Wakkerdam, in de nacht van 23 op 24 november,

Beste Wakkerdammers,

Vandaag neem ik afscheid van u met opgeheven hoofd. De burgers hebben gewonnen, maar niet zonder de nodige schade.

Het is nog maar een week geleden dat ik opeens een gedaanteverandering kreeg. Ik werd ’s nachts weerwolf. Ik liep naar buiten en zag dat bobbob en Thymothy hetzelfde hadden. Thymothy beweerde zelfs dat hij een burger tot weerwolf kon transformeren. We kletsten wat en besloten morgennacht SANbuca op te eten.

Die middag gebeurde er echter nog iets vreemds. Ik voelde opeens een steek in mijn hart, keek op en zag op tien meter afstand, SANbuca lopen. Stuiterballen gierden door mijn lichaam, ik werd hopeloos verliefd en ik had al snel door dat zij het ook was. Eén probleempje, ik was wolf, zij niet. Het zou onverenigbaar zijn, maar toch konden we niet aan iets anders denken.

Totdat de nacht weer viel en ik met bobbob en Thymothy was. Ik haalde zo over om pas in de nacht van zondag op maandag iemand op te eten en van SANbuca af te zien. rvdvelden moest het slachtoffer worden dat ik zorgvuldig had uitgekozen.

Een lange zondag ging voorbij. Telkens als SANbuca en ik elkaar aankeken – en dat gebeurde nogal vaak – sprongen de vonken over. Maar hoe kon onze liefde standhouden? Zij, een braaf burgermeisje, en ik, een smerige weerwolf. Die avond probeerde ik haar uit mijn hoofd te zetten, maar ik kon het niet.

’s Nachts gingen we voor het eerst echt op pad. We slopen het huisje van rvdvelden binnen en vraten hem op. Oh, wat een genoegen was het toen ik besefte dat hij Cupido was. Nooit zou hij mij nog kunnen verraden. Het was het op één na lekkerste maaltje ooit!

Maandagmorgen werden zestien burgers verslagen wakker. Cupido was niet meer. Iedereen wees naar elkaar, maar het meest werd gewezen naar teuntjuh_. Bij zijn ophanging pakte hij zijn jachtgeweer uit z’n broekzak (huh?) en schoot de arme Dicey neer.

Die nacht besloten wij de hiërarchie van het dorp verder te ontwrichten, door de onschuldige Bockje op te eten. Ik had de hoop dat hij ziener of beschermengel was, gezien zijn wens om geen burgemeester te worden, maar hij was een simpele burger.

De volgende ochtend werd ik wakker met een helder plan. Ik zou iedereen opeten of laten ophangen, behalve mijn lieve SANbuca. Dan zouden we samen voor altijd bij elkaar kunnen zijn.

Allereerst moest de weerwolf met conversie uitgeschakeld worden. Twee medeweerwolven was meer dan zat. Mijn verdachtmakingen aan het adres van Thymothy en mijn stem op hem frustreerden mijn broeders in het kwaad. Ze snapten niets van mijn houding. Helaas was het die avond SprTr1r die door de goedkeuring van burgemeester santen werd opgehangen.

Dat moest gewroken worden en daarom konden wij ons die nacht verheugen op een ‘belangrijk’ maaltje, burgemeester santen was de klos. En toen waren er nog maar 12 mensen die dood moesten.

Overdag probeerde ik SANbuca op te vrolijken, die er verslagen bij zat. Ik troostte haar met de woorden dat we die avond een weerwolf zouden ophangen.

Daarover had ik niet gelogen, die avond vonden we een ruimere meerderheid dan ik had verwacht. Met zeven tegen twee hingen we Thymothy op, die vlak voor zijn dood nog riep dat ik verdacht was. Ik kan me de rancune wel voorstellen, alhoewel het uiteindelijk weinig invloed heeft gehad. Of zou Doarsie me daarom gecheckt hebben?

Op bobbob na was iedereen gelukkig, ook ik hoefde het niet te spelen. Even vroeg hij zich af waarom ik meedeed, maar ik stelde hem de wedervraag waarom hij niet meedeed. Hij maakte zichzelf alleen maar verdacht.

Ik besloot hem die nacht te laten kiezen voor het slachtoffer. Als het aan mij lag hadden we Veerme gepakt, maar hij koos voor insanecow. Mij best...

We vraten insanecow op, maar toen ik wakker werd was er iets wonderlijks gebeurd. Niet insanecow was dood, maar bobbob lag lijkbleek op bed. Vrij letterlijk, want hij was zo dood als een lijk!

