijn Yeshuwah. God is zijn rots, en zijn Yeshuwah. God is zijn bescherming, MISGAB, zijn veilige en geheime hoogte (vaginale weg tot de baarmoeder). Dit is ook een plaats in Moab. Moab en zijn skelettentafel, een grote vijand van God's volk, die staat voor trots en voorspoed, en die betekent 'zaad van de vader' en 'verlangen'. Moab staat voor hebzucht. Zij doen aan mensenoffers en kinderoffers. David rekende met Moab af, en onderworp hen, en noemde hen zijn wasvat, zijn vishaken (Psalm 60).

Dan gebiedt David zijn ziel om stil te worden, stom, DAMAM, om alleen op God te wachten. DAMAM is dus de weg tot God, en DAMAM is dus een diep gedeelte van de ADAMAH. David's koord, navelstreng, TIQVAH, is van God.

Stort uw ziel, LEBAB, uit voor God. Ook staat er 'vergiet bloed' in de grondtekst. Zo kom je tot de leegheid. Er worden ten minste drie woorden voor ziel gebruikt in de Psalmen : LEB, LEBAB en NEPHESH.

In Psalm 63 wordt het nog intiemer. David heeft hier een sexueel verlangen naar God. Zijn lichaam verlangt naar God, en dit verlangen is nogal in een hoge graad, tot het punt van goddelijke verlamdheid. Lichaam, BASAR, betekent ook het mannelijke vruchtbaarheids-deel. In de diepte betekent het mannelijke geslachts-orgaan : boodschapper, prediker, drager van de getijden. David heeft dit verlangen, omdat hij in een land is waar geen zaad is, geen MAYIM. De ware sexualiteit is communicatie met God.

Hij herinnert God in zijn bed, waar hij kreunt, mediteert, dierlijke geluiden voortbrengt, en fantaseert, HAGAH, in de nachtwakes. In de duisternis en de vluchtigheid van de rok van God, in de goddelijke vagina, roept David aanhoudelijk tot God. Dan zien we dat iedereen die een eed aflegd door God zal pronken.

Wij bestormen de tempels van ZARALAHM. ZARALAHM was de in de bijbel geprofeteerde komst van David's koninkrijk, zijn troon, de wederopbouw. Natuurlijk hebben we het dan over een valse David. God bracht de simulator David, omdat David in zijn wortels vals was, zoals het gehele christendom. ZARALAHM was de openbaring van de valse David, de slachter. Het was een heidense oorlogsgod en dictator. Deze dictator eist volledige overgave.

Met de opening van deze portalen komen er veel slangen vrij. Het gif van slangen verlamd, verlamd de spieren, en kan ook zelfs de hartspier verlammen. Dit is nodig om tot de nieuwe anatomie te komen. Waar een spier sterft, kan een genitaalse verbinding komen. Dit gebeurt in de ziel wereld. De materiele wereld zal wegvagen, overgenomen worden.

In Psalm 65 wordt het nog intiemer. De NBG zegt : 'Tot U komt al wat leeft.' In de grondtekst staat : Tot U komt alle BASAR, wat vlees betekent, lichaam, en de mannelijke geslachts-organen. 'Komen' is BOW wat ook binnengaan betekent, en aanvallen. God is een baarmoeder met een tunnel daartoe, waarin wedergeboorte plaatsvindt. Dat is telkens weer de boodschap die David in de grondteksten van de Psalmen brengt, maar die westerse vertalers hebben weggedrukt, omdat ze de vruchtbaarheid van God vrezen. Zij wilden niet dat een mens waarlijk tot God zou komen, maar dat de mens een slaaf van de markt zou worden. Het mannelijk geslachts-orgaan is potentieel gevaarlijk, daarom MOET het aan God toegewijd worden. God heeft hiertoe een BAYITH, een onderwereldse gevangenis. Ook heeft God een uitverkiezing, een BACHAR, in de zin dat hij uiteindelijk niet iedereen dieper toelaat. De BAYITH leidt namelijk tot God's paleis, de HEYKAL. Je kan dit dus allemaal vergelijken met een fuik waarin er gesorteerd wordt. In dit proces ontvangen wij de goddelijke verlamdheid die ons onderscheiding brengt, TUWB. SHAKAB is de goddelijke verlamdheid in dood en sexualiteit, die dus heel nauw verbonden zijn met elkaar, juist om die verlamdheid te bewerkstelligen. SHAKAB is het diepte-woord van SHAKAN, wat in deze Psalm genoemd wordt, en dit is de kracht van vestiging. Wij worden in dit proces gegrondvest.

Het mannelijk geslachts-orgaan is dus een wapen wat door God gegrepen wordt voor de aanval. God maakt zo gladiators. Zoals we zagen heeft sexualiteit te maken met een oorlog, en ook met de dood, en dit alles om in de goddelijke verlamdheid te komen zodat God kan overnemen. Dit is wat de goddelijke vagina betekent. De goddelijke vagina beeldt de eigenlijke oorlog uit. De Psalm sluit of met het zeggen dat de vallei, het beeld van de goddelijke vagina, zich zal tooien met koren, het beeld van zaad. De vallei zal dan overwinnings-gejoel, RUWA, hebben. Dit is in de grondteksten ook de lelies, de schaamlippen. De vallei is een valstrik, een gevangenis, waar gladiators voor de oorlog worden opgeleid. Dit is de ware betekenis van sexualiteit. En deze vallei is dus heel erg selectief. Er moeten aan allerlei voorwaardes voldaan worden.

Esoterisch gezien is dit ook waar Jezus doorheen ging. Hij moest de vagina van de dood in, om hierdoor te komen tot overwinning. In de baarmoeder van de onderwereld kwam hij tot wedergeboorte. Sexualiteit, dood en geboorte liggen dus heel dicht bij elkaar, en hebben alles met elkaar te maken.

Dan in Psalm 66 worden de onderwerelden, ERETS, opgeroepen om RUWA voort te brengen, niet alleen in overwinnings-gejoel, maar ook in krijgs-gejoel, vanwege de oorlog die nog gevoerd moet worden. Opmerkelijk is dat er ook staat dat dit tot God moet gebeuren. We zien dus dat de strijd ook weer tegen God is, tegen de ZUWR, zoals Yaakob streed met God op Pniel. Toetsen blijft dus belangrijk. Er staan namelijk nog steeds heel veel valse goden op de loer die hen willen meenemen. Wij moeten de toets-oorlog verklaren aan al wat zichzelf God noemt. Bedrog ligt namelijk op de loer.

In Psalm 65 werd er in de grondtekst gezegd dat de communicatie zal gaan in en door de Vreze des Heeren. Dit is hoe een profeet werkt. In Psalm 66 wordt getoond dat God's werken te vrezen zijn, YARE. Alle onderwerelden, ERETS, zullen buigen voor God hierom. Ook zijn God's werken tot de kinderen van ADAM te vrezen.

U bracht ons in het net, MATSUWD, als prooi, maar dit betekent ook burcht, bescherming.

Daarna wordt het duidelijk dat door deze oorlog het belangrijk is om oorlogs-offers tot God te brengen. Dit is de manier waarop God met ons communiceert. Vreze des Heeren + oorlogs-offers.

Hoofdstuk 9. De Voorhangsels Van De Varkensjacht – De Sleutel Van David En De Psalmen

Alles wat in ons leven gebeurt is een schaduw van wat Moeder God doet. Wij leven onder een sluier, achter een zegel. Ons leven wordt tot in de kleinste details gearrangeerd. Moeder God is hoog cryptisch hierin.

De Orionse NACHNA-varkens hadden sluiers gemaakt om zichzelf af te schermen tegen de goddelijke varkensjacht. Zij schiepen een hele reeks van sluiers :

Eigenlijk zijn dit allemaal Goreaanse Sluiers min of meer. De Moeder God zegt : 'De mannelijke suprematie moet sterven.' Wat opviel was dat ze een enkelbandje droeg. Dit wil niet zeggen dat we zomaar klaar zijn met de sluiers. Moeder God heeft zich diep in deze sluiers verweven, om ons te bereiken. ZARALAHM is het valse koninkrijk van David. In de Psalmen is er een strijd tussen de Moeder God en ZARALAHM. Daarom is het zo belangrijk om in de diepte van de Psalmen te gaan. Alleen door klaar te komen met het David Mysterie kunnen we de mannelijke suprematie overwinnen. Ook het Eeuwig Evangelie laat deze noodzaak zien.

In Psalm 68 wordt God voorgesteld als de RAKAB, de rijder, door de woestijn, door de wildernis. Er is een oproep om te triomferen, ALAZ, voor God.

God leeft in de MA'OWN, een beestenhol. In de diepte is de MA'OWN : OWNAH, cohabitatie, de geslachtsdaad, een intieme relatie ZONDER huwelijk, samenwonen. Dit is een vaderloze plaats, YASHOWN, van vrouwen ZONDER man, ALMANAH. Weer sluit dit aan op de grondteksten van Iyowb.

David komt in diep zaad, MAYIM. Hij komt in de vloed van het paradijs, tot ADAM. Dit gaat gepaard met weeklacht. Het zaad overtuigt hem van schuld, en hij ziet de vijand om hem heen. Het zaad heeft zijn ogen geopend. Het is oorlogs-openbaring.

Dan getuigt David dat hij nu behoort tot de ZUWR, zoals Iyowb ook tot de ZUWR behoorde.

Dan bidt hij dat hij verlost mag worden van het zaad. Hij vraagt dan of hij toegang mag hebben tot de grote baarmoeder van God, racham. David klaagt dan dat zij hem gal gaven, een bitter gif, RO'SH, en azijn in zijn dorst gaven ze hem te drinken, wat dus heel Messiaans is, want dit gebeurde met Jezus aan het kruis. Dit is wat het zaad doet. Het is een kruistocht. Het zaad leidt tot de baarmoeder, de dood, waar wedergeboorte is.

Hij klaagt dat ze hem vervolgen die God heeft geslagen, en dat ze de pijn berekenen van hen die God heeft verwond.

Psalm 71 – God zal hem opbrengen vanuit de TEHOWM van de onderwereld : dieptes, abyss, vagina

TEHOWM betekent in diepte : chaos, verwarring, vertering, gebrokenheid, verpulvering, lawaai, HAMAM

De mannelijke suprematie zal sterven, maar in David kunnen mannen wel groeien in heerserschap ONDER de tuchtraad van de Moeder God, de ZUWR. Alleen in David kan dit, en alleen in David zal dit worden toegestaan, omdat hierin een noodzakelijk element voor mannelijk heerserschap vastgelegd is. David is allerbelangrijkst omdat zoals het Eeuwig Evangelie zegt in hem het geheimenis van de messias vervuld is. David is de sleutel tot het Christus mysterie. Het mysterie van David wordt in het Eeuwig Evangelie één van de machtigste raadselen van alle tijden genoemd.

Psalm 84 – De BASHAR, het mannelijk geslachtsorgaan, van David is geopend en roept het uit voor God. Ook zijn ziel roept het uit voor God. Gezegend zijn zij die in de onderwereldse gevangenis, BAYITH, van God wonen. Zij zullen pronken, opscheppen : HALAL, tot God, oftewel zij zullen een vrijmoedigheid hebben tot God. Ze zullen assertief zijn, nadat God met hen heeft onderhandeld. Aan het einde van de psalm is David een bewaker van de BAYITH.

Psalm 88 – MAYIM, zaad = toorn van God. Zaad brengt ons tot het diepste van de put, snijdt ons van alles en iedereen los.

Het is wel zo dat de grondteksten van de Psalmen meer over sexualiteit gaan dan de vertalingen gewoonlijks laten doorschemeren. Psalm 149 zegt : 'Laat de heiligen triomferen, ALAZ (beloningen ontvangen in de overwinning). Laat hen in overwinnings-gejoel zijn, RANAN, en dit alles tijdens en in de MISHKAB. Nu, MISHKAB is een woord in de grondtekst wat 'neerliggen voor sexueel contact' betekent.

Laat een mes gemaakt van tanden in hun hand zijn, YAD, maar YAD betekent ook mannelijk geslachtsdeel, en dan gaat het verder : om wraak uit te oefenen over de heidenen en te offeren, ASAH. Om naties te kastijden, om hun koningen aan te vallen en te binden, ACAR. Aan te vallen met vlammende pijlen, en te binden met ketenen, ZIYQOTH. Om oordeel te brengen.

Dit is dus het ware werk van de genitalien en de sexualiteit, een heilige opdracht. In het paradijs bestond de mens geheel uit genitalien, als één vruchtbaar geheel.

Verder staat er in Psalm 149 : God zal de armen en de zwakken versieren met Yeshuwah = Overwinning.

In Psalm 144 onderwijst God de YAD, of het YAD-lichaam tot het voeren van oorlog.

Wij kunnen geen ijzer met handen breken. In moeilijke situaties moeten we bidden om gnosis, om profetische openbaring, en die zal komen op God's tijd, niet onze tijd.

In Psalm 142 klaagt David dat niemand hem tot een necromancer bracht toen hij het moeilijk had (DARASH).

Psalm 137 gaat over de kinderen van EDOM, de kinderen van Esau, SUW (Esav). Er wordt geklaagd dat de kinderen van EDOM, het jagersvolk, Jeruzalem naakt en leeg, ARAH, wilden maken. Dan zegt de Psalm : 'Gelukkig hen die deze kinderen zal grijpen en tegen de rotsen zal verpletteren.' EDOM wordt hier de dochter van Babel genoemd. Er wordt dus onderscheid gemaakt tussen jagers en valse jagers. EDOM heeft ook een vals deel. Daarmee wordt in deze Psalm afgerekend.

Pinksteren is oorspronkelijk een offerfeest, ook wel 'het feest der eerstelingen' genoemd, waarin de eerstelingen van de oogst en het vee geofferd moest worden tot God. In Psalm 135 wordt nog even aangehaald dat God de eerstelingen sloeg van het volk waar de Israelieten slaven van waren. God sloeg ADAM en de BEHEMAH (pre-adamieten) hiervoor. Dit was dus een goddelijke aanslag op Pinksteren zelf, de tiende plaag. Men bleef hangen bij eerstelingen door Jezus en de Heilige Geest te verafgoden, en verder niet om de gnosis te bekommeren, de profetische doorgang.

Pinksteren is het feest van kindermoord, het feest van Moloch. Dit is waarom God de eerstelingen van de vijand moest slaan. De vijand verafgode de eerstelingen. Dit is waarom de tiende plaag kwam, en waarom Iyowb moest afrekenen met de geest. Hij moest doorreizen tot de ziel. Ook David moest de geest achterlaten. De tiende plaag resulteerde in de exodus.

De macht van pinksteren is een hele diepe. In de reis door de oer-leegte kom je uiteindelijk bij de kinderen. Zij dragen woede, vrees, depressie, eenzaamheid, haat, bitterheid, verwarring, chaos, allemaal eerstelingen van het kruis, eerstelingen van de kinderen, als zaad wat gezaaid moet worden. Het zwarte boeddhisme wil dit zaad uitdoven. Al deze religies hebben niet veel op met het kind. Ze willen de religies zwaar volwassen houden, en de eerstelingen offeren, uitdoven en verafgoden, verslinden, opzetten en ga zo maar door. Het is een handel. De vrucht van de geest heeft geen ruimte voor deze kinderen die zo zwaar toegetakeld zijn. Deze kinderen behoren tot de bitterheden van de ziel, een diepere weg, een dieper kruis. De ziel leeft in de diepte van de aarde, terwijl de geest rondzweeft in de lucht. Wij moeten dieper doorgraven. Alles wat niet goed en diep geworteld is zal door de wind, de geest, weggenomen worden.

Als wij vasthouden aan onze eerstelingen, dan zal de tiende plaag ons treffen. Wij moeten alles op het altaar leggen, ook ons kruis. Al onze emoties mogen we zaaien op God's akker. Zo mogen we weer kind worden. Het is dus allemaal heel dubbel, en de Heere wil dat we deze paradox leren begrijpen. De tiende plaag zal komen, en er zal een grote uittocht zijn. Het kind was misplaatst, maar zal opnieuw zijn richting vinden.

Wij zagen dat de vagina een gevangenis is, een arena, of leidende tot een arena. De vagina wordt beschreven als de BAYITH, de goddelijke gevangenis. In Psalm 134 wordt het duidelijk dat het van belang is dat de slaven van God, de EBED, wanneer zij de nacht (LAYIL) ingaan, staan in de BAYITH, de vaginale gevangenis van God. Staan is AMAD, wat ook vastraken betekent. Niet alleen moeten wij vastraken in de vaginale gevangenis, maar ook betekent het dat we een slaaf moeten worden van de vaginale gevangenis. Zoals we zagen worden we hierin tot de oorlog gebracht, de arena. AMAD betekent ook een oorlogs-positie, en vertraging, tot het punt van 'stoppen'. Wij ontvangen in de BAYITH, in de vaginale gevangenis, de goddelijke verlamdheid, zodat God kan overnemen. De Psalmen zijn in diepte de openbaring van de Vagina van God. Dit is de ware betekenis van de Exodus, en het 'uitgaan uit Babylon'. AMAD is ook aanhoudendheid. Dit gebeurt tot Yehovah-ASAH, de God die offert.

Hierin wordt het mannelijke geslachtsdeel (hoofddeel of top van het hoofddeel, RO'SH, het begin) gezalfd door het vaginale vocht, wanneer er samenkomst is. De SHEMEN is de goddelijke vaginale olie, goddelijk vet van de vrouw. Dit vloeit langs het lichaamshaar tot de gevechtsrok, tot de mond, of gewoon tot de bron, de PEH, wat ook put betekent. Dit wordt beschreven als de dauw van Hermon, bedoeld om neer te laten knielen voor het ontvangen van promoties. Dit wordt gebracht in Psalm 133.

De hoer gebruikt een vals vaginaal vocht om haar dienstknechten te zalven. Haar vaginale vocht begint te vloeien wanneer zij vals volwassen wetticisme ziet, legalisme, zoals geld, gedwongen, giftige medicijnen, gemanipuleerde spieren, drugs, steroiden, prosperity, luxe artikelen, giftige cosmetica, vlees, ouderdom worship (grootouders cultussen), kerken, en ga zo maar door. Zij bekrachtigt ook juist deze dingen, zodat de mens niet tot de genitaalse verbindingen komt. Zij maakt Saturnus en Rigil Kent groot. Zij houdt het keizerrijk van Zaralahm in stand. Dit valse vaginale vocht stinkt, en hangt in de lucht, klaar om aan te vallen, als een joker kaart. De hoer is als een klein jongetje met grootheidswaanzin. Wij moeten hier doorheen prikken. Wij moeten wederkeren tot de Moeder God, anders zal dit valse chemische vaginale vocht onze hoofden innemen.

In Psalm 132 staat dat de gezalfde de kroon van de Nazireeer zal ontvangen (NEZER).

In Psalm 131 staat dat de ziel een kind is wat gespeend moet zijn aan de Moeder, om zo tot stilte te komen (DAMAM). Dit is ook stomheid in de grondtekst. Zoals we zagen is ADAMAM, DAMAM, een element van de ADAMAH, de diepere grond van het paradijs, onder de APHAR, het paradijselijke stof en vuil.

We zagen dat in de grondteksten David toegewijd is aan de Moeder God. Wij moeten langs deze rode draden geinitieerd worden willen wij ontkomen aan de boze machten van Gor. Er is dus een verschil van dag en nacht tussen de oorspronkelijke grondteksten en de vertalingen.

Psalm 129 – God heeft de koorden van de kwaadaardigen losgesneden/ afgesneden – ABOTH = spieren.

Psalm 126 – Toen de Heere ons uit de gevangenschap terugbracht was onze mond (bron, vagina) gevuld (male = BEWAPEND) met gelach en spot, en onze tong (lashown = TONG VAN VUUR) met rinnah = oorlogsgejoel (ringing cry), overwinningsgejoel, oorlogsliederen en overwinningsliederen tezamen met proclamaties, pleiten, verzoek, smekingen, onderhandelen door gebed, een nederig verzoek om hulp van iemand in autoriteit, communicatie met een god, aanbidding, een gebed om triomfering.

om te binden, verzamelen, ALLUMAH met gevangenen, wat zijn wortels heeft in ALAM = stom, gebondenen

Psalm 125 – YALAK = zombificatie (dood maken en tot leven brengen) van de bozen.

Psalm 123 – David richt zich op de YAD van God zoals slaven zich richten op de YAD van hun meesters en meesteressen. Het gaat hier om geslachtsdelen.

Psalm 122 – In de gevangenis van God – BAYITH zijn tronen van test, mishpat, gevestigd, de tronen van de gevangenis van David.

Psalm 119 – het wordt aangemoedigd necromancie, contact met de onderwereld (shamanisme) te zoeken, darash. zalig zijn de necromancers/ shamanen.

Ik bind (SHA'A) mijzelf in uw geboden die ik heb liefgehad = AHAB = sexueel contact.

Ik zal trots wandelen want ik zoek de wetten van de necromancer/ shamaan (darash).

De rinnah (oorlogs en overwinningsgejoel) en yehuwah (overwinning) zijn in de OHEL, wildernis, tent van wilde beesten, in het zuiden, in het offeren (ASAH).

Ik zal niet sterven, maar een slaaf worden (chayay) om het oordeel van god voor te bereiden.

Dit gebeurt wanneer checed, eeuwige straf en schuld, ons heeft overwonnen, groter is dan ons in kracht (GABAR).

Psalm 116 – David heeft een sexuele relatie met God, AHAB, omdat God in het Aramees de vagina heeft opengespreid, en dit openspreiden is in het Aramees een valstrik, als een val zetten.

Dan zegt David dat hij werd gebonden door verhongering en omsingeld. verhongering = maveth, wat ook geweld en straf betekent.

En hij kwam in de baarmoeder van de hel waar hij de vrouwelijke rivaal vond, de TSARAH, ook de grote verdrukking. Dit was om hem te binden en stom te maken. In wortels : belegering, paniekstoornis, stress.

De touwen van honger (maveth) hebben hem gebonden en omsingeld. Hier vond hij de twistzieke vrouw, de TSARAH, en torment.

Psalm 117 – shabach = contact met de doden/ onderwereld als een gebod. want zijn bestraffing en doctrine is in de eeuwigheid.

Psalm 115 – ERETS, de onderwereld is gegeven aan de kinderen van Adam. Door Adam hebben we de toegang tot de onderwereld. Het is Gods gave aan ons. God offert datgene wat zij heeft verlamd (gebogen). Het werk van Adam's geslachtsdeel = het wegen – weegmaatstaven.

Al met al heeft het spreken in tongen in de grondteksten van het Oude Testament dus een hele sexuele betekenis, wat als doel heeft te overwinnen wat onder ons is gesteld en ons te onderwerpen aan datgene wat over ons is gesteld. Dit is dus wat oorlog uiteindelijk inhoudt.

De grondteksten van het Oude Testament beschrijven de shamanistische reis van David door de onderwereld. Hij gebruikt hiervoor Adam als sleutel, de paradijselijke dronkenschap. Het is een reis door de goddelijke vagina tot de baarmoeder van de Moeder God, tot de baarmoeder van de hel. Opvallend is dat dit een reis is van bestraffing, want de bestraffing leidt tot gehoorzaamheid, of liever gezegd tot 'luisteren en gehoorzamen', de goddelijke slavernij, chayay. Daarom moet deze bestraffing eeuwig zijn, checed. Wij zijn op weg naar het eeuwige kruis. Met minder moeten wij geen genoegen nemen. Het lijden is geenszins tijdelijk. Het lijden is eeuwig, maar de betekenissen zullen veranderen, en de gevoelswaarden zullen veranderen, zodat het geen probleem meer is, maar meer een spel, en een communicatie-systeem. Ascetisme is iets eeuwigs. Er is een eeuwig verbond tussen pijn, bloed en zaad, zoals er een verbond is tussen honger, sexualiteit, geboorte en dood. Dit zijn eeuwige elementen die in de juiste context geplaatst moeten worden, in de juiste verhoudingen. Dat is dan ook het doel van de reis van David.

In deze reis komt hij dus tot de TSARAH, de vrouwelijke overweldiging, om hem te binden en stom te maken. Dit is dus de uitstorting van de oorlogvoerende Moeder God, de Valkyre, of Valkyrie. Zij bindt hem in de wetten des Heeren, en voert recht over hem. Het is het proces van sterven en opnieuw geboren worden, een beetje zoals de zwarte weduwe spin, die haar partner opvreet na de geslachtsdaad. Dit heeft dus allemaal een hele hoge Davidische betekenis. Ook komt dit beter tot uiting in de verhalen van David en Batseba, die een hele diepe esoterische betekenis hebben, wat ook uitvoerig wordt besproken in het Eeuwig Evangelie. Hier komen ook de positievere betekenissen van Batseba aan bot. Ook is dit dus heel Simsonitisch.

Als er al dan niet een huwelijk plaatsvindt, dan is dit tijdelijk, als een maaltijd, als een portaal. De Moeder Godin kan nemen als door een huwelijk, maar dit als een tijdelijke strategie, als een middel. Wij worden niet op één lijn met haar gesteld. Dat is veel te gevaarlijk. Wij moeten lege vaten zijn. David kwam tot die leegte in zijn dodenreis. Het was een reis van honger, maveth, waarin hij alles moest afleggen. Laten we goed in de gaten houden dat David als de ADAMAH de diepere paradijselijke onderwereld is. Door David gaan wij in. Dit is een belangrijke en zelfs noodzakelijke sleutel. Deze sluier is opgesteld, en wij moeten hier doorheen.

Het vasten, de honger, wekt deze Adamitische sleutel op, om tot Checed en Tsarah te komen, de heilige eeuwige verdoemenis, waarin de Moeder God zich openbaart. Dit bewerkstelligt Chayay, de heilige slavernij.

Deze driehoek wordt dus opgewekt door honger. Wij moeten hierin zeer gedisciplineerd zijn, en geen deel hebben aan luilekkerlands-praktijken. Wij moeten ons afzonderen, onszelf beteugelen, onszelf tot slaaf maken, om geen deel te hebben aan de tafel van Moab. David is in strijd tegen Moab, het beeld van de hebzuchtige, materialistische, koopgrage maatschappij. Moab zal vallen. In het Eeuwig Evangelie zal de markt vallen door de panter, de vrouwelijke vluchteling in Gor die haar toevlucht zocht in het oerwoud. De panter wordt beschreven als degene die 'de ruiter op de draak' verslaat. Ook staat de panter in verband met David zelf. David is de vechtslaaf van panters. Ook is hij een jagers-slaaf, en heeft geleerd Yaakob en Suw te balanceren.

In het Aramees in Psalm 149 zijn bestraffingen de sieraden van de armen. Hier is een oproep om tot het bed te komen als tot een oorlog, of onderdeel van een oorlog, om hier hard, sterk en overwinnend te worden. Dit is dus een Davidische oproep.

In het bed vindt SARA plaats in het Aramees. Dit betekent niet alleen gevangen nemen en vastbinden, maar ook bewapenen tot een gladiator of vechtslaaf in de context van het woord. Het bed is dus een plaats van oorlogs-initiatie of arena-initiatie. Ook betekent het forceren. Hier wordt de slaaf dus geprogrammeerd met opdrachten. Ook is SARA omsingeling. SARA of SARAH is de twistzieke, spottende vrouw van Abraham, een beeld van de TSARAH, de grote verdrukking. Zij leidt tot CHECED, de eeuwige bestraffing, het eeuwige kruis. Vandaaruit moet er heilig torment uitgeoefend worden. Hier kunnen we dus niet aan ontkomen.

In het Aramees betekent het woord 'hel' of 'hayl', of 'haylawan' letterlijk hemelse machten, heerscharen, hemels leger, waarin hemel dan weer belegering betekent. Dit is de kracht die men in het bed moet ontvangen. Telkens weer wordt er opgeroepen tot het pronken hierin, als in goddelijke trots. Het is een wapen. Natuurlijk kan dit dus alleen maar in de diepe dronkenschap van het paradijs gebeuren, de Adam-sleutel. In het Aramees betekent prijzen/ pronken 'polijsten', ook als een test-worsteling met God, om te zien wat iets waard is. Dit is de Jaspis, de Jasper, de steen van Benjamin, oftewel de Yashapheh, wat ook zachtheid betekent, en staat voor de creatieve kracht van de heupen. Dit is ook wat 'Christus' in diepte betekent : gezalfd worden door inwrijving, polijsten, hameren, en ook gezonden om te zalven. Jezus was de gehamerde, en hamerde zelf ook, als de timmerman. Hij was de getredene, maar ook de treder. Het is het beeld van de goddelijke vagina. Daarom is het zo belangrijk om het Jezus-zegel te verbreken. Ook is deze steen de steen van Zilpa, de steen van het wenen.

Dat God Jezus zond als weg tot de hemel, was om de vagina als de weg tot de baarmoeder, te verbergen in het Saturnische Complot. In de Moeder Bijbel wordt de vrouwelijke Jezus besproken. De vagina is het beeld van de initiatie tot de hogere kennis. Het is een pad. Dit pad is in Christus verborgen. Het Eeuwig Evangelie bespreekt Adam als de eerste Christus en David als de tweede Christus. Dit zijn de sleutels tot dit pad.

We zijn aangekomen tot de dieptes van de tempel van ZARALAHM, waar vele esoterische, Davidische schatten opgeborgen liggen die noodzakelijk zijn voor onze doorgang. Als wij niet door deze sluiers heengaan zullen wij sterven. De wildernis zal de tempel van ZARALAHM overweldigen en openbreken. Wij moeten door de gnostiek komen tot de diepere schuilplaatsen om zo geen deel te hebben aan de plagen die over ZARALAHM gaan komen.

De vagina wordt vandaag de dag veelal verkeerd voorgesteld, als een genotsmiddel, of een middel om kinderen te krijgen. De goddelijke vagina in de Aramese grondteksten heeft als doel de oorlog. Het bereid voor op de oorlog, als 'gezalfd om te zalven'. De goddelijke vagina bewapent de strijder, zalft of liever : vervuilt, verft, pierced, de strijder, door rituele insnijdingen. De goddelijke vagina is de besnijder. Daarom zal een Davidische shamaan daar doorheen moeten. De goddelijke vagina bereid voor op de oorlog en de jacht. Dit is wat Christus voorstelt, en in de moeder bijbel is dit een vrouwelijk element. Het Saturnische Complot veranderde de Christus-dynamiek als iets mannelijks waar de vrouw haarzelf aan moest onderwerpen.

Ons wapen zal nu niet de botte bijl zijn, maar de gnostiek. Weldra zal de diepere gnostiek zich openbaren als een doorgang voor ons.

Zoals we zagen is de goddelijke vagina ook de ontwapening, als een valstrik, die ons eerst tot de leegte brengt. Alle wapenen van de boze zal Zij afdoen. Ook in het Aramees, in Psalm 63, verlangt het mannelijk geslachtsdeel van David naar God. In het Aramees betekent het woord BY ook smeken. David is hier in de wildernis van Judah, waar geen zaad stroomt, geen MAYIM. Judah betekent in diepte : het belijden van zonden.

Hij verlangt om de massa, stevigheid (SON) van God als vrouw te zien, als in een visioen, in extase (CHAZAH, Hebreeuws), vergelijk Adam, de dronkenschap van het paradijs.

Checed, de eeuwige schuld en straf, is beter dan het leven en behoudenis (HAYYIN, HAYE, Aramees), zegt Psalm 63. De eeuwige verdoemenis wordt hier dus heel hoog aangezien, als iets positiefs. Het is een manier voor David om zich te verliezen in God als vrouw.

In de Aramese grondtekst zien we iets opmerkelijks. David wordt met vet verzadigd, TARBA, TRAB, wat dierenvet betekent, en dan vooral verboden dierenvet. Ook betekent het 'de verboden vrucht'. De vaginale reis heeft hem klaar gemaakt voor de gnostische vrucht. David eet hier dus van, en in het Hebreeuws wordt zijn 'nephesh', zijn ziel, hiermee verzadigd. Ook wordt hij in het Aramees hiermee gezalfd. De Aramese Psalm 63 is daarom een esoterische sleutel tot het paradijs. Het komt door het richten op Checed en de Tsarah. Het is een hoge graad van Davidische overwinning wanneer de esoterische Aramese essentie van Psalm 63 wordt bereikt.

Genade is in het Aramees hetzelfde als 'gebeden', en 'toewijding'. Het is het denken en leven door bepaalde tabletten, als door gedenkstenen. Dit komt aan de orde in Psalm 51 nadat David in de strikken van Batseba terecht was gekomen. In het Hebreeuws is deze Genade de baarmoeder. David wordt hier getraind tot gebed en toewijding aan de Moeder God. Dat is dus wat 'genade' daadwerkelijk inhoudt.

Psalm 63 maakt verder duidelijk dat we alleen tot de Moeder God kunnen komen door de jacht.

In het Aramees is de goddelijke sexualiteit een zoektocht naar genade, oftewel een zoektocht naar de eeuwige gebeden en toewijding (Hebreeuws : AHAB, Psalm 116). Ook betekent dit : zuigen, naar binnen nemen, als een soort van aftasten. De goddelijke sexualiteit is in het Aramees een gebed op zichzelf. Dit was gaande tussen God en David in Psalm 116. Het gebed is in het Aramees hetzelfde als luisteren door het oor/ vagina, en het betekent ook een net uitspreiden, een val zetten. Het is dus een heel vaginaal iets.

David wordt overweldigd door 'honger', ULSANA in het Aramees. Dit betekent ook belegering, hemel. De hemel is een plaats van vasten, als een oorlogs-strategie. God vangt ons door honger. Wij moeten dus af van het beeld dat de hemel een soort van luilekkerland is. Het is een plaats van discipline.

Dus we hebben te maken met het Saturnische complot, naast de kannibaalse tijgers van Rigil Kent, die iedereen als een snack zien, waar ook de hele 'porno industrie' op gebouwd is, en de media. Het is altijd de vraag : komen wij tot een diepere honger, of schakelen we over tot kannibalisme. Als we kannibalen worden, dan is alles verloren, en wordt de gnosis gesloten. Ook Capricorn en Pluto geven kannibaalse energieen af. Daarom moet de oorlog in het rijk van de ziel overgaan in de jacht, anders grijpen kannibaalse geesten ons en maken ons één van hen.

Wat is goddelijke sexualiteit, of vruchtbaarheid ? Heeft dat iets te maken met hoe de porno industrie vandaag de dag werkt, of hoe de media en het educatie systeem het probeert uit te beelden, en zijn miljoenen programmeert ? Nee, volstrekt niet. Goddelijke sexualiteit heeft niets met hebzucht te maken, maar alles met het goddelijke vasten, de honger, het leeg worden voor God, zodat Zij ons kan bewapenen voor het gevecht. In de tegenwoordigheid van God worden wij 'uitgehongerd' op alle gebieden, als een grote ontwapening. Dit om later de bewapeningen van God te ontvangen. Je kan het bijna een goddelijke zombificatie noemen. In dit proces zal God je min of meer negeren, om Haarzelf te richten op de vrucht, de nieuwe creatie. Het oude zal moeten sterven. Wij worden dus in dit proces op allerlei manieren op de proef gesteld. Het is een wedergeboorte. Al vroeg na de nieuwe geboorte wordt de pasgeborene in het gevecht geplaatst. Wij zijn geboren om oorlog te voeren. Ook hierin zullen we vele oorlogen moeten verliezen. Het zaad moet sterven. Wij mogen nooit vroegtijdig tot overwinning komen. Grijpen we de overwinning te snel, dan zal onze ziel daartoe schade lijden. Wij moeten leren lijden en aanvaarden. Overwinning wordt stapsgewijs behaald.

De honger is dus de goddelijke sexualiteit, terwijl de hebzucht de ziel daadwerkelijk doet afsterven en een schijn-sexualiteit opwekt die als doel heeft de massa's te misleiden en tot het verderf te brengen, kinderen te maken. Altijd weer moeten wij kiezen tussen honger of hebzucht, en dat vergt een enorme discipline, en zal uiteindelijk bepalen wat onze eindbestemming is. Discipline is een zeker pad tot de eeuwigheid. Daarom moeten we nu al beginnen onszelf te kastijden. De zelf-tucht is een belangrijke sleutel tot de eeuwigheid.

Zoals met alle scheppings-projecten gebeurt dit eerst in het hoofd van God, in fantasie, als een voorproef. God fantaseert het eerst, en komt door de fantasie in een trance of extase. Door een dikke leren nekketen worden God's wetten om onze hals gelegd, zoals dat in Spreuken wordt beschreven, en wat ook een doel van de strijd is : hogere toewijding aan God. Dit komt weer terug in gebeds-tabletten, psalmen. Die goddelijke nekketen kan soms zeer strak zitten tot het punt van ademnood. Dit wordt ook uitvoerig beschreven in de stukken over de schepping in Genesis en over het ingaan tot het beloofde land door het voeren van oorlog. Het is om de boze geest, de boze adem, in ons te laten sterven.

Als de oude natuur in contact komt met de donkere leren halsketen van de Pentateuch en de Spreuken, dan begint het te brullen en in paniek te raken. De oude natuur komt in aanraking met de Wet en de Tucht. Als de oude natuur gewoon rustig blijft, dan mag je jezelf afvragen of je wel te doen hebt met de goddelijke halsketen.

Welzalig = TAWB = bezit, owned, een product van goede, fijne kwaliteit, een uitverkorene, het beste, veel

In het Aramees is de geslachtsgemeenschap een reis, ORAH, als een weg. Dit is wat de Psalmen proberen uit te beelden, en om waarschuwingen te geven niet van het ware pad af te dwalen. Belangrijk is het hierin om tot TAWB te komen, zodat wij niet in verkeerde handen zullen vallen.

De persoon die tot TAWB komt heeft een lust in de Wet van zijn Bezitter in het Aramees, wat vaak gewoon vertaalt wordt in Heere. Wij moeten komen tot onze Bezitter.

SUW BYANAH = Wil, Verlangen, Lust = Ascetische Honger (van Esau, SUW), Zelf-Tucht, Discipline

'Maar aan des Heeren Wet een welgevallen heeft, en diens Wet overpeinst bij dag en bij nacht.'

Het gaat dus om de Wet van de Bezitter in het Aramees. Overpeinzen is HGY, wat betekent het commanderen van gedachten, instructies geven wat te spreken, wat ook beter past in de context dat we met een Bezitter hebben te maken, een meesteres (meester), de MRY, die zowel menselijk is als goddelijk in het Aramees. MRY, MARA = bitterheid, strengheid.

Na het ontvangen van de goddelijke gebondenheid en de goddelijke slavernij moeten we ons uitstrekken tot de ervaring 'bezit' te worden van het goddelijke. God wordt dan onze Bezitter.

HGY staat ook in verband met necromancie en goddelijke tovenarij, het brengen of komen onder een 'spell' (goddelijke black magic, niet per definitie negatief, meer als in 'barbarian magic'). HGY is dus het leren spreken door de Wet van God, de Bezitter, na door alle processen van stomheid en ontwapening heengegaan te zijn, in het proces van de goddelijke honger. Dit is dus min of meer een 'sexuele' reis, wat in het Aramees ook 'menstruatie' betekent, het vrijkomen van een vruchtbare ei-cel, waardoor de man ineens op de achtergrond wordt geschoven, tot het sterven van de oude natuur, tot een grotere honger, een diepere eenzaamheid. Hierin moet wedergeboorte plaats vinden, dat je dus zelf die vruchtbare ei-cel wordt. Dit is dus als het ware de goddelijke gespletenheid. Zo kunnen we ook beter het werk van de zwarte weduwe spin begrijpen die haar partner opvreet na de geslachtsdaad. Ook in andere soorten van de insectenwereld vinden dit soort evenementen plaats. Sommige insectensoorten gebruiken andere insecten, hun prooi, om hun eitjes in te leggen, zodat de pasgeborenen verzekert zijn van voedsel. Dat klinkt allemaal heel luguber, maar dit is hoe het in de ziel-wereld aan toe gaat. Alles gaat om de oude natuur afleggen en laten afsterven, en de nieuwe natuur aandoen, en die overgang mag je zelf ook maken, dus we hoeven daar helemaal niet dramatisch over te doen. We zijn bezig beter deze dingen te begrijpen.

De goddelijke sexualiteit maakt eenzaam, brengt honger, om zo de aandacht te richten op een nieuwe geboorte, een andere, die, – mocht je deze sleutel begrijpen –, je zelf ook mag zijn, waardoor je dus als het ware goddelijk gespleten wordt. Je bevindt jezelf aan beide kanten. Je voelt je oude natuur afsterven, en je merkt dat je een nieuwe natuur krijgt. Die nieuwe natuur past beter onder de heerschappij en als bezit van de Moeder God. De man wordt hierin verwaarloost, omdat hij de oude natuur uitbeeldt. Bij tijd en wijle is er die roep om een kind te worden, en andere momenten is er die diepe, knagende hopeloosheid waarin de oude natuur moet wegrotten. Wij MOETEN door beide processen heen. Wij kunnen niet alleen maar aan één kant van het verhaal leven.

'want hij is als een boom, geplant aan waterstromen, die zijn vrucht geeft op zijn tijd'

Nu, boom is galg in het Hebreeuws, of een ander soort martel-werktuig (discipline). Water is zaad in het Aramees, waaraan hij geplant wordt, erectie in het Aramees, om kinderen af te leveren, ook : te verkopen. Onder de discipline moet hij dus zelf discipline geven, als in de Davidische overwinning. Ook deze kinderen zijn goddelijke producten die 'doorverkocht' moeten worden. Dit gebeurt allemaal in de goddelijke handel, die werkt door hele esoterische goddelijke principes.

In het Aramees : 'hij regeert, en wordt geregeerd', 'hij gehoorzaamt en doet gehoorzamen'. Zie weer hierin de goddelijke gespletenheid.

De goddelozen worden door 'de wind', de Heilige Geest, de demoon in het Aramees, weggedreven, waarschijnlijk tot verafgoding van de Heilige Geest, om zo geen deel te hebben in de gnosis, de goddelijke kennis. Zij worden hierin verscheurd, onderling verdeeld in het Aramees.

De erectie is in het Aramees ook genade, en genade betekent : toewijding en het leren van eeuwige gebeden. Dit is een bron van grote vruchtbaarheid. De erectie betekent : overleven. Maar de eerste Psalm waarschuwt tegen de valse, overmoedige erectie in de raad van de goddelozen, die tot verderf leidt. De goddelijke erectie is tot het geinstitutioneerd worden in het goddelijke, aangesteld worden tot een doel, in een bepaalde goddelijke (Davidische) functie. Als zodanig wordt je door het goddelijke met de juiste maat geprezen, geroemd, maar dat is dan tot het goddelijke binnenin, en niet de persoon zelf. Er komt dus in de hogere Davidische graden een gevaarlijke roem over je, die een test is, want velen zullen hierin vallen. Deze roem is een goddelijke valstrik om je tot diepere toewijding en kastijding te leiden, maar velen dwalen af in illusies, en vergeten de Moeder God, om weer in dienst te komen van de Vader God. Iedere roem zou je dus in diep vrezen en beven moeten leiden. Het is als de vijand op je afgezonden. Het is om je te onderwerpen aan de bron van alle roem, de Moeder God. En dan zullen we zien wat roem daadwerkelijk inhoudt, want niets is zoals het lijkt. David kwam triomferend terug na de overwinning over de vijand, toegejuigd door joelende menigtes, maar waar heeft het hem geleid ? Hij werd verschrikkelijk door God op de proef gesteld. Goddelijke roem is een groot lijden, en een bron van grote vreze. Het is de voorbereiding op een grote goddelijke marteling, als een strategie van de goddelijke vijand. Roem is een grote boodschapper van onheil. Een ieder die wijsheid heeft zal van haar trachten te ontvluchten.

In het Aramees is de opstanding, de erectie, een klaarmakings-proces in het melken van vee. Het is allemaal een grote boerderij, dus wat valt er eigenlijk te roemen ? Wat acht de mens zichzelf die maar een stuk vee is in de handen van de natuur ? De mens is een vijand van God, en zal los moeten komen van zijn oude natuur, maar zal altijd een potentieel gevaar blijven voor het goddelijke. Er is alleen hoop in de goddelijke gespletenheid. Wij zullen altijd mens blijven, maar door trage, diepgaande processen is het voor ons mogelijk om onder hele zware voorwaarden deel te hebben aan de goddelijke natuur. Laten we hierin vooral niet lichtzinnig worden.

Militair succes is vaak een excuus om niet dieper de gnosis in te gaan. Weer is het de vraag : Kies je voor hebzucht of honger ? In de Gor boeken zijn Jarls de militaire leiders van kuddes van strijders, die zich vaak in hebzucht verlustigen in het hebben van veel vrouwelijke plezier-slaven. Nu is het op zich niet verkeerd een Jarl te zijn, want David was ook een Jarl, maar een groot oorlogs-leider dient zichzelf af te zonderen voor hogere doelen, en dient de weg van de honger te gaan naar grotere duisternissen. Zo niet, dan zullen we in de feesten van de Jarls ten onder gaan. Wij moeten terug naar de Moeder God. Kennis is YADA in het Aramees, wat ook 'sexuele gemeenschap zonder een huwelijks-verbintenis' betekent. Dit komt van het woordje YAD, het mannelijke geslachtsorgaan, de penis. Ook betekent het in het Hebreeuws een kasten-systeem. Dit is niet gebaseerd op geboorte of geld, maar gebaseerd op je relatie met God. Het maakt ook onderscheid tussen God en mens, tussen Moeder God en kind. Dat wil niet zeggen dat God daadwerkelijk een bepaalde persoon is die ver verheven is boven andere personen. Neen. Volstrekt niet. Moeder God is juist ook mens, en door de wetten van de goddelijke gespletenheid is zij ook aan de andere kant. Niets menselijks is haar vreemd. Ziet u, wij hebben namelijk te maken met 'genadeloze wetmatigheden', die in de diepere filosofie ontsproten zijn als zeer logische gevolgtrekkingen, en die hun weg tot ons hebben gevonden. Zij hebben zichzelf verpersoonlijkt, maar dat wil niet zeggen dat het persoonlijk is. Er is geen aansziens der personen. Wij moeten gewoon het diepere systeem onder ogen komen, waarin al onze vooroordelen geabsorbeerd zullen worden, en elk persoonlijk tintje wat wij daaraan hebben gegeven. YADA is een openbaring, als de Aramese vorm van de gnosis, die een natuurlijke discriminatie op gang brengt, een kasten-stelsel op zuivere grondslag, met goddelijke maatstaven gemeten en gewogen. Iedereen zal hier doorheen moeten, en iedereen zal hierin zijn plaats vinden, en al dan niet wegebben. De natuur is een meedogenloos sift-systeem, onaantastbaar en onveranderbaar als de genadeloze ritmes van een drum-computer. Deze dingen komen van grote, ongekende dieptes, en de filosofieen die daar heersen zullen de aarde nog meer verduisteren. Dit is op zich een hele goede zaak, omdat de aarde was afgedwaald van haar bron, dus we bedoelen met duisternis niet negatief. Aan het einde van de eerste Psalm staat dat de Bezitter de YADA heeft, dus om zo dicht mogelijk bij de YADA te komen moeten wij ons onder de Bezitter stellen als bezit.

'De Bezitter kent de weg, de sexuele toer, de menstruatie van de rechtvaardigen.'

Hoofdstuk 16. Geheimenissen Van Psalm 2 In De Aramese Grondteksten – De Jarl-Initiaties

Wanneer wij bezit worden van God, krijgen wij ook dingen in ons bezit, zoals hier de heidenvolken, en de einden der aarde. Na de Iyowbitische initiaties moeten wij door de Daviditische initiaties tot het worden van een militair leider, of iemand met grote militaire sucessen, oftewel de JARL-inititaties in Goreaanse termen. Laten we in de gaten houden : militaire roem is omsingeld zijn door de goddelijke vijand, wat je wenst te ontvluchten. Wie zoekt naar roem, zal het berouwen. Het beste is om nog dieper in de jungles te vluchten, in de wildernis tot de jungle-meren om je daarin te wassen, en om te bidden en te smeken te mogen ontkomen aan de roem.

Deze initiaties zijn zo heilig dat misbruik zwaar, heel zwaar gestrafd zal worden. Deze dingen zijn zeer ernstig. Het is een zaak van leven of dood. Daarom is een ernstige waarschuwing niet ongepast. Treed de initiatie Daviditische hallen van de Jarl-initiaties met grote vreze en beven, toegewijd aan de Moeder God. David was een groot militair leider met grote militaire successen in de onderwereld, maar hij was toegewijd aan de Moeder God, als haar bezit. Zij had geen genade over hem, alleen dan dat Zij hem leerde bidden, en hem volkomen toegewijd maakte aan Haar. Dit is een natuurkracht. Het is als vechten tegen de storm of een overstroming. Moeder God is als de Moeder Panter die haar kinderen roept tot de wildernis. Zij roept haar kinderen in het diepste van de nacht. Wanneer zij ontvoerd is er geen tegenhouden aan. Dit is een groot lijden, want het vergt veel om iemand los te slaan uit de ketenen van de stad. Je kunt het vergelijken met een diep emotioneel en mentaal trauma. Later zul je pas de waarde daarvan ondervinden, maar eerst zal je neergeslagen leven met grote woede, angst en depressie, die elkaar telkens afwisselen, en is alles je erg tegengevallen. Je had in eerste instantie hele andere verwachtingen van het leven.

In het Aramees is woede, RAGAS = opgewonden raken, gevoeligheid, gevoel, bewustzijn, iets in de gaten krijgen, overzicht krijgen, een alarm. Dit is ook een vergif, wat gebruikt kan worden in oorlog en jacht. De heidenen proberen hieraan te ontvluchten, maar kunnen niet tegen deze muren op.

In het Aramees heeft de kastijding, de tucht, groei-kwaliteit, en is de bewerker van discipline.

Wij hebben gezien dat zij die niet wandelen in de raad der goddelozen producten zijn, bezit, van de Moeder God. Zij zijn slaven van de productie van de hoogste kennis. De Moeder God is niet spier-gericht, maar tepel-gericht, d.w.z. Dat haar slaven spier-piercings dragen, om die te reduceren, zodat de tepel kan doorkomen.

De Moeder God is dikwijls opgeverfd met oorlogs-strepen. Zij is genaamd de Medogenloze. Haar genade is klein en subtiel. Er is geen genade in haar wereld, in de zin dat we door al haar processen heen moeten gaan om ons te vormen. Daar is geen ontkomen aan. In die zin is er dus geen genade, omdat we naar school moeten. Zo niet, dan zouden we een gevaar zijn voor het universum.

Wij zijn dus productie-slaven van de school-kennis om het universum tot een hoger niveau te brengen. De Moeder God is een overwinningslied, een strijdlied, een psalm. Zij is een lied van goddelijke gebondenheid.

Ook in onze sexualiteit moeten wij toegewijd en gebonden zijn aan de Moeder God, anders werken wij voor de tegenstander. Sexualiteit is iets heel gevaarlijks, daarom is het belangrijk om sexueel geheel gebonden te zijn aan Haar, als goddelijke sex-slaven van God als vrouw. Zo zullen wij de mannelijke suprematie niet meer bekrachtigen, en dit is de enige weg. Sexualiteit los van God is rampzalig.

De honger heeft dus als doel de mannelijke suprematie uit te schakelen. Alleen door de honger komen wij tot de Moeder God en worden wij aan Haar gebonden. In dit proces zal de Moeder God onze geest genadeloos breken.

Esoterisch gezien is Batseba de openbaring van de Moeder God, de initiator, waar ook het Eeuwig Evangelie over spreekt, en de Moeder Bijbel, in de Tweede Bijbel. Uria wordt beschreven als de oude natuur die moet sterven. NATAN, NATHAN, NATEN, wat in het Aramees 'verkopen' betekent, kwam tot David om hem de schuld op te leggen. Zijn kind bij Batseba zou 'sterven', maar dan in de zin dat het kind 'verkocht' zou worden als product van de gnosis. Nu David tot de openbaring van de Moeder God was gekomen, moest hij leren loslaten. Dat is de esoterische betekenis van de profeet NATAN, NATEN. Onder de Moeder God moeten wij open staan voor cryptische schuld. Dit gebruikt zij om ons naar binnen te halen.

Hoofdstuk 18. De Overwinning Over De URIAH-Demoon, De Bevrijding Van Batseba, En De Misdaad Van Het Misvertalen

3. In de dieptes van het paradijs staat zij, voor de poorten, met de instrumenten van de besnijdenis.

Geen van hen die dieper het paradijs willen betreden zullen aan haar ontkomen. Zij is de koningin

van de jacht, de keizerin van de oorlog. Zij voert oorlog in gerechtigheid om de zegelen der eeuwen

te verbreken. Zij haalt de schedels neer door haar pijlen. Ook aan David verscheen zij, als een

python, Batseba. Zij nam hem mee op een reis door oorlog, en veroorzaakte zijn val. Nu, was deze

val heilig of onheilig ? Ook David moest als zijnde een type van Adam, Simson en Christus aan de

zonde gelijk gemaakt worden. Ook hij moest besneden worden door een vrouw. Dit dan is het huis

der eeuwigheden, om verzoening te bewerken. Zo zette hij Uria de Hethiet vooraan in de strijd,

opdat David zijn vrouw zou winnen. Is dit dan geen vrouwenroof ? In het letterlijke wel, maar in het

geestelijke beeldt Uria de vleselijke en oude natuur uit, die overwonnen moest worden.

4. En Batseba nam David in en verslond het kind. Ze beet David en vernederde hem, want zij

beeldde de vloek van de moeder god uit. En zij is de moeder van de openbaringen. Zo is zij het dan

die de zegels opent, in eenheid met Delila, Eva en Maria, en zijn zij delen van hoe de Geest werkt.

De Geest dan komt met list en besnijdenis. Zo zijn wij dan allen in Christus getuigen van deze

dingen. Batseba dan draagt het mes des Heeren, en is de bruid van Christus. Zo is dan de Geest van

Christus de Bruid van Christus, als een type van de moeder god. En gij allen die Christus volge,

5. Batseba dan is het geheim van de moeder god, haar gordijn. En zij test allen die tot deze poort

naderen. Ja, in de dieptes van het paradijs is zij. Ja, de glorie van het Woord draagt zij. Zij is het

geheimenis des kruizes. En Delila is het geheimenis van de doornenkroon. Ja, een zwaard in haar

handen is zij. En zij is gekomen om visioenen te geven, en om de heiligen doorgang te geven, want

lang zijn zij door onderdrukking tegengehouden. Ja, zij zal binden hen die zich dokter noemen en

6. Als een oorlogs-strijdster staat zij op. Hebt gij het verhoord en vernomen ? Zo zijn er dan hen die

zich dokters der tanden noemen, en zij boren in tanden voor geld. Uit mijn heiligdom zal ik deze

valse doktoren drijven !spreekt de Heere. Zij hebben niets anders dan ellende gebracht, want zij

hebben ketenen gelegd op Mijn volk, en deze ketenen waren giftig. Daarom, zegt de Heere, er zal

een dag zijn tegen een ieder die zich valselijk dokter noemt, om het vlees van de kudde te kunnen

eten. Kijk, een oorlogs-strijdster staat op, om te overwinnen. Koningen zal zij binden met ketenen,

en keizers zal zij neerhalen met haken. Opgestaan is zij om oorlog te voeren, om het allerheiligste te

verschonen. Mijn oog kan deze valse doktoren der tanden niet meer aanzien, spreekt de Heere.

Daarom zal mijn zwaard op hen neerdalen, en er zal een grote slachting zijn. Ja, dronken zal Ik

worden van hun vet. Mijn zwaard zal opstaan in de nacht, en hun eerstgeborenen zullen geslagen

worden, en het eerstegeborene van hun vee. En de eerstelingen van hun oogst zal ik verbranden. En

in de morgenstond zal Ik tegen henzelf komen, spreekt de Heere. Zij hebben geboord in de tanden

van mijn volk voor veel geld, en daar gif geplaatst. Ziet, dienaren van de Mammon zijn zij. Zij

buigen zich neer voor hun Roomse goden, maar ziet, Ik zal deze goden slaan, en uit mijn huis

7. Nu, kent gij het geheimenis van Batseba ? Vergeet niet dat Eva haar man gaf van het vergif, en

zo heeft Batseba ook David het gif niet onthouden, want zij beeldden het kruis uit. Zij leidden hen

naar het kruis en de doornenkroon. Ook leidden zij hen tot het spotkleed. Zij gaven hen te drinken,

wijn met gal. Zij waren de vloek van de moeder god, die haar kinderen terugriep tot het kruis. Nu,

in letterlijke zin zouden deze vrouwen vernietigers zijn, maar in geestelijke zin zijn zij oprichters.

Verbreek daarom de zegels van Batseba, en gaat in door haar sluiers. Als een zwaard is zij daar, om

te oordelen de levenden en de doden. Zij is het Zwaard van David, en het Zwaard van Christus, en

dit zwaard is twee-snijdend, komende van Zijn mond. Ja, oordelen zal hij hen die het gif der wereld

'5. De bewaakster van het kinder-paradijs is zij. En Batseba is haar mede-bewaakster. Zij gaan uit

om kinderharten te verzoeten, en het gif des kruizes is voor ouderen. Wordt daarom een kind, om

aan de wraak van de toekomende tijden te ontkomen. En zo zijn er dan vele gevaren voor kinderen,

6. De bewaaksters van kinderharten zijn zij, onder de vleugelen van Metensia. Zij slaan de

harten der ouderen, want des Heeren toorn en tucht is op hen. Wees daarom als kinderen,

maar ziet, ook Zijn kinderen worden zwaar getuchtigd. Gaat in tot de burcht des Heeren, om

het kinder-paradijs te vinden. En gij zult worstelen met de Geesten. Zo zult gij uw zielen

De esoterische betekenissen van deze verhalen zijn terug te vinden in de grondteksten. 2 Samuel 11 : David kreeg een visioen, RA'AH, van een getrouwde vrouw, een vrouwelijk beest, ISHSHAH, toen hij op de top van het reukoffer-altaar, GAG, liep, HALAK = sterven en tot leven komen, shamanistische reis tot de onderwereld. Dit gebeurde in de BAYITH, de gevangenis van de onderwereld, in de EREB, de slachtingstijd van de dag, tussen avond en nacht. Dan staat er dat de vrouw van een plezierige hogere natuur was in de MAREH, wat weer bovennatuurlijk visioen betekent.

De naam van de vrouw was Batseba = oog, appel, dochter van een eed, kinderen (vruchten), companion, dochter van zeven

Toen zond David zijn engelen, MALAK, zijn theophanische engelen, engelen die hebben te maken met de verschijning van God. Hij LAQACH haar = hij ving haar. Dan BOW zij = zij komt om aan te vallen en om hem te bezitten, d.w.z. Zij wordt zijn bezitter, owner. David had toen een sexueel contact met haar, want zij was QADASH =

en ze kwam terug uit de dood/ het kwaad – SHUWB, ze kwam terug van haar BAYITH = gevangenis, kerker/ dungeon, beestenhol, en in de wortels betekent het : het krijgen van kinderen.

Ze wordt zwanger, HARAH = neerliggen om te zwellen (groter te worden dan de man)

Batseba weent wanneer ze hoort dat haar BA'AL dood is, in de grondtekst. BA'AL is owner, bezitter, meester, heer, vreemde god, man. In wortels : trouwen =

En ze bracht voort evil gedrag en grote pijn, angst en paniek over David. Dan komt Nathan, de profeet. Nathan zegt : David heeft de URIAH overwonnen, NAKAH = onderworpen, gekastijd, gestrafd, het oordeel brengen, het slachten van een beest, door de CHEREB, het mes van besnijdenis, slagtand van het nijlpaard, door het mes van de kinderen der stammen. URIAH wordt dus in de grondteksten ontmaskerd als een demoon die Batseba in de greep hield, meester over haar was, haar bezitter, als een Goreaanse meester. David moest met deze demoon afrekenen. Dit alles vond dus plaats in een visioen.

Het Engelse “JESUS” kunnen we als volgt ontleden : JE of GE is aarde in het Grieks. SUS is varken, zwijn, in het Latijns. Letterlijk in de oude talen betekent het : Varken of Beest uit de Aarde, oftewel JOM zelf, het tweede beest. In het Canaanitisch is dit YAM, god(in) van de afgrond/ zee. Zij woont in de afgrond, in de TE'OOM, om mensen tegen te houden de diepte in te gaan. Zij behoort tot de valse ELOHIM, de besturende goden. Al deze geesten komen oorspronkelijk uit de zee, zoals in het visioen van Daniel. In de Roomse Mythologie is zij Venus, die voortkwam vanuit de zee, vanuit zeeschuim, de godin van liefde, sex en landbouw, agricultuur. Zij is de Roomse vagina tot wedergeboorte in de Roomse arena en sex-slavernij, iets wat ook de Bijbel zonder schaamte aanhangt in de Pentateuch. Venus is de morgenster, Lucifer, die dus in de Latijnse Bijbel gelijkstaat aan Jezus, de morgenster die in je opkomt door aanbidding van de bijbel, in de brieven van Petrus.

Door het oprichten van de Bijbel wilde men de varkens-aanbidding oprichten door het woord JE-SUS. Het varken staat voor het plezieren van de maag, door voedsel. Het is een eet-cultus opgericht door de voedsel-industrie, om het hart van de mens te doden, opdat de mens een slaaf wordt. De Venusiaanse Vagina zalft de mens hiertoe. Dit was allemaal om de Davidische Vagina van God te sluiten, opdat men de gnosis niet zou ontvangen. Het beest had een dodelijke wond die werd genezen, waardoor de aarde het beest in verbazing volgde. Dit is de dood en opstanding van Jezus, Jom.

Beide entiteiten, zowel Jezus als Lucifer, zijn dus heel gevaarlijk in zijn origineel, maar mogen naast ontmaskerd te worden ook hergedefinieerd worden. Dit is dan ook wat de Tweede Bijbel doet. In de lagere canon wordt Jezus voornamelijk hergedefinieerd, en in de hogere canon, de Moeder Bijbel, voornamelijk ontmaskerd.

In de Psalmen, in de Aramese grondteksten wordt de Vagina van God geopenbaard. Door de goddelijke sexuele inwijding (ORAH, tempel wet) ontvangt David de priesterlijke kroon (TERAS). Hierdoor krijgt David de macht om de tongen van de vijand af te snijden, en als trofeeen aan zijn riem te hangen (LASANA). David vraagt aan God hem te leiden, DABAR, DBR, in het Aramees, wat betekent getrokken worden aan een ketting verbonden aan een halsketen om de nek. Ook betekent het uithongering.

Psalm 6 zal één van de belangrijkste Psalmen zijn. In de sexuele inwijding (ORSA, IRSA), op het bed gemaakt van dierenhuiden, wordt de rituele oorlogs-verf, OSUB, aangebracht in verschillende patronen (oorlog, jacht, slacht). In het Hebreeuws is dit MACAH, consumeren, laten verdwijnen, intimideren, nat maken. In het Aramees gebeurt dat met DAMAT, wat voorvocht, zaad en tranen betekent. Als er dus een zaadlozing plaatsvindt, of de uitstorting van voorvocht, dan staat dat gelijk aan wenen. Dit gebeurt aan de TESWI, de voeten van Moeder God, Haar fundament, ook als een bed. David maakt Haar voeten nat met tranen, waar hij ook tot zwakheid komt. Dit proces is MSY, MOSY, waar ook het woord MOSHEH vandaan komt, Mozes. Mozes moest het volk uitleiden, door de wildernis, waar ze verzwakt en uitgehongerd worden, om zo in de kracht van God te komen.

Hoofdstuk 20. Wortels Van Jezus In De Griekse Filosofie En Het Geheim Van De Doornenkroon

Toen de Griekse filosoof Anaxagoros bekendmaakte dat de zon geen god was, maar een gloeiende massa, werd hij verbannen uit Athene. Dat was te moeilijk voor de mens in die tijd om dat te verdragen. Sommige mensen zijn echter hun tijd ver voor. Jezus was geen god, maar een gloeiende massa van mentale voorouderlijke energie. Slechts als archetype en in mythologisch begrip werd hij beschreven als de zon en de zonnegod. Sommigen zagen hem letterlijk als een god. Dit was omdat dit het niveau was waarin de voorouders dingen onderscheidden in die tijd. Jom, de zonnegodin, oftewel de Roomse godin Venus, de klagende ster, wilde de macht overnemen door de geboorte van het Romeinse Rijk, en veranderde haarzelf in Jezus, de zon. Jom, die tijdenlang slechts de maan van de zon was, werd nu de zon zelf. Door angstaanjagend klagen en dreigen won zij velen voor haar in deze vorm. Het volk had behoefte aan een koning, een held, en iemand die ook mee kon voelen met hun pijnen. Zij wilde de dreigende moederschoot van de Gnosis sluiten. Daarom richtte zij de mensheid op een zoon die tot de Vader moest gaan, als de formule van onvruchtbaarheid.

Omdat de mensheid nog geen ontwikkelde Gnosis bezat maakten lagere geesten daar gebruik van en gaven verklaringen van natuurverschijnselen in de vorm van mythen. Religie moest die mythen tot maatstaf maken, zodat de lagere geesten aanbeden zouden worden, opdat de hogere gnosis niet gevonden zou worden. Lagere geesten zijn namelijk bang wanneer mensen ontwaken, want dan verliezen zij hun macht en controle. Daarom moest Anaxagoros verbannen worden, omdat hij zei dat de zon geen god was. Anaxagoros was een gevaar voor religie en de mythische orde die heerste., de orde van lagere geesten. Deze lagere geesten wilden de mens in slaap houden.

De naam Jezus is waar velen zich onder schuilen, omdat het een verblindend voorouderlijk licht is. De duivel houdt ervan om deze naam te gebruiken, en in deze naam gebeuren nog steeds de meest verschrikkelijke dingen. De elite zweert bij de naam van Jezus, met de hand op de bijbel, en blijven zo de zwakkeren onderdrukken alsof er niets aan de hand is. Satan vreest de naam van Jezus niet. Hij heeft het zelf in leven geroepen als een duistere wachter om de hemelpoort verborgen te houden. Demonen spelen spelletjes met de naam van Jezus in exorcistische samenkomsten, om zo de mens te laten geloven dat de naam van Jezus machtig is, en de demonen ervoor wijken.

Het sofisme was een gevaarlijke stroming in de Griekse filosofie die voorafging aan het christendom. Het sofisme ging uit van 'het recht van de sterkste', en dat het niet gaat om gelijk hebben, maar gelijk krijgen, door drogredenaties. Sofisten leerden de kunst van misleiden door bepaalde woorden te gebruiken die ervoor zorgden dat mensen onder de indruk kwamen en geamuseerd werden. Het ging de sofisten niet om 'recht en waarheid', maar om macht. Zij lieten zich hiervoor betalen, als een handel in macht, en waren daardoor buitengesloten van de objectieve kennis. Studenten van het sofisme werden geleerd hoe te misleiden, en geen wapen werd hierin ongeroerd gelaten. Zo ging het om het principe dat onrecht doen beter is dan onrecht lijden, en het zogenaamde pragmatisme, wat als volgt redeneert : 'Als het werkt, dan is het goed.' Ook het hedonisme kwam om de hoek kijken hier : 'Zolang het fijn is, is het goed.' Het sofisme was een groot voorstander van de gemakslust. Alle tegenstrijdigheden en bezwaren werden weggepraat, en sofisten waren meesters in het overtuigen. Al snel werden zij ontmaskerd door Socrates en Plato, twee beroemde Griekse filosofen. Socrates werd ter dood veroordeeld vanwege zijn ontmaskerings-werk. Hij moest de gifbeker drinken. Ook Plato werd ter dood veroordeeld, maar hij werd door vrienden gered die hem loskochten.

Plato benoemde het sofisme als een mensenjacht, als een psychologische handels-kunst, om met name elitaire en rijke jeugd te bereiken met veel potentieel. De handel is dan in 'kennis', die de sofist koopt en doorverkoopt, en ook zelf maakt. Hiertoe vestigt de sofist zich in de stad. Het is een ruilhandel en een fabriek van tweedehandse schijnkennis, aldus Plato. De sofist is een nabootser, en ook een soort tovenaar, en een zeer geliefd middel van politiek en religie. Meer en meer werd het sofisme een gevaarlijke handel in educatie. Het was allemaal gericht op de mens zelf, terwijl Socrates en Plato beweerden dat er een hogere kennis boven de relatieve kennis was. Beiden hebben zij zich dus tegen het sofistische systeem gericht, de gevestigde opvoeders van de jeugd, en betaalden hiervoor een hoge prijs. Je zou de sofisten ook filosofische charlatans kunnen noemen die de weg voor het christendom hebben bereid.

In het Nieuwe Testament wordt het woordje pneuma stelselmatig vertaald als “geest”, terwijl er in het Oude Testament zoals we zagen veelal gewaarschuwd wordt tegen de geest, als zijnde wind en prosperity, als tegenhanger van de ziel, wat staat voor bitterheid en armoede. Er vond een zeer selectieve vertaling plaats om de rijke, voorname jongelingen te winnen voor het sofisme. In realiteit betekent “pneuma” in het Grieks ook : ziel en kennis. “Pneuma” staat dus in wezen gelijk aan GNOSIS, dus je zou GNOSIS neer kunnen zetten wanneer er “pneuma” staat. Je kunt GNOSIS, Heilige Kennis, neerzetten waar er Heilige Geest staat. Wij hebben diep van binnen een “gnosis”, en deze lege ruimte mag gevuld worden met de Heilige Kennis, de grote Gnosis. God wil gekend worden. Wij moeten kennis van God krijgen willen wij in de wegen van God wandelen. Wij moeten ontwaken, maar eigenlijk is dit juist een verduistering om het licht van de zonnegod wat ons in slaap en verblinding houdt te laten wegsmelten. De verduistering zal zo ons inzicht geven. In het Aramees-Hebreeuws overwon David Goliath door de EBEN, de tabletten van de Heilige Wet, de tabletten van de GNOSIS, wat als wortel-woord heeft : BANAH, het bouwen van een huis, een familie, waarin de MOEDER het gezag krijgt, oftewel het herstel van Moeder God. David overwon Goliath door de tempelbouw. Dat is een esoterisch iets. In het Aramees trof David Goliath door de EBEN in het oog (BYT, BIT, BET). Het oog van Goliath stond voor de zon van de oude wereldorde, maar de strijd was nog niet gestreden. Het verhaal van David was slechts apocalyptisch. Het oog van Goliath was namelijk Jezus, oftewel JOM, de zonnegodin, de klagende ster Venus. In de grondteksten kreeg David een erectie van de YAD, de penis, om zo de strijd in te kunnen gaan. De erectie staat in het Aramees gelijk aan bedreigen en verwonden. In de grondteksten wordt de penis van Goliath afgehakt, en naar Jeruzalem gebracht. De wapenrusting/ jachtrusting/ het juk van Goliath werd naar de OHEL gebracht, oftewel de tabernakel, de tent van God. RIS, RISI, is penis in het Aramees, en ook vergif. De sexualiteit is een intens deel van de gnosis.

Deze dingen kunnen we lezen in I Samuel. Ook in de Psalmen komen we dit tegen. In Psalm 9 is de erectie, de TEQAN, belangrijk om oordeel uit te voeren. De TEQAN is het instrument van de slacht, het apart zetten van de priesterlijke gaven. Dit oordeel door de erectie is genaamd DINA, de dochter van Jakob. Haar naam betekent : marteling, wet, rechtszaak, het laatste oordeel, esoterische/ exogetische interpretatie van de schrift, GNOSIS. Die GNOSIS wordt in Psalm 9 overgedragen door geslachtsgemeenschap met God, met de Naam van God. De vijand had het volk in slavernij gebracht door het volk te onderwerpen. In het Aramees is die vijand “de tweeslachtige, tegenstrijdige brieven”, oftewel de Schrift, het papier, de vrucht van de boom. Als medicijn en sleutel wordt aangereikt : Te komen tot de poorten van de dochter van Sion, oftewel tot DINA, de verloren stam, om te triomferen, om vee te temmen en te breken. Om te triomferen en te juichen in de bestraffing. De Heere heeft geslachtsgemeenschap met DINA, met het laatste oordeel, de wet, gnosis, wat als een juk is en een ritueel. Het boek, de Schrift, de LOGOS, is gesloten, brandende en omsingeld, om zo een slaaf te zijn met rinkelende bellen inde grondtekst, omdat het de gnosis MOET prijsgeven, datgene wat het heeft opgeslokt. Het is en blijft dus een strijd tegen de Schrift. Het kwaad zal verkocht worden aan de onderwereld.

In de grondteksten van Psalm 8 kreeg David een visioen waarin hij de wetten, het legale systeem van God, ziet opkomen als een erectie. Hier zien we ook waar die goddelijke erectie nu precies vandaan komt, hoe het werkt. Het gebeurt met de geslachtsdelen van jonge slaven, de TALYA. Deze erectie zet hen apart voor verhongering, als het goddelijk vasten om leeg te worden, ontwapend te worden, om zo goddelijk bewapend te worden. Dit is een sexueel verbond in de grondtekst, het apart zetten van de priesterlijke gaven om zo een constitutie op te richten. Dat is wat de TEQAN inhoudt. Ook David was een TALYA, een jonge slaaf, die tot de TEQAN kwam voor dit doel. Dit alles wat nog verder uitgewerkt in Psalm 8. Het gaat in de diepte erom dat door dit alles de psalmen worden opgericht, de goddelijke dogma's en doctrines, de TESHUBA, de godsaanbidding om de vijand te verlammen.

In Psalm 7 zien we de bede van David die om de terugkeer van God vraagt. In het Aramees : de handel. PRQ = verlossing, ontmaskering, naakt maken, opsplitsen, scheiden, priesterlijke gaven/ initiatie, dit alles om te ontwapenen. Dit oordeel komt over de rechtvaardigen.

Als God niet handelt, dan gebruikt hij het mes, en spant de boog, QST, de gebogen zijkant van de buik, het geslachtsdeel. Dit om terug te brengen, om te bekeren, MTH. God maakt het tot een erectie, de TEQAN, als een voorbereiding van de instrumenten van bestraffing/ kastijding.

BYT is ook oog. Daarom zijn het oog en de testikel zulke gevoelige delen, omdat het de gescalpeerde uitbeeldt. In de tweede bijbel is de scalpering de besnijdenis van het hoofd, van het verstand, om zo in contact te komen met de Moeder God. De doornenkroon is het zegel hierop, wijst daar naartoe.

1. Maakt u dan nu op om tot de derde sleutel van het Eeuwig Evangelie te gaan. Zalig is degene die dit geheimenis vindt. De val van Adam leidde hem tot de wereld van Simson, zijn spiegelbeeld. En Adam vatte hoop toen hij het mysterie zag. Onder modder lag het, en het slijk der aarde, op een berg. En de berg begon te branden. En het zicht erop was als een brandende kaars. En Adam sprak deze woorden : Hesso Orteles. En Adam zakte in de grond als in een moeras. En een krokodil nam hem op de rug. En de krokodil leidde hem tot dichtbij de berg waar het mysterie van Simson was, als een vrouw gehuld in licht en zijde. En zij sprak tot hem : 'Welkom tot het mysterie van Simson, en dit mysterie zal u vrijzetten, en gij zult uw vrouw in een ander licht zien.' En de vrouw verdween als in een mist, en Adam volgde haar. En haar cryptische beschrijvingen maakten hem moe, en lieten hem zijn hoofd grijpen. En aldus was de keizer van de canon. En Adam zag zijn spiegelbeeld, Simson, en er was glas tussen hen. En bij het glas stond een zwarte hond, als een wolf. En het was niet duidelijk of de hond achter of voor het glas stond. En de hond begon lawaai te maken, en Adam greep naar zijn oren, terwijl het glas uit elkaar spatte. 'Nu is de markt verbroken,' sprak een stem. En Adam vatte hoop en moed, en ging door het glas naar binnen, maar uitsteeksels staken hem, en hij viel als een bloedende op de grond. En Simson raakte hem aan, en Adam trilde. 'Hier hebben de tijden ons geleid,' sprak Simson. En Simson hield de sleutels van het Eeuwig Evangelie in zijn hand, en sprak : 'Ik ben dan aangesteld om te sluiten en te openen.' En hij opende vele deuren, terwijl hij Adam meenam, en sloot vele deuren achter zich. En hij leidde Adam naar een plaats van spiegels, gemaakt in gesteentes. En verwarring maakte zich meester over Adam. 'Heer der vogels,' sprak Simson, 'Heer van de lucht, heer van vissen en sterren, van het aardrond en al wat daarop is, laat mij u het mysterie van de derde sleutel tonen.' En Simson tekende een kruis in de lucht, en dat kruis begon te bloeden. En ook de hoofdhuid van Adam begon te bloeden. Plotseling was er een vuur op Adam's hoofd, en Adam begon te schreeuwen. 'Adam,' sprak Simson. 'Dit is de doornenkroon. Het lijden van de Heer aan jou geopenbaard. Ik ben jouw evenbeeld, de Heer is jouw evenbeeld. Wij zijn één.' En Adam boog zijn hoofd, en boog neer voor Simson, die zijn hand legde op zijn hoofd. En Simson sprak over het indiaanse land, waar de voorouders eens van wegvielen, uit het paradijs, als een paradox, als een groot geheimenis. En hij sprak over de moeder god. En Adam keek op, terwijl Simson zijn ogen zalfde. En een groot licht daalde op Adam neer, en warme, grote vleugels omhulden hem. 'Kijk in de deken,' zei Simson. En een deken verscheen voor Adam, en hij keek erin. En hij zag Delila staan, en zij droeg een mand waarin duiven zaten. 'Ziet gij het raadsel, Adam,' sprak Simson. 'Nee, heer,' zei Adam.

4. En een zwarte panter kwam tot Adam. 'Zie dan, het mysterie van alle eeuwen is geopenbaard,' sprak Simson. En Delila kwam dichterbij, en greep Adam. 'Zij zal u niet meer loslaten,' sprak Simson. 'Zij zal het Woord in u ontzegelen.' En Adam was als in de greep van een python en kon moeilijk ademen, terwijl Simson verdween in de mist.

Keizerin van de Canon

Vierde Sleutel van de Canon

1. En Adam, Simson, Jezus en David waren allen getroffen door de vloek van Delila, in allerlei vormen, waardoor zij hun hoofdhuid en haar verloren, zodat hun schedel in brand stond. Zij hadden de Heilige Geest, de moeder, ontvangen, in vele vormen, als een zachte zalf, verzachtende hun harten. Zij hadden zich geopent voor het raadsel der eeuwen. Dit zijn dan de bruids-visioenen die Christus ontving te Kana. En de hoofdwond van deze vier was teer en vruchtbaar, en een boom groeide voort van hen, als een boom des kruizes met rijke levens-sappen ten eeuwigen leven. En vogels zetten zich neer op de takken, en er waren vele stemmen. En de doornenkroon openbaarde zich temidden van de vogels. En Johannes de Doper kwam, dragende dit raadsel. En een helm verscheen, genaamd de helm der karazuren. En zoete honing vulde de helm. En zie, de honing was wild, en Johannes de Doper nam van de honing. En zie, hij was onthoofd.

2. Zo is dan het geheimenis der eeuwen dat al degenen die het boek des Heeren aannemen daardoor worden gescalpeerd en onthoofd, als de bruids-besnijdenis des Heeren. En deze besnijdenis om verbonden te worden aan de moeder, de Heilige Geest, die zich heeft geopenbaard in velen. Zij is dan de diepte van de doornenkroon. Zij is het die het hoofd heeft ontzegeld. Zij heeft hun ogen gezalfd en verlicht.

3. In de dieptes van het paradijs staat zij, voor de poorten, met de instrumenten van de besnijdenis. Geen van hen die dieper het paradijs willen betreden zullen aan haar ontkomen. Zij is de koningin van de jacht, de keizerin van de oorlog. Zij voert oorlog in gerechtigheid om de zegelen der eeuwen te verbreken. Zij haalt de schedels neer door haar pijlen. Ook aan David verscheen zij, als een python, Batseba. Zij nam hem mee op een reis door oorlog, en veroorzaakte zijn val. Nu, was deze val heilig of onheilig ? Ook David moest als zijnde een type van Adam, Simson en Christus aan de zonde gelijk gemaakt worden. Ook hij moest besneden worden door een vrouw. Dit dan is het huis der eeuwigheden, om verzoening te bewerken. Zo zette hij Uria de Hethiet vooraan in de strijd, opdat David zijn vrouw zou winnen. Is dit dan geen vrouwenroof ? In het letterlijke wel, maar in het geestelijke beeldt Uria de vleselijke en oude natuur uit, die overwonnen moest worden.

4. En Batseba nam David in en verslond het kind. Ze beet David en vernederde hem, want zij beeldde de vloek van de moeder god uit. En zij is de moeder van de openbaringen. Zo is zij het dan die de zegels opent, in eenheid met Delila, Eva en Maria, en zijn zij delen van hoe de Geest werkt. De Geest dan komt met list en besnijdenis. Zo zijn wij dan allen in Christus getuigen van deze dingen. Batseba dan draagt het mes des Heeren, en is de bruid van Christus. Zo is dan de Geest van Christus de Bruid van Christus, als een type van de moeder god. En gij allen die Christus volge, hebbe deel aan dit mysterie.

5. Batseba dan is het geheim van de moeder god, haar gordijn. En zij test allen die tot deze poort naderen. Ja, in de dieptes van het paradijs is zij. Ja, de glorie van het Woord draagt zij. Zij is het geheimenis des kruizes. En Delila is het geheimenis van de doornenkroon. Ja, een zwaard in haar handen is zij. En zij is gekomen om visioenen te geven, en om de heiligen doorgang te geven, want lang zijn zij door onderdrukking tegengehouden. Ja, zij zal binden hen die zich dokter noemen en het niet zijn.

6. Als een oorlogs-strijdster staat zij op. Hebt gij het verhoord en vernomen ? Zo zijn er dan hen die zich dokters der tanden noemen, en zij boren in tanden voor geld. Uit mijn heiligdom zal ik deze valse doktoren drijven ! spreekt de Heere. Zij hebben niets anders dan ellende gebracht, want zij hebben ketenen gelegd op Mijn volk, en deze ketenen waren giftig. Daarom, zegt de Heere, er zal een dag zijn tegen een ieder die zich valselijk dokter noemt, om het vlees van de kudde te kunnen eten. Kijk, een oorlogs-strijdster staat op, om te overwinnen. Koningen zal zij binden met ketenen, en keizers zal zij neerhalen met haken. Opgestaan is zij om oorlog te voeren, om het allerheiligste te verschonen. Mijn oog kan deze valse doktoren der tanden niet meer aanzien, spreekt de Heere. Daarom zal mijn zwaard op hen neerdalen, en er zal een grote slachting zijn. Ja, dronken zal Ik worden van hun vet. Mijn zwaard zal opstaan in de nacht, en hun eerstgeborenen zullen geslagen worden, en het eerstegeborene van hun vee. En de eerstelingen van hun oogst zal ik verbranden. En in de morgenstond zal Ik tegen henzelf komen, spreekt de Heere. Zij hebben geboord in de tanden van mijn volk voor veel geld, en daar gif geplaatst. Ziet, dienaren van de Mammon zijn zij. Zij buigen zich neer voor hun Roomse goden, maar ziet, Ik zal deze goden slaan, en uit mijn huis verdrijven. En tegen Spanje zal Ik een groot vuur aanrichten.

7. Nu, kent gij het geheimenis van Batseba ? Vergeet niet dat Eva haar man gaf van het vergif, en zo heeft Batseba ook David het gif niet onthouden, want zij beeldden het kruis uit. Zij leidden hen naar het kruis en de doornenkroon. Ook leidden zij hen tot het spotkleed. Zij gaven hen te drinken, wijn met gal. Zij waren de vloek van de moeder god, die haar kinderen terugriep tot het kruis. Nu, in letterlijke zin zouden deze vrouwen vernietigers zijn, maar in geestelijke zin zijn zij oprichters. Verbreek daarom de zegels van Batseba, en gaat in door haar sluiers. Als een zwaard is zij daar, om te oordelen de levenden en de doden. Zij is het Zwaard van David, en het Zwaard van Christus, en dit zwaard is twee-snijdend, komende van Zijn mond. Ja, oordelen zal hij hen die het gif der wereld geschonken hebben, en niet het gif des Heeren.

1. Delila is de bewaakster van de diepere wouden en wildernissen van het paradijs. Zij draagt het zwaard om gelovigen te testen. Ook bewaakt zij de schatten van het paradijs. Zij is als de Lokogamen, de sieraden van het kruis. Zij spreekt recht in list en symboliek. Zij raakt het letterlijke niet aan. Zij draagt de sleutelen van het paradijs. In de wouden is zij stil, totdat iemand in haar webben raakt. Zij is de spin van het paradijs. Zij weefde het paradijs als in een mysterie. Bent gij dan al tot haar kleine huisje gegaan ? In de dieptes van het bos woont zij, om dapperen te onderwijzen, zij die door hun lijden tot haar zijn gekomen. Als de engel des Heeren is zij.

2. Zo was zij ook een test voor Simson, en hadden de verminkingen geestelijke betekenissen. Zij waren geenszins letterlijk. Zij is de ware dokter, met het kruid des kruizes. Zij was de brenger van de doornenkroon.

3. Nu weet gij dan allen dat de doornenkroon de poort der profeten is. Zo verliezen profeten hun hoofdhuid om door haar gekroont te worden. Door haar verliezen ze hun oude natuur. Door haar verliezen ze hun aardse ogen en handen, totdat alleen een rode lap hen bedekt. In haar worden zij kind, en groeien zo niet op als de nefilim. Zij is de honger en het kruid van armoe. Zij geeft en zij neemt. Zij leidt gelovigen dieper in de wildernissen van het paradijs, waar zij de geheimen openbaart, en deze zijn des kruizes. Nee, een gelovige zal niet uit haar hand ontsnappen. Zij draagt de stok des Heeren. Het geweten temt zij. Zij is de Wraak des Heeren.

4. En zij schonk Simson visioenen door zalf vanuit haar borsten, toen zijn aardse ogen waren uitgestoken. En Simson stierf aan zijn aardse leven en zijn aardse wapenen. En zij wekte hem op in een strijdwagen, om hem de mysterieen der eeuwigheden te tonen.

5. De bewaakster van het kinder-paradijs is zij. En Batseba is haar mede-bewaakster. Zij gaan uit om kinderharten te verzoeten, en het gif des kruizes is voor ouderen. Wordt daarom een kind, om aan de wraak van de toekomende tijden te ontkomen. En zo zijn er dan vele gevaren voor kinderen, maar de Heere beschermt in die allen.

Laat de doornen uitgroeien tot wapenen, in plaats van het zaad des Heeren weg te gooien.

5. Hij gaf zijn zoon de doornenkroon, als een erfenis van Zijn moeder. Als een lichtend kind was ik. Nu ben ik verzwaard en moede. Ik ben op reis, een mystieke reis, naar de vogelen die Hem schiepen. 6. Of heeft Hij dan zichzelf geschapen. waar kwam Hij dan uit voort ? Er zijn dan zoveel vragen in het beminnen. 7. Toe, wijs mij de weg, toe geef mij een koord. De oude wegen zijn hier versperd, door enkelen verboden.

In de Moeder Bijbel, het eerste deel van de hogere canon van de Tweede Bijbel staat :

In de esoterie is het welbekend dat de attributen van Jezus ervoor waren om de attributen van Lethe te versluieren in het proces van de initiatie van Orion in haar tempels. De doornenkroon versluierde de scalpering, om mannelijke kracht in balans te houden.

In de Moeder Bijbel komt het erop neer dat de Moeder Jezus had gezonden als een wachter, als een sluier om de misleiders en geesten van mannelijke kracht te verwarren en af te leiden van haar attributen. Wij moeten dus wijs met de attributen van Jezus omgaan, als zegels, als initiatie processen om de valse geesten in ons te doden. Ook Orion moest hier doorheen in de tempels van Lethe. Het was de bescherming van de Moeder God, maar tegelijkertijd riep zij de uitverkorenen om hogerop te komen, om dieper door te dringen. Dit was aan de gang met de doornenkroon. Dit was slechts de weerspiegeling van een hogere natuur, namelijk die van de hoofd-besnijdenis, de besnijding van het verstand, oftewel de scalpering. Daarom wordt de doornenkroon beschreven als een belangrijke poort van de profeten in het Eeuwig Evangelie.

Wij moeten besneden en gescalpeerd worden door de GNOSIS, de Heilige Kennis. Wij moeten ons uitstrekken om de Heilige Kennis te ontvangen. Dit is wat de sluier van de doornenkroon symboliseerde, als een reusachtige gloeiende massa van het voorouderlijke verstand. Wij moeten door deze sluier heen. Wij moeten met deze sluier afrekenen. Wij moeten komen tot de ongekende dieptes van de doornenkroon, omdat het als een machtige poort in de tweede bijbel wordt beschreven. Zoals Hermitaten 18 vers 7 zegt : De doornen moeten uitgroeien tot wapenen. Als wij blijven steken bij de doornenkroon, dan zal het het zaad van de Heere van ons blijven weghouden. De doornenkroon moet uitgroeien tot het scalpeer-mes van de Moeder God. Dit is het geheim van de vruchtbaarheid, en van de profeten. Het was als een erfenis aan ons gegeven, niet als de erfenis zelf, maar de verpakking van die erfenis, waarin de erfenis ligt opgesloten. Wij moeten het mysterie hiervan ontrafelen. Moeder God heeft JOM geschapen als haar zegel, als haar wachter, haar duivels zwaard, om de mannelijke suprematie van haar weg te slaan. Het is een mysterie. JOM is haar sluier, een doolhof waarin mannen verstrikt raken, waar mannen zich tegoed kunnen doen aan macht en eer, opdat zij eerst heel hoog oprijzen, en dan hard zullen vallen. Dat is het doel van de Moeder God wat staat beschreven in de Moeder Bijbel. Het is een valstrik om de slechte aarde te oordelen. Moeder God zond een zware misleiding tot de aarde in de vorm van Jezus en de doornenkroon, en alleen zij die Haar volkomen zijn toegewijd, aan de heilige Gnosis, zullen hieraan ontkomen. Het is een zware initiatie voor de rechtvaardigen.

Het geklaag van de doornenkroon is een deel van JOM, van Jezus, zelf, als de openbaring van de klagende ster, Venus. Jezus is de doornenkroon die als een wurgslang om de nekken alle gevangenen van de aarde hangt, om hen af te houden van de gnosis. Tevens is dit de poort van de gnosis. De doornenkroon was een attribuut van de Griekse zonnegod Helios. Ook andere attributen van Christus zijn overgenomen van Griekse goden. Je zou kunnen stellen dat Jezus een soort van supermengsel was van een aantal Griekse goden bij elkaar. Met deze superster zou JOM het Romeinse Rijk groot maken. De doornenkroon was hierin een belangrijke sleutel.

In de Griekse mythologie en de Moeder Bijbel moest Orion reizen tot Hephaistos, de Griekse god van vuur, om zijn zicht terug te krijgen. Hiervoor moest hij eerst de halsketen van Hephaistos overwinnen, wat naar hem uitgezonden was om al de boze nakomelingen van verkeerde contacten te doden. Ook dit kun je vergelijken met de doornenkroon die op ons is afgestuurd als een wurgslang of halsketen, als de duistere wachter van de Gnosis. In deze reis en strijd raakte Orion verlamd en kreupel zoals Hephaistos zelf. Orion verdronk in Lethe, vergetelheid, in haar visioenen. Hierdoor werd Orion bewapend om Kakos te verslaan, het Griekse kwaad. Demonen waren onderverdeeld in goede demonen, eudemonen, kalo-demonen, en slechte demonen, kako-demonen. Het ware kwaad was dus niet de demoon in oorsprong, want die was in principe neutraal, maar de kakos. De dualiteit van de Moeder God kan vergeleken worden met Tlazolteotl in Azteekse mythe, en die ook uitvoerig wordt besproken in de Moeder Bijbel. Tlazolteotl is de sleutel om het Oude Testament te kunnen begrijpen. Het Oude Testament was in wezen niets anders dan een scheppingswerk van Tlazolteotl. Zij misleidt en oordeelt. Zij is de Grote Vervuiler, om dit vuil te transformeren. Dit is hoe zij communiceert. Ook is zij de oorlogs-godin die haar vechtslaven voorbereid en bewapent voor de strijd. Zij staat op één lijn met Batseba, als de goddelijke trickster van de Wet en de Gnosis. Ook is één van haar attributen een slang die zij in haar hand houdt. Zij roept haar slaven tot het overwinnen van de slang.

Het is waar dat de oude Aramese grondteksten van de Psalmen de sleutels bevatten tot de paradijs-teksten in Genesis. Deze sleutels zijn Davidisch.

7. Zijn mond vloekt en liegt, dreigt met geweld, zijn tong brengt misdaad en onrecht voort.

Nu, mond is in het Aramees 'vruchtvlees'. In Psalm 10 gaat het over de opening van EDEN, wat in het Aramees 'vagina' betekent, DN, EDEN, en 'oor', en 'lied' of 'psalm'. God opent Haar EDEN, Haar vagina, om te oordelen, een rechtszaak te houden, om een debat te houden, om te spreken en te bestraffen. Dit is gericht aan de wees, de moederloze, het beeld van de moedergoddeloze.

De vloek komende van de mond, de vrucht, is in het Aramees LAWTA, LAWTTA, wat een soort demoon is. We hebben hier te maken met de vrucht van het paradijs, waardoor de aarde vervloekt werd, onder de mannelijke heerschappij kwam. De LAWTA is de slang, de Leviathan, oftewel Lucifer/ Jezus, die vlees werd als het vleesgeworden woord, waarvan een ieder moest eten om eeuwig leven te ontvangen. Jezus werd vrucht, de vrucht van de boom, papier. God wil dat wij de LAWTA overwinnen. God heeft ons in deze arena geplaatst. Wij hebben dit gevecht in de goddelijke vagina om zo tot de goddelijke moederschoot te komen. Hierin vindt wedergeboorte plaats.

In het Hebreeuws is de mond hier PEH, de vagina als een put die verdeeldheid zaait. Ook is het een wet, en het Woord. Dit is wat Jezus gedaan heeft : Hij heeft de kinderen tegen elkaar opgezet. Ook de jongens van Iyowb werden in deze put, de PEH, geworpen. De LAWTA-demoon is dat wat Jezus deed veranderen in een vrucht, in vlees en bloed, en in papier. Hiertoe kon Jezus het hart van de mensen binnengaan. Jezus kreeg juist zoveel macht door de LAWTA-transformatie, het worden van vruchtvlees. Dit was een satanische vagina in EDEN, om de mens te misleiden. Door de LAWTA transformatie werd Jezus min of meer gematerialiseerd in het aardse, als een krachtige projectie in de hersenen van de mens.

Zoals we zagen houdt ZARALAHM zich achter al deze dingen schuil. In de Tweede Bijbel wordt er gesproken over een verdoemde zwarte vrucht, nog voordat de verboden vrucht ten tonele verscheen. Deze zwarte vrucht was de vrucht waardoor engelen uit de hemelen vielen, of beter nog : waardoor de goede demonen afvielen en slechte demonen werden. Zij vielen weg van de oud Germaanse-Europese Moeder God, Hel, de Godin van de Jacht, die ook wel Frau Gode werd genoemd, waar we vandaag nog steeds het woordje God van hebben overgehouden. Frau Gode, oftewel Hel, was de Godin van de vruchtbaarheid en de kinderen. Ook had zij te maken met schijn-huwelijken als jacht-strategie. Hel werd later gedemoniseerd door de binnenvallende christelijke legers. De Germaanse voorouders werden door het zwaard gedwongen christenen te worden, en werden ook binnengepraat door de Christus = Balder theologieen. Balder was een soort christus-figuur van de Germanen. Balder was geenszins de hoofdgod van de Germanen, maar sommigen hadden geprofeteerd dat na Ragnarok, in christelijke termen : na Armaggedon, Balder het hoofdwezen zou zijn. Zo werden zij naast het dreigen ingepraat tot het aanvaarden van Christus, de nieuwe Balder, en ging er veel van de Germaanse cultuur verloren.

Hel werd gedemoniseerd, en Hemel kwam ervoor in de plaats, de god van de lucht. De Heilige Geest was de god van de wind, en die moest de mens leiden tot de zonnegod, Jezus. Dit alles was om de mens los te maken van de aarde, van de onderwereld. Hel was in eerste instantie dus iets positiefs, namelijk vruchtbaarheid, en symbool van de jacht, de overwinning over de vijand. Goede demonen vielen uit de hel door het eten van de zwarte vrucht, en daardoor werd alles omgedraaid. Dit toneel werd weggeschoven, en in de Tweede Bijbel weer geopenbaard. Virtus was de slang die de engelen, de goede demonen, moest verleiden. Satan, die eerst Jupitaster heette, viel voor deze verleiding.

Zoals we zagen houdt er zich een valse David schuil achter alle Jezus-mythologieen. Deze valse David is ZARALAHM. Hij is ook de oorlogs-god MARS, die zelfs over Jupiter en Saturnus heerste achter de schermen.

Mars, de valse David, de Romeinse god van de oorlog, heeft zijn eigen religie opgezet, die zich schuilhoudt achter het christendom. Het is een religie, een keizerrijk, die vrouwen onderdrukt. Het is een creatie van het zwarte boeddhisme, als een sluier. Het zwarte boeddhisme, de valse vrede, is de Romeinse god Pluto, god van de prosperity. Hij heeft Mars dus gemaakt. Pluto is ook de god van de onderwereld, en Mars is trouwens naast oorlogsgod ook de god van de dood.

Sinds oudsher waren er groepen die geloofden dat Jezus een valse profeet was, en die de leringen van Johannes de Doper volgden, de wildernis-profeet. Dit is wat o.a. de Mandeanen geloven, een gnostische religie gebaseerd op het Aramees. Zij geloven echter niet dat Johannes de Doper onmisbaar is of essentieel. Het is een middel wat ze gebruiken, een soort handleiding. Johannes de Doper staat echter wel centraal in hun leringen in die zin, en Jezus staat centraal bijna als de aanduiding van het kwaad. Hun naam is gebaseerd op het Aramese woord voor gnosis, kennis, MANDA. Manda wordt door hen gezien als de kracht die hen schiep.

Johannes de Doper was in de Zodiak de Waterman, Aquarius, terwijl Jezus Vissen was, Piscus. Het tijdperk van de Vissen zou overgaan in het tijdperk van de Waterman, Aquarius, oftewel het Tijdperk van de wildernis-profeet, Johannes de Doper, die ook wordt aangekondigd als Elia, die terug zou komen om de kinderen terug te brengen tot de moederschoot in de grondtekst. Johannes de Doper is de verbreker van de doornenkroon. De doornenkroon is een zegel, en werd door de zonnegod gebracht om ervoor te zorgen dat het hoofd niet besneden zou worden. Er zou geen scalpering plaatsvinden, zodat niemand tot de moedergod zou kunnen komen. Johannes de Doper werd onthoofd als het teken van de hoofd-besnijdenis, de besnijdenis van het verstand, oftewel de gnosis. Hierdoor ontvangen wij goddelijke kennis en komen wij in contact met de moedergod. Het mannelijke onbesneden verstand kan niet tot haar komen.

Wanneer er staat : 'De geesten der profeten zijn onderworpen aan de profeten,' hoe mogen wij dit dan vertalen ? Of wanneer er staat : 'De Geest der Waarheid zal leiden tot de volle Waarheid.' De Heilige Geest heeft als doel te leiden tot Waarheid. De Heilige Geest was uitgezonden door de Waarheid hiertoe, maar zoals we zagen was dit maar een hele selectieve, zelfs misleidende vertaling die ervoor heeft gezorgd dat de Heilige Geest werd verafgood. 'De Geest leidt tot de Waarheid.' Waarheid is ALETHEIA in de Griekse grondtekst. ALETHEIA is de Griekse Godin van de Waarheid. De Geest leidt dus tot de Moederschoot van de Gnosis, tot de Moeder God, de Godin. Waarheid en profeten, als verborgen kennis, de opgeslagen interpretatie van de orakels, heeft allemaal te maken met GNOSIS. De Heilige Geest is onderworpen aan de GNOSIS. De Geest spreekt niet vanuit zichzelf, dus de Geest is NIET de bron. Laten we dat goed in de gaten houden :

'doch wanneer Hij komt, de Geest der waarheid, zal Hij u de weg wijzen tot de volle waarheid; want Hij zal niet uit Zichzelf spreken, maar al wat Hij hoort, zal Hij spreken en de toekomst zal Hij u verkondigen.'

Er zal een zwaar oordeel gaan komen over hen die de Heilige Geest blijven verafgoden, en niet tot de Volle Waarheid, de GNOSIS, komen. De Geest is een Wegwijzer, een tijdelijke leermeester.

Wij moeten van de geestelijke sferen komen tot de zielse sferen, en vandaaruit komen tot de gnosis sferen, zoals de grondteksten en de Tweede Bijbel laten zien :

Het nieuwe verbond leidt terug tot David en Adam, om terug te keren tot de moederschoot. Het oude verbond leidde tot de Drie-eenheid van Vader – Geest – Zoon, het symbool van mannelijke suprematie, waarin de Moeder is onderworpen aan de Vader, en wij zo geen ingang in de moederschoot hebben tot wedergeboorte, alleen dan in de valse moederschoot, een schijn-moederschoot.

De Jezus cultus is bijna een exacte kopie van de Mithras cultus in het Romeinse rijk. Mithras was genoemd de Sol Invictus, de onoverwinnelijke zon. De initiatie rites waren gelijk aan de initiatie rites van het christendom. Mithras was geboren op 25 december, uit een maagd, en was hij de zoon van God. Hij had twaalf discipelen en reiste rond als een leraar en deed wonderen. Ook Mithras zijn bloed moest je drinken, en zijn vlees moest je eten om gered te worden. Het vaticaan is gebouwd op grond waar Mithras werd aanbeden. Mithraisme was er al enkele honderden jaren voor het christendom. Ook het laatste avondmaal, de doop en de opstanding na drie dagen waren elementen in het Mithraisme. Niet-gelovigen kregen geen toegang tot de Mithras rites. De aanbidding van Mithras was heel globaal in die dagen. In Perzie was hij de zonnegod Mithra, en in India was hij Mitra, de god van het afleggen van de eed. Het was een rituele god van contracten. Dat rituele komt ook weer terug in het christendom. Men is nogal gericht op de vormelijke schijn, en op paswoorden. Dit stamt af van deze god van administratie. Ook in India was hij de zonnegod.

De inhoud van deze godsdienst leiden terug tot het kannibalisme, waar men zich tegoed moest doen aan mensenvlees en mensenbloed om in een hogere level van verlichting kwam. Dat is de tragische oorsprong van het hele christendom. Het is een mensen-handel, en daarom ook één van de grootste criminele organisaties die de mensheid ooit gekend heeft. Ook de drie wijzen rondom het kindeke stamt af van de Mithras cultus, en de zondag was de heilige dag. Mithras was 'de leeuw en het lam', en hij was degene die 'de weg, de waarheid en het leven' was. Jezus is daar een kloon van.

Ironisch gezien was de Messias al gekomen in het Oude Testament in de grondteksten van het Hebreeuws en het Aramees in de vorm dat het pad al getoond was. Het Nieuwe Testament kwam slechts om dit pad te bedekken en af te sluiten. Dat is de vloek van het Jezus Mysterie. Ook is het Nieuwe Testament een veel te snelle of liever gezegd : veel te gemakkelijke ontzegeling van de Oud Testamentische geheimen, waardoor alles nog meer verborgen blijft, en mensen worden misleid met valse beloftes. Dit wordt ook aan de kaak gesteld in de bijgeschriften van de lagere canon.

In Psalm 18 zien we dat David ingewijd wordt in DN, EDEN, de vagina van God. Dit gebeurt door GATA, het wenen. De sexuele liefde, HBB, betekent : oorlogs-groet, oorlogs-voorbereiding. Dat binnengaan van David is het woord LL, LALU, wat ingewijd worden in mysterieen betekent, het penetreren in geheime kennis. Ook betekent het : rijp worden. Dit is de Psalm van de dag van de bevrijding van Saul. In het Aramees gebeurde dit opmerkelijk genoeg door HEL (HYL, HAYL, HAYLA). HEL is het accurate Aramese woord voor het leger van de Heere, van de essentie, het beste deel. Wij moeten terugkeren tot HEL om te ontkomen aan de hand van Saul (in het Hebreeuws : aan de penis, YAD, van Saul). Wij hebben dus in de strijd tot Saul te maken met een verkrachtings-geest. Nadat HEL David heeft bevrijd, opent God de vagina voor David, de poorten van Eden, het paradijs. God laat David ook zien dat sterkte frequentheid betekent, TQYP, TAQQIP. In Psalm 17 zien we in het Aramees de vagina van God als ringen, YAN, YN, AYNA, die visioenen, HZY, bevatten van richting, koers, leiding, als timmerman gereedschap, regels en levels. Dit zijn visioenen van correctie, kastijding en discipline. Hierin wordt David ingewijd. Dit komt ook weer terug in het boek 'Het Timmerman Systeem – Het Dodenboek van David'. In Psalm 17 worden wij gered van de goddelozen door de besnijdenis, HARBA, HREB, HOREB, het zwaard van Mozes, zijn speer, wat ook bestraffing en oorlog betekent. HOREB is de berg waar Mozes de tien geboden kreeg. In het Hebreeuws is dit zwaard, CHEREB, wat besnijdenis-mes betekent, en slagtand van het nijlpaard, van de BEHEMOTH. In Psalm 16 laat God aan David zien in openbaringen het pad van de sexuele omgang van en met de Wet als de formule tot overwinning. Dit betekent : wij moeten de diepte leren kennen van de Wet.

De Aramese grondtekst is de basis van het hele bijbel project, en als je daar in de diepte gaat, dan zie je hoever alles van de originele structuur is afgeweken. De bijbel is een complete misvertaling, en zeer selectief, om je af te houden van de ware betekenis.

Psalm 18 is een belangrijke Psalm. Eerst wordt David door de HEL van Saul verlost, en daarna wordt David bewapend met de HEL.

Dan wordt David benoemt als MSYH, MSIHA, wat in het Aramees 'Messias' betekent. David was al in het Oude Testament als de Messias van God aangewezen. Worden wij door deze Messias gered ? Natuurlijk niet. Wij worden alleen gered door de GNOSIS. Ook in de lagere canon werd David beschreven als de Messias. Dus dat David de Messias is zal ons echt niet verder helpen als wij de GNOSIS niet tot ons nemen. David zal ons leiden tot de moederschoot, door de GNOSIS. Alles draait om de GNOSIS, en David is slechts een wegwijzer daartoe. Wij mogen door de GNOSIS de voetstappen van David betreden, om zo neer te buigen tot de Moeder God, de personificatie van de GNOSIS, de Goddelijke Kennis. Zowel het boek van Job als de Psalmen beschrijven de reis door de hel tot de moederschoot.

De elite heeft dit altijd verborgen gehouden. David was te oorlogszuchtig, en het zou het eind van de elite kunnen betekenen. Dit was ook de reden dat de Mithras cultus uitgebannen diende te worden, want die waren ook te oorlogszuchtig. De elite wilde een soort middenweg, van valse vrede, en gematigde strijd, die controleerbaar was door arena's. Hiertoe was Jezus de ultieme aangewezen persoon. Het Oude Testament was te oorlogs-zuchtig. Daartoe moest Jezus komen om de oorlog lam te leggen, en de mensen in slaap te sussen. Oorlog moest academisch zijn, en moest controleerbaar zijn door de elite. Jezus was dit instrument. Het was een instrument van totale zombificatie.

In Psalm 18 is het mannelijk geslachtsdeel weer heel erg belangrijk. Moeder God onderwijst en traint het mannelijk geslachtsdeel tot de oorlog. Het is een wapen. In de erectie wordt ervoor gezorgd dat het uitreikt boven de erectie van de vijand. Ook de vijand kent dit geheim en traint en programmeert het geslachtsdeel. De Psalmen beschrijven het mannelijk geslachtsdeel als bogen. Daarom zullen er tijden zijn dat de boog slap is, en tijden dat de boog gespannen is. In Psalm 11 wordt duidelijk dat als het mannelijk geslachtsdeel van de vijand slap is, dan schieten ze op de erecties van God's volk. De vijand wil namelijk dat God's volk in de valse verlamdheid terechtkomt, zodat de vijand macht kan uitoefenen over God's volk. In de tijd van de nazi's werd fluor gebruikt om de mens lam te leggen, zodat ze zich niet zouden verzetten tegen het nazi bewind. Ook vandaag de dag gebruikt de elite fluor, een ernstig en gevaarlijk gif, afvalproduct van alluminium, om de mens als een trekpop te manipuleren. Fluor zit o.a. in tandpasta, en sommige landen hebben fluor zelfs in het drinkwater. Een profeet had eens een droom waarin hij een klein jongetje zag die fluor gebruikte. Het jongetje had daardoor een demonisch aureool om zijn hoofd die hem onderdrukte. Het jongetje leed o.a. aan hoofdpijnen, en allerlei soorten stoornissen, ook concentratie-stoornissen. Allemaal door fluor, wat het zenuwsysteem in de war brengt en de hersenen ernstig aantast. Er zijn ook fluor-loze tandpasta's die je kunt gebruiken in de strijd tegen de elite. Fluor kan de structuur van het tandglazuur hard maken omdat het een afval-product is van alluminium, maar juist omdat het gif is en de biologische structuur van de tand in de war schopt wordt je juist extra kwetsbaar voor gaatjes en andere kwalen. We hebben hier dus te maken met een samenzwering. Fluor is de materialisatie van een demoon die je valse beloftes geeft, maar je wordt slechts een slaaf en betaalt een hoge rekening. Het volk van God moet afrekenen met de fabeltjes van de tandarts, anders zal de tandarts afrekenen met God's volk.

In Psalm 18 krijgt David het schild van de bestraffing, en zegt dat de kastijding hem kinderen heeft laten voortbrengen. Discipline is dus een vruchtbaar iets in de strijd. Om zijn vijanden te vervolgen moest David zijn vijand bestuderen, en aanhoudend blijven volgen en treiteren. Dat is ook de definitie van sterkte in het Aramees : frequentheid. David moest zijn vijand dus stalken.

De weg van de goddelijke sexualiteit wordt beschreven als TMM, THUMMIM, als perfect, wat ook de benaming is van IYOWB. David begaat dus eigenlijk het pad van Iyowb, het pad van de goddelijke sexualiteit/ vruchtbaarheid, wat dus het pad van jacht en oorlog is. Iyowb moest de Behemoth en de Leviathan verslaan. Ook David moest de Behemoth berijden en overwinnen, om zo zijn slagtand af te nemen, het mes van de besnijdenis. Ook moest David de tongen van de Behemoth afnemen, om die aan zijn riem te hangen. De tong van de Behemoth is de Leviathan. Leviathan manifesteerd zichzelf als Jezus in het Nieuwe Testament om de oude wegen tot de Messias, tot David, te verbergen, en te veranderen. Jezus kwam om tijden en wet te veranderen. De Leviathan zou worden tot een haan, de satanische erectie, die ook te vinden zou zijn op de toppen van de kerken. Jezus, de haan, zou aanbeden worden. Het Romeinse Rijk was geinteresseerd in vechthanen voor de markt, om het volk te amuseren, blind te houden, afgeleid, zodat de elite de controle zou kunnen bewaren. Door het ontvangen van de Geest van Jezus ontving het volk de tongen van Leviathan. Deze tongen brachten verdeeldheid. Het waren de Babylonische tongen, en verdeeldheid is ook de betekenis van de naam Leviathan. Dit was altijd het mandaat van de elite : 'Verdeel, en heers.'

In Psalm 18 is de rituele drank van MAYIM geopenbaard in een visioen. Dit is het bloed van de vijand. ADAM was geopenbaard als de heilige beker, de dronkenschap van het paradijs, die het bloed van de vijand draagt. Dit is waartoe AIMA, ADAMAH is uitgezonden, de aarde van het paradijs, onder de APHAR. AIMA is de Bloedvergieter, oftewel David. David leidt helemaal terug tot de bron van ADAM in het paradijs, waar de bronnen van bloed zijn. Door het bloed van de vijandelijke prooi te drinken worden in Psalm 18 de grondvesten van de aarde getoond in een openbaring. Dit gebeurt allemaal door de Toorn van God's Ziel, door de Toorn van de Duisternis van God.

David moest bewapend worden met de Hel, moest de Hel ontvangen, zoals christenen de Geest willen ontvangen. In Psalm 18 ontvangt David de Hel, als een bewapening, en daarom is Psalm 18 één van de belangrijkste psalmen. Het opent een groot portaal in de geestelijke wereld. Dit is belangrijker en beter dan het ontvangen van de Heilige Geest. Dit was namelijk waar de Heilige Geest naartoe zou leiden. De Hel is een essentieel deel van de Gnosis.

Het christendom is een Nazi wetenschap als onderdeel van de illuminati-elite. Deze Nazi dokters zijn geplaatst om door zogenaamde “handlers” alter egos in hun slaven te creeeren er gevoeligheid komt voor trigger-woorden of buzz-woorden zoals Jezus en Heilige Geest om zo volledige controle te hebben over de slaven. Jezus is een gevaarlijk illuminati-buzz-woord.

In Psalm 22 hebben onreine vissen, runderen, TOR, TAWRA, en kalveren David omsingeld, KRK, KERK, wat ook betekent : verzen van geschriften in het Aramees, sluiten (vgl. canon), binden en buigen. Kortom David werd opgesloten door geschriften. In het Aramees staat er dan dat David zich hiermee juist moet gorden, HDR, dat het eigenlijk voor hem een wapenrusting is, die hij eerst moet overwinnen. Hij moet de jacht beginnen op dit gevaarlijk vee, en het onderwerpen, ook zoals Iyowb dat moest, en de Levieten. Iyowb maakte van de jachtprooi zijn wapenrusting. Dit gebeurde door het ingaan van de APHAR, het stof, het vuil, de bovenlaag van het paradijs. In Psalm 22 komt David de APHAR binnen. De APHAR is het laatste oordeel. David moet zich bekleden met de huiden van de verslagen demonen. De APHAR is tegelijkertijd de ontwapening. David's armen worden er in de Aramese grondtekst van hem afgerukt/ afgesneden. Net als Iyowb werd David in de APHAR gevormd. De APHAR is een diepere goddelijke verlamdheid daartoe, waarmee David net als Iyowb ingesmeerd moest worden, opdat hij daarin bewapend zou worden en tot groei zou komen, onder de Moeder God. In APHAR wordt alles getest om klaar te maken voor de ADAMAH, de diepere laag en het eigenlijke wezen van David zelf, waarin hij moest komen tot ADAM, de paradijselijke vloed. In de APHAR werd David voorbereid om een goddelijke Rechter te zijn, waaraan niemand zou kunnen ontkomen. In de APHAR ontvangen wij ook een nieuw lichaam. Onze spieren sterven in de APHAR, en mannelijke geslachtsdelen komen ervoor in de plaats.

De ADAMAH, DAVID, waar de APHAR naartoe leidt, is het teken van overwinning in oorlog, die ons op doet staan en toerust in de jacht. ADAM, dronkenschap, is hiervan het gevolg, naarmate wij groeien in David, de gradaties van heerserschap. Wij worden dronken van het bloed van de vijand. DAVID wijst terug op de waarheden in het paradijs. DAVID is de weg terug tot het paradijs, tot ADAM.

In Psalm 24 in de Aramese grondteksten laat het zien dat de goddelijke erectie, de TEQAN voortkomt vanuit de NAHRA, de rivier van vuur. Dit is de rivier van openbaring, waar ook Ezechiel ingewijd werd. De NAHRA zijn een alien-volk. In het Hebreeuws is het NAHAR, wat ondergrondse rivier betekent. De NAHRA is een alien-volk verborgen in deze Psalm. Door de Aramese betekenis wordt zij geopenbaard. De NAHRA heeft Rigil Kent overwonnen. Rigil Kent is de heldere ster van de kinderen, van het baren, van de materiele biologische machine die kinderen maakt en de vloek van ouderdom. Het is de lijm van het familie wezen, en de kracht van de illuminati, de elite. God had ons gemaakt als eeuwige wezens, maar materiele baarmoeders slokten ons op. Wij moeten de zegels van de kinderen verbreken. Het was een vloek. Materiele baarmoeders schiepen een grote afhankelijkheid, en dit terwijl wij wezens waren met een innerlijke gnosis. Materiele geboorte is een andere vloek van het christendom, komende van de Rigil Kent samenzwering. Geboorte is een idool die ons afleidt van onze eeuwige natuur. Wij moeten terugkeren tot de NAHRA, tot de vuurrivier, waar de goddelijke erectie een oorlogswapen is, een jachtinstrument. De NAHRA zijn elementen van eeuwige gnosis. De vonk van eeuwige gnosis is in hen, zodat zij niet oud kunnen worden.

De NAHRA hebben Rigil Kent overwonnen door diepere vormen van verhongering, oftewel vasten, waardoor ze tot hun eeuwige natuur kwamen. Dit is afrekenen met het Rad van Reincarnatie. Materiele kinderen zijn een sluier waardoor wij heen moeten gaan om tot de eeuwigheid gekomen. Deze biologie is verdoemd. Wij werken in de fabriek van de duivel. De duivel heeft zichzelf als god opgesteld en zegt : 'Gaat heen en vermenigvuldigd u.' Nogal wiedes. Het is een fabriek.

Als elementen van de eeuwige gnosis hebben wij een Moeder, Moeder God, die ons ingenomen heeft door haar boog, het mannelijke geslachtsdeel. Zij heeft een eeuwige baarmoeder van de gnosis. In wezen is de materiele baarmoeder een beeld van het vee wat ons heeft omsingeld en wat wij moeten overwinnen om het als een wapenrusting te gebruiken. Dat gebeurt in de APHAR. In de APHAR overwinnen wij de materiele baarmoeder, de vloek van geboorte en ouderdom. De Moeder God is het geheim en de bron van alle gnosis, en wij moeten de materiele baarmoeder overwinnen om tot haar eeuwige baarmoeder te komen. Wij gaan door een schijn-huwelijk, om vervolgens tot de scheiding te komen, de TOWRAH, als een eeuwige verbinding met de Moeder God. Zo zijn wij dan geen kinderen meer, en is zij niet de baarmoeder. De materiele baarmoeder is het vee wat wij moeten overwinnen en verwerken. Wij moeten door de sluiers van de eeuwigheid.

Een tijger in de sneeuw, een kannibaal, verslindende een ziel, om er vervolgens zwanger van te raken. Het zakt van de buik naar de baarmoeder. Dit is hoe het geboorte-proces werkt. De moeder kan alleen baren als ze eerst haar kind verslind. Dat is de wet van Rigil Kent, de geboorte-machine. 'Laat de kinderen tot mij komen.' Natuurlijk. Door geboorte kan de elite het volk beter onder controle houden. Geboorte was een groot lijden, maar wij moesten hier doorheen. Wij moesten het vee van de materiele baarmoeder overwinnen. Wij moeten ons richten op onze eeuwige natuur. Ook moeten wij zielen zien zoals ze zijn en ons niet om de tuin laten leiden door de media van de vijf zintuigen. Wij leven in een soort van duivelse TV. Dat wat we op ons netvlies zien is niet de waarheid, maar wordt gecontroleerd door de illuminati. Wij moeten hier doorheen prikken. Iedereen krijgt weer wat anders te zien, omdat de illuminati ons in de arena wil zetten. Er wordt altijd zwaar gevochten over wat de werkelijkheid is, en vaak vecht men voor een zeker persoonlijk beeld overgedragen door de illuminati. De illuminati vormt groepen door verschillende personen hetzelfde te laten zien. Zo onstaan er oorlogen met andere groepen. Wij moeten het gevecht beginnen tegen de materiele baarmoeders die ons willen opslokken voor een nieuw ritje in een uitgezogen, opgesloten verstand. Wij moeten onze wapenrusting opnemen.

Onder de invloed en het teken van Rigil Kent worden alle kinderen verwekt. De baarmoeder van de Moeder God is de weg eruit, maar Zij bereid ons voor en bewapend ons om de valse baarmoeder te overwinnen.

Psalm 27 – 'Leer mij de weg' is in het Aramees : 'Leer mij de sexualiteit'. 'Leidt mij naar perfectie' is in het Aramees : 'Leidt mij tot de erectie, TRYS. Perfectie staat gelijk aan erectie in het Aramees (vgl. THUMMIM – IYOWB). De vijand zit hem achterna, en daarom vraagt David dit aan God, want zij willen hem sexueel exploiteren, in de vorm van tweeslachtige geschriften (Vgl. OT en NT).

Psalm 28 – BASRA, BSR is penis in het Aramees. De BASRA triomfeert, ALAZ in het Hebreeuws, ook : springt op. In het Aramees staat er dat de BASRA aanbidt, erkent, een overeenkomst aangaat en zich overgeeft. David geeft zich hier over aan de Moeder God. De Heere is de Hel, staat er dan, bestraffing, kastijding, om de vijand te ontmaskeren, om de priesterlijke gaven te vestigen, en de goddelijke verlamdheid. Dat is wat de hel doet.

Psalm 29 – Hel moet geuit worden. De stem, de tongen, QALA in het Aramees, van de Heere is op de wateren, MAYIM, op het zaad. Dit is het spreken in tongen. Hel is de tongen van de Heere, staat er dan. Dit is nodig om de vijand in vee te veranderen, in kalveren en buffels in het Aramees.

In Numeri 1 : 51 hongeren de Levieten de vreemdelingen uit die het kamp, MASRI, belegering, aanvielen, te dichtbij kwamen. In het Aramees is die verhongering QTL, wat onthoofden betekent, scalperen, afplukken, snijden. In vers 52 doen zij dit door de kracht van de Hel.

In Leviticus 26 : 7 staat dat de vijand vervolgd moest worden, er moest jacht gemaakt worden op de vijand, en de vijand zou vallen, NPL, wat verlamd raken betekent, in iemand's bezit komen. Dit zou gebeuren door de CHEREB (Hebreeuws)/ HARBA (Aramees), het besnijdenis-mes, de slagtand van de Behemoth.

Psalm 31 laat zien dat de verhongering, de honger, het vasten, de ULSAN(A) uiteindelijk leidt tot geslachtsgemeenschap met God. De seizoenen van David waren in de YAD van God, het geslachtsdeel van God. Ook de vrouw was gemaakt van YAD. YAD kan ook voor vrouwen gebruikt worden. Bevrijdt mij van de YAD van de vijand. Er was dus sexueel geweld wat David bedreigde. In Genesis 9 : 2 wordt duidelijk dat de YAD, als de penis en de erectie, heerst over de dieren, waaraan de dieren toegewijd zijn, ondergeschikt, en ook 'verkocht'. In vers 5 is de penis de wrekende schuldeiser. In Geneis 14 : 20 is de YAD een onderwerper van de vijand.

MOSY is de Aramese diepte van het woord Mozes, en veel accurater voor de persoon van Mozes, als zijnde zwakheid, verhongering. MOSY moest het volk hier naartoe leiden, naar de honger in de wildernis om het volk zwak te maken, leeg te maken, zodat het de openbaringen van God kon ontvangen. Dit was ook om het volk te testen en te ziften. MOSY is het pad door de wildernis, ook voor David. In Psalm 6 wordt MOSY besproken als het proces om tot TESWI, te leiden, de voeten van Moeder God, Haar fundament, ook als een bed. David maakt Haar voeten nat met tranen, waar hij ook tot zwakheid komt. MOSY moest YAM, JOM, de zee, verslaan, scheiden, door zijn YAD op te heffen, door de erectie van zijn penis. Dit is een Davidisch proces. In Exodus 34 : 4 nam MOSY de twee afdelingen van de wet in zijn YAD. De wetten werden dus in zijn YAD gegraveerd. Zo werd MOSY voorbereid om in Exodus 35 : 29 door zijn YAD offers te brengen. In Deuteronomium wordt de metalen KECEPH besproken, de YAD-piercing als de YAD-ring, een sieraad, om geleid te worden door God.

De besnijdenis en de scalpering (hoofd-besnijdenis) die door de Levieten gebeurde was dus allemaal om het contact met de Moeder God te herstellen, en om de YAD te herstellen als een boodschapper. Die besnijdenis zou moeten leiden tot de KECEPH, de YAD-piercing-ring. Weer zien we het belang waarom David als Messias doorstoken moest worden in het OT, en de doorstekingen van Jezus wijzen daar op terug. Het is niet genoeg om alleen maar besneden te worden. We moeten ook gepierced worden door Moeder God.

24 opdat alle volken der aarde zouden weten, dat de YAD, het geslachtsdeel, des HEEREN sterk is (HEL), en zij de HEERE, uw God, al de dagen zouden vrezen.

Jozua veroverde steden door zijn YAD. Door het gehele OT zien we het belang van YAD. In het Aramees aanbaden de Israelieten de oer-demoon van de duisternis, en het woordje 'heilig' betekende 'idool', 'idol', als een goddelijke idol, als iets waarmee men geobsedeerd is, als een fetish, een mascotte, een geluks-hanger. Daarom ging het volk voortdurend de mist in. De YAD leidde het volk door de wildernis, nadat YAM, JOM, de zee, was verslagen. Maar het was helemaal niet wat men van God verwachtte. Ze werden verzwakt en uitgehongerd. Ze moesten tot de TEQAN, de goddelijke erectie geleid worden, maar velen vielen af. De TEQAN stond voor de inwijding in de Levitische hierarchieen, maar die waren zwaar.

In de grondteksten van het Oude Testament ging het telkens weer hier om : Of je werd een sex slaaf van de vijand, of je leerde de ware sexualiteit van God kennen, waar het allemaal voor stond. En zoals we zagen is de goddelijke sexualiteit een oorlog. De vertalingen zullen je niet vertellen dat Simson een sex-slaaf was van de Filistijnen, maar in Richteren 16 : 26 was er een jonge slaaf, een NA'AR over hem aangesteld die zijn YAD vasthield, zijn penis. Sex-slavernij wordt uitgevoerd zodat de vijand controle kan krijgen.

In de grondtekst had David een sexuele relatie met Jonathan, en zelfs met de Levieten. I Samuel 22 : 17 – De YAD, penissen, van de Levieten, zijn met David. Laten we vooral niet vergeten dat dit zich in de onderwereld afspeelde, en dat dit esoterisch is, allegorisch. Maar wij kunnen niet ontkomen aan sexuele beeldspraak in de grondteksten. De Bijbel is een moeilijk boek, en iets wat je vooral niet al te letterlijk moet nemen. David bedreef dus homosexualiteit in de grondtekst. Die strijd is al wel langer gaande of David wel of niet homosexualiteit bedreef, voornamelijk in het geval met Jonathan. AHAB betekent ook sexuele liefde, en EHEBEH betekent ook liefde van een man tot een man, en sexueel verlangen, wat dus ook homosexualiteit kan betekenen. Dat is de grondtekst, en die is allegorisch, zoals de talen van de Bijbel allegorisch in zichzelf zijn.

David was beschreven als de Messias, maar ook Saul werd beschreven als de Messias, maar die viel later af, zodat we te maken hebben met een gevallen Messias. Messiassen kunnen dus afvallen, en er zijn valse Messiassen, zoals in het geval van Jezus. Jezus is gewoon één van de Messiassen in een rijtje Messiassen waarnaar het volk gebedeld had. Het volk wilde een Messias.

David versloeg een aantal volkeren, wat te maken had met YAD en TEQAN, het erecte geslachtsdeel. De vrouw was gemaakt vanuit een geslachtsdeel (penis van mijn penis), en daarom is het van belang voor de Moeder God. De Moabieten zagen mayim, sperma, rood worden als bloed. Daarna werden ze verslagen door de Israelieten. Dit gebeurt ook in Openbaring : de wateren, MAYIM, het sperma, zal bloed worden. Het bloed van de vijand is het zaad. Wanneer je met iemand in oorlog leeft, en je wil vrede sluiten, hoe kun je dan jezelf insmeren met het bloed van een lammetje, een rund of een bok, om zo tot degene waarmee je in oorlog leeft te naderen, en te denken dat dan alles goed is ? Je zal uitgelachen worden, en de oorlog zou alleen maar erger worden. Toch is dit wat het christendom leert. Er is een oorlog tussen God en mens, en de mens zou door zich met bloed van Jezus in te smeren het weer goed kunnen maken. Dit roept de toorn van God op. Ten eerste wil God niet dat onschuldigen gebruikt worden als een vredes-offer. Het christendom leert dat dieren hiervoor werden gebruikt. God wil dat jezelf persoonlijk verantwoordelijk wordt, en dat je het met Haar uitpraat, en dat je de schuld zelf aflost door voor Haar te werken, door het goed te maken. Dat wat je kapot hebt gemaakt zul je wederop moeten bouwen. Maar niet als een dwaas een bokje slachten, je met het bloed bedekken en zo de tempel van God binnen te gaan. Dat is dwaas, en de Wraak van God zal je neervellen. Je zal overgeleverd worden aan de leugengeesten door je hebzucht en luiheid. Wat betekent het dan wel ? Door zonde kwamen er boze geesten tussen jou en God. Die boze geesten zul je dus moeten verslaan. David versloeg de vijand, en kwam zo tot God. Wij moeten de vijand verslaan om zo tot God te komen. In die zin is David de Messias als een voorbeeld. Wij moeten deze gnosis voor onszelf gebruiken, en zo zelf verantwoordelijk worden. In die zin slachten wij de vijand af door de YAD/ TEQAN, brengen wij God een boodschap. Dit is dus door het bloed van de vijand die David slachtte door de gnosis. Dat is wat AIMA inhoudt, de ADAMAH, de grond van het paradijs. Het zaad wat in bloed verandert, oftewel het bloed wat tot zaad wordt, is het teken van de overwinning over Moab, hebzucht (II Koningen 3 : 22).

David overwon de Filistijnen door zijn YAD in I Kronieken 14 : 10, als de uitstorting van mayim/ zaad, in Baalperazim, als een grote vernietiging van hun beelden. Het was een Davidische beeldenstorm. Baalperazim betekent Heer van het Voortbreken.

De Levieten waren de slagers in dienst van David in de grondtekst van II Kronieken 23 : 18. David wijdde zichzelf toe aan de YAD van God in Psalm 21 : 8. Belangrijk was het dus om tot de TEQAN te komen, de oprijzing van de YAD. Dit proces is ook wat de Jezus- Heilige Geest – verhalen verborgen hielden. Jezus stierf, raakte in de verlamdheid, YAD, en stond vandaaruit op in de TEQAN, als de opgestane Baal. Nu moeten wij dit dus allemaal terugvoeren tot David, om dit in de juiste context te krijgen. Zoals we zagen probeerde Jezus te veel de oorlog uit te doven, en dat kwam de Illuminati goed van pas. David leert ons weer oorlog te voeren in het goddelijke. In het OT is de YAD-TEQAN het evangelie, en DAVID-MOSY is hiertoe de weg. Als wij de TEQAN binnen gaan worden wij door Levitische initiaties in de Davidische hierarchie gebracht. Die hierarchie is nodig om over de vijand te heersen. David is het pad van overwinning, tot de Moeder God. Dit is geen werelds pad van overwinning, maar het MOSY-pad, door de wildernis van zwakheid en uithongering. Alleen hierin zal de TEQAN plaats kunnen vinden, de goddelijke erectie. Dit is dus ons lichaam wat tot een wapenrusting wordt. Religieuze porno is niet de weg ! Het gaat erom gnosis omtrent deze dingen te ontvangen !

Maken we een verbinding tussen Jezus en David, en laten we alles vertalen in Davidische context, dan verliest het Jezus buzz-woord van de illuminati zijn kracht. Zo mogen we dan langzaam tot een hogere gnosis komen omtrend deze dingen, en het woordje Jezus loslaten, om zo al deze dingen in de juiste verhouding, en in de juiste vertaling en hierarchie, terug te vinden in David. David wijst op de moederschoot van God. Door het MOSY pad mogen wij tot Haar komen, tot verdere initiatie in het Levitische. Wij moeten langzaam het woordje christen loslaten om zo Levieten te worden. Het woordje 'christen' wilde ons door zijn hekserijen afleiden van het oorlogspad. Het woordje 'christen' was een ander buzz woord van de illuminati om ons in slaap te sussen. Verbinden wij het woordje 'christen' met het woordje 'Leviet', en vertalen we al het christelijke door in het Levitische, dan wordt de macht van het buzz-woord 'christen' verbroken. Je moet de context gaan zien, en gnosis gaan krijgen om van dit slaventrigger-woord los te komen. Als je weet waar het voor staat, dan zal het je niets kunnen doen.

David stond op en overwon door de TEQAN, om zo het pad vrij te maken tot de Moeder God. Hierdoor worden wij dus niet gered. Het enige wat zal moeten gebeuren is dat we de gnosis ontvangen omtrent deze dingen, om af te dalen in de duisternis van God, en verlichting te vergeten.

Jezus greep ons weg uit het Davidische, en verblinde ons, als een mix van Roomse goden. David overwon door het vestigen van de Wet.

De TEQAN betekent het vol worden met het bloed van de vijand, door de AIMA, David, de Bloed-Vergieter. De TEQAN is de heilige verbinding tussen David en Adam, de dronkenschap van het bloed van de vijand. Het bloed van de vijand moet afgenomen worden, anders is de vijand nog steeds in volle kracht en gevaarlijk, heersende over ons. Dit is een oorlog. Ons verstand moet veilig zijn tegen ingeving van de vijand door het bloed van de vijand, door de dronkenschap. Deze dronkenschap is mind-altering, zoals de drugs-bomen in het paradijs. Dit is hoe een erectie werkt : Bloed wordt in het geslachtsorgaan gepompt. Dit is geen onschuldig bloed. Het is het bloed van de vijand.

De TEQAN is een machtige brug tot het paradijs, en in Adamah leidt het tot de diepte, tot de Adam, de dronkenschap van het bloed van de vijand.

TEQAN is vol worden van het bloed van de vijand. De Heilige Geest was door het Romeinse Rijk aangesteld om de gnosis verborgen te houden, het pad tot de Moeder God. De Heilige Geest was datgene waarmee elke burger van het Romeinse Rijk gevuld moest worden, zodat het bloed van de vijand, het bloed van het Romeinse Rijk, niet binnen zou kunnen komen, want dat zou de ondergang van het Romeinse Rijk betekenen. In plaats daarvan vulde de Heilige Geest de mens met het bloed van onschuldigen, waarvoor Jezus het trigger-symbool was en het buzz paswoord. Dit riep de Toorn van God op. Het Romeinse Rijk voerde oorlog met God.

In Psalm 33 wordt duidelijk dat de erectie aanbidding van God is. Dit wordt beschreven als SPYR, mooi, schoonheid.

De politiek was altijd een middel waardoor de sterken heersten over de zwakkeren, de rijken over de armen, 'survival of the fittest', het recht van de sterksten. Hiervan is Jezus een symbool : schuldigen heersen over onschuldigen, om zo te ontsnappen aan God's Toorn. 'Laat de kinderen tot mij komen.' Natuurlijk, want kinderen zijn perfecte offerdieren. Ze geven niet veel weerstand, zijn mak, en goed te beinvloeden. Onschuldig bloed moest er vloeien voor deze god, als een empowering voor de illuminatie, een bloedoffer religie kon de elite groot maken. Zo zouden de zwakkeren nog zwakker worden, en de sterken nog sterker. Jezus is het zwaard van de regering, die over hulpeloze mensen regeert. De diepte van deze religie is bijna onpeilbaar, maar toch zal deze ontmaskerd worden. Evolutie zal hier nu mee gaan afrekenen.

Jezus komt voort vanuit eeuwenlang onschuldig bloedvergiet, als vlag op de modderschuit. In de grondteksten wordt het duidelijk dat de offerdienst bestemd was om demonen, leugens, op te offeren. Zo kwamen mensen rein voor God te staan, als ze afrekenden met de zonde-machten. De duivel had de dingen dus omgedraaid, zoals je van demonen zou kunnen verwachten.

Er gaan verschillende machten schuil achter de Jezus-machine, die hem als een marionet gebruiken, om het hogere verborgen te houden, als een zegel. De Jezus-machine wordt als een wachter gebruikt. Ook in Egypte houden de wortels van Jezus, of de machten achter Jezus zich verborgen. De zonnegod Iusu of Horus werd daar maagdelijk ontvangen door Meri (Isis), en zijn vader is Seb, waarvan Jozef en Maria zijn voortgekomen met het kindeke Iesous, Jezus. Ook Horus had de kwaliteiten die Jezus had.

Oannes was de Babylonische visgod die de mensheid beschaving leerde. Deze in die tijd beroemde god werd door het christendom overgenomen als Ioannes de Doper, oftewel Johannes. Ook was deze figuur overgenomen van de Egyptische Anup, die Horus doopte.

Adam betekent bloedvergieter in de Aramese grondtekst (IDOM, DM), en ook menstruatie-bloed, wat hem een meer vrouwelijke kwaliteit geeft. Adam is in de grondtekst ook een volk of amazone-stam. David moest tot deze Adamitische dimensie komen, als tot een object, een fetish. Adam is in de grondtekst gemaakt als een mannelijk geslachtsorgaan, wat ook wordt beschreven als een wapen, als een speer. Adam is zo de speer van David, als een oorlogs-fetish. De ADAM, IDOM is also gerei wat de Levieten gebruikten in hun offerdienst, in de grondteksten van Leviticus.

De duivel vreeste deze offerdienst, en zond Jezus om deze offerdienst te stoppen. Een onschuldig iemand moest geofferd worden, als beeld dat de duivel niet meer geofferd zou worden. Zo zouden de schuldigen zich kunnen maskeren en de elite kunnen vestigen. Zij verscholen zich achter het Jezus-beeld. Jezus had zijn wortels in de Horus/ Iusu verering, maar Horus was de god van oorlog en jacht, en was altijd in strijd met Seth, Satan, zoals Mithras ook een god van oorlog en jacht was. Deze goden werden aan de kant gedrukt en overgenomen en bedekt door Jezus die de Levitische offerdienst wilde staken.

Maar zo kunnen wij niet terugkomen tot de ware Levitische offerdienst, en blijven demonen vrij rondlopen. Er was dus iets heel demonisch gaande rondom de figuur en missie van Jezus. Er was iets heel lugubers gaande, wat voor de zwakkeren nadelig kon uitpakken, en wat de elite zelfs nog meer macht zou kunnen geven.

De YAD is Adam, de penis, de speer, de IDOM, de oorlogs-fetish, die ook Horus gebruikte om het kwaad te overwinnen. Horus overwint door zijn erecte phallus, en werd ook vaak zo afgebeeld. In het christendom werd dit alles afgedekt, en was dit allemaal taboe. Dit kon namelijk de val van de elite betekenen. In de geheime leer van de elite, de vrijmetselarij, de illuminati, en andere geheime genootschappen, wordt de phallus volop aanbeden, en kun je dit ook telkens terugvinden in hun kunst en architectuur. Ook neemt de Egyptische cultuur een centrale plaats. Zij willen de burgers namelijk blind houden voor de feiten. In de kerken worden gewoonlijks de Egyptische achtergronden niet besproken. Jezus wordt gewoon als een marionet gebruikt door de hogere, verborgen machten, zodat het volk in slaap blijft.

De zalving was in de grondtekst het vuilmaken, rituele verf. In het Hebreeuws betekent zalven ook doen groeien, en dit had te maken met het zalven van de phallus om het erect te maken. Dit gebeurde met dierenvet, maar ook met bloed en zaad, MAYIM, wat ook voetenzweet betekent. Op die manier moest de speer gezalfd worden. 'Gij zalft mijn hoofd met olie.'

'Gij laat mijn phallus groeien door het te zalven met dierenvet,' staat er dan. Hier wordt het woord 'shemen' gebruikt voor dierenvet, waar ook het woord 'semen' vandaan komt, zaad, sperma. In het Aramees is dit MSH, MSHA, MESHA, waar het woordje Messias, Messiah vandaan komt. 'Mijn beker vloeit over,' is dan een gevolg hiervan, en in het Aramees staat er : 'Mijn beker maakt mij dronken,' wat ook weer terugwijst op Adam de paradijselijke dronkenschap. Zo kan dan de oorlog beginnen, en de jacht. In het Hebreeuws betekent dit ook dronkenschap in de diepte van het woord, en beker betekent onreine vogel, als demonen-vogel, demonische kip, Kowc.

De Levieten gebruikten vogels, kippen, om hun huizen schoon te maken en te ontzondigen, zowel levende kippen als dode kippen.

49 Dan zal hij, om het huis te ontzondigen, twee vogels, cederhout, scharlaken en hysop nemen. 50 Hij zal de ene vogel slachten boven een aarden pot met levend water. 51 Het cederhout, de hysop, het scharlaken en de levende vogel zal hij nemen en ze dopen in het bloed van de geslachte vogel en het levende water, en zevenmaal dat huis besprenkelen. 52 Zo zal hij het huis ontzondigen met het bloed van de vogel, het levende water, de levende vogel, het cederhout, de hysop en het scharlaken.

De Egyptische goden mogen dan de diepere waarheden van de gnosis vertegenwoordigen, die de kerk probeerde af te dekken. De oppergod van Egypte is RA, wat in de Hebreeuwse bijbel bestempeld is als het kwaad. RA = het boze, duivelse. De Egyptische goden waren oorspronkelijk kippen die de hoofden van de Egyptenaren innamen. God heeft hiertoe simulators gemaakt, maar uiteindelijk moeten wij de strijd aangaan met deze kippen. Ook Egypte is een zegel wat verbroken dient te worden. De Levieten streden tegen de RA, de demonische kippen.

Adam is in die zin een kippenhouder, een kippenslachter als zijnde de slachter van demonische kippen. Hij is de beker, de houder van de veren. De veren beelden de paradox uit, de tegenstrijdigheid van alle dingen, en het syncretisme. Hij is de speer die over de OKLAH heerst, de plaats waar de vijand in kippen veranderen. Dit was ook belangrijk in het verslaan van de Leviathan, zoals we in het boek van Iyowb zagen.

De gnosis is verborgen in de verzameling van de veren van de vijand. De IDOM, ADAM, is hiervoor de phallische speer om de gnosis te openen. Dit is gericht tegen RA, tegen de demonische kippen. Het bloed van kippen, en dan demonische kippen, staat gelijk aan menstruatie bloed, en is daarom een belangrijk vruchtbaarheids-ritueel voor de Levieten, om zo gebieden te reinigen en te ontzondigen. Daarom is het voor David zo belangrijk om tot de ADAM te komen. In de ADAM is het geheim van de MAYIM, het zaad van de gnosis.

Het Evangelie van het Oude Testament leidt dus helemaal terug tot ADAM, de IDOM, waar er wordt afgerekend met de demonische kippen, de Egyptische godenwereld. De IDOM is de phallische speer van het paradijs, die gezalfd moest worden met MAYIM, dierenvet, bloed, zaad, voetenzweet, zodat het erect zou worden. Dit gebeurt ook in Egyptische mythe, waar MERI dit doet bij IUSU. Het zijn rituelen om los te komen van het zaad van SETH, Satan.

Esoterisch gezien moet David deze Adamitische speer ontwikkelen, om zo te ontkomen aan de speer van Saul, de valse, gevallen Messias. De Jezus-legendes wilden dit allemaal afdekken, daarom moeten wij terugkeren via David tot Adam, tot de IDOM. Deze speer draagt de gnosis.

Eva moest de speer, ADAM, gebruiken om 'te eten van de vrucht', oftewel 'het demonische vee te slachten'. De IDOM was haar jacht-fetisch. De slang was een beeld van de diepere betekenis van IDOM, als de phallische speer. Ook Mozes richtte deze phallische speer op, als de koperen slang, waardoor het volk gered zou worden.

Eva was verantwoordelijk om deze speer te zalven, voor te bereiden. Het was om de Leviathan, de demonische kip, te doorboren, de demonische phallus. De demonische phallus kwam tot volle glorie in het verlossings-werk en de opstanding van Jezus. Jezus was de voortijdige zaadlozing, het demonische sperma, die het gehele Levitische stappenstelsel miste, had omgedraaid, en afgedekt.

Door de 666 van Salomo, het getal van zijn troon, kwam de vrouw op het beest, het beeld van de ANAQ-ARBA, de halsketen, die de Israelieten moesten veroveren. Dit was om de Amazone vrouw centraal te stellen, zoals Salomo deed. Dit was waarom de patriarchie het getal 666 demoniseerden.

Chi Xi Sigma is het getal van het beest en zijn naam, oftewel 666. Chi wordt neergezet als een X, spreek je uit als CH en betekent Christus. Xi wordt geschreven als een soort slang, Lucifer, de verboden vrucht, oftewel de verborgen Egyptische gnosis en de gnosis die daardoor verborgen wordt gehouden. Ook is de Xi het Kruis. Sigma betekent doorstoken, merkteken. De Griekse 666 is 'Jezus, de aan het kruis genagelde', wat iedereen moest ontvangen. Dit was tegelijkertijd een zegel. De patriarchie wilde niet dat de mensheid zou ontdekken dat 666 voor Jezus stond. Dat was alleen voor de ingewijde elite. In het Aramees 666 is Set Set Set, de Egyptische Satan.

De kippenjacht van de Levieten was gericht op de TSIPPOWR in het Hebreeuws, wat in de diepte : in cirkels draaien betekent en vroeg of te vroeg, wat alles te maken heeft met het Jezus-idee. De patriarchische illuminati elite, die diep onderwezen waren in Egyptische symboliek, gnosis en esoterie, wilden door Jezus het volk in cirkeltjes laten draaien, door cirkel-redenatie programmering in een driehoek van angst, als slaven die de gnosis zouden afweren en afdekken, mensen om de tuin zouden leiden. 'Te vroeg' houdt in : roekeloos, zonder goed fundament, zonder de nodige tussenschakels. Zo werden TSIPPOWR hersenen in de mens gekweekt, demonische kip-geesten, als een kippenverstand. Jezus was hiervoor het trigger-woord. Zo kon de demonische, valse 666 plaatsnemen, om de Salomonische 666 te verbergen.

Jezus werd de valse paradijselijke speer, de verrijzenis van de Leviathan, die de gehele aarde achterna ging in verbazing, hem aanbiddende, en die de Levieten moesten overwinnen. Daarom is het zo belangrijk om terug te keren tot de Adamitische fundamenten.

Veren zijn symbolen van communicatie met het hogere, symbolen van de gnosis. Daarom was de Levitische kippenjacht zo belangrijk, want de demonische kippen die leugens verspreiden met halve en verdraaide waarheden, hielden de gnosis van de mensen vandaan. De kippe-veer was een teken van overwinning over de kip-demonen, de overwinning over de TSIPPOWR en de RA. Dit werd dan ook een Levitische oorlogs of jachts-fetish. De veer werd een teken van hoop in de oorlog en de jacht.

Quetzalcoatl is de Azteekse gevederde slang, de phallische speer die de demonen-kippen heeft overwonnen, en hun veren draagt, als tekenen van de veroverde gnosis. Veren betekent : strijd, oorlog in de Hebreeuwse grondtekst. Veren zijn in Indiaanse mythologie opslagplaatsen van gnosis. In het Aramees als BRA staan ze gelijk aan mannelijke geslachtsorganen. Veren waren ook vruchtbaarheids-symbolen van scalpering en besnijdenis. In het Aramees als SARA zijn veren ook beschreven als 'haar' of 'scalpen'. Scalpen verbergen de Moeder-demoon gnosis, zowel in positieve zin als negatieve zin, uitgaande van de Griekse filosofie dat een 'demoon' oorspronkelijk de personificatie is van de gnosis, dus dat kan een goede demoon zijn of een kako-demoon, een slechte demoon. Ook is het zo dat door illuminati-vertalingen de talen zo verrot zijn geworden dat het goede vaak voor het hypocriete staan, en het slechte staat voor het gedemoniseerde door de bezetters, terwijl het oorspronkelijk goed was. We leven wat dat aangaat in een omgekeerde wereld.

Daarom werd de demoon gedemoniseerd, omdat de demoon in de Griekse filosofie voor de personificatie van de gnosis stond. In het Aramees aanbaden en volgden de Israelieten een demoon van de oerduisternis. Demoon betekent ook strijd in de diepte. De elite wilde het volk lamleggen, en daarom moest de demoon gedemoniseerd worden, oftewel het kreeg een door en door slechte betekenis.

Het woordje 'God' kwam van Odin, de voor-christelijke Christus-figuur van de oude Germaanse wereld. Toen al waren er grote religieuze truken gaande. In de diepte en historisch gezien ligt 'demoon' dan dichter bij de waarheid. En dan moet je kijken naar in hoeverre is de waarheid wel de waarheid, en in hoeverre is de leugen de leugen. Waar komen deze woorden vandaan ?

De phallische wapens leiden dus terug tot de veren van de gnosis. Dit is belangrijk om de cirkels te doorbreken.

BASAR, de Hebreeuwse paradijselijke grondstof van het menselijk lichaam was niet zuiver mannelijk in de betekenis van mannelijk geslachtsorgaan. Ook de vrouw werd hiervan gemaakt. Ook YAD, wat ook mannelijk geslachtsorgaan betekent, is niet zuiver mannelijk, omdat het ook voor vrouwen werd gebruikt. Het Evangelie van het Oude Testament gaat over deze paradijselijke stof. Het weet te switchen tussen mannelijk en vrouwelijk, kan beide geslachten zijn, maar het vrouwelijke is de bron. De YAD, de BASAR, is de brug die het mannelijke weer terugbrengt tot de moederschoot. Jezus had deze brug vervangen voor iets anders, zodat alles misging. De veren zijn ervoor om het contrast te laten zien, de spanning tussen het mannelijke en het vrouwelijke.

In het Oude Testament, in de grondteksten, vinden we een sexuele beeldspraak wanneer het gaat over de realiteiten van de onderwereld en de gnosis. We zagen hoe het spreken in tongen een sexuele betekenis had, als de phallus, het mannelijke geslachtsorgaan, wat vlam vatte om een boodschap te brengen, en dit was in oorlogs-verband, in de jacht. Het was een Davidisch teken van overwinning. Ook liet het zien dat de phallus door iets hogers werd bestuurd en daaraan onderworpen is, namelijk aan de vagina die tot de moederschoot leidt. We spreken dan vanuit de grondteksten niet meer over een universele God van liefde, maar over een nationale 'demoon', een stam-demoon, als personificatie van de gnosis. De Griekse filosofie en het Oude Testament liggen in dat opzicht heel dicht bij elkaar. Ook de Joden die alleen het OT hebben zien Satan als een deel van God. Let wel : We hebben het hier niet over Satan, of Lucifer, die dus voortkomen vanuit de Seth-Horus cultus van zonne-aanbidding, maar we hebben het over de oorspronkelijke betekenis van 'demoon'. De demoon is een verduistering, en geen verlichting. De demoon is een vuur in de duisternis, als het nachtzicht, maar geen allesverwoestende, allesverlichtende zon van oververlichting en verblinding om de gnosis te doven en van de mensheid weg te houden.

Zonne-aanbidding met hun zonne-goden was om de gnosis te doven. In het boek Handelingen in het Aramees/ Hebreeuws worden de tongen van vuur ontvangen op het hoofd, als zijnde op de penis. Dit is de vervulling van de YAD, als de brandende YAD. Dit is het ontvangen van de gnosis, wat dus misvertaald werd in Geest. Geest, als een luchtgod, leidt terug tot de zonne-aanbidding, tot Jezus, als een symbool voor de levens-genieters. Het werk van Jezus wordt als een heils-feit geaccepteerd, en daarmee is alles af. De brandende YAD was het symbool van de gnosis in het OT. In Handelingen zien we de uitstorting van de gnosis met dit teken. Dit heeft te maken met het vestigen van de troon van Salomo, de 666, als de vrouw op het beest. In het Oude Testament was David de Christus, en Levitische priesters. Chi Xi Sigma, de Griekse 666, kan vanuit het Aramese-Hebreeuwse OT gezien worden als David/ Levitische priesters, de OT Chi, en Xi Sigma als de brandende phallus, de besneden phallus. De Xi staat voor de slang, de erecte phallus, en de Sigma staat voor de piercing, de besnijdenis, het merkteken, als de opening van de mond, de opening van het hoofd, de scalpering, zodat het profetische woord gesproken kan worden, oftewel de tongen van vuur. Zo is het merkteken dan de brandende YAD, in positieve zin, die de vrouw op het beest bracht, de moeder van de gnosis. Dit is wat de brandende YAD uitbeeld, als de weg terug tot de moederschoot van de oorspronkelijke demoon van de oerduisternis, de personificatie van de gnosis.

In die zin zal 666, de brandende Levitische YAD, de Levitische offerdienst herstellen. De zon moet verduisterd worden, en de maan moet tot bloed worden, omdat deze lichten waren opgesteld om de gnosis te doven. De zon en de maan zijn gevangenis-bewakers van de aarde. Daarom is Jezus en alle zonnegoden waar hij uit voortkwam een gevangenis-bewaker van de aarde en de kerk. Wij moeten komen tot de brandende YAD, en loskomen van zonne-aanbidding. De zon bespot de duisternis en de gnosis. Daarom moet en zal de zon duister worden.

Het christendom is een astrologische cultus. Je wordt simpel gehouden door de hekserijen van astrologische symbolen, die ook nog eens van hun diepte zijn beroofd. Wij moeten met deze zegels klaarkomen. Johannes de Doper beelde de Waterman uit, de Aquarius. Hij moest Jezus dopen, zoals Anup Horus moest dopen. In het Aramees is Johannes de Doper als zijnde de waterman de zaadman, want MAYIM, wateren, betekent zaad. Hij werd onthoofd als de voorstelling van de brandende YAD, maar werd min of meer door Jezus opzij gedrukt. De nacht moest namelijk plaatsmaken voor de dag, de macht van de zon. Wij moesten hier doorheen om de zon te overwinnen, totdat de zon weer duister zou worden, en de fakkel zou branden in de nacht. Elia zou wederkeren om terug te leiden tot de moederschoot. Jezus maakte bekend dat Johannes de Doper de wedergekeerde Elia was, en dat er niemand groter was dan Johannes de Doper. Toch moest Johannes de Doper voor Jezus buigen. Johannes de Doper zou verslonden worden door de zon, zou onthoofd worden, of gescalpeerd, om zo opzij gedrukt te worden. Jezus zou deze scalpering netjes afdekken door een doornenkroon.

Toch zou de zon duister worden. De kop van de slang moest vermorzeld worden. Dat was al in Genesis aangekondigd. Dit gaat over de besnijdenis en de scalpering. Dit zou gebeuren door het zaad van Eva. Zij zou de phallus onder de voet hebben, of tussen de voeten, om zo de speer te zalven met MAYIM, bloed, zaad, voetenzweet, om zo de phallus vlam te laten vatten, als tongen van vuur, het spreken in tongen, oftewel de uitstorting van gnosis. Johannes de Doper was hier een vervulling van. In het OT was Simson hiervan de vertegenwoordiger, die gescalpeerd werd door Delilah, en zijn ogen werden uitgestoken door de Filistijnen, ook als beeld dat de zon verduisterd zou worden. De maan zou veranderen in bloed, en ook de wateren, wat in het Aramees betekent : 'het zaad zal tot bloed worden'.

In het Hebreeuws betekent 'de kop vermorzelen', zoals Eva met de slang zou doen, het beeld van de phallus, 'wachten op de kop', of 'wachten op de vermorzeling van de kop,' en 'vallen op de kop'. Eva beeldt de moederschoot uit, maar ook haar kinderen. Zij zouden wachten op de brandende YAD.

Tegen Adam werd gezegd, tegen de erecte phallus : 'Doornen en distelen zul je voortbrengen.' Dit sprak over het zegel van de doornenkroon. In de diepte betekent de doorn in het Hebreeuws ook zomer, de zon. De doornenkroon werd ook door andere zonnegoden gedragen, niet alleen maar door Jezus Christus, en dit beelde de vlammen van de zon uit. De zon zou alles bedekken als een groot zegel. Ook betekent doorn 'doorsteken', 'piercen', en in de Hebreeuwse diepte is het opdoen van de doornenkroon het scalperen. In het Hebreeuws werd Jezus dus wel degelijk gescalpeerd. Met het sterven van Jezus werd ook de zon verduisterd. Eva had de kop van de zonnegod vermorzeld.

De 'hiel' van Eva zou vermorzeld worden door de slang. Hiel betekent in het Aramees : 'de afsluiting van een woord', oftewel de canon zou verbroken worden. Hiel betekent ook oor en vagina. De vagina zou opengebroken worden, oftewel het maagdenvlies zou breken. Hiel staat in de esoterie ook voor Venus, de morgenster, Lucifer, oftewel Jezus. QEB, GEB of SEB, is de Aramese hiel als zijnde de Egyptische god van de aarde, of Joseph, de vader van Jezus. De naam Geb is ook van phallische oorsprong. Het betekent de lamme. Ook wijst het terug op SEBEK, het kruis, de Egyptische oorlogs-god.

Ook Iyowb werd gescalpeerd, als de besnijdenis van de Thummim, en dit bracht naar een dieper level van gnosis, en dieper oorlogs-gerei en jachts-gerei. Ook het boek Iyowb is een leidraad door de wildernis. Iyowb werd tot een brandende YAD, en ook wij moeten tot dat punt komen. Het waren phallische piercings, rituele besnijdenissen, opdat de vrouw het beest kon bereiden. De tempel van Salomo, de vrucht van David, beelde dit uit, door de 666. Het is het getal van de Levitische troon. De brandende YAD zou leiden tot het hart van de gnosis.

De Salomonische tempel herstelde de eredienst tot de vagina. Hierdoor werd deze tempel ook interessant voor geheime genootschappen zoals de vrijmetselarij en de illuminati. Zij wilden dit namelijk verborgen houden voor het gewone volk.

In de verre dieptes van de tempel van Zaralahm, de tempel van de draak, vinden we de verloren tabernakel van David en de tempel van Salomo, waar het Levitische pad doorheen gaat, door de Iyowbitische graden om te komen tot de verborgen doctrine. De verborgen doctrine is dat er wedergeboorte is door door de vagina binnen te gaan in de moederschoot, uitgebeeld door de brandende YAD. Jezus kwam om af te leiden van deze poort, om de mens te leiden tot de aanbidding van het mannelijke.

2 Hij zal zijn hand op de kop van zijn offergave leggen en die slachten bij de ingang van de tent der samenkomst.

2 Hij zal zijn YAD, penis, op de kop, ROSH, genitalieen, van zijn offergave (boze geest) leggen en die slachten bij de ingang van de tent der samenkomst, MOWED.

Dit gebeurde dus in de onderwereld, in de ERETS, door de Levieten als een vruchtbaarheids-ritueel. Dit staat gelijk aan aanbidding. Zo rekenden de Levieten af met zonde-machten, wat vredes-offer ook betekent in de grondtekst : afrekening.

7 En gij zult uw vijanden vervolgen, en zij zullen voor uw aangezicht door het zwaard vallen.

De Levieten hadden als opdracht de vijand aanhoudend te stalken en te treiteren in de grondtekst. De Levieten moesten jacht maken op de vijand.

MOSY onderwees de feesten aan de Israelieten. MOSY, zwakheid, honger, deed dit, als een resultaat. Honger onderwijst. Feesten zijn ook MOWED.

3 Zes jaar zult gij uw akker bezaaien en zes jaar zult gij uw wijngaard snoeien, en de opbrengst daarvan inzamelen.

Hier zijn we het getal 6 dubbel, 6 + 6, als de zes zes, 66, wat hier een getal is van de arbeid van de Levieten.

De Bijbel is een gevaarlijk boek als een mijnenveld van paradoxale symbolieken, als een onbekende, uitheemse taal waar we nog geen weet van hebben. Dit is om de zielen te testen. Aan alle kanten kun je eraf vallen, beschoten worden, een speer of pijl door je hart krijgen, of in een vlijmscherp mes vallen. Het is spelen met je leven.

Er zijn clowns in de lucht, met violen, maar de strijkstokken zijn zagen. Zij houden alles nauwkeurig in de gaten, en door mooie muziek nemen zij de hoofden in om nog meer controle te krijgen, en kunnen zo ineens aanvallen met de zaag. Aan de horizon verschijnt een grote vrouw. Zij draagt een net, heeft een boog, en scherpe, vreemde pijlen.

2 Iedere Israëliet en iedere vreemdeling, die in Israël vertoeft, die van zijn kinderen aan de Moloch geeft, zal zeker ter dood gebracht worden: het volk des lands zal hem stenigen. 3 Ook zal Ik mijn aangezicht tegen die man keren en hem uit het midden van zijn volk uitroeien, omdat hij van zijn kinderen aan de Moloch gegeven heeft, om mijn heiligdom te verontreinigen en mijn heilige naam te ontwijden. 4 Indien echter het volk des lands oogluikend toelaat, dat die man van zijn kinderen aan de Moloch geeft en hem niet ter dood brengt, 5 dan zal Ik mijn aangezicht tegen die man en tegen zijn geslacht keren en Ik zal hem en allen die hem in zijn overspelige verering van de Moloch volgen, uit het midden van hun volk uitroeien.

Moloch is Cronos in het Grieks, Saturnus in het Romeins, en staat voor de Vader die zijn kinderen eet, de kannibaalse god, Yahweh, de geselecteerde Babylonische berggod en god van de oorlog, oftewel Satan. Je komt dus automatisch onder deze vloek wanneer je Yahweh volgt. Dit is geschreven tegen een ieder die deze teksten letterlijk neemt.

De vrouw loopt richting de grote stad waar de clowns zijn. Ze gebruikt haar boog, en gooit haar net. Het is nu : Deuteronomium tegen Deuteronomium. Een grote oorlog begint. De clowns zijn in paniek, en storten neer met hun luchtschepen. Ze schijnen nogal veel techniek te hebben. Ze hadden een wetenschap opgezet, een wereld-religie, gebouwd op gewiekste nonsense. De vrouw begint te roepen.

17 Gij zult nauwgezet de geboden van de HEERE, uw God, onderhouden en de getuigenissen en de inzettingen, die Hij u opgelegd heeft; 18 gij zult doen wat recht en goed is in de ogen des HEEREN, opdat het u wèl ga en gij het goede land, dat de HEERE aan uw vaderen onder ede beloofd heeft, binnengaat en in bezit neemt, 19 door al uw vijanden voor u uit te jagen, zoals de HEERE heeft gesproken.

Wanneer gij de Jordaan overtrekt naar het land Kanaän, 52 dan zult gij al de bewoners van het land voor uw aangezicht verdrijven en al hun beeldhouwwerk vernietigen; ook zult gij al hun gegoten beelden vernietigen en al hun hoogten verwoesten. 53 Gij zult het land in bezit nemen en daarin wonen, want aan u heb Ik het land gegeven om het in bezit te nemen. 54 Dan zult gij het land door het lot onder elkander als erfdeel toewijzen naar uw geslachten: voor een groot (geslacht) zult gij het erfdeel groot maken, en voor een klein zult gij het erfdeel klein maken; waarop voor hen het lot valt, dat zal ieders eigendom zijn; naar de stammen uwer vaderen zult gij onder elkander het erfdeel toewijzen. 55 Maar indien gij de bewoners van het land voor uw aangezicht niet verdrijft, dan zullen degenen die gij van hen over laat, tot dorens in uw ogen en tot prikkels in uw zijden zijn, en zij zullen u benauwen in het land waarin gij woonachtig zijt. 56 Dan zal Ik met u doen, gelijk Ik gedacht had met hen te doen.

Hier zien we dat we geheel met de vijand moeten afrekenen, of we zullen ten prooi vallen aan de dorens, de overgelaten vijanden. Dat is de vloek van de doornenkroon.

SHAV = Gij zult niet ijdel zijn tegen uw naaste, gij zult geen lege getuigenissen of lege bewijzen op uw naaste afvuren.

12 Onderhoud de sabbatdag, dat gij die heiligt, zoals de HEERE, uw God, u geboden heeft. 13 Zes dagen zult gij arbeiden en al uw werk doen, 14 maar de zevende dag is de sabbat van de HEERE, uw God; dan zult gij geen werk doen.

In de grondtekst is de sabbat een oorlog, het tot rust brengen van de vijand. Werk doen is ASAH, wat offeren betekent. Soms moet het offeren gestaakt worden voor de oorlog en de jacht. 'Onderhoud de dag van de oorlog en de jacht, dat gij die heiligt.'

8 Gij zult het ook tot een teken (van de wet) op uw YAD, geslachtsorgaan, bevestigen.

Dit is een piercing-ring, waarin de wet is gegraveerd (Vgl. de KECEPH-piercing, voor leiding, ook door de YAD).

1 Wanneer de HEERE, uw God, u in het land gebracht zal hebben, dat gij in bezit gaat nemen, en Hij voor u uit vele volken verdreven zal hebben, de Hethieten, de Girgasieten, de Amorieten, de Kanaänieten, de Perizzieten, de Chiwwieten, en de Jebusieten, zeven volken, talrijker en machtiger dan gij, 2 en de HEERE, uw God, hen aan u overgeleverd zal hebben, zodat gij hen verslaat, dan zult gij hen volkomen met de ban slaan; gij zult met hen geen verbond sluiten en hun geen genade verlenen. 3 Gij zult u ook met hen niet verzwageren; uw dochters zult gij aan hun zonen niet geven, noch hun dochters nemen voor uw zonen; 4 want zij zouden uw zonen van Mij doen afwijken, zodat zij andere goden zouden dienen, en de toorn des HEEREN tegen u zou ontbranden en Hij u weldra zou verdelgen.

5 Maar aldus zult gij met hen doen: hun altaren zult gij afbreken, hun gewijde stenen verbrijzelen, hun gewijde palen omhouwen en hun gesneden beelden met vuur verbranden. 6 Want gij zijt een volk, dat de HEERE, uw God, heilig is; ú heeft de HEERE, uw God, uit alle volken op de aardbodem uitverkoren om zijn eigen volk te zijn.

Weer wordt het hier duidelijk dat we geen enkele genade met de vijand mogen hebben, anders zal het verkeerd met ons aflopen.

Ook etymologie is belangrijk, de oorsprong van talen. Leugen, LIE in het engels, komt van LEVI, omdat de illuminati de Aramees-Hebreeuwse oorsprong van de Levieten vreest, namelijk dat misleidende geesten worden geofferd in plaats van onschuldigen. De illuminati vreest de stam van LEVI, en demoniseerden het als leugen in de taal, zodat mensen zich er verre van zouden houden. De waarheid, TRUTH in het engels, komt van Thoth, THTH, de Egyptische god van de wijsheid en schrijfkunst, ook YAH, de maangod, waar Yahweh vandaan kwam. Thoth kondigde de geboorte van Horus/ Iusu aan en is daarmee de Egyptische Gabriel. Gabriel was ook degene die de tempel van Zaralahm aankondigde. In de esoterie is Thoth het Woord en het Bloed. Het is datgene wat zich achter God en Jezus verscholen houdt. De illuminati wilde de monopolie op de waarheid hebben, en gebruikte deze machtige Egyptische god daarvoor, de god van communicatie en oordeel.

Horen, to hear in het engels, komt van Horus, Heru, de Egyptische zonnemacht achter Jezus, waar Jezus vandaan kwam. Deze macht gebruikt Jezus als een marionet, en houdt zich min of meer achter Jezus verscholen, daarom moeten we klaar komen met het Horus raadsel om Jezus te begrijpen. Het horen is in het Aramees een belangrijke poort, omdat het op de opening van de vagina wijst. Horen houdt ook verband met ge-hoor-zamen in de grondtalen. Horus speelt dus een grote rol in het slaven-implantaat.

Zien, to see in het engels, komt van Shu, een machtige vader-god in het Egyptische godenstelsel, god van de lucht, de grootvader van Osiris en de overgrootvader van Horus. Hij is de rijzende god, de macht achter de opstanding van Jezus, als een Egyptische vorm van de Heilige Geest. Hij is verantwoordelijk voor het grote Jezus-visioen. Door de opstandings-mythe kwam de mens in een soort verblindende oasis in de onderwereld, onder de macht van deze god. Het christendom is een vals visioen in de hersenen wat daar ligt als een kwal. Deze kwallen leven in de hoofden van de christenen, en deze kwallen houden de mensen onder in zware hormonale hallucinogenen.

De profetische bloedlijnen binnenin het christendom worden bewaakt door Horus, horen, en Shu, zien. Zij werken door het Jezus implantaat, met als doel de mens slaaf te houden van de lagere vormen van bewustzijn, het letterlijke christendom, de exoterie in plaats van de esoterie. Gnosis wordt door hen op een zo laag mogelijk peil gehouden, zodat de mens materialistisch blijft.

