Reisverslag Greetje!

Dit is het reisverslag van Greetje, veel leesplezier!

YMCA Vakantie 2003 Slowakije Tsjechië 26 juli - 9 augustus

Vrijdag 25 Juli 2003

Vandaag begint dan echt de vakantie. Om 21.30 uur moesten we bij Hilde zijn. We hebben een dag eerder afgesproken, omdat de planning aangeeft dat we morgen tussen 7.00 uur en 8.00 uur vertrekken. Aangezien de deelnemers over heel het land wonen, komen we allemaal vrijdag avond. Want zo vroeg rijden er nog geen treinen. Het is spannend wie er allemaal mee gaan. De meeste kwamen per trein en een enkeling werd gebracht. Eenmaal bij Hilde werd er wat gekletst en er vielen steeds wat stiltes. Er werd besloten om een voorstellingsrondje te doen. Zo hoorde je wat iedereen voor studie deed en andere dingen. Spontaan kwam er nog een hobby rondje na. Ook hoorden we hoe de vakantie er uit kwam te zien. Ik had er in elk geval zin in. Na nog wat te hebben gekletst zocht iedereen een slaapplek ergens in huis.


Zaterdag 26 juli 2003

De wekker ging deze dag al vroeg. We moesten vroeg opstaan. Want voordat 18 man goed en wel aangekleed zijn, ben je al een paar uur verder. We hebben met z´n allen ontbeten in de tuin. Daarna moesten de twee minibusjes ingepakt worden. Het was spannend of alles er in kon, want er waren toch een hoop tassen die mee moesten, maar gelukkig paste alles erin. Er kon zelfs een gitaar mee. We hebben ons verdeeld over twee busjes. De chauffeurs wisselden om het uur en zelf hadden we pauze om de twee uur. We hebben een goede reis gehad. Gelukkig was het in de auto nog niet zo warm.
De eerste overnachting was in Duitsland. De meiden werden over 2 tenten verdeeld en de jongens hadden 1 tent. De stafleden hadden ook een tent. ´s avonds hebben we aan onze mooie tafel (blauw kleed) gegeten. Na de afwas was het tijd voor wat ontspanning. De gitaar kwam tevoorschijn en de liedjes boeken. De hele avond hebben we ons vermaakt met zingen.


Zondag 27 juli 2003

De verjaardag van Daaf.
De reis ging verder. We vertrokken vroeg uit Duitsland om via Oostenrijk naar Slowakije te gaan. Wel zijn we nog dwars door Wenen gereden. Dat lijkt me een mooie stad om te zien. Eenmaal door Wenen reden we door naar de Slowaakse grens. Daar moesten we even wachten, zodat de paspoorten gecontroleerd konden worden. Ook werden de paspoorten voorzien van een stempel. Nu konden we door rijden. Eenmaal goed en wel in Slowakije begon er iets te piepen in de volkswagen bus. Op het dashboard knipperde een lichtje. Niemand wist wat dat betekende. We namen het zekere voor het onzekere en de auto´s werden aan de kant gezet. In het boekje werd gezocht wat het betekende. Er werd naar Nederland gebeld en er kwam zelfs een Slowaakse monteur aan te pas. Ook kwamen we er achter dat skoda´s een goed alarm hebben. Al met al bleek het niets te zijn waar we ons zorgen over konden maken. De reis kon gewoon weer verder gaan. Verder geen bijzondere dingen meer onderweg. We kwamen aan op de eerste camping in Slowakije. Er stonden veel Nederlanders. Eenmaal aangekomen werden de tenten opgezet, het eten klaar gemaakt, de afwas en andere klusjes. ´s Avonds werd er gezellig bij de tent gekletst.


