"Bevriezing is de zachtste dood voor een kikker. Het diertje valt in een diepe winterslaap, waaruit hij niet meer ontwaakt."

Een zachte dood is een dood die je niet beleeft. ben niet bang voor de dood. Die dapperheid kreeg ik niet doordat ik, zoals de kikker, mijn dood niet voorzie. Mijn angst is vervaagd doordat ik het continu voor me zie: in het donkere water aan de overkant, vlak voor een naderende trein of vanaf de twaalfde verdieping.

Wat me wel stoort, is dat ik de mogelijkheid te sterven steeds even moet overwegen, al weet ik zeker dat ik er nooit voor zal kiezen. (Ik heb nog nooit een keuze gemaakt waar ik niet op terug kon komen.) Zoals al mijn gaven is ook deze volkomen nutteloos. Wat als het me gewoon overkomt? Wat als ik word getroffen door een komeet? Dan ben ik nog even machteloos als ieder ander. Het enige voordeel wat ik dan heb -voor zover het een voordeel is te noemen- is dat het me niets zal verbazen.