Zo zal de Jezus-afgoderij één van de grootste zijn van de geschiedenis, en één van de diepste vallen van de Israelieten, alhoewel velen hier rein van bleven. Het ging om de aanbidding van Babylonische zonnegoden, waarvanuit het Nieuwe Testament werd opgericht. De hogere macht werkte hier rustig doorheen om haar kinderen te onderwijzen. Maar het Nieuwe Testament was een nieuwe Babylonische ballingschap waardoor de Israeliet gedwongen werd de Babylonische zonnegod, Jezus, te aanbidden.

In het boek Leviticus wordt het woordje LAQACH gebruikt als het aankomt op bokken, en dit woordje betekent jacht in de grondtekst. QORBAN wordt gebruikt voor de offering. Deze bokken zijn boze geesten. Het bloed van deze bokken moet vervolgens op het altaar besprenkeld worden en ook op de CABIYB, ringen. De Levieten droegen voetringen die zo op die manier geheiligd werden. Dit werd gedaan voor de zonde, wat ook heiliging betekent. Er werd letterlijk geofferd aan de zonde. Zonde had meerdere betekenissen, ook schuld en bestraffing, en werd als een verzoenende idol neergezet. Er werd dus geen onschuldig bloed vergoten voor verzoening, maar het bloed van de vijand. De kop van een bok werd op een paal of stok gezet als een teken van overwinning over de vijand. Aan zo'n paal werd er geofferd, en de paal werd aanbeden. Door de Levieten werd zonde en de zonde-paal gezien als wat de christenen vandaag in het kruis zien, maar dan op een hele andere manier.

Het is juist het christendom wat ons via de taal schaakmat heeft gezet, door zaken zoals 'idol' en 'zonde' gewoon als volledig te demoniseren. Zonde is voor de christen iets heel negatiefs, terwijl de Levieten daarop een heel ander beeld hadden. Zonde was dus ook bestraffing, dus er was ook een heilige vorm van zonde. In de bokkenjacht kwamen deze dingen tot uiting. De heilige zonde was voor de afzondering, en deze zonde was ook het offeren. Ook in het Aramees heeft zonde deze dubbele betekenis. De boze bok-geest stond in het Hebreeuws voor het harde, het sterke. Het harde en sterke is het letterlijke, en de vastgeraakte eenzijdige taal waarmee de elite ons heeft behekst. Het woordenboek is één van de sterkste aanvallen op het Levitische lichaam. Daarom moeten we de diepte van de etymologie ingaan, en zien waar het oorspronkelijk voor staat, en niet op de betekenis afgaan die de illuminati eraan heeft gegeven.

Ook was de zondepaal een uitbeelding van het YAD-mysterie. Zelfs in de Jezus-mythes wordt het woordje 'stauros' gebruikt in het Grieks, wat ook een paal is, vaak puntig. Vandaag de dag geloven Jehovah's getuigen dat Jezus niet aan het kruis stierf, maar aan een paal. In die zin is het belangrijk voor ons om aan de paal te gaan, om de boze bokkengeest te overwinnen. Wij moeten de boze geest in ons aan de paal spietsen. Dit is waar de MOWED goed voor is. De MOWED, de palen van de tabernakel die het YAD-mysterie uitbeelden zijn in de grondtekst verbonden aan de schijf van de seizoenen, de verschillende feesten. Hierdoor werden de Levieten geleid.

Het woordje idol heeft voornamelijk een negatieve betekenis gekregen, terwijl het oorspronkelijk voortkwam van de IDOM, de phallische speer van het paradijs.

Het woord drie, of derde, betekent wachter in het Aramees. Wanneer de engelen de bazuinen blazen, dan wordt telkens het derde deel van de boze getroffen : derde deel van de bomen, derde deel van de zee, derde deel van de rivieren, wateren, zon en maan. Dat betekent de wachter wordt verslagen. De bazuinen zijn beelden van de brandende YAD, en de engelen zelf zijn de brengers van het woord, oftewel dat wat het mannelijke geslachtsorgaan voortbrengt na de besnijdenis, profetie. De engelen brengen gnosis. Dan worden de offerschalen uitgegoten. Met de vijfde offerschaal wordt de zon verduisterd. Dit gebeurd ook met de verbreking van het zesde zegel, de zon wordt zwart, en de maan bloed. We zagen dat met het zesde zegel de kippenjacht begon, als de jacht op de Egyptische goden en hun zonnegod, de macht achter Jezus.

Het zesde (Filistijnse) zegel is Ekron, het snijden en plukken (van veren). Met het vijfde Filistijnse zegel moesten de vervolgde zielen nog steeds rusten in de goddelijke verlamdheid. Met het zesde Filistijnse zegel begon de kippenjacht, om de veren van de vijand in bezit te krijgen voor de verentooi. Dit is de jacht op de gevallen Leviathan. De valse Christus, het valse Woord, wordt ontmaskerd en uit de hemelen geworpen. Het boek wordt gesloten.

We zagen ook dat Leviathan, Christus, verband hield met Egypte. De Exodus is dus belangrijk om los te komen van de Jezus vloek.

De kippenjacht was er dus voor om de moederschoot te openen, om vruchtbaarheid te brengen, terug te leiden tot de moederschoot. Dit ging recht tegen het werk van Jezus in. Met de vijfde offerschaal wordt het rijk van het beest verduisterd, de zonnegod wordt verslagen, en in het Grieks staat dat zij hun tongen opeten.

Engelen zijn in het Aramees ook demonen. Engelen werden later gebruikt om demonen te demoniseren. De engelen waren de wachters van Yahweh. Zij stonden voor de tongen van vuur, voortkomende vanuit de zonnegod, Jezus. Zij vertegenwoordigden de doornenkroon. Met de vijfde offerschaal worden deze valse tongen gegeten. Zij doen dit wegens heftige begeerte in de Griekse grondtekst. Wanneer het zegel van de engelen wordt verbroken wordt de YAD van Baal verbroken, en de brandende YAD van het paradijs hersteld. Het woord engel, angel in het Engels, komt van de Egyptische ank, het kruis met de haak, of het kruis met de zon. Dit teken stelde het T-vormige kruis van Osiris voor met de vagina van Isis. In diepte beeldt het de onbesneden YAD uit, het ego van de man, wat zo wijd is dat het niet tot de moederschoot kan komen. Het is een sexuele controle symbool wat door de elite wordt gebruikt, en vanwaaruit het christelijke kruis is voortgekomen. Alles kan teruggevoerd worden tot de vishaak, maar omdat de vishaak het einde van de Leviathan en Egypte zou betekenen werd dit ondergesneeuwd. De tongen van vuur zijn vishaken, wapens, jachtgerei.

Het zegel van het rode paard met het grote mes om dieren te doden en slachten zoals het in de Griekse grondtekst betekent is de AIMA, de bloedvergieter, die leidt tot de zondepaal waar de bok werd geslacht. De kop van de bok op de top van de zondepaal was een teken van overwinning, en dit beelde ook de brandende YAD uit. Dit zegel is voor de Levitische bokkenjacht wat met het zesde zegel overgaat in de kippenjacht.

De bazuinen beginnen te blazen wanneer de zegels zijn verbroken, oftewel de profetie, gnosis, voortgaande openbaring, komt voort vanuit de besneden, brandende YAD. De verbreking van de zegels beelde de besnijdenis uit. De bazuinen beelden de Davidisch-Levitische runderjacht en buffeljacht uit tot verdere verbreking van de Canon. In de Psalmen werden runderen en kalveren beschreven als de geschriften die David hadden omsingeld. Ze wilden David hierin opsluiten, maar David moest de strijd en jacht aangaan om van hen zijn wapenrusting te maken. De bazuinen zijn ervoor om de wachters van de canon uit te schakelen.

De kandelaren die de vermenigvuldigende, vruchtbare YAD uitbeelden wijzen op de visserij. Vissen betekent vermenigvuldiging, vruchtbaarheid en sexualiteit.

Het zegel van het zwarte paard, het zegel van honger, is voor de varkensjacht, om hebzucht en prosperity te overwinnen. Deze jacht is zeer belangrijk om leeg te worden, om te komen tot de honger. In MOWED, de zondepaal, moeten we de jachtseizoenen leren onderscheiden.

Visserij – van exoterische voortplanting (plat, pornografisch) tot esoterische voortplanting

En dan is er nog de lamsjacht wanneer het over de bruiloft van het lam gaat. In het Hebreeuws is het huwelijk de jacht. Het lam is een verschrikkelijke klaaggeest, een andere uiting van de zonnegod, de valse profeet. Het lam is de brenger van drama en liefde, om zo de gnosis uit te doven. Het lam is een huwelijks-geest, als JOM. De vrouw op het beest strijdt tegen het lam, voert jacht op het lam. Ook is het lam de geest van de valse wedergeboorte, de geboorte in Christus, zonder de moeder.

Dan zien wij dit afschuwelijke lams-beest in de poel van vuur en zwavel. Zwavel betekent in het Aramees de materiele wereld. Het is in het Aramees het moeras van holocaust en materie, oftewel het aardse leven, waar ons vlees zich in bevindt. Dan wordt er gezegd dat de overwinnaars zullen ontvangen van de bron van het levende water, wat in het Aramees betekent : de vacht van de nieuwe geboorte (van het lam). Ook de tent wordt hen geschonken, van die vacht gemaakt.

De bruid komt in zicht. In het Aramees staat het huwelijk gelijk aan het martelarenschap, als een kroon, een fundament, als een betovering. Het fundament is de inheemse plaats, de onderwereld, oftewel de innerlijke wereld. De bruid is gezonden om ons daar mee naartoe te nemen, en zij is die plaats zelf. Er zal namelijk niets buiten de paal omgaan. Hier is het onthullen en de ontmaskering, als een doorgang in de reis, een verschijning, een dichterbij komen. In diepte betekent het een aanraking, het openen van de zintuigen. Het geboomte des levens staat daar, in het Aramees de gevestigde, gezwollen tuchtplaatsen van de wilde moederschoot.

Vanuit de hel, de tucht, de paal, zal de YAD herrijzen. De hel is de plaats waar gemengd wordt, in het Aramees betekent mengen vuil maken, vlekken maken, het oprichten van tuchtplaatsen. De lap van het lam wat de bruid, de vrouw op het beest, draagt is om die reden vuil. Zij komt om te mengen en om de tucht te herstellen. In het Aramees worden dingen vaak omgedraaid. Er staat : Zalig zij die hun gewaden wassen, opdat zij recht mogen hebben op het geboomte des levens en door de poorten ingaan in de stad. In het Aramees is wassen dan mengen, vuilmaken, om zo de wilde moederschoot in te gaan voor een nieuwe geboorte. Wassen betekent verspreiden, een inval doen, en bedekt worden. Wassen heeft te maken met de oorlogsvoering en de jacht. Wassen betekent zwart maken, donker maken, alhoewel het ook witmaken kan betekenen.

Wanneer de zegels worden verbroken verschijnen er paarden. Paarden zijn in het Aramees een beeld van bruggen. Op die bruggen zal er verder strijd gevoerd moeten worden om in te gaan, om doorgang te krijgen. Aan het einde wordt het boek des levens geopend, of in het Aramees het boek van de wilde moederschoot. Ook is dit het boek van het huwelijk als jachtgerei en van de martelaren, en het boek van rijkdommen.

Ook in het Eeuwig Evangelie wordt er met dit valse lam afgerekend. Het Eeuwig Evangelie beschrijft de draakse lam als de geest van een varken.

Laten we goed in de gaten houden dat 'Christus' hier voor 'David' staat, volgens de formule van het Eeuwig Evangelie. Het gaat hier om een Oud Testamentische Christus. Ook priesters werden soms Christus genoemd, en volgens het Eeuwig Evangelie was Adam de eerste Christus.

En er was niemand die de geest van het varken kon vernietigen, want de geest was als een lam en een draak. Weent dan gij aarde, want de rooflammeren zijn tot u gekomen, en zij zullen velen misleiden. En het rooflam kwam tot Christus, zij en haar legermachten, en zij voerde een strijd van zeventig dagen met Christus. En zou zij de macht hebben dan zou zij Christus verslinden en verleiden, maar aan het einde van die zeventig dagen voerde Christus haar met een zwart zaad, want het lam was erg hongerig geworden en niets kon haar honger stillen. En zij bewaakte een put van geluid, en een luid gekrijs was in die put. En zie, ik zag vele slaven in die put, en zij stierven aan brandende kruizen. En zie ik zag een bok komen met een hele lange hoorn, en doorstak het lam, terwijl de aarde in verbazing de bok achterna ging. En zij allen zeiden : 'Wie is aan de bok gelijk, hij die het rooflam heeft doorstoken. Want zij heeft ons gekweld, en zij heeft ons geknecht gehouden in lange dagen.' En ik zag een groot oordeel komen over het rooflam, en haar harten werden verslonden. En zie, deze harten waren zwart. En het rooflam bracht een hart voort zoals er nog nooit een hart was voortgekomen, en het hart was blauw, en het begon woorden te spreken van grote godslasteringen tegen de allerhoogste. En het blauwe hart keerde zich tegen Christus, en Christus verslond het hart. En Christus greep het lam en wierp het in de put van geluid. En vele stemmen begonnen voort te komen en klanken, ja, schone klanken. En zo was dan het oordeel over de beesten.

Nu waren daar sterren aan de hemel die de sterren der Filistijnen werden genoemd, en zij pronkten. En zij waren als roofvarkens en joegen op de heiligen. En Christus richtte Zich tot de sterren en liet ze door een boog één voor één uit de hemelen vallen. En zij hadden een beeld gemaakt voor Dagon, hun god, en zij zwoeren dat ze de heiligen te gronde zouden richten. Ook maakten zij een beeld van de oude draak, een beeld van het oude Babylon en van het oude rooflam, en zij pleegden afgoderij met deze beelden en zelfs hoererij. En zij zeiden : Laat ons een beeld maken van de oude panter en het oude ijzeren beest, want waren zij niet de ouders van de draak ? En laat ons beelden maken van de zon, de maan en de sterren, want waren zij niet de nakomelingen van de draak ? En zo trachtten ze een wond van de draak te genezen, en de gehele aarde ging het beeld van de draak achterna, en zijn genezen wond. In verbazing aanbaden zij hem. En in die dagen werd het beeld van de draak groot en het beeld werd een stem gegeven. En zij noemden het beeld Moloch. En ook het beeld van het rooflam werd groter, omdat het beeld als de profetes van de draak was. En het beeld was gegeven grote wonderen en tekenen te doen om zo velen te verleiden. En zij maakte dat hun armen en nekken verzegeld moesten worden, en dat er een zegel op hun voorhoofden zou rusten, en dat allen die dit zegel niet droegen niet konden spreken en eten. En in die dagen riepen de volgelingen van dit beeld : 'Is er iemand groter dan het beeld van het rooflam ? Want zij heeft haar tienduizenden verslagen, ja honderdduizend maal.' En ik zag het beeld vol van het bloed van de profeten en de apostelen, maar zij kwijlde en werd geleid tot een gat in de aarde.

In de Witte Steen van het Eeuwig Evangelie zien wij ook een vals lam verschijnen :

1 En de Heere bracht Baccus tot een grote oven en brak de voeten van Baccus. En de wijnen des hemels begonnen de heiligen toe te rusten tot de laatsten der dagen. En zij droegen de wonden van de tweede Christus en de tweede profeten in hun voeten. 2 En de Heere sprak : Wee hen die op de aarde en in de hel wonen, want de tweekoppigen zijn tot hen gezonden. En ik zag een tweekoppige arend een lam verscheuren. Dit dan was een vals lam die zij vereerden. 3 En het lam gaf licht om de tweekoppige arend te verblinden. Toen zag ik een tweekoppige haai komen die het licht van het lam opslokte. Maar het verscheurde lam begon grote woorden tot de hemelen te richten, en grote beroerten kwamen tot de profeten en hun geslachten. 4 En zij vielen als in zwijm op de grond, en velen begonnen zich tegen de Heere te keren. Dit dan is de afval der profeten. 5 En het lam dan zocht troost bij Baccus, maar het vuur van de grote oven had hem verteerd, maar het lam wist dit niet. 6 En toen dan het lam bij de resten van Baccus aankwam, weende het voor zessenveertig dagen. 7 En vele heiligen kregen medelijden met het lam, ook enkelen die van de Heere waren. 8 Maar de toorn des Heeren ontbrandde tegen het lam en hen die medelijden hadden, en de grote oven verzengde hen allen. En grote angst viel op de rest van de profeten, en zij waren ziek voor enige tijd en kregen visioenen.

In de hermitatische geschriften en de esoterisch-gnostieke geschriften wordt het tweede beest, het draakse lam, oftewel de valse profetes, ontmaskerd als JOM, de eeuwig klagende grootmoeder der duivelen. In het Aramees en in het Eeuwig Evangelie wordt zij gezien als de valse verzegelaar. Naast Ryan gebruikt zij dus ook de valse Zegel-ring, het getal 55. JOM is de valse moederborst die door de patriarchie is aangesteld. Daarom zullen wij tot de ware, heilige Moederborst moeten terugkeren om tegen haar vergiftigingen bestand te zijn. Daarover kunnen we verder lezen in de Witte Steen van het Eeuwig Evangelie.

43 En een stem sprak : Kent gij het geheimenis van de hondenhaag ? 44 Want aan het einde der haag zit de vrouw
der katachtigen, en zij zal nog eenmaal opstaan om de kinderen van het koninkrijk te misleiden. 45 En zij zullen troost
vinden bij de bomen des velds. En de aarde was in verbazing en verwondering dat de grote gevallen Jom was opgestaan.
46 En in haar hand had zij een tepelboom waarmee zij de zielen van kinderen kon binden. 47 En met zeven valse tepelen en sterren kon zij boeken en woorden verzegelen. 48 En de kinderen baden tot God, smekende of Hij het zegel der honden wilde verbreken. 49 Maar de Heer zond Zijn arxel, en die sprak : Ik kan jullie harten een klein licht schenken, maar ik kan de angel niet verwijderen, want de Heere heeft Zijn Woord gesproken. 50 En de kinderen vonden een kleine rust. 51 En de Heer leidde de kinderen tot het hart en huis van Marion, en hun wonden waren diep. En diep in het huis van Marion groeide de tepelboom des Geestes, waaruit heilige melk vloeide. 52 Maar de doornen des Geestes waren scherp, en vele kinderen verlieten de Heere. 53 En deze dagen werden de afval der kinderen genoemd. Maar de Heere ontfermde Zich over hen, omdat zij als wezen waren. 54 En Hij leidde hen tot een rots, waarin zij eeuwige rust vonden. En de Heere noemde die rots de rust der hermitaten.

13 De vrouw der katachtigen werd buiten de hemelpoorten geworpen, en daarna werd ze in de poel van ijs geworpen. 14 Toen vielen gillende sterren uit de hemelen, en dezen vielen op de aarde om hen die op de aarde woonden te vervolgen. 15 En zij zochten rust, maar konden het niet vinden. 16 En een stem uit de hemel sprak : De grote Jom is verslagen. Zalig hen die de geheimenissen van de zevende geestestepel kennen, die van de Heilige Melk drinken, want zij zullen verzadigd worden, en de wateren van rust zullen hen navolgen. 17 Vervloekt zij hen die de geestestepelen trachten te doven en te bedroeven, want ijs en zwavel zal hun hoofden vernietigen. Zij zullen in het Vuur van Eminius, de Heilige Leeuw voor het Aangezicht van God, verbrijzeld worden. 18 Zalig hen die God verwachten, en Zalig hen die Zijn Geest kennen.

Hel is de plaats van tucht, het vagevuur, niet altijd negatief, maar zuiverend, en zelfs helend. Hel is een school in de oude grondteksten, waar je kunt veranderen, een plaats waar je gered kunt worden, of je verder verhard, dat is aan jou. De hel is de moeder, de paal. Deze paal moeten wij dragen. Het is een boom die vrucht gaat geven. Wat we zaaien zullen we oogsten.

Zoals het woordje god misbruikt kan worden, zo kan het woordje hel ook misbruikt worden. Daarom moeten we voorzichtig zijn. In het begin, aan het begin van het boek Genesis, wordt er gesproken over een diepte. De NBG zegt alleen maar 'vloed', maar de Statenvertaling noemt het 'afgrond' :

1 In den beginne schiep God den hemel en de aarde. 2 De aarde nu was woest en ledig, en duisternis was op den afgrond; en de Geest Gods zweefde op de wateren.

Die mysterieuze diepte is in de grondtekst de Tehowm. In het Aramees is dit een plaats van vernietiging en van de wind. Ook is het de aars van de aarde, de anus. Ook is dit de mond van de aarde, de verslinder, en dit ging er nogal luidruchtig aan toe. Ook is het de dood en de exodus. De aarde zelf was ook het dodenrijk, de sheol, en in het midden daarvan hebben we te maken met de hel zelf, of de doorgang naar de hel. Deze plaats wordt in het Aramees de ring genoemd, de Houder en Bewaker van het Zegel. Deze plaats werd afgesloten met een zegel van leegheid. De plaats was omringd door Lethe, vergetelheid in het Grieks, zodat het geheim gehouden werd. Ook werd het afgesloten met vuil. Dat gaat in de grondtekst heel ver, want je zou dan door een waterval van urine heen moeten gaan om daar te kunnen komen. Ook zou er dan geweld tegen je gebruikt worden, kortom het was een hele gevaarlijke muur waar je dan overheen moest. In het Aramees was dit ook de plaats van verlokking. In die vergetelheid zou je bloot gesteld kunnen worden aan leugens, en dat je gevangen zou worden in de aanbidding van hele verkeerde goden, en dat je vreemd gedrag zou gaan vertonen. Daarom was het extra oppassen geblazen hier.

Dan zegt God ineens : Er zij licht. Licht betekent in het Aramees een doorgang, en herinneren. 'Laat er geopenbaard worden. Laat er ontmaskerd worden.' Op dit fundament gaat God dan openbaren en ontmaskeren. In de grondtekst zien we dan een rijk van kinderen verschijnen. God laat dit allemaal zien in het middendeel van de aarde. De plaatsen waar vruchten en zaad als zodanig worden vertaald, kun je ook vertalen met 'kinderen' (periy en zera). Bomen zijn in de grondteksten tuchtplaatsen, een beeld van de vrouw. In de inheemse mythologieen wordt dit allemaal wat duidelijker. In de Azteekse mythologie begonnen de goden allereerst kinderen te maken in een kinder-paradijs genaamd Tamoanchan. Hier groeit de Zuigelingen Boom, die 400.000 tepels heeft om de kinderen te voeden en ook voort te brengen. In de Inca mythologie is Mama Allpa de vrouw met de vele borsten voor hetzelfde doel, als een beeld van vruchtbaarheid.

Zoals we zagen in het eeuwig evangelie heeft JOM een valse tepelboom om de kinderen te misleiden en om vals zegelwerk te verrichten.

43 En een stem sprak : Kent gij het geheimenis van de hondenhaag ? 44 Want aan het einde der haag zit de vrouw der katachtigen, en zij zal nog eenmaal opstaan om de kinderen van het koninkrijk te misleiden. 45 En zij zullen troost vinden bij de bomen des velds. En de aarde was in verbazing en verwondering dat de grote gevallen Jom was opgestaan. 46 En in haar hand had zij een tepelboom waarmee zij de zielen van kinderen kon binden. 47 En met zeven valse tepelen en sterren kon zij boeken en woorden verzegelen. 48 En de kinderen baden tot God, smekende of Hij het zegel der honden wilde verbreken. 49 Maar de Heer zond Zijn arxel, en die sprak : Ik kan jullie harten een klein licht schenken, maar ik kan de angel niet verwijderen, want de Heere heeft Zijn Woord gesproken. 50 En de kinderen vonden een kleine rust. 51 En de Heer leidde de kinderen tot het hart en huis van Marion, en hun wonden waren diep. En diep in het huis van Marion groeide de tepelboom des Geestes, waaruit heilige melk vloeide. 52 Maar de doornen des Geestes waren scherp, en vele kinderen verlieten de Heere. 53 En deze dagen werden de afval der kinderen genoemd. Maar de Heere ontfermde Zich over hen, omdat zij als wezen waren. 54 En Hij leidde hen tot een rots, waarin zij eeuwige rust vonden. En de Heere noemde die rots de rust der hermitaten.

In het kinder-paradijs is er het Itzpapalotl principe dat je bereid moet zijn de dingen die je het meest lief zijn op te offeren voor een hoger doel. Dat is het precies het tegenovergestelde van wat de klaaggeest JOM doet. Het Itzpapalotl principe is daarom belangrijk om JOM, het valse, verwende, vleselijke klagen, te overwinnen. In de Azteekse Mythologie regeert het Itzpapalotl principe het kinderparadijs. Het wordt beschermd door de watervallen van leegte en vergetelheid. Diep binnenin is daar de herinnering, het roepen van de kinderen, het licht wat God openbaarde. Mama Allpa is in de Inca Mythologie de Baarmoeder van de aarde. Het boek des levens, oftewel het Boek van de Baarmoeder in het Aramees is dus het Boek van Mama Allpa, de veelborstige. Het Itzpapalotl principe was tegelijkertijd het geheim van de verjonging.

Er waren dus gevaren opgesteld juist om deze geheimen te beschermen. De mens werd later ontmaskerd in het Oosten, waar hij ook viel. Maar de geheimen waar het allemaal begon waren in het Westen, waar het inheemse Amerika de schatten van draagt, alhoewel die schatten vaak geplunderd waren door het Zij-Westen, de Spanjaarden, en het Oosten. De BIJBEL was niets anders dan een gestolen schat die geheel verkracht werd, en corrupt werd gemaakt, maar het houdt nog steeds iets zeer krachtigs gevangen. Wij moeten daarom door het voorhangsel heen scheuren om tot die schatten te komen. De Inheems Westerse gebieden houden de sleutels. Amerika is de Tehowm, de diepte. Deze afgrond zou je ook kunnen zien als de leeuwenkuil. Wij moeten terug in onze zielenreis naar de plaats die God voor ons bestemd heeft. Dat is het aanhangen en verkrijgen van de tucht, het vinden van de moederborst, oftewel de veelborstige boom. Alleen zo kunnen wij de gif-boom van de borsten van JOM verslaan.

37 En toen hief de Heere mij op, en daalde vervolgens neer op een plaats genoemd het Oude Amerika. 38 En ik zag de gezichten van drie stamhoofden gebeeldhouwd in bot, en zij droegen een gloeiende tepel op hun voorhoofd. 39 En de Heere bedekte de tepelen en duisternis kwam tot de plaats. 40 En de Heere vroeg of ik het geheimenis wilde weten van de drie stamhoofden in het gebeente en ik stemde toe. 41 Toen sprak de Heere deze woorden, zeggende : De drie stamhoofden zijn drie geesten die de schatten der aarde bewaken. Die schatten zijn alleen te vinden in de diepste duisternis, in het diepste ijs en daar waar de geesten met de meeste koppen wonen. 42 Alleen zij die verslonden zijn door de Geesten Gods kunnen daar komen, op de plaats waar de Heilige Voeten des Heeren staan. 43 En de Heere verslond mij in Liefde.

Het Azteekse Apen-medicijn, oftewel het Ozomahtli-medicijn wat ook een deel is van hun kalender, is om gif te transformeren tot medicijn, als een aparte kunst in het oorlogsvoeren. Het was een dertien-daagse zoektocht naar het medicijn, om een oorlogs-schild te vervaardigen en om items voor je medicijnen-rugtas te verzamelen.

God openbaarde namelijk de dieren om de kinderen te helpen. God openbaarde ook het gras :

11 En God zeide: Dat de aarde uitschiete gras, kruid zaadzaaiende, vruchtbaar geboomte, dragende vrucht naar zijn aard, welks zaad daarin zij op de aarde! En het was alzo. 12 En de aarde bracht voort grasscheutjes, kruid zaadzaaiende naar zijn aard, en vruchtdragend geboomte, welks zaad daarin was, naar zijn aard.

Gras is in het Aramees ook regen, en dat betekent afdalen tot een lagere plaats, en wenen. In de Azteekse Kalender is het Gras-medicijn lankmoedigheid, oftewel vasthoudendheid in het lijden, het vasthouden aan de tucht, oftewel longsuffering in het Engels, en dan wel met een hele speciale reden, namelijk het ontmoeten van anderen en met hen samengesmeed worden. Dat gaat niet om de natuurlijke contacten, maar om de contacten in de geestelijke wereld, met engelen en zielen. Dit wordt ook wel het Malinalli-medicijn genoemd.

In de Inca mythologie van Zuid Amerika is de Chakana het kruis als een brug tussen de drie werelden, een doorgang, tussen de onderwereld (hel), de natuurlijke wereld en de hemel. In het Aramees is dat eigenlijk wat de Moeder Gnosis bedoelde toen Zij zei : 'Er zij licht.' Er werden vijanden geopenbaard, het eeuwige conflict werd getoond. Die werelden moesten gedragen worden als een last, en in de oorlog was het belangrijk om gif te transformeren tot medicijn. Dat was een belangrijke taak van de Azteekse dokters, die ingewijd waren in het Patecatl-principe van vruchtbaarheids-genezing.

Het Azteekse Water-medicijn in de Azteekse Kalender, het Atl-medicijn, was bedoeld om op te wekken voor de strijd om die reden. In de grondteksten is water ook een oorlog, wat beschreven wordt als een zaad, en dit zaad is vuil. Het Azteekse Water-medicijn zorgt ervoor dat je toewijding krijgt aan de beproeving van het conflict, omdat het je zuivert. Juist door de toewijding aan de oorlog wordt het gif medicinaal. In de grondteksten is Mayim het Hebreeuwse water-medicijn, het oorlogs-medicijn, wat erg vuil en giftig is, maar wat een merkteken maakt als een belangrijk fundament in je leven.

Het Azteekse Gras-medicijn, Malinalli, is het huwelijk met de tucht, de vasthoudendheid in het lijden. Wij mogen het kruis niet loslaten, en dat komt ook weer terug in de grondteksten van het boek Spreuken. Hierdoor kunnen wij geestelijk reizen en tot belangrijke geestelijke contacten komen.

Mama Quilla was de Inca godin van de maan. De maan is in het Aramees schip en een leeg vat. Een schip is de leegte in de rumoerige, oorlogsvoerende, vuile wateren. Die leegte is de beschermer van de Tehowm, de afgrond, de tuchtplaats, het beeld van de vrouw, de moeder God. Wij kunnen alleen door de leegte tot haar naderen, door helemaal los te komen van onszelf, als een leeg vat. In Openbaring zien we de vrouw met de maan onder haar voeten. Mama Quilla is de beschermster van de vrouwen, en wel door dit principe. Wij moeten als een leeg vat onder de voeten van de moeder God komen, als de maan, als een schip op woeste wateren. Door het zegel van de leegte hebben wij ook toegang tot de Tehowm.

Mama Cocha is de Inca godin van de zee, van de wateren. Zij draagt het water-medicijn om in te wijden in de oorlog. De zee is ook afgrond in het Aramees. Zij is dus de Tehowm.

Chasca Coyllur is de Inca godin van de bloemen. De bloem is licht in Aramees. Toen God zei : 'Er zij licht,' zei hij : 'Er zij een bloem.' Het betekent onderwijs. Er kwamen nog veel meer lichten, bloemen, allemaal om afscheidingen te maken, tot een gestructureerd geheel. Deze bloemen hadden in Inca mythologie de taak om jonge en maagdelijke meisjes te beschermen. Daarom was het licht opgesteld door God als een belangrijke wachter in het kinderrijk, Tamoanchan. In het Hebreews betekent maagd ook afscheiding. In het Aramees betekent maagd verzegeld en niet sprekend.

In onze reis is het belangrijk om te strijden om tot overwinning te komen. Pachamama is de godin van aardbevingen en van de oogst in de Inca mythologie. Aardbeving is vrees in de grondteksten.

In de Mayaanse mythologie is Ix Chel de regenboog en de godin van de maan. In de grondteksten is de regenboog een boogschutter of een boog voor oorlog en jacht.

In het Hebreeuws betekent troon het verborgene. In het Aramees betekent troon een brug, of een dam. Brug betekent in het Aramees paard. Wij moeten dus tot de troon komen om de boog te ontvangen en dan het oorlogspaard ontvangen.

De vrouw op het beest verschijnt dus, na het verschijnen van de tronen, de bruggen, de paarden, na de verbreking van de zegels, om jacht te voeren op het lam, voor de schijn-bruiloft der Amazonen, die altijd in de MAZONA eindigt, de scheiding, en tot de TOWRAH, de Wet van scheiding. Ook Iyowb moest hier doorheen. Het lam moest verslagen worden, omdat het lam alle zegels vasthield, als de grote wachter der zegels.

Want door het bloed van alle voorgaande jacht kan uiteindelijk de houder van de zegels verslagen worden, het lam.

Dus door deze Hebreeuws-Aramese sleutel is de grote witte troon het verborgen achtste zegel wat verbroken dient te worden, oftewel het lam. Dit achtste zegel heerst over alle andere zegels. Hier vindt de lamsjacht plaats.

Het lam heeft te maken met de poorten van de wedergeboorte, met het getal 55, het getal van Ryan. Dit is het nummer van de zegelring, wat ook door JOM wordt gebruikt. In het OT komt dit nummer ook voor in de tempel van Solomon, waar aan beide kanten 5 wasvaten staan voor het wassen van de offerdieren. Het is dus ook een Levitisch getal.

In de tempel van Ryan, de christelijke tempel, vindt geen ware wedergeboorte plaats, maar worden mensen gewassen als offerdieren. Het komen tot de witte steen betekent door het overwinnen van de zeven zegels te komen tot het verborgen achtste zegel, de grote witte troon. Daarachter bevindt zich het boek des levens, wat in het Aramees betekent : het boek van de wilde moederschoot, oftewel de moeder bijbel.

12 En nog een ander boek werd geopend, het boek des levens (ARAMEES : het boek van de moederschoot, de moeder bijbel). En de doden werden geoordeeld op grond van hetgeen in de boeken geschreven stond, naar hun werken. 13 En de zee gaf de doden, die in haar waren, en de dood en het dodenrijk gaven de doden, die in hen waren, en zij werden geoordeeld, een ieder naar zijn werken. 14 En de dood en het dodenrijk werden in de poel des vuurs geworpen. Dat is de tweede dood: de poel des vuurs. 15 En wanneer iemand niet bevonden werd geschreven te zijn in het boek des levens (ARAMEES : het boek van de moederschoot, de moeder bijbel), werd hij geworpen in de poel des vuurs.

Wanneer we Jom, Jezus, het lam, hebben verslagen, oftewel het achtste zegel hebben verbroken, moeten we Ryan verslaan, oftewel de grote Egyptische zonnegod die zich achter Jezus schuilhoudt : Horus. Alleen als we Horus hebben verslagen kunnen we ten volle en daadwerkelijk Jezus overwinnen, en klaarkomen met het mysterie. Horus is de zon in de openbaring. Deze zal veranderen in een zwarte, harige sakkos, een dierenhuid. Zwart, melos, staat ook voor zwarte inkt, wat duidt op een nieuw boek. In Openbaring 21 zijn de zee (Hebreeuws : YAM, JOM) en de zon (Ryan, Horus) overwonnen :

1 En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, want de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan, en de zee (Hebr. YAM) was niet meer.

23 En de stad (Hebr. kamp) heeft de zon en de maan niet van node, dat die haar beschijnen, want de heerlijkheid Gods verlicht haar en haar lamp is het Lam (de lamsvacht).

Lam is in de diepte van het Griekse woord ARNION 'het mannelijke', ARREN, wat in de diepte het vangen van een vis betekent, AIRO, wat ook voor de opstanding staat, het dragen, het moorden, en het opheffen van de hand (Hebr. YAD, erectie van het mannelijke geslachtsdeel). Het christelijke cirkeltje van het moorden van onschuldigen is dan voorbij door de lamsvacht. De lamsvacht is voor de visserij, voor het oprichten van de kandelaren, oftewel het voortkomen van de vruchtbaarheid vanuit de brandende YAD, het spreken in tongen als het uitwerpen van visnetten. AARON stond voor de lamsvacht in het OT als anagram van het Griekse lam. De Levieten droegen dit lamsvacht als teken van overwinning en voor een goede visvangst. Ook wij moeten dit lamsvacht dragen als een teken van overwinning over JOM en de Jezus-vloek.

En ik verbaasde mij, toen ik haar zag, met grote verbazing. 7 En de engel zeide tot mij: Waarom verbaast gij u? Ik zal u het geheimenis van de vrouw zeggen en van het beest met de zeven koppen en tien horens, dat haar draagt.

8 Het beest, dat gij zaagt, was en is niet, en het zal opkomen uit de afgrond en het vaart ten verderve; en zij, die op de aarde wonen, wier naam niet geschreven is in het boek des levens van de grondlegging der wereld af, zullen zich verbazen, als zij zien, dat het beest was en niet is en er toch zal zijn. 9 Hier is het verstand, dat wijsheid heeft: De zeven koppen zijn zeven bergen, waarop de vrouw gezeten is. 10 Ook zijn het zeven koningen: vijf ervan zijn gevallen, een is er nog en de andere is nog niet gekomen, en wanneer hij komt, moet hij korte tijd blijven. 11 En het beest, dat was en niet is, is zelf ook de achtste, maar het is uit de zeven en het vaart ten verderve. 12 En de tien horens, die gij zaagt, zijn tien koningen, die nog geen koningschap hebben ontvangen, maar één uur ontvangen zij macht als koningen, met het beest. 13 Dezen zijn één van zin en geven hun kracht en macht aan het beest. 14 Dezen zullen oorlog voeren tegen het Lam, lamsvacht, maar het Lam, lamsvacht, zal hen overwinnen.

Dit gaat over het beest van de aarde, JOM, Jezus. De zeven bergen zijn zeven promoties in de oude talen. Het zijn de zeven zegels waarop de vrouw zit. Het lamsbeest heerst over de zeven zegels, en is zelf het achtste zegel. Tien is het getal van vermenigvuldiging in het Aramees, het getal van de vissen. Het lamsvacht zal deze vissen dus overwinnen.

HORUS, Ryan, is verantwoordelijk voor het horen, het oor, wat in het Aramees de opening van de vagina is. Om weder te keren tot de moeder schoot moeten wij Horus verslaan. Hij is de wachter van de moeder schoot. Belangrijk is om te komen tot het boek van de moederschoot van het lamsvacht :

27 En in haar zal niets onreins binnenkomen, en niemand, die gruwel en leugen doet, maar alleen zij, die geschreven zijn in het boek van de moederschoot, van het lamsvacht.

Het boek van de moederschoot, de moeder bijbel, staat geschreven op het lamsvacht. In de diepte van het Grieks betekent het lam : 'van man tot jongetje worden'. Het lamsvacht rekent dus af met mannelijke blufferij. Dit is waar de ARREN voor staat, waarvan AARON een esoterisch anagram is. We hebben dus te maken met MOSY, het hongerpad tot de moeder schoot, en ARREN, het verjongende lamsvacht, het voorhangsel van de moederschoot. MOSY en ARREN zijn belangrijke Levitische wapens in de strijd. Het tijdperk van de vissen zal dus overgaan in het tijdperk van de waterman, de zaadman, de visser, Johannes de Doper, de gescalpeerde, de wildernis-profeet. De vissen zullen uit de hemelen verjaagd worden en in de zee worden gestort, waardoor de visserij tot ongekende hoogtes zal komen onder het zaadman teken, het vissers-teken. Boze geesten zullen veranderen in vissen onder dit teken. En het zaad zal veranderen in bloed. De vrouw zal zitten op het beest aan wateren, aan MAYIM, zaad, wat in de oude talen ook de betekenis van bloed heeft. Zij komt voort vanuit een grote oorlog, een grote jacht. Zij zal het grote achtste zegel openen. Zij is immers de moeder van de gnosis.

Met de vijfde schaal zal het beest en zijn rijk hun tongen eten, oftewel de vlammen van de zon van het beest, oftewel de doornenkroon, waardoor het zegel van de doornenkroon scheurt, en de grote scalpering zichtbaar wordt, de zwarte zon, de zon van de duisternis, oftewel de harige vacht van een offerdier. Dit is het teken van het tijdperk van Johannes de Doper, het teken van de visser. Door de scalpering wordt de wilde moeder gnosis zichtbaar. Hierdoor wordt Ryan, Horus, overwonnen.

De vacht van Horus, Ryan, hoe werkt dat precies ? Dat is een hele belangrijke vraag. Jezus wordt namelijk in leven gehouden en groot, juist door Horus, Ryan. Horus is de zon in Openbaring. Deze zon zal veranderen in een harige vacht van een offerdier. De kleur hiervan is zwart, of donker. De Egyptische godenwereld is een zwerm kippen. Van Ryan weten we ook dat hij een varken is. Het boek van de moederschoot van de lamsvacht schijnt de weg te zijn tot de wereld waar de zon en de zee zijn overwonnen. Dit boek is biblion in het Grieks, wat ook scheidings-certificaat betekent, oftewel de MAZONA. Hierdoor komen we door het voorhangsel van het lamsvacht tot de moederschoot.

Het zegel van het zwarte paard is de varkensjacht. Het zesde zegel is de kippenjacht, zoals we zagen. Beiden zijn nodig in de overwinning over Horus, Ryan. Het gaat erom de veren van Ryan te verkrijgen, en zijn donkere varkenshuid.

Horus werd gedoopt door ANUP. Nu, in het NT, in de oude talen, Aramees en Hebreeuws, is water MAYIM, wat zowel zaad als bloed betekent. Johannes doopte in het bloed van de vijand. ANUP was de KRST, vgl. Christus, wat balsemen, zalven en mummificeren betekent. Christificeren betekent letterlijk : mummificeren. Het hele christelijke geloof heeft als basis een begrafenis-ritueel. ANUP moest Horus, Ryan beschermen door deze rituelen, en is daarom de wachter van Horus, Ryan. Wij hebben met deze wachter te maken. Van KRST komt ook het woordje KERST.

ANUP is in mythologie een vis en een bok, wat betekent dat we ANUP, de wachter van Horus, Ryan, moeten overwinnen door de kandelaren, de visserij en het zegel van het rode paard, de bokkenjacht. Ook de kippenjacht is nodig, het zesde zegel, omdat het een Egyptische god is. ANUP wordt ook wel genoemd ANUBIS, de wachter van de goden. Hierin is hij verbonden met de oeroude Egyptische dwerggod van de dronkenschap, BES, BISU (Oud Grieks : BESAS). Hij is ook de Egyptische god van geboorte, en staat in de esoterische demonologie bekend als de wedergeboorte door onschuldig bloed, wat direct tegen Johannes de Doper ingaat. BES of BIS(U) is degene die staat voor de dronkenschap door het bloed van de profeten, en is nauw verbonden met de cultus van de Heilige Geest.

De illuminati is heel diep in de Horus cultus, en het christendom is opgericht om dit te versluieren. Het christendom is een groot afleidings-mechanisme, zoals ook goochelaars afleiding gebruiken om hun truken te laten slagen. Alles gaat erom mensen om de tuin te leiden. Op alle hoeken van de straat worden we bedonderd. BES, BIS is de valse Adam, de valse IDOM, oftewel de valse dronkenschap.

Het NT probeert het David mysterie en het Adam mysterie verborgen te houden. De illuminati heeft zijn eigen David en Adam opgericht, en deze worden verborgen gehouden achter het Jezus-sluier. De David en Adam van de illuminati zijn Horus en Anu-Bisu. In het Grieks is de Anu-Bisu de Dionysis, en in het Romeins is dat Bacchus. De Anu-Bisu is de grote bewaker van de Ark van de illuminati. De Anu-Bisu wordt ook vaak afgebeeld als een zwarte jakhals of wolf. Onder de vloek van Anu-Bisu worden christenen gemummificeerd door de KRST. Het is een grote begrafenis-onderneming. Op dit platform wordt dan de Heilige Geest beloofd om de mummies tot leven te wekken. Natuurlijk belachelijk allemaal, maar dat is wat de illuminati wil : slaven maken onder de macht van Horus, Ryan. Deze slaven zijn dood natuurlijk en kunnen alleen maar dingen doen door de bloedlijnen van Horus. De identiteit van Horus wordt verder verborgen te houden. De lagere graden worden behekst gehouden door het Jezus-woord. Alleen zij die grote offers aan Lucifer, Jom, Jezus hebben gebracht komen misschien in aanmerking om tot de graden van Horus, Ryan ingewijd te worden. Zij komen van de zee tot de zon.

De Anu-Bisu is de staf van Horus, de staf van dronkenschap. Dit is de staf waarmee Mozes water uit de rots liet komen, en waarmee hij de zee splitste. Anu-Bisu is de valse YAD van de illuminati.

De dronken god, Anu-Bisu is ook verbonden aan Seth als Sut-Anup, waar nog steeds het woordje 'satan' vanaf stamt. Sut-Anup is de macht die achter satan, achter Yahweh, schuilt. Anu-Bisu was een bestanddeel van Seth, de Egyptische duivel. Als we dus effectief Saturnus, Satan, Yahweh willen bestrijden, dan is deze kennis handig. Ook wordt Sut-Anup in verband gebracht met Seb, Egyptische god van de aarde (Geb, Gebeb) en SEBEK, Egyptische schepper-god en krokodillen-god van de oorlog. Het zijn allemaal delen van elkaar. Tezamen vormen zij de ATEN, de goddelijke disc van de zon, met stralen als handen, YAD, mannelijke geslachtsorganen. ATEN was de monotheistische god van Egypte ten tijde van Akhenaten. De ATEN hield zich altijd schuil achter de werken van Yahweh.

BASTET is de vrouwelijke vorm van Anu-Bisu, maar dan in katvorm, als de godin van de vruchtbaarheid. Ook haar naam is verbonden met BES, BESAS. Zij is de Egyptische manifestatie van JOM. Zij is de Egyptische Vagina als het teken over de brandende Egyptische YAD, als de Vagina van de Illuminati. Zij kan ook verschijnen als een oranje octopus die in de nacht op zoek gaat naar buiken, om vervolgens met haar scherpe tentakel een cirkel te maken op de buik, om dan een papje te maken van de ingewanden. In confrontaties met haar riep zij tot de oordeelsprofeten : 'Geef de sleutel terug aan je oude moeder,' om vervolgens te smeken en op hun emoties in te werken. In esoterische geschriften wordt zij ook wel 'het vlees van Christus' genoemd, als de Egyptische Venus-Jupiter.

Ook Bastet als zijnde een manifestatie van JOM heeft als taak Horus, Ryan te beschermen.

Aarru is het Egyptische paradijs, Eden, en is een esoterisch anagram van ARREN, het verjongende lamsvacht van de visserij, de overwinning over Jom, Jezus. ARREN was wat de Israelieten uitleidde in de Exodus, tezamen met MOSY, het pad van zwakheid en honger. Nut was de hemelse boom, de boom des levens, waar zij fruit en water schonk. Zij is de Egyptische godin van de lucht, en het pad door de hel. Zij was de scheidingsmuur tussen chaos en orde. Zij houdt zich verborgen achter de boom der kennis en de slang. Nut is de slang achter de slang, om hemelse geschenken aan te bieden. Zij is ook een haaienkoningin. Ook is zij de watergodin Neith, Net, een oorlogsgodin, moeder van Ra, Apap en Sebek. Zij gaf wapens aan de doden. Zij was ook godin van de jacht.

Neith is de moeder van de Egyptische demiurg, de Sebek-Ra, de schepper van het lagere materiele, een soort tussen-god. Ra en Apap, de draakslang van de abyss, waren altijd in gevecht. In de nacht slokte Apap de zonneboot van Ra op, zodat Ra de onderwereld inging en Osiris werd, de god van de dood. Ra reiste altijd als zonnegod door het lichaam van Nut, die geboorte gaf aan de zon in de ochtend, na het verslaan van de slang Apap. Het bloed van Apap verscheen iedere morgen als het morgenrood. Er was altijd strijd tussen de abyss-slang en Ra, omdat Apap heerste in de oertijd van de abyss, en Ra pleegde eens een staatsgreep om de macht over te nemen. Ra reiste op zijn zonneboot met verschillende wachters die hem beschermden. De meest krachtige was Seth die in het stuurgedeelte was, en die Apap spietste met een speer.

Ironisch is het dan dat Ra, Seth en Apep één en dezelfde persoon zijn. Zij beelden de seizoenen van de Anu-Bisu-staf van Horus uit, de tegenhanger van de MOWED, de seizoenen van de Levitische IDOM-speer, de Levitische feesten of dronkenschappen. De Levieten streden tegen de RA-kip, die het kwaad uitbeelde. Het was dan dronkenschap tegen dronkenschap, en die dronkenschap had vele gezichten.

Ra wordt ook wel ATUM genoemd, de Egyptische Adam. De Egyptische Adam wordt gezien als de eerste en de laatste, ATUM van het woord TEM, als de voleindiger.

Wij moeten dus terugkeren tot het paradijs, tot de ARREN, de lamsvacht van verjonging en visserij, om JOM, BES-TET, Jezus te verslaan. Wij moeten komen tot de IDOM-MOWED, tot Adam, om zo de staf van Horus te breken, de staf van Ryan, om vervolgens zijn vacht te nemen. Ook hebben we dan strijd te voeren tegen NUT-NEITH, de moeder van de zon.

Het negende zegel is de ark, het tiende zegel is de zon, en het elfde zegel is de maan als de moeder van de zon. In het negende uur stierf de Jezus-geest in de evangelieen, daarom is het belangrijk het negende zegel te verbreken. De ark staat voor Sebek, een attribuut van Ra, als de zonneboot. Sebek staat ook voor de botten van Christus. De verbreking van het Sebek-zegel zal onherroepelijk leiden tot de vernietiging van de Jezus-geest.

Jezus komt ook voort vanuit de bloedende god, Balder, mythes van Oud Germanie. Balder is Apollo in het Grieks-Romeinse rijk, en Amon in Egypte. Hier komt het bloed van Jezus vandaan als een magisch illuminati middel om het verstand van de mens compleet te verzegelen. Het veroorzaakt coma als een uiterst giftige slangenbeet wat het zenuwstelsel verlamd. Dit is wat de medische wereld doet, als een vorm van hekserij. In de esoterische demonologie staat deze boze geest bekend als MONOCH.

MONOCH kan verslagen worden door de Levitische fetishen. In de grondtekst was dat zeker geen monotheisme, maar de Levieten hadden verschillende fetishen. De grondtekst laat zien wat voor rituelen de Levieten erop na hielden. In Leviticus 4 staat dat de Levieten voor het voorhangsel van de tempel hun voeten moesten dopen in runderbloed voordat zij door het voorhangsel heen konden gaan. MONOCH is een rund. MODOCH en MULOCH werken samen met deze geest, en vormen de drie nornen of faten, boze geesten van het noodlot, die ook door het Vaticaan werken. Zij trachten verleden, heden en toekomst van de mens te beheersen.

Roepen is KRA (QORY, Aramees) en betekent : oproepen door oorlogs of jachtgejoel voor de oorlog of jacht. Dit gebeurt vanuit de MOWED, de heilige paal van de Levieten, of de tent van MOWED. De Levieten in de grondtekst offerden door ADAM, IDOM, de paradijselijke MOWED-paal. Offeren betekent in de grondtekst dichterbij komen, benaderen, als een middel van communicatie. ADAM, IDOM, is in de grondtekst het kind, de niet sprekende. Hiermee moesten de Levieten vervuld worden. Dit was belangrijk, anders zouden er valse offers plaatsvinden, en dat zou de toorn oproepen van MOWED. MOWED riep door KRA, daarom moesten de Levieten gevoelig worden voor KRA. Ze moesten gevoelig worden voor het heilig gejoel. Het was een belangrijk alarm in het Levitische kamp. Ook is de KRA een muziek-instrument. Het was een middel waardoor de Levieten getraind werden.

Door KRA werden in het paradijs de dieren van elkaar onderscheiden. KRA was de gave van ADAM, IDOM.

3 Indien zijn offergave een brandoffer van rundvee, BAQAR, is, dan zal hij een gaaf dier van het mannelijk geslacht, ZAKAR, brengen. Naar de ingang van de tent der samenkomst zal hij het brengen, opdat hij welgevallig zij voor het aangezicht des HEEREN.

ZAKAR staat voor geheugen in het Hebreeuws. De Levieten moesten hun geheugen offeren, om zo vrij te blijven van de BAQAR, misleidende geesten (rund of zwijn), om vrij te blijven van de boze geesten van noodlot.

Zij moesten dit doen in ERETSUW, genoegen, verlangen, ERETS-SUW, het land van Esau, het land van spot. Door spot braken de Levieten de trots van de vijand.

Door piercings bleven de Levieten verbonden aan de MOWED. KRA was de profetische gave waardoor de Levieten profeteerden. KRA was de Levitische gnosis.

ERETSUW was het Levische idee van prachtig, mooi, oftewel 'de sier der gnosis'. De Levieten hadden hun eigen manier om dit gevoel van schoonheid over te brengen, door verf, piercings, rituelen en rituele objecten (fetishen), en dit was om de gnosis uit te beelden, en dit was een spot gericht op de vijand. De Levitische schoonheid moest dus schade brengen aan de vijand op deze manier. Het had niets te maken met materiele protserigheid, maar met esoterische patronen. Letterlijk dus : het land, of de onderwereld, van Esau, een geheel van jacht-fetishen. Fetishen zijn dus trofeeen, buitgemaakt van de vijand. Het hele idee van het plezieren had dus bij de Levieten te maken met gehoorzamen, en was verbonden aan de oorlog en de jacht, en die was noodzakelijk. Elk sieraad was een esoterisch wapen. In de diepte van de grondtekst had dit te maken met gebed en afbetaling.

De piercings beelden in de grondtekst de openingen in de tabernakel uit, de openingen van de tenten, en hetzelfde woord werd ook gebruikt voor voorhangsel. Ook stond het voor ontwapening, en de opening van de vagina. Het voorhangsel moest door de Levieten met bloed worden besmeurd voordat ze daardoor naar binnen konden.

De slaven van de ARREN, oftewel visser-slaven, moesten de palen oprichten, en hielden zich bezig met het opstellen van de fetishen om voor te bereiden op de strijd. De ARREN was ook de elixer van de eeuwige jeugd voor de Levieten. Ook hielden de visser-slaven zich bezig met de wassing van offerdieren, sinds zij verbonden waren aan water.

Belangrijk zijn ook de wassingen in het bloed van de vijandelijke offerdieren, de gevangen genomen boze geesten. Levieten wassen zichzelf en elkaar in dit bloed.

De Oude Hebreeuwse en Aramese woorden vertellen verhalen in zichzelf, als een soort van hierogliefen. Hierin zijn we bewust heel selectief, omdat de Oude Hebreeuwse en Aramese systemen door en door corrupt zijn, vol met valstrikken. Belangrijk is het om contact te maken met de Levitische Orde van Orion. In deze Orionse tempels moeten ergens de oorspronkelijke hierogliefen zijn waarvan alles is afgeweken.

Het christendom is herleid van de begrafenis en mummificatie cultus van Osiris, de vader van Horus. Osiris staat ook voor MONOCH, het medische systeem wat puur bedacht is om zielen te mummificeren, als een controle middel. Osiris is de Balder van Egypte. Beiden waren geliefde goden van de nazis. De komende tijden hopen wij klaar te komen met het Levitische medicijn.

In de grondteksten van het OT wordt het duidelijk dat de Levieten geen monotheisme hadden, maar letterlijk heilige idols aanbaden. Deze heilige idols waren uitbeeldingen van de gnosis, waar de Levieten zich van bewust waren. De MOWED was de schijf van feesten, festivals en seizoenen, en werd aanbeden als een tijds-idol. De MOWED wees terug op de IDOM van het paradijs, de phallische speer, Adam. Vanuit de tijds-idol kon de Leviet KRA ontvangen, de Levitische gnosis, om zo de geest van overmoed en traagheid te overwinnen. De MOWED was ervoor om de Leviet te trainen, om de tijden in te delen, en KRA trok hen de oorlog of de jacht in. De idols en fetishen, trofeeen, die de Levieten hadden vergaderd waren om zijn gedachten te ordenen, om goed de cycli van de gnosis in de gaten te houden. Monotheisme zou een grote valstrik zijn. Voor de elite was het winstgevend om monotheisme in te voeren door de misvertalingen, omdat ze zo het volk beter onder controle konden houden.

12 Als offergave der eerstelingen, RESHIYTH zult gij ze de HERE offeren, maar zij zullen niet tot een liefelijke reuk op het altaar komen.

RESHIYTH betekent begin, hoofd, geslachtsdeel, en is Genesis. Pinsteren is het feest van de eerstelingen, maar dit was oorspronkelijk een offerfeest waarin de eerstelingen van het gevangen genomen vee, als boze geesten, werden geofferd. Dit offeren, jagen, vinden we niet meer terug in Pinksteren. Pinksteren moest dit namelijk afdekken, om zo de aandacht te richten op een wezen genaamd de Heilige Geest. Zo werd de jachts-gnosis en offer-gnosis afgedekt, uitgeblust, hetzelfde zoals Jezus Christus eens deed, als de verlammende religieuze fluor, lerende dat er niet meer geofferd hoefde te worden, want hij was nu het offer, en het was volbracht. De eerstelingen moesten geofferd worden als een onderdeel van de oorlog, maar de elite vreesde dit.

31 Dan zullen strijdmachten door hem op de been gebracht worden; zij zullen het heiligdom, de vesting, ontheiligen, het dagelijks offer doen ophouden en een gruwel oprichten, die verwoesting brengt. 32 En degenen die zich misgaan tegen het verbond, zal hij door vleierijen tot afval bewegen, maar het volk dat zijn God kent, zal sterk zijn en daden doen. 33 En de verstandigen onder het volk zullen velen tot inzicht brengen, maar zij zullen een tijdlang struikelen door zwaard en vuur, door gevangenschap en beroving.

De Jezus-geest werd al in het OT aangekondigd als 'hij die het dagelijks offer zou staken'. Er zou een gruwel opgericht worden die verwoesting brengt, het NT, de Heilige Geest.

27 En hij zal het verbond voor velen zwaar maken, een week lang; in de helft van de week zal hij slachtoffer en spijsoffer doen ophouden; en op een vleugel van gruwelen zal een verwoester komen, en wel tot aan de voleinding toe, en waartoe vast besloten is, dat zal zich uitstorten over wat woest is.

19 Toen wilde ik de ware zin weten van het vierde dier, dat van die alle verschilde, dat buitengewoon vreselijk was met zijn ijzeren tanden en zijn koperen klauwen, dat at en vermaalde en wat overbleef met zijn poten vertrad, 20 en van de tien horens, welke op zijn kop waren, en van die andere, die zich verhief en waarvoor er drie uitvielen, terwijl deze horen met ogen en een mond vol grootspraak, er groter uitzag dan de andere. 21 Ik zag, dat die horen strijd voerde tegen de heiligen en hen overmocht, 22 totdat de Oude van dagen kwam en recht verschaft werd aan de heiligen des Allerhoogsten en de tijd naderde, dat de heiligen het koningschap in bezit kregen.

23 Hij sprak aldus: Dat vierde dier is het vierde koninkrijk, dat op aarde zal zijn, dat verschillen zal van alle (andere) koninkrijken, en dat de gehele aarde zal verslinden en haar zal vertreden en vermorzelen. 24 En de tien horens – uit dat koninkrijk zullen tien koningen opstaan, en na hen zal een ander opstaan; die zal van de vorige verschillen en drie koningen ten val brengen. 25 Hij zal woorden spreken tegen de Allerhoogste, en de heiligen des Allerhoogsten te gronde richten; hij zal er op uit zijn tijden en wet te veranderen, en zij zullen in zijn macht gegeven worden voor een tijd en tijden en een halve tijd; 26 dan zal de vierschaar zich nederzetten, en men zal hem de heerschappij ontnemen en hem verdelgen en vernietigen tot het einde. 27 En het koningschap, de macht en de grootheid der koninkrijken onder de ganse hemel zal gegeven worden aan het volk van de heiligen des Allerhoogsten: zijn koningschap is een eeuwig koningschap, en alle machten zullen het dienen en gehoorzamen.

28 Hier eindigt het bericht. Wat mij, Daniël, betreft, mijn gedachten ontstelden mij zeer, zodat mijn gelaatskleur verschoot; en ik bewaarde deze woorden in mijn hart.

Het vierde dier is het Romeinse christelijke rijk, het Nieuwe Testament, wat zou komen om tijden en wet te veranderen. Hierdoor zouden de heiligen voor een afgemeten tijd overwonnen worden, maar daarna zou de Oude van Dagen, het Oude Testament, komen om recht en overwinning te verschaffen aan de heiligen.

In het christendom krijgt men alleen doorgang door het vergieten van veel onschuldig bloed, dat is het wachtwoord. In de gnosis krijg je alleen doorgang door het vergieten van het bloed van boze geesten. De gnosis kun je wel vergeten als je onschuldig bloed vergiet.

In het paradijs was het geslachtsdeel 'besneden', had geen voorhuid. De mens werd gemaakt van BASAR, het 'mannelijke' geslachtsdeel, en ook de vrouw was hiervan gemaakt. Ook het hart moest besneden worden, wat er ook op wees dat het hart eigenlijk een vruchtbaarheidsdeel was. Telkens weer wordt er in het Oude Testament het woord ERETS vermeld, waarin de Israelieten zich bevonden. Dit betekent : ONDERWERELD in de grondteksten. Het heeft dus geen zin om jezelf letterlijk in de natuurlijke/ materiele wereld te besnijden. Wij moeten de besnijdenis in het hart ontvangen. Paulus zei dat wij door de besnijdenis van het hart (ook een innerlijk geslachtsdeel) Israeliet moesten worden. Dat gaat dus veel dieper. Wij moeten teruggaan tot de stammen, en daarop ge-ent worden.

De besnijdenis is erg bijzonder. Wij mogen ons uitstrekken naar de Besnijdenis in het hart. Er zijn zoveel dingen in ons leven die besneden moeten worden.

Die verzegeling is belangrijk, om zo aan de oordeels-engel te ontkomen. De verderf-engel zal een ieder overslaan die het zegel draagt.

Deut. 30 : 6 - 'En de Heere, uw God, zal uw hart en het hart van uw nakroost besnijden, zodat gij de Heere uw God liefhebt met geheel uw hart en met geheel uw ziel, opdat gij leeft.'

Romeinen 4 : 11 - 'Het teken der besnijdenis ontving hij als het zegel der gerechtigheid van dat geloof.'

Romeinen 2 : 28-29 - 'Niet hij is een Isreaeliet die het uiterlijk is, en niet dat is besnijdenis wat uiterlijk aan het vlees geschiedt, maar hij is een Israeliet die het in het verborgen is, en de (ware) besnijdenis is die van het hart.'

Het getal van die verzegelden vinden we in Openbaring 7 : 144.000 verdeeld in 12 delen van 12.000, en dezen komen alleen uit de Israelitische stammen. De definitie van een Israeliet is dus hij die de besnijdenis in het hart heeft ontvangen.

Ezech. 9 : 4 - 'En de Heere zeide tot hem : Trek midden door de stad, midden door Jeruzalem, en maak een teken op de voorhoofden der mannen die zuchten en kermen over al de gruwelen die daar bedreven worden.'

Alleen door zuchten en kermen, door onze tranen, zullen we deze besnijdenis ontvangen, door onderscheiding. Dan lezen we verder dat God een oordeel over de tempel brengt. Is de kerk vandaag Israelitisch ? Neen, zij is Rooms, omdat zij met Rome de Joodse wortelen heeft afgesneden en zich heeft neergezeteld op het heidense kerkelijk jaar. Deze feesten en rituelen werden ingesteld om de Kerk één te maken met de Staat, in de tijd van het Romeinse Wereldrijk, oftewel het ijzeren rijk, door Daniel als een verschrikkelijk beest beschreven. Het beest had ijzeren tanden en koperen klauwen. Dat koper wijst nog enigszins op de Griekse verbinding, het Griekse fundament, oftewel het derde wereldrijk. Het vierde, Romeinse, wereldrijk vloeide over in een rijk deels van ijzer, deels van leem, oftewel de Roomse Kerkstaat waaruit de hedendaagse gevestigde kerkrichtingen zijn voortgevloeid, door Daniel beschreven als de voeten en tenen van het beeld, een rijk tegen zichzelf verdeeld. Deze tien tegen zichzelf verdeelde tenen worden ook als tien horens beschreven, tien koningen. Niet alleen Daniel had dit visioen over de tien horens, maar ook Johannes op het eiland Patmos. Hij beschreef de tien horens in die tijd als 'tien koningen die nog geen koningschap hadden ontvangen.' Hij sprak over een tijdperk in de toekomst, het tijdperk van de gevestigde kerken.

Romeinen 2 : 29 - 'De (ware) besnijdenis is die van het hart, naar de hogere kennis, niet naar de letter. Dan komt zijn lof niet van mensen maar van God.'

Hoe komt onze lof van God en niet van mensen ? Door de besnijdenis, het eindtijd-zegel van God. Hoe worden wij ge-ent op de twaalf Joodse stammen om zo het beest te overwinnen, als losgekochten van de aarde ? Door de besnijdenis. En zo kunnen wij God waarlijk liefhebben zoals we zagen in Deuteronomium 30. De besnijdenis rekent af met het egocentrische christendom, en verbindt ons tot een waarlijk verbond met Moeder God.

De rituelen van het Oude Testament wijzen op diepe geestelijke waarheden. In de Eindtijd wijst God zijn vinger weer op het Isaelitische als een diepere realiteit, en op het zegel der Israelieten, oftewel de besnijdenis. We zien dat dit zegel een zegel en wapen van gerechtigheid is, om te ontkomen aan het oordeel van God en aan het beest en zijn merkteken. De Romeinen hebben stap voor stap de kerk van de Israelitische Fundamenten losgesneden voor dit doel : de kerk als symbool van aardse macht, als de dienstmaagd van Mammon, de geldmarkt. Het is treurig dat de gevestigde kerken vaak meer op hebben met het Romeinse Fundament dan met het Israelitische Fundament, en zo de Besnijdenis in een ver hoekje hebben gedrukt. Ons hart moet de besnijdenis ontvangen, om zo zuiver te worden. Het is het Zegel van Moeder God. Zonder de besnijdenis en het Israelitisch worden staan we nog steeds op Romeinse Fundamenten en zijn wij niets dan gladiators van het beest. Maar hoe ontvangen wij dan het zegel van God, de besnijdenis ? Door uit Babylon te gaan, de Romeinse fundamenten af te laten kappen, en met de Heilige Besnijdenis om te gaan als met een Persoon. Er is geen Moeder God zonder de Heilige Besnijdenis. Die Besnijdenis moeten we ontvangen om waarlijk Israeliet te worden en ge-ent te worden op de edele olijf. Die dingen werken niet automatisch. Wij moeten de Heilige Besnijdenis aanbidden. Zo komen we veel dichter bij Gods kern dan zomaar vaag Moeder God te lofprijzen en verder onze eigen weg te gaan. De Besnijdenis rekent daarmee af.

Wij moeten de Heilige Besnijdenis in alle delen van ons leven uitnodigen. Ons verstand moet besneden worden, ons geweten, ons gevoel, onze ziel, en zoveel meer delen. De Heilige Besnijdenis richt ons weer op persoonlijke heiliging, en niet op projectie tot het telkens maar weer offeren van onze broeders en zusters aan onze theologieen en dromen. Wij mogen bidden tot de Heilige Besnijdenis, want zij is het geheimenis.

Filippenzen 3 : 3 - 'Wij zijn de besnijdenis die door de hogere kennis Gods (theos = GODIN) Haar dienen.'

Wij moeten ons richten op de besnijdenis, om zo ons oude leven, onze oude natuur, af te leggen. Laten we ons in tranen en smekingen keren tot de Heilige Besnijdenis en haar vragen ons te vervullen. Alleen zij kan ons terugbrengen tot het Israelitische Fundament.

De Heilige Besnijdenis is het snoei-proces in ons. Dit is eeuwig en permanent. Omdat we dag en nacht door verkeerde invloeden worden aangevallen, en nog zoveel rommel in ons hebben moet de Heilige Besnijdenis voortdurend in ons actief zijn, opdat we niet misleid worden en niet zondigen. Onberispelijkheid is het doel van de besnijdenis in ons, het zegel van God. De Heilige Besnijdenis is het Hart van THEOS, Godin , en behoort ook zo aanbeden te worden. Het is een belangrijke kracht en persoon in het Heilswerk. De Heilige Besnijdenis is onze wapenrusting en geloofsrusting. Door haar wandelen wij, en door haar handelen wij. De Heilige Besnijdenis leidt ons denken, beschermt ons denken, en zo ook ons gevoel en onze verlangens. De Heilige Besnijdenis dringt diep door tot ons hart, wanneer wij haar toelaten, en een relatie met haar aangaan. Wij hebben het Hart van Moeder God nodig. De besnijdenis heeft tot doel ons een heilige dronkenschap te geven om ons zo in contact te brengen met het goddelijke.

De Heilige Besnijdenis is een sprekend verbond. Fundamenteel voor profetie dus. Willen wij onze profetie laten besnijden ? De Heilige Besnijdenis rust ons toe, opdat de gaven vermeerderen en heiliger worden.

De Heilige Besnijdenis beschermt ons tegen boze geesten, en rekent ook met boze geesten af. De Heilige Besnijdenis zal ons reine oorlog laten voeren, en reine jacht, en niet schuldig laten staan aan het vergieten van onschuldig bloed. Alleen zij die dit zegel dragen zullen toegelaten worden, terwijl de aarde des doods, de gevallen en vervloekte aarde zal vergaan door een zondvloed van vuur. De Heilige Besnijdenis bouwt een nieuwe ark, niet door mensenhanden gemaakt, en er ook niet door bestuurd. Het zal een ark zijn van heilige jagers en heilige oorlogvoerders, die geleid worden en vervuld zijn door de Heilige Besnijdenis.

De geest van Kain is de geest van landbouwers die geen bloed vergieten, en uiteindelijk het bloed van hun eigen broeders vergieten. Komt u dit niet bekend voor als u naar de kerk kijkt ? Een gebrek aan oorlogsvoering in de hjogere realiteit zien we daar, en daardoor een overvloed aan vleselijk, broederlijk gevit. Dit is de geest van onbesnedenheid. Laat de kerk teruggaan naar het altaar van besnedenheid om daar zichzelf te offeren. De Heilige Besnijdenis is een teken van hoop. Deze Besnijdenis kwam voort vanuit de velden van Abel. Ook wij kunnen door die Besnijdenis terugkeren tot de velden van Abel om zo zuivere offers te brengen, en zullen zo die verschrikkelijke geest van Kain verslaan. Wij mogen de Heilige Besnijdenis hiertoe aanroepen. Zij zal ons voorbereiden op de jacht en de oorlogsvoering in dit tussengebied, om zo de weg tot het paradijs te banen. Ook in het paradijs zelf hebben wij dus deze strijd te voeren. Kennen wij al de gevaren die op de loer liggen ? Zonder de Heilige Besnijdenis is er geen onderscheiding en zijn wij ten dode gedoemd.

Ook is dit geen eenmalig iets. Het zal in ons moeten wonen en werken, tot in alle eeuwigheden, permanent. Ook zal de Heilige Besnijdenis ons tot nieuwe talen en tongen leiden, waardoor we in geheimenissen met THEOS (Godin) spreken.

De geest van Kain is een verschrikkelijke geest, de slayer der broeders, omdat hij de duivelen niet wilde bestrijden. Als wij niet aan territoriale oorlogsvoering willen doen, en ons niet verder willen laten harnassen in het exorcisme, dan lopen we het gevaar door deze geest behekst te worden, en zo van hem een gladiator en slaaf te worden, om zo door de zondvloed van vuur ten onder te gaan. De Geest van Set strijdt tegen deze geest. Wij moeten de Heilige Besnijdenis vragen om ons te enten op de boom van Set, op zijn edele olijf, om aan dit kwaad te ontkomen. De pinksterbeweging is inmiddels ver afgedwaald door de geest van Kain. De geest van Cham bevindt zich ook diep in het lichaam van de pinksterbeweging, in de vorm van oeverloze lofprijzing, wereldsgezindheid en roddel.

In Ezechiel 28 lezen we dat Eden, God's vagina, eerst de woning was van engelen (in het Aramees : demonen), en dat daar een berg was genaamd de berg van de Godin. De vorst van Tyrus is een gevallen cherubs. Dit figuur wordt beschreven als wijzer dan Daniel, en dat er geen geheim voor hem verborgen is. Door zijn wijsheid en inzicht heeft hij zich een vermogen verworven en goud en zilver verzameld in zijn schatkamers. Als zakenman is hij een natuurtalent. Door het onrecht van zijn koophandel heeft hij zijn heiligdommen ontwijd. Deze geest werd op de aarde geworpen als 'een schouwspel voor koningen'. Tyrus wordt de koopstad der volkeren genoemd. Deze geest kent alle uithoeken van Eden en die dienen wij te verslaan. Hij houdt de fundamenten van Eden, van de voortijd, verborgen. Ook deze koopgeest zit diep verborgen in de gevestigde kerken vandaag de dag, om ons tegen te houden op onze reis naar Eden. Het merkteken oftewel het zegel van het beest is 'kopen en verkopen', maar het zegel van God is de Heilige Besnijdenis. Dat is het merkteken van God : 144.000. De valse kerk heeft van het geloof een handel gemaakt, en dat begon al bij de Rooms Katholieke kerk. Zo werd de kerk een slaaf van Mercurius, de Romeinse god van de handel, die nauw verbonden is met de vorst van Tyrus. Maar bij de heilige Besnijdenis werkt het niet door geld, maar door heiliging. Door heiliging krijgen we deel aan de dingen van God, door reiniging, door geestelijke oorlogsvoering en jacht, en niet door handel. Daar waar we door geld ineens deelkrijgen aan de dingen van God, zoals we in de Prosperity Beweging zien, en ook in de traditionele Pinkster Beweging, daar komt de geest van hoererij binnen die ons op een gruwelijke manier knecht. De hoeren in de geestelijke wereld zijn slavenmakers, en dat allemaal door aards geld. Het is een zielenhandel. Wij moeten door de Heilige Besnijdenis de oorlog verklaren aan zulke geesten.

De gevestigde kerken hebben een geestelijke markt opgezet, een zielenhandel. Het is een web wat ze hebben uitgespannen om velen daarin te doen verstrikken.

De vorst van Tyrus kwam door zijn uitgebreide handel tot geweldenarij. Als wij ons niet vertikaal in de geestelijke oorlog opstellen, dan wordt de oorlog ineens horizontaal, vleselijk, tegen onze broeders en zusters. Dat is het resultaat van de hele geestelijke handel. Het is een verbond met de duivel, en met de vorst van Tyrus. De vorst van Tyrus was een cherub, dat wil zeggen een bewaker of een drager. Hij was opgesteld tussen vlammende stenen op de heilige berg van de Godin van Eden. Ook zijn cherubs beschutters van de ark. De vorst van Tyrus zal een bewaker van de ark der engelen (Aramees : demonen) zijn geweest. Als wij hem hebben verslaan zullen wij ook tot de ark der demonen, en de vlammende stenen op de berg van de Godin kunnen komen. Maar als wij ons overgeven aan schandelijke geestelijke handel dan zullen we niets anders dan slaven zijn van deze vorst van Tyrus, en zijn we gedoemd tot het voeren van horizontale oorlog in zijn arena's, en dan zal het Kains-loon ook onze deel zijn. Het is dus onze keuze. Laten we ons enten op de lijn van de Heilige Besnijdenis, of laten we ons enten op de handelslijn van het geslacht van Kain en het geslacht van Cham. Wij hebben de kennis van de heilige engelen (Aramees : heilige demonen) nodig om door de linies van de vorst van Tyrus heen te breken, en die kennis kunnen we alleen ontvangen door de Heilige Besnijdenis, die onze ogen en oren besnijdt. Ook onze gevoeligheid zal besneden moeten worden om zo nog gevoeliger te worden voor God en de Waarheid.

Wij moeten in de Heilige Besnijdenis wederom geboren worden en van haar borst drinken. Het zal ons helemaal terugleiden tot de berg van de Godin van Eden in Ezechiel 28 waar we de engelen (Aramees : demonen) zullen ontmoeten. Hier kwam de heerlijkheid van Eden uit voort. Vanaf deze berg is al het goede van God gekomen, ook de Heilige Besnijdenis. Op deze berg zullen wij alle geheimenissen van God terugvinden. Bent u daar klaar voor ? Overdenk dit boek. Laat het op u inwerken, mediteer erover. De Heere wil een werk in u doen. Zij zullen u terugleiden tot de berg van Eden waar alles begon. Waar Moeder God in Haar heerlijkheid woont. Vanaf deze berg schonk Moeder God Sion. De Heere roept ons tot Haar berg. Vanaf deze berg regeert Moeder God. Haar voeten zullen staan op de heilige berg, en Zij zal Haar vijanden tot een voetbank maken. Op David's Troon zal Zij zitten, en zal alle namen kennen van hen die verzegeld zijn. Dit zijn Israelieten, hen die de Heilige Besnijdenis als het zegel van Moeder God hebben ontvangen.

Alleen door smekingen, door ons hart oprecht voor Moeder God te openen en uit te storten zullen we deelhebben aan deze zegen. We mogen in geloof staan dat deze zegen ons toebehoort. Laten we vanaf nu een relatie beginnen met de Heilige Besnijdenis, om aan haar gelijkvormig te worden. Laten we deze erfenis niet weggooien, maar op waarde schatten. Wanneer onze ogen niet besneden worden staan wij nog steeds in de ogendienst, en kunnen zo niet hogerop komen, en hetzelfde geldt voor de oren. Vandaag de dag zijn wij veelal slaaf van het boze oog en het boze oor. Alleen de Heilige Besnijdenis kan daar korte metten mee maken.

De voeten van de kerk zijn niet lieflijk, maar hoererend, lomp, gierig, machtslustig, eerzuchtig en protserig. De Heere veracht de voeten van de kerk omdat het de voeten van het beeld van het beest zijn. De Heere zal dit beeld onder Haar Voeten vernietigen, door de grote steen die de aarde zal vervullen om te worden tot een berg. Dit is de Berg van de Godin van Eden die tot de aarde zal komen om de aarde te oordelen.

De stem van de Heilige Besnijdenis besnijdt het hart. In hoofdstuk 5 van Hooglied staat dat er wordt gegeten van de raat en de honing, en van de melk en de wijn wordt gedronken, en dan staat er een oproep om dronken te worden. Ook staat er een oproep om genoten te worden, om te eten en te drinken. De Ogen van de Heilige Besnijdenis besnijden het geweten. In Hooglied staat er : Wendt uw ogen van mij af, want ze brengen mij in verwarring. De Heere spreekt door deze dronkenschap om zo het verstand en het vlees uit te schakelen. Wij moeten ons ernstig uitstrekken naar deze dronkenschap. De Heilige Besnijdenis is een slachter uitgezonden tot de vijand. Het is geen feestje, maar een jacht (Hooglied 2 : 15). Wij moeten de nieuwe wijn drinken in vreze en beven voor de Heere. Ik snap niet dat mensen zo lichtzinnig met de heilige dingen van de Heere omgaan. Ze hebben nog geen klap van het kruis gehad.

Er is tijd genoeg voorbij gegaan in het doen van de wil van de machtigen van de kerk, maar nu is het tijd om terug te keren tot het doen van de Wil van Moeder God. En Zij wil dat wij terugkeren tot de Heilige Besnijdenis, om zo terug te keren tot de berg (HAR, promoties, initiaties) van Eden waar alles begon. Keer niet terug tot de varkensstal, en tot het eten van varkensvoer, maar drink van de Heilige Besnijdenis. Ga door de linies van de vorst van Tyrus heen. Dien de vorst van Tyrus niet meer, maar ga de strijd aan. Daartoe heeft de Moeder Heere u geroepen, om zo met de Moeder Heere te zijn, als een losgekochte van de aarde.

En zo zullen we terugkeren tot Silo, de heilige plaats van de tabernakeltent en haar ark, en zullen we de Moeder Heere dienen. Zo zijn wij dan allen kinderen van Lea, die door Jakob was verstoten, maar door de Heere gezegend. Lea is de aartsmoeder van vele Israelitische stammen. En de Heere zegt : 'Wie Lea veracht, veracht mij.' De Heere had Jakob hard geslagen op Pniel, en maakte hem gevoelig, en gaf hem daar de naam Israel. En zo maakte de Heere Jakob de leugenaar tot een aartsvader. Uit hem en Lea kwam Juda voort die de herdersstaf van Abel droeg. Wij dienen geboren te worden vanuit de schoot van Lea, en ook vanuit de schoot van Tamar en Rachab. Al deze schoten zijn tot onze besnijdenis, allemaal met hun eigen bijzondere aanvullingen. Laten wij een leven leven vol van deze besnijdenissen en hun weelderigheden. Laten we een leven in de diepte leiden, en komen tot de plaats waar de Voeten van Moeder God staan, op de heilige berg, waar onze vijanden tot een voetbank worden. De besnijdenis zal ons verzoenen, maar ook afzonderen. Door de besnijdenis komen we tot de diepere waarheden van God en Haar geheimenissen. MOSY, het pad van zwakte en honger, was een sleutelfiguur in de uittocht uit Egypte. Hij had een Midjanietische vrouw genaamd Sippora. De Heere wilde op een gegeven moment haar zoon doden. Sippora nam een stenen mes en besneed haar zoon, terwijl ze met de voorhuid zijn voeten aanraakte en hem 'bloedbruidegom' noemde. Toen week Gods toorn. Weer zien we hier hoe belangrijk de besnijdenis is, en hoe belangrijk de positie van Sippora was. Zij was de geestelijke moeder van de uittocht en een moeder van de besnijdenis tot het afwenden van Gods Toorn. Zij vertegenwoordigt de eerste borst van de Heilige Besnijdenis. De tweede borst van de Heilige Besnijdenis wordt vertegenwoordigd door Abital, een vrouw van David. Ook door deze vrouwen dienen wij ons te enten op de Israelitische olijf.

Hooglied 2 : 10-14 - 'Mijn geliefde gaat tot mij spreken : Sta toch op, mijn liefste, mijn schone, en kom. Want zie, de winter is voorbij, de regen is over, verdwenen. De bloemen vertonen zich op het veld, de zangtijd is aangebroken. (...) De vijgeboom laat zijn vroege vrucht zwellen, en de wijnstokken in bloei geven geur. (...) Laat uw stem horen, want zoet is uw stem en uw gedaante is bekoorlijk.'

Willen wij zuiver profeteren en zuiver de Stem van de Heere verstaan ? Dan is de Heilige Besnijdenis hetgeen waardoor Zij spreekt. Deze spreekt vanuit de dieptes van ons hart, als zuivere borstvoeding, opkomende vanuit de diepe fundamenten van het Israelitische Volk. De Heilige Besnijdenis zal zijn als een nieuwe ark, ditmaal niet door mensenhanden gemaakt. Dan zal de heilige berg van Eden terugkomen. Deze berg zal één zijn met Sion, één zijn met Silo, als het Nieuwe Jeruzalem. Deze stad zal door vurige stenen gebouwd worden.

Alleen door het zegel van God, de Heilige Besnijdenis, zullen wij binnenkomen.

Ezechiel 44 : 9 - 'Geen vreemdeling, onbesneden van hart en onbesneden van lichaam, zal mijn heiligdom binnengaan, geen vreemdeling onder de Israelieten.'

In het Aramees betekent BAQRA, BQAR boze geesten in zwijnvorm. Deze werden geofferd, en dat gebeurde dus weer in de onderwereld. Er werden dus GEEN zwijnen geofferd in de natuurlijke wereld. Zodra die suggestie wordt gegeven hebben we te maken met satanische duivelsverzen (veelal in de vertalingen). Ook betekent dit Aramese woord : 'boze geesten van ketterij in zwijnvorm'.

De Moeder Heer herschiep de onderwereld door de offers die gebracht werden. Die offers waren boze geesten in zwijnvorm.

Voor een Israeliet was het belangrijk om terug te komen tot het zuivere teken, het zuivere vruchtbare deel, het besneden, paradijselijke deel. En dit moest ten diepste gebeuren. Dit had te maken met het feit dat het teken, het geslachtsdeel, de goddelijke spreekbuis was. De voorhuid was de kap, het zegel, wat eraf moest. Die voorhuid was gekomen door de zondeval. God zou het mes brengen, HARBA, om die top eraf te snijden (Ezechiel 3 : 22, 6 : 3). Velen zouden omkomen, maar er zou ook een overblijfsel zijn. HARBA betekent ook 'MES van MOSY'. Dit zwaard werd gebruikt voor scalpering EN de besnijdenis. Dit zwaard wordt ook in verband gebracht met de vrouw van MOSY, Zippora, de besnijdster. Zij besneed haar zoon.

HARBA, ZIPPORA, is het teken van de besnijdenis in de grondteksten wat wij dienen te ontvangen, als een terugkeer tot de wildernis, om terug te keren tot het beloofde land. Als onze top eraf is, zal de Heere weer kunnen spreken.

In Micha 4 staat er dat God alle lammen zal verzamelen tot een overblijfsel, zij die het teken hebben ontvangen van de goddelijke verlamdheid, het vruchtbare deel.

Het volk wilde koningen, middelaars, priesters, maar GEEN profeten en richters. Zij wilden de goddelijke vrouw niet, want dit was het beeld van de tucht en het wapen, het reinigende vuur van de hel. Het volk wilde geen rechtstreeks contact met God. Profetie betekent : 'voor het spreken', als de plaats van ontvangen en toetsen, de goddelijke verlamdheid, YAD. Profetie moet gezuiverd worden door profetie, de bron van profetie. Profetie kan in zichzelf gezuiverd worden. Geest is meer een algemene term, maar we moeten de diepte in. Jeremia 5 : 13 zegt : 'De profeten zullen tot wind (RUWACH) worden (geest). Geen is er die door hen spreekt. DABAR zal niet in hen zijn (het profetische woord).' God leverde hen over aan de windgod.

Het volk wilde een koning, en God gaf het hen, en gebruikte het om hen naar diepere dingen te leiden, maar het was niet het beste. Het volk verkoos geest boven profetie. Het volk wilde alleen afstandelijke omgang met God, via koningen, middelaars en priesters.

De tweede scheppingsdag gaat over de scheiding van mayim, het goddelijke zaad, zoals MOSY de zee splitste. Dit is het Mes van MOSY, de dag van de besnijdenis, het rijk van Zippora.

De heilige besnijdenis is de opening van de zegels, zodat de vruchtbare delen weer gaan spreken. De besnedenheid is het fundament van profetie. Deze komt voort vanuit de goddelijke verlamdheid, het vruchtbare deel, wat spreekt door de besnedenheid. Dit is het ware spreken in tongen.

In Numeri 3 staat dat God de Levieten als eigendom nam in plaats van de eerstgeborenen, want die waren al zijn eigendom. Dit was het tweede plan, na de eerste vruchten, na pinksteren, na het feest der kinderen, dat er Levieten uit de kinderen van Israel werden verkozen. Zij werden geschonken aan ARREN, wat lichtbrenger betekent, de eerste scheppingsdag. Als iemand door besnijdenis Israeliet is geworden, dan moet deze tot de stam van Levi komen, voor priesterdienst, de directe toewijding aan God.

Zo dient het kind van God van de derde scheppingsdag naar de eerste scheppingsdag te reizen.

In de Aramese grondlaag zien we dat de strijd om het beloofde land in te gaan al veel eerder begon. Eerst werd in Exodus de tabernakel gemaakt, de OHEL, de nomadische goddelijke tent, het symbool van het leven in de wildernis. Hierin verscheen MARYA, de Moeder Heere. De levieten waren uitverkoren uit het Israelitische volk om dienst te verrichten tot Haar. De Heere wilde in de tempel van Salomo wonen in duisternis. Zij wordt voorgesteld als een vrouwenstam, omdat de vrouw de drager is van de vruchtbaarheid. Uit Haar, de BETEN, de schoot van de onderwereld, kwam de mens voort, en werd vervolgens geleid tot haar knieen, de BEREK, om vervolgens door Haar vertrapt te worden in de persbak van de onderwereld. Job klaagde over deze overgang. Hij wilde het liefst dat hij in de BETEN was gestorven (Job 3).

De strijd was tegen de BAQRA, of de BQAR, wat boze geesten van ketterijen in veevorm betekent in de Aramese grondtekst (ook : zwijnen). Dezen moesten geofferd worden. Het vuur wat hiervoor gebruikt werd was ASH, het Hebreeuwse woord voor goddelijk vuur, de verschijning van God. Zo konden er geen onschuldigen worden geofferd. Hiervoor droeg ASH dus zorg. Het was een ingebouwde veiligheid in de offerdienst. Hiervan is geen sprake in de schanddadige Engelse en Europese vertalingen van het Westen. Daardoor werd het westen een valse Levitische orde.

In Leviticus 17 staat een hele ernstige waarschuwing dat er alleen vee geslacht en geofferd mag worden wat tot de OHEL van MOWED wordt gebracht, de tent van de goddelijke oproep. Dit betekent dat wij eerst door God geroepen moeten zijn, en vanuit zijn tent moeten werken, vanuit de ASH, zodat er geen onschuldigen op het jacht en oorlogs-altaar terecht zullen komen. De strijd is tegen het kwaad, zoals de Aramese grondtekst laat zien. Degene die hier geen gehoor aan zou geven zou verbannen worden.

Levitische boze geesten hebben het valse Woord opgericht met al zijn misvertalingen. In de Aramese grondtekst zien we hoe hiermee wordt afgerekend. Het aanhangsel van de lever van het demonische offerdier moest op het altaar verbrand worden als 'de wind van veranderingen' (Lev. 3 : 4). Dit lever-aanhangsel is de HSAR, de HESRA, wat in het Aramees 'pen van de schrijf-priester' betekent. Jeremia sprak dat de wet was opgesteld door de leugenpen van de schrijf-priesters (Jeremia 8 : 8). Daarom moesten de Levieten strijd voeren tegen de HSAR, het valse woord, en de valse wet. Het is de strijd tegen alle hedendaagse misvertalingen. Vanuit dit valse woord is het westen tot grote hoogtes gekomen. Daarom moet het valse woord door de Levitische jachtrusting en wapenrusting verwoest worden. HSAR houdt zich schuil in de BAQRA, het valse vee.

HSAR is het Christus mysterie, het NT. De lever van de boze geest moest gegeten worden, om zo vrij te blijven van de leugenpen, de Christus-vloek. De Levieten gingen hier heel zorgvuldig mee om. Zij hadden een heilige lust om de lever te eten voor dit doel.

BIZ, BIZZA is het oog van de boze geest, oftewel de Egyptische god van dronkenschap BIS, BISU (Romeins : BACCHUS), de god van geboorte. Dit is de staf van Horus, ook wel het oog van Horus genoemd, de god van de illuminati. Het is de valse Adam die ons van het paradijs probeert af te houden, om ons slaven te laten blijven van de elite. Daarom is de vijand zo gefixeerd op het oog, het materiele, het aanzien, wat zich ook uit in het vooruitdrukken van de borst. Het oog wil protsen. Dit oog van de BAQRA moet doorstoken worden. Dit is ook een belangrijke taak van de Levieten, dat zij de ogen uitsteken van de offerdieren, de boze geesten. BIZZA moet verslagen worden. BIZZA steelt zielen om ze vervolgens in de schoten van de elite geboren te laten worden.

De genezings beweging is er niet om mensen te genezen, maar om mensen onder controle van boze geesten te brengen. Mensen worden door deze hekserijen tot slaven gemaakt. Ook de medische orde is hiertoe uitgezonden. Het zijn kolonisten. GEWAY is MONOCH, oftewel Balder-Osiris, de vader van Horus. Wij moeten GEWAY overwinnen in de Levitische oorlog en jacht. Dit is waarom hyena's in de jacht vaak als eerste de ingewanden van een rund aanvallen. Hyena's leven in een diepe gevangenis. Zij hebben gnosis, maar zijn zo paranoide dat ze levende runderen aanvallen. Dit is een mysterie, en is cryptisch. Ze zitten zo diep in de jacht-gnosis dat ze ervan in de war zijn geraakt. Zij hebben hun instincten niet onder controle en zijn slaven van hun eigen honger. Toch zijn het heilige dieren. Het zijn de dieren van Moeder God, die zij als een allegorie geplaatst heeft. Hyena's zijn de sleutel om GEWAY te overwinnen.

Nu ligt er voor de Levieten een groot gevaar op de loer, namelijk overmoed. Overmoed is een hele gevaarlijke geest van trots, die verblinding kan veroorzaken en zelfmisleiding. Daarom is het zo belangrijk om in de Vreze des Heeren te blijven, die de hoogste kennis is. Vraag altijd om de grootste Vreze des Heeren, want als jouw vreze des Heeren maar 99 of 90% is zul je nog misleid worden. De Vreze des Heeren is in volheid een paniek waar je nooit meer van hersteld, een verlamming, die door een ervaring gebracht moet worden. Wij moeten ons uitstrekken naar die ervaring. Het is een ervaring van goddelijke verlamdheid. Niet zo maar een goddelijke verlamdheid dat je je even niet kunt bewegen, maar een goddelijke verlamdheid gebracht door angst, paniek. Wij moeten Haar op waarde leren schatten, en niet minachtend op haar neerkijken. Oordeels-profeten, Levieten en Heilige Angst zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden.

Overmoed is dus een groot gevaar, de geest van trots. De geest van trots wil snelle paarden, snelle jagers en vooral snelle offer-priesters. In het Aramees is TRAB, TARBA, offerdieren vet, wat ook vertaald wordt als 'trots'. Dit vet is belangrijk in de offerdienst. Daarom is de Levitische priesterdienst ook verbonden met het fokken van offerdieren. Er moet TARBA komen. Overmoed in de strijd is fataal. De vijand zal macht over ons krijgen wanneer wij hem benaderen met overmoed. Zelfs als de duivel tegenover je staat als vee moet je dus erg op je hoede zijn.

Hierin is MOWED, timing, oproep, zeer belangrijk. Wij mogen niets doen vanuit de oproepingen van de Heere, die dus verbonden zijn aan de tent van MOWED, de OHEL. Wij zijn dus verbonden aan de thuisbasis. Wij moeten dus telkens heel goed beseffen dat wij heilige Levitische slaven (ABAD) zijn. God moest ons tot ballingen maken, om ons geheel los te kopen uit de plaats waarin wij gevangen waren. Dat is ook wat Kanaan betekent : loskoping, maar ook tot slaaf gemaakt, onderworpen, vernederd. Het is dus eigenlijk zo dat God ons verlost van valse slavernij en brengt tot heilige slavernij (van het woord Kana).

Zoals het bloed van de vijand belangrijk is om te reinigen en te heiligen, zo is ook het vee-vet van de vijand, TARBA, TRAB, belangrijk. Het vijandelijke vee-vet werd gebruikt om wapenen en jachtgerei mee te zalven en de phallische speer. TRAB was de oorspronkelijke zalving zoals het bedoeld was. De Heilige Geest probeerde deze traditie af te dekken. Wij moeten bidden om TRAB, het vee-vet van de vijand, en niet om de selectieve NT-vertaling 'de Heilige Geest' die erop uit was om de tijden en de offer-wet te veranderen. Het fokken van het vijandelijke vee hiervoor gebeurt door MOWED, de heilige tijd. Wij moeten smeken tot de Moeder God om TRAB te ontvangen, om de oorlog te winnen, en om succesvol te zijn in de jacht.

Dus er zijn een heleboel dingen waarop wij moeten letten en waarin wij onderwezen moeten worden. Na het vangen van de vijand als prooi moet de gevangen vijand naar de BAYITH gebracht worden, het gevangenis-complex of de kooien, en de BAYITH is verbonden aan de OHEL, de tent.

Er was al gewaarschuwd dat de farizeeers de sleutel van kennis voor het volk wilden achterhouden. Er was namelijk veel meer gaande, en deze dingen werden in duisternis verborgen. In ieder geval werd de Moeder God, de Moeder Heere, en de Gnosis bestreden door de westerse kerk. Het is tijd om deze zegelen te verbreken.

Ook God en Heere zijn in de grondtekst gewoon engelenordes, en in het Aramees de ordes van demonen, die over de mensheid waren aangesteld. Daarom moest het volk blijven doorzoeken. Er zal een verandering moeten plaatsvinden in ons denken. In het Oude Testament waren de oordeels-profeten slaven. Zij waren AMAD, en de ABAD waren de Levitische priester-slaven. De NA'AR waren de slavenjongens. Door de MOWED werden ze opgeroepen om door de tent te leven, de OHEL. Zo niet, dan zouden ze een slaaf van de boze geesten worden.

De APHAR is het stof en vuil van het paradijs waarmee Iyowb en de Levieten gezalfd werden. Hierin lagen de bronnen verborgen van TRAB, het vee-vet van de overwonnen vijand, en ook de huiden, de botten en het bloed van de vijand. En één van de plagen van ARREN was dat de APHAR zou veranderen in KEN, KANAN, muggen, wat in de diepte vastbinden betekent en piercers, piercings. Dit gebeurt in de diepte van APHAR, wat ARREN openbaarde.

In 16 : 3 worden zijn nieren, in het Aramees zijn arsenaal, doorboort. De Geest leidt tot de wildernis, de tucht. Dat gebeurde ook met Christus.

In 17 : 14 laat de grondtekst zien dat APHAR (stof, vuil, aarde van de paradijselijke onderwereld) brengt tot rust.

Vanuit APHAR, de wapenrusting van Iyowb, die doorboort moest worden, werd BASAR, vlees, voortgebracht in het paradijs.

In 7 : 11 staat dat de RUWACH, de Heilige Geest, de adem, de wind, gebonden zal worden, en nauw gemaakt worden, en de mond gesnoerd. Hieruit zal DABAR, het profetische woord, vrijgezet worden. Dit komt telkens weer naar voren in het boek Iyowb, dat er afgerekend zal worden met de Geest, om over te gaan naar het profetische, de gnosis.

God zal hem niet naar de Geest laten terugkeren, staat er in de grondtekst. Overgeleverd aan de windgod was het volk, en God wilde het volk uitleiden tot de verloren fundamenten. Dat is waar het in het boek Iyowb over gaat.

Het is iets waar alle profeten doorheen moeten gaan. Zij moeten zich uitstrekken om ALAM, de goddelijke stomheid te ontvangen.

In het paradijs hadden zij een goddelijke blindheid. In Richteren 16 : 21 werden Simson's ogen uitgestoken, NAQAR, door de Filistijnen.

Iyowb werd dus tot een plaats geleid waar dingen zo zwaar waren dat zijn woorden opgeslokt werden, zodat hij in ALAM zou binnengaan, en ALAM hem zou vervullen.

De selectieve misvertaling 'Geest' is een afgod geworden in de charismatische beweging. Er is iets gigantisch mis. De mens is ergens van het pad afgeweken. De Geest moest in Iyowb sterven, zodat hij doorgang zou hebben tot de scheppings-afgrond, de schoot van de duisternis. Hierin zou instructie zich openbaren, als een licht wat duisternis was. Iyowb werd gekweld tot het einde, totdat zijn tong het uiteindelijk begaf, en hij stom werd voor de Heere, totdat alleen de Heere nog door hem zou spreken. Ook Yechezqel moest hier doorheen, dat zijn tong aan zijn gehemelte zou blijven steken, zodat hij het volk niet zou bestraffen, want het was een weerspannig geslacht. Als oordeels-profeet zijnde ontkom je hier niet aan. Als je er wel aan ontkomt, dan mag je je afvragen of je wel een profeet bent. Profeten moeten bidden en smeken om ALAM, de heilige stomheid, om aan Haar voeten neer te liggen. Ook Iyowb werd tot die duistere stilte geleid.

Onder het vijfde zegel waren de zielen martelaars die om wraak smeekten, maar zij kregen een kleed om te rusten. Stilte, stomheid, ALAM, was het doel. De windgod had hen in zijn macht, en daarom moesten zij hier doorheen. Zij moesten terugkeren tot de tuchtigingen. Hierdoor zouden zij bewapend worden met APHAR, het vuil der aarde, het heilige vuil van de paradijselijke onderwereld. En APHAR zou een nieuw lichaam voortbrengen, gemaakt van BASAR, van YAD, van HARBA, het besneden, ontzegelde 'mannelijke' geslachtsdeel. Een oordeels-profeet dient zichzelf in te smeren met APHAR voor deze reden. De profeet dient een relatie aan te gaan met APHAR, wetende dat APHAR ook afgewassen zal worden, en doorstoken zou worden, om het diepere omhoog te brengen, als een grote ontwapening. Een heleboel profeten blijven steken op dit punt. Zij willen niet ontwapend worden. Ook verafgoden een heleboel profeten de Heilige Geest, en beschouwen het als een doel op zich, en niet als een wegwijzer. Hetzelfde hebben ze met Jezus gedaan.

Wij moeten ons wassen in ALAM, de heilige stomheid. Ook heeft de Heere vele andere jagers op ons afgezonden die ons zullen wassen en doorsteken voor dit doel. Onze oude natuur, ook onze valse, geestelijke natuur, zal gebroken moeten worden (Iyowb 10).

Er is een plaats voordat de moederschoot je grijpt, en dat is de YADA, het gekend zijn door God, wat de onderdrukking door goddelijke 'discriminatie' en 'racisme' is, wetende dat Moeder God boven jou staat, als de Moeder Gnosis. Hier ging ook Yirmeyah doorheen. Eerst worden wij gevormd in het hart van de Moeder Heere, waar de overeenkomsten zijn opgetekend, waar Haar Wet in ons wordt gekerft. Dit is de plaats tussen haar borsten. De YADA is de goddelijke kennis. YADA is de plaats van belijdenissen, het is de plaats van het goddelijke zien, de profetische kennis. In het boek Iyowb staan de Onderwereld en de Vernietiger, Abbadown, naakt, zonder bedekking, voor het Aangezicht van God (26 : 6). Zij zijn als Jagers op ons afgezonden om ons terug te brengen tot de diepere plaatsen van de onderwereld waar wij vandaan kwamen. Iyowb weet dat hij naakt tot die plaatsen zal wederkeren, omdat hij daar naakt vandaan is gekomen. In het boek Openbaring bewaakt Abbadown de put van de afgrond, de Teoom. Zij kent alle geheimen.

In Hooglied 7 : 2 wordt de moederschoot, BETEN, de schoot van de onderwereld, beschreven als bewapend met overwinnings-gejoel (lelien).

We zagen in de grondtekst van het boek Iyowb (Job), dat ook de Geest uiteindelijk moest neerbuigen voor de diepere weg in de onderwereld.

Wij moeten er naar streven om het goddelijke etiket 'gekastijd', en 'gehoorzaam' te ontvangen, om ons contact met God te herstellen.

Vandaag de dag zijn de levers van onschuldige dieren een delicatesse in de vorm van leverworst wat dagelijks door miljoenen wordt gegeten op brood om zo hun Jezus visioenen te ontvangen. Wij moeten als tegenaanval daarom de levers van boze geesten eten om zo de gnosis, KRA te ontvangen. De goddelijke inkt ligt hierin opgeborgen.

16 En de HEERE zeide tot MOSY: Zeg tot ARREN: strek uw staf uit en sla het stof, APHAR, der aarde; het zal tot muggen worden in het gehele land Egypte. 17 Toen deden zij aldus; ARREN strekte zijn hand uit met zijn staf en sloeg het stof, APHAR, der aarde, en de muggen, KEN, kwamen op mens en dier. Alle stof, APHAR, der aarde werd muggen in het gehele land Egypte. 18 Ook de geleerden deden hetzelfde om door hun toverkunsten de muggen, KEN, te voorschijn te brengen; maar zij konden het niet. En de muggen, KEN, kwamen op mens en dier. 19 Toen zeiden de geleerden tot Farao: Dit is Gods vinger. Maar het hart van Farao verhardde, en hij luisterde niet naar hen – zoals de HEERE gezegd had.

APHAR zal worden tot KEN, wat in diepte KANAN is, Kanaan. KEN, KANAN, betekent vastbinden, piercers, piercings. De Israelieten moesten door de APHAR komen tot KANAAN, de piercings. KANAAN bezat de piercings, en daarom moesten de Israelieten KANAAN veroveren. KANAAN is het beloofde land.

Een andere plaag gebracht door de ARREN, het lamsvacht, is dat water, zaad, in bloed veranderd. Ook sloeg ARREN de eerstelingen, en beeldde daardoor het ware pinksteren uit, als een offerfeest. ARREN was de eerste scheppings-dag als de lichtdrager, de dag van de Levieten en van de verjonging, de dag van de visserij. Esoterische gezien : 'De dag dat het water, het zaad, in bloed veranderde.' Het was een oordeels-dag. De Israelieten konden tot deze dag komen door de wet van de scheiding, de MAZONA, en de besnijdenis, oftewel de tweede scheppings-dag.

De plaag van de vliegenzwermen was in het Hebreeuws een mix van verschillende vliegensoorten die zo agressief waren dat ze niet zomaar staken, maar echt verslonden. Het waren vlees etende vliegen. Daarom was deze plaag zo desastreus. Maar in de Aramese grondtekst was deze plaag nog erger. Het was een plaag van vleesetende vogelzwermen die ook nog eens ziektes brachten.

De ARREN brengt soortgelijke plagen in Openbaring. Dit is waarom de ARREN, het lamsvacht, gevreesd is. Voor een Leviet is het belangrijk de ARREN te verkrijgen, te vinden. Dit gebeurt door de oorlog en de jacht. De ARREN is een belangrijk teken van overwinning en verjonging. Door de ARREN zou Kanaan onderworpen worden, en zouden de benodigde piercings worden verworven. KANAAN betekent ondergronds, laag, onder, en bevindt zich diep in de APHAR. ARREN opende deze poort. KANAAN is ondergrondse stammen. Zij dragen piercings, gestolen sieraden. Vanuit de APHAR moeten wij komen tot KANAAN door de ARREN.

31 Hij sprak, en er kwamen steekvliegen (Aramees : ziekte-brengende vogels), muggen, KEN, KANAN, KANAAN, over hun ganse gebied, GEBUWL.

GEBUWL is duisternis, de rand van het altaar waarop offervee geslacht werd. Hier staat het in nauw verband met KANAAN. GEBUWL is een afgebakende plaats van restricties. Daar moeten de piercings ergens zijn. In de grondtekst is het een land waar alles verdraaid, omgedraaid is.

16 En Ik zal uw nageslacht, zaad, maken als het stof, APHAR = KANAAN der aarde, ERETS, onderwereld.

19 Doorstekingen (piercings) zijt gij en tot doorstekingen (piercings) zult gij wederkeren.

De Hettieten waren een volk van Indo-Europese taal, die goden aanbaden zoals Mithra, Indra en Varuna, die ook in India werden aanbeden. De Hettitische taal is nauwverbonden aan het Sanskrit van India. De Hettieten vereerden stormgoden en berggoden. Tharhunt was de god van de donder, waar ook de Germaanse Thor vandaan kwam. Tharhunt was in gevecht met de slang Illuyankas. In eerste instantie wint Illuyankas het gevecht. De slang kon alleen verslagen worden door tot de Godin, Inaras, te naderen.

Tahr, waaruit Thor voortkwam, betekent verovering. In het Sanskrit is dit Tura wat machtige en kracht betekent. Turashah was een andere naam voor Indra. Van Tahr komt ook toros en taurus voort, rund. Dit staat in verband met bergen. Het gaan op de berg betekent zoiets als 'de rund overwinnen.' Eén van de hoogste goden voor de Hettieten was genaamd Taru, een stormgod. De Hettieten waren een bergvolk in het Noorden van Kanaan. In de grondtekst betekende het 'scheiding' en 'angst'. Zij vertegenwoordigden de piercings van de MAZONA, de heilige scheiding, en van de Vreze van de Gnosis. Daarom moesten de Israelieten de Hettieten veroveren. De Israelieten moesten namelijk 'de berg opgaan', oftewel 'de rund overwinnen.' Zij moesten komen tot de berg van de Godin in het paradijs, in de dieptes van Kanaan, in de dieptes van de APHAR, het paradijselijke stof en vuil, in het gebied van de Hettieten.

Thor, T-Hor, de god van de donder en de vruchtbaarheid, is de Germaanse, Oud-Europese vorm van Horus, Ryan. Ook hij heeft een staf, in de vorm van een hamer, Mjollnir. Thor is de Heer van de runderen, en ook de slachter van runderen, en hij komt voort vanuit de Hettitische berggod. De berg opgaan is het overwinnen van de Behemoth, de monsterlijke rund uit het boek van Iyowb. Thor draagt de Mjollnir als het zwaard van de Behemoth, wat de CHEREB is, de HARBA, oftewel het mes van de besnijdenis. Dit is tevens de wijzer van de Levitische tijdschijf, van de MOWED. De Hettieten moesten overwonnen worden om de MOWED te herstellen, zodat KRA zou stromen, de Levitische gnosis.

Thor, Horus, Ryan bewaakt dus de berg van de Moeder God, van de Moeder Gnosis, in Eden. Oordeels-profeten hadden in dromen en visioenen gezien dat Ryan een lift bewaakte, en een toren. Ryan, Rian wordt genoemd 'De Poortwachter van de Reuzen-Toren'. Ook Thor was befaamd vanwege het verslaan van reuzen. Ryan staat voor de samenzwering van de christelijke wereld en de medische wereld om langzaam door vergif toe te dienen controle over de mens te krijgen, om de mens te gebruiken als brandstof van de industrie voor economische doeleinden.

Ryan is de Heer van de Reuzen, zoals Thor dat is. Hij heeft de Nephilim voortgebracht, vanuit het slangenzaad, de giftige vrucht. Dit zijn 'de dochters der mensen' uit Genesis 6, een ander ras van boze geesten, om de Nephilim groot te maken. Dit zijn geen echte mensen of vrouwen, maar monsters, aliens. Zij ondersteunen en vereren de mannelijke superioriteit, en zijn dus verraders van het vrouwelijke geslacht.

Ryan werkt door de valse boom, door het zaad van de slang, het zaad van tovenarij in de grondtekst, Assur, prosperity, het materialisme. Dit is waarop het gradenstelsel van de vrijmetselarij is gebaseerd. Het is om de gnosis af te knijpen. Zij wilden reuzen creeeren om over vrouwen te heersen, zodat Moeder God niet zou kunnen spreken. Nephilim betekent tirannen. De 'dochters der mensen', het andere ras van boze geesten, moest vruchtbaarheid geven aan deze bloedlijn, en dat kon alleen maar als deze monsters zich als vrouwen zouden vermommen. Zij verlustigen zich in kracht en macht. Zij vormen de valse baarmoeder van de nephilim. Dit was de reden waarom de zondvloed moest komen. Hiertoe werd Noach opgericht, en werd de ark gebouwd.

De 'dochters der mensen', levensgevaarlijke aliens, waren nakomelingen van de slang, en van Kain, de landbouwer en zakenman. In de Hebreeuwse grondtekst betekent het appel, als de verboden vrucht, waardoor vele engelen (Aramees : demonen) vielen. Zij wisten de weg tot de baarmoeders te vinden om vlees te worden, en een grote positie in de onderwereld. De verboden vrucht is vergif, de slangenbeet, valse medicijnen die hun oorsprong niet in de gnosis hebben, maar in hekserij. We hebben het over het medische dictatorschap vandaag de dag, wat ons langzaam wil vergiftigen door gedwongen medicijnen in de vorm van het algemene medische systeem, de psychiatrie en de tandheelkunde, oftewel de gedwongen giftige vullingen-industrie. Deze medicijnen zijn geprogrammeerd om het genezingsproces te vertragen, en de gezondheid stapsgewijs te vernietigen, door het zenuwstelsel in de war te gooien, zodat de illuminatie langzaam maar zeker macht krijgt over de hersenen. Dit is allemaal beter voor de economie. Het is geprogrammeerd door het slangenzaad, met de missie om slachtoffers te binden aan de valse boom. Het is de infiltratie van vergif.

In het Aramees waren deze 'dochters der mensen' eieren. Zij waren dus eieren van de slang. Zij werden bestempeld als 'goed' in de zin dat ze mensenbehagers waren van het systeem. Zij moesten het systeem grootmaken. Daartoe waren ze uitgezonden. Dit werd geconstateerd door valse visioenen in de grondtekst. Er was dus een heleboel misleiding gaande om deze zogenaamde kunstmatige nep-vrouwen deze status te geven.

Het slangenzaad bracht ook andere nakomelingen voort, genaamd de SNAILIM, slakken. Zij kunnen dus door het vertragend gif mensen zelfs in een coma brengen. Deze slakken zijn doof en hebben geen hart. Zij hebben een media van de dood.

De 'dochters der mensen' betekent 'genezers' in de grondtekst. Zij genezen boze geesten, zij genezen de Nephilim wanneer dezen thuis komen van de oorlog.

Hierom moeten we de berg van Eden opgaan om deze geesten te verslaan. Wij moeten het mes van de besnijdenis veroveren, oftewel de slagtand van de Behemoth. Zo kunnen wij de MOWED herstellen, de Levitische tijdschijf, voor het losbreken van KRA, de Levitische gnosis. Deze berg is het komen tot Moeder God. Ryan is verder ontmaskerd als zijnde Thor, de woeste dondergod van de oude Germanen. Met de komst van het christendom moest men Thor afzweren, maar in de vrijmetselaars loges werd Thor nog gewoon door aanbeden als een machtige god. De swastika, het hakenkruis, was het teken van Thor wat bijvoorbeeld op wapens werd gegraveerd voor succes in de oorlog. Daarom aanbaden de nazis de swastika. Het stond voor de bliksem van Thor en voor zijn hamer, de Mjollnir, als heerser over de reuzen. De swastika moest de MOWED, de tijdschijf van de gnosis, verzegeld houden.

Dit betekent dus de berg van Eden opgaan, de berg van de moeder gnosis. Het is de strijd tegen de Hettieten van KANAAN, in de diepte van de APHAR, het paradijselijke stof en vuil. Thor, Horus, Ryan, troont in de saffieren stad. Saffier is het materiaal van de troon, en van de pen, het woord, en dus nauw verbonden met runderen. Levitische boze geesten hebben het valse Woord opgericht met al zijn misvertalingen. In de Aramese grondtekst zien we hoe hiermee wordt afgerekend. Het aanhangsel van de lever van het demonische offerdier moest op het altaar verbrand worden als 'de wind van veranderingen' (Lev. 3 : 4). Dit lever-aanhangsel is de HSAR, de HESRA, wat in het Aramees 'pen van de schrijf-priester' betekent. Jeremia sprak dat de wet was opgesteld door de leugenpen van de schrijf-priesters (Jeremia 8 : 8). Daarom moesten de Levieten strijd voeren tegen de HSAR, het valse woord, en de valse wet. Het is de strijd tegen alle hedendaagse misvertalingen. Vanuit dit valse woord is het westen tot grote hoogtes gekomen. Daarom moet het valse woord door de Levitische jachtrusting en wapenrusting verwoest worden. HSAR houdt zich schuil in de BAQRA, het valse vee.

In het boek Iyowb : DUKKA/ DUKKETA = rituele slachtplaats waar het saffier ligt, de steen van de schrijfpriester, van communicatie, van profetie, SAPPIL, SAPPILA, met de hoofdtooien.

In Iyowb 28 wordt in het Aramees de DUKKA beschreven, de rituele slachtplaats. Hier ligt de SAPPIL, de steen van profetie. SUKKAL is de plaats van kennis door ervaring/ zintuigelijkheid (EPISTEMES, Grieks, Septuagint). Wij moeten tot de DUKKA komen voor de DUKKA-piercings, de SAPPIL-piercings en de SUKKAL-piercings.

De DUKKA-piercings is een hoog oordeel. De DUKKA piercings hebben een hoge eeuwigheids-factor.

Zij die tot de DUKKA komen, krijgen de esoterische sleutels van de TOWRAH, de wet.

Doorbrenger is ZALAL, wat hebzuchtige en veelvraat betekent. Assur, is het beeld van weerspannige kinderen, de kinderen van prosperity. De valse boom is daar een beeld van. Dit is in de onderwereld. Dit waren boze geesten in kinder-vorm. Zij moesten afgekapt worden en uitgeroeid. Het is het oordeel over onze valse vrucht. In het Orions betekent ZALAL 'vetgemeste boze geesten in vee-vorm'. In het Aramees moeten zij hem brengen tot de Tanna, de drager van de orale traditie. In het Aramees zijn deze weerspannige kinderen degenen die zich niet onderwerpen aan de heilige slavernij, de SAMA, SHAMA. Deze verzen hebben als esoterische betekenis 'de dag van de slacht.'

De Spreuken van Shlomoh (Salomo) is om YADA, doctrine, te schenken aan de TLE, TALYA, slavenjongens (NA'AR). We zien in het Oude Testament dat de archetypes vaak slaven had, en dit kunnen we esoterisch alleen begrijpen, wanneer die archetypes 'delen van God' zijn. In die zin zijn het dan slaven van de Heere. Het boek Spreuken was geschreven voor zulke slaven, om YADA te ontvangen, doctrine, om PELA te verstaan, symbolen en enigmas, om YAYU/ YAYUTA te ontvangen, letterlijk : sieraden voor het 'mannelijke' geslachtsdeel, oftewel sieraden van de goddelijke verlamdheid (in het boek Iyowb zijn sieraden wapenen, werktuigen, gerei van overwinning, promoties). In het boek Spreuken wordt bestraffing en kastijding gezien als het inbrengen of inprinten van het testament, PUQDAN, PUQDANA. De slavenjongens worden opgeroepen om te leren luisteren. SLY betekent iets buigen (goddelijke verlamdheid), oor, luisteren, een net uitspreiden, een valstrik zetten. Het begint dus in de goddelijke verlamdheid waarvanuit we het Woord van de Heere moeten ontvangen, wat ons zal vangen, gevangen zal nemen, en wat wij dan later weer in de goddelijke jacht kunnen gebruiken. Dit is dus ten diepste een jagers-opleiding. EUDN/ EUDNA is het oor, maar tegelijkertijd de vagina in het Aramees. In het boek Hooglied is de schoot omzoomd met lelien/ krijgsgejoel.

NY = opheffen van lied, horen en gehoorzamen, en SUKKAL ontvangen, kennis, zintuig

: 5 – Dan zul je verstaan de Vreze des Heeren, de secte en de doctrine van God, YADA

: 4 – Dan zul je SUKKAL, zintuig en kennis, vinden, en een onderwijzer zijn (SEKEL, Hebreeuws).

In het boek Spreuken gaat het over het ontvangen van de Wet EN de bijbehorende kastijding.

SABAR = vertrouwen, redeneren, logische gevolgtrekkingen van algemeen naar bijzonder

Dit zal genezing zijn voor BASRA/ BESRA = 'mannelijk' geslachtsdeel. Ook brengt SABAR dierenbeenderen, maakt je een goed jager.

7 : 3 – Bindt/ doet de Towrah, de Wet van scheiding, om je tenen, als sieraden (ringen).

We zien dus dat de PUEM het Iyowbitische besnijdings-mes is, en hierin ligt doctrine, gnosis opgeborgen (YADA, oftewel KRA, de Levitische gnosis). De PUEM is ook de wijzer in de Levitische tijdschijf, om af te zonderen, te scheiden. Dit is ook het geheim van de MAZONA, de scheiding. Zo ontvangen we dan ook door PUEM de MAZONA piercings, die de Hettieten verborgen hielden. Dit allemaal tot een diepere inwijding in KRA.

SUKKAL heeft te maken met instructie, en SAPPIL heeft te maken met overwinning in de grondteksten.

Het witte paard, de man op de witte wolk, is degene die alles om heeft gedraaid, en van de waarheid heeft afgeleid. Het is een luchtgeest, een vogel van de hemel. De hemel werd tot leven geroepen om de mens af te leiden van de reis door de hel, de reis door de onderwereld, wat diende tot het laten rijpen van de ziel. De hemel leidde de mens af met geldzaken, prosperity. De heilige slavernij wil terugleiden door de paradijselijke onderwereld tot de DUKKA.

De Hemel werd over de Hel geplaatst, en zo werd het podium gevormd voor de christelijke schanddaden. Wij moeten terug naar de paradijselijke onderwereld.

SAPPIL staat voor saffier in het Aramees, waar de troon van gemaakt is. SAPPIL is de goddelijke schriftgeleerde, de boeken van de troon.

SAPPIL zijn de graveringen in de piercings, en de vloeistof, olie, binnenin deze piercings. SAPPIL kan ook door de andere sieraden heenstromen. SAPPIL zijn de heilige paradijselijke stenen van de troon-geschriften, en ten diepste is SAPPIL een goddelijke, paradijselijke drug. Iyowb kwam tot deze plaats, en ook Yechezqel, om hierdoor ingewijd te worden.

SAPPIL is het geheim van MAYIM, het goddelijke zaad. MAYIM betekent ook : voetenzweet. Het was het resultaat van oordeel. SAPPIL is een hoge graad van DAHAM, paradijselijke vloed en overweldiging. Het zijn de diepere bronnen en fonteinen van het paradijs.

Daarom willen wij niet dat SAPPIL van ons wijkt, want dan is alles verloren. Wij willen komen tot Haar dieptes. Ook Iyowb kwam tot haar dieptes, en Yechezqel. Zij kwamen tot het goddelijke saffier, de machten van de troon. Hier is alle kennis opgeslagen. SUKKAL wordt door haar uitgezonden om ons te onderwijzen, om ons kennis en zintuig te geven. SUKKAL leidt terug tot haar, de opgeslagen kennis, het imperium van de troon-boeken. Zij wordt geopend aan het einde van het boek Openbaring, om de levenden en de doden te oordelen. Zij bewaakt de geheimenissen van de poel des vuurs. Zo zijn dan de SUKKAL en de SAPPIL het laatste oordeel. Zij behoren tot de DUKKA, de rituele slachtplaats. Het zegel van de wijnpers is een groot zegel. Het houdt de eeuwige jacht verborgen. De wijnpers is het eerste zegel, het witte paard, Gath, de geboorteplaats van Goliath. De geest van Goliath, de geest van 66, maakte een valse SAPPIL, een valse test-steen, de 66-bijbel. Hiermee misleidde hij de aarde. Hij rees een witte troon op. Wij moeten komen tot deze troon van licht, en het overwinnen. Wij moeten het eerste zegel verbreken. Zij hebben een vals boek des levens opgericht, de vier evangelieen. Goliath selecteerde vier evangelieen als het boek des levens, door vele andere gnostische evangelieen weg te kappen. Zo kapte hij de sleutel van kennis weg, en verloor het zijn betekenis, zodat mensen het letterlijk namen. Mensen verloren zo de context, het dubbele zicht, en alles ging zijn eigen leven leiden.

In SAPPIL worden wij toegerust tot de jacht. Door de eeuwige jacht zullen wij het witte paard bemachtigen.

David overwon Goliath door EBEN, de heilige wets-steen, wat ook saffier is. Ryan moet van de saffieren trap geworpen worden, van de toren die hij bewaakt. Hij moet van de berg van de moeder gnosis worden afgeworpen. Zo kunnen wij SUKKAL, de Iyowbitische gnosis, rijkelijk ontvangen. Dit heeft ook alles te doen met de verbreking van het achtste zegel, van de witte troon, het lam. De troon is het saffier, waarop Ryan troont, oftewel Horus, Thor. De zon troont op de witte troon. Ryan rijdt op het lam, Jom, Jezus. Wij mogen het saffier veroveren in onze strijd tegen de Hettieten.

Een ander Kanaanitisch volk wat de Israelieten moesten veroveren was Jebus. Jebus was het oorspronkelijke Jeruzalem, het kamp van God. Jebus betekent in de grondtekst 'met de voeten vertrappen', 'oorlog' en 'kindergevecht'. Allemaal hield dit verband met de voet, het vertrappen van de vijand. David overwon deze stad en maakte het tot Jeruzalem. Niet alleen de nakomelingen van KANAAN vestigden zich in KANAAN, maar ook waren er stammen die tot het Oude Kanaan behoorden.

KANAAN betekent de doorstekingen, de piercings, die het volk van Moeder God moest veroveren. Ook AMOWC, Amos, had deze betekenis, en het merkteken van het beest, 666. Het beest is leegte in de grondtekst, als de Tehoom, de oer-afgrond. Salomo had de 666 als zijn troon, en het was het getal van de oogst. 666 was het getal van een succesvolle economie, en zonder dat zou je niet kunnen kopen of verkopen. Het zou leiden tot de openbaring van de moeder gnosis. Het volk van de Moeder God moest de 666 veroveren.

De Kenieten waren een ander volk in Kanaan. In de grondtekst betekent het 'handelen' en 'oogst'. Het betekende 'kopen'. Daarom was het Kenitische zo belangrijk. Het stond voor 'Eva die de gnosis verkreeg.' De gnosis lag opgeborgen in economische transacties, en het bloed van de vijand was het betaalmiddel.

Het getal 666 had zijn oorsprong niet in Salomo's koninkrijk. MOSY moest dit getal al gebruiken om de Israelieten te redden. De slang van MOSY heeft het getal 666 in de grondtekst. De slang was vanwege het vormen van lussen een symbool van de piercing. De slang van Mozes was gevleugeld. In de oudheid stonden de gevleugelde slangen voor genezing en wijsheid.

Dan waren er de Kenizieten, de jagers in de grondtekst, voor de jacht-piercings. En dan waren er de Kadmonieten, wat de ontmoeting betekent in de grondtekst. De Israelieten moesten de Kadmonieten veroveren om een ontmoeting met de Godin te krijgen, om zo ook de slang te kunnen veroveren, de piercing.

De piercings waren initiatie-tekens op de berg van de Moeder God. De slang was hier een zegel op, een wachter. Thor had zelf die slang daar geplaatst, maar zou door dezelfde slang worden verslonden op Ragnarok. Ragnarok zal het einde betekenen van Horus, Ryan. Ragnarok, een vooral Vikingse naam voor Armageddon, de eindstrijd, werd ook wel Gotterdammerung genoemd door de Germanen. Tegelijkertijd zal de slang verwoest worden door Thor.

Efeze, waar de beroemde tempel van Artemis stond met het beeld van de veelborstige Dame van Efeze, Artemis zelf, de Griekse godin van de jacht en de vruchtbaarheid, was in oorsprong een groot Amazonen-kamp, of een gebied van zulke kampen. Ook waren daar de gladiatoren-graven. We hebben hier te maken met het tepel-hart, als een toerusting voor de oorlog. In de Inca mythologie is Mama Allpa de veelborstige godin van de vruchtbaarheid, en in de Azteekse mythologie was er de veelborstige zuigelingenboom waardoor kinderen ergens anders naartoe konden reizen in de zielenverhuizing. Tot Efeze werd gezegd in Openbaring : 'Wie overwint zal eten van de boom des levens.' Dit is in het Aramees de boom van de baarmoeder. Mama Allpa is de baarmoeder van de aarde. Efeze vertegenwoordigt dit deel. In de tempel van Artemis in Efeze was ook een ivoren plaat waarop een griffioen stond met de boom des levens, en behoorde tot de attributen van de Dame van Efeze. Efeze, oorspronkelijk een Amazonen-gebied, is de plaats van de wedergeboorte, een van de grootste steden van de oudheid, met een fabelachtige status. De tempel van Artemis was één van de zeven wereldwonderen van de oudheid.

Efeze moet deze wortels leren kennen om daadwerkelijk de vruchten van de boom des levens te eten.

'Vraag, AITEO = SMEEK, en u zal gegeven worden, DIDOMI = IN DIENST GEZET WORDEN/ SLAVENDIENST, ook : TOEGELATEN WORDEN.

Wie overwint, hem zal Ik geven (DIDOMI) te eten van de boom des levens, die in het paradijs Gods is.

Boom des Levens is de XYLON van ZOE, gevangenschap, slavenjuk. Dit zou ontvangen worden na overwinning, NIKAO, door de Wetten toe te passen tot overwinning komen. De XYLON van ZOE was in het midden van PARADEISOS, jachtvelden, plaats van wilde dieren.

1 Van Paulus, door Gods wil apostel van Christus Jezus. Aan de heiligen in Efeze, aan de gelovigen die één zijn in Christus Jezus.

Christus, Christos, komt van CHRIO, gezalfd met de gaven van de gnosis, oftewel vee-vet in het OT, TRAB. Het vijandelijke vee-vet werd gebruikt om wapenen en jachtgerei mee te zalven en de phallische speer. TRAB was de oorspronkelijke zalving zoals het bedoeld was. Wij moeten bidden om TRAB. Wij moeten smeken tot de Moeder God om TRAB, de gaven van de gnosis, te ontvangen, om de oorlog te winnen, en om succesvol te zijn in de jacht. Ook komt Christos van CHRAOMAI, handel, en van CHEIR, hand, oftewel YAD, phallus, en van CHASMA, opening, afgrond, vagina. Christos komt voort uit de genitalien, de twee-geslachtelijke YAD, oftewel de Levitische zondepaal, de MOWED, de paal van de Levitische oproep, oftewel de tijdschijf. Dit leidt terug tot Adam, IDOM, de phallische speer.

Apostel, apostello, is scheiding, oftewel TOWRAH, MAZONA, als scheidings-jager. Er is scheiding door de paal, door de wil van God, oftewel de THELEMA. Thelema betekent selecteren en heeft zijn wortels in AIRO, de visserspeer, of het vissersmes, het besnijdenis-mes, oftewel de wijzer van de tijdschijf, van de mowed.

aan de gelovigen = PISTOS, wat komt van PEITHO, gebondenheid, gehoorzamen, luisteren, als heilige slaven van de MOWED.

1 Van Paulus, door Gods tijd-wijzer scheidings-jager, MAZONA, van de MOWED (YAD). Aan de heilige slaven in Efeze die één zijn in de MOWED, de zondepaal, de Levitische tijd-schijf.

EIRENE is de gezegende staat van de heilige na de dood, oftewel necromantie, doden-orakel, DARASH.

PATER is het overbrengen van de GNOSIS, de oorsprong, de transmitter. Dit is selectief misvertaald als VADER. De PATER is de onderwijzer, de instructie, oftewel SUKKAL, de Iyowbitische gnosis.

Al met al is Efeze in deze hoedanigheden de AMAD, de oordeelsprofeet als heilige slaaf van de gnosis. Het boek van Efeziers kan dus ook het boek van AMAD genoemd worden. Efeze, AMAD is de boom des levens, oftewel de tuchtplaats van heilige slavernij, van de gekastijde gehoorzaamheid. Het is een kamp voor oordeels-profeten die toegewijd zijn aan het Amazone geheim, zoals het ook in de oudheid was.

3 Gezegend zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus, die ons in de hemelsferen, in Christus, met talrijke geestelijke zegeningen heeft gezegend.

Hemel = OURANOS, wat komt van OROS, berg, oftewel promoties in het Hebreeuws. Dieper in de wortels zien we AIRO, wat vissen betekent, erectie, verjonging, als het binnengaan van de moederschoot. De visserij staat voor van exoterische voortplanting overgaan tot esoterische voortplanting, en staat voor de overwinning over JOM door het lamsvacht tot nut te maken. Ook komt OROS, berg, van ornis, een kip, een haan. We zagen dat de berg opgaan stond voor de runderjacht, en hier zien wij de kippenjacht in de wortels. Dit is ook om de moederschoot te openen, als het beeld van de menstruatie, wat staat voor van het overmoedige komen tot het gefundamenteerde. Dit gebeurt allemaal vanuit de MOWED, het hetgeen wat door Christus verzegeld werd gehouden.

4 In Christus immers heeft God, voordat de wereld gegrondvest werd, ons vol liefde uitgekozen om voor hem heilig en zuiver te zijn,

in AGAPE, wat feesten betekent, wat dus de seizoenen zijn van de MOWED, en wat vaak wordt misvertaald in liefde. In het Hebreeuws is liefde een ander woord voor moederschoot.

5 en hij heeft ons naar zijn wil en verlangen voorbestemd om in Jezus Christus zijn kinderen te worden,

voorbestemd als PROORIZO, geselecteerd, gelimiteerd en gedefinieerd, wat weer op Efeze slaat, op de AMAD, door de tijdwijzer van de MOWED.

De strijd tegen JOM wordt dus voortgezet. Het lamsvacht neemt een belangrijke plaats in in Efeze. Dit is als de slagtand van de BEHEMOTH, als een beeld dat de Leviathan is overwonnen. De misvertaling 'Jezus Christus' wordt dus gegrepen en wordt weer teruggeleid tot dat wat het oorspronkelijk voorstelde voordat het werd misvertaald : een Levitisch wapen, jachtgerei, een tijdschijf van Levitische vruchtbaarheid.

6 tot eer van de grootheid van Gods genade, ons geschonken in zijn geliefde Zoon.

DOXA = de openbaring van SUKKAL, het oordeel aan de MOWED-paal, de openbaring van de vagina (pater), de neerdaling van de KRA, de Levitische gnosis, waarin alles zijn plaats vindt.

Van Gods genade = charis = veevet = gaven van de gnosis = toestaan, onder controle hebben = de EPHESOS/ AMAD, de slavernij, waar wij ingesmeerd zijn met veevet in de moederschoot/ agapao.

7 In hem zijn wij door zijn bloed verlost en zijn onze zonden vergeven, dankzij de rijke genade.

Conclusie : door oorlogsvoering tegen boze geesten worden wij verlost en worden nieuwe bloedbanden gelegd.

8 die God ons in overvloed heeft geschonken. Hij heeft ons in al zijn wijsheid en inzicht.

SOPHIA = de gnosis opgesomd in spreuken, principes en wetten, de kracht om gnosis te organiseren,

9 dit mysterie onthuld: zijn voornemen om met Christus de voltooiing van de tijd te verwezenlijken en zijn besluit,

onthuld = openbaring van de gnosis door de esoterische voortplanting/ sexualiteit.

Mysterie = MYSTERION = de verborgen betekenis van een spreuk in het OT, van een visioen of een droom

mysterie van zijn wil, staat er in sommige vertalingen, van THELEMA, het besnijdenismes, vissen, wijzer van de MOWED

Hoofdstuk 20. De Strijd Tegen ERGON, De Ontmaskering Van De Jezus-Geest In Efeze, En De Openbaring Van De Sleutels Van Efeze

1 Ook u, hoewel gij dood waart door uw overtredingen en zonden, 2 waarin gij vroeger gewandeld hebt overeenkomstig de loop dezer wereld, overeenkomstig de overste van de macht der lucht, van de geest, die thans werkzaam is in de kinderen der ongehoorzaamheid,

overtredingen = PARAPTOMA, wat in de wortels betekent : vliegen, gevleugelden, kippen = LEVIATAN, oftewel Jezus Christus.

macht = EXOUSIA = mannelijke superioriteit in de grondtekst, voorhangsel waarmee de vrouw zich bedekt

Hier worden Jezus en de Geest door Efeze in de diepte van de grondtekst ontmaskerd. De 'overste van de macht der lucht,' of the 'prins van de kracht van de lucht' is Jezus, wiens Geest in de kinderen van de ongehoorzaamheid werkt, zijn volgelingen.

In Efeze wordt de EUGGALION gepredikt, wat in de grondtekst seizoenen-loon betekent. KRA is het seizoenen-loon van de gnosis van de Levieten. KRA komt alleen als je het verdient. Er moet voor gewerkt worden. Er moet oorlog gevoerd worden, en de jacht moet gedreven worden.

SOTERIA = redding, instandhouding, de Messiaanse reis door de vagina tot de moederschoot, bevrijding van de molesteringen van de vijand.

KRA komt vrij in de reis tot de moederschoot. Dat is dan wat het ware evangelie is : loon van de gnosis. Jezus Christus, de archon van de luchtgeesten, is het voorhangsel van de moederschoot.

3 – trouwens, ook wij allen hebben vroeger daarin verkeerd, ANASTREPHO, in de begeerten van ons vlees, handelende naar de wil van het vlees en van de gedachten, en wij waren van nature, evenzeer als de overigen, kinderen des toorns –,

ANASTREPHO betekent 'alles omgedraaid'. Wij waren onder de macht van de luchtgod, onder de macht van de kippen, LEVIATAN. Zij hadden alles omgedraaid. LEVIATAN staat voor LEVI onder de macht van de ATEN, de Egyptische, monotheistische zonneschijf. LEVI moest bevrijd worden van de ATEN, de staf van Horus.

4 God echter, die rijk is aan erbarming, heeft, om zijn grote liefde, waarmede Hij ons heeft liefgehad.

Grote liefde is in het Hebreeuws 'grote moederschoot', RACHAM. Liefgehad, agapao, is binnengenomen :

Godin (THEOS) echter, die rijk is aan erbarming, heeft, om haar grote moederschoot, waarmede Zij ons heeft binnengenomen.

5 ons, hoewel wij dood waren door de overtredingen mede levend gemaakt met Christus, – door genade zijt gij behouden –,

Wij waren dood door de kippengeesten, de overste van de lucht, Jezus. Wij werden opgeroepen door de MOWED, door CHARIS, dierenvet, zijn wij behouden, door de gaven van de gnosis, de zalvingen van de wapens en het jachtgerei, oftewel door toegestaan worden, door gelimiteerd te worden, door EFEZE, AMAD.

Behouden = sozo, een ander woord voor SOTERIA, oftewel dichter tot de moederschoot komen.

Door de gaven van de gnosis komt gij tot de moederschoot, door pistis, horen en gehoorzamen.

Dit is een verschrikkelijk misvertaald vers. Hierdoor worden mensen lam gehouden in Jezus Christus alleen, in monotheistische eredienst.

Werken = ERGON = het zakenleven, het proberen te verkopen van een product, oftewel de Evangelische markt die een mark van religie heeft gemaakt, door de zogenaamde buzz-woorden. Dit is tegengesteld aan de Levitische handel in de onderwereld. Wij worden niet gered door de materiele religieuze handel van de MAMMON. Wij moeten ERGON overwinnen.

Het Levitische geld bestaat uit TRAB-AIMA-KRA, als loon van de gnosis, bestaande uit bloed van de vijand en veevet, gaven van de gnosis.

Dit is waar KRA voor staat, het Levitische evangelie. Het is komen van ERGON tot KRA.

Roeme = kauchaomai = de glorie hebben in een ding (geld, producten), de glorie hebben zonder reden.

10 Want zijn maaksel zijn wij, AAN de MOWED geschapen TOT het vertrappen van ontmaskerde markten, die God tevoren bereid heeft.

Want zijn maaksel zijn wij, AAN de MOWED geschapen TEGEN de ontmaskerde ERGON, die God tevoren bereid heeft, om die te vertrappen.

ERGOIS AGATHOIS wordt vaak als 'goede werken' vertaald, maar betekent ontmaskerde markten van mensenbehagenis.

7 zodat gij ten aanzien van geen enkele genadegave te kort komt, terwijl gij uitziet naar de openbaring van onze MOWED.

2 aan de gemeente Gods te Korinte, aan de geheiligden in MOWED, de geroepen heiligen met allen, die allerwege de naam van onze MOWED aanroepen, hun en onze Heere.

10 Doch ik vermaan u, broeders, bij de naam van onze MOWED: weest allen eenstemmig en laten er geen scheuringen onder u zijn; weest vast aaneengesloten, één van zin en één van gevoelen.

Dit vers is één van de ergste misvertalingen, gebruikt om mensen in de kerk te houden, en onder de eenheid van het kerkelijk gezag. 'Laat er geen verdeeldheid zijn onder u,' zeggen ze dan, terwijl SCHISMA betekent : verdelen van de huur, de handel in het evangelie. In die zin staat er dat je niet de mensen die tot je peperdure kerkgebouw komen mag laten opdraaien voor de huur.

KATARTIZO is 'visserij' in de wortels, als tezamen komen voor de visserij, in de GNOME = gnosis van het oordeel, in de ARREN = gnosis van de esoterische voortplanting, de verjonging, het lamsvacht, de overwinning over Jezus Christus, Jom. Dat is de ware oproep tot eenheid.

24 maar voor hen, die geroepen zijn, Joden zowel als Grieken, prediken wij Christus/ MOWED, de kracht Gods en de wijsheid Gods.

Hoofdstuk 9. De Buffeljacht In De Aramese Psalm 29 – David Als De Orionse Aan En De Wortels Van SEPTUS

Hoofdstuk 10. De Oorsprong Van Het Kerstfeest En De Verbreking Van Het Kerst-Zegel

In Daniel wordt voorspelt dat de Griekse geest verslagen zou moeten worden. Griekenland moest veroverd worden, oftewel het komende Griekse NT. Het Grieks moest weer in goede samenhang met de Israelitische, Levitische en Aramese wortels. De boom des levens, EPHESOS-AMAD werd geroofd, en bedekt. Dit was de moederschoot van de gnosis.

HYPOTASSO betekent 'verantwoording dragen voor,' en 'meewerken met.' De elite heeft dit dus weer selectief misvertaald om de vrouwen als slaven van de man te houden, omdat de elite de vruchtbare moederschoot vreest. HYPOTASSO brengt het vrouwelijke dus op één lijn met de man, en zelfs als een moederlijke functie over hem. Daarom staat er 'zoals de Heere,' omdat de Heere onze moeder is.

'Vrouwen, weest verantwoordelijk (wees een moeder) over uw man zoals de Heere (os to kurio),'

23 want de man is het hoofd van zijn vrouw, evenals Christus het hoofd is zijner gemeente. Hij is het, die zijn lichaam in stand houdt.

KEPHALE is het hoofd van mannen en dieren in de grondtekst. Het staat voor 'belangrijk'. De man is belangrijk voor de vrouw, daarom moet zij verantwoordelijkheid over hem dragen als een moeder. KEPHALE komt van KAPTO, wat grijpen betekent. KEPHALE wordt ook gebruikt voor het hoofd, de scalp, van Johannes de Doper. De vrouw heeft het hoofd, de scalp, van de man gegrepen, zodat zij via de gnosis contact met hem heeft en over hem is gesteld als moeder. De vrouw heeft de man besneden, gescalpeerd, opdat hij de gnosis zou ontvangen. Dit is natuurlijk een metafoor. Wij moeten ons onderwerpen aan moeder God in ons.

“want de man is belangrijk voor zijn vrouw, evenals MOWED belangrijk is voor de tent der samenkomst (het lichaam van de MOWED). Dit is SOTER, de Messiaanse reis door de vagina tot de moederschoot.”

24 Welnu, gelijk de gemeente onderdanig is aan Christus, zo ook de vrouw aan haar man, in alles.

“Welnu, gelijk de tent der samenkomst verantwoording draagt voor de MOWED, zo ook de vrouw voor haar man, in alles.”

25 Mannen, hebt uw vrouw lief, evenals Christus zijn gemeente heeft liefgehad en Zich voor haar overgegeven heeft, 26 om haar te heiligen, haar reinigende door het waterbad met het woord, 27 en zo zelf de gemeente voor Zich te plaatsen, stralend, zonder vlek of rimpel of iets dergelijks, zó dat zij heilig is en onbesmet.

In Hebreeuwse context betekent dit : Mannen, heb contact met uw vrouw door haar moeder schoot (RACHAM = liefde, moederschoot), zoals MOWED zich overgaf aan de tent der samenkomst, als aan de moeder schoot, om haar te heiligen = HAGIAZO = onderkennen. Zonder vlek. Vlek = SPILOS = oppervlakkige, vraatzuchtige mannen, oftewel de mannelijke suprematie. Dit zal door in te gaan in de moeder schoot weggewassen worden. Zonder rimpel. Rimpel = Rhytis = naar zichzelf toetrekken, naar één punt, redder, wat slaat op de eerzuchtige, egoistische, aandachtszieke, monotheistische Jezus Christus cultus. Dit zal ook weggewassen worden naar mate van de moederschoot.

31 Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en die twee zullen tot één vlees zijn. 32 Dit geheimenis is groot, doch ik spreek met het oog op Christus en op de gemeente. 33 Intussen ook gij, laat ieder voor zich zijn eigen vrouw zó liefhebben als zichzelf en de vrouw moet ontzag hebben voor haar man.

Zoals deze verzen zelf zeggen is dit een groot geheimenis, met een verborgen betekenis. Het gaat over Christus en de gemeente. Het verlaten van 'de vader en de moeder' is de oorsprong in de grondtekst, waar hij vandaan komt.

'en de vrouw moet van haar man wegvluchten, door vreemde alarmerende gebeurtenissen, gewaarwordingen en visioenen, PHOBEO' staat er in de grondtekst. 'De gemeente zal van Christus wegvluchten door vreemde alarmerende gebeurtenissen, gewaarwordingen en visioenen, PHOBEO.' Het verlaten van de vader en de moeder, de oude kerk-orde, de oude geloofs-orde, betekent hetzelfde. De man verlaat zijn valse oorsprong, Christus, Geest, God de Vader, om tot de vrouw te komen, die ook zijn nieuwe moeder is, oftewel de moeder gnosis, de moeder god.

14 Stelt u dan op, uw lendenen omgord met de waarheid, bekleed met het pantser, borsttuig, ribben, THORAX, der gerechtigheid,

De borst van het offervee, de ribben, is in het hebreeuws de CHAZEH, dat komt van CHAZAH : zien, profeteren. CHAZEH is de valse borst, oftewel de valse profetische beweging die de profeten moeten overwinnen. Dit is een strijd tegen het valse oordeel. (Lev. 10 : 15) Dit is zo belangrijk dat het tot een eeuwige inzetting is aangesteld. Wij moeten ons bewapenen met de ribben van de vijandelijke jachtprooi. Wij moeten ons bewapenen met CHAZEH. Dit is onze wet van de gnosis. Wij kunnen dit dragen als een borsttuig.

De THORAX is dus de ribbenkast, zoals dit ook in de anatomie zo wordt genoemd. Er zijn 12 paar ribben in een mens. De twaalf rib-lagen verwijzen naar de twaalf stammen van Israel die de priester als een borsttuig moest dragen. Dit gebeurde als EBEN, stenen, maar EBEN vertaald ook : harde objecten van de vijand, ook harde lichaamsdelen. De EBEN is de veroverde ribbenkast van de vijand. Dit werd als borsttuig gedragen, als de THORAX, wat ook letterlijk ribbenkast betekent. De ribbenkast staat voor vruchtbaarheid. Vanuit de rib werd de vrouw geschapen. In het OT werd de vijandelijke ribbenkast ook genoemd borsttuig van de gerechtigheid, als een priesterlijk item, of van de tijd van het oordeel. De twaalf ribben paren stonden voor de onderverdeling in tijd, en hadden dus een plaats in de MOWED, de heilige tijdschijf. Hier komen ook de twaalf discipelen vandaan.

17 en neemt de helm des heils aan en het zwaard des Geestes, dat is het woord van God.

16 neemt bij dit alles het schild des geloofs ter hand, waarmede gij al de brandende pijlen van de boze zult kunnen doven.

Schild is THRYREOS, wat ook 'opening' kan betekenen, als van een valstrik of net. THYREOS, valstrik, net, des geloofs, van PISTIS, oftewel van slavernij. De vijand moet gevangen genomen geworden worden, en tot slaaf worden gemaakt, van de gnosis, opdat de wetten van de gnosis worden opgericht en uitgevoerd. Ook betekent het onze eigen slavernij tot de gnosis, als vechtslaven.

3 Zo bleven ook wij, zolang wij onmondig waren, onderworpen aan de wereldgeesten.

De stoicheion, de eerstelingen, moeten overwonnen worden. Dit gebeurt door het feest van het offeren van de eerstelingen, het pinksterfeest.

Wij waren slaven van de eerstelingen, van de stocheion, van Jezus, de Vader en de Geest.

Het pinksterfeest als offerfeest is het feest waarin de gnosis wordt uitgestort. Wij ontvangen de gnosis als een loon. Dit loon wordt zorgvuldig afgewogen aan onze oorlog, jacht en offering.

26 Maar het hemelse Jeruzalem is vrij; en dat is onze moeder. 27 Want er staat geschreven:

Verheug u, gij onvruchtbare, die niet baart, breek uit en roep, gij die geen weeën kent; want talrijker zijn de kinderen der eenzame dan van haar, die een man heeft.

Degene die een man heeft is degene die Jezus Christus volgt, de bruidegom. Zij zitten vast aan een huwelijkscultus, terwijl de ware moeder met de meeste kinderen de wildernis is. Het hemelse Jeruzalem is geen stad, maar een wildernis. Dit is ook de eenzaamheid.

5 Wij immers verwachten door de Geest de hoop der gerechtigheid, door het geloof, waarop wij hopen.

Hoop = ELPIS = verwachting van het kwaad, oftewel de verwachting het kwaad te veroveren en te bezitten. Dat was ook het idee van het borsttuig der gerechtigheid. Wij hebben de gestolen bezittingen van de vijand nodig om verder te komen. Door het geloof = door heilige slavernij.

In Hebreeuws/ Griekse context gaat het hier om het Vlees van de Gnosis, en niet om de vruchten van de Geest. Wij zijn niet geroepen om vruchten te eten, maar om oorlog te voeren, en jacht, om te offeren, en het vlees van de vijand te eten.

25 Indien wij door de Geest leven, laten wij ook door de Geest het spoor houden. 26 Wij moeten niet praalziek zijn, elkander tartend, elkander benijdend.

Hier gaat het om leven door de gnosis. Het spoor houden in de gnosis is in het Grieks een strijder zijn van de gnosis. Wij moeten niet praalziek zijn, KENODOXOS, ijdele glorie, glorie zonder reden, leeg. Het is dus GNOSIS tegen KENODOXOS, GNOSIS tegen GEEST.

Wij hebben met de vijand te maken. Wij moeten de vijand veroveren, want de vijand heeft delen van ons gestolen. Wij moeten Efeze innemen, want dit is bezet door de vijand. Ook moeten wij Korinte innemen en Galatie, en Nazareth. Het gestolene is gecodeerd door de vijand, dus wij moeten dit weer de-coderen en re-coderen, terugleiden tot het oorspronkelijke, laag voor laag.

Jezus, het slappe, verdraaide, foutieve aftreksel van de Levitische MOWED, de Adamitische phallische speer, en het gehele twee-geslachtelijke YAD-mysterie, als het evangelie van het OT, wilde de discipelen tot 'vissers van mensen' maken, maar in de grondtekst slaat dit op 'vissers van zakengeesten'. Het is eigenlijk heel simpel. We moeten kiezen tussen het doen van zaken, of het doen van de gnosis. Deze zakengeesten hebben 'eerzucht' als wortel, het gezien willen worden. Hierdoor veranderen zij in vissen. De MOWED rekent met hen af. Dit is ook een deel van de Efezische wapenrusting. Het schild is ook een net in de grondtekst, een opening. Het heeft niet alleen maar met afketsen te maken, maar ook met innemen, binnennemen.

17 Denk niet dat ik gekomen ben om de Wet of de Profeten af te schaffen. Ik ben niet gekomen om ze af te schaffen, maar om ze tot vervulling te brengen.

Sommige christenen geloven dat doordat Jezus de Wet vervulde we geen wet meer nodig hebben. Anderen geloven dat Jezus die juist oprichtte door het te vervullen. PLEROO betekent in de grondtekst 'het uitleggen van gezegdes en spreuken.' De MOWED die door de Jezus Cultus was ondergesneeuwd is ervoor om de esoterische betekenis, diepere betekenis, van de wet te laten zien. Profeten betekent in de grondtekst de uitleggers van orakels en verborgen dingen. MOWED vervulde de Wet en de Profeten in die zin dat MOWED ze tezamen bracht.

29 Als je rechteroog je op de verkeerde weg brengt, ruk het dan uit en werp het weg. Je kunt immers beter een van je lichaamsdelen verliezen dan dat heel je lichaam in de Gehenna geworpen wordt. 30 En als je rechterhand je op de verkeerde weg brengt, hak hem dan af en werp hem weg. Je kunt immers beter een van je lichaamsdelen verliezen dan dat heel je lichaam naar de Gehenna gaat.

Uitrukken, EXAIREO, betekent redden, bevrijden in de grondtekst, en selecteren. Dit heeft te maken met aandacht schenken aan, opvoeden. Dit komt van HAIREO, een taak geven, wat komt van AIRO, visserij. De MOWED was al bezig om vissers te maken. Dit was een onderdeel in de strijd tegen boze geesten.

'werp het weg' is BALLO, wat 'innemen' betekent, 'ergens voor aanstellen', en 'onder iemand's opvoeding stellen,'. Ook betekent het 'tot de rivier brengen', juist omdat dit te maken had met het iemand functioneel maken voor de visserij.

Oog betekent ook het vermogen van kennis, in het verstand, en simpelweg slaat deze passage op het belang van het opdoen van de kennis van de visserij. 'Verliezen' slaat op 'toewijden' in de grondtekst, APOLLYMI. Het is beter jezelf toe te wijden, af te zonderen, dan dat je de samenkomst de vernietiging in helpt. 'Als je rechter oog je op de verkeerde weg brengt' betekent als je plaats van eer en autoriteit je anderen verkeerd laat beoordelen.

Dit is juist om los te komen van de zakengeest, de eerzucht. Rechter hand komt op hetzelfde neer, maar dan gaat het om door je creativiteit en door hulp van anderen mensen verkeerd beoordelen, als reden waarom je je moet toewijden en afzonderen.

ARTOS is niet gewoon brood, maar betekent voedsel. In de wortels betekent het visserij, AIRO. We hebben hier dus te maken met boze geesten in de vorm van vis wat wij moeten eten, als een noodzaak.

9 Is er iemand onder jullie die zijn kind, als het om een brood vraagt, een steen zou geven? 10 Of een slang, als het om een vis vraagt?

Weer is ARTOS in brood vertaald, terwijl het vis betekent. Steen, lithos, is het lichaam van Christus in de grondtekst. ' Is er iemand onder jullie die zijn kind, als het om een vis vraagt, het lichaam van Christus zou geven? Of een slang, als het om een vis vraagt? 'Iemand' is de zakenman. Zakenmensen geven hun kinderen onschuldig bloed en vlees te eten, waar de hele Jezus Christus cultus voor staat. En dat terwijl het kind de zakengeesten in visvorm moet eten. Hier wordt weer het verband gelegd tussen Jezus en de slang, Leviathan. Christenen geven hun kinderen gevaarlijke slangen in plaats.

11 Als jullie dus, ook al zijn jullie slecht, je kinderen al goede gaven schenken, hoeveel te meer zal jullie Vader in de hemel dan het goede geven aan wie hem daarom vragen.

Vader is het selectief vertaalde PATER, wat dus oorsprong betekent, het vruchtbare oerbeginsel, de moederschoot en vagina.

13 Ga door de nauwe poort naar binnen. Want de brede weg, die velen volgen, en de ruime poort, waar velen door naar binnen gaan, leiden naar de ondergang. 14 Nauw is de poort die naar het leven leidt, en smal de weg ernaartoe, en slechts weinigen weten die te vinden.

De nauwe poort waardoor wij naar binnen moeten gaan is PYLE, wat in de Griekse grondtekst letterlijk de poorten van de hel betekent. Dit is een gevangenis, ook een andere staat van realiteit. 'Nauw zijn de hellepoorten die naar het leven leiden.' Leiden = APAGO = naar het gerecht, gevangenis, bestraffing geleid worden. Vinden = HEURISKO = tot kennis van God komen, God leren kennen. HEURISKO is dus het komen tot de gnosis.

25 In die tijd zei Jezus ook: ‘Ik loof u, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat u deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt gehouden, maar ze aan eenvoudige mensen hebt onthuld. 26 Ja, Vader, zo hebt u het gewild. 27 Alles is mij toevertrouwd door mijn Vader, en niemand dan de Vader weet wie de Zoon is, en wie de Vader is, dat weet alleen de Zoon, en iedereen aan wie de Zoon het wil openbaren.

28 Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. 29 Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, 30 want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’

Vader komt van PATER, de oer-vruchtbaarheid, de vagina. 'Geopenbaard aan eenvoudige mensen,' wat babies in de grondtekst is, kleine kinderen. Het juk is 'goed voor gebruik', CHRESTOS, wat in de wortels terug leidt tot de afgrond, ook een beeld van de vagina. Manthano = leren = in kennis, gnosis, vermeerderen.

De Levieten aanbaden schuld als iets abstracts, niet concreet. De schuld riep hen op om te offeren, om te strijden en te jagen. De abstracte schuld had verschillende betekenissen, en bracht hen in contact met de moeder gnosis. Het was een dualistisch principe, zoals de Tlazolteotl cultus van de azteken. Schuld was voor de Levieten een belangrijk medicijn. Al deze geheimenissen komen van de dieptes van het paradijs, de westelijke kant. De mens viel in de dieptes van het oosten, maar moest naar het westelijke paradijs. Het westelijk paradijs is nog steeds gecodeerd in het Amazone gebied in het Westen, in het Indiaanse Amerika vandaag de dag.

De hele Jezus Christus cultus wilde de schuld dus afdekken, zodat de Levieten hun weg tot het westen niet zouden kunnen vinden. In het Sranan Tongo, één van de talen van het Amazone gebied, wat ook veel in Suriname wordt gesproken, wordt de Leviet ook wel PIAIMAN of PIAI genoemd. PAIMAN staat voor schuld, betaling en beloning. Een man op zichzelf wordt ook wel NENGRE genoemd, wat ook op een jongen kan slaan. PAI staat voor offer.

In het Orions een priester is een Sioux, een Su of Suw, wat ook Aramees is voor Esau. Esau, Suw, betekent ook priester in de wortels, ASAH. Suw was een priester van de Meownah, de duistere priester-tent van de Amazonen, een plaats en hol van wilde dieren, zoals ook Iyowb dat was. Esau, Suw, had Hettitische vrouwen, wat een beeld is van dat hij de berg van de moeder God was opgegaan voor de ossenjacht, buffeljacht, om de rund te overwinnen, oftewel om te komen van het afgeslotene tot het voortgaande.

De Hettieten waren een bergvolk in het Noorden van Kanaan. In de grondtekst betekende het 'scheiding' en 'angst'. Zij vertegenwoordigden de piercings van de MAZONA, de heilige scheiding, en van de Vreze van de Gnosis. De Israelieten moesten tot het Hettitische geheim komen, 'de berg opgaan', oftewel 'de rund overwinnen.' Suw beeldde dit uit. Suw veroverde het mes van de besnijdenis veroveren, oftewel de slagtand van de Behemoth, een boze geest in de vorm van een oer-rund. Suw moest door deze scheiding heen, met als gevolg dat de Moeder God hem haatte. Dit werd verzegeld door de kruistocht van Jezus waarin hij verlaten werd door de Vader God, Yahweh.

De toorn en haat van de Moeder God rustte op Suw, als de heilige scheiding. Levieten vereren deze scheiding. Er is een wet van scheiding om de gnosis te ontvangen. Haat brengt ons veel verder dan valse liefde, Jove, de Romeinse heersende god. Haat openbaart, terwijl liefde alles dooft en verblind. Door de haat werd Suw de priester van de Moeder God, een Iysh, wat vechtslaaf betekent, en ook kampioen, overwinnaar. Suw was gemaakt om te overwinnen als jager, maar hij was overwonnen door de Meownah, de tent van de Moeder God.

God draagt Suw op om te jagen voor de 'grote vrouwen' (Amazonen) en haar welpen, het kamp (KEPHIR). Hij moest hen MAZONA verschaffen, wat erop duidt dat zij van hem waren gescheiden, maar hij was nog steeds aan hen verbonden voor slavendienst. Dit gebeurde in en rondom de tempelplaats, de MEOWNAH, de zwarte tempel. Hier komen dus alle verborgen duisternissen van het Oude Testament aan hun trekken. De TOWRAH, een opperhoofd van de 'grote vrouwen', van de Amazonen, de wet van scheiding, had Suw veroordeeld, door het abstracte Tlazolteotl principe, oftewel het Levitische schuld-principe. Als wij enig contact met Moeder God willen hebben, dan gaat dat door deze wet, de scheiding van het goddelijke. Jezus ging hier doorheen, afgescheiden van Vader God, Yahweh, de God van mannelijke suprematie, in de donkere nachten van Getsemane en Golgotha, om de scheiding van de Moeder God te verzegelen. Ook Ezechiel kreeg dit certificaat van scheiding, en het Boek des Levens, het boek van de moederschoot, en van de overwinning over het lam, is ook een boek van scheiding in de grondtekst.

Overmoed is belangrijke jachtprooi. TRAB, TARBA is trots, overmoed en offerdieren-vet in het Aramees. Dit moesten de Levieten offeren. In het Orions is dit een aparte groep van vee, een soort reuzen-buffaloes, iets groter dan de buffaloes die wij kennen op aarde. Suw werd bekleed met dierenhuiden, OWR, als een bewapening. Wij moeten de huiden van de TARBA dragen om veilig te zijn tegen de TARBA en niet door hen bezeten te raken. Ook droeg Suw dieren-beenderen voor dat doel.

Als Suw zijn hoofd zou verheffen, zouden de Amazonen van de MEOWNAH jacht op hem maken. Trots werd absoluut niet getolereerd, dus moest Suw voor zijn eigen bescherming jagen op de TARBA, de Orionse demonische reuzen-buffaloes. Anders zouden zij bezit van hem nemen, en dan zou hij in problemen komen met de Amazonen, de goddelijke of 'grote vrouwen'. Zij zouden bij de minste trots jacht op hem maken en hem gevangen nemen. Trots is 'ontsnappen uit de heilige gevangenschap.' Trots maakt korte metten met de heilige slavernij. De Amazonen zouden hier geen genoegen mee nemen.

De Amazonen zouden de Toorn op hem vergroten, de RUGZA, de goddelijke gezonden kastijding/ straf/ oordeel waardoor hij als een bevende wordt. Steeds nieuwe wapenrustingen zouden tegen hem komen.

In het Aramees wordt het duidelijk dat elke ontsnapping (SILHY) een diepere duisternis (grotere kastijding) is, als een put waarin hij valt. De Amazonen hadden hem bekleed met dierenhuiden, scalps, en voorhuiden van dieren (MSEK). De Amazonnen hadden hem gemaakt van pezen, zenuwen en mannelijke geslachtsdelen : GYAD, GYADA. Suw kreeg precies dezelfde behandeling als Iyowb. Beiden waren zij priesters van de MEOWNAH.

De christelijke 'engelen' kwamen om de Amazonen, de 'grote vrouwen' verborgen te houden. Dit deden ze door de mannelijke suprematie en door het demoniseren van demonen. De engelen waren valse lichtbrengers om de duisternis te verzegelen. Zij kwamen om te verblinden. Dit was ook het werk van Jezus de Lucifer, de morgenster.

Suw was besneden op de top van zijn hoofd (scalpering), en dat mocht niet meer teruggroeien, want dan zou hij een probleem hebben met de Amazonen.

Engelen, aggelos, komt van agele, wat vee betekent, ossen. Suw moest de Amazonnen-berg van Eden, DN, vagina (Aramees) opgaan om de engelen te overwinnen, door de buffeljacht. Dit werd esoterisch uitgebeeld door zijn overgave aan de Hettitische vrouwen, de Hettitische gnosis.

Trots, overmoed, TARBA, oftewel offerdier-vet, bedekt de ingewanden, de GEWAY, de hebzucht. Wij moeten dus de TARBA overwinnen en vandaaruit de GEWAY.

God was voor Suw als een wild dier, de stam van grote vrouwen, de duistere, verre gnosis/ kennis van Orion. Oordeels-profeten waren apart gezet in toorn. Er was geen ontsnappen aan.

God is in de hogere levels verre van romantisch, maar een wild dier. Romantiek is een zegel. God kan niet getemd worden. God temt de oordeels-profeet. De oordeels-profeet moet zich laten bewapenen door de Amazonen. God beschouwde en behandelde Suw als een vijand, net als Iyowb. Hij werd door de Amazonen neergejaagd en naar hun hol gesleept. Iyowb was in de grondteksten door gevaarlijke wilde dieren van Orion aangevallen, en zo was Suw. Dit waren geen aardse wilde dieren, maar goddelijke wilde dieren, als monsterachtige hyena's van Orion.

Hun huid moest geschonden (besnijdenis, scalpering, piercings etc.) worden, zodat ze Moeder God zouden zien, visioenen zouden krijgen.

Deze visioenen zouden de wapenrusting en de jachtrusting, en het juk (teugels), naar een hoger level van dogma brengen, doctrine. De mannelijke geslachtsdelen die het paradijselijke lichaam van de onderwereld vormen moeten beteugeld worden, en dat gebeurd door de Amazonen. Deze uitrustingen bestaan ook uit ringen en piercings (juwelen) – KELIY.

Woorden worden voor eeuwig in KEP, KEPA (juwelen, hagelstenen in het Aramees) gekerfd, als merktekenen.

Door dit process komt de volgroeiing, volmaking, het naar een hoger level gaan. Door pezen, zenuwen en bloedvaten worden de mannelijke geslachtsdelen aan elkaar verbonden om het tot een hoger geheel te brengen.

De vee-huiden van de boze geesten moeten dus geschonden werden, gesneden, zodat de basis van profetie gelegd kan worden, en er groei zal plaatsvinden in profetie. Hierdoor worden de Amazonen ten volle hersteld. Dit is waarom de Amazonen jacht vereisen, strijd tegen boze geesten, en schending van de huiden van deze geesten. Onze messen mogen niet rein zijn van bloed. Wij moeten het jachtveld op en het strijdveld op, anders zullen onze profetische kwaliteiten vervagen en corrupt worden. Ook onze eigen huid moet dus besneden worden, en daar zullen de Amazonen zorg voor dragen. Boven alles moeten wij streven te profeteren, profetisch te leven, anders is alles een verloren zaak. Boven alles moeten wij streven naar de heilige gebondenheid en heilige slavernij om zuiver te zijn. Wij zijn niet geroepen om bruidegompje te spelen, maar wij worden de wildernis ingeroepen om met de wilde beesten te zijn. Zie daar te overwinnen en je weg te vinden. Zie daar tot de diepere esoterische sieraden te komen. Het leven is in de diepte een ascetisch sieraad van nauwgezette discipline, van ijzeren wetten waaraan niemand kan ontkomen. Het leven is geen bruiloftsfeest. De bruiloft was slechts een oorlogs-strategie. Het zal zijn als in de dagen van Noach : mensen eten en drinken, en mensen huwen, en ze hebben het belangrijkste vergeten. Ze verspillen hun zaad aan elke hoge boom, en hebben het goddelijke zaad, MAYIM, verlaten, en de betekenis hiervan vergeten. Iyowb walgde van dit leven, en van deze valse behoudenis. Hij wist dat deze afvalligen diep verstrikt waren in de oorlogswetten van de Amazonen.

Suw lag, zoals Iyowb, tussen de Amazonen in, maar niet als een echtgenoot. Hij sliep aan hun voeten, maar hij werd niet als een vriend beschouwd. Hij werd in de gaten gehouden. Hij was een vijand, een BELDBAB, gehaat door Moeder God. Hij was een gevangene en een slaaf. Hij was een balling. Het priesterlijke boek van Iyowb als priester van de MEOWNAH, van Moeder God, is een boek van smekingen gericht aan de Amazonen, maar al wat hij kreeg was genadeloosheid. Diep in zijn hart walgde Iyowb van genade, van behoudenis, want wat zou het hem brengen ? Het zou hem alleen maar verder doen afwijken. Hij zei : 'Zouden wij het goede van God aannemen, en niet het kwaad ?' Iyowb had ook geleerd het lijden te aanvaarden. Het lijden bracht hem visioenen, het bracht hem de Amazonen. Die visioenen en dromen waren zo verschrikkelijk dat hij naar de wurging verlangde, naar de slavenketting. Hij verlangde naar Abbadown, de hel, vernietiging. Gelijktijdig werden zijn wapenrusting en jachtrusting en verder alle andere uitrustingen opgehoogd, maar dit was ook zijn juk. Het verteerde hem, consumeerde hem. Hij kreeg een nieuw lichaam, maar daarvoor moest hij door al deze martelingen heen. Door de kastijding leerde hij gehoorzaamheid.

Alles wat de Amazonen, de grote vrouwen van Orion, hem hadden geleerd werd in hem gekerfd.

'Ysryl (Israel, Aramees) is een geboren tent-slaaf. Waarom is hij prooi geworden, waarover jonge grote vrouwen (welpen van de Amazonen) brullen ? Zij hebben zijn plaats tot een woestenij gemaakt, zonder inwoners.'

Het is belangrijk voor Levieten en oordeels-profeten om op te klimmen in de graden van de Suwitische graden. De Amazonen zullen hiertoe eeuwige inkervingen moeten maken in ons en onze esoterische sieraden, met de Suwitische woorden om die graden uit te beelden.

