Zojuist stond op van mijn computer. Even wankelde ik, tot mijn bloed weer wat begon te stromen. Het was al donker, dus de gordijnen liet ik dicht.

Ik heb me maar weer genesteld achter het beeldscherm, waarvan ik de helderheid zelf kan instellen. Hier voel ik me zo in mijn element, dat de rest van mijn leven me soms ontgaat. Ik ben superman die zijn bril niet meer kan vinden. Intussen is Clark Kent spoorloos verdwenen.