Ik werd misselijk van het schouwspel en ging op bed liggen. Die dag bedacht ik allerlei plannetjes. Zeker toen ik ’s middags nog even rondliep en het vermoeden kreeg dat Seran liet merken erg in zijn sas te zijn met het leven van insanecow en de dood op bobbob (bericht 238, 264 en 283, de lange neus naar bobbob en de hop en gerst vielen mij niet eens op terwijl ik toen al op de hoogte was van zijn heks-zijn :-D) en Doarsie mij met donkere ogen aankeek (bericht 259). De heks en de ziener, ik wist het donderdag gewoon al. Ik kon Doarsie alleen niet opeten, want dan zouden zijn stem op mij en post 259 mij als verdachte aanmerken. Maar misschien is het een idee voor jullie om de opmerkingen niet zo verkapt te maken dat alleen de weerwolven het doorhebben. :-P.

Ook Veerme deed een duit in het zakje, al kon ik haar come-out maar om één reden begrijpen: ze probeerde mij om de tuin te leiden en was juist de komende nacht van plan zichzelf te beschermen, hopend dat haar bescherming die nacht ervoor werkzaam was geweest en de heks zijn drankje nog had. Wat Veerme niet kon weten was dat ik de hint van Seran al had opgepikt en heks Seran zijn drankjes al kwijt was. Ik vertrouwde Veermes beschermrooster echter niet voldoende om haar die nacht te pogen op te eten.

Die avond pakte insanecow zijn bijl op en onthoofdde vlak voor de ophanging Gelwin. Vervolgens ontving Pieet de meeste hangstemmen; dat kostte ook hem de kop.

(Noot: Het stemmen deed ik trouwens die avond onnadenkend (als ik tijd had gehad was mijn stem naar Seran gegaan en was hij dood geweest) en het opeten had ik die dag ervoor al bedacht. Ik had donderdag enkel tijd om op basis van een bericht van bobbob (“ik ben dood, bepaal jij het maar”) mijn stem uit te brengen. Omdat ik niet eens wist of bobbob al dood was of zo goed als dood ging mijn eerste stem naar bobbob, mijn tweede stem naar Doarsie en mijn derde stem naar Seran. Als ik de tijd had gehad, was mijn stem echter nooit naar Doarsie gegaan. Het verbaasde mij vandaag dat ik de ziener kon spelen, kon melden dat ik Doarsie gecheckt had en ongestraft weg kon komen met het feit dat ik gisteren nog op hem gestemd had. Voor het opeten had ik woensdag al geschreven dat ik insanecow weer wilde opeten als hij in leven zou blijven en dat was ook niet anders geweest als ik er wel de tijd voor had gehad. Veerme stond trouwens op plaats 2.)

Toen Wakkerdam een paar uur later weer in dromenland lag, sloop ik naar het huisje van insanecow. Zijn bijl, waar het bloed van Gelwin nog aan kleefde, stond in de hoek van de kamer. Ik pakte de bijl op en vermoordde insanecow met zijn eigen bijl, de bittere ironie. Hierna peuzelde ik hem lekker op.

Zo waren er nog maar 7 slachtoffers te gaan en werd Veerme weer ietsjes verdachter. Die avond moest Seran dood, om te voorkomen dat hij zich zou vrijwaren door het heks-zijn. ’s Nachts zou ik dan ossie000 oppeuzelen, waarna ik mezelf tot ziener zou uitroepen met 2 onbekende burgers, met Doarsie als 2^e. Ik had het helemaal berekend. Ik moest wat geluk hebben dat SANbuca of ik eens burgemeester zou worden óf Veerme geen enkele keer raak zou zitten met haar bescherming, maar als het was gelukt had ik Rubinho19 en Doarsie als burger laten bungelen.

Helaas, ik kreeg één dag te weinig voor mijn tactiek en besefte dat het was afgelopen toen Doarsie mij aanwees.

Ik pakte wel gelijk de tactiek op om ziener te spelen, maar ik wist dat het onmogelijk was om het nog twee dagen vol te houden. Zaterdag zou ik dood zijn.

Ik genoot van vreugde toen ik Doarsie naar de galg zag gaan. “Jij bent de volgende,” zei hij, terwijl hij werd opgeknoopt. Het maakte me niet meer uit, ik had het grote genot om mijn vijand te zien sterven. Dat plezier zou hij niet hebben. Dat plezier zou niemand hebben.