Maandag 28 juli 2003

Vanochtend zijn we vroeg gewekt. Om 7.30 uur. Na het ontbijt met Slowaakse broodjes stond er een wandeling in de Mala Fatra op het programma. Maar eerst moesten we naar het dorp om geld te wisselen en boodschappen doen. Het is hier super goedkoop. Het plan was om met een kabelbaan om hoog te gaan en dan lopend naar beneden. Helaas ging dit niet door, want de kabelbaan was defect. Dus werd het een andere wandeling. Tijdens het wandelen begon het te regenen, maar wij bikkels liepen gewoon door. Het hield ook al snel op met regenen. De wandeling viel niet mee. Het was veel klimmen en klauteren. Er waren steile en minder steile stukken. Na een tijdje werd de groep gesplitst. Ik moest jammer genoeg al snel de strijd staken. Samen met Hilde en later ook Lianne zijn we meteen gaan afdalen. De echte bikkels gingen naar de top en weer terug om vervolgens dezelfde route te dalen. Hilde, Lianne en ik hebben het naar onze zin gehad. Eerst hebben we in het info centrum nog een verhaal gehoord over de arend en we hebben heerlijk genoten van een sorbet. Vervolgens kwam de groep al weer snel en zo waren we compleet. We hebben in een of ander restaurantje lekker gegeten. Niet duur en de meeste vonden het lekker eten. Eenmaal terug op de camping hebben sommige gedoucht en anderen hebben onder het afdakje in elkaar schriften zitten te schrijven.


Dinsdag 29 juli 2003

Nationale spelletjes dag
Het was niets anders dan regen, regen en nog eens regen. Tja, wat moet je dan. Er viel niet veel te doen. We hadden geluk. We mochten uitslapen. Het was ook niet echt motiverend om op te staan. Het bed was nog lekker warm. Eerst was het plan om weg te gaan, maar het regende en het was koud. Wandelen kon niet, want de meeste paden waren spek glad. Dus werd het een dagje op de camping blijven. Ik heb zo´n beetje de hele dag spelletjes gespeeld. Eerst werden de spelletjes nog redelijk serieus gespeeld, maar we ontdekten dat je met bestaande spelletjes ook hele andere spelletjes kon spelen. Zo hebben we met het spel carcasonne van Hilde memorie gespeeld, wat nog best wel moeilijk was en ganzenbord met zelfbedachte regels. Erg leuk allemaal. Toen we helemaal verkleumd waren mochten we van de campingbaas in het restaurantje zitten. Daar was het lekker warm.´s Avonds hebben we een lekkere stamppot gehad. In het restaurantje kregen we nog koffie en thee. Onze tent was van plan om vroeg naar bed te gaan, maar na veel kletsen sliepen we uiteindelijk om 1.30 uur.


Woensdag 30 juli 2003

Tja, wat zou de dag ons vandaag brengen. De weersvoorspellingen waren niet zo best. Het was wisselvallig weer. Er waren een drietal opties.
1. Het kamp opbreken en doorreizen naar het oosten.
2. Een kasteel bezoeken en wandelen en zwemmen.
3. Een openluchtmuseum bezoeken en zwemmen.
Aangezien er veel bikkels in de groep zitten, moest er in elk geval gewandeld worden. Maar we gingen eerst naar een ruïne. Het was een steile klim naar boven, maar gelukkig maakte het uitzicht veel goed. De Slowaakse rondleiding was niet te verstaan, maar het rondkijken was ook leuk. Beneden bij de auto hebben we gegeten en koffie gedronken. Ad en Hilde hebben de busjes naar het eindpunt gebracht en toen ze terug waren zijn we gaan wandelen. Het was voor de verandering een steil pad. Helaas bleek het voor mij iets te steil. Ik besloot om samen met Hilde een alternatieve route te nemen via onbegaanbare wegen. Het lopen door hoog nat gras viel nog niet mee, maar het was beter dan dat steile pad. Gelukkig kwamen we geen slang tegen. Gewapend met kaart en kompas liepen we uiteindelijk weer naar de gele route. Hilde en ik hebben nog een briefje achter gelaten en die is terug gevonden. Eenmaal op het gele pad konden we snel de auto bereiken. Wij waren de eersten. Nu kon het wachten weer beginnen. Deze keer duurde het wachten wel een stuk langer. Hilde werd al wat ongerust en besloot om met 1 busje naar het beginpunt te rijden. Daar stond ik dan, helemaal alleen in Slowakije. Bij het beginpunt bleek een groepje te staan. Die gingen alvast boodschappen doen. Hilde en ik bleven wachten op de rest van de groep. Toen die weer terug waren, was de groep gelukkig weer compleet. ´s Avonds werden er groepsspelletjes gedaan. Ilonka heeft een spel uitgelegd. Ringelingen. Je moet een ander aan zijn oor ringelingen zonder dat iemand het ziet en de persoon waar het om gaat moet ook niets door hebben. Moeilijke opgave lijkt me. Verder werd er nog gezellig gekletst, al moet je vanaf nu erg op je hoede zijn.


