Als je een dierbare hebt verloren
Zo plotseling zoals ik mijn vader verloor
Dan mag je daar verdriet om hebben
maar na 9 maanden niet echt meer hoor
 
ik moet nu er maar aan wennen
dat mijn vader er nu niet meer is
en af en toe mag ik nog zeggen
dat ik hem toch zo vreselijk mis
 
het leven gaat door voor alle anderen
en soms begrijp ik dat even niet
ik kan toch niet zomaar een knop omdraaien
want ik heb nog steeds heel veel verdriet
 

 
 
 
 
 
Telkens weer die vraag waarom
Een antwoord zal er nooit zijn
Ook al blijf ik het me afvragen
De stilte blijft
 
Telkens hoor ik weer die stem
Maar gesproken woorden hoor ik niet
En als ik dan wil antwoorden
De stilte blijft
 
Telkens zie ik je weer staan
Maar al kom ik dichterbij
Verdwijnt jou schaduw en
De stilte blijft
stil
 
 
 
 
 
 
 
Als een roos niet meer kan bloeien
En de lucht kleurt niet meer blauw
Het water in de zee zoet gaat smaken
Sneeuw niet wit meer is maar grauw
 
Als de zon niet meer zal schijnen
En de maan alles verduisterd
Je probeert met iemand te praten
Maar er is niemand die naar je luistert
 
Als je lach wordt vervangen door huilen
En alle liefde omslaat in haat
En familie en vrienden niet meer komen
Je alleen bent omdat alles je verlaat
 
Dit zijn maar enkele gedachten
Gelukkig is het dagelijkse leven zo niet
Als we met ons allen het tegendeel beweren
denk ik dat je van het leven geniet