De naam van het orkest 'De Groene Blaadjes' is een vertaling van het Roemeense 'foaie verde' en 'frunze verde'. Liederen die beginnen met deze woorden bezingen de stronk van een oude omgevallen boom waaraan in de lente toch weer nieuw leven ontspruit. De naam 'De Groene Blaadjes' markeert een nieuw begin na het omvallen van het oude orkest 'Joc de Doi' in 2002. De prachtige traditionele muziek is door de jaren heen een bron van inspiratie en speelplezier gebleven voor de Groene Blaadjes.

De muziek van de Groene Blaadjes komt uit Roemenië. Elk van de vijf provincies van Roemenië - Transsylvanië, Moldova, Walachije (bestaande uit Oltenië en Muntenië), Dobrogea en Banat - kent een eigen karakteristieke muziektraditie, vaak ook met eigen instrumenten. Binnen elke provincie bestaat een bonte hoeveelheid van verschillende stijlen.

In Nederland spreekt men over ‘zigeunermuziek’. Inderdaad wordt de muziek van oudsher gespeeld door zigeuners, die al in de Ottomaanse tijd als hofmuzikanten optraden en die zodoende beroepsmuzikanten waren. Ook waren er uitstekende joodse muzikanten. Helaas is het joodse element grotendeels uit het tegenwoordige Roemeense culturele landschap verdwenen.

Sporen van deze bijzonderheden zijn terug te vinden in het repertoire van de Groene Blaadjes. De muziek heeft zijn oorsprong in het leven van alledag: in de boerendorpen, tussen de schapen in de bergen en aan de hoven van hoogwaardigheidsbekleders. De Groene Blaadjes stemmen hun arrangementen en concertprogramma af op gelegenheden als deze. Melancholieke, bespiegelende, felle, uitbundige en vrolijke klanken. Echte feestmuziek dus!