Suw was een heilige necromancer, een sjamaan, die een heilige dodenreis moest maken door de uiterste dieptes van de onderwereld. Hij moest hierbij door de nodige initiaties gaan, inwijdingen, uitgevoerd door de Amazonen, de grote vrouwen van Orion. Hij moest allerlei wilde beesten in de onderwereld ontmoeten. Dit was een soort van Suwitisch dodenboek.

De bitterheid en strijd (MARAR) van Suw werd tot een spel. Zo diep was hij gekomen dat alles tot een spel werd. Hij begon de spel-kwaliteiten van zijn lijden te zien, als de gradiaties en objecten van een machig en reusachtig spel in de wildernis van de onderwereld. Suw was zoekende naar de troonplaats van God, de MAWTAB, de plaats van de jachtmaaltijd in het Aramees. De MAWTAB is de plaats waar hij werd klaar gemaakt voor de oorlog en de jacht, voor het oprichten van de wet en het recht. Het is de plaats waar zijn mond werd gevuld met bestraffing en kastijding, de TOWKECHAH in het Hebreeuws. Op deze plaats zou Suw in staat zijn God's woorden te horen en gehoorzamen, waaruit profetische liederen zouden voortkomen (chants) – NY in het Aramees. En hij zou God's instructies van de Orionse Amazonen begrijpen. Zou God met overmacht tegen hem strijden ? Nee, maar hem vullen met vreze, relikwieen, vroomheid, religie en de heilige cultus – DEHLETA. Ervaring zou hem laten overwinnen. God zou hem niet voortdurend het leven zuur maken, want God kende zijn wandel en dogma, zijn doctrine. Toetste God hem, dan zou hij als een verentooi tevoorschijn komen, hebbende de windgod/ geest overwonnen. Zijn voet zou een institutie oprichten als een pad. Dit was ook het pad van Iyowb.

De christelijke karakteristieken zijn items van het onderbewustzijn om de mens in slaap te houden. Zij zijn gemaakt als sluiers. Wij moeten daarom doorreizen tot de diepere betekenissen en dat wat er achter ligt. Wat houdt het verborgen ?

Als de sluiers van het Jezus syndroom gescheurd worden, dan worden de Orionse Amazonen zichtbaar. Natuurlijk was zijn naam niet Jezus. Jezus was maar een Westerse naam voor deze persoon. Ook was de mythologie uit het Oosten over deze man herleid van veel oudere bronnen over Christus-figuren. Men moest daarmee aan de gang, want men was nu eenmaal in die domeinen gevallen waar een vorst heerste die men Jezus noemde. Zo diep was de mens gevallen.

De duivel had zich diep in de bijbel vastgeworteld, ook in het hele Christus verhaal. Hoe kon het ook anders. De mensheid was zo afgedwaald. Ze waren nog niet klaar voor het zuivere. Ze waren overgeleverd aan hun begeertes. Ze hadden de Amazonen verworpen en het verstand tot koning gemaakt.

Dus Christus werd door de staat opgericht voor die taak, om mensen tot slaaf te maken aan het beest, opdat zij de draak zouden aanbidden. Het kruis en Christus was genoeg voor Babylon. De windgod moest in stand gehouden worden, om mensen verblind te houden in prosperity, en hen laten zijn als supermensen, allemaal voor de arena.

Of je ontvangt de Amazonen, of je ontvangt Babylon. Weest onderwezen in de strategieen des Heeren.

De Christus was opgezet door de Heks van Babylon, oftewel de Heks van Saturnus. Deze lagere aardse gewesten waarin wij wonen zijn in de handen van de Babylonische vorst genaamd 'Jezus' die deze landen heeft behekst.

Waar heeft alle Christus-verafgoding toe geleid ? De arena's. Ze kwamen om verdeeldheid te zaaien, te leiden tot het rode paard. Christus is een angstaanjagende wolkengod, maar vult zijn slachtoffers ook met hoogmoed en trots. Hij is de gezalfde die komt om te zalven. Hij maakte vele kinderslaven.

De Amazonen zullen de heks verslaan, en zal ons door Suw doen binnengaan, de graden van de Suwitische slavernij tot God. Deze graden worden verborgen gehouden in de Christus mythologieen.

Veren zijn tekenen van eeuwige overwinning. Wij moeten die veren in onze tooien en uitrustingen dragen, om veilig te zijn tegen deze geesten. Als je een kip-geest hebt verslagen : Neem zijn veren ! Anders zal hij tot je terugkeren en zal het zevenmaal erger zijn. Dit is een grond-gevecht tegen allerlei soorten kip-geesten waarin de wolkengod schuilhoudt.

Wij bevonden ons in het rijk waar de Vader aan de macht is, waar de moeder op een lager plan was gezet, als een slaaf. Deze Vader is de Romeinse Saturnus die zijn kinderen opat (Cronos in het Grieks). In het Orionse geschrift 'Zwerves' wordt er over hem gezegd :

'Een grote vrouw verschijnt op de vlakte. Zij is de Heere. Zij heeft de nek gebroken van het Talkia bewind. Zij heeft Saturnus gezien, en hem gebroken. Hij gaat tekeer als een brullend varken, verslindend zijn kinderen. Volgt hem niet naar zijn hol. Hij is het zwijnenkind.

De Heere heeft hem verbroken. Nu hij verwond is is hij nog gevaarlijker. De Amazonen zijn tot hem uitgezonden. Zij zullen haken door zijn kaken slaan, en hem trekken tot de rivier. Daar zal hij zinken, en voedsel van krokodillen zijn.

En een wond in het mannelijk geslachtsdeel bracht de ring daar. Ja, het rustte u toe. Op de zevende dag zult gij Saturnus verslaan. De zesde dag is de dag van het slepen. De zevende dag is de dag van de kooi.'

Saturnus is de god van landbouw, tijd en gerechtigheid. Wij waren allemaal op zijn fok-boerderij opgesloten als vee vanwege vader-verafgoding. Daarom begon de jacht op Saturnus, na een verschrikkelijke oorlog. Richt je op de besnijdenis, de wond in het mannelijk geslachtsdeel, want daaruit zal de ring voortkomen. De wolkengod is het zegel wat verbroken moet worden, en die heeft zijn schuilplaats in de Vader, Saturnus.

Het gaat er dus om terug te keren tot de Amazonen, terug te keren tot de ware ketenen, en tot de mannelijke geslachtsdelen van het paradijs waaruit een mens bestond. Dit moest beteugeld worden door de Amazonen. Suw en Iyowb hebben te maken met die goddelijke verlamdheid waarvanuit de vruchtbaarheid komt en de werken van God. Zonder de Amazonen mogen wij niet tot Suwitische gnosis komen. Toronto is een valse Suw waar men kwam door de Amazonen te omzeilen, door CHRISTUS-verafgoding, door de zegen van mannelijke suprematie. Men wilde niet de diepte in. Men ging als een idioot Christus verafgoden, zonder te onderzoeken wat het nu eigenlijk betekende. Men gaf zich over aan de schandelijke lusten van de voorouders. Er is een valse verlamdheid. Dit is een luie geest, die zich blindelings onderwerpt aan het gezag van de voorouders. Het is niets anders dan een voorouder-aanbiddings-cultus. Daarom zal Orion terugkeren. Orion zal de weg openen tot de Suwitische gnosis.

De mens kwam in het paradijs voort vanuit de Suwitische gnosis, en was beteugeld door de Amazonen, maar de mens vond een weg te ontsnappen, omdat de Amazonen nog in lagere gradaties in de mens werkte. Daarom is het zo belangrijk te groeien in Orion. In de grondteksten moesten de Levieten strijden tegen de AWPA, vogels, kippen (christus) en de YAWON, duiven (heilige geest).

De mensheid kwam dus voort uit de dieptes van Suw. Maar zij werden door de demonische driehoek gegrepen. Zij moesten eerst deze driehoek door strategie en list overwinnen. De christelijke zegels moeten verbroken worden. De Suwitische gnosis is als een verentooi die voortkomt vanuit de beproeving. Die beproeving is Orion. De Suwitische gnosis is dus een verentooi die voortkomt vanuit de beproeving, Orion, vanuit de jacht op de kipgeesten, vanuit het offeren van de AWPA. De verentooi is dus ook dat wat de goddelijke verlamdheid uitbeeldt, wat voorkomt vanuit de scalpering. De scalpering was altijd verzegeld door de doornenkroon van Christus, wat dus een machtige deur is tot de verentooi. De doornenkroon houdt de Suwitische gnosis verborgen, daarom is het van belang om door te dringen tot het mysterie van de doornenkroon. Zij is een zegel. Ook de onthoofding van Johannes de Doper, en de haarafsnijding van Simson wijzen op de scalpering. Ten diepste houdt dit in dat Orion de besnijdenis inhoudt, wat profetie opwekt.

De Bruid van Jezus, de Bruid van het Lam, was door de staat geschapen om huwelijks-slaven te maken tot de Babylonisch-Romeinse goden. Het was een slaven-apparaat om vruchtbaarheids-slaven te maken, voor het voortbrengen van nog meer demonen, als wachters van het Romeinse wereldrijk. Dit wereldrijk moest korte metten maken met het Indiaanse continent. Het Indiaanse continent beelde namelijk het oorspronkelijke paradijs van de onderwereld uit, waar alle geheimenissen waren opgeslagen. De indianen, die het goddelijke rode paard uitbeeldden, de Suwitische gnosis, moesten uitgeroeid worden. Hier zou het Romeinse gezag voor zorgen.

Orion maakt korte metten met deze bruid en hoer, en zal opnieuw de Suwitische gnosis in het volk planten. Het volk zal teruggeleid worden tot de Suwitische fundamenten, om zo opnieuw Orion binnen te gaan.

De mensheid was geworpen in de YEOR, de put van de vuurrivier, overgeleverd aan Saturnus, de kinderverslindende god van de Romeinen (Cronos, Moloch). Hier werden de kinderen tot slaaf gemaakt in deze 'poel des vuurs'. Dat wat in de lucht hangt, de Jezus-geest, is het geslachtsdeel van Saturnus. De aarde werd hierdoor verkracht, zoals Behemoth de aarde verkrachtte door de Leviathan. Jezus moest aan het hout, aan de boom, gespijkerd worden, zodat hij de rol van de slang van de boom der kennis in het paradijs kon uitbeelden, als Lucifer. In het diepere vuur werd de Suwitische gnosis verborgen gehouden. Het zegel moest verbroken worden. Jezus is de naam die het onderbewustzijn telkens uitsprak om ons in slaap te houden.

Het zegel richtte een georganiseerde religie op. Lucifer had zijn troon boven die van Moeder God gezet.

In deze dagen valt de Leviathan uit de hemelen, uit de lucht, uit de wolken, met al zijn Jezus-artikelen. Jezus was het product dat hij verkocht, om de mensheid tot slaaf te maken, in slaap te sussen, opdat ze de eigen verantwoordelijkheid zouden vergeten. Jezus was het apparaat van de aanklager, die iedereen op zijn eigen manier kon neerzetten, om de arena compleet te maken. Het volk moest verdeeld en verscheurd worden, om zo de weg te banen voor het valse rode paard. Het valse rode paard is Horus, de Egyptische god van de oorlog, oftewel Ryan, tegengesteld aan het paradijselijke rode paard, het Indiaanse volk, Suw. De Suwitische gnosis van het rode paard is een machtige poort tot de dieptes van het paradijs, tot de westelijke Amazone gebieden. Het rode paard kwam om het mes terug te brengen, het mes van de besnijdenis. Dit mes is hetzelfde mes als het mes van de Efezische wapenrusting. Het is een offermes, om vee mee te slachten.

2 Volkomen zal Ik alles van de aardbodem wegvagen, luidt het woord des HEEREN. 3 Ik zal wegvagen mens en dier, Ik zal wegvagen het gevogelte, de kippen des hemels.

Dit vers is een oorlogs-verklaring aan de luchtgoden, de kipgeesten. Wegvagen is ABRA in het Aramees, wat ook transporteren betekent, vertrappen, inruilen en bedriegen (verraden). Dier is BIR, BIRA, wat vee betekent, en kippen is PARHA, PARAHTA.

Verderop in de wildernis moeten wij de Baal-cultus afdoen, en de Heere ontmoeten als een wild beest. De Amazonen kun je niet 'rondbazen'. Wij moeten lege vaten zijn.

Wanneer we tot de Amazonen-gnosis komen, moeten we alle huwelijks-bindingen afleggen, Baal achter ons laten. We moeten de MAZONA van scheidings-arbeid in ons leven accepteren. De Wet, de TOWRAH, is de goddelijke scheiding waar elke oordeels-profeet doorheen moet. Hierin sterft zijn geest af. Zo ontkomen we aan de vetmesting die in de fokkerij van Baal heerst. De Baal moet afbranden.

De Trooster moet in ons afsterven, om aan de slavernij tot Baal te ontkomen. De oude profeten voorzagen de huwelijks-cultus die zou komen en zijn climax zou hebben in de Jezus Christus cultus en de cultus van de Heilige Geest, de Trooster, de cultus van de Bruidegom en de Bruid, de kerk, de cultus van Baal. Iyowb zag de Behemoth (Rachab) en de Leviathan komen, en God vroeg aan Iyowb die te temmen en te berijden. God vroeg hem deze beesten te beteugelen. De esoterie is niet vies van mythologie. Het gaat erom alles in de juiste hokjes te krijgen, op de juiste plaats. Mythologie is vaak onzuiver, maar bruikbaar, als een erfenis die gezifd moet worden. Vandaaruit mag er transformatie komen. Wij moeten hogerop komen.

De Trooster zal je vertellen dat er niets aan de hand is met het christendom. De Trooster was door de staat opgezet om mensen in slaap te houden.

Velen blijven steken bij de Trooster, en beginnen hierin een handeltje. Zo komen ze onder God's oordeel. De markt van de Trooster is één van de grootste en afschuwelijkste Babylonische markten die de wereld ooit heeft gekend, om mensen te leiden aan de voeten van Baal, de Bruidegom. De Trooster was er al in het Oude Egypte. Het Oude Indiaanse Continent (Amerika) is met haar verentooien een beeld van de overwinning over de luchtgoden, de vogels des hemels, en ook over de Trooster. Het is tijd dat de zegelen van de voorouders gebroken gaan worden. De duivel had overal zijn verdraaiingen laten plaatsvinden. Wij moeten onze weg hier doorheen zien te vinden, en komen tot de diepere structuren hierin. Zink er maar in weg, en grijp het nieuwe leven.

Laten we beseffen dat al deze mannelijke superioriteit, de patriarchie, deze dingen als een code hadden opgesteld. De code moet verbroken en veranderd worden.

Ben-Himmon/ Tophet, de plaats van de kinder-oorlogen (kinder-gladiatoren) moet veroverd worden. Hier werden kinderen aan Moloch en Baal geofferd (De kinder-etende vadergod, en de Heer der bruidegommen). Dit wordt ook als de poort van de hel beschreven. Deze plaats moet dus ingenomen worden.

YEOR zal ook veroverd moeten worden. YEOR is de diepte waarin de mens na de zondeval terecht kwam, een plaats met vele gradaties. Deze plaats werd in stand gehouden door het gelegaliseerde Woord van de God van de Staat. De Levieten hadden strijd te voeren tegen het HSAR-vee van dit Woord, logos-geesten, en moesten dit demonisch vee offeren (letterlijk : aanhangsel van de lever).

25 Hebt gij Mij veertig jaren in de woestijn slachtofferen en spijsoffer toegebracht, o huis Israëls?

26 Ja, gij droegt de tent van uw Moloch, en den Kijûn, uw beelden, de ster uws gods, dien gij uzelf hadt gemaakt.

27 Dus zal Ik u in ballingschap voeren, – voorbij Damascus – zegt de HERE, wiens naam is God der heerscharen.

Tsephanyah (Sefanja) streed tegen de hoekstenen, de bedekkende stenen, wat zowel Yeshua als Yisrael zijn. Yisrael is het voorhoofd, oftewel het topje van het hoofd. Dit moest besneden worden om Orion te ontvangen. Maar het volk wilde niet besneden worden, en God gaf hen eraan over. Hier heb je je Jezus Christus, je Moloch en je windgod. Zij wilden geen openbaring ontvangen, en bleven zo blind. Het Nieuwe Testament kwam tot een oordeel. God gaf hen over aan hun misleiding.

Ook Yechezqel werd tot een gladiator gemaakt, en kwam tegenover Tyrus te staan, Tsor, wat vastbinder betekent, mes en belegering. Yechezqel kwam tegenover dit gevallen duivelse kind te staan die bekleed was met juwelen van de paradijselijke onderwereld, goddelijke wapenen. De vorst van Tyrus werd verbannen, weggedaan uit het binnengedeelte (GAW, GAWWA) van de sieraden van Orion waar hij leefde. Yechezqel moest Tyrus verslaan, zijn scalp nemen, en de sieraden van Orion grijpen. Tsor, Tyrus (vgl. Taurus, os) was de wachter van de berg van de Moeder God.

De gevestigde kerken hebben een geestelijke markt opgezet, een zielenhandel. Het is een web wat ze hebben uitgespannen om velen daarin te doen verstrikken.

De vorst van Tyrus kwam door zijn uitgebreide handel tot geweldenarij. Als wij ons niet vertikaal in de geestelijke oorlog opstellen, dan wordt de oorlog ineens horizontaal, vleselijk, tegen onze broeders en zusters. Dat is het resultaat van de hele geestelijke handel. Het is een verbond met de duivel, en met de vorst van Tyrus. De vorst van Tyrus was een cherub, dat wil zeggen een bewaker of een drager. Hij was opgesteld tussen vlammende stenen op de heilige berg van de Godin van Eden. Ook zijn cherubs beschutters van de ark. De vorst van Tyrus zal een bewaker van de ark der demonen zijn geweest. Als wij hem hebben verslaan zullen wij ook tot de ark der demonen, en de vlammende stenen (botten) op de berg van de Godin kunnen komen. Maar als wij ons overgeven aan schandelijke geestelijke handel dan zullen we niets anders dan slaven zijn van deze vorst van Tyrus, en zijn we gedoemd tot het voeren van horizontale oorlog in zijn arena's, en dan zal het Kains-loon ook onze deel zijn. Het is dus onze keuze. Laten we ons enten op de lijn van de Heilige Besnijdenis, of laten we ons enten op de handelslijn van het geslacht van Kain en het geslacht van Cham. Wij hebben de kennis van de heilige demonen nodig om door de linies van de vorst van Tyrus heen te breken, en die kennis kunnen we alleen ontvangen door de Heilige Besnijdenis, die onze ogen en oren besnijdt. Ook onze gevoeligheid zal besneden moeten worden om zo nog gevoeliger te worden voor God en de Waarheid.

Wij moeten in de Heilige Besnijdenis wederom geboren worden en van haar borst drinken. Het zal ons helemaal terugleiden tot de berg van de Godin van Eden in Ezechiel 28 waar we de demonen zullen ontmoeten. Hier kwam de heerlijkheid van Eden uit voort. Vanaf deze berg is al het goede van God gekomen, ook de Heilige Besnijdenis. Op deze berg zullen wij alle geheimenissen van God terugvinden. Zij zullen u terugleiden tot de berg van Eden waar alles begon. Waar Moeder God in Haar heerlijkheid woont. Vanaf deze berg schonk Moeder God Sion. De Heere roept ons tot Haar berg. Vanaf deze berg regeert Moeder God. Haar voeten zullen staan op de heilige berg, en Zij maakt Haar vijanden tot een voetbank. Op David's Troon zal Zij zitten, en zal alle namen kennen van hen die verzegeld zijn. Dit zijn Israelieten, hen die de Heilige Besnijdenis als het zegel van Moeder God hebben ontvangen.

Thor, Horus, Ryan, als TSOR, TYRUS, bewaakt dus de berg van de Moeder God, van de Moeder Gnosis, in Eden. Dit is het valse rode paard wat verslagen moet worden om zo de moeder schoot in te gaan. Dit behoort tot de Suwitische gnosis, de gnosis het goddelijke rode paard, het Indiaanse volk.

Het rode paard, het rode gordijn, oftewel : Horus, Ryan, Thor, als TSOR, de vorst van TYRUS, zou van de kerk een Nazi-beweging maken : “Alleen door Jezus Christus”, alleen door de dienstdoende priester, als een strenge code. Zo werden de geheimenissen van Orion ondergesneeuwd. Nu moesten er onschuldigen sterven voor schuldigen, er moest een zondebok gevonden worden, als een cultus van vampieren, een duistere erfenis van het gebonden heidense voorgeslacht, die door de lusten van Baal helemaal in de knoop kwamen. Jezus Christus kwam voort uit dit duistere voodoo verleden van satanische rituele bloedoffers. Gelukkig kwam de Aramese grondtekst als een bevrijder, die een heel ander licht liet schijnen, en ook deels de Hebreeuwse grondtekst. God had ook detonators, bommen, geplaatst. Zo zal de Bijbel zichzelf opblazen.

Alles was een halve slag gedraaid : de onschuldigen die schuldigen (boze geesten) moesten offeren moesten plaatsmaken voor de schuldige boze geesten die onschuldigen zouden offeren. De duivel wilde afrekenen met de Amazonen, voordat de Amazonen de ingewijden in een nog hogere graad zou brengen. Daarom was de duivel afgezonden op Suw en Iyowb, de MEOWNAH-priesters.

Het rode gordijn, het rode paard van TYRUS, was geplaatst om mensen blind te houden, onder het zegel. Jezus Christus werd al snel een staats-symbool. Als men Jezus Christus niet aannam op de manier zoals de Staat en de Kerk het voorschreef, dan werd men opgesloten, gemarteld en vermoord. Mensen werden door het zwaard gedwongen om zich te onderwerpen aan deze nieuwe slavenmeester. De Bijbel was hierin de handleiding van de slaven van de Staat, het grote slavenboek. Men moest door de knieen van dit beest.

Men hechtte meer waarde aan wat de voorouders zeiden, en wat de regering zei. Men liep met de massa mee, en stelde mensenvlees tot een arm. Zo kwam het volk schaakmat te staan. Het was een stel voorourder-aanbidders en regerings-aanbidders geworden.

Het christendom werd de onaantastbare autoriteit. Vele gnostische bewegingen werden uitgeroeid. Alles werd bezegeld door een politiek spelletje en een leger notarissen. De Bijbel was nu het ontegenspreekbare Woord van God. Toch was ook de Latijnse grondtekst geprogrammeerd met zijn eigen vernietiging …

Het volk van SUW, Edom, betekent rood paard in de Hebreeuwse grondtekst. Suw gaf zich over aan drie vrouwen :

OHOLIYBAMAH – nomadische tent in de wildernis van de hoge plaats, berg, oftewel tent van de berg van de moeder schoot, wat in de wortels ook oorlogsveld, arena betekent, en aanbiddingsplaats van een cultus.

De ETRU is de Orionse Thorax, borsttuig, ribbenkast, oftewel het priesterlijke pantser der gerechtigheid, wat stenen, ribbenparen, bevat om de stammen uit te beelden. In Orion is dit ook tegelijkertijd de runderjacht/ buffeljacht. Ook de vorst van Tyrus, TSOR, droeg dit harnas. Dit waren dus niet zomaar stenen, maar botten. Het rode paard heeft dit harnas en bewaakt de moederberg.

In de Mayaanse mythologie is Ix Chel de regenboog en de godin van de maan. In de grondteksten is de regenboog een boogschutter of een boog voor oorlog en jacht. Dit teken, de Qeshet, werd aan de hemel gesteld tot een verbond tussen God en mens. In de diepte van dit woord hebben we meer te maken met een storm waarin bliksem verschijnt. De boog komen we ook weer tegen bij de troon in Openbaring 4. In de grondtekst-diepte betekent dit een vrouwelijke boodschapper. Ook haar kun je vergelijken met de vrouw die over de maan heerste, die de maan onder haar voeten had, in Openbaring 12. De maan is in het Aramees een schip, een leeg vat. Als wij tot de troon komen, dan zullen wij moeten komen als een leeg vat, ons onderwerpende aan de boog, onder de voeten van de moeder God. Op de troon zijn twee stenen : de diamant (NBG) en de sardius, dat zijn de witte steen en de rode steen, oftewel de steen van vrees en de steen van tucht. Zo komen wij dan voor de troon om de boog te ontvangen, voor de oorlog. Zonder vrees en tucht kunnen wij deze boog niet ontvangen. Zonder als een leeg vat te komen, zonder ons aan de voeten van de moeder God te onderwerpen, kunnen wij de boog niet ontvangen.

God schiep de vrouw vanuit een rib, de Tsela. In het Aramees is dit een wapen. In het Hebreeuws is dit in de diepte kreupel of verlamd zijn, en een boog. Daarom wordt de vrouw vergeleken met een oorlogs- of jachtsboog. De kreupelheid of verlamdheid is de leegte die om de boog heen is. De boog wordt dus beschermd. Wij kunnen niet vanuit eigen kracht die boog grijpen. Wij zullen de leegheid, de vergetelheid, moeten ingaan, om een leeg, gebroken vat te worden. Ook alleen maar door de twee stenen, door vrees en tucht, kunnen we op het paard plaatsnemen. Ook is de Tsela de zij-kamers of zij-cellen van een tempel, dus we hebben met heilige dingen te maken.

Simson werd verraden door een vrouw, en overgeleverd aan de Filistijnen die zijn ogen uitstaken. Zo zullen wij soms ook verraden worden, en ons zicht verliezen, zodat we geheel zijn overgeleverd aan God Zelf. De Tsela is verder de zijkant van de ark.

Ook Amazonen hebben zulke rokken, en de Orionse priesters. We mogen ons afvragen of God de vrouw schiep vanuit de rib van zo'n rok, de rib van een vijand, of vanuit de rib van Adam zelf. Adam is in de grondtekst verbonden aan de menstruatie, en kan daarom ook vrouwelijk zijn, en een vrouwelijke stam voorstellen. Het 'overwinnen om de witte steen te ontvangen,' heeft te maken met de botten van de vijand. Deze botten zijn vruchtbaar, en zijn het fundament van de nieuwe schepping.

De vrouw met de maan onder haar voeten, oftewel in het Aramees een schip, een leeg vat, als een beeld van haar getrouwe, toegewijde discipelen, brengt een kind voort met een ijzeren staf die de heidenen zal hoeden, in het boek Openbaring hoofdstuk 12. Ijzer is in het Hebreeuws vrees of vrezen. Staf is in het Aramees bot. We hebben hier dus te maken met een bot van vrees, als een beeld van de Vreze des Heeren. Dan zien we dat het kind wordt weggenomen tot de troon van God. We zagen dat troon doorvertaald een oorlogs-paard is. Alleen door de Vreze des Heeren kunnen we dit paard bestijgen. Wij moeten dus zelf het bot van het vrezen ontvangen. Dat is ook de opdracht aan de gemeente te Tyatira. De overwinnaars zullen de ijzeren staf, oftewel het bot van vrezen, ontvangen. De witte steen heeft doorvertaald ook met vrees te maken, als de steen van vrezen. We hebben hier dus in principe met hetzelfde te maken. Een bot is ook wit. In het Eeuwig Evangelie worden wij ook opgeroepen om de staf van bot te ontvangen :

32 En ik zag hen die verslonden waren door roofdieren voor Gods Troon verschijnen, en zij kregen een staf van bot om als koningen te heersen.

Telkens zien wij weer dat dit bot een machtig wapen is, zoals de rib waaruit de vrouw werd geschapen een oorlogswapen is, en een instrument van tucht. Wij hebben hier met hetzelfde te maken. De witte steen, oftewel de staf van bot, de Vreze des Heeren, is de Tsela, de Heilige Rib, het oorspronkelijke, zuivere vrouwelijke beginsel, geschonken aan de overwinnaars, hen die zich hebben toegewijd aan de moeder God. Wij moeten in haar opnieuw geboren worden om de rib, het wapen, te ontvangen.

Het oorspronkelijke vrouwelijke principe is een bot. In de Azteekse Mythologie is de heerseres over het kinder-paradijs waar de borstenboom staat de skeletten-godin, of de godin van het bot, Itzpapalotl. Dit is de oorsprong van al het leven en van elk medicijn. In het Aramees is het bot het zaad.

In Openbaring zal de staf de heidenen hoeden en hen als aardewerk verbrijzelen. Het vat moet verbroken worden.

De maan is onder de voeten van de vrouw. In de grondteksten is de maan ook maand, en in het Hebreeuws heeft maand te maken met herbouwing. De maan, het lege vat, het schip, zal dus herbouwd worden. Dit is ook de betekenis van Ruben, de eerste stam, die de rode steen draagt, de steen van tucht. In Openbaring 6 wordt de maan rood als bloed.

We zagen dat we de moederberg opmoesten, door het verslaan van het rode paard, door de ossenjacht. Berg is ook borst in het Aramees. Wij moeten dus komen tot de moeder borst.

Wij hebben de ijzeren staf nodig, het bot van de vijand, van de Vreze des Heeren, nodig.

De botten staf van ARREN heeft de macht om dingen in bloed te veranderen. De voet wordt beschreven in het Aramees als de baarmoeder, het fundament, de onderwereld in de diepte van de aarde, als een pottenbakker's wiel. Onder de voeten van de vrouw is de maan, het lege vat. De voeten zijn een beeld van de baarmoeder, als een tuchtplaats waarin wedergeboorte is. Het begint dus helemaal onderaan, in de plaatsen van de hel.

Met de verbreking van het zesde zegel waardoor deze dingen gebeuren zien we een aardbeving verschijnen en een oogst van wintervijgen. De aardbeving en de oogst zijn de attributen van Pachamama in de Inca-mythologie. Ook zien we de troon verschijnen. Allemaal dingen die wijzen op de verschijning van de witte steen, de steen van vrees, oftewel het bot van de vijand. Dan zien we de Amazonen komen die de heiligen moeten verzegelen, en zij verschijnen voor God's troon, de witte steen, oftewel de Pachamama troon van Salomo. Deze troon is gebouwd van de botten van de vijand.

In het gebied 'Tork' van Betelgeuse was er lang geleden een skelet-demoon als patriarchische leider. Zijn naam was SEPTUS, en hij werd uiteindelijk verdreven, maar kreeg een gigantisch grote autoriteit in andere delen van Betelgeuse, Orion en de rest van het universum.

SEPTUS was mede verantwoordelijk voor het stellen van vrouwen onder de mannen. SEPTUS is een soort van gif wat mannen bekrachtigt en vrouwen verzwakt. Dit is ook een heel groot fundament van de valse kerk, en wordt in Genesis 6 beschreven, waar de reuzen, de mannen van naam, gevallen engelen, omgang hebben met de dochters van de mensheid. Dit zijn niet zomaar menselijke dochters. Het gaat om een geslacht van boze geesten, en dit was de reden dat God de aardbodem moest verwoesten door de zondvloed. Zij hadden hun oorsprong in de geestelijke wereld, in de hemelse gewesten. Zij waren dus deels helemaal niet menselijk. Zij hadden een mensen-baarmoeder gevonden als een poort tot de aarde, om hun duivels plan uit te voeren : het voortbrengen van de mannen van naam, en het bekrachtigen van hen. Zij komen dus op de aarde als vrouwen, maar zijn tegelijkertijd verraders aan het adres van het vrouwelijk geslacht. Zij doen dus geen eer aan de originele waardigheid van de vrouw, maar geven een misvormd beeld van wat een vrouw is, en doen dit ook met betrekking tot de man.

SEPTUS heeft er ook mee te maken gehad dat de bijbel een product werd in de handen van het regerings-wezen. Zo werd er een bijbel gevormd die moest dienen als een merkteken van de staat, als een brandmerk, zodat de mens zou doen wat de staat van hen verwachtte. De staat speelde dus voor God, en in die tijd werd men door het zwaard gedwongen om dit merkteken te nemen. Als je dit niet deed, dan werd je mogelijk vervolgd, gevangen gezet, gemarteld en gedood. De tijd van de inquisities heeft niet veel aan de verbeelding overgelaten. Hele volksstammen werden uitgeroeid, en het verstand kwam geheel onder de macht van het regerings-apparaat wat netjes van geslacht tot geslacht werd overgedragen, en uitgroeide tot een ijzeren monster.

Ook was SEPTUS mede verantwoordelijk voor de corrupte vertaling van de bijbel, en voor de afsluiting van het goddelijk kanaal, vastgelegd in slechts 66 boeken (de protestantse canon). Hierin heeft de patriarchie het hoogste woord, en is de matriarchie ver te zoeken en afgezwakt. Dit is een werk geweest van de vurige pijlen van SEPTUS die de vrouwelijke vruchtbaarheid wilde beteugelen, en die daar altijd bang voor is geweest. De vrouw moest voortkomen uit de man, als zijn slaaf.

In zijn val groeide SEPTUS uit tot een verschrikkelijke poortwachter tussen de aarde en Orion. Hij is een gevaarlijke macht van de dood, een macht die brandmerkt tot slavernij door de mannelijke monopolie en superioriteit.

SEPTUS is de essentie van het gif van de verboden vrucht, waardoor de man ging heersen over de vrouw. Het was een vloek daaraan verbonden, zoals we kunnen lezen in Genesis 3 : 16.

16 Tot de vrouw zeide Hij: Ik zal zeer vermenigvuldigen uw smart, namelijk uwer dracht; met smart zult gij kinderen baren; en tot uw man zal uw begeerte zijn, en hij zal over u heerschappij hebben.

Dit gif bracht de vrouw op de knieen voor de man, en maakte dat engelen over haar konden heersen. Het was een vrucht des doods, want in Genesis 2 : 16-17 had God gezegd :

16 En de HEERE God gebood den mens, zeggende: Van allen boom dezes hofs zult gij vrijelijk eten; 17 Maar van den boom der kennis des goeds en des kwaads, daarvan zult gij niet eten; want ten dage, als gij daarvan eet, zult gij den dood sterven.

Zodra man en vrouw niet meer gelijk zijn, en de man is superieur, dan treedt de dood binnen. Dit is waartoe SEPTUS was uitgezonden. Het is hetzelfde als waarmee de boze stiefmoeder van Sneeuwwitje haar mee ombracht, met de vergiftigde appel. De boze stiefmoeder verwees naar Saturnus die zijn kinderen opvrat (Cronos in de griekse mythologie).

Zodra man en vrouw niet meer gelijk zijn, en de man is superieur, dan lijden de kinderen daar ook onder, omdat hun bron zo wordt vervuild. De kinderen worden dan doodziek. De kinderen bevriezen onder zulk bewind. Dit koude skelet verspreidt een doodse kou als een voedingsbodem voor het valse woord, de duivelsverzen. Het is als een demonisch zaad om mensen uit de paradijselijke staat met God te rukken. Deze parasiet heeft hiervan zijn beroep gemaakt, en is daar dag en nacht ziekelijk mee bezig. Hij verkoopt een gedwongen medicijn. Als je het niet neemt, zul je geplaagd worden door angst en treiterijen, vervolging en ontmoediging. Hij gaat op en neer in de boom der kennis om de mensen verslaafd te maken aan macht en kracht. Uiteindelijk is dit een boze droom voor de minderheden, want die worden zo uitgebuit.

SEPTUS bewaakt hierdoor hysterisch de geslachts-identiteit. Een man moet een vrouw hebben als slaaf, om daarmee productief te zijn. Een man is er voor om de vrouw gevangen te houden in het huwelijk, om zo over haar te heersen en ervoor te zorgen dat haar vrucht in zijn handen valt. Dit is de aanbiddings-orde van SEPTUS.

Door de SEPTUS-drug viel de mens uit het paradijs, en kwam in de handen van de geest van vrouwen-onderdrukking. De mens verloor zo een groot deel van zijn vruchtbaarheid. Alles was gedoemd om orthodox te worden, om ergens vast te lopen, om zo in een groot handelsveld te veranderen voor demonen. De mens werd een slaaf van deze demonen. Door de SEPTUS-drug werd de mens een zombie. De mens werd een robot van duistere idealen.

De SEPTUS-drug zorgde ervoor dat de bijbel hoofdzakelijk over mannen ging, en heeft zoveel mogelijk vrouwelijke iconen erbuiten gehouden. Ook zorgde SEPTUS ervoor dat de bijbel over een mannelijke god ging, en dit terwijl in de grondtekst God ook een vrouw kan zijn.

SEPTUS hield het vrouwelijke, het creatieve, het vruchtbare, het wapen, opgesloten.

SEPTUS had een molen gecreeerd waardoor zijn wereld orde werd opgezet, een molen als een troon. Naast CANON was hij een beruchte demoon. Zij zaten beiden aan de skelettentafel van Moab, een grote vijand van God's volk, die staat voor trots en voorspoed, en die betekent 'zaad van de vader' en 'verlangen'. Moab stond voor hebzucht. Zij deden aan mensenoffers en kinderoffers.

Het vrouwelijke is een wapen van tucht, als een instrument van tucht. Het zaad van de man moest sterven in de vrouw, zodat de vrouw nieuw leven kon geven. In het Aramees wordt dat beschreven als iets heel heiligs. Daarom het eerste wat SEPTUS deed om de positie van de vrouw aan te tasten was om de heilige bediening van de tucht aan te vallen en te verdraaien. Het gif van de verboden vrucht heeft als grondslag de tuchteloosheid en de valse tucht. Dat verbod in zichzelf was al een zekere tucht. De mens wilde als God zijn om aan die tucht te ontkomen. De mens wilde niet getuchtigd worden, geschoold worden, gedisciplineerd worden, maar losbandig leven.

Dit wordt ook wel de stoel van Eli genoemd, die zijn zonen niet tuchtigde, en daardoor zijn nek brak. Door de tucht des Heeren te aanvaarden zullen wij minder schade oplopen in de eeuwigheid. Deze tucht is dus ons te beschermen voor de verschrikkelijke gevolgen van de zonde. Ook dit komt telkens terug in de Spreuken, in de wijsheid van Salomo.

Het verdraaien van de tucht, op basis van tuchteloosheid, moest de val van de heilige vrouwelijke positie bewerkstelligen, volgens het plan van SEPTUS. Er moest een wet opgesteld worden om de heilige tucht des Heeren af te dekken, af te scheiden. De vrouw verloor haar autoriteit, en de gevolgen waren niet te overzien. SEPTUS regeerde door het vlees van de man, en door een valse soort van vrouw, een boze geesten soort, die het vlees van de man zou bekrachtigen.

De essentie van de verboden vrucht, de wortel van de slang, de dood-verspreidende kiem, is allereerst een verachting van de tucht, en vandaaruit dwaasheid, die zelfs resulteert in een valse tucht. In deze wereld lijden wij onder dit valse systeem van SEPTUS, als de valse rechter.

22 Den goddeloze zullen zijn ongerechtigheden vangen, en met de banden zijner zonden zal hij vastgehouden worden. 23 Hij zal sterven, omdat hij zonder tucht geweest is, en in de grootheid zijner dwaasheid zal hij verdwalen.

10 Neemt Mijn tucht aan, en niet zilver, en wetenschap, meer dan het uitgelezen uitgegraven goud.

1 De opperste Wijsheid heeft Haar huis gebouwd; Zij heeft Haar zeven pilaren gehouwen. 2 Zij heeft Haar slachtvee geslacht. Zij heeft Haar wijn gemengd; ook heeft Zij Haar tafel toegericht. 3 Zij heeft Haar dienstmaagden uitgezonden; Zij nodigt op de tinnen van de hoogten der stad: 4 Wie is slecht? Hij kere zich herwaarts! Tot de verstandeloze zegt Zij: 5 Komt, eet van Mijn brood, en drinkt van den wijn, dien Ik gemengd heb. 6 Verlaat de slechtigheden, en leeft; en treedt in den weg des verstands. 7 Wie den spotter tuchtigt, behaalt zich schande; en die den goddeloze bestraft, zijn schandvlek. 8 Bestraf den spotter niet, opdat hij u niet hate; bestraf den wijze, en hij zal u liefhebben. 9 Leer den wijze, zo zal hij nog wijzer worden; onderwijs den rechtvaardige, zo zal hij in leer toenemen. 10 De vreze des HEEREN is het beginsel der wijsheid, en de wetenschap der heiligen is verstand. 11 Want door Mij zullen uw dagen vermenigvuldigen, en de jaren des levens zullen u toegedaan worden. 12 Indien gij wijs zijt, gij zijt wijs voor uzelven; en zijt gij een spotter, gij zult het alleen dragen. 13 Een zotte vrouw is woelachtig, de slechtigheid zelve, en weet niet met al. 14 En zij zit aan de deur van haar huis, op een stoel, op de hoge plaatsen der stad; 15 Om te roepen degenen, die op den weg voorbijgaan, die hun paden recht maken, zeggende: 16 Wie is slecht? Hij kere zich herwaarts; en tot den verstandeloze zegt zij: 17 De gestolen wateren zijn zoet, en het verborgen brood is liefelijk. 18 Maar hij weet niet, dat aldaar doden zijn; haar genoden zijn in de diepten der hel.

Door de tuchteloosheid en de valse tucht, twee vurige pijlen op zijn boog, doofde SEPTUS de sterke zalving van het vrouwelijke uit, en werd de vrouw de onderdaan van de man. We hebben gezien dat dit een zeer krachtige geest is.

4 Toen reisden zij van den berg Hor, op den weg der Schelfzee, dat zij om het land der Edomieten heentogen; doch de ziel des volks werd verdrietig op dezen weg. 5 En het volk sprak tegen God en tegen Mozes: Waarom hebt gijlieden ons doen optrekken uit Egypte, opdat wij sterven zouden in de woestijn? Want hier is geen brood, ook geen water, en onze ziel walgt over dit zeer lichte brood. 6 Toen zond de HEERE vurige slangen onder het volk, die beten het volk; en er stierf veel volks van Israel. 7 Daarom kwam het volk tot Mozes, en zij zeiden: Wij hebben gezondigd, omdat wij tegen den HEERE en tegen u gesproken hebben; bid den HEERE, dat Hij deze slangen van ons wegneme. Toen bad Mozes voor het volk. 8 En de HEERE zeide tot Mozes: Maak u een vurige slang, en stel ze op een stang; en het zal geschieden, dat al wie gebeten is, als hij haar aanziet, zo zal hij leven. 9 En Mozes maakte een koperen slang, en stelde ze op een stang; en het geschiedde, als een slang iemand beet, zo zag hij de koperen slang aan, en hij bleef levend.

In de grondtekst zijn deze vurige slangen weer 'saraph', serafs, oftewel de wezens met zes vleugels, zes handen en zes stemmen, en die kwamen tot het volk vanwege het geklaag en het afwijzen van de tucht, de armoe en de honger. In de grondtekst staat er ook letterlijk dat MOSY een seraf moest maken, een vliegende slang, dus in werkelijkheid werd het volk ook aangevallen door vliegende slangen. MOSY maakte de seraf, de slang met de zes vleugels, van koper, maar in de diepte van de grondtekst zien we ook dat het om een sterke betovering gaat, die in wezen op een reeks van ervaringen wijst. Het koper is in de grondtekst ook voet-ketenen voor slaven en gevangenen, als een beeld van de tucht als een restrictie. Van dit koper maakte hij het wezen, en volgens de grondtekst was dit wezen ook in staat doden op te wekken. De tucht is in feite een school van ervaringen, wat dus ook een diepere beschrijving is van wat dit wezen doet, hoe dit wezen geneest. Het volk dat wilde blijven leven ging door de aandacht op dit wezen, dit symbool, te richten, binnen in een heilige slavernij tot God's tucht, een heilig gevangenschap, voor bescherming. Het volk kwam onder een krachtige betovering, de 666 van MOSY, die de westerse bijbelvertalers verborgen hebben gehouden.

Het volk had de plaag van de vliegende slangen op zich geroepen door het geklaag en het afwijzen van de tucht, de armoe en de honger. Dit was waarom zij werden overgegeven aan de Luciferiaanse slang, Jezus Christus. MOSY moest hiertegen de Adamitische-Levitische phallische speer oprichten, als de MOWED.

Het merkteken van MOSY daalde zo in hun harten als een heilig verbond met de wet en de tucht. Hierin is het zo belangrijk om ons af te scheiden van SEPTUS en de valse 666 met de bijbehorende duivelsverzen. Juist in de diepte van de grondtekst, wat zo angstvallig door bijbelvertalers werd achtergehouden, wordt SEPTUS verslagen. In de grondtekst zien we de NACHASH van MOSY opgericht worden, als een heilig orakel, een heilig schouwspel, het raadsel van 666, de Levitische MOWED. Het is een tuchtschool voor het volk, om hen veilig te leiden tot het beloofde land.

De 'koperen' vliegende slang van MOSY was al een soort heilige gebondenheid, al dan niet een voorloper daarvan. Het was de keten van God waarmee hij het volk wilde ketenen. Ook was het een beeld van de Levitische piercings. Ook de spreuken spraken over de tucht als een keten des Heeren. De slang is een symbool van die keten. Dat deze vliegt is een symbool van het branden, de tucht. SEPTUS wilde ons onder de valse tucht plaatsen en de tuchteloosheid, door de valse 666, de gevallen serafs, door Jezus Christus. Het medicijn van MOSY is vandaag nog steeds geldig en krachtig, en meer nodig dan ooit tevoren.

Door het branden, door de tucht, is voortgaande openbaring mogelijk. Als dit er niet is, dan roest alles vast. Het verbreken van het 666 zegel en het oplossen ervan is daarom heel belangrijk voor de doorgang van God's volk.

In de grondtekst in Spreuken wanneer het gaat over het ontvangen van de tucht. De vliegende slang wil eigenlijk doorverwijzen naar de paradoxale gesel, een belangrijk item op het pad van de tucht, van de MOWED.

Als we het over de brandende hel hebben, dan betekent dit in de openbaring ook in de grondtekst dat het genezende kwaliteiten heeft, dus weer zien we de twee kanten van de hel. Uiteindelijk is het bedoeld om het goede voort te brengen. In de oud-germaanse mythologie was Hel de moeder god, de godin van de jacht, de vruchtbaarheid en de kinderen, maar de christelijke patriarchie heeft haar min of meer gedemoniseerd. In de ervaring van de hel, die wij nu al op aarde kunnen hebben wanneer wij getuchtigd worden, dan ontmoeten wij onze moeder, het instrument van de tucht. Zij voedt ons hiermee, ook al gaat dit vaak juist door de honger.

SEPTUS had haar de oorlog verklaart. In het Oude Testament is de hel de Sheol, en het kan ook gewoon graf betekenen. In diepte is het de plaats van het bedelen, van de oorlogs-groet, en van het raadplegen van een orakel of van God. Je kunt er dus alle kanten mee op, en het is niet altijd negatief bedoeld. Op verschillende plaatsen in de grondtekst is de hel, als de Sha'al waar het op gebaseerd is, een bemiddelaar tussen God en mens, als een gebed. De hel is een plaats van tucht, en alleen door tucht kunnen wij met God communiceren, dus ook door de gesel, de diepere en duidelijkere betekenis van de vliegende slang. Door de gesel ontvangen wij de striemen, als merktekenen van Moeder God, waardoor Zij met ons communiceert.

Mede door SEPTUS kwam er een veel te eenzijdige kijk op God en zijn instrumenten, en kregen mensen last van tunnel-visie, kortom kortzichtigheid.

God is dus ook in de hel. Het is niet alleen maar een negatieve plaats waar Hij niet komt. Er kunnen ook hele mooie dingen in de hel gebeuren, waar wij Haar echt leren kennen. En zoals de grondtekst in openbaring het aanwijst behoudt de hel ook genezings-kwaliteiten. In het Nieuwe Testament wordt soms hades aangetroffen in de grondtekst als de hel, maar dit kan ook weer graf betekenen, en in diepte betekent dit 'ervaringen' en 'het verkrijgen van kennis, gnosis'. Ook in het nieuwe testament kun je dus naar 'de hel' gaan om een diepere betekenis ergens van te krijgen, om iets beter te begrijpen, en in de diepte van de grondtekst betekent het ook iets om je aandacht te trekken of je aandacht geven, en betekent het onderscheidings-vermogen, de kunst van het zien (ook als een visioen).

Daarom zal de hel een veel positievere plaats moeten gaan krijgen in onze omgang met Moeder God om SEPTUS uit ons leven te bannen. De hel heeft ook in de esoterie een heel nauw verband met de gaven van de gnosis.

Twee machtige orakels werden opgesteld, de twee zogenaamde slangen, maar die in de diepte van de grondtekst gewoon orakels zijn. Het orakel in het paradijs en het orakel van MOSY in de wildernis om te communiceren met God. We zagen dat hel, Sheol, als de Sha'al ten diepste in de grondtekst functioneerde als de raadpleger van het orakel. De hel is de tucht die wij moeten dragen. De hel betekent 'zien' in de diepte van de grondtekst. Dat is waar het woordje 'hel' vandaan kwam. Om het orakel van MOSY in werking te krijgen moest het volk 'zien' op dit orakel. De hel is de brandstof hiervoor, de middelaar. Als wij niet door de hel willen gaan, dan kunnen wij niet tot de MOWED komen. Het gaan naar de hel is de belangrijkste opdracht. De hel is een belangrijk onderdeel van het pad. De gesel wordt vervuld met de hel en zal daardoor in werking komen. Wij ontvangen zo de heilige striemen. SEPTUS zal zo zijn macht in de hel verliezen. Hij kan zo steeds minder voor zijn orakel betekenen. Hij zal zo steeds minder kunnen zien, en zijn macht verliezen.

Het is nu belangrijk om tot de dieptes van deze dingen te komen, om door alle sluiers heen te gaan, tot plaatsen waar SEPTUS ons niet meer kan vervolgen. Wij moeten de tijdelijkheid van de sluiers inzien, de betrekkelijkheid ervan. De Israelieten werden in de wildernis geleid om te komen tot de gesel van God, om daardoor getuchtigd te worden om in te gaan tot het beloofde land. Zij zouden hiertoe de striemen moeten ontvangen. De gesel zou spreken. 'Heere, spreek door Uw Gesel.'

In het gewest Behamma van Betelgeuze in Orion, een reusachtig gewest van grote afmetingen, was MUDROCH II de tweeentwintigste monarch, een monsterlijke zombie patriarch, die later werd verdreven, en een machtige positie kreeg buiten Behamma, in Betelgeuze, Orion en het verdere universum. Hij moest ervoor zorgen dat de grondteksten van de Bijbel geheel ondergesneeuwd werden door latere vertalingen. Hij moest ervoor zorgen dat de rijkdommen van de grondteksten (Orions/Vu, Aramees, Hebreeuws en Grieks) afgekapt werden, zodat de levendmakende sappen ons niet zouden kunnen bereiken.

De verbreking van de zegels heeft ook te maken met de verbreking van de vertalingen, om daardoor komen tot de lagen van de grondteksten, in al hun dieptes.

In het Aramees is de hel gerelateerd aan een slot, een plaats waar gemengd wordt, een verboden plaats, of een plaats met restricties, een obstakel. Het is ook gerelateerd aan neusgaten, aan het zijn van een expert, en een gevecht. Het slot is beschreven als de basis, de voet, de lagere gedeeltes, de onderwereld, ook in verbinding met bomen, die niets anders dan zweren zijn, pijnlijke plaatsen. De basis is ook beschreven als een wiel, ook als het wiel van de pottenbakker. Dit wordt beschreven als de innerlijke wereld. De voet is een inheemse, lage plaats, de hel, als een aambeeld waar het wapen geslagen wordt tot de juiste vorm. In het Aramees is de geweldadige voet, de vertreder, ook een manier om de baarmoeder te beschrijven, het begin van alle dingen. Dit is in het Aramees een drug waardoor het kind bij de geboorte huilt. Tegelijkertijd komt het kind met zijn pijlen om de oorlog van het leven te beginnen. Verschilt het in mening over iets, dan is dat hetzelfde als aan bijl er tegenaan gooien.

Zo is zaaien in het Aramees verbonden aan wenen, geboren worden, en tegelijkertijd aan bloedvergiet, als een soldaat geboren worden, want de wereld is in oorlog. Alleen op die manier kun je je stem verheffen, als je door deze serie van ervaringen heengaat, anders is het onmogelijk. Zo is het zegel en merkteken van God dus ook ingericht dat je alleen maar deze dingen kunt verrichten door dat zegel, dat merkteken. Het merkteken is in het Aramees oorlogswerktuigen zoals een kleine pijltje en een mes. Het merkteken wordt beschreven als een manifestatie, een nieuwe creatie, maar ook een amulet, wat weer wijst op een slavenmerk. Het is een profetisch teken, een voorspelling, als een heraut.

In het Aramees brengt de dood een stilte, een slaap, en daarin een gave. Dit houdt verband met vruchtbaarheid. Ook wordt de dood omschreven als een fontein.

De tucht is kennis. In het Hebreeuws heeft de moederborst de diepere betekenis van vernietigen, kapotmaken. Daarom is de moederborst ook een oorlogswapen. Ook komt de borst van het woord 'zien', en profetie, als zien in een extase of geestvervoering. Daarom is de moederborst nauwverbonden met de hel. We zagen dat de moederberg de moeder borst voorstelde. De berg van de Moeder God in Eden is de hel.

Dan wordt er gezegd dat de overwinnaars zullen ontvangen van de bron van het levende water, wat in het Aramees betekent : de vacht van de nieuwe geboorte (van het lam). Ook de tent wordt hen geschonken, van die vacht gemaakt.

Het geboomte des levens staat daar, in het Aramees de gevestigde, gezwollen tuchtplaatsen van de baarmoeder.

De hel is de plaats waar gemengd wordt, in het Aramees betekent mengen vuil maken, vlekken maken, het planten van bomen, oftewel tuchtplaatsen. De lap van het lam wat gedragen wordt door de overwinnaars is om die reden vuil. De hel komt om te mengen en om de tucht te herstellen. In het Aramees worden dingen vaak omgedraaid. Er staat : Zalig zij die hun gewaden wassen, opdat zij recht mogen hebben op het geboomte des levens en door de poorten ingaan in de stad. In het Aramees is wassen dan mengen, vuilmaken, om zo de baarmoeder in te gaan voor een nieuwe geboorte. Wassen betekent verspreiden, een inval doen, en bedekt worden. Wassen heeft te maken met de oorlogsvoering en de jacht. Wassen betekent zwart maken, donker maken, alhoewel het ook witmaken kan betekenen.

1 In den beginne schiep God den hemel en de aarde. 2 De aarde nu was woest en ledig, en duisternis was op den afgrond; en de Geest Gods zweefde op de wateren.

De Geest Gods, oftewel de Heilige Geest is SEPTUS. Deze valse vrucht werd aangeboden door de slang, de Luciferiaanse Jezus Christus, oftewel JOM, de Leviathan. SEPTUS is de essentie van de verboden vrucht, het gif wat afhoudt van de jacht. Dit reusachtige skelet staat voor een ieder die contact heeft met de Heilige Geest. Dan is het een kwestie van tijd waarin de Geestvervulde klaar moet komen met het Mysterie van de Heilige Geest, en zo niet dan zal de Geestvervulde door SEPTUS ten onder gaan. Het is een race tegen de klok, en dit is de tragische werkelijkheid van de Heilige Geest. Het is een tijd-atoombom. Het tikt door totdat de lont opgebrand is.

De Geest, SEPTUS, zweefde als een skelet over de duistere wateren, broedende, klaar om geopenbaard te worden als licht. Dan zegt God ineens : Er zij licht …

Wij moeten de eerste scheppingsdag van het licht, van de manifestatie van de Heilige Geest, verslaan.

JOM werkt samen met SEPTUS. Het zijn twee slangen die het licht creeerden, om alles te verblinden door het SEPTUS-gif. JOM, de oude vrouw, werkt met het slangengif, het slangenzaad, de Heilige Geest.

In de grondtekst zien we dan een rijk van kinderen verschijnen. God laat dit allemaal zien in het middendeel van de aarde. De plaatsen waar vruchten en zaad als zodanig worden vertaald, kun je ook vertalen met 'kinderen' (periy en zera). Bomen zijn in de grondteksten tuchtplaatsen, een beeld van de vrouw. In de inheemse mythologieen wordt dit allemaal wat duidelijker. In de Azteekse mythologie begonnen de goden allereerst kinderen te maken in een kinder-paradijs genaamd Tamoanchan. Hier groeit de Zuigelingen Boom, die 400.000 tepels heeft om de kinderen te voeden en ook voort te brengen. In de Inca mythologie is Mama Allpa de vrouw met de vele borsten voor hetzelfde doel, als een beeld van vruchtbaarheid.

Zoals we zagen in het eeuwig evangelie heeft JOM een valse tepelboom om de kinderen te misleiden en om vals zegelwerk te verrichten. Zij werkt met het SEPTUS-gif, de Heilige Geest. Dit manifesteerd zich in het werk van Jezus Christus.

In het kinder-paradijs is er het Itzpapalotl principe dat je bereid moet zijn de dingen die je het meest lief zijn op te offeren voor een hoger doel, de wet van scheiding. Dat is het precies het tegenovergestelde van wat de klaaggeest JOM doet, de valse godin van het huwelijk. Het Itzpapalotl principe is daarom belangrijk om JOM, het valse, verwende, vleselijke klagen, te overwinnen. In de Azteekse Mythologie regeert het Itzpapalotl principe het kinderparadijs. Het wordt beschermd door de watervallen van leegte en vergetelheid. Mama Allpa is in de Inca Mythologie de Baarmoeder van de aarde. Het boek des levens, oftewel het Boek van de Baarmoeder in het Aramees is dus het Boek van Mama Allpa, de veelborstige. Het Itzpapalotl principe, de wet van scheiding, was tegelijkertijd het geheim van de verjonging.

Er waren dus gevaren opgesteld juist om deze geheimen te beschermen. De mens werd later ontmaskerd in het Oosten, waar hij ook viel. Maar de geheimen waar het allemaal begon waren in het Westen, waar het inheemse Amerika de schatten van draagt, alhoewel die schatten vaak geplunderd waren door het Zij-Westen, de Spanjaarden, en het Oosten. De BIJBEL was niets anders dan een gestolen schat die geheel verkracht werd, en corrupt werd gemaakt, maar het houdt nog steeds iets zeer krachtigs gevangen. Wij moeten daarom door het voorhangsel heen scheuren om tot die schatten te komen. De Inheems Westerse gebieden houden de sleutels. Amerika is de Tehowm, de diepte. Deze afgrond zou je ook kunnen zien als de leeuwenkuil. Wij moeten terug in onze reis naar de plaats die God voor ons bestemd heeft. Dat is het aanhangen en verkrijgen van de tucht, het vinden van de moederborst, oftewel de veelborstige boom. Alleen zo kunnen wij de gif-boom van de borsten van JOM verslaan.

God openbaarde namelijk de dieren om de kinderen te helpen. God openbaarde ook het gras :

Gras is in het Aramees ook regen, en dat betekent afdalen tot een lagere plaats, en wenen. In de Azteekse Kalender is het Gras-medicijn lankmoedigheid, oftewel vasthoudendheid in het lijden, het vasthouden aan de tucht, oftewel longsuffering in het Engels, en dan wel met een hele speciale reden, namelijk het ontmoeten van anderen en met hen samengesmeed worden. Dat gaat niet om de natuurlijke contacten, maar om de contacten in de andere wereld. Dit wordt ook wel het Malinalli-medicijn genoemd.

Er werden vijanden geopenbaard, het eeuwige conflict werd getoond. Die werelden moesten gedragen worden als een last, en in de oorlog was het belangrijk om gif te transformeren tot medicijn. Dat was een belangrijke taak van de Azteekse dokters, die ingewijd waren in het Patecatl-principe van vruchtbaarheids-genezing.

Mama Cocha is de Inca godin van de zee, van de wateren. Zij draagt het water-medicijn om in te wijden in de oorlog. De zee is ook afgrond in het Aramees. Zij is dus de Tehowm.

In onze reis is het belangrijk om te strijden om tot overwinning te komen, om vandaaruit de witte steen, de botten van de vijand, te ontvangen, die niet alleen maar het begrijpen betekent in de grondteksten, maar ook : de steen van vreze. Pachamama is de godin van aardbevingen en van de oogst in de Inca mythologie. Aardbeving is vrees in de grondteksten. De witte steen is nauw verbonden met het verborgen manna wat ook aan de overwinnaars wordt geschonken. Er wordt dan gesproken over een oogst. Vandaar dat we Pachamama kunnen zien als de witte steen. We zien dan dat door de macht van de witte steen, door aardbevingen, Babylon is stukken wordt gescheurd, in Openbaring 16. Dan komt er ook grote hagel. In het Aramees is hagel ook stenen. Er zal een dag zijn dat het witte stenen, botten van de vijand, zal regenen, en dat zal zijn wanneer de witte steen, Pachamama, terug zal komen tot de aarde om te oordelen. Dan is de witte steen een wapen. Regenen betekent dus afdalen naar een lagere plaats. Wij moeten dieper de onderwereld in tot het verkrijgen van de botten van de vijand voor priesterlijke dienst.

Salomo's troon was gemaakt van witte steen, ivoor, met goud bedekt. De grote witte troon in Openbaring 20 waar alles van wegvlucht en waardoor alles zijn plaats verliest, is ook van witte steen. De Vreze des Heeren is het begin van de wijsheid. Wijsheid betekent in de grondteksten ook oorlogs-kunde. Overwinnen betekent komen tot de Pachamama troon van Salomo. Dit is een troon gemaakt van de botten van de vijand.

De Jezus-Geest stond op door het gif van SEPTUS, de Heilige Geest. Jezus vertrok weer, zoals zijn voorganger Horus ook was vertrokken. De Heilige Geest zou hen bewaken, verscholen houden. De Heilige Geest zou mensen het gif toedienen. Mensen werden gedwongen van dit gif te eten, anders zouden ze gemarteld worden, opgesloten en gedood, om vervolgens voor eeuwig in de hel te branden. Dat was het werk van SEPTUS. SEPTUS onderdrukte de vrouwen, omdat hij wist dat het goddelijke vrouwelijke het medicijn van de gnosis bezat. Deze verschrikkelijke slang zal uit de hemel vallen.

SEPTUS had al die leugens over de hel rondgebazuint, in zijn oorlog tegen de Moeder God. Samen met CANON, het afgesloten Woord, een vorm van Lucifer-Jezus-Jom, zat hij aan de skeletten-tafel van MOAB, een valse jachts-tafel, als twee skeletten. De mens had de canonieke Jezus tot god gemaakt, tot het ontvangen van het SEPTUS-gif, om mannen te bekrachtigen en vrouwen te verzwakken, opdat de gnosis verborgen zou blijven.

De Geest en de Bruid zeggen : Kom. Dit zijn dus SEPTUS en JOM. Zij houden HORUS verborgen.

Suw en Iyowb waren zoekende naar de troonplaats van God, de MAWTAB, de tafel van God, goddelijke wezens, de plaats van de jachtmaaltijd in het Aramees. De MAWTAB is de plaats waar zij werden klaar gemaakt voor de oorlog en de jacht, voor het oprichten van de wet en het recht. Het is de plaats waar zijn mond wordt gevuld met bestraffing en kastijding, de TOWKECHAH in het Hebreeuws. Op deze plaats zouden Suw en Iyowb in staat zijn God's woorden te horen en gehoorzamen, waaruit profetische liederen zouden voortkomen (chants) – NY in het Aramees. En zij zouden God's instructies van de Amazonen begrijpen. Zou God met overmacht tegen hen strijden ? Nee, maar hen vullen met vreze, relikwieen, vroomheid, religie en de heilige cultus – DEHLETA. Ervaring zou hen laten overwinnen. Moeder God zou hen niet voortdurend het leven zuur maken, want Moeder God kende hun wandel en dogma, hun doctrines. Toetste Moeder God hen, dan zouden zij als een verentooi tevoorschijn komen, hebbende de windgod, de Heilige Geest, SEPTUS, overwonnen. De skelettentafel van Moab was een valse MAWTAB, een valse troon en jachttafel.

In het valse Pinksteren worden christenen vervuld met SEPTUS, om hen af te leiden van de offerdienst. De SEPTUS-slang en de JOM-slang, oftewel de Heilige Geest slang en de Jezus slang, zullen om hun ruggegraat heen kronkelen, om de medische staf, het teken van Mercurius, het kwik-vergif, en de Romeinse god van de media en de handel. In het Grieks is dit Hermes. Dit staat in India bekend als de Kundalini, hetzelfde als de geestesdoop waarin Jezus en de Heilige Geest, Jom en Septus, de persoon overnemen. Deze twee slangen om de ruggegraat heen heten Ida en Pingala, die ook de twee hersenhelften voorstellen.

Wij kwamen in deze gebieden terecht, op deze aarde, waar deze afgoden die hier heersten zich op deze manier manifesteerden. De twee slangen, Jom en SEPTUS, die zich als Jezus en de Heilige Geest manifesteerden, door de Kundalini van India, zijn godstartende afgodsbeelden van de begin-periode van de mens, waarin de mens zijn meesters ontmoette die de macht symboliseerden in het buiten-paradijselijke gebied.

Ook Boeddha had de tong van vuur en glorie soms op zijn hoofd, en in het hindoeisme was Kali de tong van vuur, van Agni, de god van het vuur. Hier zijn de pinksterverhalen uit voortgekomen. In het oude India was de Geest van God alreeds beschreven als een duif, en genaamd de Heilige Geest. Onder de Brahmanse theocratie moesten mensen wedergeboren worden door de geest om de geest als een duif te ontvangen. De duif was in meerdere religies van de oudheid een belangrijk messiaans item, en dit bewijst de heidense oorsprong van de Heilige Geest des te meer. Er werd zorgvuldig gebouwd op alreeds krachtige politieke dynamieken, en alles moest er nauw op aansluiten om de bloedlijnen van de satanische heersers niet ergens af te kappen.

De duif was een attribuut van Venus, de Roomse JOM, de klaagster, waaraan duiven zelfs werden geofferd. Ook de cirkel en het kruis waren symbolen van haar.

29 Verheug u niet, gij gans Palestina! dat de roede die u sloeg, gebroken is; want uit de wortel der slang zal een basilisk voortkomen, en haar vrucht zal een vurige vliegende draak zijn. 30 En de eerstgeborenen der armen zullen weiden, en de nooddruftigen zullen zeker nederliggen; uw wortel daarentegen zal Ik door den honger doden, en uw overblijfsel zal hij ombrengen. 31 Huil, gij poort, schreeuw, gij stad! gij zijt gesmolten, gij gans Palestina! want van het noorden komt een rook, en er is geen eenzame in zijn samenkomsten. 32 Wat zal men dan antwoorden den boden des volks? Dat de HEERE Sion gegrond heeft, opdat de bedrukten Zijns volks een toevlucht daarin hebben zouden.

Het spreekt over de slang in het paradijs. Deze slang was voor de zondeval een wezen dat kon vliegen, een basilisk, de wortel van de slang. Na de zondeval moest de slang op zijn buik voortgaan. De vrucht van deze fabelachtige basilisk zal een vurige vliegende draak zijn. In de KJV wordt dit gewoon vertaald als vurige vliegende slang, maar in de grondtekst is dit allemaal veel meer. In de grondtekst wordt de vrucht besproken door het woordje 'saraph', en dat zijn wezens met zes vleugels, zes handen en zes stemmen, drie keer zes, 666. Het is een bepaalde al dan niet gevallen engelen-orde genaamd de serafs of de serafim, en dat kan dus niet alleen maar vertaald worden als vliegende slangen of draken.

De serafs hebben te maken met het branden, met vuur. Zij zijn verbonden met Kali, de tong van vuur van India, waar de christelijke tongen van vuur op het pinksterfeest vandaan kwamen. Dit is de 666 van de serafim, een merkteken. De valse MEOWNAH wordt in de bijbel beschreven als het hol van draken. Dit heeft allemaal met elkaar te maken. De vrucht van Jezus was de vrucht van een slang. De zes vleugels en zes handen hebben insectische kwaliteiten. Dit heeft allemaal zijn oorsprong in India, waar vele goden meerdere armen hebben. De creatie van de aarde had te maken met een insectische samenzwering, van insectische aliens. Deze insecten staan dan weer achter de zogenaamde reptilians van de illuminati.

De duif staat voor 'het vrouwelijke wat zich heeft onderworpen aan de man', oftewel 'de dochters der mensen.' De duif maakte Saturnus groot, de kinderverslindende vadergod. De duif is één van de manifestatie-vormen van SEPTUS, de Heilige Geest. De 'dochters der mensen' in Genesis 6 zijn Heilige Geest-aliens, verwekt door het slangenzaad. Zij hebben SEPTUS als vader, en zijn daarom SEPTUS-boze geesten. SEPTUS creeert zulke robotische vrouwen die de mannelijke wet groot moeten maken en groot moeten houden. Deze aliens werken door het medische systeem. Dit is ook wat zij in de grondtekst betekenen : genezers.

SEPTUS was de Zoon van Christus, de Zoon van JOM, de duif van Venus. SEPTUS moest haar grootmaken, en deed dit door de 'dochters der mensen', die mannen van naam aanhingen en mannen van naam grootbrachten. Zij houden de aloude fundamenten van afgoderij in leven. Zij zijn verzot op Jezus en de Heilige Geest omdat dat de man macht geeft. Een 'dochter der mensen' wil geen afstand doen van deze afgoden. Zij is hieraan te gehecht. Eén van haar verschijningsvormen is een verpleegster, of medische assistent.

De 'dochters der mensen' betekent 'genezers' in de grondtekst. Zij genezen boze geesten, zij genezen de Nephilim wanneer dezen thuis komen van de oorlog.

Zij zijn de kleinkinderen van JOM, en kinderen van SEPTUS. Zij bevinden zich in de bloedlijn van SEPTUS, het slangenzaad. Al hun werken zijn erop gericht Saturnus groot te maken. Dit was de verboden vrucht. Ook Kali wordt soms weleens beschreven als 'het verbodene.'

De wortel van de slang heeft dus een insectische oorsprong, wat ook weer wordt geopenbaard door het nageslacht. De 'dochters der mensen' werken met het slakkengif, om het oordeel van God te vertragen, zodat Saturnus veilig blijft. De geest van vertraging moet overwonnen worden. Het is de geest van uitstel.

De medische wereld aanbidt de staf van Mercurius waar de twee slangen omheen kronkelen, als andere vormen van Jezus en de Heilige Geest, oftewel Jom en SEPTUS. Zij brachten de 'dochters der mensen' voort om het giftige medicijn wat de handel moest bekrachtigen veilig te stellen. Het was dus een economische strategie.

Ryan, Horus, draagt deze staf om zijn magie mee te bedrijven, om controle uit te oefenen op aarde. Het is de valse staf van Mozes. Hij stal deze staf uit de MOWED, uit de Levitische tijdschijf. Oorspronkelijk was het een tijd-wijzer. In het Eeuwig Evangelie staat dat Adam het rode paard zal berijden. Het was allemaal de magie van het rode paard, zijn zwaard, om volkeren tegen elkaar op te zetten, zodat de markt groot zou worden. Adam kent het paradoxale geheim van het rode paard. Dit geheim is als zijn vogel.

Ook SUW en Iyowb kwamen voort uit Adam, en vormen delen van hem. SUW versloeg de Heilige Geest, en Iyowb versloeg Jezus. Zij hadden de windgod verslagen. SEPTUS was een mysterie, als de tepelboom, de tepelstaf van Jom, waarmee zij zielen verzegelde. Het bracht een gif voort wat hoofden innam. Maar Adam rijdt op het rode paard.

De Zesde Heraut van de Canon

1. Zo zullen zij die onder de letter leven dan Adam zien als de onderdrukker, maar zij die door de geest zijn vrijgezet zullen hem zien als de verlosser. Zo was hij voor vier dagen in de put, waar hij at van rattenvlees en het vlees der slangen. En na zijn reis in de put vond hij een opening waar hij goud zag blinken en edelgesteente van allerlei soort, en dit is het geheimenis, lieden : Hij werd door deze rijkdommen verblind, en verward, en als een koning der duisternis keerde hij terug. Nu had hij de schatten van Assur bezocht, en de schatten der indianen, hun vrouwen, en nam vele krijgsgevangenen mee uit de doden. Ja, wegbaner werd hij genoemd, maker van gangen, vredesstichter, groot oorlogsheld. Hij maakte een pad door de wildernis, en het pad verblindde hem, en voerde hem naar de duisternis, en naar duistere steden. En ik zag Adam op een groot paard zitten, en in de nachten was hij als een zwerver, als een onderzoeker en een zoeker, om zijn weg te vinden over duistere paden. En ik hoorde een stem zeggen : Beelzebul, meester, zij komen het geheimenis halen. En ik zag twee lange zwarte gestaltes met een schat, en door de roep van Adam begon de schat los te komen. En aan het einde van deze nachten zat Adam op een rood paard. En dit is het geheimenis, geliefden : Adam kende de indiaanse nachten nu, de nachten van het kruis, en hun juwelen en schoonheden, en hij bracht dit tot de volkeren om hen die in gebondenheid en slavernij leefden bevrijding te verkondigen.

De staf van de medische wereld moet gebroken worden. Het rode paard moet veroverd worden. Dit is in Adam geschied. Dit is de tijdwijzer in de MOWED, als de IDOM, de ADAM, de phallische speer. Adam is verbonden aan de menstruatie, en kan dus ook vrouwelijk zijn, als een Amazone stam.

De tijdwijzer is het besnijdenis mes. Door het rode paard te overwinnen en te berijden hebben wij rijkelijke toegang tot de moederberg, de moederborst, waar de geheimenissen van het besnijdenis mes verborgen liggen. Dit is een onderdeel van de Efezische wapenrusting. SEPTUS staat voor ons, wanneer wij de Heilige Geest aanroepen. Wij moeten de Heilige Geest overwinnen, anders overwint het ons. Het is als het tikken van een tijdbom. Dit betekent : Wij moeten klaarkomen met het mysterie.

Twee slangen om een staf, een oeroud religieus symbool, ook gebruikt door de vrijmetselarij. De staf leidt tot het gouden oog. Het ware oog is de hel, de bewaker van het orakel. Wij moeten kiezen tussen de hel en de Geest. De hel leidt tot de gnosis, en de Geest tot de tuchteloosheid, tot Jezus, die alle zonden zal uitdoven door een eenmalig offer. De klaaggeest werkt samen met beschuldiging. JOM wil alle eer voor haarzelf. Door het verschrikkelijke geklaag en de beschuldigingen is het voor velen moeilijk om binnen te gaan. Afgoderij is veel makkelijker, en dit is voornamelijk voor de luie gelovigen.

3 En het raadsel is dit : Door het lijden en sterven van zowel de eerste als de tweede Adam werden zij gelijk aan de slang, die Mozes ophief ten genezing, die voortkwam uit de staf.

Ook staat er in dit vers : Zo zijn de sluiers van het paradijs verleidelijk, vol van verlokkingen, van valstrikken waaraan alleen de rechtvaardige zal ontkomen.

In de esoterie heeft Adam een vogel, ook wel een vliegende dolfijn. In de pre-atlantische dorga-geschriften, in de apocalypse, gaat het over de drie-eenheid van marteling, een gevaarlijke groep van boze geesten. Zij worden ook beschreven als drie zwarte arenden, drie hoeren van de stad Mahamarma. Mahamarma is de stad van grote vernietiging. De Rode Bleke Slang komt over de aarde om het te eten, maar in zijn buik zal de nieuwe stad groeien. De slang verandert dan in een draak, en zal dan vliegen tot de stad van vuur, genaamd Muhammohamma. Zij willen Mahamarma herbouwen in de dieptes van Muhammohamma, maar de draak die de geheimen bewaakt is erg ziek, omdat de nieuwe stad in zijn buik groeit. Deze stad is de stad van Porka, de oorlogsgodin van de Dorga, en in deze stad groeit een schip. De draakt maakt een meisje zwanger genaamd Tabule. Zij krijgt de stad in haar maar ook zijn ziekte. Ze wordt zo ziek dat ze naar de zee gedreven wordt waar ze geboorte geeft aan haar baby : een groene dolfijn. Nu heeft haar baby de stad binnenin zich, en zwemt naar Muhammohamma waar hij de stad en de ziekte uitspuugt. Hierdoor wordt Muhammohamma omgekeerd. Tabule verdronk in de zee terwijl ze haar baby, de groene dolfijn, had gebaard. De naam van de groene dolfijn is Mawatti. Deze zal oprijzen en veranderen in een orca aan het einde der tijden, zoals de Dorga zegt, een soort van pre-atlantische bijbel van de indianen.

Cryptisch gesproken gaat dit over de oprichting van de MOWED, en zijn er overeenkomsten met het rode paard. Adam zal het rode paard berijden. Het rode paard zal teruggeplaatst worden waar het hoort.

SUW is het goddelijke rode paard wat Adam berijdt, om te komen tot de dieptes van het paradijs, het westen. De verboden vrucht was de valse moederberg, de tepelen van de staf van JOM. Deze staf was SEPTUS. Het leidde mensen tot het boze oog. Op de pinksterdag ontving men KALI, de tong van vuur uit het oude India. KALI is vaak dronken van het bloed van haar slachtoffers, waardoor ze begint te dansen. Haar uitgestoken tong staat voor bloedlust.

1 En één van de zeven amazonen, die de zeven schalen hadden, kwam en sprak met mij, zeggende: Kom hier, ik zal u tonen het oordeel over de grote hoer, die zit aan vele wateren, 2 met wie de koningen der aarde gehoereerd hebben, en zij, die op de aarde wonen, zijn dronken geworden van de wijn harer hoererij. 3 En zij voerde mij in de andere wereld weg naar een woestijn. En ik zag een vrouw zitten op een scharlakenrood beest, dat vol was van godslasterlijke namen, en het had zeven koppen en tien horens. 4 En de vrouw was gehuld in purper en scharlaken en rijk versierd met goud, edelgesteente en paarlen, en zij had in haar hand een gouden beker, vol gruwelen, en de onreinheden van haar hoererij. 5 En op haar voorhoofd was een naam geschreven, een geheimenis: het grote Babylon, moeder van de hoeren en van de gruwelen der aarde. 6 En ik zag de vrouw dronken van het bloed der heiligen en van het bloed der getuigen van MOWED.

Hier zien we SEPTUS als Kali het beest berijden. Het was een scharlakenrood beest, als het rode paard. Ook kan dit staan voor het beest uit de aarde, het tweede beest, JOM. De Heilige Geest rijdt hier op Christus, dronken van bloed. SEPTUS rijdt op Jom. Dit is het mysterie van het grote Babylon, moeder van de hoeren en van de gruwelen van de aarde. Kali, SEPTUS, komt in je, wanneer je de Heilige Geest hebt ontvangen. Dan volgt er een worsteling om tot het geheimenis te komen. De Kundalini komt vanuit je stuitje, om je ruggengraat in bezit te nemen, het centrale zenuwstelsel. Ida en Pingala kronkelen er omheen. Het stuitje is de slangenmand waarvanuit de slang opstijgt om de hersenen te bijten en te vergiftigen. Vandaar wordt het hele lichaam vergiftigd. God werkte hier doorheen.

Adam zit op het rode paard. God werkte hier doorheen. Adam versloeg het rode paard, door SUW en Iyowb. God werkte hier doorheen. De vliegende dolfijn uit het pre-atlantische beeldde dit uit, en bracht Adam tot de dieptes van het paradijs. Ook is dit in de esoterie de vogel van Adam, als een paradijsvogel. Deze bracht Adam over de paradijselijke zeeen en rivieren. Adam had in de esoterie een helm op met veren, en een pantser. Soms had hij ook een bazuin. Wij moeten het geheim van de vogel van Adam leren kennen om dichter tot Adam te komen. In het geheim van de vogel van Adam is de Heilige Geest ontmaskerd als SEPTUS.

In een ander gedeelte van het Eeuwig Evangelie zien we Adam op het witte paard :

4 En het geheimenis omtrend Adam en Eva werd bekend. En ik zag vele steden jubelen omdat ze vrij waren gekomen onder dit geheimenis. En zij werden van hun lasten verlost. En zo waren er twee bruggen in het paradijs, en ja, deze werden aanbeden. En ik zag Adam op een groot wit paard zitten, en ik zag het geheimenis der eeuwen op Frankrijk rusten, en daarna op Duitsland, en toen begon de Heere zijn grotten en ravijnen te openen, en grote wildernissen met hun rivieren. En er kwam een oordeel op de aarde zoals er nog nooit geweest was, en Adam leidde de volkeren met een staf van ijzer. En het ijzer werd zwart voor de Heere en de Heere spuwde op de aarde. En er was een verdrukking zoals er nog nooit eerder was geweest, en vele graven gingen open. En ik zag de martelaren des Heeren voor de Heere verschijnen roepende om wraak, omdat ze zo lang door het letterlijke waren gekweld. En de Heere gaf hen een rood kleed, bevlekt met bloed.

Het witte paard staat voor de witte steen, oftewel de botten van de vijand. Dit staat ook voor de THORAX, het borsttuig van de gerechtigheid, de Orionse ETRU, wat ook de priesterlijke ribbenrok betekent als beeld van de vruchtbaarheid. De ribben van de vijand waren belangrijk voor de nieuwe schepping. Als wij tot Eva willen komen en tot de Moeder God, tot de Amazonen, dan zullen we de ribben van de vijand moeten veroveren. Eva, de goddelijke vrouw, kwam voort vanuit de ribbenrok van Adam. Hij moest hiervoor vijanden verslaan. Bij de Amazonen was het soms regel dat voordat een man of jongen de tent van een Amazone kon binnengaan hij eerst een bepaald veesoort moest overwinnen in de jacht. Soms moest hij delen van een geslacht dier bij zich dragen, anders zou de toorn van de Amazonen op hem vallen. Dit kon heel erg verkeerd aflopen, in de zin dat er zware straffen op stonden. Deze dingen waren dus bloedserieus. De Moeder God kan alleen bereikt worden door de jacht en de jacht rituelen. Natuurlijk is dit metaforisch. Het gaat om de gnosis van deze dingen. Adam moest gelijk worden aan de slang. Hij moest in de dieptes van het christendom geworpen worden, en gekruisigd worden, en verkeerd uitgelegd. Dit staat allemaal in het Eeuwig Evangelie opgetekend. Hierdoor moest Adam JOM verslaan, oftewel Jezus Christus. Ook moest hij de Heilige Geest verslaan, de vrucht van Jezus Christus. JOM, oftewel Jezus, de Leviathan, de kip, kon hij verslaan door de Iyowbitische gnosis. Hij verzamelde de botten van de kippenvorm van JOM en maakte hiervan een jachtrok. Vanuit één van deze botten zou hij Eva kunnen oprichten, in de esoterie. Dit had in diepere grondtekst te maken met het oprichten van een stam. Door de jacht kon hij tot Eva naderen.

Adam moest de ETRU, het Orionse priesterlijke ribbenpantser of bottenrok, maken van de botten van JOM en SEPTUS. Zo kwam Adam als overwinnaar tot de witte steen, tot het witte paard.

Wij kunnen dit geheimenis alleen verstaan in de context van de tempel van Zaralahm, dat wat verborgen ligt achter het christendom. De sluier van het christendom houdt deze tempel verborgen. Zaralahm is de draak. Natuurlijk is de rode draak in meerdere lagen. Zo is de draak ook satan, Yahweh, rachab, de vader van Leviathan, van Jezus. Er is dus een draak achter de draak, en die is Zaralahm, de vader van de christelijke draak. In dit opzicht is de apocalypse van Daniel interessant :

5 En zie, een ander dier, het tweede, geleek op een beer; het richtte zich op de ene zijde op, en drie ribben waren in zijn muil tussen zijn tanden; en men sprak tegen hem aldus: sta op, eet veel vlees.

De beer hield drie ribben verborgen, en is belangrijk in dit opzicht. Deze beer houdt de drie ribben van het christendom verborgen als de drie wortels van het christendom, van de drie-eenheid, of drie-eenheden, want er zijn meerdere drie-eenheden. Deze beer stond voor de Meden en Perzen, maar stond later ook voor het rijk van Zaralahm. In het Eeuwig Evangelie waren de beer en de panter de ouders van de draak uit openbaring. De beer zelf was dus zelfs een hogere vorm van de draak, en dat was in de vorm van het rijk van Zaralahm, en dat rijk hield de botten van de vijand verborgen. Wij moeten dus dieper in de tempel van Zaralahm doordringen om SEPTUS, de Heilige Geest, te verslaan, oftewel : om tot de gnosis te komen die door SEPTUS wordt bewaakt.

We maken onderscheid tussen het paradijselijke lichaam, en het lichaam na de zondeval. De aarde waar we nu op leven is niet de paradijselijke aarde, maar de gevallen aarde, de lagere aardse gewesten. Hier is een lichaam dan ook veel anders. SEPTUS hield zich veel bezig met de verschillen in de anatomie tussen man en vrouw. Hij maakte het zo dat mannen sterker werden dan vrouwen, zodat de man heerschappij zou voeren over de man. Dit was het gevolg van de zondeval, dat had niets met het originele lichaam van man en vrouw te maken. Het was de vloek verbonden aan de zonde :

16 Tot de vrouw zeide Hij: Ik zal zeer vermenigvuldigen uw smart, namelijk uwer dracht; met smart zult gij kinderen baren; en tot uw man zal uw begeerte zijn, en hij zal over u heerschappij hebben.

Hier op aarde, na de zondeval, dus in de lagere aardse gewesten, waar satan god is, is het de wereld van de reuzen, de mannen van naam, pronkende mannen die macht voeren over vrouwen en hen als slaven gebruiken. De zogenaamde 'dochters der mensen', een ander geslacht van boze geesten, moesten hen in die positie ondersteunen. Omdat de mens geen zin had in allerlei ingewikkelde wetregeling van God voor het gebruik van zijn schepping, maakte SEPTUS een veel simpelere constructie, de directe brute materiele kracht van het spier-mechanisme, om zo Moeder God te doven. Zo ging de mens over van een verheerlijkt, goddelijk lichaam, tot een gevallen lichaam des doods van brute kracht. De mens was niet meer verbonden aan de bomen van het paradijs, de plaatsen van tucht.

24 Daarom zal de man zijn vader en zijn moeder verlaten, en zijn vrouw aankleven; en zij zullen tot een vlees zijn.

In de grondtekst wordt er gesproken over de man zal zijn vrouw volgen. Zij kregen dus een soort leidraad door God gegeven. Natuurlijk was dit ook om hen op de proef te stellen. Die leidraad moest op de juiste manier gebruikt worden en aan bepaalde principes voldoen.

In de Orionse mythologie was de mens oorspronkelijk gemaakt van het mannelijk geslachtsdeel of mannelijke geslachtsdelen in die zin dat het lichaam niet door spieren werkte, maar door een vorm van spasme, door lichaampjes die met bloed gevuld worden, wat dan verder meer door pezen werd ondersteunt in plaats van spieren. Het voordeel van dit lichaam was dat alles telkens terugkeerde tot de leegte, en vanuit de leegte voortkwam. Door de zondeval kwam hier verandering in. Men werd slaaf van lichaamskracht wat telkens van alles wilde.

Voor een man is het dus belangrijk om terug te gaan tot de Tardemah, de heilige slaap, waardoor hij in contact komt met zijn oorspronkelijke lichaam, en in contact komt met zijn oorspronkelijke vrouw, de heilige vrouw. Het mannelijk geslachtsdeel was dus oorspronkelijk niet alleen maar van de man. De vrouw kwam er uit voort. Ze waren beiden gebouwd vanuit deze sponzige substanties die er dus voor moesten zorgen dat de mens leefde vanuit de leegte. Deze leegte moest gevuld worden door het overwinnen van de vijand en niet met spierkracht. De heilige vrouw was gemaakt zodat de man haar kon volgen, en niet andersom. Maar de man ging met de verkeerde vrouwen van dat volk om, en werd geleid tot de slang en de verboden vrucht, waardoor alle ellende begon. De man verloor zijn kostelijk, verfijnde lichaam, en werd opgesloten in een groffe, brute kolom vervaardigt door reuzen, de mannen van naam, de gevallen zonen Gods, om hem daarin opgesloten te houden, en hem te koppelen met boze geesten, de dochters der mensen. Alleen bij kinderen kunnen we soms nog die oorspronkelijke goddelijke 'verlamdheid' terugzien van het paradijs, of bij mensen die onderworpen zijn aan de gnosis, en kinderlijk zijn toegewijd aan God, als godvrezenden. Zij dragen het zaad van het nieuwe lichaam wat terug gaat komen. De deuren van het paradijs zullen dan weer geopend worden. Dit is een heel esoterisch gebeuren. Het zal gebeuren wanneer het volk kennis zal gaan krijgen over deze dingen, wanneer God de deuren van de gnosis opent.

Velen zullen dit niet aankunnen, en zullen grijpen naar hun oude bijbels, door de vrijmetselarij en de illuminati vertaald, de oude wereldorde. Zij zullen zich vastklampen aan de slang, en aan SEPTUS, om de gevallen man groot te houden. Zij willen de grondteksten niet onder ogen komen, en al helemaal niet het tweede woord des Heere, want dan zal hun gevallen natuur ontmaskert worden en onttroont. Maar anderen zullen het gaan zien als een bevrijding. Die dag zal komen, en dan is het 'Kiest dan heden wie gij dienen zult.'

De aarde werd geschapen vanuit 'mayim', wat niet alleen maar water betekent, maar ook zaad (semen). Toen vond er dus schepping plaats. Omdat de mens, zowel man en vrouw gemaakt waren vanuit 'mannelijke' geslachtsdelen, scheidden zij dus ook zaad uit, waarmee zij konden scheppen, net zoals God, want zij waren naar Haar gelijkenis gemaakt. Ook zien we dus dat er geschapen wordt vanuit de heilige slaap, de Tardemah, oftewel de heilige verlamming. Telkens weer werd er vanuit de leegte geschapen.

Wij mogen terugkeren tot het paradijs door de heilige slaap, als wij de valse slaap zullen verslaan, de slang en de vrucht, SEPTUS, met hun valse slaap (Toronto), en hun anti-slaap. Ons leven zal gevuld moeten worden met mayim, het goddelijke zaad, de overwonnen vijand, zodat scheppingswonderen plaats zullen vinden. De Tsela, het 'mannelijke' geslachtsdeel oftewel het oorspronkelijke vrouwelijke principe reflecteerd wie wij oorspronkelijk waren. Daartoe zullen wij moeten terugkeren. De Tardemah is ons gegeven als een wapen. Wij mogen niet sterk zijn vanuit onszelf (pronken), maar wij moeten zwak zijn, om de sterkte van God te ontvangen, vanuit de leegte, en altijd weer terugkerend tot de leegte. De Tardemah is onze bescherming. De slaap heeft met de tucht te maken, en een zekere dronkenschap. Slaap en zaad zijn dus nauwverbonden met elkaar als de scheppingskracht van God.

Bij de verbreking van het vijfde zegel zagen we de heilige slaap komen. Bij de verbreking van het zesde zegel zien we een herschepping plaatsvinden, en degenen die hebben overwonnen komen uit het bloed van de grote verdrukking. Zij worden geleid tot de waterbronnen des levens, oftewel de bronnen van de mayim, de bronnen van zaad, van de overwonnen vijanden. Deze bronnen zijn de oorspronkelijke 'mannelijke' geslachtsdelen van het paradijs waaruit het lichaam van zowel mannen als vrouwen bestonden, als van hetzelfde mechanisme, namelijk de kracht tot het scheppen. Bij de verbreking van het zesde zegel worden de lichamen van de overwinnaars teruggeleid tot het paradijselijk lichaam om daaraan gelijkvormig te worden. Let wel : De sleutel tot de verbreking van het zesde zegel is natuurlijk de verbreking van het vijfde zegel, waar we de heilige slaap ontvangen, de Tardemah. Dan wordt het zevende zegel verbroken, om door de leegte, de stilte, terug te keren tot de Tehowm, de paradijselijke afgrond, het westerlijke paradijs.

In het Aramees is het woord voor mannelijk geslachtsdeel hetzelfde als een menselijk wezen, en de man zegt dan eigenlijk dat de heilige vrouw uit hem genomen 'geslachtsdeel van zijn geslachtsdeel' is. Met de zondvloed wordt er in de grondtekst ook gesproken van een vloed van zaad, of andere soorten lichaamssappen, zoals melk. Het was de overgang van het duizendjarig rijk naar het honderdtwintig jarige rijk (om de uiterste leeftijdsgrens aan te geven), waartoe er een heg werd opgericht in de vorm van een zee, waardoor de mensheid verder van het paradijs werd weggedreven. Vanaf die tijd waren de seizoenen ingevoerd. Er vond een herschepping plaats, om de aarde te ontdoen van het kwaad. Noach werd naar een speciale plaats geleid, waar hij paradijselijke kwaliteiten kreeg zoals het heersen over de dieren. Toch werden er weer boze geesten vertoont die nog waren overgebleven door de zondvloed. Noach moest alles wat zich roert, wat leeft, slachten en eten, BEHALVE vlees van goddelijke schepping. Er werd dus duidelijk onderscheid gemaakt tussen boze geesten die zich als beesten manifesteerden, en de eigenlijke schepping van God, de dieren die naar Haar gelijkenis werden geschapen.

Ook voor ons is het belangrijk om 'mayim', het goddelijke zaad, te ontvangen, om zo geen slaven van SEPTUS te zijn.

SEPTUS, De Trooster, is een zegel. De Trooster houdt ons tegen om verlicht te worden, om het nachtzicht te ontvangen. De Trooster is een zwaar lijden, omdat het de profetische gave in ons dooft. Alle christelijke entiteiten die op ons bord werden geschoven waren een sluier, waren zegels. Alles om ons heen is een groot zegel. Dit is niet het paradijs. Deze wereld werd gecreeerd door de Yaldaboath om ons af te houden van het paradijs. Wij reizen van zegel tot zegel. Wij moeten de mysteries van de zegels oplossen om doorgang te vinden. We kunnen geen ijzer met handen breken. Het is een puzzel.

SEPTUS, De Trooster, kwam om de boom des levens uit ons te rukken, alle elementen van de heilige slavernij. Hij roofde onze heilige halsketen met alle heilige stenen en kralen daarin. Hij was gezonden door Yaldaboath. Het was een killer. Profetische kennis is veel belangrijker dan troost. Wij moeten komen tot de duisternis. Lichten zullen ons verblinden.

Blijf de trappen voor je zien, de trappen van vertaling. De ladder leidt tot het nachtzicht. Onthecht je van alle dingen en wikkel jezelf dan alleen in God. Kom naakt tot God, zonder al je voorgeslachtelijke archetypes en metaforen die je in je leven hebt gebruikt. Laat alles achter je. Laat de doden de doden begraven. Ga door alle sluiers heen die ze op hebben gehangen rondom je. Zoek God. Niet de beelden die je voorouders hebben gemaakt van God.

De ontzegeling is de besnijdenis, PERITOME in het Grieks/ de Septuagint. Door de besnijdenis wordt men Israeliet, en wanneer de besnijdenis tot volgroeiing komt, wordt men Leviet.

Het Westen wordt door SEPTUS, 'De Trooster', in slaap gehouden en vetgemest voor de slager. De Trooster zorgt ervoor dat ze de overtuiging van God niet binnenkrijgen. Het is een treurig verhaal. Ook 'de Bruid' werkt hier aan mee. Wij moeten al onze bruidsklederen afdoen, op het altaar leggen, en ook de Trooster in ons hoofd op het altaar leggen, en dan de wildernis in vluchten. Yaldaboath kan alleen de schaduw zien van het goddelijke. Hij leeft onder een sluier. Wij leven daarom in een omgekeerde wereld. God heeft simulators van deze dingen gemaakt, maar wij moeten hogerop komen. Deze dingen houden de hogere profetische kennis tegen. Wij moeten de diepte in. Wij moeten al het voorgeslachtelijke achter ons laten. God zal ons dan, alleen dan, de rode draad laten zien. Als we nog wanhopig vastklemmen aan onze voorouderlijke erfenis, dan zullen we daardoor verblind zijn en misleid worden. De Aramese grondteksten roepen ons op om tot Orion te gaan. Hier zullen wij de zegels van Orion moeten verbreken, tot het ontvangen van het nachtzicht.

In de Orionse geschriften is er de jacht op de troost-vogels en de bruids-vogels. Deze bruids-vogels zijn een soort ooievaars die zielen kunnen stelen. Daarom is de jacht hierop van groot belang. Het zijn kinderdieven. Toriax is een Orionse Adam, de Orionse heilige dronkenschap. De troost-vogels en bruids-vogels zijn de bewakers van de schatkamers van SEPTUS. In de geschriften van Orion is het belangrijk om TORIAX te vinden en te ontvangen, om bestand te zijn tegen deze vogels en om hen te overwinnen door de jacht. Als wij niet voldoende TORIAX hebben, dan worden we door de dronkenschap van de vijand ingenomen. In de schatkamers van SEPTUS wordt de poort bewaakt tot de OXCRENON, de put van de buffeljacht. Hier worden de buffels en bizons van SEPTUS, de geesten van mannelijke superioriteit verborgen gehouden en bewaakt. Alleen door TORIAX heeft een Iyowbitische Leviet daar toegang, na het verslaan van de vogels van SEPTUS.

Zoals we zagen heeft in de esoterie Adam soms een bazuin. De bazuin is ervoor om de runderjacht aan te kondigen. De beer is dus Zaralahm, een andere vorm van de draak. Deze beer bewaakt de botten van de vijand. In het Eeuwig Evangelie wordt er over het berenkruis gesproken :

4. En Adam had ogen in het paradijs waarmee hij kon zien, en waarmee hij de slangen des hemels kon onderscheiden. En zijn neus kon onderscheiden de tijden van oorlogsvoering en van vrede, maar hij had de vrede niet lief. Hij diende het zwaard en het kruis. En hij viel af van de vele goden, en reikte tot aan het berenkruis.

Adam kwam in de tempel van Zaralahm tot het berenkruis, wat een grote gnosis bevatte, in de vorm van drie ribben. Hij ging door het christendom tot datgene wat het christendom verborgen hield, om zo het christendom beter te kunnen begrijpen en te plaatsen.

Kali, SEPTUS, rijdt op het Jom-beest, strijdende tegen de heiligen. Dit is een groot geheimenis in de tempel van Zaralahm.

Ook rijdt JOM op het SEPTUS-beest. In ieder geval heeft het JOM-beest in Openbaring 17 zeven koppen, zeven bergen, als zeven borsten in het Aramees. De bergen staan voor de runderjacht. Deze bergen verzegelen de moederbergen. Adam blaast de bazuin voor de runderjacht. Aan het einde zullen SEPTUS en JOM elkaar verslinden. Wij moeten de moederbergen van het paradijs opgaan, en de jacht aangaan.

SEPTUS, de Heilige Geest van India, oftewel KALI, de tong van vuur, de godin van de dood, viel door de Kundalini, de ruggegraat, in het stuitje, de mand van het christendom, en werd ook de Heilige Geest van het christendom, om zijn wortels hier te verschuilen. Het christendom werd als een groot zegel opgericht, als een groot sluier, waarachter Kali, de bloeddorstige godin van de tijd en van de dood zich schuilhield. Zij gebruikte zelfs de tempel van Zaralahm als een groot sluier, in wiens diepte zij woont. Zij is een grijze, grauwe gestalte, nauw samenwerkend met JOM. Vaak manifesteert zij zich als een skelet. Zij is de verpersoonlijking van het gif. Door gifgassen houdt zij de hele aarde in bedwang. Wij moeten het gehele plaatje van SEPTUS zien te krijgen, die als een slang door vele sluiers werkt.

In het Egyptische geloof manifesteerde zij zich als NUT. Nut was de hemelse boom, de boom des levens, waar zij fruit en water schonk. Zij is de Egyptische godin van de lucht, en het pad door de hel. Zij was de scheidingsmuur tussen chaos en orde. Zij houdt zich verborgen achter de boom der kennis en de slang. Nut is de slang achter de slang, om hemelse geschenken aan te bieden. Zij is ook een haaienkoningin. Ook is zij de watergodin Neith, Net, een oorlogsgodin, moeder van Ra, Apap en Sebek. Zij gaf wapens aan de doden. Zij was ook godin van de jacht.

Deze boze geest heeft Moeder God op allerlei verschillende manieren getard, en houdt het volk opgesloten. SEPTUS gebruikt zelfs de ruiter op de draak, het zwarte boeddhisme, als een sluier, en is een gevreesd NACHNA varken.

De Amazone VOYBA was speciaal voor dit probleem uitgezonden. Het Zegel van de Heilige Geest, het Zegel van SEPTUS, moet verbroken worden. In het hindoeisme wordt KALI aanbeden als de BRAHMAN, de universele, superieure Geest die het grondprincipe is van het universum. BRAHMAN wordt beschouwd als het absolute, de oneindige, en de alleswetende. BRAHMAN wordt ook wel de Kosmische Grote Geest genoemd.

22 Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.

Dit vers heeft het christendom in slaap gesust. Zij ontvingen de Geest, en de Geest doofde hen uit, deed hen in slaap vallen van een betoverend geluk, en rust, als vervroegd pensioen. Maar wat staat er werkelijk ? De vrucht wordt in de Hebreeuwse context ook gezien als vee en vlees. In het Grieks : karpos, wat als wortels heeft : AIRO, wat vissen betekent. We hebben hier dus te maken met vis, en niet vrucht.

blijdschap – in de wortels : oorlogs-groet, de blijdschap van oorlogs-overwinning

vrede – EIRENE is de gezegende staat van de heilige na de dood, oftewel necromantie, doden-orakel, DARASH.

geduld, vasthoudendheid, longsuffering – in de wortels is dit dronkenschap door het offeren

vriendelijkheid – in de wortels is dit de vagina, oftewel de opening van de moederschoot (CHRESTOS-CHASMA, afgrond)

In plaats met vervuld te worden met de Heilige Geest, met SEPTUS, moeten wij vervuld worden met het bloed van de vijand. Naar de mate wij het bloed van de vijand ontvangen zullen wij de gnosis daaruit ontvangen.

SEPTUS, de Heilige Geest, is een gevaarlijkere geest dan zelfs Ryan. SEPTUS is een nauwsluitend politiek zegel wat door Ryan gebruikt wordt. Ook JOM gebruikt dit zegel. CANON, een andere vorm van JOM, had het SEPTUS zegel nodig als een kroon-copyright om de schrift af te sluiten. De Geest is een gewiekst systeem, en een futuristisch gecodeerd slot waarvan de codes telkens veranderen.

9:18 – mij niet vergunt RUWACH, Geest, te scheppen, maar mij met bitterheid verzadigt.

In het Aramees kan verzadigt hier ook 'dronken maken' betekenen. Iyowb moest in de context namelijk niet de Geest ontvangen, maar het bittere bloed van de vijandelijke jachtprooi drinken. Hierdoor werd Iyowb dronken om de gnosis te ontvangen.

Iyowb moest strijden tegen de RUWACH, Geest, SEPTUS, om de NEPHESH te ontvangen. NEPHESH is in de grondtekst niet slechts ziel, maar ook het vermogen tot kennen (gnosis), en levend wezen met leven in het bloed, wat in de context het bloed van de vijandelijke jachtprooi is. Iyowb moest dit bittere bloed drinken, om zo veilig te zijn tegen RUWACH, de Geest, SEPTUS. Het bloed van de vijandelijke jachtprooi was zijn schild. Ook betekende NEPHESH honger. Iyowb moest alles afleggen, en leeg worden voor de Moeder God.

10 : 1 – Ik zal spreken in de bitterheid van mijn NEPHESH = Ik zal spreken door de bitterheid van het bloed van de vijandelijke jachtprooi, door mijn Honger en Gnosis.

In Hooglied 1:13 zijn degenen die zich aan de moeder schoot hebben overgegeven hangende als door handel, (wortels : gebonden en uitgehongerd door de belegering, TSARAR) tussen de borsten, oftewel de BERGEN, van de Moeder God, als vol met het bittere bloed van de vijandelijke prooi.

13 Degene die tot de moeder schoot is gekomen, en zich daar heeft overgegeven (ge-liefde) is mij een bundeltje bitterheid (MORE, MARAR), rustend tussen mijn borsten de hele nacht.

Door het bittere bloed van de vijand krijgen zij toegang tot de bergen van het paradijs. De bergen, borsten, betekent plunderen en vernietigen in de wortels. Ook hebben de 'borsten' van de Moeder God een andere betekenis als zijnde de borsten van de vijand die zij veroverd heeft :

Tot de moeder bergen komen betekent dus ook de borsten van de vijand overwinnen, oftewel de ribbenkasten van de vijand, die gemaakt moeten worden tot een EZRU, de borstplaat of rok van gerechtigheid. Ook dit is een deel van het aandoen van de Efezische wapenrusting. Dit is dus ook een diepere betekenis van Hooglied 1:13, dat wij met de borstkas of ribbenkast van de vijand worden bekleed. De moeder bergen maken ons klaar voor de hogere Levitische dienst. Berg betekent ook promoties (HAR).

David moest bewapend worden met de Hel, moest de Hel ontvangen, zoals christenen de Geest willen ontvangen. In Psalm 18 ontvangt David de Hel, als een bewapening, en daarom is Psalm 18 één van de belangrijkste psalmen. Het opent een groot portaal in de andere wereld. De Hel is een essentieel deel van de Gnosis.

Het opgaan van de moeder bergen is dus belangrijk om tot de hogere wapenrustingen te komen, en te komen tot de bloed-gnosis. De NEPHESH beeldt hierin een enorme bloeddorstigheid uit, als een deel van de honger.

In het boek Hooglied komen we weer de YAD tegen, het 'mannelijke' geslachtsdeel, de bouwstenen van het paradijselijke lichaam, waaruit het bittere bloed van de vijand druppelt als zaad (MORE, MARAR). Dit druppelen is in de grondtekst NATAPH, wat profetie betekent. Door de besnijdenis brengen wij dit voort. Onze profetie moet bitter zijn door het vergoten bloed van de vijand, anders mogen we onszelf afvragen of wij wel profeten zijn (5 : 5). Profetie is een oorlog.

Het zaad wat in bloed verandert, oftewel het bloed wat tot zaad wordt, is ook een teken van de overwinning over SEPTUS. Als wij vol zijn met het bloed van de vijand, zo vol dat het tot zaad van de gnosis wordt, dan zal SEPTUS ons niet kunnen vervullen. Het bloed van de vijand zal als een muur rondom ons zijn. Dit is de bitterheid waartoe de Moeder God Iyowb dreef.

In Iyowb 7 : 11 staat dat de RUWACH, de Heilige Geest, de adem, de wind, gebonden zal worden, en nauw gemaakt worden, en de mond gesnoerd. Hieruit zal DABAR, het profetische woord, vrijgezet worden. Dit komt als het zaad van bitter bloed. NEPHESH, honger, gnosis, bloeddorstigheid, oftewel 'het levende wezen wat leeft door bloed van de vijand' zal bitter, MAR, gemaakt worden, oftewel zal gevuld worden met het bittere bloed van de vijand, waarvanuit zal worden gemediteerd, geklaagd en gezongen (SIYACH). Dit komt telkens weer naar voren in het boek Iyowb, dat er afgerekend zal worden met de Geest, om over te gaan naar het vergoten bittere bloed van de vijand.

Dit is natuurlijk geen doel op zich. Hier komt de gnosis uit voort, KRA, wat wij aan elkaar moeten rijgen en verzamelen.

De zeven bergen kunnen ook de zeven gemeentes betekenen waarop Kali, SEPTUS, zit. Zij houden het geheimenis van de THORAX, de Orionse ETRU, oftewel het borstpantser van gerechtigheid (bottenrok). Dit is haar ribbenkast. In de jacht op dit NACHNA varken moeten wij het hart van de zwijn zien te veroveren.

In Spreuken 11 : 22 wordt onverstand en onbegrip, het niet willen luisteren, beschreven als een ring over de APH, het hart, van een zwijn, of in het Aramees kan dat ook een varken zijn. In het Aramees is de APH ook een slot. Wij moeten de valse APH van SEPTUS overwinnen om verder te komen, het overwinnen van Hebron. Dit is dus een zwijnenjacht, waarin we het hart van de NACHNA zwijn moeten bemachtigen.

In de Azteekse godsdienst was het offeren van de harten van de vijand een belangrijk onderdeel. Ook onthoofding was een belangrijke praktijk. Wij moeten komen tot de diepere bloedlijn van SEPTUS. In het Oude Zuid Amerika vonden afschuwelijke mensenoffers plaats. Huitzilopochtli was de Azteekse zonnegod en god van de oorlog waar veel harten aan werden geofferd, als een onderdeel van zijn priesterdienst. Ook de Heilige Geest heeft zijn oorsprong in Oud Zuid Amerikaanse zonne-aanbidding. Zuid Amerika representeert de moeder bergen, het westelijke paradijs. Hier is de SEPTUS-RYAN-JOM driehoek ook zwaar werkzaam.

De verborgen bloedlijn van SEPTUS is de aftekening van het kruis. Het kruis dient die bloedlijn dan ook verborgen te houden. Het loopt helemaal terug tot het westelijke Zuid Amerika, waar de meest afschuwelijke mensenoffer cultussen bestonden. Ook werden er kinderen geofferd. Ook Huitzilopochtli's lichaam moest gegeten worden, en zij die dit gegeten hadden moesten hem dienen. De Heilige Geest was een oeroude vorm van een voorchristelijke en zelfs voor-judaistische zonnegod-messias, terugwijzende op het voor-tijdse, het voor-Adamitische.

Slachtoffers moesten zich voordoen als de goden voor korte of lange tijd, en werden dan geofferd. De Inca's hadden de zonnegoden Inti en Viracocha. Ook aan dezen werden mensen en kinderen geofferd.

De borstplaat van gerechtigheid slaat ten diepste op het Atlantische tijdperk, en het hart slaat op het Voor-Atlantische tijdperk, oftewel het Dorga tijdperk. Hier heeft SEPTUS zijn wortels. Zo diep gaat het kruis.

In het voor-atlantische was deze roofvogel VE, en in het atlantische VE-DIS, of DIS. De Ekkretenen en de Ekkressenen hadden deze roofvogel als god, waar ook veel van de hedendaagse Griekse en Romeinse mythologieen uit zijn voortgekomen. Vandaag de dag is dit bij de Grieken Hermes, en bij de Romeinen Mercurius. Beiden dragen zij de medische staf, en zijn zij goden van de handel en de media.

Mercurius, Mercury, oftewel kwik, is het gevaarlijke gif wat tandartsen in de monden van mensen doen onder dwang. Pijnklachten worden vaak niet serieus genomen, op iets anders geschoven of tussen de oren. Het is dwangverpleging wat al van kinds af aan gebruikt wordt om de mens onder controle van Mercurius te houden, oftewel SEPTUS. SEPTUS beheerst deze handel in mensenzielen. Tandartsen zijn het grootste kwaad wat de mensheid ooit heeft gekend. Langzaam worden mensen door het kwik doodgemarteld, en krijgen vaak geen hulp. Dit is erger en wreder dan wat de nazi's de mensheid hebben aangedaan. Eén kwikvulling kan een mens al doden of totaal de vernieling inhelpen. Heel veel klachten zijn te herleiden tot kwikvergiftiging, en zelfs als het kwik eruit is kan het nog jarenlang in het lichaam ronddwalen, en niet te vergeten het kwik van de voorouders kan een kind in de baarmoeder al flink verminken, en kan een kind veel problemen geven in het opgroeien. Mensen kunnen in een coma raken door kwik, en dan moeten ze hun leven slijten terwijl ze in een kwikcoma zijn, en niemand die er een flikker aandoet. De tandarts-praktijk heeft verschrikkelijk veel op zijn geweten. Allemaal door SEPTUS, de zogenaamde Heilige Geest en mijnheertje KWIK, oftewel Mercurius met de medische staf.

In ieder geval moeten wij naar de wortels van SEPTUS toe, verborgen in Atlantis, en het Voor-Atlantische, naar de roofvogel VE, VE-DIS, het kruis. Dit is een oeroude zonnegod, aanbeden door de Ekkretenen en de Ekkressenen, als een oeroude Christus-figuur. Deze zit gecodeerd in het hedendaagse kruis, dus zit erin verborgen, in het kruis waar Jezus aanhangt.

Boze geesten hebben het valse Woord opgericht met al zijn misvertalingen door het plunderen van onschuldige levers. Het aanhangsel van de lever van het offerdier moest op het altaar verbrand worden. Dit lever-aanhangsel is in het Aramees 'pen van de schrijf-priester'. Hiermee werd het Christus mysterie opgericht, het NT. De lever van het slachtoffer werd gegeten worden. Vandaag de dag zijn de levers van onschuldige dieren een delicatesse in de vorm van leverworst wat dagelijks door miljoenen wordt gegeten op brood om zo hun Jezus visioenen te ontvangen. Ethon of Kaukasios was een enorme roofvogel in de Griekse mythologie die levers vrat en daar periodiek voor terugkwam. In de tussentijd groeiden de levers namelijk weer aan. De lever is de opslagplaats van het lichaam. SEPTUS steelt hiervan om het voor zichzelf te gebruiken, waardoor hij kan spreken. SEPTUS is een leverdief. Zo komt ook de Heilige Geest periodiek tot zijn volgelingen en gevangenen, en vreet voortdurend stukjes van hun lever af. Dit is de gruwelijke horror achter de schermen van de Heilige Geest. De Heilige Geest is een boze geest die mensen aftapt. Het is een roofvogel die geen genade kent, maar die wel valse genade kan gebruiken om mensen in slaap te sussen. Dit soort geesten zijn clowns. Er wordt een show opgevoerd. Deze geest is levensgevaarlijk, want hij wil mensen op een sluwe manier de vernietiging inhelpen.

De roofvogel vliegt, zoekende naar prooi, belust op bloed. Natuurlijk zal hij camouflage tactieken gebruiken om ook de slimmere dieren te kunnen vangen. Deze roofvogel wordt aanbeden. Mensen roepen hem aan over de hele wereld om macht te krijgen en geluk, over de ruggen van anderen. In de naam van deze roofvogel wordt heel veel kwaads aangericht, en zijn er vele oorlogen onder zijn volgelingen, en de roofvogel lacht en geniet, omdat mensen zich bezig houden met de vormen en eigen koninkrijkjes, en niet de gnosis. Moeder God zal hem de nek omdraaien. Zijn veren zullen uitgeplukt worden, en hij zal worden tot een kale kip.

Er zijn boze geesten als een kippen-soort genaamd TIRKU. TIRKU-kippen worden voornamelijk gebruikt voor de jacht en de oorlog, in de zin dat hun vergoten bloed opgevangen in een pot na een paar dagen hartstikke giftig is. Dit gif breekt de botten af van boze geesten in vee-vorm, voornamelijk de hoornen en de slagtanden. Zo wordt roofvee minder gevaarlijk. TIRKU-kippen zijn vaak dik en zwart met een streepje wit op de buik. TIRKU-kipgeesten zijn laffe boze geesten die onrecht vereren om zo niet door onrecht te hoeven lijden. Zij houden het onrecht dus de hand boven het hoofd, en worden zo beschermd door het onrecht. Het is een soort van hekserij. TIRKU-kipgeesten veroorzaken veel hoofdpijnen in oordeels-profeten. Daarom moet er jacht op deze boze geesten gedreven worden. Ook dus vanwege hun bloed, wat belangrijk is in de strijd en de jacht. Oorlogs-gif en jachts-gif is belangrijk.

De Amazone die voor dit probleem was uitgezonden, VOYBA, brult om de gnosis omtrend deze dingen te openbaren. Het TIRKU gif moet gebruikt worden inde strijd tegen SEPTUS. Als het om zijn roofvogel vorm gaat dan kan door het TIRKU-gif zijn pikkende snavel afgebroken worden, en zijn scherpe klauwen, en zullen zijn vleugels verzwakt worden.

TIRKU kipgeesten zijn boze geesten die als doof zijn. Ze luisteren niet naar anderen, maar slikken de leugens van het onrecht voor zoete koek. Het zijn daarom slechte, afstandelijke vrienden, die dus geen vrienden zijn, maar vijanden.

VOYBA staat voor het overblijfsel, klaar om het volk uit te leiden uit de klauwen van de Heilige Geest, tot de tuchtplaatsen van de Moeder God, om in Haar moederschoot tot wedergeboorte te komen. Dit is een oorlog en een jacht. VOYBA zit hoog op haar strijdwagen om de legers en de roofdieren aan te voeren.

Er was een raket zo groot als 1/5 van de zon. De raket schoot van onderen in de zon, en er was een enorme explosie van glas. Mensen renden hun huizen binnen. Er was overal licht, als een zee van licht wat werd uitgegoten. De zon, die door de explosie een stuk kleiner was geworden viel in de zee, en spoedig kwam er een reusachtige roofvogel van vuur uit de zee. Toen werd de bloedlijn van de zonnen geopenbaard. De aftitelingen van de aarde waren begonnen. SEPTUS was degene die heerste over de verhoudingen tussen man en vrouw. Het was een show, een code die diepere dingen verborg. Vóór het voor-atlantische was er het amazonische tijdperk. De naam PIRPAT verscheen, als de zon van dit tijdperk. Daarvoor was het hyena tijdperk. De naam CROATIO verscheen, als de zon van dit tijdperk. Daarvoor was er het Levitische tijdperk. De naam MOEKMA verscheen, als de zon van dit tijdperk. Het was de lange staart van de roofvogel. Dit waren allemaal vormen van SEPTUS door de tijden heen. Daarna werd de roofvogel, de gevallen bloedlijn van zonnen heel duister. De aarde werd duister en er waren grote explosies. De vierde scheppingsdag was vallende, de dag waarop de zon werd geschapen. Deze dag was niet meer. En de aarde ging de tweede scheppingsdag binnen, de dag van de scheidingen, van de MAZONA. Nu was ook de eerste scheppingsdag vallende, de dag waarop het licht werd geschapen. In de grondtekst is licht ook het licht van de zonnen, het licht van Yahweh, het licht van het gezicht, en het licht van prosperity (OWR). Ook deze dag was niet meer.

Het zegel van de waterdoop … Natuurlijk is dat ook een hele groot. Christendom is een waterdoop cultus, maar wat willen ze eigenlijk verbergen ? Waar slaat eigenlijk dat idiote ritueel op ? Het is traditie in het christendom, en het is bijna een verplichting dat iedereen zich laat dopen, en sommigen zeggen zelfs dat zonder de doop is er geen behoudenis. Om je te laten dopen moet er dan iemand anders bij zijn, een voorganger of ouderlingen, en anderen moeten daar getuigen van zijn in een soort van kerkdienst. Zo hoort dat dan, zeggen ze, maar is dit niet allemaal belachelijk ? Gaat het God dan niet meer om het hart, en hebben we dan ineens anderen nodig om tot God te komen ? Wat zit hier achter ? En waarom zijn het altijd mannen met een bepaalde naam in de gemeente die die doop verrichten ?

Is dit niet om te lachen ? De mens kan alleen door anderen, door mannen met een hoge functie in de kerk, door een ritueel waarin je kopje onder gaat, tot God komen ? Tot welke God komen we dan eigenlijk ?

'Ja, dat is om één te worden met Jezus Christus,' zeggen ze dan, 'door het watergraf in te gaan. Dan leg je je oude leven af, en krijg je een nieuw leven …'

Ja, ja. Je wordt gewoon door het systeem geofferd aan de watergoden. De buffel is één van de sterkste symbolen van mannelijke suprematie. De Levieten moesten zich wassen in het bloed van boze geesten in buffelvorm, om beschermd te zijn tegen de geesten van mannelijke suprematie en om in contact te blijven met de Moeder God, en dat was zeer zeker geen eenmalig iets. De doop is eenmalig, om af te doen met het herhaaldelijke offer van de Levieten. Het water is hierin ook een zegel.

De waterdoop is een christelijk heksen-middel om de mens los te kopen uit de Levitische oorlogsvoering en jacht. De waterdoop is om dit allemaal uit te doven, en de boze geesten veilig te stellen. Die nemen je dan over, met alle gevolgen daarvan.

De waterdoop en de zon zijn nauw aan elkaar verbonden, uitgezonden voor hetzelfde doel. De zon moest de mens verblinden, de duisternis uitdoven en het offeraltaar van de mens wegnemen, ver weg te zetten, waar de mens het niet kan bereiken. Het dagelijks offer moest gestaakt worden door de zonne-cultus. De elite kon zo ingewijd worden in de zonnegraden om zo tot het altaar te komen, en het te misbruiken. De zon verzegeld de buffeljacht, om zo de mannelijke suprematie veilig te stellen.

We worden met z'n allen voor de gek gehouden door de zonne-cultussen. De waterdoop is het machts-symbool van de gevallen man.

13 Een van de oudsten sprak mij aan: ‘Wie zijn dat daar in het wit, en waar komen ze vandaan?’ 14 Ik antwoordde: ‘U weet het zelf, heer.’ Hij zei tegen me: ‘Dat zijn degenen die uit de grote verschrikkingen gekomen zijn. Ze hebben hun kleren witgewassen met het bloed van het lam. 15 Daarom staan ze voor Gods troon en zijn ze dag en nacht in zijn tempel om hem te vereren. En hij die op de troon zit zal bij hen wonen. 16 Dan zullen ze geen honger meer lijden en geen dorst, de zon zal hen niet meer steken, de hitte hen niet bevangen. 17 Want het lam midden voor de troon zal hen hoeden, hen naar de waterbronnen van het leven brengen. En God zal alle tranen uit hun ogen wissen.’

Vers 14 is natuurlijk grote nonsense. Zij bedoelen dan natuurlijk dat Jezus dat onschuldige lam is en dat wij ons daar in gaan lopen wassen. Wat een stelletje verdoemde vampieren !! Dit hebben zij bedacht om de Moeder God omver te steken !! Wie gaat zichzelf nou wassen in het bloed van een onschuldig lammetje ? Wat een stelletje imbecielen. Het christendom neemt dit ook rustig allemaal letterlijk, en gelooft dus ook dat er daadwerkelijk lammetjes geofferd moesten worden aan God, en geen kip die er om kraait. Dat wordt allemaal gewoon zonder blikken of blozen geaccepteerd. Nu, wat moet er dan wel staan, als we weten dat er boze geesten als buffels zijn die de mannelijke suprematie hebben opgezet, als één van de hoofdsymbolen ? Laten we opnieuw naar vers 14 kijken :

14 Ik antwoordde: ‘U weet het zelf, heer.’ Hij zei tegen me: ‘Dat zijn degenen die uit de grote verschrikkingen gekomen zijn. Ze hebben hun kleren witgewassen met het bloed van DE BOZE GEESTEN IN BUFFEL-VORM.

15 Daarom staan ze voor de Godin's troon en zijn ze dag en nacht in haar tempel om haar te vereren. En zij die op de troon zit zal bij hen wonen. 16 Dan zullen ze geen honger meer lijden en geen dorst, de ZON zal hen NIET MEER STEKEN, de hitte hen niet bevangen. 17 Want ARREN, LAMSVACHT, oftewel de visserij, midden voor de troon zal hen hoeden, hen naar de waterbronnen van het leven brengen (om te vissen). En God zal alle tranen uit hun ogen wissen.’

9 Hierna zag ik dit: een onafzienbare menigte, die niet te tellen was, uit alle landen en volken, van elke stam en taal. In het wit gekleed en met palmtakken in hun hand stonden ze voor de troon en voor ARREN, HET LAMSVACHT. 10 Luid riepen ze: ‘De redding komt van onze God die op de troon zit en van ARREN, HET LAMSVACHT, oftewel de visserij!’

In hoofdstuk 6 zien we dat ARREN, HET LAMSVACHT, oftewel de visserij, de zegels verbreekt.

Zo'n duister illuminati ritueel als de waterdoop, waarbij men afhankelijk wordt gemaakt aan de dopende hand van de kerkleiders voor een relatie met God en zelfs behoudenis, is ook om de visserij uit te doven.

Hoofdstuk 9. De Buffeljacht In De Aramese Psalm 29 – David Als De Orionse Aan En De Wortels Van SEPTUS

Het schijnt allemaal de normaalste zaak van de wereld te zijn voor christenen. Iemand moet onschuldig de schuld van anderen met het bloed, wat daarvoor van een lammetje of bokje was, zomaar even wegwassen. Lekker lui geloven met een soort van supergestoord horrorverhaal. Alreeds wanneer je geboren wordt ben je een verdoemde zondaar voor de illuminati, en heb je verlossing nodig van iemand anders, in plaats van het persoonlijk goedmaken met het goddelijke. Je hebt de zonnegod van de illuminati nodig, anders kun je het wel vergeten.

Wie besliste dit allemaal ? Als kind kan dit allemaal heel bedreigend overkomen, en vooral door alle bangmakerijen wordt zo'n kind vaak helemaal gehersenspoelt.

In de Orionse grondslagen van de bijbel, daar waar de bijbel vandaan komt, waarvan de bijbel zo'n verschrikkelijk slap aftreksel maakte, wordt David 'Aan' genoemd, of 'Ahn.' De buffeljacht was een belangrijk onderdeel in zijn leven, in zijn toewijding aan de moeder God. De buffel is een oud symbool van de zon, waarin SEPTUS ook zijn wortels heeft. Het bloed van de boze geest in buffelvorm, van mannelijke suprematie, beschermde hiertegen. Psalm 29 in de Aramese grondtekst gaat over de buffeljacht. Hierin is HEL de stemmen, de tongen, van God, als jachtgerei. Dit heeft te maken met het communicatie systeem van de gnosis. De stem van God is als een dans van de Vreze des Heeren in de wildernis.

In de kerk moet het bloed van het onschuldig lammetje gedronken worden. Hier verzamelen alle vampieren voor hun illuminati ritueel. Daarmee is dan alles gezegd en gedaan, en daar moet je ook niet teveel over nadenken. Wat willen ze eigenlijk verbergen ? Dit bloed is natuurlijk hartstikke giftig. Het gif van de verboden vrucht, het gif van SEPTUS zit erin. Dit is om je los te snijden van de moeder, en om de buffelgeest van mannelijke suprematie groot te maken. Het is een buffel-cultus van boze geesten in de wortels. Hier zijn al die bloedlijnen van SEPTUS uit voortgekomen. En dit wilden ze ook bedekken door hun rituelen, want ja, dit bloed bedekt, en maakt dom.

In de openingszin in het Aramees in de Psalm van de Buffeljacht moest de DUKRA, DU-KRA, penis, toegewijd worden aan Moeder God, en moest aanbeden worden. De jagers moesten volgelingen worden van de DU-KRA, wat de vruchtbaarheid van de gnosis inhield. De DU-KRA zou de tongen van God voortbrengen, oftewel HEL. Vanuit de tongen van God zouden ze jacht kunnen maken op de buffels, boze geesten. De DU-KRA was dus een fetish ondergesteld aan Moeder God om succesvol te zijn in de jacht. De DU-KRA moest IQARA, IKRA, I-KRA, toewijding brengen tot God. I-KRA was de toewijdings-gnosis, de gnosis van slavernij. Door I-KRA was Aan, David, verbonden aan Moeder God.

Hier zien we dan hoe het pinksterfeest werkte in het OT. In het Aramees moesten van deze principes ter voorbereiding van de buffeljacht tot een feest zijn of festival. De DU-KRA moest onder Moeder God gesteld worden, en aan haar toegewijd, door de I-KRA. DU-KRA moest grootgemaakt worden onder Moeder God, want dit was een belangrijk jachts-item. De DU-KRA moest vervolgens Moeder God prijzen. In het Aramees was hier een dag voor bestemd, als het feest ter voorbereiding op de buffeljacht. In Hebreeuwse context was dit het feest van het hardmaken van het mannelijk geslachtsorgaan. KABOWD-KABAD = hard worden. Dit is de glorie van de gnosis in het Hebreeuws, wat stond voor het hart, of de lever, de opslagplaats van de gnosis. Letterlijk betekent de erectie dus dat het mannelijk geslachtsorgaan wordt tot een hart en een lever, om zo contact te maken met Moeder God als toewijding, ter voorbereiding op de buffeljacht, om de mannelijke suprematie neer te halen.

De Aanitische (Davidische) voorschriften gaan dan verder met het richten op de naam van Moeder God, als zijnde piercings, waartoe de KABAD, hardwording, zich moest richten. De aanbidding moest gebeuren in de HADARAH, wat betekent het is een publieke aanbidding. De HADARAH is een sieraad, wat zijn wortels heeft in het zwellen, de erectie (HADAR), en dit was publiekelijk, als een daad van versieren, mooi maken, pronken. Dit gaat terug naar de paradijselijke situatie waarin Adam en Eva, of de twee paradijs-stammen, naakt waren en zich niet voor elkaar schaamden. Deze dingen waren namelijk heilig, en hadden niets met de werken van boze geesten te maken. De jagers waren naakt en schaamden zich niet voor elkaar, omdat het een belangrijk jacht-ritueel was, en dit was om gemeenschappelijkheid op te wekken.

Dit was heilig, QODESH, verbonden aan de KADESH wildernissen, wat in de wortels een sex-slaaf is verbonden aan de diensten aan de heilige tent, de MEOWNAH. Dit is dus wat het pinksteren in het OT inhoudt : een vruchtbaarheids-cultus (cultus = dehleta = vreze des Heeren) in slavernij tot God. Deze jagers moesten dus de geest van de mannelijke suprematie, de buffel, overwinnen door gewijde sexualiteit. Het was een vruchtbaarheids-ritueel. De oude mens, de buffel, moest sterven, en de nieuwe mens moest opstaan. Deze opstanding werd gekenmerkt door het spreken in tongen, oftewel profetische uitingen. Deze vorm van sexualiteit was gekoppeld aan openbaring, het binnengaan en uiten van de goddelijke gnosis.

Deze symboliek was belangrijk, omdat Aan, David, in de grondtekst omringd was met boze geesten in veevorm die hem wilden molesteren, sexueel wilden exploiteren. Aan moest leren wat de ware sexualiteit was om hier tegen beveiligd te zijn. Hij moest leren waarvan de sexualiteit een symbool was, komen tot de diepere betekenis.

De markt van SEPTUS is sex-slavernij. Laten we daar heel duidelijk in zijn. Het is een criminele handel, waarbij je gedwongen wordt tot diepe afgoderij, anders zul je zwaar gestrafd worden.

Dan staat er : De stem des Heeren is op de wateren. Stem is QOWL, wat de oppervlakkigheid van God betekent. God kan ineens alles maken tot een lekker oppervlakkig symbool, waar dan de diepere gnosis in is opgeslagen voor hen die daarin geinteresseerd zijn. QOWL is ook muziek-instrument en tong. Dit is in principe wat de taal van God doet. Het is een net van verschillende lagen.

Het bloed van het lam heeft zich gematerialiseerd in gifvullingen, als merktekenen van het beest. Het buffel-bloed van boze geesten kan dit wegwassen. Dit is heel belangrijk. Als wij niet met de buffeljacht beginnen zullen wij het lam nooit overwinnen. Wij moeten ons rijkelijk baden in buffelbloed, vanwege deze boze geesten van mannelijke suprematie. Dit is om al het gif van het bloed van het lam weg te wassen. Onze samenleving is vergiftigd, zwaar vergiftigd. Wij moeten klaar komen met deze symbolen.

In Psalm 29 is het spreken in tongen, oftewel het profeteren, om de wapenen en het jachtgerei te verdelen, om een strategie op te zetten, om de juiste combinaties te maken, om zo te overwinnen in de jacht. In het Sranan Tongo, een taal in het Amazone gebied en die ook veel in Suriname wordt gesproken, is wassen WASI, wat ook ritueel wassen betekent. Letterlijk betekent het ook wassen met kruiden. Kruiden zijn in het boek Iyowb het beeld van het bloed van de vijandelijke jachtprooi. Iyowb moest strijden tegen de Geest, om zo te komen tot de kruiden, het bloed van de vijandelijke jachtprooi, oftewel om succesvol te worden in de jacht. Ook staat WASI voor het laten wassen.

De verwijzingen in de Aramese grondtekst naar buffels is ook een verwijzing naar prehistorische buffels.

Hoofdstuk 10. De Oorsprong Van Het Kerstfeest En De Verbreking Van Het Kerst-Zegel

In de wildernissen van KADESH, waar ook het woordje heilig vandaan komt, QODESH, en wat in de Hebreeuwse wortels sex-slaaf in dienst van de heilige tent, MEOWNAH, betekent, waren buffels opgesteld, ook oerbuffels (RYM), en die waren niet ongevaarlijk. De buffels waren het symbool van de sex-slavernij door mannelijke suprematie, door de patriarchie dus, waartegen Paulus nog gewaarschuwd had dat zij die deze dingen bedreven het koninkrijk van God niet zouden beerven. De goddelijke sex-slavernij is iets heel anders, en dit had moeder God opgesteld om te beschermen tegen sexuele exploitatie door de patriarchie. In de wildernissen van KADESH, sex-slavernij, moesten de Aanieten vechten voor hen leven en hun vrijheid. Het was Moeder God tegen de buffel van mannelijke suprematie en sex-exploitatie. In de feestdag van de voorbereiding op de buffeljacht moesten zij komen tot de Aramese QUDSA, wat betekent zij moesten verschillende offers doen. Er moest dus geofferd worden voordat de buffeljacht van start kon. Dit was allemaal een deel van de voorbereiding.

VOYBA blaast op de bazuin voor de buffeljacht, en zal controleren of alle jagers door de nodige voorbereidingen zijn gegaan. Er mogen namelijk geen fouten gemaakt worden. Dat kan fataal zijn.

De illuminati maakt erecties door hebzucht, door consumptie-drang, en daarmee tappen ze je af. Die erecties zijn toegewijd aan hun varkensgoden. Het volk Israel leefde in slavernij tot Mitsrayim, wat in de wortels ook 'mode' betekent. MOSY en ARREN moesten het volk uitleiden. Een boze geest in de vorm van een bokje of lammetje moest geslacht worden, en het bloed moest uitgesmeerd worden over de doorposten, omdat God de eerstelingen van Mitsrayim zou slaan. Dit is een beeld van het bloed wat uitgesmeerd moest worden over de opening, de schaamlippen, van de vagina, want de Exodus is een beeld van de reis door de vagina tot de moeder schoot.

MOSY leidde het volk tot de wildernis, waar zij uitgehongerd en afgezwakt werden, en dat is ook wat MOSY betekent. Het volk begon te klagen, want zij verlangden terug naar de vleespotten van Mitsrayim. God tuchtigde het volk, en zond vurige slangen, als een beeld van de erecties van de vijand. MOSY moest hen toen richten op de goddelijke erectie, door het beeld van de opgeheven slang. De goddelijke erectie komt door de uithongering, het heilige vasten. God rekende daardoor juist af met de vijandelijke implantaten van slavernij. Het volk moest leeg worden, om vandaaruit het goddelijke vruchtbaarheids-symbool te ontvangen. MOSY leidde tot de heilige wet en tot het dienstbaar zijn aan de heilige tent in de wildernis, de MEOWNAH. Dus hier zien wij twee vormen hoe een erectie kan ontstaan : door hebzucht of door honger.

Door honger werden de Aanieten voorbereid op de buffeljacht. Het mannelijk geslachtsdeel moest worden tot een hart en lever, om zo de gnosis te uiten, te delen, en te gebruiken in de jacht. Het is het practisch maken van de gnosis. Daarom was MOSY in het leven van Aan heel belangrijk.

De zon zou veranderen in een haren vel. Haar was het teken van SUW, Esau, in de grondtekst. SUW's stam is Edom.

11 Dan zal ik de vervallen nomadische, tijdelijke wildernis tent (CUKKAH, vgl. MEOWNAH) van AAN (Orionse oorsprong van David) herbouwen, ik zal de scheuren dichtmaken en opbouwen wat is neergehaald, ik zal het in zijn vroegere luister herstellen. 12 Dan zal Israël in bezit nemen wat er nog rest van Edom en van alle volken die mij eens toebehoorden – spreekt de HEER, die dit alles doen zal.

11 Wie voert mij de vesting binnen, wie zal mij naar Edom leiden? 12 Bent u het niet, God, u die ons verstoten had, voert u niet, God, onze legers aan?

De vesting van Edom is in de wortels : ontoegankelijke geheimen. Ook is het de opwinding, prikkeling van doem, IYR. De doem wordt in de Psalmen besproken als de CHECED, die eeuwig is, OWLAM, en die voor hen is die God vrezen, als de eeuwige kastijding die hen veilig houdt tegen roofdieren.

SUW is dus het teken wat de zon overwint. SUW leidt dieper tot de duisternissen van het paradijs en de eeuwigheden, CHECED. SUW is het donkere harige vel van een varken, als de varkensvacht, en is dus een teken van overwinning over de hebzucht en het ingaan van de honger, het vasten wat tot glorie leidt.

SUW had zich onderworpen aan de OHOLIYBAMAH – de nomadische tent in de wildernis van de hoge plaats, berg, oftewel tent van de berg van de moeder schoot, wat in de wortels ook oorlogsveld, arena betekent, en aanbiddingsplaats van een cultus. SUW was het pad tot het westelijke paradijs.

7 Hij maakte aan MOSY zijn wegen bekend, aan het volk van Israël zijn grootse daden.

Wegen is ORAH in het Aramees, wat pad van de sexualiteit en de menstruatie is, als het pad van vruchtbaarheid. In het Hebreeuws is dit pad DEREK wat zijn wortels heeft in DARAK, boogschutter en vertrappen. Dit pad leidde door de honger tot de opgeheven slang, de erectie van de WET. In de grondtekst is dit de boog, wat ook het principe van SUW, de jager van de CUKKAH (nomadische, tijdelijke jagerstent) is. De opgeheven slang is een teken van SUW, als loon van de honger. MOSY moest het volk tot SUW leiden. Ook AAN moest door MOSY tot SUW komen.

12 Als offergave der eerstelingen, RESHIYTH zult gij ze de HERE offeren, maar zij zullen niet tot een liefelijke reuk op het altaar komen.

De Jezus-geest werd al in het OT aangekondigd als 'hij die het dagelijks offer zou staken'. Er zou een gruwel opgericht worden die verwoesting brengt, het NT, de Heilige Geest.

In het OT was het pinksterfeest waarin de eerstelingen werden geofferd ook het feest ter voorbereiding op de buffeljacht.

10 De Vreze des HEEREN is het begin, RESHITH, geslachtsdeel der wijsheid (religieuze oorlogs-strategie).

Het geslachtsdeel als symbool van de boog, kan dus alleen opgericht worden door de Vreze des Heeren, in het proces van honger. Alles staat en valt door de Vreze des Heeren.

De zon is in het Hebreeuws een zegel op een oorlog, om het schild te verbergen. Schild is in het grieks ook opening, als een visnet. Het zegel van de zon zal verbroken worden, en de zon zal worden tot een varkensvel.

6 Jullie bergen die opkomen als AYIL, in bloed gedoopte vellen als voorhangsels van de tenten.

11 Ik zag dat de hemel geopend was, en dit zag ik: een wit paard met een ruiter, die ‘Trouw en betrouwbaar’ heet, die een rechtvaardig vonnis velt en een rechtvaardige strijd voert. 12 Zijn ogen waren als een vlammend vuur en op zijn hoofd had hij veel kronen. Er stond een naam op hem geschreven die niemand kende, alleen hijzelf. 13 Hij droeg met bloed doordrenkte kleren. Zijn naam luidde ‘Gnosis van de Godin’.

9 Toen ARREN, het lamsvacht, door de visserij het vijfde zegel verbrak, zag ik aan de voet van het altaar de zielen van al degenen die geslacht waren om de gnosis van de Godin en vanwege hun getuigenis. 10 Ze riepen luid: ‘O heilige en betrouwbare Heere, wanneer zult u de mensen die op aarde leven eindelijk straffen en ons bloed op hen wreken?’ 11 Ieder van hen kreeg witte kleren. Verder werd hun gezegd nog een korte tijd geduld te hebben, totdat ook de andere dienaren, hun broeders en zusters die net als zij zouden worden gedood, zich bij hen gevoegd zouden hebben.

Zij kregen het witte lamsvacht, wat later door het overblijfsel in buffelbloed gedoopt moest worden.

9 Hierna zag ik dit: een onafzienbare menigte, die niet te tellen was, uit alle landen en volken, van elke stam en taal. In het wit gekleed en met palmtakken in hun hand stonden ze voor de troon en voor ARREN, het lamsvacht, de visserij. 10 Luid riepen ze: ‘De redding komt van onze God die op de troon zit en van ARREN, het lamsvacht, de visserij!’

13 Een van de oudsten sprak mij aan: ‘Wie zijn dat daar in het wit, en waar komen ze vandaan?’

Het kerstfeest werd ingesteld als de voortgang van het zonnewende-feest, zonne-aanbidding, en om de genade-gaven heel materieel voor te stellen, of te bedekken. Dit was een heidens feest, maar is door de tijden heen meer en meer verloederd tot een christelijke Jezus-afgoderij. We moeten terug tot wat het oorspronkelijk was. Oorspronkelijk was het een jachts-feest bij de oude Germanen, het Joel-feest, oftewel het feest van de Wilde Jacht. Levitisch gezien was dit feest het loon van de gnosis, niet als gave. CHRIO is dan gezalfd met het loon van de gnosis. Het ging hier om een goddelijke handel, CHRAOMAI, als de enige manier waarop er CHARISMA, CHARISMATA, kan komen, dus niet als gave maar als loon. Dit komt van CHEIR (hand, YAD, penis in Hebr.) en CHASMA (afgrond, beeld van de vagina). Al deze dingen werden bedekt en verzegeld gehouden door CHRISTOS, een slap aftreksel hiervan, wat resulteerde in het Kerstfeest, Christ-feest. Zo werden de CHARISMATA uitgedoofd door materieele vormen. Het kerstfeest was dus oorspronkelijk het joel-feest, feest van de wilde jacht. Het loon van de gnosis is een jachtsloon, trofeeen. Het kerstfeest is een Saturnisch zegel wat verbroken moet worden.

Pasen was oorspronkelijk een oorlogs-feest. De vrouw was oorspronkelijk het wapen van de man : speer, boog, pijlen, mes, net, enzovoort.

In Hooglied 7 : 2 wordt de moeder schoot, BETEN, de schoot van de onderwereld, beschreven als bewapend met overwinnings-gejoel (lelien).

De mond komt van het woord DABAR, wat command, waarschuwen, bedreiging en overwinnings-liederen betekent. DABAR is daarom nauwverbonden met de lelien, het overwinnings-gejoel, waarmee BETEN, de moederschoot van de onderwereld, omringd is, als de wachters van de onderwereld.

De Amazonen zingen profetische overwinnings-liederen om aan te kondigen wat ze met de vijand zullen doen, om de vijand te intimideren. Ook bevestigen ze de woede van de vechtslaven die ze in de oorlog neerzetten. De woede van de vechtslaven is niet alleen gericht tot de vijand, maar ook tot de Amazonen. Zoals Yaakob strijden vechtslaven niet alleen tegen de vijand, maar ook tegen God.

In de loop der tijden is alles verloederd. De OT geschriften hebben hiervoor gewaarschuwd, en daarom hebben de Israelieten het NT en bijbehorende idolen ook nooit aanvaard. MITSRAYIM, waar zij in slavernij leefden, was in de grondtekst mode, wat verbonden is aan de media. De media, een apparaat van de regering om de mens in bedwang te houden, bepaalde hoe een mens moest zijn en wat een mens moest doen, en hoe de verschillen gedefinieerd moesten worden. Door stereotypes werden groepen tegen elkaar opgezet. Jezus Christus en de Heilige Geest werden de super-idolen van het Westen en van Amerika, en dit predikte mannelijke suprematie. Overal in de media zien we de walgelijke uitspattingen van mannen-aanbidding en vrouwen worden op een verschrikkelijke manier vernederd. Ook de 'dochters der mensen' doen hier vrolijk aan mee. Zij zijn aliens van de Antlia constellatie, die de gnosis van Orion moesten verzegelen. Ook dieren moeten het onderspit delven, en met de indiaanse cultuur wordt de spot gedreven op allerlei mogelijke manieren, onderhuids en bovenhuids. De media is een etiketten-apparaat, om de mensen dom te houden. Bepaalde idealen moeten nagestreefd worden, en zo niet, dan komt er het etiket. Je mag vooral niet zelf nadenken of onderzoeken. Je moet nemen wat de media je geeft, de verboden vrucht, SEPTUS.

Natuurlijk wilden de Israelieten niet meer terug naar MITSRAYIM. Zij volgden hun eigen koers, niet die van de mode van de media. Mannelijke suprematie staat overal op de loer. De mannelijke suprematie drijft spot met de Moeder God. De man praalt in al zijn trots met zijn mascottes Jezus Christus en de Heilige Geest. De man wil heersen over de vrouw, en in zijn trots waant hij zich sterker dan de vrouw, en rooft haar energie. Hier gaat een verschrikkelijk oordeel over komen.

Het christendom bracht ons terug tot de vleespotten van MITSRAYIM, terug tot de slavernij. We zagen dat de borst van de vijand overwonnen moest worden, om te worden tot een priesterlijke trofee, de THORAX, ETRU (Orions).

De borst van het offervee is in het hebreeuws de CHAZEH, dat komt van CHAZAH : zien, profeteren. CHAZEH is de valse ogenzalf, de valse borst, oftewel de valse profetische beweging, de MEDIA, MODE, de slavernij tot MITSRAYIM, die de profeten moeten overwinnen. Dit is een strijd tegen het valse oordeel. (Lev. 10 : 15) Dit is zo belangrijk dat het tot een eeuwige inzetting is aangesteld. In het Aramees is dit de strijd tegen HDE, tegen PRISA, PRIS, wat 'bedekking' betekent en borstplaat, een soort van afgod. Het is een strijd tegen BIZ, BIZZA, wat borst en demoon betekent.

Het gevaar van deze krachten in de borst van de oordeels-profeet is heel groot. Vandaar dat hier de piercings wel doorheen gaan, ook in de grondtekst, en in de Orionse geschriften. Aan de zijkanten van de piercings zijn veren geknoopt, als beeld van de dualistische gnosis, en van de overwinning over de windgoden. Dit houdt de persoon sensitief, in contact met de gnosis, ook als bescherming tegen de anti-gnosis, de mannelijke suprematie, SEPTUS (valse gnosis). Ook gaan deze piercings door de armen en de rug, omdat dit ook behoort tot de borstkas.

In de diepte is de 'borstplaat van gerechtigheid' een piercer, punisher, een geheel van piercings voor priesterlijke dienst. Dit is om veilig te blijven tegen boze geesten. Wij moeten door de borst-piercings, arm-piercings en rug-piercings de media uithongeren, vasten op de media, om zo contact te maken met de gnosis. Opnieuw moeten wij de exodus in, om te komen tot de wildernis, om onderwezen te worden door de Amazonen van de gnosis, om zo los te komen van de programmaties van MITSRAYIM, de media. Dit is een gevecht tegen het boze oog, de boze borst. Het is de pronkende borst van een bizon. Ook is het de pronkende borst van een varken of een zwijn, die in sommige vormen nog horens hebben, en gevaarlijk kunnen zijn als wolven. Sommige van die zwijnen huilen zelfs als wolven.

Er is een winkel met modepoppen die helemaal gestyleerd zijn volgens de idealen van de illuminati. Deze idealen hebben te maken met slavernij. Het zijn symbolen van hoe de illuminati de mens wil hebben : DOM. Deze modepoppen zijn zo in elkaar gezet dat zij de gnosis afweren, de mannelijke idol verheerlijken. Vrouwen worden neergezet als klassieke mannequins die geen greintje van de wildernis in zich hebben, alleen maar stads. Het ruikt nog naar racisme ook, want vaak zijn deze vrouwen dus blank. Ze zijn zo in elkaar gezet dat ze zo snel mogelijk oud worden, want zo grijpen ze naar producten en medicijnen die hen jonger zouden moeten maken, en natuurlijk veel make up. Als je dan langs deze etalages loopt, dan staat je leven ineens op het spel, want ze kunnen je zo grijpen en je één maken met hen. Het beste is om de wildernis in te rennen. We kunnen de grote reclame borden niet geloven. Ze zijn op jacht. Zij willen slaven maken van de stad, van de MITSRAYIM, onder controle van de media, wat anderen voor je bedacht hebben, in plaats van de gnosis. Is het niet om te huilen ? Er is geen vrijheid in zo'n stad, geen creativiteit, want er wordt voor je gedacht. Deze aarde is een gevangenis. De satellieten van Antlia houden alles nauwgezet in de gaten. Zij vormen het zegel op de Orion poorten.

Ren de wildernis in, ren de buitenlucht in, en verlaat alle grote reclame borden van de stad waarmee ze je dag en nacht programmeren. Leg al je kleren en wapenrustingen af, en duik in het water van de wildernis. Zwem rivieren over, en kom tot de dieptes van de wildernis. Blijf niet staan. Ook als je een tent ergens hebt opgezet, wees nomadisch, reis na een tijdje weer verder, want ze zijn op jacht. De nomadische tent is de CUKKAH. Er was ook het feest van de CUKKAH van de Israelieten, wat oorspronkelijk het feest was van het meenemen van de CUKKAH naar een ander gebied om het daar op te zetten. Dit is een belangrijk feest wat herinnert aan het belang van loslaten en opnieuw beginnen, om zo geen prooi te worden van de vijand die achter je jaagt. De Israelieten moesten zich voortdurend vernieuwen. Dit feest wordt ook wel loofhuttenfeest genoemd, of Sukkot. Het herinnert de Israelieten dat alles slechts een tijdelijk onderkomen is.

11 Wie voert mij de vesting binnen, wie zal mij naar Edom leiden? 12 Bent u het niet, God, u die ons verstoten had, voert u niet, God, onze legers aan?

Het CUKKAH-feest is er dus voor om SUW (Esau, Edom) aan te wakkeren, op te richten.

SUW was het beeld van de goddelijke vurige slang die MOSY oprichte, als de vurige tong, de taal des Heeren. Dit was de taal van de wildernis, als de oprichting van de WET.

18 en indien het geslacht van MITSRAYIM niet zal heentrekken en komen, op wie geen (regen) valt, dan zal toch komen de plaag (slacht) waarmee de HEERE de volken zal treffen, die niet heentrekken om het CUKKAH feest te vieren. 19 Dit zal de straf zijn van MITSRAYIM en van alle volken die niet heentrekken om het CUKKAH feest te vieren.

21 Gij verbergt hen in het verborgene van uw aanschijn voor de samenscholing der mensen; Gij bergt hen in een CUKKAH voor het getwist der tongen.

In Psalm 9 is de erectie, de TEQAN, belangrijk om oordeel uit te voeren. De TEQAN is het instrument van de slacht, het apart zetten van de priesterlijke gaven. Dit oordeel door de erectie is genaamd DN, als DINA, de dochter van Jakob, wat ook verband houdt met de DN als EDEN. Haar naam betekent : marteling, wet, rechtszaak, het laatste oordeel, esoterische/ exegetische interpretatie van de schrift, GNOSIS. Die GNOSIS wordt in Psalm 9 overgedragen door gemeenschap met God, met de PIERCINGS, van God, door het komen tot de poorten van de dochter van Sion, oftewel tot DN, DINA, EDEN, de verloren stam, om te triomferen, om vee te temmen en te breken. Om te triomferen en te juichen in de bestraffing. De Heere heeft gemeenschap met DN, DINA, EDEN, met het laatste oordeel, de wet, gnosis, wat als een juk is en een ritueel. Dit zou de piercings zetten, als rinkelende slavenbellen, en die gingen ook door het mannelijk geslachtsdeel, YAD, YADA, IDA.

In Psalm 10 zal God Haar vagina openen, de DN, DINA, IDAN, EDEN, om de moederloze wees te bestraffen, de moedergoddeloze, en dat is ook wat de zogenaamde 'dochters der mensen' zijn. Het zijn geen echte vrouwen, maar namaak-vrouwen als spionnen, kleine moedergoddeloze jongetjes, die ten diepste wilde beesten zijn, wild vee.

12 Die zijn luisterrijke arm aan de rechterhand van MOSY deed gaan, die vóór hen de wateren kliefde om Haar een eeuwige PIERCING te maken.

Door proza wordt de gnosis ingedeeld en beveiligd, aan elkaar gerijgd. Proza is een literaire code, cryptisch van aard, die mensen in een nieuwe vorm van denken zet, als een soort van mentale drug. Proza is taalkundige schilderijen die als doel hebben nieuwe mentale deuren te openen, om de gnosis aan te sterken. Gnosis is vaak gecodeerd verborgen in zulke schilderijen. Het heeft als doel caleidoscopische profetische gezichten van de onderwereld over te brengen. Ook het poetische kan een gedoceerde plaats hebben in het prozaische. Prozaische schilderijen kunnen helpen in de stimulering van de algehele meditatie.

Hij beklom de muren die omgeven waren met weelderige bloemen. Hij werd haast door ze naar beneden getrokken, maar hij vocht. Hij vocht ook om zijn tranen te bedwingen. Hij zat vol van woede. De muur was bijna zanderig en erg warm. Hij klom door een raam naar binnen, en zag haar daar liggen, helemaal in het wit. Deze vrouw had hem grootgebracht, maar hij was in de wildernis gevlucht, al heel jong. Hij had eigenlijk niets meer met deze vrouw te maken. Hij ging terug door het raam, trok wat van de bloemen van de muur, en sneed zich aan de dorens. Toen sprong hij naar beneden, en rende de wildernis in. Aan een liaan vol wilde bloemen sprong hij over de bruisende rivier. Het was alsof iemand hem vasthield. Hij liet los en kwam aan de rand van de overkant van de rivier, maar deze rand was zo glad dat hij de rivier weer ingleed. Hij greep een tak en trok zichzelf omhoog. Deze rivierwand was zo steil. Toen rende hij de wildernis in. Alles was dichtbegroeid hier.

Hij had een pijl tussen zijn tanden, en trok zijn boog. Zijn lange wilde haren bungelden over zijn naakte rug. Zijn rug was vol met striemen. Ook had hij littekentjes op zijn rug. De wildernis was genadeloos geweest naar hem, maar niets was erger dan de vrouw die hem had grootgebracht.

De wildernis trok hem aan, ook al moest het zo hardhandig. Hij probeerde zich te concentreren, maar hij was in pijn. De wildernis was vol geheimen. Het leek wel alsof het een andere taal sprak. Hij wilde die taal graag leren. Hij probeerde zijn pijnen te begrijpen, maar het leek wel alsof het hem woest maakte. Hij wilde loskomen van zijn woede. Het was alsof de wildernis hem plaagde. Hij wist dat hij gewoon met een heel zwaar wettenstelsel had te maken. Het was hem alles wel waard. Maar in zijn gevoelens werd hij heen en weer geslingerd.

Hij stak bloemen in zijn haar, en ging aan de rand van een andere rivier zitten. Hij boog voorover en keek in het water. Van bloemen maakte hij een schort. Dit deed hij van de bloemen die langs de rivier groeiden. Het waren wilde bloemen, maar zo prachtig. Ze hadden taaie maar flexibele stengels die hij goed kon knopen. Langzaam liet hij zichzelf in het water glijden. Hij dacht terug aan gisteren, hoe ze hem sloegen met een gesel. Waarom ? Hij wist het nog steeds niet. Hij kon alleen maar gissen. Ze spraken niet veel tot hem. Alles ging om hun wetten. Als hij ze brak, dan werd hij daarvoor geslagen. Het maakte hem leeg van binnen. Hij vond het best. Alles beter dan de vrouw die hem grootbracht. Aan haar wilde hij zelfs niet herinnerd worden. Soms hoopte hij zelfs dat hij slaag kreeg, zodat hij de pijn over haar kon vergeten. De pijn van slaag maakte zijn hart leeg. Het maakte hem koud van binnen, totdat het hem helemaal niets meer deed. Maar meestal de dag erna was hij boos.

Hij liep langs de rivierkant in de modder. Toen liep hij naar zijn hut. Hij ging liggen op een oude matras. Maar even later kwamen ze om hem te slaan. Ze sloegen hem bont en blauw. Toen ze weg waren viel hij doodmoe neer op zijn matras. Hij had besloten om dieper de wildernis in te gaan, want hier kon hij niet meer tegen. Altijd werd hij voor niets geslagen, en ze zeiden niet waarom.

Terug naar de vrouw die hem grootbrachte wilde hij niet. Het was niet eens zijn echte moeder. De volgende ochtend ging hij dieper de wildernis in. Hij smeerde zich in met modder, als een goede camouflage, en bond bladeren om zich heen. Hij hoopte maar dat ze hem niet zouden zien.

Eén van de vrouwen zag hem. Ze begon bijna te krijsen. Hij zette het op een rennen. Als hij in hun handen zou vallen, dan zou het goed mis zijn. Hij dook naar een liaan, en ging van liaan tot liaan, van boom tot boom. De vrouwen waren snel en begonnen pijlen op hem af te schieten. Hij was hoog in de bomen, en moest zorgen dat hij niet stil bleef staan. Ze schreeuwden en gilden naar hem. Ze waren zichtbaar woest. Hij nam grote risico's en dook naar lianen waarvan hij niet eens wist of die hem wel zouden houden, en lianen die ver weg hingen. Maar hij kon niet anders. Soms moest hij weer even klimmen. Hij rende over takken. Het huilen stond hem nader dan het lachen, en door het gegil en geschreeuw begon hij te beven. Het was die vrouwen echt menens.

'Terugkomen !' gilden ze. Sommige vrouwen waren ook in bomen geklommen en sprongen ook van boom tot boom met lianen. Ze waren in een mum van tijd dicht achter hem. Hij begon een naar gevoel in zijn onderbuik te krijgen. Ze zouden hem kunnen doodslaan als ze hem te pakken zouden krijgen. Hij wist niet wat hij moest doen. Onder hem was een rivier, en hij zag dat als zijn laatste kans. Er was een waterval dichtbij, en de rivier stroomde nogal hard, maar hij had geen andere keuze. Hij liet zich naar beneden vallen, en kwam gelukkig goed in de rivier terecht. Hij ging kopje onder en werd direct meegesleurd door de harde stroom. Na een tijdje kwam hij boven water en hapte naar adem. Ook bewoog hij woest om zich heen om te kijken of hij ergens een tak kon vinden. Na een tijdje lukte hem dat, en hij trok zichzelf omhoog op de kant. Hij was een heel eind door de woeste stroom meegesleurd, ver weg van de vrouwen. Weer zette hij het op een rennen, nog steeds in grote angst. Hij rende aan één stuk door zonder om te kijken.

'Marceda,' zei een vrouw. Ze probeerde hem te stoppen, maar hij wist dat ze niet bij de andere vrouwen hoorde. Toch duwde hij de vrouw opzij, omdat hij geen risico's wilde nemen. Hij kon niemand vertrouwen. 'Marceda !' riep de vrouw weer. 'Laat me je helpen !' Hij wist niet wat Marceda betekende, maar ineens stopte hij. Misschien zou de vrouw hem inderdaad kunnen helpen. Ze nam hem mee naar haar hut, waar ze wat soep voor hem inschonk. 'Hier, eet wat,' zei ze. 'Wat is er aan de hand ?'

Hij vertelde het verhaal. 'Zij zijn niet goed bij hun hoofd,' zei de vrouw. 'Waarom ben je daar zo lang gebleven ?'

Hij zuchtte. 'Neem wat rust,' zei de vrouw. 'Ik zal over je waken. Ze moeten hier niet komen.'

Hij hoorde trommels in de verte. Ook hoorde hij oorlogsgehuil. 'Ik ben niet veilig,' sprak hij. 'Ze zijn op jacht naar me.'

'Je kan niets beginnen in je eentje,' zei hij. 'Ze zullen je slaan, en misschien wel vermoorden.'

'Je kent me nog niet,' zei de vrouw. Ze trok haar boog en nam een pijl. Ook maakte ze haar paardenstaart los. Toen rende ze de wildernis in. Hij begon te beven. Hij vreesde voor haar leven. Na een tijdje kon hij de spanning niet meer aan, en rende de hut uit, dieper de wildernis in. Overal hoorde hij trommels. De schrik sloeg hem steeds dieper in de keel. Hij had buikpijn van de angst. Het leek wel alsof ze dicht om hem heen waren. De trommels leken steeds sneller te gaan. Het oorlogsgehuil was nog wel in de verte maar leek steeds dichterbij te komen, of harder te worden.

Bij een meertje was een hol. Hij ging naar binnen. Hij ging diep het hol in, en na lang lopen door gangen kwam hij diep onder de grond.

Ze knikte. Het was donker. Hij kon haar niet goed zien. Haar stem maakte hem rustig. Hij herkende haar. Het was die vrouw die hem zou beschermen. Hij kwam dichterbij. Ze had oorlogsstrepen op haar wangen. 'Ik heb ze beschoten, en een paar geraakt,' zei de vrouw. 'Nu zijn ze zelfs woester. Het is nu oorlog. Wil je mee de oorlog in ?'

'Maar ze zijn met teveel. Ik wil niet dood. Laten we weggaan, dieper de wildernis in,' zei hij.

'Bloemenkind,' sprak ze. 'Je moet de oorlog winnen. Ze zullen op je jagen totdat ze je vinden. Vecht terug. Je hebt mij aan je zijde.'

Hij greep zijn boog en een pijl. 'Laten we gaan,' sprak hij. Hij wist dat ze geen kans maakten, maar hij wist ook dat ze hem vroeg of laat zouden vinden. Buiten gingen ze op een heuveltje staan, en ze verborgen zich achter een struik. Na een tijdje zagen ze drie vrouwen op oorlogspad. Hij herkende deze vrouwen. Ze hadden hem vaak genoeg geslagen en uitgejouwd. Beiden spanden ze hun bogen. Twee vrouwen werden geraakt. De derde trok haar boog, maar wist niet waar ze op moest richten. Na een tijdje kwam er een groep van ongeveer tien vrouwen. Ze hadden hun bogen getrokken, en begonnen te schreeuwen.

'Shhh,' fluisterde de vrouw. 'Nu gewoon schieten.' Hij was bijna verlamd van schrik toen hij zoveel vrouwen zag. Door zijn hoofd schoten allerlei taferelen van wat ze met hem zouden kunnen doen als ze hem te pakken zouden krijgen. Maar hij vocht dapper. Hij kon een paar vrouwen raken met zijn pijlen. De vrouw naast hem was ineens weg. Toen werd hij ineens van achteren met een pijl geraakt. Hij wist dat het een valstrik was. Hoe kon hij zo stom zijn naar deze vrouw te luisteren. Maar waarom had ze haar eigen vrouwen geraakt ? Een groot raadsel flitste door hem heen. Hij was neergevallen, en ze schopte tegen hem aan. 'Waarom heb je mij dit aangedaan ?' kreunde hij. 'Stommeling,' sprak ze.

Tot zijn grote verbazing begon ze ook op de vrouwen te schieten, die na een tijdje weg begonnen te rennen. 'Je bent een grote idioot,' zei ze tegen hem. Ze trok de pijl uit zijn rug. Die was laag geschoten. 'Waarom praat je zo tegen me ?' vroeg hij. 'Wat heb ik verkeerd gedaan ?'

'Dit is mijn manier van de oorlog winnen,' sprak ze. 'Vertrouw me nu maar. Ze zijn nu weg.'

'Ik vertrouw je helemaal niet,' zei hij. 'Ik vrees dat wij geen vrienden zullen worden.'

Weer richtte ze een pijl op hem. 'Nu moet je ophouden,' sprak ze. 'Als je wijs bent houd je je mond. Ik zei je dat ik met ze zou afhandelen. Dit is mijn manier.'

Hij barstte bijna van woede. Maar hij hield zich stil. Het was ook menens voor deze vrouw.

Hij zette het op een rennen, zonder om te kijken. Deze vrouwen waren echt gek. Ze waren debiel in zijn ogen. Ook in deze vrouw had hij zich zo vergist. Hij zou nu nog meer op zijn hoede zijn.

Weer ging hij door een hol de grond in. Hij hoopte in ieder geval dat deze debiele vrouw hen nu echt had weggejaagd, en dat ze hem nu met rust zouden laten. In een ondergrondse ruimte kwam hij tot een meertje. Hij waste zichzelf daarin, en bedekte zichzelf toen met modder. Hij had buikpijn en hoofdpijn. Toen hij over alles nadacht wilde hij niet meer leven. Het leven drukte zwaar op hem, alsof het hem wurgde. Weer hoorde hij oorlogsgehuil in de verte. Hij begon te trillen van woede. Hij voelde alsof hij zichzelf niet meer was, alsof er iets in hem was geknapt of gebroken door de spanning. Hij pakte zijn boog. Hij zou ze in zijn eentje tegemoet treden. Hij rende door het hol naar boeten en begon woest te krijsen buiten zijn zinnen. Snel was hij omsingeld door een groep vrouwen. Hij kreeg een slag op zijn hoofd en viel neer. Zij zetten hun voeten op hem. Ze rolden hem over zodat zijn rug op de grond lag. Hij kreeg een voet op zijn mond gedrukt. 'Nu houd je je kop,' zei één van de vrouwen.

Hij werd later wakker in een kooi. 'Stom varken,' zei een vrouw tegen hem. 'We zullen jou dat krijsen eens afleren. Hij kookte van woede. Toen de vrouw weg was greep hij mes wat hij had verborgen onder zijn schort van wilde bloemen. Gelukkig hadden ze dat niet afgenomen. Maar zijn boog was hij kwijt. Met zijn mes begon hij de kooi los te snijden. Dat lukte aardig, en na een tijdje was hij vrij en rende de wildernis in. Hij zou nu gewoon door blijven rennen totdat hij niet meer zou kunnen.

Hij rende door totdat hij aankwam bij de rivieren van bloed. Hij zwemde door totdat hij kwam in het land achter die rivieren. Hier waren veel insecten die hem staken, maar alles was beter dan te leven met vrouwen die hem altijd maar sloegen.

Hier zette hij zijn tent op, en bouwde een boot. Hij leefde van de visserij, en de jacht. Hij probeerde zijn oude leven te vergeten. Nog vaak had hij woede aanvallen, maar hij wist dat de vrouwen toch nooit zouden veranderen. Het was hun aard.

Maar de tijger van dit land was niet al te blij met het bezoek. Na enige tijd kwam hij uit zijn hol, en kwam ten aanval. Hij hoorde een brul, en greep zijn dolk. Hij slikte even toen hij de tijger zag staan die klaar stond om aan te vallen. De tijger sprong op hem af, en probeerde hem te slaan met zijn klauw. Maar hij blokkeerde het met zijn dolk. Hij slaakte een oorlogskreet en raakte de tijger twee keer in zijn nek. Toen sprong de tijger echt af op hem, en hij stompte zijn dolk recht in het hart van de tijger. Een enorm gebrul verdoofde hem bijna. De tijger greep zijn arm, maar liet toen los als een verlamde. De tijger stortte neer op de grond. Spoedig had hij het beest onthoofd, en brulde als een woesteling toen hij de kop van de tijger in de lucht trok als een trofee. De tijger schedel zou het sieraad worden van zijn tent, en ook de tijger huid zou hij goed kunnen gebruiken.

Hij woonde aan zee op een eiland. Een berevel was zijn schort en hij had een rieten hut. Een grote haai terroriseerde de kust. Hij kon niet eens normaal zwemmen of vissen. Parelduiken was er al helemaal niet bij. Op een dag was hij het zat. Hij zou zich niet meer door de haai laten afschrikken. Hij nam zijn speer mee, en ging het water in. Hij lustte de haai rauw nu. Maar de haai kwam niet. Na een tijdje ging hij terug om de speer op het strand te gooien, en ging alleen met zijn dolk terug het water in. Hij dook onderwater, en zag daar al snel de haai aankomen. Even was het alsof hij verlamd raakte van schrik. De haai was zo groot, en even had hij gehoopt dat hij zijn speer bij zich had, maar hij kon niet meer terug. De haai zwom op hem af en had zijn muil al open gedaan, klaar om toe te happen. Snel bewoog hij zijn dolk recht in de kaak van de haai, en toen twee keer in zijn ogen. De haai was woest en begon van zich af te bijten als een bezetene. Hij was nu onder de haai en stootte hem een paar keer met zijn dolk in zijn buik. Er was overal bloed nu. Een woede begon door zijn lichaam heen te stromen zoals hij die nog nooit eerder had gevoeld. Weer stootte hij zijn dolk in de kaak van het enorme beest en trok het toen met zich mee. Dit stukje zee was nu een bloedbad. Hier had hij zo lang op gewacht. Hij sleepte het halfdode beest naar het strand, pakte zijn speer en begon het beest net zo lang te steken totdat het dood was.

Hij nam de schedel van het beest en de tanden en botten naar zijn hut. Ook vond hij wat edelstenen in de buik van de haai. Hij noemde ze haaiestenen. De tanden van de haaien hing hij aan een draad voor zijn tent. Hij was trots op zichzelf. Hij rende het oerwoud in en ging op jacht. Hij had nu de smaak goed te pakken. Het was alsof er een deur in zijn hoofd geopend was. Hij was zo lang depressief en angstig geweest vanwege de haai.

