Nieuwsbrief oktober 2007

Vrijdagmorgen 5 oktober om 05.00 uur is het zover, we beginnen aan onze najaars-Roemenie reis. Om 5.30 ontmoeten we op de parkeerplaats bij motel Arnhem Herman en Elly Willemsen. Herman gaat voor de tweede maal met ons mee.

We hebben een voorspoedige reis, maar het overnachtinghotel is volgeboekt. Op een ander adres in Mosonmagyarovar, Pension Nest, hebben we wel geluk: een grote 3 –pers.kamer voor een schappelijke prijs. In een nabij gelegen restaurant drinken we een drankje (of 2..) en we gaan vroeg slapen.

Zaterdag 6 oktober:Na een lekker ontbijt vertrekken we, een half uurtje later dan normaal. Het weer is goed, fris maar helder, weinig oponthoud tot aan Budapest dan gaat de vaart eruit: omleiding. Het kost ons een half uur extra, bij de grens kunnen we zo door. We komen omstreeks 14.30 Roemeense tijd aan bij Elizabeth, Attila en de kinderen. Het is een hartelijk weerzien.

De kinderen zijn groot geworden, praten al wat. We geven cadeaus en bekijken de badkamer: het is nog niet klaar maar de thermostaatkraan zit er wel. Elisabeth heeft een 3 gangen maal bereid.

Andrea Rajna, de nicht van Joszef, ontvangt ons en wijst ons de kamers. We laden uit en

installeren ons. Een hartelijk weerzien met Joszef, zijn schoonzus Jocka en zijn neef Mici die een UPS uit Uitzicht in ontvangst mag nemen.

We vertellen Joszef dat we een dag eerder dan gepland zullen terugreizen, dit geeft Joszef de gelegenheid om zijn agenda bij te stellen omdat hij met ons mee zal reizen.

Zondag 7 oktober. Na de kerkdienst bijgewoond te hebben in het kerkje van Joszef lunchen we en gaan daarna een ritje in de omgeving maken. Richting Marghita en dan naar Tasnad…. Een toerrit van circa 150 kilometer… maar helaas, de gemiddelde snelheid ligt beduidend lager dan gepland. Het is prachtig maar als we over de berg zijn moeten we de weg gewoon volgen. Onze afspraak bij het concert van het Philharmonisch orkest dreigt te vervallen. Maar…Joszef wacht op ons; we gaan iets verlaat naar binnen en vinden plaatsen op het balkon. De negende symfonie van Beethoven met:

Alle Menschen werden Brüder…Heel bijzonder, een groot koor, vier solisten, een Belgische dirigent. In Osorhei zijn 3 Oostenrijkers aangekomen die maandag naar Cluj zullen doorreizen.

Maandag 8 oktober. Na het ontbijt al vroeg een afspraak in het bejaardenhuis met Aliz Radu, coördinator. Een aantal bewoners komt ons begroeten. Jan en Herman willen graag thermostaat kranen plaatsen (uit Uitzicht ), (kantel-) spiegels, doucheglijstangen etc. Dit verzoek is in oktober 2006 gedaan door Aliz. Dan blijkt dat men een creatieve oplossing heeft voor het gebrek aan verwarming in de badkamers: men laat het bad vollopen met water van 60º, het water koelt af tot badtemperatuur en verwarmt daardoor de ruimte. Dan gaat de bewoner in het bad om gedoucht te worden….we bedenken een oplossing die minder energie en tijd kost.

We gaan naar het Caritas gebouw waar we een afspraak hebben met het hoofd verkoop, dhr. Danilo Szabo. Tommy vertaalt voor ons. Omdat de kwaliteit van de door ons gestuurde goederen hoog is willen we afspraken dat e.e.a. niet en-gros verkocht wordt. We hebben voorbeelden bij ons van de nieuwe thermos-werkkleding , de kleding van SKKB, de merkkleding ( Mexx, D&C, DelMod) etc.

We maken in onderling overleg de afspraak dat we op deze dozen “SHOP”zullen zetten; dwz. voor verkoop.

We wisselen enkele observaties en ideeën uit en intussen heeft Herman al enkele “klus-“verzoeken aangenomen. We lunchen in de VIP kamer van de Caritas kantine en gaan bij de CID(Thuiszorggebouw) in Osorhei de benodigde materialen ophalen uit de Uitzicht transporten. Een werkzame middag in St. Martin bejaardenhuis volgt. ‘s Avonds eten we bij Joszef, samen met 3 Oostenrijkse gasten, het is gezellig.

