Werking

Digitale camera's kun je in deze tijd nog onmogelijk vergelijken met de analoge camera's. Wel zijn digitale camera's te vergelijken met een videocamera/recorder waarmee één beeldje tegelijk wordt gemaakt. Eigenlijk is dat nu ook al niet meer zo, want tegenwoordig kan je ook filmen met een digitale camera. Hieronder leg ik eerst iets uit over de werking van de analoge camera en daarna over de werking van de digitale camera.
Analoge camera Een analoge camera bestaat uit een lenzenstelsel, een diafragma en een sluiter. Dit kunt u ook duidelijk zien op het plaatje naast de tekst. Om ermee te kunnen fotograferen heeft u verder nog een dia- of een negatieffilm nodig. Het lenzenstelsel zorgt voor een scherpe weergave, het diafragma regelt de hoeveelheid licht die op de film valt en wanneer de sluiter zich ontspant komt het licht op de lichtgevoelige film terecht. De door het licht overgebrachte beeldinformatie wordt daarbij op de film vastgelegd door middel van een chemische reactie in de lichtgevoelige laag.
	Digitale camera Hoewel het uiterlijk van de digitale camera en de analoge camera bijna gelijk is, is de werking totaal anders. Een digitale camera gebruikt ook een diafragma en lenzenstelsel maar de manier waarop de beelden worden opgeslagen is anders. Ook hebben sommige digitale camera's ook een sluiter, terwijl dat eigenlijk niet echt nodig is. Op de plaats waar in een analoge camera een film zit, zit er in een digitale camera een lichtgevoelige sensor-chip, ook wel CCD-chip genoemd. Dit kunt u ook zien op het linker plaatje.
CCD Deze afkorting staat voor Charge Coupled Device, dit betekent ladingsgekoppeld element. Het element bestaat uit een groot aantal siliciumdioden. Wanneer hier licht op valt zet de chip deze om in digitale signalen. Omdat de CCD onmogelijk alle besloten beeldinformatie kan registreren, wordt met software de waarden voor de ontbrekende pixels berekend. Het digitale beeld wordt daarna opgeslagen in het geheugen van de camera.