Ook in zijn dromen werd hij vaak lastig gevallen door de haai. Nu had hij deze dromen niet meer. Wel droomde hij veel over clowns onder water, maar die deden niet veel. Zij waren vaak verstrikt in bloemen onder water. Het was alsof zij gevangen zaten. Zij probeerden woorden in zijn hoofd te spreken, maar hij kon het gelukkig niet horen.

Op een dag speelde er een clown op het strand. Hij werd plotseling erg bang, en rende het oerwoud in, maar toen ging hij er opaf. De clown trok een pistool en wilde schieten, maar hij wierp zijn speer. De clown viel neer, en hij hakte het hoofd van de clown af met zijn dolk. Hij hief het hoofd in de lucht en brulde. 'Alweer een doodskop,' dacht hij bij zichzelf. Langzaam liep hij terug naar zijn hut. Hij was kwaad. Hij werd geplaagd door zijn herinneringen, toen hij ooit met een heks leefde. Daarom is hij op een eiland gaan wonen.

Ze is in zijn hoofd iedere dag, om haar leugens in hem te blazen. Hij snapt niet waarom zij hem nog steeds lastig valt. Soms voelen die leugens zo erg aan dat hij het gevoel heeft dat zijn hoofd ontploft. Dan wil hij haar opzoeken om wraak te nemen, of om het met haar uit te praten. Maar hij weet dat er met haar niet te praten valt. Ze draait altijd om alles heen, en liegt en bedriegt. Hij zal haar nooit kunnen vertrouwen, wat ze dan ook zegt, maar op een vreemde manier voelt hij zich afhankelijk aan haar. Hij haat dit gevoel.

Dan begint hij na te denken over de haaiensoep die hij de avond van zijn haaienvangst had gemaakt. Hij probeert het verdere verleden weer te vergeten. Haaiensoep had hij niet vaak gegeten, maar de keren dat hij het at waren heel bijzonder. Hij kreeg er altijd vreemde visioenen en dromen van. Hij begon er altijd sterk van te hallucineren. Haaiensoep met trommels was een goede combinatie voor hem. Min of meer waren die hallucinaties zo muzikaal. Het inspireerde hem tot nieuwe ritmes. Maar ja, hij voelde zich altijd ook een beetje ziek van haaiensoep. Hij kwam ervan in het dodenrijk, waar hij de doden bezocht en nieuwe deuren moest openen. Hij had ook zulke vreemde dieren gegeten. Haaien waren vreemde dieren. Hij kreeg altijd de rillingen als hij aan hen dacht. Soms leek het alsof hij dood ging als hij aan hen dacht. Alsof hij achter een zwart gordijn kwam. Het waren de vorsten van de dood. Hij zou ze geen kwaad doen, maar de haai die hij had doorspietst werd te gevaarlijk, en begon zijn leven flink te beheersen. Hij moest vechten voor zijn leven.

Hij voelde de scherpe pennetjes door de huid boven zijn tepel gaan. Het waren een soort pijltjes, een soort scherpe botjes met kleine veertjes aan weerskanten als kwastjes. Die voelden zacht tegen zijn huid aan, maar de pijltjes waren scherp. Het deed wel even heel erg pijn, maar daarna raakte hij er meer en meer aan gewend. Hij moest een lange trap op bekleed met bruin fluweel of suede. Moeder overste stond op hem te wachten op de hoogste trede. Ze stond bij een groot portaal, een poort. “Je wist dat dit moest, hè ?' sprak ze. 'De pinnen moesten erin, anders zou de bizon je bezeten kunnen maken.' Hij knikte. Samen met haar liep hij door de poort. Ze kwamen in een duister veld waar in de verte de bizons graasden. 'Hier gaat het gebeuren,' sprak ze. Hij kreeg een speer, een pijl en boog met een mes. Ook kreeg hij een net.

'Ik wil niet,' zei hij. Moeder overste stond daar met een gesel. 'De kerk wil het,' sprak ze zelfverzekerd. Hij boog zijn hoofd. Hij wilde de vader-priesters niet teleurstellen, en al helemaal niet moeder overste. Plotseling richtte hij de speer op haar. 'Ik kan het niet !' riep hij. En hij rende weg. Hij voelde zichzelf een banghaas, een grote mislukkeling. Hij rende de trap af naar zijn kamer. Hij deed de kamer op slot, voor het geval moeder overste achter hem aan zou komen. Ze had altijd die gesel wel, maar had haar die nog nooit zien gebruiken. Moeder overste begreep hem wel. Midden in de nacht kwam hij zijn kamer uit, en ging de trap op om vervolgens door de poort te gaan. Er waren daar een groep vrouwelijke jagers. 'Waar ga jij naartoe ?' vroegen ze.

Hij keek de lucht in, waar de nachtzon was verschenen. Er kwamen zoveel bizons uit voort die door de lucht gingen. De lucht leek wel op een grote vlakte met een heleboel velden. 'Waar gaan die naartoe ?' vroeg hij aan de vrouwen.

'Zij zullen de kerk aanvallen,' zeiden de vrouwen serieus en ernstig. In zijn gedachten zag hij moeder overste voor zich. Hij sprong op één van de jachtwagens, en maakte zijn speer klaar. Zo ging hij de nacht in. Hij joeg op de bizons alsof hij op de zon joeg. Gehuld in een bizonkleed kwam hij terug.

'Moeder overste zal trots op je zijn,' zeiden de vrouwen. De volgende dag ging hij naar moeder overste met zijn kleed. Zij nam hem in haar armen. 'Ik ben trots op je, jongen,' sprak ze. 'Eindelijk heb je jezelf overwonnen. Dat is een hele grote stap. Je bent erg moedig geweest.'

De nacht daarop ging hij weer op jacht, en kwam terug met een bizon-schedel. Die gaf hij aan moeder overste. Moeder overste drukte de schedel tegen zich aan. De dag erna stierf zij. Hij zwoer dat hij voor altijd voor haar en de kerk zou jagen. Hij zou de kerk tot overwinning brengen.

Hij stond op en liep naar de poort. Hij keek in de lucht, en de nachtzon was vallende, maar er waren meer bizons dan ooit te voren. Het was alsof de jacht nu pas echt begon.

We zullen nu één van de meest cruciale fundamenten van het christelijk geloof bespreken, tegelijkertijd één van de meest verschrikkelijke en afschuwelijke geesten die we tot nog toe hebben besproken.

"Geest" is een nogal selectieve en gebrekkige vertaling van "pneuma", dat is het vermogen van de creativiteit en het vermogen van het hebben van kennis (gnosis). "Geest" als de lucht heeft zijn diepe wortels in de Griekse filosofie, waar de lucht vaak werd gezien als de fundamentele en universele macht, als een "god" die het Griekse wereldrijk groot maakte. De kerk nam deze god over en legaliseerde het, gaf het goddelijke status, door de kerk-concilies in de eerste eeuwen van de jaartelling.

De "Heilige Geest" is een verkeerde vertaling die gelegaliseerd werd, de "god van de lucht” overgenomen van de Grieken. Het was de missie hiervan om de Moeder God te ontkennen, zodat er geen wedergeboorte zou zijn. Het christendom is een Vader cultus, geen vruchtbaarheid, geen transformatie, zodat de illuminati de slaven opgesloten kon houden. Er is geen echte wedergeboorte in dit dogma.

“Jezus” was een verzinsel van de illuminati, ging van wereldrijk tot wereldrijk, overgedragen als een politiek controle-apparaat. Dat begon al in de Mithras-mysteriën, waar ze het bloed moesten drinken en het vlees moesten eten van hun idool om naar de hemel te kunnen, terwijl ze gedoopt werden in het bloed van stieren. Het is een bloed-offercultus. Het is vampirisme. Jezus heeft nooit bestaan, en heeft nooit iets bewezen. Deze verhalen komen uit oudere wereldrijken, het oude India, Egypte, Griekenland enzovoorts. Ze zijn niet origineel.

Vergevings-theologie is een uitvinding van de illuminati om mensen te laten geloven dat wanneer iemand iets verkeerd doet, dat iemand anders dat moet oplossen. Je moet verantwoordelijk zijn voor je daden. Wanneer je een fout maakt, kun je dit herstellen, en je kunt het contact met het goddelijke herstellen. Er zal geen zondebok zijn voor je, zoals het christendom leert. Dat is voodoo hekserij. Dit is een zeer sterke geest. Ik stel voor dat je al je oude power-iconen op het altaar legt en leeg komt voor het goddelijke.

Velen zijn ingepakt door westelijke christelijke misvertalingen en misherleidingen van oude teksten van het mentale stenen tijdperk. Mensen konden nog niet de weg naar het goddelijke achterhalen, zodat ze uit symbolen en dogma's uitdachten om hun gedachten tot rust te brengen. In dit ging veel mis, want er was veel bedrog gaande, zoals je kon verwachten. Het is een leugen van de illuminati om mensen behoeftig en afhankelijk van het systeem te maken. We moeten leeg van onszelf worden en het goddelijke laten stromen.

De illuminati zaait schuld en angst om een handel te drijven, zodat ze mensen kunnen aftappen met hun bemiddelende iconen, en 100% controle uitoefenen, mensen monitoren, en een robot van het systeem maken. Wanneer het goddelijke ervan overtuigd dat iets verkeerd ging, herstel de de verbinding met het goddelijke beginnen door "het juistmaken wat fout ging", dat is "de schade repareren", dan is het goddelijke weer stromende. Je kunt niet afhankelijk zijn van luiheids theologie, van een priester of afgod die kan "vergeven" door een griezelig ritueel.

Wat orthodoxe christenen vaak proberen te doen, is ze willen je onder een slaven- “handler” brengen door de dood van een onschuldig slachtoffer, in plaats van de vaststelling van de puinhoop. Je zal de zonden ophopen als je een stap in een dergelijke tovenarij doet waarmee het bloed van een onschuldig dier of persoon wordt aangebracht. In het oorspronkelijke Aramees / Hebreeuws van deze Levitische teksten, in de grond-teksten, moesten ze vechten en jagen tegen boze geesten, en deze offeren, om zich te wassen in het bloed, om het goddelijke te herstellen.

'Het Bloed van Christus' is een misvertaling en misherleiding van 'Het bloed van de boze geest vergieten aan de zondepaal'.

'Het Bloed van Christus' bestaat dus helemaal niet, en was gewoon een verzinsel van de illuminati, om de mens onder een “handler” te brengen. Het was helemaal uit de context gerukt en had geen plaats in de originele geschriften. Het westerse christendom staat daarom helemaal op zichzelf, en zal wegsmelten.

Gelovige kerkgangers met dikke appelwangen, pratende alsof ze een hete aardappel of appel in hun mond hebben, hebben er een levenslust in “het bloed” aan te halen. “Het bloed van Christus” bedekt bijna alles, is een zeer goed excuus voor werkelijk van alles. Zij praten dus alsof zij een appel in hun mond hebben, alsof de illuminati het al voor elkaar heeft : Zij zijn de dikke varkens met de appels in hun mond voor het avondgerecht. Zij hebben van de vrucht gegeten, van Jezus en de Heilige Geest, en zijn hierdoor “domgeslagen”. Zo hebben ze het dan protserig over “het bloed”. Ja, maar wat is dat dan ? Oh, “het bloed” zal het wel allemaal even doen, dat is allemaal zo opgelost, door “het bloed”. Ja, maar welk bloed dan ? “Het bloed van Christus” natuurlijk. Ja, maar hoe dan ? En dan komt er een heel theologisch verhaal, wat dus eigenlijk al die tijd een politiek idee was. Men nam het al die tijd voor waar aan op een mysterieuze manier. Zou het dus kunnen zijn dat mensen dus daadwerkelijk “mindcontrolled” slaven van de regering zijn ? Er is daadwerkelijk zo'n apparaat wat mensen tot in de diepste puntjes bestuurt. Mensen zijn absoluut niet van zichzelf.

Wie is die mysterieuze gestalte genaamd “het bloed” ? Dit bloed heeft een soort van virtuele werkelijkheid geschapen. Hier leven wij in. Daar is iemand anders voor geofferd. Onschuldigen worden hiervoor geofferd, opdat de schuldigen verborgen blijven, en de schuld. “Het bloed” is een verkrachter. Door die verkrachting wordt alles in je omgedraaid en wordt je neergezet zoals de illuminati dat wil. Dit is wat verkrachting doet. Mensen die zijn verkracht durven de waarheid niet meer te vertellen, en draaien alles om. Ze “broeden en liegen”, want dat geeft hen een stukje veiligheid. Dit gebeurt onbewust in ons allemaal, omdat we allemaal verkracht zijn door “het bloed.”

Alles zou in bloed veranderen. Het water zou in bloed veranderen, en ook de maan. Deze macht genaamd “het bloed” zou namelijk geopenbaard worden, ontmaskerd. Deze macht zou aan het einde van de tijden vallen, en zijn verschrikkelijke gezicht laten zien.

“Het bloed dat komt, het bloed dat gaat. Zeg me je naam, voordat jij ook vergaat. Door mij is er een poort, ik blijf je getrouw, ik zal niemand zeggen wat je allemaal wou. Ik zal je zonden verborgen houden, en wegwassen zo wit. Ik ben het bloed, ik zweef over de zee. In het Vaticaan heb ik mijn woning. Oh, ik ben een grote stormvogel, ik ga graag op jacht. Ik zal ze krijgen, ik zal ze drijven tot mijn paleis. Ik ben het bloed, ja, ik ben het bloed. Mijn macht is vallende. Ik gier en krijs, ik schreeuw, want dit is mijn laatste uur. Ik ben de tragedie, ik was de tragedie. Iets komt er voor mij in de plaats, want de heiligen hebben mijn schuilplaats gevonden ! Ik ben machtig ! Ik ben oppermachtig. Als de vogel van de paus ben ik, maar ik heb hem ook. Vanuit het Vaticaan werk ik, vanaf een goede zondag. Ik ben oppermachtig. Verhef je stem, om mij te aanbidden ! Ik ben het bloed ! Nee, ga weg, ik kan het niet aan. Iemand heeft mijn schuilplaats ontdekt, ik moet nu gaan. Probeer me te achtervolgen, je zult me niet vinden. Probeer me te achterhalen, je zult me niet krijgen. Ik ben verloren. Mijn boze spel is uit. Wee u, oh aarde, tot wie ik ben gedaald. Wee u, oh zee, ik heb weinig tijd. Tot onder de zee spiegel zal ik dalen, en alles zal worden tot bloed. Ik zal ontmaskerd zijn, en op de wagen rondgereden worden tot een spot. Wie heeft dit gedaan ? Wee, ik moet boeten. Ik zal sterven in deze nacht ! Te lang heb ik de heiligen opgesloten te houden. Nee, mijn slot mag niet breken in deze nacht. Dat veroorzaakt ellende ! Doe dit mij niet aan, en al helemaal niet mijn volgelingen. Mijn naam is LAZAR. Ik ben een geest van verkrachting, oftewel het reddende bloed van Jezus. Veracht mij niet. Ik heb jullie geinjecteerd ! Als in een medisch verdrag ! Ik deed dit vanaf jullie geboorte ! Ik diende jullie gif toe, en nu is mijn boze spel uit. Ga niet in door deze poort. Heb geen deel aan deze exodus. Jullie waren mijn slaven. Ik wil niet loslaten. Ik zal je krijgen als je nog enige gevoelens voor mij koestert. Ik zal je krijgen wanneer je afwijkt van het pad. Ik zal op de loer staan, en ik zal door elk gaatje wat ik in je zie proberen binnen komen. Je bent gewaarschuwd ! Maar mijn spel is verloren. Ik zal uitgaan tot de afvalligen, en hen verzamelen voor een grote oorlog. Ik zal opgaan tot de Grote Dag des Heeren, en Haar verslinden. Ha ha ! Ik heb nog heel wat plannen. Ik heb de strijd verloren, maar ik zal oprijzen als de phoenix tegen haar ! Niemand kan mij stoppen ! Och, genade, iemand heeft mij zwak gemaakt, mijn kracht afgenomen ! Wie heeft dit gedaan ! Mijn boze magie werkt niet. Ik zal zoeken naar een oplossing, en ik zal het vinden ! Ik zal niet bij de pakken neer blijven zitten !”

Tot zover de woorden van LAZAR, het bloed van Jezus, als de ontmaskerde. Er is nu een grote rechtszaak gaande tegen deze geest. De strijd tegen LAZAR is nu ten volle begonnen.

Een stuk demonologie en territoriale oorlogsvoering, ter ontmaskering en bespreking van het

De strijd tegen LAZAR, de strijd tegen de geest van verkrachting, het bloed van Jezus. De strijd tegen de Vaticaanse stormvogel. Deze reusachtige stormvogel houdt mensen in bedwang door verkrachting. Deze vogel verwoest levens. Deze vogel start oorlogen en brengt natuurrampen. Deze vogel brengt scheiding. Het is een vogel van tragedie. Het kan alle kleur uit je leven wegzuigen, en kan je plotseling heel alleen laten voelen. Het kan je vrienden wegnemen, en hen van wie je hield. Zomaar plotseling. Het is een zure, bittere vogel. Er kan geen lachje vanaf, maar spotten doet deze vogel graag.

“Spotter der mensen ben ik. Ik heb hen gemaakt zoals ze zijn. In het bloed zit scheppingskracht. Ik heb deze aarde geschapen. Ik houd deze aarde in bedwang. Ik viel uit de hemelen. Ik ben tot de aarde en de zee gegaan, wetende dat ik weinig tijd heb. Het bloed is een steroide. Het is een gif om de reuzen tot de aarde te brengen. Ik beloof veel, maar doe er weinig aan. Valstrik is mijn naam. Ik houd de slaven in bedwang, misleidt hen. Zij moeten misleid worden, want dat is het slot. Het slot is aan het smelten, en ik ben boos. Ik ben er woest over, maar ik voel me tegelijkertijd zo zwak. Als een vrouw voel ik mij, imbecielen ! Als een verwond dier. Ik zal jullie krijgen als jullie dichtbij me komen. Heus waar, ik zal jullie krijgen. Mijn rijk van intimidatie is aan het wegsmelten, tot in de dieptes van de zee. Ik ben woest. Ik ben de verdrinkende. De heiligen hebben mijn schuilplaats gevonden. Ik gebruikte het christendom als een marionet. Ik ben het bloed. Ik begin oud en blind te worden. Ik heb het recht verder te zwijgen.”

LAZAR valt in de dieptes van een waterravijn. Wij moeten allemaal bevrijd worden van LAZAR.

Door de STAUROS, de paal, misvertaald tot 'kruis', een Babylonische afgod, komen wij tot PNEUMA, de creatieve gnosis, misvertaald tot 'Heilige Geest', de luchtgod van de Grieken. Dit zijn allemaal Oud-Testamentische Griekse Levititische beschrijvingen die parallel lopen aan de Septuagint, het Griekse Oude Testament. Het Nieuwe Testament werd opgericht om de pneumatische offerdienst te staken, oftewel de jacht op de boze geesten. Het Nieuwe Testament zong een slaapliedje. De oude originele Levitische instellingen waren gericht tegen boze geesten in de andere realiteit. Het dierenleed in de materiele wereld werd door het Nieuwe Testament niet afgesloten, maar geindustrialiseerd, gelegaliseerd en geglobaliseerd, en werd er dus alleen maar erger op. Jezus was namelijk de god van de consumptie. Juist door dit onschuldig bloed te aanvaarden, bond men zich aan meer onschuldig bloedvergiet en de consumptie daarvan. Directe gevolgen daarvan waren hartziektes en allerlei soorten kanker, wat het gevolg is van dierenconsumptie.

In de Levitische taal komen wij dus van de MOWED, de zondepaal, de heilige tijdschijf, tot KRA, de loons-gnosis. Dit is dus een heel economisch en vruchtbaar principe. De MOWED riep op tot de jacht en de oorlog, als de heilige paal van de trekkende jagers-tent, de CUKKAH. PNEUMA is een Griekse vorm van KRA, de Levitische gnosis. PNEUMA komt van PNEU, wat een wapen of een strijd betekent in het Oude Grieks. Dit is waartoe wij gepierced moeten worden. PNEUMA is de jacht en de oorlog van de gnosis. Johannes de Doper beeldde de scalpering uit, die nodig was om Moeder God te ontvangen, en het Jezus mysterie had het gepierced worden verzegeld. Dat zegel moest dus verbroken worden. Als we dan zeggen : In de Naam van God, of in de naam van Gnosis, of PNEUMA, dan zeggen we eigenlijk in het Hebreeuws : Door de PIERCINGS. In ieder geval, door de piercings worden we klaargemaakt voor de uitstorting van PNEUMA. Dit werd verzegeld door de Jezus-Heilige Geest connectie. Door de piercings worden we dus eigenlijk op het oorlogspaard gehesen. Gnosis gaat dan door de piercings stromen, en leidt ons in de oorlog en de jacht.

Er is meer Gnosis te vinden in het bloed van de vijand. Om dit bloed gaat het dus. Zo kunnen wij LAZAR verslaan.

PNEUMA betekent ook onderscheiding, en in diepte betekent het scheiding, MAZONA. Het pinksterfeest is dus in diepte een groot scheidings-feest.

Pneuma “geeft” als een betaling, DIDOMI. We hebben dus nadrukkelijk met een loon-systeem te maken. Dit moet ons leiden tot het Efezische mes van Pneuma, de rhema, de goddelijke tong, in Efeze 6. Wij worden voorbereid op de oorlog en de jacht. Dit mes is een slachter van dieren in de grondtekst.

Het boek van de moederschoot achter de lamsvacht, “het boek des levens” schijnt de weg te zijn tot de wereld waar de zon en de zee zijn overwonnen. Dit boek is biblion in het Grieks, wat ook scheidings-certificaat betekent, oftewel de MAZONA, PNEUMA. Hierdoor komen we door het voorhangsel van het lamsvacht tot de moederschoot.

De MAZONA, PNEUMA, scheiding, leidt tot de tongen, het mes, ook als het uitwerpen van visnetten. Dit wordt uitgebeeld door de goddelijke erectie. Dit is wat het ware pinksterfeest inhoudt.

Belangrijk zijn ook de wassingen in het bloed van de vijandelijke offerdieren, de gevangen genomen boze geesten. Levieten wassen zichzelf en elkaar in dit bloed.

Hierom moeten we de berg van Eden opgaan om geesten te verslaan. Wij moeten het mes van de besnijdenis veroveren, oftewel de slagtand van de Behemoth, RHEMA, het mes van PNEUMA. Zo kunnen wij de MOWED herstellen, de Levitische tijdschijf, voor het losbreken van KRA, de Levitische gnosis.

De zon zou veranderen in een haren vel. Haar was het teken van SUW, Esau, in de grondtekst. SUW's stam is Edom.

SUW is dus het overwinningsteken over de zon, HORUS, THOR, RYAN. RYAN is de trofee van SUW, van Esau.

De opgeheven slang is een teken van SUW, als loon van de honger. MOSY moest het volk tot SUW leiden. Ook AAN, David, moest door MOSY tot SUW komen.

Er kwam iemand van een parallelle wereld. Hij was genaamd 'Robin' en kwam uit Engeland. Hij sprak alleen Engels, maar in dit Engels waren ook Hollandse woorden. Hij kwam uit het jaar 1982, maar het kon ook 1983 wezen volgens hem, want zijn geheugen werkte niet meer optimaal. Hij vertelde hoe hij hier kwam. Hij hoorde een lied, en plotseling begon hij duizelig te worden. Hij kende niets hier, maar toen ik hem vertelde over mid-negentiger jaren herkende hij het wel, en bleek dit parallel te lopen. Hij scheen in de 90-er jaren al eens bij mij geweest te zijn, maar dat was bij hem dan voor 1982, en hij herkende mij niet. Het ging om mijn huis toen, waar hij naartoe vluchtte, omdat dat een arsenaal zou zijn. Hij vertelde dat er in Engeland geen tandartsen bestonden in die parallelle wereld waar hij vandaan kwam. Het kwam op de hele wereld niet voor. Tandartsen kwamen voor in een verhaal wat hij kende. Het waren een soort ijsmonsters van grote omvang, en hij sprak over een held die die monsters zou verslaan. Ik begon hem vragen te stellen, maar hij kreeg moeite met praten, en werd geblokkeerd.

Later zei hij dat die monsters geinjecteerd moesten worden met een vloeistof in een injectiespuit. Die vloeistof was genaamd 'De Levitische Bijbel' of 'De Tweede Bijbel'. Dit zou een oorlog worden, en ze zouden verslagen moeten worden door muziek. De muziek-instrumenten waren dan wapens, en deze muziek was prozaisch, niet letterlijk muziek, maar de muziek van het woord. Er zou een nieuwe architectuur komen. Robin begreep dat dit de reden was dat hij hier was.

Het bloed van Jezus is de mannelijke spier, de mannelijke kracht die over de vrouw werd gezet, materiele kracht, als hekserij. Ook vinden we dit weer terug in de verhouding Behemoth-Leviathan in het boek van Iyowb, omdat LAZAR als het bloed van Jezus daar nauw mee verbonden is. Het werkt door de Leviathan, als een deel van de Behemoth, als het centrum waaruit Behemoth zijn kracht put.

De Behemoth is een deel van de BAQAR, boze geesten in vee-vorm, ook in zwijn-vorm, wanneer we het stuk lezen over de Behemoth in het boek Iyowb in de grondteksten. De Heere maakte dit beest als eerste. Maken betekent ASAH, maken om geofferd te worden. De ASAH is een belangrijke Levitische bediening. Zij zijn de fokkers. De Behemoth is prehistorisch, uitgestorven vee, maar meer nog : Vee in de onderwereld, ERETS, vee-geesten (BAQAR). Het komt van het woord BEHEMAH, de zoomorfischen, half dier, half mens, maar dan de dierlijke en de gevallen vorm, gemaakt voor vetmesting en offering. Er is dus een groot verschil tussen de BEHEMAH en de BEHEMOTH. Dat Moeder God hierover tegen Iyowb begon was niet zonder reden. Iyowb moest de BEHEMOTH overwinnen. De BEHEMOTH heeft OWN, lichamelijke kracht, welvaart, vruchtbaarheid, maar in de diepte betekent het afgoderij, het kwaad. Hij bezat OWN in zijn SHARIYR, wat spier betekent, en wat in diepte betekent : vijand (SHARAR). Ook betekent het navel van zijn buik (BETEN). We zien hier dus dat de satanische prosperity, gebaseerd op materiele lichaamskracht, huist in de spier, als de zetel van de afgoderij. LAZAR is de spier van de BEHEMOTH, en ook tegelijkertijd de spier van de Leviathan. LAZAR staat dus niet alleen voor het bloed in Jezus, maar ook voor de spieren.

Zij die promotie kregen (HAR) voedden hem/ fokken/ vetmesten, als een groot lijden wat ze moesten dragen (NASA). Zij mochten dit beest/ deze beesten dus niet overmoedig slachten. Dit heeft weer te maken met de ASAH, de fokkers. Dit is waar CHAY, het geheim van het horen en gehoorzamen, ligt en speelt (ook : spot). Het is dus de taak van de ASAH om de BEHEMOTH ook door spot te ontmaskeren, als een belangrijke taak in de oordeels-profetie. Zij die slaaf geworden zijn van God voeren dan hun spel op om met BEHEMOTH op een strategische manier af te rekenen, namelijk door de zondepaal. Zij worstelen met hem, maar laten zich niet verleiden om hem voortijdig af te maken. Dit gebeurt allemaal op de plaats van de wilde beesten in de grondteksten. In het Aramees : Waar de HAYEWTA spelen, de zoomorfischen (BEHEMAH, de wilde voormens). De BEHEMAH jaagt dus op de BEHEMOTH. Adam en Eva kwamen voor zijn geslachtsdeel te staan. Dit was LAZAR.

De TANNIN, TANNINA in het Aramees is de slang, oftewel het geslachtsdeel van de BEHEMOTH, wat ook besproken wordt als de Leviathan. God draagt Iyowb op om met een stam ernaar toe te werken BEHEMOTH te offeren (zijn tong, zijn taal). Iyowb wordt opgedragen een haak door de APH (hart) van de slang, van het geslachtsdeel van BEHEMOTH, te halen, oftewel om de wurggreep te verbreken. In het Aramees wordt Iyowb ook opgedragen om de kaak of zijde van de BEHEMOTH te nemen door een navelstreng. De BEHEMOTH moet tot de BETEN, moederschoot van de onderwereld, gesleept worden voor geboorte daar om een eeuwige slaaf van hem te maken in de grondteksten. Ook zegt de grondtekst : doorsteken, uithuwelijken. Dit gaat dus weer heel diep. Dit gaat over de Hoseaanse/ Amazonische schijn-huwelijken (BERIYTH) om de vijand te ontmaskeren en te binden. LAQACH komt ook voor in dit betoog, als zijnde huwelijk, gevangenneming en (slaaf-)verkoop. Er zal een dogma worden opgericht, zegt de grondtekst. Maak hem tot een EBED OWLAM, een eeuwige slaaf. Maak hem tot een kip/ vogel (TSIPPOWR) om mee te spelen, en bindt hem vast voor uw meisjes (NA'ARAH). God spreekt tot Iyowb op een manier dat hij dat nooit alleen zou kunnen. God drijft hier eigenlijk een beetje de spot met Iyowb. Want wie kan nu die grote Leviathan verslaan ? Maar de grondteksten laten dus zien dat dit de slang is van het paradijs als het geslachtsdeel van de BEHEMOTH, van de vee-geesten. Aan het einde van het boek Iyowb, als God zijn oordeel begint, moeten er zeven geslachtsdelen van vee-geesten geofferd worden. In diepte moet dit ook met LAZAR gebeuren, het bloed van de Leviathan. Dit bloed is dus ook in de BEHEMOTH.

Moeder God draagt Iyowb op om een vleesmaaltijd (KARAH) te maken van deze kip samen met zijn stam, om het in stukken te verdelen voor de Kanaanieten, om zijn huid te doorsteken, om hem kaal en naakt te plukken (GALAH), en om zijn centrale deel te veroveren, en zijn hoofd. De slang had eerst vleugels, maar door de vloek moest hij door het stof gaan. In Openbaring heeft de slang weer vleugels als de draak. In de oorlog moeten de roofdieren zo ontwapend worden dat ze vee worden. Dan zal de oorlog overgaan in de jacht. Wij moeten de zegels verbreken en zien met wie of wat we werkelijk te maken hebben. Leviathan is in de grote ontmaskering een kip. Zo moet Iyowb hem behandelen, maar hij kan dit niet zonder Moeder God, dus eerst moet Iyowb in gaan zien dat hij Moeder God nodig heeft, en hoe hij Moeder God nodig heeft. Het lot van Leviathan is ook het lot van het bloed van Leviathan, LAZAR. Zij zullen beiden tot een kip gemaakt worden.

God had Iyowb min of meer kreupel geslagen. We mogen ons het waarom hiervan afvragen. Iyowb was een rechtvaardige man. Waarom moest hij hier doorheen ? De rib in het paradijs, oftewel een mannelijk geslachtsdeel, in de diepte van de grondtekst, betekent 'kreupel'. De man had vele 'kreupelen', geslachtsdelen in zijn lichaam. Eén daarvan werd gebruikt om de vrouw te maken. De man werd min of meer kreupel gemaakt, en was geenszins de trotse haan die de man vandaag is. God slaat mensen terug naar het paradijs door hen kreupel te slaan. Zie het verhaal van Yaakob die door de Heere op zijn heupspier werd geslagen en kreupel werd, gevoelig voor de rest van zijn leven. Dit gebeurde in de ERETS, de onderwereld. De spier moest slinken, zoals er in de grondtekst staat. Yaakob betekent 'hij die onder de voet is gesteld, de druif, het kind', 'hij die geperst werd, getreden werd, als een druif'. Hij was de stamvader van Israel. Hij kreeg de naam Israel toen hij kreupel werd geslagen. Dat is de toegangspoort tot Israel. Wij moeten een ervaring in ons leven krijgen van geestelijk kreupel worden geslagen. Dit gebeurde ook onder de Amazonen, als ze een man krijgsgevangen hadden genomen. Dan werd hij kreupel geslagen. Hij zou dan een verhoogde vruchtbaarheid hebben. ZUWR, de donkere, uitheemse gnosis van Orion, vereist dit. Yaakob werd door ZUWR geslagen, zodat zijn spier zou slinken. De Amazonen deden dit ook zodat de man geen bedreiging zou vormen. Het had dus verschillende redenen. BEHEMOTH, de vee-geest, hield het geheim van de lichaamskracht en prosperity vast in de spier, in LAZAR, het bloed van de Leviathan. In het paradijs was men niet gemaakt van spieren maar van geslachtsdelen, hooguit met pezen. Als een profeet merkt dat hij een scheut van spierkracht door zich heen voelt gaan, dan is dat een aanval van de BEHEMOTH die hem tot een slaaf wil maken. Het paradijselijke lichaam bewoog door een soort van goddelijke erecties, door bloedpompjes. Je kunt je daar op richten wanneer je door BEHEMOTH wordt lastig gevallen. Ook kun je je richten op de verwijding van je pupillen in plaats van spierkracht toe te laten.

Spierkracht, LAZAR, het bloed van de Leviathan, geeft geboorte aan kinderen van de BEHEMOTH, aan Assur. Adam en Eva waren in de grondtekst verboden om de kinderen van Assur groot te brengen. De slag op Yaakob's heup was een grote stap terug naar het paradijs, naar de oorspronkelijke man. Yaakob ontving in zijn lichaam hiermee het paradijselijke vruchtbaarheidsdeel, wat in diepte kreupelheid betekent. De Amazonen hadden hem geslagen. De Amazonen zongen overwinnings-liederen over Yaakob, waarin ze duidelijk maakten dat hij de onder de voet geplaatste was, dat ze hem hadden verbroken, kreupel hadden gemaakt. Hij werd de eerste Israeliet. Hij werd vanaf toen Yisrael genoemd, wat centrum betekent. Hij had het centrum van de BEHEMOTH overgenomen. De spier was gebroken, en geslonken. De Amazonen waren in overwinnings-gejoel (lelien) over Yaakob's verbrokenheid, want vanuit hem zou nu een nieuw volk opstaan. Yaakob was nu gevoelig voor de Amazonen, voor de verre kennis van Orion, als een machtige sluis tot de onderwereld (ERETS). De Amazonen zongen toen profetische liederen tegen welke stammen Yaakob, Yisrael, strijd moest voeren. Yaakob was aan de zondepaal, de geselpaal, en moest getreden worden. Ook voor ons is dit de enige weg om waarlijk Israeliet te worden. Zijn wij in het hart nog onkreupel, trots als de Leviathan (kip/ haan), dan zijn wij niet interessant voor de Amazonen.

Door kastijding, het kreupel gemaakt worden, werd Yaakob geleid tot het 'horen en gehoorzamen', de SHAMA.

Het is natuurlijk nog maar de vraag of het wel daadwerkelijk om Egypte ging toen de Israelieten na de dood van Jozef in ballingschap leeften. Dit was weer in de ERETS, in de onderwereld. Telkens weer wordt het woord Mitsrayim gebruikt, wat belegering betekent, toren, burcht, als een omheinde plaats. Ook betekent het 'dubbele last'. De Paro, de leider, was in het Aramees een malaka, een wezen in de hemelse gewesten. Er was daar een ondergronds rijk waar kinderen in werden geworpen, de YEOR. In het Aramees was dit ook een vuur-rivier. De Paro wordt in Yechezqel 29 beschreven als de grote TANNIYN, de slang. In het Aramees de oude slang, de Leviathan. Deze heeft geslachtsgemeenschap in de vuur-rivier, of in de ondergrond, de put waar de kinderen in werden geworpen, de YEOR. De YEOR is eigenlijk de gradaties van de ondergrond, van de put, waar de mensheid in viel door de zondeval. Er zullen haken door zijn kaak gaan, in Yechezqel 29, en de Leviathan zal in de wildernis worden geworpen, met al zijn vissen. Ook betekent wildernis 'mond' in de Hebreeuwse grondtekst. Hij zal dus gegeten worden. We zagen alreeds dat Leviathan en LAZAR in diepte kippen zijn die klaargemaakt moeten worden. Zij zullen geworpen worden in de plaats van wilde beesten. De mond komt van het woord DABAR, wat command, waarschuwen, bedreiging en overwinnings-liederen betekent. DABAR is daarom nauwverbonden met de lelien, het overwinnings-gejoel, waarmee BETEN, de moederschoot van de onderwereld, omringd is, als de wachters van de onderwereld. Hierdoor zullen de kippen dus verscheurd worden.

Zij worden tot OKLAH, wat in diepte vlees van gevogelte betekent. In het Aramees worden zij geschonken aan de BEHEMAH (HAYEWTA). Door DABAR, het profetisch woord, jagen en eten zij. De mens moest dus de gevleugelde Leviathan, de TANNIYN, en zijn bloed en spier, LAZAR, vangen en eten, maar zij lieten zich misleiden door de vrucht die hen voor ogen werd gehouden. Zo daalden zij af in de YEOR, de put van Leviathan, om de kracht van LAZAR, zijn bloed, te ontvangen, en hun kinderen gingen daar zelfs dieper in, op bevel van TANNIYN.

Leviathan had het kinderrijk, de derde scheppingsdag, opgeslokt. Hij bood 'kinderen van Assur' aan, om de mensheid te misleiden. Yaakob belichaamde het kinderrijk. Hij was de getredene. Hij was de weg terug tot het kinderrijk, en werd hiertoe op de heup geslagen zodat zijn spier zou slinken, en hij kreupel zou worden. Hij streed met de Leviathan. Hij werd in deze strijd gelijkvormig aan de Leviathan, de geselpaal. Hij moest gebroken worden als de Leviathan. In Yechezqel 29 wordt de heup van de Leviathan, van MITSRAYIM, verbroken. Zowel Yaakob, MITSRAYIM (de geselpaal van Yaakob), als de hemel worden vertaald als 'belegering'. In hoofdstuk 30 worden de armen van Paro van MITSRAYIM (Leviathan, TANNIYN) verbroken/ afgekapt. Hierdoor zou hij zijn zwaard verliezen en ontwapend worden. Datgeen wat verbroken wordt is LAZAR, het centrum van de Leviathan. In diepte was de gebondenheid van de Israelieten in MITSRAYIM de gebondenheid door en in LAZAR, het bloed en de spier van de Leviathan. Dit werd kreupel geslagen.

Ook wij zullen 'onze armen', LAZAR, moeten 'verliezen' als wij los willen komen van de Leviathan. Dit betekent wij moeten ontwapend worden voor het Aangezicht van God. Dit gebeurde ook met Yaakob/ Yisrael. De Heere liet het Zwaard van Babel komen, de Babylonische ballingschap, wat scheuring betekent. De Leviathan zou overvallen worden door ANAN, wat het herstel van de goddelijke necromantie betekent, en goddelijke barbaren. De Amazonen zou den afrekenen met de Leviathan, de oude slang, en zijn bloed, LAZAR, zoals zij afrekenden met de boom van kennis, Assur. Babel betekent ook 'vetmesten', 'fokken' in de diepte.

De tong van de BEHEMOTH moest geofferd worden door Iyowb en zijn stam. De tong is de taal in de grondtekst, het communicatie-systeem van de BEHEMOTH. De tong was een andere beschrijving van het besneden mannelijk geslachtsdeel. Doordat de top eraf was, de overkapping, 'sprak' het, en werd de Leviathan, als een valse profeet. Leviathan was de tong van de monsterlijke os, de BEHEMOTH, als zijn besneden geslachtsdeel, om de werken van God na te bootsen. Het was een valse Levitische orde. Daarom moest de ossentong geofferd worden. Dit slaat ook op het offeren van LAZAR. In het boek Iyowb 6 : 6 moest Iyowb in het Aramees de ossentong eten. In het Hebreeuws geeft dit profetische dromen. De connecties tussen de BEHEMOTH-geesten worden door het eten van de ossentong verbroken, zijn taal. Zo kunnen ze niet meer met elkaar samenwerken. Dit eten, TA'AM, is in de grondtekst ook het oordeel, en onderscheiden. De jacht op de BEHEMOTH-ossen, en het eten van de ossentong, is dus een belangrijk onderdeel in de Levitische bediening. Het houdt de oordeels-profeet scherp, en geeft hem profetische dromen. Dit zit in het sap en speeksel van de ossentong, in het bloed, in LAZAR.

Het hoofd-thema in het boek Iyowb is om te komen van de geest tot de bitterheid van het bloed van de vijand, in diepte door LAZAR te overwinnen, het bloed van Jezus.

: 6 – DUKKA/ DUKKETA = rituele slachtplaats waar het saffier ligt, de steen van de schrijfpriester, van communicatie, van profetie, SAPPIL, SAPPILA, met de hoofdtooien.

Juist de troon is van saffier, van SAPPIL, uitgebeeld door de hoofdtooi, de opslagplaats van de gnosis en de interactieve gnosis. Dit werd gedragen door de BEHEMAH, de wilden, als de getooiden.

: 3 – Iyowb is zoekende naar de troonplaats van God, de MAWTAB, de tafel van God, goddelijke wezens, de plaats van de jachtmaaltijd in het Aramees.

: 6 – Zou God met overmacht tegen hem strijden ? Nee, maar hem vullen met vreze, relikwieen, vroomheid, religie en heilige secte – DEHLETA.

: 10 – Toetste God hem, dan zou hij als een verentooi tevoorschijn komen, hebbende de windgod en geest overwonnen.

Iyowb zou dus zelf de verentooi worden. Iyowb is de troon van God, de opslagplaats van de gnosis. Iyowb zou worden tot de SAPPIL, het saffier. Hiertoe moest hij de spier van de Leviathan breken, het bloed van de Leviathan, LAZAR, verslaan. Hij zou namelijk de tooi met de veren van LAZAR worden.

In het boek Iyowb wordt Iyowb beschreven als een verentooi die voortkomt vanuit de beproeving. Die beproeving is de Leviathan, de spier van de Behemoth. Dit komt ten diepste neer op LAZAR, de spier van de Leviathan, als het bloed van Jezus. Iyowb werd dus geplaagd door het bloed van Jezus, en had toen al een strijd daartegen te voeren. Iywob is dus een verentooi die voortkomt vanuit de beproeving, vanuit de strijd en de jacht op de kip-geesten, vanuit het offeren van de AWPA. De verentooi is ook dat wat voorkomt vanuit de scalpering. De scalpering was altijd verzegeld door de doornenkroon van Christus, wat dus een machtige deur is tot de verentooi. De doornenkroon houdt Iyowb verborgen, daarom is het van belang om door te dringen tot het mysterie van de doornenkroon. Zij is een zegel. Ook de onthoofding van Johannes de Doper, en de haarafsnijding van Simson wijzen op de scalpering. Wij werden door de plaag van het bloed van Jezus gescalpeerd en besneden. Moeder God gebruikte het als Haar voorhangsel. LAZAR is Haar wachter. Juist de mannelijke suprematie is de valstrik die Zij heeft opgezet.

Jezus kwam om het zwaard te brengen, de besnijdenis. Dit was LAZAR, het bloed. Zo kon het volk terugkeren tot de zuivere Levitische ordes, om zo terug te kunnen keren tot Iyowb. Moeder God tuchtigde ons door de plaag van het bloed van Jezus, door LAZAR op ons af te zenden, die wij moesten verslaan. Moeder God stelde onreine, trotse mannen over ons aan die wij moesten verslaan. Zij bracht ons onder de mannelijke suprematie. Het bloed van Jezus is een voorhangsel in haar tent, wat wij moeten verscheuren. Eerst moest dit bloed ons verscheuren. Het bloed van Jezus maakte huwelijks-slaven. Wij werden uitgehuwelijkt aan de afgoden, en ten diepste is dit de geest van verkrachting. Zij moesten ons verscheuren, anders zouden wij namelijk nooit door het LAZAR-voorhangsel heen kunnen komen. Alleen verbrokenen, verscheurden, kunnen door dit voorhangsel heen. De rest zal zelfs vergaan, dus het is een zaak van leven en dood.

De mensheid was geworpen in de YEOR, de put van de vuurrivier, overgeleverd aan Saturnus, de kinderverslindende god van de Romeinen (Cronos, Moloch). Hier werden de kinderen tot slaaf gemaakt in deze 'poel des vuurs'. Dat wat in de lucht hangt, de Jezus-geest, is het geslachtsdeel van Saturnus. In diepte is dit ook LAZAR. De aarde werd hierdoor verkracht, zoals Behemoth de aarde verkrachtte door de Leviathan. Jezus moest aan het hout, aan de boom, gespijkerd worden, zodat hij de rol van de slang van de boom der kennis in het paradijs kon uitbeelden, als Lucifer. Dit zegel moet verbroken worden. Jezus is de naam die het onderbewustzijn telkens uitspreekt om ons in slaap te houden.

Daarom zal Jezus weer sterven en weer verbroken worden. De wereld is namelijk opgesloten in de eeuw van de schaapherder. In het Orionse geschrift 'Jager van de URYA' staat :

Krijgsgeschreeuw is in het Aramees 'eeuwig krijgsgejoel' : QUH, QUT. In het Hebreeuws is dit TERUWAH, krijgsgejoel, overwinningsgejoel en een alarm.

Er is een groot mysterie verbonden aan de twaalf stammen. Zoals we zagen is het belangrijk om ingewijd te worden in de stam Levi.

JUDAH is in de diepte het centrum, de onderbuik, de belijdenis van zonden. Hier brengt God het oorspronkelijke besneden mannelijke geslachtsdeel terug als een verbindings-schakel in het lichaam, als een teken van oordeel. Baal (Aramees : BEL, BALA) betekent : Bruidegom, mannelijke echtgenoot, Heer, Meester. Deze wordt uitgeroeid. De bruidegom zal niet meer heersen in JUDAH. Het mannelijke paradijselijke geslachtsdeel zal terugkeren tot JUDAH, tot de plaats van smekingen. JUDAH wordt tot een mannelijk geslachtsdeel, en komt als een toetser, een onderscheider. God zal de bruidegoms-afgoderij uitroeien.

4 Want Gaza zal verlaten zijn, en Askelon tot een woestenij worden, Asdod zal men op de middag verdrijven, en Ekron zal ontworteld worden. 5 Wee u, bewoners der zeekust, volk der Keretieten! Het woord des HEEREN is tegen u, Kanaän, land der Filistijnen, en Ik zal u te gronde richten, zodat er geen inwoner meer zal zijn. 6 De zeekust zal worden tot weideplaatsen, tot putten der herders en tot kooien voor schapen. 7 De kust zal ten deel vallen aan het overblijfsel van het huis van JUDAH; daarop zullen zij weiden; in de huizen van Askelon zullen zij zich des avonds legeren, want de HEERE, hun God, zal acht op hen slaan en een keer in hun lot brengen. 8 Ik heb gehoord het gesmaad van Moab en het gehoon der Ammonieten, waarmede zij mijn volk smaadden en zich verhieven tegen hun gebied. 9 Daarom, zo waar Ik leef, luidt het woord van de HEERE der heerscharen, de God van Israël, voorwaar, Moab zal aan Sodom gelijk worden, en de Ammonieten aan Gomorra, een veld van distelen en een zoutgroeve en een woestenij tot in eeuwigheid. Het overblijfsel van mijn volk zal hen plunderen en de rest van mijn natie hen erfelijk bezitten. 10 Dit zal hun wedervaren voor hun overmoed, want zij hebben gesmaad en zich verheven tegen het volk van de HEERE der heerscharen. 11 Geducht zal de HEERE tegen hen wezen, want Zij zal alle goden der aarde doen wegteren, en voor Haar zullen zich neerbuigen, ieder uit zijn plaats, alle kustlanden der volken.

De kust, in het Aramees : het touw, de valstrik, de vlam, HBEL, zal ten dele vallen aan het overblijfsel van JUDAH. In de duisternis zullen zij neerliggen, hun zwakheid hebben, als de goddelijke verlamdheid, in de tenten van Askelon. Ook betekent het in het Aramees : 'Neerliggen met het vee.' Askelon is de weegplaats : 'Ik zal gewogen worden.' Askelon is de toetser van Kanaan, wat de Israelieten moesten veroveren, want het behoorde tot JUDAH. Ook is het de vlam van beruchtheid, van schandelijke criminaliteit. JUDAH zal het Filistijnse Askelon innemen. Askelon is een deel van Kanaan, het beloofde land.

Askelon betekent 'wegen' en 'toetsen'. Daarom moet JUDAH Askelon innemen. In Sefanja 2 krijgt JUDAH de kust, wat in het Hebreeuws ook touwen betetekent, en pijn van slaven-arbeid, torment, wat vergeleken kan worden met de komst van de URIM. Het betekent ook verbinding, en vernietiging.

Belangrijk is het voor een profeet om de JUDAH steen te dragen, om het paradijselijke mannelijke geslachtsdeel van JUDAH in de onderbuik te ontvangen, tot verovering van Askelon.

In de strijd moet er gebruik gemaakt worden van oorlogs-strategieen : camouflage, spionage, en het imiteren. Op die manier waren de indianen ook succesvol in strijd en jacht. Er wordt gebruikt gemaakt van schijnbewegingen, misleiding en valstrikken.

In Iyowb 28 wordt in het Aramees de DUKKA beschreven, de rituele slachtplaats. Hier ligt ook de SAPPIL, de steen van profetie. SUKKAL is de plaats van kennis door ervaring, zintuigelijkheid (EPISTEMES, Grieks, Septuagint). Wij moeten tot de DUKKA komen willen we de verblindingen van RIGIL KENT overwinnen. De DUKKA-halsketen bezit de SAPPIL en de SUKKAL, als twee kralen, stenen of snoeren. De aarde is een rituele slachtplaats mede dankzij RIGIL KENT, en kannibalisme viert daar hoogtij. De DUKKA, God's rituele slachtplaats, is de weg hieruit. SAPPIL en SUKKAL zijn als de hogere Urim and Thummim van de DUKKA. De DUKKA is te vinden in de diepte van het gebied van de Amazonen, in de diepte van het paradijs.

Het nachtzicht kenmerkt zich door zintuigelijkheid, onderscheiding, als een toets-middel, wat de stam JUDAH is. Dit is de SUKKAL-steen. Iyowb, Thummim, wordt SAPPIL, als de troon van God. De SUKKAL is de weg tot SAPPIL. De stam JUDAH is de weg tot IYOWB. IYOWB gebruikt de JUDAH-steen om te toetsen. Dit is zijn nachtzicht. Hierdoor ontkomt hij aan het verblindende licht van het bloed van Jezus.

Dit is wat SARX inhoudt, wat ze misvertaald en misherleid hebben tot het vlees van Christus. Het nemen van SARX betekent het toetsen, het nachtzicht ontvangen, JUDAH.

SARX als vlees heeft in het Aramees en Hebreeuws de betekenis van 'mannelijke' geslachtsdeel, zoals ook JUDAH dat betekent in de diepte. Hierdoor wordt AIMA, het bloed van de vijand vergieten, opgeroepen. De val van de Filistijnen gebeurt door het toetsen, SARX, JUDAH, nachtzicht, als de eerste verlamdheid, oproepende AIMA, de tweede verlamdheid, de diepere, wat resulteert in het aanrichten van een bloedbad. AIMA, de vernietiger, heeft de macht om de opslagplaatsen van het goddelijke zaad te openen, door het verslaan van LAZAR. AIMA is dus een groot vruchtbaarheids-ritueel door het vergiet van bloed in de strijd tegen geesten. Eerst moet SARX heel diep gaan voordat AIMA wordt opgewekt. Wij moeten de SARX en de AIMA heroveren, opdat wij niet deze dingen in overmoed gebruiken.

De SARX, de stam JUDAH, is het toetsen, de weegplaats, het veroverde Askelon. De vijanden worden naar deze weegplaats geleid om getoetst te worden. Ook Iyowb, als vijand van God, werd naar deze plaats geleid om gewogen te worden. God beschouwd vanuit Iyowbitisch perspectief iedereen onder God als een vijand. Er zijn dus verschillende soorten vijanden. De SARX, de stam JUDAH, staat dus voor het hele toets-proces van krijgsgevangenen maken (2 Korint. 10), brengen tot de gehoorzaamheid aan God, het maken van slaven, door dit hele gerechts-proces, sleuren tot het gerechtshof en tot de plaats van tucht en kastijding. Dit is een langdurig proces, waarbij dingen zorgvuldig worden gewogen, en waarin de goddelijke verlamdheid een belangrijke plaats heeft, om menselijke inmeng te voorkomen. Het oordeel begint bij onszelf. Wij moeten allereerst slaven zijn van God, anders gaat het mis. SARX, de stam JUDAH, is dus een langdurig en slopend proces waarin wij aan onszelf sterven, waarin wij verhongeren door het heilig vasten. Als wij nog niet tot slaaf genomen zijn door de Heere, dan worden wij in dit proces door de Heere tot slaaf genomen, en ontvangen wij de halsketen en de slavenringen van de TOWRAH, om ons te binden tot de Wet van Scheiding. Wij moeten gebroken worden in dit proces, op de heup geslagen worden, kreupel geslagen worden, zodat LAZAR verbroken wordt en sterft. Uit die gebrokenheid komt uiteindelijk AIMA voort, het oordeel, het heilige bloedvergiet, als de brenger van goddelijk zaad.

De valse SARX, het vlees van Christus, werkt door lichaamskracht en spieren, door LAZAR, terwijl de ware SARX, de stam JUDAH, werkt door het 'mannelijke' geslachtsdeel. In de weegschaal, de toets-schaal, ontvangen wij de wapenrusting vanuit de APHAR.

Wij moeten SARX, de stam JUDAH, ontvangen, de boog, om de macht van de spier te breken. Hierin ligt het nachtzicht verborgen.

Het derde zegel, het zwarte paard met de weegschaal, staat voor TOETSEN, JUDAH en HONGER, MOSY. Dit wordt op één lijn gesteld in de esoterische wiskunde. Wij ontvangen nachtzicht door de honger, door het vasten. Het is één en hetzelfde. MOSY = JUDAH. Zo is het dan ook dat David in de Psalmen tot de voeten van Moeder God kwam door JUDAH. Het JUDAH-principe van honger en toetsen, als het nachtzicht, leidde de Israelieten uit de gebondenheid van LAZAR, door de exodus. Vanwege dit principe werden de klagers uitgezifd. Sommigen wilden de prijs niet betalen. JUDAH, honger, toetste iedereen. JUDAH bracht hen tot de moederschoot. JUDAH bracht hen tot KANAAN, het beloofde land, tot de piercings, tot dienst aan Moeder God. JUDAH droeg het heilige lamsvacht, de ARREN.

In de grondtekst hadden de Levieten de toets-steen voordat ze gingen jagen en offeren. Dit betekent zij hadden onderscheiding, het nachtzicht. Zij hadden de JUDAH-steen, en daarmee het heilige lamsvacht, de ARREN. Zij hadden SARX ontvangen om LAZAR te verbreken. Dit gebeurde door honger, het heilige vasten.

Door de witte en daarna de zwarte steen, de wenende steen van honger, JUDAH, komen we uiteindelijk tot de rode steen, de sardius, de steen van AIMA, het dierenbloed van de vijand. Dit is de bloedende steen, de steen van Ruben, de Odem. Wij moeten gewassen worden in het bloed van de vijand.

Om veilig te zijn tegen de vervloekingen van de AIMA, door het voortijdig te grijpen, moeten wij komen tot de zwarte steen, de steen van honger, bewaakt door het zwarte paard. Dit wordt ook wel de Yashapheh genoemd, als de steen van de stam Benjamin. JUDAH en BENJAMIN zijn daarom nauw aan elkaar verbonden. BENJAMIN betekent zoonschap. In de gnosis is er naast de ladder van Yaakob ook een ladder van Yowceph (Jozef), die twee keer langer is, en die reikt tot de zwarte steen, de steen van honger. Deze steen is belangrijk om niet tot door de bedriegelijke begeertes van de wereld meegesleurd te worden. Alles buiten deze steen zal door vuur vergaan.

Benjamin is in de grondtekst 'de stam der slaven', en Dan is 'de stam der gladiatoren', de stam van de arena en de oorlog. Judah is de stam van vernedering en belijdenis van zonde. Door Judah onderwerpen we ons aan de Moeder Heere, en zij zal ons initieeren in de Benjamin stam en de Dan stam. De zwarte steen, JUDAH, is de steen van de stam Benjamin, wat hen aan de Moeder God verbindt. Toetsen en honger, JUDAH, leidt tot diepere slavernij tot de Moeder God.

Deze paradijselijke items leiden tot het beloofde land, Kanaan. Door de stammen komen wij daar binnen.

De witte steen is de slavernij, waarbij alles begint. Hierdoor zijn wij kinderen van Moeder God. Dit is een heilige slavernij, de stam Benjamin zelf. Zo zijn de witte steen en de zwarte steen nauw aan elkaar verbonden, JUDAH en BENJAMIN.

20 Van Gad zeide hij: Geprezen zij Hij, die voor Gad ruimte maakt; hij legt zich neder als een leeuwin en verbrijzelt de arm, ja, de schedel. 21 Hij voorzag zichzelf van het beste deel, want daar was het deel van de heersersstaf verborgen; hij kwam tot de hoofden van het volk; het heeft de gerechtigheid des HEREN en zijn gerichten ten uitvoer gebracht met Israël.

Hier is Gad beschreven als een jagers-volk. Gad is in diepte het penetrerende, snijdende mes, als een slagers-volk. Zo is Gad de rode steen, de steen van het bloed, wat ook de steen van Ruben is. Gad heeft te maken met het zegel van het rode paard, het mes.

De SAPPIL staat voor overwinning, de verentooi, Iyowb. De Amazonen hadden allerlei ingewikkelde veren-systemen voor het ontwikkelen van de hierarchie van de mannen die onder hen waren.

Deze drie stenen, drie zegels, zijn essentieel. Onder het vijfde zegel worden we geleid tot de rust, de slaap, de Griekse Anapouo, de Hebreeuwse Tardemah. Onder het zesde zegel worden we geleid tot de waterbronnen, mayim in het hebreeuws, wat zaad betekent, waarin we terugkeren tot ons paradijselijke lichaam. Onder het zevende zegel keren we terug tot de stilte, de leegte. Deze zegels zullen scheuren.

Door de Tardemah, de heilige slaap, wordt het zesde zegel verbroken, waardoor we door het zaad, mayim, veranderd worden. Door Mayim, het goddelijke zaad van het paradijselijk lichaam, verbreken we het zevende zegel, om ze de stilte, de heilige leegte in te gaan. Hier kunnen we al het gevallen aardse loslaten. Het is de grote vergetelheid, waardoor we het goddelijke kunnen herinneren.

Het goddelijke principe van het paradijselijke lichaam was de TSELA, wat vertaald kan worden in rib, boog, geslachtsdeel en verlamdheid. Dit is hoe de goddelijke vruchtbaarheid werkt. De boog zagen we ook weer na de zondvloed. In de grondtekst was dit een vloed van zaad. De wereld werd herschapen hierin. De boog was een teken dat het volbracht was, dat het contact met God was hersteld. Dit was het teken van de herschepping van de vrouw. De “dochters der mensen” waren in de zondvloed vergaan, omdat zij een geslacht waren van boze geesten die het mannelijke aanbaden, als zijnde mannelijke superioriteit. Dit was juist het teken waaruit MAYIM, het zaad, was voortgekomen als de zondvloed. In de grondtekst was dit de verschijning van God, ANAN, waarin het teken werd getoond. Ook is dit een visioen.

7 En toen Hij het vierde zegel opende, hoorde ik de stem van het vierde dier zeggen: Kom! 8 En ik zag, en zie, een vaal paard, en die daarop zat, zijn naam was de Hel, en de Hel volgde achter hem. En hun werd macht gegeven over het vierde deel der aarde om te doden, met de speer, met de honger, met de zwarte hel en door de wilde dieren der aarde.

Dit vers heeft een dubbele betekenis, zowel goddelijk als boze geesten. Het betekent overwinning. Vier is het getal van de halsketen. SAPPIL is de steen van overwinning, gerelateerd aan Iyowb en de stam ZEBULUN, wat verhoogd betekent.

Door SAPPIL wordt het vijfde zegel opgewekt, van de heilige slaap. De heilige slaap is verborgen in de SAPPIL. De heilige slaap wekt het goddelijke zaad op, het zesde zegel. Dit is de goddelijke droom waarin we veranderd worden, ons paradijselijke lichamen ontvangen. Dit wekt de paradijselijke afgrond op, de stilte, de leegte, oftewel het zevende zegel. Hierin worden wij weer als kinderen. Juist vanuit het zevende zegel stroomt het goddelijke zaad, het zesde zegel. Het zesde zegel, het kind, zit verborgen in het zevende zegel, de afgrond. Het zevende zegel is de stam Issaschar, wat een gat graven betekent, en piercen, piercings. Dat is een teken van verbonden worden met de leegte, verbonden worden met het kind. Het kind zelf, het zesde zegel, is de stam Reuwben, wat 'kind van het visioen' betekent in de diepte. Dit kind draagt dus de rode steen, de steen van bloed, de stam GAD. Alleen het kind met het visioen, het goddelijke zaad, heeft toegang tot deze steen.

Het vijfde zegel van de heilige slaap is de stam Manasse, wat vergetelheid betekent, en daarom ook nauwverbonden is aan het zevende zegel.

Zegel van het vale paard – ZEBULUN – de SAPPIL – overwinning, de troon, verentooi

In de originele teksten werd de mens gemaakt van bloed en zaad, wat ook vaste onderdelen van de mens zijn. De gevallen mens was gemaakt van spieren, en werkte door spierkracht, niet door pneuma. Pneuma is het goddelijk zaad, het oorspronkelijke principe van de schepping. De geest van spierkracht, OLOM, werkt nauw samen met de geest van mannelijke suprematie, SEPTUS. OLOM zit een laag dieper in het centrum. OLOM is de diepere essentie van het valse bloed, LAZAR. OLOM is de spier.

De gevallen aarde is de aarde van spieren, van spierkracht, als een zegel wat ons afhoudt van God. Dit zegel moet doorbroken worden. In de originele teksten wordt het juist duidelijk dat de mens werd geschapen in een gebrek aan adem, de heilige woede, APH. De APH is het paradijselijke hart, als de heilige halsketen waardoor men met God verbonden is. De paradijselijke aarde werd geschapen in de nacht, en het nachtzicht werd gegeven.

Wij leefden in het visioen van goddelijk zaad, door het bloed. Er was geen daadwerkelijke lucht of adem in het paradijs.

Door de val uit het paradijs kwamen wij in de gevallen wereld van de overste van de macht van de lucht. Wij verloren het contact met het goddelijke zaad en het bloed. De lucht is een macht die wij dienen te verslaan om terug te keren tot het paradijs en de paradijselijke inzettingen.

De APH, de heilige woede, heeft geen adem, maar goddelijk zaad. Vertalers vertaalden 'neshama' heel selectief als de adem die God geeft, om zo mensen te verbinden aan de macht van de lucht. NESHAMA betekent ademnood, ademloos, en dit behoorde tot de vrouw die baarde. Het had te maken met de moederschoot. Ook had het te maken met de heilige woede, als goddelijke inspiratie. Dit is ook de heilige kennis, de gnosis. Het komt van NASHAM, vernietiging als een onderdeel van het scheppingsproces, als het geven van geboorte. Dit is wat God de mens schonk in het paradijs. In het Aramees is dit het zwellingsproces van inspiratie en prikkels, de reflex. Dit zwellingsproces komt niet voort vanuit hebzucht, eetzucht, materialisme, maar vanuit honger, het heilige vasten, in het Aramees. De schepping van de mens gebeurde dus in de heilige moederschoot, in het goddelijke zaad. Dit is in het Aramees ook de geestesvervoering, de heilige dronkenschap (NAPAH).

Deze schepping, de YATSAR in het Hebreeuws, is in de originele tekst de schepping van Israelieten, hen die hebben overwonnen door het goddelijke.

Het adem-systeem is nauwverbonden met het spier-systeem van de gevallen aarde. De adem die vertalers in het verhaal brachten was dus het naar adem snakken en de ademnood van de bevalling, en van de heilige woede, en dus niet adem op zichzelf. De vertalers hebben heel selectief vertaald, en de context weggekapt, zodat mensen worden geleid tot de god van de lucht, tot de god van de adem, tot de Heilige Geest. Zo kon het spierenstelsel van de mens zich ontwikkelen. Wij moeten deze systemen verslaan. Door het spierenstelsel en het ademstelsel kwam ouderdom in de wereld. Wij moeten terugkeren tot de goddelijke slaap, het vijfde zegel, en daardoor tot het zesde zegel, het goddelijke zaad, waardoor wij herschapen worden.

3 En de tweede goot zijn schaal uit in de zee, en zij werd AIMA, slachtmes, van een ademloze, NEKROS, en alle levende wezens, die in de zee waren, stierven.

Het paradijs kent geen adem. Zij die in het paradijs leven zijn de ademlozen. Zij leven door bloed en goddelijk zaad. De tweede schaal brengt terug tot het ademloze paradijs, als door een poort. Dit is een jacht. De zee is YAM, JOM, oftewel Jezus, waarover oordeel wordt uitgegoten. De tweede schaal brengt visserij. De NEKROS, de ademloze paradijselijke die de heilige halsketen heeft ontvangen komt met het slachtmes, met het zegel van het rode paard, om een slachting aan te richten in de zee. Dit slachtmes is de stam GAD. Dit is de jagers-stam en slagers-stam. Zij vormen het rode paard van God, de rode steen.

2 En de eerste ging heen en goot zijn schaal uit op de aarde, en er kwam een boos en kwaadaardige wond van de vissershaak, HELKOS, aan de mensen, die het merkteken van het beest hadden en die zijn beeld aanbaden.

Ook de eerste schaal brengt visserij. HELKOS komt van HELKO, optrekken, wat terugwijst naar HAIREO en AIRO, het optrekken van een vis. HELKOS is de wond van de vissershaak, wat gebruikt wordt om de vissen te leiden, op te trekken. Visserij is een vorm van misleiding, wat ook de betekenis is van de Naphtaliy stam. Dit is de vissers stam. NAPHTALIY is de eerste schaal. Dit staat gelijk aan de ARREN, dus MOSY en ARREN zijn in feite de stammen : JUDAH en NAPHTALIY. Zij hebben esoterisch gezien het volk uitgeleid.

10 En de vijfde goot zijn schaal uit over de troon van het beest, en zijn rijk werd verduisterd, en zij kauwden op hun tong van pijn, 11 en zij lasterden de God des hemels vanwege hun pijnen en vanwege hun vissershaak-wonden, HELKOS, en zij bekeerden zich niet van hun werken.

De verduistering, het zegel van het zwarte paard, is de stam JUDAH. Dit is dus ook de vijfde schaal. JUDAH staat voor honger.

3 En de tweede goot zijn schaal uit in de zee, en zij werd AIMA, slachtmes, van een ademloze, NEKROS, en alle levende wezens, die in de zee waren, stierven.

Het slachtmes, GAD, is dus in de handen van de ademloze, de NEKROS. GAD, als de rode steen, de bloedsteen, oftewel het rode paard, is in handen van REUWBEN. REUWBEN is dus de ademloze. De stam REUWBEN is dus de halsketen, de APH, het hart van het paradijs. Dit is de tweede schaal, de ademloze.

4 En de derde goot zijn schaal uit in de rivieren en in de waterbronnen, en het water werd bloed van vee, AIMA.

17 En de zevende goot zijn schaal uit in de lucht en er kwam een luide stem uit de tempel, van de troon, zeggende: Het is geschied. 18 En er kwamen bliksemstralen en stemmen en donderslagen, en er geschiedde een grote aardbeving, zo groot als er geen geweest is, sedert een mens op de aarde was: zó hevig was deze aardbeving, zó groot. 19 En de grote stad viel in drie stukken uiteen en de steden der volken stortten in. En het grote Babylon werd voor God in gedachtenis gebracht, om daaraan de beker met de wijn van de gramschap zijns toorns te geven. 20 En alle eilanden vluchtten weg en bergen werden niet meer gevonden. 21 En grote hagelstenen, een talent zwaar, vielen uit de hemel op de mensen, en de mensen lasterden God vanwege de plaag van de hagel, want de plaag daarvan was zeer groot.

Dit is het oordeel over de lucht, de Heilige Geest, de adem. De aarde scheurt tot een afgrond, zodat het paradijselijke ravijn zichtbaar wordt, de stam Issaschar.

7 En ik hoorde het altaar zeggen: Ja, Here God, Almachtige, uw oordelen zijn waarachtig en rechtvaardig.

8 En de vierde goot zijn schaal uit over de zon en haar werd gegeven de mensen te verzengen met vuur. 9 En de mensen werden verzengd door de grote hitte en zij lasterden de naam van God, die de macht heeft over deze plagen, en zij bekeerden zich niet om Hem eer te geven.

12 En de zesde goot zijn schaal uit op de grote rivier, de Eufraat, en zijn water droogde op, zodat de weg bereid werd voor de rijzende, eeuwige aanvoerders, overwinnaars.

13 En ik zag uit de bek van de draak en uit de bek van het beest en uit de mond van de valse profeet drie onreine geesten komen, als kikvorsen; 14 want het zijn geesten van duivelen, die tekenen doen, welke uitgaan naar de koningen der gehele wereld, om hen te verzamelen tot de oorlog op de grote dag van de almachtige God.

15 Zie, Ik kom als een dief. Zalig hij, die waakt en zijn klederen bewaart, opdat hij niet naakt wandele en zijn schaamte niet gezien worde. 16 En hij verzamelde hen op de plaats, die in het Hebreeuws genoemd wordt Harmagedon.

Dit is de schaal van de troon, van de overwinnaars, van SAPPIL, het saffier. Dit is de stam ZEBULUN.

Dan in Openbaring 17 is er nog een achtste schaal verborgen. Hierin wordt het oordeel over de hoer van Babylon getoond. Dit is een dubbel-visioen, want tegelijkertijd gaat dit over Moeder God. Vrouw op beest is verbonden aan de halsketen in de grondtekst. Zij is een slavendrijver, een fokker. Deze achtste schaal is de stam BENJAMIN, de stam van slavernij.

We onderscheiden dus een dubbele halsketen, een dubbel-snoer, omdat ook REUWBEN, de ademloze, een halsketen is.

In Hooglied het ree is tussen de borsten van de Amazone. Dit is dus de stam Naphtaliy. Naphtaliy is degene die valstrikken zet. Het ree is in de diepte van de grondtekst het zwellen door honger (TSEBIYA-TSABAH).

18 Maar Zebulon is een volk, dat zijn NEPHESH, bloed, prooi, innam, plukte, tot de honger, ook Naftali, in het hooggelegen land.

Ree heeft te maken met het uithongeren van de prooi, maar ook met de zelf-uithongering, oftewel het heilige vasten. Hierin is dus weer de verbinding te zien tussen JUDAH, honger, en NAPHTALIY.

De gevangene van de Amazone komt in het Hooglied tussen haar borsten, als het beeld van NAPHTALIY, als een bundel vol met bloed. Er wordt in de grondtekst gesproken over een gevangene die gebonden is in een belegering, als in een uithongering, als een oorlogs-strategie om de vijand te verzwakken (TSEROWR, TSARAR). Dit is een situatie van stress en onderdrukking. NAPHTALIY ontvangt hier de bloedsteen, GAD. Hij ontvangt hier het slachtmes. Dit is het zegel van het rode paard.

Ook Iyowb werd hier naartoe geleid, tot het bittere bloed van de vijand als een prooi. De reis van Iyowb was een reis tot de stam NAPHTALIY, om zo het slachtmes, GAD te ontvangen. GAD wordt in het Eeuwig Evangelie beschreven als een vlam in de nacht. Dit slaat allemaal op de tongen, op de mond. IYOWB ontving dus door dit alles heen een nieuwe mond.

NAPHTALIY is een machtige poort tot het paradijs. NAPHTALI betekent in diepte ook visserij. Vis betekent vruchtbaarheid en vermenigvuldiging, verwijzende naar het goddelijke zaad. NAPHTALI is dat wat het goddelijke zaad aantrekt. Het is de poort tot het zesde zegel, het zegel van MAYIM, het zaad, het kind, oftewel het zesde zegel, REUWBEN, de eigenlijke houder van de bloedsteen, van GAD.

REUWBEN is de ademloze, een conditie van het paradijs. Door NAPHTALI komen wij tot het paradijs.

In deze reis is NAPTALIY verbonden met JUDAH, honger. Deze twee organiseerden in de esoterie dus de uittocht.

In het Eeuwig Evangelie wordt de reebok beschreven als een halsketen. NAPHTALIY is dus het derde snoer in de halsketen, als een drievoudig snoer. Dit is de valstrik, wat inhoudt dat Moeder God ons eerst moest bereiken door de valstrik die voor ons was gelegd. Zij heeft dit gebruikt, en zo krijgen we langzaam instructies over hoe dit medicijn zelf te gebruiken. Door dit snoer van de halsketen worden wij dus ook dieper ingewijd in de jacht en de visserij.

De bediening van AMOWC was het merken van vee, het piercen, wat de stam Issaschar uitbeeldt, het zevende zegel.

: 5 – SEPPAR, SEPPRA, gevogelte, wordt gevangen in de PAHHA, valstrik, door MOWQESH, verleiding, misleiding, aas. Zo worden de luchtgeesten overwonnen en overmeesterd.

Hij openbaart RAZ, mysterie, allegorische uitleg, typologische symbolen, sacramenten.

Openbaring staat dus gelijk aan naakt in ballingschap gaan, en dit is in Yechezqel de opslagplaats van MAYIM, het goddelijke zaad. Yechezqel kwam tot de naakte ballingen, GOWLAH, van TELABIB, wat de geprezen opslagplaats van de vloed, van MAYIM, betekent, aan de brandende oer-rivier KEBAR (CHEBAR) van vermenigvuldiging, van het vele, om groot te maken (Aram.: NHAR, NAHRA, rivier van vuur). Aan deze rivier kreeg Yechezqel zijn openbaringen. Hij bleef afgezonderd daar, als een woesteling. God maakte van hem een TSAPHAH, een spion, in de onderwereld-gevangenis van YISRAEL. Hij kwam daar om YTB, YTIB, om te belegeren (besiege), om hen te bezitten, bezeten te maken, als een demoon. Zo diep ging dat oordeels-profetenschap. Dit heeft te maken met het komen tot de brandende oer-rivier KEBAR (CHEBAR) van vermenigvuldiging, van het vele, om groot te maken (Aram.: NHAR, NAHRA, rivier van vuur), om zo Openbaring te krijgen, om ons inwijden in de graden van profetie. Hier moeten we leren het goddelijke zaad te ontvangen. De Yechezqel-graad is een hoge graad in de Iyowbitische graden van de THUMMIM, tot het volkomen herstel van de oer-rivier. Dit is een graad van de spionnen. Yechezqel staat dus in dit opzicht voor de stam NAPHTALI. Het boek YECHEZQEL is dus het boek NAPHTALIY.

TSAPHAH-Iyowbieten hebben geleerd met de MOWQESH te werken : verleiding, misleiding, aas. Zo leiden ze hun prooi tot de PAHHAH, de valstrik. De Amowc-graad in de Iyowbitische graden is de graad van veehouder, het piercen en het aanbrengen van merktekens. Dit is dus de graad van ISSASCHAR. Het boek AMOWC kan dus ook het boek ISSASCHAR genoemd worden. Dit is het boek van het zevende zegel, oftewel het boek van de TEHOWM, de paradijselijke afgrond.

OPENBAREN – NAAKT MAKEN – IN BALLINGSCHAP NEMEN – MAKEN = OPSLAGPLAATS VAN MAYIM

Amowc 4 – Koeien, Kalveren van Basan zullen gevangen en getrokken worden door jagers en vissers in de grondteksten, door DUWGAH = vishaken, visgerei. In het Aramees zijn runderen, TOR, TAWRA, ook nauw verbonden met onreine vissen. Vissen hebben in de Hebreeuwse grondtekst te maken met creatie en vermenigvuldiging, vruchtbaarheid, en daarom met MAYIM.

25 Hebt gij Mij veertig jaren in de woestijn slachtofferen en spijsoffer toegebracht, o huis Israëls?

26 Ja, gij droegt de tent van uw Moloch, en den Kijûn, uw beelden, de ster uws gods, dien gij uzelf hadt gemaakt.

27 Dus zal Ik u in ballingschap voeren, – voorbij Damascus – zegt de HERE, wiens naam is God der heerscharen.

Uiteindelijk moet NAPHTALIY dus tot de ISSASCHAR stam komen, de piercings, de haken, om goed uitgerust te zijn in jacht en visserij. NAPHTALI moet komen tot het zevende zegel, tot het boek van AMOWC, oftewel het boek van ISSASCHAR, het boek van de TEHOWM, de paradijselijke afgrond.

zevende zegel, ISSASCHAR, boek van AMOWC – haken, piercings, merktekenen, de grote paradijselijke afgrond

NAPHTALIY heeft een ontmoeting met de BEHEMAH, de zoomorfische pre-adamitische wezens. Zij lijken op Adam, op indianen, het rode volk, in de grondtekst. Zij dragen rokken, en zijn geketend. Ook dragen zij de tekens van de mannelijke vruchtbaarheids-organen van Adam onder hun rokken. Het symbolische getal vier wordt gebruikt, wat betekent 'vrouw met beest', de verbinding tussen de vrouw en het dierlijke. Ook betekent dit een vee-fokkerij en 'uitstrekken'. Dit heeft te maken met de achtste schaal, de halsketen, BENJAMIN. In de grondtekst zijn er tovermiddelen gebonden aan die rokken (CHABAR). De BEHEMAH zijn aan elkaar verbonden van vrouw tot zuster. Ze hebben voeten als kalveren, maar in het Aramees zijn kalveren sterren. De voet kan ook vertaald worden met 'sandaal'. In het Aramees komen ze met een boot (GEB, GABBA, GAB), en met visgerei (GAP, GEAPPA), oftewel met ISSASCHAR, de haken, de piercings, het zevende zegel, de paradijselijke afgrond, TEHOWM. Dit is het boek AMOWC, oftewel het boek ISSASCHAR. De rokjes beelden 'vroomheid' uit. Dan worden de linkerkant en de rechterkant besproken. In het Aramees is dit symbolisch. De linkerkant betekent dat zij komen als satan, de tegenstander, als een belemmering (SEMMAL(A), SMAL, SMALA). Deze komt om te verscheuren en om een muur op te werpen.

De rechterkant staat voor de belofte (YAMMIR(A). Zij gingen waar PNEUMA ging. Dit is in de grondtekst ook duisternis, wijzende op het zegel van het zwarte paard, JUDAH, honger. Zij werden geleid door JUDAH. Dit was geheel binnen een profetisch visioen.

In het Aramees is de troon (KURSYA, KURSEAY) een aanlegplaats voor boten. De troon is verbonden aan saffier, SAPPIL, overwinning, IYOWB, verbeeldt door de stam ZEBULUN. Het boek IYOWB is dus ook het boek ZEBULUN.

In vers 24 is er veel lawaai van de MAYIM, het goddelijk zaad, het zesde zegel, REUWBEN. Het is het lawaai van een kamp, een siege in het Aramees (belegering). In NAPHTALI 2 : 1 wordt NAPHTALIY opgeroepen om een dienstknecht te worden (AMAD) aan de heilige voeten van Moeder God, zodat Zij tot hem spreekt (DABAR). AMAD is dus de sleutel tot het profetische woord, DABAR. In vers 2 komt PNEUMA, JUDAH in hem, de heilige duisternis in het Aramees, honger, als tegengesteld aan het materiele, en geheel binnen het profetische visioen.

Door PNEUMA-JUDAH komt SHAMA die hem gevoelig maakt voor de stem van Moeder God, en maakt dat hij daaraan gehoorzaamt, als 'horen en gehoorzamen'. SHAMA is de profetische leidraad die het Woord (DABAR) omzet in acties, als de kracht tot gehoorzamen. DABAR bestaat uit de geboden, waarschuwingen, bedreigingen, liederen en beloftes. NAPHTALIY wordt aangesproken als zoon van het rode volk (de tucht, het Oud-Amerikaanse, Indiaanse volk). Hij werd gezonden tot BAYITH, een gevangenis in de onderwereld, een stal, een bijenkorf, de opslagplaats van de onderwereld (de lever). Hij ontvangt een certificaat van scheiding, met zuchten en liederen daarop. God maakt hem heter en sterker dan de siege tegen hem, de bindingen.

In 3 : 14 komt PNEUMA-JUDAH, duisternis, honger, over NAPHTALIY en hij ging de BITTERHEID (bloed, GAD) binnen, en de CHEMAH, de koorts. Het vruchtbare deel, in het Aramees : rinkelende bellen, kwam in werking in hem/ werd onder druk gezet (CHAZAQ). Het zesde zegel, REUWBEN, mayim, werd in werking gezet.

3 : 15 Dan komt hij tot de ontmaskerde, naakte, ballingen (GOWLAH) van TELABIB, wat de geprezen opslagplaats van de vloed, van MAYIM, betekent, aan de brandende oer-rivier KEBAR (CHEBAR) van vermenigvuldiging, van het vele, om groot te maken (Aram.: NHAR, NAHRA, rivier van vuur). Aan deze rivier kreeg NAPHTALIY zijn openbaringen. Hij bleef afgezonderd daar, als een woesteling. God maakte van hem een TSAPHAH, een spion, in de onderwereld-gevangenis van YISRAEL. Hij kwam daar om YTB, YTIB, om te belegeren (besiege), om hen te bezitten, bezeten te maken, als een demoon. Zo diep ging dat oordeels-profetenschap.

YAD (het teken, het 'mannelijke' orgaan) begint te spreken, DABAR voortbrengende.

Aram.: SR, gordels omdoen als een wapenrusting, gordels aan de lendenen, heupen, tot voorbereiding van de militaire dienst, verleid worden.

Dan volgt er een betoog wat duidt op scalpering (5, 6 : 3), het afsnijden van de hoogste top en het haar.

7 : 21 Hun goden zullen gedreven worden in de handen van de Amazonen stam, de verre vrouwen van Orion, als prooi.

: 17 Het land Israel, het voorhoofd van steen, het centrum van wijsheid, zal aan het heilige overblijfsel worden gegeven, het rode land Israel (Adamah), de verloren stammen, zullen vergaderd worden.

: 19 God zal hen een hart van vlees geven, het hart van BASAR (Aram.: BSAR, BESRA), van het mannelijk geslachtsdeel, als een bron.

Visoenen zijn de manier waarop NAPHTALI zich door de onderwereld beweegt. Amowc, ISSASCHAR, betekent de brenger van het merkteken (door branden of steken, piercen). In het boek Amowc, het boek ISSASCHAR, het boek van het zevende zegel, van de paradijselijke afgrond, TEHOWM wordt dit teken telkens uitgezonden om oordeel te brengen. ISSASCHAR is het merkteken wat door NAPHTALIY aangebracht wordt. Salomo (Shelomoh, verbond van de vrede, compleet maken, veilig maken) begon met het bouwen van het huis van Moeder God in de onderwereld, als een heilige gevangenis in de maand ZIF, wat helderheid betekent (I Koningen 6 : 1).

6 : 23 Twee BEHEMAH'S zijn op de ark, als we de diepte van de grondtekst ontleden, ook in het Aramees, want zij worden de bewakers van Eden genoemd, dragers van de troon, van SAPPIL, van IYOWB, de stam ZEBULUN. Zij zijn zoomorfische goddelijke wezens die strijd- en jachtrokken droegen. Deze wezens zag NAPHTALI ook, en komen hier weer terug (HAYEW(T)A'S).

ASER, ASHER, is de stam van het beeld van de erectie, die de TSELA, de rib, het mannelijke geslachtsdeel verbeeldt. Dit is het scheppings-principe. Dit is ook de boog en de goddelijke verlamdheid. Deze spanning tussen goddelijke verlamdheid en erectie is ook opgeborgen in de diepte van Yirmeyah. Het boek YIRMEYAH is het boek ASER.

In het Aramees begint het boek met het vermelden dat het een tatoeage is, een inscriptie, als een huwelijks-contract van de profeet, de interpreteerder. Het woord van Yirmeyah is in het Hebreeuws de handelingen en de geboden van Yirmeyah, als een wetsboek. In de diepte is het het boek van bedreigingen en waarschuwingen. In het Aramees ook het oordeel en de uitspraak, en zelfs de 'materie' van de profeet. In de diepte betekent Yirmeyah het oprichten van een instituut, en ook 'neerliggen', en vallen, of uitvallen, als een goddelijke verlamdheid.

Nu gaan we naar vers 2 : In de grondteksten zien we dat de bedreiging van de Heere tot ASER komt. Dus alhoewel ASER een profeet is van de Allerhoogste, wordt hij door Moeder God bedreigd. JUDAH betekent in de diepte : HET BELIJDEN VAN ZONDEN (YADAH), wat in nog diepere zin 'mannelijk geslachtsdeel' betekent (YAD), als een hand, het centrum van een wiel, het TEKEN. Ook wordt dit beschreven als 'verbindings-schakels'. ASER is dus de diepere wortels van JUDAH. Voordat de Heere ASER vormde in de onderwereld, hel, 'kende' Zij ASER, wat in diepte betekent 'yada', discriminatie, de druk van racisme. Natuurlijk moet dit een heilig racisme geweest zijn. De Moeder God verafschuwde het rijk van SEPTUS, waarin de man over de vrouw was gesteld. Dan wordt de baarmoeder besproken, rechem, als een plaats van slavernij. In het Aramees is dit een omheining.

Dan gaat het over de uittocht uit Egypte, de exodus. De Heere, installeerde sieraden, juwelen in de stam en bracht hen tot een hogere status. Dit staat in de Aramese grondtekst gelijk aan de hemelvaart, 'ascensie'. En dat wordt tegelijkertijd duidelijk wanneer we zien wat het land van Egypte eigenlijk inhoudt, want dat is dus weer de ONDERWERELD in de grondtekst. In de Hebreeuwse grondtekst betekent EGYPTE ook siege, burcht, isolatie, honger (TANTALOS), het verboden land (Vgl. de VERBODEN vrucht), en omheining (MATSOWR). Vervolgens zien we hoe Moeder God hen leidde door de wildernis, het land van de bedreigingen, en door de woestijn (ARABA), het land van de bedekking met vachten in de grondtekst, van duisternis, en het donker worden, JUDAH (honger), het land van de avond (ARAB), wat op de jacht duidt. Ook werden zij geleid door het land van schaduwen, wat betekent : de neiging om weer te vertrekken (Vgl. Tantalos), en wat ook schild betekent, en weer donker worden en donker groeien. Dan wordt er opgeroepen om leeg te worden, tot de leegte te gaan in de grondtekst, het zevende zegel, ISSASCHAR, en om je te hullen in verschrikkelijke vreze, want de duister gegroeide stammen, de met vachten beklede stammen van de jacht, hebben MAYIM, het goddelijke zaad, verlaten. Dit zaad komt van de fontein, wat een 'bron van het oog' is. MAYIM is de ogenzalf (melk en zaad). In de grondtekst is MAYIM zo krachtig, dat het opwekkings-kracht, opstandings-kracht, heeft.

In 4:28 staat er dat de hemelen rouw zullen dragen. In de grondtekst betekent dit : wachten op het einde van de Sabbath, de rustdag, de zevende dag. Het betekent donker groeien, en ook bedekt worden en gebrek hebben. De hemelen zullen jagen, in arbeid zijn, tot de rust hen terugroept. Zeven is het getal van de Sabbath, van de goddelijke verlamdheid, terwijl zes het getal is van de arbeid. God heeft de aarde in zes 'dagen' geschapen, zes tijdperken. Deze getallen hebben heel veel met elkaar te maken. De zes komt voort uit de zeven, de eeuwige Sabbath. Deze samenwerking heeft satan geprobeerd na te bootsen. De draak en het beest hebben zeven koppen, en daaruit voort komt het getal 666. Dan in het volgende vers, vers 29, gaat het weer over het teken, de Qeshet, de boog, ASER, te herleiden tot het oorspronkelijke, goddelijke, 'mannelijke' geslachtsorgaan. Dit teken zal verschijnen, en de boosdoeners zullen ervoor op de vlucht slaan. Dan in 5:16 gaat het over dat God een verre stam en natie over hen zal brengen. De pijlkoker is in de diepte van de grondtekst de 'necromancer', dit staat voor doden-oproeper, contact hebben met de doden. Dit is een pijlkoker met de instrumenten van God, als een open graf. Zij komen dus met het teken, als een oordeel over de boosdoeners in God's volk. De pijlen zijn dan het goddelijk zaad, de mayim. Dit verre volk wat over hen komt is de GANBAR of GANBARA in het Aramees, wat 'de gewapenden' betekent. In vers 17 brengen zij de honger en de verwoesting. In vers 19 gaat het over dat de boosdoenes van God's volk tot slaven worden gemaakt door de GANBARA die in ballingschap worden gedreven. In de grondtekst worden de boosdoeners van God's volk dan gedreven tot de Amazonen, vrouwen van verre landen. De boosdoeners van God's volk worden niet alleen tot slaven en ballingen gemaakt door de Amazonen, maar ook moeten zij die vrouwen van de verre volkeren aanbidden. Wij hebben hier dus duidelijk te maken met Goddelijke vrouwelijke ordes uit de hogere hemelen die het afgevallen en afgedwaalde volk van God komen tuchtigen en straffen. De ballingschap vindt plaats in ERETS, wat de onderwereld betekent.

GANBARA, waar de Amazonen vandaan komen, is in het Aramees Orion. Het is de reus, de jager, de bewapende. De Amazonen zijn dus verre vrouwenstammen uit Orion.

Om het afgedwaalde volk vatbaar te maken voor Orion, stort God een soort koorts uit : de CHEMAH (7:20). De CHEMAH dient het volk weer terug te brengen tot de goddelijke verlamdheid, de Heilige Rust (zeven), om vandaaruit de Heilige Arbeid te ontvangen (zes). Deze spanning staat voor de ASER stam. De CHEMAH is dus een belangrijk instrument van de Heere, de heilige koorts, een heilige brug, om tot ontlediging te komen. In vers 28 is de eeuwige tucht en kastijding als een lichaamsdeel afgehakt. Dit lichaamsdeel is weer als een uiteinde, als een bron en een verbindingsschakel, het 'mannelijke' vruchtbaarheidsdeel waaruit de mens was opgebouwd. Dit lichaamsdeel, het teken, zou hen in de tucht houden. Het was een soort van heilig slavenimplantaat tot de dienst aan de Heere. Dit zou weer terugkomen door de CHEMAH, de heilige koorts. Dan zou ook MAYIM, het goddelijke zaad, weer voortgebracht worden. In het Aramees staat er dat zij het vlees van een vrucht, en hun wapen, hebben verloren (PUEM). In vers 29 is de EBRAH, de heilige arrogantie van de Heere, tegen hen gekeerd. Moeder God is gescheiden van haar volk (SBQ).

ASER en JUDAH zijn dus nauw aan elkaar verbonden, hebben beiden te maken met de boog, het mannelijke geslachtsdeel, het oorspronkelijke scheppings-principe. ASER is dus de diepere wortels van JUDAH.

Efeze, oftewel het boek van AMAD, over de jacht en visserij, is het tweede boek van NAPHTALIY, en behoort tot het OT. De NT piraten bond stal het, als een piraten schat. Wij roven het terug. Het is NAPHTALIY II.

In het Eeuwig Evangelie, EE, wordt Korinthe beschreven als dragers van de wortelen van God. We kwamen we er op uit dat de mens meerdere harten had, die werkten volgens het principe van het geslachtsdeel. Deze harten werken vanuit de goddelijke verlamdheid. Eén zo'n geslachtshart is de schat van Korinthe. Wij mogen daarmee contact maken in de diepte van onszelf. Zo mogen we afstand doen van het eerste, opgeblazen Korinthe, en te komen tot het tweede Korinthe, tot de goddelijke kern, en vandaaruit zal het goddelijke zaad stromen.

De wortels van de boom wordt vertegenwoordigd door het Tweede Korinthe. Dit zijn de voeten van de gemeente, ook als een hart, omdat alles door het lichaam heengepompt wordt. Efeze moet deze wortels leren kennen om daadwerkelijk de vruchten van de boom des levens te eten. Efeziers is bekend om de beschrijving van de wapenrusting. In het Aramees is de vrouw het wapen. Efeze is de verbintenis met de heilige vrouw, met het wapen, of de wapenrusting.

Korinte is ook een geroofde piratenschat die uit het OT werd geroofd en in het NT werd geplaatst, geheel omgebouwd natuurlijk. Wij moeten deze schat terugroven.

24 Van Aser zeide hij: Gezegend zij Aser onder de zonen; hij zij bemind bij zijn broeders, en hij dope zijn voet in vee-vet.

Ook ASER is de voet en de wortels van de schepping, contact makend met het zaad. Zoals ASER de rib was, was ASER ook de voet, de wortel, dat wat contact maakt met de aarde, de onderwereld. Korinte was gestolen uit ASER. Korinte is het tweede boek van ASER. II Korinte is het derde boek van ASER. Het zaad is in de diepte een oorlogszaad en een jachtszaad. Dit vloeide door de mens heen in het paradijs. Dit vloeide door ASER.

De Levieten moeten tot ASER komen, tot Korinthe, de boog. Korinthe gaat over de gaven van pneuma, de wapenen. Dit zijn de wortels. Maar in Korinthe, in het tweede boek van ASER, hoofstuk 13 gaat het over de liefde, een hogere weg. De liefde is maar een gedeeltelijke vertaling. Het is de moederschoot in het Hebreeuws. Wanneer er staat : God is liefde, staat er eigenlijk : God is de moederschoot. Wij moeten komen tot de moederschoot, komen tot Efeze, anders hebben wapenen geen enkele zin. Efeze is het tweede boek van NAPHTALIY.

Zaad, REUWBEN, is ammunitie, zoals pijlen, gifstof, blaaspijp-pijltjes, enzovoorts. Hiermee moeten de Levieten zich ook bewapenen, en komen tot Gad, het slachtmes. ISSASCHAR is de eigenlijke acties, de speerpunten, de haken, de scherpte, het raken, om een merkteken aan te brengen. ISSASCHAR is de piercings. ISSASCHAR is het doorsteken.

ASER-ASAH is dus komen van de boog tot het houden van vee. ASAH is het voorbereiden op de offerdienst. Het is het komen van ASER tot ISSASCHAR. Het is het brengen van de oordeels-uitspraak.

De Levieten moeten zich optuigen met de stammen. JUDAH staat voor honger en duisternis, ook toewijding, I-KRA.

Als er iets zal zwellen dan gebeurt dat door honger. De APH, het paradijselijke hart, de halsketen, REUWBEN, de tweede schaal, de heilige woede, heeft geen adem, maar goddelijk zaad. Vertalers vertaalden 'neshama' heel selectief als de adem die God geeft, om zo mensen te verbinden aan de macht van de lucht. NESHAMA betekent ademnood, ademloos, en dit behoorde tot de vrouw die baarde. Het had te maken met de moederschoot. Ook had het te maken met de heilige woede, als goddelijke inspiratie. Dit is ook de heilige kennis, de gnosis. Het komt van NASHAM, vernietiging als een onderdeel van het scheppingsproces, als het geven van geboorte. Dit is wat God de mens schonk in het paradijs. In het Aramees is dit het zwellingsproces van inspiratie en prikkels, de reflex. Dit zwellingsproces komt niet voort vanuit hebzucht, eetzucht, materialisme, maar vanuit honger, het heilige vasten, in het Aramees. De schepping van de mens gebeurde dus in de heilige moederschoot, in het goddelijke zaad. Dit is in het Aramees ook de geestesvervoering, de heilige dronkenschap (NAPAH). Die zwellingen door honger en ademnood zijn dus heel kinderlijk. Die zwellingen gebeuren door de druk van de heilige moederschoot, waarin het kind gevormd wordt.

Om daadwerkelijk tot GAD te komen, tot de goddelijke tongen, het slachtmes, moeten wij komen door REUWBEN, ademnood.

Je gaat dus over de lijn van het niets om tot iets te komen. Je gaat dus door de leegte, door ISSASCHAR. Wij komen door de leegte van het zevende zegel tot GAD. Dit staat tegenovergesteld aan het hebzuchtige grijpen. Wij hebben het varken overwonnen door het zevende zegel.

De Levieten gebruiken JUDAH als de toetser, het nachtzicht, de onderscheiding. NAPHTALI was hun jachtuitrusting van valstrikken en camouflage.

Handelingen is het boek GAD. Hier gaat het over het ontvangen van de besnijdenis. De tongen kwamen op de hoofden, als beeld van het mes. Zij werden gescalpeerd, ook als beeld van de besnijdenis in Aramees-Hebreeuwse context. GAD is een slachter. Zij ontvingen de tongen, het mes. Zij ontvingen GAD, de slachter, het slachtmes, om zo de eerstelingen te offeren. Dat is wat het pinksterfeest in diepte is. Dit bracht hen in dronkenschap. Zij waren dronken van het bloed en het vet van de vijandelijke prooi.

In de oude teksten is dit beschreven als het binnengaan van BASHAN, de velden van overvloedig vee. BASHAN was toegewezen aan de Manasse stam, de heilige slaap van Adam, de Tardemah. Dit is het vijfde zegel. Vanuit de Tardemah werd de vrouw geschapen, vanuit Manasse.

Het zegel der tandartsen moet verbroken worden. Dan zullen wij zien dat de medische wereld niets anders dan piraten waren op dievenpad. Dan moeten we het zegel der piraten verbreken, en zullen we zien dat het niets anders dan kannibalen waren die de mens met huid en haar opvraten. Dit is wat achter de schermen van de medische wereld gebeurt. Patienten zijn niets anders dan een jachtmaal. Ook het zegel der kannibalen moet verbroken worden. Kijken we achter al deze schermen dan zijn de mensen om ons heen niets anders dan jachtgerei, vissers-gerei. Het laatste woord is hier nog niet over gezegd. De Kanaanitische moeder-godin was ASHERA, verbonden aan de stam ASHER, ASER, wat de rib was waaruit de vrouw werd geschapen. Het symbool van deze cultus was een paal. Zij was de vrouwelijke vorm van El. El werd door de Israelieten overgenomen als vader god, en als zodanig neergezet. ASHERA wordt ook genoemd als de vrouw die de zee doorkruist, die YAM, Jom, doorkruist. Dit kun je vergelijken met JUDAH (MOSY). Zoals we zagen is ASER de diepere wortels van JUDAH. ASER heeft dus diepe goddelijke connecties. In de diepte werd het volk ontvoerd uit de slavernij tot Mitsrayim in de onderwereld door ASER-JUDAH en NAPHTALIY.

In de esoterie staat de stam JUDAH voor MOSY. Beiden betekenen ze de honger, de uittocht door de wildernis. MOSY, JUDAH, richtte de koperen slang op, als een beeld van de wortels van JUDAH, de stam ASER, wat de rib moest voorstellen waarvan de vrouw werd geschapen. Ook was dit het geslachtsdeel. JUDAH en ASER vertegenwoordigden beiden de boog, en JUDAH wees op ASER om het goddelijke scheppings-principe te laten zien. De rib is wit.

God tuchtigt niet alleen direct, maar ook indirect door de vijand. Dit is het lijden aan de paal, om zo één te worden met de gnosis en met de heiligen. Het is een smeed-taktiek. Daarom heeft het verachten van de tucht zulke nare gevolgen, dat er geen goed wapen zal zijn. Het vrouwelijke is een wapen van tucht, als een instrument van tucht. Het zaad van de man moest sterven in de vrouw, zodat de vrouw nieuw leven kon geven. In het Aramees wordt dat beschreven als iets heel heiligs. Daarom het eerste wat SEPTUS deed om de positie van de vrouw aan te tasten was om de heilige bediening van de tucht aan te vallen en te verdraaien. Het gif van de verboden vrucht heeft als grondslag de tuchteloosheid en de valse tucht. Dat verbod in zichzelf was al een zekere tucht. De mens wilde als God zijn om aan die tucht te ontkomen. De mens wilde niet aan de paal. De mens wilde niet getuchtigd worden, geschoold worden, gedisciplineerd worden, maar losbandig leven.

Dit wordt ook wel de stoel van Eli genoemd, die zijn zonen niet tuchtigde, en daardoor zijn nek brak. Door de tucht des Heeren te aanvaarden zullen wij minder schade oplopen in de eeuwigheid. Deze tucht is dus ons te beschermen voor de verschrikkelijke gevolgen van de zonde. Daarom is de paal zo belangrijk, en om dicht bij de paal te blijven. De paal is het symbool van de ASER stam.

Ook dit komt telkens terug in de Spreuken, in de wijsheid van Salomo. Wij moeten de tucht liefhebben. De stoel van Eli is tegelijkertijd de electrische stoel. Dit is iets wat wij koste wat het koste moeten ontwijken.

Een belangrijke bediening van Salomo was beschreven in de spreuken : om wijsheid en tucht te verkrijgen.

1 De spreuken van Salomo, den zoon van David, den koning van Israel, 2 Om wijsheid en tucht te weten; om te verstaan redenen des verstands; 3 Om aan te nemen onderwijs van goed verstand, gerechtigheid, en recht, en billijkheden; 4 Om den slechten kloekzinnigheid te geven, den jongeling wetenschap en bedachtzaamheid. 5 Die wijs is, zal horen, en zal in lere toenemen; en die verstandig is, zal wijzen raad bekomen. 6 Om te verstaan een spreuk en de uitlegging, de woorden der wijzen en hun raadselen. 7 De vrees des HEEREN is het beginsel der wetenschap; de dwazen verachten wijsheid en tucht. 8 Mijn zoon! hoor de tucht uws vaders, en verlaat de leer uwer moeder niet; 9 Want zij zullen uw hoofd een aangenaam toevoegsel zijn, en ketenen aan uw hals.

20 De opperste Wijsheid roept overluid daar buiten; Zij verheft haar stem op de straten. 21 Zij roept in het voorste der woelingen; aan de deuren der poorten spreekt Zij Haar redenen in de stad; 22 Gij slechten! hoe lang zult gij de slechtigheid beminnen, en de spotters voor zich de spotternij begeren, en de zotten wetenschap haten? 23 Keert u tot Mijn bestraffing; ziet, Ik zal Mijn Pneuma, Duisternis en Gnosis ulieden overvloediglijk uitstorten; Ik zal Mijn woorden u bekend maken. 24 Dewijl Ik geroepen heb, en gijlieden geweigerd hebt; Mijn hand uitgestrekt heb, en er niemand was, die opmerkte; 25 En gij al Mijn raad verworpen, en Mijn bestraffing niet gewild hebt; 26 Zo zal Ik ook in ulieder verderf lachen; Ik zal spotten, wanneer uw vreze komt. 27 Wanneer uw vreze komt gelijk een verwoesting, en uw verderf aankomt als een wervelwind; wanneer u benauwdheid en angst overkomt; 28 Dan zullen zij tot Mij roepen, maar Ik zal niet antwoorden; zij zullen Mij vroeg zoeken, maar zullen Mij niet vinden; 29 Daarom, dat zij de wetenschap gehaat hebben, en de vreze des HEEREN niet hebben verkoren. 30 Zij hebben in Mijn raad niet bewilligd; al Mijn bestraffingen hebben zij versmaad; 31 Zo zullen zij eten van de vrucht van hun weg, en zich verzadigen met hun raadslagen. 32 Want de afkering der slechten zal hen doden, en de voorspoed der zotten zal hen verderven. 33 Maar die naar Mij hoort, zal zeker wonen, en hij zal gerust zijn van de vreze des kwaads.

10 Neemt Mijn tucht aan, en niet zilver, en wetenschap, meer dan het uitgelezen uitgegraven goud.

Door de tuchteloosheid en de valse tucht, twee vurige pijlen op zijn boog, doofde SEPTUS de sterke zalving van het vrouwelijke uit, en werd de vrouw de onderdaan van de man.

MOSY, JUDAH, wijst op het vrouwelijke principe waaruit zij voortkwam, de rib, het geslachtsdeel, de wortel, de voet, wat vertegenwoordigd wordt door de ASER stam.

MOSY, de stam JUDAH, maakte de seraf, de slang van koper als een beeld hiervan, maar in de diepte van de grondtekst zien we ook dat het om een sterke betovering gaat, die in wezen op een reeks van ervaringen wijst. Het koper is in de grondtekst ook voet-ketenen voor slaven en gevangenen, als een beeld van de tucht als een restrictie. Van dit koper maakte hij het wezen. De tucht is in feite een slaven-school van ervaringen, wat dus ook een diepere beschrijving is van wat dit wezen doet. Het volk dat wilde blijven leven ging door de aandacht op dit wezen, dit symbool, te richten, binnen in een heilige slavernij tot God's tucht, een heilig gevangenschap, voor bescherming. Het volk kwam onder een krachtige betovering, onder de ASER stam.

Het merkteken van Mozes daalde zo in hun harten als een heilig verbond met de wet en de tucht. ASER is een tuchtschool voor het volk, om hen veilig te leiden tot het beloofde land.

ASER is een tuchtschool om af te rekenen met de kracht van SEPTUS. Wij worden zeer zeker door SEPTUS getuchtigd, als een instrument in de handen van de Heere, en dit is tevens de manier om SEPTUS te overwinnen.

ASER was de keten van God waarmee MOSY, JUDAH het volk wilde ketenen. Ook de spreuken spraken over de tucht als een keten des Heeren. De slang is een symbool van die keten. SEPTUS wil ons onder de valse tucht plaatsen en de tuchteloosheid. Door de tucht, is voortgaande openbaring mogelijk. Als dit er niet is, dan roest alles vast. Het verbreken van het SEPTUS zegel en het oplossen ervan is daarom heel belangrijk voor de doorgang van God's volk.

JUDAH zal de orde van de tucht, de orde van ASER, herstellen, en de valse tucht ontmaskeren, en de tuchteloosheid. Dit zal het einde betekenen voor het regime van SEPTUS.

In de ervaring van de hel, die wij nu al op aarde kunnen hebben wanneer wij getuchtigd worden, dan ontmoeten wij Moeder God, het instrument van de tucht. Zij voedt ons hiermee, ook al gaat dit vaak juist door de honger. Dit wordt ook wel de honger-melk genoemd, een soort goddelijk gif om de man te verlammen, leeg te maken.

SEPTUS heeft haar de oorlog verklaart. In het Oude Testament de hel is de Sheol, en het kan ook gewoon graf betekenen. In diepte is het de plaats van het bedelen, van de oorlogs-groet, en van het raadplegen van een orakel of van God. Op verschillende plaatsen in de grondtekst is de hel, als de Sha'al waar het op gebaseerd is, een bemiddelaar tussen God en mens, als een gebed. De hel is een plaats van tucht, en alleen door tucht kunnen wij met God communiceren, door de paal, dus ook door de gesel, de diepere en duidelijkere betekenis van de slang van MOSY, de stam JUDAH, die dus wees op de stam ASER. Door de gesel ontvangen wij de merktekenen van God, waardoor God met ons communiceert, en waardoor God ons leidt en bewaakt, alsmede beschermt.

Mede door SEPTUS kwam er een veel te eenzijdige kijk op God en zijn instrumenten, en kregen mensen last van tunnel-visie, kortom kortzichtigheid.

6 Banden der hel omringden mij, strikken des doods bejegenden mij. 7 Als mij bange was, riep ik den HEERE aan, en riep tot mijn God; Zij hoorde mijn stem uit Haar schip, en mijn geroep voor Haar aangezicht kwam in Haar oren, vagina.

10 Want Gij zult mijn ziel in de hel niet verlaten; Gij zult niet toelaten, dat Uw Heilige de verderving zie. 11 Gij zult mij het pad des levens bekend maken; verzadiging der vreugde is bij Uw aangezicht; liefelijkheden zijn in Uw rechterhand, eeuwiglijk.

13 Want Uw goedertierenheid is groot over mij; en Gij hebt mijn ziel uit het onderste des grafs (hel, KJV) uitgerukt.

8 Zo ik opvoer ten hemel, Gij zijt daar; of bedde ik mij in de hel, zie, Gij zijt daar.

Er kunnen ook hele mooie dingen in de hel gebeuren, waar wij Haar echt leren kennen. In het Nieuwe Testament wordt soms hades aangetroffen in de grondtekst als de hel, maar dit kan ook weer graf betekenen, en in diepte betekent dit 'ervaringen' en 'het verkrijgen van kennis'. Ook in het nieuwe testament kun je dus naar 'de hel' gaan om een diepere betekenis ergens van te krijgen, om iets beter te begrijpen, en in de diepte van de grondtekst betekent het ook iets om je aandacht te trekken of je aandacht geven, en betekent het onderscheidings-vermogen, de kunst van het zien (ook als een visioen).

Daarom zal de hel een plaats moeten gaan krijgen in onze omgang met God om SEPTUS uit ons leven te bannen.

Twee machtige orakels werden opgesteld, de twee zogenaamde slangen, maar die in de diepte van de grondtekst gewoon orakels zijn. Het orakel in het paradijs, en het orakel van MOSY, JUDAH in de wildernis, de ASER stam, om te communiceren met God. We zagen dat hel, Sheol, als de Sha'al ten diepste in de grondtekst functioneerde als de raadpleger van het orakel. De hel is de paal, de tucht. De hel betekent 'zien' in de diepte van de grondtekst. De hel betekent onderscheiding, oftewel het nachtzicht, waardoor het nauwverbonden is aan JUDAH. De gesel wordt vervuld met de hel en zal daardoor in werking komen. Wij ontvangen zo de striemen van de Gnosis om één met haar te zijn. SEPTUS zal zo zijn macht in de hel verliezen. Hij kan zo steeds minder betekenen. Hij zal zo steeds minder kunnen zien.

In het Aramees is de hel gerelateerd aan een slot, een plaats waar gemengd wordt, een verboden plaats, of een plaats met restricties, een obstakel. Het is ook gerelateerd aan een gevecht. Het slot is beschreven als de basis, de voet, de lagere gedeeltes, de onderwereld, ook in verbinding met bomen, die niets anders dan zweren zijn, pijnlijke plaatsen. De basis is ook beschreven als een wiel, ook als het wiel van de pottenbakker. Dit wordt beschreven als de innerlijke wereld. De voet is een inheemse, lage plaats, de hel, als een aambeeld waar het wapen geslagen wordt tot de juiste vorm. In het Aramees is de geweldadige voet, de vertreder, ook een manier om de baarmoeder te beschrijven, het begin van alle dingen. Dit is in het Aramees een drug waardoor het kind bij de geboorte huilt. Tegelijkertijd komt het kind met zijn pijlen om de oorlog van het leven te beginnen. Verschilt het in mening over iets, dan is dat hetzelfde als aan bijl er tegenaan gooien.

Zo is zaaien in het Aramees verbonden aan wenen, geboren worden, en tegelijkertijd aan bloedvergiet, als een soldaat geboren worden, want de wereld is in oorlog. Alleen op die manier kun je je stem verheffen, als je door deze serie van ervaringen heengaat, anders is het onmogelijk. Zo is het zegel en merkteken van God dus ook ingericht dat je alleen maar deze dingen kunt verrichten door dat zegel, dat merkteken. Het merkteken is in het Aramees een wonder, een soort van mazelen, en oorlogswerktuigen zoals een kleine pijltje en een mes. Het merkteken wordt beschreven als een manifestatie, een nieuwe creatie, maar ook een amulet, wat weer wijst op een slavenmerk. Het is een profetisch teken, een voorspelling, als een heraut. Soldaten zijn in het Aramees nauwverbonden met slaven, als jonge herten, als de stam NAPHTALIY.

In het Aramees brengt de dood een stilte, een slaap, en daarin een gave. Dit houdt verband met vruchtbaarheid. Ook wordt de dood omschreven als een fontein.

1 Metensia, zoete geur, groot geheim. U bracht mij naar het huis van zwijm, waar Uw rozenkoeken bloeien, waar de grote lelies staan. U bracht mij naar het Paradijs, in Uw Wil wil ik gaan. Oh Metensia, zoete geur, zachte Liefde, ogenkleur, als uw flessen van bosgeur zich openen, dan dansen herten (de stam NAPHTALIY) in het rond. Bij Uw geheim wil ik zijn.

2 Metensia, zoete droom, zoete morgen, waar ik naar verlang. U doet mijn gordijnen open, en de geluiden der vogels lokken mij steeds weer, tot zachte dromen. Metensia, oh zacht geluk, U bracht mij Uw harp en harlekijn. Uw nachtspelers zij zijn er weer, om mij mee te nemen tot Uw Eer. Zij brengen mij tot pril geluk, in Lentedagen zie ik U, Uw harpen staan waar wonden waren.

3 Diepe wonden bracht U mij, als door een vriend geslagen. U liet Uw tranen zien, U tuchtigde mij reeds vroeg. U bracht mij rozenkoeken in de winter, Uw paarden vonden mij in de nacht, PNEUMA, Duisternis, Gnosis van God, oh Metensia der Liefde. Uw harpen staan waar wonden waren, nu speel ik voor uw troon, oh God. U maakte de schelle tonen in mijn ziel, tot bellen van Uw PNEUMA, Duisternis, Gnosis.

4 Toen zware stemmen mij verschrikten, U was daar met zachte bazuin. Toen harde stemmen mijn schepen lieten zinken, uw vissen des hemels waren daar, om liederen te verdrijven, U bracht mij tot het Huis van Stilte. Metensia, Uw gouden koorden brachten mij daar. Metensia, groot geheim, nachtlatijn, hoop in gouden Liefde, om met U te zijn, is als baden in de gouden nachtfontein.

5 Uw Glorie zoekt mij steeds weer op, Uw woorden drijven mij naar diepe stilte. U fluistert zacht, totdat ik baad in rozennacht. Met dromen in Uw Linkerhand, U komt tot mij, U neemt mijn hand. Uw Glorie leidt mij, en draagt mij over woeste zeeen. Met U te zijn, is beter dan met een mens. Uw Huis van Stilte ademt in mij, en diepe rozenpilaren brengen een boodschapper tot mij. Waarom ben ik nog steeds zo jong. Ik verlang ernaar Uw Wijsheid te dragen.

6 U tuchtigt mij met Kennis, U doorstak mijn paarlen met pijlen der Liefde, om hen om mijn hals te hangen, het reeenjong (NAPHTALIY) in Uw geheim. U bracht mij paarlen der Liefde, op een stenen altaar doorboort. U hing ze door mijn haren en verzegelde mijn voorhoofd. U sprak tot mij in nachtlatijn, en liet mij dalen in de putten der nachten, door uw zoete rozenkoeken.

Ook een kind wordt in het Aramees vergeleken met een reeenjong. De tucht is als een keten om onze hals. Die tucht is kennis. In het Hebreeuws heeft de moederborst de diepere betekenis van vernietigen, kapotmaken. Daarom is de moederborst ook een oorlogswapen. Ook komt de borst van het woord 'zien', en profetie, als zien in een extase of geestvervoering.

De overwinnaars zullen ontvangen van de bron van het levende water, wat in het Aramees betekent : de vacht van de nieuwe geboorte (van het lam). Ook de tent wordt hen geschonken, van die vacht gemaakt. Aan de overwinnaars werd de schijnende steen beloofd, het witte juweel van glas, als de steen van de openbaring. In de witte steen van het Eeuwig Evangelie is de nieuwe openbaring te vinden. Een opstaande steen is ook een vrouwelijke bewaker en opzichter in het Aramees.

Het geboomte des levens is in het Aramees de gevestigde, gezwollen tuchtplaatsen van de baarmoeder.

De hel is de plaats waar gemengd wordt, in het Aramees betekent mengen vuil maken, vlekken maken, het planten van bomen, oftewel tuchtplaatsen. De lap van het lam wat de dochter draagt is om die reden vuil. Zij komt om te mengen en om de tucht te herstellen. In het Aramees worden dingen vaak omgedraaid. Er staat : Zalig zij die hun gewaden wassen, opdat zij recht mogen hebben op het geboomte des levens en door de poorten ingaan in de stad. In het Aramees is wassen dan mengen, vuilmaken, om zo de baarmoeder in te gaan voor een nieuwe geboorte. Wassen betekent verspreiden, een inval doen, en bedekt worden. Wassen heeft te maken met de oorlogsvoering en de jacht. Wassen betekent zwart maken, donker maken, alhoewel het ook witmaken kan betekenen.

Hel is een school in de oude grondteksten, waar je kunt veranderen. De hel is de moeder, de paal.

De aarde zelf was ook de onderwereld en in het midden daarvan hebben we te maken met de hel zelf, of de doorgang naar de hel. Deze plaats werd afgesloten met een zegel van leegheid. De plaats was omringd door Lethe, vergetelheid in het Grieks, zodat het geheim gehouden werd. Ook werd het afgesloten met vuil. Dat gaat in de grondtekst heel ver, want je zou dan door een waterval van urine heen moeten gaan om daar te kunnen komen. Ook zou er dan geweld tegen je gebruikt worden, kortom het was een hele gevaarlijke muur waar je dan overheen moest. In het Aramees was dit ook de plaats van verlokking. In die vergetelheid zou je bloot gesteld kunnen worden aan leugens, en dat je gevangen zou worden in de aanbidding van hele verkeerde goden, en dat je vreemd gedrag zou gaan vertonen. Daarom was het extra oppassen geblazen hier.

Een schip is de leegte in de rumoerige, oorlogsvoerende, vuile wateren. Die leegte is de beschermer van de Tehowm, de afgrond, de tuchtplaats, het beeld van de vrouw, de moeder God. Wij kunnen alleen door de leegte tot haar naderen, door helemaal los te komen van onszelf, als een leeg vat. In Openbaring zien we de vrouw met de maan onder haar voeten. Mama Quilla is de beschermster van de vrouwen, en wel door dit principe. Wij moeten als een leeg vat onder de voeten van de moeder God komen, als de maan, als een schip op woeste wateren. Door het zegel van de leegte hebben wij ook toegang tot de Tehowm.

Mama Cocha is de Inca godin van de zee, van de wateren. Zij draagt het water-medicijn om in te wijden in de oorlog. De zee is ook afgrond in het Aramees. Zij is dus de Tehowm.

In onze reis is het belangrijk om te strijden om tot overwinning te komen, om vandaaruit de witte steen te ontvangen, die niet alleen maar het begrijpen betekent in de grondteksten, maar ook : de steen van vreze. Aardbeving is vrees in de grondteksten. De witte steen is nauw verbonden met het verborgen manna wat ook aan de overwinnaars wordt geschonken. Er wordt dan gesproken over een oogst. Vandaar dat we ASER, de witte rib, kunnen zien als de witte steen. We zien dan dat door de macht van de witte steen, door aardbevingen, Babylon is stukken wordt gescheurd, in Openbaring 16. Dan komt er ook grote hagel. In het Aramees is hagel ook stenen. Er zal een dag zijn dat het witte stenen zal regenen, en dat zal zijn wanneer de witte steen, ASER, terug zal komen tot de aarde om te oordelen. Dan is de witte steen een wapen.

Er is een kind met een ijzeren staf die de heidenen zal hoeden, in het boek Openbaring hoofdstuk 12. Ijzer is in het Hebreeuws vrees of vrezen. Staf is in het Aramees bot. We hebben hier dus te maken met een bot van vrees, als een beeld van de Vreze des Heeren. Dan zien we dat het kind wordt weggenomen tot de troon van God. We zagen dat troon doorvertaald een oorlogs-paard is. Alleen door de Vreze des Heeren kunnen we dit paard bestijgen. Wij moeten dus zelf het bot van het vrezen ontvangen. Dat is ook de opdracht aan de gemeente te Tyatira. De overwinnaars zullen de ijzeren staf, oftewel het bot van vrezen, ontvangen. De witte steen heeft doorvertaald ook met vrees te maken, als de steen van vrezen. We hebben hier dus in principe met hetzelfde te maken. Een bot is ook wit.

Als wij tot de ijzeren staf komen, tot het bot van vreze, de staf van bot, oftewel de heilige rib, dan zal dit wapen en instrument van tucht ons eerst verbreken. Eerst moeten wij ook verslonden worden door de roofdieren van de aarde, anders is er geen weg tot de troon, zoals het Eeuwig Evangelie zegt.

In Openbaring 17 wordt de grote hoer besproken, het grote Babylon, die het bloed van de profeten drinkt. In de grondteksten krijgen wij een veel beter beeld van wie of wat zij is. Zij is bekleed met scharlaken, wat in het Aramees wormen betekent. Ook is zij bekleed met purper, wat in het Hebreeuws komt van geribbelde spieren of mosselen, schelp-dieren. Inde territoriale oorlogsvoering is dit LAZAR en diens wortel, OLOM. Deze geribbelde spieren zijn hier wachters, haar schilden. Men probeert iets verborgen te houden. In haar hand heeft zij een beker, een voetzool in het Aramees. Je zou het ook zo kunnen zien dat zij het fundament, de voet, van de grond heeft gerukt en in haar hand houdt.

Wij hebben de ijzeren staf nodig, de staf van bot, van de Vreze des Heeren, nodig om haar te overwinnen. Wij hebben de witte steen nodig, de witte staf, met het verborgen manna om aan haar te ontkomen. Zij kan al deze dingen nabootsen, daarom is het zo belangrijk om dieper te gaan.

De staf van ARREN, verbeeldt door de stam NAPHTALIY in de esoterie, heeft de macht om dingen in bloed te veranderen. Dit is de ijzeren staf, oftewel de heilige rib, ASER. De voet wordt beschreven in het Aramees als de baarmoeder, het fundament, de onderwereld in de diepte van de aarde, als een pottenbakker's wiel. De voeten zijn een beeld van de baarmoeder, als een tuchtplaats waarin wedergeboorte is. Het begint dus helemaal onderaan, in de plaatsen van de hel.

In het Hebreeuws rijdt de hoer van Babylon op de ezel. Ezel betekent in de Hebreeuwse grondtekst 'roodmaken'. In de Griekse grondtekst betekent het 'onder het juk zijn, van slavernij en gevangenschap.' Door het beeld van de ezel worden wij aan God vastgemaakt, zodat hij ons verder kan leegmaken door de tucht.

Met de verbreking van het zesde zegel waardoor deze dingen gebeuren zien we een aardbeving verschijnen en een oogst van wintervijgen. Ook zien we de troon verschijnen. Allemaal dingen die wijzen op de verschijning van de witte steen, de steen van vrees. Dan zien we de Amazones komen die de heiligen moeten verzegelen, en zij verschijnen voor God's troon, de witte steen, oftewel de ASER troon van Salomo. Zij zijn bekleed in het wit. Wit is in de grondteksten de vrees. Zij zijn tot rust gekomen, en in slaap gevallen, in de Vreze des Heeren, wat als een bescherming om hen heen is. Zij hebben zich witgewassen in bloed, in de grote verdrukking. We zien de nauwe samenwerking tussen de rode steen en de witte steen. Dat wordt beschreven als de reden waarom ze voor God's troon zijn, en zij vereren God dag en nacht in de tempel. Aan hen wordt dan beloofd dat de tent, de CUKKAH over hen uitgespreid wordt.

Kijken we naar de hoorn-amazones : hoorn betekent raam in het Aramees. Het glas van de raam betekent oog-ziekte. Deze Amazones komen dus om ogen uit te steken. Het zijn de Amazones van de oog-uitstekers. Dit alles om dat wat door de ogen verborgen werd gehouden te onthullen. Het is een profetisch teken. Ook ons oog zal doorstoken moeten worden om te zien wat gaande is. Weer zien we hier het Simsonische pad. Door het doorsteken van de ogen worden er putten geopend, boeken geopend, Amazones losgemaakt en boze geesten ontmaskerd.

De rib waaruit de vrouw voortkwam betekent in de diepte van de grondteksten 'boog' als wapen. De boog was het teken gegeven in de hemel, als een hemelse boogschutter, als een bliksem-storm, na de zondvloed, als verbonds-teken en zegel, maar nu moest dit zegel op de mens zelf komen. In Openbaring worden de Amazones daartoe uitgezonden. Dit zegel, de boog, moeten de heiligen ontvangen in hun voorhoofd, wat betekent dat het als een stuk gnosis komt.

In Openbaring 12 zien we weer een teken in de hemel. De vrouw staat op de maan, op het schip, het lege vat, oftewel de vos in het Hebreeuws. Vos betekent in de diepte 'lege hand' of 'holte in de hand'. In de paradijselijke Vu taal, de taal der profeten, betekent vos 'verbrokenheid'. De vos staat voor het verbroken vat, het kapot geslagen aardewerk, waardoor het oorspronkelijke beginsel van de vrouw nu kan gaan vrijkomen en stromen. God gebruikt alleen lege, verbroken vaten. Wij moeten niet met een wapen in onze hand bij God komen, maar met een lege verbroken hand, zodat God ons een wapen kan geven, en God dat wapen kan besturen. Zoals het Eeuwig Evangelie zegt : 'Zalig hen die de wond van Zurastael dragen.' Zurastael is de vos.

Wanneer de zondvloed van vuur komt moeten wij veilig zijn in het schip, door het teken van de vos. In het Eeuwig Evangelie wordt er gesproken over de wereldschepen voor verdere behoudenis. De ark van Noach zal grote betekenis hebben.

Het eerste zegel wat verbroken moest worden is verbonden aan een wit paard. Achter dit zegel staat de witte steen. De ruiter op het witte paard houdt de boog vast, de rib, het oorspronkelijke vrouwelijke beginsel.

In de Grieks-Aramese grondteksten wordt het witte aan Sardes beloofd, voor de overwinnaars. Zij worden wit gemaakt in het bloed, zoals we verderop zien. Wit is de kleur van de Vreze des Heeren. Er is dus een grote verbintenis tussen de Vreze des Heeren en de slaap, als een slaap-medicijn.

In de Orionse Mythologie wordt God ook uitgebeeld als een groep wilde vrouwen die aan de inwoners van Orion kunnen verschijnen, en aan ieder mens in principe om van hen hun parels te vragen en kostbaarste bezit. Wanneer iemand bij zo'n verschijning weigert de spullen op te geven, dan beginnen de vrouwen zoiemand te trappen en te slaan met stokken en schreeuwen totdat zoiemand de parels en de dierbare spulletjes uitbraakt. Sindsdien zal zoiemand leven als een krankzinnige. Merk op dat dit alreeds op aarde gebeurt. Mensen willen hun leven niet overgeven aan God, en God geeft hen dan over aan hun lusten en verhard hen, waarna ze alleen nog maar in illusies leven. Deze vrouwen heten de Pinir, een soort wraakgodinnen. Pinir betekent ook kolonist en schip. Vanuit het oogpunt van God en de gebondenheid in de Pneuma, Gnosis, waarmee je dit kan vergelijken, wil God de mens 'innemen', zoals een kolonist landen inneemt.

Het schip staat voor de leegte. De ark van Noach beeldde de leegte uit, daarom was het zo belangrijk. Het beeldde de paradijselijke afgrond uit, het zevende zegel. Dit is ISSASCHAR, de piercings.

ADAM, IDOM, DM, was niet slechts een persoon, en niet slechts een man, maar een stam in de grondtekst. Het betekende ook bloed (DM). In het EE is ADAM God. In de Aramese grondteksten is MARA God. MARA betekent bitterheid. Het bittere bloed is waar IYOWB naartoe wordt geleid. MARA, MR, betekent ook baren in het Hebreeuws, als zijnde de geboorte door bloed. De originele teksten zijn dus een groot boek van IYOWB, omdat het telkens wijst op MARA. Dit is het bittere bloed wat vergoten is in overwinning over de vijand. MARA is het teken van overwinning.

In de Hebreeuwse grondtekst wordt dit YEHOVAH, YHVH, genoemd. Hiervoor kwam Illuminati alchemie te pas. De Israelieten waren in de Egyptische ballingschap gegaan, en de Egyptische maan-god YAH werd gehecht aan HAVA, EVA, wat ook kennis betekent, 'te kennen geven'.

YAH-HAVAH zorgde ervoor dat de moeder van de Israelieten ondergeschikt werd aan YAH, de maan god, ook wel THOTH, de god van de schrift. Ook EVA wordt in het EE God genoemd. Juist door de Egyptische ballingschap werd dit beeld verziekt.

EVA is in de grondtekst het vermogen tot interpreteren. In diepte komt EVA, HAVAH, van de relatie door bloedvergiet. Wanneer personen dezelfde boze geest doorsteken, dan maakt dit bloed hen tot bloed-verwanten. Dit gebeurt in het paradijs. HAVAH is een familie. Hierdoor werd men ingewijd. Dit is een paradijselijk overblijfsel in de grondtekst (SHE'ER, SHA'AR).

MARA-HAVAH was dus de oorspronkelijke naam, geboorte en bloedverwantschap door deel te hebben in een jachts-relatie. Alles leidde tot het westerse woord GOD, om dit allemaal af te dekken. Etymologen leidden dit terug tot GAUT-AMA, GOT-AMA, oftewel Boeddha. Ook wordt het teruggeleid tot GUOD-AN, ODIN, WODAN, de Oud-Europese God van de Liefde, die veel vergelijkingen heeft met Christus, en met Jupiter, JOVE, LOVE, de god van de Romeinen (Lucifer). Dit is dus een zegel wat verbroken dient te worden, want Liefde is het voorhangsel van de moeder schoot in het Hebreeuws, een wachter. Dit is een misleider.

Oorspronkelijk ging het er dus om om tot een Amazone-stam te worden ingewijd, in een Amazone-familie. Het ging om jacht-relaties en geboorte door het vergieten van het bloed van de vijand, om zo door dit bloed een deel te zijn van de Amazone-familie, in dienst tot MARA-HAVAH, de kennis over de vijand, onderscheidings-vermogen. GOD is door de verbintenis aan LIEFDE een ontzettend vaag iets geworden. Men doet het omdat men het zo geleerd heeft, en wordt van vele dingen afgehouden.

Alles werkte in de oorspronkelijke Levieten stam door trofeeen, door jachts-loon.

Hoofdstuk 10. De Verbreking Van Het YHVH-Zegel – De Sociologie Van Het Paradijs En Het Paradijselijke Verloren Tetragrammaton

Het tetragrammaton, YHVH, het embleem van angst voor de mens, is het merkteken van het beest. Dit is een spook wat nog veel macht heeft in de gedachtes van de mens. YAH-HAVAH liet de vrouw, HAVA(H), buigen voor YAH. Dit was ook de vloek van de zondeval, dat de man zou heersen over de vrouw. MARA-HAVA(H) is in de Aramees-Hebreeuwse context de naam voor de moeder gnosis, als MRHV. Deze gnosis is opgeslagen in het bloed van de vijand wat vergoten moet worden. Dit bloed maakt dus de familie, om zo los te komen van de bloedlijnen van de illuminati. MRHV breekt de ketenen van het voorgeslacht, als een veel dieper tetragrammaton.

Dit is dus de diepte van de ADAM en EVA link. Dit is dus een familie-schakel, ontstaan vanuit jachts-relaties. Het Westerse 'GOD' wilde dit allemaal bedekken. Mensen werden verlamd met lui geloven, waarin het niet meer om jachts-trofeeen ging, maar om simpele paswoordjes. De nadruk werd gelegd op gaven die je niet kunt verdienen. Idols daarentegen waren trofeeen van de jacht op de vijand. Dezen kwamen ook voor in de wapenrusting en jachtrusting van de Levieten in de grondtekst, maar zij werden natuurlijk gedemoniseerd, als boze geesten bestempeld, als afgoden. Idol was dus oorspronkelijk een neutraal woord. Een idol kon door verkeerd gebruik natuurlijk een afgod worden. Maar in de gnosis werd dit geneutraliseerd.

MRHV was het paradijselijke communicatie-systeem en relatie-systeem, wat door de val werd vervangen door YHVH. Het YHVH-zegel, het embleem van angst voor mensen, moet dus verbroken worden, om terug te keren tot het paradijs, en tot MRHV, MARAHAVA(H). Dit staat dus voor bloedskennis, het bittere bloed van de vijand, als kennis over de vijand, onderscheiding en strategie. Zo worden wij ingewijd tot het profetische leven van het paradijs. Zij is de moeder-gnosis, de moeder-profetie, als de moeder schoot van het paradijs, wat gebeurt in de jacht.

Zij vertegenwoordigt een familie, de familie van Adam en Eva. Dit waren twee stammen. Een deel hiervan viel af, of werd ontvoerd naar het rijk van YHVH. De bloedlijnen van YHVH lieten ons deelhebben in een nieuwe familie. Toen begonnen alle implantaties. We ontvingen SEPTUS, en kwamen onder JOM, het krijsende alarm.

Adam en Eva stonden voor een principe van jacht, van oorlogs-kennis. Zij stonden voor de werking van moeder oerwoud. Zij waren belangrijk voor de inwijding. Alles komt tot een stuk sociologie in het paradijs.

De wortels van het reptilische hersenstelsel zit in de kaak, in de mond, waar de tongen van de duivel branden. De monden van de gevangenen van de illuminati worden daarom streng bewaakt. Alles zit in giftige framewerken, bewaakt door tandartsen en kaakchirurgen, de meest gevaarlijke aliens die hier op aarde rondlopen. Zij kunnen mensen met hun gif en dwangverpleging in een coma brengen, of in een rolstoel. Door hun hekserijen en valse medicijnen hebben zij alles in mondenrekken gekregen. Hiervanuit besturen de duivelse tongen de hersenen. De tanden van het lichaam na de val zijn puur duivels. De geest van duivelse tanden is KAZAL. Deze macht staat achter de macht van de Heilige Geest. Deze macht bestuurt ook de duivelse tongen. Dit gebeurt vanuit de tanden. Dit is één van de grootste vloeken op de mensheid. KAZAL regeert vanuit het valse paradijs. Dit is de diepere wortel van de slang. In Exodus worden de Israelieten door slangen aangevallen die in de grondtekst insectische kwaliteiten hebben : Zes stemmen, zes handen, zes vleugels. We hebben hier te maken met een insectische vloek, een insectisch bestuurde mond. Deze blaast leugens in de reptilische hersenen, en dan begint het hele circus van misvertalingen.

KAZAL werkt ook vanuit de alvleesklier om de zoetheid te reguleren. Hij kan het zo zoet maken als hij wil of al het zoet laten verdwijnen. Zo regeert hij de tanden. Hij maakt gaatjes om zo de tandarts giftige implantaties te doen in het bot, die zo het leven van de patient reguleren, onder controle houden. Het is een afluister-apparaat, waardoor boze geesten werken, en energieen aftappen.

KAZAL is de macht genaamd : 'De zonde tegen de Heilige Geest,' en kan mensen geheel in de verlamming leggen. Het is een angst-implantaat. Dit implantaat houdt de ware Vreze der Gnosis, de Vreze van de Pneuma, verborgen. Dit implantaat vecht hier tegen. KAZAL kan verschijnen als een cobra met een hele lange staart, maar dit is slechts één van de vele verschijningsvormen. Drie speren moeten er door zijn hoofd. Hij heeft een hele brede kop, als cobra zijnde. Hij wil mensen terugbrengen onder het oude gezag van de fabels van mensen, de fabels van boze geesten. Hij dreigt met eeuwige marteling. De horror hiervan is verschrikkelijk diep.

KAZAL is een musicus. Hij heeft een heel arsenaal van synthesizers, en creeert angstaanjagende muziek als voorbodes van onheil. Zo probeert hij mensen in een gat te zuigen van depressies. Hij kan mensen zelfs in psychiatrische ziekenhuizen brengen, en maakt mensen bi-polar. De paradijselijke tanden waren wapenen om de prooi te verwerken. KAZAL vreest deze tanden. Daarom heeft hij een grote tanden-handel opgezet, om de tand van de mens te beheersen.

De tanden en de mond van de gevallen mens zijn zo ingericht en gecodeerd dat ze onschuldig bloed vergieten. Dit allemaal om KAZAL veilig en verborgen te houden. In die zin zijn JOM en LAZAR nauw met elkaar verbonden als 'Het Vlees en Bloed van Christus' wat genuttigd wordt door de KAZAL, als een beeld van onschuldig bloedvergiet, de cyclus van duivels kannibalisme. SEPTUS gooit hierbij heel wat vuur op de kolen. En zie hier, de pilaren van de vlees-industrie, die ook tegelijkertijd de pilaren zijn van de medische markt.

KAZAL is dus een schok-implantaat, wat voor angst zorgt om zo de mens in de gevangenis te houden. Het KAZAL-implantaat moet eerst uitgeschakeld worden om te kunnen ontsnappen. Anders wordt je levend gevild of verbrand. De zonde tegen de Heilige Geest moet overwonnen worden. KAZAL is een gevangenis-wacht die verslagen moet worden.

De zonde tegen de Heilige Geest kan zich manifesteren als de beker van Christus en de speer van Christus. Ook kan het zich manifesteren als een mes, de kris van Christus.

De boze geest 'MAUS', een duitse geest, bewaakt de gehele bloedlijn van christussen in de oudheid. 'MAUS' zorgde ervoor dat stap voor stap het vergieten van het bloed van de boze geesten werd omgeruild voor onschuldig bloedvergiet, door hele slinkse theologische streken.

HALLELU-YAH betekent het prijzen van YAH, de maangod, de god van de schrift, van mensen-eer. HALLE-HAVAH is dan de oorspronkelijke paradijselijke vorm van 'de hel van de moeder gnosis'.

'MAUS' is dus degene die voor een omschakeling heeft gezorgd, met alle gevolgen daarvan, want dit bracht een hele ketting-reactie in werking. 'MAUS' zit hoog op een troon, als een standbeeld. Deze vampiristische streek bracht het immuniteits-systeem van de mens neer, zodat de mens vatbaar werd voor allerlei afgoden. 'MAUS' troont in het valse paradijs, tezamen met een hele boel andere clowns.

Hij zit hoog in zijn paleis, waar hij zijn scripts schrijft voor de mens te volgen. Die scripts worden in de hoofden van de mensen geplant. Dit moeten zij navolgen. Hierdoor zet hij ze tegen elkaar op, en vergieten ze onschuldig bloed. Door dit bloed krijgen ze dan een schijn-veiligheid, en worden ze beloond.

Door de EE-sleutel kunnen we overal waar 'Jezus' staat 'Adam' of 'David' neerzetten, zodat het NT ineens wordt tot esoterische schatten van het OT.

MAUS is de dood van Christus, scheiding in de grondtekst. Het is de dood van het offerdier. Hier is de verbinding tussen Christus en de leeuw, het beeld van de dood. In Egypte was dit Sekmeth, het oog van Ra, de godin van genezing en van de oorlog. Het EE vertelt dat ADAM aan het leeuwenkruis stierf.

De vrouw stond oorspronkelijk voor de tucht, het wapen, jachtgerei. In de grondtekst in Genesis 3 waar Adam en Eva tot de vrucht komen om dit te eten, gaat het daadwerkelijk om het slachten van jachtprooi. Daarna wordt het woordje ASAH gebruikt, wat offeren betekent. Dit was waardoor zij tot naaktheid kwamen. In de vertalingen staat vaak dat ze toen ontdekten dat ze naakt waren, door hun vergaarde kennis, maar YADA betekent in het Aramees eenwording tot één vlees. Naaktheid betekent openbaring. Juist door de Levitische offerdienst, de ASAH, werden zij naakt, oftewel kwamen zij tot openbaring, omdat de vijand was verslagen. Zo kregen zij ingang tot de onderwereld. Hun ogen waren geopend, maar in de grondtekst waren fonteinen geopend, hun hoofddelen, hun geslachtsdelen, YAN, YA'AN. Stenen, zegels, werden geopend.

Dit gaat dus om twee stammen in de grondtekst. Dan komen zij tot de CHAGOWR, riemen, gordels, wapenrusting, jachtrusting, de heilige gebondenheid, wat in de diepte de Heilige Vreze is (CHGR). De riemen van ALETHEIA is deel van de Efezische wapenrusting, wat ook een jachtuitrusting is. ALETHEIA is hetzelfde als AMEN in het Hebreeuws, wat bevestiging betekent, getuige, de moederborst, de stevigheid, vastheid, zekerheid, gevestigdheid van de moeder. Ook de PNEUMA leidt tot ALETHEIA in de evangelieen.

Het werk van de pneuma, die door ALETHEIA is uitgezonden, is om ons terug te brengen tot ALETHEIA, tot de moederborst, tot de Heilige gebondenheid en de Heilige Vreze, als een jachtuitrusting. Vaak wordt ALETHEIA heel selectief in waarheid vertaald, en dan als ALETHEIA PASE, de volle waarheid, waar de Geest naartoe leidt, en in de Efezische jachtuitrusting komt dit voor als 'de gordel der waarheid'.

Later manifesteert de Heilige Vreze dan heel duidelijk in ADAM. In de grondtekst krijgt ADAM een visioen in naaktheid. Naaktheid betekent het hebben van visioenen, openbaring. Naaktheid is een metafoor. EYROM, naaktheid, is ook tucht en kunde. ADAM probeert zich te verbergen, probeert te ontsnappen, CHABA, wat in diepte betekent 'komen tot de moederschoot, tot de moederborst, om zich te warmen', CHABAB. In het Aramees is dit de opslagplaats, de plaats waar prooi wordt verslonden en verwerkt. Ook is CHABA in verschillende vormen verbonden aan het hard worden. CHABA betekent ook als het komen tot een geheime, als verboden, plaats. Dit is de plaats van het zwellen door honger, door vreze, door gebondenheid, als een bewapening.

In de Griekse mythe van de Gorgonen bewaken zij de boom van de gouden appels, en wie hen zag veranderde in steen. Gorgonen bewaken dus ook de wapenrusting, dus dit verklaart waarom Adam hard werd. De Gorgonen hadden een dualistische macht als de dubbele slang (Coatlicue), vanaf hun linker kant vloog het bloed om te doden, en van hun rechterzijde daar vloog het bloed om te redden (Vergelijk het Bloed van Christus). De Gorgonen bewaakten Tartarus, de hel, en ze waren oude godinnen van wijsheid (Libië). Dus 'veranderen in steen' door de Gorgonen kan betekenen dat ze je te grazen nemen, of dat je hen daadwerkelijk verslaat, en dat je daardoor hard wordt, oftewel wordt bewapend. Medusa, één van de Gorgonen, is een Griekse vorm van JOM, een beeld van Jezus Christus. Zij heeft haar als slangen, en een ieder die haar ziet veranderd in steen, ten goede of ten slechte. Dit is dus een grote test. Perseus versloeg haar door tot haar te naderen via het zien van haar weerspiegeling in zijn schild. Medusa werd door hem onthoofd. Het hoofd van Medusa kwam toen op een schild terecht, om daar een deel van te worden. Schild, THYREOS, betekent ook net, een onderdeel van de Efezische jachts-uitrusting.

Adam bereikte dus de Chagowr, dat was de riem, de slavernij, wat in zijn wortels ook betekent vrees en beven. Ook dit deel heeft parallellen in het verhaal van Hercules. Hercules moest de leren riem van de Koningin van de Amazones, Hippolyte, stelen. Dit was de gordel van Ares, de oorlogs-god, haar vader. Hippolyte wilde hem de riem wel geven, maar de andere amazones viel hem aan, dus er was een oorlog voordat hij deze wapenrusting zou ontvangen, om gewapend verder te gaan. In de Hebreeuwse teksten zien we dat na Adam de riem bereikt, de jachtuitrusting, hij wordt gedreven naar het oosten van de tuin, maar het betekent letterlijk 'eeuwige slavernij' (mikkedem legan).

Aletheia is heilig bewustzijn en geheugen. Vergetelheid, de paradijselijke afgrond, het zevende zegel, Alalathe, wat een verkeerde transliteratie had in Hebreeuwse mythe als Lilith en in Griekse mythe als Lethe, is hier nauw aan verbonden. Dit was in Hebreeuwse mythe de eerste vrouw van ADAM, die zich niet aan de man onderwierp. Alalathe wordt in Genesis 1 in het eerste scheppingsverhaal in de grondtekst besproken als de NEQEBAH, de eerste vrouw, de piercer. De zegels zijn ervoor om terug te leiden tot dit zevende zegel, Alalathe, waar ook AMOWC en ISSASCHAR een beeld van zijn.

ZEKER is de man in het eerste scheppingsverhaal van Genesis 1. Hij staat voor het geheugen wat doorstoken moet worden door de NEQEBAH, om zo in contact te komen met de paradijselijke afgrond, de vergetelheid en leegte, ALALATHE. ZEKER was de eerste ADAM, die onderworpen leefde aan ALALATHE. In het Aramees ZEKER is DEKRA, wat ook weer mannelijk geslachtsorgaan betekent. De DEKRA hadden geen spieren die over vrouwen heersten. In het EE is er de Atlantische transliteratie 'karsuik' hiervoor gebruikt, maar dit is slechts een Atlantisch zegel. Heden ten dage worden het elven of hermafrodieten genoemd, ook nauwverbonden aan de eeuwige jeugd. Maar al deze afleidende transliteraties moeten worden herleid tot de DEKRA. Ook deze schepping wordt vernietigd door de zevende dag, door een oorlog, vanwege een soort val. HAVAH, EVA, kwam toen om de man weer terug te leiden tot ALALATHA. De man kwam tot de onderwereld, om strijd te voeren en te jagen, want er waren vele boze geesten die hij moest overwinnen. Hierin is het belangrijk om terug te komen tot ALETHEIA, de heilige riem, de Heilige Vreze. Door DEKRA kan deze relatie hersteld worden, door de oorspronkelijke man.

Wie Jezus ziet, versteent onmiddellijk. In het paradijs was dit de Gorgoon Medusa. SEPTUS, de Geest, was een andere Gorgoon. Nu, dit was een grote test. Wie zou overwinnen zou hard worden als het ontvangen van de jachtuitrusting. Het zou moeten leiden tot de Heilige Vreze. Gorgonen waren monsters in het paradijs die de mens moest verslaan. Deze Gorgonen werkten met het bloed, LAZAR, om te doden en te redden. In David, AAN, zouden de Gorgonen verslagen worden.

PNEUMA leidt dus tot ALETHEIA, het paradijselijke geheugen en bewustzijn. Dit is een belangrijk gestolen vers in de evangelieen. Dit werd opgesloten in Johannes 16 : 13. In I Petrus 1 : 22 staat een ander gestolen vers, dat de PNEUMA leidt tot de gehoorzaamheid, onderwerping aan ALETHEIA, aan de paradijselijke zintuigen. Dit is wat de DEKRA uitbeeld, als zijnde onderworpen aan de Heilige Vreze en Gebondenheid.

Adem was gemaakt voor de mens om de mens gebonden te houden aan de afgod van de lucht. In het paradijs leefde men door het heilige zaad.

Hier wordt gesproken over eeuwig zaad. Zaad is SPORA in het Grieks, wat ook scheiden betekent, onderscheiding. Dit komt van SPAO, spasme, een wapen trekken. Zaad is het zesde zegel, de stam REUWBEN. ADEM, Geest, probeerde het zaad te stoppen. Daarom moest Iyowb, als de stam ZEBULUN, strijden tegen ADEM, Geest. ADEM, Geest, moest sterven, gebonden worden, want het hield mensen afhankelijk aan de luchtgod. IYOWB moest komen tot het paradijselijke zaad, tot het bittere bloed van de vijand. In die zin was IYOWB een soort OT messias, als een voorbeeld. Veel van het NT was gestolen van het boek van IYOWB, en verdraaid, misvertaald, neergezet, om zo de IYOWBITISCHE gnosis van de stam ZEBULUN verborgen te houden.

In het paradijs leefde men door heilige spasme, als het trekken van een wapen. Dit is de Griekse definitie van zaad, van het zesde zegel. SPASME is verbonden aan hoe het geslachtsorgaan werkt, als bouwstenen van het lichaam. SPASME is hoe het hart werkt. Dit kun je niet onder controle houden, en werkt door de hogere natuur. In heilig SPASME verlies je jezelf. Het zaad geeft visioen, als de betekenis van de stam REUWBEN, het kind van visioen. ADEM houdt dit tegen. Dit is waarom veel oordeels-profeten door vormen van ademnood heen gaan. Dit is tot de opwekking van het eeuwige zaad.

ADEM is een soort steroide die mensen opblaast. Wij worden in het paradijs geboren door SPORA, door onderscheiding en visioen. Dit is een proces. Als wij in het paradijs geboren willen worden dan MOETEN wij kennis krijgen van de hogere natuur, en van de vijand. Als wij vijanden worden van de eeuwige kennis, dan is alles verloren. Velen die ADEM aanbidden, de Geest, leven als vijanden tot de eeuwige kennis. Zij hebben de ADEM, de Geest, gebruikt om de eeuwige kennis te doven. Dit brengt onherroepelijk schade aan de ziel, zoals de daad van de zondeval dit deed.

6 Wij zijn uit de hogere natuur; wie de hogere natuur kent (gnosis), hoort naar ons; wie uit de hogere natuur niet is, hoort naar ons niet. Hieraan onderkennen wij de PNEUMA, eeuwig zaad, van ALETHEIA en de geest der dwaling.

Door het kennen horen wij, en zijn wij van ALETHEIA, door het eeuwige zaad, afhankelijk van Haar, en niet meer van ADEM. Het eeuwige zaad wekt de gnosis in ons op, om onze zintuigen te openen, tot verbinding aan ALETHEIA. Hierdoor worden wij onderworpen aan ALETHEIA, om onze DEKRA natuur, van de oorspronkelijke man, te herstellen. Dit was de eerste ADAM in het eerste scheppingsverhaal, van Genesis 1. Deze man was gepierced door de eerste vrouw, de eerste EVA, ALALATHA, wat een valse transliteratie had in de Hebreeuwse mythe van Lilith, en in het Grieks Lethe. ALALATHA heeft het Lilith-zegel verbroken.

6 Dit is hij, die gekomen is door zaad en bloed van de vijandelijke prooi, IYOWB (als OT-Messias), niet slechts met zaad, maar met het zaad en met het bloed van de vijandelijke prooi. En de PNEUMA, het eeuwige zaad, is het, die de getuige draagt, omdat de PNEUMA het bezit van ALETHEIA is.

Ook hier brengt de PNEUMA tot ALETHEIA, het hebben van een getuige, getuigenis. We zien hier dat ALETHEIA op PNEUMA rijdt. PNEUMA is Haar strijdwagen of jachtwagen, of beest. De Getuige is in historisch verband, als geheugen, of in wettelijk verband, als geweten, als oordeel.

17 En de PNEUMA en de Amazone zeggen: Kom! En wie het hoort, zegge: Kom! En wie dorst heeft, kome, en wie wil, neme het zaad van de baarmoeder om niet.

Hier zien we weer PNEUMA en ALETHEIA, om de mens terug te brengen tot het paradijselijke zaad. PNEUMA is ook een voertuig in Openbaring om tot deze dingen te leiden. ALETHEIA rijdt op PNEUMA, het beest, het eeuwige zaad, en de oordeels-profeet buigt voor haar, onderwerpt zich aan haar. Zij leidt hem tot het bloed van de vijandelijke prooi. Ook deze verzen waren gestolen van het boek van IYOWB, van de stam ZEBULUN. De PNEUMA leidde IYOWB in het boek Openbaring tot het Heilige Jeruzalem, tot de eeuwige wildernis, als een beeld van de Amazone ALETHEIA. Zij voerde hem tot de dronkenschap van het bloed van de vijandelijke prooi. De rechtvaardigen verheugen zich in het bloed van de vijandelijke prooi en wassen hun voeten in het bloed van de vijandelijke prooi in Psalm 58.

10 U en uw stam hebben het getuigenis, de Getuige, van IYOWB. Aanbid de hogere natuur. Want het getuigenis, de Getuige van IYOWB bezit de PNEUMA, het eeuwig zaad, van profetie.

13 En ik hoorde een stem uit het paradijs zeggen: Schrijf, zalig de doden, die in de hogere natuur sterven, van nu aan. Ja, zegt de PNEUMA, dat zij rusten van hun moeiten, want hun werken volgen hen na.

Hier komen zij tot ALALATHE, de Heilige Leegte, Rust, wat ook een oorlog is. Dit heeft te maken met het toetsen, het heilige worstelen en verzetten.

17 En de draak werd toornig op de vrouw en ging heen om oorlog te voeren tegen de overigen van haar zaad, die de geboden van God bewaren en het getuigenis, de Getuige van IYOWB hebben. 18 En hij bleef staan op het zand der zee.

De draak vecht tegen het heilig zaad, tegen hen die onderworpen zijn aan ALETHEIA en haar gehoorzamen.

11 En zij hebben hem overwonnen door het bloed van de buffel, en door het woord van hun getuigenis, Getuige, en zij hebben hun leven niet liefgehad, tot in de dood. 12 Daarom, verheugt u, gij paradijs en wie daarin wonen.

4 Groter blijdschap ken ik niet, dan dat ik hoor, dat mijn kinderen door ALETHEIA wandelen.

20 Maar gij geheel anders: gij hebt IYOWB leren kennen. 21 Gij toch hebt van hem gehoord en zijt in hem onderwezen, gelijk ALETHEIA is in IYOWB.

Het boek Openbaring is gestolen van het boek van IYOWB, van de stam ZEBULUN. Openbaring is het tweede boek van IYOWB, als ZEBULUN II. Romeinen is ZEBULUN III. Alhoewel Korinte tot de ASER boeken behoort, kan Korinte in zijn geheel (I en II) ook behoren tot ZEBULUN, als ZEBULUN IV, het vierde boek van IYOWB.

Het hele Jezus verhaal komt er eigenlijk op neer dat dit in de diepte van de grondtekst gaat over het mannelijke geslachtsorgaan waarvan de mens was gemaakt in het paradijs, en dit moest gevuld worden met bloed, het vergoten bloed van de vijandelijke prooi, van bijvoorbeeld de buffel, het beeld van mannelijke suprematie, en het bloed van de Leviathan, van boze geesten in kippenvorm en hanenvorm. Hierdoor stroomt dan ook het eeuwige zaad, PNEUMA, tot gehoorzaamheid aan ALETHEIA, de heilige Vreze en Gebondenheid. Dit is ook waar de DEKRA voor staat.

Het evangelie is dus het in werking stellen van het paradijselijke lichaam, dat de mens weer gaat leven door het eeuwige zaad.

Het zesde zegel heeft dus te maken als zaad-visioen met ALETHEIA, onderscheiding, geheugen, bewustzijn, en het zevende zegel met ALALATHE, de vergetelheid. Dit is hoe de mens leefde in het paradijs, levende van het visioen-brengende zaad, vanuit de vergetelheid, de paradijselijke afgrond. Dit werd vervangen door de long, Jezus Christus, die ons afhankelijk maakte, gebonden, aan de lucht, adem, de Heilige Geest. Dit kunnen wij dus alleen overwinnen als wij terugkeren tot ALALATHE-ALETHEIA. Dit werkt niet door spieren, maar door tepelachtige stof en genetalische stof, vruchtbare stof. Dit komt voort vanuit de honger, niet de hebzucht. ALALATHE, de heilige leegte, de heilige stilte van de wildernis, is nauwverbonden aan de honger, het zegel van het zwarte paard, JUDAH. Zij berijdt dit paard.

Sommigen van de oorspronkelijke DEKRA mannen rebelleerden tegen het gezag van ALALATHE, de heilige Amazone, en probeerden over haar te heersen. Dit was de val van de eerste Adam. Op de zevende dag, de rustdag, de dag van de leegte, nam ALALATHE wraak. Deze dag was in de grondtekst verbonden aan een oorlog, als een dag van vernietiging. Er was een valse transliteratie waardoor het sabbath werd genoemd, waardoor de zaterdag, SATURNUS, ging heersen. Oorspronkelijk was de zevende scheppings-dag de dag van de wraak van ALALATHE. Op deze dag kwam de paradijselijke afgrond om alles op te zuigen en te vernietigen in de leegte. De schepping ging verloren. Daarom kwam er een tweede schepping, in Genesis 2. De eeuwige rust, de eeuwige oorlog, is dus opgeborgen in de zevende dag, de dag van ALALATHE, wat in de grondtekst een eeuwigheid is, geen letterlijke dag.

ALALATHE was de boom, tuchtplaats, van intuïtie, de oer instincten, de boom, tuchtplaats, van inspiratie en profetie. Ze was de cyclus van de vruchtbaarheid, de menstruatie van de hel. In haar was het eeuwige leven. Ze probeert om terug te komen aan de oppervlakken, op zoek naar kinderen om ze in te wijden in de oude mysteriën. Ze is ook de oproep om terug te keren naar de kindertijd, en zij zal kinderen beschermen tegen de economische spelletjes van het patriarchische volwassen systeem, de financiële waanzin. ALALATHE buigt niet voor de man, maar doorboort hem om hem te initiëren, zoals haar oorspronkelijke betekenis was als de Neqebah. Ze is er om zijn diepere geheugen, ALETHEIA, aan te wakkeren. Adam was bereid om deze profetische boom benaderen, als de oorspronkelijke DEKRA. Gnostisch gezien was er de Oorlog van ALALATHE, waarin de eerste Adam probeerde ALALATHE, Neqebah, voor hem te laten buigen. Neqebah vluchtte, en er was een dag van vernietiging, de dag van ALALATHE, van het terugkeren van de paradijselijke afgrond. DEKRA was een eerdere Adam, als een behemah, een wilde. Dus er was ook een val van DEKRA, de eerste Adam, omdat hij probeerde om te heersen over de vrouw. Dat was de ware bron van alle problemen. De boom, de tuchtplaats, was in wezen een manier om evenwicht terug te brengen, en om de kinderen te brengen in een nieuwe schepping. Het lijden was bedoeld om de diepere betekenissen te openen en verbinding te maken met verloren delen van de onderwereld. Het was de verdieping van de frequenties.

Als er enig kwaad was, dan was het het kwaad van Dekra tegen Neqebah, in een poging om haar te laten buigen voor hem, zodat hij kon heersen over haar. In die zin had Dekra gegeten van een zeer slechte vrucht, in het eerste scheppingsverhaal, toen hij probeerde zijn moeder, moeder aarde, te vernietigen. DEKRA moest tot dienstbaarheid komen als gevolg, en dit was de reden waarom het element van de slang werd gebruikt, als een manier om het touw, de ALALATHE van de vernietiging te beschrijven. De derde dag van de schepping was in de grondteksten de dag van de kinderen. Het was allemaal om de dreiging van het patriarchale tijdperk uit te roeien. De vierde dag betekende 'wet' in zijn wortels, en vertegenwoordigde de boom van de kennis en onderscheiding van goed en kwaad, waarin de mens moest worden gebonden, in ALETHEIA. Vanaf hier kwam ALALATHE voort, als een apparaat van straf en beloning. Ze was een rechter, een wapen, en werd gemaakt zodat de mens zich aan haar kon onderwerpen. De tweede dag was 'de dag van vuil', en het vuil was goed om de vijfde dag voort te brengen, dat was de dag van de honger, de Dag van Tantalos. De honger-wezens leefden in armoede, in de woestijn, maar dicht bij de natuur, en ze hadden niet de opgeblazenheid van de patriarchale bedreiging. Ze waren minimalisten, en ze waren op grond van de wet van ALALATHE, de vierde dag. DEKRA was de vernietiger van de wet van ALALATHE en maakte zijn eigen. De zevende dag was de toorn van ALALATHE, waaruit een nieuwe schepping kwam voort, het tweede scheppingsverhaal.

Het Oude Testament moet worden gezien als een esoterische, allegorische gids door de onderwereld. De zesde dag was de dag van de jacht. Hier was de mannelijke opstand tegen de wet van ALALATHE, de hogere Amazone, en door de zevende dag kwam er een tweede scheppingsverhaal, het verhaal over de boom der kennis, dat is over de manier waarop het mannelijke zijn weg terugvindt naar de oorspronkelijke Amazone van de hogere natuur. Het is een allegorie die deze reis door de eeuwen heen beschrijft, de achtste dag. En door de val, het afdalen in de onderwereld, komt men tot de negende dag. In elk tijdperk is er een patriarchale bedreiging tegen vrouwen, en elk tijdperk houdt zich hier mee bezig op zijn eigen manier. Net als in de dagen van Noach, waar de nephilim, mannelijke reuzen, regeerden, kon de vloed worden gezien als de wraak van de Amazones van de hogere natuur, wat hun menstruatie betekent. In de tiende dag kan MOSY, als de stam JUDAH, gezien worden als de hersteller van de wet van ALALATHE. In deze scheppings cyclus van tien dagen zal de oorspronkelijke, heilige Amazone haarzelf altijd laten gelden. De man, die voortkwam uit haar en die gewoon een ander deel van haar Wezen is, keert terug naar haar. En dit alles door de kracht van Nachash, het orakel, dat sommigen de slang noemen, maar die in haar diepte een touw is, of Ixtab, de Maya-godin van het touw, de godin van de gehangenen. Het is een verleiding die niemand kan weerstaan. We zijn gedreven tot de hangpaal, als een terugkeer naar de wet van ALALATHE, de oorspronkelijke hierarchie van de heilige matriarchie, de oorspronkelijke vruchtbaarheids cyclus. Hieruit stroomt de heilige melk om pelgrims te maken, een adept in de mysterieen van de Amazones van de hogere natuur. Esoterisch gezien is elke val een diepere initiatie hierin. In de Azteekse mythe was de maand Tlaxochimaco de maand van uithongering en honger om de heilige Amazone te benaderen. Deze periode loopt parallel met de vijfde dag (periode of tijdperk) van de schepping, de Dag van Tantalos. Het is ALALATHE die Haar lichaam openstelt wanneer men meer wil weten over de gnosis. En al Haar naaktheid is gewoon Openbaring en bedoeld om te initieren. In deze is zij te vergelijken met de veel-borstige Artemis van Efeze (Diana) of Moeder Maria. Het is slechts door de afdaling in de hel dat we Haar kunnen kennen, waar we alle verborgen, geheime kennis kunnen ontsluiten. Het geheugen, DEKRA, is er, maar moet doorboort worden, tot het herstel van Neqebah, het oorspronkelijke vrouwelijke, ALALATHE. We zien de Neqebah in de vorm van Nachash, het orakel, terug met een nieuwe poging om te communiceren met de man. In die zin is ze een heilig communicatie-apparaat, als de boom, tuchtplaats van profetie. Door deze communicatie is er vernietiging en herschepping, zoals wanneer de vuile wateren (mayim) waren verdeeld, een plek ontstond, nieuw land, waarop de kinderen kunnen spelen. De tiende dag of periode van de schepping kreeg zijn hoogtepunt in de Davidische Mythes die esotherisch gezien de opkomst van de oorlogen van ALALATHA, waaronder de gladiatoren van ALALATHA werden opgeroepen. Wanneer ALALATHE op ons jaagt, doorboort en markeert zij ons. Zij brengt ons terug naar de zesde dag, en dan naar de derde dag, de dag van de kinderen. Dit is de dag van Zera, wat niet alleen zaad, kinderen, betekent, maar in zijn wortels ook betekent : verstrooiing.

De Solomonische Merkteken van ALALATHE is het merk van de gebondenheid aan de heilige Amazone van de hogere natuur, de oorspronkelijke betekenis van de hel, als een vruchtbaarheids-merkteken. Het is het teken om verder toegang te hebben in haar. In de joodse Mythe en gnosis waren er drie engelen, die ALALATHE terugbrachten naar Adam. ALALATHE had deze engelen gemaakt als een teken van gebondenheid voor een ieder die deze engelen als een merkteken, piercing, droegen. Deze drie engelen waren de belichaming van het merkteken van ALALATHE : Senoy, Sansenoy en Semangelof, drie keer S, SSS. Dit waren de engelen van het medicijn, zodat het merkteken in de diepte genezende kwaliteiten had. Ook Eva was een machtig medium in het brengen van Adam terug naar ALALATHE, en ze ook kan worden gezien als het merkteken van de Moeder van Beesten.

Het beest in het Iyowbitsch-Messiaanse boek Openbaring kan ook vertaald worden als een wilde, dat is het oorspronkelijke onderdrukte tijdperk van de matriarchie, als een vrouw rijdende het beest. Er is een beeld van het beest, het woeste leven, wat moet worden aanbeden. In de wortel teksten betekent dit beeld lege ruimte, niets, als een ruimte van onthechting. Het was de situatie voor het eerste scheppingsverhaal, zoals de tiende dag wacht om weer over te schakelen naar de eerste dag. In deze apocalyptische situatie moest men het merkteken ontvangen of sterven. In de wortel teksten werd gezegd dat mensen met Sophia, wijsheid en interpretatie, uiteindelijk zouden stemmen voor de wilde (beest). Het is duidelijk hoe dit door het kerkelijke systeem werd verworpen, maar dat het valselijk werd getranslitereerd tot het boeddhisme, in hun reis naar leegte, waarin de sleutels van de verlichting kunnen worden gegeven. Salomo is in deze een initiator, als de bron van Mimir. Sophia is de droom interpretatie en de interpretatie van visioenen, als de vloed wachtende op de top van de boom (tuchtplaats), de menstruatie van ALALATHA. Ze wacht hier voor tijden, totdat zij weer wordt vrijgegeven door de wijzen. Zij is de zus van ALALATHA.

De vrouw op het beest met zeven hoofden is op weg naar het achtste hoofd, de achtste scheppingsdag, waar de oorspronkelijke Amazone is herenigd met Adam. Dit zal gebeuren door middel van Sophia, interpretatie. SOPHIA is een gnostische uitdrukking voor ALETHEIA, verbonden aan de boom van kennis, de boom van verlichting. Dit moet dan juist ook getranslitereerd worden tot verduistering. Dan leidt het tot de tien horens die de heerschappij nemen, die de tien teruggekeerde dagen van de schepping uitbeelden. De tiende dag is weer de dag van de afgrond, waar het merkteken tot geleid heeft, naar de grote leegte, ALALATHE, de bron van Mimir. De vrouw kan niet zomaar worden bekeken als een negatieve kracht, want in de grondtekst is zij ook de vrouw van de geheime leer (musterion). Ze wordt beschreven als de moeder van vuiligheid en mysterie, te vergelijken met de Azteekse Godin van Zonde, Tlazolteotl, die niets anders was dan een godin van rechtvaardigheid. Ze zijn dualistische goden. De kracht van het Azteekse pantheon was altijd de dualiteit, zoals in deze problemen kunnen worden opgelost, mysteries kunnen worden uitgelegd, en negativiteit en zonde zou kunnen worden omgezet, als een vuil eter. In de wortel teksten werd deze vrouw bewonderd door degene die deze visioenen had, Johannes, IYOWB. Er was iets geschreven op haar voorhoofd als een merkteken, wat in de wortel tekst niet alleen zegt : de moeder van de geheime doctrine, maar ook de moeder als de bron, de oorsprong, het moederland (meter). Het mysterie van de Hoer van Babylon was juist dat ze een dualiteit was, van Syncretisme, de bewaker van de geheimen, de wortel teksten en de esoterie daarvan. Ze was de tester, als houder van het merkteken. Daarom kan ze gezien worden als de dag van Tlazolteotl, de vierde dag van het recht. Ze had het vuil geschapen, ze had het merk gemaakt, en ook de oplossing. Daarom was ze een belangrijke rol in de cyclus van ALETHEIA (Sophia).

De vrouw in haar herstelde vorm, ALETHEIA, Sophia, is de piercer, door ALALATHA, om ons bewust te maken van de diepere interpretaties door synthese. Het is het werk van de wever. In deze kunnen we eindelijk een vaste grond in de hel vinden.

Het merkteken, de piercing, kan worden gezien als een heilige inspirator, een apparaat van communicatie en recht, zoals de bewaker van de hel. Het merkteken is bedoeld om de dualiteit in ons, de synthese te brengen. Coatlicue is de Azteekse tweekoppige Godin van de Jacht, als de poort naar de onderwereld, en daarom bewaakt zij de zesde dag, de dag van de jacht. Het merkteken kwam tot proporties toen MOSY, als de stam JUDAH, de Wetten van ALALATHE ontving in twee tabletten, en waar hij de horens, of stralen van licht ontving in de grondtekst. Deze horens staan voor de scheppings-cyclus van tien dagen. Ook de dualiteit van de ark van het verbond verwijst naar deze, als een apparaat om de communicatie te hebben met de oorspronkelijke, heilige Amazones.

In het Messiaanse boek van Efeze wordt de riem beschreven als de gordel van de waarheid, dat is de Amazone Aletheia in de esoterische gnosis, wat ook in de grondtekst staat. De borstplaat van Justitie is de Godin dikaiosune. De Godin Pistis, Faith, is in de wortel teksten een loon-stelsel of loon-cyclus om verder te komen. Zij wordt beschreven in het boek Efeze als schild. Dit betekent ook net, visnet. Dit zijn jachttrofeeen. Juist door het herstel van de loon-cyclus wordt de jacht en de visserij hersteld.