Dinsdag 9 oktober. Joszef is jarig, bij het ontbijt geven we hem enkele cadeaus. We hebben een ontmoeting met Ildiko Szabo, de apotheker, en met Melinda. Jan en Herman plaatsen een kraan in de keuken (met elleboog bediening), een tweede kraan is nog nodig maar niet op voorraad. In de Praktiker heeft men alleen dergelijke kranen met elektronisch oog.

Om 12 uur heeft Coby een gesprek met de Thuiszorg, ze vinden het leuk ons weer te zien, vertellen iets over de mega- administratie die ze moeten invullen om “verzekerings”klanten” binnen te krijgen. In de middag weer naar St. Martin waar helaas het beloofde lijstje ontbreekt en Aliz naar een vergadering is. De mannen werken gestaag verder. Ik bezoek wat oude bekenden. ’s Avonds hebben we met elkaar en de familie van Joszef een feestelijke avondmaaltijd gebruikt.

Woensdag 11 oktober. We bezoeken het Lager in aanbouw, daarna wonen we de eucharistie viering in St. Martin bij. Van de 40 bewoners zijn er 31 in de dienst! Aan het einde van de dienst wordt Joszef wegens zijn verjaardag toegesproken en krijgt hij bloemen. Hij is er wat verlegen mee.

We drinken met elkaar koffie en we maken veel foto’s, ook de bedlegerige mensen worden bezocht. Er is voor iedereen een lekker plak chocola namens onze Stichting.

We gaan naar het centrum van Oradea, eten daar iets en gaan dan naar het Romacentrum.

Het tweede kind van Joszef Barna ( de sociaal werker) en zijn vrouw is geboren op 25 september; een zoon. We maken een foto en verdwijnen gauw omdat hun dochtertje wat paniekerig is. Joszef heeft gezorgd voor een vertaler, een nieuwe predikant die zijn opleiding in Heidelberg, Duitsland heeft gedaan. Joszef Barna heeft de financiën goed op orde, hij krijgt met het aankomende transport een doos met leermiddelen, knutselmaterialen, snoep en broodbeleg. We merken dat de broodprijzen in de afgelopen tijd circa 35% gestegen zijn: te warme zomer, het graan is verdroogd.

Donderdag 12 Oktober. We zijn uitgenodigd om met Joszef, Jocka, een logerende dame naar het geboortedorp van Joszef, Dolea, te gaan waar zijn moeder woont. We gaan met de minibus van Caritas waarin Jan rijdt. Het is een rit van 60 kilometer, over het platteland en langs olievelden. Joszef stelt voor om langs het bejaardenhuis van Marghita te rijden. We worden er hartelijk ontvangen door Dhr. (Karoly) Kiss, de administrateur. In de grote eetzaal staan veel stoelen uit Uitzicht. Dhr. Kiss vertelt dat het bejaardenhuis berekend is op 12 bewoners. Het is het enige bejaardenhuis in het district ( 70.000 inwoners); op dit moment heeft hij met (in-) passen en meten 20 bewoners… Daarnaast gaan ze in de komende winter van start met dagopvang voor alleenstaanden, ze kunnen elkaar ontmoeten in een verwarmde ruimte, thee drinken. Tegen vergoeding is een warme maaltijd mogelijk.

We mogen de bovenetage bekijken, de sanitaire voorziening behoeft verbetering… ( een understatement…). Er gloeit weer een projectlampje in de ogen van Herman en Jan….. Ook hier zijn thermostaat kranen mogelijk.

We reizen verder naar “Mutti”een pittige vrouw van 76 die nog zelfstandig haar eigen boerderijtje drijft. Er zijn 2 koeien, 2 varkens, ettelijke kippen ( min 1), water wordt uit de put gehaald. De broer van Joszef en zijn kinderen helpen mee met het onderhoud van tuin en evt. land. We gebruiken een maaltijd, met Palinka uit eigen stook, water uit eigen put en kip uit eigen tuin. Na 1,5 uur reizen we weer terug, Joszef heeft een dienst in de kerk en wij hebben een afspraak met Melinda, van de apotheek, om het militaire ziekenhuis te bezoeken.

We krijgen van een allervriendelijkste arts een totale rondleiding, worden overal voorgesteld als de “Hollandse delegatie” en zijn onder de indruk van de professionaliteit, de sfeer van collegialiteit en de trots op hun werk en werkplek die het personeel uitstraalt. Zo kan het ook.