Die nacht zou ik genieten. Nog één keer genieten. Genieten zoals ik nog nooit had genoten. Ik ging ’s nachts het huisje van niemand anders dan SANbuca binnen. Ze was nog wakker en lag te huilen op haar bed. Ze schrok eventjes toen ze mij als weerwolf zag binnenkomen, maar na de ophanging van Doarsie wist ze het toch al zeker. Ze vroeg aan mij hoe het kon dat ze nog steeds zo van me hield en we vervloekten de dag dat Cupido ons had geschoten. “Ik heb genoten van de nacht dat ik wraak nam op Cupido rvdvelden,” zei ik. “Maar ik zal nog meer gaan genieten van jou, vannacht.” SANbuca ging in een uitdagende pose liggen, maar ik vervolgde mijn verhaal: “Morgen zul je bij mijn dood toch sterven van liefdesverdriet, dus ik ga je vannacht opeten. Zo word je een stukje van mij en zullen ook na de dood onze levens voor altijd verbonden blijven.”

SANbuca schrok... dat had ze niet verwacht. “Doe... doe... doet dat pijn? En is er geen andere optie?” Ik verzekerde haar dat de pijn maar kort was en dat er geen andere optie meer was. “Morgen zullen ze mij ophangen, ik wil jou dat niet aandoen!” Ze dacht nog even na en ging toen gewillig liggen. “Als het moet, dan moet het maar. Ik kan me geen romantischere manier verzinnen om dood te gaan.”

En zo begon ik aan mijn lekkerste maaltje ooit, SANbuca was letterlijk en figuurlijk om op te vreten. Ik genoot en ondanks de pijn verscheen er een brede glimlach op haar gezicht. “Als er een hemel is, dan zal ik je morgen weerzien, schat,” gevolgd door een schamel “ik houd van jou.” “Ik houd ook van jou,” fluisterde ik, terwijl ik begon te huilen. SANbuca lag dood op bed en pijn bekroop mij aan alle kanten. Ik wilde niet meer leven, ik wilde sterven.

Ik besloot mijn verhaal op te schrijven en zie hier, jullie hebben het gevonden. Gefeliciteerd met jullie overwinning. Vieren jullie je feestje vanaf vandaag maar, wij hebben vannacht ons feestje al gehad.

Zo meteen klim ik het dak van het hoge gemeentehuis op, om daar bij de eerste zonnestralen vanaf te springen. Een mooier eind kan ik me niet voorstellen.

Morituri te salutant, zij die sterven groeten u.

mathie

---

Noot:

Ik kan me voorstellen dat dit een anticlimax lijkt, omdat niemand had verwacht dat het spel nu al zou zijn afgelopen. Toch heb ik het juist voor het spel gedaan. Niets lijkt me stommer dan dat ik me nog probeer te verdedigen, terwijl iedereen zeker weet dat ik weerwolf ben. De uitslag van de ophanging stond al vast en het was dan alleen maar wachten geweest op 22:00. Er was voor mij geen enkele mogelijkheid om het vandaag te overleven. Zo bleef de spanning er tot op het laatste moment in en hield het opeens op. Als een achtbaan die nog één keer over de kop gaat en dan opeens het stationnetje weer binnenrijdt. Dat is toch veel leuker dan weten dat je na de laatste looping nog 1 minuut rustig aan naar het eindpunt boemelt?

De burgers hebben door de inbreng van Doarsie gewoon gewonnen. Ik had nog geen zin om het gisteren al op te geven, omdat ik ook nog eens wilde testen of ik het voor elkaar zou krijgen om de ziener op te laten hangen en verbazingwekkend genoeg lukte dat, zelfs zonder de stem van SANbuca.

Ik bied mijn excuses aan aan rvdvelden en bockje voor het vroege opeten, aan bobbob en vooral Thymothy voor het verdacht maken en aan Doarsie voor de heerlijke ophanging van gisteren. Het spel is een genot voor me geweest. Het bood me een ongelofelijke uitdaging om tot het uiterste te gaan. Om een compleet plan uit te stippelen en dat telkens weer een klein beetje aan te moeten passen als er iets onverwachts gebeurde. De melding van Doarsie kwam voor mij helaas een dag te vroeg, en wellicht dat ik anders ook nog tegen allerlei hindernissen had aangelopen. De zege was nog ver weg, maar toch zag ik elke dag de kans erop vergroot worden. Als een kaartenhuis stortte het vandaag in toen Doarsie zijn verhaal deed.

Donderdagavond toen ik laat thuiskwam en vrijdagmiddag voor Doarsies bekendmaking gierde de adrenaline door mijn lijf. Ik was echt zenuwachtig, omdat ik volledig in het spel zat. En dan is een spel voor mij op z’n leukst. Ik heb ervan genoten en wil de deelnemers en spelleider Pandarve dan ook heel hartelijk bedanken.

Ik weet trouwens niet of ik het volgende potje meedoe. Niet omdat ik het niet leuk zou vinden, maar omdat ik me afvraag of mensen mij ooit nog kunnen geloven in dit spel. :-)