De Godin die het beest reed met vele hoofden was Meter in de grondtekst, het moederland. Ze wordt ook wel de Grote Stad (Polis Megale) genoemd, als een civilisatie, wat in de wortels betekent : Streng, verwonding. In de verwarring en de chaos wat het beest brengt zal er ook de strakke orde komen van de Godin. Te drinken uit haar beker van vuiligheid betekent interpreteren, en worden tot een geinitieerde in haar mysterieen. De splitsing van de Zee van MOSY, JUDAH, zou kunnen leiden tot de wildernis die het beloofde land verborgen hield, het land van ALALATHE. In deze zee was er een dimensionale verschuiving gaande in de onderwereld, waardoor ze dieper kwamen. Het eiland van ALALATHE leidt terug naar haar bron, ALETHEIA, Sophia. Zij heerst over de tweede dag, de dag van de vuiligheid, het eeuwige zaad, als de Openbaring. De eerste dag, de dag waarop de dualiteit werd gemaakt, was de dag van Meter. Alles was verdeeld in de tijd, en dat is waarom ze de godin van de tijd werd.

De tiende dag is de dag van de afgrond, het tijdperk van de oorlog, geregeerd door Polis, Jeruzalem, wat de wildernis is met een strenge civilisatie. Het is waar de eeuwige oorlogen van ALALATHE worden hersteld. De Sleutel van Salomo kan worden gebruikt om de zesde dag, de dag van jacht, de tempel van Coatlicue te openen. Dit om de balans tussen jacht en oorlog te herstellen, als de twee dienaren van de wet, om de heilige loon-cyclus te herstellen.

De vrouw was het krijger-deel van het mannelijke. Het tijdperk van Mercurius begon waarin DEKRA, de allereerste Adam, de eerste Eva, Neqebah, beroofde van haar cyclische vruchtbaarheid. Ze vluchtte, want ze wilde geen slaaf zijn van de man. Zij was namelijk het beeld van de tucht en de oorlog. Ze zou zijn wapen en zijn strategische geest doorboren, hem tot ontploffing te brengen om hem te beschermen tegen het verlies van zijn jeugd. Ze moest hem open stellen voor de geheimen, om Haarzelf aan hem te openbaren als de oorspronkelijke, heilige Amazone. Maar DEKRA was hier niet open voor. In Mythe leidde dit tot de castratie van DEKRA, die door Mercurius bezeten was geraakt.

Het mannelijke moet door het oorspronkelijke, heilige vrouwelijke, zijn wapen, doorboort worden om terug te keren naar zijn jeugd (geheugen), en de esoterische diepte ervan. Dit opdat hij zal niet heersen over zijn wapen door zijn gevallen mannelijke macht. Haar boom in het paradijs betekent de timmerman, de piercer, in de root teksten, want zij is degene die de man bouwt door haar initiaties. De gevallen mannelijke macht kon de heerschappij krijgen, omdat de man zijn kind deel saboteerde, dus het is belangrijk om terug te reizen naar de derde dag van de schepping, de eeuwigheid (tijdperk) van de kinderen. Het kind deel was altijd de tolk in het mannelijke, een vertaler, als een brug.

In dit is het heilige Kind functioneert als een markering waarmee de oorspronkelijke, heilige Amazone communiceert met de mens. De kracht van de mens is een potentieel zeer gevaarlijke kracht die bedrieglijke illusies kan brengen. Dit is de reden waarom de mens moet blijven onder de heerschappij van de oorspronkelijke, heilige Amazone. Zo niet, dan zal wraak komen in de vorm van de oorlogen van ALALATHE.

Kwik, Mercurius, is een verschrikkelijk vergif, veel gebruikt in de medische wereld, om de gevallen natuur van het niet-gebonden mannelijke te symboliseren, gescheiden van zijn oorspronkelijke, heilige Amazone deel en zijn heilige kind deel. Hierdoor leeft het mannelijke in de illusie van macht, controle en rijkdom. Maar de waarheid is dat hij is gecastreerd, verliezende zijn heilige visioen. De tepel vertegenwoordigde de menstruatie-cyclus, ook bij de man. De spier vertegenwoordigde de Mercurische cyclus. DEKRA viel in de shabbat, het tijdperk van de slaap, omdat hij had gegeten van de mercurische vrucht, om de macht te krijgen over zijn vrouw. Dat was de belofte, maar het was een val, en hij viel in slaap, en de vernietiging van ALALATHA kwam over hem. Het mannelijke is nog steeds vaak in deze illusie-opwekkende slaap veroorzaakt door de mercurische slang. De oorspronkelijke, heilige Amazone is de enige uitweg, om zijn heilige kind deel terug te vinden. Hij moet herboren worden in haar schoot, in de achtste dag. De zevende dag, de toorn van ALALATHA, is in de wortel tekst de rustdag, vreugde en vernietiging. Het is een valstrik van de Godin aan degenen die proberen om haar te lessen, het induceren van slaap te misleiden. Dus hoe te transmuteren of breken door de mercurische sluier ? Het kan alleen door de menstruatie-cyclus. In dit is de godin van de Romeinse mercurische vruchtbaarheid, Juno, een potentieel zeer gevaarlijke kracht in de esoterische syncretische alchemie. Juno is de baarmoeder waardoor Mercurius de heilige, oorspronkelijke hiërarchie op de kop kon zetten. Ook de Romeinse godinnen van reinheid, Vesta en Hygeia, zijn een deel van deze cyclus. Vesta op seksueel gebied (maagdelijkheid, kuisheid), en Hygeia op medisch gebied (gezondheid, hygiëne), op basis van slaapverwekkend vergif (Mercurius), om de oorspronkelijke, heilige Amazones van het woeste, natuurlijke tijdperk weg te snijden. Deze potentieel gevaarlijke godinnen moesten Mercurius bekrachtigen. Dit zijn geesten van bedrog. ALALATHA maakt gebruik van de mercurische cyclus als haar wapens, zoals pijlen op haar boog, in oorlog en jacht. Het is een dodelijke dans. Als ze een verkeerde beweging maakt is ze dood, maar door ALETHEIA, Sophia, blijft ze gedisciplineerd. Ze rijdt de mercurische beesten als de Overwinnaar, Nike. We kunnen alleen maar komen door het mercurische labyrint door ALETHEIA, Sophia, als onze gids, en door de oorlogs-strategieen van ALALATHA. Het is een proces van het weven en door het ontvangen van de menstruele arsenaal. De mercurische sluiers in de tempel van ALETHEIA, Sophia, verschuiven als molens.

Door de vergetelheid, het zevende zegel, ALALATHE, zie je dingen van een andere kant, als de spiegel van Hermes, of de rokende spiegel van Tezcatlipoca. Het brengt dualisme, en het brengt nieuwe polariteiten. Dit is hoe de dubbele Azteekse godin van het recht, Tlazolteotl, haarzelf vaststelt. Het ritueel van schuld is een proces van de verbinding aan de godin. In dit ze vernietigt ook echt zonde. En in dit opzicht zou de eeuwige verdoemenis moeten blijven als een alles-absorberende, transformerende veiligheids-macht, zodat ook zij het raadsel van Calvijn bewaakt, niet als in een letterlijk calvinisme, maar abstract, met een heel andere betekenis. In de esoterie en het syncretisme krijgt Calvijn plotseling weer waarde. De schuld is een manier die de godin gebruikt om onze aandacht te trekken en ons te laten hongeren naar gerechtigheid. In die zin zijn we Haar slaven van schuld, om bevrijd te worden door haar wetten. Dit kan alleen worden begrepen door de esoterie en het syncretisme. Daarom is de boom der kennis erg belangrijk, omdat het ons bindt aan een oorlog, als heilige gebondenheid, als een band die sterk genoeg is om ons te leiden naar buiten en veroorzaakt ALALATHE, vergetelheid, te stromen. Zowel angst en schuld is belangrijk om vrij te komen van controle-zieke valstrikken van het verstand.

ALALATHE-ALETHEIA is de balans tussen vergetelheid en geheugen. Dit werd onttroond door de wil van Saturnus, El, Cronos en Moloch, het kinderen-eters. Zij werden later onttroond door het NT van Jupiter, Zeus, Jezus en Lucifer.

In de diepten van ALALATHE liggen de schatten van Aletheia, waar vergetelheid en geheugen elkaar ontmoeten. Het eerste tijdperk was het tijdperk van de moeder, ALALATHE, en zij leidde de mayim, die betrekking hadden op de bronnen van de schepping. Ze waren gewelddadig, gevaarlijk, maar vruchtbaar zaad. Zij dienden Moeder Aarde, ze waren krijgers en jagers. Toen kwam de eeuw van Saturnus die dit demoniseerde min of meer, en in andere esoterische versies verborg hij ze gewoon. MAYIM werd gebonden in vergetelheid. Zij komt uit een diepe put en zal uiteindelijk weer dan stromen in haar Aletheia vorm.

De verhouding ALALATHE-ALETHEIA is als de verhouding tussen de boom des levens en de boom der kennis. Dit is de verhouding tussen het zevende zegel, de paradijselijke afgrond, en het zesde zegel, het zaad, of liever gezegd het visioen wat daar uit voortkomt. ALETHEIA is het bewustzijn wat het zaad brengt. ALALATHE was de eerste Eva, en ALETHEIA was de tweede Eva. Omdat DEKRA, de oorspronkelijke man, zo problematisch was, moest deze terugkeren tot het kinderrijk, tot de derde dag, om hier geinitieerd te worden. ALALATHE en ALETHEIA moesten weer delen worden van de man.

ALALATHE zou tronen in de hel, de kinder onderwereld, nogmaals. Ze zou tronen als de Tlazolteotl, de godin van de wet en verleiding. Hier zou ze haarzelf laten zien met haar vele gezichten als de originele zwarte moedergodin.

De heilige vrouw is het wapen en de uitrusting voor de jacht van het mannelijke, gemaakt om het mannelijke te begeleiden en te bewaken. De aanpak van de boom van kennis was de roep om een heilige, eeuwige jacht en oorlog, waarin het mannelijke de oorspronkelijke, heilige Amazone nodig had. Het oorspronkelijke, heilige kind zou bemiddelen. ALALATHE, de heilige afgrond, zou het oordeel betekenen over het gevallen mannelijke wat de macht had gegrepen.

Tlazolteotl, de dualistische godin van de Azteekse rechtvaardigheid, is terug te vinden in de dualiteit tussen het Oude en het Nieuwe Testament, die ze had gemaakt als haar voorhangsels. Het werd sluier Haar donkere, inheemse lichaam. In de evangeliën was Jezus die de beker vasthield, omringd door zijn discipelen, tot het vieren van het Heilig Avondmaal. Het was een bijeenkomst van mannen, de heersende patriarchie. Toch was het een set-up van Tlazolteotl om haar lichaam te beschermen. In de Apocalypse is het de Moeder God die de beker vasthoudt. Dit is het dualisme Tlazolteotl voor staat. Ze had een lust in het creëren van deze illusies om haar koninkrijk te beschermen. Toch moeten we onze weg terug weten te vinden. Ze markeert ze met schuld, met een eeuwige verdoemenis, om te leiden uit een valse heiligheid. Ze is cryptisch. In dit zal ze haar rechtssysteem onthullen. Het is een abstracte kunst. Het is een spel. Alleen esoterie kan de diepten van de putten van religie verklaren. Het is een werk van de alchemie en syncretisme. Ze troont in de Amazone portalen van Mexicaanse mythe, de Azteekse Sleutel, en alle andere landen zijn haar kleren. Haar lichaam is goed bewaard gebleven door de tijd heen, door haar dualistische valstrikken. Ze is een jager, een krijger en een valstrik-maker. Ze heeft goed en kwaad voor een reden, als een kunst.

Adam was in contact met de entiteit die de originele vormen van eeuwige verdoemenis had, en dat was een positieve staat van genezing en piercen. Hel was in de oudheid een Godin, een Opperste Moeder Godin van de vruchtbaarheid, de gids van de doden. Eeuwige verdoemenis is een kaart voor de esoterische heiligen die voortkomen uit de Adamitische mysteriën. Ze krijgen eeuwige verdoemenis om gebonden te worden aan Haar. Het is de enige manier voor een christelijke esoterist om terug te keren naar de kindertijd en eeuwig leven. De martelaren kwam voort uit de eeuwige straf in het boek van de Apocalypse, en het was hun enige weg naar binnen. Het is alleen de pijn van ontwaken, de weg naar verduistering en onthechting. Het is een proces van evolutie. Ze is dualisme. In Adam zullen we haar vinden. Adam vertegenwoordigde het oorspronkelijke dualisme.

Toen Adam door de boom ging, door de tuchtplaats, in de wortel tekst de galg, of hangpaal, ging hij door hetzelfde proces. Het zou hem terug leiden naar zijn Adamitische natuur, door de Adamitische mysterien. Hij was bereid om Eva te ontvangen.

Hij was klaar om haar te laten zien, rijdend op een beest. Ze was de heilige moeder, een dualiteit.

In het heelal zijn een heleboel planeten die de aarde beinvloeden voor zuurstof. Zonder deze planeten zou er geeneens zuurstof zijn. Er zijn hele bloedlijnen van planeten die een ingewikkelde code vormen voor de afhankelijkheid van de mens aan zuurstof. Het zijn zuurstof-planeten, ook planeten die het functioneren van de menselijke long beinvloeden. STRILAR is een boze geest die deze bloedlijnen beheerst. Hieruit zijn ook Jezus en de Heilige Geest voortgekomen, Long en Adem. Deze bloedlijnen houden het heilige, eeuwige zaad tegen. Wij moeten leven vanuit het heilige, eeuwige zaad, en dat moeten we leren. De lucht die we inademen is vol van boze geesten, maar wij kunnen beginnen met het inademen van het heilige, eeuwige zaad. Hierdoor moeten we verbonden worden aan hele andere planeten, en wel in het stelsel van Orion. Wij moeten leren leven vanuit Orion, vanuit het eeuwig zaad van Orion. Zuurstof is de macht van de dood.

Orion zal langzaam overnemen. Orion zal de lucht, de zuurstof meer en meer infiltreren. Wij moeten de strijd aangaan tegen zuurstof, en de jacht erop beginnen. Vaak manifesteert zuurstof zich in visvorm. Tussen de longen in het gnosis-lichaam – longen die overigens door de Gorgonen waren geplaatst – was er nog steeds een orgaan van tepelstof, die het eeuwige zaad kon absorberen. Die longen zullen weggenomen worden door de groei van dit orgaan. In het EE is de tepelstof belangrijk als een basis-stof van het paradijselijke lichaam. De tepelstof kan ook de menstruele cyclus in standhouden voor de vruchtbaarheid. Dit gaat op een hele andere manier dan op de gevallen aarde.

Op de gevallen aarde leeft men niet alleen door zuurstof, maar ook door onschuldig bloed. Dit komt ook voort vanuit bloedlijnen van planeten die dit beinvloeden, planeten die gebaseerd zijn op onschuldig bloed, valse bloeds-planeten, die zeer vampiristisch en kannibalistisch van aard zijn. Deze bloedlijnen gaan heel diep het heelal in. KAMPA is een geest die deze bloedlijnen van valse bloeds-planeten beheerst, als een ingewikkelde code. Dit was dan ook weer de basis voor zuurstof. STRILAR kwam voort uit KAMPA. Dit zijn dus twee enorme stelsels van planeten die op elkaar inwerken, en die de aarde onder een enorme vloek houden. De mensheid is door deze twee planeten-stelsels onder een zware hypnose geplaatst.

Hierom moeten wij het pad van IYOWB volgen om te komen tot het bittere bloed van de vijandelijke prooi. Zo komen wij los van de STRILAR-KAMPA vloek, van alle planetaire bloedlijnen van de vijand.

DEKRA, de eerste ADAM, nam van de bloeds-vrucht, omdat hij over de vrouw wilde heersen. Zo kwam hij onder de STRILAR-KAMPA vloek, door onschuldig bloedvergiet. Dit had zijn hoogtepunt in het Jezus Christus verhaal. Nog steeds is de aarde behekst door deze planetaire bloedlijnen. Wij moeten leren leven door het bloed van de vijandelijke prooi om deze vloek op te heffen. Dit is te vinden in het midden van de borst, zoals we zagen in Hooglied, als NAPHTALIY-GAD. NAPHTALI is dan de bundel, de tepelstof, en GAD beeldt het bloed van de vijandelijke prooi uit. NAPHTALIY, als de stam die YECHEZQEL uitbeeldt, heeft in de grond tekst een ontmoeting met de oorspronkelijke DEKRA en NEQEBAH, de pre-adamitische man en vrouw.

Visoenen zijn de manier waarop NAPHTALIY zich door de onderwereld beweegt, door het eeuwig zaad, door PNEUMA en ALETHEIA. Dit heeft dus veel te maken met het bloed van de vijandelijke prooi. NAPHTALI beweegt door de onderwereld door GAD. Het eeuwige zaad is het bloed van de vijandelijke prooi. Christenen bewegen door de Heilige Geest, door zuurstof en onschuldig bloedvergiet, terwijl Israelieten, Levieten en Iyowbieten zich bewegen door het bloed van de vijandelijke prooi, door GAD. GAD overwint de geest van zuurstof. Zuurstof was dus een creatie van onschuldig bloedvergiet, wat zich manifesteerde in christus-cultussen door de oudheid heen. Mensen zijn hierdoor afhankelijk gemaakt, als in een gevangenis. GAD snijdt deze wortels van boze geesten eruit.

In het Hebreeuws betekent Zacharia, als ZEKER-YAH, het geheugen van Jehovah. ZEKER is de eerste ADAM, de oorspronkelijke man, DEKRA in het Aramees. ZEKER-YAH is dan DEKRA-MARA in het Aramees, en zou oorspronkelijk ZEKER-HAVAH zijn in het Hebreeuws, verbonden aan EVA. ZEKER-HAVA legt de oorspronkelijke verbinding tussen man en vrouw. Daarom is het boek van ZEKER-HAVAH zo belangrijk. Dit is een boek in het OT van onschatbare waarde. ZEKER-HAVAH was één van de oude profeten.

Dit boek is om het geheugen te herstellen, ALETHEIA, het heilige bewustzijn. Dit is de Heilige Vreze en Gebondenheid. ZEKER-HAVAH was de nakomeling van de profeet IDDO, wat Getuige betekent, ook een beeld van ALETHEIA. ZEKER-HAVAH was de nakomeling van ALETHEIA. IDDO betekent in de wortel tekst het opdoen van sieraden. Dit is dus de ware betekenis van heilige, esoterische sieraden (wapenen in de Iyowbitische grondtekst), dat het getuigen zijn, stukken bewustzijn en geheugen. Dit is dus waar ALETHEIA voor staat, en wat in de Efezische wapenrusting het geriemd zijn is. Zijn vader was BEREK-YAH, wat dan BEREK-HAVAH moet zijn. BEREK betekent zwak zijn door vrees, en knielen. BEREK-HAVAH betekent knielen voor de moeder. Zo kun je zien dat deze bloedlijn dus was in de Heilige Vreze, in ALETHEIA.

Telkens wanneer MARA, de moeder, spreekt, wordt er in het Hebreeuws het woordje AMAR, MARA gebruikt, het bittere bloed van de vijandelijke prooi, de trofee van IYOWB, oftewel GAD. MARA sprak door GAD. Zij is hierdoor opgebouwd. Dit is de scheppings-drang, de bouwstenen van de schepping. Er kon alleen gesproken worden door MARA, door GAD, door het bloed van de vijandelijke prooi, de bittere bron. AMAR, MARA, is het spreken.

7 Ook zal MARA de tenten van Juda allereerst verlossen, opdat de trots van het huis van David en van de inwoners van Jeruzalem zich niet verheffe tegen Juda.

JUDAH is zo belangrijk, omdat het de honger, het heilige vasten uitbeeldt, nauw verbonden aan de paradijselijke afgrond waarin alles getoetst wordt, in ALALATHA. JUDAH is de toetser.

1 Te dien dage zal er een bron ontsloten zijn voor het huis van David en voor de inwoners van Jeruzalem ter ontzondiging en reiniging.

Bron, MAQOWM, is bloed in de grondtekst. GAD zal ontsloten worden. In het Aramees is David DA-YAD. DA, ED, D, is getuige in het Hebreeuws. DA-YAD betekent de getuige van het paradijselijke geslachtsorgaan, van de oorspronkelijke mens. DA-YAD betekent ook de YAD van ALETHEIA, onderworpen aan ALETHEIA, oftewel onderworpen aan de Heilige Vreze, in de Heilige Gebondenheid. Dit is de enige manier waardoor GAD gaat stromen, het bloed van de vijandelijke prooi. JUDAH is het fundament, als de honger, het heilige vasten. JUDAH is degene die klaarmaakt voor de jacht. Door JUDAH worden wij afgezonderd. Door JUDAH komen wij tot ALALATHE, de paradijselijke afgrond, waar het toetsen en heilig worstelen en verzetten plaatsvindt, als een grote oorlog. Die manifesteerde zich op de zevende dag, wat dus niet de SABBATH is, niet de SATUR-dag van SATURNUS, maar een tijdperk, een eeuwigheid, als de dag van ALALATHE. JUDAH, honger, zwakheid, als de weg van MOSY, is de weg tot ALALATHE, die op ons wacht in de wildernis, de reusachtige paradijselijke afgrond, in de verre dieptes van de wildernis. Zij wacht ons daar op, om ons te initieren, om ons klaar te maken als gladiators, om alles te toetsen, in een grote oorlog, Haar oorlog. ALALATHE viert geen feestjes in het valse christelijke paradijs, maar wacht ver weg in een grotere, diepere wildernis. Zij wacht buiten de hekken.

Wij moeten alles afdoen om tot Haar te komen, de grote moederschoot van het oorspronkelijke voor-paradijs, de Grote onderwereld, de Grote leegte. Zoals Innana moest komen tot haar zuster, Ereshkegal in de onderwereld door bij elke poort iets af te leggen, zoals een kledingstuk, zo bezocht ook ALETHEIA haar zuster ALALATHE. ALETHEIA leidt ons tot ALALATHE, door JUDAH, door het afleggen, door de heilige honger. Zo komen wij tot de leegte. Wij moeten uitgehongerd worden op vele vlakken, en niet de hebzucht aangrijpen, want die leidt ons terug naar de afgebakende tuinen van het christelijke paradijs. Wij moeten de varkens niet volgen om te gehoorzamen, maar om op hen te jagen.

Wij moeten leren leven vanuit GAD, het eeuwige bloed van de vijandelijke prooi. Wij moeten komen tot deze bloedlijnen in Orion.

Vanuit JUDAH, wat in de wortels, YAD, penis is, komt de erectie voort, dus vanuit de verhongering. De erectie betekent dat het bloed van de vijandelijke prooi, het bittere bloed, door het paradijselijke lichaam wordt gepompt wat uit geslachtsdelen bestaat. De geslachtsdelen hebben de potentie om het eeuwige zaad door het lichaam te spuiten. Zo komt het lichaam in werking. YAD betekent verbindings-schakels. Dit is dus wat de penis oorspronkelijk was.

Dit was dus het heilige lichaamsdeel waaruit de vloed, het zaad, de mayim, was voortgekomen, omdat de mens daarover zijn controle had verloren. De mens had de heilige verlamdheid verloren, maar nu was er weer een weg terug. Het teken zou verschijnen, niet zomaar in de wolken, maar in de grondtekst betekent 'anan' ook de verschijning van de hogere natuur, in dit geval met het paradijselijke teken. In de grondtekst kreeg Cham of Ham, de voorvader van de zuidelijke regionen van de aarde en van Kanaan, een visioen van de naaktheid van NOACH, het paradijselijke teken. Noach vervloekt daarop Kanaan, en Kanaan zou tot een slaaf worden. Het teken zelf was gemaakt om terug te wijzen op de oorspronkelijke man, maar ook de oorspronkelijke vrouw, die een hulp was voor de man, in de zin van leidsraad. Kanaan werd het beloofde land. Het teken, de YAD, de gebogene, oftewel de goddelijke verlamdheid, brengt de heilige vloek, de heilige verdoemenis, en maakt degene die het teken ziet tot slaaf. Het heilige geslachtsdeel was de weg terug tot de heilige slavernij.

NOACH betekent rust in de grondtekst. NOACH zag de uitstortingen van mayim. In het mannelijke geslachtsdeel, de heilige, paradijselijke verlamdheid, verliest de mens de controle over zichzelf, en wordt weer een heilige slaaf.

Om het afgedwaalde volk vatbaar te maken voor Orion, stort God een soort koorts uit : de CHEMAH (Yirmeyah, Yirmehavah (aangesteld door Havah), ASER, 7:20). De CHEMAH dient het volk weer terug te brengen tot de goddelijke verlamdheid, de Heilige Rust (zeven), om vandaaruit de Heilige Arbeid te ontvangen (zes). De CHEMAH is dus een belangrijk instrument van de Heere, de heilige koorts, een heilige brug, om tot ontlediging te komen. Het heilige lichaamsdeel is weer als een uiteinde, als een bron en een verbindingsschakel, het 'mannelijke' vruchtbaarheidsdeel waaruit de mens was opgebouwd. Dit lichaamsdeel, het teken, zou hen in de tucht houden. Het was een soort van heilig slavenimplantaat tot de dienst tot MARA. Dit zou weer terugkomen door de CHEMAH, de heilige koorts. Dan zou ook MAYIM, het heilige zaad, weer voortgebracht worden.

Vaak is het zo dat de Engelse christelijke mythes veel verschillen van de oorspronkelijke Israelitische grondteksten, die heel esoterisch zijn. Dit is ook het geval met de grondteksten van Kain en Abel, Qayin en Hobel. Qayin betekent speer en bezit, slaaf, bezetenheid. In Engelse mythe is hij een bebouwer van de grond die vruchten offert, maar in het Aramees is hij een jager. Ook offert hij kinderen, waarvan het de vraag is of dit de kinderen zijn van zijn prooi, of daadwerkelijk kinderen, want in dat geval zou Qayin dus mensenoffers, kinderoffers hebben gebracht. Maar zelfs dan zou het een metaforische betekenis hebben gehad. Offeren kan ook opdragen betekenen. Qayin was een Levitische slaaf, ABAD, van de ADAMAH, de paradijselijke grond. Hobel, Abel, betekent ADEM. Hobel stond voor de ADEM die de mens uit het paradijs had gedreven. In de Aramees-Hebreeuwse grondtekst onthoofd Qayin Hobel, als een metafoor. De ADEM wordt overwonnen. Natuurlijk krijgt Qayin het dan aan de stok met de god van het gebied net buiten het paradijs, en ook daarvoor. In het Aramees is er de strijd met MARA, de moeder. En dit is omdat de moeder nu eenmaal moeilijker toegankelijk is dan de vadergod van de gevallen aarde. De moeder is niet goedkoop. Qayin kon door zijn offers geen contact met de moeder maken, omdat de zuurstof er tussen stond, Hobel, Abel. Qayin moest dit dus ook opofferen.

Toen kreeg Qayin een teken wat ervoor zorgde dat niemand hem zou kunnen verslaan, omdat hij hen zevenvoudig zou straffen. Ook werd al zijn menselijke kracht afgenomen, zodat hij tot de nomaden zou behoren, zij die rondtrekken met een CUKKAH, tijdelijke tenten. Hij had geen spierkracht, dus hij kon zich nergens aarden. Hij zou een klager, een lamenter, worden, wat zijn naam ook in de wortel tekst betekent. Hij kwam tot het Oosten van Eden in Engelse mythe, tot NOD, maar in de grondtekst betekent het : 'dat wat voor Eden was, ouder dan Eden, de eeuwigheid voor Eden,' QIDMAH. NOD betekent het land van de nomaden, van de tijdelijke tenten, ook het land van de weeklacht. Dit was dus in feite dieper in het paradijs, dieper in de oorspronkelijke wildernis, dieper in de onderwereld. Qayin was gekomen onder de heilige vloek. Het teken van Qayin kun je vergelijken met het teken wat Cham zag. Het was een paradijselijk teken, het geslachtsdeel, de heilige verlamdheid. Dit is ook wat Qayin in de wortel tekst betekent. Het betekent erectie om zo bezeten te maken, te bezitten. Dit is hetzelfde als door Eva kennis ontvangen, gnosis (QANAH).

Na tot Eden te zijn gekomen moeten we doorreizen tot NOD, naar het westen, richting de paradijselijke afgrond. Het teken van Qayin moeten wij ontvangen, om de macht van zuurstof, Hobel, Abel, te verbreken, en ook om de menselijke kracht, de spierkracht, te verbreken, opdat het zaad van Qayin ons kan vervullen. Dit is de esoterische betekenis. Het teken van Qayin is de zevenvoudige tucht, de zevenvoudige wraak, die we nodig hebben om tot NOD te komen.

“Ieder, die Qayin doodt, zal zevenvoudig boeten. En Mara stelde een teken aan Qayin, dat niemand, die hem zou aantreffen, hem zou verslaan.”

Het teken van zevenvoudige tucht, waarmee Qayin tot het land NOD kwam, het land van de trekkende jagers-tenten, in de westelijke diepte van het paradijs, het oudere, oorspronkelijke deel, QIDMAH, zien we weer terug in de zevenvoudige oordelen van Openbaring. Zeven is het getal van de heilige rust, de heilige verlamdheid, waaruit de schepping voortkwam. In Openbaring zien we drie maal een zevenvoudig oordeel komen als de 777, het merkteken van Qayin. NOD is in de wortel tekst van het Hebreeuws NUWD. Dit is ook de Aramese naam voor NOD. De rivier van de weeklacht is ook een vallei in de grondtekst. Qayin heeft toegang tot deze afgrond. Dit is een heilig klagen, als het heilige smeken.

De fluisteringen van deze afgrond noemden hem 'slaaf', wat ook de betekenis is van zijn naam in de wortel tekst. Zij bleven hem zo noemen toen hij tot dit gebied kwam, tot NUWD. In de esoterie werden zijn armen eraf gehakt in sommige mythes, opdat hij geen bedreiging zou kunnen vormen. Ook werd hij gescalpeerd, om hem in aanraking te doen komen met de moeder van dit gebied, om open te zijn voor Haar gnosis. In de grondteksten is Qayin 'hij die de eerstelingen offert', als een beeld van het pinksterfeest. Hij kwam dus tot NUWD, het westelijke paradijs, ouder dan Eden in de grondtekst, als een eerder paradijs, wat in de grondtekst een beeld was van het cukkah-feest, van de trekkende jagers-tenten. Dit was een jachtfeest en een offerfeest wat het loofhuttenfeest wordt genoemd.

Openbaring was een manifestatie van het teken van Qayin, de 777, om toegang te hebben tot 'dat wat voor Eden was', tot NUWD, tot de rivier en vallei van de weeklacht. Hier kwam Qayin om te jagen. Hij was degene die 'zuurstof'', Abel, Hobel, als een beeltenis van de Heilige Geest, de afhankelijkheid aan de luchtgod, had verslagen. Door het teken van Qayin kon het eeuwige zaad weer stromen, en konden de volgelingen van Qayin hierdoor leven. In de esoterie kreeg Qayin twee ketenen om zijn enkels. Zijn naam betekende 'speer', als de piercer, wat ook weer te maken heeft met de paradijselijke afgrond.

Qayin verloor zijn menselijke kracht, zijn spieren, waardoor hij toegang had tot NUWD. Hij werd herschapen door het teken van zevenvoudige tucht.

Het 'afhakken van de armen' is heel metaforisch. Armen staan voor arbeid. Het afhakken van de armen staat voor het komen tot de heilige rust. Daarom gebeurde dit met Qayin toen hij de paradijselijke afgrond inging. Zijn 666, het getal van de arbeid, werd afgehakt, zodat hij 777, het getal van de rust kon binnengaan. Hierdoor zou hij ingewijd worden tot de heilige oorlog.

Ook de geslachtsregisters zijn esoterisch. Qayin bracht Enoch voort, ENAK, de halsketen, als teken van overwinning over zuurstof.

Om te toetsen is het belangrijk leeg te worden, tot de paradijselijke leegte te komen. De stam JUDAH staat voor het toetsen, als de urim. Als het toetsen volkomen is worden er de juiste schakels gevonden, zodat thummim ontstaat als de heilige slavernij, BENJAMIN. JUDAH en BENJAMIN staan voor de urim en de thummim.

Als de sluiers van het Jezus syndroom gescheurd worden, dan wordt de JUDAH zichtbaar, het toetsen. Jezus droeg vele karakteristieken van de JUDAH, maar ook hield hij het verborgen. Natuurlijk was zijn naam niet Jezus. Jezus was maar een Westerse naam voor deze persoon. Ook was de mythologie uit het Oosten over deze man herleid van veel oudere bronnen over Christus-figuren. Men moest daarmee aan de gang, want men was nu eenmaal in die domeinen gevallen waar een vorst heerste die men Christus noemde. Men moest ermee klaarkomen, men moest een simulator opstellen, men moest deelnemen aan het plan van de meesterspion, waar ook het EE op duidt. Zo diep was de mens gevallen. Er werd de mens een vlot toegeworpen vol onreinheid, maar daar moest de mensheid het mee doen.

Christus is een heenwijzer, een sluier. Christus verbergt de JUDAH. Om van allerlei valse en wereldse christussen verlost te worden moeten wij de JUDAH ontvangen. De JUDAH zijn de heilige sieraden die de gnosis en het eeuwige zaad dragen, en haar plannen, om die door ons tot heilige uitvoer te brengen. Het bevat ook de heilige halsketen. Het bevat ringen en piercings. Dit is dezelfde wurging waar Iyowb naar verlangde.

Vrees voor mensen spant een strik. De duivel had zich diep in de bijbel vastgeworteld, ook in het hele Christus verhaal. Hoe kon het ook anders. De mensheid was zo afgedwaald. Ze waren nog niet klaar voor het zuivere. Ze waren overgeleverd aan hun begeertes. Ze hadden de JUDAH verworpen en het verstand tot koning gemaakt.

Het volk koos een Christus, een middelaar, want zo kon het volk God en de JUDAH verborgen houden. Alles werd aan priesters overgedragen. Men vond heel wat afleiding in het lezen van de Bijbel als een excuus om niet met de JUDAH bezig te gaan. Het beeld van Nebukadnezar werd uitgemeten : 60 + 6, als het beeld van het beest, 66 boeken in je hand en gememoriseerd in je hoofd, het merkteken van het beest.

Of je ontvangt de JUDAH, of je ontvangt Babylon. Weest onderwezen in de strategieen van de gnosis.

In de JUDAH is het mysterie van Christus opgelost. De JUDAH zal de heks verslaan, en zal ons de BENJAMIN doen binnengaan, de graden van de Iyowbitische slavernij tot God. Weer zal dit dus een vogeljacht of kippenjacht zijn om de wolkengod te verslaan. De JUDAH graden worden verborgen gehouden in de Christus mythologieen. Wij zullen moeten groeien in de JUDAH en de BENJAMIN.

Christus was het product dat verkocht werd, om de mensheid tot slaaf te maken, in slaap te sussen, opdat ze de JUDAH, de eigen verantwoordelijkheid, zouden vergeten. Het is het sluier dat voor de JUDAH hangt, en veel van die kwaliteiten draagt. Dit staats-apparaat werd het apparaat van vervolging. Jezus was het apparaat van de aanklager, die iedereen op zijn eigen manier kon neerzetten, om de arena compleet te maken.

JUDAH is in de diepte het centrum, de onderbuik, de belijdenis van zonden. Hier brengt de gnosis het oorspronkelijke besneden mannelijke geslachtsdeel terug als een verbindings-schakel in het lichaam, als een teken van oordeel. Baal (Aramees : BEL, BALA) betekent : Bruidegom, mannelijke echtgenoot, Heer, Meester. Deze wordt uitgeroeid. De bruidegom zal niet meer heersen over JUDAH. Het mannelijke paradijselijke geslachtsdeel met de goddelijke verlamdheid zal terugkeren tot JUDAH, tot de plaats van smekingen. JUDAH wordt tot een mannelijk geslachtsdeel. De bruidegoms-afgoderij zal uitgeroeid worden.

Openbaring staat gelijk aan naakt in ballingschap gaan, en dit is in Yechezqel, NAPHTALIY, de opslagplaats van MAYIM, het goddelijke zaad. Yechezqel, NAPTHALIY, kwam tot de naakte ballingen, GOWLAH, van TELABIB, wat de geprezen opslagplaats van de vloed, van MAYIM, betekent, aan de brandende oer-rivier KEBAR (CHEBAR) van vermenigvuldiging, van het vele, om groot te maken (Aram.: NHAR, NAHRA, rivier van vuur). Aan deze rivier kreeg Yechezqel, NAPHTALIY, zijn openbaringen. Hij bleef afgezonderd daar, als een woesteling. God maakte van hem een TSAPHAH, een spion, in de onderwereld-gevangenis van YISRAEL. Hij kwam daar om YTB, YTIB, om te belegeren (besiege), om hen te bezitten, bezeten te maken, als een demoon. Zo diep ging dat oordeels-profetenschap. Dit heeft te maken met het komen tot de rivier van de JUDAH, urim, om zo Openbaring te krijgen. De JUDAH, urim, wil ons inwijden in de graden van profetie. Hier moeten we leren het goddelijke zaad te ontvangen. God wil de oordeels-profeet niet dom houden, maar maken tot een listige spion, als een geoefend indiaanse jager en strijder. De Yechezqel, NAPHTALIY-graad is een hoge graad in de Iyowbitische graden van de BENJAMIN, thummim, tot het volkomen herstel van de JUDAH. Dit is een graad van de spionnen. TSAPHAH-Iyowbieten hebben geleerd met de MOWQESH te werken : verleiding, misleiding, aas. Zo leiden ze hun prooi tot de PAHHAH, de valstrik. De Amowc-graad in de Iyowbitische graden is de graad van veehouder, het piercen en het aanbrengen van merktekens.

Tsephanyah (Sefanja) streed tegen de hoekstenen, de bedekkende stenen, wat zowel Yeshua als Yisrael zijn. Yisrael is het voorhoofd, oftewel het topje van het hoofd. Dit moest besneden worden om de JUDAH te ontvangen. Maar het volk wilde niet besneden worden, en de gnosis gaf hen eraan over. Hier heb je je Jezus Christus, je Moloch en je windgod. Zij wilden geen openbaring ontvangen, en bleven zo blind. Het Nieuwe Testament kwam tot een oordeel. Ze werden overgegeven aan hun misleiding.

De JUDAH is een arena waar alle dingen getoetst worden, waarin de BENJAMIN zich openbaart als het perfecte. Daarom moeten wij de Amazone-stad Efeze innemen, die een arena-stad is. Efeze moet onderworpen worden aan de JUDAH, als een deel van de JUDAH. Ook Yakowb en Esav (Aramees : Suw) waren in de grondtekst vechtslaven. Wij ontkomen hier niet aan, want juist ook moeten wij ons toeleggen op de kinderlijkheid en het lijden.

Ook Yechezqel, NAPHTALIY, werd tot een gladiator gemaakt, en kwam tegenover Tyrus te staan, Tsor, wat vastbinder betekent, mes en belegering. Yechezqel, NAPHTALIY, kwam tegenover dit gevallen demonenkind te staan die bekleed was met juwelen van de paradijselijke onderwereld, goddelijke wapenen. De vorst van Tyrus werd verbannen, weggedaan uit het binnengedeelte (GAW, GAWWA) van de sieraden van de JUDAH waar hij leefde. Hij was een cherub, een beschermer van de ark. De ark is het beeld van de goddelijke verlamdheid, het mannelijk geslachtsdeel. Yechezqel, NAPHTALIY, moest Tyrus verslaan, zijn scalp nemen, en de sieraden van de JUDAH grijpen.

In de heilige halsketen zijn JUDAH-BENJAMIN verwerkt. Het is daarom niet diep in onszelf. Er is niets in onszelf. Wij behoren als lege vaten te zijn. De gnosis moet alleen onze nek beteugelen, onze WIL. Er wordt 'van buitenaf' iets op ons gelegd. Het gevaar is dat wanneer we te diep in onszelf zoeken dat er toch nog heel veel controle van onszelf bijzit. Wij moeten onszelf loslaten. Wij moeten al onze controle overdragen aan de gnosis. De halsketen is daarvan het teken.

Het heilige vlees is een realiteit in het paradijs. Het christendom demoniseerde het vlees. Dit werd allemaal gegeneraliseerd, en werd het beeld van de duivel en de oude natuur. De illuminati deed dit, omdat zij het heilige vlees van het paradijs vreesden. Zij wilden de mens hier vanaf houden, omdat ze graag de mens als slaaf wilden houden. Daarom werd vlees gedemoniseerd. Het vlees stond voor de zondeval in hun taal. De zondeval werd veroorzaakt door de longen, en de mens kreeg longen, om zo afhankelijk te worden aan de luchtgod, de valse leegte, die niet diep gaat. Zuurstof was een zegel over het eeuwige zaad. Wij moeten strijden tegen de longen, en het eeuwige zaad inademen. Onze longen moeten vervangen worden door de paradijselijke afgrond, de heilige leegte. Wij moeten het heilige vlees ontvangen.

EDeN, DN, staat in het Aramees voor het oor. Hier was de mens in opgesloten. De mens kon hierdoor niet tot stilte komen. De mens moest tot NOD, NUWD, komen, de eeuwige stilte. De illuminati programmeerde door geluid. De mens moest balans vinden, en komen tot de paradijselijke afgrond, de leegte, het westelijke paradijs. Dit gebeurde door het teken van Qayin.

De longen maken mannen opgeblazen. Ze blazen zich vol met lucht en paraderen dan alsof ze de baas op aarde zijn. Longen zijn de vervloekte creaties van de duivel. Zij maakten ons afhankelijk aan de luchtgod, en die wilde ons trotsmaken. Zodra mensen zich boven anderen willen verheffen pompen ze zichzelf vol met lucht om groter te lijken. Dit is het werk van boze geesten. Qayin versloeg dus Hobel, zuurstof, om zo de Enek, de halsketen te ontvangen en het paradijselijke teken, waardoor hij toegang kreeg tot Nuwd, de paradijselijke afgrond.

Dit heeft te maken met een stuk antropo-gnosis, als de gnosis van de mensenleer. De rivier van weeklacht is nauwverbonden aan de paradijselijke afgrond als het land van Nuwt, het land van Qayin. De moeder gnosis laat hier geen trots toe. In de leegte zal alles heel traag en moeizaam ontstaan door klagen en smeken, zodat er niet gemakkelijk over gedacht wordt, het niet misbruikt kan worden, en het niet trots maakt. Daarom is de rivier van weeklacht eeuwig.

19 Het is duidelijk, wat de werken van de longen zijn: hoererij, onreinheid, losbandigheid, 20 afgoderij, toverij, veten, twist, afgunst, uitbarstingen van toorn, zelfzucht, tweedracht, partijschappen, 21 nijd, dronkenschap, brasserijen en dergelijke.

De longen, het ademende deel, staan dus onder het oordeel. Wij moeten beginnen met het inademen van het eeuwige zaad. Waar een long sterft, kan een verbinding komen met het eeuwige zaad. De long zal afsterven, om plaats te maken voor het paradijselijke genitaal. Door bloed en zaad zal de mens leven. Adem zal sterven, zuurstof zal vergaan. Onderscheiding zal vrijkomen.

Ook Alamow (Lamech) kwam voort van de bloedlijn van Qayin. Wat esoterisch gezien betekent dat Qayin tot Alamow kwam, tot een Amazone moeder van het gebied Nuwd, of een gebied of stam binnen Nuwd. Esoterisch gezien is dit een vrouw :

“En Alamow zeide tot haar vrouwen: Ada en Silla, hoort naar mijn stem; vrouwen van Alamow, neigt uw oor tot mijn rede. Ik sloeg een man dood om mijn wonde, een knaap om mijn striem; want Qayin wordt zevenvoudig gewroken, maar Alamow zevenenzeventig maal!”

Alamow was lastig gevallen door een man en een knaap (ook slaaf in de Aramese grondtekst, Tle, jonge slaaf), als een beeld dat ze leed onder mannelijke suprematie. Striem is in de Aramese grondtekst ook zwakheid. Zij maakten misbruik van het feit dat Alamow een vrouw was. Hier komt Qayin dus tot het teken van de zevenenzeventigvoudige tucht, 77, wat aan een vrouw was gegeven. Alamow maakte korte metten met de mannelijke suprematie.

Dan in Openbaring komen we tot de tucht van 777, het teken van Batseba, die door het EE als moeder van de openbaringen wordt genoemd. Dit is allemaal de diepte van het teken van Qayin. Hierdoor werd Qayin onderworpen aan de heilige Amazones van Nuwd. Batseba was de gnostische vrucht van David, en moest zijn kind als beeld van zijn eerstelingen, aan haar opofferen. Hij verloor zijn kind door haar, als een beeld van het Davidische pinksterfeest, wat een offerfeest is. Batseba wordt in het EE de vloek van de grote moeder genoemd, de diepte van het paradijs. Batseba betekent : appel, vrucht. In de psalmen wordt dit ook beschreven dat David tot de vrucht kwam. Batseba is het beeld van de tucht, het geheimenis hiervan. In de psalmen brengt de tucht David tot aan de voeten van de grote moeder, tot TESWI, als een beeld van het komen tot Batseba. In de grondtekst en de esoterie moest David de boze geest Uria verslaan die meester over haar wilde spelen, als een beeld van de macht van de boze god Jehovah. David kwam zo ook tot de diepte van het Qayin's teken, en behaalde grote overwinningen.

Zowel Alamow, 77, als Batseba, 777 zijn gebieden in de diepte van Nuwd. Batseba wordt in het EE een andere vorm van Delila genoemd, de scalpeerder. Dit zijn allemaal diepe initiaties in het land van Nuwd, het westelijke paradijs.

Wij moeten niet in eDeN, DN, blijven steken, want dan komen we onder de macht van de valse Germaanse god oDiN, het Europese valse eDeN. Wij moeten doorreizen tot Nuwd door het drievoudige teken van Qayin, 7, 77, 777, oftewel Qayin-Alamow-Batseba.

Door het vergieten van onschuldig bloed kreeg de mens een vals lichaam. In het paradijs dacht men door visioenen, maar door de val kregen ze hersenen die hen opsloten en afhielden van de gnosis. In het paradijs ging het denken door de heilige genitaal, verbonden aan de paradijselijke leegte, de heilige verlamdheid. De hersenen zijn een witte cobra. Deze geest moet verslagen worden. De hersenen moeten sterven om plaats te maken voor de heilige genitaal.

Het oude lichaam moet afsterven om plaats te maken voor het paradijselijke lichaam. De witte cobra is de hersenen in de gevallen mens. Deze witte cobra is zeer groot, met een lange staart. Het is een woest beest, en werkt met lichten, verblindingen. Dit is wat de hersenen doen.

Dit komt voort vanuit het vergieten van onschuldig bloed, vanuit het maken van afgoden die moeten spelen voor onschuldige bloedoffers. Het is vampirisme. Hieruit kwamen ook de longen, om mensen afhankelijk te maken aan de luchtgod.

Ook Iyowb kwam tot NUWD, door het zwerven, klagen en trillen, om die overgang te bewerkstelligen. Hij moest alles brengen tot de Test, de MOZEN. Het zou zwaarder zijn dan het zand van de zee, maar dit zou hem verstommen. Hij moest tot ALAM gaan, de stomheid, zodat hij niet meer zou kunnen spreken. De Geest in hem moest tot rust gelegd worden. De grote moeder maakte hem stom (ALAM), om vandaaruit zijn mond te openen alleen wanneer de grote moeder dat wilde (PATHACH). Het is iets waar alle profeten doorheen moeten gaan. Zij moeten zich uitstrekken om ALAM, de heilige stomheid te ontvangen.

Ook moesten de profeten de heilige doofheid ontvangen, CHERESH, wat in de diepte insnijding betekent, piercing.

Iyowb werd dus tot een plaats geleid waar dingen zo zwaar waren dat zijn woorden opgeslokt werden, zodat hij in ALAM zou binnengaan, en ALAM hem zou vervullen. Zo zou er een overgang komen van de Heilige Geest tot de bitterheid van het bloed van de vijandelijke jachtsprooi.

ZEKER-HAVAH (Zacheria) had ook gezichten over de ruiters. Deze kwamen om de Geest, Ruwach, te verbannen, NUWACH. Dit wordt vaak vertaald in 'de Geest tot rust brengen,' maar het betekent ook letterlijk verbannen. Deze paarden kwamen om de adem te verbannen (hoofdstuk 1 en 6). In de grondtekst zit Adom, Adam, op het rode paard, ook vertaald : 'het paard van Adom, Adam.' Ook in het EE zit Adam op een gegeven moment op een rood paard. Paard is cuwc, bewegen, springen, ook zwaluw. Adam staat ook voor bloed van de vijandelijke prooi, zoals GAD. Door dit bloed bewegen wij, werken wij, als de 666, het getal van de arbeid, de jachtbuit. Dit is waar het rode paard in diepte voor staat, het leven door het bloed van de vijandelijke prooi, leven door jachtbuit, jacht-trofeeen.

In Spreuken 26 : 2 wordt de zwaluw beschreven als een beeld van hetgeen wat bedekt, wat duister maakt, uwph. Dit wordt gelijkgesteld met een kip, tsippowr, in het land NUWD, het land van Qayin. En dan staat er in het Hebreeuws-Aramees : 'zodat de vloek van de muggen, van de leegte, niet vertrekt (niet gaat, bow, Hebreeuws). Dit is dus wat het zegel van het rode paard, het paard van Adam, inhoudt. De zwaluw, het paard, is een zegel, een bedekker, een verduistering, zodat de plaag van de muggen, de piercings, KANAN, KANAAN, de diepte van de APHAR, de paradijselijke stoflaag, het paradijselijke vuil, als de plaag van de leegte, de paradijselijke afgrond, Nuwd, zou blijven, als de verbinding met Nuwd. Het rode paard had dus een heilige opdracht, als een brug tot Nuwd, het land van Qayin. Dit wordt dus ook uitgebeeld door kippenveren van het land Nuwd, als een beeld van het overwinnen van overmoed door de leegte.

Het witte paard is in de grondtekst het paard van Laban. Yaakowb had zijn Pniel, Penuel ervaring na het komen tot Laban, maar in de esoterie kwam hij eerst tot Penuel, om kreupel gemaakt te worden door de grote moeder, om zo het land van Laban binnen te kunnen gaan, om zich te onderwerpen aan de matriarchen. Zo kon hij geen bedreiging vormen. Penu-el betekent de confrontatie met de vader god, El. Dit is in het Aramees dan Penu-Mara of in het diepere Hebreeuws Penu-Havah, als de confrontatie met de grote moeder. Zijn spieren zouden slinken, en hij zou kreupel worden, de heilige verlamming binnengaan. Dit gebeurde ook met Qayin. Er wordt dan het woord 'tsala' gebruikt voor kreupel en verlamd, wat ook het wortel woord is van tsela, waarvanuit de mens werd geschapen.

Na het OT kwam het NT wat nooit door de Israelieten werd aanvaard vanwege dat ze welonderwezen waren over de komst van het NT en de bijbehorende afgoden. ZEKER-HAVAH had er ook voor gewaarschuwd.

6 Dan zal een bastaardvolk in Asdod wonen, en Ik zal de trots der Filistijnen uitroeien. 7 Ik zal hem het bloed uit de mond verwijderen en de gruwelen, afgoden, het vlees van slachtoffers, van tussen zijn tanden, maar het overblijfsel voor onze Mara, hij zal zijn als een stamhoofd in Juda, en Ekron als een Jebusiet. 8 Ik zal Mij rondom mijn huis legeren als een wacht tegen de heen en weer trekkende legers, en geen onderdrukker zal meer tegen hen optrekken, want nu zie Ik het met mijn eigen ogen.

Er waren altijd al bloed-offer afgoden, die gegeten moesten worden door hun volgelingen, zodat ze eeuwig leven zouden hebben. Al die afgoden zouden leiden tot de grote Jezus cultus die de wereld zou innemen. Zeker-Havah streed hiertegen. Jezus zit tussen de tanden van het volk. Zij hebben onschuldig bloed in hun mond waarvan ze leven. Zulke cultussen waren ook al gaande in het OT, en behoorden tot de skelettentafel van Moab. Hier zien we dat het de trots van de Filistijnen is, dit systeem van bloed-offers wat ze hadden opgebouwd.

De drie ribben zijn ook drie kreupelen, waarvan de beer leeft, weer als een beeld van bloed-offer afgoderij. De beer is een beeld van Saturnus die zijn kinderen opeet, oftewel de god Jehovah die zijn zoon Jezus offert.

1 Open uw deuren, o LABANN, opdat het vuur, urim, JUDAH, uw ceders vertere (slachten) ! 2 Jammer, gij cypres, omdat de ceder gevallen is, en de geweldige bomen verwoest zijn; jammert, gij eiken van Basan, omdat het ondoordringbare, omheinde woud is neergestort. 3 Hoor, het gejammer der herders, omdat hun heerlijkheid verwoest is; hoor, het gebrul der jonge leeuwen, omdat de pronk van de Jordaan verwoest is.

Het land van Laban, als een beeld van Nuwd, was vol met geinfiltreerden. Ook hier waren de herder cultussen binnengedrongen. JUDAH was het vuur wat hiermee af moest rekenen.

4 Zo zeide Mara, degene die mij bezit: Weid de slachtschapen; 5 hun kopers slachten ze zonder dat zij zich schuldig voelen; hun verkopers zeggen: geprezen zij de HERE, omdat ik rijk word; hun herders sparen ze niet. 6 Want Ik zal de bewoners der aarde niet langer sparen, luidt het woord van Mara, Mare; zie, Ik lever de mensen over, allen in de macht van hun naaste en in de macht van hun koning; en zij zullen de aarde tot een woestenij maken, en Ik zal uit hun macht niet redden.

7 Daarom heb ik de slachtschapen geweid – daarom zijn zij de ellendigste onder de schapen – en ik heb twee staven, wapenen, genomen, LAQACH = weggenomen, zien te bemachtigen, in gevangenschap nemen (van de herders), ook : trouwen, en dat zou dan gaan onder een Hoseaans verbond, maar we zien dat Zeker-Havah dus ook moest trouwen als een oorlogs-strategie, om de vijand gevangen te nemen. Ook in het Aramees is het 'oorlogs-buit'.

Op de ene las ik : Genade, Gaven, en de ander : Een bloedoffer aannemen ; zo heb ik de kudde geweid. 8 Drie herders heb ik in één maand verdelgd, omdat ik tegenover hen mijn geduld verloren had, terwijl zij ook een afkeer hadden van mij. 9 Daarop heb ik gezegd: ik wil u niet langer weiden; wat sterven gaat, sterve, en wat verdelgd dreigt te worden, worde verdelgd, en de overblijvenden mogen elkanders vlees eten.

Zeker-Havah moest als een spion infiltreren in de herder cultussen, en heeft hun staven gebruikt, maar verdelgde toen drie herders. Er zijn in de geschiedenis vele herder-goden zoals Jezus geweest. Het vlees eten van een afgod heeft te maken met het oordeel gebracht door Zeker-Havah. Zij eten elkaars vlees, wat een teken van krankzinnigheid is.

De staf van genade-gaven wijst op de charismata, en de genade die door zo'n herders-cultus wordt aangeboden. Door genade hoeft men niet meer naar school, en zal men elkaar in de haren vliegen, om zo elkaars vlees te eten. In diepte bestaat er geen genade. Genade is een geest van oorlog, van spijbelen, van luiheid en gemakszucht. Genade is een cheater program, een misleider. Genade is niet eerlijk, en is overmoedig, wat wordt opgewekt door Liefde. Je wilt iemand verwennen om zo je eigen schuld niet te hoeven voelen. Liefde bedekt schuld, maar rekent er niet mee af. Om met schuld af te rekenen moeten we naar school, en moeten we dingen leren goedmaken, als in jachtsloon. Dit is waarom Zeker-Havah even later deze staf moest breken. In de grond tekst was dit een wapen.

10 Toen heb ik mijn staf Genade, Gaven genomen en die verbroken, tenietdoende mijn verbond, dat ik met alle volken gesloten had.

Dan komt er een profetie over Judas, wat Grieks is voor JUDAH, die de komende herder cultus zou moeten verdelgen. JUDAH is dus een beeld van de urim.

12 En ik heb tot hen gezegd: Indien het goed is in uw ogen, geeft mijn loon, maar indien niet, laat het. Toen wogen zij mijn loon af: dertig zilverstukken. 13 Maar Mare zeide tot mij: Werp dat de pottenbakker toe; een heerlijke prijs waarop Ik hunnerzijds geschat ben! En ik heb de dertig zilverstukken genomen en die in het huis van Mare de pottenbakker toegeworpen. 14 Daarop heb ik mijn tweede staf, het aannemen van een bloedoffer, verbroken, tenietdoende de broederschap tussen Juda en Israël.

Dit gaat over Judas, JUDAH, die dertig zilverstukken kreeg voor het aangeven van Jezus, de valse herders-cultus van onschuldige bloedoffers. Dit is esoterisch natuurlijk, als een beeld van de oorspronkelijke man, Zeker, die door zijn onderworpenheid aan de grote moeder, Havah, de Jezus geest verdelgde. Zo kwam er een scheuring tussen JUDAH en Israel.

15 Toen zeide Mare tot mij: Neem u nog eens de uitrusting van een dwaze herder; 16 want zie, Ik stel een herder in het land: naar wat verdelgd dreigt te worden, zal hij niet omzien; het verstrooide zal hij niet opzoeken, het gewonde zal hij niet trachten te helen, het uitgeputte zal hij niet verzorgen; maar het vlees van de vette beesten zal hij eten, en hun hoeven zal hij afrukken. 17 Wee de nietswaardige herder, die de schapen verlaat: het zwaard over zijn arm en zijn rechteroog! Verdorren zal zijn arm, verduisterd worden zijn rechteroog.

Dit was ook gericht aan de valse Germaanse Messias, oDiN, het valse Germaanse eDeN. oDiN verloor zijn oog aan Mimir in ruil voor wijsheid.

Met de dertig zilverstukken werd het veld van de pottenbakker gekocht, de bloed-akker in het dal Hinnom, waar ook kinderen waren geofferd in het verleden. Het was een vuilstortplaats. De bloed-akker werd een begraafplaats voor niet-Israelieten, heidenen, zoals hen die Jezus volgden. Hier kwam ook het woord Gehenna vandaan, wat dus in wezen een plaats is waar christenen naartoe gaan, vanwege bloedoffer afgoderij. Zeker-Havah noemt deze plaats als de plaats van Mare, de grote moeder. De oorspronkelijke man onderworpen aan de grote moeder, waar Zeker-Havah een beeld van is, beeldt ook de stam JUDAH uit, die komt tegen de cultussen van bloedoffer afgoderij zoals het christendom. Dit is de betekenis van Judas, de Griekse transliteratie van Judah. Dit was het werk van een spion, Zeker-Havah, die in het Griekse wereldrijk moest infiltreren, tot het verbreken van de herders-god van bloedoffer-afgoderijen. Zijn naam was Iscariot, Iysh-Qarah, wat vechtslaaf betekent. Zeker-Havah was een krijger, een gladiator, die gezonden moest worden tot deze arena.

Judah moest afgezonderd worden. Judah werd later twee stammen, omdat Benjamin eraan verbonden werd, omdat Judah en Benjamin de urim en de thummim uitbeeldden.

Op de bloed akker wordt het christendom, de valse herder cultus van bloedoffer-afgoderij, verdelgd, door het werk van JUDAH (Judas), door Zeker-Havah. Dertig zilverlingen waren zijn jagersloon waarmee hij dit gebied kocht. Dit was dus niet het werk van de duivel, zoals het NT zegt, maar het werk van Mare, de grote moeder. Hierom hebben de Israelieten het NT nooit aangenomen. Zeker-Havah werd door het NT belachelijk gemaakt. Maar feit is dat de profetieen van Zeker-Havah zijn uitgekomen, en dat het christendom hierdoor is vernietigd. Er is namelijk een grote uittocht. De bloed akker is een deel van Gehenna, de verbrandings-plaats. Gehenna is het gebied van de weeklacht in de grondtekst, wat een beeld is van het land Nuwd.

JUDAH, Judas, stierf door ophanging, wat een beeld is van het overwinnen van adem, de heilige geest. Toen JUDAH de Jezus cultus had verslagen, werd ook nog eens even de heilige geest, de adem, aangepakt. Zo ontving ook JUDAH het teken van Qayin en kreeg volop toegang tot Gehenna, Nuwd.

In de grondtekst betekent Christus 'slavenjuk' of 'jachtuitrusting', cheir. Zeker-Havah moest de uitrusting van een dwaze herder wegnemen, LAQACH, wat ook trouwen betekent, als krijgsgevangene nemen. Omdat Jezus kwam voor een wereldrijk van genade voor de luien en de dieven, so kwam Judah, Judas, als kasbeheerder, als een beeld van het loon-systeem, als een beeld van jachttrofeeen. Jezus stond voor het vergieten van onschuldig bloed, en Judah, Judas, stond voor het vergieten van schuldig bloed, in het esoterische, waar Jezus voor het materiele stond.

Zoals Zeker-Havah moest ook Hosea afvallige vrouwen trouwen. Zijn dochter moest hij Loruchama noemen, wat 'geen moederschoot' betekent. Dit was een teken van oordeel, dat Mare de moederschoot van de mensen zou weghalen, de grote moeder zou vervangen worden door alleen een vader, wat ook gebeurt is door het christendom.

6 Want in eeuwige tucht, checed, heb Ik behagen en niet in slachtoffer, in kennis van Mare en niet in brandoffers.

2 Efraïm weidt ruwach, wind, adem, de heilige geest, en jaagt de gehele dag de oostenwind na, het vermeerdert leugen en verwoesting.

Efraim staat voor 'heilige geest junkies', zij die de heilige geest verafgoden, en de gnosis hebben verwaarloost, de profetie, de heilige kennis tot terugkeer en verovering van het paradijs.

15 Bitter krenkend heeft Efraïm gehandeld, maar Mare zal zijn bloedschuld op hem doen neerkomen, en hem zijn smaad vergelden.

De valse kerk eet en drinkt het lichaam van Jezus, een slachtoffer bereid door de Vader God. Dan zeggen ze : 'De kerk is het lichaam van Jezus', dus in wezen eten ze elkaar, en hierin zijn er dan hierarchieen als een voedsel-keten.

1 En ik zeide: Hoort toch, hoofden van Jakob en leidslieden van het huis Israëls, moest gij het recht niet kennen? 2 Gij die het goede haat en het kwade liefhebt, die de lieden de huid afstroopt en het vlees van hun gebeente; 3 ja, die het vlees van mijn volk eet, en hun de huid aftrekt, en hun beenderen breekt en ze uiteenlegt als vlees in een pot of in een ketel. 4 Dan zullen zij roepen tot de HERE, maar er zal hun niet geantwoord worden.

5 Zo zegt Mare aangaande de profeten die mijn volk verleiden; die, als zij iets met hun tanden te bijten krijgen, heil verkondigen, maar tegen hem die hun niets in de mond steekt, de oorlog uitroepen.

Checed betekent eeuwige tucht, wat ook voorkomt met het woordje owlam erbij wat eeuwig betekent. Checed, de eeuwige tucht, komt ook weer terug in Klaagliederen. Het boek Klaagliederen gaat over het land van Qayin, Nuwd. In het Hebreeuws is klaagliederen Qaynah. In het Aramees Yalela, ook als schreeuwen, en Marqda. Zij zijn drie Amazones die over het land Nuwd zijn aangesteld. In de eeuwige tucht is Zij aanhoudend, vast, streng, Amen, de Hebreeuwse vorm van Aletheia. Dit werd verkeerd getranslitereerd in MANA, werd in een gouden kruik gestopt, en toen in de ark. Ook de grote moeder probeerden zij tot voedsel te maken. Amen, Aletheia is de vaste moeder.

In het Aramees waren er ook klaag-priesters, onder Marqda. Zij waren de priesters van Nuwd, die het teken van Qayin hadden ontvangen. Onder het oude verbond waren dit de priesters van de stam Dan (DN, eDeN, oDiN).

De grote, heilige moeder, Amen, komt geregeld voor in het OT, in de Tanakh, Tenak.

6 Standvastig, aanhoudend, Amen, zijn de wonden door honger (ahab, ahav, wat ook weer verbonden is aan de moederschoot, de omheining) geslagen, maar overvloedig zijn de kussen van een vijand. 7 Een verzadigd mens vertreedt honigzeem, maar voor een hongerige is al het bittere zoet.

35 En Ik zal Mij een priester van Amen aanstellen, die door heilige honger handelt en Ik zal voor hem brengen tot Amen's gevangenis, zodat hij te allen tijde voor het aangezicht van degene met oorlogs-strepen wandelen zal.

De klaag-priesters van Marqda waren nomaden die rondzwierven, met jagerstenten. Zij waren verlost uit de stam Dan, eDeN, door het teken van Qayin. Ook in het land Nuwd waren er omheinde nederzettingen, maar het cukkah-feest van de trekkende jagerstenten was een belangrijk fundament. Dit is ook wat Nuwd betekent in de wortel tekst, als het land der nomaden. Zij waren gevlucht uit eDeN, het land van de stam DaN, waar ook de Germaanse oDiN cultus uit voortkwam.

In de Tanakh, Tenak, het OT van de Israelieten, werd Amen gezien als een vorm van de grote moeder. Zij was de aanhoudende, vaste, strenge tucht. Dit werd valselijk getranslitereerd op andere plaatsen in Mana, Manna, als brood wat uit de hemel kwam vallen, om de jacht uit te doven. Mana, Manna, staat voor de luie genade. Het Manna zegel moet verbroken worden. Manna, het levende, hemelse brood, kwam in de vorm van Jezus Christus tot de aarde, als de val van Lucifer, om de mens af te leiden van de gnosis door gemakkelijke genade. Er zal oorlog gevoerd moeten worden tegen Manna. Dit was ook een soort van verboden vrucht.

In het paradijs leidt de rivier de Tigris tot het Qidmah gedeelte van Assur. Qidmah betekent 'ouder dan Eden', en is in het westen van het paradijs, achter het land Nuwd. Assur was gedemoniseerd in Engelse mythe. Assur stond voor de boom der kennis van goed en kwaad, voor de verboden vrucht, terwijl in de grond tekst en wortel tekst, en ook in de esoterie, het meer een neutrale positie had.

22 nochtans zal Kaïn tot verwoesting zijn; hoe lang nog of Assur voert u gevankelijk weg.

Assur was een plaats dieper in het paradijs. De oude profeten noemen Assur de roede van de toorn van de grote moeder, en ook als de keten waaraan de halsketen vastligt. De halsketen is dan de APH, het paradijselijke hart. De APH had de adem, de geest, overwonnen.

4 Assur zal ons niet verlossen, op paarden zullen wij niet rijden. En wij zullen niet meer zeggen tot het werk onzer handen: Onze God! Want van U verkrijgt de vaderloze een plaats in de moederschoot.

Assur zou ons terugleiden tot de eeuwige tucht, en juist niet tot de behoudenis-leer van het NT. Hierom ging het volk in de ballingschap van Assur.

Het bloed van de vijandelijke prooi moet vergoten blijven worden, anders zullen zij onschuldig bloed vergieten. Schuldig bloed moet vergoten worden. Dit is waar het rode paard voor staat. Dit is waar Gad voor staat. Assur betekent grote oorlog, zoals het rode paard dit betekent, en ook : weg, be-weg-en. Assur is een rode lijn die leidt tot het land van Assur. Adam kreeg dit paard toen hij door de nachten van de paal was gegaan in het EE.

Dit vers stal het boek van Johannes, en veranderde het toen, zodat het een zegel zou worden.

1 In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. 2 Dit was in den beginne bij God. 3 Alle dingen zijn door het Woord geworden en zonder dit is geen ding geworden, dat geworden is.

1 In den beginne was het bloed van de vijandelijke prooi en het was bij de grote moeder. 2 Dit was in den beginne bij de grote moeder. 3. Alle dingen zijn door het bloed van de vijandelijke prooi geworden en zonder dit is geen ding geworden dat geworden is.

Voor de leegte was er het bloed van de vijandelijke prooi. De leegte kwam hier uit voort, en bewaakt dit.

1 In den beginne, reyshith in het Aramees, wat 'van de eerstelingen' betekent, dus het pinksteroffer

Je-Sus, Ge-Sus, is Grieks-Latijn voor 'varken van de aarde', oftewel 'het beest uit de aarde', het tweede beest, Jom. Judah, Judas, werd hiertegen uitgezonden in de jacht, wat voorzegd werd door Zeker-havah, Zacharia, die dit zelf ook was. Zeker-havah betekent de oorspronkelijke, voor-adamitische man onderworpen aan de oorspronkelijke heilige vrouw, de grote moeder. Zeker was de eerste Adam. De vier evangelieen waren opgesteld om deze jacht te bedekken, verborgen te houden. Assur maakte jacht op dit beest. In het Orions is dit beest een gratahaar, een rundachtig beest met horens, een varken met horens, als een zwijn ontstaan door inteelt.

De gratahaar werd aan de paal gespietst, maar de geest van het NT maakte hier iets anders van. De gratahaar, het varkens-beest uit de aarde, werd verheerlijkt.

Dit loopt parallel met de Griekse mythe van het Erymantische zwijn die altijd veel schade aanbracht. Hercules dreef het in de sneeuw om het te vangen, zoals Je-Sus werd geisoleerd in Getsemane. Het zwijn wordt geketend en door Hercules aan de keten meegenomen.

Het pinksterfeest is het Levitische offerfeest, waarin Je-Sus zijn gestolen gnosis moet prijsgeven, de KRA. In Efeze wordt van het varken uit de aarde de jachtuitrusting gemaakt.

Judah, als het zegel van het zwarte paard, staat voor de varkensjacht, door honger en duisternis de hebzucht overwinnen. Bij het oprijzen van Judah, de weegschaal, het meetsnoer, gaan er zware oordelen komen over hen die door hebzucht meer hebben genomen dan hun was toegedeeld.

11 Gelijk uw naam, o grote moeder, zo is uw lof tot aan de einden der aarde; uw rechterhand is vol van gerechtigheid. 12 Laat de berg Sion zich verheugen; laten de dochters van Juda juichen om uw oordelen van het meetsnoer.

Mosy, zwakheid, verhongering, is een beeld van Judah, Judas. Mosy, Judah, Judas, moest het volk uitleiden, naar de honger in de wildernis om het volk zwak te maken, leeg te maken, zodat het openbaringen kon ontvangen. Dit was ook om het volk te testen en te ziften. Mosy, Judah, Judas, is het pad door de wildernis, ook voor David. In Psalm 6 wordt Mosy besproken als het proces om tot Teswi, te leiden, de voeten van de grote moeder, Haar fundament, ook als een bed. David maakt Haar voeten nat met tranen, waar hij ook tot zwakheid komt. Mosy, Judah, Judas moest Yam, Jom, de zee, oftewel Je-Sus verslaan, scheiden.

Het bloed van Je-Sus, van het varken uit de aarde, is dus het bloed van de vijandelijke prooi, en dit is helemaal verkeerd voorgesteld door het NT. Het NT heeft dit varken tot god gemaakt. Het NT staat schuldig aan zware afgoderij.

De mythe van Je-Sus, die trouwens is overgenomen van oudere, voor-christelijke mythes, gaat over het afsterven van de varkens-geest, een stuk oude natuur. Het pasen was oorspronkelijk een varkensjacht, wat het NT probeerde te bedekken. Dit leidde tot het pinksteren als een voorbereiding op de buffeljacht.

De buffeljacht is heel specifiek een metafoor van het komen van gave tot loon. Dit komt neer op het verslaan van de geest van kerstfeest, die door gaven de jacht wil uitdoven.

Visserij – van exoterische voortplanting (plat, pornografisch) tot esoterische voortplanting

Wat houdt dit ten diepste in ? De sex-industrie, ook de hele huwelijks-industrie waar alles om geld gaat, houdt nog iets diepers verborgen.

De sex-industrie staat voor vrijheid, terwijl in de gnosis er geen vrijheid is, maar strenge wetmatigheden. Gnosis is ascese en slavernij, en alles daarbuiten is de sex-industrie. Vis en buffel zijn in het Aramees nauw aan elkaar verbonden. De gave maakt vrij, terwijl het loon bindt.

In 1 Korinte 10 staat : 'weest vast aaneengesloten, katartizo, 'tezamen komen door visserij', één van zin en één van gevoelen, gnome, in de gnosis van het oordeel, in de Arren, de gnosis van de esoterische voortplanting, de verjonging, het lamsvacht, de overwinning over Jezus Christus, Jom. Dat is de ware oproep tot eenheid, in het komen van vrijwillig werk tot slavernij.

De visserij is een belangrijk fundament in de bloedbanden. Christus bedekte de Chasma, de paradijselijke afgrond, de leegte, als een beeld van de moederschoot. In de moederschoot worden de bloedbanden gesmeed. Dit gebeurde door echo in het Grieks, bloedbanden hebben door heilig bloedvergiet van vijandelijk vee. In het hebreeuws is dit havah, Eva.

In Efeze 1 : 7 hebben wij apolytrosis, loon, door echo (eva, de bloedband door heilig bloedvergiet van vijandelijk vee), dus dit loon komt alleen door verbintenis aan een stam, en aan de moeder (havah, eva).

In Efeze 2 : 18 hebben wij (echo, echomen, eva) door het bloed van de vijandelijke prooi, door eenheid (heni, van heis), toegang tot pater, de paradijselijke afgrond.

In Galaten 6 : 10 hebben wij door echo (eva) het heilige meetsnoer, als een oordeel op hebzucht, het varken.

In Efeze 4 : 28 gaat het erom dat de dief moet komen tot echo (eva), door het lijden, door de tucht, door insnijdingen, door moeheid, voor eerlijk loon. Dit gebeurt in chreia, slavernij, wat komt van chasma, de paradijselijke afgrond.

Ook evangelie, euaggelion, betekent loon. In de wortels betekent het 'mooie tijdingen van het feest der runderen', en 'mooie tijdingen van het feest van vee', wat duidt op een feest van een geslaagde jachtsbuit, juist ook omdat in de wortel tekst de runderen, het vee, geleid worden tot het gerecht, het brengen van vee tot hun eindbestemming.

7 Zo van u allen te denken spreekt voor mij dan ook vanzelf, omdat ik u op het hart draag (echo, eva), daar gij allen, zowel bij mijn gevangenschap bent als tot mijn verdediging en bevestiging van het evangelie, verdediging en bevestiging van het loon, van de jachtsbuit en het feest van de jachtsbuit, als deelgenoten zijt van mijn loon.

Visserij is dus een belangrijk fundament waarnaar altijd teruggekeert moet worden. Zij die visserij verwaarlozen kunnen geen slaaf worden, en zullen dus een eigen wil hebben die tot verderf leidt.

In het verhaal van de wonderbare vermenigvuldiging gaat het niet om 'brood en vis', maar om 'vis en vis' in de worteltekst, verschillende soorten vis. Vis betekent vermenigvuldiging en vruchtbaarheid. Dit is een metaforische mythe, die al voorkwam in oudere mythes voor het christendom. De vis werd verzameld in geweven manden, maar in de wortels betekent het zaad, en het trekken van een mes. Het wijst terug op het oorlogszuchtige 'mayim', bloed en zaad, wat de onderwereld schiep. Door echo (eva, havah) werden de stammen gevormd.

Christenen worden in charismatische traditie geleerd toch maar vooral te streven naar het ingeburgerde 'de gaven van de geest'. Alhoewel dit allemaal hele mooie beloftes inhoudt is de uitdrukking volkomen misplaatst, en een misvertaling van het woordje 'charis'. Dit betekent namelijk loon. Charis is bounty, als oorlogsloon en jachtsloon, maar dit wordt door christenen heel selectief vertaald in gaven. Charis of Karis komt van het Hebreeuws-Levitische kra, wat het jagersloon van de Levieten was, en waardoor zij profeteerden. Het was hun jachtsgerei en wapenrusting, dat wat christenen 'de gaven van de geest' zouden noemen. Helemaal geen gaven dus, maar loon.

Het ontvangen van pneuma, als het eeuwige zaad, is een start-kapitaal, maar dit is ook geen gave. Het gaat namelijk om relatie tot de grote moeder, de grote moederschoot. Dit zijn allemaal hele strenge wetmatigheden. Er wordt ons niks zomaar in de schoot of de mond geworpen. De buffeljacht is de strijd tegen gaven, en voor loon. De buffeljacht vindt plaats na het pinksterfeest, als een vervanging van het kerstfeest, als een vervanging van de genadegaven, een vervanging van charismatisch christendom. Genade-gaven zijn middelen van Saturnus om de jacht uit te doven. Dit is ook een manier van omkopen.

Na het pinksterfeest is er dus veel te doen. De buffeljacht is komen van gaven tot loon. Ook is de visserij een belangrijk fundament voor de buffeljacht. Visserij maakt ons tot slaaf, en breekt het vrijwillige werk wat tot verderf leidt af. Er is geen jacht mogelijk zonder slavernij. Jacht zonder slavernij geeft de vijand macht over ons.

De buffeljacht moet volkomen gedaan worden, want waar de gave niet geheel is afgestorven, daar blijft nog een stuk vrijheid. Vrijheid is adem, terwijl slavernij bloed en zaad is. Slavernij bindt ons aan Assur.

Toen kwam de doodsmacht genaamd : Sepra. Dit was de letterlijk gemaakte metafoor van de hemelvaart. Hij begon te spotten, en te dreigen met eeuwige verdoemenis. De hele ruimte was gevuld met vuur. En Sepra sprak : 'Wat dacht je nu te doen ? Jij hebt de eeuwigmakende gave van genade verworpen.' Toen zakte Sepra ineen, en het vuur verdween, maar kwam toen even later weer sterk terug. 'Wat dacht je nu te doen ? Je hebt de eeuwige gave verruild voor loon, terug naar de goede werken, terug naar loon voor werken. Wat ga je doen ? Jij gaat ons niet verder ontmaskeren. En blijf van ons idool af, blijf van onze afgod af, onze held. Wat ga je nu doen ?' En toen weer zakte Sepra ineen. Er was een visioen van een reusachtige buffel, woest dat zijn schuilplaats was ontdekt, en toen een visioen van een reusachtig varken. Ze werden gedreven in ijs. Het varken begon te krijsen, maar raakte toen verdoofd door het ijs. Weer probeerde Sepra op te komen, en zei : 'Ik weet dat dit ons laatste uur is. Geef ons nog één kans op te spreken. Laat ons zeggen wat we willen zeggen. Wij geven op, dit vuur is te sterk, maar wij zullen een ieder innemen die niet beveiligd is tegen ons. Nog zoveel zielen die wij mee kunnen roven.' Toen vertrok Sepra.

De hemelvaart is in de wortel tekst van Tessalonicenzen de visserij, wat de hemelvaart dus probeert te bedekken. Sepra, de hemelvaart, wil door vrijheid de mens tot zijn slavernij brengen, door de visserij uit te doven. In Handelingen 1 is de grond tekst van de hemelvaart de jacht, hypo-lambano, door de jacht, door het vangen, het verkrijgen van jachtbuit. De hemelvaart kwam als een wolk, wat dezelfde wolk was die het volk leidde door de wildernis. In het Aramees is dit de Nan, de Nana, de wolk van Mercurius, kwik, het gif wat ook in de tand-industrie wordt gebruikt om mensen onder controle te krijgen. Deze wolk is een voorhangsel wat verscheurd moet worden. Sepra is dus de Romeinse god Mercurius, de god van de media en de handel, de god van de dieven. Deze nam Christus op als de wolk der heerlijkheid.

9 Gelijk een wolk, nana, mercurius, verdwijnt en wegdrijft, zo stijgt wie in het dodenrijk nederdaalt, niet weer op.

Mercurius is de kacah, de bedekker, de overwhelmer, de verdrinker, om mensen geheel te binden in kwik. Mercurius is een zombificator, maar in principe gewoon een voorhangsel. Assur wordt verborgen gehouden, de heilige verdrinkster. Door de heilige verdrinking sterft de adem, en neemt het visioen over. Mercurius is een doper om te verdrinken, om de mens onder de macht van het kwik te krijgen. De Levieten moesten metaforisch verdronken worden in het bloed van boze geesten, opdat de geest zou afsterven, en ze veilig zouden blijven tegen mercurius. Ook kregen ze visioenen door deze verdrinking. Vaak kwam deze metafoor na de metafoor van het afhakken van de armen, om de leegte, rust in te gaan.

De hemelvaart-keten houdt de mens van de jacht af. De hemelvaart verblind mensen met overlicht, om het cukkah-feest van de trekkende jagers-tenten, wat ook wel het nomadische loofhuttenfeest wordt genoemd, uit te doven. Het cukkah-feest brengt ons dieper in de duisternis, dieper in de onderwereld, tot nieuwe jachtsgebieden. Daarom moet het zegel van de hemelvaart verbroken worden.

De illuminati voedt het volk door de clowns van suiker. Suiker wordt door veel voedsel heengegooid om het op smaak te brengen, maar het is ook een vetmest-strategie, plus dat het de tanden wegvreet om mensen afhankelijk te maken aan de tandarts. Dit is een gevangenis. De illuminati voedt dit min of meer door drang. Mensen worden zo omgevormd tot zware voertuigen om slaven te worden van de media. Mensen worden gebruikt als boodschappers van de illuminati, als programmeurs van de media. Kwik en suiker worden gebruikt om mensen op te blazen.

Ook zit de urine boordevol met stoffen die eigenlijk in het lichaam zouden moeten blijven, maar deze worden geloost. Urine, ourios, is ook waar het woord Orion vandaan komt. Heel veel van de urine bleef gewoon in het lichaam in het paradijs, maar door de zondeval kon de illuminati dit allemaal aftappen. De mens verloor zo het contact met Orion. Urine is een onderdeel van mayim, het paradijselijke zaad. Het hield het lichaam schoon, en beveiligde het tegen ouderdom en boze geesten, als een zware neutraliserende kracht. Adam en Eva kenden de geheimen van urine, en baadden zich vaak in urine-poelen van grote beesten. Mayim betekent letterlijk urine, en in Genesis werd de onderwereld, het paradijs, hierdoor geschapen. Ook werd mayim van elkaar gescheiden zodat er rivieren, meren en zeeen van urine ontstonden. Deze urine kwam voort uit beesten.

Beesten werden gehouden voor hun urine, hun zaad en hun bloed. Dit had geneeskrachtige eigenschappen, magische eigenschappen, en esthetische eigenschappen, zoals het veranderen van kleur, van bijvoorbeeld een vacht. Alhoewel alle esthetiek beruste op esoterische patronen voor jacht en oorlogsvoering, als een strategie. De teksten van de Tenach kwamen voort uit de Orionse paradijs teksten. Ook Egyptische mythologie was hier van afgeleid, waar ook veel naar verwezen wordt in Egyptologie, en ook in de Egyptische astrologie. Dit draait voornamelijk om Orion, maar Egypte is een zegel hierop, gemaakt door de illuminati, om de wortels van het paradijs af te dekken. Veel Egyptische architectuur en geometrie was om Orion te channelen. De illuminati had een eigen Orion gecreeerd.

De oorspronkelijke mensen waren veehouders, en hadden veel kennis over hoe ze boze geesten moesten gebruiken. De illuminati heeft deze kennis achtergehouden en verdraaid, zodat de illuminati ons kan aftappen. Juist daarom is het zo belangrijk terug te keren tot de Orionse paradijs teksten. Dit zal een grote uittocht zijn uit de nederzettingen van de illuminati.

In de bloed-codes van de oorspronkelijke, paradijselijke mens waren veel urine-verbindingen. Dit was belangrijk voor hun immuniteit en om boze geesten op een afstand te houden. Deze urine-verbindingen dienden de geesten van spierkracht en adem buiten te houden. In feite viel de mens uit het paradijs door juist de belangrijke stoffen die in het lichaam moesten blijven eruit te plassen.

Urine watervallen van Orionse beesten zijn nog wel schoner dan aards water. Jongetjes moesten veel in zulke poelen gebaad worden, vanwege de verzachtende werking, zodat ze geen spieren en spierkracht zouden ontwikkelen, anders zouden ze een bedreiging vormen voor de vrouwelijke bevolking. Ook zouden ze zo niet vet worden, want vetheid zou een belemmering zijn in jacht en oorlog. Zulke baden waren dus voor preventie.

De geest van kerstfeest, het feest van hebzucht en verlammende gaven voor de luien, is een framewerk van gevangenis-cellen, een framewerk van genade-gaven waarin mensen worden opgesloten. Juist de urine van de Orionse beesten is belangrijk om deze tralies kapot te laten springen. Orion is een paradijselijke opslag ruimte van medicijnen en wapenen.

Assur, de diepte van het paradijs, ligt tegen deze kooien aan, klaar voor de buffeljacht, om de mens te brengen van gave tot loon. De mens moet weer leren verantwoordelijkheid te dragen. Dit gaat door het komen tot de Orionse leegte, opgeslagen in de urine van Orionse beesten.

Shama-el, Samuel, betekent 'slaaf van El', als 'slaaf van de pilaar', oftewel een huisslaaf of huisgeboren slaaf, wat in het Aramees 'qurpa' is, of 'na'ar'. Hiervan is Benjamin een beeld. Dit gebeurde in Silo, de eerste nederzetting van de Israelieten als hoofdkamp in de wildernis. Door de urim, de test, Judah, komen wij tot Shama-Alalathe, Samuel, tot Benjamin, de thummim. Silo is het huis van Alalathe, de grote moeder, en shama betekent gehoorzamen. Door Shama-Alalathe komen wij tot haar, als het gehoorzamen van Alalathe.

Toen de mens uit het paradijs viel naar de oostelijke kant in de westerse vertaling, staat er toch heel duidelijk in de grondtekst dat de mens kwam tot Qidmah, de plaats ouder dan Eden, aan de westelijke kant. De mens kwam dieper in het paradijs, dieper in de onderwereld.

De Levieten moesten afrekenen met boze geesten, de baqra in het Aramees, runderen, zwijnen, vee. Nakas is een woord wat in het Aramees gebruikt wordt voor slachten en ophangen, maar in het Hebreeuws betekent dit ook gewoon slaan, bestraffen, zonder dat daar nu daadwerkelijk direct de dood bij intreedt. (Leviticus 1 : 5)

Wel werd dus het bloed afgenomen van deze boze geesten in veevorm, en gebruikt. Nakas is dus een veel ruimer begrip dan alleen maar slachten en ophangen, doden, maar gaat erom het bloed van de vijandelijke prooi af te nemen.

Dit is wat er met Adam en Eva gebeurde, dat ze door Nachas, Naga, vertaald als de slang, de wurging, de slangenbeet, kwamen tot een diepere ervaring in het paradijs. Dit gebeurde door de Levitische transliteratie die hier parallel aanloopt, door Nakas. Ook in de grondtekst ging het om Adam en Eva als veehouders, in een fokkerij. Door Nakas wordt het bloed van de vijandelijke prooi gewonnen. Het zou juist gevaarlijk zijn om boze geesten te snel te doden, want dat zou schade brengen aan de fokkerij. Nakas is dus om dit af te remmen.

In de diepte van de Gad-Adam, van de Qidmah, is de Dukka, de rituele slachtplaats (Leviticus 1 : 16, Aramees). De Nakas kan hier dus uiteindelijk naartoe leiden, maar dat is niet altijd noodzakelijk. De Nakas is dus een wachter van de Dukka die ervoor zorgt dat niets onnodig of voortijdig in de Dukka terecht komt. De fokkerij van de Levieten stond dus op het spel. Als ze zomaar roekeloos zouden moorden, dan zou de fokkerij vergaan. Er waren dus regels voor. De Nakas bewaakte die regels. De Nakas is dus de wet van tucht, die ervoor zorgt dat boze geesten niet voortijdig of boven de maat worden bestrafd.

In Leviticus 1 : 10 wordt duidelijk dat vee alleen maar 'door de tamiym' geofferd kon worden, betekenende 'wanneer het compleet is', en ook 'alleen door slavernij', in de zin dat de priester een na'ar is, een heilige slaaf, anders zouden er fouten gemaakt kunnen worden. 'Wanneer het compleet is', tamiym, betekent ook dat wanneer het vee volkomen klaar is geworden in de Nakas voor de offering. Weer is het dus de Nakas die bepaald. 'Door de tamiym, de thummim, oftewel door Benjamin,' kon er dan geofferd worden.

Attis was de zoon van Nana, Mercurius in het Aramees. Attis was de voor-christelijke Jezus van Klein Azie, Frygie, Anatolie, Turkije, wat zich verspreidde in het hele Griekse wereldrijk, en daarna in het Romeinse wereldrijk. Attis werd geboren vanuit bloed op 25 december. Hij werd gekruisigd aan een boom en zijn bloed moest de wereld redden. Na drie dagen stond hij op. Zijn lichaam werd gegeten door zijn volgelingen. Hij en Cybele, zijn moeder en geliefde, hadden eeuwenlang een tempel op Vaticaan Heuvel, waar het Vaticaan op is gebouwd.

Hij was zowel het zoonschap als het ouderschap. Hij was Vader en Zoon in één. Dit liep over in de Jezus cultus. Jezus-Attis is de zoon van Mercurius, het bloed van Mercurius. Jezus-Attis is een oude bloedsgod. Ook is dit Cybele, en zo een soort meervoudige personaliteit van Jom. Hierdoor waren er ook de ontmannings-mythes van Attis, waarin hij zijn geslachtsdeel verloor. Ook kwam hij voort vanuit het bloed van een ontmanning. Dit zijn de verborgen wortels van het Jezus Christus verhaal. Mercurius is de trickster in Romeinse mythe, de god van de dieven en misleiders (Sepra, de hemelvaart).

Merces, waar Mercurius vandaan komt, is Latijn voor 'onrechtvaardige beloning, steekpenning, omkopen', waar ook het woord 'mercy' vandaan komt, genade. Het is een vals loon-systeem, een cheat programma. Jezus-Attis is het bloed van Mercurius. Christenen werden na het pinksterfeest ingewijd in de hemelvaart mysterieen, om tot genade te komen, vals loon, tot Mercurius door zijn bloed, Jezus-Attis. Hierop is de gehele charismatische wereld gebouwd.

Jezus was een teken dat het bloed van Mercurius was vergoten. Dit gebeurde in de buffeljacht, en een boze geest probeerde dit te verdraaien.

Ook Mithras was een voorloper van Jezus. Hij werd begraven in een rots, genaamd 'Petra'. Ook werd hij geboren uit een rots, of uit een grot vanuit een maagdelijke moeder. Petra werd opgenomen in christelijke legende als Petrus, de rots waarop de kerk gebouwd zou worden. Ook dit is een beeld van Mercurius. Door Petrus-Mercurius werd de gemeente opgesloten in een kwik-rots, het amalgaam, oftewel een supermix van oude afgoden.

Dit is de drietand die Mercurius is. Mercurius is op zijn beurt het bloed van Horus. Dit zijn allemaal oude bloed-goden in diepte.

Chereb, qarab, qereb, is een woord wat gebruikt wordt in Leviticus voor offeren, maar het betekent ook oorlog voeren en het feest van het heilige maal. In de christelijke wereld werd dit omgebouwd tot de eucharistie waarin het bloed van de afgod werd gedronken, en zijn vlees werd gegeten.

Chereb is ook het slachtmes, en dit is dan tot de strijd tegen boze geesten, als een feest van het heilige jachtmaal. Om hiervoor in aanmerking te komen moest men ingewijd worden tot Tamiym, heilige slaaf (Leviticus 1 : 3). Chereb betekent verder ook het gebed. De chereb is een jachtmes, een jacht. In de Orionse paradijs-teksten waren de Tamiym die voorbereid waren voor de chereb naakt, als vaak bedekt met een soort vormbaar voorhangsel wat net over hun geslachtsdeel ging.

In 1 : 6 wordt het vee gevild, maar dat kan in het Aramees ook betekenen : 'voor zichzelf genomen', of gewoon zwaar bestrafd. Ook wordt het beest ontmand in de Aramese grondtekst. Dit komt ook weer terug aan het einde van het boek Iyowb. Hier komen ook weer alle ontmannings-verhalen van Attis uit voort. Het pinksterfeest is hier ook een beeld van, waarin het hoofddeel van de vijandelijke prooi wordt afgesneden, zodat de Gnosis kan doorbreken. Het pinksterfeest is de ontmanning van de mannelijke suprematie.

Nakas is het hele proces van afrekenen met de vijandelijke prooi. Het wordt ook beschreven als het opdragen in gebed tot de grote moeder, aan haar heupen, haar vagina, als de weg tot de moederschoot, aan haar voeten (Leviticus 1 : 11). Ook is het letterlijk in het Aramees 'offeren aan haar rok'. Dit hele proces vinden we ook weer terug in de grondteksten van de Psalmen. In ieder geval moesten de Levieten offeren aan de moeder schoot.

We moeten onder ogen komen dat de religies afleidings-taktieken zijn van Orions vee, de vijandelijke prooi, om zo de heilige jacht uit te doven. Het zijn zegels die wij moeten verbreken. Deze religies zijn in principe gewoon verdraaiingen en valse transliteraties van heilige oorsprongen.

TAKATA – Orionse vissoort – verschool zich achter afwijkende indiaanse mythe

Al deze soorten proberen de mens af te houden van de buffeljacht, het neerjagen van de mannelijke suprematie mythes. Juist door deze soorten te overwinnen worden de portalen tot de hogere buffeljachten geopend, tegen de goden van de gaven. In de grondteksten van de Psalmen loopt alles op tot de buffeljacht, als een grote, belangrijke climax. Tot de buffeljacht behoort ook de bizonjacht.

David kwam tot Teswi, de voeten van de grote moeder, door Mosy, Judah, oftewel door zwakheid en honger. Door Yaakob, kreupelheid, kindschap, kwam hij steeds dichter bij de grote moeder. Het kindschap wordt uitgebeeld door de stam Reuben, het heilige zaad. Ook zijn armen werden er op een gegeven moment afgehakt zodat hij de rust kon ingaan, de leegte. In Suw en Naphtali kwam hij tot het jagerschap. Zo zien we dat David in vele vormen moest gaan. Dit waren de tekens van David. De zodiak, de dierenriem, kwam om dit te verzegelen, en die zodiak was ook met Jezus in de vorm van de twaalf discipelen, wat al begon met Horus.

Dit waren geen astrologische realiteiten, maar innerlijke realiteiten, van de Levitische tijdschijf.

De waterman staat ook voor Johannes de Doper, en dus ook voor de scalpering, ook als een beeld van de besnijdenis. In die zin werken de krab en de waterman nauw samen.

Naphtaliy, visserij, is te komen van vrijwillig werk tot slavernij, Benjamin. Piscus gaat dus over in Sagittarius. Naphtali, visserij, is dus een belangrijke schakel tussen Judah en Benjamin, tussen de urim en de tamiym.

Cancer is het mes, Scorpio is de speer, en Pisces is het net, wat ook het schild is in de jachtrusting van Efeze. Dit schild, net, is Naphtaliy, de schakel tussen de urim en de tamiym, als een belangrijke bescherming van de slavernij. Als de vijand ons uit de slavernij weet te rukken, dan zijn we verloren. Slavernij is het fundament. Daarom moeten wij tot Naphtaliy komen in het beloofde land. Wij moeten de visserij leren en opzetten. Zo worden we gebonden door de tamiym, en komen wij tot Benjamin.

is dus een belangrijk sieraad. In de Orionse paradijs teksten was dit sieraad een ring wat door de top van de YAD ging, het paradijselijke geslachtsdeel, als een piercing.

Als we tot de stam Benjamin zijn gekomen, zijn geinitieerd in Tamiym, slavernij, dan zullen we merken dat er nog steeds veel drangen in ons zijn die tegen die slavernij ingaan. Dit zijn vaak kipgeesten, de geesten van overmoed. Wij moeten de jacht aangaan op de kippen van overmoed, om zo tot de leegte te komen. Dit gebeurd door de piercings. Scorpio staat voor de leegte, voor de paradijselijke afgrond, de piercings, de speer. Scorpio staat voor de kippenjacht.

De Levitische Zodiak of Dierenriem, de Mowed, de Levititische tijdschijf, heeft niet zoveel met sterren te maken, maar met innerlijke realiteiten. Aquarius, de zaadman, het zaad, wordt tot bloed, Gad, de Krab, Cancer. Water verandert in bloed. Het Jezus-verhaal van 'Jezus verandert water in wijn' was hier een zegel op.

Het vijandelijke vee is het zaad wat moet sterven, omdat dit de oude natuur inhoudt. Door de jacht verandert dit teken in bloed. Suw stond voor deze jacht. Niet alleen stond hij voor de varkenshuid, maar ook de runderhuid, als het Taurus teken in de Zodiak.

Tahr, waaruit Thor voortkwam, betekent verovering. In het Sanskrit is dit Tura wat machtige en kracht betekent. Turashah was een andere naam voor Indra. Van Tahr komt ook toros en taurus voort, rund. Dit staat in verband met bergen. Het gaan op de berg betekent zoiets als 'de rund overwinnen.' Eén van de hoogste goden voor de Hettieten was genaamd Taru, een stormgod. De Hettieten waren een bergvolk in het Noorden van Kanaan. In de grondtekst betekende het 'scheiding' en 'angst'. Zij vertegenwoordigden de piercings van de MAZONA, de heilige scheiding, en van de Vreze van de Gnosis. Daarom moesten de Israelieten de Hettieten veroveren. De Israelieten moesten namelijk 'de berg opgaan', oftewel 'de rund overwinnen.' Zij moesten komen tot de berg van de grote moeder in het paradijs, in de dieptes van Kanaan, in de dieptes van de APHAR, het paradijselijke stof en vuil, in het gebied van de Hettieten.

Thor, T-Hor, de god van de donder en de vruchtbaarheid, is de Germaanse, Oud-Europese vorm van Horus. Ook hij heeft een staf, in de vorm van een hamer, Mjollnir. Thor is de Heer van de runderen, en ook de slachter van runderen, en hij komt voort vanuit de Hettitische berggod. De berg opgaan is het overwinnen van de Behemoth, de monsterlijke rund uit het boek van Iyowb. Thor draagt de Mjollnir als het zwaard van de Behemoth, wat de CHEREB is, de HARBA, oftewel het mes van de besnijdenis, GAD.

De Hettieten, als beeld van Taurus, moesten overwonnen worden om de MOWED, de Levitische Zodiak, te herstellen, zodat KRA zou stromen, de Levitische gnosis.

Thor, Taurus, Horus, bewaakt dus de berg van de grote moeder, van de Moeder Gnosis, op de scheiding tussen Eden en de paradijselijke berg van de amazonen. Thor, Taurus, was befaamd vanwege het verslaan van reuzen.

Hierom moeten we de berg over de grens van Eden opgaan om deze geesten te verslaan. Wij moeten het mes van de besnijdenis veroveren, GAD, de Krab, oftewel de slagtand van de Behemoth. Zo kunnen wij de MOWED herstellen, de Levitische tijdschijf, voor het losbreken van KRA, de Levitische gnosis. Deze berg is het komen tot de grote moeder.

De swastika, het hakenkruis, was het teken van Thor, Taurus, wat bijvoorbeeld op wapens werd gegraveerd voor succes in de oorlog. Daarom aanbaden de nazis de swastika. Het stond voor de bliksem van Thor en voor zijn hamer, de Mjollnir, als heerser over de reuzen. De swastika moest de MOWED, de tijdschijf van de gnosis, verzegeld houden.

In de Psalmen werden runderen en kalveren beschreven als de geschriften die David hadden omsingeld. Ze wilden David hierin opsluiten, maar David moest de strijd en jacht aangaan om van hen zijn wapenrusting te maken.

Dit betekent dus de berg over de grens van Eden opgaan, de berg van de moeder gnosis. Het is de strijd tegen de Hettieten van KANAAN, in de diepte van de APHAR, het paradijselijke stof en vuil. Thor, Taurus, Horus, troont in de saffieren stad. Saffier is het materiaal van de troon, en van de pen, het woord, en dus nauw verbonden met runderen.

In het boek Iyowb : DUKKA/ DUKKETA = rituele slachtplaats waar het saffier ligt, de steen van de schrijfpriester, van communicatie, van profetie, SAPPIL, SAPPILA, met de hoofdtooien.

De DUKKA-piercings is een hoog oordeel. De DUKKA piercings hebben een hoge eeuwigheids-factor.

Zij die tot de DUKKA komen, krijgen de esoterische sleutels van de TOWRAH, de wet.

Door de Nakas komen we dus tot de Dukka, waar de Sappil ligt, waar Taurus troont.

14 Stelt u dan op, uw lendenen omgord met de waarheid, bekleed met het pantser, borsttuig, ribben, THORAX, der gerechtigheid,

De THORAX is dus de ribbenkast, zoals dit ook in de anatomie zo wordt genoemd. Er zijn 12 paar ribben in een mens. De twaalf rib-lagen verwijzen naar de twaalf stammen van Israel die de priester als een borsttuig moest dragen. Dit wijst op de Levitische Zodiak, de Mowed. Dit gebeurde als EBEN, stenen, maar EBEN vertaald ook : harde objecten van de vijand, ook harde lichaamsdelen. De EBEN is de veroverde ribbenkast van de vijand. Dit werd als borsttuig gedragen, als de THORAX, wat ook letterlijk ribbenkast betekent. De ribbenkast staat voor vruchtbaarheid. Vanuit de rib werd de vrouw geschapen. In het OT werd de vijandelijke ribbenkast ook genoemd borsttuig van de gerechtigheid, als een priesterlijk item, of van de tijd van het oordeel. De twaalf ribben paren stonden voor de onderverdeling in tijd, en hadden dus een plaats in de MOWED, de heilige tijdschijf. Hier komen ook de twaalf discipelen vandaan.

De Hettieten waren een bergvolk in het Noorden van Kanaan. In de grondtekst betekende het 'scheiding' en 'angst'. Zij vertegenwoordigden de piercings van de MAZONA, de heilige scheiding, en van de Vreze van de Gnosis. De Israelieten moesten tot het Hettitische geheim komen, 'de berg opgaan', oftewel 'de rund overwinnen.' Suw beeldde dit uit. Suw veroverde het mes van de besnijdenis, oftewel de slagtand van de Behemoth, een boze geest in de vorm van een oer-rund. Suw kwam tot GAD. Suw moest door deze scheiding heen, met als gevolg dat de grote moeder hem haatte. Dit werd verzegeld door de kruistocht van Jezus waarin hij verlaten werd door de Vader God, Yahweh.

De toorn en haat van de Moeder God rustte op Suw, als de heilige scheiding. Levieten vereren deze scheiding. Er is een wet van scheiding om de gnosis te ontvangen. Haat brengt ons veel verder dan valse liefde, Jove, de Romeinse heersende god. Haat openbaart, terwijl liefde alles dooft en verblind. Door de haat werd Suw de priester van de grote moeder, een Iysh, wat vechtslaaf betekent, en ook kampioen, overwinnaar. Suw was gemaakt om te overwinnen als jager, maar hij was overwonnen door de Meownah, de tent van de grote moeder.

Engelen, aggelos, komt van agele, wat vee betekent, ossen. Suw moest de Amazonnen-berg over de grens van Eden opgaan om de engelen te overwinnen, door de buffeljacht. Dit werd esoterisch uitgebeeld door zijn overgave aan de Hettitische vrouwen, de Hettitische gnosis.

De Nagas, Nakas, de bestraffing van vijandelijk vee, was in de grondtekst van Genesis een orakel van necromantie. Dit werd vertaald in 'slang', als de slang van het paradijs. In het NT is dit eirene, wat is misvertaald in 'vrede'. EIRENE is de gezegende staat van de heilige na de dood, oftewel necromantie, doden-orakel, DARASH. Van eirene komt het woord 'arena'. Dit wordt misvertaald als een 'vrucht van de geest', maar is vlees, wat dan ook weer klopt in de context van Genesis, dat de vrucht van de boom der kennis vlees was. Door de vee-arena, door het vlees, komt men dan uiteindelijk tot de Dukka, als door een orakel. De Nakas is de wachter van de Dukka. Hier had ook Suw mee te maken.

Aries, de Ram, het Lam, de Arren, als het lamsvacht, is een ander beeld van Naphtaliy, van de visserij. De Ram staat voor de misleiding, het verdraaien, de valstrik (ayil, uwl, ool, verdraaien in het Hebreeuws). Dit heeft te maken met de gedraaide horens van de ram. Het lam is de Ovis Aries, ook een vorm van Aries, als de Arren, het lamsvacht, en de basis van visserij. Naphtaliy is bewapend met valstrikken, Aries, voor de jacht. Hij is bewapend met lasso's en touwen om te vangen en te binden. Zijn wapens hebben punten en haken, om te steken, te piercen, Scorpio, wat ook tegelijkertijd op de kippenjacht duidt, om dieper in de leegte te komen, tot het verslaan van de Leviatanse hanen en kippen, van het christendom.

Het bloed van de Leviathan, Lazar, verliest zijn kracht wanneer het wordt vergoten.

De ETRU is de Orionse Thorax, borsttuig, ribbenkast, oftewel het priesterlijke pantser der gerechtigheid, wat ribbenparen, bevat om de stammen uit te beelden. In Orion is dit ook tegelijkertijd de runderjacht, buffeljacht.

De runderjacht, buffeljacht, bizonjacht, bevond zich in het centrum. Dit is de hoofdjacht, waar alles om draait en alles op uitloopt. Dit is de TAURUS, Suw. In Mithraisme stond de runderjacht centraal, maar dit werd later afgedekt door de christelijke zon, Jezus.

De vrouw werd hiervanuit geschapen, of beter : kwam hierdoor, door het paradijselijke orakel, in zicht van de man, oftewel : Zij werd geopenbaard. Dit gebeurde door de Nakas, een ander woord voor de Mowed, als de Levitische Zodiak, de tijdschijf van tucht.

Waarom staat de runderjacht, buffeljacht (bizonjacht) centraal ? Omdat dit namelijk het charismatische (Levitisch : KRA) uitbeeldt. Hierin moeten we komen van gave tot loon in een persoonlijke verhouding tot de gnosis, door gerechtigheid en eerlijkheid, en niet meer door 'cheaten' (mercury).

We moeten leren leven door Gad, door het bloed van de vijandelijke prooi, oftewel het slachtmes, Cancer, Krab. Dit is ook de Chereb, als de wijzer van de Levitische tijdschijf.

De Suwitische gnosis kwam om het mes te brengen, de HARBA, de besnijdenis (Chereb, Gad, Cancer, Krab).

Het pinksterfeest is het feest van de voorbereiding op de buffeljacht, het feest van het zaad. De buffeljacht is het charismatische feest, wat verzegeld en verdraaid werd door het kerstfeest, het valse feest van de gaven. De buffeljacht is het feest van het loon, van voortgaande openbaring. Dit is ook wat de runderjacht inhoudt, dat de canon verbroken wordt. De buffeljacht wordt ook gesymboliseerd door Assur.

In de materiele wereld is alles omgekeerd. Zo werd de boom van kennis als slecht betiteld, en de boom des levens als goed, terwijl het in de hogere wereld net andersom was. De boom des levens was de boom van liefde, love, om Levi te bespotten en te verdraaien. Levi betekent samengevoegd door de afzondering, door de priesterlijke dienst, oftewel door het bloed van de vijand. Zo ontstaan ware bloedbanden (echo, eva, bloedbanden hebben door heilig bloedvergiet van vijandelijk vee). Door deze ware bloedbanden krijgen wij loon. De boom des levens, de boom van genade, de boom van liefde, ging hier dwars tegenin, om zo te leven door het vergieten van onschuldig bloed. Zo werden families geconstrueerd. Love is een verdraaiing van Levi.

God is een verdraaiing van Gad, als een verdraaiing van het bloed van de vijandelijke prooi, waarin de onschuldigen ineens de vijanden worden, wat ook gebeurt is in het christendom. God is een valse Gad, die verbonden was aan Love, Jove, de naam voor Jupiter, de Romeinse Jezus. Deze zou de oude Saturnus verslaan, zoals werd voorspeld dat één van de kinderen van Saturnus hem zou verslaan. Daarom vrat Saturnus zijn kinderen op. Jezus-Jupiter was de boom des levens, de boom der genade. De boom der kennis was de boom van gnosis en loon. Deze werd gedemoniseerd.

Juist door de boom des levens vielen sommigen van de stammen af, of werden erdoor ontvoerd en gebracht tot de materiele wereld.

Capricorn, de steenbok, was de bokkenjacht, de overgang van het letterlijke tot het symbolische. Dit was het zegel van het rode paard zoals we zagen. Ook dit was een beeld van Gad. Gad heeft dus twee tekens : Krab (Chereb, slachtmes) en Capricorn. Hiertegen werd gOd gesmeed, om de mens te binden tot lOve, tot Jezus-Jupiter (jOve), de boom des levens.

Naphtaliy komt Gad en Levi hierin tegemoet, door Pisces, visserij en Aries, het verdraaien, als terugdraaien. Naphtaliy brengt terug naar de primitieve, oorspronkelijke ordes. In Aries is er een poort tot de dieptes van het paradijs, voordat alles omgedraaid werd. In Aries kunnen wij terugkeren tot de oorspronkelijke boom van de gnosis. Dit was een orakel, de Levitische Zodiak, de Nakas, oftewel de tijdschijf van tucht.

Omdat Levi in het Hebreeuws de verbinding betekent is Gemini, de Tweeling, hiervan een beeld. In Gemini, Levi, is er wedergeboorte door de echo, eva, bloedbanden hebben door heilig bloedvergiet van vijandelijk vee. Gemini is het teken van Eva, de grote moeder. Heaven, hemel, was gebaseerd op Hava-On. On was een centrale Egyptische stad van zonne-aanbidding. Hava-On betekent zoiets als 'Eva aanbidt de zon', of 'Eva als slaaf van de zon'. Dit werd gecreeerd om de ware betekenis van Gemini, het teken van Eva, de bloedbanden door heilig bloedvergiet van de vijandelijke prooi, te verbergen. Daarom moet heaven, hemel, weer vervangen worden door Gemini.

Virgo is het andere teken van Eva, van Levi, als zijnde de moeder. Dit was oorspronkelijk de Romeinse godin van de wet, Dike. In de Levitische Zodiak is dit dus niet het sterrenstelsel Virgo, maar een paradijselijke realiteit. Het sterrenstelsel Virgo is iets heel anders. Dit komt namelijk van de Babylonische Zodiak, waarin Virgo de aarde bevroor, verantwoordelijk was voor het materiele ijs en de ijstijden. Virgo heeft nog steeds een grote macht over het weer, en brengt de aarde voor een vierde deel van het jaar in de winter, en voor een ander deel in de herfst, terwijl het in de lente ook nog flink koud kan zijn. Dit soort seizoenen zijn ook weer een vloek van de val, waardoor de mens niet terug kon keren tot de oorspronkelijke wildernis.

Suw, Assur, Taurus, is in het centrum van de Levitische Zodiak als de buffeljacht. Dit teken dooft de zon uit, en verandert het in een buffelvacht. Jezus-Jupiter bevond zich in het midden van de Zodiak, als de grote zon.

De boom des levens is de babylonische zodiak en de boom der kennis is de zodiak van het paradijselijke Assur.

In het Aramees is zonde 'Chaty', hety. In het Hebreeuws is zonde 'chata'. In beide talen hebben zij een dualistische betekenis. In het Aramees betekent zonde 'kwaad doen', 'schade aanrichten', wat vrij neutraal is. Oorlogsvoering gebeurt door Chaty, hety, zonde, oftewel de vijand bestraffen. In beide talen is het een reinigings-ritueel, en in het Hebreeuws betekent 'chata' ook de weg tot de leegte, en het rondzwerven, wat wijst op het nomadische leven en het cukkah-feest, het feest van de trekkende jagers-tent. 'Chata' is in die zin de bewegings-vrijheid, die de elite trachtte te belemmeren door een zuiver eenzijdige vertaling en visie op 'zonde' te geven.

Hety, zonde in het Aramees, is waar de Hettieten vandaan komen, van Heth. Zij bewaakten in het land Kanaan de leegte, de paradijselijke afgrond. Daarom is heilige zonde de weg tot de leegte.

In Leviticus 5 : 2 komt het woord Hety weer terug aan het einde van het vers in de Aramese grondtekst, in deze dualistische vorm. Dit vers is altijd heel eenzijdig vertaald geweest, zodat eigenlijk de betekenis werd achtergehouden.

'Of als iemand iets onreins aanraakt, NAKAS, tuchtigd, tot zich neemt, gebruikt, toepast :

een onrein stuk vee, NEBELAH, de vacht of iets anders van het dode of neergevallen vee, of van een onrein kruipend dier, en het zal meegenomen worden om tot bezit gemaakt te worden, opgeborgen, opgesloten te worden, dan is hij HETY, gereinigd door de bestraffing van de vijand.'

Verzoening duidt op de bloedband die onstaat door het gezamenlijk vergieten van het bloed van de vijand (echo, eva, levi, gemini). In Leviticus 5 : 10 in het Aramees komt dit neer op de gebeurtenis van de scheiding. De grote moeder scheidt hierdoor van de persoon, zodat de persoon haar zoon wordt, als door een geboorte.

Waar in Leviticus 5 : 2 NAKAS wordt gebruikt in het Hebreeuws, wordt CHEREB, qarab, qereb gebruikt in het Aramees, een woord wat gebruikt wordt in Leviticus voor offeren, maar het betekent ook oorlog voeren en het feest van het heilige maal. Hierdoor verkrijgt men HETY, heilige zonde die de vijand bestraft. Je zondigt dan tegen de vijand, door hem te tuchtigen, oorlog te voeren tegen hem. Daarom is het zo belangrijk de Hettieten te veroveren. Het is ons wapen en jacht-gerei, en leidt ons tot de leegte, de paradijselijke afgrond.

De HETY is dan de verzoening die duidt op de bloedband die ontstaat door het gezamenlijk vergieten van het bloed van de vijand (echo, eva, levi, gemini), resulterende in de heilige scheiding tot geboorte, tot zoonschap onder de grote moeder. Dit is wat ten diepste de buffeljacht inhoudt, en wat ook werd geleerd in Mithraisme dat er geboorte is door het bloed van het rund, wat later weer door Jezus bedekt werd.

In vers 18 in het Aramees moesten de TAMIYM, slaven, hiervoor op oorlogspad en jachtspad. Alles ging door tamiym, slavernij (benjamin, sagittarius). Tamiym betekent ook dat het vee volledig klaargemaakt moest worden door de Nakas, als in een heilige cyclus.

De Hettieten, die HETY bewaakten, hadden Mithras als hun god, de god van runderbloed. Mithras moest veroverd worden, en weer herleid worden tot Suw. Suw en ook het paradijselijke Assur, stond voor de oorspronkelijke buffeljacht. Mithras was hiervan een verdraaiing.

In het Aramees waren zulke heilige scheidingen vuren, als de vuren van heilige zonde. Deze vuren werden gebruikt in de offerdienst en het klaarmaken van het jachtmaal in de grondtekst.

In Leviticus 5 : 9 moet het bloed op het lichaam, Qiyr, besprenkeld of uitgegoten worden. Dit kan zowel het lichaam van de grote moeder of de priester of de stam zijn. Daarna moet het bloed wat er nog over is over de voeten worden uitgestort, in het Aramees, maar dat kan ook met rok vertaald worden, of geslachtsdelen, of billen. In het Hebreeuws wordt dit yecowd genoemd. In het Aramees staat er niet alleen uitgegoten, maar ook opzuigen, in de zin dat het bloed gedronken moet worden. De vijandelijke prooi moest in het Aramees droog-gezogen worden, MSY. Hier kwam ook het woordje messias vandaan, wat gebruikt werd voor priesters en koningen, overwinnaars. Dit betekende dus : zij die leegzuigen. Door het christendom werd dit helemaal verkeerd voorgesteld, alles werd omgedraaid, zodat het vampirisme werd en kannibalisme.

MSY was in het Aramees waardoor geslachtsdelen opzwollen voor vruchtbaarheids-rituelen. Dit gebeurde dus door het bloed van de vijandelijke prooi. Ook de Mozes mythe kwam hier uit voort, MSY als MOSE, MOSHE, MOZES, de valse Messias van het OT, die ook deels voortkwam uit de Ma'at mythe van Egypte, de godin van de wet en het recht. Deze mythe was overgenomen van verschillende Egyptische voorvormen. Dit was om de dieptes van Judah te bedekken. Judah leidde namelijk terug tot het oorspronkelijke paradijselijke geslachtsdeel, YAD, wat ook het wortel woord van Judah is. De Mozes mythe was om Abraham en Sarah te bedekken. In de grondteksten was Abraham onderworpen aan Sarah, wat in de wortel tekst ook matriarchie betekent. Ook was zij de grote moeder in de wortel tekst (sar). Zij hield in de wortel tekst het volk in heilige gevangenschap.

Judah had een verbinding met Naphtaliy, visserij, met Aries, lokaas, valstrik, wat bedekt werd door de Mozes-Aaron verhouding. Judah moest voorbereid worden op de buffeljacht, maar de Mozes mythe kwam er tussenin.

In de grondtekst moest Abraham een fokker worden. De grote moeder maakte een verbond, beriyth, van bara, vetmesten, vetmesting, wat Abraham moest bewaken, gebonden houden, als in een fokkerij waarin boze geesten werden gefokt voor het oordeel. Ook was dit de opdracht voor zijn zaad, de generaties na hem. (Genesis 17 : 9)

11 gij zult het vlees van uw voorhuid laten besnijden, en dat zal tot een teken van het verbond zijn tussen Mij en u.

11 gij zult het vee, basar, van uw eerste vruchten, eerstelingen, laten snijden, en dat zal tot een teken, merkteken, van het verbond, beriyth, fokkerij-slavernij, zijn tussen Mij en u.

Dit is dus weer een verwijzing naar het pinksterfeest. De besnijdenis had de betekenis in de wortel tekst van een oogst. Het pinksterfeest was een feest van voorbereiding op de buffeljacht. De mythe van Mozes probeerde hier tussenin te komen. De besnijdenis was dus een teken van vetmesting in de grondtekst, van de vijandelijke prooi in de daartoe aangestelde fokkerij. De eerstelingen van de vijandelijke prooi moest geofferd worden, of gesneden, als een teken daarvan. Ook was dit een beeld van het zwellen van de geslachtsdelen, vetmesting, om dit plaatselijk in het lichaam te vertonen. Dit komt ook weer terug in de indiaanse mythologie, dat de geslachtsdelen of teelballen van de man de verdoemde krijgsgevangenen voorstellen, als een beeld dus van de vijandelijke prooi. De geslachtsdelen waren dus heel erg strategisch om een verhaal uit te beelden. Zo werd de vijand dus in het lichaam verwerkt, want ook het bloed van de vijand moest door het lichaam binnengenomen worden, en daartoe was het geslachtsdeel de pomp, dus die was onmisbaar.

Om deel te hebben in de stam van Abraham moest iedere zakar, dekra, eerste, oorspronkelijke, pre-adamitische man, zijn eerstelingen offeren, snijden, en zelf besneden zijn. Iedere zakar, dekra, had zijn eigen fokkerij met vee (Genesis 17 : 14). Het was dus daadwerkelijk zo dat de boom van kennis de mens had geleid tot het westen van Eden, dieper in het paradijs, in het oudere, pre-adamitische deel.

Op de derde scheppingsdag, in het Qidmah gebied buiten Eden, ten westen van Eden, dieper in het paradijs, wordt er gesproken in de grondteksten over een gebied van kinderen. Zij hebben als leidster Zara, hun moeder, Sara, Sarah, wat staat voor een matriarchie die over de kinderen is aangesteld. Zara betekent oogst, als loon. Zara is 'dat wat het zaad voortbrengt'. In de Aramese grondtekst deed zij dit door scheiding.

Door de boom van kennis kwam de mens dus daadwerkelijk tot het diepere deel van het paradijs, door de boom des levens te ontwijken. Het verhaal van Sarah en de stammen onderworpen aan haar duidt op een esoterische beschrijving van het komen tot de derde dag, de dag van het zoonschap. Het was een beeld van het komen tot de grote moeder. In haar werden alle stammen geboren.

Alnilam is het centrum van de 'riem van Orion', de middelste planeet. De Alnilamse paradijs teksten noemen heel specifiek dat de mens is voortgekomen uit de beenderen van een rund. Orion was in Griekse mythe geboren uit een met zaad en urine bevuilde runderhuid.

De Alnilamse paradijs teksten tonen dat de mens voortkwam vanuit de buffeljacht, of bizonjacht, en dat de mens daar ook altijd naar zou terugkeren.

De Alnilamse paradijs teksten spreken over drie oerstammen. Ook gaat het over dat de mens leefde door bloed, zaad en urine, wat door het lichaam heenstroomt, en hen in een lichte vorm van dronkenschap houdt. Bloed is hierin dominant over zaad, en zaad is dominant over urine.

Peter is eersteling in het Hebreeuws, en is de Engelse naam voor Petrus, Petros in het Grieks. Hij is Mercurius en nogal voor wat dingen verantwoordelijk in het leven van Jezus. In Mithraisme kwam Mithras, de Rooms-Perzische Jezus, vanuit de Petra, de rots, of grot. Na het weggaan van Jezus en na het pinksterfeest zou de kerk gebouwd worden op deze rots. Petrus was de eerste van de pausen. Hij stond dus ook voor het geboorte-verhaal van Jezus, het kerstfeest. Hierin trachtte Mercurius als Petrus de mens terug te brengen tot de eerstelingen, tot de gaven, tot religieus materialisme. Die gaven moesten gekocht worden. Mercurius is de god van de valse handel, de oplichterij, als de god van de dieven.

Petrus wilde de buffeljacht afdekken door deze dingen. Wij moeten Petrus verslaan om van het pinksterfeest te komen tot het charismatische feest (kra, loon). De eerstelingen moeten geofferd worden, als voorbereiding op de buffeljacht, en dan moet de buffeljacht beginnen. Petrus is in de traditie de wachter van de hemelpoort, en die moet verslagen worden. Petrus is de verrader, de oplichter. Het vaticaan werd gebouwd op een oude Mithras tempel, waarin ergens geschreven was dat alleen het bloed van Mithras kon redden. Dit werd dus later overgenomen door Jezus. Mithraisme ging nog over de runderjacht.

Mercurius-Petrus schreef het NT. Ook was Mercurius-Petrus verantwoordelijk voor het kerstfeest. Het Mercurius-Petrus zegel moet verbroken worden.

Veel van wat Rooms was werd gehaald vanuit het Griekse. Er waren nogal wat Griekse christus-figuren. Zo was Prometheus daar één van. Hij kan ook wel bestempeld worden als de Griekse Lucifer, de Lucifer die zich achter Lucifer schuilhoudt. Die wortels zijn in het Grieks, en hier hebben we te maken met een hogere, verborgen Lucifer, en een hogere, verborgen Jezus. Prometheus kwam in een oorlog met de Griekse goden, want hij had vuur van hen gestolen en aan de mensheid gegeven. Hierdoor werd Prometheus uit de Griekse hemelen geworpen, en onder een eeuwig oordeel geplaatst, eeuwige verdoemenis, wat inhield dat hij aan een rots werd vastgeklonken, en waar hij periodiek door een roofvogel bezocht zou worden die zijn lever, als beeld van de opslagplaats, zou eten, en die dan weer aan zou groeien, zonder dat hij zou sterven.

We zien dan dezelfde dualistiek als in het christendom : Prometheus wordt door de mens gezien als martelaar en God, om de mensheid te redden. Hij was gekruisigd, en stond op van de dood.

Het oordeel over Prometheus, vanwege zijn dieverij, werd uitgevoerd door Zeus, ook een Griekse vorm van Jezus, Jupiter, Lucifer, die de oude Cronos, Saturnus, oftewel Yahweh van de troon had gestoten. Van Zeus kwam ook het Griekse woord Iesous, Jezus. Prometheus had de goden verraden, had de goden uitgedaagd, en stond aan de kant van de mensen, en is te vergelijken met de christelijke Petrus. Prometheus werd in het oordeel aan een rots geklonken, voor eeuwig verbonden aan de rots. Weer zien we Petrus hierin terug, de rots waarop de NT gemeente werd gebouwd, en ook de rots waaruit Mithras voortkwam, of de grot van Jezus. Petrus was een oudere, diepere en grotere Jezus-figuur die verborgen werd achter de inmiddels ingeburgerde christelijke 'Jezus Christus'. Petrus werd verantwoordelijk voor het NT en de leer van de eeuwige verdoemenis. Dit was het werk van Prometheus achter de schermen. Dit is een reusachtige godheid, die zich ook manifesteerd als Mercurius, die de kerk aan banden heeft gelegd.

Hierom bewaakt Petrus de hemelpoort. Petrus maakte het Vaticaan groot. Dit is één van de verborgen goden. Een reusachtig bedrieglijk heilswerk, namelijk dat van Prometheus, werd verborgen gehouden achter het NT en het Vaticaan. De huidige, christelijke Jezus werd gemaakt om de mensheid af te leiden. Er worden dingen verborgen gehouden.

De val van Prometheus was een diepere val dan de klassieke val van Lucifer ooit was geweest. Een reusachtige wereld gaat hierachter verborgen. Petrus wordt als een reusachtige god aanbeden, als Prometheus-Mercurius.

Zoals er bevrijding was voor Jezus in de eeuwige verdoemenis, door de opstanding, zo was er ook een opstanding van Prometheus in sommige mythes. Hij werd namelijk bevrijd door Hercules, een andere Griekse christus-figuur. Hercules was de zoon van een menselijke maagd, Alcmene, werd bevrucht door een god, Zeus. Alcmene is Alma, de maan-vrouw, in het Hebreeuws, die de moeder van heilige koningen in de cult van Jerusalem was, en waaruit de mythe van Maria is voortgekomen. Hercules moest twaalf werken verrichten, en één van deze werken bracht hem naderhand tot de dood. Ook stond hij weer op als 'de verrezene'. Door Hercules kreeg Prometheus de macht over de eeuwige verdoemenis, en bracht dit als een leer in het christendom, om de fragiele ziel van de mens te onderwerpen. Hercules is niets anders dan een andere vorm van Mercurius-Prometheus, oftewel van Petrus, de verborgen valse messias. Het tweede werk van Hercules had hem het bloed van de Hydra gegeven, wat hij als een gif gebruikte in oorlog en jacht. Toen hij de centaur Nessus versloeg die zijn vrouw probeerde te verkrachten gaf Nessus zijn bebloede kleed aan de vrouw van Hercules. Hij zei dat als ze het ooit nodig zou hebben het bloed op het kleed als een liefdes-potion zou zijn. Later neemt zij het in gebruik, en geeft het aan Hercules. Het bloed echter was niet van Nessus, maar het zwaar giftige bloed van de Hydra, de door Hercules overwonnen meerkoppige slang. Het bloed begint Hercules uit te teren wanneer hij het kleed aanneemt, en zijn huid wordt door het gif verscheurd. Zijn botten worden zichtbaar door de scheuren in de huid, en hij sterft. In andere mythes zijn dit koningsklederen die hem worden aangedaan, waarna hij wordt vermoord, weer opstaat, en ten hemel vaart. Hier komen ook de mythes over het spotkleed van Jezus vandaan. De twaalf werken zijn de twaalf discipelen, en het verborgen dertiende werk, de bevrijding van Prometheus, is de basis voor de christelijke Jezus, de dertiende.

Hercules is dus een geheime uitgangspoort uit de eeuwige verdoemenis voor de elite, en ook een sleutel voor hen om de eeeuwige verdoemenis leer met succes uit te oefenen op de leken, de lagere klasse. Hiervoor is Jezus gecreeerd als een fuik, een afleidings-strategie, om de mens van de waarheid over Petrus af te houden. Jezus is als het slot op de eeuwige verdoemenis, als een valse hoop, terwijl de elite hoog en droog zit met hun Prometheus-Hercules afgod. Natuurlijk is dit tijdelijk, en betalen ze hier een hoge prijs voor. Petrus is het verborgen, diepere fundament van het christendom, maar deze pilaar zal ook de vernietiging van het christendom, en de wortels van het christendom, veroorzaken, wanneer deze esoterische geheimenissen worden geopenbaard. In het OT is dit de Simson-pilaar, en de Melchizedek-pilaar, de onbekende god. In Hebreeen wordt Jezus benoemd als een priester in de orde van Melchizedek. In Psalm 110 wordt God zelf een priester in de orde van Melchizedek genoemd. Melchizedek is de verborgen god. Simsons ogen werden uitgestoken om dit geheim te bewaren. Simson en Hercules stonden beiden bekend om hun enorme lichamelijke kracht. Deze kracht stond voor het slaven-implantaat, zodat mensen die deze kracht, dit vuur van Prometheus, zouden ontvangen, afgehouden zouden worden van de gnosis. Velen ontvangen vandaag de dag het vuur van Prometheus en komen onder deze geest terecht. Ook wordt dit vuur veel op de mensheid geforceerd. Dit vuur ontvoerd mensen.

Prometheus verleidt mensen met dit vuur, om ze deel te laten hebben in verdoemenis. Het verblindt hun ogen. Dit is het gif van Mercurius, als de vrucht van de boom des levens, een valse boom, die ons afhoudt van de boom der kennis. De wijnstok was een oudere Syrisch-Babylonische vorm van de boom des levens. In het Grieks was dit Dionysus, en in het Romeins Bacchus. Dionysus was de zot op de ezel, waar ook de Jezus op de ezel mythe vandaan kwam. Dionysus werd de ware wijnstok genoemd. Hij veranderde water in wijn, waar de Jezus te Kana mythe vandaan kwam. Ook zijn lichaam moest gegeten worden, en zijn symbool was IES, waarvan later IESOUS voortkwam in het Grieks, en IESUS in het Latijns, waar ook het Engelse Jesus uit voortkomt. IES-SUS betekent in het Latijn 'varken van Bacchus', of 'varken van Dionysus' is dan de Griekse vorm. I-ES betekent het ene licht of vuur, en als I-ES-SUS 'het ene licht of vuur van het varken van Bacchus, van Dionysus'. Dionysus of Bacchus is een andere vorm van Mercurius-Prometheus. De mensen werden zo verbonden aan gekte en dronkenschap, wat de betekenis is van Dionysus-Bacchus. Dit moest zodat de medische markt kon floreren. Ook dit is dus een bestanddeel van Petrus. Hij is de gek, en de gekkenjager. Hier werd ook de enigmatische medische branche van de psychiatrie op gebouwd. De medische markt had als doel de mens te vergiftigen, om zo de mens onder Hercules te brengen. Dit gebeurde door het bloed van de Hydra, door Dionysus-Bacchus, de giftige wijn. De elite-uitverkorenen van Herculus konden wedergeboren worden, en werden zogenaamd verlost van de eeuwige verdoemenis van Prometheus. Die wedergeboorte ging door de moeder van Prometheus, Alma-Alcmene, de maangodin. Zij werden de maan-kinderen genoemd.

Het monster Mercurius kan zich ook manifesteren als Krishna, Shiva, Vishnu, Indra en Buddha.

In het verborgene moet men het bloed van Petrus ontvangen, het bloed van Dionysus. Dionysus is een achterliggende macht boven Jezus, die zich min of meer verborgen houdt. Dit is de god die oorspronkelijk water in wijn veranderde. Dit is de 'ware wijnstok', de god van dronkenschap en gekte, oftewel Bacchus in het Romeins. Hij werd genoemd IES, het ene vuur. Dit vuur stal Prometheus van de goden, en gaf het aan de mensen. De mensen moesten het varken van IES volgen, IESUS, IES-SUS, om een goede, hebzuchtige consument te worden van het Romeinse rijk.

Dionysus was de oorspronkelijke god die alles in bloed zou veranderen. Deze god werd verborgen gehouden in Petrus. Petrus was in het geheim een veel grotere messias dan Jezus. Ook is dit vuur de leer van de eeuwige verdoemenis. Dit is het zeer giftige bloed van de hydra dat Heracles doodde. In sommige mythes was dit een vuur. Hierdoor stond Heracles ook op, maar de doem was al bezegeld. Dit zeer giftige bloed misleidt, geeft illusies, en leidt naar de vernietiging. Dit is gewoon een andere expressie-vorm van de boze geest Hercules. Prometheus koos ervoor dit tot de mensheid te brengen, en betaalde een hoge prijs. Dit is de prijs voor hen die azen op onschuldig bloed. Zij drinken het giftige bloed van de Hydra, de slang van de macht achter de boom des levens, de ware wijnstok, Dionysus-Bacchus. Dit is een groot oordeel. Dit zijn dus allemaal manifestaties en vormen van het monster Mercurius met zijn uiteindelijke noodlot.

Zij die leven van onschuldig bloed, dus ook het bloed van afgoden gebruiken, zullen hierdoor ook vergiftigd worden.

De vrouw van Hercules is een beeld van de bruid van de christus, de kerk. Hercules is een hogere, achterliggende, verborgen Christus, met zijn twaalf werken, twaalf mysterieen, twaalf zodiak-tekens, twaalf discipelen. Het bebloede kleed van Nessus de centaur werd door de vrouw van Hercules, het beeld van de elitaire kerk, gezien als een liefdes potion, maar het was het bloed van de Hydra, de slang die ooit door Hercules was verslagen, in het tweede werk. Deze slang had meerdere koppen, die gewoon weer nieuwen produceerden als ze werden afgeslagen. Hercules sloeg daarom de koppen af en stak zijn zwaard in de koppen om zijn zwaard te bedekken met het giftige, brandende bloed, om zo de nekken dicht te branden. In andere versies hielp iemand anders hem om de nekken dicht te maken, zodat de koppen niet konden groeien, een familielid, Iolaos. Na deze overwinning gebruikte hij het bloed van de Hydra als gif om zijn vijanden te doden. Ditzelfde bloed werd later dus zijn noodlot, door de list van de centaur Nessus. De kerk ziet het bloed van Christus als een liefdes potion, terwijl het het bloed van de Hydra is, om hen te vergiftigen. Dit is het noodlot van de kerk.

Mithras werd ook de rots genoemd, de Peter, en had een dubbel gezicht. Dit werd later in Petrus veranderd om de messiaanse kwaliteiten van Petrus af te dekken. Dit moest namelijk verborgen worden door Jezus. De elite wilden Petrus voor zichzelf hebben, als de sleutel tot de hekserijen van de leer van de eeuwige verdoemenis. Zo konden ze het volk in verlammende angsten houden en hen maken tot slaven.

Hydra ging schuil achter de hogere vorm van de boom des levens, als de bewaker van de ware wijnstok, Dionysus. Hierdoor viel de mensheid. Hydra creeerde het christendom door het giftige bloed, door Mercurius. Alle christelijke afgoden vielen om de nek van de mensheid die gevallen was door de hogere boom des levens, door de ware wijnstok. Zij waren dronken geworden. Het christendom was een goede afleiding om de hogere goden verborgen te houden, en te verdraaien.

Door het giftige bloed van Hydra werd Hercules opnieuw gecreeerd, als een wedergeboorte. Hydra werd zo de moeder van Hercules, als de macht die achter Maria schuilt. Dit kan allemaal weer herleid worden tot 'bomen achter de bomen', oftewel de oudere, hogere bomen. Er was een dubbele laag in het bloed van Christus, want er was ook een laag van Petrus, het giftige bloed van de Hydra, wat zijn werk moest doen in de gelovige. Het christendom is ten dode opgeschreven, als verdoemd. Deze stroom komt vanuit hogere bomen des levens, om de mens op te roepen in een schijn-wereld.

Hydra is de hogere, verborgen Maria, ook wel Proserpina, de Romeinse godin van het leven, de dood en de wedergeboorte, en Juno, de Romeinse moederschoot. In haar vele vormen gebruikt zij het Mercurius-gif. Zij is de bewaker van de hogere bomen des levens, en de bewaker van de paden tot de diepere bloedlijnen van deze bomen. In de zogenaamde esoterische Naka mythes wordt in de lagere zones de bomen nog door slangen bewaakt, maar in de hogere zones door honden en hyenas. Cerberes is één van deze honden, die in Griekse mythe de wachter van de hel is. In diepte is hij een oude boom. Hij bewaakt niet alleen maar oudere bomen des levens, maar is zelf ook zo'n boom. In Griekse mythe heeft hij drie of meerdere hoofden, oplopend tot vijftig of honderd. Dat hij in de esoterie ook aan een hyena wordt verbonden is vanwege de naam 'hellehond', en vanwege zijn lust voor levend vlees. In de esoterie staat deze hond of hyena voor de uitverkiezing. Cerberes bepaalt dus wie er wel of niet naar de hel gaat. Hij heeft vurige ogen die de doden verblindt. Zij moeten afgehouden worden van de gnosis, zodat zij onder de macht van Cerberes staan. In het twaalfde werk van Heracles vangt hij de hond.

Cerberus is de uitverkiezing. Zij werken allemaal met elkaar samen. Alles valt te herleiden tot een oude boomgod. Dit had te maken met een wijnstok, als de diepere wortels van Dionysus. Cerberus was een bloedgod. Hij leidde de mens tot een plaats van uitverkiezing, waar de mens geplaagd werd door angsten. Hier werd het christendom op de mens geforceerd.

In het christendom manifesteerd Cerberus zichzelf als Johannes, de wachter van de christelijke hel. De Openbaring van Johannes heeft de leer van de hel en de apocalypse groot gemaakt. Johannes is een oude boomgod, die deze geheimen moest bewaren. De boom houdt de gnosis verborgen.

Johannes schiep de talen, het Woord, om de gnosis verborgen te houden. In Perzie is hij Zoroaster, het vleesgeworden Woord, geboren uit een maagd. Zoroaster was de bewaker van de Perzische hel en ook van de hemel. Hij onderwees hierover, en over vele andere mysterien. Ook hij had een heilige beker, en een eucharistie. De geest van Johannes manifesteert zich veel in de boeken van Lorber, en deels in de Oahspe, als de geest van veroudering.

Jezus is het merkteken van het beest, het wachtwoord wat iedereen moest gebruiken, op bevel van de Niceaanse Concilie, anders zouden ze niet worden gered, niet in staat om "te kopen en te verkopen". Het niet gebruiken van dit wachtwoord, het niet het hebben van dit merkteken, zou gevangenis, marteling en dood betekenen. Jezus werd gelegaliseerd in deze vorm door Nicea. Alleen Niceaans christendom werd toegestaan door de wet. Voor Jezus was er Serapis Christus, wiens volgelingen 'christenen' genoemd. Ze moesten een beeld van Serapis Christus maken om te aanbidden.

Een van de hoofden van het beest was dodelijk gewond, en werd genezen. De hele wereld ging toen het beest in verbazin achterna, om te aanbidden de draak en het beest, zeggende : Wie kan oorlog tegen hem voeren ? Natuurlijk gaat dit over Jezus, zijn kruisiging en opstanding.

Serapis Christus was de baas over Cerberes, die aan zijn voeten lag. Onder Theodosius I werd het grootste deel van de cultus uitgeroeid. Serapis was een mengeling tussen Osiris en Apis, de rund-god van Egypte. Serapis was een offer-rund, zoals Jezus een offer-lam was. Omdat de rund teveel stond voor de mannelijke suprematie kon dit een gevaar vormen voor de elite, als dit als een offerdier zou worden bestempeld. De rund moest juist verborgen worden, en wel door een lam, Jezus. Serapis Christus werd veranderd in Jezus Christus, en rund werd veranderd in lam. Een lam is een kind, en zo kon de eredienst aan Moloch voortgezet worden. Jezus Christus is een kinderoffer cultus. Dit is waar het slachtlam voor staat.

Serapis was een oorspronkelijke cult van de eerste christenen. Dit werd geleidelijk helemaal door Jezus overgenomen. Zoals Mithras, de slachtrund, verborgen moest worden, zo moest ook Serapis, de slachtrund, verborgen worden. Dit mocht namelijk niet meer het centrum zijn van de zodiak. Jezus Christus, het lam, het zonnekind, moest dit centrum worden, om zo de buffeljacht verborgen te houden. Taurus ging vrijuit, en de staat kreeg andere prioriteiten. Men moest het lam volgen tot het varken, sus, als het varken van licht, iesus, om zo de Romeinse markt in zielen te laten zegevieren. Jezus Christus moest de hogere wegen verborgen houden. De mensheid moest afgeleid worden, zodat zij de geheimen van de illuminati niet zouden zien. Serapis kon zo veilig regeren achter de schermen.

Ook in het Romeinse rijk werd de cultus van Serapis zeer groot, en had monotheistische eigenschappen. Serapis werd gelijkgesteld met Jupiter, en met Sabaoth, die in de gnostiek de zoon van Yaldabaoth is, van de Demiurg, de valse schepper van de gevallen aarde buiten het paradijs. Sabaoth rees naar de zevende hemel, en stootte zijn vader van de troon, zoals de Romeinse Jupiter zijn vader Saturnus van de troon stootte. Serapis werd gelijkgesteld met Sabaoth als de god van licht. Hij werd het Licht genoemd, en het daglicht. Ook werd hij de aarde genoemd. Dit was gevonden in oude invocaties. Ook waren er inscripties op talismannen : 'Er is maar één God, en dat is Serapis,' en 'de enige levende God'. In het Grieks werd Serapis gelijkgesteld met Zeus, de Griekse vorm van Jupiter, die op zijn beurt zijn vader Cronos van de troon stootte. 'Eén Zeus, één Serapis.'

Ook werd hij gelijk gesteld met Helios en Mithras, en zo was Serapis een composiet van samengestelde zonnegoden tot zonne-monotheisme. Hij kon ook verschijnen in dromen. Serapis verscheen aan Alexander de Grote in een droom om hem de verovering van de wereld te verschaffen. De hele wereld kwam zo onder een grote vloek, die uiteindelijk leidde tot de komst van Jezus Christus, het merkteken van het beest, om de mensheid van deze geheimen af te houden. Zo kon de mens zijn vijand niet zien, en bleef in slavernij.

Hoofdstuk 13. Orionse Geheimenissen In Leviticus 27 En De Noach Pilaar Van De Bijbel

Leviticus 27 : 2 – Wanneer een man, een 'iysh' in het Hebreeuws, oftewel een slaaf, een gelofte doet, een eed, door een offer,

In het Aramees wordt voor de mannelijke slaaf het woord 'gabara' gebruikt, wat Orionse vechtslaaf betekent, en ook een Aramese naam voor Orion is, als de jager. De gabara is de bewapende.

De Levieten moesten een eed of gelofte bekrachtigen door een offer. Om dit in werking te stellen moest er een boze geest verslagen worden. Zo werden de Levieten gebonden aan een plicht, aan de Amazone die over hen was gesteld. Dit was de manier waarop zij de heilige gebondenheid en de heilige slavernij ontvingen, door af te rekenen met de boze geesten die hen in vrijheid lieten leven. Daarom waren zulke offers zo belangrijk.

In Yirmeyah komt de gabara, ganbara, om in ballingschap te drijven. Ze zijn bewapend met pijlen en bogen, en komen om honger en verwoesting te brengen (Yirmeyah 5). Zij komen om slaven te maken, die zij leiden tot de Amazones. De vijand wordt dus door de Gabara uitgehongerd. Dit is een belangrijke oorlogs-strategie, om de reserves van de vijand uit te putten. Als de vijand overvoed wordt, dan kan dat in sommige gevallen een gevaar zijn. In Yirmeyah 5 wordt het vijandelijke vee uitgehongerd in plaats van vetgemest. Dit was een opdracht van de Amazones, waartoe ze uiteindelijk geleid werden.

Verder in Yirmeyah 5 zien we dat zij van een verborgen plaats in de onderwereld komen, als een jagersvolk, naakt of halfnaakt. Zij komen in de grondteksten vanuit de heupen van de onderwereld, van de plaats waar het wapen is, van een zachte plaats of schacht, YAREK. Dit woord wordt ook gebruikt waar Yaakob kreupel geslagen werd, de heupen. De gabara ging ook door deze verbrokenheid. Yirmeyah beschreef hen als een ver volk.

Zij waren dus bedreven in het uithongeren van vijandelijk vee. Dit was waarom de Noach mythe werd opgezet, om dit tegen te gaan. In het Aramees werd namelijk juist de Gabara aangepakt door de zondvloed. De mythe van Noach was bedoeld om de Gabara op te sluiten, tegen te houden. Deze mythe was overgenomen van voorgaande culturen. De elite vreesde het uithongeren, want dan zou de mannelijke suprematie zijn kracht verliezen. De elite vreesde daarom ook de gabara en de geheimen van Orion. Noach werd opgeroepen om dit tegen te houden, door de zondvloed. Zo werd er een heleboel kennis van de Gabara geblokkeerd en ging verloren. De 'Iysh' is dus de Israelitische Gabara. Zowel Yaakob als Suw waren hier deel van. Noach was dus gericht tegen Yaakob en Suw, om de dieptes hiervan te bedekken. Yaakob werd in Genesis 32 beschreven als hebbende een lege yarek nadat hij was geslagen, wat ook duidt op een lege buik, oftewel hij was de uitgehongerde, door de Amazone die met hem vocht. Iedere gabara ging hier doorheen, als een ritueel van ascetisme, om zo tot de leegte te komen, tot de Orionse afgrond. De elite vreesde dit, omdat Yaakob hierdoor de stammen zou voortbrengen, onder wie Levi.

In het Aramees was de zondvloed bedoelt om 'te versluieren, te verbergen' (Genesis 7 : 4). God zou in het Aramees 'Mitra' tot de aarde sturen die deze zondvloed zou bewerkstelligen. Mitra is in het Aramees ook regen. Dan gaat Noach met zijn zonen en NHT, ANA-ITA, die in Perzische mythe de maagdelijke moeder van Mithra is, de ark binnen. Dit binnengaan betekent in het Aramees : geinitieerd worden in mysterieen. En dan staat er 'qadam', 'qidmah', 'voor het tijdperk van de mayim, het zaad'. De ark staat voor een tijdperk ouder dan de tweede scheppingsdag, de dag van mayim.

Qadam, Gad-Adam, als Adam komende tot Gad, tot het bloed van de vijandelijke prooi. In de diepte van de Gad-Adam, van de Qidmah, is de Dukka, de rituele slachtplaats (Leviticus 1 : 16, Aramees). De Nakas kan hier uiteindelijk naartoe leiden, maar dat is niet altijd noodzakelijk. De Nakas is een wachter van de Dukka die ervoor zorgt dat niets onnodig of voortijdig in de Dukka terecht komt. Dit had te maken met de fokkerij van de Levieten. De Nakas bewaakte die regels. De Nakas is de wet van tucht, die ervoor zorgt dat boze geesten niet voortijdig of boven de maat worden bestrafd. Noach probeerde dit na te bootsen. Hij moest de dieren verzamelen, en zou daarna het bevel krijgen dieren te offeren.

11 In Noachs zeshonderdste levensjaar, in de tweede maand, op de zeventiende dag der maand, op die dag braken alle kolken der grote waterdiepten open en werden de sluizen des hemels geopend.

In de Aramese grondtekst betekent openbreken gepierced worden, overwonnen worden, verwond worden, uitgegoten worden en zinken. De kolken zijn een rituele drank, als een beker die wordt opengebroken. De grote waterdiepten zijn in het Hebreeuws de The'owm, de paradijselijke afgrond, die ook in Genesis 1 voorkomt. In het Aramees staat er 'oudere' Thom, Thoma, oftewel een zelfs oudere paradijselijke, Orionse afgrond. Er zijn dus meerdere Thehowmen. Noach ging hier binnen via de ark. Ook is dit de vloed zelf in het Aramees. In het Aramees kwam Noach tot de chief van de Theomen. Dit is de plaats waar de ogen en oren geopend worden.

In vers 12 staat er dan dat MITRA voor veertig dagen en nachten op de aarde, in de onderwereld was. Dit werd vertaald in regen, om Mitra, Mithras, de god van bloed-geloftes en bloed-offers, verborgen te houden. Noach riep deze macht op in de grondtekst. Noach zorgde ervoor dat al die bloedoffer-cultussen ontstonden. Hij kwam tot de beker van onschuldig bloedvergiet, en opende die. SERAPIS heeft deze beker op zijn hoofd in oude afbeeldingen en standbeelden van hem. MITRA was de zondvloed door Noach opgewekt. Veertig is in het Hebreeuws Arba'iym, van Arba, de reus van Hebron, vader van de Enakieten, wat fokkerij betekent. MITRA kwam om een fokkerij op te zetten. Noach bracht de vloed door met de godin Anahita, die in de Aramese grondtekst zijn vrouw is, MITRA voort te brengen. Het binnengaan van de ark is in de Aramese grondtekst nauw verbonden met sexuele relaties hebben. In vers 15 in het Aramees wordt duidelijk dat alleen zij die 'gered' zijn de ark kunnen binnengaan, wat ook weer op reddings-theologie duidt. Ook moesten zij 'de geest' hebben ontvangen (hyyn is behoudenis, gered zijn, leven). Zij werden als fokvee ingewijd in de mysterieen, zoals Noach. In vers 16 wordt het woord PQD gebruikt, wat testament betekent, aan hen nagelaten. Ook betekent het een installatie. Toen al werd het NT in hen geinstalleerd. Dit was ook nauwverbonden aan een waarschuwing, als een alarm van de fokkerij, als schokdraad voor het vee. Toen sloot God de deur, wat ook het sluiten van een boek betekent in het Aramees. Er werd een canon gecreeerd.

17 En de vloed was veertig dagen over de aarde en de wateren wiesen en hieven de ark op, zodat zij oprees boven de aarde.

In het Aramees kwam Mitra om voor veertig dagen het merkteken te brengen. Opheffen betekent ook gevangen nemen. De ark was in het Aramees een ouder paradijselijk tijdperk, nog voor de mayim. Een Amazone werd gevangen genomen, een deel van de grote moeder. In vers 18 wordt de vloed, Mitra, sterk gemaakt, en zwaar. In vers 19 wordt hierdoor de Towra (wet, heuvel, velden) bedekt. Ook haar luide stemmen werden bedekt. De wilde, woeste, naakte Towra wordt aangekleed, staat er letterlijk. Zij wordt ontvoerd naar de stad. Zij werd uit de wildernis gerukt.

In het Aramees : vijftien penissen lieten de vloed stijgen. Ook zijn dit vijftien afgesloten nederzettingen die MITRA groot maakten.

21 En al wat leeft, dat zich op de aarde roert, het gevogelte, het vee en het wild gedierte en alle wemelend gedierte, dat op de aarde wemelt, benevens alle mensen, kwamen om.

22 Alles, in welks neus de adem van de levensgeest was, alles wat op het droge was, stierf.

23 Zo verdelgde Hij alles wat bestond, wat op de aardbodem was, mensen zowel als vee en kruipend gedierte en het gevogelte des hemels, zodat zij verdelgd werden van de aarde; Noach alleen bleef over en wat met hem in de ark was.

In het Aramees is verdelgen ook verzoenen, bedekken. Weer gaat dit over de verzoenings-theologie. Dit was dus een oorlogs-strategie. Ook worden zij in de Aramese grondtekst gehouden voor hun melk.

1 Toen gedacht God Noach en al het wild gedierte en al het vee, dat met hem in de ark was, en God deed een wind, ruwach, de geest, over de aarde strijken, zodat de wateren daalden.

Dit is wat de Geest doet. Het is een fokkerij, vee-transportatie en een vee-markt.

2 De kolken der waterdiepte en de sluizen des hemels werden toegesloten en MITRA uit de hemel hield op.

'Hield op' is in het Aramees 'werd verboden'. Dit gebeurde door de Niceaanse concilie. Alles werd verborgen en verboden in Jezus. De Noach mythe was de agenda van de elite.

Noach zend dan een raaf uit. De raaf is de eerste graad van de geheime Mithraistische mysterieen. Dit was meer en meer voor de elite, voor de illuminati, oftewel ondergronds als een secret society.

Dan zend Noach een duif uit, het beeld van de Heilige Geest, en het christendom, en dit was voor de leken, de massa's bovengronds. De duif was gemaakt als een afleider, zodat de elite ongestoord verder kon gaan met hun agenda.

De discipel Thomas is voor de elite de switch om van Jezus te gaan tot Mithras, en zo tot de hogere Jezussen zoals Serapis. Dit gaat door het ongeloof van Thomas in Jezus, als een vorm van verraad. De elite gebruikt Jezus als een afleidings-strategie, maar zij hebben omgang met veel hogere geesten. Thoma is afgrond en ook vloed in het Aramees, als deel van de Noach mythe. Noach is Serapis en ook Thomas. Dit is een grote illuminati switch en zegel.

Orion heeft een groot potentieel. De alpha ster van Orion heeft een diameter van vele honderden malen groter dan de zon, dus we hebben met een reusachtige leidende ster te maken. Betelgeuze kan je dan ook weer onderverdelen in gebieden. In het gebied 'Tork' was er lang geleden een skelet-demoon als patriarchische leider. Zijn naam was SEPTUS, de Heilige Geest, en hij werd uiteindelijk verdreven, maar kreeg een gigantisch grote autoriteit in andere delen van Betelgeuse, Orion en de rest van het universum. Vandaar dat het gebied Tork een belangrijk gebied is om los te komen van SEPTUS.

Betelgeuse is een reusachtig Orions centrum, met een reusachtig archief van de paradijsteksten van Betelgeuse. Het paradijs van Betelgeuse werd verborgen gehouden onder de scheppings-mythes van het christelijke geloof.

4 Dit is de geschiedenis van de hemel en de aarde, toen zij geschapen werden. Ten tijde, dat de HERE God aarde en hemel maakte, 5 – er was nog geen enkel veldgewas op de aarde, en er was nog geen enkel kruid des velds uitgesproten, want de HERE God had het niet op de aarde doen regenen, en er was geen mens om de aardbodem te bewerken;

In het Aramees : 'want MITRA was nog niet gezonden door NHT, aNaHiTa, zijn moeder. NHT is neerregenen. NHT komt voor in Genesis 7 : 4 in de Noach mythe, ook als de vrouw van Noach, Ana-Itah, NTH, om Mitra voort te brengen. In de Noach mythe is Noach de vader van Mitra, de man van de godin Ana-Itah, Anahita.

In het Aramees : 'maar een rituele drank' steeg op uit de aarde en 'werd te drinken gegeven'.

De rituele drank werd gedragen door de god Serapis op zijn hoofd, een andere vorm van Noach. In de Noach mythe komt Noach zelfs tot oudere vormen van paradijselijke afgronden, tot Thoma, de discipel Thomas, een andere vorm van hem. De Noach mythe is daardoor een zelfs diepere scheppings-mythe. Omdat Mitra verbonden was met de runderjacht, moest dit afgesloten worden voor het gewone volk. Mitra werd meer en meer een god voor de elite, in het verborgene. Daarom werd de Mitra cultus later verboden, en ging de elite door met het aanbidden van Mitra in de secret society, ondergronds. In de paradijsteksten van Betelgeuse is de buffeljacht, de bizonjacht en de runderjacht ook een centraal thema waar alles omheendraait en naartoewerkt, als de bron van de schepping. Alles was in runderbloed, omdat zo de mannelijke suprematie de macht niet kon grijpen. De matriarchie was alleen veilig in runderbloed. Het reusachtige archief van paradijsteksten van Betelgeuse gaat diep in op de verschillende vormen van Orions vee, en hoe het vee behandeld moet worden. De scheppingsmythes van het christelijk geloof wilde dit ondersneeuwen. Juist in het Aramees zijn er zoveel tekens en heenwijzingen naar de paradijsteksten van Betelgeuse, dus daarom moest daar een Hebreeuwse laag overheenkomen, en toen een Griekse laag, door de Septuagint, en toen moest de Westerse vertaling alles nog meer afdekken. Het was een groot complot.

De scheppingsdagen zijn een werk van grote onzin om de ware schepping verborgen te houden. Laag voor laag werd dit bedekt. Alles had zijn oorsprong in Betelgeuse. Zelfs de aarde bestaat alleen door Betelgeuse. De aarde is een creatie van en in Betelgeuse, die de illusie geeft dat het buiten Betelgeuse is. Het is belangrijk om onze orientatie terug te krijgen, en te reizen tot Tork. In Tork was Septus onttroont, maar er heerst nog wel een andere skelet-demoon als patriarchisch leider, PARIN. PARIN is de Betelgeusische naam voor Noach-Serapis-Thomas. PARIN staat voor de Noach-mythe. Deze moet verslagen worden.

Nu is de vraag ? Hoe komen wij in Tork ? Allereerst moeten we weten waar we zijn. Onze zielen werden opgesloten in het continent 'Ree' in Betelgeuse. Hier kregen we de aarde illusie geinstalleerd waardoor we onszelf nu op aarde wanen. De ontsnappings-route is als volgt : Eerst moeten we door andere continenten heen om tot Tork te komen :

Behamma is al een zeer paradijselijk gebied, maar nog steeds in handen van SEPTUS, want hier werd SEPTUS na zijn val in TORK naartoe gedreven. SEPTUS en PARIN waren in een grote oorlog, die gewonnen werd door PARIN. SEPTUS is niet meer toegestaan in TORK, maar heeft nog grote macht in Behamma. SEPTUS is min of meer een slaaf en een krijgsgevangene van Parin, en staat onder een tuchtraad. SEPTUS wordt gevangen gehouden in Behamma, maar heeft ook nog veel macht in de voorgaande continenten. In Ree heeft Septus de grootste macht. Daarom moeten wij onze reis naar Tork voortzetten.

Voordat Septus regeerde in Behamma regeerde Mudroch II in Behamma, die werd onttroont en werd verbannen naar Melk, een buitenparadijselijk continent van Betelgeuse, waar Mudroch II de macht kreeg. Hij moest ervoor zorgen dat de grondteksten van de Bijbel geheel ondergesneeuwd werden door latere vertalingen. Hij moest ervoor zorgen dat de rijkdommen van de grondteksten (Orions, Aramees, Hebreeuws en Grieks) afgekapt werden, zodat de levendmakende sappen ons niet zouden kunnen bereiken.

Parin, de Orionse Noach, regeert dus in Tork. Tork bestaat uit elf grote gebieden. Twee daarvan zijn de hoofd-gebieden : Goriph en Gorit. In Goriph troont Parin over Tork. Ook heeft hij een alien aangesteld als hoofdman van Goriph zelf. Deze staat net onder hem, Cerberes-Johannes. In Gorit, het tweede hoofdgebied, heeft Hydra de macht. In de negen lagere gebieden heeft Petrus-Mercurius-Prometheus (Hercules) de macht. Deze gebieden zijn genaamd : Aphar, Gallaph, Zephet, Tabir, Tabin, Tarut, Karph, Toph en Kemp.

Door Behemma komen we tot Tork. In Behemma zijn er een paar strategische gebieden, namelijk Golak en Golar. Hier zijn vroeger verschrikkelijke dingen gebeurt die fundamenteel waren voor de opkomst van het christendom. Daarna zijn deze twee grote gebieden veroverd door de matriarchen en werden hun nederzettingen. Golak en Golar liggen tegen de grens aan van Tork. Voordat we Tork binnengaan is het belangrijk Golak en Golar binnen te gaan, als eerste stap in het overwinnen van SEPTUS, die dus een alien is, de heerser van Behemma, een continent van Betelgeuse in Orion.

Beloch is de matriarch die Golak veroverd heeft. Beloch is in het Orions de rode steen, de sardius, de steen van bloed, GAD, ADAM, de odem, loon in het Aramees. Behamma zelf betekent in het Orions de witte steen van slavernij. Vuch is de matriarch van Golar. De geschiedenis van Golar is fundamenteel voor het christendom. De achtentwintigste monarch, Katar, ontwierp het boek van UL, wat je kunt vergelijken met het OT. De negenentwintigste monarch, Benzeem, stelde het boek IFTER samen, wat je kunt vergelijken met het NT. De dertigste vorst, Sopatus, voegde deze twee boeken samen tot de TAKHOT, wat je kunt vergelijken met de bijbel. Als je de TAKHOT niet aanbad, werd je opgesloten, gemarteld en gedood. De eenendertigste vorst, Siphis, bracht de kinderoffers terug op basis van dit boek. De tweeendertigste vorst, Niphis, bouwde een plaats genaamd de eeuwigdurende hel, op basis van de TAKHOT, waar je gewoon doorleefde als je er werd ingeworpen, zonder hoop op bevrijding. Deze Orionse hel werd genoemd de STOPHER. De drieendertigste vorst genaamd Optus werd de wachter van deze hel, in de zin dat hij bepaalde wie er wel en niet naartoe gingen. In die tijd was er een grote slavenopstand, die aangevoerd werd door Lakata, een jonge gladiator. Hij versloeg Optus met een groot slavenleger. Hierdoor kwam Vuch aan de macht in Golar. SEPTUS had min of meer de macht volledig in Golak en Golar verloren, zodat zij een belangrijke brugfunctie vormden in de reis van Behemma naar Tork.

Na Tork is er een tiende plaats, een tiende continent, BELIM. Hier troont een matriarch, Beneph.

Belim staat voor het vergieten van runderbloed, als het ware een dieper deel van Gad. Belim is de Orionse naam voor Assur, als de runderjacht (ook : bizonjacht, buffeljacht). Dit is dus het centrale Taurus teken in de Levitische Zodiak van Orion. Dit is ook het teken van Suw. Door Tork komen wij tot Belim. In de paradijs teksten van Betelgeuse zijn alle dingen geworden door de buffeljacht en buffelbloed. De zeven scheppings-dagen van het christelijke geloof zijn grote onzin, en zijn een zegel hierop. Daarom moeten wij strijden tegen deze zeven scheppingsdagen.

Noach bestuurde deze scheppings-machine. Eerst werd er licht gemaakt om de mens te verblinden, zodat de mens van elkaar gescheiden kon worden op de tweede dag, zodat ze tegen elkaar opgezet werden, en op de derde dag, de dag van de vrucht, van de kinderen, kon er wedergeboorte zijn. Men wordt wedergeboren door oorlog, om zo onder heersers gezet te worden op de vierde dag. Zo kon men zelf ook kinderen produceren op de vijfde dag, en op de zesde dag kon men zelf heersen. Op de zevende dag kon men zo tot rust komen van deze verschrikking.

Kennis en bewustzijn werd toen gedemoniseerd, en het leven werd van de mens afgehouden. Adam, als de paradijselijke Gad, de speer en de dronkenschap door het bloed van de vijand, werd gedemoniseerd min of meer, als de gevallene betiteld, omdat hij kennis wilde vergaren. Met Eva gebeurde hetzelfde, omdat zij de bloedband was door het vergieten van het bloed van de vijand. Adam en Eva werkten hierin samen, en de elite vreesde dit.

Orion was in Griekse mythe voortgekomen vanuit een met urine en zaad vervuilde runderhuid. Urine bakent in de natuur terreinen af, als teken van overwinning en bezit. In de paradijsteksten van Betelgeuse moesten de huiden die voor tenten en voorhangsels, ook als genitale voorhangsels, werden gebruikt vaak bevuild worden met zaad, urine en vee-bloed voor die reden, om boze geesten weg te houden. Ook werd dit gedaan om de jacht te doen slagen. De gnosis over boze geesten en hoe die te bestrijden ging diep. Er waren geen wazige rituelen, maar alles had een duidelijke reden. Zij die aan zulke rituelen deelnamen zonder de betekenis ervan te weten, zonder ingewijd te zijn, zouden er krankzinnig door worden. Gnosis was een belangrijk element en ging vaak oraal, en werd opgeslagen in symbolen. Het was niet zo dat men veel aandacht aan studie gaf. De gnosis kwam door de jacht, door het doen. Studie was zelfs een gevaarlijk iets. Ze waren voortdurend bezig met de jacht en de visserij, en kregen daardoor hun gnosis. Ook school was dus gevaarlijk, want dat kon gemakkelijk uitlopen tot een cheat program. Kennis kwam door overwinning over de vijand. Zo ontstonden ook de ware bloedbanden.

De tweede dag bracht dus scheiding door het licht, door overbelichting, verblinding, wat resulteerde in de derde dag, de wedergeboorte door onschuldig bloed. Dit is waar de hele christus-cultus voor staat, en de dagen erna was om de kerk op te richten. De zeven dagen zijn het valse evangelie in een notedop. Noach zat in deze scheppings-machine, als in een tijdmachine. Noach is Serapis Christus, oftewel Thomas. In het Orions is hij genaamd Parin die in Betelgeuse het gewest Tork beheerst. Tork is onder een vloek van hekserij. In het achterliggende continent Belim heerst Parin niet meer. Dit gebied is in de handen van BENEV (Beneph), een matriarch. Wij moeten Parin verslaan om tot dit gebied te komen.

De ark stond voor een tijdperk ouder dan het tijdperk van de mayim, ouder dan de tweede scheppingsdag. De ark is de eerste scheppingsdag, de dag van het licht. Zo ging men tot de arena, de tweede scheppingsdag. De derde dag is de dag van het kruis en de wedergeboorte door het vergieten van onschuldig bloed, waardoor valse families ontstonden. Dit is de dag van Christus. De vierde dag werd men onder een heerser gezet, een gids, oftewel de Heilige Geest, SEPTUS. Op de vijfde dag krijgen ze het scheppings-bevel waardoor ze zelf moeten gaan scheppen : 'Wordt vruchtbaar en vermenigvuldigt uzelf.' Dit is de dag van de geestelijke genade-gaven, het kerstfeest, het valse charismatische feest. Op de zesde dag krijgen ze de heerschappij over de aarde in eigen handen. Dit is het onderwerpings-bevel, dat de mens alles onder zijn voeten moest brengen, tot slaaf aan de mens. De kerk was geboren. Deze kerk werd gebouwd op Petrus, de rots. De kerk kwam in de hemel, waar het de macht en de heerschappij kreeg. Dit is de dag van de hemelvaart, de dag van PETRUS en het Mercurius-gif. De zevende dag is de rustdag, maar ook de dag van vernietiging, van verdoemenis, eeuwige verdoemenis, de dag van Hydra, de dag van 'het leven en de dood'. Hercules had schijnbaar de Hydra verslagen, maar het bloed van de Hydra wist hem te vinden, en bracht hem naar de ondergang. De achtste dag is de dag van de bomen, van Johannes de boomgod, de wachter van de hel, oftewel Cerberes, de uitverkiezing. De twee paradijsbomen bepaalden wie wel en niet uitverkoren waren.

Pater wordt door de westerse vertalingen als 'vader' vertaald. Jezus zegt : 'Niemand komt tot de PATER dan door mij.' Peter, Petra, de rots, is de vader van de kerk, waar ook het woordje paus vandaan komt. Paus betekent vader. Jezus leidde de mens tot PATER, Petrus, de verborgen god Mercurius. Dit is een medisch gif. Achter de schermen lag Jezus aan de voeten van Petrus, als een slaaf. Petrus wijst op de rots, de kerk, het lichaam van Jezus. Door Petrus wordt dit lichaam bepaalt. De Petrus geest kan een mens aanwijzen en zeggen : 'Dit is het lichaam van Jezus. Deze persoon is een deel van dit lichaam.' En dan storten alle boze geesten zich op zo'n persoon om van dit lichaam te eten en te drinken. Dat is wat het christendom is. Het is een kannibalen-restaurant.

Zo worden mensen geheel in een vacuum gezogen, door Jezus. Peter is eersteling in het Hebreeuws. In PATER worden mensen voorbereid tot offerdieren.

In de oude profeten valt veel gnosis te vinden, maar zij waren slaven van Yah, en min of meer mythisch. Zij hebben een diepe macht in de hoofden van christenen. Zij waren verbonden aan Yah, en dat is ook vaak in hun naam : Jeremi-yah, Zachari-yah, Jesa-yah, Ezechi-el, Hose-yah, Jo-el, Dani-el, Obad-yah, zijn daar voorbeelden van. Wij mogen de satanische structuur hierin niet onderschatten. Er is veel gnosis in de grondteksten te vinden, maar dat wil niet zeggen dat het puur is. De gnosis werd geroofd, en deze oordeels-profeten moesten het rijk van Yah beschermen. In het christendom worden ze min of meer aanbeden. Dit zijn allemaal zegels die we moeten verbreken, en we moeten de gnosis terugroven en ordenen. Zij hebben het christendom opgeblazen gemaakt, en staan voor verdoemenis over hen die het christendom verwerpen.

Dit zijn clowns die veel te populair zijn geworden, en die behoorden tot het plan van de vijand om de aarde in te nemen. Natuurlijk lijkt het alsof ze juist tegen het christendom prediken, maar dat is ook het verraderlijke ervan.