Met Melinda gaan we op weg naar “haar”dorp, oorspronkelijk door Schwaben Duitsers gesticht: NeoPalota. Heel schoon, heel “pünktlich” gebouwd, goed onderhouden, wijde open straten, greppels langs de huizen voor hemelwater afvoer, een prachtige kerk.

Melinda brengt ons in contact met de voorzitter van de Duitse “Verein”die ons in vogelvlucht de geschiedenis vertelt: van de Duitse inwoners van het dorp, die na WO2 door de Russen als krijgsgevangen gedeporteerd werden, 40 % van hen is omgekomen. Veel Schwaben Duitsers zijn ook na de Duitse hereniging weer naar Duitsland vertrokken.

We bezoeken de ouders van Melinda waar we een jonge wijn drinken (2007) en ook meekrijgen. Terug naar Oradea, naar onze auto en naar Osorhei.

Bij Joszef eten we nog “roomworstjes“ met brood. We spreken onze bevindingen door: om mee te kunnen met de EU zal er veel dienen te veranderen, in Roemenie, maar zeker ook bij Caritas. We gaan laat slapen.

Vrijdag 12 oktober. Een vroege start: bij de CID in Osorhei halen we nog wat materiaal op,

Herman gaat vast aan de slag bij St. Martin, Jan brengt mij naar Caritas waar ik nog diverse afspraken heb: met de hoofdboekhouder Tenzi Nagy o.a. over ons contract voor de 2 thuiszorgverpleegkundigen, Daarna nog op verzoek van dhr. Szabo een nieuw gesprek waarbij ook een dame uit de winkel, Mw. Martha Szabo aanwezig is ( geen familie). We spreken over seizoenswisseling, kledingcodering, sorteren /prijzen etc.

Dan nog een gesprek met Aliz, zij heeft vanmorgen een olieradiator gekregen voor St. Martin om de badkamer te verwarmen, ze heeft nog een probleem met een elektrische deuropener, maar daar is nu geen tijd meer voor. We spreken af dat ze voor ons volgende bezoek een “to do”- lijstje klaar heeft liggen. Ze bedankt voor alle werkzaamheden die Jan en Herman gedaan: zij, het personeel en de bewoners zijn er erg enthousiast over.

Na de lunch gaan we boodschappen doen, bezoeken Elisabeth en de kinderen nog kort, inventariseren we in Osorhei CID de daar gestalde materialen uit Uitzicht en pakken onze koffers.

Het avondeten bij Joszef –palenschinken met room of jam-is voor hem erg stressvol: hij heeft kortsluiting in de elektriciteit van zijn auto ( waar hij mee naar Oostenrijk gaat rijden de volgende dag) de stroom is 6 uur uitgevallen waardoor e-mail en faxen niet tijdig verstuurd konden worden, zijn kleding moet nog gestreken en gepakt worden….We zijn blij dat we gisteravond al de week doorgenomen hebben met elkaar, de Johannis-Segen wordt “op sterk water” gezet.

In alle vroegte ( Ned. tijd 3.30uur) vertrekken we met 2 auto’s uit Roemenie. Herman rijdt met Joszef mee, Jan en ik rijden samen. We wisselen na een stop van chauffeur en rijden tot in Oostenrijk, Maria-Ansbach, waar we ontvangen worden met Kaffee /Tee und Kuchen.

Joszef laat zijn auto hier staan en we rijden met elkaar verder. Na een voorspoedige reis komen we om 21. 45 uur in Arnhem aan waar Maurits zijn vader afhaalt. Wij rijden door naar Ugchelen waar we Joszef de logeerkamer wijzen. Weer veilig thuis, met heel veel indrukken en een goed gevoel over de afgelopen week.

Zondag 14 oktober. Met elkaar gaan we naar de Bronkerk in Ugchelen waar Ds. Wijbenga voorgaat. Voor de aanvang van de dienst wordt Joszef als onze gast welkom geheten . Na de dienst blijft hij met Jan nog even na om enkele mensen te spreken. De medewerkers van de Waterloopleinmarkt -waarvan onze Stichting veel materialen ontvangt- zijn uitgenodigd om kennis te maken bij ons thuis. Ook de apotheker, Cees Haverschmidt, is uitgenodigd.

