2 juli Ronde van Amsterdam

Omdat ik voor mijn gevoel in Juni me er een beetje erg gemakkelijk van afgemaakt had besloot ik in Juli een beetje extra te doen. Zes dagen na Vaals Venlo stond de ronde van Amsterdam op het programma.

Van tevoren was al door de organisatie aangeven: tijd telt niet alleen uitlopen is belangrijk. De te overbruggen afstand bedroeg ruim 60 kilometer. De exacte afstand zou pas op de dag van de wedstrijd bekend gemaakt worden.

Zo’n loop vergt dan ook een goede voorbereiding. Het begon al met het feit dat ik de week van tevoren op de baan eindelijk eens een kilometer onder de 3 minuten gelopen had. Ik wil niet beweren dat dit te snel is voor mij maar ik moet toegeven dat ik hiervan toch wel een beetje last had.

De wedstrijd startte op zaterdagmorgen om 9.00 in Diemen. Op vrijdagavond was het eindexamenfeest van mijn overbuurmeisje annex babysit. Hier moest ik uiteraard naar toe. Uiteraard zou ik het niet superlaat maken maar uiteindelijk is het toch zaterdagmorgen geworden. Afspraak was dat ik om 6.00 uur Liel zou op pikken. Dus overdreven veel nachtrust heb ik die nacht niet gehad. Sinds Wenen heb ik iets met sportdrank. Omdat ik verwachtte dat ik voor zo’n monstertocht wel wat extra energie kon gebruiken, greep ik ’s morgens vroeg weer naar het roemruchte blik om een paar flessen sportdrank aan te maken. Nu was het blik dus echt leeg. Maar goed niet getreurd: vol goede moed naar Amsterdam.

Mooi op tijd in een of ander zaaltje in Diemen aangekomen.

Ook aan de inwendige mens werd hier gedacht.

De ronde van Amsterdam is een wandeltocht voor langeafstandlopers. Op initiatief van onder meer Willem Mütze kunnen ook ultralopers deze tocht lopen. Omdat het niet mogelijk is om een rondje van meer dan 60 kilometers verkeersvrij te maken en het ook niet te doen is om overal verkeersregelaars te zetten is de route beschreven op papier en aangegeven door middel van pijlen op de grond. Het volgen van de pijlen is goed te doen. De route heeft een "kritiek punt" en dat is rond km 33. Op dit punt moet je met een grote veerboot het IJ oversteken. Deze veerboot vaart 3 keer per uur dus als je niet goed uitkomt dan mag je bijna 20 minuten staan uitkijken over het IJ. En geloof mij na 33 km 20 minuten stilstaan in de wind en dan weer opgang mogen komen is geen pretje.

Terug naar de tocht. Uiteindelijk waren er naast de 300 wandelaars (200 deden 40 kilometers en de rest de 60) ruim 20 ultralopers aanwezig.

De sfeer was uitermate ontspannen. Echt iets van we hebben er zin en zullen er samen voor gaan. De groep is dan ook mooi samen vertokken. De tocht was schitterend. Wat een mooie en verassende stukken zijn er toch rond Amsterdam te vinden.

Het is absoluut de moeite waard om eens foto's op de site van Willem en op de site van de Lat te bekijken.

Na het tweede verzorgingspunt (circa km 22) begon de groep een beetje uit elkaar te vallen.

De rekenaars begonnen te tellen om precies op tijd op het veerpont te zijn. Helaas ging het bij kilometer 28 mis. Er was een stukje fietspad opgebroken en de pijl was dus weg. 50 procent kans, rechtsaf of links af. Uiteindelijk links gegaan toen na ruim 500 meter nog pijl gevonden was terug gelopen. Per saldo dus een kilometer extra en hierdoor was het niet meer mogelijk om het pond te halen. Dus de verplichte 20 minuten rust.

Uiteindelijk waren rond kilometer 45 nog 5 lopers in de kopgroep. Iets verder was weer een klein pondje. Dit ging continu op en neer.

Bij kilometer 53 was het laatste verzorgingspunten. Ik merkte dat ik finaal door mijn brandstof heen was en het zwaar had. Het flesje extran en de 2 boterhammen met kaas dier ze daar verstekten deden wonderen. Liel was super fit en had volgens mijn de meeste energie van iedereen en was in staat om nog makkelijk een marathon te draaien. Ik begon moeizaam en kwam pas rond km 55 in mijn ritme. Inmiddels was de kopgroep teruggebracht tot 4 lopers. Karin van Eck (in september Nederlands kampioene op de 100 km) moest en beetje terugzakken.

Uiteindelijk zijn de vier overgebleven Liel, Prisca Vis, Ruud Nijhuis en ik gezamenlijk hand in hand over de finish gegaan. De uiteindelijke afstand bedroeg 62,5 kilometer. De brutotijd was 6.23 uur de netto tijd was circa 5.55.

Weer eens super tevreden; een absolute aanrader en iets wat absoluut voor herhaling vatbaar is.