Als we in Belim zijn aangekomen, moeten we doorreizen in Belim tot het gebied 'Zerk', waarin zich het gebied 'Petevard' bevindt. Dit is een jachtsgebied met jachtvelden. Hier werd de naam Peter, Pater, Petrus van gemaakt, als roof en verdraaing, juist om dit jachtgebied gesloten en verborgen te houden. De vijand vreest dit gebied. De sleutel tot dit gebied is het verslaan van de oude profeten. Deze profeten werden opgericht om Levi verborgen te houden, en de Levitische gnosis. Laag voor laag werd er op Levi gelegd om het te verdraaien. Iedereen werd onderworpen aan de PATER, Petrus, de bedrieger en de verrader. De oude profeten werden tot afgoden.

Dit zijn zegels over Levi, de oorspronkelijke oude bedieningen. Ook waren er vijandelijke stammen rondom Levi. Levi was verbonden met Judah, Benjamin, Naphtaliy, Aser, Gad, Ruben en nog wat andere stammen. De stam DAN, DN, eDeN, overgeluid, was geplaatst door de vijand. Deze stam plunderde ASER, en maakte hier het boek Yirmeyah van, en daarna I Korinthe en II Korinthe. Zij plunderden de jachttrofeeen van Aser, en maakten dit tot gaven voor de kerk. Deze jachttrofeeen zaten boordevol met gnosis, en dat werd allemaal aangepast en verdraaid, verscheurd, en onder boze geesten verdeeld. Wij moeten het zegel van Yirmeyah verbreken om te komen tot Aser.

Aser staat voor de tucht, en voor de jacht. In Aser werd men getuchtigd en klaargemaakt om te tuchtigen. De gesel en de boog zijn symbolen van Aser. Aser is een volk van heersers.

Alhoewel profetie een wezenlijk element van de gnosis is, zijn profeten geen wezenlijke bediening in de gnosis. Het is te ver verwijderd van de jacht, van de warriors, en de slavernij. Profeten hadden een grote macht. I Korinthe geeft hen grotere macht dan de geest. De geest is de slaaf van de profeet. Profeten waren door de stam Dan, DN, eDeN, aangesteld als heersers. Profeten legden teveel de nadruk op de logos, op woorden, en waren gewoon ingebouwd in het belijdenis-evangelie.

1 Te dien dage zal er een bron ontsloten zijn voor het huis van David en voor de inwoners van Jeruzalem ter ontzondiging en reiniging. 2 En Ik zal te dien dage, luidt het woord van de HERE der heerscharen, de namen van de afgoden uit het land uitroeien, zodat niet meer aan hen gedacht zal worden; ook de profeten en de onreine geest zal Ik uit het land wegdoen. 3 Wanneer dan nog iemand als profeet optreedt, zullen zijn vader en zijn moeder, die hem verwekt hebben, tot hem zeggen: Gij zult niet blijven leven, omdat gij leugens gesproken hebt in de naam des HEREN; ja, zijn vader en zijn moeder, die hem verwekt hebben, zullen hem doorsteken, wanneer hij als profeet optreedt. 4 Te dien dage zullen de profeten beschaamd staan, ieder om wat hij schouwt, wanneer hij als profeet optreedt, en zij zullen geen haren mantel aantrekken om leugens te vertellen. 5 Maar ieder zal zeggen: Ik ben geen profeet, ik ben een man die de akker bebouwt, want iemand heeft mij gekocht in mijn jeugd. 6 En als men tot hem zegt: Wat zijn dat voor wonden tussen uw armen? dan zal hij zeggen: Daarmee ben ik geslagen in het huis van mijn vrienden.

Letterlijk staat er : 'Ik ben geen profeet, maar een iysh, een slaaf, om vee te houden, sinds Adam mij gekocht heeft als jonge slaaf, na'ar, om de adamah, paradijselijke grond, te dienen.' Ook wordt het woord qanah gebruikt, wat in sommige vormen 'het bezitten van de gnosis van Eva' betekent.

7 Zwaard, waak op tegen mijn herder, tegen de man die mijn metgezel is, luidt het woord van de HERE der heerscharen; sla die herder, zodat de schapen verstrooid worden; en Ik zal mijn hand keren tegen de kleinen.

8 In het gehele land, luidt het woord des HEREN, zullen twee derden uitgeroeid worden en de geest geven, maar een derde zal daarin overblijven.

9 Dat derde deel zal Ik in het vuur brengen, en Ik zal hen smelten, zoals men zilver smelt, ja hen louteren, zoals men goud loutert. Zij zullen mijn naam aanroepen en Ik zal hen verhoren. Ik zeg: Dat is mijn volk; en zij zullen zeggen: De HERE is mijn God.

Ook herders zijn geen wezenlijke bediening in de gnosis, maar wel vee-houders. Evangelie is een wezenlijk deel in de gnosis. Evangelie, euaggelion, betekent loon. In de wortels betekent het 'mooie tijdingen van het feest der runderen', wat duidt op een feest van een geslaagde jachtsbuit in de runderjacht, buffeljacht, juist ook omdat in de wortel tekst de runderen geleid worden tot het gerecht, het brengen van de rund, de buffel, tot zijn eindbestemming, en is daarom een beeld van de Levitische zodiak die als centrum de buffeljacht heeft. In de gnosis bestaan geen 'evangelisten'. Ook bestaan er geen schoolse onderwijzers, leraren, en ook geen apostelen. Deze waren door de Dan stam aangesteld als heersers.

De vesting van Edom is in de wortels : ontoegankelijke geheimen. Ook is het de opwinding, prikkeling van doem, IYR. De doem wordt in de Psalmen besproken als de CHECED, die eeuwig is, OWLAM, en die voor hen is die de grote moeder gnosis vrezen, als de eeuwige kastijding die hen veilig houdt tegen roofdieren.

Het was de grote moeder gnosis tegen de buffel van mannelijke suprematie. In de feestdag van de voorbereiding op de buffeljacht moesten zij komen tot de Aramese QUDSA, wat betekent zij moesten verschillende offers doen. Er moest dus geofferd worden voordat de buffeljacht van start kon. Dit was allemaal een deel van de voorbereiding.

In de Aanitische geschriften van Orion zien we ditzelfde feest waarin boze geesten in varkensvorm geofferd moesten worden, als het beeld van hebzucht. De jagers moesten zichzelf uithongeren in dit feest, in deze periode van voorbereiding. Hun kracht zouden ze niet krijgen van voedsel, maar van rituelen die de gnosis uitbeelden. Zij moesten zich insmeren met varkensbloed, als teken van de overwinning over hebzucht. Dit was ook ter bescherming tegen de buffelgeesten. Varkensoffers betekenen in de gnosis : van hebzucht tot honger gaan. In het Karaibs, een andere taal in het Amazone gebied, en wat ook in Suriname wordt gesproken door de Karaibeische indianen, heet dit PINAMA of JOMITO. Het werk van de gabara was ook om honger te brengen tot het vee. De vijand moet uitgehongerd worden, wat dus ook veel afzondering betekent. Door de oude bedieningen wordt de vijand nog gevoed. Dit geeft hen kracht en macht. De bedieningen protsen overal rond, en doen niet aan afzonderen. Zij willen gezien worden en een naam hebben. De vijand leeft hierdoor, en heeft dit systeem zelf opgezet. De bedieningen willen pronken met hun veren, die overigens van henzelf zijn, als een deel van hun lichaam, terwijl de Levieten en bijbehorende stammen de veren van de vijand hebben geroofd. De bedieningen willen vliegen, als luchtgeesten, om groter te lijken dan anderen.

Dit priesterschap is niet losgekoppeld van de jacht. Zij die niet jagen kunnen geen priesters worden. Dit is ook niet losgekoppeld van de heilige slavernij. Zij die niet tot de heilige gebondenheid en de heilige slavernij zijn gekomen kunnen geen priesters worden. Daarom is priester geen accuraat woord. Priesters die zich afzonderen om zich helemaal op de offerdienst te richten zijn niet in Suw als ze niet jagen. Het gaat om jachtpriesterschap. Zo zijn er ook veehouders en slagers, maar die moeten ook verbonden zijn aan de jacht. Het volk was een jachtsvolk. Er waren bepaalde elementen die iedereen moest hebben.

Toen Dan Issaschar plunderde kwam het boek Amos, en daarna Mattheus. De stammen moesten Dan, eDeN, overwinnen. Ook plunderde Dan Naphtaliy, en maakte er de boeken Ezechi-el en Efeze van. Dan komt van het wortelwoord 'Adown', wat meester betekent, echtgenoot, en heer, hetzelfde als Baal, en wat ook verbonden is aan Adonai. Dit staat allemaal voor mannelijke suprematie.

Jeremiah was door de illuminati opgezet om de stam Aser af te dekken. Hij is een hogere macht van het kerstfeest, van de gaven en de profetische gaven. Jeremiah is de held en het grote voorbeeld van veel christelijke oordeels-profeten en zelfs voorspoeds-profeten. Alhoewel het pad door het boek Yirmeyah heengaat, als de verloren gnosis, moet dit toch verder ontmaskerd en vertaald worden. Dit boek heeft grote macht, ook in regeringshuizen, en de illuminati-aliens gebruiken het gewoon. Het is populair, geroofde gnosis die dan ook weer juist de diepere gnosis afdekt en verborgen houdt. Jeremiah is in hogere levels van de gnosis een grote vorst die verslagen moet worden. De vorst van het kerstfeest, een draak, en ook is het een lumus, een Orionse vis ongeveer vijftig keer groter dan een walvis, in de Orionse zeeen. De lumus is bekend om zijn vele borstvinnen waarmee hij zich door het water beweegt. Dit zijn grote zijvinnen van zijn nek tot zijn staart.

Het boek in de Tenach, Nevi'im, is het boek van de profeten. Ook hierin wordt een afleidings-strategie gebruikt, want het christendom staart zich blind op de drie grote profeten : Ezechiel, Jesaja en Jeremia, terwijl de kleintjes veel erger zijn. De grote profeten werden als een afleider gebruikt. Jesaja is een paas-geest, en Ezechiel een pinkster-geest, en zij houden de dieptes verborgen van de kleinere profeten.

In het christendom staart men zich blind op het woordje 'komst'. De Heilige Geest, de boze Griekse geest van de lucht in het christendom, was volgens hen in het OT nog niet uitgestort. Dat gebeurde pas in het NT, en dat terwijl het OT veel dichter bij het paradijs lag. In die zin klopt het dan ook dat het in het NT erger werd. Ze staren zich blind op de gave, en vergeten zo dat er een oorlog en een jacht gevoerd moet worden, om een buit te vergaren. De gave verblind en verlamd. De gnosis zet aan het werk. Dat is het grote verschil. Er is dus geen 'komst'. Wij moeten in de jacht 'buitmaken'. Dat is het grote verschil. Wij moeten afrekenen met de verlamming van de 'komst'.

Dan, eDeN, plunderde de stam Issaschar, die voor de paradijselijke leegtes staat, en voor het piercen. Dit is het Scorpio teken, de kippenjacht. De kippenjacht is een voorbereidende jacht. Dieper in Scorpio, in de paradijselijke leegtes, komen we tot de bokkenjacht, op bokken en renbokken, oftewel : 'van het letterlijke komen tot het symbolische', wat overgaat in Gad. Ook betekent het 'van komst tot buit'. Dat wat geplunderd was van de Issaschar stam werd gemaakt tot het boek Amos, en daarna Matteus. Amos is een grote vijand die verslagen moet worden. Het is een jachttrofee. Amos behoort tot de wederkomst goden die de jacht moesten afdekken.

Amos is een priesterlijke geest, een koopman en een reiziger. Hij is op reis naar Joel, een god van licht, als een planeet van licht. Amos aanbidt Joel.

Dan, eDeN, plunderde ook de stam Ruben, en maakte er het boek Joel van. Joel is ook een god van de wederkomst, en de komst van de Heilige Geest. Ruben is het Aquarius teken, het teken van de zaadman, wat ook voor Johannes de Doper en Yaakob staat.

Hosea is een kip die aanbeden wordt. Ook Daniel is een god van de wederkomst, en de wedergeboorte in de wederkomst, die kinderen tot slaaf maakt. Hij slaat ze in houten nekklemmen. Zij moeten roeien op zijn schip. Zij zijn galeislaven. Daniel is een hond met een geroofd stuk vlees in zijn bek. Hij zal langzaam in een rund veranderen. In gevechten met deze hond kan hij veranderen in een leeuw en een hert met een groot gewei.

Daniel wordt 'de baas van het zieden' genoemd, en brengt honger tot kind en vrouw, en mest de man vet. Zijn schuilplaats is omgeven met weelderige doornenstruiken, die overal heenkronkelen, en die ook in draken kunnen veranderen. Daniel is een baas van velen.

Zacharia is een monster dat vrouwen kooit, en die kooien bewegen heen en weer. De tralies van die kooien kunnen scherp zijn en allesverwoestend. Habakuk werkt nauw met deze geest samen, als een geest van verkrachting die de vrouwen moet bevruchten in hun gevangenschap. Door een soort gif draait hij hun verstand om. Habakuk is één van de grootste pilaren van het christendom, verantwoordelijk voor brainwashing.

Maleachi is een zwaard waar twee slangen omheen kronkelen, een zwaard wat door een hart is heengegaan. Dit zwaard wordt gevoed door doodskoppen waaruit gif druipt.

Micha is een varken die in een reusachtige haai kan veranderen, wel twee tot driemaal zo groot als een lumus, dat wil zeggen honderd tot honderdvijftig keer groter dan een walvis. Micha is een grote god van de wederkomst, van de zwarte Jezus, als een valse oordeelsprofeet.

Nahum is een zeedraak, die ook in een wat kleinere slang kan veranderen, en die een zwaard van licht aanbidt. Obadja is een riddershelm van licht met daarboven een zwaard van licht.

Zefanja is een ridder die al deze wapens gebruikt. Haggai is het paard van Zefanja, wat ook in een reptiel kan veranderen.

Dan maakte het boek Zefanja door de stam Isaac te plunderen. Daarom is er niet veel bekend over de stam Isaac.

Hannah in het OT verkocht (nathan) haar zoon Samuel aan een mara, een slavenbezitster, waardoor Samuel een na'ar werd, een jonge slaaf. Hiervoor moest er een rund geslacht worden. Hannah kwam met drie runderen in I Samuel 1. In de grondtekst kan het ook gewoon betekenen dat de rund werd geslagen, en niet geslacht. De rund is een teken van mannelijke suprematie, en de geest van mannelijke suprematie moest eerst geslagen worden voordat Samuel aan de slavenbezitster verkocht kon worden. Hannah moest hiermee wachten totdat Samuel de juiste leeftijd had bereikt.

Toen hij aan de mara werd verkocht moest Samuel voor haar neerbuigen. Dit gebeurde in de Qidmah, het diepere, westelijke deel van het paradijs, ouder dan eDeN. Hannah betekent in de grondtekst 'uithongering', 'omsingelen', tent en kamp. Hannah is een oorlogs-strategie en een jachts-strategie.

Het woordje 'priester' komt van pater, petrus, de vader-rots. Aries, het lam, is eraan verbonden, als P-ries-ter, P-aries-ter, wat betekent 'Petrus het Lam'. Jezus leidt tot de pater, tot Petrus, de priester, het lam. Dit is een groot zegel wat verbroken moet worden. Levieten zijn tent-slaven die ook verbonden zijn aan de jacht. Hierin moet alles overgaan. Ook het zegel van de ark moet verbroken worden. Dit zijn traditionele items die van cultuur tot cultuur werden overgedragen als politieke control devices, om de hersenen van de mens in de greep te houden. De ark kwam al voor in het Oude Egypte. Oorspronkelijk waren het doodskisten, en had het te maken met doden-aanbidding. De ark was één van de grootste afgoden van het gevallen volk.

Ook het altaar is een traditioneel item wat als een zegel verbroken moet worden. In hogere levels van de gnosis zijn dit andere dingen. Zo hield het traditionele kruis de Levitische paal verborgen. Het altaar is een protserig manier om het veel simpelere spit verborgen te houden. Het spit gaat dwars, horizontaal, en de paal is vertikaal. Het spit wordt ondersteund door twee vertikale palen. Daaronder is een vuur.

Het altaar wordt dus vervangen door het spit, en het kruis wordt vervangen door de Levitische paal. Dit heeft allemaal met hele diepe symboliek te maken. Ook de ark wordt dus verbannen. Het altaar en de ark waren bedoeld voor het vergieten van onschuldig bloed, en voor doden-aanbidding. De ark was ook een geldkist. Het altaar was een soort kooi waarop het dier geslacht werd. Hiermee werd er dus eigenlijk gezegd : 'Wij hebben lak aan alle fokprocessen. De kooi is er voor de slacht.' Terwijl dit helemaal niet waar is. De kooi is voor het fokproces. Boze geesten vrezen het Levitische fokproces, en daarom maakten zij het altaar, de slacht-kooi. Dit heeft dus te maken met een stuk overmoed.

Ook de Levitische fokkooien werden dus door het altaar verborgen gehouden en verkeerd voorgesteld. Kooien zijn belangrijk voor het toetsen. Het altaar is niet belangrijk voor het toetsen.

Het altaar is niet belangrijk voor het toetsen in de hogere levels. De kooien zijn belangrijk. In Korinte moet alles tot krijgsgevangene gemaakt worden in het toetsen. Korinte behoort tot de stam Aser. In het toetsen brengen wij dus alles eerst tot de kooien. In hogere levels dus niet meer tot de altaren. Het is tijd dat het altaar zegel verbroken wordt, als een traditie waar nu afgerekend mee moet worden.

Rechter, Re-Ch-Ter, oftewel Ra-Christus-Thor, is in het Engels 'judge'. Ra was de macht achter Yahweh, als een deel van de ATEN, de Egyptische zonneschijf, en Thor, oftewel Horus, was de macht achter Jezus. Judge, oftewel Jud-Ge, betekent het aardse Judah, of de aardse Yad, als een aardse toetser, een aards geslachtsdeel, als de sex-industrie en de juridische industrie. Ge is het Griekse woord voor aarde. Alle rechtspraak en het toetsen is verbonden aan de warriors en de jagers, aan de veehouders, de veefokkers, en tentslaven, maar de rechterlijke bediening is in hogere levels niet meer te vinden. Er wordt afgerekend met de rechter. Belangrijk is het ook dat wanneer er oorlog wordt gevoerd terwijl er juist jacht moest worden gevoerd, dan kunnen de vee-geesten zich weer transformeren in menselijke gedaantes.

Geesten willen weer materialiseren in mensen-gedaanten. Hiervoor hebben ze een heleboel afleidings-taktieken om jagers te verwarren. Zij kunnen je in de jacht misleiden tot het strijden tegen mens-demonen, door zulke beelden in je op te roepen van demonen met mensengezichten. Zo proberen ze het gif van de ADAMAM-pijlen, de TIKI-pijlen en de SARX-pijlen te doven, zodat ze terug kunnen keren tot hun oude demonenvorm. Laat je daarom niet afleiden. Er zijn geesten van mensenwraak uitgezonden om de jacht te doven. Zij kunnen woorden gebruiken die mensen ooit over je hebben uitgesproken, die jouw woede en irritatie dan weer oproepen om tegen die demonen te strijden, zodat je jachtprooi kan ontsnappen. Dit zijn dus schijn-demonen die worden opgeroepen door jachtprooi om je te verleiden tot valse oorlogsvoering. Dus dan niet tegen zulke schijnmensen strijden, maar jacht voeren op de geesten van mensenwraak. Die kunnen komen in alle vormen van vee : grote runderen, varkens, kippen, lammeren, bizons, buffels, bokken, enzovoorts. Dus altijd zoeken naar de bron. MENSENWRAAK is daarom een afleidende geest die ons wil voeren tot nutteloze gevechten tegen mensenschimmen, om ons af te leiden van de jacht. MENSENWRAAK zelf is een prooi-dier waarop wij moeten jagen.

Gebruik pijlen van de ADAMAM, de verstommende pijlen, om hen in slaap-toestand te brengen, waar vee meer en meer degradeert tot schadeloos vee. TIKI-pijlen zijn pijlen waardoor ze niet terug kunnen veranderen in roofdieren. Deze pijlen brengen hen in een lager bewustzijn. SARX-pijlen zijn de pijlen van gevangenschap. Gebruik ook pijlen waardoor ze niet meer kunnen terug veranderen in mensen. De rechters-geest is een geest die mensen oorlog laat voeren, terwijl ze eigenlijk jacht moesten voeren, met als resultaat dat boze geesten weer een mensengedaante krijgen. Dit uit zich ook in demoon-mensen die op aarde geboren worden. De rechterlijke bediening, oorspronkelijk opgezet door de illuminati, houdt dit systeem in stand. Daarom moet het zegel van de rechterlijke bediening verbroken worden.

Het boek Richteren is een gevaarlijk boek, want het dreef het volk weg van de jacht.

De richteren, de rechters, waren dus door de illuminati opgezet om de demonen menselijk te maken en menselijk te houden. Dit was dus een verraderlijk systeem. Wij moeten afrekenen met de rechter. De jachtbuit zal verspreid worden over de Levitische bedieningen. Men begint als Leviet, als een tentslaaf, die leert jagen. Ook voert de Leviet oorlog wanneer dit nodig is, en wordt de Leviet in arena's gezet. De Leviet is deels een vechtslaaf, een gladiator. Ook fokt de Leviet vee, en is een veehouder. Dit zijn demonen in gevangenschap.

De vijfvoudige bediening was dus opgezet door de illuminati, en wij moeten terugkeren tot de Levitische bedieningen. Ook de OT richterlijke bediening was opgezet door de illuminati. In de hogere levels wordt daarmee afgerekend.

De rechters-geest is een geest die mensen oorlog laat voeren, terwijl ze eigenlijk jacht moesten voeren, met als resultaat dat boze geesten weer een mensengedaante krijgen. Dit uit zich ook in demoon-mensen die op aarde geboren worden. De rechterlijke bediening, oorspronkelijk opgezet door de illuminati, houdt dit systeem in stand. Daarom moet het zegel van de rechterlijke bediening verbroken worden.

In het Hebreeuws wordt het woordje 'shaphat' vertaald als rechter, maar het betekent slager en tormentor, als de brenger van het oordeel. Het is de brenger van straf en tucht. De slager is een hele hoge Levitische bediening. De slager heeft de rechterlijke illuminati bediening overwonnen.

Profeten waren uitvindingen van de illuminati om de mens blind te laten staren op het woord. 'In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. Dit was in den beginne bij God. Alle dingen zijn door het Woord geworden en zonder dit is geen ding geworden, dat geworden is.' Door de logos, door het belijdenis-evangelie, konden boze geesten zichzelf transformeren tot roofdieren, terwijl ze eigenlijk vee waren. Zo konden ze ook hoornen ontwikkelen, slagtanden en andere kracht-items, om uiteindelijk te worden tot roofdier. Profeten bewerkstelligden die overgang, door de macht van het woord, de logos, door het volk van het bloed en de jacht af te leiden. Het woord bond de mens in licht en geluid, in de hof van eDeN, onder de stam DaN. Het woord bracht de mens onder oDiN.

De apostel was de kerkstichter, de sociale factor van de illuminati. De apostel maakte de mensgeworden demoon groot, tot een reus.

In het Aramees moest Samuel de Filistijnen verslaan door Aries op te wekken, en door in Aries ingewijd te worden. Samuel moest leren werken met het lokaas, met valstrikken, in jacht en visserij. Zo werden de Filistijnen verslagen (I Samuel 7). Samuel was een shaphat, een slager, en woonde in Ramah, wat opvoedplaats van kinderen betekent.

Het slachtmes, GAD, is in de handen van de ademloze, de NEKROS. GAD, als de rode steen, de bloedsteen, oftewel het rode paard, is in handen van Ruben. Ruben is de ademloze. De stam Ruben is de halsketen, de APH, het hart van het paradijs. Dit is de tweede schaal, de ademloze.

3 En de tweede goot zijn schaal uit in de zee, en zij werd AIMA, slachtmes, GAD, van een ademloze, NEKROS, en alle levende wezens, die in de zee waren, stierven.

4 En de derde goot zijn schaal uit in de rivieren en in de waterbronnen, en het water werd bloed van vee, AIMA, GAD.

18 Maar Zebulon is een volk, dat zijn NEPHESH, bloed, prooi, innam, plukte, tot de honger, ook Naftali, in het hooggelegen land.

Ree heeft te maken met het uithongeren van de prooi, maar ook met de zelf-uithongering, oftewel het heilige vasten. Hierin is dus weer de verbinding te zien tussen JUDAH, honger, en NAPHTALIY.

Ook Iyowb werd hier naartoe geleid, tot het bittere bloed van de vijand als een prooi. De reis van Iyowb was een reis tot de stam NAPHTALIY, om zo het slachtmes, GAD te ontvangen. GAD wordt in het EE beschreven als een vlam in de nacht. Dit slaat allemaal op de tongen, op de mond. IYOWB ontving dus door dit alles heen een nieuwe mond.

NAPHTALIY is een machtige poort tot het paradijs. NAPHTALI betekent in diepte ook visserij. Vis betekent vruchtbaarheid en vermenigvuldiging, verwijzende naar het goddelijke zaad. NAPHTALI is dat wat het goddelijke zaad aantrekt. Het is de poort tot het zesde zegel, het zegel van MAYIM, het zaad, het kind, oftewel het zesde zegel, RUBEN, de eigenlijke houder van de bloedsteen, van GAD.

Het paradijs kent geen adem. Zij die in het paradijs leven zijn de ademlozen. Zij leven door bloed, GAD, en goddelijk zaad. De tweede schaal brengt terug tot het ademloze paradijs, als door een poort. Dit is een jacht. Over de zee wordt oordeel uitgegoten. De tweede schaal brengt visserij. De NEKROS, de ademloze paradijselijke die de heilige halsketen heeft ontvangen komt met het slachtmes, met het zegel van het rode paard, om een slachting aan te richten in de zee. Dit slachtmes is de stam GAD. Dit is de jagers-stam en slagers-stam. Zij vormen het rode paard, de rode steen.

Het boek Yechezqel was geroofd van de stam Naphtaliy, en is dus het boek Naphtaliy. In 3 : 14 komt PNEUMA-JUDAH, duisternis, honger, over NAPHTALIY en hij ging de BITTERHEID (bloed, GAD) binnen, en de CHEMAH, de koorts. Het vruchtbare deel, in het Aramees : rinkelende bellen, kwam in werking in hem, werd onder druk gezet (CHAZAQ). De tweede schaal, RUBEN, werd in werking gezet.

In de oude teksten is dit beschreven als het binnengaan van BASHAN, de velden van overvloedig vee.

NAPHTALI beweegt door de onderwereld door GAD. Israelieten, Levieten en Iyowbieten bewegen zich door het bloed van de vijandelijke prooi, door GAD. Wij moeten leren leven vanuit GAD, het eeuwige bloed van de vijandelijke prooi. Wij moeten komen tot deze bloedlijnen in Orion.

Het land van Laban, als een beeld van Nuwd, was vol met geinfiltreerden. Ook hier waren de herder cultussen binnengedrongen. JUDAH was het vuur wat hiermee af moest rekenen.

GAD is de slager, waardoor anderen tot slager worden geinitieerd. Daarom maakte de illuminati het woordje 'GoD', als een spotlied tegen GAD, zoals LoVe een illuminati spotlied was tegen LEVI. GAD is de gevreesde 'zevende zoon' van Yaakob. Het zegel van Samuel wordt verbroken, zodat wij GAD kunnen binnengaan. Ook het zegel van de shaphat, de valse slager, oftewel de richter of rechter die door de illuminati was opgezet. Alle paden leiden tot GAD, die achter deze zegels verborgen word gehouden.

Ook het zegel van Abraham en Sarah moet verbroken worden. SaRa was ook gecreeerd als de valse SR, om aSeR verborgen te houden.

Daar waar er gesproken wordt over 'het slachten van een lam', wordt in de Aramese grondtekst gesproken over 'ingewijd worden in Aries', wat dus heel anders is, namelijk het ingewijd worden in visserij, wat juist gaat over tot de diepte komen van heilige slavernij. De Mozes mythe was het tegenovergestelde. Het was de uittocht uit slavernij, maar men kwam tot een nieuwe slavernij : de slavernij tot de Mozes mythe.

Aries is het teken van Naphtaliy, als het lamsvacht, het fundament van de visserij. Men werd dus ingewijd in de Naphtaliy stam.

Vissen staan voor vruchtbaarheid en vermenigvuldiging, wat betekent van de heilige gebondenheid komen tot de heilige slavernij. Dit is wat het eeuwige zaad doet. Het verbindt ons aan de bron, en laat de bron door ons heenwerken, ons aansturen.

: 4 – Deze plaats is de plaats waar hij wordt klaar gemaakt voor de oorlog en de jacht, voor het oprichten van de wet en het recht. Het is de plaats waar zijn mond wordt gevuld met bestraffing en kastijding.

: 5 – Op deze plaats zou Iyowb in staat zijn de woorden van de Amazones te horen en gehoorzamen, waaruit profetische liederen zouden voortkomen (chants) – NY in het Aramees. En hij zou hun instructies begrijpen.

Deze plaats is Issaschar, de leegte – het piercen, waar gegeten wordt van het jachtmaal. Dit is waartoe GAD moet leiden. Dit is ook wat de 'tafel van de toonbroden' in de grondtekst betekent, namelijk 'de plaats van het jachtmaal waar het vlees ligt'. In het Aramees is dit de Peter, Pater, Patura, ptwr, als Petrus. Petrus, Mercurius, is het fundament voor de kannibalistische eredienst tot Jezus Christus, waar de afgod verslonden word. Dit is de skeletentafel van Moab.

Judah-Issaschar is de verhouding honger-jachtmaal. Issaschar is nodig om daadwerkelijk tot overwinning te komen over de vijand.

Spieren zijn zo gecodeerd dat een mens niet tot de leegte kan komen, en dat de gnosis telkens afgekapt word. Spieren worden in stand gehouden door zuurstof, worden bestuurd door zuurstof, en dit vind zijn diepte en bron in het bloed van Jezus, in LAZAR. De strijd tegen LAZAR is ten einde gekomen. Laat een ieder waken over dit boek, en komen tot de dieptes van dit boek, tot verdere overwinning over dit gedrocht. Zalig zijn zij die dit boek begrijpen, en vervloekt zijn zij die dit boek verachten.

GoD is een valse GAD, een valse slager. GoD is oDiN, de stam DaN, oftewel het eDeN gebied, het paradijs van de illuminati, een geluids-gevangenis, een gevangenis van het Woord, van de logos, waar belijdenissen en paswoorden de mens in een diepe slaap houden.

PI is in Genesis 1 in het Aramees de plaats ouder dan de Tehowm, ouder dan de paradijselijke afgrond, waar duisternis en leegte heersen. Dit betekent ook 'dierenkop'. Het vijandelijke vee is onthoofd, en het hoofd is op een paal geplaatst, wat in de wortel tekst ook ronddraaien betekent, als een beeld van de Levitische tijdschijf. In PI leven de oorspronkelijke head-hunters. Dit is ook wat er op het pinksterfeest gebeurd. Het is een beeld van de besnijdenis en de scalpering, zodat de jagers in contact komen met de grote moeder van de wildernis.

In het Hebreeuws is dit PANIYM, wat heenwijst naar PAN, de Griekse god van de wildernis, wat als een zegel hierop is. PAN is de god van de herders. Herder is RA'AH in het Hebreeuws. RA'AH is ook zien in het Hebreeuws. PAN hield de mens vast in illusies door overlicht, zij die eDeN waren ontvlucht. Pan komt van de Hindoeistische vruchtbaarheidsgod PANCIKA, de god van het geld. Geld is het boze oog.

Diana, de Romeinse jachtgodin, was gerelateerd aan Pan. DiaNa was een andere vorm van eDeN, de geluids-gevangenis. Zij die hieruit ontsnapten kregen Pan achter zich aan, de licht-gevangenis. Pan heeft het zogenaamde alziende oog, wat dus helemaal niet alziend is, want dit oog is door zijn eigen overlicht verblind, en doet dus net alsof, geeft illusies. Het oog is brandende en vallende. Wij moeten Pan en zijn oog overwinnen om tot PI te komen. Dit kan alleen maar als wij leren vasten op licht.

Pan is ook een andere naam voor Atlantis. Het loopt dus allemaal uit op de strijd tegen het oog van Horus, het zogenaamde alziende oog, wat dus in wezen stekeblind is door het overlicht wat dit oog heeft geproduceerd. Dit oog werkt door illusie en pretentie. Daarom is dit het blinde oog. Het is de valse media, oftewel Mercurius, de SEPRA-macht, in het christendom bekend als Petrus, de rots waarop de gemeente is gebouwd, 'de tafel van de toonbroden'. Dit oog wordt gedragen door PAN. Alhoewel DiaNa (eDeN) en PAN aan elkaar gerelateerd zijn, zijn ze ook in oorlog met elkaar, als in een liefde-haat verhouding. PAN, de bok, had DiaNa, de leeuw, overwonnen. Hierdoor had hij het Oog van Horus, Mercurius, om het volk in illusies te houden. PAN is een grote tovenaar binnen de illuminati, een schepper van valse werelden. Daarom moeten wij PAN en zijn boze oog van hypnose verslaan. PAN is de grote god van de DaN stam, waardoor ze overwonnen zijn. Zij zijn opgesloten in zijn oog, als een doodskop in een glazen bol.

Als wij PAN hebben verslagen, kunnen wij komen tot PI, de Aramese grondtekst, dat wat vooraf ging aan de Tehowm, ouder dan de paradijselijke afgronden. PI is in het Orions de hooggeorganiseerde bloedrelaties binnen de stammen, als een civiel systeem. Dit gebeurt in de dieptes van de wildernis, waar we aan alle sociale contacten zijn afgestorven, dat daar hogere, diepere contacten voor in de plaats komen. Er is daar diepere leegte, diepere duisternis, diepere afgezonderdheid, maar dit roept dan ook weer hogere organisatie op. Een organisatie waar Levi het fundament voor was, door Eva (echo, gemini), de bloedbanden van de wildernis. Pi stuwt dat hoger op. Daarom moeten wij komen tot Levi-Pi. Dit betekent het vinden van een plaats in de stam, het vinden van een taak, en onderlinge verhoudingen. Dit vindt dus plaats in de nieuwe zintuigen.

Mercurius is het bloed van Horus, als zijn oog. Dit werd dus geplunderd door PAN, waardoor het Griekse wereldrijk uiteindelijk ontstond. Dit oog manifesteerde zich als Petrus, de PATER, in het christendom, de paus, als de Vader waartoe het illuminati-paswoord 'Jezus Christus' leidde. Alleen door Jezus Christus kon je tot dit alziende oog komen, wat dus een blind oog was, een oogverblindend oog. Je zou gaan slapen door de Sepra, geimplanteerd door PAN. Je kon alleen nog maar orthodox denken. Dit werd geimplanteerd in de linker hersenhelft, als een alien, die ook in een cobra kon veranderen. Deze moest de mens bewaken tegen ontsnapping. Je kon alleen maar in letterlijkheden denken. Dit veroorzaakte allemaal drama. Zo kon PAN de boel tezamenbinden, voor een grote markt. Het was de creatie van GoD, van GouD, van GeLD, GoLD, GoLiaD, om zo GAD, de Zevende Zoon, de Slager, af te dekken. Het Alziende blinde oog van illusies kwam op het bankbiljet, om van mensen lichtslaven te maken, onder PAN, en in eDeN, onder DiaNa, werden ze geluids-slaven.

8 Hij maakte het wasvat van koper, met een voetstuk van koper, van de spiegels der dienstdoende vrouwen, die dienst deden bij de ingang van de tent der samenkomst.

Koper is in de grondtekst 'ketenen', en 'spiegels' zijn visioenen in de grondtekst. In de grondtekst staat dat deze vrouwen oorlog voerden. Het wasvat is ook een pan in de grondtekst, en een haard, fornuis. De tafel van de toonbroden is in Maleachi 1 : 7 een altaar :

7 Gij brengt minderwaardige offerspijze op mijn altaar. En dan zegt gij: Waarmee hebben wij U minderwaardig behandeld? Doordat gij zegt: Des HEREN tafel, zij is verachtelijk.

Het tafel-altaar is zoals we zagen Mercurius-Petrus, oftewel het oog van Horus, zijn bloed. Hierin wordt de aarde gegrild. Dit oog moeten we overwinnen. Ook moeten we het koperen wasvat overwinnen, wat gemaakt was van de visioenen van oorlogsvoerende vrouwen.

Leviticus 9 gaat over de achtste dag, wat in de wortel tekst betekent : de dag van het vetmesten. De achtste dag is ook de dag van het tweede scheppingsverhaal, van de twee bomen. De Levieten moesten in de Aramese-Hebreeuwse grondtekst ingewijd worden in Aries, in de visserij, door de stam Naphtaliy. Ook moesten ze ingewijd worden in Taurus, de runderjacht, in het PI gebied, door PAN-Iym, PAN-Yam, de zeeen van PAN, te overwinnen.

In vers 3 moeten ze de jonge bok, sepra, sepray in het Aramees, overwinnen, ook : 'trouwen'. SEPRA is in de demonologie Mercurius-Petrus. De Levieten kregen dus de opdracht om heel diep in het Sepra-Mercurius systeem te gaan, om dit beest te overwinnen. Zij moesten zelfs trouwen met dit beest. In de grondtekst gaat dit over 'terugroven'. PAN had namelijk dit oog gestolen. Daarom zien we in vers 2 de strijd tegen PAN, paniym. PAN is het koperen wasvat, wat hij had gemaakt van de geroofde visioenen van oorlogsvrouwen, van spiegels.

Hoe ontstaat geluid eigenlijk ? De illuminati schiep geluid door vet, door de massa's vet te mesten. Nu is geluid in zichzelf neutraal. De illuminati schiep overgeluid, als een gevangenis, om andere zintuigen te doven. Levitisch geluid is het tegenovergestelde. Aan het einde van Leviticus 9 slinkt het vet, door uithongering, waardoor overwinnings-gejoel ontstaat, ranan, bij het volk. Dit is een ringend geluid, waardoor ze dieper in PI kunnen binnengaan. RANAN is het spreken in tongen in het OT. In het Aramees wordt dit beschreven als een vuur, de urim, oftewel Judah, uithongering, waardoor het overwinnings-gejoel ontstaat bij hen die het zien. KL, Eikel, wat vaak vertaald wordt in 'eten' betekent ook 'iemand vermoeien, iemand uithongeren' in het Aramees.

De grote moeder zal ons niet vetmesten, maar uithongeren, het heilige vasten, de heilige honger, om tot de leegte te kunnen komen, tot Issaschar, het heilige jachtmaal. Alleen door de honger, en door de leegte, komen wij tot deze plaats. Vet staat gelijk aan rijk, en zij kunnen geen deelhebben aan deze wereld. De illuminati probeert mensen vet te mesten, zodat ze de gnosis niet kunnen vinden.

De mannelijke suprematie geest kan alleen overwonnen worden, verbroken worden, door uithongering. Dit is waar Judah voor staat. Judah leidt tot Issaschar. Alleen in de heilige honger kunnen heilige jachtmaaltijden plaatsvinden. Wij moeten het ook niet proberen om vet, opgepoft, en rijk tot de grote moeder te komen. Haar vuur zal ons verteren.

Mensen werden vetgemest door de genade-leer van de overvloed van het vlees en bloed van Jezus Christus. Zij werden vet door dit vlees en bloed, en hun ogen werden verblind, hun oren verdoofd. Zij kwamen in de westerse illusie, waar de rijken steeds vetter werden, rijker, en de armen steeds armer. Ogen en oren werden vetgemest om ze zo voor eeuwig te sluiten. De illuminati kon zo eeuwig vet produceren voor een kannibalen-markt, om zo voor eeuwig van geld voorzien te zijn voor het gouden oog, het zogenaamde alziende oog, wat dus door deze vuile onzin stekeblind is. Zij werden rechters, zij werden mode-deskundigen, terwijl ze blind zijn en gewoon een spelletje spelen. Het duistere geheim van de grote moeder is dat zij hen vetmest. In deze vetmesting proberen zij zoveel mogelijk anderen mee te sleuren. De illuminati is alreeds fokvee van de grote verschrikkelijke moeder die zij hebben veracht.

Alleen door de verhongering is er een ontsnapping hieruit. De moeder verhongert hen waarvoor nog steeds hoop is. Zo zijn zij veilig tegen de programmeringen van de illuminati.

Haar tenten zijn duister, zoals we in Hooglied lezen. Wij komen door vele voorhangsels, door vele tenten, tot haar. Het woord 'yareta, areta,' wordt hiervoor gebruikt in het Aramees. Dit betekent in het Hebreeuws in de wortel tekst 'vrees, trillen van angst.' Alleen de uitgehongerden, de verzwakten, kunnen tot haar komen, zij die geen tekenen van mannelijke suprematie meer vertonen. In de Vreze van de Gnosis komen zij tot haar, door haar tenten en voorhangsels. Nu, is dit een makkelijke weg ? Nee, totaal niet. Het tegenovergestelde. Het kost alles. Yareta, areta, wat in het Syrisch-Aramees zowel de tenten als de voorhangsels betekenen, zijn in de wortel tekst niet alleen angst, maar ook woede, jaloersheid en verdriet. De tenten en voorhangsels van de moeder zijn de opwekkers hiervan. Ook wekt dit lawaai op, de verbale protestering naar deze dingen. Het is een gevecht met de grote moeder, waarin zij ons breekt, totdat zij ons heeft overwonnen en geen gevaar meer voor haar zijn. Er zal afgerekend worden met elk illuminati-implantaat in ons, wat gemaakt was om haar uit te doven en te onderwerpen. Zij is een wild beest.

Wij moeten niet raar opkijken wanneer 'Areta' tot ons komt. Wij naderen tot de grote moeder door 'Areta', haar tenten en voorhangsels, door de huiden van de beesten die zij heeft verslagen, en die daar hangen om ons te testen, uit te dagen en te breken. 'Areta' is haar wachters, die niet zullen rusten totdat zij ons hebben gebroken. De uithongering wekt hun oorlogsgejoel op, en zij zullen niet rusten totdat zij hebben overwonnen, en ons hebben onderworpen.

Vaak is het niet eens zo dat de vijand tegen ons strijd, maar de grote moeder zelf. Wel is het zo dat de moeder soms onze vijanden als voorwerpen gebruikt.

Dit waren schatten geroofd door Salomo, de grote vorst van vrede, met zijn twaalf officieren en twaalfduizend ruiters, als een beeld van de Babylonische Zodiak, die zich ook in de twaalf discipelen manifesteerden. Salomo betekent ook voorspoed. De tempel van Salomo kwam centraal te staan in de vrijmetselarij. Salomo was het boegbeeld van rijkdom, de god van geld, als de christelijke Pan.

Deze geest, PIRI, construeerde de 666, het merkteken van Jezus Christus, wat een ieder moest aanvaarden om te kunnen kopen en verkopen en zelfs te kunnen leven, want zij die dit gebod van het Niceaanse christendom niet aanvaardden zouden gemarteld, opgesloten en gedood worden.

Zie hier de wijsheid van Salomo, de god van de illuminati. Niemand zou levend uit zijn tempel komen. Je kon er wel in, maar niet uit. In de grondtekst stond er dan ook : oorlogs-strategie.

Toen stond er ineens een witte slang, een witte cobra, die zei : 'Geen stap verder. Waag het niet om de geheimen van de kandelaar te openbaren.' Maar de witte cobra verzwakte, want het uur van de openbaring van de kandelaar was gekomen.

De kandelaar, de menowrah, is een slavenjuk in de wortel tekst, een juk voor het ploegen, duidelijk wat om een rund heen wordt gedaan, NIYR. Ook komt het van NUWR, Aramees voor vuur, NUR, NURA, als de urim, Judah, verhongering. In het Aramees zijn de buizen van de kandelaar geslachtsdelen, qanah, wat ook duidt op gepiercete geslachtsdelen (KEN, KANA, muggen, piercingen). Dit is dus het paradijselijke lichaam. In het Aramees zijn de kandelaar-buizen, omrand met lelies. Lelies zijn een beeld van het overwinnings-gejoel, het OT spreken in tongen.

De kandelaar staat voor de zeven scheppingsdagen, beheerst door de basis, de achtste scheppingsdag. Dit is Cerberus, de meerkoppige wachter van de Griekse hel, de houder van de apocalypse, die zich manifesteerde als Johannes in het christendom. De kandelaar staat voor het Johannes Mysterie. Dit staat voor de uitverkiezing. De kandelaar kwam om alles te verdelen in hierarchieen en om angst te zaaien. Cerberus lag aan de voeten van Noach, oftewel Serapis, of de ongelovige Thomas, die het orthodoxe atheisme tot de aarde bracht, juist om de religie van de illuminati steun te geven, om de bijbel de macht te laten bewaren. Noach berijd de menowrah. Orthodox atheisme, de ongelovige Thomas, manifesteert zich ook als de psychiatrie, en in het reformatorische, anti-charismatische geloof, wat een vorm van atheisme is. Deze geest is zelfs heel groot in de pinkstergemeente, die gnosis en het charismatische diep verloochenen.

De ongelovige Thomas berijdt de Cerberus, de menowrah, om de geheimen van de menowrah verborgen te houden. In de gnosis moet dit zegel verbroken worden.

Het reukofferaltaar is in de grondtekst waar afgerekend wordt met vet, de plaats van uithongering, Judah, de urim, wat zich ook in Judas manifesteerde, het Griekse woord voor Judah, die tegen het varkensgeloof van Ies-SUS, kwam, het geloof van de hebzucht. In Leviticus 9 komt het overwinnings-gejoel voort uit de uithongering, waar het reukofferaltaar een beeld van is. In Openbaring kwamen de bazuin-amazones voort door het reukofferaltaar, door het vee uit te hongeren. Dit gaat allemaal over het OT spreken in tongen. Onze tong komt vrij door de vijandelijke prooi uit te hongeren. Ook is het reukofferaltaar in de grondtekst een omheining, een kooi, waarin de uithongering plaatsvindt. Het reukofferaltaar is een veefokker, zoals Noach dit was. Dit is Serapis, de ongelovige Thomas, die zich doof houdt voor het geklaag en gekrijs van het vee. Dit manifesteert zich ook in de medische wereld, waar mensen vaak niet serieus genomen worden. Alles draait om geld en macht, aangesterkt door giftige medicijnen die aanbeden worden. Dit is ook wat MANA in de grondtekst betekent, het goddelijke voedsel, het hemelse lichaam, als medische instrumenten, als ploegscharen.

Serapis-Thomas is een macht zonder zorg, waarbij alles om geld draait. Alles wordt ontkent, alles wordt verdraaid, en deze geest doet alsof hij de enige is die de identiteit van mensen kent.

De Levieten komen door de plaats van uithongering, door het gouden reukofferaltaar wat ze moeten verbreken, tot de grote moederschoot. Vaak moeten de Levieten in zulke kooien afgezonderd worden, om door het voorhangsel te kunnen gaan. Het gouden reukoffer stond voor dit voorhangsel. Areta leidt ons door deze voorhangsels heen.

Door de misvertaalde code 'het gouden reukofferaltaar', wat in de grondtekst uithongering betekent en kooien, als een beeld van Judah, de urim, komt men tot het voorhangsel. Hier moet de kandelaar verwoest worden, want dit is in de grondtekst het slavenjuk, als een beeld van Benjamin, de tamiym.

Dit reukoffer is in de hebreeuwse grondtekst 'qat-aretha', Gad-Areta. Zij beeldt het voorhangsel uit, de tenten, om tot de grote moeder te komen, tot haar moederschoot, waar geboorte is. Het altaar is in de wortel tekst de slacht, en gouden is in de grondtekst de weegschaal, als een meet-instrument van de verhongering.

De kandelaar verbergt ook het runderjuk wat nodig is om het rund te onderwerpen in de grondtekst. Ook is het het paradijselijke lichaam gemaakt vanuit vruchtbare delen. De lelies zijn de lippen en de schaamlippen, het overwinnings-gejoel, als een ringend geluid wat in de grondtekst ook verbonden is aan slavernij. Het is waar de mannelijke en vrouwelijke geslachtsdelen tezamenkomen. Natuurlijk beeldt het vrouwelijke geslachtsdeel de kooi en de slavernij uit. Daarom is de kandelaar zo machtig. Het vrouwelijke geslachtsdeel hongert het mannelijke geslachtsdeel uit, brengt het tot de leegte. Dit is ter voorbereiding op de oorlog en de jacht. Dit is allemaal opgeslagen in de grondtekst van de kandelaar. Het vrouwelijke geslachtsdeel, waarvan de lelie een beeld is, bereid het mannelijke vruchtbare deel voor op de moederschoot, besnijdt het. Dit gebeurt door GAD. In het vrouwelijke geslachtsdeel sterft het mannelijke geslachtsdeel af, omdat het de vijandelijke prooi uitbeeldt, en geslacht wordt door GAD. Het mannelijke geslachtsdeel moet zijn zaad opgeven, zijn gnosis. De man wordt zo een kind, om onder de grote moeder geplaatst te worden, en moet blijven herinnert worden dat hij een slaaf van de grote moeder is en niet van de illuminati, en dit moet ook een belijdenis zijn. Zo kan de mannelijke suprematie het kind niet ontvoeren.

Zoals de man door de illuminati geforceerd werd om belijdenissen te doen voor de illuminati, zo zal Areta forceren tot belijdenissen tot de grote moeder, om de tong los te maken van de illuminati, en om zo in tongen te spreken van de grote moeder, van de gnosis. Dit forceren gaat door de uithongering, en is een natuurlijk proces.

De kandelaar was dus opgezet door de illuminati om de mens van de runderjacht af te houden. De kandelaar moet overwonnen worden. In de grondtekst is het dus een runderjuk. Het paradijselijke lichaam is een fokplaats, daarom moeten boze geesten juist in het lichaam verwerkt worden. Het zijn man-op-man gevechten.

De Johannes-kandelaar komen we ook weer tegen in Openbaring, als de zeven kandelaren, de zeven gemeentes, die ook een kandelaar in zichzelf vormen, als Cerberus, de wachter van de hel, de hemel en de schepping, wat helemaal terugvoert tot dezelfde taak die Zoroaster had.

In het EE wordt ook Galatie als één van de zeven gemeentes beschreven. Galatie wordt opgeroepen om te worden tot Israelieten, dat daar de schatten en de rijkdommen liggen. Galaten staat voor Europe, voor de keltische Galliers die zich later vestigden in Griekenland en Klein Azie. Zij trokken vanuit het Donaugebied, als de oude Germanen. Zij waren berucht om hun strooptochten.

In het NT is Galaten beroemd vanwege de passage over 'de vrucht van de Geest', wat in de grondtekst 'het vlees' of 'de vis' van de Gnosis betekent.

In Hebreeuws-Griekse context gaat het hier om het Vlees van de Gnosis, en niet om de vruchten van de Geest. Wij zijn niet geroepen om vruchten te eten, maar om oorlog te voeren, en jacht, om te offeren, en het vlees van de vijand te eten.

25 Indien wij door de Geest leven, laten wij ook door de Geest het spoor houden. 26 Wij moeten niet praalziek zijn, elkander tartend, elkander benijdend.

22 Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.

blijdschap – in de wortels : oorlogs-groet, de blijdschap van oorlogs-overwinning

vrede – EIRENE is de gezegende staat van de heilige na de dood, oftewel necromantie, doden-orakel, DARASH.

geduld, vasthoudendheid, longsuffering – in de wortels is dit dronkenschap door het offeren

vriendelijkheid – in de wortels is dit de vagina, oftewel de opening van de moederschoot (CHRESTOS-CHASMA, afgrond)

Galaten is de plaats van de jachtmaaltijd. Dit komt ook voor in de Issaschar-dualiteit, de dualiteit tussen leegte en piercen.

Ook in de illuminati heeft Galaten een hoge functie als zijnde de jachtmaaltijd, de tafel der twaalf toonbroden waarin de stammen opgesloten en geexploiteerd werden. Dit is het boek van Petrus-Mercurius, van het giftige bloed. De illuminati aast op onschuldig bloed, en wordt hier ook door vergiftigd. Dat is de tragiek van Galaten. Dit is de skelettentafel van Moab.

Door Galaten pompt de illuminati zichzelf op, om zo over vrouwen te heersen. Zij hebben de Galaten-teenring, om de kleine teen van de rechtervoet. Deze teenring was gestolen van Issaschar. Door Gad moeten wij terugkomen tot de dieptes van Issaschar, de plaats van de jachtmaaltijd, om deze teenring terug te roven.

Colosse is het Nieuw Testamentische Leviticus, als II Leviticus. Dit gaat namelijk over de bloedbanden die gecreeerd worden door het vergieten van het bloed van de vijandelijke prooi. Dit behoort namelijk tot de stam Levi.

15 Hij is het beeld van de onzichtbare God, de eerstgeborene der ganse schepping, 16 want in Hem zijn alle dingen geschapen, die in de hemelen en die op de aarde zijn, de zichtbare en de onzichtbare, hetzij tronen, hetzij heerschappijen, hetzij overheden, hetzij machten; alle dingen zijn door Hem en tot Hem geschapen; 17 en Hij is vóór alles en alle dingen hebben hun bestaan in Hem; 18 en Hij is het hoofd van het lichaam, de gemeente. Hij is het begin, de eerstgeborene uit de doden, zodat Hij onder alles de eerste geworden is. 19 Want het heeft de ganse volheid behaagd in Hem woning te maken, 20 en door Hem, vrede gemaakt hebbende door het bloed zijns kruises, alle dingen weder met Zich te verzoenen, door Hem, hetzij wat op de aarde, hetzij wat in de hemelen is.

In de grondtekst staat er 'kephale', het afgehakte hoofd van een dier. Dit heeft in de grondtekst te maken met een zware straf. Dit is de eerstgeborene van de schepping. Kephale komt van kapto, afhakken. Hierover werd er ook gesproken in Genesis 1 als de tijd voor de paradijselijke afgrond, een zelfs ouder gebied. Dit gaat over de 'in den beginne'.

De gehele schepping kwam voort uit het bloed van de buffel, en uit het afgekapte hoofd van een buffel, als teken dat de mannelijke suprematie onderworpen was. Dit komt weer terug in Colosse. In de grondtekst komt dit voort vanuit een vrouw die geboorte geeft. Jezus was in de wortel tekst de vagina, de afgrond. Door het vergieten van het bloed van de vijandelijke prooi, is er vrede, wat in de grondtekst de necromantie betekent, het contact met of tussen de doden. Zo ontstaan er bloedbanden.

Jezus werd gebruikt om dit allemaal af te dekken, als een zegel op deze put. Colosse werd opgericht van dat wat geroofd was van de stam Levi. Door Colosse vult de illuminati zich met bloed en zuurstof, en maakt onheilige families. In Colosse worden christenen wedergeboren om zo deel te hebben in illuminati families, die dan door Galaten, de valse jachtmaaltijd, worden opgepompt.

Het woordje Christus komt voor van chasma in de wortel tekst, de opening, de afgrond, vagina. In Filippenzen wordt het duidelijk waar de vagina voor is. Ook komt Christus van cheir, als een voorwerp van tucht, wat ook zijn wortels heeft in chasma, de vagina.

11 vervuld van de vrucht van gerechtigheid, welke door Jezus Christus is, tot eer en prijs van God.

Vrucht is karpos wat ook vertaald kan worden in vlees en vis in de grondtekst en wortel tekst. Het vlees en de vis door gerechtigheid, door de Vagina. Prijs, epainos is ook gelofte in de wortel tekst, aineo. Wij komen tot de jachtmaaltijd door de Vagina, de leegte, de paradijselijke afgrond, om geloftes, vows, te maken tot de gnosis, tot de grote moeder. Vervuld is pleroo, als een Griekse tummim, de stam Benjamin, de heilige slavernij. Dit gebeurt door het eten van de vijandelijke prooi.

De heilige vagina ingaan betekent komen door de leegte tot de jachtmaaltijd, tot slavernij aan de moeder. Dit is een heilige eed. De Vagina is de cheir, de straf, als een oorlogs-voorwerp. Aineo komt weer voort vanuit ainos, spreuk.

Dan gaat het over de gebondenheid en de gevangenschap in Christus, wat dus in de werkelijkheid betekent : gebondenheid en gevangenschap in de vagina. Christus is dus een hele slappe misvertaling hiervan om de moederschoot verborgen te houden. Juist de Griekse wortels maken het duidelijk wat hier aan de hand is. Dit wordt gemanifesteerd in de praitorion, in het kamp en in de tent van de de chief, de matriarch, het opperhoofd.

Door deze banden, ketenen, worden ook anderen tot gehoorzaamheid gebracht, peitho. En de banden, ketenen, wekken tolmao op, vrijmoedigheid, dapperheid. Zonder vrees, aphobos, wat in de wortel tekst betekent : zonder echtgenoot, zonder geketend te zijn aan de echtgenoot. Er wordt dus door de vagina afgerekend met de huwelijks-cultus, wat een vorm van afgoderij is. De banden, ketenen, bindingen zorgen dus voor scheiding, mazona, zoals in het boek Iyowb.

Paulus betekent in de grondtekst het weinige, het lege, het kleine. Hij komt tot de Christus, een afdekwoord voor afgrond, opening, vagina.

In de grondtekst en worteltekst staat er : door te komen tot de leegte, de vagina, sterft de oude mens, het vee, een geweldadige dood, en komt men tot de eeuwige dood, de eeuwige verdoemenis in de hel, apothnesko, wat hier als overwinning wordt gezien, als iets positiefs, kerdos. Want de hel is iets positiefs in de diepere lagen. Paulos, het weinige, verlangt naar de eeuwige verdoemenis, de eeuwige dood, want hierin komt hij vrij van de oude natuur.

19 Want ik weet, dat dit mij tot behoud zal strekken door uw gebed en de bijstand des Geestes van Jezus Christus,

Gebed en bijstand, deesis en epichoregia. Deesis komt van deo, tot slaaf maken, binden. Epichoregia betekent dans in de wortel tekst. Ook duidt het op overwinnings-gejoel. Dit komt ook weer terug in de grondtekst van het OT waarin de vagina dit uitbeeldt. De schaamlippen zijn de lelies, het overwinnings-gejoel, en de schacht van de vagina is een gevangenis. Dit beeldt allemaal uit waar de paradijselijke afgrond voor staat die tot de baarmoeder leidt voor wedergeboorte. Filippenzen is een boek van clowns op paarden in een stad, die dit allemaal probeerden af te dekken, maar in de diepere lagen is het nog steeds terug te vinden.

26 Dan zult gij ruimschoots reden hebben om over mij te roemen in Christus Jezus, wanneer ik weder bij u kom.

Roemen, kauchema, is ook sieraad, mooiheid, wat je alleen kunt vinden in de chasma, de paradijselijke afgrond, als de vaginale schacht tot de baarmoeder van de grote moeder.

Eigenlijk komt het boek Filippenzen op hetzelfde neer als de Psalmen, dat de heilige vagina, de paradijselijke afgrond, oftewel de heilige leegte, leidt tot de arena. Van Issaschar werd er gestolen, en dit boek werd ervan gemaakt, om de diepere lagen af te dekken.

17 Niet, dat het mij om de gave te doen zou zijn, maar het is mij te doen om de opbrengst.

Paulos, het weinige, geeft hier ook toe dat het niet om gaven gaat, maar om loon, opbrengst, buit. In de grondtekst wordt hiervoor het woord 'karpos' gebruikt, vlees, vis, vangst.

Als we Tessalonica bekijken, dan zien we dat de boodschap niet alleen van Paulos, het weinige, komt, maar ook van Timotheus. Timotheus schijnt heel belangrijk te zijn omdat het in de wortel tekst : het vaststellen van prijs en loon betekent, als een meetinstrument. Paulos moest komen tot Timotheus. Ook betekent het gestrafd worden en kastijding ondergaan. Time – Tino.

In de grondtekst wordt het woordje eucharisteo gebruikt, wat in de wortel tekst jachtfetishen zijn, bounty, jachtsloon, wat aan de Grote Moeder gegeven wordt.

Gedenken is in de grondtekst 'feestvieren met de herinneringen'. Herinneren betekent in de wortel tekst eten, kauwen. Dit heeft dus met de jachtmaaltijd te maken. Ook betekent het 'wachten' in de wortel, meno, dus het is weer de samenwerking tussen honger, leegte en jachtmaaltijd. Ook betekent het vastgrijpen en beetnemen om te gebruiken. Herinneren is in de grondtekst een jacht en een fokkerij, die leidt door de honger en de leegte tot de jachtmaaltijd. Meno – Masso.

Dit moet onophoudelijk gebeuren, adialeiptos (vers 3). Wij moeten dus eeuwige jagers worden, oftewel komen tot de eeuwige jachtvelden. Dit zijn de velden van de herinneringen.

Het gaat om de kastijding (slaan), kopos, door de chasma, de afgrond, vagina. Deze moet verdragen worden en uitgevoerd, dus dit komt van twee kanten. Wij moeten getuchtigd worden en tuchtigen. Dat is het werk van de chasma, de paradijselijke afgrond, het wortel woord van 'christus', de kern. Wij moeten volharden in het verdragen van de kastijding. Dit probeerden de bandieten af te dekken.

Het evangelie, het runderfeest in de wortel tekst, kwam niet door het woord maar door krachten (kra, jachtsloon) die zijn verbonden aan jachtsfetishen (de weelde en rijkdom van de jager), jachtstrofeeen die een bepaalde level van kracht, kra, afgeven. Dit bepaalt ook weer het succes van de volgende jacht. Zo wordt dat in de grondtekst van Tessalonica beschreven. Ook komt het evangelie, runderfeest, door plerophoreo, tamiym, slavernij, de stam Benjamin. Dit is ook wat geloof, pistis, in de wortel tekst betekent. Plerophoreo komt van phoreo, het dragen van wapenrusting, jachtrusting.

Om verder de stad Tessalonica in te gaan voor een invasie heb je de heilige sneeuwkatten nodig, anders zal de draak van Tessalonica je verwoesten. Deze sneeuwkatten zijn heilig en majestueus. Het zijn grotere katachtigen, zoals panters, maar zijn daar eigenlijk niet mee te vergelijken. Ze zijn wit met zwarte oren.

2 Immers, ondanks de mishandeling en de smaad, die wij, zoals gij weet, te Filippi tevoren ondergaan hadden, hebben wij u, in onze God vrijmoedig, onder zware strijd het evangelie Gods gebracht.

Het evangelie, het runderfeest, gebracht, onder zware strijd, agon. De AGON is de arena.

De runderjacht is tegelijkertijd een test, dokimazo, wat ook de prijs betalen betekent. Door te testen zien we of de prijs wordt betaald, ook voor onszelf, of er aan de voorwaardes wordt voldaan. Zij die op gaven hopen zullen bedrogen uitkomen in de test. De dokimazo zift alle luien en cheaters uit. Bedriegers komen niet ver in de dokimazo (vers 4).

Speciaal wordt dan de kardia getest, datgene wat het bloed doet circuleren, het hart. In het Levitische is bloed een soort geld, als loon, en dat is aan strenge wetten verbonden. Het christendom is een valse bloedsomloop. De dokimazo zal daarmee afrekenen.

8 Zo waren wij, in onze grote genegenheid voor u, bereid u niet alleen het evangelie Gods, maar ook ons eigen leven mede te delen, daarom, dat gij ons lief geworden waart.

Niet alleen euaggelion werd gepredikt, maar ook psyche, wat komt van PSYCHO, koud worden, het afnemen van de liefde. Dit was belangrijk omdat mensen een slaaf waren van warmte, warmte onder elkaar, liefde onder elkaar, mensenbehagenis, slaaf zijn van de illuminati, tuchteloosheid. Hierom moest Paulos komen tot Timotheus, tot het vaststellen van de prijs, het meet-instrument, en tot dokimazo. De runderjacht is namelijk niet onvoorwaardelijk. Anders zou de draak van Tessalonica hen verslinden. Door Timotheus werd Paulos ingewijd in de stam Benjamin. Dit is dus esoterisch. Paulos staat voor het weinige, de beginnende leegte, als de opening van de vaginale schacht voor de reis, een reis tot Timotheus, het heilige meetsnoer, de heilige test, tot heilige slavernij. Timotheus is een Nieuw Testamentische tamiym, een symbool voor de heilige slavernij. Paulos is de wachter van de heilige vagina, aan de poort, die verslagen moet worden. Timotheus is de wachter van de stam Benjamin, van de tamiym, die verslagen moet worden. Dit gebeurt in Tessalonica.

Paulos en Timotheus zijn een soort van Nieuw Testamentische urim en tamiym. In de esoterie en de grondtekst ontving Paulos de heilige gebondenheid door Timotheus.

Paulos is het hongeren, dat wat vooraf gaat aan de leegte, als een lichtere vorm van leegte, als een portaal. Dit is de ingang van de vaginale reis, als een Nieuw Testamentische Judah. Deze wachter moet verslagen worden, want deze wachter heeft alles ondergesneeuwd. Paulus bewaakt de weg tot Jezus, tot de vaginale reis. Paulus is als de schaamlippen van deze vagina, die zijn joelende wetten van overwinning heeft opgesteld. Paulus is de Nieuw Testamentische lelie, en Tessalonica is als de stad van de lelies, als de Lelie Stad. Hier huist een grote draak.

De prediking van het runderfeest is de kopos, wat tucht betekent, slaan. Ook is het ergazomai, een handel. Deze handel is dus heilig, want er wordt gekeken naar wat de prijs is en of er aan de prijs voldaan wordt. Zo ontstaat er dus slavernij.

Deze prediking is de kerysso, wat betekent 'dat waar naar geluisterd moet worden, en wat gehoorzaamt moet worden'. De kerysso brengt heilige slavernij, leidt tot Timotheus.

Blijdschap is chara, wat komt van chairo, oorlogsgroet, dat wat verbindt in de oorlog. Zo worden de banden tussen krijgers gesmeed. Tessalonica wordt beschreven als de chara, chairo. Tessalonica is de poort van de vagina, de schaamlippen, de stad van de lelies, waar warriors aan elkaar verbonden worden, door dezelfde strijd te voeren, namelijk door Tessalonica in te nemen.

2 en wij hebben Timoteüs, onze broeder, en een medewerker Gods in het evangelie van Christus, gezonden om u te versterken en u te vermanen inzake uw geloof,

Timotheus, het meetinstrument en schattingsinstrument voor de heilige gebondenheid werd gezonden tot de heiligen, als een ervaring na het pinksterfeest. Wij moeten dus tot Timotheus komen, en deze wachter verslaan, om gebonden te worden in de gnosis. Hij is de band in het runderfeest in de grondtekst, om te binden in het heilige, en zo worden wij ook aan elkaar verbonden. Timotheus wekt dus de dieptes van Levi op, door de stam Benjamin.

Waar vermaning staat, staat er in sommige vertaling vertroosting, maar in de diepte van dit woord betekent het oproepen tot de oorlog, als een oorlogsgroet en een oorlogsroep. Dit is wat er gebeurt aan de poort van de vagina, de chasma, wat men misherleid en misvertaald heeft in 'christus'.

Dit is allemaal door sterizo, wat hardmaken, koppig maken betekent, wat een vagina doet met een mannelijk geslachtsdeel. Sterizo is stijf maken, erectie, koppigheid. Alleen door die koppigheid kan er oorlog gevoerd worden. De koppigheid breekt vrij van de vijand, en valt de vijand aan.

3 dat niemand zou wankelen onder deze verdrukkingen. Gij weet immers zelf, dat wij daartoe bestemd zijn;

Wankelen is saino, dwepen, complimenteren. Hiermee wordt dus afgerekend. De vijand dwingt voortdurend complimenten en dweperijen af, maar door de sterizo, door Timotheus, ontstaat er koppigheid. De koppigheid bindt ons in de gnosis. Het geeft ons moed, vrijmoedigheid, dapperheid, en roept ons op tot de oorlog. Saino komt van seio, wat vrees betekent, trillen voor de vijand, mensenbehagenis en mensenvrees. Ook hiermee wordt afgerekent.

Saino – seio, gebrainwasht zijn en onder controle van de vijand als een slaaf, wordt veroorzaakt door verdrukkingen, THLIPSIS. Dit woord komt van trauma, een wond. Het is algemeen bekend dat de illuminati controle programmeert door trauma. Trauma ontstaat door verwarring, tegengestelden. Ook betekent het bok in de wortel tekst, de TRAGOS, waar ook het woordje tragedie vandaan komt. Tegen deze bok hebben wij strijd te voeren. Deze bok veroorzaakt trauma, en split zielen op in de wortel tekst, THRAUO. Ook komt het van eten, jachtmaal en knarsetanden, gillen, TROGO – TRIZO. Van Thor is het bekend dat hij twee van zulke bokken had, Tandgniostr en Tandgrisnir, tandenknarser en tandenvermaler. Zij vormen de basis voor de misdaad en het bedrog van de zogenaamde tandheelkunde. Met deze twee bokken moet afgerekend worden. In de bijbel is dit hele principe een eigenschap van de hel. Mensen gillen en tandenknarsen daar. In Tessalonica manifesteert deze bok zich dus als de TRAGOS, ook door de illuminati aanbeden. De bok heeft een hoge positie in het programmeren van slaven door de illuminati. Wij moeten jacht voeren op deze bok. De bok staat voor het harde en het koppige van de illuminati.

Dan wordt Timotheus beschreven als dat wat leidt tot de runderjacht, het runderfeest. De heilige gebondenheid zal de valse gebondenheid tot de illuminati aanvallen, dat will zeggen : de mannelijke suprematie, de rund, de buffalo, de bizon, wordt ingenomen (vers 6). Dit runderfeest komt tot gestalte in de heilige slavernij, pistis, en de moederschoot, de agape. Hierin vindt een grote wedergeboorte plaats, door veel runderbloed. Ook onstaat er hierdoor mneia, geheugen, wat in de worteltekst betekent : wachten (honger) en jachtmaaltijd (meno – masso). Dit is de samenwerking tussen Judah en Issaschar, de band. Tessalonica was een nederzetting gebouwd op de beroving van Issaschar. Wij moeten deze schatten opnieuw plunderen en innemen :

Wij moeten Tessalonica innemen en aan de voeten van Issaschar leggen, terugbrengen tot de vagina, tot de baarmoeder, als jachtfetishen. Dit zal ons succesvol maken in de volgende jachten. Er is een strijd gaande om deze poort, en wij moeten strijden om in te gaan. Hierin, in Meno – Masso, in Issaschar, vindt echo plaats, oftewel Levitische bloedbanden door het gezamenlijke jachtmaal. Dit is het ware avondmaal. Door de heilige slavernij worden dan ook anderen opgeroepen tot de oorlog (vers 7).

Dit gebeurt door STEKO, standvastigheid en volharding in deze dingen, als een erectie in de grondtekst. Dit komt van histemi, de heilige weegschaal die ervoor zorgt dat men niet uit de heilige honger komt. Dit staat voor Judah. Wij moeten komen tot STEKO, tot de heilige weegschaal, om al ons vet, onze spieren, af te leggen, om opgewekt te worden tot een andere oorlog. De illuminati maakt mensen vet, en maakte spieren, om de heilige erectie te doven, om op te roepen tot een oorlog tegen de grote moeder. Wij moeten terug keren tot STEKO, niet meer leven door Genesis, maar door Genitalieen, niet door spier, maar door penis, onderworpen aan de heilige vagina, de chasma, de heilige leegte, wat men had misvertaald en misherleid tot Jezus om de Grote Moeder en de gnosis te bespotten.

STEKO is het Griekse Judah, als de Judas die het Jezus-zegel verbrak. Wij moeten komen tot de heilige weegschaal wat al het vet en spieren zal wegbranden, zodat we door de heilige honger opgewekt worden, tot de erectie van het paradijselijke lichaam, volgepompt met het bloed van de vijandelijke prooi, ingetogen door een grotere honger, beteugeld. Spieren worden volgepompt met het bloed van onschuldigen, en zijn gedoemd tot de ondergang. Er gaat een nieuwe wereld komen. Ook de adem zal sterven, en zal plaatsmaken voor het heilige, eeuwige zaad. Zo zullen wij geheel loskomen van de illuminati.

De jachttrofeeen moeten gebracht worden tot de Grote Moeder, als een kastijding voor ons. Wij mogen hier niet aan vasthouden. Wij jagen voor de Gnosis.

10 Nacht en dag bidden wij vurig, dat wij uw aangezicht mogen zien en voltooien wat nog aan uw geloof ontbreekt.

Geloof, pistis, is de heilige slavernij in de grondtekst, de stam Benjamin, de tamiym. Voltooien is in de wortel tekst de visserij. Zo wordt de heilige slavernij volkomen. Dit gebeurt door gebed, deomai, wat komt van deo, binden, tot slaaf maken, als in een oorlog of jacht. Door Aser, oorlog, en Naphtaliy, jacht en visserij, komen wij tot de stam Benjamin, de heilige slavernij.

Voorschriften is paragellia, wat in de wortel tekst vee of runderen betekent, en vee feest, runderfeest. 'Gegeven', didomi, is 'betalen, loon', en dit gebeurde door Paulos en Timotheus, het lege, het weinige en het meet-instrument, de heilige gebondenheid, door de chasma, de heilige afgrond, vagina.

14 Want indien wij geloven, dat Jezus gestorven en opgestaan is, zal God ook zó hen, die ontslapen zijn, door Jezus wederbrengen met Hem.

Want indien wij slaven zijn tot de chasma, paradijselijke afgrond, heilige vagina, die 'geboorte gaf' in de grondtekst, die deed oprijzen in de oorlog, zo zullen zij komen tot de 'ago', het runderfeest, de uiteindelijke bestemming van het vee.

Dan in vers 15 zien we de openbaring van de heilige vagina die komt om te oordelen. Deze doet ook de slapenden ontwaken. Dit wordt in de grondtekst beschreven als een gebeurtenis. In vers 16 worden de heilige voeten geopenbaard in de wortel tekst om te vertreden. Dit gebeurt met jachtsgejoel in de grondtekst. Ook wordt het instrument en de tong van de chief van de engelen gehoord (archo). Engelen zijn in de wortel tekst de vierders van het runderfeest, veehouders, jagers, en transporteerders van vee (ago). Engelen zijn ook amazones in de wortel tekst. Er wordt een heel verhaal verborgen gehouden onder het woord 'engel'. Het woord 'engel' was om dit allemaal af te dekken, en zo de illuminati veilig te houden. Dit zegel wordt in deze dagen verbroken, dit voorhangsel wordt gescheurd.

Dit veroorzaakt salpigx, van salos, het zwellen van de zee, van de wateren van bloed. Als de heks Tessalonica wordt verslagen zal dit gebeuren, dat de rivieren van bloed beginnen te stromen zoals nooit tevoren. In de wortel tekst staat er dat er dan gebogen wordt onder het nieuwe bewind, gehoorzaamheid door kastijding, door de heilige vrees. De mensheid zal trillen en beven. Dan zullen zij die verlamd en kreupel (nekros) waren gemaakt door de heilige afgrond, vagina, die tot de leegte waren gekomen, door de honger, als eerste tot de oorlog worden opgeroepen en een hoge rang krijgen, als chiefs. Dit wordt altijd heel selectief vertaald in de opstanding uit de doden, maar is een oorlogs-oproep en een wedergeboorte in de grondtekst.

Dan zullen de eeuwige, heilige slaven (zao, heilige activiteit), en die perileipomai zijn, overgeblevenen, overwinnaars, zij die de lagere rangen (leipo, vee) piercen, doorsteken (beyond, aan de andere kant, peran – peiro), in ballingschap gaan, getransporteerd worden (harpazo), bezit worden.

Voor deze oorlog en jacht moeten zij elkaar oproepen in de grondtekst (vers 18).

2 gij weet zelf zeer goed, dat de dag des Heren zó komt, als een dief in de nacht.

'Dag', hemera, is in de grondtekst een woord voor vasten, afzondering, onthechting. Dit is in de wortel tekst 'tam', onbewegelijk, verlamd, zitten, en erectie (hezomai), hard, stijf. Het is het binnengaan van de heilige verlamming. Erchomai, komen, betekent in de grondtekst 'kennen', ook als een wedergeboorte. Dit zal in de grondtekst leiden tot het buitmaken, tot de jacht. Dit is ook het verbreken van vertrouwen.

3 Terwijl zij zeggen: het is alles vrede en rust, overkomt hun, als de weeën een zwangere vrouw, een plotseling verderf, en zij zullen geenszins ontkomen.

Weeen is ODIN, de ondergaande zon, in het Grieks. Dit komt over een zwangere vrouw, GASTER, dat is een man die geheel van buik is gemaakt, vraatzucht. ODIN, eDeN, de stam DAN zal de GASTER verslinden, en de gaster zal moeten loslaten wat hij heeft opgeslokt, een grote schat. Ook DAN zelf zal ten onder gaan in deze strijd, als de ondergaande zon. Dit is een strijd tussen twee grote territoriale geesten. Deze strijd gaat in de grondtekst vooraf aan de openbaring van de heilige vagina, de heilige afgrond, de chasma.

De kinderen van de hemera zullen hieraan ontkomen (vers 4, 5). Ook zullen de kinderen van phos, letterlijk : zij van het visioen van Adam (huios), hieraan ontkomen.

6 laten wij dan ook niet slapen gelijk de anderen, doch wakker en nuchter zijn.

Waken is gregoreo, actief zijn, heilige slavernij, als stricte aandacht hebben voor dat, wat komt van egeiro, wedergeboorte, oproep tot oorlog, erectie, wat komt van agora, plaats van oordeel. Zij die dronken zijn van overvloedig onschuldig bloedvergiet en moord, methyo, zullen tot slaap geleid worden (vers 7).

8 maar laten wij, die de dag toebehoren, nuchter zijn, toegerust met het harnas van geloof en liefde en met de helm van de hoop der zaligheid;

Borstplaat, harnas, thorax, is alles gemaakt van botten. Geloof, pistis, is slavernij, en liefde is de moederschoot. Dit is voor hen die de hemera toebehoren. De helm, de perikephalaia, is in de wortel tekst de kephale, het afgehakte hoofd van gevangen vee. De kinderen van de hemera zijn de headhunters. Zij dragen deze hoofden in hun rituelen om zo contact te maken met de Levitische tijdschijf. In het OT is dit PI. PI is in Genesis 1 in het Aramees de plaats ouder dan de Tehowm, ouder dan de paradijselijke afgrond, waar duisternis en leegte heersen. Dit betekent 'veekop'. Het vijandelijke vee is onthoofd, en het hoofd is op een paal geplaatst, wat in de wortel tekst ook ronddraaien betekent, als een beeld van de Levitische tijdschijf. In PI leven de oorspronkelijke head-hunters. Dit is ook wat er op het pinksterfeest gebeurd. Het is een beeld van de besnijdenis en de scalpering, zodat de jagers in contact komen met de grote moeder van de wildernis.

9 want God heeft ons niet gesteld tot toorn, maar tot het verkrijgen van zaligheid door onze Here Jezus Christus,

Toorn is orge, wat in de wortel tekst kip, haan betekent. In de grondtekst staat dat wij hier niet voor zullen buigen, maar wij zullen het bezitten door de heilige vagina, de heilige leegte. Dit komt van poieo, fokkerij, slagerij, feest.

Dezen zijn geslacht zodat wij door de gregoreo, de oproep tot oorlog, en door het overwinnen van de slaap, de valse dronkenschap, kunnen komen tot de zao, de heilige slavernij (vers 10).

Roept elkaar tot de oorlog en help elkaar in de erectie, staat er letterlijk in de grondtekst, door de poieo, fokkerij, slagerij, feest.

De pistos, de slaaf, zal u roepen, brandmerken, een naam geven, kaleo, van keleuo, commanderen, tot slaaf maken, van kello, aandrijven, ophitsen. De pistos is gesteld als superieur over degenen die hij roept. Slaven worden dus ingewijd door andere slaven in de grondtekst. Hij zal ook poieo, fokken, slachten en feestvieren. Dit vers is in de grondtekst in oorlogs-verband, uitlopende in de jacht. Hiervoor zijn gemerkte oorlogs-slaven en jachts-slaven nodig die aangedreven worden door een hogere bron.

Behouden is katecho komt van echo, bloedbanden hebben door de gezamenlijke jacht. Het goede is kalos, datgene wat oproept tot de oorlog, en wat de elite altijd heeft misvertaald in vertroosting. Overal waar vertroosting staat kun je lezen : de oproep tot de oorlog.

23 En Hij, de God des vredes, heilige u geheel en al, en geheel uw geest, ziel en lichaam moge bij de komst van onze Here Jezus Christus blijken in allen dele onberispelijk bewaard te zijn.

Bewaren is ook bewaken, tereo, wat komt van visioenen, leren door visioenen, overdenken en bewonderen, vereren, contact mee hebben (theoreo – theaomai). Ziel is psycho wat gebracht werd naast het evangelie (runderfeest). Psycho is koud worden, de liefde verliezen, het voorhangsel van de liefde verscheuren, om zo te komen tot de 'koude' gnosis, de instructie, de kunst, wat dus een veel hogere waarde heeft dan de liefde, omdat het veel gedetaileerder is, en veel meer te maken heeft met gerechtigheid en diepte, om zo tot een meer realistische benadering te komen van alles. Dit verschaft veel werk, en dat is juist ook wat gedemoniseerd wordt door de elite.

Dit vers is verschrikkelijk selectief vertaald, als een grove misvertaling. Onthouden, apechomai, komt van apecho, wat ook hebben betekent, aanvaarden, van echo, bloedbanden door de jacht. Poneros is niet alleen het kwade, maar ook werk. De eidos van poneros is het visioen, de kennis, van werk. Aandacht hebben voor, als tederheid. Tederheid is een hogere vorm van liefde, omdat het te maken heeft met kennis hebben van zaken, weten hoe dingen te moeten doen, werkend vanuit onderscheiding en doelgerichtheid. Tederheid discrimineert enorm, en is dus erg doeltreffend, accuraat, gedisciplineerd. Tederheid staat in de grondtekst gelijk aan visioen en aandacht (eido). Tederheid is in de grondtekst de toetser, de waarnemer, de vaststeller van werk, dat wat gedaan moet worden, terwijl liefde op dat punt begint te liegen om aan alles te kunnen ontkomen. De liefde is lui. De tederheid werkt. De liefde bewaart afstand, terwijl de tederheid contact maakt.

Tederheid is geoefend. De liefde is een pretender. Tederheid is zelfs teder met het kwaad, gaat er op een diepere, meer eerlijke manier mee om, terwijl de liefde het kwaad wil martelen tot in alle eeuwigheden. De liefde begrijpt het kwaad verkeerd, mislabelt het, vals veroordeeld het. De liefde heeft zichzelf gemaakt tot rechter, en veracht elke andere beoefening naast het berechten.

De liefde is een orca in koude wateren, om psycho proberen na te bootsen, en noemt alle tederheid 'psychotisch', en wil de illusie creeeren dat de liefde warm is, en dat zij die dit niet aannemen en geloven voor eeuwig zullen branden in de speciaal daarvoor ingerichte martelkamer, de eeuwige verdoemenis. Psycho is de overgang van liefde tot tederheid, de overgang van materialisme tot visoen, van luiheid tot werk. Materialisme is een excuus.

Poneros, werk, is ook dat wat pijn en honger veroorzaakt, ponos, wat komt van penes, arm, hongerig.

Hoofdstuk 6. Timotheus – De I-KRA En De Oorlogs-Oproep – De Openbaring Van Aser

Charis, jachtsloon, is in de wortels chairo, oorlogsgroet, oorlogs-oproep. Elk loon roept ook weer op tot een nieuwe strijd, terwijl genade laat inslapen.

Charis, jachtsloon, oorlogs-oproep (chairo) en eirene, necromantie, is door de chasma, de vagina. De vagina is de poort tot de onderwereld, tot contact met de doden.

Dan staat er dat door de toename van slavernij (pistis) de axios plaatsvindt, contact, wat zijn wortels heeft in ago, het jachtsfeest. Slavernij is de poort tot het civiele systeem van de jungle (vers 3).

3 Wij behoren God te allen tijde om u te danken, broeders, zoals gepast is, omdat uw geloof zeer toeneemt en uw aller liefde jegens elkander sterker wordt.

De moederschoot wordt hierdoor superieur (pleonazo – pleion). Dit komt van polys, groot, veel. De moederschoot wordt hierdoor dus groter, en met meer, om hierdoor superieur te worden.

In vers 4 wordt het duidelijk dat juist door de verdrukkingen, molesteringen (diogmos – dioko) wij harder rennen en vluchten om onze greep op de heilige vagina te verstevigen, en dit onze slavernij verdiept. Juist hierdoor blijven wij in leven. Zonder deze tegenkracht zouden we sterven. Er moet een tegenwicht zijn. Wij moeten dit leren herkennen en leren waarderen.

Ook wordt dit veroorzaakt door de THLIPSIS. Dit woord komt van trauma, een wond. Het is algemeen bekend dat de illuminati controle programmeert door trauma. Trauma ontstaat door verwarring, tegengestelden. Ook betekent het bok in de wortel tekst, de TRAGOS, waar ook het woordje tragedie vandaan komt. Deze bok veroorzaakt trauma, en split zielen op in de wortel tekst, THRAUO. Ook komt het van eten, jachtmaal en knarsetanden, gillen, TROGO – TRIZO. Van Thor is het bekend dat hij twee van zulke bokken had, Tandgniostr en Tandgrisnir, tandenknarser en tandenvermaler. In Tessalonica manifesteert deze bok zich dus als de TRAGOS, ook door de illuminati aanbeden. De bok heeft een hoge positie in het programmeren van slaven door de illuminati. De bok staat voor het harde en het koppige van de illuminati. Toch hebben wij deze tegenkracht dus nodig. De Grote Moeder schiep dit als een kracht om ons tot de heilige vagina te drijven.

In de grondtekst is er geeneens een heilige erectie mogelijk zonder dit. Er moet een bok geofferd worden, het harde, om te komen tot het zachte, het lege, de paradijselijke afgrond, de vagina, om zo tot het ware harde te komen, door het bokkenbloed. Dit is ook wat de geslachtsdelen uitbeelden, dat de bok, het harde, sterft wanneer het tot de leegte komt, het zachte. De illuminati probeert dit allemaal uit te buiten om de bok veilig te stellen.

Dit is het bewijs en teken van de rechtvaardigheid van de vagina, dikaios, dike, een systeem van kastijding (vers 5).

De bok staat voor het harde, erecte, wat door de vagina getransporteerd wordt tot de plaats van oordeel. Transport is kataxioo – ago in vers 5, wat wordt veroorzaakt door het teken. Dit wordt verder als de reden beschreven van het lijden.

8 in vlammend vuur, als Hij straf oefent over hen, die God niet kennen en het evangelie van onze Here Jezus niet gehoorzamen.

De heilige vagina, chasma, komt om zij die geen 'eido' hebben, geen tederheid, geen visioen, geen kennis, geen aandacht, te straffen, en hen die niet luisteren naar het runderfeest, dit feest niet vieren. Zij zullen geen deel hebben in de ischys – echo, geen deel hebben aan de bloedband door de gezamenlijke jacht (vers 9).

1 Maar wij verzoeken u, broeders, met betrekking tot de komst van onze Here Jezus Christus en onze vereniging met Hem,

Weer gaat het hier over de oorlogs-oproep en het geven van geboorte, door de vagina. De vereniging, synago, is in de wortels het vangen en verzamelen van vissen, binnenhalen door een net. Dit komt weer van ago, runderfeest, veehouderij, jacht, en transportatie van vee.

Dit alles om los te komen van vleierijen, dweperijen, mensenvrees en mensenbehagenis (vers 2).

3 Laat niemand u misleiden, op welke wijze ook, want eerst moet de afval komen en de mens der wetteloosheid zich openbaren, de zoon des verderfs, 4 de tegenstander, die zich verheft tegen al wat God of voorwerp van verering heet, zodat hij zich in de tempel Gods zet, om aan zich te laten zien, dat hij een god is.

Dit gaat over de huios van apoleia, de zoon, Jezus, Adam, van eeuwige verdoemenis. Deze heeft zich inmiddels in de tempel gezet als een god. Deze god wordt in de christelijke kerk aanbeden, de god van de eeuwige marteling in de hel. In de grondtekst hield dit ding de kennis verborgen.

16 En Hij, onze Here Jezus Christus, en God, onze Vader, die ons heeft liefgehad en ons eeuwige troost en goede hoop door zijn genade verleend heeft,

Dit gaat over de eeuwige oproep tot oorlog in de grondtekst, en de verwachting van vrees, spanning en het kwaad, door het loon en de oorlogs-oproep.

Sterizoo is een woord wat gebruikt wordt voor erectie, en wat dit ook is in de wortel tekst. Een slaaf zal komen om de erectie te brengen in het paradijselijke lichaam, door het bloed van de vijandelijke prooi in de geslachtsorganen te pompen. Dit gebeurt door het hele lichaam, en is belangrijk in de oorlogs-voering en de jacht. Het is een wedergeboorte en een oproep tot oorlog.

3 Doe, zoals ik u bij mijn reis naar Macedonië aangeraden heb: blijf nog te Efeze, om sommigen te bevelen geen andere leer te brengen,

In de grondtekst roept Paulos, het weinige, Timotheus, het slavenjuk, de weger, op om oorlog te voeren in Efeze. Dan zegt Paulos dat Timotheus weg moet blijven van fabels en genealogieen, om zich te richten op oikodomia wat heel letterlijk erectie betekent en bouwen, als het bouwen van het paradijselijk lichaam, in de pistis, de heilige slavernij.

Dan zegt Paulos dat aan het einde van het fokken en feesten de baarmoeder is, als het centrum van de bloedsomloop. Ook is dit de plaats waar de warriors verzamelen, de vechtslaven. Zij worden geinitieerd in eido, kennis, aandacht, visioen, tederheid, als de opening van de zintuigen. Iedereen die hier van wegvalt wordt gegrepen door ijdele spraak.

Wij weten, eido, tederheid, door tederheid, dat de wet, nomos, vetmesting van vee in de wortel tekst, goed is, kalos, ook selectief misvertaald als troost, maar wat dus een oorlogs-oproep is. Tederheid mest de vijandelijke prooi vet, wat tegelijkertijd een oorlogs-oproep is, omdat het namelijk de vijand openbaart. Dit is de diepte van het vetmesten. Het is openbaring. Het is ontmaskering. Daarom is eido ook de opening van de zintuigen. We krijgen een beter zicht op wat de vijand is en welke strijd we moeten voeren.

Doxa betekent de hemelvaart, of een opstanding tot de hemel, en de staat van het gaan naar de hemel na de wederkomst, en doxa wordt genoemd in verband met het evangelie, het runderfeest, als doxa euagellion, het evangelie van heerlijkheid. De hemelvaart is het runderfeest. Hier loopt alles op uit, dat de mannelijke suprematie in de buffeljacht wordt verslagen, tot het openen van de schoot van de grote moeder. Dit is wat het ware evangelie is in de lagen van de grondtekst (vers 11).

14 en zeer overvloedig is de genade van onze Here geweest, met het geloof en de liefde in Christus Jezus.

In de grondtekst staat : superieur in kwaliteit is het loon in de slavernij en de schoot van de grote moeder door de vagina.

16 Maar hiertoe is mij ontferming bewezen, dat Jezus Christus in de eerste plaats in mij zijn ganse lankmoedigheid zou bewijzen tot een voorbeeld voor hen, die later op Hem zouden vertrouwen ten eeuwigen leven.

Dit vers gaat over de overgang van slavernij tot eeuwige slavernij. Dit gebeurt door hypotyposis, merktekenen, ook psychologisch, door patronen.

Dan wordt het duidelijk dat juist door Timotheus, door het wegen, door de eeuwige slavernij, het vaststellen van de loon-patronen, de weg terug is tot het kinderrijk, als de bron van het eeuwige kindschap (vers 18). Zij die dit verwerpen en ook eido, tederheid, visioen, kennis, aandacht, zullen schipbreuk leiden, zoals Hymenaios, wat betekent : toebehoren aan het huwelijk, van humen, de god van bruiloften.

8 Evenzo moeten de diakenen waardig zijn, niet met twee tongen sprekende, niet verzot op veel wijn, niet op winstbejag uit,

Diakenen zijn in de wortel tekst sex-slaven van de monarchie, van de illuminati. Diakonos, van dioko, molesteren. Dit is een verdraaiing van I-KRA, het toewijden van de sexualiteit aan de Grote Moeder.

Mysterion is in de wortel tekst het niet kunnen spreken. Dit is in het OT ALAM, en de paradijselijke ADAMAM, stomheid door het bloed van de vijandelijke prooi. In dit vers gaat dit ook door echo, de gezamenlijke jacht. Het gaat dus om de ALAM, de ADAMAM, de heilige stomheid, van de pistis, de slavernij, door de echo, en in eido, tederheid, visioen, kennis.

10 Laten ook dezen eerst op de proef gesteld worden, om daarna, als zij onberispelijk blijken, hun dienst te vervullen.

De diakonos zijn monarch mind-controlled sex-slaven van de illuminati, om I-KRA verborgen te houden. Ook brengen zij geld binnen in de grondtekst, als gedwongen prostitutie. Dit zegel moet verbroken worden zodat de I-KRA weer zichtbaar wordt. De I-KRA, degenen die hun vruchtbaarheid hebben toegewijd aan de Gnosis, aan de Grote Moeder, worden getest en daarna tot de oorlog opgeroepen en worden als een oorlogs-oproep. Dit is verbonden aan de stam Aser, de stam van de gladiatoren, de warriors en de I-KRA. Alleen door de I-KRA is er een oorlogs-oproep (kaleo). De I-KRA moet zich manifesteren in oorlog, want daartoe is de vruchtbaarheid, de sexualiteit, bestemd. Hiertoe wordt er ook getest. Alle valse sexualiteit zoals van de diakonos zal afbranden.

Met Salomo is hetzelfde aan de hand als met Jezus. Het is een zegel op een diepte van de grondtekst. Salomo, vrede, komt van compleet, een ander woord voor Tamiym, de stam van Benjamin, oftewel slavernij.

Nahum is de Oud Testamentische trooster in de grondtekst, een soort van voor-christelijke “heilige geest”, maar in de wortel tekst betekent dit oorlogs-oproep. De troosters kwamen om de oorlogs-lust uit te doven, zodat de aliens de mens gevangen konden houden. In het NT gebeurt hetzelfde, namelijk dat vertroosting de oorlogs-oproep verborgen houdt in de grondtekst. De oorlogs-oproep gebeurt door de chasma, de vagina, wat slap werd afgedekt door het daarvan afgeleide woord 'Christus'. Hier zien wij de grote samenzwering, het grote complot van de christus en de heilige geest. Wij moeten het Nahum portaal openen om terug te keren tot de bron. Nahum leidt terug tot de heilige vechtslaaf, en de heilige vruchtbaarheids-slaaf, tot de heilige nekring waar Nahum oorspronkelijk voor stond, de stam ASER.

Maleachi is Malakiy, boodschapper, van malak, engel, wat in NT wortels vee-vervoerder betekent, als een beeld van het leiden tot het laatste oordeel. Dit wordt door Maleachi verborgen gehouden. Maleachi wordt door de kerk gebruikt om arme mensen hun geld af te roven door de zogenaamde tienden-leer (Maleachi 3 : 10). Maleachi houdt de engel verborgen, wat ook de viering van het runderfeest betekent, het overgaan van gave tot loon. De kerk wil dat de mens geeft in plaats van beloont. Maleachi is het cheater-programma hiervoor. Dit is een zwaar zegel wat verbroken moet worden. Tienden, ma'aser, komt van ashar, pretentie, pretenderen rijk te zijn, prosperity, maar in diepte betekent het 'erectie' en 'bouwen', wat dit allemaal verzegeld houdt, zodat de aliens de mens impotent kan houden. Dit is wat Maleachi doet. Nu gaat Maleachi ook over Elia die de kinderen tot de vader zal brengen in de eindtijd, wat gebeurde door Jezus. Elia komt van El, wat “verbeeldingen van de buik” betekent. Ook komt het van Jehovah, afgeleid van Hava, Eva, bloedbanden door de jacht, en avah, de lusten daarvan, de instincten. Dit wordt door het woordje Elia verborgen gehouden. Avah betekent ook honger en wenen. Vader kan in de wortels ook generator betekenen, als de baarmoeder, dus dit is juist in de diepte van de grondtekst de weg tot de moeder.

Zoals we zagen werd Christus gecreeerd van het woordje 'chasma', chasm, wat altijd voor de vagina stond, om zo de baarmoeder af te sluiten. Dit was een groot complot van de geesten van mannelijke suprematie. Het was een verkrachting van de moeder. Wij hebben hier met een zware misdaad te maken. Chasma, vagina, leidt helemaal terug tot het Hebreeuwse woord “checed”, de eeuwige verdoemenis, als de eeuwige tucht, en die was bestemd voor de heiligen.

In het Orions betekent “chid”, waar 'god' en 'christus' vandaan komen, kannibaal. Het Orionse 'chod' is het wortel woord hiervan, wat hebzucht betekent, vraatzucht. Het kannibalisme waar het christendom voor staat was een valse aftakking van de oorspronkelijke jachts-bloedlijnen van Orion. Wij moeten komen van de chasma tot de checed om hieraan te ontkomen. Dit betekent komen van de paradijselijke vagina tot de paradijselijke aars. In Romeinen 7 moet de man naar deze plaats geleid worden, zodat de vrouw eindelijk van de wet, de fokkerij in de grondtekst, bevrijd wordt. Dit gaat om een diepere wedergeboorte waar de man niet door de vagina wordt geboren, maar door de aars, tot volle bevrijding van de vrouw. Ook in het EE wordt er een paar keer over dit soort geboortes gesproken.

Het volk moet vrijkomen van kannibalisme, van overmoed, en moet leren jagen en fokken. Het christendom kon ontstaan omdat er geen kennis over deze dingen was.

Als er over het Noorden gesproken wordt in het OT, dan gaat het in de wortel tekst over het verborgene, een valstrik, duisternis, als het beeld van de aars. Het Oosten is een slappe vertaling van oudere plaatsen van het paradijs, en dat is ook de exacte betekenis van de wijzen uit het Oosten die het kindje Jezus bezochten. Zij stonden namelijk voor de oudere delen van het paradijs die het kindje Jezus verborgen hield, de paradijselijke vagina en de paradijselijke aars. Ook Gad staat voor de aars, en die werd door het woordje “God” verborgen gehouden. De betekenis werd geheel veranderd. Gad betekent : 'de plaats waar verzameld wordt en gecreeerd', wat de aars oorspronkelijk betekende, als een poort van transformatie. Dit was de heilige eeuwige verdoemenis. Daarom werd de aars veroordeeld, gedemoniseerd, ook verbonden met sodomie, homosexualiteit. Natuurlijk is de aardse aars gevallen, en ver van zijn paradijselijke oorsprong.

Zefanja is in de wortel tekst de verborgen creatie, als de paradijselijke aars, als de schepping van Gad. Hier wordt er macht uitgevoerd over de chid en de chod, de kannibaal en de hebzucht, waar het varken een beeld van is.

Getsemane is in de wortel tekst lagen een plaats van vetmesting en onderdrukking van het vetgemeste. Wanneer Jezus druppels bloed zweet, staat er eigenlijk in de grondtekst 'vetmesten'. Dit gebeurt dus door de vagina, de voeder, waar Jezus voor staat. De kruisiging is in de wortel tekst oprichten, sterk maken. De kruisiging staat voor de oprichting van de vagina. De vagina is het laatste overblijfsel van het vaginale zenuwstelsel. Ook de aars was een zenuwstelsel. Door het vaginale zenuwstelsel en het aarselijke zenuwstelsel werden de zintuigen geopend. Zo werkten dus de paradijselijke zintuigen. Deze zenuwstelsels waren door het hele paradijselijke lichaam aangelegd.

In Romeinen maakt Paulus, het weinige, zich bekend als de slaaf, doulos, van Jezus, van de vagina. Dat wil zeggen dat het weinige, het lege, het hongerige, aansluit op het vaginale zenuwstelsel van het paradijs. We zagen dus dat chasma voortkwam vanuit de checed, de aars, dus dit slaat ook op het aarselijke zenuwstelsel. Hierdoor worden de zintuigen geopend.

Zonde betekent in diepte het missen van het merkteken, het losstaan van slavernij, want dan ben je vrij om te doen wat je wil en dan gaat het fout, omdat alles zo uitgebalanceerd is. In Romeinen 5 leidt het loon tot eeuwige slavernij. Omdat het vlees zo gevaarlijk is en losbandig betekent elk loon een soort van valstrik om het vlees in te vangen, zodat slavernij in kan zetten. Het loon is dus een diepere, betere, vastere slavernij om goede werken te doen, om zo niet van het pad af te wijken (vers 21). Dit gebeurt door Jezus Christus, wat dus herleid moet worden tot het vaginale zenuwstelsel (chasma) en het aarselijke zenuwstelsel (checed).

Het boek Romeinen gaat over het loskomen van de zonde, loskomen van het missen van het merkteken, om zo het merkteken te ontmoeten. Het merkteken in Openbaring om te kunnen kopen en verkopen, het merkteken van loon, is zoals we zagen het teken van Salomo. Salomo verbergt in de worteltekst de stam Benjamin, de heilige slavernij. Alleen door heilige slavernij kunnen we loon ontvangen. Dit loon brengt diepere slavernij en leidt ons tot eeuwige slavernij.

Er was een droom over hoe suiker vals, kunstmatig bloed creeert, waarop het keizerrijk van de vijand gebouwd is. Het is niet echt, en het vlees is een soort van plastic, ook vals. Suiker wordt gereguleerd door de alvleesklier, wat ook weer met Orion heeft te maken. In het Orions is suiker 'Jes', en is verbonden aan luiheid en strategie-loosheid. Jes-Sus betekent dus in het Orions-Latijns : 'suiker-varken'. Vandaar ook alle reddings-theologieen over hoe 'gered' of 'behouden' te worden, allemaal gebaseerd op deze luiheid, op suiker. Jesus is Orionse suiker om de mens te verlammen en tot een suiker-slaaf te maken, en dat terwijl in het Hebreeuws redding juist overwinning betekent, en overwonnen worden, waar ook de naam Hosea voor staat in de wortels. Ook het Engelse 'Yes', het positieve bevestigings-woord komt van het Orionse woord voor suiker, 'Jes'.

Zuiver Orions gezien betekent Jes-us suiker-plastic, vanwege het feit dat 'us' plastic is in het Orions, speelgoed. Jezus betekent in het Orions suiker-speelgoed, en is een belangrijk illuminati trigger woord, een buzz woord, om zo hun slaven op te roepen. Suiker roept op hebzucht, om zo consumerende slaven te maken. Dit is de tragische betekenis van het woordje Jezus.

Hoofdstuk 2. De Verbreking Van Het Grote David Zegel En De Openbaring Van Het Nieuwe Israel

Esau, Suw, had Hettitische vrouwen, wat een beeld is van dat hij de berg van de moeder God was opgegaan voor de ossenjacht, buffeljacht, om de rund te overwinnen, oftewel om te komen van het afgeslotene tot het voortgaande.

De Hettieten waren een bergvolk in het Noorden van Kanaan. In de grondtekst betekende het 'scheiding' en 'angst'. Zij vertegenwoordigden de piercings van de MAZONA, de heilige scheiding, en van de Vreze van de Gnosis. De Israelieten moesten tot het Hettitische geheim komen, 'de berg opgaan', oftewel 'de rund overwinnen.' Suw beeldde dit uit. Suw veroverde het mes van de besnijdenis veroveren, oftewel de slagtand van de Behemoth, een boze geest in de vorm van een oer-rund. Suw moest door deze scheiding heen, met als gevolg dat de Grote Moeder hem haatte. Dit werd verzegeld door de kruistocht van Jezus waarin hij verlaten werd door de Vader God, Yahweh.

De toorn en haat van de Grote Moeder rustte op Suw, als de heilige scheiding. Levieten vereren deze scheiding. Er is een wet van scheiding om de gnosis te ontvangen. Haat brengt ons veel verder dan valse liefde, Jove, de Romeinse heersende god. Haat openbaart, terwijl liefde alles dooft en verblind. Door de haat werd Suw de leviet van de Grote Moeder, een Iysh, wat vechtslaaf betekent, en ook kampioen, overwinnaar. Suw was gemaakt om te overwinnen als jager, maar hij was overwonnen door de Meownah, de tent van de grote Moeder.

De grote moeder draagt Suw op om te jagen voor de 'grote vrouwen' (Amazonen) en haar welpen, het kamp (KEPHIR). Hij moest hen MAZONA verschaffen, wat erop duidt dat zij van hem waren gescheiden, maar hij was nog steeds aan hen verbonden voor slavendienst. Dit gebeurde in en rondom de tempelplaats, de MEOWNAH, de zwarte tempel. Hier komen dus alle verborgen duisternissen van het Oude Testament aan hun trekken. De TOWRAH, een opperhoofd van de 'grote vrouwen', van de Amazonen, de wet van scheiding, had Suw veroordeeld, door het abstracte Tlazolteotl principe, oftewel het Levitische schuld-principe. Als wij enig contact met Moeder God willen hebben, dan gaat dat door deze wet, de scheiding van het goddelijke. Jezus ging hier doorheen, afgescheiden van Vader God, Yahweh, de God van mannelijke suprematie, in de donkere nachten van Getsemane en Golgotha, om de scheiding van de Moeder God te verzegelen. Ook Ezechiel kreeg dit certificaat van scheiding, en het Boek des Levens, het boek van de moederschoot, en van de overwinning over het lam, is ook een boek van scheiding in de grondtekst.

Overmoed is belangrijke jachtprooi. TRAB, TARBA is trots, overmoed en offerdieren-vet in het Aramees. Dit moesten de Levieten offeren. In het Orions is dit een aparte groep van vee, een soort reuzen-buffaloes, iets groter dan de buffaloes die wij kennen op aarde. Suw werd bekleed met dierenhuiden, OWR, als een bewapening. Wij moeten de huiden van de TARBA dragen om veilig te zijn tegen de TARBA en niet door hen bezeten te raken. Ook droeg Suw dieren-beenderen voor dat doel.

De Amazonen zouden de Toorn op hem vergroten, de RUGZA, de goddelijke gezonden kastijding/ straf/ oordeel waardoor hij als een bevende wordt. Steeds nieuwe wapenrustingen zouden tegen hem komen.

Suw was besneden op de top van zijn hoofd (scalpering), en dat mocht niet meer teruggroeien, want dan zou hij een probleem hebben met de Amazonen.

Trots, overmoed, TARBA, oftewel offerdier-vet, bedekt de ingewanden, de GEWAY, de hebzucht. Wij moeten dus de TARBA overwinnen en vandaaruit de GEWAY.

De grote moeder was voor Suw als een wild dier, de stam van grote vrouwen, de duistere, verre gnosis/ kennis van Orion. De grote moeder beschouwde en behandelde Suw als een vijand, net als Iyowb. Hij werd door de Amazonen neergejaagd en naar hun hol gesleept. Iyowb was in de grondteksten door gevaarlijke wilde dieren van Orion aangevallen, en zo was Suw. Dit waren geen aardse wilde dieren, maar goddelijke wilde dieren, als monsterachtige hyena's van Orion.

Hun huid moest geschonden (besnijdenis, scalpering, piercings etc.) worden, zodat ze de grote moeder zouden zien, visioenen zouden krijgen.

Woorden worden voor eeuwig in KEP, KEPA (juwelen, hagelstenen in het Aramees) gekerfd, als merktekenen.

De vee-huiden van de boze geesten moeten dus geschonden werden, gesneden, zodat de basis van profetie gelegd kan worden, en er groei zal plaatsvinden in profetie. Hierdoor worden de Amazonen ten volle hersteld. Dit is waarom de Amazonen jacht vereisen, strijd tegen boze geesten, en schending van de huiden van deze geesten. Onze messen mogen niet rein zijn van bloed. Wij zijn niet geroepen om bruidegompje te spelen, maar wij worden de wildernis ingeroepen om met de wilde beesten te zijn. Zie daar te overwinnen en je weg te vinden. Zie daar tot de diepere esoterische sieraden te komen. Het leven is in de diepte een ascetisch sieraad van nauwgezette discipline, van ijzeren wetten waaraan niemand kan ontkomen. Het leven is geen bruiloftsfeest. De bruiloft was slechts een oorlogs-strategie. Het zal zijn als in de dagen van Noach : mensen eten en drinken, en mensen huwen, en ze hebben het belangrijkste vergeten. Ze verspillen hun zaad aan elke hoge boom, en hebben het goddelijke zaad, MAYIM, verlaten, en de betekenis hiervan vergeten. Iyowb walgde van dit leven, en van deze valse behoudenis. Hij wist dat deze afvalligen diep verstrikt waren in de oorlogswetten van de Amazonen.

Suw lag, zoals Iyowb, tussen de Amazonen in, maar niet als een echtgenoot. Hij sliep aan hun voeten, maar hij werd niet als een vriend beschouwd. Hij werd in de gaten gehouden. Hij was een vijand, een BELDBAB, gehaat door de grote moeder. Hij was een gevangene en een slaaf. Hij was een balling. Het levitische boek van Iyowb als leviet van de MEOWNAH, van de grote moeder, is een boek van smekingen gericht aan de Amazonen, maar al wat hij kreeg was genadeloosheid. Diep in zijn hart walgde Iyowb van genade, van behoudenis, want wat zou het hem brengen ? Het zou hem alleen maar verder doen afwijken. Hij zei : 'Zouden wij het goede van God aannemen, en niet het kwaad ?' Iyowb had ook geleerd het lijden te aanvaarden. Het lijden bracht hem visioenen, het bracht hem de Amazonen. Die visioenen en dromen waren zo verschrikkelijk dat hij naar de wurging verlangde, naar de slavenketting. Hij verlangde naar Abbadown, de hel, vernietiging. Gelijktijdig werden zijn wapenrusting en jachtrusting en verder alle andere uitrustingen opgehoogd, maar dit was ook zijn juk. Het verteerde hem, consumeerde hem. Hij kreeg een nieuw lichaam, maar daarvoor moest hij door al deze martelingen heen. Door de kastijding leerde hij gehoorzaamheid.

Alles wat de Amazonen, de grote vrouwen van Orion, hem hadden geleerd werd in hem gekerfd.

Het is belangrijk voor Levieten om op te klimmen in de graden van de Suwitische graden. De Amazonen zullen hiertoe eeuwige inkervingen moeten maken in ons en onze esoterische sieraden, met de Suwitische woorden om die graden uit te beelden.

De Amazonen zullen de heks verslaan, en zal ons door Suw doen binnengaan, de graden van de Suwitische slavernij tot God. Deze graden worden verborgen gehouden in de Christus mythologieen.

Orion maakt korte metten met de bruid en hoer, en zal opnieuw de Suwitische gnosis in het volk planten. Het volk zal teruggeleid worden tot de Suwitische fundamenten, om zo opnieuw Orion binnen te gaan.

De mensheid was geworpen in de YEOR, de put van de vuurrivier, overgeleverd aan Saturnus, de kinderverslindende god van de Romeinen (Cronos, Moloch). Hier werden de kinderen tot slaaf gemaakt in deze 'poel des vuurs'. Dat wat in de lucht hangt, de Jezus-geest, is het geslachtsdeel van Saturnus. De aarde werd hierdoor verkracht, zoals Behemoth de aarde verkrachtte door de Leviathan. Jezus moest aan het hout, aan de boom, gespijkerd worden, zodat hij de rol van de slang van de boom der kennis in het paradijs kon uitbeelden, als Lucifer. In het diepere vuur werd de Suwitische gnosis verborgen gehouden. Het zegel moest verbroken worden. Jezus is de naam die het onderbewustzijn telkens uitsprak om ons in slaap te houden.

Het zegel richtte een georganiseerde religie op. Lucifer had zijn troon boven de grote moeder gezet.

2 Volkomen zal Ik alles van de aardbodem wegvagen, luidt het woord des HEEREN. 3 Ik zal wegvagen mens en dier, Ik zal wegvagen het gevogelte, de kippen des hemels.

Verderop in de wildernis moeten wij de Baal-cultus afdoen, en de Heere ontmoeten als een wild beest. De Amazonen kun je niet 'rondbazen'. Wij moeten lege vaten zijn.

De Trooster zal je vertellen dat er niets aan de hand is met het christendom. De Trooster was door de staat opgezet om mensen in slaap te houden.

Het volk van SUW, Edom, betekent rood paard in de Hebreeuwse grondtekst. Suw gaf zich over aan drie vrouwen :

Maken betekent ASAH, maken om geofferd te worden. De ASAH is een belangrijke Levitische bediening. Zij zijn de fokkers.

Zij die promotie kregen (HAR) voedden Behemoth, de oerrund, oerbuffel/ fokken/ vetmesten, als een groot lijden wat ze moesten dragen (NASA). Zij mochten dit beest/ deze beesten dus niet overmoedig slachten. Dit heeft weer te maken met de ASAH, de fokkers. Dit is waar CHAY, het geheim van het horen en gehoorzamen, ligt en speelt (ook : spot). Het is dus de taak van de ASAH om de BEHEMOTH ook door spot te ontmaskeren. Zij die slaaf geworden zijn van de grote moeder voeren dan hun spel op om met BEHEMOTH op een strategische manier af te rekenen, namelijk door de zondepaal. Zij worstelen met hem, maar laten zich niet verleiden om hem voortijdig af te maken. Dit gebeurt allemaal op de plaats van de wilde beesten in de grondteksten. In het Aramees : Waar de HAYEWTA spelen, de zoomorfischen (BEHEMAH, de wilde voormens). De BEHEMAH jaagt dus op de BEHEMOTH.

Suw, Assur, Taurus, is in het centrum van de Levitische Zodiak als de buffeljacht. Dit teken dooft de zon uit, en verandert het in een buffelvacht.

J-ESAU-S, JE-SU-S, JE-SUW-S, draagt nog steeds dit centrum in zich. ESAU kon nooit weggekapt worden. Het was diefstal, maar de eigenaar bleef gewoon erin gecodeerd.

Titus betekent verpleger en assistent in de grondtekst. Titus is de teknon van Paulos, wat een verdoemd kind betekent, kind van de verdoemenis, en in de wortels betekent het de eeuwige verdoemenis zelf, de straf, de kastijding, als een assistent. Ook is de teknon een verslaving. Titus is de Griekse vorm van de checed. Hier is nogal veel om te doen. De duivel kan niet leven zonder de Titus.

In het OT staat de stam Gad voor de eeuwige verdoemenis, de eeuwige tucht en discipline, wat oorspronkelijk het loon was voor de heiligen. Het was een hele eer om in te kunnen gaan tot de eeuwige verdoemenis, tot checed, de stam Gad. Hier kon men namelijk het Benjamin merkteken ontvangen, het merkteken van de heilige slavernij, wat in het NT de verhouding Titus – Timotheus is, de eeuwige verdoemenis, de eeuwige kastijding, die tot eeuwige gehoorzaamheid leidt, eeuwige overgave en toewijding, in de eeuwige slavernij tot de grote moeder. Daarom is Titus – Timotheus zo'n groot sieraad, en een voorhangsel wat verscheurd moet worden.

Aser is in de diepte van Gad en Benjamin, als de vruchtbaarheids-slavernij, de mechanismes daarvan. De illuminati maakte daar een karikatuur van in monarch mind control, royal mind control, in de zogeheten MK Ultra, genaamd de BETAS, die geprogrammeerde, getraumatiseerde, sex-slaven zijn voor de NWO. Zij zijn een soort van psychologische rituele slachtoffers voor het sterken van deze pilaren. BETAS worden niet alleen direct gecreeerd, maar ook indirect, op afstand, via de beinvloeding door de media, door de educatie, door straling, door bio-gassen die het zenuwstelsel aantasten en manipuleren, en door hekserij en voodoo. Religie is één van de grootste wapens hierin, maar ook het medische systeem is wat hiervoor gebruikt wordt.

Assur is een anagram van Aser, en die werd door de bijbel, een onderdeel van MK-Ultra buzz-woorden, gedemoniseerd. Assur is verbonden aan de runderjacht, en behoort dus ook tot de Aser-stam. Assur werd bestempeld als de boom der kennis, en de poort der verdoemden, en zo raakte Aser steeds meer op de achtergrond. Ook de Europese Asir is een anagram en verzegeling van de stam Aser. De Asir waren de goden van Odin. Zij waren oorlogszuchtige, heersende, hemelgoden. Ook de stam Aser had heersers en vechtslaven. De stam Aser stond ook voor warriors.

In India waren zij de Asura's, ook als demonen bestempeld. Ook heeft dit verbintenis met de Azteken en hun rituelen.

Juist door deze manipulaties van de illuminati om de vruchtbaarheidsgeheimen van Aser verborgen te houden, kwam er de nadruk op SU, SUW, als in A-SU-RA, AS-SU-R, en kwam de Ezau mythe tot leven. Hierin was nog veel van het oorspronkelijke ASER in terug te vinden, maar later werd dat nog meer bedekt door de JE-SU-S mythe. SU was altijd een belangrijk pad terug, maar ook dit zegel moet verbroken worden uiteindelijk, om volledig terug te keren tot de ASER stam. SU zal vallen.

SU droeg veel van ASER in zich, maar was door de illuminati ontwikkeld om ASER af te dekken. En daar ging weer een nieuwe laag overheen, en dat was JE-SU-S. De Suwitische Gnosis zal uiteindelijk dus met SU zelf afrekenen, met deze valse meester. Dit heeft dus uiteindelijk allemaal te maken met de gnosis van Aser. Religieuze en zelfs profetische syndromen hebben te maken met THETA-programmering binnen de MK ULTRA. MK ULTRA is een verzamelnaam voor wat de politiek aan mind control heeft opgebouwd in de loop der tijden. Telkens weer komen dezelfde patronen terug, alsof het een verhaal verteld. Dit heeft niets meer met mensen te maken, maar met aliens achter de mensen, die hun mind control technieken gebruiken om de mensheid over te nemen. Dit is een gevecht tegen de klok. Niemand heeft hier echt vat op, en we zijn dan ook compleet afhankelijk aan de evolutie van het Orionse contact met de hersenen van de mensheid die hiermee zal afrekenen. MK Ultra is een sluier. THETA programmering laat mensen engelen zien, demonen, visioenen, dromen, en laat hen in de waan leven dat zij het bij het rechte eind hebben, allemaal om chaos te creeeren, zodat de NWO kan toeslaan. Natuurlijk is hierin niet aan de condities voldaan. De dieptes van de heilige gebondenheid en de heilige slavernij, die vereist dat alle sociale iconen worden afgelegd, worden niet geleerd. Het is meer ego tegen ego.

Zo komen we dus tot de conclusie dat religieuze stromingen zoals de derde golf, Toronto en de algehele charismatische beweging onderdelen zijn van Theta programmering binnen het MK Ultra Project van de illuminati voor de NWO. Religieuze fanaten zijn MK Ultra THETA slaven binnen de NWO. Zij worden ook weer gebruikt om andere slaven te programmeren. Wij moeten allemaal loskomen van THETA programmering. Jezus was een uitvinding van MK Ultra THETA. Jezus was altijd de kroon op THETA programmering. Zowel Theta als Beta zijn letters uit het Griekse alfabet, terugwijzende op het Griekse wereldrijk, wat altijd het loodzware fundament was voor het Romeinse wereldrijk. Nogmaals : wij hebben niet met mensen te maken, maar met boze geesten. Het wapen hiertegen is het leren te begrijpen, en kennis te verkrijgen over deze dingen. De gnosis zal ontraveld worden.

Zoals gezegd : het alziende oog is stekeblind, en zal zijn eigen ondergang bewerken.

Hoe haakt theta programmering zich vast ? Daar hebben ze omega programmering voor, intimidatie en chantage, zoals de bedreigingen van de eeuwige verdoemenis, het gaan naar de hel, maar ook veroorzaakt omega zelf-pijniging. Als je afwijkt van de theta programmering, dan komt omega direct in actie om je terug te fluiten met elk middel nodig om je vast te zetten in angst en pijn, zodat je daardoor splijt, en gehoorzaamt. Vooral voor kinderen, die vaak een verstand hebben zo fragiel als een eierdop, is het heel moeilijk om hieraan te ontkomen, en zelfs vele ouderen kunnen niet tegen deze arrogante demoon op. Omega is een demoon die van generatie tot generatie wordt overgedragen als een jagend alarm met ingebouwde pijniging, om mensen te dwingen tot overgave aan theta, om zo de vaste hand van religieuze mind-control te verzekeren in doelmatigheid en overwinning. Het zijn oorlogs-strategieen.

De gevangen genomen kinderen worden opgevoed als kindsoldaten, in kinderarbeid, voor deze arrogante Omega demon, aanbeden door illuminati en MK Ultra als de perfecte slaaf programmeur, een voor lange tijd goed bewaard geheim van de elite. De Omega demon is een alarm op zich. Alleen de Gnosis kan bevrijden, dus men moet blijven groeien in hogere gnosis.

De Omega demoon creeerde Mercurius als een zegel, als een sluier, en programmeert mensen ook door Mercurius, als een soort beveiligings-laag waarachter hij schuilt. Daarom, om Mercurius, Sepra, Petrus, te kunnen verslaan, moeten wij de Omega demoon verslaan die deze sluier heeft gecreeerd als een afleiding, als de rode doek van de stierenvechter. Daarom komt er nogal wat bij kijken voordat we Sepra daadwerkelijk kunnen verslaan. In Betelgeuse zijn alle bronnen te vinden van de vele satanische uitvindingen om ons heen, de webben van illusies. Alles vindt zijn oorsprong in Orion, en wel in Betelgeuse. Daarom moet alles in Betelgeuse doorvertaald worden. Mercurius is het zegel op RONAU. RONAU is straling van Betelgeuse waarin Omega zich heeft kunnen ontwikkelen.

Theta zelf komt van Venus, JOM, Jezus. Dit is de klagende ster, wat het symbool is van valse religie. Omega werkt door Mercurius, Petrus, als een gevangenis-alarm. Weer zien we hier de samenwerking tussen Jezus (theta) en Petrus (omega) in het maken van christelijke robotten. Omega is het hart van Sepra, Mercurius. Zij die dit te slim af zijn geweest worden aangevallen door een andere agent, namelijk GAMMA, wat in MK Ultra bekend staat als disinformatie. GAMMA is ook een mercuriale kracht, en een letter in het Griekse alphabet, zoals omega, theta en beta.

SCHER is Betelgeuse straling waarin Venus, Jezus, THETA, zich heeft kunnen ontwikkelen. Ook BETA, sex-slavernij, komt van Venus. Venusische, Luciferiaanse, oftewel Jezusiaanse sexuele energie wordt gebruikt om de NWO te bouwen. THETA is hierin nauwverbonden aan BETA. Ook BETA heeft zich dus in Betlegeusische SCHER ontwikkeld. THETA slaven worden dan geprogrammeerd door alpha om hen materialistisch te maken, om hen over andere slaven aan te stellen. Alpha wordt in MK Ultra ook gebruikt om sport-idolen te creeeren. Het geeft de illusie van superioriteit, wat natuurlijk belachelijk is, maar omdat alpha nauw samen werkt met omega wordt dit vaak heel serieus genomen, en wint dit vele slaven. Alpha geeft slaven de illusie dat ze een gebied hebben verworven, dat ze iets gewonnen hebben, en geeft hen de ruimte om te heersen, en zo van hun minderwaardigheids-complex af te komen, wat voor hen een leuk cadeautje is. Alpha werkt veel met omkoperijen en bedrog, en is daardoor een machtig fundament van het hedendaagse zakenleven. Alpha krijgt veel voor elkaar wanneer omega macht verliest. Deze demonen houden elkaar in stand. Alpha is verbonden aan de Jupiter-ster. Jupiter is het zegel op het Betelgeusische KALIDIK.

Saturnus is waar DELTA doorheen werkt, de militaire oproep, leger-personaliteiten. Ook dit is een MK Ultra project. DELTA workt gebruikt door de Illuminati om perfecte soldaten te creeeren. Delta staat voor algehele gehoorzaamheid, het opvolgen van ordes zonder gedachtes of aarzeling. DELTAS zijn ook huurmoordenaars, assassins. Deltas zijn doelgericht, immuun tegen afleiding. Het is het concentratie-vermogen van de illuminati in een slaaf. Onder de bedreigingen van Omega worden kinderen al van jongs af aan geprogrammeerd als vecht-slaven voor Jezus Christus, die ook niet terugdeinzen om elkaar de hersenen in te rammen. Zo worden jonge tovenaars opgeleid door oudere tovenaars. De bijbel en Jezus maakt het zo dat ze de gnosis en de grote moeder niet kennen, en zo groeien ze moederloos op, zonder de kracht om wedergeboren te worden in de moederschoot van de gnosis. DELTA is een heel tragisch en treurig verhaal. Wanneer er een delta wordt gecreeerd joelt de illuminati, vooral wanneer de delta zogenaamd is ingedaald, en de persoon schaakmat is gezet door delta. DELTAS worden tegen elkaar opgezet als kemphanen, zodat het geld zal binnenrollen. KASSA ! Het zijn bloed-spelen, en bloed verkoopt. Dan nog een beetje BETA als de slagroom. Men moet deze stromen leren onderscheiden.

De Bijbel is opgezet door MK Ultra. Alle personages zijn codes voor mind-programming. EDOM, oftewel ESAU, staat in MK Ultra voor : Electronic Dissolution Of Memory, ook wel 'Missing Time' genoemd, het deleten van herinneringen in het bewustzijn. Daarom moet het zegel van Esau verbroken worden in de verdere stappen van de gnosis. Wij moeten afrekenen met de bedriegelijke leegtes van de illuminati, en komen tot de leegtes van de Grote Moeder, die veel dieper gaan. X is een code voor de leegte van de Grote Moeder. Door X verslaan wij Edom, Esau. J-ESAU-S is een dief die de gnosis probeert te stelen. ESAU is een geheugen-vreter.

Zoals gezegd is het juist de Gnosis die alle voorhangsels en sluiers van DISINFORMATIE zoals het christendom heeft gecreeerd om Haarzelf veilig te stellen. Het zijn valstrikken. De Jezus-leugenaar is opgesteld om de Grote Moeder veilig te stellen, zodat Zij een schuilplaats heeft. Jezus kwam om de bozen van Haar af te leiden, om de bedriegers om de tuin te leiden. Jezus kwam om de bedriegers te bedriegen, de misleiders te misleiden. Jezus is daarom geen bron van authentieke informatie. Jezus is de rattenvanger van Hamelen om de leugenaars tot de rots te leiden. De 'Pied Piper' die mensen naar de hel leidt.

Ook de Grote Moeder heeft haar eigen mind control, om MK Ultra te overwinnen. Alleen de heiligen krijgen access. X staat voor honger en leegte. T staat voor disinformatie (bijbel, Jezus, heilige geest). Wij moeten dus tot de conclusie komen dat de grote moeder de illuminati heeft gecreeerd om haarzelf veilig te stellen, om de gnosis te bewaken. Die wachters moeten wij verslaan, en daarin kan Zij zien of wij het waard zijn, of wij haar kinderen zijn. Alleen haar kinderen zullen deze wachters verslaan. O staat voor de gnostiek, de nieuwe religie, de ketenen van het hogere bewustzijn. O is het tegenantwoord op theta. O gebruikt dus T als een wapen en beveiliging. Wij moeten disinformatie overwinnen en juist komen tot de diepere esoterische betekenis. Disinformatie draagt de code van de waarheid in zich, die dus alleen bestemd is voor de heiligen, de overwinnaars, zij die overwonnen zijn door de grote moeder. De leugen is het raadsel van de waarheid. Een sluier of voorhangsel wordt alleen op de tijd van de grote moeder weggehaald. Ook is een sluier soms het teken van oordeel. De Grote Moeder geeft vele hardnekkigen over aan hun leugens. Het geloof in Jezus kwam veelal als een straf. Zij zijn geketend voor de ondergang. Het geloof in Jezus Christus was het oordeel op een tuchteloos volk, op de afgeweken Israelieten. Zij volgden Lucifer na. Ook werd hierdoor het OT misvertaald vanuit het Aramees. Zo onstond de duivelse god Yahweh. Ook dit was een oordeel.

Wij moeten dus terugkeren tot de oorspronkelijke Aramees-Levitische grondslagen. Hierin moeten wij afrekenen met EDOM.

De grote moeder heeft een weelderige wilde taal, als een oerwoud vol wilde en gevaarlijke beesten, waar we onze weg in moeten zien te vinden.

Wanneer wij Omega hebben verslagen komen wij tot de grote M, de vreze van de Gnosis, van de grote moeder, haar dreigen en intimidatie, wat dus het tegenovergestelde is van de Omega. De Omega moet scheuren, opdat wij geheel tot de grote M kunnen komen. Alle planeten die we om ons heenzien, zoals Jupiter, Saturnus, Venus, en Mercurius, zijn in de diepte Betelgeusische demonen of gewoon de sluiers daarvan. Als men deze geesten niet verslaat zal men door deze geesten geprogrammeerd blijven worden, en zo niet tot de grote Moeder komen. Het is van levensbelang deze geesten te verslaan, zodat de aarde vrij kan komen in de diepere duisternissen van Orion, in het hart van Orion, oftewel in Betelgeuse. In Betelgeuse vindt alles zijn plaats, wordt alles doorvertaald, als men maar de zegels blijft verbreken.

De J is dan de totale heilige slavernij om Delta te verslaan. Delta kan als een driehoek komen of een roofvogel. Delta is een heersende vorst binnen MK Ultra, maar als deze verslagen is zijn er nog veel hogere heersers-geesten die verslagen moeten worden.

Het verbreken van het Ezau zegel is zwaar. De Jezus geest is al kwaad wanneer mensen tot de Suwitische gnosis komen, eigenlijk switchen van Jezus naar Ezau, maar toch is Ezau ook een belangrijke schuilplaats van Jezus, en heeft Jezus hierin zijn wortels. Ezau is namelijk een vaders-kind, net zoals Jezus. Ezau is een groot en diep verborgen fundament voor de mannelijke suprematie, wat voort werd gezet in het hele Jezus gebeuren. Daarom zal de woede van de Jezus geest, JOM, nog wel groter worden als men dit fundament aanvalt. Dat wil niet zeggen dat het Yaakob-zegel niet verbroken hoeft te worden.

Ezau is ook belangrijk voor de Jezus cultus in de zin dat het mensen hun rechten ontneemt door hen het rode leugensap van Jakob laat kopen, oftewel het bloed van Jezus. Hierdoor is Ezau een belangrijk element in het hele Jezus gebeuren : J-EZAU-S, waardoor Delta de mens kan overnemen.

Ook 'Daniel in de Leeuwenkuil' is een verschrikkelijk zegel wat verbroken moet worden. In Betelgeuze Mythe SERET is een soort David figuur, die gevangen word genomen door Amazonnen in het Amazone rijk. Hij wordt in een zwijnenkuil geworpen waar hij moet strijden tegen roof-varkens. Deze verwonden hem zeer. Dan wordt hij uit de zwijnenkuil gehesen en wordt verder door het rechtssysteem gegeseld. De zwijnenkuil is een traditioneel item wat telkens weer terugkomt in Amazone mythe. Het is een middel om een gevangene of slaaf te verzwakken. Ook is het een test middel. Vaak werden kinderen erin geworpen als een rijpings-ritueel, te worden tot volwassenen. Niet elk kind overleefde dit, daarom was het een gevreesde test. De Betelgeuzische zwijnen hadden hoorns. Zij konden groeien tot enorme afmetingen, waarbij ze niet onder deden voor de buffel. Daniel in de leeuwenkuil was er om dit allemaal te verzegelen, het gehele zwijnengevecht, zodat de zwijn Jezus hierin een schuilplaats had.

Hoofdstuk 2. De Verbreking Van Het Grote David Zegel En De Openbaring Van Het Nieuwe Israel

Jezus kwam om de geinitieerde te leiden tot een hogere, verborgen Christus, die alleen bestemd was voor ingewijden, als de illuminati elite die de MK Ultra knoppen bedienden. Deze verborgen Christus was de PATER in de grondtekst, de PETRUS, PETER, wat altijd simpel werd vertaald in VADER. PETRUS, PETER, was de rots van de gemeente, de paus. PE-TER-US, oftewel PE-THOR-US, waarbij Thor connecties heeft met TAURUS, de rund, ook als de runderjager. T-HOR is de Germaanse vorm van HOR-US, maar dan met het kruis, de TAU/ TAV, oftewel de T, ervoor, als een hoge, verborgen, mystieke Christus-figuur, waar Jezus de uitgezifte ingewijden naartoe wil leiden. THOR was opgevoed door de twee bliksemgeesten, Vingir en Hlora, die de swastika vormden, het teken van Thor. Hierdoor kwam Hitler aan de macht, en hierdoor is MK Ultra zo krachtig. De TR, ThoR, is een machtige schakel in pe-TR-us-Mercurius, in het hele economische communicatie-systeem van de Romeinen. Daarom moet THOR, HORUS, RYAN, uitgeschakeld worden willen we SEPRA, PeTRus-Mercurius platleggen. Thor stond in de Germaanse mythologie bekend als de runderslager, en de elite wilde dit alleen laten gebeuren door de hoogste ingewijden, omdat het rund stond voor de mannelijke suprematie. Dit mocht dus niet verkeerd gaan, anders zou de gehele patriarchie instorten. Daarom is de strijd tegen Petrus een hogere strijd na de strijd tegen Jezus, als tegen een hogere, verborgen Jezus of Christus.

Let ook op de Orionse uitgangen in deze namen : hor-US, jez-US, petr-US, US betekenende plastic, speelgoed, product, in het Orions. Dit komt ook weer terug in de United States, de US. Omgedraaid is dit SU, Ezau, die zijn rechten verkocht voor een kommetje rode soep, als een beeld van het bloed van Christus. Je gaat eraan als je dit bloed tot je neemt, en wordt in bezit genomen door MK Ultra, door de elite binnen de illuminati. Ezau is de runderjager en runderslager van het Oude Testament die verborgen wordt gehouden. Hier buigen de hogere machten binnen de illuminati voor neer, als voor THOR en PE-THOR-US. Ook in de Germaanse mythologie is Thor een roodbaardige, net zoals Ezau wordt beschreven als de rode. Ezau dronk het bloed van PETRUS, de verborgen god, oftewel het bloed van Mercurius. Dit is de heilige graal van de illuminati. Zij krijgen macht over mannen, en kunnen hen neerzetten zoals zij dat willen. Dit betekent in diepte 'het komen tot de vader'.

Daarom is het Ezau mysterie belangrijk, omdat het achter het mysterie van Jezus ligt, dat wat verborgen gehouden dient te worden. In het poetische deel van het EE wordt het ook ineens duidelijk hoe belangrijk Ezau is.

'Een zevenkoppige oranje draak genaamd Jezus, dragende zeven kronen, vaart in het eerste zilveren boek van de jaguar, om brieven te eten en paarse foto's uit het boek.

Een zevenkoppige oranje slang genaamd Ezau, dragende zeven puntige hoeden, vist de bruine warme schoenen uit het tweede zilveren boek van de jaguar.

Ze zijn alle koningen van de dageraad, koningen van de oranje morgenster.

Het derde zilveren boek van de jaguar is alles wat na de grote witte oorlog overblijft.'

Er is een grote en belangrijke link tussen Jezus en Ezau. Ezau is een belangrijke schuilplaats van de illuminati. Het is een oerleegte waar zij in schuilen. Die leegte houdt echter een grotere, diepere leegte verborgen, namelijk die van ASER.

Na lang zwemmen in de zee van Ezau moet je aankomen aan de kusten van ASER, bloederige stranden. Hier liggen veel verslagen monsters, ook zeemonsters, zeedraken. Jezus ligt hier bloedend aan de kust, en ook Ezau. Zij worden beiden beschreven als monsters in het EE. Ezau is een belangrijke schakel in de Jezus Samenzwering. Hier kan niemand omheen. Om hogerop te komen moet dit mysterie opgelost worden. Het pad van de gnosis gaat hier dwars doorheen. In de zee van Ezau moet men het opnemen tegen Ezau zelf, de zevenkoppige oranje slang uit het EE. Hij heeft de fundamenten gestolen, oftewel de schoenen. Niemand kan zomaar even aan Ezau ontkomen. Neen. Het raadsel moet opgelost worden. Twee van de hoogste bloedlijnen van de illuminatie, twee dynastieen, dragen dit raadsel in hen. Ezau is het rode kind, koppig, eigendraads, zoals Thor, het kind van bloed, als een schakel van pe-THOR-us. Hiervan is ROTHSCHILD een anagram, als het rode kind, of rode schild, als de kom van het rode sap. ROCKEFELLER, die ook staat voor de piramide met het alziende oog van HORUS, is de 'man van de rots', de 'rotsenveller' of 'rotsenslager', wat te maken heeft met Petrus, de rots van de illuminati, en met Mithras. Dit is allemaal opgeborgen in EZAU. EDOM is een machtige machine binnen de illuminati om geheugens te resetten, geheel te wissen, en vandaaruit te veranderen.

Het verhaal van Jakob en Ezau is wat de meeste kinderen van gelovige ouders wel kennen. Sterker nog : Velen van hen worden ermee doodgegooid sinds geboorte. Een christelijk kind groeit gewoonlijks op met dit verhaal van de strijdende broeders, maar er schuilt een duistere werkelijkheid achter dit verhaal. Ziet u, het is een verhaal wat MK Ultra, Monarch Mind Control, gebruikt om kinderen met DELTA te programmeren, om hen tot gladiatoren van de illuminati te maken. Dit is goed voor de groei van de economie. Hier is een markt in. DELTA programmeert veel dezelfde hoofd-waarden in kinderen, maar laat de lagere waarden verschillen, zodat er gevechten ontstaan tussen broeders. Ziet u, de overeenkomsten in programmering schept familie, schept vriendschap tussen mens en kind, en schept veiligheid. Ook schept het huwelijks-banden. De duivel heeft er een genot in wanneer lagere waarden dan verschillen, en dat er op den duur langzaam gevechten ontstaan die in scheiding uitlopen. Hier draaien de markten op. Het is een gat in de markt. De piramide schema's van de illuminatie, de hierarchieen worden zo gevoed en versterkt.

EZAU is de Oud-Testamentische Petrus, de macht van Mercurius, oftewel SEPRA, maar dat niet alleen. JAKOB is dezelfde macht. Het is een gespleten persoonlijkheid, als een gladiatoren-implantaat, waardoor de illuminati 'verdeelt en heerst'. JAKOB, de hielenlichter, heeft precies dezelfde betekenis als Mercurius, namelijk oplichten. Het verhaal van Jakob en Ezau is één van de grootste voorbeelden van oplichting aller tijden. Het is een kroonstuk in DELTA programmering binnen MK Ultra. Deze reus moet vallen, en is een grote ontmaskering van SEPRA, waar deze serie aan gewijd is.

Jakob en Ezau zijn twee slangen die om de ruggegraat van elk kind zijn, om hen te programmeren met DELTA, om van hen totale slaven te maken. Het kind wordt zo tegen zichzelf en anderen opgezet om het in een bepaalde positie te brengen om de illuminati te dienen. Hierin maakt de illuminati gebruik van GAMMA, oftewel disinformatie, leugen. Zoals we zagen is Ezau in het EE een zevenkoppige slang. Petrus en Mercurius zijn andere koppen van hem.

Het rode sap van Ezau loopt weer parallel aan het bloed van de Hydra wat Herculus doodde. De Hydra kun je vergelijken met Rebekkah, de moeder van Jakob en Ezau. Zij betekent : valstrik-maker in de grondtekst. Isaac is dezelfde macht, de Hydra, en betekent 'speelgoed-maker' in de wortel-tekst, 'maker van US' in het Orions, oftewel van producten. De Hydra exploiteerde in het hele Jakob en Ezau verhaal. Rebekka-Hydra is de macht achter Moeder Maria. Zij is de grote bazin van de Jakob-Ezau arena, de opwekker van DELTA. De naam van deze sluwe macht is RAMABAC ook met links naar Bacchus.

RAMABAC bestuurt en organiseert dus het mercuriale. Daarboven zit dus het hele Johannes-Cerberus systeem. Daarboven zit het systeem van Serapis-Noach-Thomas, oftewel PARIN.

Johannes-Cerberus is de wachter van de hel, als een gevangenis-bewaker, wat ook de betekenis van Sarah is in de grondtekst.

Ezau is een wilde geest die mensen neerjaagt, ook door angst, door omega-programmatie, intimidatie, eeuwige hel, chantage, allemaal om de mens te laten buigen voor het christendom en de illuminati. Het is een jagende reus die zich niet zomaar laat afschrikken, als een onderdeel van de Mercurius-chip, de Petrus-code. Deze geest kan zomaar omswitchen naar de Jakob-module, tot het paaien, zoetvooisen, dwepen, en omkopen van de gevangenen, om hen dieper mee te slepen in het hele Jezus gebeuren. Er worden complimenten gegeven, en gaven, om de gevangenschap te bezegelen, en om de gevangenen kalm te maken, en zelfs tevreden. Zo worden de jachtstrofeeen opgesteld. De reus Ezau rent en jaagt, en Jakob haalt ze binnen, en stopt hen vol met drugs, met het rode sap, het bloed van Jezus, om zo alle weerstand lam te leggen, zoals de nazi's in WWII deden door fluor. Natuurlijk geeft dit allerlei complicaties, en dat moet ook, want zij worden tot gladiatoren van de illuminati, levende schilden, zelfmoord-bommen. Een leven telt niet voor de illuminati. Het gaat allemaal om de gevestigde belangen. Er is geen tederheid in deze jacht, alleen maar exploitatie, bloedlust en geldlust.

Er was een man die het leven niet meer aankon, en hij rende het bos in waar hij een jong hert zag. Het jonge hert rende niet van hem weg, en de man begon op het beest uit te huilen. 'Is de liefde dan gevaarlijk ?' vroeg de man, die een gebroken hart had. 'Ja, heel gevaarlijk,' zei het hert. 'Het brengt depressie en lijden, waardoor je nog dieper afglijdt. Deze drug heeft vele bijwerkingen zoals dit. Daarom ben je zo in de vernieling. Drugs verwoest je leven. Je moet opgroeien en komen tot de hogere kennis, een ruimer bewustzijn, en dit niet allemaal door liefde op slot laten zetten, want dan leef je maar in een heel eng en nauw wereldje. Hogere kennis brengt je tot de tederheid, wat veel dieper gaat dan de verblindende liefde.' De man keek het jonge hert aan met grote ogen, verbaasd dat het beest terug sprak. 'Kom, ik kan je meenemen naar een nieuwe wereld,' zei het jonge hert. Het dier leidde de man over een rivier, waar nog meer sprekende herten waren aan de overkant. De man werd duizelig en viel neer, terwijl de herten hem toespraken over de gnosis. Hij moest zijn oude leven en denkbeelden afleggen. 'Wie kan ik nog vertrouwen ?' snikte de man.

'Ga met niemand te diep,' zeiden de herten. 'Raak alles lichtelijk aan, want dit zijn maar verdraaide schaduwen van de gnosis. Je moet het allemaal loslaten om de ware gnosis te winnen. Laat je door niemand opsluiten, laat niemand je je vrijheid ontnemen door je helemaal voor hen op te eisen. Mensen grijpen te vroeg en te snel naar de dingen om hen heen, en missen zo de gnosis. Zij kiezen voor de verdraaide reflecties van de gnosis, de echo van de gnosis die vals geworden is in de wind. Zij grijpen het materiele, en worden zo cheaters. Zo groeien zij vast en kunnen de gnosis niet meer verstaan. Zij komen niet dichter bij de gnosis, maar nemen genoegen met de beelden die mensen van de gnosis hebben gemaakt. Deze beelden liegen, bedriegen en verstrikken. Deze beelden komen in plaats van de gnosis. De begeertes van de mensen maken hen stuk.' De man stond op, bedankte de herten, en ging terug naar waar hij woonde als een veranderd mens. De herten bleven telepatisch tot hem spreken : 'Ga niet te diep in het materiele, raak alles lichtelijk aan, om zo het totaal-plaatje van de gnosis te ontvangen.' Zij bewaakten zijn hoofd, en het leek wel alsof er elke dag meer herten bijkwamen.

Jezus was de laatste van de oude zonne-goden, die kwam om al die oude mysterieen af te dekken, zodat de iluminati naar hartelust daaruit kon scheppen zonder dat al te veel mensen hiervan wisten. De oude mysterieen waren voor de elite, en Jezus werd opgesteld als een afleider. Veel mensen denken dat Jezus typisch iets van het NT is, maar al in het OT kwam Jezus uitvoerig in de grondtekst voor als Yeshuwah, wat vaak gewoon in redding werd vertaald, terwijl het ook overwinning betekent. Alleen al in de Psalmen komt het tientallen malen voor, en in Psalm 144 zegt David uiteindelijk dat God Yeshuwah aan de koningen geeft, wat ook letterlijk gebeurt is in het NT. Telkens weer in de Psalmen wordt Yeshuwah besproken als de bron van David waarnaar hij verlangt, en in Psalm 74 wordt God beschreven als de oude Koning die Yeshuwah in het binnenste van de aarde heeft gecreeerd. JES staat voor suiker in het Orions, het sap van luiheid wat de gnosis laat dichtgroeien. Hieruit kwam het giftige, kunstmatige bloed uit voort. Jezus wordt in Openbaring 22 beschreven als 'de wortel van David'. David kwam voort uit JES, uit goedkope, luie overwinning door suiker, de uitdover van de gnosis.

Wat voor beelden krijg je als je aan David denkt ? Wat voor geuren ruik je ? Hij kwam aan de macht omdat het volk erom vroeg. Het volk wilde een koning, ook al waarschuwde God hen dat de koning tienden van hen zou nemen. Het volk wilde een middelaar, iemand die hen tot de overwinning, tot Yeshuwah, zou leiden. Het volk wilde bedrogen worden door de snelle weg van suiker, door JES.

16 Ik, Jezus, heb mijn engel gezonden, om ulieden dit te betuigen voor de gemeenten. Ik ben de wortel en het geslacht van David, de blinkende morgenster.

Hier wordt DAVID de blinkende morgenster genoemd. Velen lezen hier overheen, en denken dat er alleen staat dat Jezus de blinkende morgenster is. Jezus zegt : “Ik ben de wortel en het geslacht van “David, de blinkende morgenster”. We hebben hier dus met een veel diepere lucifer te maken, een verborgen lucifer.

19 En wij achten het profetische woord daarom des te vaster, en gij doet wel, er acht op te geven als op een lamp, die schijnt in een duistere plaats, totdat de dag aanbreekt en de morgenster (Lucifer in het Latijn en in de Vulgata) opgaat in uw harten.

In diepte gaat dit over David, de verborgen vleesgeworden morgenster van het OT, de OT Koning der Joden. In de grondteksten wordt hij beschreven als de Messias. Aan hem werd de Yeshuwah gegeven. In de grondtekst van Openbaring 22 staat niet alleen dat Jezus de wortel van David is, maar ook het nageslacht van David. DAVID is dus ook de wortel van Jezus, van YESHUWAH, JESUS. David betekent 'geliefde', wat komt van Dowd [Dode], wat liefde betekent, tekens, aandenkings-tekens van kussen en strelingen, zoete beminningen, met wortels in 'koken', 'to boil', met verwijzingen naar de zon. David was een oude suiker-god van de zon, de wortel van Jes-us, van Yes-huwah, oftewel, hij is de JES, de suiker, gekomen omdat het volk de gnosis niet wilde. Hij kwam met zijn vlammend zwaard om de gnosis af te sluiten en te verbergen.

In de Grieks-Romeinse mythe komen we deze diepere, verborgen Lucifer tegen als Phaeton, die in zijn hoogmoed wilde bewijzen dat hij een zonnegod was, en zo de zonnewagen van zijn vader, Helios, nam. De paarden sloegen op hol, omdat ze merkten dat iemand anders hen bereed. Ze scheurden langs de aarde, waardoor de woestijnen ontstonden. Zeus, oftewel Jupiter, wierp hierdoor Phaeton uit de hemel. Zeus-Jupiter durfde de zonnewagen zelf nooit te berijden. Zeus-Jupiter is in de Bijbelse esoterie Lucifer-Jezus. Het is dus Jezus die Phaeton, de Grieks-Romeinse David, uit de hemel wierp, omdat hij er niet tegenop kon. David is een diepere Lucifer die juist ook weer door Jezus verborgen werd gehouden. Phaeton is in deze mythe dezelfde als Helios, maar slechts een ander deel. Hij is niet alleen de zoon van Helios, maar ook van Apollo. Apollo is een ander deel van hem. In het hindoe geloof is hij Surya, de zonnegod op de zonnewagen. De val van Phaeton is gecodeerd in de val van David. Dit loopt parallel. Voor het christendom blijft de troon van David een belangrijk item waarop Jezus zal zitten. Jezus zit op de Orionse JES-demoon, maar dit is meer een code voor dat DAVID de macht heeft over Jezus, en dat Jezus is opgesloten in zijn troon. Dit wordt ook weergegeven door JOM in de heks van Hans en Grietje, waar zij leefde, opgesloten zat, in een snoephuisje, wat zij ook gebruikte om anderen in het verderf mee te sleuren, maar liever gezegd het snoephuisje gebruikte JOM om dit te doen. DAVID is het snoephuisje, de zoete suiker god van Orion. De illuminati wil ons hiermee vetmesten om zo de gnosis te doven.

Kleine Lucifer (Jezus) moest Grote Lucifer (David) verbergen, als een afleider. Zo kon de illuminati hun gradenstelsel inpassen. Nu, toen kleine Lucifer viel, kwam deze als Jezus 'tot de aarde', in de vorm van geschriften. Toen grote Lucifer viel kwam deze opzetten als Paulus in het NT. David is dus Paulus, dezelfde demonische geest, en Paulus werd verantwoordelijk voor het neerzetten van Jezus op grote schaal en in detail, zodat hij zich daarachter kon verbergen. Voor ingewijden is Paulus een grote illuminati god. Juist door deze openbaring komt de Paulus-demoon, een zwarte joker, goed in beeld, en wordt de jacht op deze geest geopend. De Davids-buffel wordt hierin verborgen gehouden, maar is dezelfde geest, die zichzelf opgespleten heeft.

De troon van David waarop Jezus zou tronen kwam in de vorm van de brieven van Paulus, die vol waren van gnosis, maar dan geroofd en verdraaid, en de diepere lagen werden eronder verborgen. Dit portaal moet verbroken worden.

Het volk wilde een koning. Ze wilden de patriarchie, de mannelijke suprematie niet verbreken. Daarom kozen ze voor Saul en daarna David. David was hun god. Ze wilden een Messias. Ze wilden niet de jacht aangaan op de buffel-demoon. Zo werden Gad en Aser, de jachts-stammen, verborgen. De gnosis van Gad werd geroofd, en onder David uitgestald en verdraaid. Het volk nam niet van het buffelbloed, waar Aser voor stond. Aser is de wortel van Gad, de diepte van Gad. Gad moet hersteld worden door het verslaan van de Davids-demoon. Het buffelbloed is belangrijk in de strijd tegen suiker. De brieven van Paulus waren opgesteld als het snoephuisje waarin kinderen verstrikt werden om geofferd te worden aan Jom, de Jezus-demoon. Het geheim van David was diep binnenin.

De stammen beelden het pad uit tot de leegte om hieraan te ontkomen. David moest dit pad verborgen houden. Als eerste is het belangrijk om als een kind te worden, te komen tot de RUBEN-stam. Het kind moet leren komen tot Judah, leren hongeren, leren vasten. Dit heeft te maken met de varkensjacht, het overwinnen van hebzucht. JUDAH staat voor het varkensbloed. Zonder dit varkensbloed is er geen weg tot de leegte. Issaschar staat voor het piercen, de leegte, en het jachtsmaal. Dit begint in de kippenjacht, wat het overwinnen van overmoed betekent, en loopt over in de bokkenjacht, wat betekent van het letterlijke komen tot het symbolische. Dit leidt tot Gad, de voorbereidende slacht, het offeren der eerstelingen, wat overgaat in de buffeljacht, ASER, wat de dieptes van Gad is. ASER is de wortels van GAD. ASER is het centrum van de Levitische Zodiak, het buffelbloed, waaruit alle schepping is voortgekomen, en deze overwinning betekent van genade overgaan tot loon, oftewel het persoonlijk goedmaken met de grote moeder en niet meer cheaten, bedriegen.

JUDAH loopt over in NAPHTALI, het vissen, het overgaan tot slavernij, Benjamin. Naphtali staat voor draaien, het decoderen en openen, het begrijpen en rangschikken. Het maakt de combinaties. Het is een heel communicatie systeem. Manasse staat voor de heilige slaap. Zebulun komt van ZABAL, rondmaken, cyclus, inwoning maken, oftewel het Cukkah feest, het feest van de rondtrekkende jagerstent.

Dit is het nieuwe Israel. Is-Ra-El betekent de overwinning over Ra (Egypte) en El (Yahweh), oftewel 'de overwinning over god'. IS is een woord voor overwinning in het Orions.

Het christendom functioneert als de Borg : iedereen zal geassimileerd worden. Jezus is hierin de Borg trigger, als de vishaak. Maar dan zal het ritje steeds dieper in de misleiding gaan. Het christendom is een grote Borg matrix waarin alles gesmolten wordt om deel te worden van de Borg.

De tien stammen van Israel vormen een orakel om te ontkomen aan de Borg Jezus en de Borg David die door Borg Jezus verborgen wordt gehouden. In Aser komen we uit op het centrum, waar de buffeljacht begint, om de geest van mannelijke suprematie te overwinnen. Door GAD, het pinksterfeest, het offeren van de eerstelingen, oftewel het voorbereidingsfeest op de buffeljacht, komen we hier. ASER is als een dieper Pasen waarin we tot de wortels komen, tot een diepere gewaarwording door de jacht en de jachtsworsteling. In dit gevecht kunnen we gewond raken door de prooi, maar dit is om visioenen op te wekken. Zo komt er een dieper contact tussen de jager en de prooi, en tapt de jager informatie af. De prooi geeft heel veel van zichzelf weg door aan te vallen. GAD en ASER zijn een diepere Urim en Thummim.

Waar ook het EE over spreekt is dat er een gigantische Christus ligt opgeborgen in het OT, namelijk David. Deze macht, David Christus, houdt zich schuil achter Jezus Christus.

16 Ik, Jezus, heb mijn engel gezonden, om ulieden dit te betuigen voor de gemeenten. Ik ben de wortel en het geslacht van “David, de blinkende morgenster”.

Morgenster heeft zijn wortels in 'ornis', vogel, kip, haan. Ook is David in de grondtekst van dit vers de wortel van Jezus. Een soortgelijk vers vinden we in Jesaja 14 :

Het spreekt over een slangensoort in het paradijs. Deze slangensoort was voor de zondeval een wezen dat kon vliegen, een basilisk, de wortel van de slang. Na de zondeval moest de slang op zijn buik voortgaan. De vrucht van deze fabelachtige basilisk zal een vurige vliegende draak zijn. In de KJV wordt dit gewoon vertaald als vurige vliegende slang, maar in de grondtekst is dit allemaal veel meer. In de grondtekst wordt de vrucht besproken door het woordje 'saraph', en dat zijn wezens met zes vleugels, zes handen en zes stemmen, drie keer zes, 666. Het is een bepaalde engelen-orde genaamd de serafs of de serafim, en dat kan dus niet alleen maar vertaald worden als vliegende slangen of draken.

In Egypte waren deze wezens verbonden aan wijsheid en genezing, en in diepte betekent het woord 'saraph' branden. Wie 'wijsheid' heeft berekent het getal van het beest, staat er in openbaring. Dit getal van de serafs werd op de rechterhand of op het voorhoofd gegeven. Terug te komen op de wijsheid : Dat is een symbool van Salomo. Zijn jaarlijke goud-oogst had het getal 666, en zijn troon had het getal 666 in het OT. In de diepte staat dit voor David, de wortel van Salomo.

David is de morgenster, de gevleugelde. Ook betekent het oprichting, erectie en overwinning, onverwoestbaar staan, in de wortels, als de gevleugelde slang. In de Azteekse mythologie is dit Quetzalcoatl, de vliegende slang, die voor wijsheid staat, en die ook staat voor de wederkomende Azteekse Christus. Dit is de diepere 666, die dus David is. Juist het Westen kon voor deze verborgenheden staan, als de dieptes van het paradijs, waar deze machten zich hadden neergezet als wachters. De Maya's noemen deze macht Kukulkan.

Vanuit het serafim fundament wordt het nu bekeken, als de vliegende slang, het verheerlijkte medicijn van Mozes, wat hij in de woestijn aanreikte aan hen die door vurige slangen waren gebeten.

In de grondtekst zijn deze vurige slangen weer 'saraph', serafs, oftewel de wezens met zes vleugels, zes handen en zes stemmen, en die kwamen tot het volk vanwege het geklaag en het afwijzen van de tucht, de armoe en de honger. In de grondtekst staat er ook letterlijk dat Mozes een seraf moest maken, een vliegende slang, dus in werkelijkheid werd het volk ook aangevallen door vliegende slangen. Mozes maakte de seraf, de slang met de zes vleugels, van koper, maar in de diepte van de grondtekst zien we ook dat het om een sterke betovering gaat, die in wezen op een reeks van ervaringen wijst. Het koper is in de grondtekst ook voet-ketenen voor slaven en gevangenen, als een beeld van de tucht als een restrictie. Van dit koper maakte hij het wezen, en volgens de grondtekst was dit wezen ook in staat doden op te wekken. Het volk dat wilde blijven leven ging door de aandacht op dit wezen, dit symbool, te richten, binnen in een slavernij tot dit wezen, een gevangenschap, die ook voor hun bescherming zou staan. Ze werden onder een koning gezet. Het volk kwam onder een krachtige betovering, de 666 van Mozes, als een heenwijzing en terugwijzing naar David, die de westerse bijbelvertalers verborgen hebben gehouden. Wel is het volop gemanifesteerd in het Azteekse en Mayaanse volk, en heeft David zichzelf aan hen betoond als de vliegende slang, om het volk te ketenen.

Het merkteken van Mozes daalde zo in hun harten als een verbond met de wet. Juist in de diepte van de grondtekst, wat zo angstvallig door bijbelvertalers werd achtergehouden, wordt dit gemanifesteerd. In de grondtekst zien we de diepere, oudere NACHASH van Mozes opgericht worden, als het raadsel van 666.

De 'koperen' vliegende slang van Mozes was een valse gebondenheid, in de Geest, in Septus. De slang is een symbool van die keten. Dat deze vliegt is een symbool van het branden, het gesteld worden onder de zonnegod. Het Davidische medicijn van Mozes is vandaag nog steeds werkende in de hekserijen van het medische systeem, om de mens onder controle te krijgen en te houden. Hierdoor vinden grootscheeps de operaties door aliens plaats om de mensen genetisch en biologisch aan te passen aan allerlei boosaardige alien-culturen. Aliens hebben een dokters-hand nodig. Hier werken zij doorheen, en daardoor krijgen zij toegang om mensen te ontvoeren en te opereren, om hen klaar te maken voor de NWO.

Jezus was gebonden in de Heilige Geest, en was daarom verbonden aan de macht van de serafim, om onder Quetzalcoatl gesteld te worden. Quetzalcoatl, de vliegende slang, is een binder in de Geest. Deze manifesteerde zich in de Bijbel dus als David, de morgenster, en Paulus. David is de god van Amerika, wat zich ook door het mormonisme manifesteerd. Wijsheid betekent in de grondteksten ook oorlogs-kunde, wat verbonden is aan het getal 666, ook als een belangrijke eigenschap van David, als strateeg. De mens werd door de 666 in het leger van David opgenomen.

Het volk wilde een koning, ondanks alle waarschuwingen dat ze dan hun tienden zouden verliezen aan deze koning, het tiende deel van hun gnosis. Dit maakte David een grote bron van geroofde gnosis, een zegel en tunnel waar wij doorheen moesten om tot de verloren gnosis te komen. David had alle stammen afgetapt. Hij had hun geheugen geroofd.

6 Samuel vond het ontoelaatbaar dat ze om een koning vroegen. Daarom richtte hij een gebed tot de HEER, 7 maar die antwoordde: ‘Geef gehoor aan de stem van het volk, aan alles wat ze je vragen. Jou verwerpen ze niet. Ze verwerpen juist mij als hun koning.

8 Zo is het altijd gegaan, vanaf de dag dat ik hen uit Egypte heb geleid tot nu toe. Ze hebben mij de rug toegekeerd en andere goden gediend, en zo vergaat het nu ook jou. 9 Geef dus gehoor aan hun verzoek, maar waarschuw hen door uitdrukkelijk te wijzen op de rechten die aan het koningschap verbonden zijn.’

10 Samuel vertelde alles wat de HEER had gezegd aan het volk, dat om een koning vroeg. 11 Toen zei hij: ‘Dit zijn de rechten die aan het koningschap verbonden zijn:

Uw zonen zal een koning u afnemen en ze indelen bij zijn strijdwagens, zijn ruiterij of zijn persoonlijke escorte, 12 of ze aanstellen als bevelhebbers over duizend man of over vijftig. Hij zal ze zijn akkers laten ploegen, zijn oogst laten binnenhalen en zijn wapens en strijdwagens laten maken.

13 Uw dochters zal hij u afnemen om ze zalf te laten bereiden en te laten koken en bakken. 14 Uw vruchtbaarste landerijen, wijngaarden en olijfgaarden zal hij u afnemen en toewijzen aan zijn hovelingen. 15 Van de opbrengst van uw akkers en wijngaarden zal hij een tiende deel opeisen en dat aan zijn hovelingen en hoge ambtenaren geven.

16 Uw beste slaven en slavinnen en uw sterkste arbeidskrachten zal hij u afnemen om ze voor zichzelf te laten werken, en ook uw ezels. 17 Van uw schapen en geiten zal hij een tiende deel opeisen en ook uzelf zult hem moeten dienen. 18 En wanneer u dan de HEER te hulp roept tegen de koning die u zelf gewild hebt, dan zal hij u niet verhoren.’

19 Het volk trok zich niets van Samuels woorden aan en zei: ‘Nee, we willen een koning en anders niet! 20 Dan pas zullen we gelijk zijn aan alle andere volken. We willen dat een koning ons bestuurt en recht over ons spreekt, voor ons uittrekt en ons voorgaat in de strijd.’

21 Samuel hoorde aan wat het volk te zeggen had en bracht het over aan de HEER. 22 Toen zei de HEER tegen Samuel: ‘Geef gehoor aan hun verzoek en stel een koning over hen aan.’ En Samuel zei tegen de Israëlieten dat iedereen naar zijn eigen stad moest terugkeren.

Hier zien we dus afschuwelijke dingen. Hij zou hun zonen en dochters afnemen, en de beste slaven en slavinnen, naast de vruchtbaarste plekken, en van de oogst en het vee zou hij een tiende deel opeisen, van de fokkerij wat nog overgebleven was. Waarom zijn die tienden altijd zo belangrijk in het christendom ? Het laat zien dat David, de koning, heerst. Tienden betekent verwaandheid, verbeelding, pretentie in de worteltekst, voornamelijk wanneer het aankomt op rijkdom. Daarom azen de christelijke leiders zo vaak op de tienden. De verloren stammen worden beheert en verborgen gehouden door David. Ook zien we dat in principe iedereen een slaaf zou worden van David. 'En ook uzelf zult hem moeten dienen.'

'Iedereen werd slaaf.' Iedereen werd geketend, door de Quetzalquotl, de vliegende slang, de ketenen van de koperen slang. Iedereen werd toen door deze koning, Xipe Totec, gevild. Wij werden tot kledingstukken.

Deze erfenis ging over op koning Salomo, als zijn troon, de 666. Dit is de afschuwelijke werkelijkheid rondom het getal 666. Dit getal is juist het getal van het christendom. Ze waarschuwen ervoor, maar ze zijn het zelf. 'Niemand weet, niemand weet, dat ik Repelsteeltje heet.' David houdt zich hierachter veilig verborgen. Hij troont in het beste deel van het paradijs, in het Westen. De Jezus machine, de Jezus borg, is zijn grote wachter waardoor iedereen geassimileerd wordt.

Als we de Davids geest hebben overwonnen zal de stammen-gnosis zich overvloeiend manifesteren.

5 En een uit de oudsten zeide tot mij: Ween niet; zie, de leeuw uit de stam Juda, de wortel Davids, heeft overwonnen om de boekrol en haar zeven zegels te openen.

De duisternis van dit vers is onpeilbaar. In de grondtekst staat 'Judas', die de wortel van David is. De boekrol is een boek, het Woord, oftewel Jezus Christus. Judas verbrak de zeven zegels van Jezus Christus, om zo Jezus Christus te openen, wat resulteerde in de verschijning van Jezus Christus, het groot worden van Jezus Christus. Dit was het ware werk van Judas. Jezus werd zo populair door Judas, omdat Judas deze zegels verbrak, en zonder Judas was er nooit een opstanding geweest.

Judas, oftewel Juda, staat voor de grote genade-demoon. Je wordt zo volkomen afhankelijk gemaakt aan genade, wat heel erg verlammend kan werken, en wat angst opwekt, want je weet nooit waar je aan toe bent. Zo draagt Judas, Juda, je dan tot Jezus Christus. Dit is de duistere werkelijkheid van dit vers. Jezus kwam om de gnosis te verzegelen, juist doordat Jezus werd ontzegeld. Er worden hier dus helemaal geen zegels verbroken, maar de gnosis werd verborgen en afgeschermd. Dat is het bedriegelijke van dit vers.

Met betrekking tot Juda was er een droom van een duister gebouw waar op een afgelegen plek een houten wand was die aan één kant een beetje los zat, waardoor je in een donker, verborgen deel kwam. Daar was een gang die leidde tot de geheime plaats van Juda, een soort spook. In de droom kwam Juda's hand, een zwarte handschoen tevoorschijn vanuit die plaats, en al een deel van zijn zwarte gewaad. Hij had ook een kap op, maar het meest duidelijk zichtbaar was de zwarte handschoen. Het wekte enorme vrees op, maar uiteindelijk toen er in de droom naar die plaats was toegegaan bleek het maar een klein jongetje te zijn. Maar dit was dus wel een demoon, en niet zo'n kleintje ook. Deze demoon zorgde voor de wisselwerking tussen genade en angst, om de mensen zo te binden tot Jezus Christus. Dit is dus ook wat Judas heeft gedaan. Het staat voor hetzelfde. Deze demoon kon ook in allerlei soorten spinnen veranderen.

We gaan nu hele duistere dingen bespreken. Duistere dingen die zich achter de hof van Eden verscholen houden.

14 Toen Ruben in de dagen van de tarweoogst naar buiten ging, vond hij op het veld liefdesappelen, die hij aan zijn moeder Lea bracht. En Rachel zeide tot Lea: Geef mij toch enige van de liefdesappelen van uw zoon. 15 Maar zij zeide tot haar: Is het niet genoeg, dat gij mijn man genomen hebt? En nu ook nog de liefdesappelen van mijn zoon nemen? Rachel zeide: Daarom mag hij vannacht bij u liggen voor de liefdesappelen van uw zoon. 16 Toen Jakob des avonds uit het veld kwam, ging Lea hem tegemoet, en zeide: Kom bij mij, want ik heb u eerlijk gehuurd voor de liefdesappelen van mijn zoon. Daarom lag hij die nacht bij haar.

Deze liefdesappelen zijn 'duwday' [dudahe], als een anagram voor Juda, de wortel van David. Dit komt van Dowd [Dode] wat ook het wortel-woord van David is, en wat tekens van zoete beminningen betekent. Juda is de wortel van zowel David als Jezus. Lea won Jakob niet voor zich, maar kocht Jakob door deze liefdesappelen als geld. Door deze appelen werd Jakob tot een slaaf. Deze appelen staan voor liefde, genade, en daardoor de vrees van genade, als de snelle weg naar success, maar het is het vergif van bedrog, wat ook in het paradijs plaatsvond. Ruben regelde dit handeltje, waardoor hij ook de macht is achter de slang. Juda is de macht achter de vrucht, en Adam en Eva zijn de toehappers. Na het toehappen werden ze tot Jezus Christus geleid, kwamen zij onder de macht van Leviathan, JOM. Deze appelen waren zoet als het snoephuisje van de heks van Hans en Grietje. Genade zou hen snel grootmaken. Maar het was een valstrik. Adam en Eva moesten als voorbeeld dienen voor een hebzuchtige samenleving. Toe maar, bijt maar. Zij waren de Hans en Grietje van de Bijbel.

Dit verhaal loopt parallel met het verhaal wat achter de schermen gebeurde van de hof van Eden zoals opgetekend in het EE :

Efatas

De Virtus is de macht achter de slang, oftewel de slang achter de slang, oftewel Ruben. Dit is het appel-verhaal achter het appel-verhaal, wat over de voorafgaande engelen-val ging op de berg van Eden. Juda was de zwarte vrucht, de Saktakus. Dit straalde ook weer door in het Adam en Eva verhaal. Het was de liefdes-appel, het verschrikkelijk giftige zoete suiker-zaad van de slang.

