Aan de hemel staat een ster
Verlangend kijk ik omhoog
Zo mooi maar ook zo ver
Je straalt maar bewegingloos
De mooie ster is niet alleen
Rondom hem staan heel
fijntjes
Die twee twinkelen om hem
heen
Dat zijn mijn twee kleintjes
Opnieuw ben je oppas lieve
pap
Ze hebben het goed bij jou
En ooit betreed ik die grote
trap
Omdat ik beloofde dat ik je
terug zien zou
(dit is de toespraak die ik
heb gehouden op de crematie
van mijn vader
Lieve pap
Zomaar opeens verder
moeten zonder jou,
zonder jou grappen en
jou streken,
Of een beetje pesten of
echt de gek met ons
aansteken want dat deed
je toch zo graag.
Joke en ik ach het was
zo gewoon om jou aan die
tafel te zien zitten
Maar opeens op een dag
is die stoel leeg.
Joop en marian wonen wat
verder weg, maar je
glunderde als je ze aan
zag komen.
Er zit veel verschil in
leeftijd tussen jou 6
kleinkinderen, maar of
je nu over de “gewone”
dagelijkse dingen had
met de oudste van bijna
27 of met de blokken,
Moest spelen met de
jongste van 7 het
maakte jou niets uit,ze
waren jou alle 6 even
lief.
Jouw tuin zal nooit meer
zo mooi zijn, geen eigen
gekweekte bloemen en
bollen,
De broeikast blijft
voortaan leeg.
Het lijkt of je vogels
opeens stiller zijn dan
anders, en de eitjes
waar jij zo trots op
was, zul jij niet uit
zien komen.
Iedereen zal je
vreselijk missen pa maar
Robin zal voortaan zijn
muziek minder hard
Laten klinken want hij
draaide graag de muziek
waar jij van hield.
Hij is zijn fietsmaatje,
zijn vismaatje, en zijn
allerbeste vriend kwijt,
Want dat was jij pa zijn
alles.
Pa je hebt zaterdag
gevochten maar ook
geleden maar het was een
ongelijke strijd,
Die jij niet kon winnen,
en je verloor.
Afscheid hebben we niet
meer kunnen nemen.
En de werkelijke reden
van jou plotselinge
overlijden is voor ons,
Nog niet duidelijk en
dat maakt het dubbel
moeilijk.
We zullen je allemaal
heel erg missen, maar we
beloven heel goed voor
ma te zorgen
Net zoals jij dat altijd
hebt gedaan.
Dag
pap
Dag opa
Vaarwel tot ziens
het laatste beetje is nu
op
veel had ik te verduren
het kaarsje is nu
opgebrand
gedoofd zijn alle vuren
voor mij die het aangaat
is het niet erg
ik heb genoeg geleden
wel voor hen die ik
achterlaat
vaarwel en wees tevreden
lieve opa
hoe voelt het om bij ons
weg te zijn ben jij nu
echt heel hoogen zijn
wij echt zo kleinzijn de
wolken echt van dons
en als het regent
huil je dan om ons
Björn-willeke
Sven- ellen
Anne-may-sebastia
Robin
Tom
Moniek
|
|
|
|