Donderdag 31 juli 2003

Reisdag
Vandaag zijn we vroeg vertrokken uit Martin. De reis gaat verder naar oost Slowakije. Onderweg hebben we eerst nog een stop gemaakt bij een druipsteengrot. Ik vond het een mooie grot. In de grot was het niet echt veilig. Want voor dat je het wist was je geringelingd.
We zijn laat in Slovensky Ray aangekomen. Toen we alles bijna klaar hadden kregen we een fikse onweersbui over ons heen. Gelukkig stonden alle tenten al. We hebben ´s avonds wel buiten gegeten. En voor het eerst was er een kampvuur. Op deze camping mag iedereen voor zijn tent een kampvuur opsteken. Bij helder weer gaat er een blauwe walm over de camping. Erg grappig.


Vrijdag 1 augustus 2003

Wandeldag nummer 3. Deze keer ging de wandeling langs een berg beekje. We moesten klauteren over rotsen en trappetjes. Ik zou maar een klein stukje van de wandeling lopen en dan zou ik in eerste instantie alleen terug gaan naar de camping. Maar eenmaal bij de steile ladder besloot Lianne om samen met mij mee terug te gaan. Gezellig!!! Samen is veel gezelliger dan alleen. De rest van de groep gaat door naar de top. Terwijl we op de heenweg nog erg voorzichtig deden om geen natte schoenen te krijgen, ging het er op de terug weg een stuk ruiger aan toe. We banjerden samen lekker door het water. De meeste mensen keken ons raar aan. Dat was wel grappig om te zien. Eenmaal terug op de camping hadden we soppende schoenen. We zaten net goed en wel buiten kaartjes naar het thuisfront te schrijven of het begon weer eens te regenen. We hebben snel het een en ander in veiligheid gebracht. We wilden wat gaan drinken in de saloon, maar helaas. Gesloten. Maar we hadden nog wat water en de zak snoep ging er ook wel in. Het duurde best wel lang voordat de groep terug kwam. We hadden al liggen slapen in de zon. Het begon weer eens flink te regenen toen de rest van de groep kwam. Klets klieder nat. Gauw omkleden, want we gingen uiteten op de camping. We kregen schnitzel met aardappelen en een salade. Tot sluitingstijd hebben we zitten pokeren en na die tijd nog even in de saloon gezeten.


Zaterdag 2 augustus 2003

Vandaag een rustige dag. Vanmorgen zijn we naar een middeleeuws stadje geweest. Levoca. Een mooi stadje, alleen jammer dat de winkels vroeg dicht gingen. Het is daar best leuk om te winkelen. Lianne moest nog een korte broek hebben, en die hebben we ook gevonden. Veel hebben we niet meer gedaan, we (Greetje, Lianne, Marije B en Lisanne) hebben nog op een terrasje gezeten. Na het bezoek aan het middeleeuws stadje is de groep in tweeën gesplitst. De ene groep is terug gegaan naar de camping. Die groep wilde lekker van de zon genieten. En er moesten wat mensen koken. De andere groep is naar een kasteel geweest, wat zeer de moeite waard was. Zo kon je op de kasteelmuur lopen, je kon de toren op en binnen was er een mooie tentoonstelling. Toen de groep weer compleet was hebben we nog wat geluierd. En er werd gitaar gespeeld. ´s Avonds lekker gegeten. Daaf had met wat mensen gekookt. Vanavond vroeg naar bed, want morgen staat er een wandeling op het programma.