Ans en Rien van der Berg, Hetty Wouda, Cees Haverschmidt en Joke Heijnen geven acte de presence. We spreken met elkaar over de ontwikkelingen in Roemenie; waarom er nog steeds structureel hulp nodig is voor grote groepen, dat “Catolica”” algemeen”betekent, dat de hulp gegeven wordt zonder onderscheid in persoon, nationaliteit of geloofsrichting. Enkele projecten die in uitvoering zijn of op uitvoering wachten worden genoemd. Een zinvolle ontmoeting voor allen.

In de middag komen Henny en Ed Baks, Herman en Elly Willemsen, Loes en Hanco Vermeulen en Martijn Willemsen aan. Ook hier een goede ontmoeting. Na een wandeling door het mooie Ugchelen hebben we de avond om met elkaar dingen te bespreken.

Een bezoek aan de kinderkledingbeurs in Eerbeek. Hanny Rodijk is zo vriendelijk om hiervoor een mogelijkheid te creëren. Joszef kijkt zijn ogen uit: naar de flexibele inrichting, het systeem, de regels voor inleveren, de goede kwaliteit van de kleding, het overzichtelijk ophangen op maat etc. Hanny vertelt en geeft voorbeelden. Joszef fotografeert om de ideeën vast te houden.

Terwijl Jan en Joszef een boodschap doen gaat Coby naar een “ poetslappenfabriek” en legt contacten voor de aankoop van nieuwe werkkleding en-gros. Enkele voorbeelden worden gekocht en Joszef is onder de indruk van de kwaliteit, zeer goed verkoopbaar, er is veel vraag naar sterke warme werkkleding omdat er heel veel bouwactiviteiten zijn in de regio Oradea.

Ook wordt er nog een hoeveelheid medicijnen opgehaald en uitgezocht, die kunnen mee naar Boskoop om daar op de transportlijst gezet te worden.

In de middag ontvangen we een ex- coördinator van PUM, een organisatie die met steun van de overheid en het midden- en kleinbedrijf bedrijven in minder ontwikkelde landen ondersteunt met o.a. de bedrijfsvoering. Misschien een kans voor Caritas om steun te ontvangen bij de omschakeling naar EU economie. We houden contact.

In de avond een bezoek aan de sponsor van de twee Uitzicht transporten en aan DerdeHands, die voor ons Nutricia sonde voeding ( 53 pakken) en inco-materiaal heeft klaarstaan. Joszef geeft zijn ogen weer goed de kost en deponeert meteen een aanvraag.

Om 9.00 uur bezoeken we Medic, we leggen contacten en de werkwijze van Medic wordt aan Joszef uitgelegd. Hij heeft al een wensenlijstje van het hoofd van de polikliniek. Ook hier worden we rondgeleid en smeden het ijzer terwijl het heet is.

Daarna naar de Kringloopwinkel, die gaat om 10 uur open. Jan en Joszef lopen rond, Joszef verbaast zich over het oppervlak van de verkoopruimte en de sortering. Alles hangt overzichtelijk, staat in categorieën ondergebracht. De kleding is in groepen geprijsd en overal staan de prijzen aangeplakt. Na 20 minuten gaan we weer naar huis, Jaap Stellingwerff zal omstreeks 10.30 aankomen om Joszef mee te nemen naar Drunen waar ze om 12.30 uur verwacht worden.

Na de koffie nemen we hartelijk afscheid van Joszef en wensen hem en Jaap “viel Erfolg”

op de sponsortocht. Gezien het programma van de rest van de week zijn de eerste twee dagen van zijn tocht overvol geweest. We hopen dat hij tijd vindt om alles te laten bezinken.

Wij maken ons op voor de Beursvloer van Apeldoorn, die op woensdagavond 17 oktober zal plaatsvinden en de presentatie van aan Mondial deelnemende organisaties aan het gemeentebestuur van Apeldoorn op donderdag 18 oktober. Twee weken zijn voorbij gevlogen, nu de uitwerking en verwerking nog.

Namens alle mensen die we in Roemenie bezoeken en die eventueel van onze Stichting ondersteuning ontvangen, hartelijke groeten en heel veel dank voor uw hulp.

Hulp en ondersteuning is voor onze doelgroep, de hulpbehoevende, zieke of bejaarde inwoner van Roemenie nog steeds hard nodig.

Als Stichting bestaan we in januari 2008 5 jaar, dit najaar worden onze brochure en ons logo vernieuwd, hiervoor hebben we van de gemeente Apeldoorn via de Stichting Mondial Apeldoorn

een financiële ondersteuning ontvangen. Ook de website zal vernieuwd worden, we houden u middels de nieuwsbrief op de hoogte. Binnenkort staan ook de laatste foto’s op de website.