Het eerste jaar is anders verlopen dan ik had gedacht. De verhuizing heeft flink wat onrust veroorzaakt in mijn privé en schoolzaken. De overstap naar de Hogeschool van Amsterdam is niet zo soepel gelopen als ik had gehoopt. Ik wist dat ik een achterstand zou hebben en heb me daar dus op ingesteld. Er moest veel ingehaald worden en heb me in het eerste project meer opgesteld als een kijker en vrager dan een doener. Ik heb veel geleerd van het vragen stellen en uitleg krijgen, zelf dingen proberen en geïmproviseerde oplossingen vinden. De techno heb ik gehaald en kon iets laten zien wat ik zelf had gemaakt, wat ik niet had verwacht aan het begin.
Het project nu, Get Connected is heel anders verlopen. Ik merk dat de groep heel anders in elkaar steekt dan vorige keer en hoewel ik het goed kan vinden met me groep, prefereer ik toch de groep uit het Outfit4You project. De groep nu heeft een gevarieerde samenstelling, maar mijn eigen perfectionisme begint me in de weg te zitten met het werken met de groep. Ik weet nu dat ik wat kan en wil het dus alleen maar van topkwaliteit hebben, dat is niet altijd haalbaar. Ik probeer niet te veel te verwachtten van mijn teamgenoten terwijl ik van mijn eigen werk wel veel verwacht. Ik wil altijd zoeken naar rare oplossingen als het maar werkt, zoals de leerstijl van Kolb ook aangeeft, maar niet iedereen in de groep kan dat ook aan. Er zitten twee jongens in de groep die veel meer weten over hardware dan ik en als het daarover gaat probeer ik wel mee te praten maar voel ik niet alsof ik serieus genomen kan worden. Het programmeren zelf gaat goed, maar ik ben daarna nog een uur bezig met het uitleggen hoe het werkt, omdat het niet meteen word begrepen. De samenwerking is goed maar niet optimaal.
Ik heb gezien dat het ene onderwerp mij beter ligt dan het andere. Het brainstormen en met de gekste ideeën komen is zowiezo een van mijn favoriete bezigheden in de projecten en zit dus ook liever niet te veel vast aan zware restricties. Ik moet leren dat ik alle kanten op kan met het brainstormen en mezelf niet tegen moet houden, dat het niet kan dus het geen nut heeft om op te noemen. Ik ben in het laatste project gekomen met het idee om een bluetooth dobbelsteen te maken, en het is gelukt. Ik heb het niet zelf gedaan, daar heb ik de kennis niet voor, maar het idee zelf is af.
Ik heb mijn achterstand goedgemaakt en merk dat ik soms voorloop op de rest van de klas, omdat ik nu mijn inzicht en begrip kan gebruiken. De propedeuse leek voor mij eerst niet haalbaar omdat ik het eerste blok had gemist en achterstand had. Momenteel moet ik nog een vak herkansen en is er een grote kans op mijn propedeuse voor dit jaar.