Zondag 3 augustus 2003

Vandaag zijn we vroeg opgestaan, want we gaan wandelen in het hoge Tatra gebergte. De groep wordt in tweeën gesplitst. Je kon kiezen. Bikkelen en flink doorlopen of rustig lopen en genieten. Ik heb voor het laatste gekozen. Samen met Hilde, Ilonka en Lianne. De groep moest al meteen beginnen met lopen. Ons groepje koos voor een andere optie. Het treintje omhoog. Eenmaal boven, begon de wandeling. We kozen de route naar een hut. De wandeling ging over rotsen, rotsen en nog eens rotsen. Af en toe best vermoeiend. Onderweg konden we vaak rusten. De nodige foto´s werden gemaakt en we hebben nog bosbessen geplukt en gegeten. Bij de hut hebben we een lange pauze gehouden en toen weer dezelfde weg terug. Al met al hebben we 6 uur gelopen. Om 18.00 uur waren we terug bij de busjes. We hadden ons voorbereid dat we lang op de groep moesten wachten, maar drie kwartier later waren ze er al. We konden gaan eten. In een restaurantje waar het personeel meteen in de stress schoot toen ze onze groep zagen. Maar we hebben wel lekker gegeten. ´s avonds weer kampvuur gehad. Het houthakken ging niet helemaal zoals het moest gaan. Koen dacht dat zijn been hout was en heeft in zijn been gehakt. Hij moest ´s avonds nog naar het ziekenhuis met Ad en Hilde. Uiteindelijk bleek het allemaal mee te vallen. De wond is gehecht. Ad heeft nog de nodige voeten gemasseerd voor de kampactie.


Maandag 4 augustus 2003

Vanmorgen vroeg opstaan, het is weer een reisdag. Iedereen behoorlijk moe, want gisteren bij het kampvuur is het laat geworden. Onderweg moesten we eerst terug naar Martin. De spullen van Lianne ophalen. Haar spullen waren per ongeluk bij de vuilnis terechtgekomen. Ze had geluk dat we toch weer langs Martin kwamen. De reis ging tot Martin voorspoedig. Daarna ging het erg langzaam, er wordt gewerkt aan de weg. Na een lange reis kregen we een dilemma. Als het aan de groep lag, reden we door naar de camping in Tsjechië. Maar Hilde en Ilonka zagen dat niet zitten. Dus hebben we nog een overnachting ingelast. Iedereen was toch wel erg moe en gaar van de reis. Niemand had zin om de tenten op te zetten. 1 tent werd er voor de zekerheid opgezet en op 2 na heeft iedereen buiten geslapen. Op deze camping konden we eindelijk weer warm douchen. Op de vorige camping was het water ijs en ijskoud.


Dinsdag 5 augustus 2003

Het was weer eens vroeg opstaan. De reis ging verder naar Tsjechië. Ik heb lekker geslapen in de buitenlucht. Gelukkig was het niet echt vochtig. De reis duurde niet echt lang meer. Eenmaal in Tsjechië aangekomen, lekker een duik genomen in het riviertje voor de camping. Het was erg heet daar. Na het zwemmen lekker bij de tent gezeten. ´s Avonds hebben we bij het kampvuur brood gebakken en gepofte aardappels gegeten die in het vuur zijn gevallen. Het was verder een gezellige avond.