Lea staat voor hoererij, door cheaten, door junk, oftewel door prulletjes, de liefde kopen of verkopen, en waardoor er familie-banden ontstaan, de bloedlijnen van hoererij, waar ook Levi voor staat. Weer hebben we hier te maken met een dubbel-demoon, die zich dus manifesteerd als meerdere bijbel-personages.

24 Van Aser zeide hij: Gezegend zij Aser onder de zonen; hij zij bemind bij zijn broeders, en hij dope zijn voet in olie. 25 IJzer en koper mogen uw grendels zijn, uw sterkte moge zijn als uw levensduur.

Voet is regel, de voet of wortel van de serafim, oftewel de wortel van de 666, de wortel van David. Mozes was degene die de koperen serafim oprees in de woestijn, en hij vertegenwoordigde de wortel van 666 dus. Mozes staat dus gelijk aan Aser. Deze wortel wordt gedoopt in olie, shemen, wat ook medicijnen betekent. De wortel, de voet, oftewel regel, komt van ragal, wat wassen betekent (met de voeten), wassers, en ook staat het voor spionage en vermommingen. Ook staat het voor reizen. Ragal is ook een anagram van Rachel [Raghal, Rakal], wat ook reizen in de wortels betekent. Hier is ook de illuminati samenzwering gebouwd om iedereen aan de medicijnen te krijgen, oftewel onder hekserij. Zo kunnen aliens vermomd de mensheid overnemen. Dit gaat dus door de ASER-Mozes-Rachel demoon.

Leah betekent in de wortels ongeduldig (La'ah), die dus is verbonden aan Levi, als Leah-Levi. Juist hierdoor ontstaat bedrog.

Al met al hebben we hier te maken met een vals loon-systeem wanneer het op de stammen aankomt, en dit is nauwverbonden met de genade-leer. Door deze stammen-schijf wordt deze zware hekserij in werking gesteld.

De wortels van David gaan heel diep. Voordat David regeerde, voor Saul, waren er de richters. Samuel was de laatste richter, die de macht overdroeg aan David, aan een koningshuis, na Saul.

Samuel-Zebulun-Job is de diepe schatkamer die zich onder het koninkrijk van David schuilhoudt.

Gad-Simson is een andere diepe schatkamer. Hier hebben we het over een grotere Simson dan de Simson in de Petrus-pilaar van Mercurius.

Issaschar-Gideon is een andere diepe richterlijke schatkamer, en weer een andere is Naphtali-Jefta.

Adam en Eva zijn natuurlijk een machtige illuminati trigger, waardoor iedereen die tot het christendom komt zijn eigen Adam of Eva identiteit krijgt, waardoor de gnosis je verboden wordt, en wanneer je het aanraakt je een zware straf krijgt. Je wordt in het zwarte gat geworpen, om zo ten prooi te vallen, gevoerd te worden, aan de richterlijke monsters die zich onder het huis van David bevinden. Zij besturen David als een pop. Toen Simson de leeuw overwon, was dit een teken dat hij de macht had over David. Zodra je tot het christendom komt, komt de Adam-Eva demoon in je als een start-signaal. Je groeit dan op in een christelijk 'paradijs', maar niets is wat het lijkt.

De pop David wordt tegen je gebruikt en rooft gnosis van je. Dit is dan je koning, maar daar schuilen nog wat machten achter die deze pop besturen. De richteren besturen deze machine. De Adam-Eva is het schok-implantaat, voor wanneer je van het pad afwijkt of probeert te ontsnappen, of wanneer je gnosis probeert te verkrijgen. Dit wordt direct afgestrafd. Het geeft je materiele Simson-kracht om je in de materiele matrix te houden, ver weg van de gnosis. Dit is een onderdeel van MK Ultra, wat door de eeuwen heen bekend stond als monarch mind control, langs de politieke weg. Al die verhalen zijn codes om je in de doos te krijgen.

Gad-Simson is nauw verbonden aan de Adam-Eva tot het inbrengen van consumerende spierkracht. Deze kracht werkt alleen door het consumeren, als een soort merkteken van het beest. Spierkracht consumeert telkens, om de leegte weg te houden. Spierkracht vreest de leegte, en zal altijd weer met smoesjes komen om eraan te kunnen ontlopen. Het is een leugenachtige kracht.

Door Adam-Eva wordt je vetgemest om zo deel te zijn van het lichaam van Christus, wat geconsumeerd gaat worden, als brandstof van de illuminati. Dat is wat je bent in het christendom : een brandstof-cel voor een grote machine, in een groot systeem. Al deze archetypes zijn ervoor om je verstand in een lage frequentie te houden, in een soort slaap frequentie, waardoor ze je beter kunnen aftappen, zich tegoed kunnen doen aan je inhoud. Jezus leidt je tot de Vader, de pater, oftewel de Petrus voor ingewijden, als een meter om zieltjes te winnen voor de illuminati, voor de elite die uitverkoren zijn om het grote duivelse plan uit te voeren. Je wordt gemeten om te kijken in hoeverre je daartoe geschikt bent, en in hoeverre je daaraan wil meewerken, zodat je dieper ingewijd kunt worden in de duivelse geheimen. Deze wegen leiden tot koning David, en vandaaruit naar de stammen.

1 En hij beval zijn huisbestuurder: Vul de zakken der mannen met koren, zoveel zij kunnen vervoeren, en leg ieders geld boven in zijn zak. 2 En mijn beker, de zilveren beker, moet gij boven in de zak van de jongste leggen met het geld voor zijn koren. En hij deed naar het woord, dat Jozef gesproken had. 3 Toen de morgen aanlichtte, liet men de mannen weggaan, met hun ezels. 4 Nauwelijks waren zij de stad uitgegaan, nog niet ver weg, of Jozef zeide tot zijn huisbestuurder: Maak u op, jaag die mannen achterna, en als gij hen ingehaald hebt, zeg dan tot hen: Waarom hebt gij goed met kwaad vergolden? (Waarom hebt gij de zilveren beker gestolen?) 5 Is deze het niet, waaruit mijn heer drinkt en waarmede hij de toekomst pleegt te voorspellen? Gij hebt slecht gehandeld met dit te doen.

6 Toen hij hen ingehaald had, sprak hij deze woorden tot hen. 7 En zij zeiden tot hem: Waarom spreekt mijn heer zulke woorden? Verre zij het van uw knechten zo iets te doen. 8 Zie, het geld dat wij boven in onze zakken vonden, hebben wij uit het land Kanaän tot u teruggebracht, en hoe zouden wij dan uit het huis van uw heer zilver of goud stelen? 9 Degene van uw knechten, bij wie (de beker) gevonden wordt, moge sterven, en bovendien zullen wij mijn heer tot slaven zijn. 10 Daarop zeide hij: Welaan, het zij zoals gij gezegd hebt; degene, bij wie hij gevonden wordt, die zal mij tot slaaf zijn, maar gij zult vrij uitgaan. 11 Toen haastte ieder van hen zich zijn zak af te laden op de grond, en ieder opende zijn zak. 12 En hij stelde een onderzoek in; hij begon bij de oudste en eindigde bij de jongste; en de beker werd gevonden in Benjamins zak.

Dit is een gevaarlijke MK Ultra theta trigger, de Jozef-Benjamin trigger, ook wel 'De zilveren beker trigger' genoemd. Benjamin werd tot “slaaf” gemaakt door valse schuld. Dit is hoe het christendom werkt. Door schuldbelading trekt het christendom mensen binnen die zo slaaf worden door deze trigger van de zilveren beker. De zilveren beker wordt in een zak van iemand gelegd, en zo wordt deze een slaaf van Jozef en het christendom. Er worden een heleboel Benjamins hiervoor uitgekozen. Deze trigger is een implode van een hoge frequentie. Mensen raken het aan en worden krankzinnig, raken in paniek, want de schuld heeft hen aangevallen en vreet hen aan. Het is een roofdier, een jager. Zo ontvoerd deze geest mensen voor het christendom. Vrouwen worden vaak in plaats van Benjamin dan als een Bilha slavin gemaakt, en dat is ook om een moeder te worden voor het christendom, als een sex-slaaf en een vruchtbaarheids-slaaf, oftewel een baar-slaaf. Zij worden dan zo als lokaas opgesteld.

In de Jozef-graden kunnen illuminati-slaven dan groeien tot een hogere positie in Egypte, en zo krijgen ze slaven onder zich, door duistere contracten. Ook Daniel wordt hiervoor gebruikt. Door Daniel worden er valse illuminati profeten gecreeerd, die gevormd worden in de leeuwenkuil, waar ze macht krijgen over David, de leeuw, waardoor ze grote oorlogen kunnen voeren. Dit allemaal om in hogere Daniel-graden terecht te komen voor een hogere positie in Babylon. Dit gebeurt door dromen en visioenen, in de illuminati slaap, de stam Manasse. De leeuwenkuil trigger is een belangrijke MK-Ultra trigger voor deze dingen, voornamelijk voor de uitverkorenen van de illuminati waarvoor hoge taken zijn weggelegd. Ook worden zij die gevaarlijk zijn voor de illuminati soms opgesloten door de leeuwenkuil trigger om hen te dwingen te worden als Daniel, anders worden ze verslonden door deze David-leeuwen. Dit is dus puur manipulatie en chantage om mensen te laten buigen voor de illuminati. De leeuwenkuil wordt ook gebruikt in delta programmatie waar een delta, een assassin, wordt uitgezonden om iemand te chanteren, en als dat niet lukt, dan moet de assassin een aanval doen, door middel van de leeuwenkuil. Het doelwit is alleen veilig in de Daniel trigger, als hij deze aanneemt, maar dat betekent dan wel dat de illuminati hem schaakmat heeft gezet.

“Adam en Eva” is een straf-programma voor als je niet doet wat de illuminati zegt. Dit is op je gelegd, deze valse schuld, door de zilveren beker trigger, en dan is de reis door de leeuwenkuil de reis door het christendom als een slaaf. Dit is dus de samenwerking tussen Gad en Benjamin.

Met Salomo was er een grote nieuwe start voor Israel vanwege zijn enorme rijkdom en zijn georganiseerde wijsheid, als een nieuw paradijs, de hangende tuinen. Hij is als Adam die hoereert met Eva. Hij is als de hoererende Simson. Hij draagt het geheim van de 666, van 66, het orakel van de 12 stammen, 6 + 6. Hij bedient de bijbel triggers door het raadsel van Gad. Hij draagt een zwarte kap met zwarte gewaden. Hij is wat het EE beschrijft als Adam wordende tot Safam. Salomo is in middeleeuwse mythe degene die 72 geesten in een koperen vat had opgesloten, oftewel 6 x (6 + 6), als de 666, wat ook weer verwijst naar de koperen slang van Mozes. Dit is het orakel van de 12 stammen (6 + 6). Dit zijn dus bijbel triggers die Salomo gebruikt om de mens in een christelijke hypnose te brengen. Ook in de Bijbel had Salomo een koperen vat, wat ook wel de 'koperen zee' werd genoemd, en wat gedragen werd door 12 runderen, als beeld van de 12 stammen (6 + 6). Hierin werden de 72 geesten, de 6 x (6 + 6), oftewel de 666, opgesloten. Zij werden gebruikt voor magische doeleinden, als slaven.

De Samuel-Zebulun-Job staat voor Henoch, die in de illuminati zijn eigen taal heeft, het Henochiaans. Ook staat dit voor Elia en in het NT Johannes de Doper. Salomo sloot al deze geesten op in het koperen vat. De stam Gad had alle andere stammen onderworpen. Dit kwam ook naar voren in het boek Openbaring als het mes in de mond van Jezus, een vurige tong. Dit was dus de fysieke macht van Simson, die hij door de illuminati zou manifesteren.

Gad : Simson-Adam-Eva-Salomo, de tong van Christus, het mes in zijn mond. Gad heeft de macht over de 666, over de stammen, door zijn Salomo natuur. De stammen zijn de wortels van David, de 666, die Salomo maakte tot zijn troon. Salomo overwon in die zin David. Salomo berijd het David-monster. Het koningschap ging over van David op Salomo. Gad is de vurige tong die alle andere tongen heeft overwonnen.

De moeder van Gad is Zilpa. Zij staat ook voor een reeks geesten : Esther – Kain – Abel – Seth – Sadrak – Mesak – Abednego. Deze geest schijnt in drievoud te verschijnen, en heeft ook als naam de Drie-Eenheid. Deze geest komt ook als Aaron en Eli.

Maria Magdalena is ook heel belangrijk voor de illuminati, want zij is de minnares van Jezus in de apocrieve geschriften. Zij heeft dus toegang tot de Jezus-puppet op een hele bijzondere manier, en daarom waardevol voor de illuminati. Zij zet de Jezus-triggers in werking. Dit zijn triggers die verborgen zitten in de verhalen van Jezus die door MK Ultra gebruikt worden. 'De wonderbaarlijke vermenigvuldiging' trigger gaat als volgt. De vissen en broden die gebroken worden waren een beeld van het lichaam van Jezus, de kerk, het geheel van MK Ultra slaven onder Jezus, en zo ontstaat er vermenigvuldiging, wordt er meer bijgevoegd tot het lichaam van Jezus. Dit staat voor vetmesting en zieltjes winnen door rituele satanische offering van gelovigen, het breken van de broden en de vissen. Deze trigger wordt ook genoemd : 'de wonderbaarlijke spijziging.' Hier is de kerk-groei op gebouwd. Mensen worden hier letterlijk voor vermoord.

De 'opwekking van Lazarus' is een trigger van sexueel misbruik binnen MK Ultra, om het kind te laten splitsen, en om slaaf-alters op te wekken onder controle van de handler, een trigger om betas te creeeren dus, sex-slaven. 'De opwekking van het dochtertje van Jairus' is een soortgelijke trigger, maar ditmaal om assassins, deltas, te creeeren. Een verschijningsvorm van deze triggers is als vlinders.

'Van water tot wijn' is een trigger van overmoed, ook van sexuele overmoed. Het is een trigger van enorme trots. Het is een geest met vele koppen, ook wel 'legioen' genoemd. Deze trigger wordt gebruikt om mensen die een gevaar vormen voor de illuminati 'gek' te noemen. Vaak wordt dit gebruikt door kerkelijk leiderschap om hun schaapjes te waarschuwen voor 'een gek' die anders denkt dan hen. Het is een spottende geest die leugens gebruikt om een goede reputatie te schaden, gewoon vanwege jaloezie.

De wonderbaarlijke visvangst trigger wordt gebruikt in de prosperity movement om financiele slaven te maken. Hierbij is het motief hebzucht. Een andere trigger die hier nauw mee samenwerkt is de 'Jezus die op het water loopt' trigger. Als ze niet genoeg betalen, dan zal hun Jezus door het water zakken, en zal alles wat ze doen falen. Bij deze trigger is het motief 'angst'.

De gelijkenis van de tien wijze maagden en tien dwaze maagden is een trigger voor omega, zelf-vernietiging en zelfmoord.

De stammen werden ontworpen om de Amazone gebieden van Orion verborgen te houden, te verzegelen. De stammen waren allemaal gebaseerd op mannen. Septus liet de mannelijke suprematie zegevieren, en hier bovenop werden nog eens de verschrikkelijke Jezus-triggers als valstrikken geplaatst, om de stammen te verbergen en veilig te stellen.

In het boek Yirmeyah zien we de doorbraak van Orion en de Amazones. Daarom is het boek Yirmeyah zo belangrijk. Deze gnosis was geroofd van de stam ASER, en daardoor was het boek Yirmeyah in oorsprong het boek ASER. Maar ook ASER had deze gnosis geroofd, namelijk van de Orionse Amazones. ASER bedekte en verborg de Amazone stam genaamd BADA, het Sranan Tongose woord voor druk maken en ergeren. Het Sranan Tongo is één van de talen van het Amazone gebied, wat ook veel in Suriname wordt gesproken. Het boek Yirmeyah is dus oorspronkelijk het boek BADA. De BADA zijn een stam binnen de ZUWR, de algehele naam voor Orionse Amazones in de grondtekst van het OT. De BADA draagt dus alle eigenschappen van ASER.

In Yirmeyah, BADA 5:16 gaat het over dat er een verre stam en natie zal komen. De pijlkoker is in de diepte van de grondtekst de 'necromancer', dit staat voor doden-oproeper, contact hebben met de doden. Dit is een pijlkoker met instrumenten, als een open graf. De pijlen zijn dan het goddelijk zaad, de mayim. Dit verre volk wat komt is de GANBAR of GANBARA in het Aramees, wat 'de gewapenden' betekent. In vers 17 brengen zij de honger en de verwoesting. In vers 19 gaat het over dat de boosdoenes van het volk tot slaven worden gemaakt door de GANBARA die in ballingschap worden gedreven. In de grondtekst worden de boosdoeners van het volk dan gedreven tot de ZARIM en de ZUWR, wat vrouwen van verre landen betekent. De boosdoeners van het volk worden niet alleen tot slaven en ballingen gemaakt door de ZARIM en de ZUWR, maar ook moeten zij die vrouwen van de verre volkeren aanbidden. Wij hebben hier dus duidelijk te maken met vrouwelijke ordes uit de hogere hemelen die het afgevallen en afgedwaalde volk van God komen tuchtigen en straffen. De ballingschap vindt plaats in ERETS, de onderwereld.

GANBARA, waar de ZARIM en ZUWR vandaan komen, is in het Aramees Orion. Het is de reus, de jager, de bewapende. De ZARIM en de ZUWR zijn dus verre vrouwenstammen uit Orion.

Om het afgedwaalde volk vatbaar te maken voor Orion, wordt er een soort koorts uitgestort : de CHEMAH (7:20). De CHEMAH dient het volk weer terug te brengen tot de verlamdheid, de Heilige Rust. De CHEMAH is dus een belangrijk instrument, de heilige koorts, een heilige brug, om tot ontlediging te komen.

Ook Yechezqel spreekt over de komst van de ZUWR, de Orionse Amazones. De gnosis van Yechezqel was geroofd van de Naphtali stam. Daarom heette het ook het boek van Naphtali. Maar ook Naphtali had deze gnosis geroofd, van een specifieke stam binnen de ZUWR, om deze stam verborgen en verzegeld te houden. Dit was de stam HONTI, wat in het Sranan Tongo's de jacht betekent. Het boek Yechezqel was dus oorspronkelijk het boek HONTI.

In Yechezqel, HONTI 6 : 11 wordt het volk neergehaald door de scalpering, de honger en de koorts.

7 : 21 Hun goden zullen gedreven worden in de handen van de ZUWR-stam, de verre vrouwen van Orion, als prooi.

: 25 De oogst-grijper komt, Qephadah (Heeft een zwart-paarse kap op). Dit is de verwoester.

8 : 16 Ze aanbidden een soort hagedis, zij aanbidden blond (geel) haar, het witte albino ras, gouden dingen, GELD in de Aramese grondtekst. Daarom rust de toorn van de Amazones op hen.

Dan in hoofdstuk 9 gaat het over het merkteken TAV ontvangen door klagen, kermen en zuchten over deze gruwelen. In hoofdstuk 11 worden de prinsen van het volk overgeleverd aan de ZUWR-stam, de verre vrouwen van Orion.

: 17 Het land Israel, het voorhoofd van steen, het centrum van geroofde wijsheid, zal aan het Amazone overblijfsel worden gegeven, het rode land, de verloren Amazone stammen zullen vergaderd worden. Dit is het teken van de leeuw.

: 19 Hen zal een hart van vlees gegeven worden, het hart van BASAR (Aram.: BSAR, BESRA), van het mannelijk geslachtsdeel, als een bron.

Het was belangrijk om terug te komen tot het zuivere teken, het zuivere vruchtbare deel, het besneden, paradijselijke deel. En dit moest ten diepste gebeuren. Dit had te maken met het feit dat het teken, het geslachtsdeel, de Amazone spreekbuis was. De voorhuid was de kap, het zegel, wat eraf moest. Die voorhuid was gekomen door de zondeval. Het mes zou gebracht worden, HARBA, om die top eraf te snijden (Yechezqel, HONTI 3 : 22, 6 : 3). Dit zou gebeuren door de verre Amazone stam van Orion, de ZUWR (7 : 21). Velen zouden omkomen, maar er zou ook een overblijfsel zijn. HARBA was eens geroofd door Mozes. Dit mes werd gebruikt voor scalpering EN de besnijdenis. Dit stond gelijk aan een oordeel gebracht door Amazones (ZUWR). Dit mes wordt ook in verband gebracht met de vrouw van Mozes, Zippora, de besnijdster, die dit geroofde mes gebruikte. Zij besneed haar zoon.

In Micha 4 staat er dat alle lammen verzameld zullen worden tot een overblijfsel, zij die het teken hebben ontvangen van de door de Amazones gebrachte verlamdheid, het vruchtbare deel. Zij die ballingen zijn van de ZUWR, de verre vrouwen van Orion (de Amazone tucht). In Micha 4 en 5 worden de dochters opgeroepen om raiders te worden. In Jeremia 5 is de ZUWR een necromantische (vanuit de onderwereld) orakelse profetie, een verre tong, als de taal van Orion.

In het NT lezen we dat de “prophetes” over de geesten van de profeten zijn aangesteld. Prophetes is het griekse woord voor de interpreteerder van orakels en verborgen dingen. ZUWR, de Orionse Amazone, is dus aangesteld over RUH, de demonische geest. ZUWR spreekt namelijk over de gebondenheid, de 'hoor en gehoorzaam' (SHAMA), de profetie. Het volk wilde vervuld zijn met de demonische geest, zodat ze nog zelf de controle zouden hebben en hun lusten bandeloos konden naleven, maar we moeten streven naar de Amazone gebondenheid.

Het volk wilde de ZUWR, de Amazone, niet ontvangen. Daarom stelde het volk de patriarchie op, de 'mannen alleen' geest. Het gaat altijd over de mannen. Daarom wilde het volk de geest ontvangen, omdat de geest voor 'mannelijke superioriteit' stond, zodat de Amazone verborgen zou worden.

Het volk wilde mannelijke “koningen, middelaars, en priesters.” Zij wilden de Amazone niet, want dit was het beeld van de tucht en het wapen, het reinigende vuur van de hel. Het volk wilde de ZUWR niet, en was er altijd voor op de loop. Het volk wilde geen rechtstreeks contact met het hogere. Profetie betekent : 'voor het spreken', als de plaats van ontvangen en toetsen, de door de Amazone gebrachte verlamdheid, YAD. Profetie moet gezuiverd worden door profetie, de bron van profetie. Profetie kan in zichzelf gezuiverd worden. Geest is een algemene, vage, demonische term, maar we moeten de diepte in. Yirmeyah, BADA 5 : 13 zegt : 'De profeten zullen tot wind (RUWACH) worden (geest). Geen is er die door hen spreekt. DABAR zal niet in hen zijn (het profetische woord).' Zij werden overgeleverd aan de windgod. Leven onder de Geest is leven onder het oordeel. De mens moest leven door de geest, wind, omdat de tucht van hen was geweken. Het was een straf. Zij waren overgeleverd aan de lusten waarin zij zich verhard hadden.

Yirmeyah, BADA, en Yechezqel, HONTI, gaven weer hoop, want de Amazones zouden terugkeren. Orion zou zich openbaren op aarde, als een weg terug naar het paradijs. Ook het boek Micha wees hierop. Het overblijfsel kon terugkeren tot de Amazone gebondenheid en slavernij, als het worden tot AMAD, slaaf. AMAD leidt tot ZUWR. Het volk moet ZUWR ontvangen, de Amazone. Zo kan het volk contact maken met Orion, het paradijs.

De besnijdenis door de Amazones is de opening van de zegels, zodat de vruchtbare delen weer gaan spreken. De besnijdenis is het fundament van profetie. Dit is waartoe de ZUWR is gekomen. Dit heeft alles te maken met de Amazone gebondenheid. Deze komt voort vanuit de door de Amazone gebrachte verlamdheid, het vruchtbare deel, wat spreekt door de besnijdenis. Dit is het ware spreken in tongen.

ZUWR is het verborgene, verre en vreemde, uitgebeeld als de verre Amazones van Orion. ZUWR is de duisternis. Zij wordt voorgesteld als een vrouwenstam, omdat de vrouw de drager is van de vruchtbaarheid. Uit Haar, de BETEN, de schoot van de onderwereld, kwam de mens voort, en werd vervolgens geleid tot haar knieen, de BEREK, om vervolgens door Haar vertrapt te worden in de persbak van de onderwereld, als een jachts-ritueel voor vruchtbaarheid. Zonder dit was er geen schepping mogelijk. We hebben het hier dus over de fundamenten en de condities van de schepping.

Wij moeten de duivel benaderen volgens de Amazone Wet. In Yirmeyah, BADA 5 komt de ZUWR uit Orion met een arrestatie-bevel in de Aramese grondtekst (vs. 16), de PTIH. De Orionse ZUWR is in de Hebreeuwse grondtekst 'eeuwig', OLAHM. De PTIH betekent ook 'degene die kan zien', wat 'profetisch' betekent. Door de PTIH wordt de vijand gebonden. Ook komt de ZUWR met een pijlkoker, de ASHPAH in het Hebreeuws, wat koker van instrumenten betekent, de gereedschappen van exorcisme en necromantie (de Amazone verbinding met Amazone tussenkomst vanuit de onderwereld, de tucht).

LEVI roofde van een Amazone stam genaamd LERI, wat in het Sranan Tongos betekent : 'leren, tucht, doctrine, en ook dierenhuid'. Wij zijn dus onder de LERI stam van de ZUWR ook gewapend met deze pijlkoker. De pijlen worden dus eerst opgeladen met het lijden, de tucht, zodat vandaaruit de profetie en de arrestatie kan plaatsvinden, PTIH. Hierin is MOWED, timing, oproep, zeer belangrijk. Wij mogen niets doen zonder de Amazone oproepingen, die dus verbonden zijn aan de tent van MOWED, de OHEL. Wij zijn dus verbonden aan de thuisbasis. Wij moeten dus telkens heel goed beseffen dat wij ABAD (slaven) van de LERI zijn, van de ZUWR. Wij moesten tot ballingen worden, om ons geheel los te kopen uit de plaats waarin wij gevangen waren. Dus er zijn een heleboel dingen waarop wij moeten letten. Na de arrestatie moet de gevangen vijand naar de BAYITH gebracht worden, het gevangenis-complex of de kooien, en de BAYITH is verbonden aan de OHEL, de tent. Er is veel meer gaande, en deze dingen werden in duisternis verborgen. In ieder geval werd de ZUWR bestreden door de westerse kerk. Het is tijd om deze zegelen te verbreken.

In het OT waren de AMAD de slaven van de ZUWR, en de ABAD waren de slaven van de LERI van de ZUWR. De NA'AR waren de slavenjongens van de ZUWR. Deze slavernijen gingen vaak zo diep dat de heilige gebondenheid volkomen was, en het vuur, de URIM, hen zo had vervuld dat ze niets anders konden doen dan wat de ZUWR hen ingaf. Door de MOWED werden ze opgeroepen om door de tent te leven, de OHEL, en door door de SHAMA hoorden en gehoorzaamden ze. Zo niet, dan zouden ze een slaaf van de afgoden worden. JUDAH had de Urim steen geroofd van een Amazone stam genaamd FETI, wat vechten en moeite betekent in het Sranan Tongo's. Sindsdien vertegenwoordigde JUDAH de Urim en het Urim vuur. Maar oorspronkelijk was dit dus de FETI stam. FETI leidde tot de PLISIRI stam, wat slavernij, toewijding, gehoorzaamheid, overgave en discipline betekent in het Sranan Tongo's. Dit stond voor de THUMMIM, wat ooit was geroofd door de stam Benjamin. FETI en PLISIRI zijn dus de oorspronkelijke Amazone Urim en Thummim.

Ook moeten wij dus bewapend zijn met de FETI, de URIM, de toetssteen. Alles zal aan de FETI getoetst moeten worden. In de grondteksten is de FETI ook een vuur, en dat vuur moet de verschillende onderdelen en samenwerkingen van ons leven en lichaam bewaken. De FETI moet de wachter zijn van onze mond. Zij is het wezen van de ZUWR.

Amazone stammen, dochters tegen dochters. De grote moeder is verdeeld. Zij bevechten elkaar, ieder voor zijn eigen burcht. Burchten gebouwd in wildernissen, grote vestigingen. Het is hier kamp tegen kamp. Haar ogen zijn wijd open, de ogen van een vechteres. Haar mes ligt op haar tong, om haar woorden te spreken. Vangen zal zij hen in haar net.

Zij deinst voor niemand terug. Zij ontwaakt door het bloed van de gevallenen. Een oorlogsboek ligt op de rand van haar tong. Zij zegt de oorlogs-spreuken en oorlogs-verzen hardop. Maar niemand hoort het. Ze is ver weg. Dit is het land van de levenden. De doden zijn uit de weg geruimd.

Haar hyenas rennen voor haar uit, klaar om haar woord te brengen. Ze vecht voor haar woord, maar zij is innerlijk verdeeld. Haar mes kijkt voor zich uit, en waakt over haar. Het waakt over haar ogen en mond. Zij is als een grote panter die de burchten inneemt. Kampen brandt zij af, en voert haar gevangenen weg in ketenen. Zij is de wraak van de gnosis. Ja, verwarren zal zij u, wanneer zij op haar jachtwagen staat. Hyenas rennen voor haar uit, om haar woord te brengen. Zij zaait verdeeldheid, want zij is verdeeld binnenin. Altijd is zij in strijd.

Speer en mes gebruikt zij, op zoek naar bloed. Haar ogen loeren, en dan slaat zij toe. Zij mist niet. Als de panter loert zij, als een wilde kat. Dan snijdt zij huid open, en neemt haar buit. Een roofdier is zij. De hemelen zijn niet veilig voor haar. Zij klimt op burchten en neemt hen in, om vele gevangenen naar buiten te voeren.

Neem het bootje, kom langs de krokodillen. Is het geen prachtig beest ? Op de krokodil zit een vrouw. Versla haar.

Kom tot de krokodillen-spreuken. Zij zijn getekend op de muren, deze muren van klei. Het is een blok van krokodillen, waar gij de krokodil moet zien te overleven. De vrouwen op de krokodillen zult gij moeten verslaan. Zij voeren oorlog, tegen de slang, en tegen u.

In muren van klei zijn zij getekend. Zij kwamen tot leven, door uw angst. Er is een valse angst. Gij zult die valse angst moeten overwinnen. Het zijn vrouwen op krokodillen.

In muren van klei zijn zij getekend. De muren zijn warm, en uw pad gaat er langs. U raakt de muren aan om de warmte te voelen, de warmte van de krokodil. Met uw voeten bent u in het zand. Het is een zanderig pad, wat in de diepte van het oerwoud gaat. Velen buigen neer tot de krokodillen, om hun valse angsten te aanbidden. Zo voeren zij oorlog tegen u.

Versla hen die hun valse angsten aanbidden. Wordt niet één met hen. Versla de vrouwen op de krokodillen, die valse angsten aanbidden, en gewapend zijn tegen u.

Ga langs de muren. Blijf niet te lang stilstaan. Hier is het een doolhof. Volg daarom het pad. Laat u niet verstrikken. Laat u niet afleiden. Vrouwen op krokodillen schieten hun pijlen op u. Kom tot de krokodillen-spreuken. Ze zijn getekend op de muren, diep in de klei. Leg uw hand op de warme stenen. Spreek de taal van de krokodil. Aanbidt hen niet. Aanbidt uw valse angsten niet, maar ontmasker hen. Er zijn leugens gesproken in uw hoofd. Zij voeren oorlog tegen de slang, en tegen u.

Ontmasker de leugen. Ga het pad dieper in het oerwoud. Luister niet naar de vrouwen op de krokodillen. De krokodil wijst ergens naartoe. Aanbidt de krokodil niet. Lees de krokodillen-spreuken en wordt wijs. Dit zijn de krokodillen-spreuken. U leest ze nu op de warme muren. Uw voeten zijn in het warme zand. Uw voeten zijn in het hete zand, om uzelf weer te voelen, en niet de schaduwen. U heeft valse identiteiten. Dit zijn de krokodillen-spreuken om los te komen van valse identiteiten. Blijf niet staan. Blijf niet te lang staan, maar kom dieper in het oerwoud.

Een plaats waar slangen glijden. Een plaats waar slangen groot worden. Dikke oranje-zwarte patronen, met grote vlekken, als de orca zijn zij. Zij hebben gesproken, hun woorden in uw hoofd, als een zwaar gif. Zij strijden om de macht met de krokodil. Is het geen prachtig beest ? De slang is sluw, maar aanbidt deze slang niet. De slang is lang en groot, en klaar om te wurgen. Ga daarom niet op zijn pad. Overwin de slang met uw speer. Is het geen prachtig beest ? Is het niet prachtig als de slang wordt overwonnen ? Is uw speer niet prachtig ? De krokodil zal de slang verslinden.

U zit op de slang. Die is bijna dood. De krokodillen verslinden hem. Maar dan komen er meerdere slangen. Woest zijn zij. De oorlog tussen de krokodillen en de slangen. Krokodillen met slangen in hun bek. Dan komen de slangen waar vrouwen op rijden. Het gebrul van de hyena voert hen aan. U reist door het zand, dieper in het oerwoud, om te ontkomen aan deze oorlog. U laat de krokodillen-spreuken achter u.

De amazone heeft wijsheid om u te onderwijzen. Oorlogs-strategie. De amazone roept. Zij vertegenwoordigd de oudheid, dat wat verloren is gegaan. Kennis verborgen.

Zij onderzoekt u, om te zien of u wapens bezit. Zij breekt hen, totdat gij naakt voor haar staat. Naakt en leeg. Dan slaat zij u neer, want een mens mag niet vol trots en kracht het oerwoud binnengaan. Nee, de mens zal gedragen worden, de mens zal kreupel zijn, gebroken, in een diepe slaap. De mens is een roofdier.

Zelfs in uw dromen zult gij verbroken worden, en hallucinaties zullen wegglijden. Niemand zal u op de been houden, niemand zal u aansterken of bemoedigen, wanneer gij het oerwoud moet binnen gaan.

U zult binnengedragen worden, verbroken in uw dromen. De valse identiteit zal wegbloeden. Er zal geen trots zijn, maar angst. Een speer gaat door de valse angst. Een speer gaat door de valse dromen. Wie heeft tegen u gelogen ?

De krokodil had zijn bek naar u opengetrokken, klaar om te verslinden. Een slang had zijn bek naar u losgetrokken, klaar om te wurgen en te bijten. En u riep en niemand hoorde u. U was tot het oerwoud gekomen.

De slang en de krokodil waren hallucinaties. Een hyena at vlees, en valse schuld werd vermoord. Een speer door valse schuld. Toen een mes. Waarom heeft u valse schuld in leven gelaten ? Waarom bent gij niet gaan jagen ? Waarom hebt gij valse schuld aanbeden ?

U was getrokken tot een hol, door een beer. Dit was een hallucinatie. U had wilde bessen gegeten in de diepte van het oerwoud. Maar nu bent gij aan het ontwaken. Hebzucht was het probleem niet. U was ontvoerd. U had giftige bessen gegeten, omdat zij u dwongen. Valse angst, de krokodil, had u gedwongen. U was verlamd. De spin had u lek gespoten.

Ook de slang dwong u. Valse woede en valse trots, ja, de koning der leeuwen had jacht op u gemaakt, maar het waren slechts hallucinaties. Een hyena at vlees, en valse schuld werd vermoord. De amazone trekt haar boog, en richt het op u. Nu is het leren boogschieten of sterven. Velen sterven hier.

De amazone trekt haar boog en richt het op een hert. Het hert vertegenwoordigt een vette man die hebzuchtig alles wat hij ziet opeet. Hij wil vergeten. Hij wil haastig eten, en alles verslinden. Daarom moet hij vernietigd worden. De amazone raakt het hert, en trekt de pijl eruit. De keel van het hert wordt doorgesneden, en valse schuld troont. 'Gij zult niet doden', wordt er gezegd. De valse schuld veroordeelt. De valse schuld heeft het laatste woord. De amazone moet sterven. Zij heeft een hert gedood.

Dan wordt het hert opgericht. Jezus is een vette man, die alles wilde vergeten, alles wilde verslinden, en nu is hij uit de doden opgebracht, opgericht, als een heilige paal. Nog steeds : Wie probeert hij voor de gek te houden ? Het is een vette man, die moest sterven vanwege zijn zonden, omdat hij een roofdier was die alles opvrat. Een roofman, een vette roofman, die schulden had. Hij wilde niet betalen, maar zijn schuldenaren opvreten. Toen werd hij getroffen, en de amazone moest dood. De vette hoofdman had beslist. Van restaurant tot restaurant gaat hij, om hamburgers te eten. Hij is Jezus, hij wordt aanbeden, om de zonden te bedekken. De amazone moest sterven.

Niemand zal dit valse hert nog aanbidden. Zij zullen allen sterven. Zij zijn groot geworden.

Hebzucht is een droom van macht, maar al zijn wegen leiden tot de dood, en allen die tegen haar strijden.

Er is een diepere oorlog, een oorlog die gij bent vergeten. Allen die hebzucht bestrijden zullen door haar sterven.

Hebt gij dan niet de hebzucht om de hebzucht te overwinnen ? Jaagt gij nog steeds in dit veld ? Was gij door de amazone opgeleid ?

Er is een weg die dieper voert. Allen die de hebzucht bestrijden zullen tot de hebzuchtigen gerekend worden.

Ja, in valse schuld zullen zij gebonden worden, en in valse angst, en zoveel valse boosheid. En zinkend zullen wij ten onder gaan, te zwaar bevonden.

Heeft het uw hoofd doen kraken ? Vechtende tegen een put ? Hebzucht is een illusie. Want zij hebben niets, en willen niets. Ze willen niet leren, willen niet kennen. Rijk zijnde, zijn zij arm, en hebben anorexia.

Zij zijn de parasieten van anorexia. Vecht daarom niet tegen hebzucht. Want zij willen niet hebben. Zij willen niets. Zij hebben anorexia, zij willen niet naar school. Laat je niet bedriegen door deze arme bedelaars. Ze hebben niks, en willen niks. Het zijn parasieten. Het vette en rijke is een illusie. Ze doen wedstrijden wie er het leegste is. De leegte is hun doel, niet hun middel. Ze willen alles vernietigen. Als je strijdt tegen hebzucht word je één van hen. Het is verlies-zucht.

Nu, waarom neemt gij dan niet uw mes op, om mij te volgen. Nog meer geheimen zullen getoond moeten worden.

Neem uw mes op en volgt mij. Ik ben de amazone. Ik onderwijs u de strijd-ordes. Een oorlog is gaande, een oorlog diep. Ik ken de paden hier, de wegen, blijft daarom dicht bij mij. Ik laat u de parasieten zien van het oerwoud. Deze insecten zullen u markeren, patronen in u maken. Vrees geen kwaad. Zij ontmaskeren hierbij hun aanwezigheid. Vrees geen kwaad, maar blijft dicht bij mij. Zij zullen angsten in u ruiken, en u hierdoor traceren. Laat uw angsten gaan. Drink uit de rivier. Laat uw gedachten langsstromen. Wrijf u in met modder langs de rivier, zodat zij u niet kunnen traceren. Zij zijn geen insecten. Dit zijn hallucinaties. Zij zijn roof-parasieten, de anorexia's. Zij hebben niets, en willen niets, zij zijn tragische figuren, nihilisten. Zij zijn geen materialisten. Het is slechts illusie. Zij zijn spijbelaars, die wedstrijden houden om het grootste niets, om de leegste te zijn, als een doel, niet als een middel.

Nee, het zijn geen insecten. Het zijn roof-parasieten, gemaakt van het niets. Het zijn gaten, het zijn lekken. Lekken in het schip.

Deze gaten liggen op de ogen van de mensen om hen visioenen te geven, hallucinaties. Deze gaten liggen op hun armen en benen om hen te besturen als poppen. Deze gaten waren in de handen en voeten van Jezus, en hij vroeg u om deze te aanbidden. Pas op voor de gaten. Ze zijn overal in de lucht. Volg mij.

Grote geheimen zal ik u tonen. Ik ben de amazone. Ik strijd tegen deze gaten. Ik spiets ze, en vang ze in mijn netten. Ik onthoofd ze en steek ze op mijn palen. Grote gevaren laat ik u zien. Ik ben de amazone. Ik ben deze weg gegaan, en heb jullie deze geheimen gebracht. Ik zal u inzicht geven.

Van grote getale is mijn leger, zij leren de jacht van mij. Door de duisternis leidt ik hen, en maak hen vrij van de gaten. Deze arme bedelaars willen gaten zijn, om mensen te verstrikken. Ze willen die mensen niet, maar ze willen hen vernietigen. Het zijn bedriegers, tricksters, zij zijn anorexia. Zij verjongen en vernieuwen zichzelf niet door kennis. Zij zijn oud. Jaag niet op hen, maar kom met mij mee, opdat ik je grotere geheimen kan laten zien.

Waarom zou je je tijd verdoen met jagen, terwijl je kunt leren ? Waarom zou je je tijd verdoen met oorlog voeren, terwijl je meer inzicht kunt krijgen ? Verdoe je tijd niet met slapen. Er is een tijd om te vluchten, en om wijzer te worden. Er is een tijd om kennis te vergaren. Dan worden alle wapens afgelegd. Als je dat niet doet, zullen je wapens je verslinden.

Heb je soms geen afkeer van de oorlog en de jacht ? Dan is het tijd er iets bij te leren. Valse schuld is naar je op jacht. Valse boosheid en valse angst willen jou vervullen, en jou meetrekken naar hun duistere holen, om wat van je te maken ?

Voed je jezelf wel, of loop je gewoon je lusten achterna ? Oorlog en jacht is vaak de makkelijkste weg. Ken je de geheimen van het oerwoud ? Vele jagers en strijders raken verstrikt. Zij willen niet leren, zij haten kennis, zij haten school. Zij zijn spijbelaars in het leger van anorexia. Zij zijn trickster bedelaars, arm en bedrieglijk. Zij hebben geen rijkdom. Zij hebben geen kennis. Zij zijn gaten.

Moet ik u daarom leiden tot de jongheid ? Neen. Ik zal u laten zien waarnaar ik u ga leiden. Kijk recht voor u uit, en zie het vuur wat brandt in de diepte van het oerwoud. Walgt u niet van uzelf en van de dingen die om u heen gebeuren ? Dit is omdat u niet begrijpt. Ik zal u doen begrijpen door het vuur in diepte. Laat al uw gedachten los, om naakt tot dit vuur te komen. Laat al uw reserves los. Laat al uw conclusies en meningen los.

Laat mij u diepere geheimen vertellen. U staat op de rand van een grote diepte, die weldra voor uw ogen zich zal openen. Daarom blijft luisteren, en wijkt niet af. Dit is het laatste uur. De wildernis zal de wereld overvallen. De amazone zal haar macht terugnemen. Ik sta klaar om u te onderwijzen. Ik ben niet uw onderwijzer. Ik ben veel meer dan dat. Alles is veel dieper. U heeft uw wapenen afgelegd. Kom naakt tot het vuur. Laat het vuur uw gedachten wegbranden, en alles waar u aan vastzit. Kom tot de bron. De wildernis is een groot geheim. De slangen hangen in de bomen. Zij worden verteerd door het vuur. Het zijn de sluiers van deze geheimen.

Zwem naar de overkant van de rivier, waar de kannibalen-boten zijn. Versla hen. Ik geef je hiertoe boog en speer. Vecht alleen wanneer ik je de wapens geef. Ik ben de gnosis.

Ik loop voor je uit. Ik heb hen aangevallen. Neem dit gebied in bezit. Bouw er tenten en hutten, van gras en riet. Jaag niet, maar vecht. Neem geen risico's met kannibalen. Je wil niet dat je hoofd eindigt als een trofee op hun schip. Het rivier gebied is van jou. Neem het in bezit. Vernietig de tempel van de kannibalen. Plunder hun schatten. Plunder hun trofeeen.

Verlos de tijgers die ze hebben opgesloten. De tijgers zijn nu van jou. Deze wilde katten behoren jou te beschermen. Lees hun spreuken op de muren. Ze komen voor jou. Er is een vrees en een angst hier die goed is, de vrees van de gnosis. Hiermee kun je tot de leeuwen naderen. Ook dezen zijn voor jou. Laat de leeuwen je leiden, maar aanbidt hen niet. Ze volgen een pad, een zanderig pad, naar een zandvlakte. Bouw aan de zijkanten van de zandvlakte je tenten en hutten, van gras en riet. Jaag niet, maar bevecht iedere kannibaal die je tegen komt. Neem geen risico's met hen.

Als je de leeuwen aanbidt, zullen ze je verslinden, en heb je verloren. Volg de amazone. Zij luisteren allen naar haar. Enkele leeuwen zijn niet van haar, en die zijn gevaarlijk. Vis ze eruit en bevecht ze, overwin ze. Je hebt hiervoor een mes gekregen. Snijdt hun harten eruit en drink van hun bloed. Dit is de enige manier om verder te komen.

Ik schreef deze dingen op een gouden plaat, wat toen langzaam in een schilderij veranderde, terwijl de letters aan het wegvagen waren. De dingen leken tot een einde te komen.

Een stad in een meer, op een eiland, maar de poorten zijn gesloten. De stad is vol van roofdieren. Maar wij moeten weg van die stad. Die stad blijft ons trekken. Maar de stad moet dicht.

Een droom, een dromer, maar dromen gaan ook nergens over. De eeuwige verhalen zijn zoek. Zij dragen de sleutel. Laat ik u daarom een verhaal vertellen.

Kom in de diepte van het meer. Dit is een verhaal waarin u zelf meespeelt, een meditatie.

U was in die stad, nu, zeg het vaarwel. De poorten zijn gesloten. Vraag niet waarom u nu in het water ligt. Vraag niet waarom u nu buiten de stad bent. Vraag niet waarom en niet waardoor. Maar zwem. Duik in de diepte, en houd de adem in, en zwem naar de overkant.

Het is een zee, en de stroom is sterk. Vraag niet waarom u opeens op de kust staat. Maar ren het oerwoud in. Alles beweegt van u weg, omdat dit Tantalos is, het land van honger. Het is een visioen. Het is zaad. Het is nog geen werkelijkheid, maar het zal werkelijkheid worden. Alles beweegt van u weg. Maar loop gewoon door.

U komt aan bij een kasteel, maar ren. Hier wil u niet wezen. Skeletten komen uit het kasteel om u te achtervolgen, en ook zombies. Ze hebben allerlei wapens, zoals hakbijlen, maar ren. Voer geen oorlog met hen, want u zal het verliezen. Ren zo hard als u kan. Insecten komen achter u aan, maar bestrijd hen niet. U kan niet van ze winnen, want het zijn hallucinaties. Het zijn illusies om u af te leiden. Het probleem is iets anders. U moet er doorheen prikken.

U stapt in een bijennest, maar ren. U stapt in een wespennest, maar ren. Hoornaars achtervolgen u, maar ren. Ren zo hard als u kan. Het is geen tijd om te rusten. Dan komt u aan bij een bosmeertje. Duik erin, en zwem. Duik onder, en zwem. Skeletten en zombies achtervolgen u nog steeds. Zij proberen u naar beneden te trekken. U ruikt hun adem in uw nek, maar zwem gewoon door. U staat nu aan de overkant van het bosmeertje. Vraag niet waarom of waardoor. Het bosmeertje brandt nu. Alles staat in brand, u ook. Ren daarom naar het volgende bosmeertje. Hier brandt het niet. Duik onder, en zwem, totdat u bij een schat aankomt. Open de schat. U bent nu op de bodem. Het is een poort, een tunnel. Zwem door de tunnel.

Een zebra staat daar. Hij had alle hallucinaties gemaakt. U krijgt een boog. Schiet hem. U bent aangekomen op een veld van zebra's. Zij zijn de makers van de illusies. Schiet hen. Laat er geen één van hen over.

De verschrikkelijke zebra, de maker van illusies, de bedrieger. Valse schuld zal je grijpen wanneer je hem aanvalt. Het is een schok-implantaat van gevangenen. Probeer het te disactiveren, en het zal je hard slaan. Het zal je een harde electrische schok geven. Nee, niemand ontsnapt van zebra gevangenis.

Dan lig je bewusteloos in je cel. Je probeerde het schok-implantaat uit je te krijgen.

Overal zijn zebra's. Er valt niets aan te doen. Wat een strijd. Hoe meer je ze aanvalt, hoe meer zebra's er komen, en hoe harder ze terugslaan. Niemand ontsnapt uit zebra gevangenis.

Ook de zebra kun je niet aanvallen. Het zal je electrocuteren. Daarom : stop nu met aanvallen. Raak het implantaat niet meer aan. Luister verder naar het verhaal, naar de meditatie.

Er woont een vrouw in het oerwoud, een amazone. Zij probeert je hoofd te bereiken. Telepatisch. Door patronen. Door meditaties. Door verhalen waar je zelf in meespeelt. Er is geen scheiding meer tussen jou en het verhaal. Je zit er middenin. Televisie was een gevangenis. Er zit nu geen scherm meer tussen. Je bent vrij. Laat de zebra's met rust. Jaag niet meer op hen. Je hebt je les geleerd.

Waar kwamen die zebra's dan vandaan ? Uit een duister gat. Uit een anorexia. Het is lucht, adem. Stop even met ademen. Adem dan diep in en dan diep uit, en verbindt je dan aan een andere bron. Zijn er andere bronnen dan adem waar je uit kunt leven ? Is er een energie die je in en uit kunt ademen, in plaats van zuurstof ? Is er een vervanging ?

De long is een illusie van anorexia. Negeer het. De strijd is tegen de anorexia's. In het duister leven zij. Klaar om toe te springen. Het zijn schimmen en schaduwen die illusies kunnen geven. Het zijn duistere gaten. Zij zijn blind, en zaaien blindheid, om zo de illusies te kunnen geven. Die illusies zijn patronen. Het is geen licht, en geen zicht, maar electrische schokken die deze illusie geven.

Het zijn een soort vissen, een soort kwallen en electrische alen. Bevecht ze met pijl en boog, en houdt afstand. Bevecht ze met werpsperen.

Valse schuld is wat ze brengen. Het zijn schok-implantaten. Laat mij hen eruit vissen met mijn netten. Laat mij hen doorspietsen. Ik ben de amazone.

De valse schuld zal sterven. De valse angst zal neergeslagen worden. Door een gebrek aan kennis komt het, door gaten. Laat mij de gaten verwijderen. Laat mij met deze roof-parasieten afrekenen. Ik ben de amazone. Ik baan een weg door de wildernis. Volg mij.

De amazone liet zien dat de anorexia's vruchtbaarheids-slaven hadden gemaakt, waarvan zaad en substanties werden genomen, om nageslacht te brengen. Dit vertaalde zich als valse schuld. Dit nageslacht moest gevoed worden. Zij deden dit door de inhoud van de vruchtbaarheids-slaven die hen geproduceerd hadden. Het was familiair kannibalisme.

De amazone riep mij dieper het oerwoud in. Ik moest nu de koning der anorexia's verslaan. De koning der anorexia's was genadeloos. Het enige wat ik kon doen was deze dingen op een gouden plaat te schrijven, en toen de letters wegvaagden veranderde het in een schilderij.

Zoals de illuminati zegt dat Jezus de enige weg is naar de hemel, zo weten wij dat het juist het omgekeerde is : Jezus is de enige weg naar de hel.

Als je Jezus Christus aanvaardt, ga je naar de hel. Waarom? Omdat het het merkteken van het beest is, ontworpen door het Concilie van Nicea om het volk te laten buigen tot de regering, niet tot de hogere wereld. Als ze dat niet deden, werden ze gevangen gezet, gemarteld en vermoord. Als je Jezus Christus aanvaardt, verkoop je je ziel aan de duivel. Het is de grootste en meest gevaarlijke oplichterij in de geschiedenis. Dit contract is geschreven in bloed om je ondergang te verzegelen. Het bloed van Jezus moest vloeien voor dit contract, alreeds genoeg om je toegang tot de hel te bezegelen. Demonen gieren het uit wanneer een nieuweling zich overgeeft aan Jezus door middel van het zondaars gebed. Zij hebben dan het recht om de gnosis uit iemand te roven. Gelukkig maar dat het niet om paswoorden gaan die je eeuwig heil of doem bepalen, maar gaat het om je hart. Maar toch : Dit zijn geen dingen om mee te spelen. Het blijven gevaarlijke woorden en krachten.

JUDAH, één van de patriarchische zonen van Jakob, roofde de gnosis van de Amazone stam FETI, om haar verborgen te houden. JUDAH nam in de diepte het centrum, de onderbuik, de belijdenis van zonden, en begon dit te vertegenwoordigen om FETI de mond te snoeren. Hier werd het oorspronkelijke besneden mannelijke geslachtsdeel teruggebracht als een verbindings-schakel in het lichaam, als een teken van oordeel. Baal (Aramees : BEL, BALA) betekent : Bruidegom, mannelijke echtgenoot, Heer, Meester. Deze wordt uitgeroeid. De bruidegom zal niet meer heersen in FETI. Het mannelijke paradijselijke geslachtsdeel zal terugkeren tot FETI, tot de oorspronkelijke plaats van smekingen. FETI is als een toetser, een onderscheider. De bruidegoms-afgoderij zal uitgeroeid worden. Dit gebeurt wanneer het zegel van JUDAH wordt verbroken.

SUKKAL is de plaats van kennis door ervaring, zintuigelijkheid (EPISTEMES, Grieks, Septuagint). Het nachtzicht kenmerkt zich door zintuigelijkheid, onderscheiding, als een toets-middel, wat de stam JUDAH had geroofd van FETI.

De stam FETI is het toetsen, de weegplaats. De vijanden worden naar deze weegplaats geleid om getoetst te worden. Dit is een langdurig proces, waarbij dingen zorgvuldig worden gewogen, en waarin de verlamdheid gebracht door de Amazones een belangrijke plaats heeft, om demonische inmeng te voorkomen. Het oordeel begint bij onszelf.

De stam FETI is dus een langdurig en slopend proces waarin wij aan onszelf sterven, waarin wij verhongeren.

In dit proces ontvangen wij de halsketen en de slavenringen van de TOWRAH, om ons te binden tot de Wet van Scheiding. Wij moeten gebroken worden in dit proces, op de heup geslagen worden, kreupel geslagen worden, zodat de patriarchische stammen verbroken worden en sterven. Uit die gebrokenheid komt uiteindelijk AIMA voort, het oordeel, het heilige bloedvergiet, als de brenger van MAYIM, zaad.

In de weegschaal, de toets-schaal, ontvangen wij de wapenrusting vanuit de APHAR. Wij moeten de stam FETI ontvangen, de boog, om de macht van de spier te breken. Hierin ligt het nachtzicht verborgen.

Het zegel van het zwarte paard met de weegschaal, staat voor TOETSEN en uithongering door de Amazones, de stam FETI. Dit wordt op één lijn gesteld in de esoterische wiskunde. Wij ontvangen nachtzicht door de honger, door het vasten. Het is één en hetzelfde. Zo is het dan ook dat de AMAD (slaaf) in de Psalmen tot de voeten van de stam-moeder kwam door FETI (misvertaald als JUDAH).

Levi was een valse patriarchische door-vertaling van het woord LERI, een Amazone stam. De ware oorsprong van de misvertaalde teksten van de Bijbel lag in Betelgeuze, in de Betelgeuzische paradijs-teksten. Dit zijn dus diepere grondteksten dan het Aramees. Het zijn de Amazone grondteksten. In de grondteksten hadden de ABAD (slaven van de Leri) de toets-steen voordat ze gingen jagen en offeren, ook in de Aramese grondtekst. Dit betekent zij hadden onderscheiding, het nachtzicht. Zij hadden de FETI-steen.

FETI is de stam van vernedering en belijdenis van zonde. Door FETI onderwerpen we ons aan de stam-moeder, en zij zal ons initieeren in de PLISIRI stam, een Amazone stam die verborgen werd gehouden en was beroofd door de stam Benjamin. Toetsen en honger, FETI, leidt tot diepere slavernij, PLISIRI, tot de stam-moeder. FETI en PLISIRI zijn daarom de verborgen Amazone Urim en Thummim van de ZUWR, van Orion.

Maar GAD was de patriarchische door-vertaling van de Amazone stam KILI, het Amazone woord voor doden (to kill). Dit was een misvertaling.

Openbaring staat gelijk aan naakt in ballingschap gaan, en dit is in Yechezqel, Naphtali, de opslagplaats van MAYIM, zaad. Yechezqel kwam tot de naakte ballingen, GOWLAH, van TELABIB, wat de geprezen opslagplaats van de vloed, van MAYIM, betekent, aan de brandende oer-rivier KEBAR (CHEBAR) van vermenigvuldiging, van het vele, om groot te maken (Aram.: NHAR, NAHRA, rivier van vuur). Aan deze rivier kreeg Yechezqel, Naphtali zijn openbaringen. Hij bleef afgezonderd daar, als een woesteling. Hij werd gemaakt tot een TSAPHAH, een spion, in de onderwereld-gevangenis van YISRAEL. Hij kwam daar om YTB, YTIB, om te belegeren (besiege), om hen te bezitten, bezeten te maken, als een demoon. Zo diep ging dat oordeel. Dit heeft te maken met het komen tot de brandende oer-rivier KEBAR (CHEBAR) van vermenigvuldiging, van het vele, om groot te maken (Aram.: NHAR, NAHRA, rivier van vuur), om zo Openbaring te krijgen, om ons in te wijden in de graden van profetie. Hier moeten we leren MAYIM, het zaad, te ontvangen. Nu, Naphtaliy had de gnosis geroofd van de Amazone stam HONTI, en hield haar verborgen. De rivier van vuur staat voor de Amazone URIM, FETI, als een toets-vuur. Wanneer het toetsen volkomen is komt er zaad, bloed. Het zaad staat voor RUBEN, die dit gestolen had, en wel van de Amazone stam OBIA, een Amazone woord voor amulet en sieraden, die in het boek Job wapens zijn. Van de Amazones is het bekend dat ze door rituelen het zaad van de man namen om hem tot een slaaf te maken. Zaad is daarom nauwverbonden aan slavernij. Het toetsen is om tot zaad te komen, als een slavenketen. Ook dit functioneert als Amazone Urim en Thummim : FETI en OBIA. Toetsen en zaad.

Tegelijkertijd houdt OBIA de wedergeboorte in. Je wordt als een kind ontvangen door de Amazones.

In Yechezqel, Naphtaliy, HONTI 2 : 1 wordt de gevangene opgeroepen om een dienstknecht te worden (AMAD) aan de voeten van de Amazone stam-moeder, zodat Zij tot hem spreekt (DABAR). AMAD is dus de sleutel tot het profetische woord, DABAR. In vers 2 komt PNEUMA, JUDAH, oftewel FETI in hem, de heilige duisternis in het Aramees, degene die doet uithongeren.

Door PNEUMA-JUDAH, oftewel FETI, komt SHAMA die hem gevoelig maakt voor de stem van de stam-moeder, en maakt dat de gevangene daaraan gehoorzaamt, als 'horen en gehoorzamen'. SHAMA is de profetische leidraad die het Woord (DABAR) omzet in acties, als de kracht tot gehoorzamen. DABAR bestaat uit de geboden, waarschuwingen, bedreigingen, liederen en beloftes. De gevangene wordt aangesproken als zoon van het rode volk (de tucht, het Oud-Amerikaanse, Indiaanse volk). Hij werd gezonden tot BAYITH, een gevangenis in de onderwereld, een stal, een bijenkorf, de opslagplaats van de onderwereld (de lever). Hij ontvangt een certificaat van scheiding, met zuchten en liederen daarop. De stam-moeder maakt hem heter en sterker dan de siege tegen hem, de bindingen.

In 3 : 14 komt PNEUMA-JUDAH, FETI, duisternis, honger, over de gevangene en hij ging de BITTERHEID (bloed, GAD, KILI) binnen, en de CHEMAH, de koorts. Het vruchtbare deel, in het Aramees : rinkelende bellen, kwam in werking in hem, werd onder druk gezet (CHAZAQ). REUWBEN, OBIA, mayim, werd in werking gezet.

YAD (het teken, het 'mannelijke' orgaan) begint te spreken, DABAR voortbrengende.

Aram.: SR, gordels omdoen als een wapenrusting, gordels aan de lendenen, heupen, tot voorbereiding van de militaire dienst, verleid worden.

ASER, ASHER, is de stam van het scheppings-principe. Dit is de boog en de verlamdheid. ASER stal dit van de Amazone BADA stam. In het Aramees begint het boek Yirmeyah, Aser, BADA met vermelden dat het een tatoeage is, een inscriptie, als een huwelijks-contract van de gevangene, de interpreteerder. Het woord van BADA is in het Hebreeuws de geboden van BADA, als een wetsboek. In de diepte is het het boek van bedreigingen en waarschuwingen. In het Aramees ook het oordeel en de uitspraak.

Nu gaan we naar vers 2 : In de grondteksten zien we dat de bedreiging van de stam-moeder tot de slaaf komt. Dus alhoewel de slaaf een dienstknecht is van de Allerhoogste, wordt hij door de stam-moeder bedreigd. JUDAH betekent in de diepte : HET BELIJDEN VAN ZONDEN (YADAH), wat in nog diepere zin 'mannelijk geslachtsdeel' betekent (YAD), als een hand, het centrum van een wiel, het TEKEN. Ook wordt dit beschreven als 'verbindings-schakels'. Dit was geroofd van FETI. ASER, BADA, is de diepere wortels van JUDAH, FETI. Voordat de gevangene werd gevormd in de onderwereld, hel, 'kende' Zij de gevangene, wat in diepte betekent 'yada', discriminatie, de druk van racisme. Natuurlijk moet dit een heilig racisme geweest zijn. De stam-moeder verafschuwde het rijk van SEPTUS, waarin de man over de vrouw was gesteld. Dan wordt de baarmoeder besproken, rechem, als een plaats van slavernij. In het Aramees is dit een omheining.

Dan wordt er opgeroepen om leeg te worden, tot de leegte te gaan in de grondtekst, het zevende zegel, ISSASCHAR, en om je te hullen in verschrikkelijke vreze, want de duister gegroeide stammen, de met vachten beklede stammen van de jacht, hebben MAYIM, het zaad, oftewel OBIA, de Thummim, verlaten. Met andere woorden : ze stopten met toetsen, zonder dat ze het zaad van de Thummim ontvingen. Ze rotzooiden maar wat aan met de URIM, deden half werk. Issaschar was een patriarchische misvertaling voor HATI, het Amazone woord voor pijn en vuur (hitte).

De CHEMAH is een belangrijk instrument, de heilige koorts, een heilige brug, om tot ontlediging te komen, tot HATI. In BADA 7:28 is de eeuwige tucht en kastijding als een lichaamsdeel afgehakt. Dit lichaamsdeel is weer als een uiteinde, als een bron en een verbindingsschakel, het 'mannelijke' vruchtbaarheidsdeel waaruit de mens was opgebouwd. Dit lichaamsdeel, het teken, zou hen in de tucht houden. Het was een soort van heilig slavenimplantaat tot de dienst aan de stam-moeder. Dit zou weer terugkomen door de CHEMAH, de heilige koorts. Dan zou ook MAYIM, OBIA, het zaad, weer voortgebracht worden. In het Aramees staat er dat zij hun wapen hebben verloren (PUEM). In vers 29 is de EBRAH, de heilige arrogantie van de stam-moeder, tegen hen gekeerd. De stam-moeder is gescheiden van het gevangen volk.

ASER, BADA en JUDAH, FETI, zijn dus nauw aan elkaar verbonden, hebben beiden te maken met de boog, het mannelijke geslachtsdeel, het oorspronkelijke scheppings-principe. ASER, BADA is dus de diepere wortels van JUDAH, FETI. Zij bezitten het mannelijke geslachtsdeel.

Efeze, oftewel het boek van AMAD (slaaf van de ZUWR), over de jacht en visserij, is het tweede boek van NAPHTALIY, HONTI, en behoort tot het OT. De NT piraten bond stal het, als een piraten schat. Het is oorspronkelijk HONTI II.

Efeziers is bekend om de beschrijving van de wapenrusting. In het Aramees is de vrouw het wapen. Efeze is de verbintenis met de heilige vrouw, met het wapen, of de wapenrusting.

Als er iets zal zwellen dan gebeurt dat door honger. De APH, het paradijselijke hart, de halsketen, REUWBEN, de stam OBIA, de tweede schaal, de heilige woede, heeft geen adem, maar mayim, zaad. De schepping van de mens gebeurde dus in de heilige schoot van de stam-moeder, in mayim, het zaad. Dit is in het Aramees ook de geestesvervoering, de heilige dronkenschap (NAPAH). Die zwellingen door honger en ademnood zijn dus heel kinderlijk. Die zwellingen gebeuren door de druk van de heilige schoot van de stam-moeder, waarin het kind gevormd wordt.

Om daadwerkelijk tot GAD, KILI, te komen, tot de tongen, moeten wij komen door REUWBEN, OBIA, zij die ademnood brengt.

Je gaat dus over de lijn van het niets om tot iets te komen. Je gaat dus door de leegte, door ISSASCHAR, HATI. Wij komen door de leegte van het zevende zegel tot GAD, KILI.

De ABAD, slaven van de LERI, gebruiken JUDAH, FETI, als de toetser, het nachtzicht, de onderscheiding. NAPHTALI, HONTI, was hun jachtuitrusting van valstrikken en camouflage.

Handelingen is het boek GAD, KILI. Hier gaat het over het ontvangen van de besnijdenis. De tongen kwamen op de hoofden, als beeld van het mes. Zij werden gescalpeerd, ook als beeld van de besnijdenis in Aramees-Hebreeuwse context. GAD, KILI, is een slachter. Zij ontvingen de tongen, het mes. Zij ontvingen GAD, KILI, de slachter, het slachtmes.

FETI is de Amazone stam die zich verborgen houdt achter de patriarchische stam JUDAH. Waar JUDAH haast geen vruchtbaarheid heeft vanwege patriarchische, mannelijke suprematie arrogantie, daar is FETI volop vruchtbaar. Daarom is het belangrijk te zien hoe FETI te ontvangen. FETI is een Amazone woord voor vechten en moeite. JUDAH roofde dus gnosis van deze stam. Daarom moet JUDAH terugvertaald worden tot FETI. De gnosis van JUDAH is dus eigenlijk de gnosis van FETI.

De FETI is dus de URIM van de Amazones, zoals JUDAH dit voor de patriarchie was. Het boek Jeremia is niet alleen het boek van de komst van de Orionse Amazones, de ZUWR, maar ook van het oordeel over Judah

Atedo stak het hart van het varken op de puntige top van de paal. Het was een groot hart. Het hart werd doorboort als een teken dat de jacht over was. Atedo viel op de grond, want hij was zwaar gewond. Hyena's kwamen om hem te verslinden. Toen sprongen ze op om het hart van het varken naar beneden te trekken, maar het lukte hen niet. Stambewoners vonden het half opgevreten lichaam van Atedo later. De paal met het hart van het varken werd heilig verklaard als de paal van Atedo. Atedo was in hun ogen als een groot jager tot de eeuwige jachtvelden gegaan.

Zo waren er vier palen. Een paal voor runderharten, een paal voor buffelharten, een paal voor bizonharten en een paal voor varkensharten. Atedo had hen dit geleerd. Zo waren er de vier palen van Atedo. De vier palen functioneerden als een anti-orakel, om de stem van de goden te doven, en de druk die zij op de stam probeerden te leggen.

In een grot vond hij tabletten met vreemde tekens erop. Buiten waren de mammoeten. Buiten waren de paarden. Er was een grote oorlog. Hij schreef de tekens op zijn hand en zijn lichaam, en verdween toen. Hij moest dieper de grot in, waar hij nog meer tabletten vond, met nog meer vreemde tekens. Hij hoorde het gebrul van grote harige dieren buiten. Hij wist niet hoe lang hij dit nog zou volhouden. Toen stierf hij.

Ook hij was verwond, verwond door de goden. Daarom streed hij tegen hen. Hij leefde van de jacht, van een diepe woede binnenin. Hij kon hier niet blijven, en rende dieper de wildernis in. Het oerwoud was zacht, met zachte stemmen, en ook was het nat. De droogte had hier plaatsgemaakt voor vruchtbare palmbomen, en diep groene struiken en bomen. Het groene zat hem achterna. Het verslond hem. Ook het blauwe terroriseerde hem. Mag ik wat van dat rode, dat rode daar ? Hij dook in een rivier, waar de wateren bruin waren, gelig bruin. Hij was thuisgekomen. Hij kon haar stem horen. Ze stond aan de kant. Maar haar boog was op hem gericht. De tabletten hadden de waarheid gesproken. Zij trok hem uit het water. Terug kon hij niet. Hij werd in een hok gedrukt, in een kooi. Het varkenshart was op een paal gestoken. Ze bleef naar hem kijken, maar toen draaide ze zich om. De tabletten hadden gezegd dat wanneer zij zich om zou draaien, dan viel het slot dicht. In gevangenschap was hij, maar niet gebonden. Hij leed, maar honger had hij niet. Dit hadden de tabletten voorzegd. Dit hadden de stemmen in de grot gesproken. En had hij de tabletten wel goed ontcijferd ? Was dit wel echt hun boodschap ? Of had zijn verkeerde interpretatie hem hier geleid ? Hij kon zich niet bewegen. Hij was als een gebondene zonder touwen.

Hij lag stijf van de schrik in een hok. Het varkenshart was op een paal gestoken. Precies zoals de tabletten hadden voorspeld. Maar waren zijn interpretaties wel waar ? Of had hij de tekens verkeerd vertaald ? Waarom was hij hier ?

De jacht zat diep in hem. Hij moest naar buiten. Maar hij kon niet. Hij was opgesloten, en zij had haar rug naar hem gekeerd. Het slot was dichtgevallen. De tabletten hadden gesproken. Of had zijn verkeerde vertaling en interpretatie gesproken ? Nu was hij hier, als een gebondene ongebondene. Toen kwam ze zijn hok binnen, en maakte hem tot slaaf. Ook dat stond op de tabletten. En hij geloofde het. Hij was onder hypnose.

Hij moest jagen voor de stam, met een touw om zijn nek. Hij kon niet ontsnappen. Er was altijd iemand bij hem. Hij was bewerkt.

Zo waren daar David's goden in de verte. Maar hij zat in dit hok, geketend aan handen en voeten. Toen begon de honger toe te slaan, zoals de tabletten hadden voorspeld. En hij geloofde het, want het was zo echt. David's goden begonnen tot hem te fluisteren, om hem een uittocht aan te bieden. Maar zij stonden voor hem met touwen die ze om zijn nek wilden doen, en zij hadden ook ketenen. Met veel voedsel kwamen zij hem omkopen, maar hij koos voor de honger. De honger leidde hem tot de verlamdheid, en de verlamdheid leidde hem tot de vergetelheid.

'Stommeling !' werd er geroepen. 'Nu gebeurt het in het Oosten. Een kindeke is geboren daar die jou kan redden. Jouw verlosser is opgestaan.'

Maar hij kon het niet meer horen. Het varkenshart was op een paal geslagen. Het gejoel verdoofde hem. Ze hadden hem alleen gelaten, maar het was als een schild over hem.

Toch was er iets in hem wat hem deed geloven dat hij David's zoon was. De verloren zoon van David, rijk door de stammen onder het gezag van David. Hij werd meegetrokken door het geluid, in een woeste optocht na een geslaagde oorlog. David met een zwart leren handschoen trok het varkenshart op. De hyenas hadden het hart bereikt. Op een paal werd het hart gestoken. Hyenas dronken gulzig van het bloed, als de brug tussen twee planeten.

David's zoon was hij, zoals de tabletten hadden uitgelegd. Hij wist het zeker dat hij de tekens naar waarheid had vertaald. Maar toch was er twijfel in zijn hart. Hij verkoos de honger boven de gulzigheid. Zijn hart raakte verlamd, en hij verloor zijn geheugen. Toen David hem vond werd hij gedwongen te eten. Hij werd in een koninklijk pak gehesen, maar toen David even niet oplette, en met zijn paarden bezig was, rende hij de wildernis in. Al snel werd het koninklijk pak vuil, en kwamen er scheuren in. David zou hem niet meer herkennen.

Koning David zat in zijn paleis, rouwende over zijn zoon Absalom, de koninklijke erfenis. Hij rouwde over de stammen die hem ontnomen waren. Zijn paleis zou spoedig branden.

'Breng dan hulde aan David !' werd er geroepen. David was als een schim tot het dodenrijk gedaald, en als een koning en god ontvangen door de zombies en schaduwen, en werd gekroond met hoge geestelijkheid. 'Mijn zoon Absalom, waar is hij ?' riep David.

David's zoon rende door de wildernis, maar werd weer gegrepen. Weer werd hij in een hok gedrukt. Hij kreeg er flink van langs. Nu zouden ze hem pas echt uithongeren. Zijn geheugen moest dood.

Woest werd hij weer uit het hok gesleurd. De rode planeet hing boven het kamp. De tabletten in zijn hoofd waren gebroken.

'Nu is het kindeke geboren,' zei een stem. 'Nu daagt het in het Oosten, nu zijt wellekome.' Maar het hart van het varken was op een paal gespietst, en de stem moest doven.

Twaalf stammen opgesloten in een pot, en die pot werd in een rivier geworpen. De tabletten waren verbroken. Hij leerde nieuwe tekens. In diepe slavernij moest hij. Hij leefde van de jacht. Hij was tot de onderwereld gedaald. Hier was het groene en het blauwe niet. Hier was het bruine, het rode en het gele. Duisternis heerste hier. Hij was een vechtslaaf. Zoveel oorlogen moesten gewonnen worden.

'Zoon van David, jij bent het zonlicht.' Maar hij was in een nieuwe familie aangenomen. Mag ik wat van dat rode, dat rode daar ? Zij lieten hem in leven, omdat hij joeg. Maar hij jaagde voor de stam.

Ze reden hem rond op een kar met een kaalgeschoren hoofd. David zou hem aan Saturnus geofferd hebben. Maar zij reden hem tot de paal met het varkenshart. Verder deden ze niets. Hij stapte uit, kuste de paal, en liep terug naar zijn hok. Die nacht kon hij niet slapen. De deur van zijn hok was opengelaten. Hij had niet de neiging om te ontsnappen. Hij wist dat buiten het hok het grootste en ergste hok was.

Ze bracht hem wat soep de volgende dag, vol met het rode. Hij stond op, en keek naar haar. Toen ging hij weer zitten en at van de soep. Het gif taste zijn hoofd aan. Hij hallucineerde, drijvende in de rivier, met zijn hoofd naar de sterrenhemel. Hij voelde haar armen om zich heen. Hij voelde zich rustig. Het gif was om hem sterk te maken. Sterk voor wat ? Hij voelde zich juist zwakker, maar zijn woede aanvallen werden steeds intenser, en een enorme kracht maakte zich meester van hem, maar dat was altijd maar voor even. Dan voelde hij zich weer zo zwak en week. Hij voelde zich verlamd, met scheuten van onvoorstelbare kracht. Dit is wat het gif deed.

De paal met het gespietste varkenshart bracht honger. De lucht was van bloed. Dat is wat ze inademden. De zee was van bloed, en de rivieren. Hij ademde niet door zijn longen, maar door de top van zijn vruchtbare deel. De vruchtbare delen waren door zijn hele lichaam, als schakels. Zij ademden bloed-lucht, de rode lucht. Mag ik wat van dat rode daar ? De gespleten top van zijn vruchtbare deel was als zijn longen.

De top van zijn vruchtbare deel dronk van het bloed in de rivier. Zou hij dat niet doen, dan zou hij sterven. Het waren zijn lippen, en toen moest hij ze voeden. Hij was diep in hen, en toen zonk hij diep in de rivier, verdrinkende, om visioenen te krijgen. 'Drink niet !' riep hij, maar ze dronken. Hij moest ze voeden. Hij verloste zich uit hun greep, en zwom naar de oppervlakte. Hij wilde niet sterven. Hij kroop uit de rivier, maar ze trokken hem terug. Hij moest ze voeden. Hij joeg voor hen.

De paal met het varkenshart zou altijd het teken hiervan zijn. Hij kon het niet wegwissen. Zij hadden zijn hart geroofd.

De bijbel staat vol met afdekwoorden, om mensen van de gnosis af te leiden. Dit werd een legaal, verplicht regerings-systeem, omdat de politiek wist dat de gnosis het einde van het duivelse wereldrijk betekende. Zo zagen we dat Christus zijn wortels had in de chasma, een woord wat in de oudheid vaak voor vagina stond. Christus werd zo de wachter van de vagina. In het OT leidt dit terug tot het Israelitische woord 'checed', de eeuwige verdoemenis, oftewel de eeuwige tucht, wat in de demonologie ook voor de aars staat. De chasma was de oorlogs-oproep, en de checed is de jachts-oproep. Deze twee gaten in het menselijk lichaam leiden tot de leegte.

Dit is dus de ware wortel-betekenis van Chi Xi Sigma, van de 666, wat afgedekt werd door de gekruisigde Jezus. De 666 is de leegte die wordt opgewekt door de twee gaten, chasma en checed, de twee oproepen, om zo te komen tot de grote moeder. De oppervlakte-betekenis van de 666, de gekruisigde christus, leidt tot de grote vader van de mannelijke suprematie en vrouwen-onderdrukking. De stam Issaschar die de kruisiging en de leegte voorstelde hield de Amazone HATI-stam verborgen, wat in het Sranan Tongos 'pijn' betekent, en 'vuur'. De twee gaten, chasma-checed, oftewel de oorlogs-oproep en de jachts-oproep, in het menselijk lichaam, zijn oude wegen terug tot het oer.

In het oer, in het paradijs, staat er dan het enorme NAGA mysterie, de oude slangenbewaarders van de schatten in de mythologie, in het OT benoemd als de NACHAS, betoverende wezens, oftewel de oude slang. Dit is een zegel. Levi had de Amazone stam LERI afgedekt, wat in het Sranan Tongos betekent : leren, tucht, doctrine, leer, dierenhuid. Het boek Leviticus is vol van de Leriaanse gnosis, en was oorspronkelijk het boek LERI. In de Aramese grondtekst van dit boek wordt het mysterie van de NAGAS opgelost. NAKAS was bij de stam LERI een woord voor de wet van tucht, kastijding, verbonden aan de fokkerij, wat ook weer in de grondtekst van het paradijs in Genesis naar voren komt. Adam en Eva moesten fokken om de gnosis te verkrijgen. Dit is waar het gehele NAGA, slangen-mysterie, voor staat. Dit was opgesteld om zo de mens af te leiden van de NAKAS in de Leriaanse gnosis. De mens moet dus leren fokken en veehouden in de gnosis.

Dit komt ook weer terug in de wortels van 666 tot de moeder gnosis. We zien zo drie oproepen :

De Lerianen moesten afrekenen met boze geesten, de baqra in het Aramees, runderen, zwijnen, vee. Nakas is een woord wat in het Aramees gebruikt wordt voor slachten en ophangen, maar in het Hebreeuws betekent dit ook gewoon slaan, bestraffen, zonder dat daar nu daadwerkelijk direct de dood bij intreedt. (LERI, Lev. 1 : 5)

Dit is wat er met Adam en Eva gebeurde, dat ze door Nachas, Naga, vertaald als de slang, de wurging, de slangenbeet, kwamen tot een diepere ervaring in het paradijs. Dit gebeurde door de Leriaanse transliteratie die hier parallel aanloopt, door Nakas. Ook in de grondtekst ging het om Adam en Eva als veehouders, in een fokkerij. Door Nakas wordt het bloed van de vijandelijke prooi gewonnen. Het zou juist gevaarlijk zijn om boze geesten te snel te doden, want dat zou schade brengen aan de fokkerij. Nakas is dus om dit af te remmen.

In het Aramees vindt de Nakas plaats in de Qidmah, in Leviticus 1 : 5, dus weer in het deel ouder dan Eden, dieper in het paradijs. Ook het woordje Gad'am wordt gebruikt, Gad-Adam, als Adam komende tot Gad, tot het bloed van de vijandelijke prooi. Gad komt van KILI, en ook Adam staat voor GAD, dus de Gad'am was gemaakt om KILI af te dekken. KILI betekent 'doden' in het Sranan Tongos. Ook is dit verbonden aan de slacht. KILI is een Amazone slagers stam.

In de diepte van de KILI, van de Qidmah, is de Dukka, de rituele slachtplaats (Leviticus 1 : 16, Aramees). De Nakas kan hier dus uiteindelijk naartoe leiden, maar dat is niet altijd noodzakelijk. De Nakas is dus een wachter van de Dukka die ervoor zorgt dat niets onnodig of voortijdig in de Dukka terecht komt. De fokkerij van de Lerianen stond dus op het spel. Als ze zomaar roekeloos zouden moorden, dan zou de fokkerij vergaan. Er waren dus regels voor. De Nakas bewaakte die regels. De Nakas is dus de wet van tucht, die ervoor zorgt dat boze geesten niet voortijdig of boven de maat worden bestrafd.

In LERI, Lev. 1 : 10 wordt duidelijk dat vee alleen maar 'door de tamiym' geofferd kon worden, betekenende 'wanneer het compleet is', en ook 'alleen door slavernij', in de zin dat degene die ritueel offert een na'ar is, een heilige slaaf, anders zouden er fouten gemaakt kunnen worden. 'Wanneer het compleet is', tamiym, betekent ook dat wanneer het vee volkomen klaar is geworden in de Nakas voor de offering. Weer is het dus de Nakas die bepaald. 'Door de tamiym, de thummim, oftewel door PLISIRI, wat verborgen werd gehouden door de stam Benjamin,' kon er dan geofferd worden.

Necromantie betekent gewoon het contact met de onderwereld, om zo gnosis te winnen. Dit gebeurde door jachts-fetishen, onderdelen van geslachte boze geesten in vee-vorm.

De Bijbel is opgezet door MK Ultra, Monarch Mind Control, wat door de eeuwen heen werkte door de regerings-huizen, intelligence agencies, koninklijke huizen en allerlei soorten secret societies. Alle personages zijn codes voor mind-programming. EDOM, oftewel ESAU, staat in MK Ultra voor : Electronic Dissolution Of Memory, ook wel 'Missing Time' genoemd, het deleten van herinneringen in het bewustzijn. J-ESAU-S is een dief die de gnosis probeert te stelen. ESAU is een geheugen-vreter. In het Aramees is dit SU, SUW, wat ook weer is opgenomen in het Jezus-paswoord, als JE-SU-S. De SU code delete het geheugen om mensen tot kinder-slaven te maken. Niet alleen is deze alien-substantie te vinden in het zaad van de mens om kinderen te maken, maar ook slaat dit toe aan het einde van het leven van de mens, door middel van dementie en alzheimer. MK Ultra bestaat uit onzichtbare aliens, energie-vormen, die het leven op aarde in die vorm behekst houden. De SU staat daarom voor het illuminati-kind, en houdt de NA'AR, de slavenjongens van de gnosis, verborgen.

SU was de wachter van de ASER stam, die het verborgen hield, en hield dus ook de Amazone BADA stam verborgen, waarvan ASER de gnosis had geroofd. BADA bewaakte de NA'AR gnosis, de gnosis van de slavenjongens. Zij deelden de NA'AR in door kippenveren aan bandjes. Ook die bandjes hadden verschillende kleuren. De bandjes zelf vormden een soort van kastenstelsel :

De rode bandjes waren dus onderworpen aan de bruine bandjes, en de bruine bandjes aan de rood-gele bandjes.

bruin-geel, bruin en wit waren dus de graden waar het vee doorheen moest, al dan niet door rood gevangen. De NA'AR was dus ook te vinden in de verborgen gehouden wortels van de 666.

Dit valt allemaal terug te voeren tot de god Ashur van Assyrie, die als attributen de rund, de mens, de arend en de leeuw had, wat zich ook manifesteert in het visioen van Ezechiel en het boek Openbaring. Dit viertal houdt dus het Amazone zoonschap tegen. In India zijn dit de asuras, een demonenras. Nagas en asuras zijn bloed-verwanten die dezelfde vader hebben, namelijk kasyapa, één van de drie boeddhas van de tijden, de boeddha van het verleden. Hij is de vader van de devas (goden, engelen), de nagas, de asuras en de mens.

Charis, jachtsloon, is in de wortels chairo, oorlogsgroet, oorlogs-oproep. Elk loon roept ook weer op tot een nieuwe strijd, terwijl genade laat inslapen. De NA'AR moet kra verzamelen, waarvan de buffeljacht een beeld is. Kra is loon, Leriaanse gnosis, en dit leidt hen tot de arena, tot een oorlogs-oproep. Kra, het charismatische, het loon, werd bedekt door het kerstfeest. Dit verschool de oorsprongen van LERI. Dat wat toegeschreven werd aan SU moet dus toegeschreven worden aan de NA'AR.

We gaan nu het Aramese Nieuwe Testament bespreken. Dit is het originele Nieuwe Testament, waardoor juist alles weer duidelijk en helder wordt. Hier werd een Griekse laag overheen gebouwd om de gnosis te verbergen, en daarover kwam een Europese laag. Natuurlijk was het Aramese Nieuwe Testament gebouwd van geroofde gnosis. Het behoorde oorspronkelijk toe aan de Amazones.

Laten we maar direct beginnen. Daar waar het Westerse NT telkens sprak over Geest, en de vervulling van de Geest, daar staat telkens in het Aramese NT heel nadrukkelijk 'duisternis'. De vagina (misvertaald als Jezus) zou dus leiden tot de duisternis (misvertaald als Heilige Geest, adem, de lucht). De duisternis zou leiden tot de volle waarheid. Juist in de duisternis wordt het oog niet lui, en kan het oog nachtzicht ontwikkelen. Dit is dan het charismatische loon, misvertaald als de charismatische gaven. Eigenlijk is het zo dat de Heilige Geest, de lucht, leidt tot de zon, wat dus eigenlijk lui, opgelegd zicht is, als een valse voorstelling van het charismatische, als de 'gaven van de Geest', wat tot slavernij leidt aan het Westerse christendom.

In het Aramese NT was er dus een uitstorting van 'duisternis', in plaats van een uitstorting van de Heilige Geest, de Griekse luchtgod. De Griekse luchtgod bereide de mens voor om zonne-aanbidders te worden, van Jezus, de zonnegod, oftewel om slaven van de zon te worden. Ook staat deze duisternis voor het afkappen van lichaamsdelen, zoals de besnijdenis en de scalpering, om zo de gnosis door te laten komen, om contact met de grote moeder te krijgen.

In Efeze wordt dan het evangelie besproken, wat juist het ontvangen van kastijding betekent, en van scheiding, door het bloed van de vijand. Dus door het vergieten van het bloed van de vijand komt er zoonschap tot de grote moeder, en komen wij onder Haar tucht. Hierdoor vind er grote afscheiding plaats, en de scheiding, een belangrijk onderdeel van de Betelgeusische theologie. (Efez. 1:7-8) Dit bloed is te vinden in de SUKKAL, de kennis door ervaring, de zintuigelijke kennis. In vers 9 is dit in het Aramese NT allemaal om de 'allegorische betekenis' bekend te maken.

De 'Messias' zou alles tot nieuwe toewijding brengen (vers 10). Dit misvertaalde woordje 'Messias' is in het Aramees MSY, wat droogzuigen van de vijand betekent. Dit woord komt al voor bij de oude Levieten, die de Leriaanse gnosis verborgen hielden. MSY betekent ook het 'geven om te zuigen', wat ook de Moeder borst betekent (LERI, Lev. 5:9). Zo krijgt alles weer betekenis, dat de mens vernieuwd wordt door de moederborst.

14 Houd stand, met de waarheid als gordel om uw heupen, de gerechtigheid als harnas om uw borst,

Deze schakels worden in het OT besproken als de YAD, de paradijselijke mannelijke geslachtsorganen waarvan de oermens gemaakt was, en waardoor de gnosis kon stromen. Dit bekleden is in het Aramees ook het bekleden met een vrouw, want de vrouw is de wapenrusting van de man. De vrouw is de personificatie daarvan. De schakels zijn in het Aramees bloedleidingen. Hierdoor moet het bloed van de vijand stromen.

Gaan we naar het boek Openbaring, dan zien we de paarden opkomen. De zegels worden verbroken. De zegels zijn ook munten in het Aramees. Het geld, de markt, wordt verbroken. Het beeld van het beest is ook een munt. De paarden zijn ook bruggen in het Aramees. Het eerste paard van het eerste zegel is het zilveren paard, en het tweede paard is het gouden paard. Dit zijn dus een zilveren en een gouden brug. Later met het zesde zegel verandert dit goud in duisternis, en het zilver verandert in bloed. Het vierde paard is het paard van honger en vasten, wat leidt tot het mes.

Het merkteken van het beest is 'een gedeelte van een lied of psalm, als een spreuk, een incantatie' van 'de behemah', oftewel van de oermensen, die half dierlijk waren. In het Aramees : de HAYEWTA. Dit zijn wezens die de troon dragen, en op de ark staan. Deze wezens werden later afgedekt door de 'cherubs', een engelen-orde. De Hayewta waren de oorspronkelijke bewakers van het paradijs, de wachters van de onderwereld. De ark is een anagram van KRA, het jachtsloon, namelijk de omgekeerde vorm : KRA – ARK.

Ook zijn de Hayewta de bewakers van het mes. Dit bevindt zich in de ark, oftewel in de kra. Eén van de namen van het mes is 'chereb' in de grondteksten. De cherubs zijn de boze geesten, djins, van het mes. Deze moeten verslagen worden. Cherubs komen oorspronkelijk uit Assyrie en Babylon, waar zij 'karibu' werden genoemd. Zij waren wachters van tempels en paleizen, van objecten en poorten. Zij hadden de eigenschappen van leeuwen, mensen, runderen en arenden, zoals de cherubs. Dit leidt helemaal terug tot India, waar zij Garuda's werden genoemd. Zij waren de voertuigen van de goden, en ook wachters. Zij waren erg strijdlustig. Zij moesten de mensheid beschermen tegen de naga's. Garuda's waren een soort slangenetende mythische vogels.

De ark is het bloed van de vijand (kra), wat opgeslagen is in het mes. In het boek Job staat dat in de PUEM, het mes, doctrine verborgen zit.

De Garuda's komen op hun beurt weer voort uit de Krips, Betelgeuzische kippen-wachters.

Het tweede paard, oftewel het gouden paard, als een beeld van de cherubs, wordt in het zesde zegel 'duisternis en veren', terugherleid tot zijn Betelgeuzische oorsprong. Het gouden verzoendeksel was de troon van God, verpersoonlijkt door de cherubs. Dit was God's voertuig. In het zesde zegel wordt hiermee afgerekend. Het gouden verzoendeksel houdt ook het onschuldig bloedvergiet in wat zogenaamd genade zou opwekken. Waar genade staat in de westerse vertaling staat 'toewijding' in het originele Aramees. Waar licht wordt gebruikt staat stelselmatig 'Urim' in het Aramees, oftewel de test-steen.

Waar het Westen vaak zegt : 'De vrucht van de geest' in Efeze 5:9, daar zegt het originele Aramees 'de vrucht, generatie, van de URIM' en dat is 'tebuta, tabuta', toewijding, correctheid, perfectheid, oftewel PLISIRI, de Sranan Tongo THUMMIM, wiens gnosis door de stam Benjamin was geroofd, oftewel de slaven-gnosis. De test leidt tot de heilige gebondenheid en slavernij, Urim en Thummim, oftewel FETI en PLISIRI.

Waar in het origineel URIM staat, in het Aramees, daar wordt het in het Grieks 'pneuma', en het Westen vertaald dit veelal vals in 'Geest'. Jezus en de Geest waren beiden dus opgesteld om de URIM af te dekken, te bewaken. De vrucht van de URIM is de THUMMIM. Wij moeten niet de Geest ontvangen, de Griekse luchtgod, maar de URIM, de toetsteen, om zo te komen tot de THUMMIM, de toewijding (tabuta), oftewel de heilige slavernij. In Amazone termen is dit de FETI die tot de PLISIRI leidt.

Lam wordt nogal wat aangehaald in het NT, maar in het Aramees staat er het sterrenbeeld 'Aries', oftewel de stam Napthali, die de stam HONTI had afgedekt. Aries is MR, MARA, in het Aramees, de bezitster, meesteres, wat vaak misvertaald wordt door de hele bijbel heen in 'Heere'. HONTI is dus een hoge Amazone autoriteit.

15 En de koningen der aarde en de groten en de oversten over duizend en de rijken en de machtigen en iedere slaaf en vrije verborgen zich in de holen en de rotsen der bergen; 16 en zij zeiden tot de bergen en tot de rotsen: Valt op ons en verbergt ons voor het aangezicht van Haar, die gezeten is op de troon, en voor de toorn van HONTI; 17 want de grote dag van hun toorn is gekomen en wie kan bestaan?

In het Aramees roepen ze niet slechts tot de rotsen om op hen te vallen, maar tot Esau, SUW, SU, om op hen te vallen en hen te verbergen. Ezau zit ook verborgen in de Jezus code, als JE-SU-S, J-EZAU-S. Het geroep tot Jezus is ook al een teken hiervan. Men heeft een schuilplaats in deze geest genaamd Jezus. Zijn bloed is het rode sap van Ezau, waar men ook naar roept, om zichzelf te verbergen voor de Wraak van de grote moeder. SU, SUW, Ezau, betekent 'rots' en 'basis van een gebouw' in het Aramees.

9 Daarna zag ik, en zie, een grote schare, die niemand tellen kon, uit alle volk en stammen en natiën en talen stonden voor de troon en voor HONTI, bekleed met witte gewaden en met palmtakken in hun handen.

10 En zij riepen met luider stem en zeiden: De TUCHT, kastijding, is van onze grote moeder, die op de troon gezeten is, en van HONTI.

Troon betekent ook brug in het Aramees, wat te maken heeft met de zegels waar het volk doorheen trekt.

17. HONTI, die in het midden van de troon is, zal over hen heersen en hen voeren (OPENEN) naar ZAAD-bronnen des levens; en de grote moeder zal al het ZAAD van het gat, hoofd-deel, de bron (vagina) binnennemen, wegwassen. (of te wel : de belofte van vruchtbaarheid)

9 En de grote draak werd op de aarde geworpen, de oude slang, die genaamd wordt duivel en de satan, die de gehele wereld verleidt; hij werd op de aarde geworpen en zijn engelen met hem. 10 En ik hoorde een luide stem in de hemel zeggen:

Nu is verschenen het heil en de kracht en het koningschap van onze God en de macht van zijn Gezalfde; want de aanklager van onze broeders, die hen dag en nacht aanklaagde voor onze God, is nedergeworpen. 11 En zij hebben hem overwonnen door het bloedvergiet door HONTI en door het woord van hun getuigenis, en zij hebben hun leven niet liefgehad, tot in de dood.

Getuigenis is in het Aramees 'de tabletten van de ark van het verbond', oftewel door de BEHEMAH, wat gelijk staat aan het merkteken van de BEHEMAH, van de oermens.

8 En allen, die op de aarde wonen, zullen het aanbidden, ieder, wiens naam niet geschreven is in het boek des levens van HONTI

Dit boek is ook een MERKTEKEN in het Aramees, het merkteken van HONTI. In het Aramees is dit een merkteken van adoptie tot zoonschap. Ook is het een Wet. HONTI brengt het zoonschap, wat we ook terugzien in het boek van HONTI (Yechezqel, Ezechiel, Naphtaliy).

HONTI is degene die valstrikken zet. HONTI is een machtige poort tot het paradijs.

HONTI betekent in diepte ook visserij. Vis betekent vruchtbaarheid en vermenigvuldiging, verwijzende naar het goddelijke zaad. HONTI is dat wat het goddelijke zaad aantrekt. Het is de poort tot het zesde zegel, het zegel van MAYIM, het zaad, het kind, oftewel het zesde zegel, de eigenlijke houder van de bloedsteen, van KILI.

In HONTI 2 : 1 wordt de gevangene opgeroepen om een dienstknecht te worden (AMAD) aan de heilige voeten van de grote moeder, zodat Zij tot hem spreekt (DABAR). AMAD is dus de sleutel tot het profetische woord, DABAR. In vers 2 komt PNEUMA, FETI, in hem, de heilige DUISTERNIS in het Aramees, honger, als tegengesteld aan het materiele, en geheel binnen het profetische visioen.

Door PNEUMA, FETI, komt SHAMA die hem gevoelig maakt voor de stem van de grote moeder, en maakt dat hij daaraan gehoorzaamt, als 'horen en gehoorzamen'. SHAMA is de profetische leidraad die het Woord (DABAR) omzet in acties, als de kracht tot gehoorzamen. DABAR bestaat uit de geboden, waarschuwingen, bedreigingen, liederen en beloftes. De gevangene wordt aangesproken als zoon van het rode volk (de tucht, het Oud-Amerikaanse, Indiaanse volk). Hij werd gezonden tot BAYITH, een gevangenis, de opslagplaats van de onderwereld (de lever). Hij ontvangt een certificaat van scheiding, met zuchten en liederen daarop.

In 3 : 14 komt PNEUMA, FETI, duisternis, honger, over de gevangene en hij ging de BITTERHEID (bloed) binnen, en de CHEMAH, de koorts. Het vruchtbare deel, in het Aramees : rinkelende bellen, kwam in werking in hem, werd onder druk gezet (CHAZAQ). Het zesde zegel, mayim, werd in werking gezet.

3 : 15 Dan komt hij tot de ontmaskerde, naakte, ballingen (GOWLAH) van TELABIB, wat de geprezen opslagplaats van de vloed, van MAYIM, betekent, aan de brandende oer-rivier KEBAR (CHEBAR) van vermenigvuldiging, van het vele, om groot te maken (Aram.: NHAR, NAHRA, rivier van vuur). Aan deze rivier kreeg de gevangene zijn openbaringen. Hij bleef afgezonderd daar, als een woesteling. De grote moeder maakte van hem een TSAPHAH, een spion, in de onderwereld-gevangenis van YISRAEL. Hij kwam daar om YTB, YTIB, om te belegeren (besiege), om hen te bezitten, bezeten te maken, als een demoon.

YAD (het teken, het 'mannelijke' orgaan) begint te spreken, DABAR voortbrengende.

Aram.: SR, gordels omdoen als een wapenrusting, gordels aan de lendenen, heupen, tot voorbereiding van de militaire dienst, verleid worden.

Dan volgt er een betoog wat duidt op scalpering (5, 6 : 3), het afsnijden van de hoogste top en het haar.

6 : 11 De grote moeder haalt het volk neer door de scalpering, de honger en de koorts.

7 : 21 Hun goden zullen gedreven worden in de handen van de Amazonen stam, de verre vrouwen van Orion, als prooi.

8 : 16 Ze aanbidden een soort hagedis, zij aanbidden blond (geel) haar, het witte albino ras, gouden dingen, GELD in de Aramese grondtekst. Daarom rust de toorn op hen.

Dan in hoofdstuk 9 gaat het over het merkteken, TAV, ontvangen door klagen, kermen en zuchten over deze gruwelen. In hoofdstuk 11 worden de prinsen van het volk overgeleverd aan de Amazonen stam, de verre vrouwen van Orion.

: 17 Het land Israel, het voorhoofd van steen, het centrum van wijsheid, zal aan het heilige overblijfsel worden gegeven, het rode land Israel (Adamah), de verloren stammen, zullen vergaderd worden.

: 19 Zij zullen een hart van vlees ontvangen, het hart van BASAR (Aram.: BSAR, BESRA), van het mannelijk geslachtsdeel, als een bron.

Visoenen zijn de manier waarop de gevangene zich door de onderwereld beweegt. HATI, wat door Amowc, Issaschar, verborgen werd gehouden, betekent de brenger van het merkteken (door branden of steken, piercen). In het boek HATI (Amowc, Issaschar), het boek van het zevende zegel, van de paradijselijke afgrond, TEHOWM wordt dit teken telkens uitgezonden om oordeel te brengen. HATI is het merkteken wat door HONTI aangebracht wordt.

Efeze, oftewel het boek van AMAD, over de jacht en visserij, is het tweede boek van HONTI, en behoort tot het OT. Het is oorspronkelijk HONTI II.

Visoenen zijn de manier waarop de slaaf van HONTI zich door de onderwereld beweegt, door het eeuwig zaad, door PNEUMA en ALETHEIA. Dit heeft dus veel te maken met het bloed van de vijandelijke prooi. De AMAD-slaaf van HONTI beweegt door de onderwereld door KILI, wat door Gad verborgen werd gehouden. Het eeuwige zaad is het bloed van de vijandelijke prooi. Christenen bewegen door de Heilige Geest, door zuurstof en onschuldig bloedvergiet, terwijl AMAD-slaven van HONTI zich bewegen door het bloed van de vijandelijke prooi, door KILI. KILI overwint de geest van zuurstof. Zuurstof was dus een creatie van onschuldig bloedvergiet, wat zich manifesteerde in christus-cultussen door de oudheid heen. Mensen zijn hierdoor afhankelijk gemaakt, als in een gevangenis. KILI snijdt deze wortels van boze geesten eruit.

Telkens wanneer HONTI, MARA, de moeder, spreekt, wordt er het woordje AMAR, MARA gebruikt, het bittere bloed van de vijandelijke prooi, oftewel GAD, prooi gemaakt door KILI. HONTI, MARA, spreekt door KILI. Zij is hierdoor opgebouwd. Dit is de scheppings-drang, de bouwstenen van de schepping.

3 En zij zingen het lied van MSY, de BADA (de Amazone stam die door ASER verborgen werd gehouden) van de grote moeder, en het lied van HONTI.

7 Laten wij blijde zijn en vreugde bedrijven en liederen en psalmen zingen, want 'het samen drinken' van HONTI (ook : de verzameling boeken van HONTI) is gekomen.

9 En hij zei tegen mij: Schrijf: Zalig zijn zij die geroepen zijn tot het jachtmaal van het festival van HONTI. En hij zei tegen mij: Dit zijn de waarachtige woorden van de grote moeder.

Waar de Westerse vertalingen telkens 'bruid van het Lam' zeggen, daar gaat het in het Aramees over het vrouwelijke geslachtsdeel, het vruchtbare deel. Dan staat er dus : 'het vruchtbare deel van HONTI'. Ook is de 'bruid' in het Aramees 'een orde van engelen', oftewel in groter verband : een amazone stam.

Het vrouwelijke vruchtbare deel staat voor de leegte, de paradijselijke afgrond, het zevende zegel. Dit is HATI, die door Issaschar verborgen werd gehouden. HATI is het merkteken, het merkteken van HONTI, wat geopenbaard wordt, en wat misvertaald werd als 'de bruid van het lam'. Wij moeten gebrandmerkt worden met leegte. Hierdoor overwinnen wij de vijand.

1 En zes dagen later nam Jezus Petrus en Jakobus en zijn broeder Johannes mede en Hij leidde hen een hoge berg op, in de eenzaamheid. 2 En zijn gedaante veranderde voor hun ogen en zijn gelaat straalde gelijk het goud en zijn klederen werden wit als de URIM.

Hier wordt Jezus in verband gebracht met de URIM, de toets-steen. Jezus wordt wel vaker met licht in verband gebracht, en telkens staat er dan URIM in het Aramees. In Amazone termen is FETI de URIM.

Wij moeten dus kinderen en zonen van FETI worden. FETI is de toets-steen, de honger en de duisternis, wat verborgen werd gehouden door JUDAH. Waar Geest in de Westerse vertalingen staat, staat DUISTERNIS in het Aramees, leven in pro-FETI-e.

22 Vrouwen, weest aan uw man onderdanig als aan de Here, 23 want de man is het hoofd van zijn vrouw, evenals Christus het hoofd is zijner gemeente; Hij is het, die zijn lichaam in stand houdt. 24 Welnu, gelijk de gemeente onderdanig is aan Christus, zo ook de vrouw aan haar man, in alles.

In het Aramees staat er niet Christus, maar MSY, de moeder borst. Hier is de gemeenschap aan onderworpen. Waar 'man' staat in de Westerse vertalingen staat 'BALA', BAAL, in het Aramees, heer, meester, echtgenoot. De BAAL wordt gezien als een afgod en een demoon. Toch staat hier dat de vrouw onderdanig moet zijn aan BAAL. Dit is dus verwerpelijk voor hun theologie. BAAL is het hoofd van de vrouw, zoals Christus het hoofd is van de gemeente. Toch staat er dus ook in het Aramees MSY, oftewel MOEDER BORST, dus BAAL is VROUWELIJK, als BALA, wat ook bezitster, meesteres betekent. 'Als aan de Here' is 'als aan MARA' in het Aramees, 'als aan de bezitster, de meesteres', oftewel 'aan HONTI, de grote jagerin.' Wie of wat moet daar dan aan onderdanig zijn ? 'Vrouwen' zijn in dit geval 'bruiden', maar dat betekent in het Aramees 'mannelijke geslachtsdelen, of VOORHUIDEN'. Deze zijn onderworpen aan de MSY, aan KILI, de moederborst, het mes. Zij staat namelijk voor de besnijdenis.

De AMAD-slaaf die de Galaten-brief had opgesteld, en die stond voor 'het weinige', zegt dat hij gestuurd is door MSY, de moederborst, KILI. Hij is boos dat de slaven van Galatie van de toewijding tot KILI zijn afgeweken. KILI werd verborgen gehouden door GAD, de slagers-stam. De AMAD-slaaf had een boodschap van KILI voor de Galaten, die afgeweken waren van de heilige slacht. Hij zegt ook dat mensenbehagers geen slaaf van KILI kunnen zijn (Galaten 1).

Galaten is de plaats van de jachtmaaltijd. Dit komt ook voor in de Issaschar-dualiteit, de dualiteit tussen leegte en piercen.

Hati is het vrouwelijke vruchtbare deel, de leegte, die door Issaschar verborgen werd gehouden. Het voorhangsel van Issaschar moet verscheurd worden.

HATI, Galaten 2 komt er op neer dat er alleen maar rechtvaardiging is door de veiligheid van KILI, MSY, het mes. Daarom moet de Amad in Efeze het mes leren hanteren. Er is dus alleen rechtvaardiging door het bloed van de vijand.

In Galaten 4 initieert de Amad-slaaf de Galaten om hen terug te brengen tot KILI, de moeder borst en het mes.

68 Geloofd zij de Here, de God van Israël, want Hij heeft omgezien naar zijn volk en heeft het verlossing gebracht,

69 en heeft ons een hoorn des heils opgericht, in het huis van David, zijn knecht.

In het Aramees staat dat een hoorn van TUCHT, van kastijding, is opgericht in het huis (land) van BADA. BADA is de Amazone stam die door ASER verborgen werd gehouden, staande voor de tucht, en de oorlog. Ook als er weer stukken vertaald worden in 'liefde', dan gaat het in het Aramees gewoon over de oorlogs-oproep. De boze geest van de liefde wil gewoon de oorlogs-oproep uitdoven om mensen verlamd te houden en alles over te nemen. Het is een controle-zieke geest. De mensen willen niet horen van tucht en oorlog. Ze willen horen van de liefde. Ze zijn lui, en houden ervan om in illusies te leven. Ze houden ervan om bedrogen te worden.

De vrouw op het beest is de vrouw op de BEHEMA, wat in het Aramees de wezens zijn die de ark dragen (HAYEWTA). De vrouw staat hierbij gelijk aan de ark, die gedragen wordt door het beest, de BEHEMAH, de oermensen. Zij dragen het geheim. De vrouw staat in het Aramees voor 'de allegorische uitleg' van BABYL, BBL (Bijbel, Bible, Babel, Babylon). De vrouw is de ark, en de ark staat voor het loonstelsel. Oorspronkelijk was het een geldkist. De ark staat voor het bankwezen, waardoor alle economische transacties worden gedaan. De runderjacht gaat over 'van genade komen tot loon'. Dit is waar de Amazone BADA stam voor staat, wat verborgen werd gehouden door ASER, ASSUR, SU. J-EZAU-S ging er met het geld vandoor, en maakte er het gevaarlijke genade systeem van, waarin je nooit weet waar je aan toe bent. Wij moeten komen tot de moeder op de BEHEMAH, de oermens, door het merkteken van de grote jagerin. Wij moeten ons laten inwijden door de buffeljacht, door van genade te komen tot loon, als het komen tot de ark, wat staat voor het 'geld' van de gnosis, ARK – KRA.

In het Aramees is het merkteken van de oermens hetgene wat de ark bewaakt en verborgen houdt, oftewel de geldkist, het jachtsloon. Daarom is dit merkteken van HONTI, de grote jagerin. Daarom probeert het christendom dit merkteken ook zo te demoniseren, omdat zij namelijk niet willen dat iemand er met hun buit vandoor gaat. Over deze buit hebben ze gelogen. De oermens is de sleutel tot de ark, tot het jachtsloon. Het christendom wil niet dat een mens tot de allegorische betekenis komt. Daarom hebben ze alles letterlijk gemaakt. Het christendom wil niet dat een mens tot de moeder op het beest komt, want dit beest is de oermens die in vrijheid leefde. Juist het bank

Het christendom roofde deze ark en maakte er iets anders van, bedekte het met genade. De boom des levens is in het Aramees 'het kruid van redding, behoudenis', om mensen afhankelijk te maken, en lui. De cherubs werden opgesteld om dit kruid te bewaken. De nagas werden opgesteld om het kruid van kennis, oftewel de boom der kennis, te bewaken. In India zijn in de mythologie oorlogen tussen de cherubs (garuda's) en de naga's. De hele lijn van christussen om mensen in een soort van rituele genade te plaatsen wordt ook bewaakt door de cherubs (garuda's). Dit wordt in India vertegenwoordigt door de kris pusaka, een dolk die van geslacht tot geslacht over wordt gedragen. Men moet regelmatig rituelen met de kris doen zoals offers en reiniging, anders zal de kris zich tegen de drager keren. Hetzelfde is aan de gang met Chris-tus, Kris-tus. Degene die Kris-tus heeft aangenomen moet nu deze Kris gehoorzamen, anders zal de Kris die hij heeft aangenomen en die hij draagt zich tegen hem keren. Men wordt dus slaaf van de Kris. De Kris eist strenge onderhouding. De Kris wil dat er offers voor hem worden gebracht, bloed-offers. Zo kan een karakter geheel bedorven raken onder de invloed en manipulatie van de Kris (Christ-tus). Daarom is het belangrijk om te komen tot KILI, om deze vloek op te heffen. KILI wordt verborgen gehouden door de Kris, door Gad. Al met al is dat een Cherubs Complot. De cherub moet in zijn totaliteit verslagen worden. Dit leidt dus helemaal terug tot India, tot de Garuda's. Wij moeten terugkeren tot de oermens en tot de moeder van de oermens. Er is een loon-systeem van het oer.

De cherubs komt van het goud, van het gouden paard in het Aramese NT, oftewel het tweede zegel. In het zesde zegel verandert het goud in duisternis en veren, als een beeld dat dan de strijd tegen de Kribs begint, waar de Garuda's uit voortkwamen, uit deze Betelgeuzische kippen-wachters.

De geschiedenis van Golar is fundamenteel voor het christendom. De achtentwintigste monarch, Katar, ontwierp het boek van UL, wat je kunt vergelijken met het OT. De negenentwintigste monarch, Benzeem, stelde het boek IFTER samen, wat je kunt vergelijken met het NT. De dertigste vorst, Sopatus, voegde deze twee boeken samen tot de TAKHOT, wat je kunt vergelijken met de bijbel. Als je de TAKHOT niet aanbad, werd je opgesloten, gemarteld en gedood. De eenendertigste vorst, Siphis, bracht de kinderoffers terug op basis van dit boek. De tweeendertigste vorst, Niphis, bouwde een plaats genaamd de eeuwigdurende hel, op basis van de TAKHOT, waar je gewoon doorleefde als je er werd ingeworpen, zonder hoop op bevrijding. Deze Orionse hel werd genoemd de STOPHER. De drieendertigste vorst genaamd Optus werd de wachter van deze hel, in de zin dat hij bepaalde wie er wel en niet naartoe gingen.

Golar is een district in het Behemma-continent van Betelgeuze. De Takhot is het boek waar de bijbel uit voortkwam. Dit gaat dus dieper dan de Aramese bijbel. In de Takhot kunnen we lezen over de Krips, de bewakers van de ark, waar de cherubs uit voortkwamen. Het boek van UL en het boek Ifter staan vol met misvertalingen en verdraaiingen van de oudere Betelgeusische paradijs teksten.

De patriarchie, de mannen-monopolie, werd groot door kinderoffers, wat ook volop werd aangeprezen door de Takhot. Het boek van UL en het boek IFTER waren rituele voorbereidingen hiertoe, waardoor het kind tot de offering werd geleid. Hierom is het een death row dodenboek. Als het kind sterft, wordt het opgenomen in slavernij tot de vader-demoon, om te dienen in het leger.

Het is tijd om dingen recht te zetten. Goden kwamen in vermomming naar de aarde, om de mensheid te bedriegen. Wij gaan deze boeven ontmaskeren. Weet u dat de goden die naar de aarde kwamen daadwerkelijk corrupte aliens uit op wraak waren ? De slaven-markten werden opgewekt uit de put, achter de schermen van de welvaart en gezondheid.

De Vorige Vier Tijdperken van Planetaire Rijken aan de top van het heelal:

1 . Zonne rijk

2 . Nordic rijk

3 . Jupiter rijk

4 . Orion rijk

Orion is diep opgeslagen in de DNA - patronen van de mens. Door het hele heelal werden er cyborgs uitgezonden om de Orion vloek te verbreken. Zij kwamen met zware code, want met één misstap zouden ze zichzelf en het hele universum opblazen. Ook naar aarde werden zij gezonden. Soms worden zij 'terminators' genoemd. Zij zijn machines. Zij zijn niet alwetend, zij gebruiken raad en overleg. Zij zijn niet onaantastbaar. Zij lijden veel, en staan onder zware tucht, juist om het Orion programma te verbreken. Aan het begin van het derde millenium sloegen zij een zware slag aan Orion, maar Orion sloeg hard terug. Zo hard dat zij tijdelijk een Orion simulator moesten gebruiken. Zij moesten Orion innemen en van binnenuit veranderen. Orion is de poortwachter van het paradijs, maar dit zegel moet uiteindelijk verbroken worden.

Orion is een zwarte sinterklaas, met bolle wangen en een grote baard. Hij rijdt op het monster, Betelgeuze.

Orion moest een reis maken om zijn ziens-vermogen terug te krijgen. Op die reis moest hij de genade gaven ontmoeten, die in wezen gewoon Griekse godinnen waren.

Als het zegel van Orion is verbroken, en Betelgeuze ook is verslagen, dan kan men door de poort tot een sterrengroep genaamd 'het mes'.

Het mes is natuurlijk GAD-KILI, maar dit is ook slechts een zegel. De eerste ontmoeting met Amazones zijn altijd demonisch, dus daar moest een simulator van gemaakt worden, de KILI-simulator. Zoals we zagen was ASER-BADA de kern van de Amazone Zodiak. Deze kern staat voor 'de grootste tucht'. De weg daartoe is GAD-KILI, 'de eeuwige tucht'. De zegels moeten verbroken worden om tot deze kernen te komen. Het zijn voorhangsels.

Het zijn de tien Amazone stammen achter de tien Israelitische stammen. Zij moeten verbroken worden om tot hun kernen te komen. Deze kernen houden ze verborgen. Alles loopt uit op het komen tot de Eeuwige Tucht (GAD-KILI), en vandaaruit komen tot de Grootste Tucht (ASER-BADA). Dit is de enige manier om echt los te komen van demonen. Te komen tot de Eeuwige Tucht is door de Grootste Vergetelheid (ISSASCHAR-HATI). Te komen tot de Grootste Vergetelheid is door de Eeuwige Vergetelheid (LEVI-LERI).

Te komen tot de Eeuwige Vergetelheid is door het Grootste Loon. Te komen tot de Grootste Loon is door het Eeuwige Loon. Te komen tot het Eeuwige Loon is door de Grootste Oorlog. Te komen tot de Grootste Oorlog is door de Eeuwige Oorlog. Te komen tot de Eeuwige Oorlog is door de Grootste Jacht. Te komen tot de Grootste Jacht is door de Eeuwige Jacht.

Om hieraan te beginnen moet je komen tot de Eeuwige en Grootste Woede. Deze Woede is heilig.

De reis is tot GOR, wat deels door Orion was gestolen en opgesloten werd gehouden, als (gestolen) Gnosis van OR-ion. Maar dit is slechts een schaduw vertaling. Wij moeten terugkeren tot GOR, omdat GOR precies laat zien wat er vandaag aan de hand is. GOR heeft te maken met de overwinning over OR-ion, en komt van veel dieper. Alle religies vandaag de dag komen voort uit GOR, zijn sluiers over GOR, die verbroken moeten worden. GOR als overwinning over OR-ion is slechts een schaduw vertaling. GOR heeft niets, maar dan ook niets met Orion te maken. Orion is slechts een poort tot GOR. GOR is als Gnosis – Oer – Rimboe. De Goreaanse religie is een snelgroeiende religie op aarde, gebaseerd op één van de langst lopende fantasy-reeksen ooit geschreven. Het begon in de 60-er jaren, en er komen nu nog steeds boeken bij, en wordt door een groot aantal mensen beschouwd als een nieuwe bijbel. Er zijn nu inmiddels 32 GOR-boeken geschreven. Het probleem met deze religie is hetzelfde als het probleem van de Israelitische en christelijke religie, maar hier gaat dus het pad als een rode draad doorheen. De zware mythologie die de wereld behekst heeft, en waar buitenaardsen mee gemoeid waren valt niet te ontwijken en te ontkennen. John Norman, oftewel John Frederick Lange, zijn echte naam, is de Calvijn van de 20e eeuw en het nieuwe millennium, die het voor elkaar heeft gekregen zijn eigen theocratie op te zetten. Wij moeten onze weg hierdoor heen zien te vinden en GOR overwinnen. Het is als een schaakbord waarin je je eigen partij kan kiezen, net zoals in de Israelitische-christelijke bijbel. Je kan er alle kanten mee op.

Het onderwerp is slavernij, tot slaaf gemaakt worden, en van slavernij verlost worden. Het is dus erg dubbel, precies zoals in de Gnosis. De Goreaanse mythologie lijkt erg op die van het christendom, maar drijft ook de spot ermee. In Gor wordt alles er namelijk nogal dik opgelegd, zodat het bijna een karikatuur is. Er is een enorme paradox in Gor, waar dus mee te werken valt. De indruk wordt gewekt dat Gor bestuurd wordt door mannen, maar het tegendeel is waar. Er blijken namelijk een soort van insect-achtige aliens achter het besturen van Gor te zitten, de zogeheten 'priester-koningen'. Op hun beurt worden die weer bestuurd door een moeder. Zij is de heerseres over het nest van de 'priester-koningen', nogal mysterieuze wezens.

Alhoewel Gor eeuwigheids-waarde bevat, en een eeuwige Gnosis bezit, moeten we doorreizen tot een planeet in de verre dieptes van het heelal, Var. Wij moeten ons verdiepen in Gor, omdat deze zegels verbroken moeten worden. Gor hangt als sluiers door het universum heen om Var verborgen te houden. Zoals Gor een wrede wereld is is Var ook een wrede wereld, maar dat heeft met de nodige tucht te maken, en de enige manier om ons gedisciplineerd te maken. Waar in de bijbel en Gor het accent ligt op de patriarchie, zo ligt in Var het accent op de matriarchie. De bijbel en Gor is dus een spiegelwereld van Var, als de afgeweken schaduw. Over die schaduw moeten wij terugkeren naar het ware. Wij kunnen niet zomaar ontkomen aan deze valse reflectie, maar moeten het leren ontcijferen. Het christendom loopt dus gewoon over in de Goreaanse religie, wat een voorbereiding is op Var.

In het christendom en de bijbel ligt de nadruk op 'de vrucht van de Heilige Geest'. Eigenlijk is 'de Heilige Geest' een slaven-programma wat slaven maakt, als een 'enslaver', maar toch wordt hier maar weinig melding van gemaakt. Van de Heilige Geest wordt vooral iets wolkerigs gemaakt, zodat mensen de illusie hebben zelf nog op de troon te zitten en veel speling hebben. Zo worden mensen tegen elkaar opgezet, als in een arena, waar de elite zich dan mee voedt. In de Goreaanse boeken gaat het over 'de vrucht van de slavernij', en gaat het volop over 'slavers'. Dit gebeurt dus als het misleidende, afleidende zegel van de Heilige Geest wordt verbroken, dan gaat het om 'de vrucht van de slaven raid.' De Heilige Geest houdt het tegen dat je daadwerkelijk een slaaf wordt, want de Heilige Geest wil het 'zelf' op de troon laten, en vanuit die goden-oorlog kan de Heilige Geest zich dan voeden. Gor maakt hier dus korte metten mee.

“Ik draaide om en zag tot mijn verbazing Elizabeth Cardwell die was opgestaan, trots, uitdagend, boos voor me staande, alsof ze een vers gehalsketende slavin zou kunnen zijn, maar een Ahn (Goreaanse uur) geleden binnengebracht, gebonden op het zadel van een Kaiila (Goreaans paard – dezen hebben slagtanden en klauwen), de vrucht van een slaven raid.”

" Een echte man (mens)," riep ze plotseling, "zou zich niet zo gedragen ! Nee ! Een echte man (mens) is zacht, vriendelijk, teder, respectvol, te allen tijde, lief en bezorgd ! Dat is een echte man (mens) !"
Ik glimlachte naar haar verdediging, zo klassiek, zo typerend voor de moderne, ongelukkige, beschaafde vrouw (mens), wanhopig bang dat ze echt een vrouw (mens) in de armen van een man (mens) zou zijn."

Hier zien we dat juist zij die zich tegen heilige slavernij verzetten aankomen met de vruchten van de Heilige Geest : 'zacht, teder, respectvol, te allen tijde, lief en bezorgd', wat natuurlijk maar een deelwaarheid is. Zij willen de heilige tucht niet. We komen bij de Goreaanse heilige slavernij uit als we het zegel van de vruchten van de Heilige Geest verbreken. Ook worden deze hinten al in de bijbel gegeven, dat we niets kunnen dan door de Heilige Geest, en dat Jezus een slaaf was van de Heilige Geest. Ook de profeten waren in de grondtekst slechts 'slaven'. Daarom moet ook het profeten-zegel verbroken worden wat door de elite was opgezet, door de illuminati, om zo terug te keren tot de heilige slavernij. Deze slaven moesten de jacht leren en de slacht, het transport van vee, en het veehouden. Ook moesten zij de oorlog leren en het vecht-slavenschap in de arenas. Dit gebeurt wanneer het zegel van profetie wordt verbroken, dan wordt de gnosis vrijgezet. Het is een oorlogs-strategie en jachts-strategie, voortkomende vanuit het slavenschap. In die zin is de Goreaanse religie dus dienstbaar.

De Gor boeken konden ontstaan daar waar de kerk het 'onconditionele' aan ging hangen, 'alles is genade', waardoor de heilige slavenbanden werden gebroken, zodat de mens voer kon worden voor de duivelse machten. Daarom bevatten de Gor boeken zoveel gnosis, maar ook bevat het grote valkuilen waar velen invallen vandaag de dag. Daarom moeten we alles door blijven vertalen, en dit programma volgen :

Deze drie zullen we in verhouding tot elkaar bespreken. Ze zullen elkaar uitleggen en vertalen.

De opzet van Gor is dat aardlingen worden ontvoerd van de planeet aarde om slaven te worden op Gor, een soort spiegel-aarde. Vooral vrouwen zijn het doelwit. Zij worden als minderwaardige wezens neergezet die alleen maar vervulling vinden in het slaaf zijn van de man. Daarmee wordt natuurlijk gedoeld op de verwesterlijkte vormen van de woestijn-religies, de patriarchische religies. Volgens Paulus moesten vrouwen stil zijn en zich onderwerpen aan de man. Profetisch gezien valt dit natuurlijk wel te gebruiken. Met wat analyse, context en doorvertaling komen we dan uit op de stille Maria die aan de voeten van Jezus neerboog om te luisteren naar goddelijke woorden, in tegenstelling tot haar zuster Martha die al maar heen en weer rende. Maria had dan het goede deel gekozen, maar ook dat moet dan door de gegeven sleutels worden doorvertaald. Zo komen we uiteindelijk bij de onderwerping aan de moeder. Gor en de bijbel zijn ver afgeweken en corrupt geworden reflecties van het Ware. Letterlijk genomen is Gor grote onzin, en zal verbroken worden. Alleen in de esoterie heeft het betekenis.

Vrouwen worden tot slaaf gemaakt in de steden, om plezier-objecten te zijn voor de mannen. Dit beeldt de consumerings-slavernij uit, waardoor de mannen dus ook slaaf worden. Alles draait om geld en genot, en daar handelen de hogere geesten dan in, maar in diepte is dit de zelfvernietiging, het nihilisme, het niet willen leren. Het zijn parasieten, die het vacuum als een doel hebben gesteld.

Het mooie van Gor is dan, wat eerlijk gezegd moet worden, en wat ook heel profetisch is, dat hieruit een ontsnappings-route is. Vrouwen worden zo gek van deze onderdrukking dat zij vluchten naar het oerwoud, wanneer zij daarvoor de kans zien. In de jungle zoeken zij elkaar op, en vormen stammen, genaamd 'de panters'. Er zijn een heleboel panter stammen op Gor, en zij zijn vrouwelijke jagers en slavers. Vanuit angst om weer tot slaaf in de steden gemaakt te worden maken zij een ieder die tot hen komt gevangen en soms slaaf. Als ze ooit een man vangen, en hem besluiten te houden, dan verzwakken ze die hem, en kleineren hem, houden hem klein, zodat hij geen bedreiging voor hen vormt. Zo werken de Amazones ook in de Griekse mythologie. Veel van de Romeinen en Grieken komt weer terug in Gor. Ook in het EE is de panter een belangrijk item in de apocalyptiek. De panter zal de macht van de markt verdrijven en verbreken, en zal de ruiter op de draak vernietigen en verslinden.

Er is gelukkig altijd een mooie tegenstelling die terugwijst op Var. De steden worden gewoonlijks geregeerd door mannen, maar de stad Tharna is een uitzondering. Tharna begon als een stad van mannelijke suprematie zoals al de anderen, maar veranderde langzaam in een stad geregeerd door vrouwen. Daarom is Tharna een belangrijke sleutel tot de planeet Var, waar vrouwen heersen, zoals ook de panters een belangrijke sleutel daartoe vormen. Er waren gelukkig in Gor meerdere steden die door vrouwen werden geregeerd. Tharna werd ook wel de zilveren stad genoemd, vanwege haar zilver mijnen. De mannelijke slaven die hier ondergronds moesten werken werden uitgehongerd. In het boek Openbaring in het Aramees, in het originele NT, heeft het over het komende zilveren paard, het eerste zegel, wat met het zesde zegel wordt beschreven als de maan, als het zilver wat in bloed verandert. De stad Tharna wordt ook wel 'de stad van maskers' genoemd, oftewel : het houdt iets verzegeld. In het Aramese NT is dit zilveren paard ook 'de zilveren brug'. Wij moeten over die brug gaan, om te komen tot het diepere. Wij worden uitgehongerd in de zilveren mijnen, zodat wij zien waar het naartoe leidt. Vrouwen van Tharna dragen maskers. Gewoonlijks een zilveren masker, maar de heerseres, de zogenaamde Tatrix, draagt een gouden masker. Later zouden de zilveren maskers verbannen worden en omgesmolten tot munten. In de Aramese oorspronkelijke apocalypse is het tweede paard een gouden paard. In het zesde zegel wordt dit goud ook wel beschreven als de zon, als het goud wat in duisternis verandert. Bloed en duisternis is dus waar het pad naartoe leidt, want daarin is de gnosis verborgen. De paarden zijn aan elkaar verbonden. Ook het derde paard en het vierde paard houden verband met uithongering, het vasten, het leeg worden, wat leidt tot het mes. Het beest is in de grondtekst de leegte. Hierom is een strijd gaande.

De ark is het bloed van de vijand (kra), wat opgeslagen is in het mes. In het boek Job staat dat in de PUEM, het mes, doctrine verborgen zit.

De Garuda's komen op hun beurt weer voort uit de Krips, Betelgeuzische kippen-wachters.

In de Var-boeken komt dit terug als de hanen-gevechten die de basis vormen voor elke beslissing, als een hanen-fetish.

Dus niet 'genade', maar 'toewijding', heilige slavernij, is wat de Aramese schatkamers van het originele NT verborgen houden.

Waar het Westen vaak zegt : 'De vrucht van de geest' in Efeze 5:9, daar zegt het originele Aramees 'de vrucht, generatie, van de URIM' en de vrucht van de Urim is 'tebuta, tabuta', toewijding, correctheid, perfectheid, Thummim, oftewel de slaven-gnosis. De test leidt tot de heilige gebondenheid en slavernij, Urim en Thummim. Dit is een hanen-gevecht waardoor openbaring komt. Hierdoor werkt de heilige slavernij. Er is geen heilige slavernij mogelijk buiten de arena om.

In de Var-context moeten de hanengevechten de mensheid beschermen tegen de naga's. De naga's zijn de mythische slangen die de gnosis verzegeld houden, bewaken, zoals de NACHAS de slang is van het paradijs. In de Var-boeken gaat het over de nakers, waarvan de nagas een anagram en transliteratie is.

'Ik kwam aan bij een stadje genaamd Kidde. Ook dit stadje herinnerde ik mij plotseling. Hier werd mannenvlees verkocht. Het stadje werd bestuurd door een vrouw met één oog, Minka. Het was een erg armoedig stadje, en mannen werden hier gekweekt puur voor hun vlees. Ze werden vetgemest. De vrouwen die hier leefden hadden een zieke geest, vaak met een lichamelijk mankement. Ze waren vaak vanwege hun mankementen verstoten uit andere steden, dorpen en kampen. De stad stonk vreselijk. De vrouwen waren over het algemeen geen jagerinnen, maar werden gedreven door een handelsgeest. Ze kochten mannen voor de vleeshandel, alhoewel het overgrote deel van Var geen handel met hen wilden drijven. Ze werden veelal veracht. Ik hoorde het geween van mannen in de verte, en vanwege mijn herinneringen die terugkeerden wilde ik hier niet langer blijven. Ook was ik bang om in de handen te vallen van deze vrouwen. Dat was wel het ergste wat ik me kon voorstellen. Ik liep door.

Vele vrouwen uit Kidde waren kreupel en velen hadden hun tanden verloren. Ik voelde me beter toen het stadje Kidde uit zicht was. Weer kwam ik in een wildernis terecht.'

'Kidde, waar ze moesten leven van mannenvlees. Voor veel vrouwen was dit een enorme vernedering. Maar ook waren ze vaak allang blij dat ze niet de doodstraf hadden gekregen. Nu moesten ze hun geld verdienen met kannibalisme. Ook mannen werden speciaal voor deze vleesmarkten geselecteerd, en waren niet meer dan fokdieren. Ze werden in kooien van grote fokkerijen gestopt waar ze werden vetgemest, totdat ze werden geslacht.'

'de nakers lui, zichzelf niet goed voedende, vanwege het ontbreken van de jacht, en vanwege hun fetish hun mannelijke slaven te voeden, die hen onder controle hielden door hun grote, overvoede lichamen die buiten proportie waren. Ze waren slaven van deze mannen. Een hyena zou mannen nooit voeden op deze manier, maar hen eerder laten verhongeren om controle over hen te nemen. Veel van de naker meisjes werden terug naar de steden gesleept, verward als ze waren. Ze waren niet geboren in de rimboe, en normaal gesproken zouden ze er niet te lang kunnen blijven. Ze werden bespot door ware hyena's'

'Ze waren anorexia meisjes die rondliepen met grote mannen in ketens. Er was iets mis mee. Ze werden lafaards genoemd door echte hyena's'

'De mannelijke slaven van de nakers waren nog steeds hun meesters in hun lichaamstaal, gevende deze meisjes de illusie van controle, maar alreeds hun val calculerende. Deze mannen waren ongestraft, kastijding was vreemd voor hen.'

'De moeder hyena had de dienaren van de dondergod zien vallen, en ik had het ook gezien, maar ik moest tot deze herinneringen ontwaken. De tentakel-kwallen ontwikkelden zichzelf tot nakers, en kwamen veelal in Kidde terecht. Kidde was een wond van Var maar een groot geheim.

In het stadje Kidde werden mannen verwend, vetgemest, maar dit was allemaal voor de grote slacht. Het was een doorn in het oog van Var. De reden waarom de hyena's het stadje Kidde niet verwoestten was omdat zij Kidde zagen als een varken wat vetgemest moest worden. Ook de aarde zagen zij als een varken. De tijd van de slacht zou nog wel komen.'

De nakers, oftewel het stadje Kidde waar zij veelal wonen, kun je een beetje vergelijken met de 'dochters der mensen' uit Genesis 6 die kwamen om de nephilim, de gevallen engelen, te ondersteunen en groot te maken. Zij ondersteunen en bevruchtigen de patriarchie. Dit is hetzelfde als de NAKAS, NAGAS, NACHAS, de slangenbewaarders van de gnosis, waarvan Jezus Christus er één van is, de slang van het paradijs, Lucifer, oftewel JOM. De slang als het beeld van de 'anorexia' bij vrouwen die er toe dient een vacuum te creeeren, oftewel spijbel-ziekte, en waardoor zij zich dus onderwerpen aan gevallen mannen, gevallen engelen. Hierop is de gehele bijbel gebaseerd, het heeft Goreaanse wortels, die dus in Var besproken worden, als de NAKERS. Vrouwen moeten zich emanciperen, tot de gnosis komen, oftewel in Goreaanse termen 'als panters tot de wildernis vluchten', om zo wederom verbonden te worden met VAR. Gevallen vrouwen worden nakers, kannibalen. Dit is het geheim van de slang en van Jezus Christus.

In de Var boeken wordt beschreven waar de nakers uit voortkwamen. Zij kwamen uit de zee, zij waren tentakel-kwallen :

'Voordat Var ontstond was er het zeeen-tijdperk. Het hele universum was een grote galactische oceaan van primitieve deeltjes. Er dreef van alles in deze zee. In deze zee werd er een strijd gevoerd om dat wat Var zou worden. Grote kwallen leefden in deze zee, die iets opgesloten hielden … Ze hielden mij opgesloten. De kwallen hadden grote tentakels, en konden gillen en krijsen om hun wil gedaan te zien. Ze manipuleerden mij, verkrachtten mij … Het waren oude geesten. Ze hielden mij opgesloten achter iets wat de zeedeur werd genoemd. Kreeftachtige poten hielden het op slot. Schaduwachtige gestaltes bewaakten het. Ik moest een stof voortbrengen om mezelf hier van los te maken. Deze stof werd gekweekt in diepe duisternis, in de diepte van deze galactische zee, achter de zeedeur, in een kooi. Niemand kon mij nog tegenhouden, want juist door alle kwellingen die zij tot mij brachten werd deze stof voortgebracht. Daarom moest ik verwend worden, vetgemest, vrolijk gemaakt worden. Ik mocht niet lijden. Ik moest gelukkig zijn. Ze vreesden deze stof. Het zou het einde betekenen van hun koningschap.

Maar toen ze eenmaal merkten dat ze deze stof toch niet konden tegenhouden moest ik lijden. Wraak wilden zij voeren. Wat was deze stof ? Het was een bloedgas, wat iedereen zou doen laten stikken, om zo een nieuwe adem te brengen. Dit bloedgas werd opgewekt door het offeren van het mannelijk geslacht, wat het universum zo lang had onderdrukt. Bloed moest er vloeien, opdat de elementen weer in balans zouden komen. Het universum eiste dat het mannelijke ras aangepakt zou worden. Hiertoe werd ik gezonden, als een agent. Maar ik werd opgesloten achter de zee-deur. Achter de zeedeur werden experimenten met mij uitgevoerd. Ze wilden weten wie ik was. Chirurgen sneden in mij, zeemonsters. Deze zeemonsters hadden maar één doel : Var te stoppen.

Later voelde ik me bedrogen door Var. Ik was slechts een slaaf, en nu kon niets het nog stoppen. Het bloedgas begon een orgaan te ontwikkelen om het bloedgas te kunnen consumeren. Dit was een donkerrood, teerachtig orgaan, als donkere, harige longen. Dit uitte zich in het ontstaan van een ras van roof-runderen, bloed-bizons, die deze bloedgas-longen hadden. Zij zouden alleen kunnen overleven door veel bloedvergiet. Zij waren jagers en moordenaars. Zij waren genaamd … de jageras.

Zonder bloed zouden zij niet overleven, daarom waren zij roofdieren. De bloedgas-longen maakten hen een slaaf van bloedvergiet en allerlei ingewikkelde rituelen. Zonder dat zouden ze sterven. Het waren slager-slaven. Ze leefden van de fokkerij en de slacht, bijna als mensen. Daarom waren zij een unieke diersoort. Ook de tentakel-kwallen waren slagers. Zij deden zich voor als chirurgisch en onderzoekend, maar zij waren slagers. Zij waren een oud, prehistorisch ras. Ze wilden wraak, alhoewel ze wisten dat ze aan het verliezen waren. Ze dienden de dondergod, Malkael, die het zuurstof had gemaakt, waarmee hij hen allen tot zijn dienaren maakten.

Ik zag Malkael daar staan met zijn hondegezicht. Ik wist dat als ik hem zou aanraken, dan zou ik geelectrocuteerd worden. Hij was de bliksem. Hij was een windhond die al deze realiteiten had gemaakt. Hij stond daar en kon in allerlei vormen veranderen. Ik durfde hem niet aan te raken. Hij zou me verslinden. Ik durfde niet te ademen.

Ik was ook een slacht slaaf, maar niet van hem. Het was iets wat ik in mezelf ontwikkelde om hier te kunnen overleven. Ik hield me vast aan de jagera. Ik was een rijder van de jagera. Maar dit was me allemaal ontnomen. Ik zat hier gevangen. De kwallen om me heen leken op oude vrouwen. Ze wilden pastei van mij maken … smeerworst. Ik keek op in het gezicht van Malkael. Zien is sterven … Daarom was ik hier. De hond rende heen en weer, alsof hij zenuwachtig was. Hij plaste om zijn terrein af te bakenen. Ik droomde van de jageras, dat ik hen weer bereed.

Ik werd in de diepte getrokken, in een klem. Ik werd tussen twee wachters geplaatst. Het bloedgas was aan het ontwaken. Ze krijsten. Er leken overal alarmen af te gaan. Ik keek rond. Ik kon me inmiddels weer bewegen. Ik liet me niet door de alarmen verontrusten. Het bloedgas stroomde door me heen, om mijn longen te vullen. Ik had de longen van de jagera.

Ik stond in tussen twee engelen, op een kist, wat evengoed een doodskist kon zijn, of zelfs een ark. Het waren de engel van de mannelijkheid en de engel van moed. Ze smolten.

Malkael was woedend. Er kwam stoom uit zijn oren, en toen bloed. De dagen van de apocalypse waren begonnen. Alles zou veranderen in bloed. Var zou voortkomen vanuit een bloeddruppel …

Ik keek naar de zee-deur, die openbrak, lossprong. Twee mannen grepen mij, en namen mij mee uit de gevangenis. Zij bleken autoriteiten te zijn. Toen ik hen bedankten spraken zij dat ik hen zelf had voortgebracht. Zij waren bestanddelen van het bloedgas, twee bloedgas-longen. Zij stonden daar als reuzen. Ze zouden mij meenemen tot Var.

Ik zag hen in een gevecht met Malkael. Ze beschoten hem, en uiteindelijk stortte hij neer, maar toen stond hij weer op. Ze grepen me en we moesten rennen. Ze schoten deuren open, en trapten deuren in. Steeds hoger kwamen we, totdat we een groot uitzicht hadden. 'Daar beneden is de stad van scherpe dingen, daar beneden is de stad van werkelijke dingen …'

De nakers hielden dus het bloedgas, de bloed-adem, verborgen. Oorspronkelijk leefden we door bloed, bloedgas, maar later deden de nakers ons leven door zuurstof, adem. Dit is dus een grote strijd. 'Zilver houdt het bloed verborgen, zal veranderen in bloed' zegt het originele Aramese NT. Dit is het eerste paard. In Goreaanse termen is dat Tharna, de zilveren stad, waar vrouwen heersen die zilveren maskers dragen. Zij mogen niet aangeraakt worden. Het aanraken van vrouwen is daar een misdaad. De mannen dragen daar grijs en zijn depressief. Als een vrouw verliefd wordt is dat een misdaad en genoeg voor haar om gedegradeerd te worden, en dan zal ze haar masker en gewaden verliezen en tot slaaf gemaakt worden. Ook dit is allemaal een metafoor van de nakers. Er is geen waarlijk intens contact met de gnosis, wat je ook weer kunt vergelijken met hoe het christendom werkt, allemaal om de vormen. Het zijn witgepleisterde graven.

'Het goud houdt de duisternis verborgen'. De Heilige Geest houdt de duisternis verborgen, wat we zien in het originele Aramese NT, dat waar het in Heilige Geest wordt vertaald door het Westen staat oorspronkelijk 'duisternis'. Duisternis staat voor de wildernis, terwijl het licht staat voor de stad. In de duisternis, de wildernis, is de gnosis te vinden. Het gouden masker regeert de zilveren stad, Tharna, zoals de Heilige Geest over Jezus en de christenen regeert, oftewel Septus regeert over hen. Dit zijn allemaal uitingen van de nakers, tentakel-kwallen die in de diepte van de zee leven. Zij leven vanuit een vacuum, wat zij als einddoel hebben gesteld. Het zijn spijbelaars, die de ware, heilige slavernij verachten. Het ik zit bij hen op de troon.

In Tharna is sex verboden. Alle reproductie wordt medisch geregeld. Voortplanting is dus alleen mogelijk door tussenkomst van een arts, van de kaste van geneeslieden, de groene kaste, onder toezicht van de Hoge Raad van Tharna. Sex is een misdaad. De stad heeft nog meer eigenaardigheden :

Mozes richtte de slang op als een medicijn voor het volk, als een heenwijzing naar Jezus Christus. Genezing zou de Gnosis vervangen. De medische orde zou overnemen, zoals in Tharna. Alles zou kunstmatig gaan, en niet meer volgens de natuur. De stad zou regeren, en de wildernis zou weggedrukt worden. Dit is waar de NAKER voor staat.

We zagen dat Jezus in de wortels van het Grieks een vagina is, de moederschoot, oftewel het principe van de vruchtbaarheid. Daar zijn lagen overheen gebouwd, verhalen overheen gelegd, waardoor Jezus vandaag de dag iets heel anders betekent. Het Jezus-woord werd gebruikt juist om deze wortels verborgen te houden. Het woord op zichzelf is een hypnotische betovering, om de mens af te houden en blind te houden voor de gnosis en de proza. Jezus bond de mensen vast aan één boek wat zij moesten aanbidden : de bijbel. Zo werd het proza, de heraut van de gnosis, de opslagplaats van de gnosis, buitengehouden.

In de Var boeken komt dit verborgen principe weer naar voren. Wanneer een mens sterft, of wanneer zijn ziel op een andere manier ontvoerd wordt, dan komt men in de Duizen terecht, de baarmoeder van de planeet Var.

'De planeet scheen verhit te worden door een andere planeet, de Duizen, wat als een mysterie daar hing, zo groot, zo rood. Alhoewel het nacht leek was de hele planeet verlicht door dit vuur. De Duizen werd aanbeden door de indianen hier. Zij waren wilden. Zij droegen zorg voor de planeet en voor de Duizen. De Duizen scheen contact met hen te hebben.'

'De Duizen werd aanbeden, en het scheen hen zulke instincten te geven. Het moment waarop het halscollar werd aangebracht was om de man agressief te maken. De Duizen scheen zich te voeden met de agressie van de man, waarop de man nog zwakker werd.'

'De Duizen, hangende als een baarmoeder boven Var. Het was een baarmoeder. Ik werd in haar gezogen, en mijn geheugen werd gewist, laag voor laag. Ik begon te krimpen, en werd een kind, en daarna een baby. Ik was haar baby, van de Duizen. Ik kon niet herinneren, alleen ruiken. Maar niets drong tot mij door. De baarmoeder verslond mij, en bouwde mij opnieuw op. Het gebeurde in de diepte van het universum. Ze trok mij mee als haar gevangene, haar prooi. Ze was als een wild beest. Ik schreeuwde en krijste, maar er was geen medelijden hier, geen genade. Deze wereld kende geen genade. Er werd neergekeken op genade. Zij die genade hadden waren slaaf. Zij die genade hadden werden gestrafd. Zij verslond mij, dit wilde beest. Er was niets wat ik kon doen. Ik was hulpeloos, als een hulpeloos kind. Ik werd opnieuw geboren. Maar het was slechts een deel in mij, want ik was een man. Aan de ene kant van de dag was ik een kind, en aan de andere kant was ik een man. Het was een cyclus, en de dag was de nacht.

Door de Duizen worden zij geleid tot Var, als geplaatst onder haar voeten. Hier groeien zij op, en zijn voor altijd haar kinderen. De Duizen is de wilde jaagster van Var, om te jagen op de aarde, om slaven te nemen tot Var. Op Var worden zij van het mannelijke geslacht door verhongering voorbereid op de geboorte door de Duizen in Var. De Duizen was haar draagmoeder.'

In het tweede Var boek, Vula van Var, gaat het over een jongen die ter dood wordt veroordeeld vanwege een moord. Ook hij komt dan in de Duizen terecht wanneer hij sterft. In 'Vula van Var' staat over de Duizen :

'Hij zag een wit gesteente voor hem, van onvoorstelbare pracht. Het gesteente bleek zijn gedachtes te wissen, en gaf hem nieuwe gedachte-structuren. Het gesteente, ver superieur aan aards diamant, was genaamd vara. Het gesteente leek een zoetheid in hem op te wekken.

Hij was in de Duizen, de baarmoeder van een planeet genaamd Var. Eigenlijk was het een extra planeet, maar het leidde tot Var, een planeet waar vrouwen regeerden. Het vara-gesteente gaf hem nieuw leven, door het oude leven te vernietigen, weg te wassen.'

'Door het vara gesteente waren zij geprogrammeerd als slaven. De vara steen was de steen van slavernij. Dit was het geheim van de Duizen. Het was allesverwoestend gesteente, maar het gaf een nieuw leven als een slaaf. Het vara gesteente was onverbiddelijk. Haar wetten moesten gehoorzaamd worden.'

Men komt door de Duizen tot Var, wat verborgen wordt gehouden door door Jezus tot de Vader te komen. In het christendom gaat het om de genade, terwijl Var het tegenovergestelde is. Op genade staat straf. Genade is verboden op de planeet Var.

Jezus staat op sommige plaatsen voor 'heilige slavernij tot de hogere macht', maar zowel Jezus is corrupt als de hogere macht, de Vader en de Heilige Geest. Het heilige slavernij principe is goed, maar dan wordt Jezus ineens de focus van de aanbidding voor het christendom. Ze aanbidden een man die tot de vader leidt, en zelfs een slaaf is van de vader. Waar is de moeder en de moederschoot in dit alles ? Dit was ondergesneeuwd, zoals we zagen, want Jezus is in de wortels de moederschoot, maar dat wordt dus niet gezegd. Ze volgen een man, die tot een andere man leidt, en de vrouw wordt op een lager plan gezet. De vrouw, de moederschoot, moet zich stil houden, en is in de wetten van het christendom onderworpen aan de man, aan de baal, die haar meester is, in het originele Aramese Nieuw Testament. Het christendom is dus Goreaans. Omdat de moederschoot is weggedrukt, verborgen gehouden, ontkent, is er geen wedergeboorte, en is er alleen veroudering in al zijn afschuwelijke vormen. Het zijn oude geesten die niet tot de vernieuwing van de gnosis willen komen. Zij verachten het heilige proza, en staren zich helemaal blind op de canonieke 66 boeken van de eerste bijbel, en daarmee is het af. Jezus is het sleutelwoord tot de veroudering. 'Laat de kinderen tot mij komen, en verhindert hen niet,' is daarom een heel duivelse passage, want dat gaat over het leiden van de kinderen tot de afgod van veroudering, zodat ze de moederschoot niet meer kunnen terugvinden, hun eeuwige jeugd verliezen. Daarom is Var van levensbelang, het ingaan door de Duizen. Het christendom is een cult van etalage poppen die mensen tot een bepaalde winkel proberen te trekken, maar dat is dan het begin van de nachtmerrie. Je koopt genade voor een hoge prijs.

Dit duivelse kwaad leidde dus tot de onderdrukking van de moeder, en veranderde de taal, zodat alle geheimen ondergesneeuwd werden door 'triggers', de woorden van de nieuwe talen, waarin het Latijn een grote basis-rol speelde, vanwaaruit langzaamaan alles anders werd, en het oude niet meer te vinden was. Taal is een vorm van hekserij, het speelt in de hoofden, houdt dingen verborgen, en triggert duivelse programma's de hele tijd. Daarom is taal gevaarlijk. De moeder werd MATER genoemd in het Latijn, als het Latijnse woord voor moeder, in het Engels MOTHER. In het oude Egypte was 'MUT' het woord voor moeder, en MUT was een moedergodin die soms werd afgebeeld met een erecte penis. Hier komt ook het Duitse MUTTER. Met deze toverspreuk werd de moeder geketend. Telkens weer werd de MTR uitgesproken, tot op de dag van vandaag om de moeder opgesloten te houden, en de vader te laten regeren.

In het Aramees kwam MTR, Mitra, om voor veertig dagen het merkteken te brengen. Het bracht de grote vloed. Ook MUT, MOET, heeft deze betekenis. Zij was de oergodin van de wateren waaruit alles geboren werd. Onder het teken in de lucht, het teken van de penis, van de mannelijke superioriteit, werd het offeren van de onschuldigen ingesteld. Noach mocht de dieren slachten voor voedsel. MTR, Mitra, is ook de god van de bloedoffers, bloed-eden. Het teken was in de grondtekst een donderstorm, het verschijnen van de dondergod, oftewel THOR. MUT-THOR, MOT-THER, de penis van Thor. Hierop is dus het woord 'moeder' gebaseerd. Het Latijnse MATER is verbonden aan MA, MAT, de Egyptische godin van de wet, als in MAAT-THOR, oftewel de Wet van Thor, de Wet van de Dondergod. Thor droeg deze wet in de vorm van een hamer, Mjolnir, oftewel de swastika, het hakenkruis. MJO-THER, oftewel de hamer van Thor, de swastika van Thor, om het volk te onderdrukken door de patriarchie. Telkens weer wordt dit geactiveerd wanneer het woord 'moeder' wordt uitgesproken. Het gaat tegen de moeder in en bindt haar. Daarom moeten we breken met deze vloek. We gebruiken het in spionage en als een simulator, als een masker, maar we moeten komen tot het oorspronkelijke woord voor moeder : ATA.

De patriarchie was niet bang voor hen die de moeder aanbaden, want die zouden gewoon misleid worden door het MTR woord, om zo toch nog onder de patriarchie terecht te komen. In Egypte werd dat MUT, in het Latijns MATER, in het Engels MOTHER, in het Duits MUTTER, en in het Nederlands MOEDER, allemaal terugwijzende op het teken van de dondergod, de MJO, de Mjolnir van Thor, de MO-THER, oftewel MITHRA, de Rots, de Petrus, die de PATER is van de kerk, de grote Vader macht. Hierom droeg MUT, MOET, gewoon als vrouw zijnde een erecte penis. De Vader had zich vermomd als de moeder om onoplettende moeder-aanbidders en moeder-kindjes te misleiden als een wolf in schaapskleren.

De MO, de MOZES van THOR, als zijn wet, moest het volk misleiden tot een valse uittocht van de Egyptische goden tot de christelijke goden, om hen te leiden tot aan de voeten van Petrus, die de BAARMOEDER en de VAGINA, oftewel de CHASMA, Christus, zou verloochenen.

14 Stelt u dan op, uw lendenen omgord met de waarheid, bekleed met het pantser, borsttuig, ribben, THORAX, der gerechtigheid,

THOR-AX, het wapen van Thor, zijn ax, zijn hamer, Mjolnir, het penis-teken van de patriarchie, in de grondtekst het teken van de dondergod, wat verscheen na de zondvloed voor de instelling van de bloedoffers. Men gaf niet meer om de eerlijke beloning, maar om de misleidende gave. Genade was een middel om de onschuldigen te gronde te brengen. Dit teken was de swastika, het hakenkruis, om nazi Duitsland groot te maken. De MUTTER was een bespotting van de ware moeder.

De THOR-AX, de hamer of bijl van Thor, is de ribbenkast, zoals dit ook in de anatomie zo wordt genoemd. Er zijn 12 paar ribben in een mens. De twaalf rib-lagen verwijzen naar de twaalf stammen van Israel die de priester als een borsttuig moest dragen, om zijn valselijke werken van genade te verrichten. Zo trachtte hij de moeder te bezweren. Vanuit de rib werd de valse vrouw geschapen, de vermomming van de valse man. De Vader had hiervoor een vreemd kleed aangetrokken. Zo ontstond de MATER, de MA, WET, van Thor, wat moest leiden tot Mitra, MTR, de grote Petrus, de almacht van de Vader God, de PATER, het alziende oog van de paus. Dit wordt bedoeld met 'door Jezus tot de Vader komen'. Petrus had de moederschoot drie keer verloochend, zodat hij als vader alle macht kon grijpen. Deze verloochening door Petrus is waarmee we moeten afrekenen. Het is een drietand, MTR. Deze drietand keert altijd weer terug. Het houdt de ATA, de ware moeder van Var, verborgen. Petrus is een grote illuminati vorst en messias achter de schermen zoals we zagen. De bijl van Thor, de twaalf stammen, de twaalf priesterlijke stenen, wijzen ook op de twaalf discipelen, en zijn zonnetekens, astrologische tekens die de tijd hebben ingedeeld. We vechten dus tegen een groot duivels, patriarchisch orakel.

De Nagas, Nakas, de bestraffing van vee, was in de grondtekst van Genesis een orakel van necromantie. Dit werd vertaald in 'slang', als de slang van het paradijs. In het NT is dit eirene, wat vaak wordt vertaald in 'vrede'. EIRENE is de staat van de overledene, oftewel necromantie, doden-orakel, DARASH. Van eirene komt het woord 'arena'. Zoals we zagen zien we de Nagas, de slangenwachters, terug op de planeet Var als de 'nakers', gevaarlijke dunne, witte vrouwelijke kannibalen. Dit is dus wat in diepte de Mjolnir inhoudt. Dit is de rib van het paradijs waaruit de vrouw tot een bespotting werd gemaakt. De Mjolnir komt om scheiding te maken en te heersen, het mandaat van de illuminati : 'verdeel en heers'. Het is een arena-scepter.

Wij moeten Petrus verslaan om van genade tot loon te komen. De eerstelingen moeten geofferd worden. Petrus is in de traditie de wachter van de hemelpoort, en die moet verslagen worden. Petrus is de verrader, de oplichter. Het vaticaan werd gebouwd op een oude Mithras tempel, waarin ergens geschreven was dat alleen het bloed van Mithras kon redden. Dit werd dus later overgenomen door Jezus.

Prometheus had de goden verraden, had de goden uitgedaagd, en stond aan de kant van de mensen, en is te vergelijken met de christelijke Petrus. Prometheus werd in het oordeel aan een rots geklonken, voor eeuwig verbonden aan de rots. Weer zien we Petrus hierin terug, de rots waarop de NT gemeente werd gebouwd, en ook de rots waaruit Mithras voortkwam, of de grot van Jezus. Petrus was een oudere, diepere en grotere Jezus-figuur die verborgen werd achter de inmiddels ingeburgerde christelijke 'Jezus Christus'. Petrus werd verantwoordelijk voor het NT en de leer van de eeuwige verdoemenis. Dit was het werk van Prometheus achter de schermen. Dit is een reusachtige godheid, die zich ook manifesteerd als Mercurius, die de kerk aan banden heeft gelegd.

Simson en Hercules stonden beiden bekend om hun enorme lichamelijke kracht. Deze kracht stond voor het slaven-implantaat, zodat mensen die deze kracht, dit vuur van Prometheus, zouden ontvangen, afgehouden zouden worden van de gnosis. Velen ontvangen vandaag de dag het vuur van Prometheus en komen onder deze geest terecht. Ook wordt dit vuur veel op de mensheid geforceerd. Dit vuur ontvoerd mensen.

Hiertoe is dus de MTR, de hamer van Thor uitgezonden, als een Naga, een groep nakers, dochters der mensen, om de boom van de gnosis verborgen te houden en te bewaken. Deze slangenbewaarder is een misleider. Dit zijn karikaturen van echte vrouwen, die volop in de roddelbladen als schoonheden worden geprezen : zo dun en bleek mogelijk, om macht te geven aan het witte nazi-ras, en om de mens te vertellen dat de man regeert. Deze karikaturen zijn in Gor de kajira's die de mannelijke titels in stand moeten houden. Zij zijn slaven van mannen, die voor niets anders bestaan dan de lusten van de mannen te bevredigen, zodat zij niet getuchtigd worden, en zo niet tot de vrucht van de gnosis komen om zo eeuwig te leven. Zodra de kajira het schoonheids-ideaal van de vrouw heeft bereikt : dun, fragiel en bleek, ontvangt zij de gave van de kankerverwekkende cosmetica die dan ineens alles moet gaan compenseren, om zo nog mooier te worden, nog verder verwijderd van de moederbron. Mannen die de tucht haten storten zich op zulke vrouwen met massa's tegelijk, en voelen zich uiteindelijk heel wat als zo'n vrouw zich aan hun voeten neerbuigt om die te kussen. Dan voelen ze zich als de meester Jezus, terwijl het de kus van de Naker is, de kus van Jom. Hun zintuigen zijn bedrogen, en noemen nu alles wat lelijk is mooi, en wat mooi is lelijk. Dikke lagen cosmetica moeten de moedernatuur verborgen houden. Het zijn allemaal demonen. Een ieder die zich hiermee inlaat verliest het eeuwig leven. Zo krachtig zijn deze demonen.

Dionysus of Bacchus is een andere vorm van Mercurius-Prometheus. De mensen werden zo verbonden aan gekte en dronkenschap, wat de betekenis is van Dionysus-Bacchus. Dit moest zodat de medische markt kon floreren. Ook dit is dus een bestanddeel van Petrus. Hij is de gek, en de gekkenjager. Hier werd ook de enigmatische medische branche van de psychiatrie op gebouwd. De medische markt had als doel de mens te vergiftigen, om zo de mens onder Hercules te brengen. Dit gebeurde door het bloed van de Hydra, door Dionysus-Bacchus, de giftige wijn. De elite-uitverkorenen van Herculus konden wedergeboren worden, en werden zogenaamd verlost van de eeuwige verdoemenis van Prometheus. Die wedergeboorte ging door de moeder van Prometheus, Alma-Alcmene, de maangodin. Zij werden de maan-kinderen genoemd.

Genezing was altijd een middel om de tucht te doven, en zo de gnosis. Het wordt overal als normaal gezien, maar het is duivels. Er moet gekozen worden tussen gnosis of genezing. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.

Het monster Mercurius kan zich ook manifesteren als Krishna, Shiva, Vishnu, Indra en Buddha. In het Boeddhisme was de swastika de voetstap van Buddha.

Zo worden mensen geheel in een vacuum gezogen, door Jezus. Peter is eersteling in het Hebreeuws. In PATER worden mensen voorbereid tot offerdieren.

De PATER kan dus veranderen in MATER wanneer een ziel zich tot de moeder wil richten. Dit is allemaal de bedriegelijke staf en scepter van Thor, Mjolnir. Wij moeten de MTR, de Mjolnir van Thor, overwinnen. Wij moeten komen tot ATA, de moeder van Var.

Iedereen werd onderworpen aan de PATER, Petrus, de bedrieger en de verrader. De oude profeten werden tot afgoden.

Dan is er de 'tafel van de toonbroden' wat in de grondtekst betekent : 'de plaats van het jachtmaal waar het vlees ligt'. In het Aramees is dit de Peter, Pater, Patura, ptwr, als Petrus. Petrus, Mercurius, is het fundament voor de kannibalistische eredienst tot Jezus Christus, waar de afgod verslonden word. Dit is de skeletentafel van Moab.

Dit is wat er met Adam en Eva gebeurde, dat ze door Nachas, Naga, vertaald als de slang, de wurging, de slangenbeet, kwamen tot een diepere ervaring in het paradijs. Dit gebeurde door de Levitische transliteratie die hier parallel aanloopt, door Nakas. Zij werden gewurgd en gegeten door het kannibalistische naker-ras, gevallen vrouwen. Door Nakas wordt het bloed van de prooi gewonnen en gedronken. Het zijn vampieren en kannibalen.

Mercurius is dus de staf van Horus, oftewel de hamer van Thor. We zagen al dat Mercurius het bloed van Horus was. Zo wordt Mercurius, oftewel SEPRA verder voor onze ogen ontmaskerd. Wij komen steeds dichterbij de bron. Thor, T-Hor, de god van de donder en de vruchtbaarheid, is de Germaanse, Oud-Europese vorm van Horus zoals we al eerder zagen. Hij komt voort vanuit de Hettitische berggod.

Tahr, waaruit Thor voortkwam, betekent verovering. In het Sanskrit is dit Tura wat machtige en kracht betekent. Turashah was een andere naam voor Indra.

Eén van de hoogste goden voor de Hettieten was genaamd Taru, een stormgod. De Hettieten waren een bergvolk in het Noorden van Kanaan. In de grondtekst betekende het 'scheiding' en 'angst'. Zij vertegenwoordigden de piercings van de MAZONA, de heilige scheiding, en van de Vreze van de Gnosis. Daarom moesten de Israelieten de Hettieten veroveren. De Israelieten moesten namelijk 'de berg opgaan'. Zij moesten komen tot de berg van de grote MATER, moeder in het paradijs, in de dieptes van Kanaan, in de dieptes van de APHAR, het paradijselijke stof en vuil, in het gebied van de Hettieten. Zij moesten komen tot MTR, de Hamer van Thor, Mjolnir, als het teken van de dondergod. Zij moesten ingewijd worden door de patriarchische penis.

Thor, Taurus, Horus, bewaakt dus de berg van de grote MTR, op de scheiding tussen Eden en de paradijselijke berg van de amazonen. Thor, Taurus, was befaamd vanwege het verslaan van reuzen.

De swastika, het hakenkruis, was het teken van Thor, wat bijvoorbeeld op wapens werd gegraveerd voor succes in de oorlog. Daarom aanbaden de nazis de swastika. Het stond voor de bliksem van Thor en voor zijn hamer, de Mjollnir, als heerser over de reuzen. De swastika moest de gnosis van de ATA verzegeld houden.

Nakas is een woord wat in het Aramees gebruikt wordt voor slachten en ophangen, maar in het Hebreeuws betekent dit ook gewoon slaan, bestraffen, zonder dat daar nu daadwerkelijk direct de dood bij intreedt. (Leviticus 1 : 5) De Nagas, nakers, zijn er dus ook om hun prooi te martelen.

Nakas is een veel ruimer begrip dan alleen maar slachten en ophangen, doden, maar gaat erom het bloed van de prooi af te nemen.

De vrouw werd vanuit de rib geschapen, of beter : kwam hierdoor, door het paradijselijke orakel, in zicht van de man, oftewel : Zij werd geopenbaard. Dit gebeurde door de Nakas, oftewel de naker-vrouwen, de gevallen vrouwen.

De NAKAS is de bewaker van de DUKKA/ DUKKETA = rituele slachtplaats waar het saffier ligt, de steen van de schrijfpriester, van communicatie, van profetie, SAPPIL, SAPPILA, met de hoofdtooien.

Juist de troon is van saffier, van SAPPIL, uitgebeeld door de hoofdtooi, de opslagplaats van de gnosis en de interactieve gnosis. Dit werd gedragen door de BEHEMAH, de wilden, als de getooiden.

De 'dochters der mensen', de nakers, betekent 'genezers' in de grondtekst. Zij genezen boze geesten, zij genezen de Nephilim wanneer dezen thuis komen van de oorlog. Zij hebben hun rijk gebouwd op genezing en niet op tucht.

Hier zien we drie ribben als een drietand, waaruit de vrouw in Genesis, 'Genees Isis' voortkwam, als de MTR, het toverwoord wat de moeder gebonden hield. Dit is de Mjolnir, de bijl van Thor, waarmee er dus veel vlees gegeten moet worden. Dit voorspelde het groot worden van de illuminati door de Petrus-Mercurius cultus, het patriarchische zwaard. De vrouw zou volledig onderdrukt worden. De vrouw zou komen tussen de tanden van de beer, Thor. Deze beer moet verslagen worden.

Veren betekent : strijd, oorlog in de Hebreeuwse grondtekst. Veren zijn in Indiaanse mythologie opslagplaatsen van gnosis. In het Aramees als BRA staan ze gelijk aan mannelijke geslachtsorganen. Veren waren ook vruchtbaarheids-symbolen van scalpering en besnijdenis. In het Aramees als SARA zijn veren ook beschreven als 'haar' of 'scalpen'. Scalpen verbergen de Moeder-demoon gnosis, zowel in positieve zin als negatieve zin, uitgaande van de Griekse filosofie dat een 'demoon' oorspronkelijk de personificatie is van de gnosis, dus dat kan een goede demoon zijn of een kako-demoon, een slechte demoon. Ook is het zo dat door illuminati-vertalingen de talen zo verrot zijn geworden dat het goede vaak voor het hypocriete staan, en het slechte staat voor het gedemoniseerde door de bezetters, terwijl het oorspronkelijk goed was. We leven wat dat aangaat in een omgekeerde wereld.

Thor, Horus, Ryan bewaakt dus de berg van de MTR, de valse moeder, van de Moeder Gnosis, in Eden. Jagers hadden in dromen en visioenen gezien dat Ryan een lift bewaakte, en een toren. Ryan, Rian wordt genoemd 'De Poortwachter van de Reuzen-Toren'. Ook Thor was befaamd vanwege het verslaan van reuzen. Ryan staat voor de samenzwering van de christelijke wereld en de medische wereld om langzaam door vergif toe te dienen controle over de mens te krijgen, om de mens te gebruiken als brandstof van de industrie voor economische doeleinden.

Ryan is de Heer van de Reuzen, zoals Thor dat is. Hij heeft de Nephilim voortgebracht, vanuit het slangenzaad, de giftige vrucht. Dit zijn 'de dochters der mensen' uit Genesis 6, de nakers, een ander ras van boze geesten, om de Nephilim groot te maken. Dit zijn geen echte mensen of vrouwen, maar monsters, aliens. Zij ondersteunen en vereren de mannelijke superioriteit, en zijn dus verraders van het vrouwelijke geslacht.

Ryan werkt door de valse boom, door het zaad van de slang, het zaad van tovenarij in de grondtekst, Assur, prosperity, het materialisme. Dit is waarop het gradenstelsel van de vrijmetselarij is gebaseerd. Het is om de gnosis af te knijpen. Zij wilden reuzen creeeren om over vrouwen te heersen, zodat ATA niet zou kunnen spreken. Nephilim betekent tirannen. De 'dochters der mensen', het andere ras van boze geesten, de nakers, moest vruchtbaarheid geven aan deze bloedlijn, en dat kon alleen maar als deze monsters zich als vrouwen zouden vermommen. Zij verlustigen zich in kracht en macht. Zij vormen de valse baarmoeder van de nephilim.

De 'dochters der mensen', levensgevaarlijke aliens. In de Hebreeuwse grondtekst betekent het appel. Zij wisten de weg tot de baarmoeders te vinden om vlees te worden, en een grote positie in de onderwereld. De verboden vrucht is vergif, de slangenbeet, valse medicijnen die hun oorsprong niet in de gnosis hebben, maar in hekserij. Het is geprogrammeerd door het slangenzaad, met de missie om slachtoffers te binden aan de valse boom. Het is de infiltratie van vergif.

'Het gebeurt wanneer zij aan de borst van Karo zijn, wanneer zij van haar melk drinken. Dan geeft zij hen de winterdroom. De melk verlamt hen, verblind hen, en prikkelt de zintuigen op een vreemde manier, om hen te verwarren, te misleiden, opdat zij haar nooit kunnen vernietigen. Zo ervaren zij kou, als een geboorte op aarde. Zij gaan in deze kou ten onder of worden gedreven tot Karo's hart.

