Ruilhandel

Ruilhandel of bartering is een oude vorm van handel drijven die tegenwoordig, vooral in arme streken, nog steeds wordt toegepast. Als men iets wil verwerven gaat men naar de persoon met een waardevol object dat de ander accepteert als ruilmiddel. Wanneer beiden akkoord gaan met de ruil krijgt de ene persoon het ruilmiddel (dit kan een dier zijn of een voorwerp of een dienst) van de andere en omgekeerd.

Ruilhandel was voor de uitvinding van het geld de enige manier van handelen. Ondanks dat tegenwoordig bijna overal geld als ruilmiddel gebruikt wordt, bestaan er nog steeds verschillende vormen van ruilhandel .

De Middeleeuwen begonnen met een periode waarin Europa een grote achteruitgang van de geldhandel kende. De belangrijkste vorm van handel werd ook toen weer de ruilhandel. Hoewel tegenwoordig bijna alles met geld betaald wordt, zijn er in arme landen nog plaatsen waar men te weinig geld verdient voor de dagelijkse levensbehoeften en waar de ruilhandel een zeer belangrijke plaats inneemt.

In de 21ste eeuw keert de ruilhandel terug in de LETS-ruilkringen als onderdeel van de lokale ruileconomie.

Ruilhandel keert ook terug in geval van hyperinflatie. Wanneer het geld zeer snel in waarde daalt, verliezen de mensen hun vertrouwen in geld en accepteren ze het niet meer als betaalmiddel. Het voordeel van ruilhandel is dan dat de koper en verkoper zich geen zorgen hoeven te maken over de pijlsnel stijgende prijzen: Dezelfde som geld kan morgen nog maar de helft zoveel waard zijn als vandaag, maar een kilo kolen die niet opgestookt wordt is de volgende dag nog steeds een kilo kolen.

In Zwitserland is het ruilsysteem onder de naam WIR, Wirtschaftsring, een geaccepteerd onderdeel van de gewone economie. Het WIR systeem waarin bedrijven goederen en diensten ruilen of barteren blijkt een stabiliserende invloed te hebben op de geldeconomie. In tijden van economische voorspoed krimpt het WIR systeem en maakt iedereen gebruik van het gewone geldsysteem.

Zie ook

• In natura
• Lokale ruileconomie