Woensdag 6 augustus 2003

De ochtend begon laat. We konden een keer lekker uitslapen. Daar werd in tent 2 gretig gebruik van gemaakt. Na de brunch gingen we naar een toeristisch stadje. Cesky Krumlov. Ook daar lekker gewinkeld en op een terrasje gezeten. Ook heb ik samen met Marije B, Jeldert, David en Lianne het martel museum bezocht. Alle martel werktuigen werden er tentoongesteld die ze vroeger gebruikten. Wel apart om te zien. Het is een gezellig stadje. Terug op de camping konden we nog snel een duik nemen in de rivier en dan weer snel klaarmaken voor het eten. Heerlijk gegeten. ´s Avonds ging het kampvuur weer aan. Eindelijk was er lekker drinken. Ad had stiekem een fles likeur gekocht. Het bier vloeide ook rijkelijk. Jeldert had iets te diep in het glaasje gekeken. Hij hield het kamp goed bezig. Een aantal mensen hebben buiten geslapen, zij gingen slapen toen het buiten weer licht werd.


Donderdag 7 augustus 2003

De wekker ging vroeg. Er stond een actieve dag op het programma. Kanoen. Aangezien het heel heet was, was het lekker op het water. Allereerst hebben we een uurtje geoefend. Dit om de verschillende slagen onder de knie te krijgen. Meteen werden er al watergevechten gehouden. Toen iedereen het kon, begon de echte tocht. Twintig kilometer kanoen stroomafwaarts. De tocht was goed te doen. Af en toe was het wel spannend of er iemand om zou gaan, want soms zag je de stenen niet. Henk en Maarten zijn omgegaan. Ad en Marije ook een keer, maar Ad kennende! Onderweg was er een lunch. Wel grappig, zo´n café aan het water. We hebben ook nog een aantal keren gestopt. Eén keer voor uitleg van een moeilijk stukje. Ik vond het persoonlijk niet zo heel moeilijk. Terug op de camping werd er nog een beetje gerelaxed en opgeruimd. Na het eten zijn er een aantal mensen nog naar de supermarkt geweest. Het geld moest op. De avond was vroeg afgelopen. De meeste waren erg moe.


Vrijdag 8 augustus 2003

Om 6.00 uur ging de wekker. Heel vroeg, want vandaag vertrekken we weer naar Nederland. Het opstaan ging erg moeizaam. Het bed lag nog erg lekker. We hebben snel alles ingepakt. Voor het ontbijt waren de tenten al klaar. En na het eten werden de busjes ingepakt. In de bus was het erg heet. Gelukkig werd er steeds van plek gewisseld. Er werd veel in de bus geslapen, maar ook in de schriftjes geschreven. Tijdens de eerste stop hebben we dan eindelijk de groepsfoto gemaakt. Een Duitse chauffeur werd overvallen door verschillende fototoestellen. Hij vatte het sportief op. Ook zag Jeldert eindelijk zijn schapen weer eens. De reis ging verder goed. Onderweg bij een wegrestaurant gegeten. Niemand had echt trek, het was ook erg warm. Om half 11 kwamen we in Enschede aan. Nog zo´n tien kilometer voor Enschede ontdekte ik dat mijn zonnebrand gelekt had in de tas. Echt ranzig.
Ad heeft de limericks gezongen. Over iedereen was er een couplet. Erg leuk. Wij hebben voor hem een Ad b c tje gemaakt. Zie elders op de site. Daarna leek het net weer of we de eerste avond bij elkaar waren. Gelukkig werd er al gauw weer in de schriftjes geschreven. We beseften dat het ook de laatste avond was. Het is erg laat geworden. Verschillende mensen hebben weer buiten geslapen. Het was ook mooi weer.


Zaterdag 9 augustus 2003

Vandaag is het echt de laatste dag. We konden iets later opstaan dan normaal. Na het ontbijt was het spullen bij elkaar zoeken en dan naar het station. We zijn op de trein gezet door Hilde, Ad en Ilonka. Maar natuurlijk niet voordat we van iedereen uitgebreid afscheid hebben genomen. De vakantie zit er echt op. Jammer.


Ik heb een ontzettend leuke vakantie gehad. Het was jammer dat ik niet met alle wandelingen mee kon, maar dat mocht de pret niet drukken. De wandelingen die ik gelopen heb waren ook mooi. Ik vond de groep erg gezellig. Tot mails en tot ziens op de reünie.

Greetje