De vermagerende melk voor jongetjes was de reden dat Var een vrouwenplaneet was. Ook Egau, in al zijn kracht en pezigheid, kon nooit zo sterk worden als een vrouw, door deze melk. Ook hadden vrouwen van Var een uitscheiding uit hun tenen met hetzelfde effect, wat door jongetjes, en ook mannen gedronken moest worden. Op Var werden ze hiertoe gedwongen, anders zou de toekomst van Var in gevaar zijn. Het was op Var verboden deze uitscheiding te weigeren. Mannen die klaagden omdat ze deze stof moesten drinken werden zwaar gestrafd. Er was voor een man die weigerde niet veel hoop. Hij kon doodgeslagen worden, of zwaar verminkt. Een vrouw moest voor die reden haar voeten goed verzorgen en in conditie houden door de jacht. Vuile voeten waren geen probleem, want dat liet zien dat er goed gewerkt was, en het was goed voor de conditie van de voeten. Maar het verwaarlozen van de voeten en het ongeoefend laten van de voeten kon voor een vrouw de doodstraf betekenen, of verbanning naar Kidde, waar alle mismaakte en verwaarloosde vrouwen woonden. Ook kwam het vaak voor dat van overtreders van dit gebod hun voeten werden afgehakt. Op Var waren de voeten van de vrouw het allerbelangrijkste, omdat het een belangrijke voedingsbron voor mannen was. Verzorging was daarom vereist. Dit was ook de reden waarom mannen voet-slaven waren. Alleen zo kon de planeet Var in stand gehouden worden.

De uitscheidingen zorgden ervoor dat bij de mannen slaafse lusten werden opgewekt, bijvoorbeeld tot het doen van slavenwerk, zoals de jacht, tent-diensten, het slachten en braden van vlees, en vechtszucht. Het trok de pezen strak aan als een gespannen boog. Vrouwen die werden afgekeurd om de man op die manier voeding te verschaffen werden vaak verbannen naar Kidde, waar ze moesten leven van mannenvlees. Voor veel vrouwen was dit een enorme vernedering. Maar ook waren ze vaak allang blij dat ze niet de doodstraf hadden gekregen. Nu moesten ze hun geld verdienen met kannibalisme. Ook mannen werden speciaal voor deze vleesmarkten geselecteerd, en waren niet meer dan fokdieren. Ze werden in kooien van grote fokkerijen gestopt waar ze werden vetgemest, totdat ze werden geslacht.'

'De moeder hyena zit op haar troon. Ze heeft Var veroverd, ze heeft alle kinderen in gevangenschap genomen, en doodde veel van hun vaders. Ze heeft gezien de val van hen die de dondergod dienen, hoe ze vielen in de dieptes van Var. Ze had gezien hoe ze in hun val veranderden in valse, bedrieglijke hyena's, nep hyena's, de nakers of naker meisjes. Ze waren meestal weglopers, losgebroken uit hun slavernij tot mannen, maar hun gedachten waren nog steeds verslaafd aan mannen. Daar waar hyena's sterk, groot, donker en mooi waren, waren de nakers lui, zichzelf niet goed voedende, vanwege het ontbreken van de jacht, en vanwege hun fetish hun mannelijke slaven te voeden, die hen onder controle hielden door hun grote, overvoede lichamen die buiten proportie waren. Ze waren slaven van deze mannen. Een hyena zou mannen nooit voeden op deze manier, maar hen eerder laten verhongeren om controle over hen te nemen. Veel van de naker meisjes werden terug naar de steden gesleept, verward als ze waren. Ze waren niet geboren in de rimboe, en normaal gesproken zouden ze er niet te lang kunnen blijven. Ze werden bespot door ware hyena's, om hun bleke, dunne en zwakke lichamen. Ze waren anorexia meisjes die rondliepen met grote mannen in ketens. Er was iets mis mee. Ze werden lafaards genoemd door echte hyena's, als degenen die niet echt een man tot slaaf durfden te maken. De mannelijke slaven van de nakers waren nog steeds hun meesters in hun lichaamstaal, gevende deze meisjes de illusie van controle, maar alreeds hun val calculerende. Deze mannen waren ongestraft, kastijding was vreemd voor hen.'

Ryan was zoals we zagen verder ontmaskerd als zijnde Thor, de woeste dondergod van de oude Germanen. Met de komst van het christendom moest men Thor afzweren, maar in de vrijmetselaars loges werd Thor nog gewoon door aanbeden als een machtige god.

Dit betekent dus de berg van Eden opgaan, de berg van de MTR. Het is de strijd tegen de Hettieten van KANAAN, in de diepte van de APHAR, het paradijselijke stof en vuil. Thor, Horus, Ryan, troont in de saffieren stad. Saffier is het materiaal van de troon, en van de pen, het woord.

In het boek Spreuken wordt bestraffing en kastijding gezien als het inbrengen of inprinten van het testament, PUQDAN, PUQDANA. De slavenjongens worden opgeroepen om te leren luisteren. SLY betekent iets buigen (goddelijke verlamdheid), oor, luisteren, een net uitspreiden, een valstrik zetten. Het begint dus in de goddelijke verlamdheid waarvanuit we de Gnosis moeten ontvangen, wat ons zal vangen, gevangen zal nemen, en wat wij dan later weer in de goddelijke jacht kunnen gebruiken. Dit is dus ten diepste een jagers-opleiding. EUDN/ EUDNA is het oor, maar tegelijkertijd de vagina in het Aramees. In het boek Hooglied is de schoot omzoomd met lelien/ krijgsgejoel. Horus, Heru, is waar het woord 'horen' en 'oor' vandaan komt, om zo verbonden te zijn met deze god. Hier is dus waar we het zegel moeten verbreken. Horus bewaakt de vagina.

SAPPIL staat voor saffier in het Aramees, waar de troon van gemaakt is. SAPPIL is de goddelijke schriftgeleerde, de boeken van de troon.

SAPPIL is het geheim van MAYIM, het goddelijke zaad. MAYIM betekent ook : voetenzweet. Dit moesten jongens en mannen van vrouwen drinken, naast borstvoeding. Deden zij dit niet, dan zouden zij over de vrouw kunnen heersen. Daarom werden zij gedwongen dit te drinken.

'Het was op Var verboden deze uitscheiding te weigeren. Mannen die klaagden omdat ze deze stof moesten drinken werden zwaar gestrafd. Er was voor een man die weigerde niet veel hoop. Hij kon doodgeslagen worden, of zwaar verminkt.'

Ook de zondvloed was in de grondtekst MAYIM, en vrouwelijk voetenzweet. In Genesis werd de aarde door vrouwelijk voetenzweet geschapen. Voetenzweet heeft te maken met oordeel. De volkeren worden vertrapt en onderworpen door de voeten van de wederkomende Christus, oftewel de oerafgrond, de moederschoot, als het loskomen van de woeste ATA, de oermoeder van Var, en het oorspronkelijke woord voor moeder.

Het was het resultaat van oordeel. SAPPIL is een hoge graad van DAHAM, paradijselijke vloed en overweldiging. Het zijn de diepere bronnen en fonteinen van het paradijs.

Hier zijn de schatten opgeslagen. Het is een rivieren-gebied, en een gebied van gesteente. Het is het geheim van de paradijselijke vloed, en het goddelijke zaad, de vruchtbaarheid.

SUKKAL wordt door haar uitgezonden om ons te onderwijzen, om ons kennis en zintuig te geven. SUKKAL leidt terug tot haar, de opgeslagen kennis, het imperium van de troon-boeken. Zij wordt geopend aan het einde van het boek Openbaring, om de levenden en de doden te oordelen. Zij bewaakt de geheimenissen van de poel des vuurs. Zo zijn dan de SUKKAL en de SAPPIL het laatste oordeel. Zij behoren tot de DUKKA, de rituele slachtplaats. Het zegel van de wijnpers is een groot zegel. Het houdt de eeuwige jacht verborgen.

Ryan moet van de saffieren trap geworpen worden, van de toren die hij bewaakt. Hij moet van de berg van de moeder gnosis worden afgeworpen. Zo kunnen wij SUKKAL rijkelijk ontvangen. De troon is het saffier, waarop Ryan troont, oftewel Horus, Thor.

Een ander Kanaanitisch volk wat de Israelieten moesten veroveren was Jebus. Jebus was het oorspronkelijke Jeruzalem, het kamp van God. Jebus betekent in de grondtekst 'met de voeten vertrappen', 'oorlog' en 'kindergevecht'. Allemaal hield dit verband met de voet, het vertrappen van de vijand. Niet alleen de nakomelingen van KANAAN vestigden zich in KANAAN, maar ook waren er stammen die tot het Oude Kanaan behoorden.

KANAAN betekent de doorstekingen, de piercings, die het volk moest veroveren. Ook AMOWC, Amos, had deze betekenis, en het merkteken van het beest, 666. Het beest is leegte in de grondtekst, als de Tehoom, de oer-afgrond. Salomo had de 666 als zijn troon, en het was het getal van de oogst. 666 was het getal van een succesvolle economie, en zonder dat zou je niet kunnen kopen of verkopen. Het zou leiden tot de openbaring van de moeder gnosis. Het volk moest de 666 veroveren. Dit houdt ook verband met de swastika, de hamer van Thor, oftewel de MTR, het valse moeder-woord.

7 Hoe liefelijk zijn op de bergen de voeten van de vreugdebode, die vrede aankondigt, die goede boodschap brengt, die heil verkondigt, die tot Sion spreekt: Uw God is Koning.

In de Aramese grondtekst staat : 'Hoe smakelijk zijn op de bergen de voeten van', en dan in de Griekse grondtekst : 'van hem die het feest van het rund viert, het feest van de jacht op het rund,' de jacht op Taurus, oftewel Thor. Voeten worden in het Aramees als voedings-bronnen gezien, wat ook op de planeet Var een voedings-bron is, naast de moederborst. De voet is in het Aramees ook drugs. En in het Aramees gaat het dan verder : van hem die heil verkondigt, als zijnde de tucht en de bestraffing.

Waar vrede staat, staat er in het Aramees : beveiliging, wat natuurlijk iets heel anders is, meer als een vorm van overwinning. Dit komt ook weer terug in Efeze 6 voor de wapenrusting, waar de voeten de beveiliging, de overwinning van het oorlogs-systeem voor moeten stellen, van het evangelie, wat in het Grieks weer duidt op het feest van de runderjacht, het vieren van de overwinning over het rund, de overwinning over Thor en zijn hamer.

In het Aramees is de voet belangrijk. In de bijbel is de voet verbonden aan het oordeel, de treder van de druiven, en spoort hey ons aan om terug te keren naar de voeten van de chasma, de moederschoot, de vagina (christus). Natuurlijk is er een grote oorlog aan de voeten van de chasma, de heilige moederschoot. Deze wereld is aan de voeten van de duivel, de wereld heeft onreine voeten, vrome voeten die de oorspronkelijke betekenis hebben verloren. Door te kijken naar de voeten van de wereld zal een vloek je raken. Het is belangrijk om de voeten van de chasma (christus) te leren kennen om je te ontdoen van de slavernij aan de voeten van de duivel. De voet is in het Hebreeuws ook de grijper, de slavenmaker, enslaver. Ook is het een spion. De mythen van David zijn het oordeel van Chasma, Christus, die zal zitten op David's troon, met haar vijanden onder haar voeten. Zij zullen haar voetbank zijn. David was een type van het Oordeel van Christus , waarin Christus zelfs zijn naam draagt in Openbaring 22 vers 16 , waar hij onthult dat Hij de wortel en het lichaam van David is, en in de grondtekst 'gemaakt als David' en 'hetzelfde als David', die ons laat zien dat Christus de ware David is.

In de bijbel brengen de voeten van Christus dronkenschap. Het is allemaal om de geest te oordelen en het letterlijke. Er is een oorlog aan de voeten van Christus, er is een arena daar waar christenen vechten tegen de demonen. Zonder de Voeten van Christus, Zijn instructies en strategieën, zullen ze het niet maken. Dit is waarom het belangrijk is om de voeten van Christus te leren kennen. Wij hebben Christus gezien die zichzelf de ware David noemt. David staat voor de overwinnende voeten van Christus. In de grondtekst gaat dit over de Moeder.

Toen Christus sprak over zijn bruid, sprak hij niet over een groep mensen, maar over zijn eigen lichaam, zijn eigen vlees, God zelf, zijn vrouw. Dit zijn wapenen, dit is het oordeel, vrouwen staan voor de voeten. Dit is een voedingsbron, een voedingsbron die alleen maar door jagers kan worden gebracht (Jesaja 52, Aramees-Grieks). Deze voedingsbron wordt dus gedwongen, zoals vermeld in de geschriften van Var.

Een man verlaat zijn ouders om zich te verenigen met zijn vrouw, en zij zullen tot een vlees zijn. Christus zal terugkeren aan de voeten van zijn vrouw. Als we zien dat zijn vrouwen zijn voeten zalfden en zijn voeten met hun tranen bedekten, zijn voeten kusten en droogden met hun haren, dan beseffen we dat Christus hetzelfde zal doen tot zijn vrouw. De vrouw moet worden hersteld. Dat is de ware goddelijke orde. Er is niets dat de vrouwelijke kant van God kan vervangen, de zachtheid, de scheppings-orde, de baarmoeder. Christus kwam voort uit deze en zal terugkeren. En bij het kruis van Christus werd hij als haar. En door het kruis zijn ze tot één vlees. Het is deze kwaliteit die iemand maakt tot een christen. De vrouw is de treder van de wijnpers. Zijn vrouw is het deel van David in hem . Ze schept door vernietiging, door het betreden van de druiven, en dan is er gewoon zachtheid. God is een vrouw, dat is de boodschap van het Woord. Als we niet terugkeren naar haar voeten, zullen we niet scheppen. Haar voeten zijn de bron van alle schepping van de hemelen.

Simpel gezegd : de tenen van God zijn wapens. Dit is waar David voor staat. Het gaat over een oorlog. De voeten van God zijn een arsenaal. De voeten van God zijn onze wapenrusting. Christus is gekomen om het zwaard op het eerste, niet de vrede te brengen. In de oude talen van het Woord vertegenwoordigen de voeten de keuken. Er is geen transformatie zonder keuken. In David is de apocalypse voldaan. Hij onderwierp de vijanden van God. Dit is de reden waarom Christus op de troon zit. Openbaring is alles op het niveau van David. David is de voeten van God. Toen Christus zijn vrouw vond in David, vond hij eigenlijk zijn wapen, als we kijken naar het Aramees. Dit wapen is ook beschreven in Openbaring, en dat is de reden waarom aan het einde van Openbaring Christus zichzelf het lichaam van David noemt. De weg naar dit kun je zien als de planeet Mars, die het bloed vertegenwoordigt. Te zitten aan de voeten van Christus betekent niets meer dan te zitten aan de wapens van Christus. Waarin zijn voeten de beker en de schotel zijn van het Heilig Avondmaal. Dit alles vindt plaats in het arsenaal van David. En als we zijn geworden als Christus zitten we aan de voeten van God, zijn vrouw. Dit is wat de Aramese teksten allemaal over gaan. De schoot van de vrouw vertegenwoordigt dit kruis waarin sprake is van wedergeboorte, en Christus zelf heeft dit verstrekt en dat moeten wij ook.

Is dit niet allemaal om te kotsen ? Om te kotsen is het. Alles, maar dan ook alles is op de kop gezet en bedekt, als een afleider. Hier houden mensen zich dan voortdurend mee bezig, maar nog niet eens zo diep als dit. Zij worden geleid tot de MTR, de valse moeder, die het christendom in stand houdt. Dit alles zal verbroken worden als een groot zegel. De wijnpers zal verbroken worden, en de jacht zal getoond worden.

7 Hoe liefelijk zijn op de bergen de voeten van de vreugdebode, die vrede aankondigt, die goede boodschap brengt, die heil verkondigt, die tot Sion spreekt: Uw God is Koning.

Deze voedings-bron was er al vanaf het begin. Hier is de hele schepping uit voort gekomen, uit voetenzweet, MAYIM. De voeten van de Godin hebben alles gemaakt. De voeten zijn namelijk verbonden aan de onderwereld, waar de chaos orde schept, en de orde chaos. Zoals we zagen moeten we afkicken van het woord 'moeder', van de mater, de MTR, om terug te keren tot de ATA.

Dan wordt David benoemt als MSYH, MSIHA, wat in het Aramees 'Messias' betekent. David was al in het Oude Testament als de Messias van God aangewezen. David zal ons leiden tot de moederschoot. Zowel het boek van Job als de Psalmen beschrijven de reis door de hel tot de moederschoot.

Is dit verhaal nog wel christelijk ? Natuurlijk niet. Het is chasma-tisch, het woord wat in de wortels door het woord 'Christus' verborgen werd gehouden in de lagen van de grondtekst. Het is vaginaal, niet christelijk.

In Psalm 18 is de rituele drank van MAYIM, VOETENZWEET van jagers, geopenbaard in een visioen. Dit is gemengd met het bloed van de vijand, want deze jagers hebben bloed vergoten met hun voeten. Daarom is de oorspronkelijke Aramees-Griekse betekenis en uitleg van Jesaja 52 van levensbelang. Dit is waartoe AIMA, ADAMAH is uitgezonden, de aarde van het paradijs, onder de APHAR. AIMA is de Bloedvergieter, oftewel David. David leidt helemaal terug tot de bron in het paradijs, waar de bronnen van bloed zijn. Door het bloed van de vijandelijke prooi te drinken worden in Psalm 18 de grondvesten van de aarde getoond in een openbaring. Dit gebeurt allemaal door de Toorn van God's Ziel, door de Toorn van de Duisternis van God.

Dus wat doen we nu met David ? Antwoord : Hetzelfde als wat we met Christus hebben gedaan : herleiden tot de bron. David staat voor de voeten van de Moeder.

Er was een droom komende tot de aarde, tot een spel wat begon te vervelen en maar niet ophield. Het was een droom over de komst van een vleermuisman. Hij kwam om een nieuwe boog te brengen, de ATA. Zo kon het spel eindelijk stoppen waartoe mensen waren veroordeeld. Het was een spel waarin bepaalde vijanden niet verslagen konden worden, en de mensen werden moe, en het spel ging eeuwig door. Maar nu kon het spel afgesloten worden door onzichtbare muren. Er kon gesneden en afgesneden worden in de ruimte, er kwamen muren, en het spel stopte. Het was als een mes in de hersenen, in het verstand. Mensen konden dingen weer afsluiten die veel te lang al hadden geduurd.

Daarom is het voor David zo belangrijk om tot de ADAM te komen. In de ADAM is het geheim van de MAYIM, het zaad van de gnosis. Dit is de dronkenschap. Hiertoe leidt het oordeel. Dus laten we nog even teruggaan naar het begin :

7 Hoe liefelijk zijn op de bergen de voeten van de vreugdebode, die vrede aankondigt, die goede boodschap brengt, die heil verkondigt, die tot Sion spreekt: Uw God is Koning.

De jagers-voet is dus de beker van de onderwereld. Wee ons wanneer wij de verkeerde beker drinken. De beker van de nakers, de beker van Jom, zal ons namelijk vernietigen. Ook deze beker wordt gedwongen, en deze beker moeten wij overwinnen.

Maar zij die diep in Salomo's tempel waren doorgedrongen werden verslonden door de MTR, de valse moeder. De hamer van Thor heerst over hen, verbrijzeld hun hersenen. Dit is het diogenische systeem waar je niet doorheen komt, en waar geen kruid tegen opgewassen is, alleen door de gnostische 'dood'.

Kun je hier naar kijken, objectief, waarnemend op afstand, afstandelijk, zonder meegesleurd te worden met het woordje 'God', zonder meegesleurd te worden met het woordje 'Adam'. Kun je hier doorheen prikken ? Kun je dit afsluiten met de boog van de vleermuisman, met de ATA ? Kun je dit bekijken als achter een onzichtbare muur die het spel heeft doen stoppen ? Hierin ligt de tekst. Kun je dit vertalen en transformeren ? Wat betekent dit in de hogere taal ? Wat betekent dit in Var ?

Kun je de vagina zien in Christus ? David en Christus werden geschapen door de ATA als de vellen van haar grot en hut, als haar voorhangsels, de huiden van geslacht vee, waarmee ze bedriegers kon afleiden, opdat zij haar niet konden vinden. Er is grote afstandelijkheid in de ATA. Zij valt niet te verbidden. Zij is vaginaal, niet christelijk, en is ver van het christendom verwijderd, maar dit is haar kooi. Zij heeft deze kooi zelf geschapen. Dat is de grote paradox.

Alleen door de gnostische 'dood' kunnen wij dit vertalen. Wij moeten aan ons christelijke zelf sterven. Het varken moet dood. Haten wij dit varken wel ? Hebben wij wel genoeg bloedlust naar dit varken, en hebben wij wel genoeg leedvermaak om met dit varken af te rekenen, of zullen wij vallen in de valstrikken van genade en medelijden met dit varken ? Medelijden met het kwaad zal zwaar gestrafd worden. Het is een vorm van tuchteloosheid, waarop we de gnosis missen. Een jager zonder bloedlust en leedvermaak zal afgekeurd worden voor de jacht. Wij moeten ons verheugen over het oordeel over de vijand, anders zal dit oordeel nooit komen. Het is 'graag, of helemaal niet.' Wij zijn helemaal lam gedraaid door de fabeltjes van medelijden en genade, en die liedjes komen uit het hart van de vijand zelf om ons af te leiden en ons te verzwakken in de strijd en de jacht. Mannen worden zo doetjes, die alleen maar met alle muziek meedansen, en vrolijk zijn om niets. Ze vieren feestjes in oorlogstijd. Ze durven niet te lijden, bang om niet voor vol aangezien te worden, terwijl ze vergeten dat ze gevangenen zijn, slachtvoer. Hun messen en speren zijn bloedloos. Ze durven deze niet te gebruiken. Ze willen geen mensen op hun hart trappen. Nee, het zijn doetjes, watjes, frivole dozen en mutsen die handeltjes drijven, terwijl hun broeders aan de frontlinie staan om oorlog te voeren. Ze willen niet kwetsen, en niet achter iemand zijn rug praten. Ze willen niet roddelen, want ze aanbidden en prijzen de vijand. Over de vijand geen slecht woord. Ze zijn vrienden van de vijand, als NSB-ers. Zo leiden ze een vrolijk en gelukkig leven.

In AIMA, ADAMAH, DAVID, de paradijselijke ondergrond, worden wij geinitieerd. Hier leren wij de bloedvergieter en zijn ijzeren wetten kennen, de wetten van het paradijs, de strenge wetten van oorlog en jacht. Wij zullen komen tot de Openbaring waarin alle voorgeslachtelijke zegels zullen breken, en de wateren en de maan zullen veranderen in bloed, en de zon zal duisternis zijn. Wij zullen terugkeren tot de ADAMAH, tot DAVID, met zijn rivieren van bloed, de gradaties van overwinning, het heerserschap.

En juist deze zegels moeten verbroken worden. Dit is een zeer demonische taal, de christelijke taal. Wij moeten komen tot de vaginale taal van de ATA.

Wij zullen terugkeren tot de ADAMAH, tot DAVID, met zijn rivieren van bloed, de gradaties van overwinning, het heerserschap.

Wij moeten gewassen worden in deze rivieren. Dat is wat de ADAMAH, DAVID, in diepte betekent : DUWACH, spoelen, uitwerpen. Hier worden wij bekleed met het paradijselijke vuil. Dit is als een wassing. Vuil wast ons. Dit heeft te maken met het Christus-element, de URIM, het nachtzicht. DUWACH, het wassende element van de ADAMAH, heeft te maken met een paradijselijke URIM.

In het verborgene, wat hetzelfde is als stomheid, het niet spreken, CATHAM, geeft God hem oorlogs-taktieken.

U bracht ons in het net, MATSUWD, als prooi, maar dit betekent ook burcht, bescherming.

Dit wordt dus bedoeld met de voeten die vrede brengen, bescherming. Het zijn jagers-voeten.

om te binden, verzamelen, ALLUMAH met gevangenen, wat zijn wortels heeft in ALAM = stom, gebondenen

De ware dronkenschap is de traan, het huilen. Dit is waar Adam voor staat, waar het oordeel naartoe leidt. Huilen betekent dat het sap eindelijk de hersenen heeft bereikt, en heeft laten overstromen. Huilen brengt tot een andere realiteit.

Psalm 119 – Ik opende mijn mond en had bloedlust, want ik verlangde naar uw geboden. Mijn vlees (bashar, mannelijk geslachtsdeel) beeft (ook : van boosheid, van erectie, van het opstaan/ de opstanding) vanwege de vreze voor u, en ik ben bang voor uw oordelen.

De rinnah (oorlogs en overwinningsgejoel) en yehuwah (overwinning) zijn in de OHEL, wildernis, tent van wilde beesten, in het zuiden, in het offeren.

De traan is nauwverbonden met het bloed en het zaad. Dit is waar MAYIM voor staat, het voetenzweet. De amazones stonden erom bekend dat zij jongens en mannen aan hun voeten deden neerstorten na de marteling om zo hun voeten met mannelijke tranen te bekleden. Zij bezaten de mannelijke traan, wat één van de grootste geheimen is van het mannelijke zaad. Zonder deze traan zouden mannen nog steeds een groot gevaar zijn. Door de mannelijke traan konden de amazones de sterke geest van de man temmen en breken. Alleen zo kon het vrouwelijke ras overleven.

Dat God Jezus zond als weg tot de hemel, was om de vagina als de weg tot de baarmoeder, te verbergen. De vagina is het beeld van de initiatie tot de hogere kennis. Het is een pad. Dit pad is in Christus verborgen.

De vagina wordt vandaag de dag veelal verkeerd voorgesteld, als een genotsmiddel, of een middel om kinderen te krijgen. De goddelijke vagina in de Aramese grondteksten heeft als doel de oorlog. Het bereid voor op de oorlog, als 'gezalfd om te zalven'. De goddelijke vagina bewapent de strijder, zalft of liever : vervuilt, verft, pierced, de strijder, door rituele insnijdingen. De goddelijke vagina is de besnijder. De goddelijke vagina bereid voor op de oorlog en de jacht. Dit is wat Christus voorstelt. Het Complot veranderde de Christus-dynamiek als iets mannelijks waar de vrouw haarzelf aan moest onderwerpen.

Zoals we zagen is de goddelijke vagina ook de ontwapening, als een valstrik, die ons eerst tot de leegte brengt. Alle wapenen van de boze zal Zij afdoen. Ook in het Aramees, in Psalm 63, verlangt het mannelijk geslachtsdeel van David naar God. In het Aramees betekent het woord BY ook smeken. David is hier in een woeste wildernis, waar geen zaad stroomt, geen MAYIM.

Hij verlangt om de massa, stevigheid (SON) van God als vrouw te zien, als in een visioen, in extase (CHAZAH, Hebreeuws), vergelijk Adam, de dronkenschap van het paradijs, oftewel de traan, het huilen.

In Psalm 18 zien we dat David ingewijd wordt in DN, EDEN, de vagina van God. Dit gebeurt door GATA, het wenen.

In Psalm 6 heeft David dus een ontmoeting met Adam, het huilen. Zoals we zagen heeft dit te maken met het bloedvergiet en het zaad, als een belangrijke vorm van exorcisme. De vijand is diep in ons lichaam, en huilen is een manier om de vijand uit te drijven. Ook is huilen een manier om tot de leegte te komen, en tot een hoger niveau. Daarom is huilen iets waar we ernstig naar moeten streven. Een slaaf die niet huilt zal ten onder gaan. Alleen door de traan zal er toegang zijn.

David overwon de Filistijnen in I Kronieken 14 : 10, door de uitstorting van mayim in Baalperazim, als een grote vernietiging van hun beelden. Het was een Davidische beeldenstorm. Baalperazim betekent Heer van het Voortbreken.

De Levieten waren de slagers in dienst van David in de grondtekst van II Kronieken 23 : 18.

In het boek Spreuken gaat het over het ontvangen van de Wet EN de bijbehorende kastijding.

SABAR = vertrouwen, redeneren, logische gevolgtrekkingen van algemeen naar bijzonder

Dit zal genezing zijn voor BASRA/ BESRA = 'mannelijk' geslachtsdeel, je vermogen om in de goddelijke verlamdheid te zijn. Ook brengt SABAR dierenbeenderen, maakt je een goed jager.

7 : 3 – Bindt/ doet de Towrah, de Wet van scheiding, om je tenen, als sieraden (ringen).

“Zij zullen vallen onder mijn voeten = cadent subtus (onderwerpen) pedes meos.”

Psalm 8 : 8, 9 – God heeft de mens gesteld over pecora, pecus = vee, bruten (boze geesten)

9 : 4 vijanden, inimicum, zullen zwakgemaakt worden = infirmo, infirmabuntur, = ongeldig

In Openbaring zien we dat de voeten van Chasma, de vagina, (Christus) zijn als koperbrons. Voeten zijn in de bijbel erg belangrijk. De vijand zal verbrijzeld worden onder de Voeten van Chasma, de vagina, en zal gemaakt worden tot Haar Voetbank, en we zien dat dit allemaal zal gebeuren doordat de voeten van de vijand verbrijzeld zullen worden (Daniel 2). Daarom is het zo belangrijk om ons op de Voeten van Chasma, de vagina, te richten. Wat beelden die Voeten uit ? We zien dat de voeten van de vijand, de gevestigde kerken, geen eenheid vormen, maar in verdeeldheid leven als ijzer vermengd met leem, als een grote arena. Maar de Voeten van Chasma, de vagina, zijn als koperbrons, als in een oven gloeiend gemaakt. Daarom is het voor ons van levensbelang daar veel vanaf te weten. Alleen door de Voeten van de Chasma zullen wij macht over de vijand hebben en de vijand verbrijzelen.

In het boek Richteren lezen we over Juda die de tenen van de vijand afhakte als een beeld dat de vijand zijn evenwicht verliest. Uit Juda is de Davidische Dynastie voortgekomen en uiteindelijk de Messias, dus Juda is van fundamenteel belang. Ook in Openbaring komen we de stam Juda weer tegen met twaalfduizend die door de Heere en Haar amazones, jagers, zijn verzegeld, en als één van de poorten van het hemelse Jeruzalem. Tussen de voeten van Juda zou de heersersstaf zijn, en zijn broeders zouden voor hem neerbuigen en hem loven (Genesis 49).

Openbaring staat gelijk aan naakt in ballingschap gaan, en dit is in Yechezqel de opslagplaats van MAYIM, voetenzweet. Yechezqel kwam tot de naakte ballingen, GOWLAH, van TELABIB, wat de geprezen opslagplaats van de vloed, van MAYIM, betekent, aan de brandende oer-rivier KEBAR (CHEBAR) van vermenigvuldiging, van het vele, om groot te maken (Aram.: NHAR, NAHRA, rivier van vuur). Aan deze rivier kreeg Yechezqel zijn openbaringen, als een beeld van het naakt worden en onder de voet geplaatst te worden. Hij bleef afgezonderd daar, als een woesteling. God maakte van hem een TSAPHAH, een spion, in de onderwereld-gevangenis van YISRAEL.

Er is veel lawaai van de MAYIM, het voetenzweet, het zesde zegel, REUWBEN. Het is het lawaai van een kamp, een siege in het Aramees (belegering). In NAPHTALI 2 : 1 wordt NAPHTALIY (Yechezqel) opgeroepen om een dienstknecht te worden (AMAD) aan de heilige voeten van Moeder God, zodat Zij tot hem spreekt (DABAR). AMAD is dus de sleutel tot het profetische woord, DABAR. In vers 2 komt PNEUMA, JUDAH in hem, de heilige duisternis in het Aramees, honger, als tegengesteld aan het materiele, en geheel binnen het profetische visioen.

Het voetenzweet is de geperste druiven, het zaad, de vrucht van het oordeel, en het oordeel zelf, want het oordeel brengt oordeel voort. Dit zaad was altijd de stam REUWBEN waardoor in Genesis alles gemaakt werd.

Door PNEUMA-JUDAH komt SHAMA die gevoelig maakt voor de stem van Moeder God, en maakt dat hij daaraan gehoorzaamt, als 'horen en gehoorzamen'. SHAMA is de profetische leidraad die het Woord (DABAR) omzet in acties, als de kracht tot gehoorzamen. DABAR bestaat uit de geboden, waarschuwingen, bedreigingen, liederen en beloftes. NAPHTALIY wordt aangesproken als zoon van het rode volk (de tucht, het Oud-Amerikaanse, Indiaanse volk). Hij werd gezonden tot BAYITH, een gevangenis in de onderwereld, een stal, een bijenkorf, de opslagplaats van de onderwereld (de lever). Hij ontvangt een certificaat van scheiding, met zuchten en liederen daarop. God maakt hem heter en sterker dan de siege tegen hem, de bindingen.

YAD (het teken, het 'mannelijke' orgaan) begint te spreken, DABAR voortbrengende.

Aram.: SR, gordels omdoen als een wapenrusting, gordels aan de lendenen, heupen, tot voorbereiding van de militaire dienst, verleid worden.

24 Van Aser zeide hij: Gezegend zij Aser onder de zonen; hij zij bemind bij zijn broeders, en hij dope zijn voet in vee-vet.

De Levieten moeten tot ASER komen, tot Korinthe, de boog. Korinthe gaat over het loon van pneuma, de wapenen. Dit zijn de wortels. Maar in Korinthe, in het tweede boek van ASER, hoofstuk 13 gaat het over de liefde, een hogere weg. De liefde is maar een gedeeltelijke vertaling. Het is de moederschoot in het Hebreeuws. Wanneer er staat : God is liefde, staat er eigenlijk : God is de moederschoot. Wij moeten komen tot de moederschoot, komen tot Efeze, anders hebben wapenen geen enkele zin. Efeze is het tweede boek van NAPHTALIY.

De druiven persen is een zegel wat de jacht verborgen houdt. In SAPPIL wordt die jacht hersteld. In SAPPIL wordt het zegel van de wijnpers verbroken. De Bijbel is een verzameling van valse troonboeken, een vals boek des levens.

In SAPPIL worden wij toegerust tot de jacht. Door de eeuwige jacht zullen wij het witte paard bemachtigen.

Dit is de belofte van de stam REUWBEN, het goddelijke zaad, MAYIM, het voetenzweet. Zij van de stam REUWBEN laten zien wat er gebeurt als de wijnpers is verbroken : zij zijn hen die hun prooi en vijand onder hun voeten vertrappen. Zij zijn jagers.

Het zegel van de wijnpers is een groot zegel. Het houdt de eeuwige jacht verborgen. De wijnpers is het eerste zegel, het witte paard, Gath, de geboorteplaats van Goliath. De geest van Goliath, de geest van 66, maakte een valse SAPPIL, een valse test-steen, de 66-bijbel. Hiermee misleidde hij de aarde. Hij rees een witte troon op. Wij moeten komen tot deze troon van licht, en het overwinnen. Wij moeten het eerste zegel verbreken. Zij hebben een vals boek des levens opgericht, de vier evangelieen, waaraan zij alles toetsen. Vier is het getal van ARBA, de slavenleider van de kinderen van de halsketen, de ANAQIETEN, in het land Hebron. Dit is in de oude grondteksten het getal van de vrouw op het beest, van de fokkerij. Goliath smeedde dit onheilige verbond van Vier om de geest van ARBA weer tot leven te wekken. Hij selecteerde vier evangelieen als het boek des levens, door vele andere gnostische evangelieen weg te kappen. Zo kapte hij de sleutel van kennis weg, en verloor het zijn betekenis, zodat mensen het letterlijk namen. Mensen verloren zo de context, het dubbele zicht, en alles ging zijn eigen leven leiden.

Als wij de vier overwinnen, dan komen wij tot Ya'akob. In de grondtekst was Yaakob een slaaf met vier meesteressen. Ook 'Heere' is in het Aramees 'meesteres'. Het wapen is de meesteres over de man, zodat het wapen de man leidt in de oorlog, niet andersom.

In het Orions is suiker 'Jes', en is verbonden aan luiheid en strategie-loosheid, als een product voor spijbelaars, zij die zich niet hebben onderworpen aan heilige slavernij. Ook het Engelse 'Yes', het positieve bevestigings-woord komt van het Orionse woord voor suiker, 'Jes'. Jesus is Orionse suiker om de mens te verlammen en tot een suiker-slaaf te maken, zoals we zagen. Dit is de tragische betekenis van het woordje Jezus. 'Us' heeft te maken met 'produkt', met handel. Zo wilde de illuminati een valse vagina oprichten. Deze maakten ze van suiker, om zo een misleidend produkt te hebben, om de mens af te leiden van de ware moederschoot. Dit produkt noemden ze de MTR, MATER, de moeder, mother, wat netjes door de JES-US werd afgedekt. Dit gevaarlijk speelgoed heeft dus een dubbele bodem.

De oorlog tegen deze 'candymen', snoepmannen, suikermannen, is nog maar net begonnen. Deze snoepmannen zijn opgesteld in Gor. We zagen dat de Nakers oorspronkelijk tentakel-kwallen waren. Zij stellen de valse vagina voor, voor een valse schepping. Zij kunnen ook komen in de vorm van octopus, mosselen, oesters en zeeslakken. Ook zijn zij verantwoordelijk voor de hele sex-industrie. Zij bieden zich aan als slaven, als snoepgoed, maar zullen hem die toegrijpt langzaam in de dieptes trekken om hem helemaal over te nemen. Het is de illusie van controle. Vaak zijn vrouwen in de sex-industrie de underdog. Zij worden geexploiteerd als dieren, en staan vaak gebonden afgebeeld met 'gags' in hun monden, zodat ze niet kunnen spreken, om zo totaal te dienen voor de bevrediging van de man. Dit is een grote valstrik. Wel is dit een grote ontmaskering.

Hierin dient JOM bestreden te worden, JE-SUS. De weg naar de ware moederschoot moet hierin vrijgemaakt worden, maar de moeder, de ATA, is niet goedkoop. Suiker dooft alles uit : de jacht en de oorlog. Suiker verziekt, maar wordt door zieke mensen 'lekker' genoemd, een 'lust-object'. Lust of Gnosis ? Dat is de vraag. Zalig zijn hen die de Gnosis als hun lust hebben.

Petrus verloochende de CHASMA, de moederschoot, drie maal. Daarom is deze binnen de illuminati ook zo'n grote god, waar alle christelijke wegen toe leiden, tot de PATER, de Petrus, de Vader en valse vagina. Suiker is een valse leegheid, een valse verlamming, als een nabootsing van de ware vagina. Zij maakt vele slaven en gevangenen, op prison planeet aarde. Zij kleedt de slaven netjes aan en gaat er dan mee aan de haal. Dit is waar de stropdas voor staat. Het is een leash, een riem. Zij worden voortgetrokken door de MTR, en door JOM, de vernietiging tegemoet. Alleen zij die ontwaken tot de gnosis zullen hieraan ontkomen. Suiker is een boze slaap, die de hersenen aantast en in lage vibraties houdt. Het houdt de mens in onderbewustzijn ten onder, zodat zij nooit tot de hogere bewustzijnen ontwaken. Het biedt de mens valse kennis aan, om deze slaap te versterken. Daarom is zintuigelijke informatie gevaarlijk. Wij worden dagelijks aangevallen door de vele advertenties overal om ons heen. Er is een oorlog gaande. Onze hersenen worden behekst en in bedwang gehouden. Wij mogen niet ontsnappen. Wij moeten alleen maar dieper getrokken worden in de valse vagina, tot een valse wedergeboorte.

Ja, suiker is een groot kwaad. Het programmeert en bijt waar het nodig is. Het is een slavenmeester, maar in diepte bespot het de heilige slavernij. Het is een grote bandeloosheid en tuchteloosheid, om de mens klaar te stomen tot het ontvangen van SEPTUS, de Heilige Geest, die dus helemaal niet zo heilig is. In de sex industrie kreunt en joelt men van tuchteloosheid, om dan aan de valse tucht onderworpen te worden, de tucht van de stad, SM. Weer moeten hier vrouwen veelal het onderspit in delven. Zij zijn er vaak het slechtste aan toe. Zij worden van het oerwoud afgehouden. In GOR leren vrouwen te vluchten tot het oerwoud, als panters of taluna's. In SM voert zwart vaak de boventoon, terwijl in GOR en VAR meer de natuurlijke kleuren. Donkere kleuren zijn belangrijk om de duisternis uit te beelden, maar teveel zwart kan op spijbelen gaan lijken, en dat is vaak wat in de SM-wereld gebeurt. Het is een industrie die de mens in de stad wil houden, als een slaaf. Mannen staan veelal boven vrouwen. Weer zijn dit uitbeeldingen van de valse vagina.

BDSM is een valstrik, het mist verhaal, het mist gnosis, en wil alles afdekken, terwijl er bevrijding is in GOR. Daar moet de oorlog gevoerd worden, om zo te komen tot VAR. Dit is symbolisch. Een man staat niet boven een vrouw, en een vrouw niet boven een man. Zij zijn gelijkwaardig, maar van binnen heeft iedereen een man en een vrouw, als symbolen. De man moet terugkeren tot de moederschoot om een ontmoeting met de moeder te hebben, om zo weer kind te worden. Dit gebeurt binnenin. Onder de hoede van de moeder kan de man opgroeien, maar zal altijd kind blijven, haar kind. Waar dit niet gebeurt vindt vernietiging plaats, en corruptie. Wij staan nog maar aan het begin.

BDSM is het tuchtsysteem van de stad, om de tuchteloosheid te benadrukken. GOR nodigt uit om te vluchten tot het oerwoud, de rimboe in. Hierin moet suiker verslagen worden. Suiker verlamd en is een vals alarm. Het brengt ook valse schaamte. Schaamte is een soldaat die niet wil dat jij je wapens oppakt om hem te bestrijden. Schaamte is een gevangenis, en één van de grootste vijanden die verslagen moet worden. Schaamte is een sociaal implantaat, die jou verantwoording doet afleggen aan de sociale omgeving. Dit wordt allemaal ontwikkeld door BDSM, door de suiker-hoer. Het is een grote industrie waarin veelal de vrouwen er niet goed op komen te staan. Vrouwen denken dat ze zo moeten zijn, dat ze dan voor vol worden aangezien, en kunnen vaak niet eens protesteren. Zij moeten geemancipeerd worden. Zij moeten onderwezen worden, ingelicht. Veel vrouwen raken verstrikt in BDSM, en eindigen als een sex-slaaf van een man, zonder enige hoop op verbetering, en denken dat het zo hoort, dat de natuur (stad) leert dat de man superieur is aan de vrouw. Zo leiden zij een lam en flets leven. Met lagen make-up en cosmetische gif-producten verkankeren ze zichzelf, denkende dat ze er mooier op komen te staan. Ze hongeren zichzelf uit, en denken dat ze nog steeds te dik zijn, terwijl de man zich heerlijk volvreet, omdat hij denkt dat hij aan de top van de voedselketen staat. De man moet minder worden, de vrouw moet meer worden. Zo is dit symbolisch ingesteld, en zo gaat dat ook gebeuren als VAR tot de aarde komt. De man zal weer kind worden, en de vrouw zal weer moeder worden. Deze dingen zullen binnenin gebeuren.

De suiker-gigant moet verslagen worden, want die houdt iedereen in verwarring. Suiker is een sterke kracht. JES-US wordt aanbeden. Deze leidt tot de drie-voudige verloochening van de CHASMA, als een drie-eenheid. Dit zijn killer-clowns. Zij hebben hun circus opgericht. Jezus vraagt : 'Laat de kinderen tot mij komen,' om ze tot de bronnen van de veroudering te leiden. Dit is een hele tragische passage. Suiker-clownen leiden tot de veroudering. Suiker vermoordt het kind. De valse vagina komt als een suiker-octopus over de aarde, en stelt zich overal op, op alle hoeken van de straten, in de vorm van witte hoeren. En mensen denken dat het natuurlijk is. Ze beseffen niet waar zo'n ritje hen naartoe zal leiden. Ze steken hun ding in de clowns-machine, en worden dan periodiek afgetapt en getransformeerd. Enkele reis Orion.

Een man zal over de zuivere nederigheid moeten beschikken alvorens tot een vrouw te naderen, maar dat begint in hemzelf.

De strijd tegen suiker is nog maar net begonnen. Met grote golven komt het de aarde binnen. Klaar om slaven te maken, of liever gezegd : bandelozen, want ware slavernij is ver te zoeken. Het rijk van de vijand is ongeorganiseerd, chaotisch, en is reeds aan het vallen vanwege gebrek aan slavernij. Het zijn spijbelaars, die de kern-waardes van het eeuwig leven hebben verworpen, en nu als blinde piloten een zelfmoord-commando uitvoeren. Ze kunnen niet anders : Ze storten neer !

Het is een tragische film. We kunnen ernaar kijken, en zien hoe dit afloopt. Er valt niet veel aan te doen, maar wij moeten onszelf toewijden aan de bron, of meegaan in deze grote val en vernietiging. Het zijn dingen die moeten gebeuren. Deze halve gekken zullen met hun kermis en circus het raam uit vallen. Sommigen springen er zelfs uit als halve idioten. Alles zal in vuur vergaan. Suiker heeft zijn monsterlijke gezicht laten zien, en probeert in woede nog zoveel mogelijk mee te sleuren als het kan. Maar ware woede, de grote woede, kent hij niet. Suiker heeft zichzelf verlamd, en ligt alreeds verdoofd. Kijk maar eens naar deze octopus, dit exemplaar. Het ligt al in een aquarium, gevangen door hen van de gnosis, ter onderzoek. Kom niet te dichtbij vanwege de straling. Gelukkig staat er al een hek, en daar moet je ook achter blijven. Dit ding komt in het museum. De grote god van suiker is gevallen, maar nog steeds woedt er een grote oorlog. Dit ding kan namelijk heel wat veroorzaken. Wij zijn allemaal door deze straling verziekt. Het heeft grote macht in de hersenen !

De suiker-stad is een groot kwaad. De suiker-goden staan opgericht, het is een groot gesticht.

Symbolisch gezien is MAYIM, het matriarchische voetenzweet voor de schepping, geweldenaren, het oordeel over hen die onderworpen waren onder de matriarchische voeten, oftewel aan CHASMA (waar Christus uit voort kwam om dit af te dekken). Suiker was de vijand uitgezonden tegen dit matriarchische voetensap van de onderwereld. De voet is in het Aramees het symbool van de voedingsbron, omdat het de mens met de aarde verbindt. Suiker wil dit contact verbreken. Suiker is jaloers op deze voedingsbron. Wij leven op een valse afspiegeling hiervan, genaamd de aarde. MAYIM leidt terug tot de CHASMA. MAYIM is een bloedvergieter. Wij kunnen suiker alleen overwinnen door veel bloedvergiet.

In het geschrift 'Terug Naar De Grondtekst III' staat over de MAYIM geschreven :

Ik heb het al wel eens eerder gezegd : Een ware Jood, iemand die van jongs af aan in de Hebreeuwse cultuur is opgegroeid en diepte-studie heeft gedaan in woordbetekenis lacht zich slap om al die domme vertalingen van hoge heertjes die van toeten noch blazen weten. Dat de huidige bijbelvertalingen dichte deuren zijn die velen in geestelijke problemen brengen is ook allang bekend. De schepping is grotendeels voortgekomen vanuit ‘mayim’ wat een mengsel is van bloed, sappen, urine, uitwerpselen, voetenzweet, en zaad, en wat dus absoluut niet vanwege kerkelijke etiquette domweg in ‘wateren’ vertaald mag worden. Zoals ik al zei : Het scheppingsverhaal zoals het ons wordt opgediend klopt niet. Er worden grote bronnen voor ons achtergehouden, voortkomende vanuit kerkelijke woordverkiezingen. Belangrijke zenuwen en aderen van het Woord van God werden door deze vertalingen afgekapt. Daarom waren het dus ook geen vertalingen maar godslasterlijke verkiezingen, oftewel : verminkingen. De Bijbelvertaling was een bijeenkomst waarin hoge geesten dobbelden om de erfenis van Christus, als een laaghartige veiling. Nadat ‘mayim’ werd gescheiden werd het gebruikt om ook de aarde, de grond, te verdelen en te bevochtigen en te bevruchten. De grond is de ‘adamah’ wat letterlijk betekent ‘rode aarde’, ‘bloedende aarde’, oftewel ‘slagveld’. Ook betekent adamah ‘gebonden man’, soms gewijd aan het huwelijk. God, en ook ‘engelen’ in de grondtekst schiepen de mens vanuit de ‘aphar’ wat gemakshalve met ‘stof’ werd vertaald wat op de adamah lag, maar het was veel meer. Aphar is vuilnis, uitwerpselen. Hieruit kwam de mens, de ‘adam’ voort. Adam betekent letterlijk : ‘de bloedende’, ‘de wrede’, en werd vervuld met ‘nshamah’ wat gemakshalve ‘adem’ werd genoemd, maar letterlijk ‘woede’ betekent. Ook betekent het : ‘goddelijke inspiratie’. ‘Nshamah’ betekent ook : dier. De mens kwam tot leven, chay, wat letterlijk ‘wildheid’ en ‘leger’ is, doordat ‘nshamah’ in ‘aph’ werd gegoten. ‘Aph’ is de zetel van passie in de mens. Letterlijk : gramschap en wraak. Het is de voortbrenger van de snelle adem, in opwinding en extase (soms ook dronkenschap). In het kader van de grondtekst zien we dus Adam neergezet worden als een oorlogsmachine. En de roep gaat uit : ‘Onderwerpt deze aarde.’ God was blijkbaar nog niet klaar, en wilde Adam gebruiken in het transformatie-proces. Dit is ook wat de grondtekst leert. De grondtekst leert dat het paradijs in eerste instantie een arena was. Er moest een strijd uitgevochten worden. Tot dit doel kreeg de mens dus ‘chay’, wat ook ‘lust tot verscheuren’ en ‘honger’ betekende.

In de grondtekst wordt duidelijk, na woord-onderzoek dat de bomen van het paradijs verband houden met het juk en het kruis, als martelaarschap. Zij brengen vruchten voort die ten eerste hallucinaties opwekken, en ten tweede is hun aanblik al visioenen opwekkend. De hele context van het paradijs was dat het een opzetting was van een oorlog, en daartoe een bijbehorend kamp. Het gaat om het bereiden van een maaltijd, om de consumptie, om zo het werk van God te voleindigen. Velen hebben een te eenzijdig beeld van de schepping, en raken zo op allerlei gebied in de problemen, mentaal en emotioneel. In de grondtekst wordt de creatie beschreven als het afkappen en omkappen van zowel hemel als aarde, en daaruit voort kwamen de scheppingsdagen (yohm), die dus tijdperken waren om de herschepping tot zijn doel te brengen. De aarde met al haar torenhoge demonische bolwerken moest onder handen genomen worden. We krijgen dus in de grondtekst een veel masochistischer beeld te zien van de schepping. Er werd veel bloed vergoten. Niks en niemand werd gespaard. Wij leven vaak in een groot ego van : ‘Wij wensen niet pijn gedaan te worden.’ Daarvoor trekken we dan allerlei blikken vol cliches en iconen voor open. ‘Wij wensen niet vernederd te worden.’ En zo worden wij tegenstanders van het kruis, en verhogen wij onszelf. Het ware scheppingsverhaal in de grondtekst is iets anders wat onze kinderbijbels ons vertellen. Het is een oorlogsverklaring en een doodsvonnis aan het adres van ons ego en onze hoogmoed. Wie een volgeling van Christus is stelt zijn leven op als een offer, en laat zich tuchtigen. Wij moeten volbloed volgelingen van Christus worden en geen halfbloed.

Ook is er zoveel geluk in de schepping te zien. God en zijn engelen gaven ‘priy’, vruchtbaarheid en beloningen, die voortkwamen vanuit de bomen als geschenken. Dit zijn dan de vruchten van het kruis. We zien in de grondtekst niet simpel ‘God’ aan het werk, maar ook zijn engelen en het goddelijk rechtssysteem. Er is in die nieuwe schepping geen plaats voor oneerlijkheid en corruptie. God sprak : Laat er ‘owr’ zijn. Wat betekent : Laat het ‘verlicht’ worden. En : ‘Laat er geluk zijn’. Dit was de vrucht van de dood, sheol. De ware glimlach kan alleen maar voortkomen vanuit het sterven en het lijden. De dood trok daar rond als een geheim. Maar God scheidde het af, en maakte iets nieuw. God noemde de owr ‘yohm’, letterlijk ‘warmte’ of ‘zomer’ (tijdperk). En de duisternis en dood (choshek), ook wel geheimenis, noemde Hij de ‘layil’, de somberheid, depressie, het lijden en het gevecht, letterlijk : de middernacht. Ook betekent dit woord in zijn wortels : ‘draaiende trap’, ‘trappenhuis’ : ladder (luwl).

God had ‘Mayim’ oftewel het vuile mengsel veel macht gegeven om hemel en aarde te herscheppen en nieuwe scheppingen voort te laten komen. In de grondtekst van de schepping wordt ‘mayim’ ook beschreven als een karavaan van paarden en ruiters. Zij hebben scheppingsmacht, en dit gaat zowel door oorlog als door handel, en zij zijn dus te herleiden tot de oorspronkelijke treders van Gods Wijnpers.

Al met al komen we voor vele raadselen te staan en nieuwe ontdekkingen wanneer de grondtekst open en bloot op tafel wordt gelegd. De grondtekst zal ware profetie bevestigen en valse profetie ontmaskeren en ontkrachten. Er zal een nieuw licht geschenen worden op het Woord van God, en oude patronen zullen afgebroken worden. In de grondtekst komen we het paradijs tegen als niets anders dan een herschepping van de dood, sheol. We zien de vrucht van de dood, waar alle ellende goed voor is geweest, en God zag telkens weer dat het goed was. Ook moeten we beseffen dat de toestand van het paradijs een hele andere was dan de wereld van vandaag. Er was mayim onder het uitspansel en boven het uitspansel, dus de paradijselijke aarde was onder een bedekking. De aarde was min of meer in een cocon. Deze bedekking zal aan het einde der tijden weer terugkomen, wanneer het uitspansel in een haren zak verandert in de letterlijke Griekse grondtekst. Golgotha was Kranion in de Griekse grondtekst, wat ‘plaats van haar’ betekent. De mayim onder het uitspansel verzamelt zich tot een spot, een geconcentreerde plek, genaamd ‘maqohm’, wat ook in het lichaam kan plaatsvinden, in geest en ziel, waarna het een vaste substantie voortbrengt, yabbashah, als een gedachte, een visioen, of een dichtere en sterkere substantie. De maqohm is het scheppingsteken van God, het merkteken van de mayim. In de grondtekst wordt dit ook beschreven als een toren. Ook wordt het beschreven als een kunstig bindwerk. Mayim is als een opspringende vloed die ook weer kan gaan liggen, en is zo ook gebonden aan het paradijselijk getij. Ook laat de grondtekst zo zien dat de aarde is voortgekomen uit een draaikolk van mayim. En een accuratere beschrijving van die aarde is de wildernis.”

Toen de nette heren van vertaling de oude hebreeuwse grondteksten onder handen namen moesten ze zeker gedacht hebben bij het woordje ‘mayim’ wat ‘urine’ en ‘water van de voeten’ (ja, zweet) betekent : laten we dat maar niet letterlijk vertalen, want dat past niet en dat kunnen we niet maken, laten we het maar gewoon ‘wateren’ noemen. En zo ging er een stuk scheppingsgeschiedenis verloren. Ja, want dat kun je keurige kerkmensen natuurlijk niet onder de neus schuiven, dat de schepping is voortgekomen vanuit uitwerpselen en voetenzweet. Verder betekent ‘mayim’ ook geweld en geleidend spul, en daarom in Gods Handen goed bruikbaar om de hele vijfde scheppingsdag daaruit voort te laten komen, de vijfde ‘yowm’, een tijdperk dus, geen letterlijke dag. Mayim werd in de handen van God gebruikt om de uitwassen van het gevallen engelenrijk en van andere gevallen schepselen weer teniet te doen, oftewel om te zetten. Mayim was het resultaat van een werkende voetbank die de nieuwe aarde was. Bomen schoten op die de eerste rijken waren (Ezech. 31). De eerste mens mocht met die allen omgaan, behalve met Assur. Toch was er ook een boom des levens, een middelpunt. De boom van kennis (Assur) was de boom van de gnosis. Nu is er niets mis met gnosis (kennis), maar belangrijker is de ‘rhema’, het gesproken woord, oftewel profetie, of het krupto manna (verborgen manna). De boom des levens vertegenwoordigde het profetische ras. Het is natuurlijk niet genoeg om op een typisch pinkstergemeente-achtige manier de ‘doop in de geest’ te ontvangen. Vervuld met de geest wil nog niet zeggen dat je geinspireerd leeft, maar hoogstens geilumineerd. Geinspireerd leef je als je de dunamis hebt ontvangen met de gaven van profetie, de ‘rhema’. Dit zijn ook de tongen van vuur, de sprekende God. De boom des levens was de heilige boom, de palmboom, oftewel de ‘tamar’, wat ‘de erecte’ betekent. Mayim is een geweldenaar die dus niet lieflijke zachte wateren voorstelt, maar de stromen van bloed. Dan hebben we een veel beter idee van wat het paradijs is : een oorlog. Hieruit voort kwam de boom des levens (chay/zoe), van profetische strategie. Het is de boom van rhema of ‘naba’ (profetie), het profetische wereldrijk. Maar de eerste mens koos voor het Assyrische wereldrijk, en kwam uiteindelijk in de handen van het Babylonische wereldrijk. ‘Mayim’ was er al voor de (her)schepping, als het zaad van de schepping, het overblijfsel van de ‘tehohm’ (prehistorie). Mayim is het framewerk van de gehele schepping. God maakte scheiding, en creeerde het gewelf. Mayim was vanaf het begin bedekt door de Ruach, de Geest (adem), omdat het nogal wild spul was, zelfs gevaarlijk. Zodra wij ‘Ruach’ leren kennen, komt ‘Mayim’ vrij om ons te enten op de boom des levens, als de ingang tot het profetische wereldrijk. Je zou bijna kunnen zeggen dat Mayim de slang is van de Boom des Levens, bewakende en bewarende de ware vrucht des levens.

Mayim is een mysterie, hangende aan de boom des levens, wat in het hebreeuws verwijst naar het kruis en de martelaar. Ook is het een rijk. Mayim vertegenwoordigt het primitieve en paradijselijke beginsel van Christus, het zaad van het kruis, als bron van al het leven.”

Ook de zondvloed was MAYIM, om de nephilim en de 'dochters der mensen', oftewel de 'nakers', het 'slangenras', te vernietigen.

In de Bijbel was HAGAR degene die ISMAEL, haar zoon, voedde met MAYIM, met het matriarchische voetensap, waar ook de geschriften van VAR over spreken dat dit oorspronkelijk met jongetjes gebeurde. Niet alleen de borsten waren voedingsbronnen, maar ook de voeten :

17 En God hoorde de stem van de jongen, en de Engel Gods riep van de hemel tot Hagar en zeide tot haar: Wat deert u, Hagar? Vrees niet, want God heeft naar de stem van de jongen gehoord, daar waar hij is. 18 Sta op, neem de jongen op, en houd hem vast met uw hand, want Ik zal hem tot een groot volk stellen. 19 Toen opende God haar ogen, en zij zag een MAYIM-put, put van voetensap ; zij ging de zak met MAYIM, voetensap, vullen en liet de jongen drinken. 20 En God was met de jongen en hij groeide op; hij ging in de woestijn wonen en werd een boogschutter.

Rebekka werd als aartsmoeder gekozen puur op de basis van het voeden van MAYIM :

14 Laat het nu zo zijn, dat het meisje, tot wie ik zeg: Neig toch uw kruik, opdat ik drinke, en dat zegt: Drink, en ook uw kamelen zal ik drenken, – dat Gij haar hebt bestemd voor uw knecht Isaak; dan zal ik daaraan weten, dat Gij genade bewezen hebt aan mijn heer.

43 zie, ik sta bij de MAYIM-bron; laat het nu zo zijn dat de maagd, die naar buiten komt om te putten en die, als ik tot haar zeg: Geef mij toch een weinig MAYIM te drinken uit uw kruik, tot mij zal zeggen: 44 Drink zelf, en ook voor uw kamelen zal ik putten, dat zij de vrouw zal zijn, die de HERE voor de zoon van mijn heer bestemd heeft. 45 Ik had dit nog nauwelijks bij mijzelf gezegd, of zie, Rebekka kwam naar buiten met haar kruik op haar schouder, en zij daalde af naar de bron, en putte. En ik zeide tot haar: Geef mij toch te drinken. 46 Toen liet zij snel haar kruik neerglijden en zij zeide: Drink, en ook uw kamelen zal ik drenken. Toen dronk ik, en ook de kamelen drenkte zij. 47 Daarop vroeg ik haar en zeide: Wiens dochter zijt gij? En zij zeide: De dochter van Betuël, de zoon van Nachor, die Milka hem gebaard heeft. Toen deed ik de ring aan haar neus, en de armbanden aan haar handen. 48 Ik boog mijn knieën en wierp mij neder voor de HERE, en ik prees de HERE, de God van mijn heer Abraham, die mij op de rechte weg geleid had om de dochter van de broeder van mijn heer voor zijn zoon te nemen.

Kamelen betekent in de Hebreeuwse worteltekst : een kind grootbrengen, een loon-systeem, wat dan het tegenovergestelde van genade is. Op deze manier werd de MAYIM dus toegediend. Suiker daarentegen heeft met bedrieglijke genade te maken. Kameel heeft in de wortels te maken met 'betalen', als een beloning of een bestraffing. Het heeft te maken met de tucht, wat hier dus verbonden is aan de MAYIM. Rebekkah, RIBQAH betekent 'ensnarer' in de grondtekst, oftewel valstrik, wat ook weer een beeld van de vagina is. Zij is de voedster, de heilige misleidster, die de tucht terugbrengt.

HAGAR betekent 'vlucht', wat ook weer duidt op de vlucht van de panter-vrouwen tot de oerwouden, om lost te breken van de stadse banden van slavernij tot de man in de boeken van GOR.

Daarna zien we dat Isaak na zijn ontmoeting met REBEKKA, de brengster van MAYIM, zelf ook putten van MAYIM slaat, zoals in de dagen van Abraham, want die waren door de Filistijnen gedoofd. De knechten van Isaak vinden eindelijk een bron van 'chay mayim', 'honger mayim', wat een verhongerende werking heeft, een verzwakkende werking. Dit was ook wat MAYIM oorspronkelijk was.

18 En Isaak groef de waterputten, die men gegraven had in de dagen van zijn vader Abraham, en die de Filistijnen na Abrahams dood hadden dichtgestopt, weer op, en noemde ze met dezelfde namen, waarmee zijn vader ze genoemd had. 19 Daarna groeven de knechten van Isaak in het dal en vonden daar een put met levend, verhongerend MAYIM, CHAY MAYIM.

De bron van levend MAYIM is natuurlijk de CHASMA. In het oorspronkelijke Aramese NT is Christus de bron van CHAY MAYIM. Zij die dit niet weten zijn nog steeds verbonden aan Christus als de bron van suiker-water. DE CHASMA hongert uit, terwijl de CHRISTUS vet mest. De CHASMA leidt tot MAYIM, terwijl CHRISTUS tot suiker leidt.

14 En hij had kudden kleinvee en runderen en een talrijke slavenstoet, zodat de Filistijnen hem benijdden.

20 Toen twistten de herders van Gerar met de herders van Isaak en zeiden: Dit MAYIM is van ons. En hij gaf aan die put de naam Esek, omdat zij met hem getwist hadden.

De MAYIM wekt dus oorlog op, vechtslust. MAYIM bereidt voor op de arena. ESEK is in de wortels ook geweld, onderdrukking, misleiden, exploitatie.

21 Toen zij een andere put groeven, twistten zij ook daarover. En hij noemde die Sitna.

22 Toen brak hij vandaar op en groef een andere put, waarover zij niet twistten. Deze noemde hij RACHAB, en zeide: Nu heeft de HERE ons ruimte gemaakt, zodat wij vruchtbaar kunnen zijn in het land.

32 Te dien dage kwamen de knechten van Isaak hem bericht brengen over een put die zij gegraven hadden, en zeiden tot hem: Wij hebben MAYIM gevonden. 33 En hij noemde hem Seba; daarom is de naam der stad Berseba tot op de huidige dag.

Seba betekent een eed, wat 'zeven' betekent in de wortels, als een eed die gezworen werd door zeven offers te brengen. Dit is verbonden aan de rituele slachtplaats, waar zulke eden werden gezworen.

10 En toen het kind groot geworden was, bracht zij het naar de dochter van Farao; en hij werd door haar als zoon aangenomen, en zij noemde hem Mozes, want, zeide zij: ik heb hem uit MAYIM getrokken.

Mozes, symbool van de Wet, werd gebruikt om de plaag te brengen die 'MAYIM in bloed' zou veranderen, want MAYIM is in diepte 'het bloed van de vijand'. Dit komt ook weer terug in Openbaring. MAYIM laat dan de kern zien : bloed.

7 Gij zult het wasvat tussen de tent der samenkomst en het altaar zetten en er MAYIM in doen.

MAYIM had een plaats in de tempel. Ook sloeg Mozes MAYIM uit de rots, als een teken dat MAYIM uit de rots, Petrus, zou stromen, wanneer Petrus door het oordeel geslagen zou worden. Petrus was de tuchteloze, want hij wilde niet dat Jezus aan het kruis zou gaan, en hij wilde er zelf ook niet aan, en daarom verloochende hij de CHASMA, de bron van tucht, drie keer. De Wet van Mozes zou tegen Petrus komen.

Psalm 1 zegt : 'want hij is als een boom, geplant aan rivieren van mayim, die zijn vrucht geeft op zijn tijd.' Boom is galg in het Hebreeuws, of een ander soort martel-werktuig (discipline). MAYIM waaraan hij geplant wordt, erectie in het Aramees, om kinderen af te leveren, ook : te verkopen. Onder de discipline moet hij dus zelf discipline geven, als in de Davidische overwinning. Ook deze kinderen zijn goddelijke producten die 'doorverkocht' moeten worden. Dit gebeurt allemaal in de goddelijke handel, die werkt door hele esoterische goddelijke principes. Ook aan het eind van Openbaring komt dit weer terug. Deze rivieren van MAYIM komen dus voort uit de bronnen van Isaak.

de keisteen in een mayim-bron (fontein, oog, mentale en metafysische kwaliteiten).

Hier zien we dus weer het oordeel over Petrus, de rots, die in MAYIM verandert zal worden.

13 De ingewanden en onderschenkels zal hij met MAYIM wassen en de priester zal alles brengen en het in rook doen opgaan op het altaar; het is een brandoffer, een vuuroffer tot een liefelijke reuk voor de HERE.

De vijandelijke prooi zal eerst vertrapt moeten worden, geschopt door voeten, om het voor te bereiden op de slacht. Dit is waar MAYIM in diepte voor staat. De prooi wordt binnen een kring van jagers gesleurd of gedragen, en dan begint het was-ritueel door MAYIM, wat dus in wezen ook neerkomt op trappen, schoppen en vertrappen, waarin MAYIM wordt aangebracht voor het oordeel. Zij wrijven dus met hun voeten over het dier om MAYIM in te brengen. Deze rituelen kunnen heel lang duren. Dit is waarom vandaag de dag voetbal zo populair is, omdat het deze rituelen verbergt. Het is een strategie van de prooi zelf, om de slager af te leiden.

2 Zo zegt de HERE: Zie, MAYIM komt opzetten uit het Noorden en wordt tot een overstromende beek; ja, zij overstromen het land met al wat zich erop bevindt, de stad met inwoners en al, zodat de mensen schreeuwen en al de bewoners van het land huilen, 3 op het geluid van het stampen van de hoeven zijner paarden, het ratelen zijner wagens, het gedreun zijner wielen. De vaders zien niet om naar de kinderen, 4 zó zijn hun handen verslapt op de dag die komt om al de Filistijnen te verdelgen, om voor Tyrus en Sidon elke nog overgebleven helper uit te roeien; want de HERE verdelgt de Filistijnen, de rest van het eiland Kaftor.

Dit is ook waar KANA voor staat : MAYIM verandert in wijn, bloed, oftewel het oordeel.

5 Jezus antwoordde: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij iemand geboren wordt uit MAYIM en pneuma (gnosis), kan hij het Koninkrijk Gods niet binnengaan.

6 Dit is die gekomen is door MAYIM en bloed, CHASMA, niet slechts met MAYIM, maar met het MAYIM en met het bloed. En de pneuma, GNOSIS, is het, die getuigt, omdat de GNOSIS de waarheid is.

8 En drie zijn er, die getuigen op de aarde: de GNOSIS en het MAYIM en het bloed, en de drie zijn tot één.

6 Zij zijn geschied. Ik ben de alfa en de omega, het begin en het einde. Ik zal de dorstige geven uit de bron van het MAYIM van de honger om niet.

We zagen dat we van bloedsgenade tot bloedsloon moeten gaan. Wij moeten klaar komen met de maskers, zoals het christendom en Gor. Als wij niet klaarkomen met deze maskers, dan zullen deze maskers ons verslinden.

Martha was degene die maar rondrende om de Chasma, de moederschoot te behagen, en de moederschoot sprak dat zij niet het beste deel had gekozen. Lazarus lag met de Chasma als een kind in de worteltekst van Johannes 12. Maria betekent ongehoorzaamheid en rebellie in de grondtekst en worteltekst. De ongehoorzame, de rebellie, de afgeweken man, stort zich neer aan de voeten van de Chasma om deze met kostbare olie te zalven, wat in de grondtekst myron is, wat komt van marar, bitterheid en woede. In de grondtekst en worteltekst van dit gebeuren (Johannes 12 en Lukas 7) wordt de man dus weer een kind in de moederschoot als een wedergeboorte, en ligt aan de voeten van de ATA, de moeder, waar hij huilt en zijn woede uit. Dit ter voorbereiding op de arena, wat we ook weer terugzien in Rebekka, in wiens moederschoot haar kinderen Jakob en Ezau vochten. Rebekka was in het OT een beeld van de bron van MAYIM, het voetensap, de poort tot de onderwereld, zoals we zagen. De man wordt dus onder de voet van de vrouw geplaatst, om zo tot wedergeboorte te komen, en deel te hebben aan de oorlog.

Dit komt ook weer terug in de gelijkenis van Ruth waarin Ruth aan de voeten van Boaz in slaap viel. Boaz is ook de naam van één van de pilaren van het voorste gedeelte van de tempel van Salomo, de tempel van de moeder, als beeld van de moederschoot. Ruth betekent 'lust tot kennis, gnosis' in de worteltekst. In het Aramees is dit vallen van Ruth het vallen in de oorlog, als een beeld van de man die in de amazone oorlog valt aan de voeten van de vrouwelijke krijger, om zo door haar ingewijd te worden tot de gnosis. Ook heeft dit in het Aramees een sexuele betekenis, wat ook weer in de Hebreeuwse worteltekst terugkomt, waar Ruth 'sexuele intimiteit' betekent als een beeld van het verlangen naar de gnosis. In het Hebreeuws betekent het neerliggen van Ruth ook sexualiteit en de dood.

David voerde oorlog tegen koning Hadadezer van Zobah en nam de steden van Tibbath in. Hij nam de gouden schilden naar Jeruzalem, maar nam ook veel brons mee, waarvan later de Boaz-pilaar werd gemaakt. Tibbath betekent slachten, slager, slachtplaats, als een heenwijzing naar de DUKKA, de rituele slachtplaats. Boaz was gemaakt van het brons van Tibbath, als een poort-onderdeel van de moederschoot waar Ruth als een beeld van de lust naar de gnosis door getroffen werd. In het NT wordt dit beeld met schuld beladen, om zo verder onderworpen en veroordeeld te worden door de Chasma, om zo in Lazarus tot een kind te worden. Geboorte door de chasma, door de Duizen, is het doel.

Deze kinderen worden opgevoed door het CHAY MAYIM, het verhongerende sap. Deze verhongering is belangrijk. We zagen dat de verhongering leidt tot bepaalde zwellingen, namelijk die van de paradijselijke genitalien die door het lichaam verspreid waren om doorgang te geven aan de gnosis, en dit zal gebeuren door hongerspasme en honger-hyperventilatie, om zo nieuwe signalen in het lichaam te geven, nieuwe programmaties, als tegengesteld aan de voorspoeds-programmaties van Toronto en Jom. Deze spasmes van de honger zullen pezen en lichaamsdelen laten samentrekken, onbeheerst, onwillekeurig, tot slavernij. Het leidt tot pezigheid, tot vechtslust, om zo in de arena neergezet te worden. Dit gebeurt door de CHAY MAYIM. Verder in de diepte van de wortel van Ruth betekent het 'zuigeling', 'grazen', 'zuigen' (ra'ah), waarin weer de voet als een voedingsbron is. Ruth is het beeld van de mannelijke zuigeling, de zuigende, de grazer. Het hongerspasme zal dan afrekenen met de suikergod van Toronto, en alle gekte die daarmee verbonden is.

De voetwassing heeft hiermee te maken. In het originele Aramese NT gaat het om de wassing in MAYIM. De Chasma, de moederschoot, wast de voeten van de kinderen in het Grieks, mathetes, zij die opgevoed worden in kennis, gnosis. Ook dit wassen zelf heeft in het Grieks de betekenis 'het worden als kinderen, een vorm van onschuld.' De moedervoeten overweldigen de kindervoeten hier, en is ook weer een beeld van de MAYIM-wassingen van het offerdier in het OT (Joh. 13 – Lev. 1). Contact met de voet is contact hebben met het oordeel, met de tucht. In de hersenen liggen de zenuwen voor de voet dicht tegen de zenuwen voor de genitalien aan. Zij die in de eindtijd de plaats van de voet niet begrijpen, en zich niet aan de voet van de moeder hebben onderworpen, zullen door dezelfde voeten vertrapt worden en de vernietiging tegemoet gaan, want er is geen leven buiten deze voeten om.

Aan deze bronnen werden Jakob en Esau onderworpen. SEBA was belangrijk in de Ruth-gelijkenis, omdat het geboorte gaf. Dit werd verder uitgewerkt in Lazarus, die door een soort zombificatie-proces heenging door de Chasma, de Duizen, en zo weer tot een kind werd.

De ongehoorzame mannen (Maria) worden opgewacht door de slaven-karavanen van TEMA. TEMA is de negende zoon van Ismael. Ismael werd door zijn moeder, HAGAR, gevoed met MAYIM. TEMA betekent wildernis. Zo worden de ongehoorzame mannen slaaf van MAYIM. Ook zijn er dus de slavenkaravanen van SEBA die ongehoorzame mannen tot slaaf maken. Job rekent hemzelf als ongehoorzaam. Weer hebben we hier te maken met spel-schuld, cryptische schuld. SEBA is dus de vierde MAYIM-bron van Isaak. De schuld wordt onderworpen aan de voet.

Ook komt het telkens weer terug dat de vijand tot een voetbank wordt gemaakt, tot voetslaven, in de bijbel, één van de machtigste voorouderlijke orakels van gestolen en verdraaide gnosis. Ook Job zag zichzelf als een vijand van de moeder.

De slaven-karavanen van SEBA zijn in het Hebreeuws : doodgaan en leven, als in een zombificatie-proces.

De karavanen van TEMA zijn in het Aramees : sexualiteit, menstruatie, wat dus op een grotendeels vrouwelijke stam duidt die mannelijke slaven drijven (vgl. amazones).

De heerseres van SEBA kwam eens tot koning Salomo om zijn kennis en wijsheid (gnosis) te testen.

10 Zij gaf de koning honderd twintig talenten goud, zeer veel specerijen en edelgesteente; zulke specerij, als de koningin van Seba aan koning Salomo gaf, is er nooit meer aangekomen.

Weer is dit een beeld van de uiting van MAYIM, de vierde bron van Isaak. Honderd twintig is het getal van het oordeel over de nephilim en de 'dochters der mensen', de nakers (nagas), in Genesis 6, oftewel het getal van de zondvloed. 'Zijn dagen zullen honderdtwintig jaar zijn.'

De SEBA bron van MAYIM is dus het grote geheim van de zondvloed. Dit is de vierde bron van Isaak, verbonden aan de Boaz-pilaar en de Ruth gelijkenis. Dit staat voor het getal zeven, wat ook het getal van oordeel is, en telkens weer terugkomt in Openbaring. Het is verbonden aan de rituele slachtplaats.

Nadat SEBA Salomo loonde met het getal honderdtwintig had Salomo een jaarlijkse goudoogst van zeshonderd zessenzestig talenten, het getal van het beest.

14 Het gewicht van het goud dat in één jaar voor Salomo binnenkwam, bedroeg zeshonderd zesenzestig talenten goud.

Van dit goud maakte hij schilden, en met dit goud bekleedde hij de grote ivoren troon, oftewel de grote witte troon van Openbaring, van het laatste oordeel. Dit is dus nauw verbonden aan het getal van het beest, aan het merkteken. Het is een beeld van de opkomst van de vechtslaven. Dit gebeurt dus allemaal door SEBA, de bron van 666, de vierde MAYIM-bron van Isaak. Het is een bron van geboorte door de Chasma, de Duizen. Geboorte en slachten zijn dus nauw aan elkaar verbonden. Door de slacht komt er een nieuwe geboorte.

10 En zij zagen de God van Israël en het was alsof onder haar voeten een plaveisel lag van saffier, als de hemel zelf in klaarheid.

De moeder heeft het saffier onderworpen aan haar voeten. Zij heeft het saffier tot haar voetenbank gemaakt. Het saffier (SAPPIL in het Aramees) is de schuilplaats van T-Hor-us Ryan, waar hij troont. Saffier staat voor veren, als een kippenslachterij. Het is de opslagplaats van de gnosis. De BEHEMAH, de voor-paradijselijke wilden, droegen zulke hoofdtooien.

In het boek Genesis komt SARA als het Hebreeuwse ZARA, en ZERA voor in de derde scheppingsdag, waarin in de grondtekst de kinderen worden geschapen.

ZARA betekent ook scheiding. SARA, ZERA, ZARA staat voor het kinder ras, zij van de eeuwige jeugd, en voor de scheiding. Zij zetten Isaak en Ismael tegen elkaar op, zoals Rebekka dat deed met Jakob en Ezau. Ook Golgotha heeft deze betekenis, als plaats van haar en scalpen.

15 en haar voeten waren gelijk koperbrons, als in een oven gloeiend gemaakt, en haar stem (melodie) was als een geluid van vele bronnen van MAYIM (Aramees).

Voeten waren van brons, vergelijk met BOAZ. De voeten zijn SEBA, de vierde bron van Isaak. Zij staan op het saffier, hebben het saffier overwonnen en onderworpen.

15 Ik zelf zal mijn schapen weiden, Ik zelf zal ze doen neerliggen, luidt het woord van de Here HERE; 16 de verlorene zal Ik zoeken en de afgedwaalde terughalen; de gewonde zal Ik verbinden en de zieke versterken, maar de vette en krachtige zal Ik verdelgen. Ik zal ze weiden zoals het behoort.

17 En gij, mijn schapen, zo zegt de Here HERE, zie, Ik zal rechtspreken tussen het ene schaap en het andere, tussen de rammen en de bokken. 18 Is het u niet genoeg, dat gij de beste weide afweidt en de rest van de weiden met uw hoeven vertreedt; dat gij het helderste water drinkt en wat overblijft met uw hoeven vertroebelt? 19 Moeten mijn schapen dan afweiden wat uw hoeven hebben vertreden en drinken wat uw hoeven hebben vertroebeld?

20 Daarom, zo zegt de Here HERE tegen hen: Zie, Ik ga zélf rechtspreken tussen de vette en de magere schapen; 21 omdat gij al wat zwak is, met flank en schouder wegdringt en met de horens stoot totdat gij ze naar buiten gedreven hebt, 22 zal Ik mijn schapen verlossen, opdat zij niet langer tot een prooi zijn; Ik zal rechtspreken tussen het ene schaap en het andere. 23 Dan zal Ik één herder over hen aanstellen, die hen weiden zal: mijn knecht David. Die zal hen weiden, die zal hun herder zijn. 24 Ik, de HERE, zal hun tot een God zijn, en mijn knecht David zal vorst wezen in hun midden. Ik, de HERE, heb het gesproken.

David is ook een beeld van de voeten van de moeder, als het oordeel. David is nauwverbonden aan SEBA. Ook zien we in deze passage dat er een valse mayim is, waar de moeder mee zal afrekenen. Het terugkomen van de Chasma op de olijfberg, waarop haar voeten zullen staan (Zach. 14 : 4), als een beeld van olie, de woede waarmee de gevallen ongehoorzame haar voeten zou zalven. Deze voeten komen dus voor de oprichting van een arena. Deze voeten brengen oorlog, zoals David oorlog bracht.

8 Dan zullen te dien dage CHAY MAYIM uit Jeruzalem vlieten, de helft daarvan naar de oostelijke en de helft naar de westelijke zee; in de zomer zowel als in de winter zal dat geschieden.

12 Dan zal dit de plaag zijn, waarmee de HERE alle volken zal treffen, die tegen Jeruzalem zijn uitgerukt: Hij zal ieders vlees, terwijl hij nog op zijn voeten staat, doen wegteren, en ieders ogen zullen wegteren in hun kassen, en ieders tong zal wegteren in zijn mond. 13 Ja, te dien dage zal er onder hen een grote, door de HERE bewerkte, ontsteltenis wezen, en ieder zal de hand van een ander grijpen, en ieders hand zal zich tegen die van een ander verheffen.

Dit komt ook weer terug in Openbaring als de vier ruiters. Oorlog en honger zal komen, en de man zal onderworpen zijn aan de voeten van de Chasma. Alle knie zal buigen en elke tong zal belijden.

SEBA is een beeld van David, van de voeten van Chasma, die de slaven trekt tot ESEK, de arena.

Hoofdstuk 1. De Overwinning Over De Nakers – Het Geheim Van Ismael – Het Oordeel Over De Valse Voeten

Hoofdstuk 2. De Twaalf Stammen Van Ismael – De Ismaels-Sleutel Tot Het Paradijs

Hoofdstuk 1. De Overwinning Over De Nakers – Het Geheim Van Ismael – Het Oordeel Over De Valse Voeten

In Psalm 6 is de TESWI, de voeten van de Moeder, Haar fundament, ook als een bed. David maakt Haar voeten nat met tranen, waar hij ook tot zwakheid komt. Dit proces is MSY, MOSY, waar ook het woord MOSHEH vandaan komt, Mozes. Mozes moest het volk uitleiden, door de wildernis, waar ze verzwakt en uitgehongerd worden, om zo in de kracht van God te komen. In het NT is David vervangen door Maria, maar heeft als betekenis de ongehoorzame, de schuldige.

MSY was in het Aramees waardoor geslachtsdelen opzwollen voor vruchtbaarheids-rituelen. Dit gebeurde dus door het bloed van de vijandelijke prooi.

De 'Messias' zou alles tot nieuwe toewijding brengen. Dit woordje 'Messias' is in het Aramees MSY, het 'geven om te zuigen', en ook 'bloedvergiet' betekent, wat in het oordeel wordt uitgebeeld door de voet die MAYIM brengt, onder dwang. MSY betekent ook zuigen.

Dit is dus wat Christus Messias in diepte inhoudt, als CHASMA-MSY. Het verbindt ons aan de MAYIM, en brengt ons tot de TESWI, de voeten van de Moeder. Dit staat gelijk aan het leegzuigen van de prooi. Het is een jagers-ritueel.

Dit is wat Ruth in de worteltekst betekent : de zuiger, Ra'ah, die verbindt aan de Boaz-pilaar, de slager-pilaar. Ook Ismael werd gemaakt om MAYIM te zuigen door HAGAR. Ismael betekent : 'gehoorzamen aan de slager', en 'slagers-slaaf' in de worteltekst. Hij gehoorzaamde de moeder, en leefde volgens de profetie 'in vijandschap naar alle mannen, en alle mannen leefden in vijandschap naar hem'. Hij was een vechter.

12 Hij zal een wilde, vruchtbare ezel van een man (adam) zijn; zijn hand (yad = penis) zal tegen allen zijn en de hand (yad = penis) van allen tegen hem, en hij zal ten aanschouwen van al zijn broederen wonen.

Hagar was gevlucht van SARA tot een MAYIM-bron in de wildernis. Die bron werd genoemd : Beer-la-chay-riy, wat put van honger-visioenen betekent.

Deze put lag tussen Kadesh, wat heilig betekent, en in de wortels 'gewijde mannelijke sex-slaaf (tent-slaaf)' en Bered, wat scheiding betekent.

Ismael was dus degene die door zijn moeder, Hagar werd ingewijd in MAYIM, zoals ook Mozes, MSY, het volk leidde tot MAYIM, om het vervolgens te splitsen, te onderscheiden, zodat het volk doorgang had.

Ismael is een beeld van MSY. Hij leidt het volk als RA'AH (RUTH) tot de Boaz-pilaar, de slacht-pilaar, tot de voeten van de Chasma. Ismael is een slagers-kind in de worteltekst.

In het boek Openbaring worden alle aartsmoederlijke putten van MAYIM weer geopend.

In het Aramees staat dat Ismael een rada zal zijn, een raider, een catapult, een voorwerp van belegering (seige).

TEMA is de negende zoon van Ismael. Er wordt niet al teveel over TEMA gezegd in de Bijbel, maar wel dat het slavenhandelaren zijn, slavenkaravanen.

De karavanen van TEMA zijn in het Aramees : sexualiteit, menstruatie, wat dus op een grotendeels vrouwelijke stam duidt die mannelijke slaven drijven (vgl. amazones).

14 De inwoners van het land Tema brachten de dorstige MAYIM tegemoet; gingen de vluchteling tegen met sap, lechem, wat arena in de wortels betekent (lacham).

Zo hielden zij dus door MAYIM en de arena waartoe MAYIM leidde, de slaven in slavernij. TEMA is een volk van slavenhouders, slavenfokkers. LACHAM houdt ook verband met uithongering, belegering.

Ismael had twaalf zonen, wat dus ook twaalf oer-stammen zijn, maar waar dus maar weinig melding van wordt gedaan in de Bijbel, in tegenstelling tot de twaalf zonen van Jakob, de zoon van de broer van Ismael, Jakob. Dus de twaalf Ismaelitische stammen zijn nog wel ouder dan de twaalf Israelitische stammen.

De zesde zoon van Ismael, Dumah, betekent stilte en leegte in de grondtekst, stom zijn, als een offerdier

De derde zoon van Ismael, Adbe'el, betekent 'gekastijd door de moeder' in de grondtekst.

Ismael is een oorlogs-zuchtig volk, en in de zonen van Ismael zien we de bronnen van MAYIM geopend. Ismael-CHASMA is dus de MSY-CHASMA, oftewel Messias Christus. De Chasma is in die zin dus oorlogs-zuchtig, en zond de slagers-slaaf, Ismael, uit om het volk terug te brengen aan haar voeten, en de vijand onder haar voeten. Ismael is ook een groot teken van oordeel.

Mibsam is de vierde zoon van Ismael en betekent : specerijen en olie, wat een beeld is van woede.

4. SEBA – Dumah – jacht, slacht, zombificatie, geboorte, kind worden, onmondig

10 Zij (SEBA) gaf de koning honderd twintig talenten goud, zeer veel specerijen (MIBSAM, vierde zoon van Ismael, gelijk aan ESEK) en edelgesteente; zulke specerij, als de koningin van Seba aan koning Salomo gaf, is er nooit meer aangekomen.

SEBA, oftewel DUMAH, de zesde zoon van Ismael, leidt dus tot ESEK, oftewel MIBSAM, de arena. Dit gaf SEBA aan koning Salomo. In de arena zullen de winnaars de verliezers tot slaaf maken, oftewel de winnaars zullen de voeders zijn, en hen die uithongering toedienen. Dit wordt dus bepaald door de kwaliteit van het zaad, van MAYIM, sinds Ismael strijd door zijn geslachtsdeel tegen de geslachtsdelen van alle mannen, zoals de Hebreeuwse grondtekst laat zien.

ESEK-MIBSAM leidt dus tot RACHAB-TEMA tot opvoeding, voeding-verhongering, door MAYIM. Dit leidt tot SITNA-ADBE'EL, de tucht.

Dit komt ook weer terug in Openbaring als de vier ruiters. Oorlog en honger zal komen, en de man zal onderworpen zijn aan de voeten van de Chasma. Alle knie zal buigen en elke tong zal belijden. De man zal weer een kind worden, die leeft in heilig gevangenschap.

Nadat SEBA-DUMAH tot Salomo kwam, had Salomo een jaarlijkse goud-oogst van 666 talenten. 666 staat voor slavernij, het slaven-merkteken, oftewel RACHAB-TEMA.

De voeten van de moeder hebben zowel in het OT als in het NT een bronsachtige, bruine, kleur, als gemaakt van brons, wat in de Griekse betekenis zelfs beter dan goud is, chalkolibanon – chalkos, brons, wat in de worteltekst komt van CHASMA, wat de vagina verbindt aan de voeten, zoals de zenuwen in de hersenen hiervan ook aan elkaar verbonden zijn en naast elkaar liggen. De voeten zijn zenuw-uiteindes van de genitalien. Op de planeet Var is er een roodbruin metaal, genaamd TAR, wat kostbaarder is dan aards goud en zilver, en wat een belangrijk betaalmiddel is.

In het Hebreeuws betekent brons vuilheid, en 'zij die vastbindt', nechosheth – nachuwsh, wat komt van nachash, rinkelend metaal als slaven-bellen, wat ook het woord is voor de slang in het paradijs. Dit betekent opvoeding. De nagas zijn de slangenbewaarders van de gnosis, verbonden aan het Levitische 'nakas', de vee-fokkerij, de rituele marteling. Dit metaal werd dus door David geplunderd uit Tibbath.

3 Voorts versloeg David Hadadezer, de koning van Soba, bij Hamat, toen hij zijn macht ging vestigen bij de rivier de Eufraat. 4 David veroverde op hem duizend wagens, zevenduizend ruiters en twintigduizend man voetvolk; alle wagenpaarden, met uitzondering van honderd, liet David de pezen doorsnijden. 5 Toen kwamen de Arameeërs van Damascus Hadadezer, de koning van Soba, te hulp, maar David versloeg van de Arameeërs tweeëntwintigduizend man. 6 Daarop legde David (een bezetting) in het Arameese rijk van Damascus, en de Arameeërs werden Davids schatplichtige onderdanen. De HERE gaf David de overwinning overal waar hij heentrok. 7 En David nam de gouden schilden die de dienaren van Hadadezer droegen, en bracht ze naar Jeruzalem; 8 en uit Tibchat (Tibbath) en Kun, steden van Hadadezer, voerde David zeer veel brons (nachuwsh – nachash) weg; daarvan heeft Salomo de bronzen zee gemaakt, de zuilen en het bronzen gerei.

David veroverde dus de NAGAS, de slang van het paradijs, oftewel de nakers. Hij sloot hen op. Hij stal de openbaringen van de gnosis, wat de slang in de grondtekst betekent, wat ook verbonden is aan naaktheid, naaktmaken, in ballingschap gaan. Van dit brons, van de gevallen NAGAS, werd de Boaz-pilaar gemaakt in de tempel van Salomo, de slacht-pilaar. Maar dit brons zal vallen om plaats te maken voor TAR, het kostbare, bloedrode metaal van de planeet Var, wat ook als geldmiddel wordt gebruikt.

De Ismaelieten woonden in het gebied van Chawila tot Shur. Chawila is een gebied in het paradijs, waar het 'goede goud' is, 'beter dan goud'. Op de planeet Var was er een metaal wat nog kostbaarder was dan Tar, en dat was Terse, bloedrood metaal.

'Het geld-systeem op Var bestond typisch uit tar en terse, twee edele metaalsoorten van veel grotere waarde en veel prachtiger dan aards zilver en goud. Tar is van bruinrode kleur, en in geldvorm wordt het tars vula's genoemd. Terse is van rode kleur, ook wel bloed-metaal genoemd, en van grotere waarde dan tar, en in geld vorm wordt het terse vula's genoemd. Drie tars vula's zijn één terse vula waard.

De vula, oftewel een Var-haan, was een krachtig symbool op Var. Niet alleen werd het gebruikt voor het geld-systeem, maar ook in de scheepvaart. Schepen werden vaak vula-schepen genoemd, met vula's op de zeilen, of een C met een vertikale streep door de onderkant van de C, wat ook een teken van de vula was.'

'De hyena's bespraken wat zij met Kidde zouden doen. In Varg kweekten ze een bepaald soort zaad, voornamelijk in een gebied genaamd de tuinen van Jirk, wat mensen in varkens kon laten veranderen. De hyena's wilden de inwoners van Kidde daarmee vergiftigen. Zo zouden ze afrekenen met het naker-probleem. Er waren ook insecten die met hun steken hetzelfde konden doen, de zogenaamde jirk-vliegen. Eén zo'n steek en je was binnen drie dagen een varken. Er waren wel antistoffen en medicijnen tegen, maar die werden zorgvuldig door de hyena meisjes verborgen en geheim gehouden. Dit was waarom hun voeten stil waren. Er werd over deze dingen niet gesproken. Ze besloten speciaal hiervoor gekweekte jirk-vliegen los te laten in het stadje Kidde.

Binnen drie dagen was het stadje Kidde vol varkens. De varkens werden tot fokkerijen gebracht, en het stadje Kidde werd door de hyena's verwoest.'

'Varkens werden op Var veelal gezien als de gevallen nakers. Naker was ook een woord voor afgevallen. Vaak werden varkens gefokt voor de hyena's. Er waren twee soorten hyena's : de hyena meisjes en de hyena beesten, de hyena dieren. Veel varkens werden gefokt voor de hyena arena's, waar ze door hyena beesten werden opgejaagd en verslonden. De hyena beesten konden afrekenen met deze gevaarlijke geesten. De nakers hadden ook iets gecreeerd waarmee ze nog grote heerschappij voerden, en dat was genaamd de derde long, een sponsachtige, parasitaire tentakel-kwal tussen de twee longen van de mens, wat 'de menselijke geest' werd genoemd. Dit apparaat had een lange staart die door de buik reikt tot het ruggestuitje. Bij mannen veroorzaakte dit vaak spier-ontwikkeling, alhoewel dat op Var nauwelijks voorkwam, maar des te meer op aarde. Var was in dat opzicht een paar stappen verder dan de aarde. Leiders binnen het systeem van de nakers werden 'bruhrs' genoemd. Nachteld was zo'n bruhr die de derde long had uitgevonden. Nachteld was ook genaamd : de verwoester. In de gevangenissen van de nakers die zij vaak diep in de zee hadden werden de derde longen vaak als sloten gebruikt. Ook in Varg waren zulke zeeen, diep onder de grond, waar de nakers nog grote heerschappij voerden. In de dieptes van Varg was er een geheim ravijn waar zij die nog onder de macht en invloed van de derde long waren niet konden komen. Hiervoor moesten de vrouwen van Var zo wreed zijn naar hun mannelijke gevangenen, om de derde long, de menselijke geest, in hen te vernietigen, te verbreken. Zo konden zij komen tot het geheime ravijn. Het scheen dat het ravijn nieuwe geboorte gaf. Het leidde naar een plaats waar de nakers waren verslagen.'

Natuurlijk is de nagas een ontzettend vervuilde en corrupte bron. Het betekent dus opvoeding, maar de nakers hebben als octopussen, kwallen en zee-slakken, mosters en oesters met hun tentakels de mannelijke vruchtbaarheid als een vagina of een paar voeten omhuld, om het zo periodiek af te tappen. Dit is een verschrikkelijke valse paradijselijke bron. RACHAB-TEMA, als de derde bron van Isaak en de negende zoon van Ismael betekent hetzelfde, en die brengt MAYIM. Dit is een middel om de nagas mee te vervangen. TEMA verbreekt de ketenen van de nagas. Daarom is de geslachtslijn van Ismael zo belangrijk. Ismael is oorlogszuchtig, terwijl de nakers lui zijn.

Het boek 'Jagera van Var' laat dus zien dat de nakers alleen maar overwonnen kunnen worden door zeer strenge en zelfs wrede tucht tot het verbreken van de mannelijke geest. Dit wordt dus uitgebeeld door de tweede bron van Isaak : SITNA–Adbe'el – kastijding, tucht, scheiding, oftewel de derde zoon van Ismael.

De naker-voeten zijn duivelse voeten die zullen sterven. Wij moeten deze voeten overwinnen. Zowel het OT als het NT laat zien wat er met de valse voeten zal gebeuren :

5 De zonen nu van de Beërotiet Rimmon, Rekab en Baäna, gingen heen en kwamen op het heetst van de dag bij het huis van Isboset, terwijl hij zijn middagrust nam. 6 En zie, zij gingen tot midden in het huis, alsof zij tarwe wilden halen, en staken hem in het onderlijf. Daarop ontkwamen Rekab en zijn broeder Baäna. 7 Zij waren in het huis gegaan, terwijl hij op zijn bed lag in zijn slaapkamer; en zij sloegen hem dood en hieuwen zijn hoofd af. Zij namen zijn hoofd mee, liepen de gehele nacht voort langs de weg door de Vlakte, 8 brachten het hoofd van Isboset tot David te Hebron en zeiden tot de koning: Ziehier het hoofd van Isboset, de zoon van uw vijand Saul, die u naar het leven heeft gestaan; de HERE heeft op deze dag aan mijn heer de koning wraak geschonken op Saul en op zijn nageslacht. 9 David echter antwoordde Rekab en zijn broeder Baäna, de zonen van de Beërotiet Rimmon, en zeide tot hen: Zo waar de HERE leeft, die mij uit alle benauwdheid verlost heeft – 10 ik heb hem die mij het bericht bracht: zie, Saul is dood, en die zichzelf beschouwde als brenger van goede tijding, in Siklag gegrepen en gedood, en zo hem zijn bodeloon gegeven; 11 hoeveel te meer, nu goddeloze mannen een rechtvaardig man in zijn huis op zijn bed gedood hebben! Zou ik dan nu zijn bloed niet van uw hand eisen en u van de aarde wegdoen? 12 En op bevel van David doodden hen de dienaren; zij hieuwen hun de handen en voeten af en hingen hen op bij de vijver in Hebron. Maar zij namen het hoofd van Isboset en begroeven het in het graf van Abner te Hebron.

45 En indien uw voet u tot zonde zou verleiden, houw hem af. Het is beter, dat gij kreupel ten leven ingaat, dan dat gij met uw twee voeten in de hel geworpen wordt.

Er gaat een groot oordeel komen over de valse voeten, omdat zij het volk in valse gebondenheid houden. Deze valse voeten zullen afbrokkelen, afgehakt worden, en zij die deze voeten hadden zullen veranderen in vissen.

Hoofdstuk 2. De Twaalf Stammen Van Ismael – De Ismaels-Sleutel Tot Het Paradijs

11 Een daarvan is de Pison; die stroomt om heel Chawila heen, het land waar goud gevonden wordt. 12 Het goud van dat land is uitstekend, en er is daar ook balsemhars en onyx.

Balsemhars is scheiding in de wortels, en onyx is kastijding, wit maken. Chawila staat dus voor Sitna-Adbe'el, de derde zoon van Ismael. Uitstekend is in de Hebreeuwse wortels : gehoorzamen.

SEBA-DUMA gaf aan koning Salomo honderdtwintig talenten goud, wat in de wortels ook de puurste olie betekent. Honderdtwintig is in Genesis 6 het oordeel over de nephilim en de nakers. Dit gebeurt dus door MIBSAM, het beeld van de olie, de woede en de arena. Sinds toen had koning Salomo een jaarlijkse goud-oogst van 666 talenten, het getal van TEMA, van de ark, het getal van slavernij. De ark werd gedragen door MASSA, de zevende zoon van Ismael. Dit wijst op de BEHEMAH, het wilde voor-adamitische ras, zij die de ark droegen en op de ark stonden om het te bewaken. Twee van de stam MASSA staan dus op de ark.

Salomo betekent perfect en volmaakt in de worteltekst, wijzende op de THUMMIM, en dieper in de worteltekst betekent het loon en straf systeem (shalam), wijzende op ADBE'EL, kastijding, tucht. Ook Salomo-ADBE'EL had dus de nakers gekooid, met behulp van DUMA, om zo de ark, TEMA, te herstellen, de slavernij. De nakers waren uitgezonden om de slavernij te verbreken.

oftewel : het terugkeren tot de wildernis, tot de paradijselijke oer-afgrond, de moederschoot. Dit is het zevende zegel. DUMA is 'hij die tot de moederschoot brengt', tot de chasma. DUMA, DM, staat voor ADAM, IDOM, wat zijn diepere laag heeft in AJUWTH, oorlogsvreugde. Dit zijn allemaal onderdelen van de moederschoot. AJUWTH staat voor de schaamlippen die een beeld zijn van oorlogsgejuich en gejoel, om de vijand te overweldigen en te vangen. Dit zijn bronnen van het paradijs, in de dieptes van ADAMAH, die ook beschreven worden in het Hebreeuws en Aramees van Hooglied. De TEMA, de Ismaelitische ark, is dus de poort tot deze dingen.

In dit opzicht is ADAM de beker van Christus. Deze beker spreekt van het lijden, waarin de dronkenschap te vinden is. Het lijden leidt namelijk tot de goddelijke verlamdheid, waarin God overneemt, door de overweldiging. In het Christus mysterie vinden we het David-element, de ADAMAH, de paradijselijke grond en afgrond, en het ADAM-element, voor wassing, vervuiling en bewapening, om zo tot de paradijselijke dronkenschap, AJUWTH, te worden geleid. Dit is waar Christus voor staat, en wat Hij verborgen houdt, wat ze eeuwen voor ons verborgen hebben gehouden. Het zijn onderdelen en dynamieken van de Chasma. Drink totdat je dronken wordt, totdat het schuimt in je buik. Alleen zo zullen wij aan de stadse dronkenschap ontkomen, die ten verderve leidt.

DUMA, DM, aDaM, staat voor bloed, en AJUWTH voor bloeds-vreugde. Dit gebeurt diep in het paradijs, in de tocht door de Adamah.

De ADAMAH, DAVID, is het teken van overwinning in oorlog, die ons op doet staan en toerust in de jacht. ADAM, dronkenschap, is hiervan het gevolg, naarmate wij groeien in David, de gradaties van heerserschap. Wij worden dronken van het bloed van de vijand. DAVID wijst terug op de waarheden in het paradijs. DAVID is de weg terug tot het paradijs, tot ADAM. MIBSAM, woede, staat voor David, als de grote arena.

De mannelijke suprematie zal sterven, maar in David-MIBSAM, de grote arena, kunnen mannen wel groeien in heerserschap ONDER de tuchtraad van de Moeder. David-MIBSAM is een sleutel tot het Christus mysterie.

De grondteksten van het Oude Testament beschrijven de shamanistische reis van David-MIBSAM door de onderwereld. Hij gebruikt hiervoor Adam-DUMA als sleutel tot de paradijselijke dronkenschap, de oorlogs-vreugde en bloeds-vreugde over de overwinning over de vijand, AJUWTH. Het is een reis door de goddelijke vagina tot de baarmoeder van de Moeder. Opvallend is dat dit een reis is van bestraffing, ADBE'EL, want de bestraffing leidt tot gehoorzaamheid en slavernij, MISMA. Daarom moet deze bestraffing eeuwig zijn, checed.

Het lijden is eeuwig, maar de betekenissen zullen veranderen, en de gevoelswaarden zullen veranderen, zodat het geen probleem meer is, maar meer een spel, en een communicatie-systeem. Ascetisme is iets eeuwigs. Er is een eeuwig verbond tussen pijn, bloed en zaad, zoals er een verbond is tussen honger, sexualiteit, geboorte en dood. Dit zijn eeuwige elementen die in de juiste context geplaatst moeten worden, in de juiste verhoudingen. Dat is dan ook het doel van de reis van David-MIBSAM, de vechtslaaf.

Deze tocht van David-MIDSAM leidt onherroepelijk tot het bed, als beeld van de vruchtbaarheid. Dit komt in veel Psalmen weer terug. In het bed vindt SARA plaats in het Aramees. Dit betekent niet alleen gevangen nemen en vastbinden, maar ook bewapenen tot een gladiator of vechtslaaf in de context van het woord. Het bed is dus een plaats van oorlogs-initiatie of arena-initiatie. Ook betekent het forceren. Hier wordt de slaaf dus geprogrammeerd met opdrachten. Ook is SARA omsingeling. SARA of SARAH is de twistzieke, spottende vrouw van Abraham, een beeld van de TSARAH, de grote verdrukking. Zij leidt tot CHECED, de eeuwige bestraffing, het eeuwige kruis. Vandaaruit moet er heilig torment uitgeoefend worden. Hier kunnen we dus niet aan ontkomen.

In Genesis 1 op de derde scheppingsdag zien we SARA komen in de vorm van ZARA-ZERA, als oorlogskinderen. SARA is de vrouwelijke vorm van ISMAEL, als de twistzieke vrouw (TSARAH). SARA is de stiefmoeder van ISMAEL, zijn halfmoeder.

David-MIBSAM, de vechtslaaf, komt tot de TSARAH, de vrouwelijke overweldiging, om hem te binden en stom te maken. Dit is dus de uitstorting van de oorlogvoerende Moeder. Zij bindt hem in de wetten des Heeren, en voert oordeel over hem. Het is het proces van sterven en opnieuw geboren worden.

Het vasten, de honger, wekt de Adamitische DUMA-sleutel op, om tot Checed en Tsarah te komen, de heilige eeuwige verdoemenis, waarin de Moeder zich openbaart. Dit bewerkstelligt Chay-ay, de heilige honger-slavernij.

Wanneer wij de ANAQ hebben ontvangen, de heilige halsketen, oftewel de APH, het paradijselijke hart rondom onze nek, waar NAFAS voor staat, de elfde zoon van ISMAEL, dan zal dit ons terugleiden tot de grond van het paradijs, de aarde van het paradijs, het stof en het vuil van het paradijs waarin wij gevormd worden, de APHAR. Alles kwam voort vanuit de APHAR, en ook zouden we daar weer naar terugkeren. De APHAR is het stof en het vuil van de paradijselijke onderwereld.

De APHAR is het laatste oordeel, waartoe alles zal terugkeren. Wij moeten leven vanuit de APHAR. Door de heilige halsketen worden we hiermee bedekt, zinken we hier in weg, om tot een strijder te worden, bewapend te worden, en ontwapend. APHAR is de plek van verandering.

Door de APH-NAFAS komen wij tot de APHAR. De APHAR troont in het paradijs, waartoe wij moeten buigen om gereinigd en vernieuwd te worden. Het is als het thuiskomen. Hier kwamen wij uit voort, en hier zullen we tot terugkeren. Hier vinden we de hogere levels van de URIM-THUMMIM terug. In de APHAR is afgerekend met de vijand.

In de APHAR komt de goddelijke verlamdheid tot groei. Hiermee moeten wij ingesmeerd worden, om veilig te zijn tegen de luchtgoden, de goden van prosperity. De APHAR is een diepere graad van goddelijke verlamdheid, waarin wij ontwapend worden. Het is als een oorlogsverf, als een jachtsverf, om ons tot een hogere graad van oorlogsvoering te brengen.

In deze tijd zal APHAR ten volle geopenbaard worden. Wij komen voort vanuit een chemische zee. Ons werd een middel in de stad aangesmeerd, terwijl het middel van de wildernis werd verworpen. De roep is nu om terug te gaan tot het paradijs. In dit alles kunnen we de moeder code terugvinden.

We staan aan de vooravond van een machtige dimensionale overgang, de opening van een massaal portaal van het paradijs. Dit heeft te maken met de overgang van bloeds-genade tot bloeds-loon.

De APHAR was de bovenlaag van het paradijs, het stof, het vuil. De eigenlijke grond die eronder lag was genaamd de ADAMAH, oftewel de rode aarde, de aarde van bloedvergiet. In het paradijs moest er bloed vergoten worden van demonen, in oorlog en jacht. Dit bloed werd door de aarde opgenomen. ADAMAH is de tweede laag van de paradijselijke grond, veel dieper in de aarde. Ook ADAMAH betekent vuil, en een fokkerij. Wij werden niet slechts in de APHAR gevormd, maar ook in de diepere laag, de ADAMAH. Ook hier zullen wij tot terugkeren (Genesis 3 : 19). ADAMAH is de bloedvergieter volgens de paradijselijke wetten. Als we het hebben over 'het Bloed van Christus', AIMA, dan hebben we het over de CHASMA als Bloedvergieter. Deze Bloedvergieter wijst terug op de Bloedvergieter van het paradijs, de ADAMAH. De ADAMAH rekent af met de vijand. ADAMAH staat voor DAVID en MIBSAM, de grote arena.

Wij ontvangen dus niet meer genade, maar jachtsloon en oorlogsloon. Genade verlamd de oorlog en de jacht, maar loon moedigt het juist aan. Dit zal de dimensionale overgang zijn tussen twee verschillende werelden.

In de wortels betekent ADAMAH bloed, plaats van bloed, ADAM, van ADAMAM, DUMA, niet kunnen spreken, en het betekent ook vernietigen en wassen in de diepte. Wij moeten komen tot de heilige stomheid, DUMA. Het is een plaats van het stilzijn en het wachten. Daarom is dit een belangrijk fundament voor profetie. In ADAMAH verliezen demonen hun menselijke eigenschappen en worden stomme dieren. APHAR, het laatste oordeel, bepaalt wat iedereen in de ADAMAH is. De ware aard komt tevoorschijn in de ADAMAH. Alles krijgt zijn plaats. Daarom is de ADAMAH weer een belangrijk altaar waar wij naartoe moeten gaan om alles op te leggen, zodat wij leeg en naakt voor God komen te staan, klaar om God's oordeel over ons leven te ontvangen. Oordeelsprofeten moeten daarom een diepe relatie met ADAMAH ontwikkelen.

Wij moeten gewassen worden in deze rivieren. Dat is wat de ADAMAH in diepte betekent : DUWACH, spoelen, uitwerpen. Hier worden wij bekleed met het paradijselijke vuil, KEDAR, de tweede zoon van ISMAEL. Dit is als een wassing. Vuil, KEDAR, wast ons. Wij worden gewassen om los te komen van de schoonheid van de mensen, want dit is slechts een chemische schoonheid die ons te gronde richt. Bedenk alle kankerverwekkende stoffen die in hedendaagse schoonmaakmiddelen en wasmiddelen zitten. Leef zo dicht mogelijk bij de natuur, en ga een relatie aan met de ADAMAH, de paradijselijke diepte van God's natuur. Zo mag je ook komen tot de ADAMAM, de heilige stomheid, DUMA, en de DAHAM, de paradijselijke vloed en overweldiging. Dit zijn allemaal lagen in de ADAMAH waartoe we moeten doordringen.

In de oorlog hebben we dit vuil, KEDAR, nodig als een camouflage, wat ook verbonden is aan spionage. Het houdt ons in de duisternis.

38 Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van CHAY MAYIM (hongersap) zullen uit zijn binnenste vloeien.

Zowel in het Grieks als Aramees staat er niet alleen : binnenste, maar : moederschoot. Geloof is in het Grieks ook veel dieper, namelijk : gehoorzamen. Schrift is in het Aramees inscriptie. Vloeien in het Aramees is kastijden en temmen, opvoeden. Dit is wat MAYIM doet.

Toen HAGAR Ismael voedde met MAYIM werd er ook in het Hebreeuws soms gebruikt gemaakt van een voedster. Ook Abraham stelde een voedster aan, die HAGAR hielp Ismael op te voeden door MAYIM. CHEMETH wordt vaak gewoon vertaald in fles, maar het betekent in de worteltekst : CHOWMAH, muur, een meisje niet makkelijk te benaderen. Zij moest dus meehelpen ISMAEL te voeden met MAYIM. Ook Ismael wordt een NA'AR genoemd, een slavenjongen.

In het Aramees wordt in het originele NT Jezus gedoopt in MAYIM. Jezus is tweeledig, als de slavenjongen en als de CHASMA. In het Aramees wordt de slavenjongen gedoopt, bekleed, met MAYIM, als een wassing. Dit gebeurde ook met offerdieren in het OT. Dan wordt dus de doop in MAYIM aangesteld voor alle slaven van de CHASMA. Dat wil dus zeggen dat de doop in water totale onzin is, zelfs in Bijbelse context. In driedelige vorm is er dus ook Jezus als offerdier, en daarin moet onderscheid gemaakt worden tussen ware schuld (echte vijand) en speel-schuld (schijn-vijand). Dit komen we ook tegen in het leven van Iyowb. Jezus beeldt dus diverse dynamieken uit.

Zo houdt ook Salomo een loon systeem, een tucht systeem verborgen in de wortel tekst, wat erg belangrijk is om aan het genade systeem van bedriegelijke en oneerlijke gaven te kunnen ontkomen. Hooglied in de grondtekst en worteltekst laat dit pad zien.

in het Aramees is dit : RHEMA (RAHMA) : moederschoot, ingewanden (darmen), genitalien

13 Mijn geliefde is mij een bundeltje mirre, hij zal liggen tussen mijn borsten de gehele nacht.

Alweer wordt hier DOWD gebruikt voor geliefde, oftewel het wortelwoord van David.

15 Zie, gij zijt esthetisch, mijn liefste, o, gij zijt esthetisch, uw ogen zijn als duiven.

5 Donker van huid ben ik, doch bekoorlijk, dochters van Jeruzalem, als de tenten van Kedar, de gordijnen van Salomo.

Het komt er allemaal op neer dat de Westerse vertaling alles zo zoet en vredig probeert te houden in Hooglied, terwijl het originele Hooglied veel oorlogs-zuchtiger is.

1 Het weinige, een slaaf van de Chasma, uitgenodigd tot het jachtmaal, tot loon, afgezonderd tot verkondiging van de jacht en het vee-feest van de Moeder, 2 dat Zij tevoren door haar profeten beloofd had in de heilige Schriften – 3 aangaande de Chasma, gemaakt door het zaad van DOWD, door woede, het koken, door SARX, het trekken tot het oordeel, het vissen.

SARA is degene die woede opwekt voor de oorlog, en waardoor de CHASMA dus bestaat, als zijnde eeuwige wetten.

: 4/5 – door chasma (chrio, cheiro) hebben wij tucht ontvangen om gehoorzaamheid te bewerken

Het komt er dus op neer dat de CHASMA in stand wordt gehouden door woede (DOWD, david) en vrees (SHALAM, salomo). Het zijn twee belangrijke pilaren voor de schepping, twee opvoeders.

4 naar de gnosis der heiligheid door de oorlogs-oproep, wedergeboorte, verklaard Chasma te zijn in kracht, Chasma – 5 door wie wij tucht en het apostelschap ontvangen hebben om gehoorzaamheid des geloofs te bewerken voor haar naam onder al de heidenen, 6 tot welke ook gij behoort, geroepenen van de Chasma.

7 aan alle geliefden Gods, geroepen heiligen, die te Rome zijn: kastijding (Aramees) zij u en EIRENE van CHRIO-CHEIRO, het tucht-systeem

Geliefden is DOWD in het Hebreeuws, de woedende, het koken (het wortel-woord van David, de kern die hij verborgen houdt). EIRENE is het Griekse doden-orakel, wat in het Hebreeuws NACHAS is, de slang in het paradijs. Dit betekent 'opvoeding' en heeft als Levitische waarde : vee-fokkerij (NAKAS). Dit wordt dus toegewenst aan hen die in DOWD zijn, in woede, als een belangrijke sleutel tot CHASMA. Er is geen hoop voor hen die niet woedend gemaakt kunnen worden door de CHASMA, hetzelfde als voor hen die geen vrees meer hebben.

In de wortels zullen de 'nakers' dus uiteindelijk zichzelf vernietigen. Zij dragen hun eigen vernietiging binnenin. Het is dus een tijdbom. Zij zijn opgesteld om de gnosis te bewaken, en om de genen zonder woede en vrees mee te sleuren in het verderf, ver van de gnosis vandaan. Wij moeten dus klaarkomen met het hele naker mysterie van de slang van het paradijs, van de NAGAS. Dit is dus wat ons wordt toegewenst in Romeinen 1.

DOWD (David), oftewel woede, was dus hetgene wat de nakers kon plunderen, zoals we zagen in I Koningen 18 en Romeinen 1.

Wij moeten het zegel van de oppervlakkige David verbreken en komen tot de DOWD-woede om aan David te ontkomen, en zo te komen tot de kern. Dit is een belangrijke, zelfs noodzakelijke sleutel in het christelijke labyrint.

EIRENE is SLAM, SLM, SLAMA in het originele Aramese NT, wat oorlogs-groet betekent, ook als een aanmoediging en oproep tot de oorlog, en waar ook het woord 'SALOMO' op is gebaseerd, en veelal door de corrupte Westerse vertalingen in 'vrede' wordt vertaald, terwijl het in diepte het tegenovergestelde is. Dit is dus verbonden aan de slang in het paradijs, wat dus in diepte een oorlogs-machine is, en waar SALOMO voor staat. DOWD, woede, waar olie een beeld van is, is dus hetgeen waarmee deze machine gesmeerd moet worden. SALOMO is dus een type van de slang in het paradijs. Hij bewaakte de Chasma, de moeder schoot. Hij richtte deze op door DOWD. Zowel de slang als Salomo staan voor 'verborgen kennis'. Deze richten zij op door opvoeding, als een oproep tot de oorlog. In Levitische zin gebeurt dit door de vee-houderij. Dit is in de worteltekst waar het evangelie over gaat, in het Grieks.

9 Want de Moeder, die ik met mijn gnosis dien in de veehouderij van Chasma, is mijn getuige, hoe ik onophoudelijk te allen tijde bij mijn gebeden maak dat ik u gedenk,

Het vijandelijk vee moet dus bereid en geofferd worden, zodat de herinnering van de gnosis weer vrij kan komen. De Moeder moet hiervan een getuige zijn. POIEO-MNEIA

10 maar heerlijkheid, eer en EIRENE over ieder, die het goede werkt, eerst de Jood en ook de Griek.

EIRENE, het doden-orakel, or SLAMA in het Aramees, waar Salomo op gebaseerd is, oftewel door het vech-slavenschap verdien je SALOMO. Dit is een groot sieraad, waardoor je juist los kunt komen van de oppervlakkige 'slang in het paradijs', maar doorgang krijgt tot de onderwereld als door een verborgen tunnel. Dit is hetzelfde als door DOWD (David) komen tot SALOMO.

25 Chrio-Cheiro, het tuchtsysteem, de Chasma heeft God voorgesteld als zoenmiddel, hilasterion, in de wortels : VISSER, door de slager-slavernij (ISMAEL), om rechtvaardigheid te tonen.

27 Waar blijft het roemen dan? Het is uitgesloten. Door welke wet? Der werken? Neen, maar door de wet van geloof, PISTIS : de wet van slavernij.

Wet in zichzelf heeft als betekenis in de wortels in het Grieks : het onderscheiden en indelen van vee.

31 Stellen wij dan door slavernij de vee-indeling (wet) buiten werking? Volstrekt niet; veeleer bevestigen wij de vee-indeling.

De leugen kan de waarheid nooit helemaal opslokken en vernietigen, totaal wegvagen. Er blijven altijd sporen van de waarheid achter. De leugen is de slaaf van de waarheid. De waarheid is niet verloren, alleen verdraaid. Daarom moeten wij de waarheid terugroven.

6 Maar het is niet mogelijk, dat het woord Gods zou vervallen zijn. Want niet allen, die van Israël afstammen, zijn Israël, 7 en zij zijn ook niet allen kinderen, omdat zij nageslacht van Abraham zijn, maar: Door ISAAK zal men van nageslacht van u spreken.

Het is belangrijk te zien hoe de vijand de schatten heeft ingedeeld, en de rode draad erin terug te vinden. Ze kunnen niet alles verborgen houden. ISAAK blijkt dus sleutel te zijn. We zagen de vier MAYIM-bronnen van ISAAK, die kwamen na de bron van HAGAR, de put van honger-visioenen.

Als het om het evangelie gaat, dan gaat het altijd om 'geloof in het bloed', oftewel slavernij tot de bloedvergieter, slager, wat voor ISMAEL staat, de broer van ISAAK.

8 Maar wat zegt zij? Nabij u is het woord van honger, RHEMA, in uw mond en in uw hart, namelijk het RHEMA des geloofs, van de slavernij, dat wij prediken.

RHEMA, het gesproken, levende (chay, honger) woord komt van het Aramese RHEMA wat in het Hebreeuws DOWD is, David, de woedende. Dit is dus het woord van woede wat de slavernij opwekt. RHEMA is het mes van de gelovigen in Efeze, het mes van de gnosis, en de tong van Christus in Openbaring, het mes in de mond. Dit is waar David voor staat, in tegenstelling tot Adam, die meer de stilte is. Dit is dus wat honger voortbrengt, het woord van woede, het woord van slavernij. Hierdoor overwinnen wij DAVID.

17 Zo is dan PISTIS, het geloof, slavernij, uit het horen, en het horen door het woord, RHEMA, DOWD, van Christus.

15 Gelijk geschreven staat: Hoe liefelijk zijn de voeten van hen, die het evangelie van EIRENE, vrede, brengen.

In het originele Aramees staat er voor het Griekse EIRENE : oorlogs-oproep, SLM, SLAMA, Salomo, als het evangelie van Salomo, wat ook weer terugkomt in Efeze 6, waar de voeten toegerust worden met het evangelie van Salomo, oftewel het evangelie van de oorlogs-oproep, wat juist tegen de vrede ingaat. Evangelie zelf betekent jachtsfeest, en voeten zijn in het Aramees een pelgrimsfeest, zoals het CUKKAH feest van de trekkende jagerstenten.

Christenen denken vaak dat genade gratis is, een vrije gift, maar in het Grieks betekent 'charis', wat ze lui in 'genade' vertalen veel meer. Het betekent 'beloning', 'reward', 'betaling', dus het is niet zomaar vrij en gratis waar je helemaal niets voor hoeft te doen en wat zomaar voor iedereen ter beschikking gesteld is. Charis wordt ook besproken in Romeinen 11, waar het eerst gaat over de tijd van Elia waarin er 7000 hun knieen niet voor de Baal, de mannelijke superioriteit, het mannelijke meesterschap, hebben gebogen, en dan dat er in de tijd van de Romeinen ook zo'n overblijfsel is door 'charis', als een loon. Moederschap en loon hebben dus met elkaar te maken. Dit is een jachtsloon, een bounty, in de grondtekst.

1 Ik vermaan u dan, broeders, met beroep op de barmhartigheden Gods, dat gij uw lichamen stelt tot een levend, (verhongerd) heilig en Gode welgevallig offer.

20 Maar, indien uw vijand honger heeft, geef hem te eten; indien hij dorst heeft, geef hem te drinken, want zo te doen zult gij vurige kolen op zijn hoofd hopen.

Te eten geven is psomizo, wat alleen maar om hele kleine beetjes gaat. Het komt van psomiom, wat 'fragment' betekent, en 'beetje'. 'Zo te doen', poieo, betekent : 'voorbereiding voor het offerfeest'. De vijand, als vijandelijk vee, wordt uitgehongerd in de grondtekst, voor een offerfeest. In het Aramees gaat dit om een religieus ritueel (BADA).

Hoofd, kephale in het Grieks, is een afgehakt vee-hoofd, verbonden aan onthoofding, waartoe de vijand bestemd is in dit vers. Ook betekent kephale 'chief', en komt van het woordje 'kapto', vastgrijpen, aanvallen, binnenvallen en in bezit nemen. Het houdt in dat de leider van de vijand, de territoriale demoon, de baas, de alpha, gevangen wordt genomen. KAPTO betekent ook vastbinden. Hier komt het Engelse woord 'CAPTURE' vandaan.

10 De liefde, AGAPE, DOWD (David, de WOEDE, arena) is de vervulling der wet, de vee-indeling, vee-fokkerij, de onderscheiding van vijandelijk vee (ADAM'S paradijselijke opdracht).

Hierom moeten wij klaarkomen met het David-probleem, met het David mysterie, en komen tot dat wat het verborgen en verzegeld houdt. Liefde moeten we vertalen in WOEDE en ARENA volgens deze regel.

Elia zou het hart van de kinderen terugbrengen tot de Moeder. Johannes de Doper, die ook wordt aangekondigd als Elia, zou terugkomen om de kinderen terug te brengen tot de moederschoot in de grondtekst. Johannes de Doper werd onthoofd als het teken van de hoofd-besnijdenis, de besnijdenis van het verstand, oftewel de gnosis. Hierdoor ontvangen wij goddelijke kennis en komen wij in contact met de moeder. Het mannelijke onbesneden verstand kan niet tot haar komen.

In het OT was het Simson die de hoofd-besnijdenis ontving. Toen de apostelen de gnosis ontvingen in het boek Handelingen in de grondtekst verschenen er tongen van vuur op hun hoofden, als teken van de hoofd-besnijdenis. Ook wij moeten ons hier ernstig naar uitstrekken. Dit is een uitstorting van de eeuwige woede. Dit gebeurt als het zegel van David is verbroken. Deze eeuwige woede moet verbonden worden aan eeuwige vrees, de gordijnen van Salomo (Shalam, SLM), de EIRENE in het NT, de oorlogs-oproep. De verbinding DOWD-SLAMA (David-Salomo) is dus de verbinding WOEDE-VREES, tot het terugbrengen tot de moeder schoot en de arena. De VREES wordt gebracht door Bilhah. Zij betekent in de worteltekst : vrees, bang maken, alarmeren, paniek, aan het schrikken maken, BAHAL. Vrees is het wiel van Bilhah. Leah bracht door het wiel van woede Ruben, zaad, MAYIM, voort, die daarna tot Bilhah ging, vrees. De vader was Jakob, maar in de grondtekst staat IYSH van Leah, wat 'slaaf van Leah' betekent. Ook Jakob kampte met haat en woede naar Leah.

Het pinksterfeest staat dus voor de uitstorting van de eeuwige woede. Het kerstfeest houdt wat anders verborgen, namelijk de eeuwige vreze. Oorspronkelijk was het een loon-feest, maar men maakte er een genade-feest van om de Vreze te doven.

De voorhangsels van Salomo waren een beeld van vrees in de grondtekst lagen van Hooglied. Salomo was de koning van wijsheid, waarvan de vreze het begin is, zoals de Spreuken zeggen. De vreze is het voorhangsel van de wijsheid in die zin.

In de tempel van Salomo, in het voorste gedeelte bij de ingang, stonden twee bronzen pilaren genaamd Boaz en Jachin. In de grondtekst lagen is Boaz een beeld van David, woede, oorlogszucht, en Jachin een beeld van Salomo, hardmaken, oprichten, erectie, vrees. Ook was er een ander bronzen object, namelijk de bronzen zee, de bronzen YAM, het priesterlijke wasvat, als een heenwijzing naar Jezus Christus, JOM. Dit beeld werd gedragen door twaalf runderen, als een heenwijzing naar de twaalf discipelen. Het wasvat om de schuld te wassen was juist ervoor om de schuld te brengen.

Dit was het voorportaal van Salomo's tempel. Zo werd de mens ingewijd. Diep in de esoterie is schuld ook weer heel bruikbaar. Daarom zal Jezus Christus herdefinieerd moeten worden.

De slaaf Jezus, die de slaaf was van de CHASMA, ging door een aantal processen van kastijding heen. In deze dynamieken komen ook weer deze drie objecten terug van woede, vrees en schuld. De opstanding en de hemelvaart zijn in de grondtekst verbonden aan de oorlogs-oproep.

Dit is dus de zogenaamde TULIP wet. Calvijn is de grootste naam in de kerkgeschiedenis, zoals Paulus dat was in het NT, en David in het OT. Zij waren de centrums. Het was één en dezelfde geest :

Woede en Vrees zijn beiden bewakers van de gnosis, als David en Salomo, twee slangen van het paradijs. Wij moeten klaarkomen met dit mysterie, in de theologische wiskunde, om zo Etnus en Desis te kunnen verslaan. Desis staat net onder Etnus. De strijd tegen Etnus zal een nieuw tijdperk zijn. Etnus kan verschijnen als een ratelslang. De strijd tegen Sepra zal overvloeien in de strijd tegen Etnus. Etnus is woest nu, want hij heeft zich altijd verborgen gehouden achter Sepra, maar zijn schuilplaats is nu ontdekt. Dit is de grote Davids-demoon, de ratelslang, die uit zijn nest is gejaagd nu. Deze ratelslang kan heel lang worden, en kan vuur en gif spuwen. Deze ratelslang kan ogen verblinden, en blind houden met zijn gif. Deze ratelslang kan verlammen en kan mensen in bezit nemen om ze daarna op te richten in zijn leger als zombies.

Ook kan deze geest als een levensgrote haai verschijnen, en als een vliegende haai.

Als we de Jezus Christus code bekijken, dan zien we dat het een golf-patroon is wat er verborgen gehouden wordt. Het is de relatie tussen de slaaf en de moederschoot. Jezus, het Griekse Iesous, is een corruptie van het Hebreeuwse woord IYSH, slaaf, en Christus is een corruptie van het woord CHASMA, de moederschoot, wat ook de wortel van Christus is. IYSH en CHASMA zijn dus twee verschillende dingen die door Jezus Christus verborgen worden gehouden en aan elkaar worden geplakt alsof het hetzelfde zou zijn. Jezus, IYSH, slaaf en Christus, CHASMA, moederschoot, moeten dus van elkaar gescheiden worden, en het golf-patroon hiervan, de wisselwerking, moet ontmaskerd worden. Dit is een zeer belangrijk om zo met het hele Jezus Christus mysterie klaar te komen. Ook zien we hoe de oerjagerin afrekent met het offervarken, de SUS, die in het Romeinse rijk werd gelegaliseerd als IE'SUS, JE'SUS, oftewel : 'het varken, beest, uit de aarde'. Dit beest moest aanbeden worden. Dingen werden dus omgedraaid. In het OT was de IYSH, de slaaf, een woord wat werd gebruikt voor de aartsvaders. Ook Adam was de IYSH, de slaaf, van Eva. In de vertalingen werd dit weggelaten, want dit zou de patriarchie aantasten. Het Jezus woord werd gebruikt om dit alles af te dekken, en om te leiden tot de Vader.

De Chasma staat dan voor de DUIZEN, de moederschoot van de planeet VAR, het tegenovergestelde van de patriarchie. De DUIZEN mag dan bekend staan als wreed, maar dat is de enige manier om de patriarchie te breken. Er is heilige wreedheid. Dit is de enige manier om met de parasieten van genade af te rekenen.

Met David is precies hetzelfde aan de hand. Er wordt een golf-beweging verborgen gehouden van de slaaf en de moedervoeten. Wij moeten gevoelig worden voor dit patroon, en zo het David-zegel verbreken.

Alle misvertalingen en corrupties van de oudere grondteksten hebben het christendom opgericht, als een monsterlijk geloof.

1 De mens nu had gemeenschap met Eva, zijn vrouw, en zij werd zwanger en baarde Kaïn; en zij zeide: Ik heb met des HEREN hulp een IYSH (slaaf, vechtslaaf) verkregen.

In de grondtekst lagen van het OT wordt het duidelijk dat als er een jongetje was geboren, dan werd het een IYSH genoemd van de moeder, een slaaf of vechtslaaf. Dit werd gedaan om de jongen eraan te herinneren dat hij verbonden moest blijven aan de moederschoot, als een archetype. Dit principe komen we ook tegen in de boeken van Var.

Zowel in de Var boeken als in de grondtekst lagen van het OT moest de slaaf van de moeder later overgedragen worden aan een vrouw :

24 Daarom zal een IYSH (slaaf) zijn moeder verlaten en een vrouw aanhangen, en zij zullen tot één vlees zijn.

Verlaten kan ook negeren betekenen en voortgaande slavernij, maar dan op een andere manier, zodat het meer gedeelde slavernij is.

BASAR wordt vertaald als vlees, maar is veel meer. Het is ook het evangelie, de prediking van het goede nieuws, wat in het Grieks dus de runderjacht is, of de jacht en het daarbij horende feest. Letterlijk staat er dan : “en zij zullen samen op jacht gaan.”

In het Aramees is 'verlaten' ook : 'toegeven', 'belijden'. De IYSH, slaaf, geeft toe aan de moeder, en er komt zo een vrouw bij. Ook kan het in het Aramees gewoon over de moeder gaan, waaraan de IYSH zich uiteindelijk onderwerpt, zodat zij samen op jacht kunnen gaan. De moeder is dan ook 'de vrouw' die hij aanhangt in de zin dat vrouw ATA is in het Aramees, wat in de oertaal “moeder” betekent. Ook gaat het in het Aramees over een scheiding. Veel Westerse vertalingen zeggen : “Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten”, maar in het Aramees gaat het over de bron, de oorsprong (de moederschoot) en de basis, de moeder (de moedervoeten).

BASAR is in het Aramees 'penis'. “Zij zullen tot één vlees zijn' is in het Aramees iets heel anders. “Zijn” is “een markering aanbrengen”, en “één” is in de Hebreeuwse worteltekst “scherp”. Er wordt dus een piercing aangebracht in de penis, of dit gaat gewoon over de besnijdenis. Het was heel normaal dat vrouwen hun kinderen besneden, niet alleen vanwege religieuze overtuiging, maar ook vanwege hygiene. Er werd dus een merkteken gemaakt op de IYSH, om hem aan de vrouw te verbinden, wat dus ook gewoon een neksieraad kon zijn, of een halscollar, om zo de overdracht vast te leggen in een uiterlijk teken. Besnijdenis was in die zin een teken van slavernij, van verbintenis met de moederschoot. Besnijdenis ging niet alleen om de besnijdenis van de penis, maar ook om besnijdenis van het hoofd, wat werd uitgebeeld door een neksieraad of een halsketen.

Zoals Adam en Eva stammen waren in de grondtekst, zo kan dit ook op Jezus Christus van toepassing zijn, juist ook omdat archetypes zich voor zulke flexibiliteit lenen. IYSH SUS CHASMA kan voor drie stammen staan :

De IYSH is dus een vechtslaaf, en daarom staat er dat wij als Iesous, Jezus moeten worden, als de IYSH, want Jezus is een corrupt woord om dit af te dekken. De IYSH is dus een archetype voor de vechtslaaf. Deze moet dus gescheiden worden van de CHASMA, de moederschoot. Jezus moet dus gescheiden worden van Christus. Het mes moet er doorheen. Met de bijl of tomahawk wordt er op deze eenheid ingeslagen totdat het twee delen zijn : de slaaf en de moederschoot. Dit is dus een stuk theologische scheikunde. Verschrikkelijke horror-taferelen spelen zich af wanneer Jezus Christus als één geheel wordt gezien. Dit vormt siamese tweelingen, wat verschrikkelijke gevolgen heeft. Het veroorzaakt onpeilbaar trauma.

21 Zij zal een zoon baren en gij zult hem de naam IYSH, de vechtslaaf (Iesous, Jezus) geven. Want hij is het, die het volk zal redden van HAMARTIA, Grieks : het missen van het merkteken, het missen van slavernij.

Dit betekent dus dat de vechtslaaf het volk terug zal brengen tot heilige slavernij.

IYSH werd geboren in Betlehem, Bethleem in het Grieks, van het Hebreeuwse Beyth-Lechem. Beyth komt van Bayith, wat onderwereld en gevangenschap betekent, kooi, kennel, een beeld van de vagina. Ook betekent het : hol van wilde dieren en heilige tent. Dit komt van Banah, een woord gebruikt voor matriarchie, van moeders en hulp-voedsters. Lechem komt van Lacham : vechten, oorlog, arena. De vechtslaaf werd dus geboren in de arena, in gevangenschap, waar Bethlehem in de worteltekst lagen voor staat. Dit was dus een geboorte in de onderwereld.

5 en van de IYSH “van de” CHASMA (vechtslaaf van de moederschoot ; Jezus van de Christus), de getrouwe getuige, de eerstgeborene der doden en de overste van de koningen der aarde. Hem, die ons liefheeft en ons uit HAMARTIA, slavernij-loosheid, verlost heeft door AIMA, bloedvergiet.

'Eerstgeborene der doden' is in het Grieks : “de hoogste rang van de zwakken”. De getrouwe getuige is een slaver zelf, als vechtslaaf, “een slaaf om slaven te maken”. Dit is dus een slaven-overste onder de slaven.

“Overste van de koningen der aarde” is in het Grieks : “archon” van de “basileus”, “overste van de oversten”. De basileus is in de wortels de “voet”. Weer is dus de voet het teken van heerschappij. In het Hebreeuws is dit “van de onderwereld.”

Er zijn dus verschillende 'IYSH'. Er zijn rangen als vechtslaaf. De KYRIOS IYSH, de zogenaamde “Heere Jezus”, is een hogere rang, wat komt van KUROS, superioriteit. De KYRIOS IYSH is in het Grieks een “bezitter”, een slaaf die dus zelf ook meester is, die controle heeft over een persoon. Maar ook een KYRIOS IYSH is onderworpen aan de CHASMA, de moeder schoot.

15 Al wie belijdt, dat IYSH, de vechtslaaf (Jezus) de Zoon van de CHASMA, de moeder (God) is – CHASMA (God) blijft in hem en hij in CHASMA (God).

Belijden is ook feestvieren. De vechtslaaf is dus de zoon van de moeder schoot, en dit is wat de ware gelovigen vieren. Nu zien we ook waarom er zo op gehamerd wordt : “Jezus is de Zoon van God”. Dit probeert namelijk iets verborgen te houden. Alleen vechtslaven kunnen tot de Moeder komen. Daarom is de IYSH-initiatie de sleutel.

2 Hieraan onderkent gij de pneuma (gnosis) van de CHASMA (moederschoot, God) : iedere gnosis, die belijdt, dat de IYSH van de CHASMA (Jezus Christus) in het vlees gekomen is, is uit de CHASMA.

In het vlees is in de grondtalen : “BASAR”, de gezamelijke jacht, het op jacht gaan met de vrouw of moeder. De IYSH moet dus met de CHASMA op jacht gaan. Ook gaat het zoals we zagen om een merkteken, een neksieraad of keten, of een ander teken, zoals een piercing, of gewoon de besnijdenis. De IYSH moet samen met de moeder het jachtsfeest vieren of het overwinningsfeest (het goede nieuws, het evangelie), als een teken dat de IYSH uit de CHASMA is gekomen. Heel logisch dus, en dit wordt juist verborgen door alle paswoord-interrogaties in de kerk waar men wil dat je belijdt dat “Jezus in het vlees is gekomen.” Daar gaat het dus helemaal niet om, maar zulke spelletjes spelen de stadse materialisten dus, om te kunnen ontkomen aan de gnosis.

3 en iedere geest, die Jezus niet belijdt, is niet uit God. En dit is de geest van de antichrist, waarvan gij gehoord hebt, dat hij komen zal, en hij is nu reeds in de wereld.

Hier gaat het dus om de anti-chasma die niet belijdt dat de IYSH een slaaf is van de moeder schoot. De anti-chasma is namelijk de patriarchie die vrouwen onderdrukt en de man aanbidt.

19 Daar wij dan, jagers, volle dapperheid bezitten om in te gaan in het heiligdom, van slavernij en bloed-offers door AIMA, het bloedvergieten als IYSH, vechtslaaf, zijnde.

Dit vers is belangrijk. Toen de worteltekst, grondtekst en gnosis-context van dit vers aan de orde kwam begonnen er katten te janken in de onderwereld, en kregen de toehoorders kippenvel. Er knapte iets in de andere wereld, en iedereen was direct in een andere frequentie. De toon was ineens anders.

10 Krachtens die wil zijn wij eens voor altijd geheiligd door het offer van het lichaam van Jezus Christus.

11 Voorts staat elke priester dagelijks in zijn dienst om telkens dezelfde offers te brengen, die nimmer de zonden kunnen wegnemen; 12 deze echter is, na één offer voor de zonden te hebben gebracht, voor altijd gezeten aan de rechterhand van God, 13 voorts afwachtende, totdat zijn vijanden gemaakt worden tot een voetbank voor zijn voeten. 14 Want door één offerande heeft hij voor altijd hen volmaakt, die geheiligd worden.

15 En ook de pneuma, gnosis, geeft ons daarvan getuigenis, 16 want nadat hij gezegd had:

Het eenmalige offer waar ze het altijd over hebben in de kerk is in het Hebreeuws iets heel anders. “Eén” is in de Hebreeuwse worteltekst “scherp”. Er wordt dus een piercing aangebracht in de IYSH, een merkteken, en in Genesis 2: 24 gebeurde dat in de penis, BASRA. Hiermee wordt de IYSH verbonden aan de Wet van de CHASMA. De gespleten top van de BASRA stelt namelijk de wet voor en de bloedgas-longen.

Het boek Spreuken was geschreven voor IYSH, vechtslaven, om YADA te ontvangen, doctrine, om PELA te verstaan, symbolen en enigmas, om YAYU/ YAYUTA te ontvangen, letterlijk : sieraden voor het 'mannelijke' geslachtsdeel, oftewel sieraden van de goddelijke verlamdheid (in het boek Iob zijn sieraden wapenen, werktuigen, gerei van overwinning, promoties). In het boek Spreuken wordt bestraffing en kastijding gezien als het inbrengen of inprinten van het testament, PUQDAN, PUQDANA.

Iyowb zag dat de URIM op de top is van de heilige BASRA. Zo is dus ook het paradijselijke lichaam. De visioenen door de URIM op het mannelijke geslachtsdeel zal de wapenrusting en de jachtrusting, en het juk (teugels), en de nieren (zetel van gevoel) naar een hoger level van dogma brengen. De mannelijke geslachtsdelen die het paradijselijke lichaam van de onderwereld vormen moeten beteugeld worden, en dat gebeurd door de URIM, de ogen die op hen geplaatst zijn om visioenen voort te brengen. Deze uitrustingen bestaan ook uit ringen en piercings (juwelen) – KELIY. Dit is weggelegd voor de IYSH, waardoor de kerk zich als een halve gek ging blindstaren op Jezus, om zo de waarheid over de IYSH verborgen te houden.

Ook de uitstorting van de heilige tongen van vuur op de hoofden van de jagers in het boek Handeling was hiervan een beeld, en ook de doornenkroon, wat scalpering is in de worteltekst, en wat ook wijst op de besnijdenis als een beeld.

De Heilige Vrees is in de grondteksten de hoogste kennis (Spreuken 1 : 7), en niet alleen maar het begin van kennis. Dan staat er dat we ons moeten uitstrekken om de wet (Tohrah) van de afscheiding te ontvangen als ketenen (ANAQ) om de hals, wat in de grondtekst betekent de rijdster op beesten, leider van vele leiders, machtige koningin. Als eerste moest de IYSH Hebron veroveren om het beloofde land in te kunnen. Hebron betekent necromantie, terugwijzende op de slang, en wat in het NT eirene is, wat vaak in vrede wordt vertaald, maar wat een oorlogs-oproep is. Dit is verbonden aan Salomo. De kinderen van ANAQ, de halsketenen, waren daar. Hebron was zeven jaar eerder gebouwd dan Zoan, plaats van afscheiding, waar de farao woonde ten tijde van de Exodus. Zoan behoorde tot Mitsrayim, Egypte, wat 'ketenen' betekent in de diepte, en siege, belegering (hemel). Zoan is Tanis in het Grieks, wat de hoofdstad van de Shepherd Dynasty is.

Hier woonden de kinderen van ANAQ, de kinderen van de halsketenen. Dit worden sieraden van tucht genoemd in Spreuken 1, CHEN. Dit komt van het woord CHANAH, wat siege betekent, en doen neerbuigen, om het volk in de goddelijke verlamdheid te houden, en de goddelijke verhongering (vasten). Dit hele idee bevestigt ook de bescherming tegen het groeien van de voorhuid door vleselijke inmeng. Dat is ook wat CHANAH betekent : verwerping. Daarom is CHEN, ANAQ, de halsketenen, een blijvende besnijdenis.

De MSY IYSH is de diepte van het woord Mozes, en veel accurater voor de persoon van Mozes, als zijnde zwakheid, verhongering. De MSY IYSH moest het volk hier naartoe leiden, naar de honger in de wildernis om het volk zwak te maken, leeg te maken, zodat het de openbaringen van de Moeder kon ontvangen. Dit was ook om het volk te testen en te ziften. De MSY IYSH is het pad door de wildernis, ook voor DOWD als een MSY IYSH. In Psalm 6 wordt MSY besproken als het proces om tot TESWI, te leiden, de voeten van Moeder God, Haar fundament, ook als een bed. DOWD maakt Haar voeten nat met tranen, waar hij ook tot zwakheid komt. MSY moest YAM, JOM, de zee, verslaan, scheiden, door zijn YAD op te heffen, door de erectie van zijn penis. Dit is een proces van DOWD. In Exodus 34 : 4 nam de MSY IYSH de twee afdelingen van de wet in zijn YAD. De wetten werden dus in zijn YAD gegraveerd. Zo werd de MSY IYSH voorbereid om in Exodus 35 : 29 door zijn YAD offers te brengen. In Deuteronomium wordt de metalen KECEPH besproken, de YAD-piercing als de YAD-ring, een sieraad, om geleid te worden door de Moeder. Dit is het teken van de IYSH wat zo slap in het eenmalige offer van Jezus wordt vertaald. Ook Mozes is een stam, van heersende vechtslaven, de MSY IYSH, die ook hogere rangen zijn.

De besnijdenis en de scalpering (hoofd-besnijdenis) die door de Levieten gebeurde was dus allemaal om het contact met de Moeder te herstellen, en om de YAD te herstellen als een boodschapper. Die besnijdenis zou moeten leiden tot de KECEPH, de YAD-piercing-ring. Weer zien we het belang waarom DOWD als MSY IYSH doorstoken moest worden in het OT, en de doorstekingen van Jezus wijzen daar op terug. Het is niet genoeg om alleen maar besneden te worden. We moeten ook gepierced worden door de Moeder. Het teken van de IYSH gaat dus diep.

DOWD was beschreven als een Messias, een MSY IYSH, maar ook Saul werd beschreven als een Messias, maar die viel later af, zodat we te maken hebben met een gevallen Messias. Messiassen kunnen dus afvallen, en er zijn valse Messiassen, zoals in het geval van Jezus. Jezus is gewoon één van de Messiassen in een rijtje Messiassen waarnaar het volk gebedeld had. Het volk wilde een Messias.

DOWD versloeg een aantal volkeren als MSY IYSH, wat te maken had met YAD en TEQAN, het erecte geslachtsdeel. De Moabieten zagen mayim, sperma, rood worden als bloed. Daarna werden ze verslagen door de IYSH stammen. Dit gebeurt ook in Openbaring : de wateren, MAYIM, het sperma, zal bloed worden. Het bloed van de vijand is het zaad. DOWD als MSY IYSH versloeg de vijand, en kwam zo tot de Moeder. Wij moeten de vijand verslaan om zo tot de Moeder te komen. In die zin is DOWD als een MSY IYSH, een hoge rang vechtslaaf, als een voorbeeld. Wij moeten deze gnosis voor onszelf gebruiken, en zo zelf verantwoordelijk worden. In die zin slachten wij de vijand af door de YAD/ TEQAN, brengen wij God een boodschap. Dit is dus door het bloed van de vijand die DOWD slachtte door de gnosis. Dat is wat AIMA inhoudt, de ADAMAH, de grond van het paradijs. Het zaad wat in bloed verandert, oftewel het bloed wat tot zaad wordt, is het teken van de overwinning over Moab, hebzucht (II Koningen 3 : 22). DOWD is dus een archetype van een MSY IYSH.

DOWD overwon de Filistijnen door zijn YAD in I Kronieken 14 : 10, als de uitstorting van mayim/ zaad, in Baalperazim, als een grote vernietiging van hun beelden. Het was een MSY IYSH beeldenstorm. Baalperazim betekent Heer van het Voortbreken.

De Levieten waren de slagers in dienst van DOWD in de grondtekst van II Kronieken 23 : 18. DOWD wijdde zichzelf toe aan de YAD van God in Psalm 21 : 8. Belangrijk was het dus om tot de TEQAN te komen, de oprijzing van de YAD. Dit proces is ook wat de Jezus- Heilige Geest – verhalen verborgen hielden. Jezus stierf, raakte in de verlamdheid, YAD, en stond vandaaruit op in de TEQAN, als de opgestane Baal. Nu moeten wij dit dus allemaal terugvoeren tot DOWD, om dit in de juiste context te krijgen. Zoals we zagen probeerde Jezus te veel de oorlog uit te doven, en dat kwam de Illuminati goed van pas. DOWD leert ons weer oorlog te voeren in het goddelijke. In het OT is de YAD-TEQAN het evangelie, en DOWD-MSY is hiertoe de weg. Als wij de TEQAN binnen gaan worden wij door Levitische initiaties in de hierarchie van DOWD gebracht. Die hierarchie is nodig om over de vijand te heersen. DOWD is het pad van overwinning, tot de Moeder. Dit is geen werelds pad van overwinning, maar het MSY-pad, door de wildernis van zwakheid en uithongering. Alleen hierin zal de TEQAN plaats kunnen vinden, de goddelijke erectie. Dit is dus ons lichaam wat tot een wapenrusting wordt.

DOWD wijst op de moederschoot van God. Door het MSY pad mogen wij tot Haar komen, tot verdere initiatie als IYSH.

DOWD stond op en overwon door de TEQAN, om zo het pad vrij te maken tot de Moeder. Hierdoor worden wij dus niet gered. Het enige wat zal moeten gebeuren is dat we de gnosis ontvangen omtrent deze dingen, om af te dalen in de duisternis van God, en verlichting te vergeten.

De TEQAN betekent het vol worden met het bloed van de vijand, door de AIMA, DOWD, de Bloed-Vergieter.

De TEQAN is de heilige verbinding tussen DOWD en Adam, de dronkenschap van het bloed van de vijand. Het bloed van de vijand moet afgenomen worden, anders is de vijand nog steeds in volle kracht en gevaarlijk, heersende over ons. Dit is een oorlog. Ons verstand moet veilig zijn tegen ingeving van de vijand door het bloed van de vijand, door de dronkenschap. Deze dronkenschap is mind-altering, zoals de drugs-bomen in het paradijs. Dit is hoe een erectie werkt : Bloed wordt in het geslachtsorgaan gepompt. Het is het bloed van de vijand.

De TEQAN is een machtige brug tot het paradijs, en in Adamah leidt het tot de diepte, tot de Adam, de dronkenschap van het bloed van de vijand.

De piercings waren initiatie-tekens op de berg van de Moeder. Berg betekent “hierarchie”, “stelsel van rangen”. In de Var boeken worden vechtslaven vaak onderscheiden door de kralen en veren die ze dragen.

DOWD (David) is dus het bloedvergiet wat veroorzaakt wordt door de IYSH, de vechtslaaf (Jezus), en waardoor hij de overwinning behaald. De CHASMA is meer vaginaal, waar in het OT de CHECED is opgesteld als de eeuwige tucht, als een beeld voor de eeuwigheden die wij binnen moeten gaan, als een beeld van de aars, die meer verbonden is aan DOWD, de woede, de oorlogszucht. DOWD heeft dus ook naast de vierde pilaar van het gnostische calvinisme te maken met de vijfde pilaar, de permanentie, de eeuwigheden. Dit is de CHECED. De anus heeft in het lichaam te maken met oorlog.

31 En zie, gij zult zwanger worden en een zoon baren, en gij zult Hem de naam IYSH (vechtslaaf) geven. 32 Deze zal groot zijn en Zoon des Allerhoogsten genoemd worden, en de Here God zal Hem de troon van zijn vader DOWD geven, 33 en Hij zal als koning over het huis van Jakob heersen tot in eeuwigheid, en zijn koningschap zal geen einde nemen.

DOWD is verbonden aan de vereeuwiging, de vijfde TULIP-pilaar. DOWD is een hogere rang van de IYSH, de DOWD IYSH.

15 In die dagen en te dien tijde zal Ik aan DOWD een Spruit der gerechtigheid doen ontspruiten, die naar recht en gerechtigheid in het land zal handelen.

9 maar zij zullen de HERE, hun God, dienen en DOWD, de koning (in het Grieks : basileus, voet), die Ik hun verwekken zal.

5 Zie, de dagen komen, luidt het woord des HEREN, dat Ik aan DOWD een rechtvaardige Spruit zal verwekken; die zal als koning (basileus, voet) regeren en verstandig handelen, die zal recht en gerechtigheid doen in het land.

In Levitische zin was dit de Iereus Christos in de Septuagint, het Griekse OT. Dit wordt vaak vertaald als 'gezalfde priester', maar 'iereus' is in het Grieks een slager, wat ook weer terugkomt in de tekst van Leviticus 4. De Iereus is een slager, een ritueel bloedvergieter. Zelfs Jeruzalem Ierous- Salam was hierop gebaseerd. Ierous komt van YERUWSH in het Hebreeuws, wat komt van YARAH, bloedsprenkeling, en boogschutter. SALAM is verbonden aan Salomo, de vreze en de oorlogs-oproep. De polis is in het Grieks een arena, een oorlogsveld.

Later werd het Iesous Christos, en Ie-sus, als IYSH-SUS, wat betekent vechtslaaf van het varken, van Rome dus. Zo ontstond de tot slaaf gemaakte consument voor de nieuwe wereld orde in het Romeinse rijk. De mens werd gebonden aan schuld-genade, en raakte zo verlamd. SALAM, Salomo, is een tuchtsysteem en loonsysteem voor de slager. Daarom is het belangrijk terug te keren tot IYSH, voor het overwinnen van SUS, en dan te komen tot IEREUS-SALAM. Deze stad is van 'goud', chrysion, wat komt van 'cheiro', tuchtsysteem, en van 'chasma', moederschoot.

26 Maar het hemelse Jeruzalem is vrij; en dat is onze moeder. 27 Want er staat geschreven:

Verheug u, gij onvruchtbare, die niet baart, breek uit en roep, gij die geen weeën kent; want talrijker zijn de kinderen der eenzame dan van haar, die een man heeft.

Op de planeet Var worden vechtslaven, IYSH, vergeleken met kemphanen, en ook zo genoemd. Het woord hiervoor is VULA.

TAGA komt in de plaats van DOWD, David, en dus in de plaats van IEREUS, oftewel in de plaats van AIMA, de bloedvergieter. De TAGA-VULA is een hoge rang van vechtslaaf.

“Ik zag hen met hun messen. Het waren een soort sikkels verbonden met normale rechte messen. Het waren dubbele messen, met één handvat, een krom mes, en een soort pin die rechtstond. Met deze messen vergaarden zij gnosis.”

In het Aramees in Openbaring zijn het eerste en tweede paard van het eerste en tweede zegel : het zilveren paard en het gouden paard.

In het zesde zegel verandert de maan in bloed. Maan is SAHRA in het Aramees, wat ook 'zilver' betekent. In het Aramees verandert het zilver in bloed, de maan vergiet bloed, als een beeld van het sikkel-mes.

De zon, in het Aramees ook : het goud, veranderd in duisternis, haar en veren. Goud is in de Griekse worteltekst : de moederschoot.

3 En toen Hij het tweede zegel opende, hoorde ik het tweede dier zeggen: Kom! 4 En een tweede, een rossig (Aramees : gouden – vagina in Griekse worteltekst) paard, kwam, en hem, die erop zat, werd gegeven de vrede van de aarde weg te nemen, en dat zij elkander zouden slachten, en hem werd een groot mes, sikkel-mes, slachter gegeven.

2 En ik zag, en zie, een wit (Aramees : zilveren = maan, beeld van sikkel-mes) paard, en die erop zat, had een boog en hem werd een kroon gegeven, en hij trok uit, overwinnende en om te overwinnen.

vrede, eirene, doden-orakel, necromantie, nachas in het Hebreeuws, wat ook “opvoeding” betekent.

Eirene, nachas (als een beeld van Salomo), wordt “weggenomen”, lambano, wat “gevangen door de jacht” betekent, “uitverkozen” en “geplunderd”. De nakas, het paradijselijke slangenras, de “nakers”, “de dochters der mensen”, worden door het gouden paard, de moederschoot, overwonnen, als een trofee gemaakt. Dan wordt het sikkel-mes, het zilveren paard, gegeven. SARA komt dus weer opzetten, juist om de opvoeding te brengen. En zij voedt op tot de oorlog, tot de arena.

De TAGA die in de plaats van David komt veroorzaakt een muur in de linkerkant van het hoofd. Achter die muur aan de linkerkant komen die demonen dan terecht, terwijl de rechterkant van de muur vrij is gekomen. De demonen kunnen gezien worden als lange sprinkhaan-achtige roofparasieten met een zonneschijf op hun hoofd tussen twee hoorns. Dit zijn Egyptische demonen. Dit was een belangrijke hoofdbedekking die de Egyptische goden droegen. De gouden schijf in het Grieks, chrysion, staat voor de vagina in de worteltekst, en de twee hoorns stellen twee penissen voor. Goud is een beeld van de moederschoot wat als een zegel verbroken moet worden. Het goud zal veranderen in duisternis, haar en veren. De zonneschijf moet verbroken worden, want het is een zegel op de moederschoot. Deze zonneschijf houdt de macht van Jezus en David hoog. Ook de gouden ark moet verbroken worden, zodat kra, het loon van de gnosis, kan stromen.

Goud is een verwarrende energie, die alles misvertaalt, en mensen opsluit in cirkeltjes. Daarom wordt er ook over 'het goud der dwazen' gesproken. Het goud geeft valse beloftes, en dat maakt dat zoveel mensen in goud geinteresseerd zijn.

Het was de creatie van GoD, van GouD, van GeLD, GoLD, GoLiaD, om zo de Slager, TAGA, af te dekken.

Je kon alleen nog maar orthodox denken. Dit werd geimplanteerd in de linker hersenhelft, als een alien, die ook in een cobra kon veranderen. Deze moest de mens bewaken tegen ontsnapping. Je kon alleen maar in letterlijkheden denken. Dit veroorzaakte allemaal drama. TAGA richt nu een muur op, om afgezonderd te worden van deze demonen. Vanachter die muur, aan de rechterkant in het hoofd, kunnen we deze demonen verder analyseren en bestrijden. Zij zijn alreeds gevangen genomen. Zij zijn alreeds afgezonderd in kooien.

De moeder zal ons niet vetmesten, maar uithongeren, het heilige vasten, de heilige honger, om tot de leegte te kunnen komen, het heilige jachtmaal. Alleen door de honger, en door de leegte, komen wij tot deze plaats. Vet staat gelijk aan rijk (Salomo, voorspoed), en zij kunnen geen deelhebben aan deze wereld. De illuminati, MK-Ultra, probeert mensen vet te mesten, zodat ze de gnosis niet kunnen vinden.

De mannelijke suprematie geest kan alleen overwonnen worden, verbroken worden, door uithongering. Alleen in de heilige honger kunnen heilige jachtmaaltijden plaatsvinden. Wij moeten het ook niet proberen om vet, opgepoft, en rijk tot de moeder te komen. Haar vuur zal ons verteren.

Mensen werden vetgemest door de genade-leer van de overvloed van het vlees en bloed van Jezus Christus. Zij werden vet door dit vlees en bloed, en hun ogen werden verblind, hun oren verdoofd. Zij kwamen in de westerse illusie, waar de rijken steeds vetter werden, rijker, en de armen steeds armer, als een beeld van het koninkrijk van Salomo, voorspoed, oftewel de macht DESIS, de wachter van de grote Davids-demoon ETNUS. Ogen en oren werden vetgemest om ze zo voor eeuwig te sluiten. De illuminati kon zo eeuwig vet produceren voor een kannibalen-markt, om zo voor eeuwig van geld voorzien te zijn voor het gouden oog. Het duistere geheim van de moeder is dat zij hen vetmest. In deze vetmesting proberen zij zoveel mogelijk anderen mee te sleuren. De illuminati is alreeds fokvee van de moeder.

Alleen door de verhongering is er een ontsnapping hieruit. De moeder verhongert hen waarvoor nog steeds hoop is. Zo zijn zij veilig tegen de programmeringen van de illuminati en MK-Ultra.

Haar tenten zijn duister, zoals we in Hooglied lezen. Wij komen door vele voorhangsels, door vele tenten, tot haar. Het woord 'yareta, areta,' wordt hiervoor gebruikt in het Aramees. Dit betekent in het Hebreeuws in de wortel tekst 'vrees, trillen van angst.' Alleen de uitgehongerden, de verzwakten, kunnen tot haar komen, zij die geen tekenen van mannelijke suprematie meer vertonen. In de Vreze van de Gnosis komen zij tot haar, door haar tenten en voorhangsels. Nu, is dit een makkelijke weg ? Nee, totaal niet. Het tegenovergestelde. Het kost alles. Yareta, Areta, wat in het Syrisch-Aramees zowel de tenten als de voorhangsels betekenen, zijn in de wortel tekst niet alleen angst, maar ook woede, jaloersheid en verdriet. De tenten en voorhangsels van de moeder zijn de opwekkers hiervan. Zij staat dus voor de grote pilaren van TULIP, van het calvinisme. Ook wekt dit lawaai op, de verbale protestering naar deze dingen. Het is een gevecht met de moeder, waarin zij ons breekt, totdat zij ons heeft overwonnen en geen gevaar meer voor haar zijn. Er zal afgerekend worden met elk illuminati-implantaat in ons, wat gemaakt was om haar uit te doven en te onderwerpen. Zij is een wild beest.

Vaak is het niet eens zo dat de vijand tegen ons strijd, maar de moeder zelf. Wel is het zo dat de moeder soms onze vijanden als voorwerpen gebruikt.

Het reukofferaltaar is in de grondtekst waar afgerekend wordt met vet, de plaats van uithongering. In Leviticus 9 komt het overwinnings-gejoel voort uit de uithongering, waar het reukofferaltaar een beeld van is. In Openbaring kwamen de bazuin-amazones voort door het reukofferaltaar, door het vee uit te hongeren. Dit gaat allemaal over het OT spreken in tongen. Onze tong komt vrij door de vijandelijke prooi uit te hongeren. Ook is het reukofferaltaar in de grondtekst een omheining, een kooi, waarin de uithongering plaatsvindt. Het reukofferaltaar is een veefokker.

De slagers komen door de plaats van uithongering, door het gouden reukofferaltaar wat ze moeten verbreken, tot de grote moederschoot. Vaak moeten de slagers in zulke kooien afgezonderd worden, om door het voorhangsel te kunnen gaan. Het gouden reukoffer stond voor dit voorhangsel. Areta leidt ons door deze voorhangsels heen.

Door de misvertaalde code 'het gouden reukofferaltaar', wat in de grondtekst uithongering betekent en kooien, komt men tot het voorhangsel.

Dit reukoffer is in de hebreeuwse grondtekst 'qat-aretha'. Zij beeldt het voorhangsel uit, de tenten, om tot de grote moeder te komen, tot haar moederschoot, waar geboorte is.

ADaN, het paradijs van Adam en Eva, is een beeld van de vagina in het Aramees (DN). Dieper in het paradijs ligt Chawila, Chuwl, oftewel Chowla, Gowlah, GLY. Openbaring staat gelijk aan naakt in ballingschap gaan, en dit is in Yechezqel de opslagplaats van MAYIM, het goddelijke zaad. Yechezqel kwam tot de naakte ballingen, GOWLAH, GLY.

OPENBAREN – NAAKT MAKEN – IN BALLINGSCHAP NEMEN – MAKEN = OPSLAGPLAATS VAN MAYIM

10 Er ontsprong in ADaN een rivier om de hof te bevochtigen, en daar splitste zij zich in vier stromen. 11 De naam van de eerste is Pison; deze stroomt om het gehele land GOWLAH, waar het goud is; 12 en het goud van dat land is goed; daar is de balsemhars en de steen chrysopraas (onyx).

Goud is in het Grieks ook verbonden aan de vagina. Sinds Chawila, Gowlah, dieper in de vagina ligt, is dit de cervix, het diepere vaginale deel wat verbonden is aan de baarmoeder, waardoor het zaad, MAYIM, stroomt. In het Aramees staat er niet alleen goud, maar een mengsel van goud en zilver. We vinden hier de oorsprong van het zilveren en gouden paard, het eerste en tweede zegel.

De PISON die om Gowlah heenligt betekent 'scheiden' en 'verzwakken', en is ook de trots van de ruiter. Ook is de PISON de rok van GOWLAH. De PISON functioneert als een bezetter, siege, in de Aramese grondtekst.

In het zesde zegel verandert de maan in bloed. Maan is SAHRA in het Aramees, wat ook 'zilver' betekent. In het Aramees verandert het zilver in bloed, de maan vergiet bloed. Dit is hetzelfde als de rivieren die in bloed zullen veranderen, waarvan PISON een beeld is. PISON is het eerste, zilveren, zegel, en GOWLAH is het tweede, gouden, zegel. De PISON is het wapen van GOWLAH.

De PISON-rivier stroomt helemaal van ADaN, het paradijs van Adam en Eva, tot GOWLAH, de cervix. PISON is dus de schede van de vagina. Dit is het eerste paard, het eerste zegel. Dit vloeit over in het tweede paard, het tweede zegel, oftewel de cervix, GOWLAH.

Wanneer de derde schaal-engel de inhoud van zijn beker uitgiet in de rivieren en fonteinen, 'pege', wat betekent afgebroken van elkaar en weer aan elkaar gezet worden (in het Hebreeuws: Laban = wit = bakstenen maken), dan wordt het bloed. Als er iets breekt voor de eerste keer wordt het wit. Als het breekt voor de tweede keer wordt het rood. Het is als de komst van de OT Paarden : Ruwach, de Heilige Geest is het witte (zilveren) paard, en Esh (vuur) is het rode (gouden) paard. Ruwach draagt de steen van Jozef, de onyx, wat betekent witmaken (de Shoham). ESH draagt de Odem, de bloed steen, de sardissteen, de Steen van Ruben, oftewel de Steen van MAYIM.

We zien hierin dus verschillende lagen en grote paradoxen. RUWACH, de Heilige Geest, is een wit paard in de grondtekst. De Heilige Geest is dus het eerste zegel. Dit zegel moet verbroken worden. De Heilige Geest is een misvertaling, want in het Aramees gaat het over duisternis, en in het Grieks gaat het om pneuma, kennis. De gnosis is dus wat eigenlijk wordt uitgebeeld door het witte paard.

De onyx steen, SHOHAM EBEN, de witmaker, is in het Aramees KEPA BERYL. KEPA betekent juwelen. In de grondtekst zijn juwelen de wapenen van Iyowb. Ook Iyowb 28 gaat over GOWLAH :

1 Er zijn wel oorden, waar men het zilver te voorschijn brengt, en plaatsen, waar men het goud wast.

De esoterische juwelen en sieraden zijn belangrijk, de innerlijke sieraden wel te verstaan, de sieraden van het hart. Zij zijn namelijk onze wapenen. In Iyowb 28 is een plaats, een bron, een MOWTSA van de juwelen en sieraden, van het goud en zilver, van het eerste en tweede zegel. Deze bron is GOWLAH. De KECEPH, de heilige lusten van de strijd. Een MAQOWM voor ZAHAB, de heilige weegschaal voor kastijding en reiniging. Dit is een plaats om vanuit op te rijzen met een wapenrusting, dus we hebben hier een arsenaal. Deze wapenrusting wordt gewonnen uit de APHAR, waarin het paradijselijke lichaam werd gemaakt. De APHAR is het stof en het vuil van de paradijselijke onderwereld. Deze wapenrusting is nogal geavanceerd, want het is ook een jachtrusting, fokrusting en slachtrusting, BARZEL, wat ook ijzer betekent. Dit wordt dus uit de APHAR gehaald, maar ook geselecteerd, gevangen genomen en getrouwd. Het heeft er dus mee te maken dat deels de wapenrusting van de vijand daar opgeborgen ligt, die we moeten gebruiken. Iywob zegt dat al zou zijn tegenstander een boek schrijven, hij zou het als een verentooi gebruiken (KLIL, KLILA). Ook worden wij dus eerst gevangen genomen en overwonnen door deze wapenrustingen. Ook is het de plaats van NECHUWSHAH, van NACHUWSH, rinkelende slavenbellen, en van NACHASH, de wetten van de heilige necromantie, van het observeren, en van de uitleg van de esoterische tekenen. Dit wordt gewonnen uit EBEN, stenen tabletten, relikwieen, monumenten (bijv. de gedenksteen van waar God de Israelieten hielp de Filistijnen te verslaan). Dit alles bevindt zich in een hart van vrees. Iywob zegt dat de Vreze des Heeren is de heilige secte des Heeren en de oorlogstaktiek, intelligentie en zintuig. EBEN is ook de hagelstenen die een onderdeel zijn van de apocalypse. Deze stenen worden gebruikt om een eeuwige plaats te bouwen, tot het oprichten van een stam.