home » familienaam

De bevolking van Oostnederland stamt van de Saksen, een Germaanse volkengroep die bij het begin van de jaartelling in Sleeswijk-Holstein woonde. Omstreeks de derde eeuw begonnen zij hun stamland te verlaten en trokken naar het zuiden; in de vijfde eeuw stak een groot aantal van hen, met de groep der Angeln, naar Britannië over, dat nu Engeland heet.

De verschillende dialecten die zij spraken worden gezamenlijk als Oudsaksisch aangeduid en werden van de negende tot en met de twaalfde eeuw gesproken. Het Oudsaksich wordt ook wel Oudnederduits genoemd; in de Middeleeuwen sprak men van Middelnederduits en tenslotte van Nederduits; het omvatte de dialecten van Noordwest-Duitsland en ook die van OostNederland, dwz het Achterhoeks, het Twents, het Sallands en het Drents.

Familienamen in Oostnederland vinden vrijwel altijd hun oorsprong in het Saksische gebied. Namen kan men opdelen in vier hoofdgroepen : de patronymica (die van een voornaam afgeleid zijn), de plaatsnamen en algemeen aardrijkskundige namen, de beroepsnamen en de bijnamen. De patronymica worden vooral gekenmerkt door de uitgang -ing of -ink.

Eén van de opvallenste kenmerken van de Oostnederlandse familienamen is de uitgang "ing" waarvan "ink" een uitspraakvariant is welke ontstaan is door verscherping van de slotmedeklinker. In oude geschriften wordt hij vaak door de spelling "inc" of "inch" weergegeven.

Het achtervoegsel -ing/-ink dateert uit vroeggermaanse tijden en had aanvankelijk een patronymische functie: Aalderink, voorheen Alardink = behorend tot de familie van Alard.

Namen met -ing/-ink waren vooral in het oosten van het land overgegaan op de woonplaatsen, op de erven of boerderijen van de betreffende families. Latere bewoners ontleenden hun achternaam aan deze woonplaatsen. Hoewel de meeste van deze namen oorspronkelijk een roepnaam bevatten, wordt dit type naam om de latere lokaliserende functie tot de adresnamen gerekend.

Omdat -ing/-ing als achtervoegsel productief werd bij de vorming van boerderijnamen, werden ook namen gevormd die niet van roepnamen waren afgeleid, bijvoorbeeld Veldink bij "veld", Westerink naar aanleiding van westelijke ligging, Meijering van de meier (beheerder), Smeenk uit Smedink van de smid.

Herkomst van de familienaam Mentink:

Bewoner van een erve of boerderij genaamd Mentink, die eertijds toebehoorde aan ene Mente en de zijnen.

en/of

Afgeleid van de voornaam Mento, variant van Manto of Mando, van "mand". Mentink kan in sommige gevallen, via Mentsink, in Mensink overgegaan zijn door assiblatie.

Klik hier voor de kaart van de verspreiding van de achternaam Mentink